г. AptekaOnline
Каталог

Улсепан, 40 мг, таблетки №14, пачка из картона, World Medicine

Действующее вещество :
Пантопразол
Дозировка:
40 мг
Рецептурный отпуск:
По рецепту
Срок хранения:
3 года
Цена от 2 930
Добавлено в корзину:
Наличие в аптеках
Характеристика
Описание
Генерик
Да
Дата регистрации
2018-09-03
Действующее вещество
Пантопразол
Дозировка
40 мг
Единица упаковки
шт.
Код товара
00-00006807
Лекарственная форма
Таблетки, покрытые кишечнорастворимой оболочкой, с пролонгированным высвобождением
Описание упаковки
№14
Регистрационный номер
РК-ЛС-5№019534
Рецептурный отпуск
По рецепту
Срок хранения
3 года
Торговое название
Улсепан
Упаковка
Пачка из картона
Форма выпуска
По 7 таблеток в контурную ячейковую упаковку. По 2, 4 контурные ячейковые упаковки в пачке из картона.
Инструкция
Выбор языка RU KZ

Торговое наименование

Улсепан

 

Международное непатентованное название

Пантопразол

 

Лекарственная форма, дозировка

Таблетки, покрытые кишечнорастворимой оболочкой, 40 мг

 

Фармакотерапевтическая группа

Пищеварительный тракт и обмен веществ. Препараты для лечения заболеваний, связанных с нарушением кислотности. Противоязвенные препараты и препараты для лечения гастроэзофагеальной рефлюксной болезни (gastro-oesophageal reflux diseaseGORD). Протонового насоса ингибиторы. Пантопразол.

Код АТХ А02ВС02

 

Показания к применению

Взрослые и дети 12 лет и старше:

- гастроэзофагеальная рефлюксная болезнь.

Взрослые:

- эрадикация Helicobacter pylori (H. pylori)в составе комбинированной терапии с антибактериальными средствами у пациентов с язвенной болезнью;

- язвенная болезнь желудка и двенадцатиперстной кишки;

- синдром Золлингера-Эллисона и другие патологические состояния, характеризующиеся гиперсекрецией соляной кислоты.

 

Перечень сведений, необходимых до начала применения

Противопоказания

- гиперчувствительность к пантопразолу, замещенным бензимидазолам или к любому из вспомогательных веществ.

- совместное применение с атазанавиром

 

Необходимые меры предосторожности при применении

Нарушения функции печени

Во время лечения пантопразолом, особенно при длительной терапии, у пациентов с тяжелыми нарушениями функции печени следует регулярно контролировать концентрации ферментов печени в плазме крови. Если уровни печеночных ферментов повышаются, прием лекарственного препарата следует прекратить.

 

Взаимодействие с другими лекарственными препаратами

Лекарственные препараты с рН-зависимой абсорбцией

Вследствие длительного значительного снижения секреции соляной кислоты пантопразол может влиять на всасывание лекарственных средств, биодоступность которых зависит от рН среды желудка (например, некоторые противогрибковые средства из группы азолов, такие как кетоконазол, итраконазол, позаконазол, и другие лекарственные препараты, такие как эрлотиниб).

Ингибиторы протеазы ВИЧ

Не рекомендуется применять пантопразол совместно с ингибиторами протеазы ВИЧ, всасывание которых значимо зависит от рН среды желудка, например, таких как атазанавир, потому что их биодоступность снижается. В случае если одновременное использование ингибиторов протеазы ВИЧ с ИПП все же необходимо, доза пантопразола не должна превышать 20 мг в сутки, также рекомендуется проводить тщательный мониторинг пациентов (например, определение вирусной нагрузки). Может потребоваться коррекция дозы ингибитора протеазы ВИЧ.

Антикоагулянты из группы производных кумарина (фенпрокумон или варфарин)

Пантопразол при одновременном использовании с варфарином или фенпрокумоном не оказывал значимого влияния на фармакокинетику последних или МНО (международное нормализованное отношение). Однако были отмечены случаи, когда у пациентов, принимавших ИПП совместно с варфарином или фенпрокумоном, показатель МНО и протромбиновое время (ПВ) повышались. При увеличении значений МНО и ПВ повышается риск кровотечений, которые могут приводить, в том числе, и к летальному исходу. Рекомендуется контролировать показатели МНО и ПВ у пациентов, получающих Улсепан вместе с варфарином или фенпрокумоном.

Метотрексат

Сообщалось, что у некоторых пациентов одновременное использование ИПП и метотрексата в высоких дозах (300 мг) приводит к повышению концентрации последнего в плазме крови. Поэтому при назначении метотрексата в высоких дозах, например, при онкологических заболеваниях и псориазе, следует рассматривать вопрос о временном прекращении применения Улсепана.

Прочие взаимодействия

Пантопразол в значительной степени метаболизируется в печени изоферментами системы цитохромаP450. Основным путем метаболизма является деметилирование с участием CYP2C19, другие метаболические пути включают процессы окисления с участием CYP3A4.

При совместном применении пантопразола и лекарственных средств, в метаболизме которых участвуют CYP2C19 и CYP3A4, таких как карбамазепин, диазепам, глибенкламид, нифедипин и пероральные контрацептивы, содержащие левоноргестрел и этинилэстрадиол, каких-либо значимых взаимодействий отмечено не было.

Нельзя исключать возможность взаимодействий между пантопразолом и другими лекарственными средствами или химическими соединениями, в метаболической биотрансформации которых участвуют одни и те же изоферменты.

Результаты ряда исследований лекарственных взаимодействий показывают, что пантопразол не влияет на метаболизм препаратов с участием CYP1A2 (таких как кофеин, теофиллин), CYP2C9 (таких как пироксикам, диклофенак, напроксен), CYP2D6 (таких как метопролол), CYP2E1 (таких как этанол) и на опосредованное Р-гликопротеином всасывание дигоксина.

Не отмечалось каких-либо взаимодействий при одновременном применении с антацидами.

При совместном использовании пантопразола с антибиотиками (кларитромицин, метронидазол, амоксициллин) не обнаружено.

