Торговое наименование
Трихопол
Международное непатентованное название
Метронидазол
Лекарственная форма, дозировка
Раствор для внутривенного введения, 0,5%
Фармакотерапевтическая группа
Противоинфекционные препараты для системного использования. Антибактериальные препараты системного применения. Антибактериальные препараты другие. Производные имидазола. Метронидазол.
Код ATХ: J01X D01
Показания к применению
Трихопол показан для лечения инфекций у взрослых и детей, вызванных чувствительными к препарату микроорганизмами:
- сепсис, бактериемия
- перитонит
- абсцесс головного мозга
- абсцедирующая пневмония
- остеомиелит
- послеродовой сепсис
- абсцесс малого таза
- эндометрит
- воспаление послеоперационных ран
- профилактика послеоперационных инфекций, вызванных анаэробными бактериями, особенно видами из рода Bacteroides иStreptococcus.
Необходимо учитывать местные формальные рекомендации, касающиеся надлежащего применения антибактериальных препаратов.
Перечень сведений, необходимых до начала применения
Противопоказания
– повышенная чувствительность к метронидазолу, другим нитроимидазольным производным или к какому-либо вспомогательному веществу
– органические поражения центральной нервной системы (в том числе эпилепсия)
– лейкопения (в том числе в анамнезе)
– тяжелая печеночная недостаточность (в случае назначения больших доз)
– I триместр беременности, период лактации
Необходимые меры предосторожности при применении
Метронидазол не оказывает прямого воздействия на аэробные и факультативно анаэробные бактерии.
Существует вероятность персистирования гонококковой инфекции после элиминации Trichomonas vaginalis.
В связи с недостаточностью данных о мутагенном риске у человека, следует относиться с осторожностью к применению метронидазола для более длительного лечения, чем требуется обычно.
При применении метронидазола зарегистрированы случаи тяжелых, иногда летальных, буллезных кожных реакций, таких как синдром Стивенса-Джонсона или токсический эпидермальный некролиз. Большинство зарегистрированных случаев СДС имели место в течение 7 недель с начала лечения метронидазолом. Если присутствуют симптомы СДС или ТЭН (например, гриппоподобные симптомы, прогрессирующая кожная сыпь, часто с пузырями или поражением слизистых оболочек), следует прекратить лечение.
Метронидазол следует с осторожностью применять у пациентов с заболеванием центральной нервной системы.
Пациенты, у которых в период лечения отмечены неврологические нарушения (онемение, чувство ползания мурашек или судороги) могут принимать препарат только в том случае, если польза от его применения превышает возможный риск развития осложнений.
Препарат следует с осторожностью применять у пациентов с тяжелой печеночной недостаточностью и печеночной энцефалопатией.
Пациенты, у которых перед и после лечения метронидазолом отмечены изменения в картине крови, при необходимости повторного применения метронидазола должны быть под врачебным наблюдением.
После применения метронидазола может развиться кандидоз ротовой полости, влагалища и желудочно-кишечного тракта, что требует соответствующего лечения.
В период лечения метронидазолом и не менее чем 72 часов после окончания терапии не следует принимать спиртных напитков, в связи с угрозой развития побочных реакций.
При использовании препаратов для системного применения, содержащих метронидазол, отмечались случаи тяжелой гепатотоксичности/острой печеночной недостаточности, включая случаи с летальным исходом с крайне быстрым развитием после начала терапии у пациентов с синдромом Коккейна. Таким образом, метронидазол в данной популяции должен применяться только после тщательной оценки преимуществ и рисков и только в случае отсутствия альтернативных препаратов. Функциональные печеночные пробы должны выполняться непосредственно перед началом терапии, в течение терапии и после окончания терапии до возврата печеночных проб до диапазонов нормы или до исходных значений. Если при терапии наблюдается выраженное повышение функциональных печеночных проб, препарат следует отменить. Пациентам с синдромом Коккейна следует рекомендовать немедленно сообщать врачу о любых симптомах, указывающих на возможное поражение печени, и прекратить применение метронидазола.
Метронидазол следует с осторожностью принимать у пациентов леченных кортикостероидами и склонных к появлению отеков, потому препарат содержит значительное количество натрия.
Взаимодействия с другими лекарственными препаратами
Метронидазолв сочетании с пероральными антикоагулянтами продлевает протромбиновое время. Следует избегать одновременного применения этих лекарственных препаратов.
Если одновременное применение препаратов является необходимым, то следует контролировать протромбиновое время и установить соответствующую дозу антикоагулянта.
Не выявлено лекарственное взаимодействие с гепарином.
Метронидазол усиливает токсическое действие алкоголя. У больных, одновременно принимающих метронидазол и алкоголь наблюдались нежелательные симптомы, подобные эффектам после приема дисульфирама, т.е. гиперемия лица, потливость, головная боль, тошнота, рвота, спастические боли в области живота. Не следует употреблять алкоголь во время лечения метронидазолом и не менее чем 72 часов после отмены препарата.
Одновременный прием метронидазола и дисульфирама может иногда вызвать острый психоз и дезориентацию, поэтому не следует применять эти препараты в комбинации.
Лечение метронидазолом можно начать спустя 2 недели после окончания лечения дисульфирамом.
