Торговое название
Верошпирон®
Международное непатентованное название
Спиронолактон
Лекарственная форма
Капсулы 50 мг, 100 мг
Состав
Одна капсула 50 мг или 100 мг содержит
активное вещество - спиронолактон 50 мг или 100 мг,
вспомогательные вещества: натрия лаурилсульфат, магния стеарат, крахмал кукурузный, лактозы моногидрат,
состав оболочки капсулы 50 мг
крышечка: хинолиновый желтый (Е 104), титана диоксид (Е 171), желатин,
корпус: титана диоксид (Е 171), желатин,
состав оболочки капсулы 100 мг
крышечка: желтый «солнечный закат» (Е 110), титана диоксид (Е 171), желатин,
корпус: желтый «солнечный закат» (Е 110), хинолиновый желтый (Е 104), титана диоксид (Е 171), желатин
Описание
Твердые желатиновые капсулы размером «3», с непрозрачной крышечкой желтого цвета и непрозрачным корпусом белого цвета (для дозировки 50 мг).
Твердые желатиновые капсулы размером «0», с непрозрачной крышечкой оранжевого цвета и непрозрачным корпусом желтого цвета (для дозировки 100 мг).
Содержимое капсул – мелкозернистая гранулированная порошкообразная смесь белого цвета.
Фармакотерапевтическая группа
Сердечно-сосудистая система. Диуретики. Калийсберегающие диуретики. Альдостерона антагонисты. Спиронолактон.
Код АТХ С03D А01
Фармакологические свойства
Фармакокинетика
Спиронолактон из желудочно-кишечного тракта абсорбируется быстро и полностью. В значительной степени он связывается с белками плазмы (приблизительно 90 %). Спиронолактон подвергается быстрому метаболизму. Его активными метаболитами являются 7α-тиометилспиронолактон и канренон. Несмотря на то, что период полувыведения самого спиронолактона короток (1,3 часа), периоды полувыведения его активных метаболитов продолжительнее (от 2,8 до 11,2 часов). Метаболиты экскретируются, главным образом, с мочой; малая часть экскретируется с калом. Спиронолактон и его метаболиты проникают через плаценту и экскретируются с материнским молоком.
После приема пациентами 100 мг спиронолактона ежедневно после еды в течение 15 дней показатели времени до достижения пиковой концентрации в плазме (tmax), пиковой концентрации в плазме (Cmax) и периода полувыведения (Т1/2) спиронолактона составиляют: 2,6 часа, 80 нг/мл и, приблизительно 1,4 часа, соответственно. Для 7α-тиометилспиронолактона и канренона эти показатели составиляют, соответственно, 3,2 и 4,3 часа; 391 нг/мл и 181 нг/мл; 13,8 и 16,5 часов.
Влияние на почки однократной дозы спиронолактона достигает пика через 7 часов сохраняется, по меньшей мере, в течение 24 часов.
Фармакодинамика
Спиронолактон является конкурентным антагонистом альдостерона. Он действует в дистальных канальцах нефрона, ингибируя задержку ионов натрия и воды, а также экскрецию ионов калия - эффекты альдостерона. Он не только повышает экскрецию Na+ и Cl- и снижает экскрецию К+с мочой – он также снижает экскрецию Н+. Как следствие своего диуретического эффекта, он обладает гипотензивным действием.
Показания к применению
- застойная сердечная недостаточность (в случаях, когда у пациента не наблюдается ответ на лечение другими диуретиками или есть необходимость в потенцировании их эффектов)
-эссенциальная артериальная гипертензия (главным образом, в случаях гипокалиемии, обычно в комбинации с другими антигипертензивными препаратами)
- цирроз печени, сопровождающийся отеками и/или асцитом
- лечение первичного гиперальдостеронизма
- отеки, обусловленные нефротическим синдромом
- лечение гипокалиемии в случаях невозможности получения другой терапии
- профилактика гипокалиемии у пациентов, получающих сердечные гликозиды (в случаях, когда другие подходы рассматриваются как нецелесообразные)
Способ применения и дозы
Схемы дозирования
Взрослые
Первичный гиперальдостеронизм
Для диагностических целей
1) Длительный тест: спиронолактон принимается по 400 мг/сут 3-4 недели. При достижении коррекции гипокалиемии и артериальной гипертензии можно предполагать наличие первичного гиперальдостеронизма.
2) Короткий тест: спиронолактон принимается по 400 мг/сут в течение 4 дней. При увеличении содержания калия в крови во время приема препарата Верошпирон®и снижении после его отмены можно предполагать наличие первичного гиперальдостеронизма.
Лечение
При подготовке к хирургическому лечению спиронолактон применяют в дозах от 100 до 400 мг/сут. Если операция не показана, спиронолактон может применяться для длительной поддерживающей терапии в наименьшей эффективной дозе. В этом случае начальная доза препарата может уменьшаться каждые 14 дней до достижения наименьшей эффективной дозы. Для снижения выраженности побочных эффектов при длительном применении препарата Верошпирон® рекомендуется применять в комбинации с другими диуретиками.
Отеки на фоне застойной сердечной недостаточности или нефротического синдрома
Начальная доза составляет 100 мг и может изменяться в интервале от 25 до 200 мг/сут, препарат можно принимать за 1-2 приема. При приеме более высоких доз препарата Верошпирон® может применяться совместно с диуретиком, действующим в более проксимальном отделе почечного канальца. В этом случае дозу препарата Верошпирон® следует скорректировать.
Дополнительная терапия при лечении тяжелой сердечной недостаточности (класс III-IV по классификации Нью-Йоркской кардиологической ассоциации (NYHA) и с фракцией выброса ≤35%)
Если содержание калия в сыворотке крови не превышает 5,0 мЭкв/л, а концентрация креатинина в сыворотке крови не превышает 2,5 мг/дл, в начале применения на фоне базовой стандартной терапии доза спиронолактона должна составлять 25 мг/сут. Пациентам с хорошей переносимостью препарата в дозе 25 мг/сут, по клиническим показаниям можно увеличить дозу до 50 мг/сут. Пациентам, не переносящим препарат в дозе 25 мг/сут, можно снизить дозу препарата до 25 мг один раз в 2 дня.
