г. AptekaOnline
Каталог

Зиромин, 500 мг, таблетки №3, пачка картонная, Bailly-Creat

Действующее вещество :
Азитромицин
Дозировка:
500 мг
Рецептурный отпуск:
По рецепту
Срок хранения:
3 года
Цена от 3 425
Добавлено в корзину:
Наличие в аптеках
Характеристика
Описание
Зиромин 500 - антибактериальный препараn системного пользования.
Показания к применению: инфекции верхних дыхательных путей: фарингит, тонзиллит, синусит, средний отит; инфекции нижних дыхательных путей: бронхит, обострение хронического бронхита, внегоспитальная или госпитальная пневмония; инфекции кожи и мягких тканей: хроническая мигрирующая эритема, рожа, импетиго, вторичные пиодерматозы; гонорейный и негонорейный уретрит и/или цервицит; заболевания желудка и двенадцатиперстной кишки, ассоциированные с Неlicobacter pylori; начальная стадия болезни Лайма (боррелиоз) – мигрирующая эритема.
Рекомендуется ознакомиться с инструкцией перед применением!

Генерик
Да
Дата регистрации
2016-01-21
Действующее вещество
Азитромицин
Дозировка
500 мг
Единица упаковки
шт.
Код товара
00-00005135
Лекарственная форма
Таблетки, покрытые оболочкой с пролонгированным высвобождением
Описание упаковки
№3
Регистрационный номер
РК-ЛС-5№016605
Рецептурный отпуск
По рецепту
Срок хранения
3 года
Торговое название
Зиромин
Упаковка
Пачка картонная
Форма выпуска
По 3 таблетки в контурной ячейковой упаковке. По 1 контурной упаковке в коробке из картона.
Инструкция
Выбор языка RU KZ

Торговое название

Зиромин

 

Международное непатентованное название

Азитромицин

 

Лекарственная форма

Таблетки, покрытые оболочкой 500 мг

 

Состав

1 таблетка содержит:

активные вещества:азитромицина 500.0 мг (азитромицина дигидрата 525.0 мг),

вспомогательные вещества: кальция гидрофосфат, повидон (К30), крахмал кукурузный, натрия лаурилсульфат, магния стеарат, натрия крахмал гликолят,

состав оболочки: гидроксипропилметилцеллюлоза (Е15), титана диоксид (Е171), полиэтиленгликоль 6000, пропиленгликоль, тальк очищенный.

 

Описание

Таблетки, покрытые оболочкой белого цвета, капсуловидной формы с гравировкой «AZN500» на одной стороне и разделительной риской на другой.

 

Фармакотерапевтическая группа

Противомикробные препараты для системного использования.

Антибактериальный препарат системного использования. Макролиды, линкозамиды и стрептограмины.

Макролиды. Азитромицин.

Код АТХ J01FA10

 

Фармакологические свойства Фармакокинетика

Абсорбция

Абсолютная биодоступность азитромицина после однократного приема составляет 38 %. Всасывание происходит быстро и полностью после приема внутрь. Прием пищи достоверно уменьшает степень (до 50%) и скорость всасывания и поэтому азитромицин следует принимать за час до приема пищи или через 2 часа после этого. Время достижения максимальных плазменных концентраций 2-3 часа.

Распределение

Азитромицин связывается с белками сыворотки и варьирует в диапазоне концентраций, уменьшаясь от 51% при 0,02 мкг / мл до 7% при 2 мкг / мл.

Антибактериальная активность азитромицина связана с величиной рН, и снижается с уменьшением рН. Клинической эффективности препарата также способствует его широкое распределение в ткани организма человека. Азитромицин хорошо проникает в различные ткани, включая ткани легких, кожи, миндалин и шейки матки. Низкие концентрации азитромицина (менее 0,01 мкг/мл) были определены в спинномозговой жидкости.  

Выведение

При снижении концентрации азитромицина после однократного приема его клиренс составляет 630 мл/мин. Период полувыведения азитромицина равен 68 ч. Длительный конечный период полувыведения, как полагают, связан с  обширным поглощением и последующим высвобождением лекарственного средства из различных тканей. Основным путем элиминации является биллиарная экскреция. Препарат выделяется преимущественно в неизмененном виде. В течение недели, небольшое количество азитромицина (примерно 6% от введенной дозы) выводится в неизмененном виде с мочой.

Почечная недостаточность

После однократного приема азитромицина внутрь в дозе 1 г, средняя С макс (максимальная концентрация) и AUC (площадь под кривой «концентрация-время») 0-120 увеличились на 5,1% и 4,2% соответственно у пациентов с легкой и умеренной почечной недостаточностью (скорость клубочковой фильтрации составила 10-80 мл / мин) по сравнению с показателями у пациентов с сохраненной функцией почек (СКФ> 80 мл/мин). У пациентов с тяжелой почечной недостаточностью средняя С макс и AUC 0-120 увеличились на 61% и 35% соответственно по сравнению с показателями при сохраненной функции почек.

Печеночная недостаточность

У больных с легкой до умеренной печеночной недостаточностью не наблюдалось заметного изменения фармакокинетики азитромицина по сравнению с пациентами с сохраненной функцией печени. 

Пожилые пациенты

Фармакокинетика азитромицина у пожилых и молодых мужчин не отличалась. Однако, у пожилых женщин наблюдались более высокие пиковые концентрации азитромицина (на 30-50%), кумуляция отсутствовала.

У пожилых (> 65 лет) (29%) и молодых добровольцев (<45 лет) были измерены значения АУК после 5-ти дневного лечения. Обнаруженные различия не считаются клинически значимыми, в связи с чем, коррекция дозы не требуется.

Фармакодинамика

Азитромицин является производным эритромицина и принадлежит к азалидной группе подкласса макролидных антибиотиков. Азитромицин действует посредством связывания с рибосомальной субъединицей 50S у чувствительных микроорганизмов и, тем самым, препятствует синтезу белков микроорганизмов. Не воздействует на синтез нуклеиновых кислот.

По сравнению с эритромицином азитромицин активнее в отношении грамотрицательных микроорганизмов, более устойчив в кислой среде желудка, медленнее выводится из организма и действует продолжительнее, лучше переносится, в меньшей степени ингибирует цитохром Р-450 печени.

Зиромин обладает широким спектром антимикробного действия.  Эффективен в отношении многих штаммов ниже перечисленных микроорганизмов, как in vitro, так и при клинически выраженных инфекциях:

Граммположительные бактерии:

Staphylococcus aureus

Streptococcus agalactiae

Streptococcus pneumoniae

Streptococcus pyogenes

Граммотрицательные бактерии:

Haemophilus influenzae

Moraxella catarrhalis

Neisseria gonorrhoeae

Другие бактерии:

Chlamydophila pneumoniae

Chlamydia trachomatis

Mycoplasma pneumoniae

Азитромицин продемонстрировал в различных исследованиях минимальную ингибирующую концентрацию (МИК) в дозе от 4,0 мкг/мл или менее против большинства (≥90%) штаммов следующих бактерий; однако, безопасность и эффективность азитромицина в лечении клинических инфекций, вызванных этими бактериями, которые не были установлены в адекватных и хорошо контролируемых исследованиях.

