Торговое название
Зитмак® 500
Международное непатентованное название
Азитромицин
Лекарственная формаТаблетки, покрытые пленочной оболочкой, 500 мг
Состав
Одна таблетка содержит
активное вещество - азитромицина дигидрат 524.0 мг эквивалентно 500 мг азитромицина,
вспомогательные вещества: крахмал прежелатинизированный, гидроксипропилцеллюлоза L-HPC 21, натрия лаурилсульфат, натрия кроскармеллоза, кальция гидрофосфат дигидрат, кремния диоксид коллоидный безводный (Аэросил 200), лактоза безводная, магния стеарат
состав оболочки Sepifilm 752 Blanc: гидроксипропилметилцеллюлоза, целлюлоза микрокристаллическая, титана диоксид (Е 171), макрогол – 40 ОЕ стеарат.
Описание
Таблетки, покрытые пленочнойоболочкой белого цвета, продолговатой формы и с риской на одной стороне.
Фармакотерапевтическая группа
Антибактериальные препараты для системного использования. Макролиды, линкозамиды и стрептограмины. Макролиды. Азитромицин.
Код АТХ J01FA10
Фармакологические свойства
Фармакокинетика
Азитромицин быстро всасывается из желудочно-кишечного тракта и широко распределяется по всему организму. Более высокая концентрация азитромицина в тканях, чем в плазме или сыворотке обусловлена его свойством быстрого распределения. При приеме однократной дозы 500 мг внутрь максимальная концентрация составляет 0,5 мкг/мл и достигается в течение 2,5 - 3 часов (=Тmax). Кажущийся постоянный объем распределения (Vd) составляет около 31,1 л/кг. Период полувыведения составляет 14-72 часа. Пролонгированный конечный период полувыведения обусловлен большим накоплением и последующим выведением препарата из тканей. Выведение азитромицина с желчью, преимущественно в неизмененном виде, является главным путем элиминации. При применении свыше недели, приблизительно 6% принятой дозы выводится с мочой в неизмененном виде. При применении режима лечения 500 мг в первый день и 250 мг ежедневно в течение 4-х дней в спинномозговой жидкости были обнаружены только очень низкие концентрации (меньше 0,01 мкг/мл).
Фармакодинамика
Азитромицин является производным эритромицина и принадлежит азалидной группе подкласса макролидных антибиотиков. Азитромицин действует посредством связывания с рибосомальной субъединицей 50S у чувствительных микроорганизмов и, тем самым, препятствует синтезу белков микроорганизмов. Не воздействует на синтез нуклеиновых кислот.
По сравнению с эритромицином азитромицин активнее в отношении грамотрицательных микроорганизмов, более устойчив в кислой среде желудка, медленнее выводится из организма и действует продолжительнее, лучше переносится, в меньшей степени ингибирует цитохром Р-450 печени.
Зитмак® 500обладает широким спектром антимикробного действия. Эффективен в отношении многих штаммов ниже перечисленных микроорганизмов, как in vitro, так и при клинически выраженных инфекциях:
Chlamydia pneumonia, Chlamydia trachomatis, Mycoplasma pneumonia, Borrelia burgdorferi, Mycoplasma pneumonia, Treponema pallidum, Ureaplasma urealyticum.
Аэробные грам-положительные микроорганизмы
Staphylococcus aureus, Streptococcus agalactiae, Streptococcus pneumonia, Streptococcus pyogenes, стрептококки (групп C, F, G), стрептококки группы Viridans.
Аэробные грам-отрицательные микроорганизмы
Haemophilus influenzae, Moraxella catarrhalis, Bordatella pertussis, Campylobacter jejuni, Legionella pneumophila.
Анаэробные микроорганизмы
Bacteroides bivius, Clostridium perfringes, виды Peptostreptococcus.
Была отмечена перекрестная устойчивость к азитромицину с эритромицин- резистентными грам-положительными штаммами. Большинство штаммов Enterococcus faecalisи метициллин-резистентные стафилококки устойчивы к азитромицину.
Показания к применению
- фарингит, тонзиллит, синусит, средний отит
- острый и хронический бронхит, интерстициальная и альвеолярная
пневмония
- хроническая мигрирующая эритема
- начальная стадия болезни Лайма, рожа, импетиго, вторичные
пиодерматозы
- заболевания желудка и двенадцатиперстной кишки, ассоциированные с
Helicobacter pylori
- гонорейный и негонорейный уретрит и/или цервицит
Способ применения и дозы
ЗИТМАК® 500 принимают один раз в день за 1 час до еды или через 2 часа после еды.
Взрослые (в т.ч. пациенты пожилого возраста) и дети старше 12 лет с массой тела более 45 кг:
При инфекциях верхних и нижних отделов дыхательных путей, инфекциях кожи и мягких тканей назначают по 500 мг/сутки в течение 3-х дней (курсовая доза – 1,5 г).
При мигрирующей эритеме препарат назначают 1 раз/сут в течение 5 дней: в 1-й день - 1 г, затем со 2 по 5-й дни - по 500 мг; курсовая доза - 3 г.
