Торговое название
Йодомарин® 200
Международное непатентованное название
Калия йодид
Лекарственная формаТаблетки 0,200 мг Состав
Одна таблетка содержит
активное вещество - калия йодид 0,262 мг (эквивалентно йодиду 0, 200 мг),
вспомогательные вещества: лактозы моногидрат, магния карбонат основной легкий, желатин, натрия крахмала гликолят (тип А), кремния диоксид коллоидный безводный, магния стеарат.
Описание
Таблетки от белого до почти белого цвета, с плоской поверхностью, с фаской и риской на одной стороне.
Фармакотерапевтическая группа
Препараты для лечения заболеваний щитовидной железы. Препараты йода. Код АТХ Н03СА
Фармакологические свойства
Фармакокинетика
Обычно йод попадает в организм через желудочно-кишечный тракт, но может поступать также через кожу и из полостей тела. Это необходимо особо учитывать при случайном медикаментозном введении йода.
Всасывание
Неорганический йод всасывается в тонкой кишке почти 100%-но, в то время как всасывание через кожу является незначительным и не поддается контролю.
Распределение
Объем распределения у здоровых людей составляет в среднем около 23 литров(38% от массы тела). Показатели содержания неорганического йода в сыворотке крови обычно находятся в интервале между 0,1 и 0,5 мкг/дл. В организме йодид накапливается в щитовидной железе и других тканях, таких как слюнные железы, грудные железы и желудок. В слюне, желудочном соке и в молоке концентрация йодида в 30 раз выше его концентрации в плазме крови.
Выведение
Выведение йода с мочой, указываемое чаще всего в мкг/г креатинина, служит критерием йодного обеспечения, поскольку в сбалансированном состоянии оно соотносится с суточным поступлением йода с пищей.
Фармакодинамика
Механизм действия
Действия, которые оказывает экзогенно введенный йод на человеческий организм, зависят от принимаемого количества йода в сутки, от вида йодсодержащего препарата, а также от состояния щитовидной железы (здоровый орган, латентное или манифестное заболевание).
В качестве элемента, участвующего в синтезе гормонов щитовидной железы - тироксина и трийодтиронина - йод является существенным компонентом пищи. Потребность в нем, т. е. то количество йода, которое должно ежедневно поступать в организм, чтобы предупредить развитие эндемического зоба, составляет порядка 100 - 150 мкг в сутки. Суточная доза, рекомендованная ВОЗ, составляет от 150 до 300 мкг.
После поглощения йода электрохимическим путем (йодизация) в эпителиальных клетках фолликулов щитовидной железы происходит катализируемое ферментом йодид-пероксидазой окисление йода перекисью водорода (Н2О2), являющейся косубстратом, в результате чего происходит выделение элементарного йода. При этом часть тирозиновых остатков глюкопротеина (тиреоглобулин) йодируется в положениях 3 и, частично, 5 ароматического кольца (йодирование).
В результате окислительной конденсации йодированные группы тирозина соединяются, образуя каркас тиронина. Основными продуктами являются тироксин (Т4) и трийодтиронин (Т3). Образовавшийся таким образом комплекс "тиронин – тиреоглобулин" выделяется как депо-форма гормона щитовидной железы в коллоид ее фолликула.
Фармакодинамическое действие
Физиологические количества йода (примерно до 300 мкг) обладают заместительным эффектом при дефиците йода и предупреждают образование зоба, обусловленного дефицитом йода, способствуют нормализации размеров щитовидной железы у новорожденных, детей и подростков, а также оказывают влияние на ряд нарушенных биохимических параметров (соотношение Т3/Т4, уровень ТТГ).
Фармакологически активные дозы йода (более 1 мг/сут) могут вызвать следующие эффекты:
а) Эффект Вольфа-Чайкова (Wolff-Chaikoff effect):
избыток йода приводит к ингибированию его интратиреоидальной органификации. При сохранении этого избытка ингибирование сменяется снижением поглощения йода. Если эффект Вольфа-Чайкова сохраняется в патологических условиях, это ведет к гипотиреозу и в результате – к формированию зоба.
