Торговое название
Трифтазин-Здоровье
Международное непатентованное название
Трифлуоперазин
Лекарственная форма
Таблетки, покрытые оболочкой, 5 мг
Состав
1 таблетка содержит
активное вещество - трифлуоперазин 5 мг,
вспомогательные вещества: лактозы моногидрат, крахмал кукурузный, целлюлоза микрокристаллическая, повидон, кремния диоксид коллоидный безводный, натрия кроскармелоза, кислота стеариновая,
состав оболочки: гипромелоза, титана диоксид (Е 171), индигокармин (Е 132)
Описание
Таблетки, покрытые оболочкой, от светло-синего до синего цвета. На поперечном разрезе видны 2 слоя
Фармакотерапевтическая группа
Нервная система. Психолептические препараты. Антипсихотики. Фенотиазины с пиперазиновой структурой. Трифлуоперазин.
Код АТХ N05AB06
Фармакологические свойства
Фармакокинетика
Степень абсорбции трифлуоперазина достаточно высокая. Связывание с белками плазмы крови достигает 95-99%. Имеет место эффект первого прохождения через печень. Биодоступность - 35%. Время достижения максимальной концентрации в плазме крови - 2-4 часа. Интенсивно метаболизируется в печени с образованием фармакологически неактивных метаболитов. Экскретируется преимущественно почками, а также с желчью. Проходит через гематоэнцефалический барьер, проникает в грудное молоко.
Фармакодинамика
Трифлуоперазинотносится к группе нейролептиков и является одним из активных антипсихотических средств. Блокирует дофаминовые рецепторы в центральной нервной системе (ЦНС), снижает выраженность продуктивной психотической симптоматики (галлюцинации, бред).
Антипсихотическое действие препарата сочетается с определенным стимулирующим эффектом. Проявляет антисеротониновый, гипотермический и гибернирующий эффекты, вызывает гиперпролактинемию. Обладает адренолитическим и слабым антихолинергическим и седативным эффектами. Оказывает противорвотное и каталептическое действие. Не вызывает скованности и общей слабости.
Показания к применению
Низкая дозировка: препарат показан в качестве вспомогательного средства при краткосрочном лечении состояний тревоги, вторичных по отношению к тревоге депрессивных симптомов, и возбуждения. Препарат также показан при симптоматическом лечении тошноты и рвоты.
Высокая дозировка: лечение симптомов и профилактика рецидивов при шизофрении и других психозах, особенно параноидального типа, но не при депрессивных психозах. Препарат также может использоваться в качестве вспомогательного средства при краткосрочном лечении тяжелого психомоторного возбуждения и опасного импульсивного поведения, например, при умственной отсталости.
Способ применения и дозы
Начало лечения должно осуществляться под пристальным наблюдением.
Лечение препаратом должно быть строго индивидуализировано в зависимости от течения заболевания.
Назначают взрослым внутрь после еды.
Начальная разовая доза составляет 5 мг трифлуоперазина (1 таблетка). Затем разовую дозу постепенно увеличивают на 5 мг (1 таблетка) до получения оптимального терапевтического эффекта.
Если необходимо через неделю эта доза может быть увеличена до 15 мг в сутки.
Дальнейшее увеличение возможно на 5 мг с интервалом в 3 дня, с учетом возраста, массы тела и тяжести симптомов; это минимальное время, которое должно пройти.
Обычно средняя суточная доза составляет 30-80 мг (в отдельных случаях - до 100-120 мг). Суточную дозу делят на 2-4 приема. После достижения терапевтического эффекта оптимальные дозы сохраняют в течение 1-3 месяцев, а потом постепенно уменьшают до поддерживающей дозы 5-20 мг в сутки.
Максимальная суточная доза для взрослых - 100-120 мг трифлуоперазина. Продолжительность лечения может составлять 3-9 месяцев и более, в зависимости от эффективности терапии.
Для лиц пожилого возраста начальная доза составляет ¼ или ½ рекомендованной, повышение дозы таким пациентам следует проводить более медленно.
Трифлуоперазин всегда следует использовать в течение минимально возможного времени в минимальной эффективной дозе, за исключением тех случаев, когда установлено, что требуется долгосрочное назначение при таких состояниях как шизофрения.
Побочные действия
Часто
Со стороны центральной и периферической нервных систем: сонливость, экстрапирамидные расстройства (дискинезии (включая острую дистонию или дискинезию, которые могут сопровождаться кривошеей, лицевой гиперкинезией, тризмом, протрузией языка и аномальными движениями глаз, включая окулогирный криз)), акинето-ригидные явления, акатизия, гиперкинезы, тремор, вегетативные нарушения, инсомния, головокружение, ригидность мышц, слабость мышц), головная боль, преходящее беспокойство, взволнованность, усталость, притупление восприятия, нарушение терморегуляции, бессонница.