Граммположительные микроорганизмы:  

Bacteria Beta-hemolytic streptococci (Groups C, G)

Viridans group streptococci

Граммотрицательные бактерии:  

Bordetella pertussis

Legionella pneumophila

Anaerobic Bacteria

Prevotella bivia

Peptostreptococcus species

Другие микроорганизмы

Ureaplasma urealyticum

Была отмечена перекрестная устойчивость к азитромицину с эритромицин- резистентными грам-положительными штаммами. Большинство штаммов Enterococcus faecalisи метициллин-резистентные стафилококки устойчивы к азитромицину.

 

Показания к применению

Зиромин показан к применению для лечения следующих бактериальных инфекций, вызванных микроорганизмами, чувствительными к нему:

- инфекции нижних дыхательных путей, в том числе обострение хронического бронхита и внебольничная пневмония легкой и средней тяжести;

- инфекции верхних дыхательных путей, в том числе синусит,фарингит и тонзиллит;

-  острый отит средней степени тяжести;

-  инфекции кожи и мягких тканей;

-  неосложненный хламидийный уретрит или цервицит

 

Способ применения и дозы

Таблетки Зиромин можно принимать вместе с пищей или отдельно, запивая ½ стакана воды. Таблетки глотать, не разжевывая. Зиромин следует принимать 1 раз в сутки. В случае пропуска приема 1 дозы препарата пропущенную дозу следует принять как можно раньше, а последующие – с интервалом 24 часа.

Взрослые, дети и подростки с массой тела 45 кг или более

При инфекциях ЛОР-органов, дыхательных путей, кожи и мягких тканей (кроме хронической мигрирующей эритемы): Суммарная доза составляет 1500 мг и принимается по 500 мг 1 раз в сутки в течение 3 дней.

При мигрирующей эритеме общая курсовая доза азитромицина составляет 3 г, которую следует принимать по следующей схеме: 1 г (2 таблетки по 500 мг однократно) в первый день, после чего – по 500 мг 1 раз в сутки с 2-го по 5-й день.В случае неосложненного уретрита и цервицита, вызванных микроорганизмами Chlamydia trachomatis, дозировка составляет 1000 мг в виде однократной пероральной дозы.

Дети и подростки с массой тела менее 45 кг

Таблетки азитромицина не применяются у пациентов с массой тела менее 45 кг. Для таких пациентов существуют другие лекарственные формы.

Пожилые пациенты

Для пожилых пациентов применяются те же дозы, что и для взрослых. Поскольку у пожилых пациентов могут присутствовать проаритмические состояния, необходимо соблюдать особую осторожность из-за риска развития сердечной аритмии и желудочковой тахикардии по типу «пируэт».

Пациенты с почечной недостаточностью

Для пациентов со слабой или умеренной почечной недостаточностью (GFR - 10-80 мл/мин) коррекции дозы не требуется.

Пациенты с печеночной недостаточностью

Для пациентов со слабой или умеренной печеночной дисфункцией коррекции дозы не требуется.

 

Побочные действия

Побочные действия классифицированы по частоте следующим образом: очень часто (> 1/10); часто (>1/100 до <1/10); нечасто (> 1/1.000 до <1/100); редко (> 1/10.000 до <1/1.000); неизвестно (невозможно оценить на основе имеющихся данных). Побочные действия в каждой группе в отношении частоты указываются по шкале от более частых к менее частым.

Нарушения и заболевания

Очень

часто

Часто

Нечасто

Редко

Неизвестно

Инфекционные и

паразитарные

заболевания

 

 

Кандидоз, оральный

кандидоз,

вагинальная инфекция,

пневмония, грибковые

инфекции,

бактериальные

инфекции,

фарингит,

гастроэнтерит,

респираторные

нарушения, ринит

 

Псевдомембраноз­ный колит

Нарушения со стороны крови и лимфатической системы

 

 

Лейкопения,

нейтропения,

эозинофилия

 

Тромбоцитопения,

гемолитическая

анемия

Нарушения со стороны иммунной системы

 

 

Отек Квинке, гиперчувстви­тельность

 

Анафилактические

реакции

Нарушения со стороны обмена веществ и питания

 

 

 

Анорексия

 

Нарушения психики

 

 

Невроз,

бессонница

Беспокойство

Агрессия,

тревожность

делирий,

галлюцинации

Нарушения со стороны нервной системы

 

Головная

боль

Головокружение, сонливость, нарушение вкуса, парестезии

 

Синкопе, конвульсии ипестезия, психомоторная гиперактивность, аносмия, агевзия, паросомния, миастения гравис

Нарушение со стороны органа зрения

 

 

Нарушение зрения

 

 

Нарушение органа слуха и лабиринтные нарушения

 

 

Нарушения слуха, головокружение

 

 

Нарушения со стороны сердца

 

 

Сердцебиение

 

Torsade de pointes (пируэтная тахикардия), аритмия, в том числе

вентрикулярная тахикардия, увеличение QT интервала

Нарушения со стороны сосудов

 

 

Приливы жара

 

Гипотензия

Нарушения со стороны дыхательной системы, грудной клетки и средостения

 

 

 

 

Одышка, носовое кровотечение

Нарушения со стороны желудочно-кишечного тракта

Диарея

Рвота, боли в

животе,

тошнота

Запор, метеоризм, диспепсия, гастрит, дисфагия, вздутие живота, сухость во рту, отрыжка,

изъязвления во рту,

гиперсекреция слюнных желез

 

Панкреатит, обесцвеченный язык

Нарушение со стороны печени и

желчевыводящих путей

 

 

 

Нарушения работы печени, холестати- ческая желтуха

Печеночная недостаточность, гепатит, некроз печени

Нарушения со стороны кожи и подкожных тканей

 

 

Сыпь, зуд, крапивница, дерматит, сухая кожа, гипергидроз

Реакция

фоточувстви­

тельности

Синдром Стивенса-

Джонсона,

токсический

эпидермальный

некролиз,

мультиформная

эритема

Нарушений со стороны скелетно-мышечной и соединительной ткани

 

 

Остеоартроз, миалгия, боли в спине, шее

 

Артралгия

Нарушения со стороны почек и мочевыводящих путей

 

 

Дизурия, боль в почках

 

Острое воспаление почек,

интерстициальный

нефрит

Нарушение со стороны репродуктивной системы и молочных желез

 

 

Метроррагия,

тестикулярные

нарушения

 

 

Общие расстройства и нарушения в месте введения

 

 

Отек, астения, усталость,отеки на лице, боль в груди, лихорадка, боль,

периферические

отеки

 

 

Лабораторные и

инструментальные

данные

 

Уменьшение

числа

лимфоцитов,

увеличение

числа

эозинофилов

в крови,

уменьшение

содержания

бикарбона-тов

в сыворотке

крови;

увеличение

количества

базофилов,

повышение количества моноцитов, повышение количества нейтрофи-лов

Увеличение

уровня

аспартатамино-

трансферазы,

аланинам ино-

трансферазы,

увеличение

содержания

билирубина в

крови, повышение

содержания

мочевины в крови,

повышение

содержания

креатинина в

крови, изменения

количества калия

в сыворотке

крови, повышение

содержания

гематокритов,

повышение содержа-ния бикарбоната,

изменение фосфа-тазы, повышение

содержания хлори-дов, глюкозы,

увеличение содержа-ния тромбоцитов,

уменьшение содер—жания гематокри-тов, повышение содержания бикар-боната, изменение количества натрия в сыворотке крови

 

 

Травмы, отравления и процедурные осложнения

 

 

После процедурные осложенния

 

 

 

 