б) Сокращение интратиреоидального обмена йода и протеолиза коллоида и обусловленное этим снижение высвобождения гормонов.
Этот эффект особо выражен при гипертиреозе и сопровождается - в особенности при иммунных тиреопатиях - снижением кровоснабжения, уменьшением размеров органа, а также его уплотнением.
Показания к применению
- профилактика дефицита йода (например, для профилактики эндемического зоба и после резекции зоба, вызванного дефицитом йода)
-лечение диффузного эутиреоидного зоба у детей, в том числе грудных, подростков и у взрослых в молодом возрасте
Способ применения и дозы
Профилактика йододефицитных заболеваний (в случаях недостаточного поступления алиментарного йода в организм, составляющего не менее 150-300 мкг в сутки, как предельный уровень йода, признанный ВОЗ потребляемый взрослыми ):
Грудные дети, дети 2 – 12 лет– ½ таблетки в сутки Йодомарин® 200 (что соответствует 100 мкг йода)
Дети от 12 лет и взрослые – от ½ до 1 таблетки Йодомарин® 200 (что соответствует 100 - 200 мкг йода) в сутки
Беременные и кормящие: 1 таблетка Йодомарин® 200 (что соответствует 200 мкг йода) в сутки
Профилактика рецидивов после операции по поводу эутиреоидного зоба или его медикаментозного лечения: ½ до 1 таблетки Йодомарина® 200 один раз в сутки (что соответствует 100-200 мкг йода).
Лечение эутиреоидного зоба:
Новорожденные, дети и подростки – от ½ до 1 таблетки Йодомарина®200 мкг (что соответствует 100-200 мкг йода) в сутки
Взрослые в молодом возрасте – от 1 ½ до 2 ½ таблеток Йодомарина® 200 (что соответствует 300-500 мкг йода) в сутки
Метод применения
Препарат принимают после еды, запивая достаточным количеством жидкости.
Длительность применения
Профилактический прием Йодомарин® 200 должен проводиться обычно в течение нескольких лет, нередко - в течение всей жизни.
Для лечения зоба у новорожденных в большинстве случаев достаточно
2-4-х недель; у детей, подростков и взрослых обычно требуется
6-12 месяцев или более.
Длительность применения препарата определяет лечащий врач. Детям, в том числе новорожденным, рекомендуется препарат предварительно растереть и растворить в небольшом количестве молока или воды.
Побочные действия
При профилактическом применении йодида в любом возрасте, а также при терапевтическом применении у новорожденных, детей и подростков, нежелательных эффектов, как правило, не наблюдается. Однако при наличии обширных очагов автономии щитовидной железы и назначении йода в суточных дозах, превышающих 150 мкг, полностью исключить появление выраженного гипертиреоза невозможно.
По частоте возникновения побочные действия классифицируются следующим образом:
Очень часто: (³ 1/10)
Часто: (от ³ 1/100 до < 1/10)
Иногда: (от ³ 1/1000 до < 1/100)
Редко: (от ³ 1/10000 до < 1/1000)
Очень редко: (<1/10000)
Неизвестно: на основе имеющихся данных оценка невозможна
Нарушения со стороны иммунной системы
Очень редко
Реакции гиперчувствительности (например, ринит, вызванный йодом, буллезная или туберозная йододерма, эксфолиативный дерматит, ангионевротический отек, лихорадка, акне и припухлость слюнных желез).
Нарушения со стороны эндокринной системы
Очень редко
При терапии зоба у взрослых (суточная доза от 300 до 1000 мкг йода) возможно развитие гипертиреоза, вызванного йодом. В подавляющем большинстве случаев предпосылкой для этого является наличие диффузных или ограниченных участков автономии щитовидной железы. Обычно подвержены риску пациенты пожилого возраста, страдающие манифестным зобом в течение длительного времени.
Исследования
Не известно
Анти-тиреоидные антитела к пероксидазе (АТ-ТПО) могут вырабатываться у пациентов, предрасположенных к аутоиммунным заболеваниям.
Сообщения о возможных нежелательных реакциях
Сообщение о возможных нежелательных реакциях после регистрации лекарственного препарата играет важную роль. Это позволяет продолжать наблюдение за соотношением «польза/риск» в отношении данного лекарственного средства. От работников здравоохранения требуется сообщать о любых возможных нежелательных реакциях.
