Золопент, 40 мг, таблетки №30, пачка из картона
Торговое наименование
ЗОЛОПЕНТ®
Международное непатентованное название
Пантопразол
Лекарственная форма, дозировка
Таблетки с отложенным высвобождением, 40 мг
Фармакотерапевтическая группа
Пищеварительный тракт и обмен веществ. Препараты для лечения заболеваний, связанных с нарушением кислотности. Противоязвенные препараты и препараты для лечения гастроэзофагеальной рефлюксной болезни. Протонового нососа ингибиторы. Пантопразол.
Код АТХ A02BC02
Показания к применению
Взрослые и дети старше 12 лет:
- рефлюкс-эзофагит
Взрослые:
- эрадикация Helicobacter pylori в комбинации с антибактериальными препаратами
- язвенная болезнь желудка и двенадцатиперстной кишки
- синдром Золлингера-Эллисона или другие состояния, характеризующиеся патологической желудочной гиперсекрецией.
Перечень сведений, необходимых до начала применения
Противопоказания
- гиперчувствительность к компонентам препарата, другим замещенным бензимидазолам
- совместное применение пантопразола с атазанавиром
- беременность и период лактации
- детский возраст до 12 лет.
Необходимые меры предосторожности при применении
Препарат ЗОЛОПЕНТ® не следует применять при:
- аллергии на пантопразол или какой-либо другой компонент этого лекарственного средства.
- аллергии на лекарственные средства, содержащие другие ингибиторы протонной помпы.
До и во время применения препарата ЗОЛОПЕНТ® необходимо проконсультироваться с врачом в следующих случаях:
- Нарушение функции печени. В случае повышения уровня ферментов печени лечение следует прекратить.
- Низкий уровень витамина В12 или риск его снижения. На фоне длительного лечения пантопразолом (как и другими средствами, снижающими кислотность) может уменьшаться абсорбция витамина В12.
- Прием атазанавира или других ингибиторов протеазы ВИЧ. Одновременный прием этих лекарственных средств с пантопразолом противопоказан.
- Остеопороз или прием кортикостероидов (которые могут увеличить риск остеопороза). Прием ингибиторов протонового насоса (ИПН), таких как пантопразол, особенно в течение более одного года, может незначительно увеличить риск перелома бедра, запястья или позвоночника.
- Сниженный уровень магния в крови (гипомагниемия). Длительный прием пантопразола (более трех месяцев) может приводить к гипомагниемии. О низком уровне магния могут свидетельствовать усталость, непроизвольные сокращения мышц, дезориентация, судороги, головокружение, учащение пульса. Низкий уровень магния также может привести к снижению уровня калия или кальция в крови. При необходимости длительного приема пантопразола необходимо регулярно проводить анализ крови с целью контроля уровня магния.
- Наличие в анамнезе данных о возникновении побочной реакции со стороны кожи на фоне приема ИПН, включая пантопразол.
- Появление болей в суставах и/или высыпаний на коже, а также других алергических реакций, особенно в местах, подверженных воздействию солнца.
- Необходимость в определения в крови уровня хромогранина А.
Во время применения препарата ЗОЛОПЕНТ® необходимо срочно проконсультироваться с врачом при появлении симптомов, которые могут быть признаком другого, более серьезного заболевания: - непреднамеренное снижение веса;
- рвота, особенно если она повторяется;
- рвота кровью (это может выглядеть как темная кофейная гуща в рвотных массах);
- кровь в стуле, который может быть черным или смолистым на вид;
- затрудненное глотание или боль при глотании;
- бледный внешний вид и ощущение слабости (анемия);
- боль в груди;
- боль в животе;
- тяжелая и/или постоянная диарея, потому что это лекарственное средство может приводить к незначительному усилению инфекционной диареи.
Консультация с врачом необходима для исключения злокачественного заболевания, поскольку прием пантопразола может облегчать симптомы рака и, как следствие, задержать его диагностику. Если эти симптомы сохраняются, несмотря на лечение, необходимо рассмотреть проведение дальнейших исследований. Взаимодействия с другими лекарственными препаратами
Лекарственные средства, абсорбция которых зависит от рН
Из-за глубокого и продолжительного ингибирования секреции желудочной кислоты пантопразол может снижать всасывание других лекарственных препаратов, биологическая доступность которых зависит от показателя желудочного pH, например, некоторых азольных фунгицидов, таких как кетоконазол, итраконазол, позаконазол и других лекарственных средств, таких как эрлотиниб.
Ингибиторы протеазы ВИЧ
Совместное применение атазанавира и других лекарств от ВИЧ, поглощения которых зависит от рН, с ингибиторами протонной помпы, может привести к существенному снижению биологической доступности этих препаратов против ВИЧ и может повлиять на эффективность этих лекарств. Таким образом, совместное применение ингибиторов протонной помпы с атазанавиром не рекомендуется.
В случае, если совместное применение ингибиторов протеазы ВИЧ и ингибиторов протонной помпы все же является необходимым, рекомендуется проводить тщательный клинический контроль (например, определение вирусной нагрузки). Доза пантопразола в подобных случаях не должна превышать 20 мг в день. Также может потребоваться корректировка дозировки ингибиторов протеазы ВИЧ.
Кумариновые антикоагулянты (фенпрокоумон и варфарин)
Одновременное введение пантопразола с варфарином или фенпрокоумоном не влияет на фармакокинетику варфарина, фенпрокоумона или международного нормализованного отношения (МНО). Хотя были сообщения об увеличении МНОи протромбинового времени у пациентов, принимающих ингибиторы протонового насоса (ИПН) вместе с варфарином или фенпрокоумоном. Увеличение МНО и протромбинового времени может привести к аномальному кровоизлиянию и даже к летальному исходу. Пациенты, получавшие пантопразол с варфарином или фенпрокоумоном, должны находиться под медицинским наблюдением из-за увлечения МНОи протромбинового времени.
Метотрексат
При одновременном применении высоких доз метотрексата (например, 300 мг) и ИПН было выявлено повышение уровня метотрексата у некоторых пациентов. Поэтому в тех случаях, где используется высокая доза метотрексата, например, злокачественное новообразование и псориаз, может потребоваться временное прекращение приёма пантопразола.
Исследования иных взаимодействий
Пантопразол метаболизируется в печени ферментной системой цитохрома Р450. Основной путь метаболизма - деметилирование с помощью CYP2C19. Другой метаболический путь включает в себя окисления CYP3A4.