Дополнительная терапия при лечении артериальной гипертензии в случае недостаточной эффективности ранее применяемых гипотензивных препаратов
Начальная доза спиронолактона при одновременном применении с другими гипотензивными препаратами составляет 25 мг/сут. Если спустя 4 недели артериальное давление не достигает целевых значений, доза препарата может быть удвоена. У пациентов с артериальной гипертензией, получающих препараты, которые могут вызвать развитие гиперкалиемии (например, ингибиторы ангиотензин-конвертирующего фермента (АКФ) или блокаторы рецепторов ангиотензина), до начала применения спиронолактона следует оценить содержание калия и креатинина в сыворотке крови. Не следует применять препарат Верошпирон® пациентам, у которых содержание калия в сыворотке крови превышает 5,0 ммоль/л, а концентрация креатинина в сыворотке крови превышает 2,5 мг/дл. В течение 3 месяцев после начала приема спиронолактона следует тщательно контролировать содержание калия и креатинина в крови.
Асцит и отеки, обусловленные циррозом печени
Если соотношение ионов Na/K в моче превышает 1,0, суточная доза препарата должна составлять 100 мг. Если указанное соотношение меньше 1,0, доза препарата должна находиться в интервале от 200 до 400 мг/сут.
Поддерживающая доза должна определяться индивидуально для каждого пациента.
Препарат назначается в дозе 25-100 мг/сут, если применение препаратов калия или других калийсберегающих методов является недостаточным.
Пожилые пациенты
Лечение препаратом рекомендуется начинать с наименьшей дозы с постепенным ее увеличением до достижения максимального желаемого эффекта. Следует соблюдать осторожность у пациентов с тяжелыми нарушениями функций почек и печени, которые могут влиять на метаболизм и экскрецию спиронолактона. Кроме того, при применении препарата у пожилых пациентов следует принимать во внимание риск развития гиперкалиемии.
Способ применения
Как правило, суточная доза спиронолактона принимается после еды 1 или 2 раза в сутки. Прием суточной дозы или первой части суточной дозы препарата рекомендуется утром.
Побочные действия
Очень часто (˃1/10)
- гиперкалиемия (у пациентов спочечной недостаточностью и тех, кто получает препараты калия)
- аритмия (у пациентов с почечной недостаточностью и тех, кто получает препараты калия)
-снижение либидо, эректильная дисфункция, гинекомастия (у мужчин), болезненность молочной железы, боль в груди (у мужчин), увеличение молочной железы, менструальные нарушения (у женщин)
Часто (˃1/100, <1/10)
- гиперкалиемия (у пожилых пациентов, диабетиков и получающих ингибиторы АКФ)
- тошнота, рвота
- бесплодие (в случае использования высоких доз (450 мг в сутки)
Нечасто (˃1/1000, <1/100)
- головная боль, спутанность сознания, сонливость (у пациентов с циррозом печени), астения, усталость, головокружение, мышечные спазмы, атаксия, судороги икроножных мышц
Редко (˃1/10000, <1/1000)
- гиперчувствительность
- гипонатриемия, дегидратация, порфирия
- гастрит, язва, желудочное кровотечение, боль в желудке, диарея, запор
- сыпь, крапивница, гиперемия
Очень редко (<1/10000)
- тромбоцитопения, эозинофилия, мегалобластоз
- лейкопения (включая агранулоцитоз)
- гирсутизм
- паралич, параплегия
- васкулит
- изменение тембра голоса
- гепатит
- алопеция, экзема, кольцевидная эритема, волчаночно-подобные поражения кожи, макулопапулезные и эритематозные высыпания, лекарственная лихорадка, зуд
- остеомаляция
- острая почечная недостаточность
- повышение содержания мочевины сыворотки крови, гиперкреатининемия
Неизвестная частота
- гиперхлоремический ацидоз или алкалоз
- нежелательная гипотензия
-буллезный пемфигоид (как правило, при длительном применении)
- повышение содержания гликозилированного гемоглобина (HbA1c)
- синдром Стивенса-Джонсона (SJS), токсический эпидермальный некролиз (TEN), лекарственная сыпь с эозинофилией и системными симптомами (DRESS), гипертрихоз, нарушение функции печени, недомогание, доброкачественная опухоль молочной железы, нарушения электролитного обмена.
Нежелательные эффекты обычно купируются после отмены препарата.
Сообщение о подозрении на нежелательные реакции
Необходимо сообщать о подозрениях на нежелательные лекарственные реакции на данный препарат. Это позволяет продолжать мониторинг соотношения «польза/риск» для данного лекарственного средства. Работников сферы здравоохранения просят сообщать обо всех подозрениях на нежелательные реакции, используя национальную систему информирования
Если любые из указанных побочных эффектов усугубляются, или Вы заметили любые другие побочные эффекты, не указанные в инструкции, сообщите об этом лечащему врачу.
О возникновении или ухудшении перечисленных НЛР, а также реакций, не указанных в настоящей инструкции, следует сообщить врачу.
Противопоказания
- повышенная чувствительность к действующему веществу или к любому из вспомогательных веществ, перечисленные в разделе «Состав»
- анурия, острая почечная недостаточность, хроническая почечная недостаточность, выраженное нарушение азотовыделительной функции почек (скорость клубочковой фильтрации < 10 мл/мин)
- сердечная недостаточность (скорость клубочковой фильтрации менее 30 мл/мин или сывороточная концентрация креатинина более 220 мкмоль/л)
- гиперкалиемия, гипонатриемия, гиперкальциемия
-одновременное применение эплеренона или других калийсберегающих диуретиков
- беременность и период лактации
- болезнь Аддисона
- детский и подростковый возраст до 18 лет (в связи с содержанием в составе оболочки капсулы красителей, запрещенных у детей)
- пациентам с такими редкими наследственными заболеваниями, как непереносимость галактозы, полная лактазная недостаточность или синдром глюкозо-галактозной мальабсорбции
Лекарственные взаимодействия
- Сопутствующий прием препарата Верошпирон® с: другими калийсберегающими диуретиками, ингибиторами АПФ, антагонистами рецепторов ангиотензина II, блокаторами альдостерона, препаратами калия, а также соблюдение богатой калием диеты, или употребление калий-содержащих заменителей соли, может привести к развитию тяжелой гиперкалиемии.