Противопоказания
- повышенная чувствительность к действующему веществу или одному из
прочих компонентов препарата
- манифестный гипертиреоз
- латентный гипертиреоидизм в дозах превышающих 150 мкг йода в сутки
- токсическая аденома щитовидной железы, а также очаговые и диффузные автономные расстройства щитовидной железы
- лица с наследственной непереносимостью фруктозы, дефицитом фермента Lapp - лактазы, мальабсорцией глюкозы-галактозы.
Лекарственные взаимодействия
Дефицит йода повышает, а избыток йода понижает реакцию на терапию гипертиреоза тиреостатическими средствами; в этой связи перед лечением или во время лечения гипертиреоза рекомендуют избегать, по возможности, любого приема йода. Тиреостатические лекарственные средства ингибируют переход йода в связанную с органическими веществами форму внутри щитовидной железы и поэтому могут вызывать образование зоба.
Вещества, поглощаемые щитовидной железой по тому же механизму «захвата», что и йодид, могут ингибировать поглощение йода щитовидной железой по конкурентному механизму (например, тиоцианат калия или перхлорат, который к тому же угнетает рециркуляцию йодида внутри щитовидной железы). Ингибирование также возможно со стороны лекарственных средств, которые сами не поглощаются, как, например, тиоцианат в концентрациях, превышающих 5 мг/дл.
Поглощение йода щитовидной железой и его обмен в ней стимулируются эндогенным и экзогенным тиреотропным гормоном (ТТГ).
Одновременное лечение высокими дозами йода, подавляющими инкрецию гормонов щитовидной железы, и солями лития может способствовать возникновению зоба и гипотиреоза.
Более высокие дозы калия йодида в сочетании с калийсберегающими диуретиками могут приводить к гиперкалиемии.
Особые указания
Перед началом терапии необходимо исключить наличие у пациента гипертиреоза или узлового токсического зоба, а также наличие этих заболеваний в анамнезе.
Перед началом терапии необходимо исключить наличие диффузных или ограниченных автономных расстройств щитовидной железы посредством применения специфических диагностических методов, так как, при таком лечении с использованием суточных доз йода 150 микрограмм или выше может привести к гипертиреозу.
Насыщение щитовидной железы йодом может препятствовать кумуляции радиоактивного йода, используемого в терапевтических или диагностических целях. В связи с этим не рекомендуется прием препарата перед применением радиоактивного йода.
В препарате Йодомарин® 200 содержится лактоза. Пациентам, страдающим редкой наследственной формой непереносимости галактозы, тяжелым дефицитом лактазы или синдромом мальабсорбции глюкозы и галактозы, Йодомарин®200 принимать не следует.
Беременность и период лактации
Во время беременности и в период кормления грудью потребность в йоде возрастает, поэтому особенно важным является достаточное (200 мкг в сутки) поступление йода в организм. Препарат проникает через плацентарный барьер. В связи с диаплацентарным переходом йода и чувствительностью плода к фармакологически активным его дозам, йод не рекомендуют назначать в миллиграммном диапазоне доз.
Препарат выделяется с грудным молоком. Если кормящая женщина принимает Йодомарин® 200, то дополнительное назначение препарата младенцам, находящимся на грудном вскармливании, не требуется. Концентрация йодида в молоке в 30 раз выше, чем в сыворотке крови. Исключением является, высокодозированная йодная профилактика, проводимая после аварий в области ядерной техники.
Применение препарата при беременности и в период грудного вскармливания возможно только в рекомендуемых дозах.
Необходимо учитывать содержание йода в продуктах питания и пищевых добавках, которые применяются одновременно с препаратом.
Особенности влияния лекарственного средства на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами
Йодомарин® 200 не влияет на способность к вождению автомобиля и использованию механизмов.
Передозировка
Симптомы интоксикации:
Окрашивание слизистых оболочек в коричневый цвет, рефлекторная рвота (синее окрашивание в случае наличия крахмала в пище), боли в животе и диарея (возможно кровавая). Могут развиться дегидратация и шок. В редких случаях имели место стенозы пищевода. Смертельные исходы наблюдались только после приема больших количеств йода (от 30 до 250 мл йодной настойки).