Со стороны органов чувств: нарушение зрения, ретинопатия, нарушение зрительного восприятия, размытое зрение, конъюнктивит
Со стороны пищеварительного тракта: сухость во рту, тошнота, запор, атония толстой кишки, тризм, анорексия
Со стороны эндокринной системы и метаболические нарушения: гипо- или гипергликемия, глюкозурия, гиперпролактинемия, гинекомастия, повышение аппетита, увеличение массы тела, боль в груди, нарушение либидо
Со стороны сердечно-сосудистой системы: тахикардия, умеренно выраженная ортостатическая гипотензия в начале лечения
Со стороны системы крови и лимфатической системы: агранулоцитоз, анемия (гемолитическая, апластическая), эозинофилия
Со стороны мочеполовой системы: затрудненное мочеиспускание, задержка мочи, олигоурия, нарушение мочеиспускания, отек, снижение потенции, нарушение эякуляции, приапизм
Влияние на результаты лабораторных исследований: ложноположительные тесты на беременность, фенилкетонурию
Редко
- спутанность сознания, при длительном приеме - поздняя дискинезия лицевых мышц (иногда с непроизвольными движениями конечностей), миастения
- злокачественный нейролептический синдром, включая гиперпирексию, измененное сознание
- помутнение хрусталика и роговицы
- легкая холестатическая желтуха, гепатит, гепатотоксичность
- нарушения менструального цикла (олигоменорея, дисменорея, аменорея), галакторея, гормонально-зависимые опухоли молочной железы
- нарушение ритма сердца по типу torsades de pointes, изменения электрокардиограммы (удлинение интервала QT, сглаживание зубца Т), желудочковые аритмии (ЖФ, ЖТ), приступы стенокардии, остановка сердца, внезапный необъяснимый летальный исход
- патологические изменения крови такие как лейкопения, тромбоцитопения, агранулоцитопения, панцитопения
- фотодермия, покраснение кожи, пигментация кожи, эксфолиативный дерматит, периферические отеки
- аллергические реакции (кожная сыпь, крапивница, анафилактоидные реакции, ангионевротический отек)
Признаки хронической инфекции должны быть исследованы.
Сообщалось о реакциях отмены, включая неонатальный синдром отмены, после резкого прекращения приема антипсихотических препаратов.
При применении антипсихотических препаратов сообщалось о венозной тромбоэмболии, включая легочную эмболию и тромбоз глубоких вен.
Противопоказания
- повышенная индивидуальная чувствительность к компонентам препарата, к другим препаратам фенотиазинового ряда
- острые и хронические воспалительные заболевания печени
- болезни сердца с нарушением проводимости и в стадии декомпенсации
- выраженная артериальная гипотензия
- стенокардия
- депрессия ЦНС
- тяжелые заболевания почек
- функциональная почечная и печеночная недостаточность
- угнетение костномозгового кроветворения
- пролактинзависимые опухоли молочной железы, рак молочной железы
- гиперплазия предстательной железы
- коматозное состояние любой этиологии
- прогрессирующие системные заболевания головного и спинного мозга
- закрытоугольная глаукома
- язвенная болезнь желудка и двенадцатиперстной кишки в период обострения
- эпилепсия, болезнь Паркинсона
- синдром Рейе
- микседема
- нарушение механизма центральной регуляции дыхания
- феохромоцитома
- кахексия
- патологические изменения крови, нарушение кроветворения
- лицам с наследственной непереносимостью фруктозы, дефицитом фермента Lapp-лактазы, мальабсорбцией глюкозы-галактозы
- период беременности и лактации
- детский и подростковый возраст до 18 лет
- возраст старше 60 лет
Лекарственные взаимодействия
При одновременном применении:
с препаратами, угнетающими ЦНС (средства для наркоза, опиоидные анальгетики, барбитураты, анксиолитики, этанол и этанолсодержащие препараты) - возможно усиление депрессии ЦНС и угнетение дыхания;
- с трициклическими антидепрессантами, мапротилином или ингибиторами моноаминоксидазы - возможно увеличение риска злокачественного нейролептического синдрома;
- с противосудорожными препаратами - возможно понижение судорожного порога;
- с препаратами для лечения гипертиреоза - повышается риск развития агранулоцитоза;
- с препаратами, вызывающими экстрапирамидные реакции, - возможно увеличение частоты и тяжести экстрапирамидных нарушений;
- с антигипертензивными препаратами - возможна ортостатическая гипотензия;
- с прохлорперазином - возможна длительная потеря сознания;
- с адреналином - возможно искажение эффекта последнего, что приводит к дальнейшему снижению артериального давления;
- с лекарственными средствами, которые удлиняют интервал QT (антиаритмические, неседативные антигистаминные, противомалярийные средства, цизаприд, диуретики, трициклические антидепрессанты), производными фенотиазина - возможно повышение риска развития вентрикулярной (желудочковой) аритмии;
- с α-адреноблокаторами - усиление гипотензивных эффектов трифлуоперазина;
- с противоэпилептическими средствами - снижение эффекта противоэпилептических средств;
- с астемизолом, дизопирамидом, эритромицином, прокаинамидом - увеличение риска развития тахикардии;
- с пропранололом, сульфадоксином - увеличение концентрации трифлуоперазина в плазме крови;
- с полипептидными антибиотиками - возможно возникновение паралича дыхательных мышц;
- с тразодоном - аддитивный гипотензивный эффект;
- с вальпроевой кислотой - увеличение концентрации вальпроевой кислоты в плазме крови;
- с бромокриптином - фенотиазины подавляют способность бромокриптина снижать концентрацию пролактина в сыворотке крови.