– Помимо лекарственных средств, достоверно вызывающих гиперкалиемию, одновременное применение комбинации триметоприм/сульфаметоксазол (антибиотик, называемый ко-тримоксазолом) со спиронолактоном может привести к клинически значимой гиперкалиемии.
– Прием других диуретиков – усиливает диурез.
– Иммунодепрессанты, циклоспорин и такролимус могут повышать риск развития гиперкалиемии, вызываемой спиронолактоном.
– Колестирамин, аммония хлорид могут также повышать риск развития гиперкалиемии и гиперхлоремического метаболического ацидоза.
– Трициклические антидепрессанты и антипсихотики могут усиливать антигипертензивный эффект спиронолактона.
– Гипотензивные средства – спиронолактон потенцирует действие гипотензивных препаратов, дозу которых при одновременном приеме со спиронолактоном, возможно, потребуется снизить и корректировать в дальнейшем в случае необходимости. Поскольку ингибиторы АПФ снижают выработку альдостерона, не следует использовать препараты данной группы совместно со спиронолактоном на постоянной основе, особенно у пациентов с установленным нарушением функции почек.
– Одновременный прием с нитроглицерином, иными нитратами или вазодилататорами может усиливать антигипертензивный эффект спиронолактона.
– Алкоголь, барбитураты или наркотические препараты – могут потенцировать связанную со спиронолактоном ортостатическую гипотензию.
– Прессорные амины (норэпинефрин) – спиронолактон снижает сосудистые реакции на норэпинефрин. По этой причине следует соблюдать осторожность при проведении местной или общей анестезии у пациентов, принимающих спиронолактон.
– Нестероидные противовоспалительные препараты (НПВП) – у некоторых пациентов прием НПВП может снижать диуретический, натрийуретический и антигипертензивный эффекты петлевых, калийсберегающих и тиазидных диуретиков. Одновременное применение НПВП (например, ацетилсалициловой кислоты, индометацина и мефенамовой кислоты) с калийсберегающими диуретиками может привести к развитию тяжелой гиперкалиемии. Таким образом, при одновременном приеме спиронолактона с НПВП следует тщательно контролировать состояние пациента на предмет достижения желаемого эффекта мочегонного препарата.
– Глюкокортикостероиды, АКТГ – может увеличиваться скорость выведения электролитов, в частности, может наблюдаться гипокалиемия.
– Дигоксин – спиронолактон может увеличивать период полувыведения дигоксина, что может привести к увеличению концентрации дигоксина в сыворотке крови и, как следствие, усилению его токсичности. При приеме спиронолактона может потребоваться снижение дозы дигоксина. Следует тщательно контролировать состояние пациента для предотвращения передозировки дигоксином или недостаточной дигитализации.
– Влияние препарата на результаты лабораторных исследований – в литературе описано несколько случаев влияния спиронолактона или его метаболитов на показатель концентрации дигоксина, определенный методом радиоиммунного анализа. Клиническая значимость данного взаимодействия пока неясна.
– При флуориметрическом анализе спиронолактон может влиять на результат анализа содержания соединений с аналогичными параметрами флуоресценции (например, кортизол, эпинефрин).
– Антипирин – спиронолактон ускоряет метаболизм антипирина.
– Препараты лития – как правило, препараты лития не следует применять совместно с диуретиками. Диуретики снижают почечный клиренс лития и повышают риск развития токсических эффектов препаратов лития.
– Карбеноксолон – может вызывать задержку натрия в организме и, как следствие, снижать эффективность спиронолактона. Следует избегать одновременного применения карбеноксолона и спиронолактона.
– Карбамазепин – при одновременном применении с диуретиками препарат может вызвать клинически значимую гипонатриемию.
– Гепарин, низкомолекулярный гепарин – одновременное применение со спиронолактоном может привести к тяжелой гиперкалиемии.
– Производные кумарина – препарат снижает эффективность данной группы препаратов.
– Спиронолактон может усиливать действие аналогов ГнРГ (гонадотропин-релизинг-гормона):трипторелина, бусерелина, гонадорелина.
- С особой осторожностью спиронолактон следует применять у пациентов, основное заболевание которых может провоцировать развитие ацидоза и/или гиперкалиемии.
- Пациенты с диабетической нефропатией имеют повышенный риск развития гиперкалиемии.
- Прием спиронолактона может вызвать транзиторное повышение азота мочевины крови (АМК), особенно на фоне имеющегося нарушения функции почек и гиперкалиемии. Спиронолактон может вызвать обратимый гиперхлоремический метаболический ацидоз. Таким образом, при применении препарата у пациентов с нарушениями функции почек и печени, а также у пациентов пожилого возраста, необходим регулярный контроль показателей электролитов сыворотки крови и функции почек.
- Одновременное применение спиронолактона с препаратами, вызывающими гиперкалиемию (например, другие калийсберегающие диуретики, ингибиторы АПФ, антагонисты рецепторов ангиотензина II, блокаторы альдостерона, гепарин, низкомолекулярный гепарин, препараты калия, богатая калием диета, употребление калий-содержащих заменителей соли), может привести к развитию тяжелой гиперкалиемии.