Длительная передозировка приводит в редких случаях к появлению феномена, называемого йодизмом: металлический привкус во рту, отек и воспаление слизистых оболочек (насморк, конъюнктивит, гастроэнтерит, бронхит). Латентные воспаления, такие, как туберкулез, могут под воздействием йодида активизироваться. Имеет место развитие отеков, эритем, угревидных и буллезных высыпаний, геморрагий, лихорадки, расширения протока слюнной железы и нервной возбудимости.
Лечение:
Терапия при острой интоксикации
Промывание желудка раствором крахмала, белка или 5 %-ым раствором натрия тиосульфата до удаления всех следов йода. Симптоматическая терапия нарушений водного и электролитного баланса, противошоковая терапия.
Терапия при хронической интоксикации
Отмена йода.
Гипотиреоидизм, индуцированный йодом
Отмена йода, нормализация обмена веществ с помощью гормонов щитовидной железы.
Гипертиреоидизм, индуцированный йодом
Это не передозировка в буквальном смысле, потому что гипертиреоз может также вызываться количествами йода, которые в некоторых странах являются физиологическими.
Лечение в соответствии с формой течения: мягкие формы, при известных условиях, лечения не требуют, при выраженных формах требуется проведение тиреостатической терапии (эффективность которой, правда, всегда проявляется с запаздыванием). В тяжелейших случаях (тиреотоксический криз) необходимы интенсивная терапия, плазмаферез или тиреоидэктомия.
Форма выпуска и упаковка
По 25 таблеток помещают в контурную ячейковую упаковку из белой, жесткой, поливинилхлоридной (ПВХ) пленки и жесткой алюминиевой фольги.
По 1, 2 или 4 контурные упаковки вместе с инструкцией по медицинскому применению на государственном и русском языках помещают в пачку из картона. Условия хранения
Хранить при температуре не выше 25°С.
Хранить в недоступном для детей месте!
Срок хранения
3 года
После истечения срока хранения лекарственное средство использовать нельзя.
Условия отпуска из аптек
Без рецепта
Саудалық атауы
ЙодомаринÒ 200
Халықаралық патенттелмеген атауы
Калий йодиді
Дәрілік түрі
Таблеткалар 0,200 мг
Құрамы
Бір таблетканың құрамында
белсенді зат – 0,262 мг калий йодиді (0,200 мг йодидке баламалы),
қосымша заттар:лактоза моногидраты, негізгі жеңіл магний карбонаты, желатин, натрий крахмалы гликоляты (А типі), сусыз коллоидты кремнийдің қостотығы, магний стеараты.
Сипаттамасы
Жайпақ беткейімен, бір жағында ойығы мен сызығы бар, ақтан ақ дерлік түске дейінгі таблеткалар.
Фармакотерапиялық тобы
Қалқанша без ауруларын емдеуге арналған препараттар. Йод препараттары.
АТХ коды Н03СА
Фармакологиялық қасиеттері
Фармакокинетикасы
Йод әдетте организмге асқазан-ішек жолы арқылы келіп түседі, бірақ тері арқылы да және дене қуыстарынан да түсуі мүмкін. Бұны йодты кездейсоқ дәрілей енгізген кезде ерекше ескеру қажет.
Сіңуі
Органикалық емес йод жіңішке ішекте 100% дерлік, ал бұл ретте тері арқылы сіңуі – елеусіз болады және бақылауға келмейді.
Таралуы
Дені сау адамдарда таралу көлемі – орташа алғанда 23 литрге жуық (дене салмағының 38%). Қан сарысуындағы органикалық йод мөлшерінің көрсеткіштері әдетте 0,1 және 0,5 мкг/дл. аралығында болады. Организмде йодид қалқанша безде және сілекей бездері, емшек бездері және асқазан сияқты басқа тіндерге жиналады.
Сілекейде, асқазан сөлінде және сүтте йодидтің концентрациясы оның қан плазмасындағы концентрациясынан 30 есе жоғары.