Исследования взаимодействий с лекарствами, которые также метаболизируются этими путями, такими как карбамазепин, диазепам, глибенкламид, нифедипин и оральные контрацептивы, содержащие левоноргестрел и этинилэстрадиол не выявили клинически значимых взаимодействий.
Нельзя исключить взаимодействия пантопразола с другими препаратами, которые метаболизируются с помощью этой же ферментной системы.
Результаты целого ряда исследований взаимодействия показывают, что пантопразол не влияет на метаболизм активных веществ, метаболизируемых CYP1A2 (таких как кофеин, теофиллин), CYP2C9 (таких как пироксикам, диклофенак, напроксен), CYP2D6 (таких как метопролол), CYP2E1 (таких как этанол), а также не мешает связанной с р-гликопротеином абсорбции дигоксина.
Не было выявлено взаимодействия с одновременно принимаемыми антацидами.
Исследования взаимодействия были также проведены при введении пантопразола одновременно с соответствующими антибиотиками (кларитромицин, метронидазол, амоксициллин). Никаких клинически значимых взаимодействий не было обнаружено.
Препараты, которые ингибируют или индуцируют фермент CYP2C19
Ингибиторы CYP2C19 фермента, такие как флувоксамин, могут увеличить системное воздействие пантопразола. Уменьшение дозы следует рассматривать для пациентов, находящихся на длительном лечении высокими дозами пантопразола или у пациентов с нарушением функции печени.
Препараты, индуцирующие CYP2C19 и CYP3A4 ферменты, такие как рифампицин и зверобой (Hypericum perforatum), могут привести к снижению плазменной концентрации ИПН, которые метаболизируются с помощью этих ферментных систем.
Специальные предупреждения
Нарушение функции печени. Пациентам с тяжелыми нарушениями функции печени необходимо регулярно контролировать уровень печеночных ферментов, особенно при длительном лечении. В случае повышения уровня печеночных ферментов лечение препаратом необходимо прекратить.
Комбинированная терапия. При комбинированной терапии необходимо следовать инструкциям по применению соответствующих лекарственных средств.
Злокачественные новообразования желудка. Симптоматический ответ на применение пантопразола может маскировать симптомы злокачественных новообразований желудка и отсрочивать их диагностику. При наличии тревожных симптомов (например, в случае существенной потери массы тела, периодической рвоты, дисфагии, рвоты с кровью, анемии, мелены), а также при подозрении или наличии язвы желудка нужно исключить наличие злокачественного процесса.
Если симптомы сохраняются при адекватном лечении, необходимо провести дополнительное обследование.
Абсорбция витамина В12. У пациентов с синдромом Золлингера-Эллисона и другими гиперсекреторными патологическими состояниями, которые требуют длительного лечения, пантопразол, как и все препараты, которые блокируют продукцию соляной кислоты, может снижать всасывание витамина В12 (цианокобаламина) в связи с возникновением гипо- и ахлоргидрии. Это следует учитывать в случае пониженной массы тела у пациентов или наличия факторов риска снижения абсорбции витамина В12при длительном лечении, или наличии соответствующих клинических симптомов.
Продолжительное лечение. При продолжительном лечении, особенно более 1 года, пациенты должны находиться под регулярным наблюдением врача.
Инфекции желудочно-кишечного тракта, вызванные бактериями. Лечение препаратом может в незначительной степени повысить риск возникновения желудочно-кишечных инфекций, вызываемых такими бактериями как Salmonella и Campylobacter или C. Difficile.
Гипомагниемия. Наблюдались случаи тяжелой гипомагниемии у пациентов, которые применяли ИПН, такие как пантопразол, в течение не менее трех месяцев, а в большинстве случаев – на протяжении года. Серьезные проявления гипомагниемии, такие как усталость, тетания, делирий, судороги, головокружение и желудочковая аритмия, могут возникать незаметно, и их можно пропустить. В большинстве случаев состояние пациентов улучшается после заместительной терапии магнием и прекращения лечения ИПН. Пациентам, которые планируют длительную терапию или принимают ИПН в комбинации с дигоксином или препаратами, которые могут вызвать гипомагниемию (например, с диуретиками), рекомендуется определять уровень магния перед началом лечения ингибиторами протонной помпы и периодически на протяжении терапии.
Переломы костей. ИПН, особенно при применении в больших дозах и на протяжении длительного лечения (более 1 года) могут в некоторой степени увеличить риск перелома бедра, запястья и позвоночника, преимущественно у пациентов пожилого возраста или при наличии других существующих факторов риска. Данные исследований позволяют предположить, что ИПН могут увеличивать общий риск переломов на 10–40%. Некоторые из них могут быть обусловлены другими факторами риска. Пациенты с риском развития остеопороза должны получать лечение в соответствии с действующими клиническими рекомендациями и адекватное количество витамина D и кальция.
Подострая кожная красная волчанка. Применение ИПН связывают с очень редкими случаями развития подострой кожной красной волчанки. Если возникает поражение, особенно на участках, подвергающихся воздействию солнечного света, которое сопровождается артралгией, пациенту необходимо немедленно обратиться к врачу, который рассмотрит необходимость отмены пантопразола. Возникновение подострой кожной красной волчанки у пациентов во время предыдущей терапии ИПН может повысить риск его развития при применении других ИПН.
Влияние на результаты лабораторных исследований.
Повышенный уровень хромогранина А (CgA) может влиять на результаты исследований при диагностике нейроэндокринных опухолей. Чтобы избежать такого воздействия, лечение пантопразолом следует временно прекратить по крайней мере за 5 дней до проведения оценки уровня CgA. Если уровни CgA и гастрина не вернулись в диапазон нормальных значений после первоначального измерения, следует провести повторные измерения через 14 дней после отмены лечения ИПН.
Применение в педиатрии
ЗОЛОПЕНТ®противопоказан к применению у детей и подростков младше 12 лет за отсутствием достаточного количества данных о безопасности для данной возрастной группы.
Во время беременности или лактации
Достаточное количество данных о применении пантопразола у беременных женщин отсутствует. Сообщалось о выделении пантопразола в грудное молоко.
Если вы беременны или кормите грудью, или думаете, что можете быть беременны или планируете завести ребенка, проконсультируйтесь с врачом или фармацевтом перед приемом этого лекарственного средства.
