г. AptekaOnline
Каталог

Зиромин, 200 мг/5 мл, пор. д/п сусп. д/внутр. прим., 30 мл, коробка из картона, World Medicine

Действующее вещество :
Азитромицина дигидрат
Дозировка:
200 мг/5 мл
Рецептурный отпуск:
По рецепту
Срок хранения:
3 года
Цена от 2 300
Добавлено в корзину:
Наличие в аптеках
Характеристика
Описание
Генерик
Да
Дата регистрации
2017-11-30
Действующее вещество
Азитромицина дигидрат
Дозировка
200 мг/5 мл
Единица упаковки
мл
Код товара
00-00010328
Количество / Объем
30
Лекарственная форма
Порошок для приготовления суспензии для приема внутрь
Регистрационный номер
РК-ЛС-5№023401
Рецептурный отпуск
По рецепту
Срок хранения
3 года
Торговое название
Зиромин
Упаковка
Коробка из картона
Форма выпуска
Препарат помещают в полиэтиленовый флакон объемом 60 мл с полипропиленовой крышкой, снабженной индукционной фольгой белого цвета. 1 флакон вместе с мерным шприцем в картонной коробке.
Инструкция
Выбор языка RU KZ

Торговое название

Зиромин

 

Международное непатентованное название

Азитромицин

 

Лекарственная форма

Порошок для приготовления суспензии для приема внутрь 200 мг/5 мл

 

Состав

5 мл суспензии содержат

Активное вещество - азитромицина дигидрат (эквивалент 50.0 мг азитромицина) 209.6212 мг

Вспомогательные вещества:сахароза, трехосновный натрия фосфат додегидрат, натрия бензоат, гидроксипропилцеллюлоза, камедь ксантановая, ароматизатор «Вишня», ароматизатор «Банан».

 

Описание

Однородный порошок белого цвета с характерным запахом вишни и банана; Восстановленная суспензия. После растворения в воде - однородная суспензия белого или почти белого цвета с характерным запахом вишни и банана.

 

Фармакотерапевтическая группа

Противомикробные препараты для системного использования.

Антибактериальные препараты для системного использования. Макролиды, линкозамиды и стрептограмины. Макролиды. Азитромицин.

Код АТХ J01FA10

Фармакологические свойства

Фармакокинетика

После приема внутрь биодоступность составляет 37%, максимальная концентрация в плазме крови (Cmax) создается через 2-3 часа, объем распределения - 31,1 л/кг. Связывание с белками плазмы крови обратно пропорционально концентрации в крови и составляет 12-52%. Проникает через мембраны клеток (эффективен при инфекциях, вызванных внутриклеточными возбудителями). Транспортируется фагоцитами, полиморфно-ядерными лейкоцитами и макрофагами к месту инфекции, где высвобождается в присутствии бактерий. Легко проходит через гистогематические барьеры и поступает в ткани. Концентрация в тканях и клетках в 50 раз выше, чем в плазме крови, а в очаге инфекции - на 24-34% больше, чем в здоровых тканях.

Медленно выводится из тканей и обладает длительным периодом полувыведения 2-4 дня. Терапевтическая концентрация азитромицина сохраняется до 5-7 дней после приема последней дозы. Азитромицин выводится, в основном, в неизмененном виде – 50% кишечником, 12% почками. В печени деметилируется, теряя активность.

У пациентов с тяжелой почечной недостаточностью (клиренс креатинина (КК) менее 10 мл/мин) период полувыведения азитромицина увеличивается на 33%.

Фармакодинамика

Азитромицин является представителем подгруппы макролидных антибиотиков - азалидов, обладает широким антибактериальным спектром действия. Связываясь с 50S-субъединицей рибосомы, угнетает пептидтранслоказу на стадии трансляции и подавляет синтез белка в микробной клетке.

Активен в отношении следующих микроорганизмов:

- аэробные грамположительные микроорганизмы:Staphylococcus aureus, Streptococcus pyogenes, Streptococcus pneumoniae, Streptococcus agalactiae;

- аэробные грамотрицательные микроорганизмы: Haemophilus ducreyi, Haemophilus influenzae, Moraxella (Branhamella) catarrhalis, Neisseria gonorrhoeae;

- другие микроорганизмы: Chlamydia pneumoniae, Chlamydia trachomatis, Legionella pneumophila.

К препарату устойчивы грамположительные микроорганизмы - Enterococcus faecalis и большинство метициллинустойчивых штаммов Staphylococcus; анаэробные микроорганизмы - Bacteroides fragilis.

Механизм резистентности

Резистентность к азитромицину может быть естественной или приобретенной. Три основных механизма резистентности у бактерий: альтерация таргет-стороны, альтерация в антибиотический транспорт и модификация антибиотика.

Полная перекрестная резистентность существует между следующими микроорганизмами: Streptococcus pneumoniae, бета-гемолитический стрептококк группы A, Enterococcus faecalis и Staphylococcus aureus, включая метицилин, резистентный S aureus (MRSА) к эритромицину, азитромицину, остальным макролидам и линкозамидам.

 

Показания к применению

Лечение заболеваний, вызванных чувствительными микроорганизмами:

- инфекции верхних дыхательных путей (острый бактериальный синусит, острый бактериальный средний отит, фарингит/тонзиллит)

- инфекции нижних отделов дыхательных путей (не тяжелое течение при обострении хронического бронхита и внебольничной пневмонии)

- инфекции кожи и мягких тканей

- не осложненный уретрит и цервицит (вызванный Chlamydia trachomatis  и Neisseria gonorrhoeae).

 

Способ применения и дозы

Зиромин суспензию принимают внутрь, 1 раз в сутки, за 1 час до или через 2 часа после еды.

Доза и продолжительность лечения устанавливается в соответствии с возрастом, весом и течением заболевания.

Дети и подростки с массой тела более 45 кг, взрослые и пожилые  

Для детей с массой тела более 45 кг и взрослых, в том числе пациентов пожилого возраста, общая доза препарата Зиромин составляет 1500 мг, которую следует принять ​​в течение трех дней (по 500 мг один раз в день).

При неосложненных генитальных инфекциях (хламидиозе), рекомендуется однократная разовая доза 1000 мг. Для чувствительных штаммов гонококковой инфекции, рекомендуемая доза составляет 1000 мг или 2000 мг препарата Зиромин в комбинации с 250 мг или 500 мг цефтриаксона (в соответствии с действующими руководствами по применению антибактериальных препаратов). Для пациентов, страдающих аллергией на пенициллин и/или цефалоспорины, назначение следует проконсультировать с врачом и в соответствии с принципами местного лечения.

Дети и подростки с массой тела менее 45 кг

Отсутствует информация по применению азитромицина у детей младше 6-месяцев.

Доза для детей составляет 10 мг/кг, препарат применяется в виде однократной суточной дозы в течение 3-х дней.

Детям с массой тела 15-25 кг (3-7 лет): по 5 мл (200 мг), один раз в день в течение 3-х дней.

Детям с массой тела 26-35 кг (8-11 лет): по 7,5 мл (300 мг), один раз в день в течение 3-х дней.

Детям с массой тела 36-45 кг (12-14 лет): по 10 мл (400 мг), один раз в день в течение 3-х дней.

Для детей, с массой тела более 45 кг: доза соответствующая взрослым пациентам.

Пациенты с почечной недостаточностью

Пациентам с легкой и умеренной почечной недостаточностью (скорость клубочковой фильтрации 10-80 мл/мин) коррекция дозы не требуется.

Зиромин должен применяться с осторожностью у больных с тяжелой почечной недостаточностью (скорость клубочковой фильтрации <10 мл/мин).

Пациенты с печеночной недостаточностью

Пациентам с легкой и умеренно выраженной печеночной недостаточностью, корректировка дозы не требуется. Поскольку азитромицин метаболизируется в печени и выводится с желчью, препарат противопоказан пациентам с тяжелыми заболеваниями печени. Нет доступной информации о применении препарата при более тяжелых нарушениях печени (Child-Pugh класс C).