Шығарылуы
Йодтың, көбінесе мкг/г креатининмен көрсетілетін, несеппен бірге шығарылуы йодпен қамтамасыз етудің критерийі болады, өйткені тепе-тең жағдайда ол йодтың аспен бірге тәуліктік түсуіне қатысты болады.
Фармакодинамикасы
Әсер ету механизмі
Адам организміне экзогенді түрде енгізілген йодтың әсері тәулікте қабылданатын йод мөлшеріне, құрамында йоды бар препараттың түріне, сондай-ақ қалқанша бездің жағдайына (сау ағза, жасырын және манифестік ауру) байланысты болады.
Қалқанша без гормондарының – тироксиннің және трийодтирониннің синтезіне қатысатын элемент ретінде йод астың елеулі компоненті болып табылады. Оған, яғни эндемиялық зобтың дамуының алдын алу үшін организмге күн сайын түсуге тиісті йодтың мөлшеріне қажеттілік – тәулігіне шамамен 100-150 мкг құрайды. ДДСҰ ұсынған тәуліктік доза 150-ден 300 мкг дейінді құрайды.
Электрохимиялық жолмен йодтың жұтылуынан кейін (йодизация) қалқанша без фолликулаларының эпителиальді жасушаларында косубстрат болып табылатын сутегінің асқын тотығы (Н2О2) йодид-пероксидаза ферментімен катализденетін йодтың тотығуы жүреді, соның нәтижесінде элементарлы йод бөлінеді. Бұл кезде глюкопротеиннің тирозинді қалдықтарының (тиреоглобулин) бөлігі 3 қалыпта және ішінара 5 хошиісті сақинада (йодтау) йодталады.
Тирозиннің иодталған тобы тиронин каркасын түзіп, қышқылды конденсация нәтижесінде қосылады. Негізгі өнімі тироксин (Т4) және трийодтиронин (Т3) болып табылады. Осылайша түзілген "тиронин – тиреоглобулин" кешені оның фолликуласының коллоидына қалқанша без гормонының депо-формасы түрінде бөлінеді.
Фармакодинамикалық әсері
Йодтың физиологиялық мөлшері (шамамен 300 мкг дейін) йод тапшылығы кезінде орын басатын әсерді иеленеді және йод тапшылығына негізделген зобтың пайда болуына жол бермейді, жаңа туған нәрестелерде, балаларда және жасөспірімдерде қалқанша без өлшемі қалыпқа келуіне мүмкіндік береді, сондай-ақ бұзылған биохимиялық параметрлердің бірқатарына (Т3/Т4 арақатынасы, ТТГ деңгейі) әсер етеді.
Йодтың фармакологиялық белсенді дозалары (тәулігіне 1 мг-ден аса) келесі әсерлерді туындатуы мүмкін:
а) Вольф-Чайков (Wolff-Chaikoff effect) әсері:
артық йод оның интратиреоидальді органификациясының тежелуіне әкеледі. Йодтың шамадан тыс болуы сақталған жағдайда тежелуі йодтың сіңірілуінің төмендеуіне ауысады. Егер Вольф-Чайков әсері патологиялық жағдайларда сақталса, бұл гипотиреозге және нәтижесінде зобтың түзілуіне әкеледі.
б) Йодтың интратиреоидальді алмасуының және коллоид протеолизінің қысқаруы және осыған байланысты гормондардың бөлініп шығуының төмендеуі.
Осы әсер гипертиреозда айқын білінеді және әсіресе иммунды тиреопатияларда – қанмен қамтамасыз етілуінің төмендеуімен, ағзалардың өлшемінің азаюымен, содай-ақ оның тығыздануымен жүреді.
