Торговое название
Зульбекс®
Международное непатентованное название
Рабепразол
Лекарственная форма
Таблетки, покрытые кишечнорастворимой оболочкой, 10 мг и 20 мг
Состав
Одна таблетка содержит
активное вещество - рабепразол натрия 10,0 мг (эквивалентнорабепразолу 9,420 мг) или 20,0 мг (эквивалентно рабепразолу 18,850 мг),
вспомогательные вещества: маннитол, магния оксид легкий, гидроксипропилцеллюлоза, гидроксипропилцеллюлоза с низкой степенью замещения (LH-21), гидроксипропилцеллюлоза с низкой степенью замещения (LH-11), магния стеарат,
оболочка: этилцеллюлоза, магния оксид легкий,
оболочка кишечнорастворимая: гипромеллозы фталат, диацетилированные моноглицериды, тальк, титана диоксид (Е171), железа оксид красный (Е172) (для дозировки 10 мг), железа оксид желтый (Е 172) (для дозировки 20 мг)
Описание
Таблетки круглой формы, покрытые пленочной оболочкой оранжево-розового цвета, с двояковыпуклой поверхностью, с фаской (для дозировки 10 мг).
Таблетки круглой формы, покрытые пленочной оболочкой слегка коричневато-желтого цвета с двояковыпуклой поверхностью (для дозировки 20 мг)
Фармакотерапевтическая группа
Препараты для лечения заболеваний связанных с нарушением кислотности. Противоязвенные препараты и препараты для лечения гастроэзофагеального рефлюкса. Ингибиторы протонового насоса. Рабепрозол
Код АТX А02ВС04
Фармакологические свойства
Фармакокинетика
Зульбекс® представляет собой таблетки рабепразола натрия, покрытые кишечнорастворимой (устойчивой в желудке) оболочкой. Такая форма обусловлена неустойчивостью рабепразола в кислой среде. Поэтому всасывание рабепразола начинается в кишечнике. Ни пища, ни время приёма препарата не влияют на всасывание рабепразола натрия. Клинически значимых взаимодействий с пищей нет.
Всасывание быстрое; максимальные плазменные концентрации рабепразола достигаются примерно через 3,5 часа после приёма дозы 20 мг. Максимальные плазменные концентрации рабепразола (Cmax) и площадь под кривой «концентрация-время» (AUC) имеют линейный характер в диапазоне доз от 10 мг до 40 мг. Абсолютная биодоступность перорально принятой дозы 20 мг (по сравнению с внутривенным введением) составляет примерно 52%, в большей степени за счёт пресистемного метаболизма.
Время полувыведения из плазмы составляет примерно один час (от 0,7 до 1,5 часов), а общий клиренс – 283 ± 98 мл/мин.
Распределение
С белками плазмы рабепразол связывается примерно на 97%.
Метаболизм и выведение из организма
Рабепразол натрия, как и другие представители класса ингибиторов протонной помпы, метаболизируется в печени с участием цитохрома P450 (CYP450). Рабепразол натрия метаболизируется изоферментами CYP450 (CYP2C19 и CYP3A4). Рабепразол в ожидаемых плазменных концентрациях не подавляет и не стимулирует CYP3A4.
Основными метаболитами, обнаруживаемыми в плазме, являются тиоэфир (M1) и карбоновая кислота (M6), а сульфоновый метаболит (M2), десметил-тиоэфир (M4) и коньюгат с меркаптуриновой кислотой (M5) определяются в меньших количествах. Только десметиловый метаболит (M3) обладает малой антисекреторной активностью, но он не определяется в плазме.
После однократного перорального приёма 20 мг неизменённый препарат в моче не обнаруживается. Примерно 90% принятой дозы выводится с мочой в форме двух метаболитов: коньюгата с меркаптуровой кислотой (M5) и карбоновой кислоты (M6), и ещё в форме двух неизвестных метаболитов. Остальная часть введённого препарата выводится фекалиями.
Пол
С учётом поправок на рост и массу тела не выявлено половых различий в фармакокинетических параметрах рабепразола в дозе 20 мг.
Нарушение функции почек
У пациентов со стабильной конечной стадией почечной недостаточности, требующей гемодиализа (клиренс креатинина£ 5 мл/мин/1,73 м2), распределение рабепразола очень сходно с распределением у пациентов со здоровыми почками. AUC и Cmax у таких пациентов было примерно на 35% ниже, чем при здоровых почках. Среднее время полувыведения рабепразола составляет 0,82 часов у пациентов со здоровыми почками, 0,95 часов у пациентов на фоне гемодиализа и 3,6 часа – после гемодиализа. Клиренс препарата у пациентов с заболеваниями почек, требующих поддерживающего гемодиализа, примерно в два раза выше, чем у пациентов со здоровыми почками.
Нарушение функции печени
При приеме 20 мг рабепразола однократно у пациентов с лёгкими или умеренными хроническими заболеваниями печени AUC увеличивается в два раза время полувыведения рабепразола - в 2-3 раза . Однако после ежедневного приёма дозы 20 мг в течение 7 дней AUC увеличивается только в 1,5 раза, а Cmax – только в 1,2 раза. Время полувыведения рабепразола у пациентов с заболеваниями печени составило 12,3 часа по сравнению с 2,1 часа у пациентов со здоровой печенью при клинически сопоставимом фармакодинамическом ответе (контроль pH желудка).