При болезни Лайма (бореллиозе) для лечения начальной стадии (erythema migrans) назначают по 1 г(2 таблетки) в первый день и по 500 мг (1 таблетка) ежедневно со 2-го по 5-й день (курсовая доза – 3 г).
При заболеваниях желудка и двенадцатиперстной кишки, ассоциированных с Helicobacter pylori, ЗИТМАК® 500 назначают по 1 г (2 таблетки) в сутки в течение 3-х дней в составе комбинированной терапии.
При неосложненном уретрите и/или цервиците назначают однократно 1 г(2 таблетки по 500 мг).
В случае пропуска приема одной дозы препарата следует пропущенную дозу принять как можно раньше, а последующие – с перерывами в 24 часа.
Побочные действия
Очень часто:
- диарея, боли в животе, тошнота, метеоризм
Часто:
- анорексия
- головокружение, головная боль, парестезии, дисгевзия
- нарушение зрения
- глухота
- рвота, диспепсия
- зуд и сыпь
- артралгия
- усталость
- лимфоцитопения, эозинофилия, снижение бикорбоната
- анорексия
- психические расстройства
- головокружение, головная боль, парестезия, извращение вкуса
- нарушение зрения
- болезнь ушей и внутреннего уха
- глухота
- покраснение и сыпь
- нарушения функций почек и мочеполовой системы
- острая почечная недостаточность, интерстициальный нефрит
- общие нарушения и состояние на месте приема
- слабость
- уменьшение числа лимфоцитов
- увеличение числа эозинофилов
- уменьшение количества бикарбонатов в крови
Нечасто:
- лейкопения, нейтропения
- ангионевротический отек
- гиперчувствительность
- нервозность
- гипестезия, сонливость, бессонница
- нарушение остроты слуха, тиннит
- учащенное сердцебиение
- гастрит, запоры
- гепатит
- синдром Стивена-Джонсона
- реакция фоточувствительности
- уртикария
- боль в груди, отеки, чувство общего недомогания, астения
- увеличение аспарат аминотрансферазы
- увеличение аланин аминотрансферазы
- увеличение билирубина в крови
- увеличение сыворотки крови
- ненормальное значение калия в крови
Редко:
- возбуждение
- вертиго
- сердечные нарушения
- ненормальная функция печени
Очень редко:
- нарушения костно-мышечной системы, соединительных тканей
Неизвестно (невозможно определить по имеющимся данным):
- псевдомембранозный колит
- нарушения крови и лимфатической системы
- тромбоцитопения, гемолитическая анемия
- нарушения иммунной системы
- агрессия, тревожность
- расстройства нервной системы
- обморок, судороги, психомоторная гиперактивность, бессонница, агевзия, паросмия, миастения
- заболевания глаз
- двунаправленная тахикардия, аритмия включая желудочковую тахикардию
- сосудистые нарушения
- гипотензия
- нарушения желудочно-кишечного тракта
- панкреатит, изменение окраски языка
- нарушения со стороны печени и желчевыводящих путей
- нарушение функции печени, которое редко приводит к смерти, молниеносный гепатит, гепатический некроз, холестатическая желтуха
- нарушения кожи и подкожных тканей
- удлинение интервала QT
- анафилаксия
Противопоказания
- гиперчувствительность к азитромицину, эритромицину или любому
антибиотику из группы макролидов
- тяжелые нарушения функции печени, и почек
- холестатическая желтуха, дисфунция печени на фоне приема азитромицина в анамнезе
- тяжелая форма сердечно-сосудистой недостаточности
- I триместр беременности, период лактации
- детский возраст до 12 лет с массой тела менее 45 кг
С осторожностью
- при умеренном нарушении функции печени (7-9 баллов по шкале Чайлд-Пью)
- хронической почечной недостаточности (КК более 40 мл/мин)
- аритмиях или предрасположенности к аритмии и удлинению интервала QT; - при одновременном приеме терфенадина, варфарина, дигоксина
- миастения
Лекарственные взаимодействия
Антациды
При проведении фармакокинетического исследования, направленного на изучение эффектов одновременного приема антацидов с азитромицином, не было выявлено никакого влияния на общую биодоступность, хотя пиковые уровни сыворотки были снижены примерно на 30%. Пациентам, принимающим V-Азитромицин и антациды, не следует назначать оба лекарственных средства одновременно.
Карбамазепин
При проведении исследования на фармакокинетическое взаимодействие, не наблюдалось никакого существенного влияния на плазменные уровни карбамазепина или на его активный метаболит у пациентов, получающих одновременно V-Азитромицин.
Циметидин
При проведении фармакокинетического исследования влияния разовой дозы циметидина, которую давали за 2 часа до азитромицина, на фармакокинетику азитромицина, не было отмечено никаких изменений фармакокинетики азитромицина.
Циклоспорин
За неимением убедительных данных по фармакокинетическим и клиническим исследованиям о возможности потенциального взаимодействия азитромицина и циклоспорина, совместное применение обоих лекарственных средств должны быть тщательно продумано. В случае необходимости совместного применения этих препаратов, уровни циклоспорина следует контролировать и скорректировать дозу соответствующим образом.