Вы должны применять это лекарственное средство только если ваш врач считает, что польза для вас является большей, чем потенциальный риск для плода или ребенка.
Особенности влияния препарата на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами.
При возникновении таких побочных эффектов как головокружение или затуманивание зрения воздержитесь от управления автомобилем и пользования механизмами.
Рекомендации по применению
Режим дозирования
Взрослые и дети старше 12 лет
Рефлюкс-эзофагит
ЗОЛОПЕНТ® не следует жевать или раскусывать, они должны проглатываться целиком и запиваться достаточным количеством жидкости. Прием препарата необходимо осуществлять за 1 час перед едой.
1 таблетка один раз в сутки. Врач может порекомендовать вам увеличить дозу до 2 таблеток один раз в сутки. Период лечения составляет от 4 до 8 недель. Врач скажет Вам, как долго принимать лекарственное средство.
Взрослые
Эрадикация Helicobacter pylori
Врач может назначить Вам одну из следующих схем терапии:
1 таблетка ЗОЛОПЕНТ®два раза в сутки + амоксициллин (по 1000 мг) два раза в сутки + кларитромицин (по 500 мг) два раза в сутки.
1 таблетка ЗОЛОПЕНТ®два раза в сутки + метронидазол (по 400 или 500 мг) два раза в сутки (или 500 мг тинидазола) + кларитромицин (по 250 или 500 мг) два раза в сутки
1 таблетка ЗОЛОПЕНТ®два раза в сутки + амоксициллин (по 1000 мг) два раза в сутки + метронидазол (по 400 или 500 мг) два раза в сутки (или 500 мг тинидазола).
Следует принимать первую таблетку препарата ЗОЛОПЕНТ®за 1 час до завтрака и вторую таблетку - за 1 час до ужина. Следуйте рекомендациям врача и обязательно прочитайте инструкции к другим лекарственным средствам. Период лечения составляет от 1 до 2 недель. Врач скажет Вам, как долго принимать лекарственное средство.
Язвенная болезнь желудка
1 таблетка один раз в сутки. Врач может порекомендовать вам увеличить дозу до 2 таблеток один раз в сутки. Период лечения составляет от 4 до 8 недель. Врач скажет Вам, как долго принимать лекарственное средство.
Язвенная болезнь двенадцатиперстной кишки.
1 таблетка один раз в сутки. Врач может порекомендовать вам увеличить дозу до 2 таблеток один раз в сутки. Период лечения составляет от 2 до 4 недель. Врач скажет Вам, как долго принимать лекарственное средство.
Синдром Золлингера-Эллисона и другие патологические гиперсекреторные состояния
Начальная доза 2 таблетки один раз в сутки. Позже врач может отрегулировать дозу, в зависимости от показателей кислотности желудочного сока. Если он назначит более 2 таблеток в сутки, их следует принимать два раза в сутки. Возможно понадобится временное повышение дозы пантопразола более 4 таблеток в сутки. Врач скажет Вам, когда именно следует прекратить прием лекарственного средства.
Продолжительность лечения при синдроме Золлингера-Эллисона и при других патологических гиперсекреторных состояниях не ограничена, и сроки терапии могут определяться в зависимости от клинической необходимости.
Пациенты с нарушением функции почек
При нарушении функции почек коррекции дозы пантопразола не требуется. Не следует принимать пантопразол в дозе 40 мг для эрадикации Helicobacter pyloriв комбинированной терапии при нарушении функции почек.
Пациенты с нарушением функции печени
При тяжелых нарушениях функции печени суточная доза пантопразола составляет 20 мг и ее нельзя превышать (1 таблетка пантопразола 20 мг). Не следует принимать пантопразол 40 мг для эрадикации Helicobacter pylori в комбинированной терапии при наличии нарушений функции печени средней или тяжелой степени тяжести.
Использование у детей и подростков
Пантопразол 40 мг не рекомендуется применять детям до 12 лет.
Метод и путь введения
Для приема внутрь.
Меры, которые необходимо принять в случае передозировки
Если вы приняли это лекарство в дозировке больше рекомендуемой, сообщите об этом лечащему врачу или фармацевту. Известные симптомы передозировки отсутствуют.
Меры, необходимые при пропуске одной или нескольких доз лекарственного препарата
Не принимайте двойную дозу, чтобы компенсировать пропущенный прием. Примите следующую дозу в обычное время.
Рекомендации по обращению за консультацией к медицинскому работнику для разъяснения способа применения лекарственного препарата
Всегда принимайте это лекарственное средство в точности так, как назначил вам ваш врач или фармацевт. Проконсультируйтесь с врачом или фармацевтом, если у вас есть сомнения.
Описание нежелательных реакций, которые проявляются при стандартном применении ЛП и меры, которые следует принять в этом случае (при необходимости)
Ниже перечислены наблюдавшиеся побочные реакции с частотой их встречаемости: очень часто (³ 1/10); часто (от ³ 1/100 до < 1/10); нечасто (от ³ 1/1000 до < 1/100); редко (от ³ 1/10000 до < 1/1000); очень редко (< 1/10000); неизвестно (невозможно оценить по имеющимся данным).
Со стороны крови и лимфатической системы:
- Редко: агранулоцитоз.
- Очень редко: тромбоцитопения, лейкопения, панцитопения.
Со стороны иммунной системы:
- Редко: реакции гиперчувствительности (включая анафилактические реакции, анафилактический шок).
Метаболизм и нарушения обмена веществ:
- Редко: гиперлипидемия и повышение уровня липидов (триглицериды, холестирол); изменение массы тела.
- Частота неизвестна: гипонатриемия, гипомагниемия, гипокальциемия1, гипокалиемия.
Психические расстройства:
- Нечасто: нарушение сна.
- Редко: депрессия (в том числе обострения).
- Очень редко:дезориентация (в том числе обострения).
- Частота неизвестна: галлюцинации, спутанность сознания (особенно у пациентов со склонностью к данным расстройствам, а также обострение этих симптомов в случае их наличия в анамнезе).
Со стороны нервной системы:
- Нечасто: головная боль, головокружение.
- Редко: нарушение вкуса.
- Частота неизвестна: парестезия.
Со стороны органов зрения:
- Редко: нарушение зрения/помутнение зрения.
Со стороны пищеварительного тракта:
- Часто: полипы фундальных желез (доброкачественные).