Пожилые
У пожилых пациентов выведение рабепразола из организма несколько снижено. После приёма в течение 7 дней рабепразола натрия в суточной дозе 20 мгAUC увеличивается примерно в два раза, а Cmax - на 60% , t½ увеличено на 30% по сравнению с молодыми. Однако признаков накопления рабепразола не выявлено.
Полиморфизм CYP2C19
Приём пероральной дозы рабепразола 20 мг в течение 7 дней у людей с замедленным CYP2C19-метаболизмом приводит к повышению AUC примерно в 1,9 и и t½ в 1,6 раз выше соответствующих параметров у лиц с активным метаболизмом, в то время как Cmax увеличивается только примерно на 40%.
Фармакодинамика
Зульбекс® принадлежит к классу антисекреторных препаратов, замещённых бензимидазолов, которые подавляют желудочную секрецию путём ингибирования фермента H+/K+-АТФ-азы (протонной помпы). Эффект препарата зависит от дозы и приводит к подавлению базальной и стимулированной секреции соляной кислоты в желудке, независимо от природы стимулирующего фактора. Будучи слабым основанием, Зульбекс® быстро всасывается во всех дозировках и накапливается в кислой среде париетальных клеток желудка. Зульбекс® конвертируется в сульфенамидную форму путём протонизации и потом взаимодействует с доступными молекулами цистеина протонной помпы.
Антисекреторная активность
После перорального приёма Зульбекс® в дозировке 20 мг антисекреторный эффект начинает развиваться в течение 1 часа, достигая максимума через 2-4 часа. Подавление базальной и стимулированной пищей секреции соляной кислоты в желудке через 23 часа после приёма первой дозы рабепразола натрия составляет 69% и 82%, соответственно, и длится до 48 часов. Ингибирующий эффект рабепразола натрия в отношении секреции соляной кислоты при приёме повторных доз несколько увеличивается, достигая равновесного состояния через 3 дня. После отмены препарата секреторная активность желудка восстанавливается через 2-3 дня.
Влияние на уровень сывороточного гастрина в плазме
При длительном приеме (до 43 месяцев) Зульбексав дозе 10 мг или 20 мг один раз в сутки уровни гастрина в сыворотке увеличиваются в первые 2 - 8 недель приёма, отражая подавляющее действие на секрецию кислоты, а затем остаются стабильными при продолжении терапии. Показатели концентраций гастрина возвращались к исходным значениям обычно в течение 1-2 недель после отмены терапии.
Биопсийные образцы из антральной части и дна желудка, принимавших рабепразол на протяжении до 8 недель и 36 месяцев терапии, не выявили изменений в ECL-клеточном и гистологическом строении, степени гастрита, частоте развития атрофического гастрита, интестинальной метаплазии или распространённости инфицирования H. pylori.
Прочие эффекты
Системные эффекты рабепразола натрия в отношении ЦНС, сердечно-сосудистой и дыхательной систем на сегодняшний день не выявлены. Пероральный прием Зульбекс® в дозе 20 мг в течение 2 недель, не оказывает влияния на функцию щитовидной железы, углеводный обмен или циркулирующие уровни паратгормона, кортизола, эстрогенов, тестостерона, пролактина, холецистокинина, секретина, глюкагона, фолликулостимулирующего гормона (ФСГ), лютенизирующего гормона (ЛГ), ренина, альдостерона или соматотропного гормона.
Зульбекс® не вступает в клинически значимые взаимодействия с амоксициллином и не оказывает негативного влияния на плазменные концентрации амоксициллина или кларитромицина при одновременном применении этих препаратов для эрадикации H. pylori в верхних отделах желудочно-кишечного тракта.
Показания к применению
- язвенная болезнь желудка и двенадцатиперстной кишки в стадии обострения
- эрозивная или язвенная формы гастроэзофагеальной рефлюксной болезни (ГЭРБ)
- длительное поддерживающее лечение гастроэзофагеальной рефлюксной болезни (поддерживающая терапия ГЭРБ)
- симптоматическое лечение гастроэзофагеальной рефлюксной болезни от умеренной до тяжелой степени (симптоматическая терапия ГЭРБ)
- синдром Золлингера-Эллисона
- в составе комбинированной антибактериальной терапии для эрадикации Helicobacter pylori у пациентов с язвенной болезнью
Способ применения и дозы
Таблетки Зульбекс® необходимо проглатывать целиком; их нельзя разжёвывать или разламывать.
Взрослые/пожилые пациенты
Язвенная болезнь желудка или 12-перстной кишки в стадии обострения:рекомендуемая доза Зульбекс® составляет 20 мг один раз в сутки, утром.
У большинства пациентов активная язва 12-перстной кишки заживает в течение четырёх недель. Однако некоторым пациентам может потребоваться ещё 4 недели для полного заживления язвы. Активная доброкачественная язва желудка у большинства пациентов заживает в течение шести недель. Однако у небольшого количества пациентов для полного заживления может потребоваться ещё шесть недель.
Эрозивно-язвенная или гастроэзофагеальная рефлюксная болезнь (ГЭРБ): рекомендуемая доза Зульбекс®для приёма внутрь при этом состоянии составляет 20 мг один раз в сутки, на протяжении от четырёх до восьми недель.