- Гиперкалиемия может привести к смертельному исходу. Критически важно контролировать и корректировать содержание калия у пациентов с тяжелой формой сердечной недостаточности, получающих спиронолактон. Не следует применять препарат совместно с другими калийсберегающими диуретиками. У пациентов с содержанием калия в сыворотке выше 3,5 мЭкв/л противопоказано применение препаратов калия. Рекомендуемая частота мониторинга содержания калия и креатинина - через неделю после начала приема препарата или увеличения дозы спиронолактона, ежемесячно в течение первых 3 месяцев, затем ежеквартально в течение года, после чего – каждые 6 месяцев. При содержании калия в сыворотке крови больше 5 мЭкв/л или креатинина больше 4 мг/дл следует временно или полностью прекратить прием спиронолактона.
- У пациентов с порфирией препарат Верошпирон® следует применять с особой осторожностью, поскольку многие препараты провоцируют обострения порфирии.
- При приеме препарата запрещается употребление алкоголя.
- В случае непереносимости лактозы следует принимать во внимание, что капсулы 50 мг содержат 127,5 мг лактозы моногидрата, а капсулы 100 мг содержат 255,0 мг лактозы моногидрата. Данный препарат не следует принимать пациентам с такими редкими наследственными заболеваниями, как непереносимость галактозы, полная лактазная недостаточность или синдром глюкозо-галактозной мальабсорбции.
- Капсулы Верошпирон® 100 мг содержат в своем составе краситель «солнечный закат» желтый FCF (E 110), который может вызвать аллергические реакции.
Беременность
Препарат противопоказан при беременности Спиронолактон или его метаболиты проходят через гематоплацентарный барьер.
Грудное вскармливание
Метаболиты спиронолактона обнаруживались в грудном молоке. В случае необходимости применения спиронолактона следует прервать грудное вскармливание и использовать другой способ кормления ребенка.
Особенности влияния лекарственного средства на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами
В начале лечения от управления транспортными средствами и опасными механизмами следует отказаться на период времени, продолжительность которого определяется индивидуально. В дальнейшем к этому ограничению следует подходить дифференцировано у каждого отдельного пациента.
Передозировка
Симптомы: передозировка спиронолактоном может вызвать состояния и симптомы, которые относятся к нежелательным реакциям, наблюдаемым на фоне его приема (например сонливость, спутанность сознания, макулопапулезная или эритематозная сыпь, тошнота, рвота, головокружение, диарея). В редких случаях может наблюдаться гипонатриемия или гиперкалиемия, особенно у пациентов с нарушениями функции почек; у пациентов с тяжелыми заболеваниями печени передозировка может привести к печеночной коме.
Лечение: симптоматическое, специфического антидота нет. Следует поддерживать водно-электролитный и кислотно-щелочной баланс назначением выводящих калий диуретиков, парентеральным введением глюкозы с инсулином, в тяжелых случаях – проведением гемодиализа.
Форма выпуска и упаковка
По 10 капсул в контурной ячейковой упаковке из пленки поливинилхлоридной и фольги алюминиевой.
По 3 контурные упаковки вместе с инструкцией по медицинскому применению на государственном и русском языках вкладывают в картонную пачку.
Условия хранения
Хранить при температуре не выше 30 0С.
Хранить в недоступном для детей месте!
Срок хранения
5 лет
Не применять по истечении срока годности.
Условия отпуска из аптек
По рецепту
Саудалық атауы
Верошпирон®
Халықаралық патенттелмеген атауы
Спиронолактон
Дәрілік түрі
Капсулалар 50 мг, 100 мг
Құрамы
50 мг немесе 100 мг бір капсуланың құрамында
белсенді зат - 50 мг немесе 100 мг спиронолактон
қосымша заттар: натрийлаурилсульфаты, магнийстеараты, жүгері крахмалы, лактоза моногидраты,
50 мг капсула қабығының құрамы
қақпақшасы: хинолинді сары (Е 104), титанның қостотығы (Е 171), желатин,
корпусы: титанның қостотығы (Е 171), желатин,
100 мг капсула қабығының құрамы
қақпақшасы: «күн батар түстес» сары (Е 110), титанның қостотығы (Е 171), желатин,
корпусы: «күн батар түстес» сары (Е 110), хинолинді сары (Е 104), титанның қостотығы (Е 171), желатин
Сипаттамасы
Мөлдір емес сары қақпақшасы және мөлдір емес ақ корпусы бар қатты желатинді капсулалар, өлшемі «3» (50 мг доза үшін).
Мөлдір емес қызыл-сары қақпақшасы және мөлдір емес сары корпусы бар қатты желатинді капсулалар, өлшемі «0» (100 мг доза үшін). Капсуланың ішінде – ұсақ түйірлі түйіршіктелген ақ түсті ұнтақ тәрізді қоспа.
Фармакотерапиялық тобы
Жүрек-қантамыр жүйесі. Диуретиктер. Калий жинақтаушы диуретиктер. Альдостерон антагонистері. Спиронолактон
АТХ коды С03D А01
Фармакологиялық қасиеттері
Фармакокинетикасы
Спиронолактонның асқазан-ішек жолынан тез және толық сіңіріледі. Плазма ақуыздарымен ол едәуір дәрежеде (шамамен 90%) байланысады. Спиронолактон жылдам метаболизмге ұшырайды. Оның белсенді метаболиттері 7α-тиометилспиронолактон және канренон болып табылады. Спиронолактонның жартылай шығарылу кезеңінің қысқа (1,3 сағат) екеніне қарамастан, оның белсенді метаболиттерінің жартылай шығарылу кезеңдері ұзақтау (2,8-ден 11,2 сағатқа дейін). Метаболиттері, ең алдымен, несеппен экскрецияланады, шағын бөлігі нәжіспен экскрецияланады. Спиронолактон және оның метаболиттері плацента арқылы өтеді және ана сүтімен экскрецияланады.
