Валодип, 5 мг/160 мг, таблетки №28, пачка из картона
Торговое название
Валодип
Международное непатентованное название
Нет
Лекарственная форма
Таблетки, покрытые пленочной оболочкой, 5 мг/80 мг, 5 мг/160 мг и
10 мг/160 мг
Состав
Одна таблетка содержит
Для дозировки 5 мг/80 мг:
|
активные
вещества: |
амлодипина бесилат 6,94 (эквивалентно амлодипину
5 мг), |
|
|
валсартан
80 мг |
Для дозировки 5 мг/160 мг:
|
активные
вещества: |
амлодипина
бесилат 6,94 (эквивалентно амлодипину 5 мг) |
|
|
валсартан
160 мг |
Для дозировки 10 мг/160 мг:
|
активные вещества: |
амлодипина
бесилат 13,88 (эквивалентно амлодипину10 мг) |
|
|
валсартан
160 мг |
вспомогательные вещества: целлюлоза микрокристаллическая, маннитол
магния стеарат, натрия кроскармеллоза, повидон, кремния диоксид коллоидный безводный, натрия лаурилсульфат
пленочная оболочка: Опадрай II белый (состоит из спирта поливинилового частично гидролизованного, титана диоксида (Е171), макрогола и талька), железа оксид желтый (Е172)
Описание
Таблетки круглой формы, покрытые пленочной оболочкой коричневато-желтого цвета, слегка двояковыпуклые, с фаской и возможными темными пятнами (для дозировки 5 мг/80 мг).
Таблетки овальной формы, покрытые пленочной оболочкой коричневато-желтого цвета, двояковыпуклые, с возможными темными пятнами (для дозировки 5 мг/160 мг).
Таблетки овальной формы, покрытые пленочной оболочкой коричневато-желтого цвета, двояковыпуклые (для дозировки 10 мг/160 мг)
Фармакотерапевтическая группа
Сердечно - сосудистая система. Препараты, влияющие на ренин-ангиотензиновую систему. Ангиотензина II антагонисты, комбинации. Антагонисты ангиотензина ІІ и блокаторы кальциевых каналов. Валсартан и амлодипин. Код АТХ С09DB01
Фармакологические свойства
Фармакокинетика
Фармакокинетика препарата Валодип характеризуется линейностью. Поскольку фармакокинетическое взаимодействие между валсартаном и амлодипином отсутствует, ниже приведена фармакокинетика для каждого препарата в отдельности.
Амлодипин
После приема внутрь амлодипина в терапевтических дозах максимальная концентрация амлодипина в плазме крови достигается через 6-12 часов. Значения абсолютной биодоступности по расчетам находятся между 64% и 80%. Прием пищи не влияет на биодоступность амлодипина. Объем распределения составляет приблизительно 21 л/кг. 97.5% циркулирующего препарата связывается с белками плазмы. Амлодипин интенсивно (90%) метаболизируется в печени с образованием активных метаболитов. Выведение амлодипина из плазмы носит двухфазный характер с терминальным периодом полувыведения от 30 до 50 часов. Равновесные концентрации в плазме достигаются после продолжительного применения в течение 7-8 дней. Десять процентов неизмененного амлодипина и 60% амлодипина в виде метаболитов выводится с мочой.
Валсартан
После приема внутрь одного валсартана максимальная концентрация валсартана достигается через 2-3 часа. Средняя абсолютная биодоступность составляет 23%. Валсартан имеет мультиэкспоненциальный характер параметров выведения (t1/2α <1ч и t1/2ß около 9 ч). Пища уменьшает биодоступность (по значению AUC) валсартана на 40% и максимальную концентрацию в плазме крови (Cmax) почти на 50%, хотя почти через 8 ч после приема концентрации валсартана в плазме крови одинаковы как при приеме пищи, так и натощак. Это уменьшение AUC, однако, не сопровождается клинически значимым уменьшением терапевтического эффекта; валсартан, таким образом, можно назначать или с приемом пищи или натощак. В равновесном состоянии объем распределения валсартана после внутривенного введения составляет 17 л, что указывет на отсутствие экстенсивного распределения валсартана в ткани. Валсартан в высокой степени связывается с белками сыворотки (94-97%), главным образом с альбуминами сыворотки. Валсартан не подвергается выраженному метаболизму, т.к. только около 20% дозы определяется в виде метаболитов. Гидроксильный метаболит идентифицирован в плазме в низких концентрациях (менее чем 10% от AUC валсартана). Этот метаболит фармакологически активен. Васартан выводится в основном в неизмененном виде с калом (около 83% дозы) и, в основном, в неизмененном виде с мочой (около 13% дозы). После внутривенного введения, плазменный клиренс валсартана составляет около 2 л/ч и его почечный клиренс составляет 0.62 л/ч (около 30% общего клиренса). Период полувыведения валсартана составляет 6 часов.
Комбинация фиксированных доз амлодипин/валсартан
После приема внутрь комбинации фиксированных доз амлодипин/валсартан
максимальные концентрации валсартана и амлодипина достигаются через 3 и 6-8 часов, соответственно. Скорость и степень абсорбции комбинации фиксированных доз амлодипин/валсартан эквивалентны биодоступности валсартана и амлодипина при приеме каждого из них в отдельности.
Фармакодинамика
Валодип является комбинацией двух антигипертензивных веществ с дополняющим друг друга механизмом контроля артериального давления у пациентов с эссенциальной гипертензией: амлодипин относится к классу антагонистов кальция и валсартан к классу препаратов антагонистов ангиотензина II. Комбинация этих ингредиентов обладает аддитивным антигипертензивным эффектом, уменьшая артериальное давление в большей степени, чем каждый компонент в отдельности.
Амлодипин, входящий в состав препарата Валодип ингибирует трансмембранное поступление ионов кальция в сердечную и сосудистую гладкую мускулатуру. Механизм антигипертензивного действия амлодипина обусловлен прямым релаксирующим действием на гладкую мускулатуру сосудов, что приводит к снижению периферического сосудистого сопротивления и артериального давления. После введения терапевтических доз для пациентов с гипертонией, амлодипин вызывает расширение сосудов и приводит к снижению артериального давления в лежачем состоянии и в положении стоя. Эти снижением артериального давления не сопровождается значительным изменением частоты сердечных сокращений или уровня катехоламинов в крови при постоянном применении. У больных с артериальной гипертонией с нормальной функцией почек, амлодипин в терапевтических дозах приводит к снижению почечного сосудистого сопротивления и увеличению скорости клубочковой фильтрации и эффективного почечного кровотока плазмы без изменений фильтрации или протеинурии.
Как и другие блокаторы кальциевых каналов, измерение параметров гемодинамики и функции сердца в покое, при физической нагрузке (или ходьбе) у пациентов с нормальной функцией желудочков, получавших амлодипин, в целом продемонстрировали небольшое повышение сердечного индекса без существенного влияния на конечное диастолическое давление или объем. Амлодипин не изменяет функции синусового узла или атриовентрикулярную проводимость у интактных животных или людей.
Валсартан является пероральным активным, сильнодействующим и специфичным антагонистом рецепторов ангиотензина II. Он действует избирательно на АТ1 подтип рецептора, который отвечает за активность ангиотензина II. Повышенный уровень плазменного ангиотензин II после блокады AT1-рецепторов валсартаном могут стимулировать разблокированные АТ2-рецепторы, которые появляются для уровновешивания эффекта рецепторов AT1. Валсартан не является частичным агонистом активности АТ 1-рецепторов и имеет высокое (около 20000 раз) большее сродство к АТ 1-рецепторам, чем для АТ2 рецепторов.
Валсартан не ингибирует АКФ, известную также как кининаза II, который превращает ангиотензин I в ангиотензин II и снижает уровень брадикинина.