Ингибиторы и индукторы CYP2C19

ИнгибиторыCYP2C19, такие как флувоксамин, могут повышать концентрацию пантопразола в плазме крови. Поэтому при их сочетанном применении с пантопразолом может потребоваться снижение его дозировки у пациентов, которые длительно в большой дозе получают ИПП или у которых имеются нарушения функции печени.

ИндукторыCYP2C19 и CYP3A4, такие как рифампицин и препараты, содержащие зверобой (Hypericum perforatum), могут снижать концентрацию пантопразола в плазме крови.

 

Специальные предупреждения

Комбинированная терапия с антибактериальными средствами при эрадикация H.pylori

При комбинированной терапии следует учитывать фармакологические данные, касающиеся соответствующих лекарственных средств.

Злокачественные новообразования желудка

Лечение пантопразолом может маскировать симптомы злокачественных новообразований желудка и тем самым замедлять процесс постановки правильного диагноза. В случае возникновения у пациента таких клинических симптомов, как, например, значительное снижение массы тела, многократная рвота, дисфагия, рвота с кровью, анемия или мелена, при подозрении на язву желудка или при ее наличии следует исключить злокачественное образование.

Если вышеуказанные симптомы сохраняются, несмотря на соответствующее лечение, следует рассмотреть вопрос о дальнейшем обследовании пациента.

Одновременное применение с ингибиторами протеазы ВИЧ

Не рекомендуется принимать пантопразол одновременно с ингибиторами протеазы ВИЧ, абсорбция которых напрямую зависит от рН среды желудка (например, такими как атазанавир), из-за значительного снижения их биодоступности.

Влияние на всасывание витамина В12

У пациентов с синдромом Золлингера-Эллисона и другими патологическими состояниями, характеризующимися гиперсекрецией соляной кислоты, которые требуют длительной терапии, пантопразол, как и все антисекреторные средства, может снижать всасывание витамина В12 (цианокобаламин) вследствие гипо- или ахлоргидрии. Это следует учитывать, в частности, при длительном лечении пациентов, у которых наблюдается снижение его запасов в организме или у которых имеются факторы риска его мальабсорбции, а также при наличии соответствующих клинических симптомов недостаточности витамина В12.

Долгосрочная терапия

При продолжительном лечении, особенно если пантопразол используется более года, пациенты должны находиться под постоянным медицинским контролем.

Бактериальные желудочно-кишечные инфекции

При терапии пантопразолом может незначительноповышаться риск возникновения желудочно-кишечных инфекций, вызываемых такими бактериями как Salmonella, Campylobacter или C.difficile.

Гипомагниемия

Сообщалось о развитии тяжелой гипомагниемии у пациентов, которые принимали ингибиторы протонной помпы (ИПП), в том числе и пантопразол, более трех месяцев; в большинстве таких случаев лекарственные препараты использовались в течение года. Тяжелая гипомагниемия может проявляться головокружением, повышенной утомляемостью, тетанией, делирием, судорогами и желудочковыми аритмиями; ее симптомы могут развиваться постепенно и оставаться незамеченными. У большинства пациентов признаки гипомагниемии нивелируются при назначении заместительной терапии препаратами магния и прекращении использования ИПП.

Пациенты, которые длительно принимают ИПП или используют ИПП совместно с дигоксином или другими лекарственными средствами, которые могут вызывать гипомагниемию (например, диуретики), должны находиться под наблюдением врача; рекомендуется контролировать концентрации магния в плазме крови, как до начала, так и периодически во время лечения ИПП.

Переломы костей

ИПП, особенно при применении в высоких дозах или в течение длительного периода времени (> 1 года), могут повышать риск переломов бедра, запястья и позвоночника, в частности у пожилых пациентов или при наличии других факторов риска. В клинических исследованиях установлено, что ИПП могут увеличивать риск переломов на 10-40%, что частично может быть обусловлено и другими факторами. Лечение пациентов с риском развития остеопороза должно проводиться в соответствии с клиническими рекомендациями, при этом они должны получать достаточное количество кальция и витамина D.

Подострая кожная красная волчанка

Очень редко использование ИПП обуславливает развитие подострой кожной красной волчанки. При появлении очагов поражения на коже, особенно в подверженных воздействию прямых солнечных лучей местах, которое сопровождается возникновением артралгии, пациент должен немедленно обратиться за медицинской помощью; в такой ситуации врач должен рассмотреть вопрос о прекращении применения Улсепана. Пациенты, у которых в анамнезе отмечались случаи подострой кожной красной волчанки на фоне приема ИПП, имеют высокий риск развития этого заболевания при последующем использовании других лекарственных средств из группы ИПП.

Влияние на результаты лабораторных исследований

Повышенный уровень хромогранина А (CgA) в плазме крови может искажать результаты анализов при проведении диагностического обследования с целью выявления нейроэндокринных опухолей. Чтобы избежать этого, применение ИПП следует прекратить, как минимум, за пять дней до измерения уровня CgA. Если концентрации CgAи гастрина в плазме крови не находятся в диапазоне нормальных значений, измерения необходимо провести повторно через 14 дней после прекращения приема ИПП.

Вспомогательные вещества

Улсепан содержит маннит, который может оказывать мягкое слабительное действие.

Улсепан содержит сахарозу, поэтому пациентам с редкими наследственными заболеваниями, которые характеризуются непереносимостью фруктозы, мальабсорбцией глюкозы-галактозы или сахарозо-изомальтазной недостаточностью, не следует принимать данный лекарственный препарат.

Улсепан содержит менее 1 ммоль натрия (23 мг) в одной таблетке, т.е. почти «не содержит натрия».

Применение в педиатрии

Не рекомендуется использовать Улсепан удетей в возрасте до 12 лет, так как эффективность и безопасность применения пантопразола недостаточно изучены у данной категории пациентов.

Во время беременности или лактации

Имеющиеся ограниченные данные касательно применения пантопразола у беременных женщин (300-1000 исходов беременности) свидетельствуют, что он значимо не влияет на риск возникновения пороков развития и не обладает токсичностью по отношению к плоду во внутриутробном и к новорожденному в неонатальном периодах. Не рекомендуется применять Улсепан во время беременности.