Индукторы CYP1A2 снижают концентрацию и эффект трифлуоперазина, ингибиторы CYP1A2 повышают концентрацию и эффект трифлуоперазина.
Препарат может уменьшать эффект пероральных антикоагулянтов.
С осторожностью назначать одновременно с противотуберкулезными антибактериальными средствами.
Препарат может ослаблять сосудосуживающий эффект эфедрина, усиливать антихолинергические эффекты других препаратов, подавлять действие амфетаминов, леводопы, клонидина, гуанетидина.
Симптомы паркинсонизма могут усугубиться при совместном применении с леводопой. Фенотиазины могут снизить судорожный порог. Следовательно, пациентов с эпилепсией следует лечить с осторожностью.
Антациды, антипаркинсонические средства и препараты лития нарушают всасывание трифлуоперазина. Тяжелые экстрапирамидные побочные эффекты или нейротоксичность наблюдались у пациентов, одновременно получавших литий и трифлуоперазин. Лунатизм был описан у некоторых пациентов, принимавших фенотиазины и литий.
Особые указания
Применять с особой осторожностью (если польза от лечения превышает риск) или совсем не применять препарат больным с задержкой мочи, паралитической непроходимостью кишечника, при гипотиреозе, сердечно-сосудистых заболеваниях, цереброваскулярных, дыхательных нарушениях, хронических заболеваниях органов дыхания, больным сахарным диабетом, миастенией гравис, с желтухой в анамнезе.
Пациенты, получающие препарат в течение длительного периода, требуют внимательного наблюдения с целью своевременного выявления признаков поздней дискинезии, изменений со стороны глаз, системы крови, печени, нарушения сердечной проводимости. Рекомендуется регулярная проверка зрения у пациентов, которые получают долгосрочную терапию фенотиазином.
При появлении признаков поздней дискинезии или злокачественного нейролептического синдрома прием препарата следует прекратить. Клинические проявления злокачественного нейролептического синдрома могут включать гиперпирексию, мышечную ригидность, изменения психического состояния и сознания, вегетативную нестабильность (иррегулярный пульс, изменения артериального давления, тахикардия, повышенное потоотделение, сердечная аритмия). Особенно трудно диагностировать этот синдром у пациентов с тяжелыми заболеваниями (например с пневмонией, системной инфекцией и т.д.). Необходимо проводить дифференциальную диагностику у пациентов с патологией ЦНС, медикаментозной лихорадкой, тепловым ударом, центральной антихолинергической токсичностью. У некоторых пациентов, которые получали комбинированную терапию с литием, наблюдался энцефалопатический синдром (слабость, вялость, лихорадка, дрожь, спутанность сознания, экстрапирамидные симптомы, лейкоцитоз, повышенный уровень ферментов, азота мочевины, глюкозы крови), в некоторых случаях развивались необратимые повреждения головного мозга, поэтому следует тщательно следить за ранними проявлениями неврологической токсичности и прекратить лечение сразу при появлении таких признаков.
Если у пациента развиваются реакции гиперчувствительности (в т.ч. желтуха, патологические изменения крови), повторно фенотиазины не назначаются.
Противорвотное действие трифлуоперазина может препятствовать диагностике и лечению опухолей головного мозга и синдрома Рейе.
Действие фенотиазина на рвотный центр может маскировать симптомы передозировки другими препаратами.
Опыт применения препарата больным с депрессивными расстройствами отсутствует.
В начале лечения могут наблюдаться сонливость, незначительное снижение артериального давления.
При лечении препаратом следует избегать воздействия высокой температуры (возможно нарушение терморегуляции). Рекомендуется избегать воздействия прямых солнечных лучей.
Пациентам, у которых возникла рвота, препарат назначать только в случае, если польза от лечения превышает риск.
При лечении непсихотической тревоги трифлуоперазин следует назначать только в случае, если применение альтернативных препаратов (например бензодиазепинов) является неэффективным.
При одновременном применении с седативными препаратами, анестетиками, транквилизаторами, алкоголем возможно развитие привыкания.
В период лечения препаратом следует исключить употребление алкоголя.
С осторожностью назначать при острой инфекции или лейкопении.
Применение фенотиазиновых препаратов пациентам пожилого возраста с деменцией может повысить риск летального исхода.