Длительная терапия гастроэзофагеальной рефлюксной болезни (поддерживающая терапия ГЭРБ): при длительной терапии может применяться поддерживающая доза Зульбекс® в дозе 10 мг или 20 мг один раз в сутки, в зависимости от ответа пациента на лечение.
Симптоматическая терапия гастроэзофагеальной рефлюксной болезни от умеренной до тяжёлой степени (симптоматическая ГЭРБ): 10 мг один раз в сутки у пациентов без эзофагита. Если за 4 недели не удаётся добиться контроля симптомов, необходимо провести дополнительное обследование пациента. После улучшения состояния дальнейший контроль симптомов можно осуществлять приёмом 10 мг один раз в сутки по требованию.
Синдром Золлингера-Эллисона или другие состояния, характеризующиеся
патологической гиперсекрецией: рекомендуемая стартовая доза для взрослых составляет 60 мг один раз в сутки. Дозу можно увеличивать до 120 мг/в сутки в зависимости от индивидуальных потребностей пациента. Можно назначать суточную дозу до 100 мг с однократным режимом приёма. Доза 120 мг может потребовать кратного приёма, по 60 мг два раза в сутки. Терапия проводится до тех пор, пока существуют соответствующие клинические показания.
Эрадикация H. pylori: пациенты, инфицированные H. pylori , должны пройти эрадикационную терапию. Рекомендуются следующие комбинации препаратов курсом в 7 дней.
Зульбекс® в дозировке 20 мг два раза в сутки + кларитромицин 500 мг два раза в сутки и амоксициллин 1 г два раза в сутки.
Если схемы эрадикации требуют приёма препаратов один раз в сутки, таблетки Зульбекс® необходимо принимать утром, перед завтраком; и хотя ни время суток, ни пища не влияют на активность рабепразола натрия, такой режим приёма препарата способствует лучшему соблюдению режима лечения.
Нарушения функции печени или почек
У пациентов с заболеваниями печени или почек коррекции дозы не требуется.
Лечение пациентов с тяжелой печеночной недостаточностью должно проводиться с осторожностью (см. раздел «Особые указания»).
Дети
Зульбекс®не рекомендуется для применения у детей в связи с отсутствием опыта его использования в данной возрастной группе.
Побочные действия
Часто (³1/100 до <1/10):
- бессонница
- головная боль, головокружение
- кашель, фарингит, ринит
- диарея, рвота, тошнота, боль в животе, запоры, метеоризм
- неспецифическая боль, боль в спине
- астения, гриппоподобное заболевание
Нечасто (³1/1,000 до <1/100):
- нервозность
- сонливость
- бронхит, синусит
- диспепсия, сухость во рту, отрыжка
- сыпь, эритема
- миалгия, судороги в ногах, артралгия
- инфекции мочевого тракта
- боль в груди, озноб, повышение температуры
- повышение активности ферментов печени
Редко: (³1/10000 до <1/1000):
- нейтропения, лейкопения, тромбоцитопения, лейкоцитоз
- реакции повышенной чувствительности(отёк лица, гипотензия, одышка), эритема, буллёзные реакции, обычно исчезающие после отмены препарата
- анорексия
- депрессия
- расстройства зрения
- гастрит, стоматит, изменение вкуса
- гепатит, желтуха, печёночная энцефалопатия у больных циррозом печени
- зуд, потливость
- интерстициальный нефрит
- повышение веса
Очень редко (<1/10000):
- мультиформная эритема, токсико-эпидермальный некроз (ТЭН), синдром Стивена-Джонсона
Частота не известна (не может быть установлена по имеющимся данным):
- гипонатриемия, гипомагниемия
- спутанность сознания
- периферические отёки
- гинекомастия
Противопоказания
- повышенная чувствительность к рабепразолу или вспомогательным веществам препарата
- беременность и период лактации
- детский и подростковый возраст до 18 лет (безопасность и эффективность не установлены)
Лекарственные взаимодействия
Рабепразол натрия вызывает стойкое и длительное подавление секреции кислоты в желудке. Может возникнуть взаимодействие с препаратами, всасывание которых зависит от уровня pH. Одновременное применение рабепразола натрия с кетоконазолом или итраконазолом может привести к значимому снижению их противогрибковых концентраций в плазме. Поэтому отдельным пациентам может потребоваться наблюдение с возможной необходимостью изменения доз при одновременном назначении Зульбекса и этих препаратов.
Не выявлено взаимодействий при одновременном применении антацидов с рабепразолом.
Одновременный приём атазанавира 300 мг/ритонавира 10 мг и омепразола (40 мг один раз в сутки) или атазанавира 400 мг и ланзопразола (60 мг один раз в сутки) приводит к существенному снижению действия атазанавира. Всасывание атазанавира зависит от уровня pH. Хотя одновременный прием этих препаратов с рабепразолом не изучался, аналогичные результаты можно предположить и для других ингибиторов протонной помпы. Поэтому ингибиторы протонной помпы, включая рабепразол, не следует применять одновременно с атазановиром.
Особые указания
Уменьшение выраженности симптомов на фоне терапии рабепразолом не исключает наличия злокачественных новообразований в желудке или пищеводе, поэтому перед началом терапии Зульбексом необходимо провести обследование с целью исключения онкологических процессов.