При приеме препарата Валодип в однократной дозе гипотензивный эффект сохраняется в течение 24 ч. Внезапная отмена препарата Валодип не сопровождается быстрым повышением артериального давления. У пациентов, у которых артериальное давление адекватно контролировалось амлодипином, но наблюдался крайне выраженный отек, при комбинированной терапии такой же контроль артериального давления достигался с менее выраженным отеком. Возраст, пол и раса не влияют на эффективность препарата Валодип.
Показания к применению
-лечение эссенциальной гипертензии при неэффективности монотерапии
Способ применения и дозы
Пациенты, у которых артериальное давление не поддается адекватному контролю при применении только одного амлодипина (или другого блокатора кальциевых каналов производного дигидропиридина) или только одного валсартана (или другого блокатора рецепоторов ангиотензина II), могут быть переведены на комбинированную терапию препаратом Валодип. Рекомендуемая доза - 1 таблетка в сутки (5 мг амлодипна и 80 мг валсартана или 5 мг амлодипина и 160 мг валсартана, или 10 мг амлодипина и 160 мг валсартана). При клиническом соответствии может быть рассмотрен прямой переход от монотерапии к комбинации с фиксированной дозой.
Для начальной терапии обычная стартовая доза составляет 5 мг/80 мг 1 раз в день. Дозировка может быть увеличена через 1 – 2 недели до максимальной дозы 10 мг/320 мг 1 раз в день по мере необходимости для контроля артериального давления. Валодип не рекомендуется в качестве начальной терапии у пациентов с дефицитом объема циркулирующей крови.
Максимальная суточная доза составляет 10 мг/320 мг.
Для удобства, пациенты, получающие валсартан и амлодипин в отдельных таблетках, могут быть переведены на Валодип, содержащий эти компоненты в тех же дозах. Валодип можно принимать с пищей или независимо от приема пищи с небольшим количеством воды.
Побочные действия
Нижеприведенные побочные реакции классифицированы по органам, системам и частоте возникновения, причем наиболее распространенные указаны первыми. Для каждой частоты в группе побочные реакции расположены в порядке возрастания серьезности.
Часто (> 1/100, < 1/10)
- назофарингит, гриппоподобные симптомы
- головная боль
- отеки, отек лица, пастозность, отек нижних конечностей, утомляемость, «горячие» приливы, астения
Нечасто (> 1/1000, <1/100)
- головокружение, сонливость, постуральноe головокружение, парестезия
- вертиго
- тахикардия, учащенное сердцебиение
- ортостатическая гипотензия
- кашель, боль в горле и гортани
- диарея, тошнота, абдоминальная боль, запор, сухость во рту
- сыпь, эритема
- припухлость суставов, боль в спине, арталгия
Редко (>1/10000, <1/1000)
- гиперчувствительность
- нарушение зрения
- тревожность
- шум в ушах
- обморок
- артериальная гипотензия
- гипергидроз, экзантема, зуд
- мышечные спазмы, ощущение тяжести
- поллакиурия, полиурия
- нарушение эректильной функции
- повышение уровня мочевины
Дополнительная информация относительно компонентов
Валодип может вызывать побочные реакции, ранее отмеченные для одного из индивидуальных компонентов, даже если такие реакции не наблюдались в клинических испытаниях.
Амлодипин
Следующие дополнительные побочные реакции были отмечены в клинических испытаниях при монотерапии амлодипином, независимо от причинно-следственной связи с изученным препаратом.
Нечасто:двоение в глазах, бессонница, изменения настроения, тремор, гипестезия, дисгевзия, одышка, ринит, рвота, диспепсия, алопеция, пурпура, нарушение окраски кожи, фоточувствительность, миалгия, расстройство мочеиспускания, никтурия, гинекомастия, боль, недомогание, боль в груди, повышение или снижение веса.
Очень редко:тромбоцитопения, лейкопения, аллергические реакции, гипергликемия, гипертония, периферическая нейропатия, аритмия, брадикардия, желудочковая тахикардия, мерцание предсердий, инфаркт миокарда, васкулит, панкреатит, гастрит, гиперплазия десен, гепатит, желтуха, ангионевротический отек, крапивница, мультиформная эритема, синдром Стивенса-Джонсона, увеличение уровня печеночных ферментов (чаще всего связано с холестазом).
Валсартан
Побочные эффекты, полученные в результате постмаркетинговых и лабораторных исследований (невозможно классифицировать по частоте):
- снижение гемоглобина, снижение гематокрита
- нейтропения, тромбоцитопения
- гиперчувствительность, включая сывороточную болезнь, ангионевротический отек
- увеличение концентрации калия в сыворотке крови
- васкулит
- увеличение показателей функции печени, включая повышение сывороточного билирубина
- миалгия
- ухудшение функции почек
- повышение уровня сывороточного креатинина
Следующие дополнительные побочные явления отмечали в клинических испытаниях при монотерапии валсартаном, независимо от причинно-следственной связи с изучаемым препаратом:
- бессонница, снижение либидо
- фарингит, ринит, синусит, инфекции верхних дыхательных путей
- вирусные инфекции
Противопоказания
- повышенная чувствительность к активному веществу или к любому из вспомогательных компонентов
- тяжелая почечная недостаточность (клиренс креатинина <30 мл/мин), анурия и пациенты, находящиеся на диализе
- ангионевротический отек в анамнезе последствий применения ингибиторов АКФ
- тяжелые нарушения функции печени, биллиарный цирроз, холестаз
- выраженная артериальная гипотензия
- беременность и период лактации
- детский и подростковый возраст до 18 лет
- одновременное применение антагонистов рецепторов ангиотензина, в том числе валсартана, или ингибиторов ангиотензин-конвертирующего фермента (АКФ) с алискиреном у пациентов с сахарным диабетом ІІ типа
- шок (включая кардиогенный шок)
- обструкция выносящего тракта левого желудочка (например, гипертрофическая обструктивная кардиомиопатия и выраженный аортальный стеноз)
- гемодинамически нестабильная сердечная недостаточность после острого инфаркта миокарда
Лекарственные взаимодействия
Другие антигипертензивные средства
Часто используемые антигипертензивные средства (например, альфа-блокаторы, диуретики) и другие лекарственные средства, которые могут вызвать гипотензию как побочное действие (например, трициклические антидепрессанты, альфа-блокаторы для лечения доброкачественной гиперплазии простаты) могут увеличить антигипертензивный эффект этой комбинации.
Амлодипин
Симвастатин: одновременное применение многократных доз 10 мг амлодипина и 80 мг симвастатина приводило к увеличению экспозиции симвастатина на 77 % по сравнению с применением одного симвастатина. Рекомендуется ограничить дозу симвастатина до 20 мг в сутки у пациентов, принимающих амлодипин.
Грейпфрут или сок грейпфрута
Применение амлодипина с грейпфрутом или грейпфрутовым соком не рекомендуется, так как у некоторых пациентов может наблюдаться снижение эффекта на повышенное артериальное давление.
Ингибиторы CYP3A4: одновременный прием суточной дозы 180 мг дилтиазема и 5 мг амлодипина у пожилых пациентов с гипертонической болезнью приводило к увеличению системной экспозиции амлодипина в 1,6 раз. Тем не менее, сильные ингибиторы CYP3A4 (например, кетоконазол, итраконазол, ритонавир) могут повысить концентрации амлодипина в плазме крови в большей степени, чем дилтиазем. Поэтому следует проявлять осторожность при совместном применении амлодипина с ингибиторами CYP3A4.
Индукторы CYP3A4: нет доступной информации о количественных эффектах индукторов CYP3A4 в отношении амлодипина. Пациентов следует контролировать относительно адекватного клинического эффекта при одновременном применении амлодипина с индукторами CYP3A4.