Побочные реакции, связанные с профилактикой и лечением инфекций, вызванных комплексом Mycobacterium Avium возможны или вероятны, основываясь на клинических исследованиях и опыте пост-маркетингового наблюдения. Эти побочные реакции отличаются по типу или частоте от реакций, сообщенных для лекарственных форм с немедленным высвобождением или пролонгированного действия:

Системно-органный

класс

Очень часто

Часто

Нечасто

Нарушения со стороны обмена веществ и питания

 

анорексия

 

 

Нарушения со стороны

нервной системы

 

головокружение,

головная боль,

парестезии, нарушения

вкуса

гипестезия

Нарушения со стороны органа зрения

 

нарушение зрения

 

Нарушения со стороны

органа слуха и равновесия

 

глухота

нарушение слуха, шум в ушах

Нарушения со стороны

органа сердца

 

 

учащенное

сердцебиение

Нарушения со стороны

желудочно-кишечного

тракта

 

диарея, боль в животе,

тошнота, запор,

дискомфорт в животе,

мягкий стул

 

 

Нарушения со стороны

печени и

желчевыводящих

путей

 

 

гепатит

 

Нарушения со стороны

кожи и подкожных

тканей

 

сыпь, зуд

 

Синдром Стивенса- Джонсона, реакции

фоточувствительности

Нарушения со стороны

скелетно-мышечной и

соединительной ткани

артралгия

 

артралгия

 

 

Общие нарушения и

реакции в месте

введения

 

усталость

астения, недомогание

 

Противопоказания

- гиперчувствительность к азитромицину, эритромицину, любому  антибиотику из группы макролидов, кетолидным антибиотикам или любым из вспомогательных веществ;

- тяжелые нарушения функции печени и почек;

- холестатическая желтуха, дисфунция печени на фоне приема азитромицина в анамнезе;

- тяжелая форма сердечно-сосудистой недостаточности;

- беременность и период лактации;

- детский возраст с массой тела менее 45 кг

- из-за теоретической возможности эрготизма азитромицин не следует назначать одновременно с производными спорыньи;

- совместное применение с антацидами;

С осторожностью при: аритмии (развитие пируэтной желудочковой тахикардии).

 

Лекарственные взаимодействия

Нелфинавир

Одновременное применение азитромицина и нелфинавира вызывало повышение плазменных концентраций азитромицина. Не отмечалось клинически значимых неблагоприятных эффектов; коррекции дозы не требовалось.

Пероральные кумариновые антикоагулянты

В послерегистрационном периоде сообщалось об усилении антикоагуляционного действия после применения азитромицина и пероральных кумариновых антикоагулянтов. Несмотря на то, что причинно-следственная связь не была установлена, следует проводить частый контроль протромбинового времени при применении азитромицина у пациентов, получающих пероральные кумариновые антикоагулянты.

Антациды

В фармакокинетическом исследовании, направленном на изучение эффектов одновременного применения антацидов и азитромицина, не отмечалось влияния на общую биодоступность, однако максимальные концентрации вещества в сыворотке крови снижались приблизительно на 24%. Пациентам, применяющим азитромицин и антациды, не следует принимать их одновременно.

Дигоксин

Было установлено, что некоторые макролидные антибиотики нарушают метаболизм дигоксина микроорганизмами в кишечнике некоторых пациентов. При лечении пациентов, одновременно принимающих азитромицин, родственный азалидный антибиотик, и дигоксин, необходимо помнить о возможном повышении уровней дигоксина.

Азитромицин не вступает в существенное взаимодействие с системой цитохрома печени Р450. Считается, что вещество не вступает в фармакокинетические лекарственные взаимодействия, наблюдаемые для эритромицина и других макролидов. Не наблюдается индукции или инактивации цитохрома печени Р450 посредством цитохром-метаболического комплекса при применении азитромицина.

Производные алкалоидов спорыньи

По причине теоретической вероятности возникновения эрготизма одновременное применение азитромицина с производными спорыньи не рекомендовано.

Циметидин

В фармакокинетическом исследовании, направленном на изучение эффектов однократной дозы циметидина, принимаемой за 2 часа до применения азитромицина, на фармакокинетику азитромицина, не отмечалось изменения фармакокинетики азитромицина.

Циклоспорин

В фармакокинетическом исследовании у здоровых добровольцев, принимавших азитромицин перорально в дозировке 500 мг в сутки в течение 3 дней с последующей однократной пероральной дозой циклоспорина 10 мг/кг, значения Cmaxи AUC0-5 циклоспорина существенно повышались (на 24% и 21% соответственно), однако значительных изменений показателя AUC0-∞не отмечалось. По этой причине необходимо соблюдать осторожность при одновременном назначении данных препаратов. При необходимости их совместного применения следует контролировать уровни циклоспорина и соответствующим образом корректировать дозировку.

Метилпреднизолон

В исследовании фармакокинетического взаимодействия у здоровых добровольцев азитромицин не оказывал значимого эффекта на фармакокинетику метилпреднизолона.

Рифабутин

Одновременное применение азитромицина и рифабутина не изменяло концентраций любого из препаратов в сыворотке крови. У пациентов, одновременно применявших азитромицин и рифабутин, наблюдалась нейтропения. Несмотря на то, что нейтропения была связана с применением рифабутина, причинно-следственной связи ее возникновения с приемом данного сочетания не было установлено.

Терфенадин

Фармакокинетические исследования не выявили признаков взаимодействия между азитромицином и терфенадином. В редких случаях возможность подобного взаимодействия была не исключена, однако специфических свидетельств такого взаимодействия не наблюдалось.

Азитромицин в терапевтических дозах слабо влияет на фармакокинетику следующих препаратов, коррекция дозы не требуется: аторвастатин, карбамазепин, цетиризин, диданозид, эфавиренз, флуконазол, индинавир, мидазолам, силденафил, теофиллин, триазолам, триметоприм/сульметоксазол, зидовудин.

Взаимодействие комбинированных оральных контрацептивов (КОК)  и антибиотиков широкого спектра действия: существует «промежуточный уровень» свидетельствующий о том, что контрацептивная эффективность КОК не зависит от совместного введения (применения) азитромицина.

 

Особые указания

Стрептококковая инфекция. Азитромицин не является препаратом первого выбора, для эмпирического лечения инфекций в районах, имеющих большую распространенность резистентных штаммов (составляющую 10 % или более). В районах с высоким уровнем заболеваемости и устойчивостью к эритромицину, особенно важно учитывать изменение чувствительности к азитромицину и другим антибиотикам. Что касается других макролидов, высокие показатели резистентности азитромицина к Streptococcus pneumonia (> 30 %) были зарегистрированы в некоторых европейских странах. Это следует учитывать, при лечении инфекций, вызванных Streptococcus pneumonia.

Как и при приеме эритромицина и других макролидов, в редких случаях сообщалось о развитии серьезных аллергических реакций, включая ангионевротический отек и анафилаксию (в редких случаях – с летальным исходом) и DRESS синдром (синдром лекарственной гиперчувствительности). Некоторые из данных реакций на азитромицин приводили к рецидиву симптомов и требовали более продолжительного периода наблюдения и лечения.

Поскольку печень является основным путем выведения азитромицина, следует соблюдать осторожность при применении азитромицина у пациентов с серьезным заболеванием печени. При применении азитромицина сообщалось о случаях молниеносного гепатита, потенциально приводящего к угрожающей жизни печеночной недостаточности. При наличии признаков и симптомов нарушения функции печени, таких как быстро развивающаяся астения, сопровождающаяся желтухой, потемнением мочи, тенденцией к кровотечению или печеночной энцефалопатией, необходимо незамедлительно провести анализы функции печени/лабораторные исследования. Следует незамедлительно прекратить применение азитромицина при возникновении дисфункции печени.