Пациенты, получающие длительную терапию препаратом, (особенно более одного года) должны проходить регулярное обследование.
Нельзя исключить риск перекрёстных реакций с другими ингибиторами протонной помпы или с замещёнными бензоимидазолами.
Пациентов необходимо предупредить о том, что таблетки Зульбекс®необходимо поглатывать целиком; их нельзя разжёвывать или разламывать.
Зульбекс® не рекомендуется назначать детям в связи с отсутствием опыта применения препарата в этой группе пациентов.
Имеются сообщения о развитии дискразий крови в (случаи тромбоцитопении и нейтропении) при применении рабепразола, изменении активности ферментов печени. В большинстве случаев, когда не удалось выяснить альтернативные причины этих состояний, они не давали осложнений и проходили после отмены рабепразола.
У пациентов с лёгкими или умеренными нарушениями функции печени не было отмечено существенных проблем, связанных с безопасностью применения препарата. У пациентов с тяжёлыми нарушениями функции печени рекомендуется соблюдать осторожность при первом назначении Зульбекса, так как отсутствуют данные о применении рабепразола у таких пациентов
Одновременный приём атазанавира и Зульбекса не рекомендован (см. раздел «Лекарственные взаимодействия»).
Беременность и период лактации
Данные по безопасности применения рабепразола во время беременности и лактации отсутствуют.
Особенности влияния лекарственного средства на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами
О влиянии не сообщалось, но учитывая возможные побочные действия – головная боль, головокружение, следует соблюдать осторожность при выполнении работ, требующих концентрации внимания.
Передозировка
Максимальное установленное количество принятого препарата не превышало 60 мг 2 раза в сутки или 160 мг один раз в сутки. Эффекты были минимально выражены, соответствовали известному профилю нежелательных реакций, которые проходили самостоятельно без какого-либо дополнительного медицинского вмешательства.
Лечение:специфического антидота не существует. Препарат имеет высокий уровень связывания с белками с плазмы, поэтому не может быть удален путем диализа. В случае передозировки необходимо провести симптоматическое и поддерживающее лечение.
Форма выпуска и упаковка
По 14 или 15 таблеток помещают в контурную ячейковую упаковку из пленки ламинированной полиамидной/алюминиевой/поливинилхлоридной и фольги алюминиевой. По 1 (по 14 таблеток) или 2 (по 15 таблеток) контурные ячейковые упаковки вместе с инструкцией по медицинскому применению на государственном и русском языках помещают в пачку из картона.
Условия хранения
Хранить в оригинальной упаковке при температуре не выше 30 ºС, в защищенном от света месте.
Хранить в недоступном для детей месте!
Срок хранения
2 года
Не использовать по истечении срока годности
Условия отпуска из аптек
По рецепту
Саудалық атауы
Зульбекс®
Халықаралық патенттелмеген атауы
Рабепразол
Дәрілік түрі
Ішекте еритін қабықпен қапталған таблеткалар, 10 мг және20 мг
Құрамы
Бір таблетканың құрамында
белсенді зат - 10,0 мг (9,420 мг рабепразолға баламалы) немесе 20,0 мг (рабепразолға баламалы 18,850 мг) натрий рабепразолы
қосымша заттар: маннитол, жеңіл магний оксиді, гидроксипропилцеллюлоза, орынбасу дәрежесі төмен гидроксипропилцеллюлоза (LH-21), орынбасу дәрежесі төмен гидроксипропилцеллюлоза (LH-11), магний стеараты,
қабығы: этилцеллюлоза, жеңіл магний оксиді,
ішекте еритін қабығы: гипромеллоза фталаты, диацетилденген моноглицеридтер, тальк, титанның қостотығы (Е 171), темірдің қызыл тотығы (Е 172) (10 мг доза үшін), темірдің сары тотығы (Е 172) (20 мг доза үшін).
Сипаттамасы
Дөңгелек пішінді, екі беті дөңес, қызғылт-сары түсті үлбірлі қабықпен қапталған, ойығы бар (10 мг доза үшін) таблеткалар.
Дөңгелек пішінді,екі беті дөңес, аздап қоңырлау-сарытүсті үлбірлі қабықпен қапталған (20 мг доза үшін) таблеткалар.
Фармакотерапиялық тобы
Қышқылдылықтың бұзылуымен байланысты ауруларды емдеуге арналған препараттар. Ойық жараға қарсы препараттар және гастроэзофагеальді рефлюксті емдеуге арналған препараттар. Протондық сорғы тежегіштері. Рабепрозол
АТХ коды А02ВС04
Фармакологиялық қасиеттері
Фармакокинетикасы
Зульбекс® ішекте еритін (асқазанда төзімді) қабықпен қапталған натрий рабепразолы таблеткалары түрінде келеді. Бұл формасы рабепразолдың қышқыл ортаға төзімсіздігіне негізделген. Сондықтан рабепразолдың сіңуі ішекте басталады. Тағам да, препаратты қабылдау да натрий рабепразолының сіңуіне әсер етпейді. Тағаммен клиникалық маңызды өзара әрекеттесулері жоқ.