При монотерапии амлодипином не установлены клинически значимые лекарственные взаимодействия со следующими препаратами: тиазидные диуретики, бета-блокаторы, ингибиторы АКФ, нитраты продолжительного действия, сублингвальный нитроглицерин, дигоксин, варфарин, аторвастатин, силденафил, маалокс (алюминия гидроксида гель, магния гидроксид, симетикон), циметидин, НПВС, антибиотики, пероральные гипогликемические средства.
Дантролен (инфузия): смертельная фибрилляция желудочков и сердечно-сосудистый коллапс наблюдались у животных одновременно с гиперкалиемией после одновременного введения верапамила и внутривенного дантролена.
Из-за риска гиперкалиемии рекомендуется избегать совместного введения блокаторов кальциевых каналов, таких как амлодипин, у пациентов, чувствительных к злокачественной гипертермии и для управления злокачественной гипертермией.
Валсартан
Литий
Сообщалось о реверсивном увеличении концентрации лития в сыворотке и токсичности при одновременном применении лития с ангиотензинпревращающим ферментом или антагонистом рецептора ангиотензина II, в том числе валсартаном. Поэтому рекомендуется тщательный мониторинг концентрации лития в сыворотке во время одновременного применения. Если используется также диуретик, риск токсичности лития может предположительно быть увеличен при одновременном приеме препарата Валодип.
Двойная блокада ренин-ангиотензиновой системы (РАС) антагонистами рецепторов ангиотензина, ингибиторами АКФ или алискиреном: одновременное применение антагонистов рецепторов ангиотензина, в том числе валсартана, с другими веществами, действующими на РАС связано с увеличением количества случаев гипотензий, гиперкалиемий, и изменений в функции почек по сравнению с монотерапией. Рекомендуется контролировать артериальное давление, функцию почек и уровень электролитов у больных применяющих Валодип и другие вещества, влияющие на РАС.
Следует избегать одновременного применения антагонистов рецепторов ангиотензина, в том числе валсартана, или ингибиторов АКФ с алискиреном, у пациентов с тяжелой почечной недостаточностью (СКФ <30 мл/мин).
Одновременное применение антагонистов рецепторов ангиотензина, в том числе валсартана, или ингибиторов АКФ с алискиреном противопоказано у пациентов с сахарным диабетом 2 типа.
Калий: одновременное применение с калиевыми добавками, калийсберегающими диуретиками, солевыми заменителями, которые содержат калий, или другими препаратами, которые могут повышать уровень калия (гепарин и др.), требует осторожности. Следует предусматривать частый контроль уровня содержания калия.
Нестероидные противовоспалительные средства (НПВС), включая селективные ингибиторы циклооксигеназы-2 (ЦОГ-2 ингибиторы): при одновременном применении антагонистов ангиотензина II с НПВС может иметь место ослабление антигипертензивного эффекта. Кроме того, у пациентов пожилого возраста со сниженным объёмом жидкости (в том числе у пациентов на терапии диуретиками) или с компрометированной функцией почек одновременное применение антагонистов ангиотензина II и НПВС может привести к повышенному риску ухудшения функции почек. Таким образом, рекомендуется проводить контроль функции почек в начале или при изменении лечения пациентов валсартаном, принимающих одновременно НПВС.
Транспортеры: валсартан является субстратом транспортера печеночного захвата OATP1B1 и субстратом транспортера печеночного оттока MRP2. Одновременное назначение ингибиторов транспортера захвата (рифампицин, циклоспорин) или транспортера оттока (ритонавир) могут увеличить системное воздействие валсартана.
При монотерапии валсартаном не установлены клинически значимые лекарственные взаимодействия со следующими препаратами: циметидин, варфарин, фуросемид, дигоксин, атенолол, индометацин, гидрохлоротиазид, амлодипин, глибенкламид.
Особые указания
Пациенты с дефицитом натрия и/или уменьшением ОЦК (объем циркулирующей крови)
У пациентов с неосложненной гипертензией наблюдалась чрезмерная гипотензия. У пациентов с активированной ренин-ангиотензин-альдостероновой системой (в таких случаях как дефицит ОЦК и/или солей у пациентов, получающих диуретики в высоких дозах), которые получают блокаторы ангиотензиновых рецепторов, возможно развитие симптоматической артериальной гипотензии. Рекомендуется коррекция этого состояния до назначения препарата Валодип или тщательное медицинское наблюдение в начале терапии. Если при приеме препарата Валодип наблюдается гипотензия, то пациента следует поместить в горизонтальное положение, при необходимости назначить внутривенную инфузию физиологического раствора. Лечение следует продолжать до момента стабилизации артериального давления.
Гиперкалиемия
При одновременном применении с биологически активными добавками, содержащими калий, калийсберегающими диуретиками, калийсодержащими заменителями соли, или с другими препаратами, которые могут вызывать повышение концентрации калия в крови (например, с гепарином), требуется осторожность и частое определение концентрации калия в крови.
Стеноз почечной артерии
Валодип должен применяться с осторожностью для лечения гипертензии у пациентов с односторонним или двусторонним стенозом почечной артерии, стенозом единственной почки в виду возможного увеличения уровня мочевины и креатинина в плазме крови у таких пациентов.
Нарушение функции почек
Пациентам с нарушениями функции почек от легкой до умеренной степени коррекции дозы препарата Валодип не требуется.
Cледует избегать одновременного применения антагонистов рецепторов ангиотензина, в том числе валсартана, или ингибиторов АКФ с алискиреном у пациентов с тяжелой почечной недостаточностью (СКФ <30 мл/мин).
Трансплантация почки
Опыт безопасного применения препарата Валодип у пациентов с недавно перенесенной трансплантацией почки отсутствует.
Нарушения функции печени
Особую осторожность следует соблюдать при назначении препарата Валодип пациентам с заболеваниями печени и обструктивными заболевания желчных путей.
Ангионевротический отек
Имеются сообщения об ангионевротическом отеке, включающем отек гортани и голосовой щели, приводящих к обструкции дыхательных путей и/или к отеку лица, губ, глотки и/или языка у пациентов, принимающих валсартан. В анамнезе некоторых из этих пациентов имеется указание о развитии ангионевротического отека, вызванного другими препаратами, в том числе ингибиторами АКФ. Валодип необходимо немедленно отменить пациентам, у которых развивается ангионевротический отек, и этот препарат не следует назначать повторно.
Пациенты с сердечной недостаточностью/после перенесенного инфаркта миокарда
В целом, блокаторы кальциевых каналов, включая амлодипин, следует использовать с осторожностью у пациентов с серьезной застойной сердечной недостаточностью (функциональный класс III-IV по классификации Нью-Йоркской кардиологической ассоциации (NYHA)). У пациентов, функция почек которых может зависеть от активности системы ренин-ангиотензин-альдостерон (например, пациентов с тяжелой застойной сердечной недостаточностью), лечение ингибиторами ангиотензинпревращающего фермента или антагонистами рецепторов ангиотензина было связано с олигурией и/или с прогрессивной азотемией и, в редких случаях, с острой почечной недостаточностью и/или со смертью. Оценка пациентов с сердечной недостаточностью или после перенесенного инфаркта миокарда должна всегда включать определение функции почек.
Пациенты с острым инфарктом миокарда.
Ухудшение стенокардии и острый инфаркт миокарда могут развиться после приема начальной дозы амлодипина или ее увеличения, особенно у пациентов с тяжелым обструктивным заболеванием коронарной артерии.
Стеноз аортального и митрального клапанов, обструктивная гипертрофическая кардиомиопатия
Особая осторожность показана для пациентов, страдающих аортальным или митральным стенозом, или обструктивной гипертрофической кардиомиопатией.