- Нечасто: диарея, тошнота, рвота, вздутие живота, запор, сухость во рту, абдоминальная боль и дискомфорт.
- Частота неизвестна: микроскопический колит.
Со стороны гепатобилиарной системы:
- Нечасто: повышение уровня печеночных ферментов (трансаминазы, гамма-глутаминтрансферазы).
- Редко: повышение уровня билирубина.
- Частота неизвестна: поражение гепатоцитов, желтуха, гепатоцеллюлярная недостаточность.
Со стороны кожи и подкожных тканей:
- Нечасто: кожная сыпь, экзантема, зуд.
- Редко: крапивница, ангионевротический отек.
- Частота неизвестна: синдром Стивенса-Джонсона, синдром Лайелла, мультиформная эритема, фоточувствительность, подострая кожная красная волчанка.
Со стороны костно-мышечной системы и соединительной ткани:
- Нечасто: переломы бедра, запястья, позвоночника.
- Редко: артралгия, миалгия.
- Частота неизвестна: спазм мышц2.
Со стороны почек и мочевыделительной системы:
- Частота неизвестна: интерстициальный нефрит (с возможным развитием почечной недостаточности).
Со стороны репродуктивной системы и молочных желез:
- Редко: гинекомастия.
Общие нарушения:
- Нечасто: астения, усталость, недомогание.
- Редко: повышение температуры тела, периферические отеки.
1. Гипокальциемия одновременно с гипомагниемией.
2. Спазм мышц как следствие нарушения баланса электролитов.
Дополнительные сведения
Состав лекарственного препарата
Одна таблетка содержит
активное вещество - пантопразола натрия сесквигидрат 45.113 мг (эквивалентно пантопразолу 40.0 мг),
вспомогательные вещества: натрия карбонат безводный, маннитол, кросповидон, гидроксипропилцеллюлоза, кальция стеарат,
состав оболочки: эудрагит L30D55, триэтилцитрат, натрия лаурилсульфат, титана диоксид (E171), железа оксид желтый (E172), тальк, Опадрай 03F58750 белый*.
*Опадрай 03F58750 белый содержит: тальк, полиэтиленгликоль, гипромелозу, титана диоксид (Е 171)
Описание внешнего вида, запаха, вкуса
Таблетки овальной формы, с двояковыпуклой поверхностью, покрытые кишечнорастворимой оболочкой желтого цвета.
Форма выпуска и упаковка
По 14 таблеток помещают в контурную ячейковую упаковку.
По 1 контурной ячейковой упаковке вместе с инструкцией по медицинскому применению на казахском и русском языках помещают в пачку из картона.
По 10 таблеток помещают в контурную ячейковую упаковку.
По 3 контурные ячейковые упаковки вместе с инструкцией по медицинскому применению на казахском и русском языках помещают в пачку из картона.
Срок хранения
3 года
Не применять по истечении срока годности!
Условия хранения
Хранить в сухом, защищенном от света месте при температуре не выше 25 ºС. Хранить в недоступном для детей месте!
Условия отпуска из аптек
По рецепту.
Саудалық атауы
ЗОЛОПЕНТ®
Халықаралық патенттелмеген атауы
Пантопразол
Дәрілік түрі, дозалануы
Босап шығуы кейінге қалдырылған таблеткалар, 40 мг
Фармакотерапиялық тобы
Ас қорыту жолы және зат алмасу. Қышқылдығы бұзылуымен байланысты ауруларды емдеуге арналған препараттар. Ойық жараға қарсы препараттар және гастроэзофагеальді рефлюксті емдеуге арналған препараттар. Протонды сорғы тежегіштері. Пантопразол.
АТХ коды A02BC02
Қолданылуы
Ересектер мен 12 жастан асқан балалар:
- Рефлюкс-эзофагит
Ересектер:
- Helicobacter pylori эрадикациясы, бактерияға қарсы препараттармен біріктірілімде
- асқазан және он екі елі ішектің ойықжарасы
- Золлингер-Эллисон синдромы немесе патологиялық асқазан гиперсекрециясымен сипатталатын басқа жағдайлар
Қолдануды бастағанға дейін қажетті мәліметтер тізбесі
Қолдануға болмайтын жағдайлар
- препарат компоненттеріне, басқа орын басқан бензимидазолдарға аса жоғары сезімталдық
- пантопразолды атазанавирмен бірге қолдану
- жүктілік және лактация кезеңі
- 12 жасқа дейінгі балалар.
Қолдану кезінде қажетті сақтық шаралары
ЗОЛОПЕНТ® препаратын:
- пантопразолға немесе осы дәрілік заттың қандай да бір басқа компонентіне аллергия.
- құрамында протонды сорғының басқа тежегіштері бар дәрілік заттарға аллергия кезінде қолданбаған жөн.
ЗОЛОПЕНТ® препаратын қолданғанға дейін және кейін мынадай жағдайларда дәрігермен кеңесу қажет:
- Бауыр функциясының бұзылуы. Бауыр ферменттерінің деңгейі жоғарылаған жағдайда емдеуді тоқтату керек.
- В12 дәруменінің төмен деңгейі немесе оның төмендеу қаупі. Пантопразолмен (қышқылдықты төмендететін басқа дәрілер сияқты) ұзақ уақыт бойы емдеу аясында В12 дәруменінің сіңірілуі төмендеуі мүмкін.
- Атазанавирді немесе АИТВ протеазасының басқа тежегіштерін қабылдау. Пантопразолмен осы дәрілік заттарды бір уақытта қабылдау қарсы көрсетілген.
- Остеопорознемесе кортикостероидтарды (остеопороздың қаупін арттыруы мүмкін) қабылдау. Пантопразол сияқты протонды сорғының тежегіштерін (ПСТ), әсіресе бір жылдан астам қабылдау санның, білектің, омыртқаның сыну қаупін елеусіз арттыруы мүмкін.
- Қандағы магнийдің төмендеген деңгейі(гипомагниемия). Пантопразолды ұзақ уақыт қабылдау (үш айдан астам) гипомагниемияға әкелуі мүмкін. Магнийдің төмен деңгейі туралы шаршау, бұлшықеттің еріксіз жиырылуы, бағдарлай алмау, құрысулар, бас айналуы, тамыр соғының жиілеуі куәландыруы мүмкін. Магнийдің төмен деңгейі сондай-ақ қандағы калий немесе кальций деңгейінің төмендеуіне әкелуі мүмкін. Пантопразолды ұзақ уақыт бойы қабылдау қажет болғанда магний деңгейін бақылау мақсатында қанға тұрақты талдау жүргізу қажет.