Тез сіңеді; рабепразол плазмадағы ең жоғарғы концентрациясына 20 мг дозасын қабылдағаннан кейін шамамен 3,5 сағаттан соң жетеді. Рабепразолдың плазмадағы ең жоғарғы концентрациялары (Cmax) мен «концентрация-уақыт» (AUC) қисық астындағы ауданы 10 мг-ден 40 мг дейінгі дозалар ауқымында дозаға тәуелді сипатта. Пероральді қабылданған 20 мг дозасының абсолюттік биожетімділігі (вена ішіне енгізгенмен салыстырғанда) көбінесе жүйеалды метаболизмінің есебінен, шамамен 52% құрайды.
Плазмадан жартылай шығарылу кезеңі шамамен бір сағатты (0,7-ден 1,5 сағатқа дейін), ал жалпы клиренсі – 283 ± 98 мл/минутты құрайды.
Таралуы
Плазма ақуыздарымен рабепразол шамамен 97% байланысады.
Метаболизмі мен организмнен шығарылуы
Натрий рабепразолы, протондық сорғы тежегіштері класының басқа да өкілдері сияқты, бауырда P450 цитохромының (CYP450) қатысуымен метаболизденеді. Натрий рабепразолы CYP450 изоферменттерімен (CYP2C19 және CYP3A4) метаболизденеді. Рабепразол күтілетін плазмалық концентрацияларында CYP3A4 бәсеңдетпейді және көтермелемейді.
Плазмадан табылатын негізгі метаболиттері тиоэфир (M1) мен карбон қышқылы (M6) болып табылады, ал сульфонды метаболит (M2), десметил-тиоэфир (M4) және меркаптурин қышқылы бар (M5) коньюгат азғантай мөлшерде анықталады. Тек десметилді метаболитінің ғана (M3) азғантай секрецияға қарсы белсенділігі бар, бірақ ол плазмада анықталмайды.
Бір рет 20 мг пероральді қабылдағаннан кейін өзгермеген препарат несепте анықталмайды. Қабылданған дозасының шамамен 90%-ы несеппен екі метаболит: меркаптурин қышқылды коньюгат (M5) пен карбон (M6) түрінде және тағы екі белгісіз метаболит түрінде шығарылады. Енгізілген препараттың қалған бөлігі нәжіспен шығарылады.
Жыныс
Жасы мен дене салмағының өзгеретінін ескере отырып, 20 мг дозадағы рабепразолдың фармакокинетикалық параметрлерінде жыныстық айырмашылықтар анықталған жоқ.
Бүйрек функциясының бұзылуы
Бүйрек жеткіліксіздігінің ақырғы сатысы тұрақты, гемодиализді қажет ететін (креатинин клиренсі £ 5 мл/мин/1,73 м2) рабепразолдың таралуы бүйрегі сау пациенттердегі таралуымен өте ұқсас болды. Мұндай пациенттердегі AUC және Cmax дені сау бүйрек кезіндегіден 35% төмен болды. Рабепразолдың жартылай шығарылуының орташа кезеңі бүйрегі сау пациенттерде 0,82 сағатты, гемодиализ аясындағы пациенттерде 0,95 сағатты және гемодиализден кейін – 3,6 сағатты құрайды. Демеуші гемодиализді қажет ететін бүйрегі ауыратын пациенттердегі препараттың клиренсі бүйректері сау пациенттерге қарағанда шамамен екі есе көп болды.
Бауыр функциясының бұзылуы
20 мг рабепразолды бір рет қабылдағанда бауырдың созылмалы жеңіл немесе орташа созылмалы аурулары бар пациенттерде AUC рабепразолдың жартылай шығарылу уақыты 2-3 есе ұлғайды. Алайда 20 мг дозасын 7 күн бойы күн сайын қабылдағаннан кейін AUC тек 1,5 есеге, ал Cmax – тек 1,2 есеге артты. Бауыры ауыратын пациенттерде рабепразолдың жартылай шығарылу кезеңі клиникалық салыстырмалы фармакодинамикалық жауап (асқазанpH-ын бақылау) кезінде бауыры сау пациенттердегі 2,1 сағатпен салыстырғанда 12,3 сағатты құрады.
Егде жастағылар
Егде жастағы пациенттерде рабепразолдың организмнен шығарылуы біраз төмендеген. Натрий рабепразолын 7 күн бойы 20 мг тәуліктік дозада қабылдағаннан кейін AUC шамамамен екі есе, алCmax 60% -ға ұлғайды, t½ жастармен салыстырғанда 30%-ға ұлғайды. Алайда рабепразолдың жинақталу белгілері анықталған жоқ.
CYP2C19 полиморфизмі
CYP2C19 – метаболизмі баяу пациенттерде рабепразолдың 20 мг пероральді дозасын 7 күн бойы қабылдау AUC метаболизмі белсенді тұлғалардағы сәйкесінше параметрлерден шамамен 1,9 және t½ 1,6 есе жоғарылауына әкеледі, бұл кезде Cmax тек шамамен 40%-ға ғана артқан.
Фармакодинамикасы
Зульбекс®орынбасқан бензимидазолдардың секрецияға қарсы препараттары класына жатады, олар H+/K+-АТФ-аза ферментін (протондық сорғы) тежеу арқылы асқазан сөлінісін бәсеңдетеді. Препараттың әсері дозасына байланысты болады және көтермелеуші фактордың табиғатына байланыссыз асқазандағы тұз қышқылының базальді және стимуляцияланған сөлінісінің бәсеңдеуіне алып келеді. Әлсіз негіз бола отырып, Зульбекс®барлық дозаларында тез сіңеді және асқазанның париетальді жасушаларының қышқылды ортасында жинақталады. Зульбекс® протондалу жолымен сульфенамидтік түрге конверсияланады, сосын протондық помпа цистеинінің қолжетімді молекулаларымен өзара әрекеттеседі.