Лактация

В исследованиях на животных установлено, что пантопразол выделяется с грудным молоком. В клинических исследованиях данный факт подтвержден, однако достаточные сведения о секреции пантопразола с грудным молоком отсутствуют, в связи с этим нельзя исключить риски для новорожденного/ребенка. При принятии решения в вопросе прекращения грудного вскармливания или прекращения/прерывания терапии Улсепаном следует учитывать преимущества грудного вскармливания для ребенка и пользу от применения лекарственного препарата для матери.

Особенности влияния препарата на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами

Пантопразол не оказывает или оказывает незначительное влияние на способность к вождению автотранспорта и управлению механизмами.

В результате применения лекарственного средства могут возникать такие нежелательные реакции, как головокружение и нарушения зрения, тогда пациентам следует воздержаться от управления автотранспортом и механизмами.

 

Рекомендации по применению

Режим дозирования

Взрослые и дети 12 лет и старше

Гастроэзофагеальная рефлюксная болезнь

Рекомендуемая доза: 1 таблетка (40 мг пантопразола) 1 раз в сутки. В некоторых случаях доза может быть удвоена (2 таблетки в сутки), особенно при отсутствии ответа на терапию другими лекарственными средствами. Продолжительность лечения гастроэзофагеальной рефлюксной болезни обычно составляет 4 недели. В некоторых случаях для достижения надлежащего терапевтического эффекта лечение необходимо продолжать, как правило, еще в течение 4 недель.

Взрослые

ЭрадикацияH. pylori в составе комбинированной терапии с антибактериальными средствами

У пациентов с язвенной болезнью желудка и двенадцатиперстной кишки, которые имеют положительные результаты тестов на H. pylori, для эрадикации микроорганизма следует использовать комбинированную терапию. При этом необходимо соблюдать соответствующие клинические рекомендации (например, национальные рекомендации) по надлежащему назначению и применению антибиотиков, а также учитывать резистентность H.pylori. В зависимости от чувствительности микроорганизма рекомендуется использоваться следующие комбинации:

а) одна таблетка Улсепана 2 раза в сутки

+ 1000 мг амоксициллина 2 раза в сутки

+ 500 мг кларитромицина 2 раза в сутки;

б) одна таблетка Улсепана 2 раза в сутки

+ 400-500 мг метронидазола (или 500 мг тинидазола) 2 раза в сутки

+ 250-500 мг кларитромицина 2 раза в сутки;

в) одна таблетка Улсепана 2 раза в сутки

+ 1000 мг амоксициллина 2 раза в сутки

+ 400-500 мг метронидазола (или 500 мг тинидазола) 2 раза в сутки.

При комбинированной терапии вторую таблетку Улсепана следует принимать вечером за 1 час до еды. Длительность лечения обычно составляет 7 дней, терапия может быть продолжена еще в течение 7 дней, общая продолжительность лечения – не более 2 недель. Если, с целью обеспечения заживления язв, показано дальнейшее применение пантопразола, рекомендуется использовать соответствующий режим дозирования лекарственного средства для терапии язвенной болезни желудка и двенадцатиперстной кишки.

Если комбинированная терапия не показана (например, у пациентов с отрицательными результатами тестов на H. pylori.), Улсепан в качестве монотерапии следует применять согласно следующим схемам лечения:

Лечение язвенной болезни желудка

1 таблетка Улсепана в сутки. В отдельных случаях доза может быть удвоена (2 таблетки в сутки), особенно при отсутствии ответа на лечение другими лекарственными средствами. Длительность терапии язвенной болезни желудка обычно составляет 4 недели. В некоторых случаях для заживления язв требуется, как правило, продолжать лечение еще в течение последующих 4 недель.

Лечение язвенной болезни двенадцатиперстной кишки

1 таблетка Улсепана в сутки. В отдельных случаях доза может быть удвоена (2 таблетки в сутки), особенно при отсутствии ответа на лечение другими лекарственными средствами. Длительность терапии язвенной болезни двенадцатиперстной кишки обычно составляет 2 недели. Если по истечении этого периода надлежащий лечебный эффект не был достигнут, в большинстве случаев требуется продолжать терапию еще в течение 2 недель.

Лечение синдрома Золлингера-Эллисона и других патологических состояний, характеризующихся гиперсекрецией соляной кислоты

Для длительной терапии синдрома Золлингера-Эллисона и патологических состояний, характеризующихся гиперсекрецией соляной кислоты, рекомендуемая начальная суточная доза составляет 80 мг пантопразола (2 таблетки Улсепана), впоследствии она может быть скорректирована индивидуально в зависимости от уровня секреции соляной кислоты. Если суточная доза пантопразола превышает 80 мг, ее следует разделить на два приема. При необходимости можно увеличить дозировку лекарственного средства до 160 мг в сутки, однако, продолжительность использования пантопразола в таких дозах должна ограничиваться периодом, необходимым для адекватного контроля секреции кислоты. При синдроме Золлингера-Эллисона и других патологических состояниях, характеризующихся гиперсекрецией соляной кислоты, длительность лечения не ограничена и зависит от клинической ситуации.

Способ применения

Таблетку следует проглатывать целиком за 1 час до еды, не разжевывая и не разламывая, запивая небольшим количеством воды.

Особые группы пациентов

Пациенты с нарушениями функции печени

Суточная доза пантопразола у пациентов с тяжелой печеночной недостаточностью не должна превышать 20 мг. Пантопразол не следует использовать при комбинированной терапии для эрадикации H. pylori у пациентов с умеренными или выраженными нарушениями функции печени, поскольку в настоящее время нет данных об эффективности и безопасности его применения в подобных ситуациях у данной категории пациентов.

Пациенты с нарушениями функции почек

У пациентов с почечной недостаточностью коррекция дозы не требуется. Пантопразол не следует использовать при комбинированной терапии для эрадикации H. pylori у пациентов с нарушениями функции почек, поскольку в настоящее время нет данных об эффективности и безопасности его применения в подобных ситуациях у данной категории пациентов.

Пациенты пожилого возраста

У пожилых пациентов коррекция дозы не требуется.

Дети до 12 лет

Не рекомендуется использовать Улсепан удетей в возрасте до 12 лет, так как эффективность и безопасность применения пантопразола недостаточно изучены у данной категории пациентов.

Меры, которые необходимо принять в случае передозировки

Симптомы передозировки у человека не известны.