Двойная блокада ренин-ангиотензиновой системы (РАС)
Одновременное применение блокаторов ренин-ангиотензина (БРА), в том числе валсартана, с другими средствами, воздействующими на РААС связано с увеличением числа случаев гипотонии, гиперкалиемии и нарушения функции почек по сравнению с монотерапией. Поэтому рекомендуется контролировать кровяное давление, функцию почек и уровень электролитов у пациентов, принимающих Валодип и другие препараты, которые влияют на РААС. Осторожность необходима при совместном введении БРА - в том числе валсартана – с другими препаратами, блокирующими РААС, такие как ингибиторы АКФ или алискирен. Одновременное применение БРА - в том числе валсартана или ингибитора АКФ алискирена - у пациентов с сахарным диабетом или почечной недостаточностью (СКФ <60мл/мин/1.73 м2) противопоказано.
Печеночная недостаточность
Валсартан, в основном, выводится без изменений, с желчью. Период полураспада амлодипина увеличивается и AUC выше у пациентов с нарушениями функции печени; рекомендации по дозированию не установлены. Следует проявлять осторожность при назначении препарата Валодип пациентам с легкой или умеренной степенью нарушения функции печени или с обструкцией желчных протоков. У пациентов с легкой и умеренной печеночной недостаточностью без холестаза, максимальная рекомендуемая доза составляет 80 мг валсартана.
Препарат содержит менее 1 ммоль натрия (23 мг) на таблетку, то есть, по существу, не содержит натрия.
Беременность и лактация
Валодипне должен назначаться женщинам, которые планируют беременность. Врач должен предупредить женщину о потенциальном риске при назначении препарата Валодип при беременности. Если в процессе терапии установлена беременность, прием препарата необходимо немедленно прекратить.
Особенности влияния лекарственного средства на способность управлять автотранспортом или другими потенциально опасными механизмами
Рекомендуется соблюдать осторожность при вождении автомобиля и управлении механизмами.
Передозировка
Симптомы: выраженная гипотензия с головокружением, а также нарастающая перефирическая вазодилатация и рефлекторная тахикардия.
Сообщалось о значительной и потенциально пролонгированной системной гипотензии, вплоть до шока и фатального исхода.
Лечение: если прием препарата произошел недавно, следует вызвать рвоту или провести промывание желудка. Всасывание препарата Валодип значительно снижается при использовании активированного угля сразу же или на протяжении 2-х часов после приема.
Клинически значимая артериальная гипотензия, вызванная передозировкой препарата Валодип, требует активной поддержки состояния сердечно-сосудистой системы, включая постоянный контроль сердечной и дыхательной функции, подъем конечностей и внимания к объему циркулирующей жидкости и мочеиспускания. Для восстановления сосудистого тонуса и кровяного давления может оказаться полезным вазоконстриктор, при учете отсутствия противопоказаний для его использования. Для снятия блокады кальциевых каналов может быть целесообразным внутривенное введение кальция глюконата.
Форма выпуска и упаковка
По 7 (для дозировок 5 мг/160 мг и 10 мг/160 мг) или 14 (для дозировки 5 мг/
80 мг) таблеток помещают в контурную ячейковую упаковку из пленки ламинированной полиамидной/алюминиевой/поливинилхлоридной и фольги алюминиевой.
По 2 (для дозировки 5 мг/80 мг) или 4 (для дозировок 5 мг/160 мг и 10 мг/
160 мг) контурных ячейковых упаковок вместе с инструкцией по медицинскому применению на государственном и русском языках помещают в пачку из картона
Условия хранения
Хранить при температуре не выше 30 ºС.
Хранить в недоступном для детей месте!
Срок хранения
3 года
Не применять после истечения срока годности.
Условия отпуска из аптек
По рецепту
Производитель
Саудалық атауы
Валодип
Халықаралық патенттелмеген атауы
Жоқ
Дәрілік түрі
Үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар, 5 мг/80 мг, 5 мг/160 мг және 10 мг/160 мг
Құрамы
Бір таблетканың құрамында
5 мг/80 мг дозасы үшін:
|
белсенді заттар: |
|
|
|
80 мг валсартан |
5 мг/160 мг дозасы үшін:
|
белсенді заттар: |
|
|
|
160
мг
валсартан |
10 мг/160 мг дозасы үшін:
|
белсенді заттар: |
|
|
|
160
мг
валсартан |
қосымша заттар:микрокристалдыцеллюлоза, маннитол, магний стеараты, натрий кроскармеллозасы, повидон, сусыз коллоидты кремнийдің қостотығы, натрий лаурилсульфаты
үлбірлі қабық: Опадрай II ақ (ішінара гидролизденген поливинил спиртінен, титанның қостотығынан (Е171), макроголдан және тальктен тұрады), темірдің сары тотығы (Е172)
Сипаттамасы
Дөңгелек пішінді, қоңырқай-сары түсті үлбірлі қабықпен қапталған, екі жақ беті сәл дөңес, ойығы бар және қара дақтары болуы мүмкін таблеткалар(5 мг/80 мг доза үшін).
Сопақша пішінді, қоңырқай-сары түсті үлбірлі қабықпен қапталған, екі жақ беті дөңес, қара дақтары болуы мүмкін таблеткалар (5 мг/160 мг доза үшін).
Сопақша пішінді, қоңырқай-сары түсті үлбірлі қабықпен қапталған, екі жақ беті дөңес таблеткалар (10 мг/160 мгдоза үшін).
Фармакотерапиялық тобы
Жүрек-қантамыр жүйесі. Ренин-ангиотензин жүйесіне әсер ететін препараттар. Ангиотензин II антагонистері, біріктірілімдер. Ангиотензин ІІ антагонистері және кальций өзекшелерінің блокаторлары. Валсартан және амлодипин.
АТХ коды С09D B01
Фармакологиялық қасиеттері
Фармакокинетикасы
Валодип препаратының фармакокинетикасы дозаға байланыстылығымен сипатталады. Валсартан мен амлодипин арасында фармакокинетикалық өзара әрекеттесу жоқ болғандықтан, төменде әрбір препараттың фармакокинетикасы жеке-жеке берілген.
Амлодипин
Амлодипинді емдік дозаларда ішке қабылдағаннан кейін амлодипин қан плазмасында ең жоғары концентрациясына 6-12 сағаттан соң жетеді. Абсолютті биожетімділігінің мәндері есеп бойынша 64% және 80% аралығында болады. Ас қабылдау амлодипиннің биожетімділігіне ықпалын тигізбейді. Таралу көлемі шамамен 21 л/кг құрайды. Айналымдағы препараттың 97.5%-ы плазма ақуыздарымен байланысады. Амлодипин бауырда қарқынды түрде (90%) метаболизденіп, белсенді метаболиттер түзеді. Амлодипиннің плазмадан шығарылуы терминальді жартылай шығарылу кезеңі 30-дан 50 сағатқа дейінді құрайтын екі фазалы сипатқа ие. 7-8 күн бойы ұзақ қолданғаннан кейін плазмада тепе-тең концентрацияларға жетеді. Өзгермеген амлодипиннің он пайызы және метаболиттер түріндегі амлодипиннің 60%-ы несеппен бірге шығарылады.