Пациенты пожилого возраста

У пациентов пожилого возраста применяют ту же дозу, как у взрослых. Так как у пожилых пациентов может быть риск развития аритмии, рекомендуется особая осторожность из-за риска развития сердечной аритмии и трепетания-мерцания желудочков.

Приготовление суспензии:

Для приготовления 30 мл суспензии во флакон, содержащий 1200 мг азитромицина, с помощью мерного стаканчика добавляют 15 мл воды.

Приготовленную суспензию следует хранить при температуре не выше 25ºС не более 5 дней.

Перед каждым приемом содержимое флакона тщательно взбалтывают до получения однородной суспензии.

Для дозирования готовой суспензии используют мерный шприц, градуированный на 5 мл, мерную ложку, градуированную на 1,25 мл, 2,5 мл и 5 мл, и мерный стаканчик, градуированный на 15 мл.

Непосредственно после приема суспензии ребенку дают выпить несколько глотков чая или сока для того, чтобы смыть и проглотить оставшееся количество суспензии в полости рта.

После использования мерный стаканчик и мерную ложку промывают проточной водой, сушат и хранят вместе с препаратом.

В случае пропуска приема одной дозы препарата - пропущенную дозу следует принять как можно раньше, а последующие - с перерывами в 24 часа.

Нет необходимости в более длительных, чем рекомендованные в инструкции по применению, курсах лечения.

 

Побочные действия

Побочные действия классифицированы по частоте следующим образом: очень часто (> 1/10); часто (>1/100 до <1/10); нечасто (> 1/1.000 до <1/100); редко (> 1/10.000 до <1/1.000); неизвестно (невозможно оценить на основе имеющихся данных). Побочные действия в каждой группе в отношении частоты указываются по шкале от более частых к менее частым.

 

 

 

Нарушения и заболевания

Очень

часто

Часто

Нечасто

Редко

Неизвестно

Инфекционные и

паразитарные

заболевания

 

 

Кандидоз, оральный

кандидоз,

вагинальная инфекция,

пневмония, грибковые

инфекции,

бактериальные

инфекции,

фарингит,

гастроэнтерит,

респираторные

нарушения, ринит

 

Псевдомембраноз­ный колит

Нарушения со стороны крови и лимфатической системы

 

 

Лейкопения,

нейтропения,

эозинофилия

 

Тромбоцитопения,

гемолитическая

анемия

Нарушения со стороны иммунной системы

 

 

Отек Квинке, гиперчувстви­тельность

 

Анафилактические

реакции

Нарушения со стороны обмена веществ и питания

 

 

 

Анорексия

 

Нарушения психики

 

 

Невроз,

бессонница

Беспокойство

Агрессия,

тревожность

делирий,

галлюцинации

Нарушения со стороны нервной системы

 

Головная

боль

Головокружение, сонливость, нарушение вкуса, парестезии

 

Синкопе, конвульсии Гипестезия, психомоторная гиперактивность, аносмия, агевзия, паросомния, миастения гравис

Нарушение со стороны органа зрения

 

 

Нарушение зрения

 

 

Нарушение органа слуха и лабиринтные нарушения

 

 

Нарушения слуха, головокружение

 

 

Нарушения со стороны сердца

 

 

Сердцебиение

 

Torsade de pointes (пируэтная тахикардия), аритмия, в том числе

вентрикулярная тахикардия, увеличение QT интервала

Нарушения со стороны сосудов

 

 

Приливы жара

 

Гипотензия

Нарушения со стороны дыхательной системы, грудной клетки и средостения

 

 

 

 

Одышка, носовое кровотечение

Нарушения со стороны желудочно-кишечного тракта

Диарея

Рвота, боли в

животе,

тошнота

Запор, метеоризм, диспепсия, гастрит, дисфагия, вздутие живота, сухость во рту, отрыжка,

изъязвления во рту,

гиперсекреция слюнных желез

 

Панкреатит, обесцвеченный язык

Нарушение со стороны печени и

желчевыводящих путей

 

 

 

Нарушения работы печени, холестати- ческая желтуха

Печеночная недостаточность, гепатит, некроз печени

Нарушения со стороны кожи и подкожных тканей

 

 

Сыпь, зуд, крапивница, дерматит, сухая кожа, гипергидроз

Реакция

фоточувстви­

тельности

Синдром Стивенса-

Джонсона,

токсический

эпидермальный

некролиз,

мультиформная

эритема

Нарушений со стороны скелетно-мышечной и соединительной ткани

 

 

Остеоартроз, миалгия, боли в спине, шее

 

Артралгия

Нарушения со стороны почек и мочевыводящих путей

 

 

Дизурия, боль в почках

 

Острое воспаление почек,

интерстициальный

нефрит

Нарушение со стороны репродуктивной системы и молочных желез

 

 

Метроррагия,

тестикулярные

нарушения

 

 

Общие расстройства и нарушения в месте введения

 

 

Отек, астения, усталость, отеки на лице, боль в груди, лихорадка, боль,

периферические

отеки

 

 

Лабораторные и

инструментальные

данные

 

Уменьшение числа

лимфоцитов, увеличение числа

эозинофилов в крови,

уменьшение

содержания

бикарбонатов в сыворотке

крови;

увеличение

количества

базофилов,

повышение количества моноцитов, повышение количества нейтрофилов

Увеличение

уровня

аспартатамино-

трансферазы,

аланинам ино-

трансферазы,

увеличение

содержания

билирубина в

крови, повышение

содержания

мочевины в крови,

повышение

содержания

креатинина в

крови, изменения

количества калия

в сыворотке

крови, повышение

содержания

щелочной содержания

гематокритов,

повышение

содержания

бикарбоната,

изменение

фосфатазы,

повышение

содержания

хлоридов,

глюкозы,

увеличение

содержания

тромбоцитов,

уменьшение содержания

гематокритов, повышение содержания бикарбоната, изменение количества натрия в сыворотке крови

 

 

Травмы, отравления и процедурные осложнения

 

 

После процедурные осложнения

 

 

Побочные реакции, связанные с профилактикой и лечением инфекций, вызванных комплексом Mycobacterium Avium возможны или вероятны, основываясь на клинических исследованиях и опыте пост-маркетингового наблюдения. Эти побочные реакции отличаются по типу или частоте от реакций, сообщенных для лекарственных форм с немедленным высвобождением или пролонгированного действия:

Системно-органный

класс

Очень часто

Часто

Нечасто

Нарушения со стороны обмена веществ и питания

 

анорексия

 

 

Нарушения со стороны

нервной системы

 

головокружение,

головная боль,

парестезии, нарушения

вкуса

гиперстезия

Нарушения со стороны органа зрения

 

нарушение зрения

 

Нарушения со стороны

органа слуха и равновесия

 

глухота

нарушение слуха, шум в ушах

Нарушения со стороны

органа сердца

 

 

учащенное

сердцебиение

Нарушения со стороны

желудочно-кишечного

тракта

 

диарея, боль в животе,

тошнота, запор,

дискомфорт в животе,

мягкий стул

 

 

Нарушения со стороны

печени и

желчевыводящих

путей

 

 

гепатит

 

Нарушения со стороны

кожи и подкожных

тканей

 

сыпь, зуд

 

Синдром Стивенса- Джонсона, реакции

фоточувствительности

Нарушения со стороны

скелетно-мышечной и

соединительной ткани

артралгия

 

артралгия

 

 

Общие нарушения и

реакции в месте

введения

 

усталость

астения, недомогание

 

 

Противопоказания

- повышенная чувствительность к азитромицину, эритромицину, макролидам, кетолидным антибиотикам или другим компонентам препарата

- тяжелые нарушения функции печени и почек

- период лактации

- совместное назначение с производными эрготамина (из-за теоретической возможности эрготизма)

- совместное применение с антацидами

- редкие наследственные формы непереносимости фруктозы, дефицит сахаразы-изомальтазы или синдром глюкозо-галактозной мальабсорбции (из-за содержания сахарозы)

- сахарный диабет

- детский возраст до 6 месяцев

 

Лекарственные взаимодействия

Антациды: при изучении влияния одновременного применения антацидов на фармакокинетику азитромицина не отмечали изменений биодоступности, хотя максимальная концентрация азитромицина в плазме крови снижалась на 25%. Пациентам не следует одновременно принимать азитромицин и антациды.