У пациентов, принимавших производные спорыньи, одновременное применение некоторых макролидных антибиотиков вызывало возникновение эрготизма. Данные о возможном взаимодействии между производными эрготамина и азитромицином отсутствуют. Тем не менее, по причине вероятности развития эрготизма не следует одновременно применять азитромицин и производные спорыньи.

Суперинфекции

Как и в случае с любым антибиотиком, рекомендуется обращать внимание на признаки суперинфекции нечувствительными микроорганизмами, такими как грибы. Суперинфекция может требовать прекращения лечения и применения соответствующих мер.

Диарея, вызванная Clostridium difficile (CDAD)

Диарея наблюдаемая при применении практически всех антибактериальных препаратов, включая азитромицин, может иметь степень тяжести от слабой диареи до летального колита. Лечение антибактериальными средствами изменяет нормальную флору толстой кишки, приводя к чрезмерному росту C. difficile.

Микроорганизмы C. difficile производят токсины A и B, способствующие развитию CDAD. Гипертоксин-продуцирующие штаммы C. difficile повышают заболеваемость и смертность, так как данные инфекции могут являться устойчивыми к антимикробной терапии, и может возникать необходимость в проведении колэктомии. Необходимо учитывать вероятность наличия CDAD у всех пациентов с диареей, возникшей после применения антибиотиков. Следует тщательно собирать анамнез, так как сообщалось, что CDAD возникала через 2 месяца после применения антибактериальных препаратов. Следует рассмотреть вопрос о прекращении терапии азитромицином и назначении специфического лечения C. difficile.

Пациенты с почечной недостаточностью

Не требуется коррекции дозы для пациентов со слабым или умеренным нарушением функции почек (GFR 10-80 мл/мин).

У пациентов с тяжелым нарушением функции почек (GFR < 10 мл/мин) наблюдалось повышение системного воздействия азитромицина на 33%.

Удлинение интервала QT

Удлинение периода реполяризации сердца и интервала QT, несущее риск развития сердечной аритмии и желудочковой тахикардии по типу «пируэт», наблюдалось при лечении другими макролидами, включая азитромицин. Таким образом, поскольку следующие ситуации могут приводить к повышению риска возникновения желудочковых аритмий (включая желудочковую тахикардию по типу «пируэт»), способных вызвать остановку сердца, следует соблюдать осторожность при лечении пациентов с существующими проаритмическими состояниями (в особенности у женщин и пожилых пациентов), например, у пациентов:

- с врожденным либо имеющимся в анамнезе диагностированным удлинением интервала QT, брадиаритмией или тяжелой сердечной недостаточностью;

- подвергающихся одновременному лечению другими активными веществами, увеличивающими интервал QT,

- с нарушением электролитного баланса, особенно в случаях гипокалиемии и гипомагниемии; с клинически значимой брадикардией, сердечной аритмией; применяющих такие препараты, как противоаритмические средства класса IA (хинидин и прокаинамид) и класса III (дофетилид, амиодарон и соталол).

Миастения гравис

Сообщалось об обострениях симптомов миастении гравис и возникновении синдрома миастении у пациентов, подвергающихся лечению азитромицином.

Заболевания, передающиеся половым путем

При заболеваниях, передающихся половым путем, необходимо исключить возможность одновременного инфицирования микроорганизмами T. pallidium.

Неврологические или психиатрические заболевания

Необходимо соблюдать осторожность при применении азитромицина у пациентов с неврологическими или психиатрическими нарушениями.

Применение  при  беременности  и лактации

Беременность

Не имеется достаточных данных о применении азитромицина у беременных женщин. Безопасность азитромицина в отношении применения активного вещества при беременности не была подтверждена. По этой причине следует применять азитромицин в период беременность только в случаях, когда польза превышает риск.

Лактация

Сообщалось, что азитромицин выводится с грудным молоком, однако нет соответствующих исследований, которые бы характеризовали фармакокинетику выделения азитромицина в грудное молоко.

Так как неизвестно, может ли азитромицин оказывать негативное влияние на грудного ребенка, следует соблюдать осторожность при кормлении грудью.

Особенности влияния лекарственного средства на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами

Не имеется данных о влиянии азитромицина на способность пациента к вождению автотранспорта или управлению механизмами.

Тем не менее, при осуществлении подобных видов деятельности следует учитывать возможность возникновения неблагоприятных эффектов, таких как головокружение и судороги.

 

Передозировка

Симптомы: потеря слуха, тошнота, рвота и диарея.

Лечение: симптоматическая терапия, направленная на поддержание жизненных функций организма.

 

Форма выпуска и упаковка

По 3 таблетки в контурную ячейковую упаковку из пленки поливинилхлоридной и фольги алюминиевой.

По 1 контурной упаковке вместе с инструкцией по медицинскому применению на государственном и русском языках вкладывают в картонную коробку.

 

Условия хранения

Хранить в сухом месте при температуре не выше 25°С.

Хранить в недоступном для детей месте!

 

Срок хранения

3 года

Не применять по истечении срока годности.

 

Условия отпуска из аптек

По рецепту

 

Саудалық атауы

Зиромин

 

Халықаралық патенттелмеген атауы

Азитромицин

 

Дәрілік түрі

Қабықпен қапталған 500 мг таблеткалар

                                                                                         

Құрамы                                                                                          

1  таблетка құрамында:

белсенді заттар:  500.0 мг азитромицин  (525.0 мгазитромицин дигидраты),

қосымша заттар:  кальций гидрофосфаты, повидон (К30), жүгері крахмалы, натрий лаурилсульфаты, магний стеараты, натрий крахмал гликоляты.

қабықтың құрамы: гидроксипропилметилцеллюлоза (Е15), титанның қостотығы (Е171), полиэтиленгликоль 6000, пропиленгликоль, тазартылған  тальк.

 

Сипаттамасы

Бір жағында «AZN500» өрнегі және екінші жағында бөлгіш сызығы бар, капсула тәрізді пішінді, ақ түсті қабықпен қапталған таблеткалар.

 

Фармакотерапиялық тобы

Жүйелі қолдануға арналған микробқа қарсы препараттар.

Жүйелі қолдануға арналған бактерияға қарсы препараттар. Макролидтер, линкозамидтер және стрептограминдер. Макролидтер. Азитромицин.

АТХ коды J01FA10

Фармакологиялық қасиеттері

Фармакокинетикасы

Сіңуі

Ішке бір рет қабылдағаннан кейін азитромициннің абсолютті биожетімділігі 38 % құрайды. Ішке қабылдағаннан кейін сіңуі жылдам және толық жүреді. Тамақ ішу сіңудің дәрежесі (50%-ға дейін) мен жылдамдығын нақты азайтады және сондықтан азитромицинді тамақ ішу алдында бір сағат бұрын немесе одан 2 сағат кейін қабылдау керек. Ең жоғары плазмалық концентрациясына жету уақыты 2-3 сағат.

Таралуы

Азитромицин сарысу ақуыздарымен байланысады және 0,02 мкг / мл –дағы 51% -дан 2 мкг / мл –дағы 7% -ға дейін азая отырып, концентрация диапазонында ауытқиды.