Валсартан
Ішке бір валсартанды қабылдағаннан кейін валсартан ең жоғары концентрациясына 2-3 сағаттан соң жетеді. Орташа абсолютті биожетімділігі 23% құрайды. Валсартан шығарылу параметрлері бойынша (t1/2α <1 сағ. және t1/2 ß 9 сағ. жуық) мультиэкспоненциальді сипатқа ие. Қабылдағаннан кейін 8 сағаттан соң дерлік қан плазмасындағы валсартанның концентрациясы ас қабылдаған кезде де, сондай-ақ ашқарынға қабылдағанда да бірдей болғанмен, ас валсартанның биожетімділігін (AUC мәні бойынша) 40%-ға және қан плазмасында ең жоғары концентрациясын (Cmax) 50%-ға дерлік азайтады. AUC бұл азаюы, алайда, емдік әсерінің клиникалық тұрғыдан маңызды төмендеуімен қатар жүрген жоқ; валсартанды, осылайша, аспен бірге немесе ашқарынға тағайындауға болады. Тепе-тең жағдайда көктамыр ішіне енгізгеннен кейін валсартанның таралу көлемі 17 л құрайды, бұл валсартанның тіндерге экстенсивті түрде таралмайтынын көрсетеді. Валсартан сарысу ақуыздарымен (94-97%), негізінен, сарысу альбуминдерімен жоғары дәрежеде байланысады. Валсартан айқын метаболизмге ұшырамайды, өйткені дозаның тек 20%-ға жуығы ғана метаболиттер түрінде табылады. Гидроксильді метаболит плазмада төмен концентрацияларда идентификацияланады (валсартанның AUC мәнінің 10%-нан кем). Бұл метаболит фармакологиялық тұрғыдан белсенді. Валсартан негізінен өзгермеген күйінде нәжіспен бірге (дозаның 83%-ға жуығы) және негізінен өзгермеген күйінде несеппен бірге (дозаның 13%-на жуығы) шығарылады. Көктамыр ішіне енгізгеннен кейін валсартанның плазмалық клиренсі сағатына 2 л-ге жуықты құрайды және оның бүйректік клиренсі сағатына 0.62 л құрайды (жалпы клиренсінің 30%-ға жуығы). Валсартанның жартылай шығарылу кезеңі 6 сағатты құрайды.
Амлодипин/валсартанның белгіленген дозаларының біріктірілімі
Амлодипин/валсартанның белгіленген дозаларының біріктірілімін ішке қабылдағаннан кейін валсартан мен амлодипин ең жоғары концентрацияларына сәйкесінше 3 және6-8 сағаттан соң жетеді. Белгіленген амлодипин/валсартан дозалары біріктірілімінің сіңірілу жылдамдығы және дәрежесі валсартан мен амлодипиннің әрқайсысын жеке қабылдаған кездегі биожетімділігіне баламалы.
Фармакодинамикасы
Валодип эссенциальді гипертензиясы бар пациенттерде артериялық қысымды бақылауда бірін-бірі толықтырып отыратын механизмі бар гипертензияға қарсы екі заттың біріктірілімі болып табылады: амлодипин кальций антагонистері класына және валсартан ангиотензин II антагонистері препараттарының класына жатады. Осы ингредиенттер біріктірілімінің артериялық қысымды әрбір жеке компонентке қарағанда үлкен дәрежеде төмендететін гипертензияға қарсы аддитивтік әсері бар.
Валодип препаратының құрамына кіретін амлодипин жүректің және қантамырлардың тегіс бұлшықеттеріне кальций иондарының жарғақша арқылы түсуін тежейді. Амлодипиннің гипертензияға қарсы әсер ету механизмі қантамырлардың тегіс бұлшықетін тікелей босаңсытатын әсерімен жүзеге асады, бұл шеткергі қантамырлық кедергінің және артериялық қысымның төмендеуіне әкеледі. Гипертониясы бар пациенттерге емдік дозаларда енгізгеннен кейін, амлодипин қантамырларды кеңейтеді және жатқан және түрегеліп тұрған кезінде артериялық қысымның төмендеуіне әкеледі. Ұдайы қолданғанда артериялық қысымның осы төмендеуі жүректің жиырылу жиілігінің немесе қандағы катехоламиндер деңгейінің елеулі өзгеруімен қатар жүрмейді. Бүйрек функциясы қалыпты, артериялық гипертониясы бар науқастарда, амлодипин емдік дозаларда бүйректік қантамырлық кедергінің төмендеуіне және шумақтық сүзілу жылдамдығының және, сүзілуін немесе протеинурияны өзгертпей-ақ, плазмада тиімді бүйректік қан ағымы жылдамдығының артуына әкеледі.
Кальций өзекшелерінің басқа блокаторлары сияқты, амлодипин қабылдаған, қарыншалар функциясы қалыпты пациенттерде тыныш кездегі, дене жүктемелері кезіндегі (немесе жүрген кездегі) гемодинамика мен жүрек функциясының параметрлерін өлшеу, ақырғы диастолалық қысымына немесе көлеміне елеулі әсерін тигізбей-ақ, жүрек индексінің аздап жоғарылағанын көрсетті. Амлодипин интактілі жануарларда немесе адамдарда синустық түйін функциясын немесе атриовентрикулярлы өткізгіштікті өзгерпейді.
Валсартан ангиотензин II рецепторларының пероральді белсенді, күшті әсер ететін және спецификалық антагонистері болып табылады. Ол ангиотензин II белсенділігіне жауап беретін рецепторлардың АТ1 қосалқы типіне іріктеп әсер етеді. AT1-рецепторларын валсартанмен бөгегеннен кейін плазмалық ангиотензин II-нің жоғары деңгейі AT1 рецепторлары әсерінің біркелкілігі үшін пайда болатын, блокадан шыққан АТ2-рецепторларды стимуляциялай алады. Валсартан АТ 1-рецепторлары белсенділігінің ішінара агонисі емес және АТ2 рецепторларға қарағанда АТ 1-рецепторларға ұқсастығы үлкен (20 000 есеген жуық).
Валсартан ангиотензин I-ні ангиотензин II-ге айналдыратын кининаза II сияқты белгілі, АӨФ-ті тежемейді және брадикинин деңгейін төмендетпейді.
Валодип препаратын бір реттік дозада қабылдаған кезде гипотензивтік әсері 24 сағат бойы сақталады. Валодип препаратын күрт тоқтату артериялық қысымның тез жоғарылауымен қатар жүрмейді. Артериялық қысымы амлодипинмен талапқа сай бақыланған, бірақ ісіну өте айқын байқалған пациенттерде артериялық қысымы осылай бақыланған біріктірілген емде ісіну айқындылығы азырақ болды. Жасы, жынысы және нәсілі Валодип препаратының тиімділігіне ықпалын тигізбейді.
Қолданылуы
-монотерапия тиімсіз болғанда эссенциальді гипертензияны емдеуде
Қолдану тәсілі және дозалары
Бір ғана амлодипинді (немесе кальций өзекшелерінің басқа блокаторы дигидропиридин туындысын) немесе бір ғана валсартанды (немесе ангиотензин II рецепторларының басқа блокаторларын) қолданғанда артериялық қысымы талапқа сай бақылануға келмейтін пациенттер Валодип препаратымен біріктірілген емге ауыстырылуы мүмкін. Ұсынылатын дозасы – тәулігіне 1 таблетка (5 мг амлодипин және 80 мг валсартан немесе 5 мг амлодипин және 160 мг валсартан, немесе 10 мг амлодипин және 160 мг валсартан). Клиникалық тұрғыдан сәйкестік болғанда монотерапиядан бекітілген дозалар біріктіріліміне тікелей ауыстыру қарастырылуы мүмкін.
Бастапқы ем үшін әдеттегі старттық доза күніне 1 рет 5 мг/80 мг құрайды. Артериялық қысымды бақылау үшін қажетіне қарай доза 1 – 2 аптадан кейін күніне 1 рет ең жоғары 10 мг/320 мг дозаға дейін арттырылуы мүмкін. Валодип препараты айналымдағы қан көлемі тапшы болатын пациенттерде бастапқы ем ретінде ұсынылмайды.