При одновременном применении метронидазола и фенобарбитала уменьшается период полуэлиминации метронидазола до приблизительно 3 часов. Уменьшается также его концентрация в сыворотке, а увеличивается концентрация метаболита 2-гидроксиметилметронидазола.
Препараты, активирующие микросомальные ферменты печени, такие как фенитоин и фенобарбитал, ускоряют выведение метронидазола, уменьшая период полувыведения приблизительно до 3 часов, что приводит к уменьшению сывороточной концентрации препарата, в то время как препараты, снижающие активность печеночных ферментов (например, циметидин) могут увеличивать продолжительность периода полувыведения метронидазола.
У пациентов, леченных препаратами солей лития при назначении метронидазола может повышаться концентрация лития в сыворотке крови, увеличиться его токсичность, могут появиться симптомы повреждения почек. Следует постепенно уменьшать дозы или отменить соли лития до начала лечения метронидазолом. Во время одновременного применения этих препаратов следует часто контролировать концентрацию лития, креатинина и электролитов в плазме.
При одновременном применении метронидазола с астемизолом и терфенадином могут наступить нежелательные симптомы со стороны системы кровообращения (изменения ЭКГ, аритмия, сердечная блокада, пальпитация, обморок, и даже смертельный исход). Следует избегать одновременного применения этих лекарственных препаратов.
Метронидазол может повышать уровень бусульфана в плазме, что может привести к развитию тяжелых токсических эффектов бусульфана.
Метронидазол относится к ингибиторам цитохрома Р450 3А4 (CYP 3А4) и в связи с этим может замедлять биотрансформацию препаратов, которые метаболизируются при участии этого энзима.
Метронидазол уменьшает клиренс 5-фторурацила, поэтому может увеличивать его токсичность.
У пациентов, принимающих циклоспорин может увеличиться его концентрация в сыворотке. Если отмечается необходимость одновременного применения циклоспорина и метронидазола, следует контролировать концентрацию циклоспорина и креатинина в сыворотке.
Специальные предупреждения
– Во время лечения следует контролировать картину крови. Если препарат применяется более 10 дней, такой контроль является обязательным.
– Препарат может искажать результаты лабораторных исследований показателя активности печеночного фермента АСТ (указывать на ложное его снижение).
– Метронидазол может придавать моче более темную окраску.
– 100 мл раствора содержит 310 мг натрия. Необходимо принимать во внимание у пациентов, находящихся на диете с низким содержанием натрия.
Беременность и лактация
Не проведено хорошо контролируемых исследований применения метронидазола у беременных. Метронидазол проникает через плацентарный барьер. Метронидазол противопоказан в первом триместре беременности. Во втором и третьем триместре беременности препарат следует принимать только в случае, когда потенциальная польза применения препарата у беременной превышает риск нежелательного воздействия на плод.
Метронидазол выделяется с грудным молоком, достигая концентрации, сравнительной с уровнем препарата в плазме крови. В период грудного вскармливания не следует принимать препарат. Если лечение является необходимым- следует прекратить грудное вскармливание.
Особенности влияния лекарственного средства на способность управлять транспортными средствами или другими потенциально опасными механизмами
Пациенты, у которых появляются побочные эффекты со стороны ЦНС (сонливость, головокружение, спутанность сознания, галлюцинации, судороги, нарушения зрения), не должны управлять транспортным средством и работать с опасными механизмами.
Рекомендации по применению
Метод и путь введения:
Для внутривенных инфузий.
Перед употреблением проверить герметичность флакона. Удалить защитную фольгу и присоединить к инфузионному набору.
Не употреблять в случае видимого изменения раствора.
Внутривенное введение метронидазола показано при тяжелом течении инфекций, а также при отсутствии возможности приема препарата внутрь.
Скорость введения препарата не должна превышать 5 мл/мин.
Трихопол можно вводить внутривенно в неразбавленной или в разбавленной форме, в соответствующем количестве 0,9% раствора хлорида натрия, 5% растворе глюкозы, 20 и 40 ммоль/л растворе калия хлорида (инфузионный раствор должен быть приготовлен непосредственно перед введением). Оставшийся инфузионный раствор не может быть введен повторно.
Трихопол раствор для внутривенного введения 0,5% несовместим с цефамандолом нафатом, натриевой солью цефокситина, 10% раствором глюкозы, натрия лактатом, калиевой солью бензилпенициллина.
Режим дозирования
По показаниям, в зависимости от характера инфекции, осуществляют переход на поддерживающую терапию пероральными формами метронидазола.
Профилактика инфекций, вызванных анаэробными бактериями
(особенно во время хирургических вмешательств на ободочной и прямой кишке или гинекологических операциях)
Взрослые и дети старше 12 лет: 100 мл 0,5% раствора метронидазола (500 мг метронидазола) внутривенно капельно. В последующем 100 мл 0,5% раствора метронидазола (500 мг метронидазола) вводят каждые 8 часов до перехода на пероральный прием. Рекомендуется как можно скорее переходить на пероральный прием препарата.
Дети <12 лет: дозу из расчета 20-30 мг/кг/сутки, назначают однократно за 1-2 часа до операции.
Новорожденным со сроком гестации <40 недель: 10 мг/кг в виде однократной дозы до операции.
В профилактических целях препарат вводят не позднее 12 часов после хирургического вмешательства.