Пациенттер 100 мг спиронолактонды 15 күн бойы күнделікті тамақтанудан қабылдағаннан кейін спиронолактонның плазмадағы жоғары шекті концентрациясына жетуге дейінгі уақыт (tmax), плазмадағы жоғары шекті концентрациясы (Cmax) және жартылай шығарылу кезеңі (Т1/2) көрсеткіштері: тиісінше, 2,6 сағат, 80 нг/мл және шамамен 1,4 сағат. 7α-тиометилспиронолактон және канренон үшін осы көрсеткіштер, тиісінше, 3,2 және 4,3 сағат; 391 нг/мл және 181 нг/мл; 13,8 және 16,5 сағат құраған.
Спиронолактонның бір реттік дозасының бүйрекке ықпал етуі 7 сағат өткенде жоғары шегіне жетіп, кем дегенде, 24 сағат бойы сақталады.
Фармакодинамикасы
Спиронолактон – альдостеронның бәсекелі антагонисі. Ол нефронның дистальді өзекшелерінде әрекет етіп, натрий иондары мен судың кідірісін, сондай-ақ альдостерон әсерлері - калий иондарының экскрециясын тежейді. Ол Na+ және Cl-экскрециясын арттырып қана қоймай, несеппен К+ экскрециясын төмендетеді – ол Н+ экскрециясын да төмендетеді. Өзінің диуретикалық әсерінің нәтижесі ретінде, ол гипотензиялық әсерге ие болады.
Қолданылуы
- іркілісті жүрек жеткіліксіздігінде (пациентте басқа диуретиктермен емдеуге жауап беру байқалмайтын немесе олардың әсерлерін үдету қажет болатын жағдайларда)
- эссенциальді артериялық гипертензияда (ең алдымен, гипокалиемия жағдайларында, әдетте басқа гипертензияға қарсы препараттармен біріктіріп)
- ісінулермен және/немесе асцитпен қатар жүретін бауыр циррозында
- бастапқы гиперальдостеронизмді емдеуде
- нефроздық синдромнан болатын ісінулерде
- басқа ем алу мүмкін емес жағдайларда гипокалиемияны емдеуде
- жүрек гликозидтерін алатын пациенттердегі гипокалиемияның профилактикасында (басқа ұстанымдар мақсатқа сай емес немесе сәйкес келмейтін болып қарастырылатын жағдайларда)
Қолдану тәсілі және дозалары
Дозалау сызбасы
Ересектер
Бастапқы гиперальдостеронизм
Диагностикалық мақсаттар үшін
1) Ұзақ тест: спиронолактон тәулігіне 400 мг 3-4 апта қабылдайды. Гипокалиемия жәнеартериялықгипертензияны түзетуге қол жеткізгенде бастапқы гиперальдостеронизмболуын болжамдауға болады.
2) Қысқа тест: спиронолактон тәулігіне 400 мг 4 күн бойы қабылданады. Верошпирон®препаратын қабылдау кезінде қанда калий мөлшері артқанда және оны тоқтатқаннан кейін төмендегенде бастапқы гиперальдостеронизм болуын болжамдауға болады.
Емдеу
Хирургиялық емге дайындық кезінде спиронолактонды 100-ден 400 мг дейінгі дозаларда қолданады. Егер операция тағайындалмаса, спиронолактонды ең аз тиімді дозада ұзақ демеуші ем үшін қолдануға болады. Мұндай жағдайда препараттың бастапқы дозасы ең аз тиімді дозаға жеткенге дейін әрбір 14 күн сайын азайтылуы мүмкін. Верошпирон® препаратын ұзақ қолданғанда жағымсыз әсерлерінің айқындығын төмендету үшін басқа диуретиктермен біріктірілімде қолдану ұсынылады.
Іркілісті жүрек жеткіліксіздігі немесе нефроздық синдром аясындағы ісінулер
Бастапқы доза 100 мг құрайды және тәулігіне 25-тен 200 мг дейінгі аралықта өзгеруі мүмкін, препаратты 1-2 қабылдау ішінде қолдануға болады. Препараттың анағұрлым жоғары дозаларын қабылдағанда Верошпирон® бүйрек өзекшерінің анағұрлым проксимальді бөлімінде әсер ететін диуретикпен бірге қолданылуы мүмкін. Мұндай жағдайда Верошпирон® препаратының дозасын түзету керек.
Жүректің ауыр жеткіліксіздігін емдеген кезде қосымша ем (Нью-Йорк кардиологиялық қауымдастығының (NYHA) жіктеуі бойынша III-IV класс және лықсыту фракциясы ≤35%)
Егер қан сарысуында калий мөлшері 5,0 мЭкв/л аспайтын болса, ал креатинин концентрациясы қан сарысуында 2,5 мг/дл аспайтын болса, қолданудың басында базалық стандартты ем аясында спиронолактонның дозасы тәулігіне 25 мг құрауы тиіс. Тәулігіне 25 мг дозада препарат жағымдылығы жақсы пациенттерге клиникалық көрсетілімдері бойынша дозаны тәулігіне 50 мг дейін арттыруға болады. Препарат жақпайтын пациенттерге тәулігіне 25 мг дозада, препарат дозасын 2 күнде бір рет 25 мг дейін төмендетуге болады.
Бұрын қолданылған гипотензиялық препараттардың тиімділігі жеткіліксіз болған жағдайда артериялық гипертензияны емдеу кезіндегі қосымша ем
Спиронолактонның бастапқы дозасы басқа гипотензиялық препараттармен бір мезгілде қолданғанда тәулігіне 25 мг құрайды. Егер 4 апта өткеннен кейін артериялық қысым мақсатты мәніне жетпесе, препараттың дозасын екі еселеуге болады. Гиперкалиемия дамуын туындатуы мүмкін препаратты қабылдайтын артериялық гипертензиясы бар пациенттерде (мысалы, ангиотензин-өзгертетін фермент (АӨФ) тежегіштері немесе ангиотензин рецепторларының блокаторлары), спиронолактон қолдануды бастағанға дейін қан сарысуында калий және креатинин мөлшерін бағалау керек. Қан сарысуында калий мөлшері 5,0 ммоль/л асатын, ал креатинин концентрациясы қан сарысуында 2,5 мг/дл асатын пациенттерге Верошпирон® препаратын қолданбаған жөн. Спиронолактон қабылдауды бастағаннан кейін 3 ай ішінде қандағы калий және креатинин мөлшерін мұқият бағалау керек.