Ең жоғары тәуліктік доза 10 мг/320 мг құрайды.
Валсартан мен амлодипин таблеткаларын жеке-жеке қабылдап жүрген пациенттер ыңғайлы болуы үшін осы компоненттердің дәл сондай дозалары бар Валодип препаратына ауыстырылуы мүмкін. Валодип препаратын аспен бірге немесе, ас қабылдауға қарамай-ақ, аздаған мөлшерлі сумен ішіп қабылдауға болады.
Жағымсыз әсерлері
Төменде берілген жағымсыз реакциялар ағзалар, жүйелер және пайда болу жиілігі бойынша жіктелген, сонымен бірге көбірек таралғандары алдымен көрсетілген. Жағымсыз реакциялар тобындағы әрбір жиілік ауырлығының өсу ретімен орналастырылған.
Жиі (> 1/100, < 1/10)
- назофарингит, тұмау тәріздес симптомдар
- бас ауыру
- ісінулер, беттің ісінуі, домбығу, аяқтың ісінуі, шаршағыштық, «ыстық» құйылулар, астения
Жиі емес (> 1/1000, <1/100)
- бас айналу, ұйқышылдық, постуральді бас айналу, парестезия
- вертиго
- тахикардия, жүректің жиі соғуы
- ортостатикалық гипотензия
- жөтел, тамақтың және көмейдің ауыруы
- диарея, жүректің айнуы, абдоминальді ауыру, іштің қатуы, ауыздың кеберсуі
- бөртпе, эритема
- буындардың ісінуі, арқаның ауыруы, артралгия
Сирек (>1/10000, <1/1000)
- аса жоғары сезімталдық
- көрудің нашарлауы
- үрейлену
- құлақтың шыңылдауы
- естен тану
- артериялық гипотензия
- гипергидроз, экзантема, қышыну
- бұлшықет түйілулері, ауырлық сезімі
- поллакиурия, полиурия
- эректильді функцияның бұзылуы
- мочевина деңгейінің жоғарылауы
Компоненттерге қатысты қосымша ақпарат
Валодип бұрын жекелей компоненттердің бірінде байқалған жағымсыз реакцияларды, тіпті егер мұндай реакциялар клиникалық сынақтарда байқалмаса да, тудыруы мүмкін.
Амлодипин
Келесі қосымша жағымсыз реакциялар клиникалық зерттеулерде, зерттелген препаратпен себеп-салдарлық байланысына қарамай-ақ, амлодипинмен монотерапия жүргізгенде байқалды:
Жиі емес: көзге заттың қосарланып көрінуі, ұйқысыздық, көңіл-күйдің өзгеруі, тремор, гипестезия, дисгевзия, ентігу, ринит, құсу, диспепсия, алопеция, пурпура, тері түсінің өзгеруі, фотосезімталдық, миалгия, несеп шығару бұзылысы, никтурия, гинекомастия, ауыру, дімкәстік, кеуденің ауыруы, салмақтың жоғарылауы немесе төмендеуі.
Өте сирек:тромбоцитопения, лейкопения, аллергиялық реакциялар, гипергликемия, гипертония, шеткергі нейропатия, аритмия, брадикардия, қарыншалық тахикардия, жүрекшелердің жыпылықтауы, миокард инфарктісі, васкулит, панкреатит, гастрит, қызылиек гиперплазиясы, гепатит, сарғаю, ангионевротикалық ісіну, есекжем, мультиформалы эритема, Стивенс-Джонсон синдромы, бауыр ферменттері деңгейінің артуы (көбіне холестазбен байланысты).
Валсартан
Постмаркетингтік және зертханалық зерттеулер нәтижесінде алынған жағымсыз әсерлер (жиілігі бойынша классификациялау мүмкін емес):
- гемоглобиннің төмендеуі, гематокриттің төмендеуі
- нейтропения, тромбоцитопения
- сарысу құю ауруын қоса, аса жоғары сезімталдық, ангионевротикалық ісіну
- қан сарысуында калий концентрациясының артуы
- васкулит
- сарысулық билирубиннің жоғарылауын қоса, бауыр функциясы көрсеткіштерінің артуы
- миалгия
- бүйрек функциясының нашарлауы
- сарысулық креатинин деңгейінің жоғарылауы
Келесі қосымша жағымсыз құбылыстар клиникалық сынақтарда, зерттелген препаратпен себеп-салдарлық байланысына қарамай-ақ, валсартанмен монотерапия жүргізгенде байқалды:
- ұйқысыздық, либидоның төмендеуі
- фарингит, ринит, синусит, жоғарғы тыныс жолдарының инфекциялары
- вирусты инфекциялар
Қолдануға болмайтын жағдайлар
- белсенді затқа немесе қосымша компоненттердің кез келгеніне жоғары сезімталдық
- бүйрек қызметінің ауыр жеткіліксіздігі (креатинин клиренсі
<30 мл/мин), анурия және диализде жүрген пациенттер
- сыртартқыда АӨФ тежегіштерін қолдану салдарынан болған ангионевротикалық ісінулер
- бүйрек функциясының ауыр бұзылулары, биллиарлыцирроз, холестаз
- айқын артериялық гипотензия
- жүктілік және лактация кезеңі
- 18 жасқа дейінгі балалар және жасөспірімдер
- ІІ типті қант диабеті бар пациенттерде ангиотензин рецепторлары антагонистерін, соның ішінде валсартанды, немесе алискиренмен бірге ангиотензин-өзгертуші фермент тежегіштерін (АӨФ) бір мезгілде қолдану
- шок (кардиогенді шокты қоса)
- сол жақ қарыншадан шығатын жолдың обструкциясы (мысалы, гипертрофиялық обструктивті кардиомиопатия және айқын аортальді стеноз)
- жедел миокард инфарктісінен кейін жүрек қызметінің гемодинамикалық тұрғыдан тұрақсыз жеткіліксіздігі
Дәрілермен өзара әрекеттесуі
Гипертензияға қарсы басқа дәрілер
Гипертензияға қарсы жиі пайдаланылатын дәрілер (мысалы, альфа-блокаторлар, диуретиктер) және жағымсыз әсері ретінде гипотензияны тудыруы мүмкін басқа да дәрілік заттар (мысалы, простатаның қатерсіз гиперплазиясын емдеуге арналған үшциклді антидепрессанттар, альфа-блокаторлар) осы біріктірілімнің гипертензияға қарсы әсерін арттыруы мүмкін.
Амлодипин
Симвастатин: 10 мг амлодипиннің және 80 мг симвастатиннің көп реттік дозаларын бір мезгілде қолдану, симвастатиннің бір өзін қолданумен салыстырғанда, симвастатиннің экспозициясын 77%-ға арттырды. Амлодипин қабылдап жүрген пациенттерде симвастатиннің дозасын тәулігіне 20 мг дейін шектеу керек.
Грейпфрут немесе грейпфрут шырыны
Амлодипинді грейпфрутпен немесе грейпфрут шырынымен бірге қолдануға болмайды, өйткені кейбір пациенттерде жоғары артериялық қысымға әсерінің төмендегені байқалуы мүмкін.
CYP3A4 тежегіштері: гипертониялық ауруы бар егде жастағы пациенттерде 180 мг дилтиаземнің және 5 мг амлодипиннің тәуліктік дозаларын бір мезгілде қолдану амлодипиннің жүйелік экспозициясын 1,6 есе арттырды. Дегенмен, CYP3A4 күшті тежегіштері (мысалы, кетоконазол, итраконазол, ритонавир), дилтиаземге қарағанда, амлодипиннің қан плазмасындағы концентрациясын үлкен дәрежеде арттырады. Сондықтан амлодипинді CYP3A4 тежегіштерімен біріктіріп қолданғанда сақтық танытқан жөн.