Азитромициннің бактерияларға қарсы белсенділігі рН шамасына байланысты, және рН азаюына қарай төмендейді. Препараттың клиникалық тиімділігі сондай-ақ оның адам организмі тіндерінде кең таралуына ықпал етеді. Азитромицин өкпе, тері, бадамша бездері және жатыр тіндерін қоса, әртүрлі тіндерге жақсы өтеді. Азитромициннің төмен концентрациясы (0,01 мкг/мл аз) жұлын-ми сұйықтығында анықталды. 

Таралуы

Бір рет қабылдағаннан кейін азитромицин концентрациясы төмендеуінде оның клиренсі минутына 630 мл құрайды. Азитромициннің жартылай шығарылу кезеңі 68 сағатқа тең. Жартылай шығарылуының ақырғы ұзақ кезеңі болжам бойынша мол сіңуімен және соңынан әртүрлі тіндерден дәрілік заттың босап шығуымен байланысты. Элиминациясының негізгі жолы биллиарлық экскреция болып табылады. Препарат көбіне өзгермеген түрде бөлінеді. Апта ішінде азитромициннің аздаған мөлшері  (енгізілген дозаның шамамен 6%-ы) несеппен өзгермеген түрде шығарылады.

Бүйрек жеткіліксіздігі

Жеңіл және орташа бүйрек жеткіліксіздігі (шумақтық сүзіліс жылдамдығы 10-80 мл/мин құрады) бар пациенттерде бүйрек функциясы сақталған (ШСЖ> 80 мл/мин) пациенттердегі көрсеткіштерімен салыстырғанда азитромицинді ішке бір рет 1 г дозада қабылдағаннан кейін, орташа С ең жоғ. (ең жоғарғы концентрация) және AUC (“концентрация-уақыт” қисық асты алаңы) 0-120 тиісінше 5,1% және 4,2%-ға ұлғайды. Ауыр бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде бүйрек функциясы сақталғандағы көрсеткіштермен салыстырғанда орташа С ең жоғ. және AUC 0-120 тиісінше 61% және 35%-ға ұлғайды.

Бауыр жеткіліксіздігі

Жеңілден орташаға дейінгі бауыр жеткіліксіздігі бар науқастарда бауыр функциясы сақталған пациенттермен салыстырғанда азитромицин фармакокинетикасында елеулі өзгерістер бақыланбады.

Егде пациенттер

Азитромицин фармакокинетикасы егде және жас ерлерде айырмашылықсыз болды. Алайда егде әйелдерде азитромициннің жоғарырақ шыңдық концентрациялары  (30-50%-ға) бақыланды, бірақ жинақталуы болған жоқ.

Егде жастағыларда (> 65 жас) (29%) және жас еріктілерде (<45 жас) 5 күндік емнен кейін АУК мәні өлшенді. Анықталған айырмашылықтар клиникалық мәнді саналмайды, осыған байланысты доза түзету талап етілмейді.

Фармакодинамикасы

Азитромицин эритромицин туындысы болып табылады және макролидті антибиотиктердің қосалқы класының азалид тобына жатады. Азитромицин сезімтал микроорганизмдерде рибосомальді субъбірлікпен 50S байланысу арқылы әсер етеді және сол арқылы микроорганизмдердің ақуыз синтезіне кедергі келтіреді. Нуклеин қышқылы синтезіне әсер етпейді. Эритромицинмен салыстырғанда азитромицин граммтеріс микро-организмдерге қатысты белсендірек, асқазанның қышқыл ортасында төзімділігі жоғары, организмнен баяуырақ шығарылады және ұзағырақ әсер етеді, жақсы тасымалданады, бауырдың Р-450 цитохромын аз дәрежеде тежейді. Зироминнің микробқа қарсы кең ауқымды әсері бар. Төменде аталған микроорганизмдердің көптеген штаммдарына қатысты in vitro да, сондай-ақ клиникалық айқын инфекцияларда тиімді:

Граммоң бактериялар:

Staphylococcus aureus

Streptococcus agalactiae

Streptococcus pneumoniae

Streptococcus pyogenes

Граммтеріс бактериялар:

Haemophilus influenzae

Moraxella catarrhalis

Neisseria gonorrhoeae

Басқа бактериялар:

Chlamydophila pneumoniae

Chlamydia trachomatis

Mycoplasma pneumoniae

Азитромицин әртүрлі зерттеулерде келесі бактериялардың штаммдарының көпшілігіне (≥90%) қарсы 4,0 мкг/мл-ден немесе одан аз дозада ең аз тежегіш концентрациясын (ЕТТК) көрсетті; алайда осы бактериялардан туындаған клиникалық инфекцияларды емдегенде азитромициннің қауіпсіздігі мен тиімділігі адекватты және жақсы бақыланатын зерттеулерде анықталмаған.

Граммоң микроорганизмдер: 

Bacteria Beta-hemolytic streptococci (Groups C, G)

Viridans group streptococci

Граммтеріс бактериялар: 

Bordetella pertussis

Legionella pneumophila

Anaerobic Bacteria

Prevotella bivia

Peptostreptococcus species

Басқа да микроорганизмдер

Ureaplasma urealyticum

Азитромицинге эритромицин- резистентті грам-оң штаммдарының айқаспалы төзімділігі анықталды. Enterococcus faecalis штаммдарының көпшілігі және метициллин-резистентті стафилококктар азитромицинге төзімді.  

 

Қолданылуы

Зиромин оған сезімтал микроорганизмдерден туындаған келесі бактериялық инфекцияларды емдеуге қолданылады:

-  төменгі тыныс жолдарының инфекциялары, оның ішінде  созылмалы бронхиттің және ауырлығы жеңіл және орташа ауруханадан тыспневмонияның өршуі;

-  жоғарғы тыныс жолдарының инфекциялары, оның ішінде синусит, фарингит жәнетонзиллит;

-  ауырлық дәрежесі орташа жедел отит;

- терінің және жұмақ тіндердің инфекциялары;

- асқынбаған хламидийлік уретрит немесе цервицит

 

Қолдану тәсілі және дозалары

Зиромин таблеткаларын ½ стақан сумен ішіп, тамақпен бірге немесе бөлек қабылдауға болады. Таблеткаларды шайнамай жұту керек. Зироминді тәулігіне 1 рет қабылдау керек. Препараттың 1 дозасын қабылдауды өткізіп алған жағдайда  өткізілген дозаны мүмкіндігінше ертерек, ал келесілерін –24 сағат аралықпен қабылдау керек.

Дене салмағы 45 кг және одан асатын ересектер, балалар мен жасөспірімдер

ЛОР-ағзалардың, тыныс жолдарының, терінің және жұмсақ тіндердің (созылмалы көшпелі эритемадан басқа) инфекцияларында: Жиынтық доза 1500 мг құрайды және тәулігіне 1 рет 500 мг-ден 3 күн бойы қабылданады.

Көшпелі эритемада азитромициннің жалпы курстық дозасы 3 г құрайды, оны мынадай сызба бойынша қабылдау керек: 1 г (2 таблетка 500 мг-ден бір рет) бірінші күні, содан кейін – 2-ші – 5-ші күндері 500 мг-ден тәулігіне 1 рет.Chlamydia trachomatis  микроорганизмдерінен туындаған асқынбаған уретрит және цервицит жағдайында, дозалануы бір реттік ішуге арналған доза түрінде 1000 мг құрайды.

Дене салмағы 45 кг-ден аз балалар мен жасөспірімдер

Азитромицин таблеткалары дене салмағы 45 кг-ден аз пациенттерде қолданылмайды. Мұндай пациенттер үшін басқа дәрілік түрлері бар.