Установлено, что пантопразол хорошо переносился при внутривенном введении в течение 2 минут в дозах до 240 мг.

Поскольку пантопразол имеет высокую степень связывания с белками плазмы крови, он плохо выводиться из организма посредством гемодиализа.

В случае передозировки с клиническими проявлениями интоксикации следует проводить симптоматическое и поддерживающее лечение.

 

Описание нежелательных реакций, которые проявляются при стандартном применении ЛП и меры, которые следует принять в этом случае

Параметры частоты нежелательных реакций определяются следующим образом: очень часто (≥ 1/10); часто (≥ 1/100, но < 1/10); нечасто (≥ 1/1000, но < 1/100); редко (≥ 1/10000, но < 1/1000); очень редко (< 1/10000); частота неизвестна(не может быть оценена по имеющимся данным).

Часто

 – железистые полипы дна желудка (доброкачественные)

Нечасто

 – головная боль, головокружение

– понос, тошнота/рвота, вздутие живота и чувство тяжести, запор, сухость во рту, боль в животе и чувство дискомфорта

– повышение уровней печеночных ферментов в плазме крови (трансаминаз, гамма-глутамилтранспептидазы)

– высыпания/экзантема/сыпь, зуд

– переломы бедра, запястья или позвоночника

– астения, усталость и недомогание

– расстройства сна

Редко

– агранулоцитоз

– реакции гиперчувствительности (включая анафилактические реакции и анафилактический шок)

– гиперлипидемия, повышение уровня триглицеридов и холестерина в плазме крови, изменения массы тела

– депрессия (и ухудшение состояния)

– дисгевзия

– нарушения зрения/нарушение четкости зрения

– повышение уровня билирубина в плазме крови

– крапивница, ангионевротический отек

– артралгия, миалгия

– гинекомастия

– повышение температуры тела, периферический отек

Очень редк:

– тромбоцитопения, лейкопения, панцитопения

– дезориентация (и ухудшение состояния)

Частота неизвестна

– гипонатриемия, гипомагниемия, гипокальциемия, связанная с гипомагниемией, гипокалиемия

– галлюцинации, спутанность сознания (особенно у предрасположенных пациентов, ухудшение состояния)

– микроскопический колит

– повреждение клеток печени, желтуха, печеночная недостаточность

– парестезия

– мышечные спазмы вследствие электролитных нарушений

– интерстициальный нефрит (возможно прогрессирование заболевания и развитие почечной недостаточности)

– синдром Стивенса-Джонсона, синдром Лайелла, мультиформная эритема, фотосенсибилизация, подострая кожная красная волчанка.


Дополнительные сведения

Состав лекарственного препарата

Одна таблетка содержит

активное вещество: пантопразол 40 мг (в виде пантопразола натрия сесквигидрата 45,10 мг),

вспомогательные вещества: маннитол, кальция карбонат, кросповидон, коповидон (коллидон VA64), сахарозы стеарат, кальция стеарат, с

состав пленочной оболочки: Опадри®Белый (YS-1-7027)*,

состав кишечнорастворимой оболочки: Acryl-Eze желтый (93O92157)**

* состав Опадри белого (YS-1-7027): гипромеллоза, титана диоксид (Е171), триацетин,

**состав Acryl-Eze желтого 93О92157: сополимер метакриловой кислоты Тип С, тальк, титана диоксид (Е171), триэтилцитрат, кремния диоксид коллоидный безводный, натрия гидрокарбонат, железа(III) оксид желтый (Е172), натрия лаурилсульфат.

 

Описание внешнего вида

Таблетки овальной формы, с двояковыпуклой поверхностью, покрытые кишечнорастворимой обо­лочкой желтого цвета.

 

Форма выпуска и упаковка

По 7 таблеток упаковывают в контурную ячейковую упаковку.

По 2 или 4 контурные ячейковые упаковки с инструкцией по медицинскому применению на государственном и русском языках помещают в картонную пачку.

 

Срок хранения

3 года.

Не применять по истечении срока годности!

 

Условия хранения

Хранить в сухом, защищенном от света месте при температуре не выше 25°С.

Хранить в недоступном для детей месте!

 

Условия отпуска из аптек

По рецепту.

 

Саудалық атауы

Улсепан

 

Халықаралық патенттелмеген атауы

Пантопразол

 

Дәрілік түрі, дозалануы

Ішекте еритін қабықпен қапталған таблеткалар, 40 мг

 

Фармакотерапиялық тобы  

Ас қорыту жолы және зат алмасу. Қышқылдықтың бұзылуымен байланысты ауруларды емдеуге арналған препараттар. Ойық жараға қарсы препараттар және гастроэзофагеальді рефлюкс ауруын емдеуге арналған препараттар (gastro-oesophageal reflux disease – GORD). Протонды сорғы тежегіштері. Пантопразол.

АТХ коды А02ВС02

 

Қолданылуы

Ересектер мен 12 жасар және одан үлкен балалар:

- гастроэзофагеальді рефлюкс ауруы.

Ересектер:

- ойық жара ауруы бар пациенттерде антибактериялық дәрілермен біріктірілген ем құрамында Helicobacter pylori (H. pylori) эрадикациясы;

- асқазанның және он екі елі ішектің ойық жара ауруы;

- Золлингер-Эллисон синдромы және тұз қышқылының гиперсекрециясымен сипатталатын басқа да патологиялық жағдайлар.

 

Қолдануды бастағанға дейін қажетті мәліметтер тізбесі

Қолдануға болмайтын жағдайлар

- пантопразолға, орын басқан бензимидазолдарға немесе қосымша заттардың кез келгеніне ас жоғары сезімталдық.

- атазанавирмен бірге қолдану

 

Қолдану кезінде қажетті сақтық шаралары

Бауыр функциясының бұзылуы

Пантопразолмен емдеу кезінде, әсіресе ұзақ ем кезінде, бауыр функциясы ауыр бұзылған пациенттерде қан плазмасындағы бауыр ферменттерінің концентрациясын үнемі бақылап отыру керек. Егер бауыр ферменттерінің деңгейі жоғарыласа, дәрілік препаратты қабылдауды тоқтату керек.