Қолданылуы
- йод тапшылығының алдын алуда (мысалы, эндемиялық зобтың алдын алуда және йод тапшылығынан туындаған зобтың резекциясынан кейін)
- балаларда, оның ішінде емшектегі, жасөспірімдерде және жас кезінде ересектерде диффузды эутиреоидты зобты емдеуде
Қолдану тәсілі және дозалары
Йод тапшылығы ауруларының профилактикасы (организмге тәулігіне кемінде 150-300 мкг құрайтын алиментарлық йодтың жеткіліксіз түсуі жағдайларында, ересектер тұтынатын ДСҰ таныған йод деңгейінің шекті деңгейі):
Емшектегі балалар, 2 – 12 жастағы балалар – тәулігіне ½ таблетка Йодомарин®200 (ол 100 мкг йодқа сәйкес)
12 жастан асқан балалар мен ересектер – тәулігіне ½ бастап 1 таблетка Йодомарин® 200 дейін (ол 100 - 200 мкг йодқа сәйкес)
Жүкті және бала емізетін әйелдер: тәулігіне 1 таблетка Йодомарин® 200 (ол 100-200 мкг йодқа сәйкес).
Эутиреоидты зобқа байланысты жасалған операциядан кейін аурудың қайталануының профилактикасы немесе оны медикаментозды емдеу: тәулігіне ½ бастап 1 таблетка Йодомарин® 200 дейін (ол 100-200 мкг йодқа сәйкес).
Эутиреоидті зобты емдеу:
Жаңа туғандар нәрестелер, балалар және жасөспірімдер – тәулігіне ½ бастап 1 таблетка Йодомарин® 200 дейін (ол 100-200 мкг йодқа сәйкес).
Ересек жас кезеңде: – тәулігіне 1 ½ бастап 2 ½ таблетка Йодомарин® 200 дейін (ол 300-500 мкг йодқа сәйкес)
Қолдану әдісі
Препаратты, тамақтанудан кейін, сұйықтың жеткілікті мөлшерімен ішіп қабылдайды.
Қолдану ұзақтығы
ЙодомаринÒ 200 препаратын профилактикалық қабылдау әдетте бірнеше жыл бойы, жиі – бүкіл өмір бойы жүргізіледі.
Жаңа туған нәрестелерде зобты емдеу үшін көптеген жағдайларда 2-4 апта жеткілікті; балаларда, жасөспірімдерде және ересектерде әдетте 6-12 ай немесе одан көбірек уақыт қажет.
Препаратты қолдану ұзақтығын емдеуші дәрігер анықтайды. Балаларға, оның ішінде жаңа туған балаларға препаратты алдын ала ұнтақтап және сүттің немесе судың аздаған мөлшерінде араластырып беру керек.
Жағымсыз әсерлері
Йодидті профилактикалық қолданғанда, кез келген жаста, сондай-ақ жаңа туған нәрестелер, балалар және жасөспірімдерді емдеуде қолданғанда жағымсыз әсерлері, әдетте, байқалмайды. Алайда, қалқанша бездің автономды ауқымды ошақтары болғанда және йодты 150 мкг асатын тәуліктік дозада тағайындағанда айқын гипертиреоз пайда болуын толық жоққа шығару мүмкін емес.
Жағымсыз әсерлері туындау жиілігі бойынша былайша жіктеледі:
Өте жиі: (³ 1/10)
Жиі: (³ 1/100-ден < 1/10 дейін)
Кейде: (³ 1/1000-нан < 1/100 дейін)
Сирек: (³ 1/10000-нан < 1/1000 дейін)
Өте сирек: (< 1/10000)
Белгісіз: қолда бар деректер негізінде бағалау мүмкін емес
Иммун жүйесі тарапынан бұзылулар
Өте сирек
Аса жоғары сезімталдық реакциялары (мысалы, йод туындатқан ринит, буллезді немесе туберозды йододерма, эксфолиативті дерматит, ангионевроздық ісіну, қызба, акне және сілекей бездерінің ісінуі).
Эндокриндік жүйе тарапынан бұзылулар
Өте сирек
Ересектерде зобты емдеу кезінде (тәуліктік дозасы 300-ден 1000 мкг йодқа дейін) йод туындатқан гипертиреоз дамуы мүмкін. Көптеген жағдайларда мұның алғышарты қалқанша безде диффузды немесе автономды шектеулі бөліктердің бар екендігі болып табылады. Әдетте егде жастағы адамдар, манифестті зобпен ұзақ уақыт зардап шегетін пациенттерде қауіпті.