Егде жастағы пациенттер

Егде пациенттер үшін ересектерге арналған дозалары қолданылады. Егде пациенттерде проаритмиялық жай-күйлер болуы мүмкін болғандықтан, жүрек аритмиясының және «пируэт» типі бойынша қарыншалық тахикардияның даму қаупіне байланысты ерекше сақ болу қажет.

Бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттер

Әлсіз немесе орташа бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттер үшін (GFR 10-80 мл / мин) доза түзету талап етілмейді.

Бауыр жеткіліксіздігі бар пациенттер

Әлсіз немесе орташа бауыр дисфункциясы бар пациенттер үшін доза түзету талап етілмейді.

 

Жағымсыз әсерлері

Жағымсыз әсерлер жиілігі бойынша келесі тәсілмен жіктеледі: өте жиі (> 1/10); жиі (>1/100  <1/10 дейін); жиі емес (> 1/1.000 <1/100 дейін); сирек (> 1/10.000 <1/1.000 дейін); белгісіз (қолда бар деректер бойынша жиілігін анықтау мүмкін емес). Жағымсыз әсерлері әрбір топта жиілігіне қатысты шкала бойынша жиілігі көптен жиілігі азға қарай көрсетілген.

Бұзылулар мен аурулар

Өте жиі

Жиі

Жиі емес

Сирек

Белгісіз

Инфекциялық және

Паразитарлық аурулар

 

 

Кандидоз, оральді

кандидоз, қынаптық инфекция,

пневмония, зеңдік

инфекциялар,

бактериялық

инфекциялар,

фарингит,

гастроэнтерит,

респираторлы бұзылулар, ринит

 

Жалған жарғақшалы колит

Қан және лимфа жүйесі тарапынан бұзылулар

 

 

Лейкопения,

нейтропения,

эозинофилия

 

Тромбоцитопения,

Гемолиздік

анемия

Иммун жүйесі тарапынан бұзылулар

 

 

Квинке ісінуі, жоғары сезімталдық

 

Анафилаксиялық

реакциялар

Зат алмасу және қоректену тарапынан бұзылулар

 

 

 

Анорексия

 

Психиканың бұзылуы

 

 

Невроз,

ұйқысыздық

Мазасыздық

Озбырлық,

үрейлену

делирий,

елестеулер

Жүйке жүйесі тарапынан

 

Бас ауыруы

Бас айналуы, ұйқышылдық, дәм сезудің бұзылуы, парестезиялар

 

Синкопе, конвульсиялар ипестезия, психомоторлық гипербелсенділік, аносмия, агевзия, паросомния, миастения гравис

Көру мүшесі тарапынан бұзылулар

 

 

Көрудің бұзылуы

 

 

Есту мүшесінің бұзылулары және лабиринтті бұзылулар

 

 

Естудің бұзылуы, бас айналуы

 

 

Жүрек тарапынан бұзылулар

 

 

Жүрек қағуы

 

Torsade de pointes (пируэтті тахикардия), аритмия, оның ішінде

вентрикулярлы тахикардия,  QT аралығының артуы

Қан-тамырлар тарапынан бұзылулар

 

 

Дененің ысынуы

 

Гипотензия

Тыныс алу жүйесі, кеуде қуысы және көкірек ортасы тарапынан бұзылыстар

 

 

 

 

Ентігу, мұрыннан қан кету

Асқазан-ішек жолы тарапынан бұзылулар

 

Диарея

құсу, іштің ауыруы, жүрек айнуы

Іш қатуы, метеоризм, диспепсия, гастрит, дисфагия, іштің кебуі, ауыздың кеберсуі, кекіру,

Ауыздың ойылуы,

Сілекей безінің асқын секрециясы

 

Панкреатит, тілдің түссізденуі

Бауыр және өт шығару жолдарының бұзылулары

 

 

 

Бауыр қызметінің бұзылуы,  холестаздық сарғаю

Бауыр жеткіліксіздігі  гепатит, бауыр некрозы

Тері және тері асты тіндері тарапынан бұзылулар

 

 

Бөртпе, қышыну, есекжем, дерматит, құрғақ тері, гипергидроз

Фото сезімталдық реакциясы

Стивенс-

Джонсон синдромы,

уытты

эпидермальді

некролиз,

мультиформды

эритема

Қаңқа-бұлшықет және дәнекер тіндер тарапынан бұзылулар

 

 

Остеоартроз, миалгия, арқаның, мойынның ауыруы

 

Артралгия

Бүйрек және несеп шығару жолдары тарапынан бұзылулар

 

 

Дизурия, бүцректегі ауыру

 

Жедел қабынған бүйрек,

интерстициалді

нефрит

Репродуктивті жүйе және сүт безі тарапынан бұзылулар

 

 

Метроррагия,

тестикулярлы бұзылулар

 

 

Жалпы бұзылулар және енгізген жердегі бұзылулар

 

 

Ісіну, астения, шаршағыштық, беттің ісінуі, кеуденің ауыруы, қызба, ауыру,

шеткері ісіну

 

 

Зертханалық және аспаптық деректер

 

Лимфоциттер санының азаюы,  қанда эозинофильдер санының артуы, қан сарысуындағы бикарбонаттар құрамының азаюы; базофилдер мөлшерінің артуы, моноциттер санының артуы, нейтрофилдер санының жоғарылауы

Аспартатамино-

трансфераза,

аланинам ино-

трансфераза деңгейінің артуы,

қанда билирубин құрамының артуы, қанда мочевина құрамының артуы,

қанда креатинин құрамының артуы, қан сарысуында калий санының өзгеруі,  гематокриттер құрамының жоғарылауы,

бикарбонат құрамының жоғарылауы,

фосфатазаның өзгеруі,  

хлоридтер, глюкоза құрамының жоғарылауы,

тромбоциттер құрамының артуы,

гематокриттер құрамының азаюы, бикарбонат құрамының жоғарылауы, қан сарысуындағы натрий санының өзгеруі   

 

 

Жарақаттар, улану және емшаралық асқынулар

 

 

Емшаралық асқынудан кейін

 

 

 

Клиникалық зерттеулер мен  пост-маркетинг байқауларының тәжірибесі негізіндегі Mycobacterium Avium кешені туындатқан инфекциялар профилактикасы және емімен байланысты ықтимал жағымсыз реакциялар. Бұл жағымсыз реакциялардың шұғыл босап шығатын немесе әсер етуі ұзаққа созылатын дәрілік түрлері үшін мәлімделген реакциялардан   типі және жиілігі жағынан айырмашылығы болады:

 

Жүйелік-ағзалық класс

Өте жиі

Жиі

Жиі емес

Зат алмасу және қоректену тарапынан бұзылулар

 

анорексия

 

 

Жүйке жүйесі тарапынан бұзылулар

 

Бас айналуы, бас ауыруы,

парестезиялар, дәм сезудің бұзылуы

гипестезия

Көру мүшесі тарапынан бұзылулар

 

Көру бұзылуы

 

Есту мүшесі және тепе-теңдік тарапынан бұзылулар

 

кереңдік

Естудің бұзылуы, құлақтағы шуыл

Жүрек мүшесі тарапынан бұзылулар

 

 

Жүрек қағуының жиілігі

Асқазан-ішек жолы тарапынан бұзылулар

диарея, іштің ауыруы, жүрек айнуы, іш қатуы, іштегі жайсыздық, жұмсақ нәжіс

 

 