Цетиризин:  у здоровых добровольцев, совместный прием 5-дневного курса азитромицина с цетиризином 20 мг в равновесном состоянии не привело к фармакокинетическому взаимодействию и значимому изменению в интервале QT.

Диданозин (дидезоксиинозин): совместный прием 1200 мг/сут азитромицина 400 мг/сут диданозина у 6 ВИЧ-положительных больных, не влияет на равновесное состояние фармакокинетики диданозина по сравнению с плацебо.

Дигоксин (субстраты P-gp): одновременное применение макролидных антибиотиков, в том числе азитромицина, с субстратами P-гликопротеина, такими как дигоксин приводит к увеличению сывороточных уровней субстратов P-гликопротеина. Поэтому при одновременном применении азитромицина и субстратов P-гликопротеина, таких как дигоксин, следует помнить о возможности повышения концентраций субстратов P-гликопротеина в сыворотке.

Зидовудин: при однократном применении 1000 мг и многократном применении 1200 мг или 600 мг азитромицина выявлено незначительное влияние на плазменную фармакокинетику или выведение с мочой зидовудина или его глюкуронидных метаболитов. Однако прием азитромицина повышал концентрацию фосфорилированного зидовудина (клинически активного метаболита) в мононуклеарах периферической крови. Остаётся неопределенной клиническая значимость данных показателей, но возможно они могут пригодиться пациентам.

Азитромицин не взаимодействует с системой цитохрома Р450 печени. Он не участвует в фармакокинетическом лекарственном взаимодействии, как эритромицин и другие макролиды. Азитромицин не индуцирует или инактивирует цитохром P450 с помощью комплекса цитохром-метаболит. 

Производные эрготамина:из-за теоретической возможности развития эрготизма, одновременное использование азитромицина с производными спорыньи не рекомендуется. Фармакокинетические исследования были проведены с азитромицином и следующими препаратами с известным цитохром Р450- опосредованным метаболизом.

Аторвастатин: совместное введение аторвастатина (10 мг ежедневно) и азитромицина (500 мг ежедневно) не изменяло концентрацию аторвастатина в плазме крови (на основе анализа HMG CoA-редуктазы). Тем не менее, зарегистрированы постмаркетинговые случаи рабдомиолиза у пациентов, получающих азитромицин со статинами.

Карбамазепин: в исследовании фармакокинетического взаимодействия азитромицина на здоровых добровольцах, препарат не оказал значительного влияния на уровень карбамазепина в плазме крови или на его активные метаболиты.

Циметидин: изменение фармакокинетики азитромицина не отмечалось в фармакокинетическом исследовании, изучающем действие разовой дозы циметидина, принятой за 2 часа до азитромицина, на фармакокинетику азитромицина.

Кумариновые пероральные антикоагулянты: в фармакокинетических исследованиях взаимодействия, азитромицин не меняет антикоагулянтный эффект однократной дозы 15 мг варфарина, введенной здоровым добровольцам. В пост-маркетинговый период получены сообщения об усилении антикоагуляции после совместного приема азитромицина и пероральных кумариновых антикоагулянтов. Хотя причинно-следственная связь не установлена, следует учитывать частоту мониторинга протромбинового времени, при назначении азитромицина больным, получающим пероральные антикоагулянты, типа кумарина.

Циклоспорин: в фармакокинетическом исследовании у здоровых добровольцев, которые в течение 3 дней перорально получали 500 мг/день азитромицина, а затем однократно перорально 10 мг/кг циклоспорина, Cmax и AUC0-5 циклоспорина оказались значительно повышенными. Следовательно, следует проявлять осторожность, прежде чем рассматривать одновременное введение этих препаратов. Если совместное введение этих препаратов необходимо, следует контролировать уровни циклоспорина и соответствующим образом скорректировать дозу.

Эфавиренз: совместный прием однократной дозы азитромицина 600 мг и 400 мг эфавиренза в день в течение 7 дней не приводит к клинически значимым фармакокинетическим взаимодействиям.

Флуконазол: совместный прием однократной дозы 1200 мг азитромицина не изменяет фармакокинетику однократной дозы 800 мг флуконазола. Общее воздействие и период полувыведения азитромицина не изменялись при совместном введении с флуконазолом, однако, наблюдалось клинически незначительное снижение Cmax (18%) азитромицина.

Индинавир: совместный прием однократной дозы 1200 мг азитромицина не оказал статистически значимого воздействия на фармакокинетику индинавира, вводимого в дозировке 800 мг три раза в день в течение 5 дней.

Метилпреднизолон: в исследовании фармакокинетического взаимодействия азитромицин не проявил значительного влияния на фармакокинетику метилпреднизолона.

Мидазолам: совместное введение с азитромицином 500 мг/сут в течение 3 дней не вызывает клинически значимых изменений в фармакокинетике и фармакодинамике однократной дозы 15 мг мидазолама.

Нельфинавир: совместное введение азитромицина (1200 мг) и нелфинавиром в равновесном состоянии (750 мг три раза в день) привело к увеличению концентрации азитромицина. Клинически значимых побочных эффектов не наблюдалось и коррекции дозы не требуется.

Рифабутин: одновременное применение азитромицина и рифабутина не повлияло на концентрацию этих препаратов в плазме крови.

Нейтропению выявляли при одновременном применении азитромицина и рифабутина. Хотя нейтропения была связана с применением рифабутина, причинная связь с одновременным приемом азитромицина не была установлена.

Силденафил: не получено доказательств влияния азитромицина (500 мг ежедневно в течение 3 дней) на AUC и Cmax силденафила или его основного циркулирующего метаболита.

Терфенадин: в фармакокинетических исследованиях не сообщалось о взаимодействии между азитромицином и терфенадином. В некоторых случаях не возможно полностью исключить вероятность взаимодействия. Тем не менее, не было получено конкретных доказательств того, что такое взаимодействие имело место.

Теофиллин: не получено доказательств клинически значимого фармакокинетического взаимодействия между азитромицином и теофиллином при их одновременном применении.

Триазолам: совместное введение азитромицина 500 мг на 1 день  и 250 мг на 2 день с 0,125 мг триазолама на 2 день не оказало существенного влияния на любую из фармакокинетических переменных для триазолама по сравнению с совместным введением триазолама и плацебо.

Триметоприм / сульфаметоксазол: совместное введение триметоприма/сульфаметоксазола DS (160 мг / 800 мг) в течение 7 дней с азитромицином 1200 мг на 7 день не оказало существенного влияния на максимальную концентрацию, общее воздействие или выведение триметоприма или сульфаметоксазола. Концентрации азитромицина в сыворотке были похожи на таковые, наблюдаемые в других исследованиях.

Взаимодействие комбинированных оральных контрацептивов (КОК)  и антибиотиков широкого спектра действия: существует «промежуточный уровень» свидетельствующий о том, что контрацептивная эффективность КОК не зависит от совместного введения (применения) азитромицина.

 

Особые указания

Длительность применения препарата не должна превышать сроки, указанные в инструкции.

Гиперчувствительность

Как и при приеме других макролидов, сообщалось о развитии редких серьезных аллергических реакций, таких как отек Квинке и анафилаксия (в исключительных случаях со смертельным исходом). Некоторые из этих реакций ведут к развитию рецидивирующих симптомов и требуют более длительного наблюдения и лечения.