Асцит және бауыр циррозына байланысты ісінулер
Егер несепте Na/K иондарының арақатынасы 1,0 асатын болса, препараттың тәуліктік дозасы 100 мгқұрауы тиіс. Егер көрсетілген арақатынасы 1,0 аз болса, препарат дозасы тәулігіне200-ден400 мг дейінгі аралықта болуы тиіс.
Демеуші доза әрбірпациентүшін жекелей белгіленуі тиіс.
Гипокалиемия
Егеркалий препараттарын немесе басқа калийжинақтаушы әдістерді қолдану жеткіліксіз болатын болса, препараттәулігіне 25-100 мг дозада тағайындалады.
Егде жастағы пациенттер
Препаратпен емдеуді ең жоғары қажетті әсеріне жеткенге дейін оны біртіндеп ұлғайта отырып ең аз дозадан бастау ұсынылады. Спиронолактон метаболизмі мен шығарылуына әсер етуі ықтимал бүйрек пен бауырдың ауыр бұзылулары бар пациенттерде сақ болу керек. Сонымен қоса, препаратты егде жастағы пациенттерде қолданғанда гиперкалиемияның даму қаупін ескерген жөн.
Қолдану тәсілі
Әдетте, спиронолактонның тәуліктік дозасы тамақтанудан кейін тәулігіне 1 немесе 2 рет қабылданады. Тәуліктік дозаны немесе препараттың тәуліктік дозасының бірінші бөлігін таңертең қабылдау ұсынылады.
Жағымсыз әсерлері
Өте жиі (˃1/10)
- гиперкалиемия (бүйрек жеткіліксіздігі бар және калий препараттарын алатын пациенттерде)
- аритмия (бүйрек жеткіліксіздігі бар және калий препараттарын алатын пациенттерде)
- либидо төмендеуі, эректильді дисфункция, гинекомастия (ерлерде), сүт безінің ауырсынуы, кеуденің ауыруы (ерлерде), сүт безінің ұлғаюы, етеккір бұзылулары (әйелдерде)
Жиі (˃1/100, <1/10)
- гиперкалиемия (егде жастағы пациенттерде, диабетиктерде және АӨФ тежегіштерін қабылдайтындар)
- жүрек айну, құсу
- бедеулік (жоғары дозаларын пайдаланған жағдайда (тәулігіне 450 мг))
Жиі емес (˃1/1000, <1/100)
- бас ауыру, сананың шатасуы, ұйқышылдық (бауыр циррозы бар пациенттерде), астения, шаршау, бас айналу, бұлшықеттердің түйілуі, атаксия, балтыр бұлшықеттерінің құрысуы
Сирек (˃1/10000, <1/1000)
- аса жоғары сезімталдық
- гипонатриемия, дегидратация, порфирия
- гастрит, ойық жара, асқазаннан қан кету, асқазанның ауыруы, диарея,іш қату
-бөртпе, есекжем, гиперемия
Өте сирек (<1/10000)
- тромбоцитопения, эозинофилия, мегалобластоз
-лейкопения (агранулоцитозды қоса)
- гирсутизм
-салдану, параплегия
- васкулит
-дауыс тембрінің өзгеруі
- гепатит
- алопеция, экзема, сақина тәрізді эритема, терінің жегі тәріздес зақымдануы, макула-папулезді және эритематозды бөртпе, дәрілік қызба, қышыну
- остеомаляция
-жедел бүйрек жеткіліксіздігі
- қан сарысуындағы мочевина мөлшерінің жоғарылауы, гиперкреатининемия
Жиілігі белгісіз
- гиперхлоремиялық ацидоз немесе алкалоз
-жағымсыз гипотензия
-буллезді пемфигоид (әдетте, ұзақ қолданған кезде)
- гликозилденген гемоглобин мөлшерінің артуы (HbA1c)
- Стивенс-Джонсон синдромы(SJS),уытты эпидермалық некролиз (TEN), эозинофилиямен және жүйелік симптомдармен дәрілік бөртпе (DRESS), гипертрихоз, бауыр функциясының бұзылуы, дімкәстік, сүт бездерінің қатерсіз ісігі, электролит алмасуының бұзылуы.
Жағымсыз әсерлер, әдетте, препаратты тоқтатқаннан кейін басылады.
Жағымсыз реакцияларға күмәндану туралы хабарлар
Осы препаратқа жағымсыз дәрілік реакцияларына күмәндану туралы хабарлап отыру қажет.Бұл осы дәрілік затқа «пайда/қауіп» арақатынасына мониторинг жүргізуді жалғастыруға мүмкіндік береді. Денсаулық сақтау саласы қызметкерлерінен жағымсыз реакцияларға барлық күмәнданулар жайында ұлттық ақпарат жүйесін пайдалана отырып хабарлауды өтінеді. Егер көрсетілген жағымсыз әсерлерінің кез келгені ушығатын болса, немесе Сіз нұсқаулықта көрсетілмеген кез келген басқа жағымсыз әсерлерін байқасаңыз, бұл жайында емдеуші дәрігерге хабарлаңыз.
Аталған ЖДР туындауы немесе нашарлауы, сондай-ақ осы нұсқаулықта көрсетілмеген реакциялар туралы дәрігерге хабарлау керек.