Дигоксин
У некоторых пациентов некоторые из макролидов оказывают влияние на микробный метаболизм дигоксина (в кишечнике). У пациентов, принимающих одновременно V-Азитромицин и дигоксин, следует учитывать возможность увеличения уровней дигоксина.
Эрготамин
Из-за теоретической возможности развития эрготизма, одновременное использование V-Азитромицина с производными спорыньи не рекомендуется.
Метилпреднизолон
При проведении исследования фармакокинетического взаимодействия, V-Азитромицин не оказал существенного влияния на фармакокинетику метилпреднизолона.
Теофиллин
Не имеется никаких доказательств клинически значимого фармакокинетического взаимодействия при одновременном приеме V-Азитромицина и теофиллина. Поскольку были получены сообщения о взаимодействии других макролидов с теофиллином, рекомендуется наблюдать за появлением признаков, которые указывают на повышение уровней теофиллина.
Терфенадин
При проведении фармакокинетических исследований не было получено никаких доказательств взаимодействия между азитромицином и терфенадином. Были зарегистрированы редкие случаи, в которых невозможно полностью исключить возможность такого взаимодействия; однако не было получено никаких конкретных доказательств того, что такое взаимодействие имело место.
Пероральные антикоагулянты типа кумарин
При проведении исследования фармакокинетического взаимодействия, азитромицин никак не изменил антикоагулянтный эффект разовой 15 мг дозы варфарина. В период постмаркетингового наблюдения были получены сообщения об усиленной антикоагуляции после одновременного приема азитромицина и пероральных антикоагулянтов типа кумарин. Хотя не была установлена причинно-следственная связь, следует рассмотреть вопрос о частоте мониторинга протромбинового времени при использовании азитромицина у пациентов, получающих пероральные антикоагулянты типа кумарин.
Зидовудин
Разовые дозы по 1000 мг и многократные дозы по 600 мг или 1200 мг азитромицина не оказывали никакого влияния на фармакокинетику плазмы или выведение зидовудина с мочой или на его метаболит глюкуронид. Тем не менее, прием азитромицина увеличил концентрации фосфорилированного зидовудина, клинически активного метаболита, в мононуклеарных клетках периферической крови. Клиническое значение этого факта неясно, но это может быть полезно для пациентов.
Диданозин
Одновременный прием 1200 мг/сут азитромицина с диданозином не показал никакого влияния на фармакокинетику диданозина в равновесном состоянии.
Рифабутин
Одновременный прием азитромицина и рифабутина не оказал никакого влияния на концентрации сыворотки какого-либо лекарственного средства. Нейтропения наблюдалась у пациентов, получающих одновременное лечение азитромицином и рифабутином. Несмотря на то, что нейтропения была связана с применением рифабутина, причинная связь с комбинацией с азитромицином не была установлена
Особые указания
Необходимо соблюдать перерыв 2 ч при одновременном применении антацидов и препарата Зитмак® 500.
У пациентов, получавших лечение азитромицином, в редких случаях наблюдались серьезные аллергические реакции, включая ангионевротический отек, анафилаксию и дерматологические реакции, такие как синдром Стивенса-Джонсона и токсический эпидермальный некролиз, которые могут стать фатальными. При возникновении аллергической реакции, азитромицин необходимо отменить немедленно и начать соответствующую терапию. Однако симптомы аллергии могут появиться снова, при прекращении симптоматической терапии.
При лечении пневмонии было отмечено, что азитромицин безопасен и эффективен при лечении внебольничной пневмонии, вызванной Chlamydia pneumonia,Haemophilus influenzae, Mycoplasma pneumonia или Streptococcus pneumonia у пациентов подходящих для пероральной терапии. Азитромицин не следует применять у пациентов с пневмонией, которым пероральная терапия нецелесообразна исходя из тяжести пневмонии, то есть при средней или тяжелой степени тяжести или если имеется какой-нибудь из перечисленных факторов риска:
- пациенты с кистозным фиброзом
- пациенты с внутрибольничными инфекциями
- пациенты с подозрением или выявленной бактериемией
- пациенты, нуждающиеся в госпитализации
- пожилые или ослабленные пациенты, в состоянии выраженного иммунодефицита и функциональной асплении.
О случаях псевдомембранозного колита от легкой до угрожающей жизни степени сообщается при применении почти всех антибактериальных средств, в том числе и азитромицина. При диарее, последовавшей после приема антибактериального средства, все подозреваемые антибиотики необходимо отменить с одновременным назначением средств для устранения дегидратации и коррекции водно-электролитного баланса. Следует назначить этиотропную терапию, направленную на уничтожение С.difficile в кишечнике и, при необходимости, рассмотреть показание для хирургического лечения.
В связи с тем, что азитромицин, главным образом, выводится через печень, необходимо соблюдать осторожность при применении азитромицина у пациентов с недостаточностью функций печени. При появлении признаков и симптомов гепатита прием азитромицина должен быть прекращен немедленно, так как сообщалось о случаях нарушения функции печени, развития гепатита, холестатической желтухи, некроза печени и печеночной недостаточности, в том числе с фатальным исходом.