Бауыр және өт шығару жолдары тарапынан бұзылулар

 

 

гепатит

 

Тері және тері асты тіндер тарапынан бұзылулар

 

бөртпе, қышыну  

 

Стивенс- Джонсон синдромы, фотосезімталдық  реакциялары

Қаңқа-бұлшықет тарапынан және дәнекер тіндер тарапынан бұзылулар

 

артралгия

 

 

Жалпы бұзылулар және енгізген жердегі реакциялар

 

шаршағыштық

астения, дімкәстік

 

Қолдануға болмайтын жағдайлар

- азитромицинге, эритромицинге, макролидтер тобының кез келген антибиотиктеріне, кетолидты антибиотиктерге немесе кез келген қосымша заттардың кез келгеніне аса жоғары сезімталдық;

- бауыр және бүйрек функциясының ауыр бұзылуы;

- холестаздық сарғаю, анамнезінде азитромицин қабылдау аясындағы бауыр дисфункциясы;

- жүрек-тамыр жеткіліксіздігінің ауыр түрі;

- жүктіліктің I триместрі, лактация кезеңі;

- дене салмағы 45 кг аз балалар

- эрготизмнің теориялық ықтималдығына орай азитромицинді қастауыш туындыларымен бір мезгілде тағайындамау керек;

- антацидтермен біріктіріп қолдану;

Мыналарда сақтықпен: аритмиялар (пируэтті қарыншалық  тахикардия дамуы).

 

Дәрілермен өзара әрекеттесуі

Нелфинавир

Азитромицинді  және нелфинавирді бір мезгілде қолдану азитромициннің плазмалық концентрациясының жоғарылауына әкелді. Клиникалық елеулі жағымсыз әсерлері байқалған жоқ; дозасын түзету талап етілген жоқ.

Ішуге арналған кумариндік антикоагулянттар

Тіркеуден кейінгі кезеңде азитромицинді және ішу арқылы қабылданатын кумаринді антикоагулянттарды бірге қолданудан кейін антикоагуляциялық әсердің күшейгені туралы хабарланды.Себеп-салдарлық байланысының анықталмағанына қарамастан, ішу арқылы қабылданатын кумариндік  антикоагулянттар қабылдаған пациенттерге азитромицинді қолданғанда протромбин уақытына жиі мониторинг жүргізу қажет. 

Антацидтер

Антацидтерді және азитромицинді бір мезгілде қолданудың әсерлерін зерттеуге бағытталған фармакокинетикалық зерттеуде жалпы биожетімділігіне ықпалы байқалған жоқ, алайда заттың қан плазмасындағы ең жоғары концентрациялары шамамен 24 %-ға төмендеді. Пациенттерге азитромицин және антацидтерді бір мезгілде қолдануға болмайды.

Дигоксин

Кейбір макролидтік антибиотиктер кейбір пациенттердің ішегінде дигоксиннің микроорганизмдермен метаболизмін бұзатыны анықталды. Азитромицинді, тектес азалидтік антибиотикті, және дигоксинді бір мезгілде қабылдайтын пациенттерді емдеген кезде дигоксин деңгейінің жоғарылауы ықтималдығын есте ұстау керек.

Азитромицин бауырдың Р450 цитохром жүйесімен елеулі өзара әрекеттесуге түспейді. Зат эритромицин және басқа макролидтерде байқалатын фармакокинетикалық дәрілік өзара әрекеттесуге түспейді деп есептеледі. Азитромицинді қолданған кезде бауырдың Р450 цитохромының цитохром-метаболизмдік кешен арқылы индукциясы немесе белсенділігінің жойылуы байқалмайды.

Қастауыш алкалоидтарының туындылары

Эрготизмнің пайда болуының теориялық ықтималдығы себебінен, азитромицинді қастауыш туындыларымен бір мезгілде қолдану ұсынылмайды.

Циметидин

Азитромициннен 2 сағат бұрын қабылданған циметидиннің бір реттік дозасының азитромициннің фармакокинетикасына ықпалын зерттеуге бағытталған фармакокинетикалық зерттеуде азитромициннің фармакокинетикасында өзгерістер байқалған жоқ.

Циклоспорин

3 күн бойы ішке азитромицинді тәулігіне 500 мг дозада, одан кейін  10 мг/кг бір реттік циклоспорин дозасын ішу арқылы қабылдаған дені сау еріктілердегі фармакокинетикалық зерттеуде циклоспориннің Cmax және AUC мәндері елеулі жоғарылаған (сәйкесінше 24% және 21%), алайда  AUC0-∞ көрсеткіштерінің елеулі өзгерістері байқалған жоқ. Сондықтан осы препараттарды бір мезгілде тағайындаған кезде сақ болу қажет. Бұл  препараттарды бірге қолдану қажет болған жағдайда циклоспорин деңгейін бақылау және дозаны тиісінше түзеткен жөн. 

Метилпреднизолон

Дені сау еріктілердегі фармакокинетикалық өзара әрекеттесулерін зерттеуде  азитромицин метилпреднизолонның фармакокинетикасына елеулі әсер көрсетпеген.

Рифабутин

Азитромицин және рифабутинді бір мезгілде қолдану бұл препараттардың кез келгенінің қан плазмасындағы концентрациясын өзгертпеген. Азитромицин және рифабутинді бір мезгілде қолданған пациенттерде нейтропения байқалды. Нейтропения рифабутин қолдануға байланысты болса да, оның осы үйлестіруді қабылдаумен себеп-салдарлық байланысы анықталмады.

Терфенадин

Фармакокинетикалық  зерттеулерде азитромицин және терфенадин арасындағы өзара әрекеттесу белгілері анықталған жоқ. Сирек жағдайларда мұндай өзара әрекеттесулер ықтималдығы жоққа шығарылмады, алайда мұндай өзара әрекеттесулердің спецификалы айғақтары байқалған жоқ.

Азитромицин емдік дозаларда келесі препараттардың фармакокинетикасына әлсіз ықпал етеді, дозаны түзету қажет емес: аторвастатин, карбамазепин, цетиризин, диданозид, эфавиренз, флуконазол, индинавир, мидазолам, силденафил, теофиллин, триазолам, триметоприм/сульметоксазол, зидовудин.

Біріктірілген ішілетін контрацептивтердің (БІК)  және әсер ету ауқымы кең  антибиотиктердің өзара әркеттесуі: БІК контрацептивтік тиімділігі азитромицинді бірге енгізуге (қолдануға) тәуелді емес екенін айғақтайтын «аралық деңгей» бар.

 

Айрықша нұсқаулар

Стрептококкты инфекция. Азитромицин төзімді штаммдардың кең таралуы бар (10% немесе одан көпті құрайтын) аймақтардағы инфекцияларды эмпирикалық емдеу үшін бірінші таңдалатын препарат болып табылмайды. Ауыру деңгейі және эритромицинге төзімділігі жоғары деңгейдегі аймақтарда, азитромицинге және басқа антибиотиктерге сезімталдықтың өзгеруін ескеру ерекше маңызды. Басқа макролидтерге қатысты алғанда, азитромициннің Streptococcus pneumonia-ға төзімділігінің жоғары көрсеткіштері  (> 30 %) кейбір еуропалық елдерде тіркелді. Streptococcus pneumonia тудырған инфекцияларды емдеген кезде осыны ескеру керек.