Қолдануға болмайтын жағдайлар
- әсер етуші затқа немесе «Құрамы» бөлімінде аталған қосымша заттардың кез келгеніне жоғары сезімталдық
- анурия, жедел бүйрек жеткіліксіздігі, созылмалы бүйрек жеткіліксіздігі, бүйректің азот бөлу функциясының айқын бұзылуы (шумақтық сүзіліс жылдамдығы <10 мл/мин)
- жүрек қызметінің жеткіліксіздігі (шумақтық сүзілу жылдамдығы 30 мл/мин кем немесе креатининнің сарысу концентрациясы 220 мкмоль/л астам)
- гиперкалиемия, гипонатриемия, гиперкальциемия
- эплеренон немесе басқа калий жинақтаушы диуретиктерді бір мезгілде қолдану
- жүктілік және лактация кезеңі
- Аддисон ауруы
- 18 жасқа дейінгі балалар мен жасөспірімдерге (капсула қабығының құрамында балаларға тыйым салынған бояғыштар болуына байланысты)
- галактоза жақпаушылығы, толық лактаза жеткіліксіздігі немесе глюкоза-галактоза мальабсорбциясы синдромы сияқты сирек тұқым қуалайтын аурулары бар пациенттерге
Дәрілермен өзара әрекеттесуі
- Верошпирон® препаратын: басқа калий жинақтаушы диуретиктермен, АӨФ тежегіштерімен, ангиотензин II рецепторлары антагонистерімен, альдостерон блокаторларымен, калий препараттарымен қатар қабылдау, сондай-ақ калийге бай диетаны ұстану, немесе құрамында калий бар тұз алмастырғыштарын тұтыну ауыр гиперкалиемия дамуына әкелуі мүмкін.
- Нағыз гиперкалиемия туындататын дәрілік заттардан басқа, триметоприм/сульфаметоксазол (ко-тримоксазол деп аталатын антибиотик)біріктірілімін спиронолактонмен бір мезгілде қолдану клиникалық мәнді гиперкалиемияға әкелуі мүмкін.
- Басқа диуретиктер қолдану – диурезді күшейтеді.
– Иммунодепрессанттар, циклоспорин және такролимус спиронолактон туындататын гиперкалиемияның даму қаупін арттыруы мүмкін.
– Колестирамин, аммоний хлориді гиперкалиемия және гиперхлоремиялық метаболизмдік ацидоздың даму қаупін де жоғарылатуы мүмкін.
– Трициклді антидепрессанттар және психозға қарсы дәрілер спиронолактонның гипертензияға қарсы әсерін күшейтуі мүмкін.
– Гипотензиялық дәрілер – спиронолактон гипотензиялық препараттардың әсерін үдетеді, дозасын спиронолактонмен бір мезгілде қабылдаған кезде төмендету және одан әрі қажеттілік жағдайында түзету қажет болуы ықтимал. АӨФ тежегіштері альдостерон өндірілуін төмендететін болғандықтан, осы топ препараттарын спиронолактонмен біріктіріп тұрақты негізде, әсіресе бүйрек функциясының бұзылуы анықталған пациенттерде пайдаланбаған жөн.
– Нитроглицеринмен, өзге нитраттармен немесе вазодилататорлармен бір мезгілде қабылдау спиронолактонның гипертензияға қарсы әсерін күшейтуі мүмкін.
– Алкоголь, барбитураттар немесе есірткілік препараттар –спиронолактонмен байланысты ортостаздық гипотензияны үдетуі мүмкін.
– Прессорлы аминдер (норэпинефрин) – спиронолактон норэпинефринге қантамырлық реакцияны төмендетеді. Осы себептен спиронолактон қабылдайтын пациенттерде жергілікті немесе жалпы анестезия жүргізгенде сақ болу керек.
– Қабынуға қарсы стероидты емес препараттар (ҚҚСП) – ҚҚСП қабылдау кейбір пациенттерде ілмектік, калий жинақтаушы және тиазид диуретиктерінің диурездік, натрийурездік және гипертензияға қарсы әсерін төмендетуі мүмкін. ҚҚСП (мысалы, ацетилсалицил қышқылы, индометацин және мефенам қышқылы) бір мезгілде калий жинақтаушы диуретиктермен қолдану ауыр гиперкалиемия дамуына әкелуі мүмкін. Осылайша, спиронолактонды ҚҚСП бір мезгілде қабылдағанда пациенттің жай-күйін несеп айдайтын препараттың қалаулы әсерге жеткізуін мұқият бақылаған жөн.
– Глюкокортикостероидтар, АКТГ – электролиттерді енгізу жылдамдығы артуы, атап айтқанда гипокалиемия байқалуы мүмкін.
- Дигоксин – спиронолактон дигоксиннің жартылай шығарылу кезеңін ұзартуы мүмкін, бұл оның қан сарысуында дигоксин концентрациясының артуына және соның салдарынан, оның уыттылығының күшеюіне әкелуі ықтимал. Спиронолактон қабылдағанда дигоксин дозасын төмендету қажет болуы мүмкін. Дигоксинмен артық дозалануын немесе дигитализация жеткіліксіздігін болдырмау үшін пациенттің жағдайын мұқият бағалау керек.
- Зертханалық зерттеу нәтижелеріне препараттың әсері – әдебиетте спиронолактон немесе оның метаболиттерінің дигоксин концентрациясының радиоиммундық талдау әдісімен анықталған көрсеткіштеріне әсер етудің бірнеше жағдайлары сипатталған.
- Флуориметриялық талдау кезінде спиронолактон флуоресценций (мысалы, кортизол, эпинефрин) баламалы параметрлерімен қосылыстар мөлшерін талдау нәтижелеріне әсер етуі мүмкін.
- Антипирин – спиронолактон антипирин метаболизмін жылдамдатады.
- Литий препараттары – әдетте, литий препараттарын диуретиктермен бірге қолданбаған жөн. Диуретиктер литийдің бүйрек клиренсін төмендетеді және литий препараттарының уытты әсерлерінің даму қаупін арттырады.
- Карбеноксолон – организмде натрий іркілісін туындатуы,соның салдарынан спиронолактонның тиімділігін төмендетуі мүмкін. Карбеноксолон және спиронолактонды бір мезгілде қолдануды болдырмаған жөн.
- Карбамазепин – диуретиктермен бір мезгілде қолданғанда препарат клиникалық мәнді гипонатриемияны туындатуы мүмкін.