Зерттеулер
Белгісіз
Пероксидазаға анти-тиреоидты антиденелер (АТ-ТПО) аутоиммунды ауруларға бейім пациенттерде пайда болуы мүмкін.
Болуы мүмкін жағымсыз реакциялар туралы хабарламалар
Дәрілік препаратты тіркеуден кейін болуы мүмкін жағымсыз реакциялар туралы хабарламалардың атқаратын рөлі зор. Бұл осы дәрілік затқа қатысты «пайда/қауіп» арақатынасын бақылауды жалғастыруға мүмкіндік береді. Денсаулық сақтау қызметкерлерінен кез келген болуы мүмкін жағымсыз реакциялар туралы хабарлау талап етіледі.
Қолдануға болмайтын жағдайлар
- препараттың әсер ететін затына немесе басқа да компоненттерінің біреуіне жоғары сезімталдық
- манифестті гипертиреоз
- тәулігіне 150 мкг йодтан асатын дозада латентті гипертиреоидизм
- қалқанша бездің уытты аденомасы, сондай-ақ қалқанша бездің ошақтық және диффузды автономды бұзылыстары
Дәрілермен өзара әрекеттесуі
Гипертиреозды тиреостатикалық дәрілермен емдеуге реакцияны йод тапшылығы жоғарылатады, ал йодтың артық болуы төмендетеді; осыған байланысты гипертиреозды емдер алдында немесе емдеу кезінде, мүмкіндігінше, йодты кез келген түрде қабылдаудан тартыну ұсынылады. Тиреостатикалық дәрілік заттар қалқанша бездің ішінде йодтың органикалық затттармен байланысты формаға айналуын тежейді және сондықтан зобтың түзілуін туындатуы мүмкін.
Қалқанша безге сол «қармау» механизмі бойынша сіңетін заттар, йодид те, йодтың қалқанша безге сіңуін бәсекелестік механизмімен тежеуі мүмкін (мысалы, калий тиоцианаты немесе перхлорат, ол сондай-ақ қалқанша без ішінде йодтың рециркуляциясын бәсеңдетеді). Тежеу, мысалы, 5 мг/дл асатын концентрациядағы тиоцианат сияқты, өзі сіңбейтін дәрілік заттар тарапынан да болуы мүмкін.
Йодтың қалқанша безге сіңуі және оның алмасуы эндогенді және экзогенді тиреотропты гормондармен (ТТГ) көтермеленеді.
Қалқанша без гормондарының ішке шығарылуын бәсеңдететін йодтың жоғары дозаларымен және литий тұздарымен бір мезгілде емдеу зобтың және гипотиреоздың пайда болуына ықпал етуі ықтимал.
Калий йодидінің өте жоғары дозаларын калий жинаушы диуретиктермен біріктіру гиперкалиемияға әкелуі мүмкін.
Айрықша нұсқаулар
Емді бастар алдында пациентте гипертиреоз немесе түйінді уытты зоб барын, сондай-ақ анамнезде осы аурулардың болуын жоққа шығару қажет.
Емнің алдында спецификалық диагностикалық әдістерді қолдану арқылы қалқанша без диффузды немесе шектеулі автономды бұзылыстардың бар екендігін жоққа шығару қажет, өйткені йодтың 150 микрограмм немесе одан жоғары тәуліктік дозасын пайдаланылатын мұндай емдеу гипертиреозға әкелуі мүмкін.
Қалқанша безді йодпен қанықтыру емдік немесе диагностикалық мақсатта пайдаланылатын радиоактивті йод жинақталуына кедергі келтіруі ықтимал. Осыған байланысты препаратты радиоактивті йод қолданар алдында қабылдау ұсынылмайды.
Йодомарин® препаратының құрамында лактоза бар. Галактоза жақпаушылығының сирек тұқым қуалайтын түрімен, лактаза ауыр тапшылығы немесе глюкоза мен галактоза мальабсорбциясы синдромымен зардап шегетін пациенттерге Йодомаринді® қабылдауға болмайды.