Эритромицинді және басқа макролидтерді қабылдаған кездегідей, сирек жағдайларда ангионевроздық ісінуді және анафилаксияны (сирек жағдайларда – өліммен аяқталған) және DRESS синдромды (дәрілік аса жоғары сезімталдық синдромы) қоса, күрделі аллергиялық реакциялардың дамығаны туралы хабарланды. Азитромицинге бұл реакциялардың кейбіреулері симптомдардың қайталануына әкелді және бақылау мен емдеудің ұзағырақ кезеңін талап етті.

Бауыр азитромициннің шығарылуының негізгі жолы болып табылатындықтан, азитромицинді бауырдың күрделі аурулары бар пациенттерге қолданғанда сақтық таныту керек. Азитромицинді қолдану кезінде өмірге қауіпті бауыр жеткіліксіздігіне әкелуі мүмкін кенеттен болатын гепатит жағдайлары туралы хабарланды. Сарғаюмен, несептің қараюымен, қан кетуге бейімділікпен, бауыр энцефалопатиясымен қатар жүретін, жылдам дамитын астения сияқты бауыр функциясының бұзылу белгілері мен симптомдары бар болса дереу бауыр функциясына талдау/зертханалық зерттеулер жүргізу қажет. Бауыр дисфункциясы туындаған жағдайда азитромицинді қолдануды дереу тоқтату керек.

Қастауыш туындыларын қабылдаған пациенттерде кейбір макролидтік антибиотиктерді бір мезгілде қолдану эрготизмнің пайда болуына әкелді. Эрготамин туындылары мен азитромициннің арасындағы ықтимал өзара әрекеттесулер туралы деректер жоқ. Дегенмен, эрготизмнің дамуы ықтимал болғандықтан азитромицинді  және қастауыш туындыларын бір мезгілде қолданбау керек.

Асқын инфекциялар

Кез келген антибиотиктердегі сияқты, зеңдер тәрізді сезімтал емес микроорганизмдермен асқын инфекциялану белгілеріне назар аудару ұсынылады. Асқын инфекция емдеуді тоқтатуды және тиісті шаралар қолдануды талап етуі.

Clostridium difficile (CDAD) туындатқан диарея

Азитромицинді қоса, іс жүзінде бактерияға қарсы барлық  препараттарды қолдану кезінде байқалатын диареяның, әлсіз диареядан өліммен аяқталған колитке дейінгі ауырлық дәрежесі болуы мүмкін. Бактерияға қарсы препараттармен емдеу тоқ ішектің қалыпты флорасын өзгертеді, бұл шектен тыс C. Difficile өсуіне әкеледі.

C. difficile микроорганизмдеріCDAD дамуына жағдай жасайтын A және B токсиндерін өндіреді. Гипертоксин-өндіруші C. difficile штаммдары ауыру мен өлімді арттырады, өйткені бұлинфекциялар микробқа қарсы емге төзімді болуы мүмкін, және колэктомия жүргізу қажеттілігі туындауы мүмкін. Антибиотиктер қолданудан кейін пайда болған диареясы бар пациенттердің бәрінде CDAD болу ықтималдығын ескеру қажет. Мұқият  анамнез жинақтау қажет, өйткені  CDAD бактерияға қарсы препарат қолданудан кейін 2 ай өткенде пайда болғаны хабарланды.

 

  Азитромицинмен емді тоқтату және  C. Difficile арнайы емін тағайындау мәселесін қарастыру керек.

Бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттер

Бүйрек функциясының әлсіз немесе орташа бұзылуы бар (GFR 10-80 мл/мин) пациенттер үшін дозаны түзету қажет емес.

Бүйрек функциясының ауыр бұзылуы бар пациенттерде (GFR < 10 мл/мин) азитромициннің жүйелі әсерінің 33% жоғарылағаны байқалды.

QT аралығының ұзаруы

Жүректің реполяризация кезеңінің ұзаруы және жүрек аритмиясы мен «пируэт» типі бойынша қарыншалық тахикардия даму қаупіне әкелетін QT аралығының ұзаруы, азитромицинді қоса, басқа макролидтермен емдеу кезінде байқалды. Осылайша, келесі жағдайлар жүректі тоқтатуға қабілетті  қарыншалық аритмияның («пируэт» типі бойынша қарыншалық тахикардияны қоса) пайда болу қаупінің жоғарылауына әкелуі мүмкін болғандықтан, проаритмиялық жай-күйлері бар (әсіресе әйелдерде және егде пациенттерде), мысалы, мынадай пациенттерді емдеген кезде сақтық таныту керек:

- QT аралығының туа біткен немесе анамнезінде бар диагностикаланған  ұзаруы, брадиаритмиясы немесе ауыр жүрек жеткіліксіздігі бар,

-  QT аралығын ұзартатын басқа белсенді заттармен бір мезгілде емделетін,

- су-электролит теңгерімінің бұзылуы бар, әсіресе, гипокалиемия немесе гипомагниемия жағдайында; клиникалық мәнді брадиаритмиясы, жүрек аритмиясы бар; аритмияға қарсы IА (хинидин, прокаинамид) және III (дофетилид, амиодарон және соталол) класты препараттарды қолданатын пациенттер.

Миастения гравис

Азитромицинмен емделген пациенттерде миастения гравис симптомдарының өршуі және миастения синдромының пайда болуы жөнінде хабарланды.

Жыныстық жолмен берілетін аурулар

Жыныстық жолмен берілетін аурулар кезінде, T. palladium микроорганизмдерімен бір мезгілде инфекциялану мүмкіндігін жоққа шығару қажет.

Неврологиялық немесе психиатриялық аурулар

Азитромицинді неврологиялық немесе психиатриялық бұзылыстары бар пациенттерде қолданған кезде сақ болу қажет.

Жүктілікте және лактацияда қолдану

Жүктілік

Азитромицинді жүкті әйелдерде қолдану туралы жеткілікті деректер жоқ. Азитромициннің жүктілік кезінде белсенді затты қолдануға қатысты қауіпсіздігі дәлелденген жоқ. Сол себептен азитромицинді жүктілік кезеңінде пайдасы қаупінен асатын жағдайларда ғана қолдану керек.

Лактация

Азитромицин емшек сүтімен шығарылатыны хабарланды, алайда азитромициннің емшек сүтіне бөлінуінің фармакокинетикасын сипаттайтындай тиісті зерттеулер жоқ.

Азитромицин емшек еметін балаға теріс ықпал етуі мүмкін бе, жоқ па, белгісіз болғандықтан, емшек емізу кезінде сақтық танытқан жөн.

Дәрілік заттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне ықпал ету ерекшеліктері

Азитромициннің пациенттің автокөлікті жүргізу немесе механизмдерді басқару қабілетіне әсері туралы деректер жоқ.

Дегенмен мұндай әрекет түрлерін орындаған кезде бас айналу және құрысулар сияқты қолайсыз әсерлердің пайда болуы мүмкін екенін ескеру керек.

 

Артық дозалануы

Симптомдары: естудің жоғалуы, жүрек айнуы, құсу және диарея.

Емі:организмнің өмірлік функциясын демеуге бағытталған симптоматикалық ем.

 

Шығарылу түрі және қаптамасы

Поливинилхлоридті үлбірден және алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамада 3 таблеткадан.

1 пішінді қаптамадан медициналық қолдану жөнінде мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапқа салынған.

 

Сақтау шарттары

Құрғақ, 25°С-ден аспайтын температурада сақтау керек. 

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

 

Сақтау мерзімі

3 жыл

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды 

 

Дәріханалардан босатылу шарттары

Рецепт арқылы