Гепатотоксичность

Печень является основным органом, где происходит метаболизм азитромицина, поэтому Зиромин  необходимо с осторожностью назначать пациентам с тяжелым заболеванием печени. В случае появления признаков и симптомов дисфункции печени, таких как быстро развивающаяся астения, связанная с желтухой, темная моча, склонность к кровотечениям или печеночная энцефалопатия, необходимо немедленно провести функциональные пробы печени/анализы. При развитии дисфункции печени, прием препарата Зиромин необходимо прекратить и обратиться к врачу. 

Алкалоиды спорыньи и азитромицин

У пациентов, получающих производные спорыньи, появление эрготизма провоцируется одновременным приемом некоторых макролидных антибиотиков. Нет данных, относительно возможности взаимодействия между производными спорыньи и азитромицином, тем не менее, из-за теоретической возможности развития эрготизма, азитромицин и производные спорыньи должны приниматься раздельно.

Удлинение интервала QT  

Следует соблюдать осторожность при применении препарата Зиромин у пациентов с риском развития аритмии (особенно у пожилых пациентов), а также:

- при врожденном или приобретенном удлинении интервала QT;

- у пациентов, принимающих антиаритмические препараты классов IА (хинидин, прокаинамид) и III (дофетилид, амиодарон и соталол), цизаприд, терфенадин, антипсихотические препараты (пимозид), антидепрессанты (циталопрам), фторхинолоны (моксифлоксацин и левофлоксацин);

- при нарушении водно-электролитного баланса, особенно в случае гипокалиемии или гипомагниемии;

- при клинически значимой брадикардии, аритмии сердца или тяжелой сердечной недостаточности.

Псевдомембранозный  энтероколит

Как и при применении любых других антибиотиков, рекомендуется наблюдение за признаками суперинфекции, вызванной резистентными микроорганизмами, включая грибы. Лечение антибактериальными препаратами изменяет нормальную флору кишечника, что ведет к чрезмерному росту C. difficile. Диарея, вызванная Clostridium difficile отмечалась при применении всех антибактериальных препаратов, включая азитромицин и может варьировать от легкой диареи до тяжелого колита. Псевдомембранозный энтероколит должен рассматриваться у всех больных, которые обращаются с диареей, после применения антибиотиков. В этих случаях, необходим тщательный сбор анамнеза, особенно если диарея появилась в течение первых двух месяцев после применения антибактериального препарата.

Стрептококковая инфекция

Азитромицин не является препаратом первого выбора, для эмпирического лечения инфекций в районах, имеющих большую распространенность резистентных штаммов (составляющую 10% или более). В районах с высоким уровнем заболеваемости и устойчивостью к эритромицину, особенно важно учитывать изменение чувствительности к азитромицину и другим антибиотикам. Что касается других макролидов, высокие показатели резистентности азитромицина к Streptococcus pneumoniae (> 30%) были зарегистрированы в некоторых европейских странах. Это следует учитывать, при лечении инфекций, вызванных Streptococcus pneumoniae.

Почечная недостаточность

У пациентов с тяжелой почечной недостаточностью (скорость клубочковой фильтрации <10 мл / мин) наблюдалось увеличение системного воздействия азитромицина на 33%.

Миастения

Применение препарата Зиромин  может спровоцировать развитие миастении или вызвать ее обострение.

Диабет

Препарат Зиромин содержит 3,9 г сахарозы в 5 мл разведенной суспензии, это необходимо учитывать пациентам с наследственной непереносимостью фруктозы, глюкозы или галактозы, недостаточностью сахаразы-изомальтазы и пациентам с диабетом, которые не должны принимать данный препарат.

Беременность

Азитромицин можно применять во время беременности, только в случаях, когда ожидаемая польза для матери превышает потенциальный риск для плода.

 

Грудное вскармливание

Не имеются данные о выделении препарата с материнским молоком. Так как многие препараты выводятся из организма с материнским молоком,   Зиромин не следует применять для лечения кормящей женщины, если потенциальная польза для матери, не превышает возможный риск для ребенка.

Особенности влияния лекарственного средства на способность управлять транспортным средством или  потенциально опасными механизмами

Исследования, оценивающие влияние препарата Зиромин на способность  к управлению автотранспортом или проведение работ с движущимися механизмами, не проводились, но следует учитывать возможность развития таких нежелательных побочных эффектов, таких как головокружение и судороги.

 

Передозировка

Нежелательные побочные реакции, развивающиеся при превышении рекомендованных доз, аналогичны тем, которые наблюдаются при обычных дозах.

Симптомы: обратимая потеря слуха, сильная тошнота, рвота и понос.

Лечение: промывание желудка, прием активированного угля, при необходимости симптоматическая терапия, направленная на поддержание жизненных функций организма.

 

Форма выпуска и упаковка

Препарат помещают в полиэтиленовый флакон объемом 60 мл с полипропиленовой крышкой, снабженной индукционной фольгой белого цвета.

1 флакон вместе с мерным шприцем и инструкцией по медицинскому применению на государственном и русском языках в картонной коробке.

 

Условия хранения

Хранить при температуре не выше 25°С.

Хранить в недоступном для детей месте!

Срок хранения восстановленной суспензии 5 дней.

 

Срок хранения

3 года

Не применять по истечении срока годности.

 

Условия отпуска из аптек

По рецепту

 

Саудалық атауы

Зиромин

 

Халықаралық патенттелмеген атауы

Азитромицин

 

Дәрілік түрі

Ішке қабылдау үшін суспензия дайындауға арналған 200 мг/5 мл ұнтақ

 

Құрамы

5 мл суспензияның құрамында

Белсенді зат  -  азитромицин дигидраты (50.0 мг азитромицинге баламалы) 209.6212мг

Қосымша заттар: сахароза, үш негізді натрий фосфат додегидраты, натрий бензоаты, гидроксипропилцеллюлоза, ксантан шайыры, «Шие» хош иістендіргіші, «Банан» хош иістендіргіші.

 

Сипаттамасы

Шие мен бананға тән иісі бар ақ түсті біртекті ұнтақ; Қалпына келтірілген суспензия. Суда ерігеннен кейін - шие мен бананға тән иісі бар ақ немесе ақ дерлік түсті біртекті суспензия.

 

Фармакотерапиялық тобы

Жүйелі қолдануға арналған микробқа қарсы препараттар.

Жүйелі қолдануға арналған бактерияға қарсы  препараттар. Макролидтер, линкозамидтер және стрептограминдер. Макролидтер. Азитромицин.

АТХ кодыJ01FA10

 

Фармакологиялық қасиеттері

Фармакокинетикасы

Ішке қабылдағаннан кейін  биожетімділігі 37% құрайды, қан плазмасындағы ең жоғарғы концентрациясы (Cmax) 2-3 сағаттан кейін құралады, таралу көлемі - 31,1 л/кг. Қан плазмасы ақуыздарымен байланысуы қандағы концентрациясына кері пропорционал және 12-52% құрайды. Жасуша жарғақшалары арқылы өтеді (жасуша ішілік қоздырғыштардан туындағанинфекциялар кезінде тиімді). Фагоциттермен, полиморфтық-ядролық лейкоциттермен және макрофагтармен инфекция орнына тасымалданады, сол жерде бактерияның қатысуымен босап шығады. Гистогематикалық бөгеттер арқылы өтеді және тіндерге түседі. Тіндер мен жасушалардағы концентрациясы қан плазмасындағыға қарағанда 50 есе жоғары, ал инфекция ошағында сау тіндердегіге қарағанда 24-34% көбірек.

Тіндерден баяу шығарылады және жартылай шығарылу кезеңі 2-4 күндік ұзақ болады. Азитромициннің емдік концентрациясы ақырғы дозаны қабылдағаннан кейін  5-7 күнге дейін сақталады. Азитромицин, негізінен, өзгермеген күйде – 50% ішекпен, 12% бүйрекпен шығарылады. Бауырда белсенділігін жоғалтып, деметилденеді.

Ауыр бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде (креатинин клиренсі (КК) 10 мл/мин аз) азитромициннің жартылай шығарылу кезеңі 33% ұлғаяды.