Секрецияға қарсы әсері
Зульбекс® 20 мг дозада ішу арқылы қабылдағаннан кейін секрецияға қарсы әсері 1 сағат ішінде дами бастайды, 2-4 сағаттан соң ең жоғарғысына жетеді. Базальді және тағаммен стимуляцияланған асқазандағы тұз қышқылының сөлінісі натрий рабепразолының бірінші дозасын қабылдағаннан кейін 23 сағаттан соң 69% және сәйкесінше 82% құрайды және 48 сағатқа дейін созылады. Натрий рабепразолының тұз қышқылының сөлінісіне қатысты тежегіштік әсері екінші дозаларын қабылдағанда біраз ұлғаяды, 3 күннен кейін тепе-теңдік жағдайына жетеді. Препаратты тоқтатқаннан кейін асқазанның секреторлық белсенділігі 2-3 күннен кейін қалпына келеді.
Плазмадағы сарысу гастринінің деңгейіне әсері
Зульбексті® тәулігіне бір рет 10 мг немесе 20 мг дозада ұзақ уақыт (43 айға дейін) қабылдағанда, сарысудағы гастрин деңгейлері қабылдаудың бастапқы 2 - 8 аптасында, қышқыл сөлінісіне бәсеңдеткіш әсерін тигізе отырып артады, сосын емдеуді жалғастырғанда тұрақты болып қалады. Гастрин концентрацияларының көрсеткіштері әдетте, емдеуді тоқтатқаннан кейін 1-2 апта ішінде бастапқы мәніне қайтып келген.
Рабепразолды 8 аптаға дейін қабылдаған және 36 ай емделгендердің асқазанының антральді бөлігі мен түбінен алынған биопсиялық үлгілерден ECL-жасушалық және гистологиялық құрылымының, гастрит дәрежесінің, атрофиялық гастрит дамуының жиілігінің, интестинальді метаплазияда немесе H. Pylori инфекциясының таралуында өзгерістер анықталған жоқ.
Басқа әсерлері
Натрий рабепразолының ОЖЖ-ға, жүрек-қантамыр және тыныс алу жүйелеріне қатысты жүйелік әсерлері бүгінгі күні анықталған жоқ. Зульбексті®2 апта бойы 20 мг дозада ішу арқылы қабылдау қалқанша без қызметіне, көмірсу алмасуына немесе паратгормонның, кортизолдың, эстрогендердің, тестостеронның, пролактиннің, холецистокининнің, секретиннің, глюкагонның, фолликулостимуляциялаушы гормонның (ФСГ), лютеиндеуші гормонның (ЛГ), рениннің, альдостерон немесе соматотропты гормонның айналымдағы деңгейлеріне ықпалын тигізбейді.
Зульбекс®амоксициллинмен клиникалық өзара әрекеттестікке түспейді және бұл препараттарды асқазан-ішек жолының үстіңгі бөліктеріндегі H. pylori эрадикациясы үшін бір мезгілде қабылдағанда амоксициллиннің немесе кларитромициннің плазмадағы концентрацияларына әсер етпейді.
Қолданылуы
- асқазан және он екі елі ішектің өршу сатысындағы ойық жаралы ауруында
- гастроэзофагеальді рефлюксті аурудың (ГЭРА) эрозивті немесе ойықжаралы түрлерінде
- гастроэзофагеальді рефлюксті ауруды (ГЭРА демеуші емі) ұзақ демеуші емдеуде
- гастроэзофагеальді рефлюксті ауруды орташадан ауыр дәрежесіне дейін симптоматикалық емдеуде (ГЭРА симптоматикалық емдеуде)
- Золлингер-Эллисон синдромында
- ойықжаралы ауруы бар пациенттерде Helicobacter pylori эрадикациясы үшін біріктірілген бактерияға қарсы ем құрамында
Қолдану тәсілі мен дозалары
Зульбекс® таблеткаларын тұтастай жұту қажет; оларды шайнауға жәнесындыруға болмайды.
Ересектер/егде жастағы пациенттер
Асқазанның немесе 12 елі ішектің өршу сатысындағы ойық жаралы ауруы: Зульбекстің® ұсынылатын дозасытәулігіне бір рет, таңертең 20 мг құрайды.
Пациенттердің көпшілігінде 12 елі ішектің белсенді ойық жарасы төрт апта ішінде жазылады. Алайда, кейбір пациенттерге ойық жараның толық жазылуы үшін тағы 4 апта қажет болуы мүмкін. Асқазанның қатерлі емес белсенді ойық жарасы пациенттердің көпшілігінде алты апта ішінде жазылады. Алайда пациенттердің азғантай бөлігінде толық жазылуы үшін тағы алты апта қажет болуы мүмкін.
Эрозиялы-ойық жаралы немесе гастроэзофагеальді рефлюкстік ауру (ГЭРА): Зульбекстің ® бұл жағдайда ішке қабылдауғаұсынылатын дозасы төрттен сегіз аптаға дейін тәулігіне бір рет 20 мг құрайды.