Лечение инфекций, вызванных анаэробными бактериями
Трихопол применяют в монотерапии или в сочетании с другими антибактериальными средствами. Обычно курс лечения не превышает 7 дней.
Взрослые и дети старше 12 лет: внутривенно по 100 мл 0,5% раствора метронидазола (500 мг метронидазола), каждые 8 часов.
Максимальная внутривенная суточная доза Трихопола у взрослых составляет 4 г.
Обычно Трихопол применяют в течение 7 дней, но при тяжелых анаэробных инфекциях возможно применение в течение 2-3 недель.
Детям в возрасте старше 8 недель до 12 лет: обычная доза составляет 20-30 мг/кг /сутки в виде разовой дозы или разделенной по 7,5 мг/кг каждые 8 часов. Суточная доза может быть увеличена до 40 мг/кг, в зависимости от тяжести инфекции. Длительность лечения обычно составляет 7 дней.
Грудные дети в возрасте до 8 недель:15 мг/кг в сутки в виде разовой дозы или двукратно в дозе по 7,5 мг/кг через каждые 12 часов.
У новорожденных со сроком гестации <40 недель, накопление метронидазола может произойти в течение первой недели жизни, поэтому предпочтительно проводить мониторинг концентрации метронидазола в сыворотке крови в течение нескольких дней терапии.
Бактериальный вагиноз
Подростки: 400 мг два раза в сутки в течение 5-7 дней или 2000 мг в виде разовой дозы.
Урогенитальный трихомониаз
Взрослые и дети старше 10 лет: 2000 мг в виде разовой дозы или 200 мг 3 раза в сутки в течение 7 дней или 400 мг два раза в сутки в течение 5-7 дней.
Обязательно лечение обоих партнеров.
Дети младше 10 лет: 40 мг/кг перорально в виде разовой дозы или 15-30 мг/кг/сутки, разделенные на 2-3 дозы в течение 7 дней; не превышать 2000 мг/дозу.
Лямблиоз
Взрослые и дети старше 10 лет: 2000 мг один раз в сутки в течение 3 дней или 400 мг три раза в сутки в течение 5 дней или 500 мг два раза в сутки в течение 7-10 дней.
Дети от 7 до 10 лет: 1000 мг один раз в сутки в течение 3 дней.
Дети от 3 до 7 лет: от 600 до 800 мг один раз в сутки в течение 3 дней.
Детям от 1 до 3 лет: 500 мг один раз в сутки в течение 3 дней.
Альтернативно, доза может быть выражена в миллиграммах на кг массы тела: 15-40 мг/кг/сутки в 2-3 приема.
Амебиаз
Дети старше 10 лет: от 400 до 800 мг 3 раза в сутки в течение 5-10 дней.
Дети от 7 до 10 лет: от 200 до 400 мг 3 раза в сутки в течение 5-10 дней.
Дети от 3 до 7 лет: от 100 до 200 мг 4 раза в сутки в течение 5-10 дней.
Дети от 1 до 3 лет: от 100 до 200 мг 3 раза в сутки в течение 5-10 дней.
В качестве альтернативы дозы могут быть выражены массой тела от 35-50 мг/кг/сутки в 3 приема в течение 5-10 дней, не более 2400 мг/сутки.
Особые группы пациентов
Применение у пациентов с печеночной недостаточностью
Препарат может кумулироваться в значительной степени у пациентов с печеночной энцефалопатией, а высокие концентрации метронидазола в плазме крови могут вызвать энцефалопатию. У таких пациентов необходимо снизить суточную дозу до ⅓.
Применение у пациентов с почечной недостаточностью
При почечной недостаточности биологический период полувыведения метронидазола не изменяется. Снижение доз препарата в таком случае не обязательно. У пациентов на гемодиализе, метронидазол и его метаболиты удаляются в течение 8 часов. Сразу после диализа, Трихопол следует назначить пациенту повторно. У пациентов, находящихся на фракционном перитонеальном диализе или непрерывном диализе нет необходимости изменения дозы.
Применение у пациентов пожилого возраста
Препарат следует с осторожностью применять у пациентов пожилого возраста, особенно при приеме высоких доз.
Меры, которые необходимо принять в случае передозировки
Симптомы:тошнота, рвота и головокружения, в более тяжелых случаях может отмечаться атаксия, парестезии и судороги.
Лечение:симптоматическая и поддерживающая терапия. Специфического антидота нет.
Меры, необходимые при пропуске одной или нескольких доз лекарственного препарата
При пропуске очередной дозы препарата следует принять ее как можно скорее. Если до приема очередной дозы осталось немного времени, следует принять ее в запланированное время. Не следует принимать двойную дозу препарата, чтобы скомпенсировать пропущенную.
Обратитесь к врачу за советом прежде, чем применять лекарственный препарат.
Описание нежелательных реакций, которые проявляются при стандартном применении ЛП и меры, которые следует принять в этом случае
Частота случаев, вид и интенсивность проявления нежелательных эффектов у детей такие же, как у взрослых.