- Анамнезде пантопрозолды қоса, ПСТ қабылдау аясында терінің тарапынан жағымсыз реакциялардың пайда болуы туралы деректердің болуы.
- Буынның ауыруы және/немесе теріде, әсіресе күннің әсеріне ұшырайтын жерлерде бөртпенің, сондай-ақ басқа аллергиялық реакциялардың пайда болуы.
- Қандағы хромогранин А деңгейін анықтау қажеттілігі.
ЗОЛОПЕНТ® препаратын қолданған кезде басқа едәуір күрделі аурудың белгісі болуы мүмкін симптомдар пайда болған кезде дәрігермен шұғыл кеңесу қажет:
- дене салмағының байқаусыз төмендеуі;
- құсу, әсіресе, егер ол қайталана берсе;
- қан құсу (ол құсық массасында күңгірт кофе қоюына ұқсас болуы мүмкін);
- түрі қара немесе шайырлы болып көрінуі мүмкін нәжістегі қан;
- жұтудың қиындауы немесе жұтқан кезде ауыру;
- сыртқы түрінің бозаруы және әлсіздік сезімі (анемия);
- кеуденің ауыруы;
- іштің ауыруы;
- ауыр және/немесе тұрақты диарея, себебі бұл дәрілік зат инфекциялық диареяның елеусіз күшеюіне әкелуі мүмкін. Дәрігермен кеңесу қатерлі ауруды болдырмау үшін қажет, себебі пантопрозолды қабылдау обырдың симптомдарын жеңілдетуі және соның салдарынан оның диагностикасын іркілтуі мүмкін. Егер бұл симптомдар емдеуге қарамастан сақталса, әрі қарай зерттеулерді жүргізуді қарастыру қажет.
Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі
Абсорбциясы рН тәуелді дәрілік заттар
Асқазан қышқылы секрециясының терең және ұзақ тежелуіне байланысты пантопразол биологиялық жетімділігі асқазан pH көрсеткішіне тәуелді басқа дәрілік препараттардың, мысалы, кетоконазол, итраконазол, позаконазол сияқты кейбір азольді фунгицидтердің және эрлотиниб сияқты басқа дәрілік заттардың сіңірілуін төмендетуі мүмкін.
АИТВ протеазасының тежегіштері
Атазанавир мен сіңірілуі рН тәуелді АИТВ қарсы басқа дәрілермен, протонды помпа тежегіштерімен бірге қабылдау АИТВ қарсы бұл препараттардың биологиялық жетімділігінің елеулі төмендеуіне әкелуі мүмкін және осы дәрілердің тиімділігіне ықпал етуі мүмкін. Осылайша, протонды помпа тежегіштерін атазанавирмен бірге қабылдау ұсынылмайды.
Егер АИТВ протеазасының тежегіштері мен протонды помпа тежегіштерін бірге қолдану қажет болып табылған жағдайда мұқият клиникалық бақылау (мысалы, вирустық жүктемені анықтау) жүргізген жөн. Мұндай жағдайларда пантопразолдозасы күніне 20 мг аспауы тиіс. Сондай-ақ АИТВ протеазасының тежегіштерінің дозасын түзету керек болуы мүмкін.
Кумариндік антикоагулянттар (фенпрокоумон және варфарин)
Пантопразолдыварфаринмен немесе фенпрокоумонмен бір уақытта енгізу варфарин, фенпрокоумон фармакокинетикасына немесе халықаралық қалыптасқан қатынасқа (ХҚҚ)ықпал етпейді. Алайда,протонды сорғы тежегіштерін (ПСТ) варфаринмен немесе фенпрокоумонмен қабылдайтын пациенттерде ХҚҚ және протромбиндік уақыттың ұлғаюы туралы хабарламалар болған.ХҚҚ және протромбиндік уақыттың ұлғаюы аномалиялық қан құйылуына және тіпті өліммен аяқталуға әкелуі мүмкін. Пантопразолдыварфаринмен немесе фенпрокоумонмен қабылдайтын пациенттер ХҚҚ және протромбиндік уақыттың ұлғаюына байланысты медициналық қадағалауда болуы тиіс.
Метотрексат
Метотрексаттың жоғарғы дозаларын (мысалы, 300 мг) және ПСТ бір уақытта қолданғанда кейбір пациенттерде метотрексатдеңгейінің жоғарылауы анықталды. Сондықтан метотрексаттың жоғарғы дозалары пайдаланылатын жағдайларда, мысалы,қатерлі жаңа түзілімдер және псориазкезінде пантопразолқабылдауды уақытша тоқтату керек болуы мүмкін.
Өзге өзара әрекеттесулерді зерттеу
Пантопразол бауырдаР450 цитохромының ферменттік жүйесімен метаболизденеді. Метаболизмнің негізгі жолы - CYP2C19көмегімен деметилдену.Басқа метаболизмдік жолына CYP3A4тотығуы кіреді.
Осы жолмен метаболизденетін карбамазепин, диазепам, глибенкламид, нифедипин және құрамында левоноргестрел және этинилэстрадиол бар ішілетін контрацептивтер сияқты басқа дәрілермен өзара әрекеттесуін зерттеу клиникалық тұрғыдан маңызды әрекеттесулерді анықтамады.
Пантопразолдың осы ферменттік жүйенің көмегімен метаболизденетін басқа препараттармен өзара әрекеттесуін жоққа шығаруға болмайды.
Өзара әрекеттесуі бойынша бірқатар зерттеу нәтижелері пантопразол CYP1A2 (кофеин, теофиллин сияқты), CYP2C9 (пироксикам, диклофенак, напроксен сияқты), CYP2D6 (метопролол сияқты), CYP2E1 (этанол сияқты) метаболизденетін белсенді заттардың метаболизміне ықпал етпейтінін, сондай-ақ р-гликопротеинмен байланысты дигоксин абсорбциясына кедергі жасамайтынын көрсетті.
Бір уақытта қабылданатын антацидтермен өзара әрекеттесуі анықталмады.
Өзара әрекеттесуі бойынша зерттеулер пантопразолды тиісті антибиотиктермен (кларитромицин, метронидазол, амоксициллин) бір уақытта енгізгенде де жүргізілді. Ешқандай клиникалық тұрғыдан маңызды әрекеттесулер анықталмады.