Фармакодинамикасы

Азитромицин макролидтік антибиотиктердің қосалқы тобының – азалидтердің өкілі болып табылады, бактерияға қарсы әсер ету ауқымы кең. Рибосоманың 50S-субъбірлігімен байланысып, пептидтранслоказаны трансляция сатысында бәсеңдетеді және микробтық жасушада ақуыз синтезін бәсеңдетеді.

Келесі микроорганизмдерге қатысты белсенді:

- аэробты грамоң микроорганизмдер: Staphylococcus aureus, Streptococcus pyogenes, Streptococcus pneumoniae, Streptococcus agalactiae;

- аэробты грамтеріс микроорганизмдер:Haemophilus ducreyi, Haemophilus influenzae, Moraxella (Branhamella) catarrhalis, Neisseria gonorrhoeae;

- басқа микроорганизмдер: Chlamydia pneumoniae, Chlamydia trachomatis, Legionella pneumophila.

Препаратқа төзімді грамоң микроорганизмдер - Enterococcus faecalis және метициллинге төзімді Staphylococcus штаммдарының көпшілігі; анаэробты микроорганизмдер - Bacteroides fragilis.

Төзімділік механизмі

Азитромицинге төзімділік табиғи немесе жүре пайда болған болуы мүмкін. Бактериядағы төзімділіктің үш негізгі механизмі: таргет-жағының альтерациясы, тасымалдағы альтерация және антибиотиктің модификациясы.

Толық айқаспалы төзімділік келесімикроорганизмдердің арасында бар:Streptococcus pneumoniae,А тобындағы бета-гемолиздік стрептококк, метицилинді қоса, Enterococcus faecalis және Staphylococcus aureus,  эритромицинге, азитромицинге,өзге макролидтерге және линкозамидтерге төзімді S aureus (MRSА).

 

Қолданылуы

Сезімтал микроорганизмдер туғызған ауруларды емдеу:

- жоғарғы тыныс жолдарының инфекциялары (жедел бактериялық синусит, жедел бактериялық ортаңғы отит, фарингит/тонзиллит)

- тыныс жолдарының төменгі бөлімдерінің инфекциялары (созылмалы бронхит пен ауруханадан тыс пневмонияның өршуі кезіндегі ауыр емес ағым)

- тері және жұмсақ тіндер инфекциялары

- асқынбаған уретрит және цервицит (Chlamydia trachomatis  және  Neisseria gonorrhoeae туғызған).

 

Қолдану тәсілі және дозалары

Зиромин суспензиясын ішке, тәулігіне 1 рет, тамақтан 1 сағат бұрын немесе 2 сағат өткен соң қабылдайды.

Дозасы және емдеу ұзақтығы жасына, салмағына және аурудың ағымына байланысты белгіленеді.

Дене салмағы 45 кг-ден көп балалар мен жасөспірімдер, ересектер мен егде жастағылар  

Дене салмағы 45 кг-ден көп балалар мен ересектер, соның ішінде егде жастағыпациенттер үшін Зиромин препаратының жалпы дозасы 1500 мг құрайды, оны үш күн ішінде қабылдау керек (500 мг-ден күніне бір рет).

Асқынбаған генитальді инфекцияларда (хламидиоз) бір дүркін бір реттік 1000 мг доза ұсынылады. Гонококк инфекциясының сезімтал штаммдары үшін ұсынылатын доза 250 мг немесе 500 мг цефтриаксонмен біріктірілген 1000 мг немесе 2000 мг Зиромин препаратын құрайды (бактерияғақарсы препараттарды қолдану жөніндегі ағымдағы нұсқауларға сәйкес). Пенициллинге және/немесецефалоспориндерге аллергиядан зардап шегетін пациенттер үшін тағайындауды дәрігермен кеңесіп, жергілікті емдеу қағидаларына сәйкес жүзеге асыру керек.

Дене салмағы 45 кг-ден аз балалар мен жасөспірімдер

Азитромицинді 6-айға толмаған балаларда қолдануға қатысты ақпарат жоқ. Балаларға арналған дозасы 10 мг/кг құрайды, препарат 3 күн бойы бір реттік тәуліктік доза түрінде қолданылады.

Дене салмағы 15-25 кг балаларға (3-7 жас): 3 күн бойы тәулігіне бір рет

5 мл (200 мг).

Дене салмағы 26-35 кг балаларға (8-11 жас): 3 күн бойы тәулігіне бір рет 7,5 мл (300 мг).

Дене салмағы 36-45 кг балаларға (12-14 жас): 3 күн бойы тәулігіне бір рет 10 мл (400 мг).

Дене салмағы 45 кг-ден көп балалар үшін: ересек пациенттерге сәйкес доза.

Бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттер

Бүйрек жеткіліксіздігі жеңіл және орташа пациенттерге (шумақтық сүзіліс жылдамдығы 10-80 мл/мин) дозаны түзету қажет емес.

Зиромин бүйрек жеткіліксіздігі ауыр (шумақтық сүзіліс жылдамдығы <10 мл/мин) науқастарда абайлап пайдаланылуы тиіс.

Бауыр жеткіліксіздігі бар пациенттер

Бауыр жеткіліксіздігі жеңіл және орташа білінетін пациенттерге дозаны түзету қажет емес. Азитромицин бауырда метаболизденіп, өтпен шығарылатындықтан, препаратты ауыр сипатты бауыр ауруына шалдыққан пациенттерге қолданбау керек. Бауырдың аса ауыр бұзылуларында (Child-Pugh C класы) препаратты қолдану жөнінде қолжетімді ақпарат жоқ.

Егде жастағы пациенттер

Егде жастағы пациенттерде ересектердегі доза қолданылады. Егде жастағы пациенттерде аритмияның даму қаупі болуы мүмкін болғандықтан, жүрек аритмиясының және қарыншалардың жыпылықтау-дірілдеуінің даму қаупіне орай ерекше сақ болған жөн.

Суспензияны дайындау:

30 мл суспензияны дайындау үшін, ішінде 1200 мг азитромицин бар құтыға өлшегіш стақанның көмегімен 15 мл су қосады.

Дайындалған суспензияны25ºС-ден аспайтынтемпературада5 күннен асырмай сақтау керек.

Әрбір қабылдау алдында құтының ішіндегісін біртекті суспензияға айналғанша мұқият шайқайды.

Дайын суспензияны дозалау үшін 5 мл-ге градуирленген өлшегіш шприцті, 1,25 мл-ге, 2,5 мл-ге және 5 мл-ге градуирленген өлшегіш қасықты, және 15 мл-ге градуирленген өлшегіш стақанды пайдаланады.

Суспензияны қабылдағаннан кейін оның ауыз қуысындағы қалдық мөлшерін шаю және жұту үшін дереу балаға бірнеше жұтым шайды немесе шырынды ішуге береді.

Пайдаланылғаннан кейін өлшегіш стақанды және өлшегіш қасықты ағын сумен шаяды,құрғатады және препаратпен бірге сақтайды.

Препараттың бір дозасын қабылдауды өткізіп алған жағдайда өткізілген дозаны мүмкіндігінше ертерек, ал келесілерін - 24 сағаттық үзілістермен қабылдау керек.

Қолдану жөніндегі нұсқаулықта ұсынылғаннан ұзағырақ емдеу курсының қажеттілігі жоқ.

 

Жағымсыз әсерлері

Жағымсыз әсерлері жиілігі бойынша төмендегідей жіктелген: өте жиі (> 1/10); жиі(>1/100 - <1/10дейін); жиі емес(> 1/1.000 - <1/100дейін); сирек (> 1/10.000 -<1/1.000дейін); белгісіз (қолда бар деректер негізінде бағалау мүмкін емес). Жағымсыз әсерлері жиілігіне байланысты әрбір топта жиіректен жиілігі азға қарай шкала бойынша көрсетілген.