Если у пациента установлена непереносимость некоторых сахаров, следует проконсультироваться с врачом, прежде чем принимать этот препарат.
Противопоказан в детском возрасте из-за содержания во вспомогательных веществах Е132 «Индигокармин».
Особенности влияния препарата на способность управлять транспортными средствами и потенциально опасными механизмами
В период лечения препаратом пациенту следует воздерживаться от управления транспортными средствами и выполнения работ, требующих повышенного внимания, быстроты психических и двигательных реакций.
Передозировка
Симптомы: передозировка проявляется дискинезией, дизартрией, сонливостью и ступором, экстрапирамидными нарушениями, непроизвольными сокращениями мышц, артериальной гипотензией, сердечными аритмиями, судорогами, изменениями на ЭКГ, вегетативными расстройствами, сухостью во рту, кишечной непроходимостью. В тяжелых случаях возможна кома.
Лечение: снижение дозы или прекращение приема препарата; промывание желудка; поддерживающие и симптоматические меры. Нельзя вызывать рвоту. Для устранения экстрапирамидных расстройств применяют антихолинергические антипаркинсонические средства (тропацин, циклодол); дискинезии (пароксизмальные судороги мышц шеи, языка, дна ротовой полости, окулогирные кризы) купируются кофеин-бензоатом натрия (2 мл 20% раствора подкожно) или аминазином (1-2 мл 2,5% раствора внутримышечно); гипотензию лечить инфузионной терапией, при тяжелой и устойчивой гипотензии возможно применение норадреналина (адреналин противопоказан).
Форма выпуска и упаковка
По 10, 25 или 50 таблеток помещают в контурную ячейковую упаковку из пленки поливинилхлоридной и фольги алюминиевой.
Одну контурную ячейковуюупаковку по 50 таблеток или 5 контурныхячейковых упаковок по 10 таблеток, или 2 контурные ячейковые упаковкипо 25 таблеток вместе с инструкцией по медицинскому применению на государственном и русском языках помещают в коробку.
Допускается, по согласованию с потребителем, упаковка контурных ячейковых упаковок по 50 таблеток, без вложения в коробку, с соответствующим количеством инструкций по медицинскому применению на государственном и русском языках в ящик из гофрированного картона.
Групповая и транспортная тара согласно ГОСТ 17768-90.
Условия хранения
Хранить в оригинальной упаковке при температуре не выше 25 0С
Хранить в недоступном для детей месте!
Срок хранения
2 года
Не применять по истечении срока годности
Условия отпуска из аптек
По рецепту
Саудалық атауы
Трифтазин-Здоровье
Халықаралық патенттелмеген атауы
Трифлуоперазин
Дәрілік түрі
Қабықпен қапталған таблеткалар, 5 мг
Құрамы
1 таблетканың құрамында
белсенді зат – 5 мгтрифлуоперазин,
қосымша заттар: лактоза моногидраты, жүгері крахмалы, микрокристалды целлюлоза, повидон, сусыз коллоидты кремнийдің қостотығы, натрий кроскармелозасы, стеарин қышқылы,
қабықтың құрамы: гипромелоза, титанның қостотығы (Е 171), индигокармин (Е 132)
Сипаттамасы
Ақшыл көктен көк түске дейінгі қабықпен қапталған таблеткалар. Көлденең кесіндісінде 2 қабат көрінеді.
Фармакотерапиялық тобы
Жүйке жүйесі.Психолептикалық препараттар. Антипсихотиктер. Пиперазинді құрылымды фенотиазиндер. Трифлуоперазин.
АТХ коды N05AB06
Фармакологиялық қасиеттері
Фармакокинетикасы
Трифлуоперазиннің сіңу дәрежесі барынша жоғары. Қан плазмасы ақуыздарымен байланысуы 95-99%-ға жетеді. Бауыр арқылы алғаш өту әсері бар. Биожетімділігі – 35%. Қан плазмасында ең жоғары концентрацияға жету уақыты – 2-4 сағат. Бауырда қарқынды түрде метаболизденіп, фармакологиялық тұрғыдан белсенді емес метаболиттер түзеді. Көбіне бүйректер арқылы, сондай-ақ өтпен бірге шығарылады. Гематоэнцефалдық бөгет арқылы өтеді, емшек сүтіне енеді.
Фармакодинамикасы
Трифлуоперазиннейролептиктер тобына жатады және психозға қарсы белсенді дәрілердің бірі болып табылады. Орталық жүйке жүйесінде (ОЖЖ) дофаминдік рецепторларды бөгейді, өнімді психоздық симптоматиканың айқындылығын (елестеулер, сандырақтау) төмендетеді.
Препараттың психозға қарсы әсері белгілі стимуляциялаушы әсермен бірігеді. Серотонинге қарсы, гипотермиялық және гибернациялайтын әсер береді, гиперпролактинемияны туындатады. Адренолитикалық және әлсіз антихолинергиялық және тыныштандыратын әсерлері бар.Құсуға қарсы және каталептикалық әсер береді. Қимылсыздықты және жалпы әлсіздікті тудырмайды.