Вследствие недостаточных данных у лиц, у которых скорость клубочковой фильтрации <10 мл/мин, необходимо соблюдать осторожность при назначении азитромицина.
Как обычно при любом виде антибактериальной терапии, целесообразно обследовать пациента для того, чтобы определить вторичную инфекцию, имеющую небактериальное происхождение, включая грибки.
С осторожностью назначается больным с сердечно-сосудистой патологией. Приём препарата может спровоцировать приступ аритмии (возможны желудочковые аритмии и удлинение интервала QT), внезапную остановку сердца. Следует с осторожностью назначать препарат пациентам с врожденной или приобретенной пролонгацией интервала QT, с нарушениями электролитного баланса, особенно при наличии гипокалиемии и гипомагниемии, с патологически редкой частотой сердечных сокращений, а также пациентам, принимающим противоаритмические препараты. У пациентов, получающих азитромицин, может быть обострение симптомов миастении (myasthenia gravis) или новое начало миастенического синдрома. Длительность применения препарата не должна превышать сроки, указанные в инструкции.
Препарат содержит лактозу, поэтому его не рекомендуется применять больным с непереносимостью галактозы, недостаточностью лактазы Лаппа или нарушением усвоения глюкозы-галактозы.
Применение у пожилых пациентов
Нет необходимости в корректировке дозы у пациентов пожилого возраста с нормальной функцией почек и печени.
Беременность и период лактации
Применение препарата во втором и третьем триместрах беременности возможно, когда ожидаемая польза превышает потенциальный риск для плода.
При необходимости применения препарата в период лактации грудное вскармливание следует приостановить.
Особенности влияния лекарственного средства на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами.
Учитывая побочные действия препарата, следует соблюдать осторожность при управлении транспортными средствами или потенциально опасными механизмами.
Передозировка
Сведения относительно передозировки недостаточны.
Симптомы: тошнота, рвота, диарея, обратимая потеря слуха.
Лечение: промыть желудок и назначить симптоматическое лечение.
Форма выпуска и упаковка
По 3 таблетки, покрытых пленочной оболочкой, в контурной ячейковой упаковке из пленки ПВХ/ПЭ/ПВДХ и фольги алюминиевой печатной.
По 1 контурной ячейковой упаковке вместе с инструкцией по медицинскому применению на государственном и русском языках помещают в пачку картонную с голограммой фирмы – производителя.
Условия хранения
Хранить при температуре не выше 25 °С, в сухом, защищенном от света месте.
Хранить в недоступном для детей месте!
Срок хранения
3 года
Не применять по истечении срока годности.
Условия отпуска из аптек
По рецепту
Саудалық атауы
Зитмак® 500
Халықаралық патенттелмеген атауы
Азитромицин
Дәрілік түріҮлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар, 500 мг
Құрамы
Бір таблетканың құрамында
белсенді зат –524.0 мг азитромицин дигидраты бар, 500 мг азитромицинге баламалы,
қосымша заттар: желатинделген крахмал, гидроксипропилцеллюлоза L-HPC 21, натрий лаурилсульфаты, натрий кроскармеллозасы, кальций гидрофосфаты дигидраты, сусыз коллоидты кремнийдің қостотығы (Аэросил 200), сусыз лактоза, магний стеараты
қабық құрамы Sepifilm 752 Blanc: гидроксипропилметилцеллюлоза, микрокристалды целлюлоза, титанның қостотығы (Е 171), макрогол – 40 ОЕ стеарат.
Сипаттамасы
Ақ түсті үлбірлі қабықпен қапталған, ұзынша пішінді және бір жақ бетінде сызығы бар таблеткалар.
Фармакотерапиялық тобы
Жүйелі қолдануға арналған бактерияға қарсы препараттар. Макролидтер, линкозамидтер және стрептограминдер. Макролидтер. Азитромицин.
АТХ коды J01FA10
Фармакологиялық қасиеттері
Фармакокинетикасы
Азитромицин асқазан-ішек жолынан тез сіңеді және организмнің бүкіл жеріне кеңінен таралады. Азитромициннің плазмадағы немесе сарысудағы концентрациясына қарағанда тіндердегі концентрациясы өте жоғары болуы оның тез таралу қасиетіне байланысты. Бір реттік 500 мг дозаны ішке қабылдағанда оның ең жоғары концентрациясы 0,5 мкг/мл құрайды және бұған 2,5-3 сағат (=Тmax) ішінде жетеді. Таралудың болжаммен алынған тұрақты көлемі (Vd) дене салмағының әр кг-ге шаққанда 31,1 л-ге жуықты құрайды. Жартылай шығарылу кезеңі 14-72 сағатты құрайды. Ұзартылған ақырғы жартылай шығарылу кезеңі препараттың тіндерде көп жинақталуымен және әрі қарай одан шығарылуымен жүзеге асады. Азитромициннің өт арқылы өзгермеген күйінде шығарылуы оның негізгі шығарылу жолы болып табылады. Бір аптадан астам қолданғанда, қабылданған дозаның шамамен 6%-ы несеппен бірге өзгермеген күйінде шығарылады. Емдеудің алғашқы күнінде 500 мг және күн сайын 250 мг режиммен 4 күн бойы қолданғанда жұлын-ми сұйықтығында өте төмен концентрацияларда ғана (0,01 мкг/мл-ден аз) табылды.