 

 

 

Бұзылулар және аурулар

Өте жиі

Жиі

Жиі емес

Сирек

Белгісіз

Инфекциялық және

Паразитарлық аурулар

 

 

Кандидоз, оральді

кандидоз,

қынаптық инфекция,

пневмония, зеңдік

инфекциялар,

бактериялық

инфекциялар,

фарингит,

гастроэнтерит,

респираторлық

бұзылулар, ринит

 

Жалған жарғақшалы колит

Қан және лимфа жүйесі тарапынан бұзылулар

 

 

Лейкопения,

нейтропения,

эозинофилия

 

Тромбоцитопения,

Гемолиздік анемия

Иммундық жүйе тарапынан бұзылулар

 

 

Квинке ісінуі, аса жоғары сезімталдық

 

Анафилаксиялық реакциялар

Зат алмасу және тамақтану тарапынан бұзылулар

 

 

 

Анорексия

 

Психика бұзылулары

 

 

Невроз,

ұйқысыздық

Мазасыздық

Озбырлық,

Үрейлену,

делирий,

елестеулер

Жүйке жүйесі тарапынан бұзылулар

 

Бас ауыруы

Бас айналу, ұйқышылдық, дәм сезудің бұзылуы, парестезиялар

 

Синкопе, конвульсия-лар, Гипестезия, психомоторлық гипербелсенділік, аносмия, агевзия, паросомния, миастения гравис

Көру ағзасы тарапынан бұзылулар

 

 

Көрудің бұзылуы

 

 

Есту ағзасы тарапынан және лабиринттік бұзылулар

 

 

Естудің бұзылуы, бас айналу

 

 

Жүрек бұзылулар

 

 

Жүрек қағуы

 

Torsade de pointes (пируэттік тахикардия), аритмия, оның ішінде

Вентрикуляр-лық тахикардия, QT аралығының ұзаруы

Тамырлар тарапынан бұзылулар

 

 

Дененің ысынуы

 

Гипотензия

Тыныс алу жүйесі, кеуде қуысы және көкірек ортасы тарапынан бұзылулар

 

 

 

 

Ентігу, мұрыннан қан кету

Асқазан-ішек жолы тарапынан бұзылулар

Диарея

Құсу, іштің ауыруы,

Жүрек айну

Іш қату, метеоризм, диспепсия, гастрит, дисфагия, іштің кебуі ауыздың құрғауы, кекіру,

ауыздың ойық жарасы,

сілекей бездерінің гиперсекрециясы

 

Панкреатит, тілдің түсінің өзгеруі

Бауыр және өт шығару жолдары тарапынан бұзылулар

 

 

 

Бауыр қызметінің бұзылуы, холестаздық сарғаю

Бауыр жеткіліксіз-дігі, гепатит, бауыр некрозы

Тері және теріасты тіндері тарапынан бұзылулар

 

 

Бөртпе, қышыну, есекжем, дерматит, құрғақ тері, гипергидроз

Фотосезімталдық реакциясы

Стивенс-

Джонсон синдромы,

уытты

эпидермалық

некролиз,

мультиформалы

эритема

Қаңқа-бұлшықет және дәнекер тіні тарапынан бұзылулар

 

 

Остеоартроз, миалгия, арқаның, мойынның ауыруы

 

Артралгия

Бүйрек және несеп шығару жолдары тарапынан бұзылулар

 

 

Дизурия, бүйректің ауыруы

 

Жедел бүйрек қабынуы,

интерстициальді

нефрит

Ұрпақ өрбіту жүйесі және сүт бездері тарапынан бұзылулар

 

 

Метроррагия,

тестикулярлық

бұзылулар

 

 

Енгізген жердегі жалпы бұзылыстар

 

 

Ісіну, астения, шаршау, беттің ісінуі, кеуденің ауыруы, қызба, ауыру,

шеткері

ісіну

 

 

Зертханалық және аспаптық деректер

 

Лимфоциттер санының азаюы,

эозинофилдер санының артуы,

қан сарысуын-да

бикарбон-аттар мөлшері-нің азаюы;

базофил-дер санының артуы,

моноцит-тер мөлшері-нің жоғары-лауы, нейтро-филдер санының артуы

Аспартатамино-

трансфераза,

аланинамино-

трансфераза деңгейінің ұлғаюы,

қандағы

билирубин мөлшерінің артуы, қандағы

мочевина мөлшерінің артуы,

қандағы

креатинин мөлшерінің артуы, сарысудағы калий

мөлшерінің өзгеруі, сілтілік мөлшерінің артуы ,

гематокриттердің жоғарылауы,

бикарбонат мөлшерінің артуы,

фосфатазаның өзгеруі,

хлоридтердің,

глюкозаның мөлшерінің артуы,

тромбоциттер мөлшерінің артуы,

гематокриттер мөлшерінің азаюы, бикарбонат мөлшерінің артуы, қан сарысуында натрий мөлшерінің өзгеруі  

 

 

Жарақаттар, улану және емшаралық асқынулар

 

 

Емшарадан кейінгі асқынулар

 

 

Клиникалық зерттеулер мен  пост-маркетинг байқауларының тәжірибесі негізіндегі Mycobacterium Avium кешені туындатқан инфекциялар профилактикасы және емімен байланысты ықтимал жағымсыз реакциялар. Бұл жағымсыз реакциялардың шұғыл босап шығатын немесе әсер етуі ұзаққа созылатын дәрілік түрлері үшін мәлімделген реакциялардан  типі және жиілігі жағынан айырмашылығы болады:

 

Жүйелік-ағзалық

класс

 

Өте жиі

Жиі

Жиі емес

Зат алмасу және тамақтану тарапынан бұзылулар

 

анорексия

 

 

Жүйке жүйесі тарапынан бұзылулар

 

бас айналу, бас ауыру,

парестезия, дәмнің бұзылуы

гипестезия

Көру мүшесі тарапынан бұзылулар

 

көрудің бұзылуы

 

Есту мүшесі және тепе-теңдік тарапынан бұзылулар

 

кереңдік

естудің бұзылуы, құлақтың шуылдауы

Жүрек ағзасы тарапынан бұзылулар

 

 

 

Жүрек қағуының жиілеуі

Асқазан-ішек жолы тарапынан бұзылулар

 

диарея, іштің ауыруы,

жүрек айну, іш қату,

іштегі жайсыздық,

нәжістің жұмсаруы

 

 

Бауыр және өт шығару жолдары тарапынан бұзылулар

 

 

гепатит

 

Тері және теріасты тіндері тарапынан бұзылулар

 

бөртпе, қышыну

 

Стивенс- Джонсон синдромы,

фотосезімталдық реакциялары

Қаңқа-бұлшықет және дәнекер тіндер тарапынан бұзылулар

артралгия

 

артралгия

 

 

Жалпы бұзылулар және енгізген орындағы реакциялар

 

 

шаршау

астения, дімкәстік

 

Қолдануға болмайтын жағдайлар

- азитромицинге, эритромицинге, макролидтерге, кетолидтік антибиотиктерге немесе препараттың басқа компоненттеріне жоғары сезімталдық

- бауыр мен бүйрек функциясының ауыр бұзылуы

- лактация кезеңі

- эрготамин туындыларымен бірге тағайындау (эрготизмнің теориялық ықтималдығына орай)

- антацидтермен бірге қолдану

- фруктоза жақпаушылығының сирек тұқым қуалайтын түрлері, сахараза-изомальтаза тапшылығы немесе глюкоза-галактоза мальабсорбциясы синдромы (құрамындағы сахарозадан)

- қант диабеті

- 6 айға дейінгі балалар

 

Дәрілермен өзара әрекеттесуі

Антацидтер: Қан плазмасындағы азитромициннің ең жоғары концентрациясы 25 %-ға төмендесе де, антацидтерді бір мезгілде қолданғанда азитромицин фармакокинетикасына әсерін зерттегенде биожетімділігінің өзгерістері анықталмады. Пациенттерге азитромицин және антацидтерді бір мезгілде қолдануға болмайды. Цетиризин:  Дені сау еріктілерде, азитромицинді 20 мг  цетиризинмен5 күндік курсын бірге қабылдау тепе-теңдік жай-күйінде фармакокинетикалық өзара әрекеттесуге және QT аралығының елеулі өзгеруіне әкелген жоқ.