Гастроэзофагеальді рефлюкстік ауруды ұзақ уақыт емдеу (ГЭРА демеуші ем): Ұзақ уақыт емдегенде пациентті емдеуге реакциясына байланысты Зульбекстің® тәулігіне бір рет 10 мг немесе 20 мг демеуші дозасы қолданылуы мүмкін.
Орташадан ауыр дәрежеге дейінгі гастроэзофагеальді рефлюкстік ауруды симптоматикалық емдеу (симптоматикалық ГЭРА): эзофагитпен ауырмайтын науқастарда тәулігіне бір рет 10 мг. Егер апта ішінде симптомдарын бақылауға алу мүмкін болмаса, пациенттіқосымша тексеруден өткізу қажет. Жағдайы жақсарғаннан кейін симптомдарын ары қарай қадағалау қажеттілігіне қарай тәулігіне бір рет 10 мг қабылдау арқылы жүргізуге болады.
Золлингер-Эллисон синдромы немесе патологиялық гиперсекрециямен сипатталатын басқа жағдайлар: ересектер үшін ұсынылатын старттық дозасы тәулігіне бір рет 60 мг құрайды. Дозасын пациенттіңжеке қажеттіліктеріне байланысты тәулігіне 120 мг дейін ұлғайтуға болады. 100 мг дейінгі тәуліктік дозасын бір рет қабылдау режимімен тағайындауға болады. 120 мг дозасы тәулігіне екі рет 60 мг-ден бөліп қабылдауды қажет етеді. Сәйкесінше клиникалық көрсеткіштер бар кезге дейін емдеу жалғаса береді.
H. pylori эрадикациясы: H. Pylori жұқтырған пациенттер эрадикациялық емдеуден өтуі тиіс. Препараттардың төмендегі біріктірілімі 7 күндік курспен ұсынылады.
Зульбекс® тәулігіне екі рет 20 мг дозада + кларитромицин тәулігіне екі рет 500 мг дозада және амоксициллин тәулігіне екі рет 1 г.
Егер эрадикация сызбалары препаратты тәулігіне бір рет қабылдауды талап етсе, Зульбекс® таблеткаларын таңертең, таңғы асты ішер алдында қабылдау қажет; бірақ тәулік мезгілі де, ас ішу де натрий рабепразолының сіңуіне әсер етпейді, препаратты қабылдаудың мұндай режимі емдеу режимінің жақсы сақталуына ықпал етеді.
Бауыр немесе бүйрек функциясының бұзылулары
Бауыры немесе бүйрегі ауыратын науқастарда дозасын түзету қажет емес.
Бауырдың ауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерді емдеу сақтықпен жүргізілуі тиіс («Айрықша нұсқаулар» бөл.қар.).
Балалар
Зульбекс®аталған жас тобында оны пайдалану тәжірибесінің жоқтығына байланысты балаларда қолдану үшін ұсынылмайды.
Жағымсыз әсерлері
Жиі (³1/100-ден <1/10 дейін):
- үйқысыздық
- бас ауыруы, бас айналуы
- жөтел, фарингит, ринит
- диарея, құсу, жүрек айнуы, іштің ауыруы, іштің қатуы, метеоризм
- спецификалық емес ауыру, арқаның ауыруы
- астения, тұмау тәрізді ауру
Жиі емес (³1/1,000-ден <1/100 дейін):
- күйгелектік
- ұйқышылдық
- бронхит, синусит
- диспепсия, ауыздың құрғауы, кекіру
- бөртпе, эритема
- миалгия, аяқтардың құрысуы, артралгия
- несеп жолының инфекциясы
- кеуденің ауыруы, қалтырау, температураның жоғарылауы
- бауыр ферменттері белсенділігінің артуы
Сирек: (³1/10000-ден <1/1000 дейін):
- нейтропения, лейкопения, тромбоцитопения, лейкоцитоз
- жоғары сезімталдық реакциялары (беттің ісінуі, гипотензия, ентігу), эритема, буллёздік реакциялар, ол әдетте препаратты тоқтатқаннан кейін жоғалады
- анорексия
- депрессия
- көрудің бұзылуы
- гастрит, стоматит, дәм сезудің өзгеруі
- гепатит, сары ауру, бауыр циррозымен науқастарда бауыр энцефалопатиясы
- қышыну, тершеңдік
- интерстициальді нефрит
- дене салмағының артуы
Өте сирек (<1/10000):
- мультиформалы эритема, уытты-эпидермальді некроз (УЭН), Стивен-Джонсон синдромы
Жиілігі белгісіз (қолда бар мәліметтер бойынша анықталмайды):
- гипонатриемия, гипомагниемия
- сананың шатасуы
- шеткері ісінулер
- гинекомастия
Қолдануға болмайтын жағдайлар
- рабепразолға немесе препараттың қосымша заттарына жоғары сезімталдық
- жүктілік және лактация кезеңі
- 18 жасқа дейінгі балалар мен жасөспірімдер (қауіпсіздігі мен тиімділігі анықталмаған) Дәрілермен өзара әрекеттесуі
Натрий рабепразолы асқазандағы қышқыл сөлінісінің тұрақты және ұзақ бәсеңдеуін тудырады. Сіңуі pH деңгейімен байланысты препараттармен өзара әрекеттесуі туындауы мүмкін. Натрий рабепразолынкетоконазолмен немесе итраконазолмен бір мезгілде қабылдауплазмадағы зеңге қарсы концентрациялардың айтарлықтай төмендеуіне алып келуі мүмкін. Сондықтан жекелеген пациенттерге Зульбекс® пен бұл препараттарды бір мезгілде тағайындағанда дозасын өзгерту қажет болуы мүмкіндігін қадағалау керек.