- Гепарин, төмен молекулалы гепарин – спиронолактонмен бір мезгілде қолдану ауыр гиперкалиемияға әкелуі мүмкін.
- Кумарин туындылары – препарат препараттың осы тобының тиімділігін төмендетеді.
- Спиронолактон ГнРГ аналогтары (гонадотропин-релизинг-гормон): трипторелин, бусерелин, гонадорелиннің әсерін күшейтуі мүмкін.
Айрықша нұсқаулар
- Негізгі аурулары ацидоз және/немесе гиперкалиемияның дамуына түрткі болатын пациенттерде спиронолактонды ерекше сақтықпен қолдану керек.
- Диабеттік нефропатиясы бар пациенттерде гиперкалиемияның даму қаупі жоғары болады.
- Спиронолактон қабылдау қан мочевина азотының (ҚМА) транзиторлық жоғарылауын, әсіресе бүйрек функциясының бұзылуы болған және гиперкалиемия аясында туындатуы мүмкін. Спиронолактон қайтымды гиперхлоремиялық метаболизмдік ацидоз туғызуы мүмкін. Осылайша, препаратты қолдану бүйрек және бауыр функциясы бұзылған пациенттерде, сондай-ақ егде жастағы пациенттерде қан сарысуында электролиттер көрсеткіштерін және бүйрек функциясын ұдайы бақылап отыру қажет.
- Спиронолактонды гиперкалиемия туындататын препараттармен (мысалы, басқа калий жинақтаушы диуретиктер, АӨФ тежегіштері, ангиотензин II рецепторларының антагонисі, альдостерон блокаторлары, гепарин, төмен молекулалы гепарин, калий препараттары, калийге бай диета, құрамында калий бар тұз алмастырғыштарын тұтыну) бір мезгілде қолдану ауыр гиперкалиемия дамуына әкелуі мүмкін.
- Гиперкалиемия өлімге әкеп соғуы мүмкін. Спиронолактон қабылдайтын жүрек жеткіліксіздігінің ауыр түрі бар пациенттерде калий мөлшерін бақылап отыру мен түзетудің маңызы зор. Препаратты басқакалийжинақтаушы диуретиктермен бірге қолданбаған жөн. Сарысудағы калий мөлшері 3,5 мЭкв/л жоғары пациенттерге калий препараттарын қолдануға болмайды. Калий және креатинин мөлшеріне мониторинг жүргізудің ұсынылатын жиілігі - препарат қабылдауды бастағаннан немесе спиронолактон дозасын арттырғаннан кейін бір аптадан соң, алғашқы 3 ай ішінде ай сайын, содан соң жыл бойы тоқсан сайын, осыдан кейін – әрбір 6 ай сайын. Қан сарысуында калий мөлшері 5 мЭкв/л асатын немесе креатинин 4 мг/дл асатын болғанда спиронолактон қабылдауды уақытша немесе толықтай тоқтату керек.
- Порфириясы бар пациенттерде Верошпирон®препаратын аса сақтықпен қолдану керек, өйткені көптеген препараттар порфирия өршуіне түрткі болады.
- Препарат қабылдағанда алкоголь тұтынуға тыйым салынады.
- Лактоза жақпаушылығы жағдайында 50 мг капсула құрамында 127,5 мг лактоза моногидраты, ал 100 мг капсула құрамында255,0 мг лактоза моногидраты бар екендігін ескерген жөн. Бұл препаратты галактоза жақпаушылығы, толық лактаза жеткіліксіздігі немесе глюкоза-галактоза мальабсорбциясы синдромы сияқты сирек тұқым қуалайтын аурулары бар пациенттер қабылдамауы керек.
- 100 мг Верошпирон® капсулалары құрамында «күн батар түстес» сары бояғыш FCF (E 110) бар, ол аллергиялық реакциялар туғызуы мүмкін.
Жүктілік
Препаратты жүктілік кезінде қолдануға болмайды, Спиронолактон немесе оның метаболиттері гематоплацентарлық бөгет арқылы өтеді.
Емшекпен қоректендіру
Спиронолактон метаболиттері емшек сүтінде анықталмаған. Спиронолактон қолдану қажет болған жағдайда бала емізуді тоқтату және бала емізудің басқа тәсілін пайдалану керек.
Дәрілік заттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері
Емдеудің басында ұзақтығы әркімде жеке белгіленетін уақыт кезеңінде көлік құралдарын және қауіптілігі зор механизмдер басқарудан бас тартқан дұрыс. Одан әрі әр жеке пациентте осы шектеуге әрқайсысының ерекше қырынан келу керек.
Артық дозалануы
Симптомдары: спиронолактонмен артық дозалану оны қабылдау аясында байқалатын жағымсыз реакцияларға жататын жағдайлар мен симптомдарды туындатуы мүмкін (мысалы ұйқышылдық, сананың шатасуы, макулопапулезді немесе эритематозды бөртпе, жүрек айну, құсу, бас айналу, диарея). Сирек жағдайларда гипонатриемия немесе гиперкалиемия байқалуы мүмкін, әсіресе бүйрек функциясы бұзылған пациенттерде; ауыр бауыр аурулары бар пациенттерде артық дозалану бауыр комасына әкелуі мүмкін.
Емі: симптоматикалық, арнайы антидоты жоқ. Су-электролиттік және қышқылды-сілтілік теңгерімді калий шығаратын диуретиктерді тағайындаумен, инсулинмен бірге глюкозаны парентеральді енгізумен, ауыр жағдайларда – гемодиализ жүргізумен сақтап тұру керек.
Шығарылу түрі және қаптамасы
10 капсуладан поливинилхлоридті үлбірден және алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамада.
3 пішінді қаптамадан медициналық қолдану жөніндегі мемлекеттік және орыс тіліндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынады.
Сақтау шарттары
30 0С-ден аспайтынтемпературада сақтау керек.
Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!
Сақтау мерзімі
5 жыл
Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды.
Дәріханалардан босатылу шарттары
Рецепт арқылы