Диданозин (дидезоксиинозин): Азитромицинді тәулігіне 1200 мг және диданозинді тәулігіне 400 мг бірге қабылдау АИТВ-оң 6 науқаста, плацебо тобымен салыстырғанда, диданозиннің фармакокинетикасының тепе-теңдік жай-күйіне әсер етпейді.

Дигоксин (P-gp субстраттары): Макролидтік антибиотиктерді, соның ішінде азитромицинді дигоксин сияқты Р-гликопротеин субстраттарымен бір мезгілде қолдану сарысуында Р-гликопротеин субстраты концентрациясының жоғарылауына әкелді. Сондықтан, азитромицинді және дигоксин сияқты Р-гликопротеин субстраттарымен бір мезгілде қолданғанда сарысуында Р -гликопротеин субстраттары концен-трациясының жоғарылауы мүмкін екендігін ескеру қажет.

Зидовудин: Азитромицинді 1000 мг бір реттік қабылдау және 1200 мг немесе 600 мг көп реттік қабылдау бір мезгілде қолдану плазмалық фармакокинетикасына немесе зидовудиннің немесе оның глюкуронидті метаболитінің несеппен шығарылуына  елеусіз әсері анықталды. Алайда азитромицинді қабылдау шеткері қанның мононуклеарларында (клиникалық тұрғыдан белсенді метаболиттің) фосфорланған зидовудиннің концентрациясын арттырды. Бұл көрсеткіштердің клиникалық мәні белгісіз күйінде қалды, бірақ олар пациентке қажет болуы мүмкін.

Азитромицин бауыр Р450 цитохромы жүйесімен өзара әрекеттеспейді. Ол эритромицин және басқа макролидтер сияқты фармакокинетикалық дәрілік өзара әрекеттесулерге қатыспайды. Азитромицин Р450 цитохромын цитохром-метаболит кешені көмегімен индукцияламайды немесе белсенділігін жоймайды.

Эрготамин туындылары:

Эрготизмнің дамуының теориялық мүмкіндігінен, азитромицин қастауыш алкалоидтарының туындыларымен бір мезгілде пайдалануға ұсынылмайды.

Азитромицинмен және метаболизмі Р450 цитохромы арқылы жүретін белгілі келесі препараттармен фармакокинетикалық зерттеулер жүргізілді.

Аторвастатин:Аторвастатинді (күн сайын 10 мг) және азитромицинді (күн сайын 500 мг) бірге енгізу қан плазмасында аторвастатин концентрацияларының өзгертпеді (HMG CoA-редуктазаның талдауы негізінде). Алайда азитромицинді статиндермен қабылдаған пациенттерде постмаркетингтік рабдомиолиз жағдайлары тіркелді.

Карбамазепин:  Дені сау еріктілердегі азитромициннің фармакокине-тикалық өзара әрекеттесуінің зерттеулерінде препарат қан плазмасында карбамазепиннің деңгейіне немесе оның белсенді метаболитіне елеулі ықпалын тигізген жоқ.

Циметидин: Бір реттік дозадағы циметидин азитромициннен 2 сағат бұрын қабылданған жағдайдағы циметидиннің азитромициннің фармако-кинетикасына ықпалын зерттейтін фармакокинетикалық зерттеулерде азитромициннің фармакокинетикасында өзгерістер байқалған жоқ.

Кумариндік ішу арқылы қабылданатын  антикоагулянттар:Фармакокинетикалық өзара әрекеттесуінің зерттеулерінде азитромицин дені сау еріктілерде бір реттік 15 мг дозада варфарин енгізілгенде антикоагулянттық тиімділігін өзгертпейді.

Пост-маркетингтік кезеңде азитромицинді және ішу арқылы қабылданатын кумаринді антикоагулянттарды бірге қабылдаудан кейін антикоагуляция күшейгені туралы мәлімдеулер алынды. Себеп-салдарлық байланысының анықталмағанына қарамастан кумарин типті ішу арқылы қабылданатын антикоагулянттар қабылдаған науқастарға азитромицин тағайындағанда протромбин уақыты жиілігінің мониторингі қажеттілігін ескерген жөн. 

Циклоспорин: 3 күн бойы ішке азитромицин күніне 500 мг, ал содан кейін циклоспоринді ішу арқылы  10 мг/кг бір рет қабылдаған дені сау еріктілердегі фармакокинетикалық зерттеулерде циклоспорин Cmax және AUC елеулі жоғарылаған. Сондықтан осы препараттарды бір мезгілде енгізуді қарастырмас бұрын сақтық қажет. Егер бұл препараттарды бірге енгізу қажет болған жағдайда циклоспорин деңгейін бақылау және дозаны тиісінше түзеткен жөн. 

Эфавиренз: 600 мг азитромицинді және 400 мг эфавирензді күніне бір реттік дозадан 7 күн бойына бірге қабылдау клиникалық маңызды фармакокинетикалық өзара әрекеттесулерге әкелмейді.

Флуконазол: 1200 мг азитромициннің бір реттік дозасын 800 мг флуконазолдың бір реттік дозасымен бірге қабылдау оның фармакокинетикасын өзгертпейді. Азитромициннің жалпы әсері және жартылай шығарылу кезеңі флуконазолмен бірге енгізгенде өзгермеген, алайда азитромициннің Cmax (18%) клиникалық елеусіз төмендегені бақыланды.

Индинавир: 1200 мг азитромициннің бір реттік дозасын бірге қабылдау 5 күн бойына күніне үш рет 800 мг дозалаумен енгізілетін индинавир фармакокинетикасына статистикалық елеулі әсер етпеген.

Метилпреднизолон:фармакокинетикалық өзара әрекеттесулерде  азитромицин метилпреднизолонның фармакокинетикасына елеулі әсер бермеген.

Мидазолам: 3 күн бойына тәулігіне 500 мг  азитромицинмен 15 мг бір реттік дозада мидазоламмен бірге енгізу фармакокинетикада және фармакодинамикада клиникалық елеулі өзгерістер туындатпайды.

Нельфинавир: Тепе теңдік жай-күйде (күніне үш рет 750 мг) азитромицинді (1200 мг) және нелфинавирмен бірге енгізу азитромицин концентрациясының жоғарылауына әкелді. Клиникалық елеулі жағымсыз әсерлері бақыланбайды және доза түзету талап етілмейді.

Рифабутин: Азитромицин және рифабутинді бір мезгілде қолдану бұл препараттардың қан плазмасындағы концентрациясына әсер етпеген. Азитромицин және рифабутинді бір мезгілде қолданғанда нейтропения анықталды. Нейтропения рифабутин қолдануға байланысты болса да, азитромицинді бір мезгілде қабылдаумен себеп-салдарлы байланысы анықталмады.

Силденафил: Азитромициннің (500 мг күн сайын 3 күн бойына) силденафилдің AUC және Cmax немесе оның негізгі айналымдағы метаболитіне әсеріне айғақ анықталмады.

Терфенадин: Азитромицин және терфенадин арасындағы өзара әрекеттесулер туралы фармакокинетикалық зерттеулерде хабарланбаған. Кейбір жағдайларда өзара әрекеттесулер ықтималдығын толық жоққа шығару мүмкіндігі жоқ. Дегенмен бұндай өзара әрекеттесулердің болғаны туралы нақты дәлел жоқ.

Теофиллин: Оларды бір мезгілде қолданғанда азитромицин және теофиллин арасындағы клиникалық елеулі  фармако-кинетикалық өзара әрекеттесулердің дәлелі болмаған.

Триазолам: Азитромицинді 500 мг 1 күнде және 250 мг 2 күнге 0,125 мг триазоламды 2 күнге бірге енгізу триазолам үшін  фармакокинетикалық айнымалылардың кез келгеніне триазоламды және плацебоны бірге енгізумен  салыстырғанда елеулі әсер етпеген.