Антацидтерді рабепразолмен бір уақытта қолданғанда өзара әрекеттесулер анықталмады.
300 мг атазанавир/10 мг ритонавир және омепразолды (тәулігіне бір рет 40 мг) немесе 400 мг атазанавир және ланзопразолды (тәулігіне бір рет 60 мг) бір мезгілде қабылдау атазанавир әсерінің едәуір азаюына әкеледі. Атазанавирдің сіңуі pH деңгейіне байланысты. Бұл препараттарды рабепразолмен бір уақытта қабылдау зерттелмегенмен, басқа протондық помпа тежегіштері үшін де ұқсас нәтижелер болжануы мүмкін. Сондықтан рабепразолды қоса алғанда, протондық помпа тежегіштерін, атазановирмен бір мезгілде қолданбаған жөн.
Айрықша нұсқаулар
Рабепразолмен емдеу аясындағы симптомдар айқындығының азаюы асқазанда немесе өңеште қатерлі түзілімдердің болуын жоққа шығармайды, сондықтан Зульбекспен® емдеуді бастар алдында онкологиялық үдерістерді жоққа шығару мақсатында зерттеу жүргізу керек.
Препаратпен ұзақ емделетін пациенттер (әсіресе бір жылдан артық) ұдайы тексеруден өтіп отыруы тиіс.
Протондық помпаның басқа тежегіштерімен немесе орынбасқан бензоимидазолдармен айқаспалы реакциялар қаупін жоққа шығаруға болмайды.
Пациенттерге Зульбекс® таблеткаларын тұтастай жұту қажеттігін ескерту керек; оларды шайнауға және сындыруға болмайды.
Зульбексті® балаларға тағайындау ұсынылмайды, өйткені препаратты пациенттердің бұл тобында қолдану тәжірибесі жоқ.
Рабепразолды қолданғанда қан дискразиясының (тромбоцитопения және нейтропения жағдайлары) дамуы, бауыр ферменттері белсенділігінің өзгеруі туралы хабарламалар болды. Көпшілік жағдайларда, бұл жағдайлардың баламалы себептерін анықтау мүмкін болмаса, олар асқынулар тудырған жоқ және рабепразолды тоқтатқаннан кейін басылды.
Бауыр функциясының жеңіл және орташа дәрежедегі бұзылуы бар пациенттерде препаратты қолданудың қауіпсіздігіне байланысты елеулі қиындықтар білінген жоқ. Бауыр функциясының ауыр бұзылуы бар пациенттерде Зульбексті® бірінші рет тағайындағанда сақтық шараларын сақтау ұсынылады, өйткені мұндай пациенттерде рабепразолды қолдану туралы деректер жоқ.
Атазанавир мен Зульбексті® бір мезгілде қабылдау ұсынылмайды («Дәрілермен өзара әрекеттесуі» бөл.қар.).
Жүктілік және лактация кезеңі
Рабепразолды жүктілік және лактация уақытында қолдану қауіпсіздігі бойынша деректер жоқ.
Дәрілік заттың көлік құралдарын немесе қауіпті механизмдерді басқару қабілетіне ықпал ету ерекшеліктері
Әсері туралы хабарланған жоқ, бірақ болуы мүмкін жағымсыз әсерлері – бас ауыруы, бас айналуын ескере отырып, зейін қоюды қажет ететін жұмыстарды орындағанда сақ болу керек.
Артық дозалануы
Препараттың ең жағарғы анықталған қабылданған мөлшері тәулігіне екі рет 60 мг немесе тәулігіне бір рет 160 мг асқан жоқ. Әсерлері әлсіз анықталады, қандай-да бір қосымша медициналық араласуларсызөздігінен өтетін, жағымсыз реакциялардың белгілі бейініне сәйкес келеді.
Емі: спецификалық антидоты жоқ. Препаратта плазма ақуыздарымен байланысудың жоғарғы деңгейі бар, сондықтан диализдің көмегімен жою мүмкін емес. Артық дозалану жағдайында симптоматикалық және демеуші ем жүргізу қажет.
Шығарылу түрі мен қаптамасы
14 немесе 15 таблеткадан ламинацияланған полиамид/алюминий/поливинилхлорид үлбірден және алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамаға салынады.
1 (14 таблеткадан) немесе 2 (15 таблеткадан) пішінді ұяшықты қаптамадан мемлекеттік және орыс тілдеріндегі медициналық қолдану жөніндегі нұсқаулықпен бірге картоннан жасалған қорапшаға салынады.
Сақтау шарттары
Түпнұсқалық қаптамасында 30 ºС-ден аспайтын температурада, жарықтан қорғалған жерде сақтау керек.
Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!
Сақтау мерзімі
2 жыл
Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін пайдалануға болмайды.
Дәріханалардан босатылу шарттары
Рецепт арқылы