CYP2C19 ферментін тежейтін немесе индукциялайтын препараттар
Флувоксамин сияқты CYP2C19 ферменттің тежегіштері пантопразолдың жүйелі әсерін ұлғайтуы мүмкін. Дозаны төмендетуді пантопразолдың жоғарғы дозаларымен ұзақ емдеудегі пациенттер немесе бауыр функциясы бұзылған пациенттер үшін қарастыру керек.
Рифампицин және шайқурай (Hypericum perforatum) сияқты CYP2C19 және CYP3A4 ферменттерді индукциялайтын препараттар осы ферменттік жүйелердің көмегімен метаболизденетін ПСТ плазмалық концентрациясының төмендеуіне әкелуі мүмкін.
Арнайы ескертулер
Бауыр функциясының бұзылуы. Бауыр функциясының бұзылуы ауыр пациенттерге, әсіресе ұзақ емделгенде бауыр ферменттерінің деңгейін жүйелі бақылау қажет. Бауыр ферменттерінің деңгейі жоғарылаған жағдайда препаратпен емделуді тоқтату қажет.
Біріктірілген ем.Біріктірілген ем кезінде тиісті дәрілік заттарды қолдану жөніндегі нұсқаулықты орындау қажет.
Асқазанның қатерлі жаңа түзілімдері. Пантопразолды қолдануға симптоматикалық жауап асқазанның қатерлі жаңа түзілімдерінің симптомдарын бүркемелеуі және олардың диагностикасын кейінге шегеруі мүмкін. Үрейлі симптомдар (мысалы, дене салмағының елеулі азаюы, мезгіл-мезгіл құсу, дисфагия, қан құсу, анемия, мелена жағдайында) болғанда, сондай-ақ асқазан ойықжарасы болған немесе оған күдіктенгенде қатерлі үдерістің бар-жоғын анықтау керек.
Егер адекватты емдеу кезінде симптомдар сақталса қосымша тексеру жүргізу қажет.
В12 дәруменінің абсорбциясы. Золлингер-Эллисон синдромы және ұзақ емді талап ететін басқа гиперсекреторлық патологиялық жағдайлары бар пациенттерде пантопразол гипо- және ахлоргидрия туындауымен байланысты тұз қышқылының өнімін бөгейтін барлық препараттар сияқты В12 дәруменінің (цианокобаламин) сіңірілуін төмендетуі мүмкін. Мұны пациенттерде дене салмағы төмендеген жағдайда немесе ұзақ емдегенде В12 дәрумені абсорбциясының төмендеу қаупі факторы болғанда немесе тиісті клиникалық симптомдар болғанда ескеру керек.
Ұзақ емдеу. Ұзақ, әсіресе 1 жылдан астам емдеу кезінде пациенттер дәрігердің жүйелі қадағалауында болуы тиіс.
Бактериялар туындатқан асқазан-ішек жолының инфекциялары. Препаратпен емдеу Salmonella және Campylobacter немесе C. Difficile сияқты бактериялар туындатқан асқазан-ішек инфекцияларының туындау қаупін аздаған дәрежеде арттыруы мүмкін.
Гипомагниемия. Кемінде үш ай бойы, ал көптеген жағдайда бір жыл бойы пантопразол сияқты ПСТ қолданған пациенттерде ауыр гипомагниемия жағдайлары байқалды. Шаршау, тетания, делирий, құрысу, бас айналуы және қарыншалық аритмия сияқты гипомагниемияның күрделі көріністері білінбей туындауы мүмкін және оларды өткізіп алуға болады. Көптеген жағдайларда пациенттердің күйі магниймен орын басу емінен және ПСТ емді тоқтатқаннан кейін жақсарады. Ұзақ емделуді жоспарлап жүрген немесе дигоксинмен немесе гипомагниемия туындатуы мүмкінпрепараттармен(мысалы, диуретиктермен) бірге ПСТ қабылдайтын пациенттерге протонды помпа тежегіштерімен емді бастар алдында және ем барысында мезгіл-мезгіл магний деңгейін анықтап отырған жөн.
Сүйектердің сынуы. ПСТ, әсіресе үлкен дозаларда қолданғанда және ұзақ (1 жылдан астам) емдеу барысында көбінесе, егде жастағы пациенттерде немесе басқа да бұрыннан бар қауіп факторлары болғанда сан, білезік және омыртқа сыну қаупін аздаған дәрежеде ұлғайтуы мүмкін. Зерттеу деректері ПСТ сынудың жалпы қаупін10-40% ұлғайтуы ықтимал екенін болжамдауға мүмкіндік береді. Олардың кейбіреулері басқа қауіпфакторларымен негізделуі мүмкін. Остеопороз даму қаупі бар пациенттер қолданыстағы клиникалық ұсыныстарға сәйкес ем және D дәрумені мен кальцийдің адекватты мөлшерін қабылдауы тиіс.
Жеделге жуық терінің қызыл жегісі. ПСТ қолдануды жеделге жуық терінің қызыл жегісі дамуының өте сирек жағдайларымен байланыстырады. Егер зақымдану, әсіресе күн сәулесінің әсеріне ұшырайтын аумақтарда туындаса, артралгиямен қатар жүрсе пациентке дереу дәрігерге қаралуы қажет, ол пантопразол қолдануды тоқтату қажеттілігін қарастырады. ПСТ алдыңғы емделу уақытында пациенттерде жеделге жуық терінің қызыл жегісінің туындауы оның даму қаупін басқа ПСТ қолдану кезінде жоғарылатуы мүмкін.
Зертханалық зерттеу нәтижелеріне ықпалы.
Хромогранин А (CgA) жоғары деңгейі нейроэндокриндік ісіктерге диагностика жасағанда зерттеу нәтижелеріне ықпал етуі мүмкін. Мұндай әсерге жол бермеу үшін пантопразолмен емдеуді CgA деңгейін бағалағанға дейін кемінде 5 күн бұрын уақытша тоқтату керек. Егер CgA және гастрин деңгейлері бастапқы өлшеуден кейін қалыпты мәндер диапазонына оралмаса ПСТ емді тоқтатқаннан кейін 14 күннен соң қайта өлшеу жүргізу керек.