Қолданылуы
Төмен дозада: препаратты үрей жағдайын, үрейге қатысты алғанда салдарлы депрессиялық симптомдарды және қозуды қысқа мерзімді емдеу кезінде қосымша дәрі ретінде қолданады. Препаратты жүрек айнуы мен құсуды симптоматикалық емдеу кезінде де қолданады.
Жоғары дозада: шизофрения және депрессиялық психоздарды қоспағанда, әсіресе параноидальді типті басқа психоздар кезінде симптомдарды емдеу және қайталанудың профилактикасында. Препарат ауыр психомоторлық қозуды және қауіпті импульсивті мінез-құлықты, мысалы, ақыл-ой кемістігін қысқа мерзімді емдеу кезінде қосымша дәрі ретінде пайдаланылуы мүмкін.
Қолдану тәсілі және дозалары
Емдеу басталғанда тиянақты қадағалау жүргізілуі тиіс. Препаратпен емдеу ауру барысына байланысты әр адамға қатаң түрде жекелей қарастырылуы тиіс.
Ересектерге тамақтанудан соң ішке тағайындайды.
Бастапқы бір реттік доза 5 мг трифлуоперазинді (1 таблетка) құрайды. Содан кейін бір реттік дозаны тиімді емдік әсер алынғанша 5 мг-ға (1 таблетка) біртіндеп арттырады.
Егер қажет болса осы дозаны тәулігіне 15 мг дейін арттыруға болады.
Одан кейін жас ерекшелігін, дене салмағы мен ауырлығын, симптомдарын ескере отырып, 3 күн аралықпен 5 мг арттыруға болады; бұл аралық тиісті ең аз уақыт болып есептеледі.
Әдетте орташа тәуліктік доза 30-80 мг құрайды (жекелеген жағдайларда – 100-120 мг дейін). Тәуліктік дозаны 2-4 қабылдауға бөледі. Емдік әсерге жеткеннен кейін тиімді дозалар 1-3 ай бойы сақталады, ал содан кейін тәулігіне 5-20 мг демеуші дозаға дейін біртіндеп азайтады.
Ересектер үшін ең жоғары тәуліктік доза – 100-120 мг трифлуоперазин. Емдеу ұзақтығы емдеудің тиімділігіне қарай 3-9 айды және одан астамды құрауы мүмкін.
Егде жастағы адамдар үшін бастапқы дозасы ұсынылған дозаның ¼ немесе ½ құрайды, мұндай пациенттерге дозаны арттыруды өте баяу жүргізген жөн.
Ұзақ мерзімді тағайындау қажет етілетін шизофрения сияқты жағдайларды қоспағанда, трифлуоперазинді әрдайым мүмкін болатын ең аз уақыт ішінде, ең аз тиімді дозада қолдану керек. Жағымсыз әсерлері
Жиі
Орталық және шеткері жүйке жүйесі тарапынан: ұйқышылдық, экстрапирамидалық бұзылулар (дискинезиялар (мойынның қисаюы, бет гиперкинезиясы, тризм, тіл протрузиясы және окулогирлік кризді қоса, көздің аномальді қозғалыстарымен қатар жүруі мүмкін жедел дистония немесе дискинезияны қоса)), акинето-сіреспелік құбылыстар, акатизия, гиперкинездер, тремор, вегетативтік бұзылулар, инсомния, бас айналу, бұлшықеттердің сіресуі, бұлшықеттердің әлсіздігі), бас ауыру, өтпелі мазасыздық, қобалжу, шаршау, қабылдау түйсігінің кемуі, жылуды реттеудің бұзылуы, ұйқысыздық.