Редко (≥1/10000 и <1/1000)
- анафилаксия
Очень редко (<1/10000)
- aгранулоцитоз, нейтропения, тромбоцитопения, панцитопения
- психические нарушения, в том числе спутанность сознания и галлюцинации
- энцефалопатия (спутанность сознания, лихорадка, головная боль, галлюцинации, паралич, светобоязнь, нарушения зрения и движений, ригидность затылочных мышц) и подострый мозжечковый синдром (атаксия, дизартрия, нарушения походки, нистагм и тремор), которые подвергаются обратному развитию после отмены метронидазола
- сонливость, головокружение, судороги, головная боль
- преходящие нарушения зрения, в том числе диплопия и миопия
- повышение уровня печеночных ферментов (АСТ, АЛТ, щелочной фосфатазы), холестатический или смешанный гепатит и гепатоцеллюлярное поражение печени, желтуха и панкреатит, который является обратимым после отмены препарата. У пациентов, получавших метронидазол в сочетании с другими антибиотиками, зарегистрированы случаи печеночной недостаточности, потребовавшей трансплантации печени.
- сыпь, пустулезная кожная сыпь, зуд, гиперемия кожи
- миалгия, артралгия
- темное окрашивание мочи, обусловленное присутствием пигментов метронидазола
Неизвестно
- лейкопения, эозинофилия
- ангионевротический отек, крапивница, лихорадка
- анорексия
- депрессия
- периферическая сенсорная нейропатия, проходящая в большинстве случаев после отмены лекарственного препарата или снижения дозы, транзиторные эпилептоподобные приступы
- асептический менингит
- невропатия или неврит зрительного нерва
- нарушения вкусовых ощущений, стоматит, обложенный язык, тошнота, рвота, боли в эпигастрии, диарея
- полиморфная экссудативная эритема, синдром Стивенса-Джонсона, токсический эпидермальный некролиз
- болевые ощущения во влагалище, грибковые инфекции.
Местные реакции: тромбофлебит (можно избежать путем кратковременного использования внутривенного катетера)
Дополнительные сведения
Состав лекарственного препарата
100 мл раствора содержат
активное вещество -метронидазол 500 мг,
вспомогательные вещества: натрия гидрофосфата додекагидрат, кислоты лимонной моногидрат, натрия хлорид, вода для инъекций.
Описание внешнего вида, запаха, вкуса
Прозрачный раствор, со слегка жёлто-зелёной окраской, практически без запаха.
Форма выпуска и упаковка
По 100 мл препарата в полиэтиленовом флаконе с наконечником для присоединения набора для инфузий. По 1 флакону вместе с утвержденной инструкцией по медицинскому применению на казахском и русском языках помещают в пачку из картона.
Срок хранения
2 года
Не применять по истечении срока годности.
Условия хранения
Хранить в защищенном от света месте, при температуре не выше 25°С.
Защищать от воздействия химически активных или обладающих интенсивным запахом паров и газов.
Хранить в недоступном для детей месте!
Условия отпуска из аптек
По рецепту
Саудалық атауы
Трихопол
Халықаралық патенттелмеген атауы
Метронидазол
Дәрілік түрі, дозалануы
Вена ішіне енгізуге арналған 0,5% ерітінді
Фармакотерапиялық тобы
Жүйелі қолдануға арналған инфекцияға қарсы препараттар. Жүйелі қолдануға арналған бактерияға қарсы препараттар. Бактерияларға қарсы басқа да препараттар. Имидазол туындылары. Метронидазол
ATХ коды: J01X D01
Қолданылуы
Трихопол ересектер мен балаларда препаратқа сезімтал микроорганизмдер туындатқан инфекцияларды емдеу үшін қолданылады:
- сепсис, бактериемияда
- перитонитте
- ми абсцессінде
- іріңдеп қалталанған пневмонияда
- остеомиелитте
- босанғаннан кейінгі сепсисте
- кіші жамбастың абсцессінде
- эндометритте
- операциядан кейінгі жаралардың қабынуында
- анаэробты бактериялар, әсіресе Bacteroides және Streptococci тегінің түрлері туғызған операциядан кейінгі инфекциялардың профилактикасында.
Бактерияға қарсы препараттарды тиісті қолдануға қатысты жергілікті ресми нұсқауларды ескерген жөн.
Қолданудың басталуына дейінгі қажетті мәліметтер тізбесі
Қолдануға болмайтын жағдайлар
- метронидазолға немесе басқа нитроимидазолды туындыларға немесе қандай да бір қосымша затқа жоғары сезімталдық
- орталық жүйке жүйесінің органикалық зақымданулары (оның ішінде эпилепсия)
- лейкопения (оның ішінде анамнездегі)
- бауырдың ауыр жеткіліксіздігі (үлкен дозаларды тағайындаған жағдайда)
- жүктіліктің I триместрі, лактация кезеңі
Қолдану кезінде қажетті сақтық шаралары
Метронидазол аэробты және факультативті анаэробты бактерияларға тікелей әсер етпейді.
Trichomonas vaginalis элиминациясынан кейін гонококкты инфекцияның персистирлену ықтималдығы бар.
Адамда мутагендік қауіп туралы деректердің жеткіліксіздігіне байланысты метронидазолды әдетте қажеттіден ұзағырақ емдеу үшін қолдануға сақтықпен қараған жөн.
Метронидазолды қолдану кезінде ауыр, кейде өліммен аяқталатын, Стивенс-Джонсон синдромы немесе уытты эпидермалық некролиз сияқты буллезды тері реакциялары жағдайлары тіркелген. СДС көптеген тіркелген жағдайлары метронидазолмен емдеу басталғаннан кейін 7 аптаның ішінде орын алған. Егер СДС немесе УЭН симптомдары (мысалы, тұмауға ұқсас симптомдар, үдемелі тері бөртпесі, жиі сулы бөртпемен немесе шырышты қабықтың зақымдануымен) бар болса, емдеуді тоқтатқан жөн.