CYP3A4 индукторлары: амлодипинге қатысты CYP3A4 индукторларының сандық әсерлері жөнінде жеткілікті ақпарат жоқ. Пациенттерде амлодипинді CYP3A4 индукторларымен бір мезгілде қолданғанда біршама талапқа сай клиникалық әсерін бақылағаны жөн.
Амлодипинмен монотерапияда келесі препараттармен клиникалық тұрғыдан маңызды өзара әрекеттесулер анықталған жоқ: тиазидті диуретиктер, бета-блокаторлар, АӨФ тежегіштері, әсері ұзаққа созылатын нитраттар, сублингвальді нитроглицерин, дигоксин, варфарин, аторвастатин, силденафил, маалокс (алюминий гидроксидінің гелі, магний гидроксиді, симетикон), циметидин, ҚҚСП, антибиотиктер, пероральді гипогликемиялық дәрілер.
Дантролен (инфузия): өлімге ұшырататын қарыншалар фибрилляциясы және жүрек-қантамырлық коллапс жануарларда верапамилді және көктамырішілік дантроленді бір мезгілде енгізгеннен кейін гиперкалиемиямен бір мезгілде байқалды.
Қатерлі гипертермияға сезімтал пациенттерде және қатерлі гипертермияны басқару үшін, гиперкалиемия қаупіне байланысты, мысалы, амлодипин сияқты кальций өзекшелерінің блокаторларын бір мезгілде енгізбеу керек.
Валсартан
Литий
Литийді ангиотензин өзгертуші ферментпен немесе ангиотензин II рецепторының антагонисімен, соның ішінде валсартанмен бір мезгілде қолданғанда сарысуда литий концентрациясының және уыттылықтың реверсивті артуы жөнінде мәлімделді. Сондықтан бір мезгілде қолдану кезінде сарысудағы литий концентрациясына тиянақты мониториг жүргізу керек. Егер диуретик те пайдаланылса, литийдің уыттылық қаупі Валодиппрепаратын бір мезгілде қабылдағанда артады деп болжануы мүмкін.
Ренин-ангиотензин жүйесінің (РАЖ) ангиотензин рецепторларының антагонистерімен, АӨФ тежегіштерімен немесе алискиренмен қосарланған бөгелуі: ангиотензин рецепторларының антагонистерін, соның ішінде валсартанды РАЖ-ға әсер ететін басқа заттармен бір мезгілде қолдану, монотерапиямен салыстырғанда, гипотензия, гиперкалиемия, және бүйрек функциясының өзгеру жағдайлары санының артуымен байланысты. Валодип препаратын және РАЖ-ға әсер ететін басқа заттарды қолданып жүрген науқастарда артериялық қысымды, бүйрек функциясын және электролиттер деңгейін бақылау керек.
Бүйрек қызметінің ауыр жеткіліксіздігі (ШСЖ <30 мл/мин) бар пациенттерде ангиотензин рецепторларының антагонистерін, соның ішінде валсартанды, немесе алискиренмен бірге АӨФ тежегіштерін бір мезгілде қолданбаған жөн.
2 типті қант диабеті бар пациенттерде ангиотензин рецепторларының антагонистерін, соның ішінде валсартанды, немесе алискиренмен бірге АӨФ тежегіштерін бір мезгілде қолдануға болмайды.
Калий: калий қоспаларымен, калий жинақтаушы диуретиктермен, құрамында калий бар тұз алмастырғыштармен, немесе калий деңгейін арттыруы мүмкін басқа да препараттармен (гепарин және басқалар) бір мезгілде қолдану сақтықты қажет етеді. Калий мөлшерінің деңгейін жиі бақылауды алдын ала қарастырған жөн.
Қабынуға қарсы стероидты емес дәрілер (ҚҚСД), циклооксигеназа-2 селективті тежегіштерін (ЦОГ-2 тежегіштері) қоса: ангиотензин II агонистерін ҚҚСД-мен бір мезгілде қолданғанда гипертензияға қарсы әсері бәсеңдеуі мүмкін. Бұдан басқа, сұйықтық көлемі төмендеген егде жастағы пациенттерде (соның ішінде диуретиктермен ем қабылдап жүрген пациенттер) немесе бүйрек функциясы компрометирленген пациенттерде ангиотензин II антагонистері мен ҚҚСД бір мезгілде қолдану бүйрек функциясының нашарлау қаупінің жоғарылауына әкеп соғуы мүмкін. Осылайша, пациенттерді ҚҚСД бір мезгілде қабылданып жүрген валсартанмен емдеудің бас кезінде немесе емдеуді өзгерткенде бүйрек функциясына бақылау жүргізу керек.
Транспортерлер:валсартан OATP1B1 бауырлық қармау транспортерінің субстраты және MRP2 бауырлық ағымы транспортерінің субстраты болып табылады. Қармау траснпортері тежегіштерімен (рифампицин, циклоспорин) немесе ағым транспортері тежегіштерімен (ритонавир) бір мезгілде тағайындау валсартанның жүйелік әсерін арттыруы мүмкін.
Валсартанмен монотерапияда келесі препараттармен клиникалық тұрғыдан маңызды өзара әрекеттесу анықталған жоқ: циметидин, варфарин, фуросемид, дигоксин, атенолол, индометацин, гидрохлоротиазид, амлодипин, глибенкламид.
Айрықша нұсқаулар
Натрий тапшылығымен және/немесе АҚК (айналымдағы қан көлемі) азайған пациенттер
Асқынбаған гипертензиясы бар пациенттерде шамадан тыс гипотензия байқалды. Ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесі белсендірілген, ангиотензин рецепторларының блокаторларын қабылдап жүрген пациенттерде (АҚК және/немесе тұздары тапшы болатын мұндай жағдайларда, диуретиктерді жоғары дозаларда қабылдап жүрген пациенттерде) симптоматикалық артериялық гипотензия дамуы мүмкін. Валодип препаратын тағайындағанға дейін осы жағдайды түзету немесе емнің бас кезінде тиянақты бақылау жүргізу қажет. Егер Валодип препаратын қабылдаған кезде гипотензия байқалса, онда емделушіні жатқызу керек, қажет болған жағдайда физиологиялық ерітіндімен көктамырішілік инфузия тағайындаған жөн. Емдеуді артериялық қысым тұрақталғанша жалғастырған жөн.
Гиперкалиемия
Құрамында калий бар биологиялық белсенді қоспалармен, калий жинақтаушы диуретиктермен, құрамында калий бар тұз алмастырғыштармен немесе қанда калий концентрациясын жоғарылатуы мүмкін басқа да препараттармен (мысалы, гепаринмен) бір мезгілде қолданғанда сақтық танытуды және қандағы калий концентрациясын жиі анықтауды қажет етеді.
Бүйрек артериясының стенозы
Бүйрек артерияларының бір жақты немесе екі жақты стенозы, жалғыз бүйрек стенозы бар пациенттерде гипертензияны емдеу үшін, мұндай пациенттерде қан плазмасындағы мочевина және креатинин деңгейінің артуы мүмкін болғандықтан, Валодип сақтықпен қолданылуы тиіс.
Бүйрек функциясының бұзылуы
Бүйрек функциясының жеңілден орташа дәрежеге дейінгі бұзылулары бар пациенттер Валодип препаратының дозасын түзетуді қажет етпейді.
Бүйрек қызметінің ауыр жеткіліксіздігі (ШСЖ <30 мл/мин) бар пациенттерде ангиотензин рецепторларының антагонистерін, соның ішінде валсартанды, немесе алискиренмен бірге АӨФ тежегіштерін бір мезгілде қолданбаған жөн.