Жүктілік және лактация кезеңі
Жүктілік және бала емізу кезеңінде йодқа қажеттілік артады, сондықтан йодтың организмге мол (тәулігіне 200 мкг) түсуі аса маңызды болып табылады. Препарат плацентарлық бөгет арқылы өтеді. Йодтың диаплацентарлық өтуіне және шарананың оның фармакологиялық белсенді дозасына сезімталдығына байланысты, йодты дозаның миллиграмды диапазонында тағайындау ұсынылмайды. Препарат емшек сүтімен бөлінеді. Егер бала емізетін әйел Йодомарин® 200 қабылдайтын болса, онда препаратты емшек еміп жүрген нәрестелерге қосымша тағайындау қажет етілмейді.
Йодид концентрациясының қан сарысуындағыға қарағанда сүттегі концентрациясы 30 есе жоғары. Радиацияның жоғары деңгейіне байланысты апаттан кейінгі жоғарыдозалы йодтық алдын алудың оған қатысы жоқ. Препаратты жүктілік және емшекпен қоректендіру кезеңінде тек ұсынылған дозада ғана қолдануға болады.
Препаратпен бір мезгілде қолданылатын тағам өнімдері мен тағамдық қоспалардағы йод мөлшерін ескеру қажет.
Дәрілік заттың көлікті немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері
Йодомарин® 200 автомобиль жүргізу және механизмдерді пайдалану қабілеттілігіне әсер етпейді.
Артық дозалануы
Уыттану симптомдары:
Шырышты қабықтардың қоңыр түске боялуы, рефлекторлы құсу (тағамда крахмал болу жағдайында көк түске боялады), іш тұсының ауыруы және диарея (қан аралас болуы мүмкін). Сусыздану және шок дамуы мүмкін. Сирек жағдайларда өңештің тарылуы орын алады. Йодтың көп мөлшерін (30-ден 250 мл йод тұндырмасына дейін) қабылдағаннан кейін ғана өлім жағдайлары байқалған.
Ұзақ артық дозалану сирек жағдайларда йодизм деп аталатын феноменге әкеледі: ауызда металл тату, шырышты қабаттың ісінуі мен қабынуы (тұмау, конъюнктивит, гастроэнтерит, бронхит). Туберкулез секілді жасырын қабынулар йодид әсерімен белсенділенуі мүмкін. Ісінулер, эритема, безеу және буллезді бөртпелер, геморрагиялар, қызба, сілекей безі өзегінің кеңеюі және жүйке қозуының дамуы орын алған.
Емі:
Жедел уыттануда емдеу
асқазанды крахмал, ақуыз ерітінділерімен немесе йодтың барлық іздерін шығарғанға дейін 5 % натрий тиосульфат ерітіндісімен шаю керек. Сулы және электролиттік бұзылуларды белгісіне қарай емдеу, шокқа қарсы ем.
Созылмалы уыттануда емдеу
Йод қабылдауды тоқтату.
Йодпен индукцияланған гипотиреоидизм
Йодты тоқтату, қалқанша без гормондарының көмегімен зат алмасуды қалпына келтіру.
Гипертиреоидизм, йодпен индукцияланған
Бұл артық дозалану емес, өйткені гипертиреоз кейбір елдерде физиологиялық болып табылатын йод мөлшерімен туындауы мүмкін.
Ағымының түріне сәйкес емдеу: жұмсақ түрлері белгілі жағдайларда емді қажет етпейді, айқын түрінде тиреостатикалық ем жүргізуді қажет етеді (олардың тиімділігі әрқашан кешеуілдеп білінеді).
Ауыр жағдайларда (тиреоуытты криз) қарқынды емдеу, плазмаферез немесе тиреоидэктомия қажет.
Шығарылу түрі және қаптамасы
25 таблеткадан ақ, қатты, поливинилхлоридті (ПВХ) үлбірден және қатты алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамаға салынған.
1, 2 немесе 4 пішінді қаптамадан медициналық қолдану жөніндегі мемлекеттік және орыс тіліндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынады.
Сақтау шарттары
25оС-ден аспайтын температурада сақтау керек.
Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!
Сақтау мерзімі
3 жыл
Сақтау мерзімі өткеннен кейін дәрілік затты пайдалануға болмайды.
Дәріханалардан босатылу шарттары
Рецептісіз