Метронидазолды орталық жүйке жүйесінің аурулары бар пациенттерде сақтықпен қолданған жөн.
Емдеу кезінде неврологиялық бұзылулар (жансыздану, бой түршігу сезімі немесе құрысулар) байқалған пациенттер препаратты егер оны қолданудан пайда асқынулардың ықтимал даму қаупінен жоғары болса ғана қолдануға болады.
Ауыр бауыр жеткіліксіздігі және бауыр энцефалопатиясы бар пациенттерде сақтықпен қолданған жөн.
Метронидазолмен емдеу алдында және емдегеннен кейін қан көрінісінде өзгерістер байқалған пациенттер метронидазолды екінші қайтара қолдану қажет болғанда дәрігердің бақылауында болуы тиіс.
Метронидазолды қолданғаннан кейін ауыз қуысының, қынаптың және асқазан-ішек жолының кандидозы дамуы мүмкін, бұл тиісінше емдеуді қажет етеді.
Метронидазолмен емдеу кезінде және ем аяқталғаннан кейін кем дегенде 72 сағат жағымсыз реакциялардың даму қаупіне байланысты спирттік ішімдіктерді қолданбаған жөн.
Құрамында метронидазол бар жүйелік қолдануға арналған препараттарды пайдалану кезінде Коккейн синдромы бар пациенттерде ем басталғаннан кейін өте жылдам дамитын өліммен аяқталатын жағдайларды қоса, ауыр гепатоуыттылық/жедел бауыр жеткіліксіздігі жағдайлары байқалған. Осылайша, бұл популяцияда метронидазол артықшылықтары мен қауіптерін мұқият бағалағаннан кейін ғана және баламалы препараттар жоқ болған жағдайда ғана қолданылуы тиіс. Функционалдық бауыр сынамалары тура ем басталар алдында, емнің барысында және ем аяқталғаннан кейін бауыр сынамаларын қалыпты диапазонға дейін немесе бастапқы мәніне дейін қайтарғанға дейін жасалуы тиіс. Егер ем кезінде функционалдық бауыр сынамаларының айқын жоғарылауы байқалса, препаратты тоқтатқан жөн. Коккейн синдромы бар пациенттерге бауырдың ықтимал зақымдануына сілтейтін кез келген симптомдар туралы дәрігерге дереу хабарлау және метронидазолды қолдануды тоқтату ұсынылады.
Метронидазолды кортикостероидтармен емделген және ісінудің пайда болуына бейім пациенттерде сақтықпен қолданған жөн, себебі препараттың құрамында натрийдің елеулі мөлшері бар.
Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі
Метронидазол пероральді антикоагулянттармен бірге протромбин уақытын ұзартады. Бұл дәрілік препараттарды бір уақытта қолданудан аулақ болған жөн. Егер препараттарды бір уақытта қолдану қажет болса, онда протромбин уақытын бақылаған және антикоагулянттың тиісті дозасын белгілеген жөн.
Гепаринмен дәрілік өзара әрекеттесуі анықталған жоқ.
Метронидазол алкогольдің уытты әсерін күшейтеді. Метронидазол мен алкогольді бір уақытта қабылдайтын науқастарда дисульфирамды қабылдағаннан кейінгі әсерлерге ұқсас жағымсыз симптомдар байқалған, яғни бет гиперемиясы, тершеңдік, бас ауыруы, жүрек айнуы, құсу, іштің аймағындағы спазмдық ауырулар. Метронидазолмен емделген кезде және препаратты қабылдауды тоқтатқаннан кейін кемінде 72 сағат ішінде алкогольді қолдануға болмайды.
Метронидазол мен дисульфирамды бір уақытта қабылдау жедел психозды және бағдардан адасуды туындатуы мүмкін, сондықтан бұл препараттарды біріктірілімде қолдануға болмайды.
Метронидазолмен емдеуді дисульфираммен емдеуді аяқтағаннан кейін 2 апта өткеннен кейін бастауға болады.
Метронидазол мен фенобарбиталды бір уақытта қолдану кезінде метронидазолдың жартылай элиминация кезеңі шамамен 3 сағатқа дейін азаяды. Сондай-ақ оның сарысудағы концентрациясы азаяды, ал 2-гидроксиметилметронидазол метаболитінің концентрациясы артады.
Фенитоин және фенобарбитал сияқты бауырдың микросомальді ферменттерін белсендендіретін препараттар жартылай шығарылу кезеңін шамамен 3 сағатқа дейін азайта отырып, метронидазолдың шығарылуын жылдамдатады, бұл препараттың сарысулық концентрациясының төмендеуіне әкеледі, бұл уақытта бауыр ферменттерінің белсенділігін төмендететін препараттар (мысалы, циметидин) метронидазолдың жартылай шығарылуы кезеңінің ұзақтығын арттыра алады.