 

Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі

Абсорбциясы рН-тәуелді дәрілік препараттар

Тұз қышқылы секрециясының ұзақ біршама төмендеуі салдарынан пантопразол биожетімділігі асқазанның рН ортасына байланысты дәрілік заттардың (мысалы, кетоконазол, итраконазол, позаконазол сияқты кейбір зеңге қарсы дәрілер және эрлотиниб сияқты басқа да дәрілік препараттар) сіңірілуіне әсер етуі мүмкін.

АИТВ протеазасының тежегіштері

Пантопразолды сіңірілуі асқазанның рН ортасына байланысты болатын, мысалы атазанавир сияқты АИТВ протеазасының тежегіштерімен бірге қолдануға болмайды, себебі олардың биожетімділігі төмендейді. Егер АИТВ протеазасының тежегіштерін ППТ-мен бір мезгілде пайдалану қажет болса, пантопразол дозасы тәулігіне 20 мг-нан аспауы тиіс, сондай-ақ пациенттерге мұқият мониторинг (мысалы, вирустық жүктемені анықтау) жүргізу ұсынылады. АИТВ протеазасының тежегішінің дозасын түзету керек болуы мүмкін.

Кумарин туындылары тобының антикоагулянттары (фенпрокумон немесе варфарин)

Пантопразол варфаринмен немесе фенпрокумонмен бір мезгілде қолданған кезде соңғысының фармакокинетикасына немесе ХҚҚ (халықаралық қалыптасқан қатынас) елеулі әсер етпеген. Алайда, ППТ варфаринмен немесе фенпрокумонмен бірге қабылдаған пациенттерде ХҚҚ көрсеткіші және протромбиндік уақыт (ПУ) жоғарылаған жағдайлар байқалды. ХҚҚ және ПУ мәндері ұлғайған кезде қан кету қаупі артады, олар, соның ішінде өліммен аяқталуы мүмкін. Улсепанды варфаринмен немесе фенпрокумонмен бірге қабылдаған пациенттерде ХҚҚ және ПУ көрсеткіштерін бақылау ұсынылады.

Метотрексат

Кейбір пациенттерде жоғары дозаларда (300 мг) ППТ және метотрексатты бір мезгілде пайдалану қан плазмасындағы соңғысының концентрациясының жоғарылауына әкелетіні хабарланды. Сондықтан метотрексатты жоғары дозаларда тағайындағанда, мысалы, онкологиялық аурулар мен псориаз кезінде Улсепан қолдануды уақытша тоқтату туралы мәселені қарастыру керек.

Басқа да өзара әрекеттесулер

Пантопразол P450 цитохромы жүйесінің изоферменттерімен бауырда едәуір дәрежеде метаболизденеді. Метаболизмнің негізгі жолы CYP2C19 қатысуымен деметилдену болып табылады, басқа метаболизмдік жолдар CYP3A4 қатысуымен тотығу үдерісін қамтиды.

Пантопразол мен метаболизміне карбамазепин, диазепам, глибенкламид, нифедипин сияқты CYP2C19 және CYP3A4 және құрамында левоноргестрел мен этинилэстрадиол бар пероральді контрацептивтер қатысатын дәрілік заттарды бірлесіп қолданған кезде қандай да бір маңызды өзара әрекеттесулер байқалған жоқ.

Пантопразол мен метаболизмдік биотрансформациясына бір ғана изоферменттер қатысатын басқа да дәрілік заттар немесе химиялық қосылыстар арасындағы өзара әрекеттесу мүмкіндігін жоққа шығаруға болмайды.

Дәрілік өзара әрекеттесулер бойынша бірқатар зерттеу нәтижелері пантопразол CYP1A2 (кофеин, теофиллин сияқты), CYP2C9 (пироксикам, диклофенак, напроксен сияқты), CYP2D6 (метопролол сияқты), CYP2E1 (этанол сияқты) қатысатын препараттардың метаболизміне және Р-гликопротеинмен жанама түрде дигоксиннің сіңуіне әсер етпейді.

Антацидтермен бір уақытта қолданғанда қандай да бір өзара әрекеттесулер байқалмады.

Пантопразолды антибиотиктермен (кларитромицин, метронидазол, амоксициллин) біріктіріп пайдаланған кезде анықталған жоқ.

CYP2C19 тежегіштері мен индукторлары

Флувоксамин сияқты CYP2C19 тежегіші қан плазмасындағы пантопразол концентрациясын арттыруы мүмкін. Сондықтан оларды пантопразолмен біріктіріп қолданған кезде ППТ ұзақ дозада алатын немесе бауыр функциясы бұзылған пациенттерде оның дозасын төмендету қажет болуы мүмкін.

Рифампицин сияқты CYP2C19 және CYP3A4 индукторлары және құрамында шайқурай (Hypericum perforatum) бар препараттар қан плазмасындағы пантопразол концентрациясын төмендетуі мүмкін.

 

Арнайы ескертулер

H. pylori эрадикациясы кезінде бактерияға қарсы дәрілермен біріктірілген ем

Біріктірілген ем кезінде тиісті дәрілік заттарға қатысты фармакологиялық деректерді ескеру қажет.

Асқазанның қатерлі жаңа түзілімдері

Пантопразолмен емдеу асқазанның қатерлі жаңа түзілімдер симптомдарын бүркемелеуі мүмкін, осылайша дұрыс диагноз қою үдерісін баяулатады. Пациентте, мысалы, дене салмағының айтарлықтай төмендеуі, бірнеше рет құсу, дисфагия, қан құсу, анемия немесе мелена сияқты клиникалық симптомдар туындаған жағдайда, асқазан жарасына күдік болғанда немесе ол болған кезде қатерлі түзілуді анықтау керек.

Егер жоғарыда көрсетілген симптомдар тиісті емге қарамастан сақталса, пациентті одан әрі тексеру туралы мәселені қарау керек.

АИТВ протеазасының тежегіштерімен бір уақытта қолдану

Пантопразолды абсорбциясы асқазанның рН ортасына тікелей байланысты АИВ протеазасы тежегіштерімен (мысалы, атазанавир) олардың биожетімділігінің едәуір төмендеуіне орай бір мезгілде қабылдамаған жөн.