Фармакодинамикасы
Азитромицин эритромициннің туындысы болып табылады және макролидтік антибиотиктер класының азалидтер тобына жатады. Азитромицин сезімтал микроорганизмдерде рибосоманың 50S суббірлігімен байланысу арқылы әсер етеді және сонысымен микроорганизмдердің ақуыздарының синтезіне кедергі жасайды. Нуклеин қышқылдарының синтезіне әсерін тигізбейді.
Эритромицинге қарағанда, азитромицин грамтеріс микроорганизмдерге белсендірек, асқазанның қышқыл ортасына өте төзімді, организмнен баяу шығарылады және ұзағырақ әсер етеді, жағымдылығы өте жақсы, бауырдың Р-450 цитохромын аз дәрежеде тежейді.
ЗИТМАК® 500 препаратының микробтарға қарсы әсер ету ауқымы кең.
Төменде көрсетілген микроорганизмдердің көптеген штамдарына қатысты in vitro да, сондай-ақ клиникалық тұрғыдан айқын инфекцияларда да тиімді:
Chlamydia pneumonia, Chlamydia trachomatis, Mycoplasma pneumonia, Borrelia burgdorferi, Mycoplasma pneumonia, Treponema pallidum, Ureaplasma urealyticum.
Аэробтық грам-оң микроорганизмдер
Staphylococcus aureus, Streptococcus agalactiae, Streptococcus pneumonia, Streptococcus pyogenes, стрептококтар (C, F, G топтары), Viridans тобының стрептококтары
Аэробтық грам-теріс микроорганизмдер
Haemophilus influenzae, Moraxella catarrhalis, Bordatella pertussis, Campylobacter jejuni, Legionella pneumophila.
Анаэробтық микроорганизмдер
Bacteroides bivius, Clostridium perfringes; Peptostreptococcusтүрлері.
Эритромицинге төзімді грам-оң штамдармен бірге азитромицинге айқаспалы төзімділік көрсететіндігі байқалған. Enterococcus faecalis және метициллинге төзімді стафилококтардың көптеген штамдары азитромицинге тұрақты.
Қолданылуы
- фарингитте, тонзиллитте, синуситте, ортаңғы отитте
- жедел және созылмалы бронхитте, интерстициальді және альвеолярлы
пневмонияда
- созылмалы көшпелі эритемада
- Лайм ауруының бастапқы сатысында, тілмеде, импетигода, салдарлық пиодерматоздарда
- Helicobacter pylori-мен астасқан асқазан және он екі елі ішек аурулары
- создық және создық емес уретритте және/немесе цервицитте
Қолдану тәсілі және дозалары
ЗИТМАК® 500 күніне бір рет тамақтанудан 1 сағат бұрын немесе тамақтан кейін 2 сағаттан соң қабылдайды.
Ересектер (соның ішінде егде жастағы пациенттер) және дене салмағы 45 кг-ден асатын 12 жастан асқан балалар:
Тыныс жолдарының жоғарғы және төменгі бөлімдерінің инфекцияларында, тері мен жұмсақ тін инфекцияларында 3 күн бойы тәулігіне 500 мг-ден тағайындайды (курстық дозасы – 1,5 г).
Көшпелі эритемада препаратты 5 күн бойы тәулігіне 1 рет тағайындайды: 1-ші күні – 1 г, содан кейін 2 – 5-ші күндері – 500 мг-ден; курстық дозасы – 3 г.
Лайм ауруында (бореллиозда) бастапқы сатыны емдеу үшін (erythema migrans) алғашқы күні 1 г-ден (2 таблетка) және 2 – 5-ші күндері күн сайын 500 мг-ден (1 таблетка) (курстық дозасы – 3 г).
Helicobacter pylori астасқан асқазан және он екі елі ішек ауруларында ЗИТМАК®500 препаратын 3 күн бойы біріктірілген ем құрамында тәулігіне 1 г-ден (2 таблетка) тағайындайды.
Асқынбаған уретритте және/немесе цервицитте бір рет 1 г (500 мг-ден 2 таблетка) тағайындайды.
Препараттың бір дозасын өткізіп алған жағдайда өткізіп алған дозаны мүмкіндігінше ерте қабылдаған, келесісін 24 сағаттық үзіліспен қабылдаған жөн.