Литий тұздарының препараттарымен емделген пациенттерде метронидазолды тағайындау кезінде қан сарысуындағы литий концентрациясы жоғарылауы, оның уыттылығы артуы мүмкін, бүйректің зақымдану симптомдары пайда болуы мүмкін. Метронидазолмен емдеуді бастағанға дейін литий тұздарынның дозасын біртіндеп төмендеткен немесе тоқтатқан жөн. Бұл препараттарды бір уақытта қолданған кезде плазмадағы литийдің, креатининнің және электролиттердің концентрациясын жиі бақылаған жөн.
Метронидазолды астемизолмен және терфенадинмен бір уақытта қолданған кезде қанайналым жүйесінің тарапынан (ЭКГ өзгерістері, аритмия, жүрек блокадасы, пальпитация, естен тану және тіпті өліммен аяқталу) жағымсыз симптомдар пайда болуы мүмкін. Бұл дәрілік препараттарды бір уақытта қолданудан аулақ болған жөн.
Метронидазол плазмадағы бусульфанның деңгейін арттыруы мүмкін, бұл бусульфанның ауыр уытты әсерлерінің дамуына әкелуі мүмкін.
Метронидазол Р450 3А4 (CYP 3А4) цитохромы тежегіштеріне жатады және осыған байланысты осы энзимнің қатысуымен метаболизденетін препараттардың биотрансформациясын баяулатуы мүмкін.
Метронидазол 5-фторурацилдің клиренсін азайтады, сондықтан оның уыттылығын арттыруы мүмкін.
Циклоспоринді қабылдайтын пациенттерде оның сарысудағы концентрациясы артуы мүмкін. Егер циклоспорин мен метронидазолды бірге қолдану қажеттілігі пайда болса сарысудағы циклоспорин мен креатининнің концентрациясын бақылау керек.
Арнайы сақтандырулар
- Емдеу кезінде қан көрінісін бақылау керек. Егер препаратты 10 күннен астам қолданса, мұндай бақылау міндетті болып табылады.
- Препарат АСТ (оның жалған түсуін көрсету) бауыр ферменті белсенділігінің көрсеткішін зертханалық зерттеу нәтижелерін бұрмалауы мүмкін.
- Метронидазол несепке күңгірттеу түс беруі мүмкін.
- 100 мл ерітіндінің құрамында 310 мг натрий бар. Натрийдің төмен мөлшері бар диетадағы пациенттерде назарға алу қажет.
Жүктілік және лактация
Жүкті әйелдерде метронидазолды қолданудың жақсы бақыланатын зерттеулері жүргізілген жоқ. Метронидазол плацентарлық бөгет арқылы өтеді. Метронидазолды жүктіліктің бірінші триместрінде қолдануға болмайды. Жүктіліктің екінші және үшінші триместрінде препаратты жүкті әйелде препаратты қолданудан әлеуетті пайда шаранаға жағымсыз әсердің қаупінен жоғары болса ғана қолдануға болады. Метронидазол қан плазмасында препарат деңгейімен салыстырмалы концентрацияға жете отырып, емшек сүтімен бөлініп шығады. Бала емізу кезеңінде препаратты қабылдауға болмайды. Егер емдеу қажет болса, бала емізуді тоқтату керек.
Дәрілік заттың көлік құралдарын немесе басқа қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері
ОЖЖ тарапынан (ұйқышылдық, бас айналу, сананың шатасуы, елестеулер, құрысулар, көрудің бұзылуы) жағымсыз әсерлер пайда болатын пациенттерге көлік құралын басқаруға және қауіпті механизмдермен жұмыс істеуге болмайды.
Қолдану жөніндегі нұсқаулар
Енгізу әдісі және жолы:
Венаішілік инфузияға арналған.
Қолданар алдында құтының герметикалығын тексеру керек. Қорғаныс фольгасын алу керек және инфузиялық жинаққа қосу қажет.
Ерітіндінің көрінетін өзгерісі болған жағдайда пайдалануға болмайды.
Метронидазолды вена ішіне енгізу инфекцияның ауыр барысы кезінде, сондай-ақ препаратты ішке қабылдау мүмкіндігі жоқ болғанда көрсетілген.
Препаратты енгізу жылдамдығы 5 мл/мин аспауы тиіс.
Трихополды сұйылтылмаған немесе сұйылтылған түрде вена ішіне, тиісті мөлшерде 0,9% натрий хлориді ерітіндісі, 5% глюкоза ерітіндісі, 20 және 40 ммоль/л калий хлориді ерітіндісімен енгізуге болады (инфузиялық ерітінді тікелей енгізер алдында дайындалуы тиіс). Қалған инфузиялық ерітінді екінші қайтара енгізілмеуі тиіс.
Вена ішіне енгізуге арналған 0,5% Трихопол ерітіндісі цефамандол нафатпен, цефокситин натрий тұзымен, 10 % глюкоза ерітіндісімен, натрий лактатымен, бензилпенициллиннің калий тұзымен үйлесімсіз.
Дозалау режимі
Көрсетілімдер бойынша, инфекцияның сипатына байланысты метронидазолдың пероральді түрлерімен демеуші емге көшуді жүзеге асырады.
Анаэробты бактериялар туғызған инфекцияның профилактикасында
(әсіресе тоқ және тік ішекке хирургиялық араласулар кезінде немесе гинекологиялық операцияларда)
Ересектер мен 12 жастан асқан балалар: 100 мл 0,5% метронидазол ерітіндісін (500 мг метронидазол)вена ішіне тамшылатып. Кейіннен 100 мл 0,5% метронидазол ерітіндісін (500 мг метронидазол) пероральді қабылдауға ауысқанға дейін әр 8 сағат сайын енгізеді. Препаратты пероральді қабылдауға мүмкіндігінше тезірек ауысу ұсынылады.