В12 дәруменінің сіңірілуіне әсері

Золлингер-Эллисон синдромы және ұзақ емдеуді талап ететін тұз қышқылының гиперсекрециясымен сипатталатын басқа да патологиялық жағдайлары бар пациенттерде пантопразол, барлық антисекреторлық дәрілер сияқты гипо - немесе ахлоргидрия салдарынан В12дәруменінің (цианокобаламин) сіңуін төмендетуі мүмкін. Мұны, атап айтқанда, организмде оның қорының төмендеуі байқалатын немесе оның мальабсорбция қаупі факторлары бар пациенттерді ұзақ емдеуде, сондай-ақ В12 дәрумені жеткіліксіздігінің тиісті клиникалық белгілері болған кезде ескеру керек.

Ұзақ мерзімді ем

Ұзақ емделгенде, әсіресе пантопразол бір жылдан астам пайдаланылса, пациенттер тұрақты медициналық бақылауда болуы тиіс.

Бактериялық асқазан-ішек инфекциялары

Пантопразолмен емдеу кезінде Salmonella, Campylobacter немесе C. difficile бактериялар туындатқан асқазан-ішек инфекцияларының пайда болу қаупі шамалы артуы мүмкін.

Гипомагниемия

Протонды помпа тежегіштерін (ППТ), оның ішінде үш айдан астам пантопразолды да қабылдаған пациенттерде ауыр гипомагниемияның дамуы туралы хабарланған; көптеген жағдайларда дәрілік препараттар бір жыл бойы қолданылған. Ауыр гипомагниемия бас айналу, шаршау, тетания, делирий, құрысулар және қарыншалық аритмиялар пайда болуы мүмкін; оның симптомдары біртіндеп дамиды және байқалмайды. Көптеген пациенттерде гипомагниемия белгілері магний препараттарымен орын басу емін тағайындағанда және ППТ пайдалануды тоқтатқанда нивелирленеді.

ППТ ұзақ уақыт қабылдап жүрген немесе ППТ дигоксинмен немесе гипомагниемия тудыруы мүмкін басқа да дәрілік заттармен (мысалы, диуретиктер) пайдаланатын пациенттер дәрігердің бақылауында болуы тиіс; ППТ емдеу кезінде қан плазмасындағы магний концентрациясын бақылау ұсынылады.

Сүйек сынуы

ППТ, әсіресе жоғары дозаларда неесе ұзақ уақыт бойы (> 1 жыл) қолданғанда, жамбас, білезік және омыртқаның, атап айтқанда егде пациенттерде немесе басқа да қауіп факторлары болған кезде сыну қаупін арттыруы мүмкін. Клиникалық зерттеулерде ППТ сыну қаупін 10-40% арттыруы мүмкін, бұл ішінара басқа факторлармен де байланысты болуы мүмкін екені анықталды. Остеопороздың даму қаупі бар пациенттерді емдеу клиникалық ұсыныстарға сәйкес жүргізілуі тиіс, бұл ретте олар кальций мен D дәруменінің жеткілікті мөлшерін алуы тиіс.

Жеделге жуық терінің қызыл жегісі

ППТ өте сирек жеделге жуық терінің қызыл жегісінің дамуына түрткі болады. Теріде зақымдану ошақтары пайда болған кезде, әсіресе артралгияның пайда болуымен қатар жүретін тікелей күн сәулесінің әсеріне ұшыраған жерлерде пациент дереу медициналық көмекке жүгінуі тиіс; мұндай жағдайда дәрігер Улсепанды қолдануды тоқтату туралы мәселені қарастыруы тиіс. Анамнезінде ППТ қабылдау аясында тері асты қызыл жегі жағдайлары байқалған пациенттер ППТ тобындағы басқа дәрілік заттарды кейіннен пайдалану кезінде осы аурудың даму қаупі жоғары.

Зертханалық зерттеу нәтижелеріне әсері

Қан плазмасындағы хромогранин А (CgA) жоғары деңгейі нейроэндокриндікісіктерді анықтау мақсатында диагностикалық тексеру жүргізу кезінде талдау нәтижелерін бұрмалауы мүмкін. Бұған жол бермеу үшін ППТқолдануды кем дегенде CgA деңгейін өлшеуге дейін бес күн бұрын тоқтату керек. Егер қан плазмасындағы CgA және гастриннің концентрациясы қалыпты мәндер диапазонында болмаса, өлшеуді ППТ қабылдау тоқтатылғаннан кейін 14 күннен кейін қайта жүргізу қажет.

Қосымша заттар

Улсепан құрамында баяу іш жүргізетін әсер етуі мүмкін маннит бар.

Улсепан құрамында сахароза бар, сондықтан фруктоза жақпаушылығымен, глюкоза-галактоза мальабсорбциясымен немесе сахарозо-изомальтаза жеткіліксіздігімен сипатталатын сирек тұқым қуалайтын аурулары бар пациенттерге осы дәрілік препаратты қабылдамаған жөн.

Улсепан құрамында бір таблеткада 1 ммольден кем натрий (23 мг) бар, яғни дерлік «құрамында натрий жоқ».

Педиатрияда қолдану

Улсепанды 12 жасқа дейінгі балаларда пайдалану ұсынылмайды, өйткені пантопразолды қолданудың тиімділігі мен қауіпсіздігі пациенттердің осы санатында жеткілікті зерттелмеген.

Жүктілік немесе лактация кезінде

Пантопразолды жүкті әйелдерде қолдануға қатысты қолда бар шектеулі деректер (300-1000 жүктілік) оның даму ақауларының туындау қаупіне елеулі әсер етпейтінін және құрсақтағы ұрыққа және неонатальді кезеңдерде нәрестеге қатысты уыттылығы жоқ екенін растады. Жүктілік кезінде Улсепанды қолданбаған жөн.

Лактация

Жануарларға жүргізілген зерттеулерде пантопразол емшек сүтімен бөлінетіні анықталды. Клиникалық зерттеулерде бұл факт расталды, алайда пантопразолдың емшек сүтімен секрециясы туралы жеткілікті мәліметтер жоқ, осыған байланысты нәресте/бала үшін қауіпті жоққа шығаруға болмайды. Бала емізуді тоқтату немесе Улсепанмен емдеуді тоқтату/үзу мәселесінде шешім қабылдаған кезде бала үшін бала емізудің артықшылықтарын және ана үшін дәрілік препаратты қолданудан пайданы ескеру керек.

Препараттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Пантопразол автокөлік жүргізу және механизмдерді басқару қабілетіне шамалы әсер етпейді немесе аз ғана әсер етеді.

Дәрілік затты қолдану нәтижесінде бас айналу және көрудің бұзылуы сияқты жағымсыз реакциялар туындауы мүмкін, онда пациенттер автокөлік пен механизмдерді басқарудан бас тартқан жөн.

 

Қолдану жөніндегі нұсқаулар

Дозалау режимі

Ересектер мен 12 жасар және одан үлкен балалар

Гастроэзофагеальді рефлюксті ауру

Ұсынылған доза: тәулігіне 1 рет 1 таблетка (40 мг пантопразол). Кейбір жағдайларда, әсіресе басқа дәрілік заттармен емдеуге жауап жоқ болғанда доза (тәулігіне 2 таблетка) еселенуі мүмкін. Гастроэзофагеальді рефлюкс ауруын емдеу ұзақтығы әдетте 4 аптаны құрайды. Кейбір жағдайларда тиісті емдік әсерге жету үшін емдеуді әдетте тағы 4 апта ішінде жалғастыру қажет.

Ересектер

H. pylori эрадикациясы бактерияға қарсы дәрілермен біріктірілген ем құрамында

H. pylori тестінің оң нәтижелері бар асқазан мен он екі елі ішектің ойық жарасы бар пациенттерде микроорганизмнің эрадикациясы үшін біріктірілген емді пайдалану керек. Бұл ретте антибиотиктерді тиісінше тағайындау және қолдану бойынша тиісті клиникалық ұсынымдарды (мысалы, ұлттық ұсынымдарды) сақтау, сондай-ақ H. pylori резистенттілігін ескеру қажет. Микроорганизмнің сезімталдығына байланысты келесі біріктірілімдерді пайдалану ұсынылады:

а) тәулігіне 2 рет Улсепанның бір таблеткасы

тәулігіне 2 рет + 1000 мг амоксициллин

тәулігіне 2 рет + 500 мг кларитромицин;

б) тәулігіне 2 рет Улсепанның бір таблеткасы

тәулігіне 2 рет + 400-500 мг метронидазол (немесе500 мг тинидазол)

тәулігіне 2 рет + 250-500 мг кларитромицин;

в) тәулігіне 2 рет Улсепанның бір таблеткасы

тәулігіне 2 рет + 1000 мг амоксициллин

тәулігіне 2 рет + 400-500 мг метронидазол (немесе 500 мг тинидазол).

Біріктірілген ем кезінде Улсепанның екінші таблеткасын тамаққа дейін 1 сағат бұрын кешке қабылдау керек. Емдеу ұзақтығы әдетте 7 күнді құрайды, ем тағы 7 күн бойы жалғасады, жалпы емдеу ұзақтығы 2 аптадан аспайды. Егер, жараны жазуды қамтамасыз ету мақсатында пантопразолды одан әрі қолдану көрсетілсе, асқазан мен он екі елі ішектің ойық жара ауруларын емдеу үшін дәрілік затты дозалаудың тиісті режимін пайдалану ұсынылады.

Егер біріктірілген ем көрсетілмесе (мысалы, H. pylori тестінің нәтижелері теріс пациенттерде.), Улсепанды монотерапия ретінде келесі емдеу сызбаларына сәйкес қолдану керек:

Асқазанның ойық жара ауруын емдеу

Тәулігіне 1 таблетка Улсепан. Жекелеген жағдайларда, әсіресе басқа дәрілік заттармен емдеуге жауап болмағанда, дозаны екі еселеуге (тәулігіне 2 таблетка) болады. Асқазанның ойық жара ауруын емдеу ұзақтығы әдетте 4 апта. Кейбір жағдайларда ойық жараны емдеу үшін, әдетте, кейінгі 4 апта бойы емдеуді жалғастыру қажет.

Он екі елі ішектің ойық жара ауруын емдеу

Тәулігіне 1 таблетка Улсепан. Улсепан. Жекелеген жағдайларда, әсіресе басқа дәрілік заттармен емдеуге жауап болмағанда, дозаны екі еселеуге (тәулігіне 2 таблетка) болады. Он екі елі ішектің ойық жара ауруын емдеу ұзақтығы әдетте 2 апта. Егер осы кезең өткеннен кейін тиісті емдік әсерге қол жеткізілмеген болса, көп жағдайда емді тағы 2 апта бойы жалғастыру қажет.

Золлингер-Эллисон синдромын және тұз қышқылының гиперсекрециясымен сипатталатын басқа да патологиялық жағдайларды емдеу

Золлингер-Эллисон синдромын және тұз қышқылының гиперсекрециясымен сипатталатын патологиялық жағдайларды ұзақ емдеу үшін ұсынылатын бастапқы тәуліктік доза 80 мг пантопразол (Улсепанның 2 таблеткасы) құрайды, кейіннен ол тұз қышқылы секрециясының деңгейіне байланысты жекелей түзетілуі мүмкін. Егер пантопразолдың тәуліктік дозасы 80 мг асып кетсе, оны екі қабылдауға бөлу керек. Қажет болса дәрілік заттың дозасын тәулігіне 160 мг дейін ұлғайтуға болады, алайда мұндай дозаларда пантопразолды пайдалану ұзақтығы қышқыл секрециясын адекватты бақылау үшін қажетті кезеңмен шектелуі тиіс. Золлингер-Эллисон синдромы және тұз қышқылының гиперсекрециясымен сипатталатын басқа да патологиялық жағдайлар кезінде емдеу ұзақтығы шектелмейді және клиникалық жағдайға байланысты.

Қолдану тәсілі

Таблетканы тамаққа дейін 1 сағат бұрын шайнамай және үгітпей, судың аз мөлшерімен толық жұтылып ішілуі керек.