Жағымсыз әсерлері
Өте жиі:
- диарея, іштің ауыруы, жүрек айну, метеоризм
Жиі:
- анорексия
- бас айналу, бас ауыру, парестезиялар, дисгевзия
- көрудің бұзылуы
- кереңдік
- құсу, диспепсия
- қышыну және бөртпе
- артралгия
- қажу
- лимфоцитопения, эозинофилия, бикорбонаттөмендеуі
- анорексия
- психикалық бұзылыстар
- бас айналуы, бас ауыруы, парестезия, дәмнің бұрмалануы
- көрудің бұзылуы
- құлақтың және ішкі құлақтың ауруы
- кереңдік
- қызару және бөртпе
- бүйрек функциясы және несеп бөлу жүйесінің бұзылулары
- жедел бүйрек жеткіліксіздігі, интерстициальді нефрит
- жалпы бұзылулар және қабылдаған кездегі жағдай
- әлсіздік
- лимфоциттер санының азаюы
- эозинофилдер санының азаюы
- қандағы бикарбонаттар мөлшерінің азаюы
Жиі емес:
- лейкопения, нейтропения
- ангионевроздық ісіну
- аса жоғары сезімталдық
- күйгелектік
- гипестезия, ұйқышылдық, ұйқысыздық
- есту өткірлігі бұзылуы, тиннит
- жүрек соғуының жиілеуі
- гастрит, іш қатуы
- гепатит
- Стивенс-Джонсон синдромы
- фотосезімталдық реакциялары
- уртикария
- кеуденің ауыруы, ісінулер, жалпы дімкәстану сезімі, астения
- аспарат аминотрансфераза жоғарылауы
- аланин аминотрансфераза жоғарылауы
- қанда билирубиннің жоғарылауы
- қан сарысуының жоғарылауы
- қандағы калий мәндерінің қалыптан ауытқуы
Сирек:
- қозу
- вертиго
- жүрек бұзылулары
- бауыр функциясының қалыптан ауытқуы
Өте сирек:
- сүйек-бұлшықет жүйесінің, дәнекер тіндердің бұзылуы
Белгісіз (қолда бар деректер бойынша анықтау мүмкін емес):
- жалғанжарғақшалыколит
- қанның және лимфа жүйесінің бұзылулары
- тромбоцитопения, гемолиздік анемия
- иммундық жүйенің бұзылуы
- озбырлық, үрейлену
- жүйке жүйесінің бұзылыстары
- естен тану, құрысулар,психомоторлық аса жоғары белсенділік, ұйқысыздық, агевзия, паросмия, миастения
- көз аурулары
- екі бағытты тахикардия, қарыншалық тахикардияны қосааритмия
- қантамыр бұзылулары
- гипотензия
- асқазан-ішек жолының бұзылулары
- панкреатит, тіл түсінің өзгеруі
- бауыр және өт шығару жолдарының бұзылуы
- бауыр функциясының бұзылуы, ол сирек жағдайларда өлімге соқтырады, жедел дамитын гепатит, гепатиттік некроз, холестаздық сарғаю
- тері және теріасты тіндерінің бұзылуларуы
- QT аралығының ұзаруы
- анафилаксия
Қолдануға болмайтын жағдайлар
- азитромицинге, эритромицинге немесе макролидтер тобының кез келген антибиотигіне аса жоғары сезімталдық
- бауыр және бүйрек функцияларының ауыр бұзылулары
- холестаздық сарғаю, анамнезде азитромицинді қабылдау аясында бауыр функциясының бұзылуы
- жүрек-қантамыр қызметі жеткіліксіздігінің ауыр түрі
- жүктіліктің I триместрі, лактация кезеңі
- дене салмағы 45 кг төмен 12 жасқа дейінгі балалар
Сақтықпен
- бауыр функциясының орташа бұзылуында (Чайлд-Пью шкаласы бойынша 7-9 балл)
- бүйректің созылмалы жеткіліксіздігінде (КК 40 мл/минуттан асатын)
- аритмияларда немесе аритмия мен QT аралығының ұзаруына бейімділікте;
- терфенадинді, варфаринді, дигоксинді бір мезгілде қабылдағанда
- миастенияда
Дәрілермен өзара әрекеттесуі
Антацидтер
Антацидтерді азитромицинмен бір мезгілде қабылдаудың әсерлерін зерттеуге бағытталған фармакокинетикалық зерттеуді жүргізу кезінде, жалпы биожетімділігіне ешқандай әсері анықталған жоқ, әйтсе де сарысудағы шыңдық деңгейлері шамамен 30%-ға төмендеді. V-Азитромицин мен антацидтерді қабылдайтын пациенттерге, екі дәрілік затты бір мезгілде тағайындамау керек.
Карбамазепин
Фармакокинетикалық өзара әрекеттесуіне зерттеу жүргізген кезде, V-Азитромицинді бір мезгілде қабылдап жүрген пациенттерде карбамазепиннің немесе оның белсенді метаболитінің плазмалық деңгейлеріне ешқандай елеулі әсері байқалған жоқ.
Циметидин
Циметидиннің азитромицинге дейін 2 сағат бұрын берілген бір реттік дозасының азитромицин фармакокинетикасына әсеріне фармакокинетикалық зерттеу жүргізгенде, азитромицин фармакокинетикасының ешқандай өзгерістері байқалған жоқ.
Циклоспорин
Азитромицин мен циклоспориннің өзара әрекеттесу ықтималдығының мүмкіндігін фармакокинетикалық және клиникалық зерттеулер бойынша нақты деректер болмағандықтан, екі дәрілік затты бірге қолдану мұқият ойластырылуы тиіс. Аталған препараттарды бірге қолдану қажет болған жағдайда, циклоспориннің деңгейлерін бақылау және тиісінше жолмен түзету керек.