Балалар <12 жас: тәулігіне 20-30 мг/кг есептегенде дозаны бір рет операцияға дейін 1-2 сағат бұрын тағайындайды.
Жаңа туған нәрестелерге <40 апта гестация мерзімімен: 10 мг/кг операцияға дейін бір реттік доза түрінде.
Профилактика мақсатында препаратты хирургиялық араласудан кейін 12 сағаттан кешіктірмей енгізеді.
Анаэробты бактериялар туғызған инфекцияларды емдеу
Трихополды монотерапияда немесе басқа да бактерияға қарсы дәрілермен үйлесімде қолданады. Әдетте емдеу курсы 7 күннен аспайды.
Ересектер мен 12 жастан асқан балалар: вена ішіне 100 мл 0,5% метронидазол ерітіндісінен (500 мг метронидазол) 8 сағат сайын.
Трихополдың ең жоғарғы венаішілік тәуліктік дозасы ересектерде 4 г құрайды.
Әдетте Трихополды 7 күн бойы қолданады, бірақ ауыр анаэробтық инфекцияларда 2-3 апта бойы қолданылуы мүмкін.
8 аптадан асқан нәрестелерден 12 жасқа дейінгі балаларға: Әдеттегі доза тәулігіне бір реттік доза түрінде 20-30 мг/кг немесе бөлінген доза түрінде әр 8 сағат сайын 7,5 мг/кг құрайды. Тәуліктік доза инфекцияның ауырлығына байланысты 40 мг/кг дейін арттырылуы мүмкін. Емдеу ұзақтығы әдетте 7 күнді құрайды.
8 аптаға дейінгі жастағы емшек еметін балалар: бір реттік доза түрінде тәулігіне 15 мг/кг немесе екі рет 7,5 мг/кг дозада әр 12 сағат сайын.
Жаңа туған нәрестелерде <40 апта гестация мерзімімен метронидазолдың жинақталуы өмірінің алғашқы аптасы ішінде болуы мүмкін, сондықтан емдеудің бірнеше күндері бойы қан сарысуында метронидазол концентрациясына мониторинг жүргізген дұрыс.
Бактериялық вагиноз
Жасөспірімдер: 400 мг-ден тәулігіне екі рет 5-7 күн бойы немесе бір реттік доза түрінде 2000 мг.
Урогенитальді трихомониаз
Ересектер және 10 жастан асқан балалар: бір реттік доза түрінде 2000 мг немесе 200 мг-ден тәулігіне 3 рет 7 күн бойы немесе 400 мг-ден тәулігіне екі рет 5-7 күн бойы. Екі серіктесті де емдеу міндетті.
10 жасқа дейінгі балалар: бір реттік доза түрінде ішке 40 мг/кг немесе 7 күн бойы 2-3 дозаға бөлінген тәулігіне 15-30 мг/кг; 2000 мг/дозаны арттыруға болмайды.
Лямблиоз
Ересектер және 10 жастан асқан балалар: 2000 мг тәулігіне бір рет 3 күн бойы немесе 400 мг-ден тәулігіне үш рет 5 күн бойы немесе 500 мг-ден тәулігіне екі рет 7-10 күн бойы.
7-ден 10 жасқа дейінгі балалар: 1000 мг тәулігіне бір рет 3 күн бойы.
3-тен 7 жасқа дейінгі балалар: 600-ден 800 мг-ге дейін тәулігіне бір рет 3 күн бойы.
1-ден 3 жасқа дейінгі балалар: 500 мг-ден тәулігіне бір рет 3 күн бойы.
Баламалы доза дене салмағының кг миллиграммда көрсетілуі мүмкін: тәулігіне 15-40 мг/кг 2-3 қабылдау.
Амебиаз
10 жастан асқан балалар: 400-ден 800 мг дейін тәулігіне 3 рет 5-10 күн бойы.
7-ден 10 жасқа дейінгі балалар: 200-ден 400 мг дейін тәулігіне 3 рет 5-10 күн бойы.
3-тен 7 жасқа дейінгі балалар: 100-ден 200 мг дейін тәулігіне 4 рет 5-10 күн бойы.
1-ден 3 жасқа дейінгі балалар: 100-ден 200 мг дейін тәулігіне 3 рет 5-10 күн бойы.
Балама ретінде доза тәулігіне 35-50 мг/кг 3 қабылдау 5-10 күн бойы дене салмағымен көрсетілуі мүмкін, тәулігіне 2400 мг аспауы тиіс.
Пациенттердің ерекше топтары
Бауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерде қолдану
Препарат бауыр энцефалопатиясы бар пациенттерде елеулі дәрежеде жинақталуы мүмкін, ал метронидазолдың жоғары концентрациялары қан плазмасында энцефалопатия туғызуы мүмкін. Мұндай пациенттерде тәуліктік дозаны ⅓ дейін төмендету қажет.
Бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде қолдану:
Бүйрек жеткіліксіздігі кезінде метронидазолдың биологиялық жартылай шығарылу кезеңі өзгермейді. Мұндай жағдайда препараттың дозасын төмендету міндетті емес. Гемодиализдегі пациенттерде метронидазол мен оның метаболиттері 8 сағат ішінде шығарылады. Диализден кейін бірден Трихополды пациентке екінші қайтара тағайындау керек. Фракциялық перитонеальді диализдегі немесе үздіксіз диализдегі пациенттерде дозаны өзгерту қажет емес.
Егде жастағы пациенттерде қолдану
Препаратты егде жастағы пациенттерде, әсіресе жоғары дозаларды қабылдағанда сақтықпен қолдану керек.
Артық дозалану жағдайында қабылдау қажет болатын шаралар
Симптомдары: жүрек айнуы, құсу және бас айналуы, бұдан ауыр жағдайларда атаксия, парестезия және құрысулар болуы мүмкін.
Емі: симптоматикалықжәне демеуші ем.
Арнайы антидотыжоқ.
Дәрілік препараттың бір немесе бірнеше дозасын жіберіп алғанда қажетті шаралар
Препараттың кезекті дозасын жіберіп алған жағдайда оны мүмкіндігінше тезірек қабылдау керек. Егер кезекті дозаны қабылдағанға дейін аз уақыт қалса, оны жоспарланған уақытта қабылдаған жөн. Өткізілгеннің орнын толтыру үшін препараттың қос дозасын қабылдамаған жөн.
Дәрілік препаратты қолданар алдында дәрігердің кеңесіне жүгініңіз.
ДП стандартты қолдану кезінде көрініс табатын жағымсыз реакциялардың сипаттамасы және осы жағдайда қабылдануы керек шаралар
Жағымсыз әсерлердің пайда болу жағдайларының жиілігі, түрі мен қарқындылығы балаларда ересектердегіге ұқсас.
Сирек (≥1/10000 және <1/1000)
- анафилаксия
Өте сирек(<1/10000)
- aгранулоцитоз, нейтропения, тромбоцитопения, панцитопения
- психикалық бұзылулар, соның ішінде сананың шатасуы және елестеулер
- энцефалопатия (сананың шатасуы, қызба, бас ауыруы, елестеулер, салдану, көз қарығуы, көру мен қимылдың бұзылуы, желке бұлшықетінің сіресуі) және жеделге жуық мишық синдромы (атаксия, дизартрия, жүрістің бұзылуы, нистагм және тремор), олар метронидазолды қабылдауды тоқтатқаннан кейін кері дамуына ұшырайды
- ұйқышылдық, бас айналуы, құрысулар, бас ауыруы
- өтпелі көрудің бұзылулары, соның ішінде диплопия мен миопия
- бауыр ферменттері (АСТ, АЛТ, сілтілікфосфатаза) деңгейінің жоғарылауы, холестаздық немесе араласгепатит және бауырдың гепатоцеллюлярлық зақымдануы, сарғаю және препаратты тоқтатқаннан кейін қайтымды болып табылатын панкреатит. Метронидазолды басқа антибиотиктермен бірге қабылдаған пациенттерде бауырдың трансплантациясын қажет еткен бауыр жеткіліксіздігінің жағдайлары тіркелген.
- бөртпе,пустулездік тері бөртпесі, қышыну,тері гиперемиясы
- миалгия, артралгия
- метронидазол пигменттерінің болуына байланысты несептің күңгірт түске боялуы
Жиілігі белгісіз
- лейкопения, эозинофилия
- ангионевротикалық ісіну,есекжем, қызба
- анорексия
- депрессия
- көп жағдайда препаратты қабылдауды тоқтатқаннан кейін немесе дозаны төмендеткен соң өтетін шеткері сенсорлық нейропатия, транзиторлық эпилепсия тәрізді ұстамалар
- асептикалық менингит
- невропатия немесе көру жүйкесінің невриті
- дәм сезудің бұзылуы, стоматит, тілдің өңезденуі, жүрек айнуы, құсу, эпигастрия аймағының ауырулары, диарея
- полиморфты экссудативтік эритема, Стивенс-Джонсон синдромы, уытты эпидермалық некролиз
- қынаптағы ауыру сезімі, зеңдік инфекциялар
Жергілікті реакциялар: тромбофлебит (венаішілік катетерді қысқа мерзімге пайдалану арқылы болдырмауға болады)
Қосымша мәліметтер
Дәрілік препараттың құрамы
100 мл ерітінді кұрамында
белсенді зат - метронидазол 500 мг,
қосымша заттар: натрий гидрофосфат додекагидраты, лимон қышқылының моногидраты, натрий хлориді, инъекцияға арналған су.
Сыртқы түрінің, иісінің, дәмінің сипаттамасы
Сәл сарғыш-жасыл түсті, іс жүзінде иіссіз, мөлдір ерітінді.
Шығарылу түрі және қаптамасы
Инфузияға арналған жинаққа қосатын адаптері бар полиэтилен құтыда 100 мл препараттан.
1 құтыдан медициналық қолдану жөніндегі қазақ және орыс тілдерінде бекітілген нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынған.
Сақтау мерзімі
2 жыл
Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды!
Сақтау шарттары
Жарықтан қорғалған жерде, 250С-ден аспайтын температурада сақтау керек.
Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!
Дәріханалардан босатылу шарттары
Рецепт арқылы