Пациенттердің ерекше топтары

Бауыр функциясы бұзылған пациенттер

Бауыр жеткіліксіздігі ауыр пациенттерде пантопразолдың тәуліктік дозасы 20 мг аспауы тиіс. Пантопразолды бауыр функциясы орташа немесе айқын бұзылған пациенттерде H. pylori эрадикациясы үшін біріктірілген ем кезінде қолдануға болмайды, себебі қазіргі уақытта осы санаттағы пациенттерде осындай жағдайларда оны қолданудың тиімділігі мен қауіпсіздігі туралы деректер жоқ.

Бүйрек функциясы бұзылған пациенттер

Бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде дозаны түзету қажет емес. Бүйрек функциясы бұзылған пациенттерде H. pylori эрадикациясы үшін біріктірілген ем кезінде пантопразолды қолдануға болмайды, себебі қазіргі уақытта осы санаттағы пациенттерде осындай жағдайларда оны қолданудың тиімділігі мен қауіпсіздігі туралы деректер жоқ.

Егде жастағы пациенттер

Егде пациенттерде дозаны түзету қажет емес.

12 жасқа дейінгі балалар

Улсепанды 12 жасқа дейінгі балаларда пайдалану ұсынылмайды, өйткені пантопразолды қолданудың тиімділігі мен қауіпсіздігі пациенттердің осы санатында жеткілікті зерттелмеген.

Артық дозалану жағдайында қабылдануы қажет шаралар

Адамдағы артық дозалану симптомдары белгісіз.

Пантопразол 2 минут бойы 240 мг дейінгі дозаларда вена ішіне енгізгенде жағымды екені анықталды.

Пантопразолдың қан плазмасының ақуыздарымен байланысу дәрежесі жоғары болғандықтан, ол гемодиализ арқылы организмнен нашар шығарылады.

Уыттанудың клиникалық көріністерімен артық дозаланғанда симптоматикалық және демеуші ем жүргізу керек.

 

ДП стандартты қолдану кезінде көрініс табатын жағымсыз реакциялардың сипаттамасы және осы жағдайда қабылдануы керек шаралар

Жағымсыз реакциялар жиілігінің параметрлері мынадай түрде анықталады: өте жиі (≥ 1/10); жиі (≥ 1/100, бірақ < 1/10); жиі емес (≥ 1/1000, бірақ < 1/100); сирек (≥ 1/10000, бірақ < 1/1000); өте сирек (< 1/10000); жиілігі белгісіз (қолда бар деректер бойынша бағалануы мүмкін емес).

Жиі

 асқазан түбінің безді полиптері (қатерсіз)

Жиі емес

 бас ауыруы, бас айналуы

– іш өтуі, жүрек айнуы/құсу, іш кебуі және ауырлық сезімі, іш қату, ауыздың құрғауы, іш ауыруы және жайсыздық сезімі

– қан плазмасында бауыр ферменттері (трансаминаза, гамма-глутамилтранспептидаза) деңгейлерінің жоғарылауы

– бөрту/экзантема/бөртпе, қышыну

– жамбастың, білезіктің немесе омыртқаның сынуы

– астения, шаршау және дімкәстік

– ұйқының бұзылуы

Сирек

– агранулоцитоз

– аса жоғары сезімталдық реакциялары (анафилаксиялық реакциялар мен анафилаксиялық шокты қоса)

– гиперлипидемия, қан плазмасындағы триглицеридтер мен холестерин деңгейінің жоғарылауы, дене салмағының өзгеруі

– депрессия (және жағдайдың нашарлауы)

– дисгевзия

– көрудің бұзылуы/көру анықтығының бұзылуы

– қан плазмасында билирубин деңгейінің жоғарылауы

– есекжем, ангионевроздық ісіну

– артралгия, миалгия

– гинекомастия

дене температурасының жоғарылауы,шеткері ісіну

Өте сирек:

– тромбоцитопения, лейкопения, панцитопения

– дезориентация (және жағдайдың нашарлауы)

Жиілігі белгісіз

– гипомагниемиямен байланысты гипонатриемия, гипомагниемия, гипокальциемия, гипокалиемия

– елестеу, сананың шатасуы (әсіресе бейім пациенттерде, жағдайдың нашарлауы)

– микроскопиялық колит

– бауыр жасушасының зақымдануы, сарғаю, бауыр жеткіліксіздігі

– парестезия

электролиттік бұзылу салдарынан бұлшықет түйілуі

– интерстициальдінефрит (аурудың өршуі және бүйрек жеткіліксіздігінің дамуы ықтимал)

Стивенс-Джонсон синдромы, Лайелл синдромы, мультиформалы эритема, фотосенсибилизация, жеделге жуық терінің қызыл жегісі.

 

Қосымша мәліметтер

Дәрілік препараттың құрамы

Бір таблетканың құрамында

белсенді зат: пантопразол 40 мг (45,10 мг пантопразол натрий сесквигидратының түрінде),

қосымша заттар:маннитол, кальцийкарбонаты, кросповидон, коповидон (коллидон VA 64), сахарозастеараты, кальцийстеараты, с

үлбірлі қабықтың құрамы: АқОпадри® (YS-1-7027)*,

ішекте еритін қабықтың құрамы:Сары Acryl-Eze (93O92157)**

* ақ Опадри (YS-1-7027) құрамы: гипромеллоза, титанның қостотығы (Е171), триацетин,

**Сары Acryl-Eze 93О92157 құрамы: метакрил қышқылының сополимері С типі, тальк, титанның қостотығы (Е171), триэтилцитрат, сусыз коллоидты кремнийдің қостотығы, натрий гидрокарбонаты, темірдің (III) сары тотығы (Е172), натрий лаурилсульфаты.

 

Сыртқы түрінің сипаттамасы

Екі беті дөңес, сары түсті ішек еритін қабықпен қапталған сопақ пішінді таблеткалар.

 

Шығарылу түрі және қаптамасы

7 таблеткадан пішінді ұяшықты қаптамаға салынады.

2 немесе 4 пішінді ұяшықты қаптамадан медициналық қолдану жөніндегі қазақ және орыс тілдеріндегі нұсқаулығымен картон қорапшаға салынады.

 

Сақтау мерзімі

3 жыл.

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды!

 

Сақтау шарттары

Құрғақ, жарықтан қорғалған жерде, 25°С-ден аспайтын температурада түпнұсқалық қаптамасында сақтау керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

 

Дәріханалардан босатылу шарттары

Рецепт арқылы.