Дигоксин
Кейбір пациенттерде макролидтердің кейбіреулері дигоксиннің микробтық метаболизміне (ішектегі) әсер етеді. V-Азитромицин мен дигоксинді бір мезгілде қабылдап жүрген пациенттерде, дигоксин деңгейлерінің артуы мүмкіндігін ескеру керек.
Эрготамин
Теориялық тұрғыдан эрготизм дамуы мүмкін болғандықтан, V-Азитромицинді қастауыш туындыларымен бір мезгілде пайдалану ұсынылмайды.
Метилпреднизолон
Фармакокинетикалық өзара әрекеттесуіне зерттеу жүргізуде, V-Азитромицин метилпреднизолон фармакокинетикасына елеулі әсер еткен жоқ.
Теофиллин
V-Азитромицин мен теофиллинді бір мезгілде қабылдағандағы клиникалық тұрғыдан елеулі фармакокинетикалық өзара әрекеттесуге ешқандай дәлел жоқ. Басқа макролидтердің теофиллинмен өзара әрекеттесетіні туралы хабарламалар алынғандықтан, теофиллин деңгейлерінің жоғарылауын көрсететін белгілердің пайда болуын қадағалау ұсынылады.
Терфенадин
Фармакокинетикалық зерттеулерді жүргізуде азитромицин мен терфенадиннің арасындағы өзара әрекеттесуге ешқандай дәлел алынған жоқ. Мұндай өзара әрекеттесу мүмкіндігін толығымен жоққа шығару мүмкін емес сирек жағдайлар тіркелді; алайда, мұндай өзара әрекеттесуінің орын алғандығына ешбір нақты дәлел алынған жоқ.
Кумарин типті пероральді антикоагулянттар
Фармакокинетикалық өзара әрекеттесуіне зерттеу жүргізгенде, азитромицин варфариннің бір реттік 15 мг дозасының антикоагулянттық әсерін еш өзгерткен жоқ. Маркетингтен кейінгі қадағалау кезеңінде азитромицин мен кумарин типті пероральді антикоагулянттарды бір мезгілде қабылдағаннан кейін антикоагуляцияның күшейгені туралы хабарламалар алынды. Себеп-салдарлық байланысы анықталмаса да, кумарин типті пероральді антикоагулянттарды қабылдап жүрген пациенттерде азитромицинді пайдаланғанда протромбиндік уақытқа мониторинг жүргізудің жиілігі туралы мәселені қарастыру керек.
Зидовудин
Азитромициннің 1000 мг бір реттік дозалары және 600 мг немесе 1200 мг бірнеше реттік дозалары зидовудиннің плазмадағы фармакокинетикасына немесе несеппен шығарылуына немесе оның метаболиті глюкуронидке ешқандай әсер еткен жоқ. Дегенмен, азитромицинді қабылдау шеткері қанның мононуклеарлық жасушаларындағы клиникалық тұрғыдан белсенді метаболиті фосфорланған зидовудиннің концентрациясын арттырды. Бұл фактінің клиникалық маңыздылығы белгісіз, бірақ бұл пациенттер үшін пайдалы болуы мүмкін.
Диданозин
Тәулігіне 1200 мг азитромицинді диданозинмен бір мезгілде қабылдау, тепе-теңдік жағдайындағы диданозин фармакокинетикасына ешқандай әсерін көрсеткен жоқ.
Рифабутин
Азитромицин мен рифабутинді бір мезгілде қабылдау қандай-да бір дәрілік заттың сарысудағы концентрациясына ешқандай әсерін тигізген жоқ. Нейтропения, азитромицин және рифабутинмен бір мезгілде ем қабылдап жүрген пациенттерде байқалды. Нейтропенияның рифабутинді қабылдаумен байланысты болғандығына қарамастан, азитромицинмен біріктірілуінің себеп-салдарлық байланысы анықталған жоқ.
Айрықша нұсқаулар
Антацидтерді және Зитмак® 500 препаратын бір мезгілде қолданғанда 2 сағаттық үзіліс жасау қажет.
Азитромицинмен ем қабылдаған пациенттерде сирек жағдайларда ауыр аллергиялық реакциялар, ангионевроздық ісінуді, анафилаксияны қоса есептегенде және Стивенс-Джонсон синдромы және уытты эпидермальді некролиз сияқты дерматологиялық реакциялар байқалған, бұлар фатальді болуы мүмкін. Аллергиялық реакциялар пайда болғанда азитромицинді дереу тоқтату және тиісті емді бастау қажет. Алайда аллергия симптомдары симптоматикалық емді тоқтатқан кезде қайтадан пайда болуы мүмкін.