Сезім мүшелері тарапынан: көрудің нашарлауы, ретинопатия, көру қабылетінің бұзылуы, бұлдырап көріну, конъюнктивит
Ас қорыту жолы тарапынан: ауыз ішінің құрғауы, жүректің айнуы, іш қату, тоқ ішектің атониясы, тризм, анорексия
Эндокриндік жүйе тарапынан және метаболизмдік бұзылулар: гипо- немесе гипергликемия, глюкозурия, гиперпролактинемия, гинекомастия, тәбеттің жоғарылауы, дене салмағының артуы, көкіректің ауыруы, либидоның бұзылуы
Жүрек-қантамыр жүйесі тарапынан: тахикардия, емдеудің бас кезіндегі орташа білінетін ортостаздық гипотензия
Қан және лимфалық жүйе тарапынан: агранулоцитоз, анемия (гемолиздік, апластикалық), эозинофилия
Несеп-жыныс жүйесі тарапынан: несеп шығарудың қиындауы, несептің іркілуі, олигоурия, несеп бөлініп шығуының бұзылуы, ісіну, потенцияның төмендеуі, эякуляцияның бұзылуы, приапизм
Зертханалық зерттеу нәтижелеріне ықпалы: жүктілікке, фенилкетонурияға жалғаноң тестілер
Сирек
- сананың шатасуы, ұзақ қабылдағанда - бет бұлшықеттерінің кешеуілдеген дискинезиясы (кейде аяқ-қолдың еріксіз қимылдарымен), миастения
- гиперпирексияны, сананың өзгеруін қоса қатерлі нейролептикалық синдром
- көз бұршағының және мөлдір қабықтың көмескіленуі
- жеңіл холестаздық сарғаю, гепатит, гепатоуыттылық
- етеккір оралымының бұзылуы (олигоменорея, дисменорея, аменорея), галакторея, сүт бездерінің гормоналды-тәуелді ісіктері
- жүрек ырғағының бұзылуының torsades de pointes типі, электрокардиограмманың өзгеруі (QT аралығының ұзаруы, Т тісшесінің тегістелуі), қарыншалық аритмия (ҚФ, ҚТ), стенокардия ұстамалары, жүректің тоқтап қалуы, кенеттен түсініксіз жағдайда өліммен аяқталуы
- лейкопения, тромбоцитопения, агранулоцитопения, панцитопения сияқты патологиялық қан өзгерістері
- фотодермия, терінің қызаруы, терінің пигментациясы, эксфолиативті дерматит, шеткері ісінулер
- аллергиялық реакциялар (тері бөртпесі, есекжем, анафилактоидтық реакциялар, ангионевроздық ісіну)
Созылмалы инфекция белгілері зерттелуі тиіс.
Психозға қарсы препараттарды күрт тоқтатқаннан кейін, неонатальді тоқтату синдромын қоса, тоқтату реакциялары туралы хабарланған.
Психозға қарсы препараттарды қолданған кезде өкпе эмболиясы мен терең веналар тромбозын қоса, веналық тромбоэмболия туралы хабарланған.
Қолдануға болмайтын жағдайлар
- препарат компоненттеріне, фенотиазинді қатардың басқа да препараттарына жекелей жоғары сезімталдық
- бауырдың жедел және созылмалы қабыну аурулары
- өткізгіштігі бұзылған және декомпенсация сатысындағы жүрек аурулары
- айқын артериялық гипотензия
- стенокардия
- ОЖЖ депрессиясы
- бүйректің ауыр сипатты аурулары
- бүйректің және бауырдың функционалдық жеткіліксіздігі
- сүйек кемігінде қан түзудің тежелуі
- сүт безінің пролактинге тәуелді ісіктері, сүт бездері обыры
- қуықасты безінің гиперплазиясы
- кез келген этиологиялық коматозды жағдай
- мидың және жұлынның асқынған жүйелік аурулары
- жабық бұрышты глаукома
- өршу кезеңіндегі асқазан мен он екі елі ішектің ойық жара ауруы
- эпилепсия, Паркинсон ауруы
- Рейе синдромы
- микседема
- тыныс алудың орталық реттеу механизмінің бұзылуы
- феохромоцитома
- кахексия
- патологиялық қан өзгерістері, қан түзілудің бұзылуы
- тұқым қуалайтын фруктоза жақпаушылығы, Lapp-лактаза ферменті тапшылығы, глюкоза-галактоза мальабсорбциясы бар адамдарға
- жүктілік және лактация кезеңі
- балалар және 18 жасқа дейінгі жасөспірімдер
- 60 жастан асқандар
Дәрілермен өзара әрекеттесуі
Мыналармен бір мезгілде қолданғанда:
ОЖЖ тежейтін препараттармен (наркозға арналған дәрілер, апиындық анальгетиктер, барбитураттар, анксиолитиктер, этанол және құрамында этанол бар препараттар) – ОЖЖ депрессиясы күшеюі және тыныс алу тежелуі мүмкін;
- трициклді антидепрессанттармен, мапротилинмен немесе моноаминооксидаза тежегіштерімен бірге – қатерлі нейролептикалық синдром қаупі артуы мүмкін;
- құрысуға қарсы препараттармен бірге – құрысу шегі төмендеуі мүмкін;
- гипертиреозды емдеуге арналған препараттармен бірге – агранулоцитоздың пайда болу қаупі жоғарылайды;
- экстрапирамидалық реакцияларды тудыратын препараттармен бірге – экстрапирамидалық бұзылулар жиілігі және ауырлығы артуы мүмкін;
- гипертензияға қарсы препараттармен бірге – ортостаздық гипотензия болуы мүмкін;
- прохлорперазинмен бірге – естен тану ұзақ уақытқа созылуы мүмкін;
- адреналинмен бірге – соңғысының әсері бүркемеленуі мүмкін, бұл артериялық қысымның әрі қарай төмендеуіне әкеледі;
- QT аралығын ұзартатын дәрілік заттармен (аритмияға қарсы, гистаминге қарсы седативті емес, безгекке қарсы дәрілер, цизаприд, диуретиктер, трициклді антидепрессанттар), фенотиазин туындылары – вентрикулярлық (қарыншалық) аритмия даму қаупінің жоғарылауы мүмкін;
- α-адреноблокаторлармен - трифлуоперазиннің гипотензиялық әсерлерінің күшеюі;
- эпилепсияға қарсы дәрілермен - эпилепсияға қарсы дәрілер әсерінің төмендеуі;
- астемизолмен, дизопирамидпен, эритромицинмен, прокаинамидпен - тахикардия даму қаупінің артуы;
- пропранололмен, сульфадоксинмен - қан плазмасындатрифлуоперазин концентрациясының артуы;
- полипептидті антибиотиктермен – тыныс алу бұлшықеттері салдануының туындауы мүмкін;
- тразодонмен – аддитивті гипотензиялық әсері;
- вальпрой қышқылымен -қан плазмасында вальпрой қышқылы концентрациясының артуы;
- бромокриптинмен – фенотиазиндер қан сарысуында бромокриптиннің пролактин концентрациясын төмендету қабілетін бәсеңдетеді.