Педиатрияда қолданылуы
ЗОЛОПЕНТ® бұл жас тобы үшін қауіпсіздік туралы жеткілікті деректердің болмауына байланысты балалар мен 12 жастан кіші жасөспірімдерде қолдануға қарсы көрсетілген.
Жүктілік немесе лактация кезінде
Пантопрозолды жүкті әйелдерде қолдану туралы жеткілікті деректер жоқ. Пантопрозолдың емшек сүтіне бөлініп шығуы туралы хабарланған.
Егер сіз жүкті болсаңыз немесе емшек емізіп жүрсеңіз немесе жүкті болуым мүмкін деп ойласаңыз немесе балалы болуды жоспарласаңыз, бұл дәрілік затты қабылдар алдында дәрігермен немесе фармацевтпен кеңесіңіз.
Сіз бұл дәрілік затты сіздің дәрігер сіз үшін пайда шарана немесе бала үшін әлеуетті қауіптен жоғары болып табылады деп есептесе ғана қабылдауыңыз қажет.
Препараттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері
Бас айналу немесе көздің бұлыңғырлануы сияқты жағымсыз әсерлер пайда болса автомобильді басқарудан және механизмдерді пайдаланудан тартыныңыз.
Қолдану жөніндегі нұсқаулар
Дозалау режимі
Ересектер мен 12 жастан асқан балалар
Рефлюкс-эзофагит
ЗОЛОПЕНТ®шайнауға немесе тістеуге болмайды, оларды бүтіндей жұтып және сұйықтықтың жеткілікті мөлшерімен ішу керек. Препаратты тамақтан 1 сағат бұрын қабылдау қажет.
Тәулігіне бір рет 1 таблетка. Дәрігер сізге дозаны тәулігіне бір рет 2 таблеткаға дейін арттыруды ұсынуы мүмкін. Емдеу кезеңі 4-тен 8 аптаға дейін құрайды. Дәрігер Сізге дәрілік затты қаншалықты ұзақ қолдану керектігін айтады.
Ересектер
Helicobacter pylori эрадикациясы
Дәрігер Сізге төмендегі ем сызбаларының бірін тағайындауы мүмкін: 1 таблетка ЗОЛОПЕНТ® тәулігіне екі рет + амоксициллин (1000 мг-ден) тәулігіне екі рет + кларитромицин (500 мг-ден) тәулігіне екі рет. 1 таблетка ЗОЛОПЕНТ® тәулігіне екі рет + метронидазол (400 немесе 500 мг-ден) тәулігіне екі рет (немесе 500 мг тинидазол) + кларитромицин (250 немесе 500 мг-ден) тәулігіне екі рет 1 таблетка ЗОЛОПЕНТ® тәулігіне екі рет + амоксициллин (1000 мг-ден) тәулігіне екі рет + метронидазол (400 немесе500 мг-ден) тәулігіне екі рет (500 мг тинидазол).
ЗОЛОПЕНТ® препаратының бірінші таблеткасын таңғы асқа дейін 1 сағат бұрын және екінші таблеткасын – кешкі асқа дейін 1 сағат бұрын қабылдаған жөн. Дәрігердің нұсқауларын ұстаныңыз және басқа дәрілік заттарға нұсқаулықтарды міндетті түрде оқыңыз. Емдеу ұзақтығы 1-ден 2 аптаға дейінді құрайды. Дәрігер Сізге дәрілік затты қаншалықты ұзақ қолдану керектігін айтады.
Асқазанның ойық жаралы ауруы
Тәулігіне бір рет 1 таблетка. Дәрігер сізге дозаны тәулігіне бір рет 2 таблеткаға дейін арттыруды ұсынуы мүмкін. Емдеу кезеңі 4-тен 8 аптаға дейін құрайды. Дәрігер Сізге дәрілік затты қаншалықты ұзақ қолдану керектігін айтады.
Он екі елі ішектің ойық жаралы ауруы.
Тәулігіне бір рет 1 таблетка. Дәрігер сізге дозаны тәулігіне бір рет 2 таблеткаға дейін арттыруды ұсынуы мүмкін. Емдеу кезеңі 2-ден 4 аптаға дейін құрайды. Дәрігер Сізге дәрілік затты қаншалықты ұзақ қолдану керектігін айтады.
Золлингер-Эллисон синдромы және басқа да патологиялық гиперсекреторлы жағдайлар
Бастапқы доза тәулігіне бір рет 2 таблетка. Кейінірек дәрігер асқазан сөлі қышқылдығының көрсеткіштеріне қарай дозаны реттеуі мүмкін. Егер ол тәулігіне 2 таблеткадан көп тағайындаса, оларды тәулігіне екі рет қолданған жөн. Пантопрозолдың дозасын тәулігіне 4 таблеткадан астамға уақытша арттыру қажет болуы мүмкін. Дәрілік затты қабылдауды нақты қашан тоқтату керектігін Сізге дәрігер айтады.
Золлингер-Эллисон синдромы және басқа да патологиялық гиперсекреторлы жағдайлар кезінде емдеу ұзақтығы шектеусіз, және емнің мерзімі клиникалық қажеттілікке байланысты анықталуы мүмкін.
Бүйрек функциясының бұзылуы бар пациенттер
Бүйрек функциясы бұзылған кезде пантопразолдың дозасын түзетудің қажеті жоқ. Бүйрек функциясының бұзылуы кезінде біріктірілген емде Helicobacter pylori эрадикациясы үшін 40 мг дозада пантопрозолды қабылдамаған жөн.
Бауыр функциясының бұзылуы бар пациенттер
Бауыр функциясының ауыр бұзылулары кезінде пантопрозолдың тәуліктік дозасы 20 мг құрайды және оны арттыруға (пантопрозолдың 1 таблеткасы 20 мг) болмайды. Ауырлығы орташа немесе ауыр деңгейдегі бауыр функциясының бұзылуы болғанда біріктірілген емде Helicobacter pylori эрадикациясы үшін 40 мг пантопрозолды қабылдамаған жөн.
Балалар мен жасөспірімдерде пайдалану
Пантопразол 40 мг 12 жасқа дейінгі балаларда қолдану ұсынылмайды.
Енгізу әдісі және жолы
Ішке қабылдау үшін.
Артық дозалану жағдайында қабылдануы қажетті шаралар
Егер сіз бұл дәріні ұсынылғаннан жоғары дозада қабылдасаңыз, бұл туралы емдеуші дәрігерге немесе фармацевтке хабарлаңыз. Артық дозаланудың белгілі симптомдары жоқ.