Пневмонияны емдеген кезде, пероральді емге жататын пациенттерде Chlamydia pneumonia, Haemophilus influenzae, Mycoplasma pneumoniaнемесе Streptococcus pneumoniaтуындатқан ауруханадан тыс пневмонияны емдеген кезде азитромициннің қауіпсіз және тиімді екендігі байқалды. Азитромицинді пневмониясы ауыр болғандықтан, пероральді емге келмейді деп есептелген пациенттерге, яғни аурудың ауырлығы орташа немесе ауыр дәрежелі немесе мына аталған қауіпті факторлардың қандай да болсын біреуі бар болса, қолданбаған жөн:
- кистозды фиброзы бар пациенттер
- ауруханаішілік инфекциялары бар пациенттер
- бактериемия анықталған немесе оған күдігі бар пациенттер
- ауруханада емделуді қажет ететін пациенттер
- айқын иммунитет тапшылығы және функционалдық асплениясы бар егде жастағы немесе әлсіреген пациенттер.
Бактерияларға қарсы барлық дерлік дәрілерді, соның ішінде азитромицинді қолданғанда жеңіл түрден өмірге қатер төндіретін дәрежеге дейінгі жалған жарғақшалы колит жағдайларының болғаны айтылған. Бактерияларға қарсы дәрілерді қабылдағаннан кейін диарея байқалса, дегидратацияны жоюға арналған дәрілерді бір мезгілде тағайындау арқылы тоқтату және су-электролиттік тепе-теңдікті түзету қажет. Ішекте С.difficile жоюға бағытталған этиотроптық ем тағайындаған және, қажет болғанда, хирургиялық ем қолдануды қарастырған жөн. Азитромицин негізінен бауыр арқылы шығарылатын болғандықтан, бауыр функциясының жеткіліксіздігі бар науқастарға азитромицинді қолданғанда сақ болу қажет. Гепатиттің белгілері және симптомдары пайда болған кезде азитромицинді қабылдау дереу тоқтатылуы тиіс, өйткені бауыр функциясы бұзылуының, гепатиттің, холестаздық сарғаюдың, бауыр некрозының және бауыр жеткіліксіздігінің пайда болғаны, соның ішінде фатальді аяқталғаны жөнінде мәлімделді.
Шумақтық сүзілу жылдамдығы минутына < 10 мл адамдарда деректердің аз болуы салдарынан, оларға азитромицинді тағайындаған кезде сақ болу қажет.
Әдеттегідей бактерияларға қарсы емнің кез келген түріндегі сияқты, зеңдерді қоса, шығу тегі бактериялық емес салдарлы инфекцияларды анықтау үшін пациентке тексеру жүргізген дұрыс болады.
Жүрек-қантамыр патологиясы бар науқастарға сақтықпентағайындалады. Препаратты қабылдау аритмия ұстамаларын (қарыншалық аритмия және QT аралығының ұзаруы мүмкін), жүректің кенеттен тоқтап қалуын тудыруы мүмкін. Препаратты іштен туа біткен немесе жүре келе QT аралығы ұзаруы, электролиттік тепе-теңдігі бұзылуы бар пациенттерге, әсіресе гипокалиемия және гипомагниемия бар болғанда, патологиялық тұрғыдан жүректің жиырылу жиілігі сирек болғанда, сондай-ақ аритмияға қарсы препараттарды қабылдап жүрген пациенттерге сақтықпен тағайындаған жөн. Азитромицин қабылдап жүрген пациенттерде миастения (myasthenia gravis) симптомдары немесе миастениялық синдромның жаңадан басталуы өршуі мүмкін. Препаратты қолдану ұзақтығы нұсқаулықта көрсетілген мерзімнен аспауы тиіс.
Препарат құрамында лактоза бар, сондықтан оны галактозаны көтере алмайтын, Лапп лактоза жеткіліксіздігі немесе глюкоза-галактоза сіңуінің бұзылуы бар науқастарға қолдану ұсынылмайды.
Егде жастағы пациенттерге қолданылуы
Бүйрек және бауыр функциясы қалыпты егде жастағы пациенттерде дозаны түзетудің қажеті жоқ.
Жүктілік және лактация кезеңі
Егер жүктіліктің екінші және үшінші триместрлерінде күтілетін пайдасы ұрық үшін болуы мүмкін қауіптен елеулі түрде басым болса, препаратты қолдануға болады.
Препаратты лактация кезеңінде қолдану қажет болғанда бала емізуді тоқтата тұрған жөн.
Дәрілік заттың көлік құралдарын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері
Препараттың жағымсыз әсерлерін ескеріп, көлік құралдарын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқаруда сақ болу қажет.
Артық дозалануы
Артық дозалануға қатысты мәліметтер жеткіліксіз.
Симптомдары: жүректің айнуы, құсу, диарея, естудің қайтымды жоғалуы.
Емі: асқазанды шаю және симптоматикалық ем тағайындау керек.
Шығарылу түрі және қаптамасы
ПВХ/ПЭ/ПВДХ үлбірден және баспалы алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамада 3 үлбірлі қабықпен қапталған таблеткадан.
1 пішінді ұяшықты қаптамадан медициналық қолдану жөніндегі мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге өндіруші фирманың голограммасы бар картон қорапшаға салынған.
Сақтау шарттары
Құрғақ, жарықтан қорғалған жерде, 25°С-ден аспайтын температурада сақтау керек.
Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!
Сақтау мерзімі
3 жыл
Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды.
Дәріханалардан босатылу шарттары
Рецепт арқылы