CYP1A2 индукторлары трифлуоперазин концентрациясы мен әсерін төмендетеді, CYP1A2 тежегіштері трифлуоперазиннің концентрациясы мен әсерін жоғарылатады.
Препарат пероральді антикоагулянттардың әсерін азайтуы мүмкін.
Туберкулезге қарсы бактерияға қарсы дәрілерді бір мезгілде сақтықпен тағайындау керек.
Препарат эфедриннің тамырды тарылтатын әсерін азайтуы, басқа препараттардың антихолинергиялық әсерлерін күшейтуі, амфетаминдер, леводопа, клонидин, гуанетидиннің әсерін бәсеңдетуі мүмкін.
Паркинсонизм симптомдары леводопамен бірге қолданғанда ушығып кетуі ықтимал. Фенотиазиндер құрысу шегін төмендете алады. Демек, эпилепсиясы бар пациенттерді сақтықпен емдеген жөн.
Антацидтер, паркинсонға қарсы дәрілер және литий препараттары трифлуоперазиннің сіңуін бұзады. Ауыр экстрапирамидтік жағымсыз әсерлері немесе нейроуыттылық бір мезгілде литий мен трифлуоперазинді қабылдаған пациенттерде байқалған. фенотиазин мен литий қабылдаған кейбір пациенттерде айкезбелік сипатталған.
Айрықша нұсқаулар
Препаратты несеп іркілуі, салданған ішек бітелісі бар науқастарға, гипотиреозда, жүрек-қантамыр аурулары, цереброваскулярлық, тыныс алу бұзылулары, тыныс алу ағзаларының созылмалы аурулары кезінде, қант диабетінде, миастения грависке шалдыққан, анамнезде сарғаюы бар науқастарға мүлдем қолданбау керек немесе аса сақтықпен (егер емдеудің пайдасы қаупінен басым болса) қолдану керек.
Препаратты ұзақ уақыт бойы қабылдап жүрген пациенттер кешеуілдеген дискинезияны, көз тарапынан өзгерістер, қан жүйесі, бауыр, жүрек өткізгіштігі бұзылуы белгілерін мезгілінде анықтау мақсатында мұқият бақылауды талап етеді. Кешеуілдеген дискинезияның немесе қатерлі нейролептикалық синдромның белгілері пайда болған кезде, препаратты тоқтатқан жөн.
Кешеуілдеген дискинезияның немесе қатерлі нейролептикалық синдромы белгілері пайда болғанда препарат қабылдауды тоқтату керек. Қатерлі нейролептикалық синдромының клиникалық белгілеріне гиперексия, бұлшықет сіресуі, психикалық жай-күйдің және сананың өзгерістері, вегетативтік тұрақсыздық (жүйесіз пульс, артериялық қысым өзгерістері, тахикардия, қатты тершеңдік, жүрек аритмиясы) жатуы мүмкін. Бұл синдромды әсіресе ауыр аурулары бар пациенттерде (мысалы, пневмониясы, жүйелік инфекциясы және т.б. с.с.) диагностикалау қиын. ОЖЖ патологиясы, дәрі-дәрмектік қызбасы, күн тиген, орталық антихолинергиялық уыттылығы бар пациенттерде дифференциациялық диагностика жүргізу керек. Литиймен біріктірілген ем қабылдаған кейбір пациенттерде энцефалопатиялық синдром (әлсіздік, сылбырлық, қызба, діріл, сананың шатасуы, экстрапирамидалық симптомдар, лейкоцитоз, ферменттердің жоғары деңгейі, мочевина азоты, қан глюкозасы) бақыланды, кейбір жағдайларда мидың қайтымсыз зақымдануы дамыған, сондықтан неврологиялық уыттанудың ерте белгілерін мұқият қарау керек және бұндай белгілер пайда болғанда емді дереу тоқтату керек.