Бүйректер трансплантациясы
Бүйрегіне трансплантация жасалғанына көп бола қоймаған пациенттерде Валодип препаратын қауіпсіз қолдану тәжірибесі жоқ.
Бауыр функциясының бұзылулар
Валодип препаратын бауыр аурулары және өт жолдарының обструктивті аурулары бар пациенттерге тағайындағанда ерекше сақтық танытқан жөн.
Ангионевротикалық ісіну
Валсартан қабылдап жүрген пациенттерде тыныс жолдарының обструкциясына және/немесе беттің, еріннің, жұтқыншақтың және/немесе тілдің ісінуіне әкеп соғатын көмейдің және дыбыс саңылауының ісінуін қамтитын ангионевротикалық ісіну жөнінде мәлімдемелер бар. Осы пациенттердің кейбіреулерінің сыртартқысында басқа препараттардан, соның ішінде АӨФ тежегіштерінен туындаған ангионевротикалық ісінудің дамығаны жөнінде көрсетілімдер бар. Ангионевротикалық ісіну дамыған пациенттерде Валодип препаратын дереу тоқтату қажет және осы препаратты қайтадан тағайындамаған жөн.
Жүрек қызметінің жеткіліксіздігімен/миокард инфарктісін бастан өткергеннен кейінгі пациенттер
Жалпы алғанда, амлодипинді қоса, кальций өзекшелерінің блокаторларын жүрек қызметінің іркілген ауыр жеткіліксіздігі (Нью-Йорк кардиологиялық ассоциациясы (NYHA) классификациясы бойынша функциональді III-IV класс) бар пациенттерде абайлап пайдаланған жөн. Бүйрек функциясы ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесінің белсенділігіне тәуелді болуы мүмкін пациенттерде (мысалы, жүрек қызметінің іркілген ауыр жеткіліксіздігі бар пациенттер), ангиотензинөзгертуші фермент тежегіштерімен немесе ангиотензин рецепторларының антагонистерімен емдеу олигуриямен және/немесе үдемелі азотемиямен және, сирек жағдайларда, бүйрек қызметінің жедел жеткіліксіздігімен және/немесе өліммен байланысты болды. Жүрек қызметінің жеткіліксіздігі бар немесе миокард инфарктісін бастан өткерген пациенттерге баға бергенде әрдайым бүйрек функциясы да қамтылуы тиіс.
Жедел миокард инфарктісі бар пациенттер.
Стенокардияның нашарлауы және жедел миокард инфарктісі амлодипиннің бастапқы дозасын қабылдағаннан немесе арттырғаннан кейін әсіресе коронарлы артерияның ауыр обструктивті ауруы бар пациенттерде дамуы мүмкін.
Аортальді және митральді клапандардың стенозы, обструктивті гипертрофиялық кардиомиопатия
Аортальді немесе митральді стенозы, немесе обструктивті гипертрофиялық кардиомиопатиясы бар пациенттер үшін ерекше сақтық қажет.
Ренин-ангиотензин жүйесінің (РАЖ) қосарлы блокадасы
Ренин-ангиотензин блокаторларын (РАБ), соның ішінде валсартанды РААЖ-ге әсер етуші басқа заттармен бір мезгілде қолдану, монотерапиямен салыстырғанда, гипотония, гиперкалиемия және бүйрек функцияларының бұзылу жағдайларымен байланысты. Сондықтан Валодип препаратын және РААЖ-ға әсер ететін басқа да препараттарды қабылдап жүрген пациенттерде қан қысымын, бүйрек функциясын және электролиттер деңгейін бақылауға ұсыныс жасалады. РАБ – соның ішінде валсартанды – РААЖ-жы бөгейтін АӨФ тежегіштері немесе алискирен сияқты басқа препараттармен бірге енгізгенде сақтық қажет. Қант диабеті немесе бүйрек қызметінің жеткіліксіздігі (ШСЖ <60мл/мин/1.73 м2) бар пациенттерде РАБ - соның ішінде валсартанды немесе АӨФ тежегіші алискиренді бір мезгілде қолдануға болмайды.
Бауыр қызметінің жеткіліксіздігі
Валсартан, негізінен, өзгерусіз өтпен бірге шығарылады. Бауыр функциясы бұзылған пациенттерде амлодипинның жартылай ыдырау кезеңі артады және AUC жоғары; дозалау жөнінде нұсқаулар белгіленген жоқ. Валодип препаратын бауыр функциясының жеңіл немесе орташа дәрежедегі бұзылулары немесе өт жолдарының обструкциясы бар пациенттерге тағайындағанда сақтық танытқан жөн. Бауыр қызметінің холестазсыз жеңіл және орташа жеткіліксіздігі бар пациенттерде ұсынылатын ең жоғары доза 80 мг валсартанды құрайды.
Препараттың құрамында таблеткасына 1 ммоль (23 мг) аз натрий бар, яғни іс жүзінде «натрий жоқ» деп санауға болады.
Жүктілік және лактация
Жүкті болуды жоспарлап жүрген әйелдерге Валодиптағайындалмауы тиіс. Дәрігер жүктілік кезінде Валодип препаратын тағайындағанда әйелге оның потенциальді қаупі жөнінде ескертуі тиіс. Егер емдеу үдерісінде жүктілік анықталса, препарат қабылдауды дереу тоқтату қажет.
Дәрілік заттың көлікті немесе басқа да механизмдерді басқару қабілетіне ықпал ету ерекшеліктері
Автомобильді жүргізгенде және механизмдерді басқарғанда сақ болу керек.
Артық дозалануы
Симптомдары: бас айналумен бірге болатын айқын гипотензия, сондай-ақ ұлғая түскен шеткергі вазодилатация және рефлекторлы тахикардия.
Шокқа және өліммен аяқталуға дейін ұласқан елеулі және потенциальді түрде ұзаққа созылған жүйелік гипотензия жөнінде мәлімделді.
Емі: егер препараттың қабылданғанына көп уақыт өте қоймаса, құстырған немесе асқазанды шайған жөн. Валодип препаратының сіңуі белсендірілген көмірді қабылдағаннан кейін бірден немесе 2 сағат ішінде едәуір төмендейді.
Валодип препаратының артық дозалануынан туындаған клиникалық тұрғыдан маңызды артериялық гипотензия жүрек және тыныс алу жүйесін ұдайы қадағалауды қоса, жүрек-қантамыр жүйесі жағдайын белсенді түрде демеуді, аяқ-қолды көтеруді және айналымдағы қан көлеміне және несептің шығарылуына көңіл бөлуді қажет етеді. Пайдаланғанда қарсы көрсетілімдерінің жоқтығын ескерсек, вазоконстриктор қантамырлық тонусты және қан қысымын қалпына келтіру үшін пайдалы болып шығуы мүмкін. Кальций өзекшелерінің бөгелуін қайтару үшін кальций глюконатын көктамыр ішіне енгізу мақсатқа сай болуы мүмкін.
Шығарылу түрі және қаптамасы
Ламинацияланған полиамидті/алюминий/поливинилхлоридті үлбірден және алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамаға 7 (5 мг/160 мг және 10 мг/160 мг дозалар үшін) немесе 14 (5 мг/80 мг доза үшін) таблеткадан салынған.
Пішінді ұяшықты 2 (5 мг/80 мг доза үшін) немесе 4 (5 мг/160 мг және 10 мг/160 мг дозалар үшін) қаптама медицинада қолданылуы жөнінде мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынған.
Сақтау шарттары
30ºС-ден аспайтын температурада сақтау керек.
Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!
Сақтау мерзімі
3 жыл
Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды.
Дәріханалардан босатылу шарттары
Рецептарқылы