Дәрілік препараттың бір немесе бірнеше дозасын жіберіп алғанда қажетті шаралар
Жіберіп алған дозаның орнын толтыру үшін қосарлы дозаны қабылдамаңыз. Келесі дозасын әдеттегі уақытта қабылдаңыз.
Дәрілік препаратты қолдану тәсілін түсіндіру үшін медицина қызметкерінің кеңесіне жүгіну бойынша нұсқаулар
Бұл дәрілік затты тура сіздің дәрігер немесе фармацевт тағайындағандай қабылдаңыз. Егер сізде күдік болса, дәрігермен немесе фармацевтпен кеңесіңіз.
ДП стандартты қолдану кезінде көрініс табатын жағымсыз реакциялардың сипаттамасы және осы жағдайда қабылдануы керек шаралар (қажет болғанда)
Төменде кездесу жиілігімен байқалған жағымсыз реакциялар тізілген: өте жиі (³ 1/10); жиі (³ 1/100 < 1/10 дейін); жиі емес (³ 1/1000 < 1/100 дейін); сирек (³ 1/10000 < 1/1000 дейін); өте сирек (< 1/10000); белгісіз (қолда бар деректер бойынша бағалау мүмкін емес).
Қан және лимфа жүйесі тарапынан:
- Сирек: агранулоцитоз.
- Өте сирек: тромбоцитопения, лейкопения, панцитопения.
Иммундық жүйе тарапынан:
- Сирек: аса жоғары сезімталдық реакциялары (анафилаксиялық реакцияларды, анафилаксиялық шокты қоса).
Метаболизм және зат алмасудың бұзылуы:
- Сирек: гиперлипидемия және липидтер деңгейінің жоғарылауы (триглицеридтер, холестирол); дене салмағының өзгеруі.
- Жиілігі белгісіз: гипонатриемия, гипомагниемия, гипокальциемия1, гипокалиемия.
Психикалық бұзылыстар:
- Жиі емес: ұйқының бұзылуы.
- Сирек: депрессия (оның ішіндеасқыну).
- Өте сирек: бағдардан адасу (оның ішіндеасқыну).
- Жиілігі белгісіз:елестеу, санының шатасуы (әсіресе осы бұзылыстарға бейім пациенттерде, сондай-ақ бұлсимптомдардың анамнезде болған жағдайында олардың өршуі).
Жүйке жүйесі тарапынан:
- Жиі емес: бас ауыруы, бас айналуы.
- Сирек: дәм сезудің бұзылуы.
- Жиілігі белгісіз: парестезия.
Көру ағзалары тарапынан:
- Сирек: көрудің нашарлауы/бұлыңғыр көру.
Ас қорыту жолы тарапынан:
- Жиі: фундальді бездердің полиптері (қатерсіз).
-Жиі емес: диарея,жүрек айнуы, құсу, іш кебуі,іш қату, ауыздың құрғауы, абдоминальді ауыру және жайсыздық.
- Жиілігі белгісіз: микроскопиялық колит
Гепатобилиарлық жүйе тарапынан:
- Жиі емес: бауыр ферменттері (трансаминаза, гамма-глутаминтрансфераза)деңгейінің жоғарылауы.
- Сирек:билирубин деңгейінің жоғарылауы.
- Жиілігі белгісіз: гепатоциттердің зақымдануы, сарғаю, гепатоцеллюлярлы жеткіліксіздік.
Тері және тері асты тарапынан:
- Жиі емес: тері бөртпесі, экзантема, қышыну.
- Сирек: есекжем, ангионевроздық ісіну.
- Жиілігі белгісіз:Стивенс-Джонсон синдромы, Лайелл синдромы, мультиформалы эритема, фотосезімталдық, жеделге жуық терінің қызыл жегісі.
Сүйек-бұлшықет жүйесі және дәнекер тін тарапынан:
- Жиі емес: санның, білектің, омыртқаның сынуы.
- Сирек: артралгия, миалгия.
- Жиілігі белгісіз:бұлшықет түйілуі2.
Бүйрек және несеп шығару жүйесі тарапынан:
- Жиілігі белгісіз: интерстициальді нефрит (бүйрек жеткіліксіздігінің даму ықтималдығымен).
Ұрпақ өрбіту жүйесі және сүт бездері тарапынан:
- Сирек: гинекомастия.
Жалпы бұзылыстар:
- Жиі емес: астения, шаршау, дімкәстік.
- Сирек: дене температурасының көтерілуі, шеткері ісіну.
1. Гипокальциемия, гипомагниемиямен бір уақытта.
2. Электролиттер теңгерімінің бұзылуы салдарынан бұлшықет түйілуі.
Қосымша мәліметтер
Дәрілік препараттың құрамы
Бір таблетканың құрамында
белсенді зат - пантопразол натрий сесквигидраты 45.113 мг (40.0 мг пантопразолға баламалы),
қосымша заттар: сусыз натрий карбонаты, маннитол, кросповидон, гидроксипропилцеллюлоза, кальций стеараты,
қабық құрамы: эудрагит L30D55, триэтилцитрат, натрий лаурилсульфаты, титанның қостотығы (E171), темірдің сары тотығы (E172), тальк, ақ Опадрай 03F58750*.
*ақ Опадрай 03F58750 құрамында: тальк, полиэтиленгликоль, гипромелоза, титанның қостотығы (Е 171)
Сыртқы түрінің, иісінің, дәмінің сипаттамасы
Сопақша пішінді, екі беті дөңес, сары түсті ішекте еритін қабықпен қапталған таблеткалар.
Шығарылу түрі және қаптамасы
14 таблеткадан пішінді ұяшықты қаптамаға салынады.
1 пішінді ұяшықты қаптамадан медициналық қолдану жөнінде қазақ және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен біргекартон қорапшаға салады.
10 таблеткадан пішінді ұяшықты қаптамаға салынады.
3 пішінді ұяшықты қаптамадан медициналық қолдану жөнінде қазақ және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салады.
Сақтау мерзімі
3 жыл
Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды!
Сақтау шарттары
Құрғақ, жарықтан қорғалған жерде 25 ºС-ден аспайтын температурада сақтау керек. Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!
Дәріханалардан босатылу шарттары
Рецепт арқылы