Егер пациентте аса жоғары сезімталдық реакциясы дамитын болса (оның ішінде сарғаю, қанның патологиялық өзгерістері), фенотиазиндер қайтадан тағайындалды.
Трифлуоперазиннің құсуға қарсы әсері ми ісігін және Рейе синдромын анықтауға және емдеуге кедергі жасауы мүмкін.
Фенотиазиннің құсу орталығына әсері басқа препараттармен артық дозалану симптомдарын бүркемелеуі мүмкін.
Депрессиялық бұзылулармен науқастарға препаратты қолданудың тәжірибесі жоқ.
Емдеудің басында ұйқышылдық, артериялық қысымның елеусіз төмендеуі байқалуы мүмкін.
Препаратпен емдеу кезінде жоғары температураның әсер етуінен аулақ болу керек (термореттеудің бұзылуы мүмкін). Тікелей күн сәулесінің әсер етуін болдырмау ұсынылады.
Құсу орын алған пациенттерге препаратты емдеудің пайдасы қаупінен асып түскен жағдайда ғана тағайындау керек.
Психоздық емес үрейленуді емдегенде трифлуоперазинді, егер альтернативті препараттарды (мысалы, бензодиазепиндер) қолдану тиімсіз болған жағдайда ғана, тағайындаған жөн.
Седативті препараттармен, анестетиктермен, транквилизаторлармен, алкогольмен бір мезгілде қолданған кезде дағдылану дамуы мүмкін.
Препаратпен емдеу кезеңінде алкогольді пайдалануға болмайды.
Жедел инфекция немесе лейкопения кезінде сақтықпен тағайындау керек.
Фенотиазиндік препараттарды деменциясы бар егде жастағы пациенттерге қолдану өліммен аяқталу қаупін арттыруы мүмкін.
Егер пациентте кейбір қанттардың жақпаушылығы анықталған болса, бұл препаратты қабылдардан бұрын дәрігермен кеңесу керек.
Қосымша заттардың құрамында Е132 «Индигокармин» болуына байланысты балаларға қолдануға болмайды.
Препараттың көлік құралын және қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері
Препаратпен емдеу кезінде пациент көлік құралын басқаруды және зейін қоюды, психикалық және қимыл реакцияларының шапшаңдығын қажет ететін жұмыстарды орындауды тоқтата тұрғаны жөн.
Артық дозалануы
Симптомдары: артық дозалануыдискинезиямен, дизартриямен, ұйқышылдықпен және мелшиюмен, экстрапирамидалық бұзылулармен, бұлшықеттің еріксіз жиырылуымен, артериялық гипотензиямен, жүрек аритмияларымен, құрысулармен, ЭКГ-дағы өзгерулермен, вегетативтік бұзылулармен, ауыз ішінің құрғауымен, ішек бітелісімен білінеді. Ауыр жағдайлардакома болуы мүмкін.
Емі: дозаны төмендету немесе препарат қабылдауды тоқтату; асқазанды шаю; демеуші және симптоматикалық шаралар. Құстыртуға болмайды. Экстрапирамидалық бұзылуларды жою үшін антихолинергиялық паркинсонға қарсы дәрілер (тропацин, циклодол) қолданылады; дискинезия (мойын, тіл, ауыз қуысы түбі еттерінің пароксизмальді құрысулары, окулогирлік криздер) натрий кофеин-бензоатымен (тері астына 2 мл 20% ерітінді) немесе аминазинмен (бұлшықет ішіне 1-2 мл 2,5% ерітінді) басылады); гипотензияны инфузиялық ем жүргізу арқылы емдейді, ауыр және тұрақты гипотензия кезінде норадреналин қолданылуы мүмкін (адреналин қарсы көрсетілімді).
Шығарылу түрі және қаптамасы
10, 25 немесе 50 таблеткадан поливинилхлоридті үлбірден және алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамаға салынған.
50 таблеткадан бір пішінді ұяшықты қаптама немесе 10 таблеткадан 5 пішінді ұяшықты қаптама немесе 25 таблеткадан 2 пішінді ұяшықты қаптама медициналық қолдану жөніндегі мемлекеттік және орыс тіліндегі нұсқаулықпен бірге қорапқа салынған.
Тұтынушының келісімі бойынша, 50 таблеткадан пішінді ұяшықты қаптамалардың қорапқа салынбаған қаптамасын, медициналық қолдану жөніндегі мемлекеттік және орыс тіліндегі нұсқаулықтың тиісті санымен бірге гофрланған картон жәшікке салуға болады.
Топтық және тасымалдаушы ыдыс МЕМСТ 17768-90 сәйкес.
Сақтау шарттары
Түпнұсқалық қаптамасында, 25 0С-ден аспайтын температурада сақтау керек.
Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!
Сақтау мерзімі
2 жыл
Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды.
Дәріханадан босатылу шарттары
Рецепт арқылы