Триметоприм / сульфаметоксазол: Триметоприм / сульфаметоксазолды DS (160 мг / 800 мг) 7 күн бойына азитромицинмен 1200 мг бірге енгізу триметоприм немесе  сульфаметоксазолдың ең жоғары концентрациясына, жалпы әсеріне немесе шығарылуына елеулі әсер еткен жоқ. Сарысудағы азитромициннің концентрациялары басқа зерттеулерде байқалған осындайларға сәйкес келді.

Біріктірілген ішілетін контрацептивтердің (БІК)  және әсер ету ауқымы кең  антибиотиктердің өзара әркеттесуі: БІК контрацептивтік тиімділігі азитромицинді бірге енгізуге (қолдануға) тәуелді емес екенін айғақтайтын «аралық деңгей» бар.

 

Айрықша нұсқаулар

Препаратты қолдану ұзақтығы нұсқаулықта көрсетілген мерзімдерден асырылмауы тиіс.

Аса жоғары сезімталдық

Басқа макролидтер қабылдау кезіндегідей, Квинке ісінуі және анафилаксия сияқты сирек күрделі аллергиялық (айрықша жағдайларда өліммен аяқталатын) реакциялар дамуы хабарланған. Осы реакциялардың кейбірі қайталамалы симптомдарды дамытады және ұзақ уақыт қадағалау мен емдеуді талап етеді.

Гепатоуыттану

Бауыр азитромицин метаболизмі жүретін негізгі ағза болып табылады, сондықтан Зироминді бауыр ауруы ауыр пациенттерге абайлап тағайындау қажет. Бауыр дисфункциясының сарғаюмен байланысты тез дамитын астения, күңгірт несеп, қан кетулерге бейімділік немесе бауыр энцефалопатиясы сияқты белгілері мен симптомдары білінген жағдайда бауырдың функционалдық сынамаларын/талдауларын дереу өткізу қажет. Бауыр дисфункциясы дамығанда Зиромин препаратын қабылдауды тоқтатып, дәрігерге қаралу қажет. 

Қастауыш алкалоидтары және азитромицин

Қастауыш алкалоидтарын қабылдайтын пациенттерде кейбір макролидті антибиотиктер қабылдау эрготизм білінуіне түрткі болады. Қастауыш туындылары мен азитромицин арасындағы өзара әрекеттесу мүмкіндігіне қатысты деректер жоқ, дегенмен де, эрготизмнің теориялық даму мүмкіндігіне орай, азитромицин мен қастауыш туындылары әр бөлек қабылдануы тиіс.

QT аралығының ұзаруы  

Зиромин препаратын аритмияның даму қаупі бар пациенттерде (әсіресе, егде жастағы пациенттерде), сонымен қатар:

- QT аралығының туа біткен немесе жүре пайда болған ұзаруында,

- аритмияға қарсы IА (хинидин, прокаинамид) және III (дофетилид, амиодарон және соталол) класты препараттар, цизаприд, терфенадин, психозға қарсы препараттар (пимозид), антидепрессанттар (циталопрам), фторхинолондар (моксифлоксацин және левофлоксацин) қабылдайтын пациенттерде,

- су-электролит теңгерімінің бұзылуында, әсіресе, гипокалиемия немесе гипомагниемия жағдайында,

- клиникалық мәнді брадикардияда, жүрек аритмиясында немесе ауыр жүрек жеткіліксіздігінде қолданғанда сақтық шарасын қадағалау керек.

Жалған жарғақшалы энтероколит

Кез келген басқа антибиотиктерді қолдану кезіндегідей, зеңдерді қоса, төзімді микроорганизмдер туғызған асқын инфекция белгілерін қадағалау ұсынылады. Бактерияға қарсы препараттармен емдеу ішектің қалыпты флорасын өзгертеді, бұл шектен тыс C. Difficile өсуіне әкеледі. Азитромицинді қоса, барлық бактерияға қарсы препараттарды қолдану кезінде Clostridium difficile туғызған диарея білінген және жеңіл диареядан ауыр колитке дейін құбылуы мүмкін. Антибиотиктер қолданудан кейін диареяға шағымданатын науқастардың бәрінде жалған жарғақшалы энтероколит қарастырылуы тиіс. Бұл жағдайларда, әсіресе, диарея бактерияға қарсы препарат қолданудан кейін алғашқы екі ай ішінде білінсе, мұқият анамнез жинақтау қажет.

Стрептококк инфекциясы

Азитромицин төзімді штаммдары көп таралған (10% немесе одан көп құрайтын) аудандарда инфекцияларды эмпирикалық емдеу үшін бірінші таңдау препараты емес. Ауруға шалдығу және эритромицинге төзімділік деңгейі жоғары аудандарда азитромицинге және басқа антибиотиктерге сезімталдық өзгерісін ескеру ерекше маңызды. Басқа макролидтерге қатысты, азитромициннің Streptococcus pneumoniae жоғары төзімділік көрсеткіштері (> 30%) кейбір еуропалық елдерде тіркелген. Бұл Streptococcus pneumoniae туғызған инфекцияларды емдеуде ескерілу керек.

Бүйрек жеткіліксіздігі

Бүйрек жеткіліксіздігі ауыр (шумақтық сүзіліс жылдамдығы <10 мл / мин) пациенттерде азитромицин жүйелі әсерінің 33% артуы байқалған.

Миастения

Зиромин препаратын қолдану миастения дамуына түрткі болуы немесе оны өршітуі мүмкін.  

Диабет 

Зиромин препаратының құрамында 3,9 г сахароза және 5 мл сұйылтылған суспензия бар, оны тұқым қуалайтын фруктоза, глюкоза немесе галактоза жақпаушылығы, сахараза-изомальтаза жеткіліксіздігі бар пациенттерге және осы препаратты қабылдамауы тиіс диабетке шалдыққан пациенттер ескеру керек.

Жүктілік

Азитромицинді жүктілік кезінде ана үшін күтілетін пайдасы шаранаға ықтималды қауіптен асып түсетін жағдайларда ғана қолдануға болады.

Бала емізу

Препараттың ана сүтімен бөлініп шығу деректері жоқ. Көп препараттар организмнен ана сүтімен шығарылатындықтан Зироминді, егер ана үшін күтілетін пайдасы сәбиге төнуі мүмкін қауіптен басым болмаса, бала емізетін әйелді емдеуге қолдануға болмайды.

Дәрілік заттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне ықпал ету ерекшеліктері

Зиромин препаратының автокөлікті басқару немесе қозғалыстағы механизмдермен жұмыс істеу қабілетіне әсері бағаланатын зерттеулер жүргізілмеген, бірақ бас айналу мен құрысулар сияқты қолайсыз жағымсыз әсерлердің дамуы мүмкін екенін ескеру керек.

 

Артық дозалануы

Әдеттегі дозаларында байқалуына ұқсас ұсынылатын дозаларынан асып кеткенде дамитын қолайсыз жағымсыз реакциялар.

Симптомдары: қайтымды естімей қалу, қатты жүрек айну, құсу және іш өту.

Емі: асқазанды шаю, белсендірілген көмір қабылдау, қажет болса,  организмнің өмірлік функцияларын демеуге бағытталған симптоматикалық ем.

 

Шығарылу түрі және қаптамасы

Препарат полипропилен қақпағы бар, ақ түстіиндукциялық фольгамен жабдықталған көлемі 60 мл полиэтилен құтыға салынады.

1 құты өлшегіш шприцпен және медициналық қолдану жөніндегі мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапта.

 

Сақтау шарттары

25 °С-ден аспайтын температурада сақтау керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

Қалпына келтірілген суспензияның сақтау мерзімі 5 күн.

 

Сақтау мерзімі

3 жыл

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды.

 

Дәріханалардан босатылу шарттары

Рецепт арқылы