Тизоптан, капли глаз., 3 мл, пачка картонная
Торговое название
Тизоптан
Международное непатентованное название
Нет
Лекарственная форма
Капли глазные, 3 мл
Состав
1 мл препарата содержит
активные вещества: биматопрост 0,3 мг,
тимолола малеат 6,83 мг (эквивалентно тимололу 5 мг),
вспомогательные вещества: бензалкония хлорид, кислоты лимонной моногидрат, динатрия гидрофосфата гептагидрат, натрия хлорид, натрия гидроксид до рН 7.3, кислота хлороводородная до рН 7.3, вода для инъекций до 1 мл.
Описание
Прозрачный раствор от бесцветного до светло-желтого цвета
Фармакотерапевтическая группа
Противоглаукомные препараты и миотики. Бета- адреноблокаторы. Тимолол в комбинации с другими препаратами.
Код АТХ S01ЕD51
Фармакологические свойства
Фармакокинетика
Тизоптан
Системная абсорбция препарата минимальна, не отличается как при комбинированном лечении, так и при инстилляции каждого из компонентов препарата в отдельности.
В двух исследованиях продолжительностью 12 месяцев не отмечено системной кумуляции ни одного из действующих веществ.
Биматопрост
В исследованиях in vitro показано, что биматопрост проникает в радужную оболочку глаза и склеру. При инстилляции 0,03% раствора биматопроста по 1 капле в оба глаза один раз в сутки в течение 2 недель максимальная концентрация (Сmax) биматопроста в плазме крови достигается в течение 10 минут после применения, и в течение 1,5 часов его концентрация в плазме крови снижается до нижнего предела определения (0,025 нг/мл).
Средние значения Сmax и площади под кривой «концентрация-время» (AUC0-24 ч) биматопроста были близки на 7 и 14 день применения, и составляли 0,08 нг/мл и 0,09 нг*ч/мл соответственно, указывая на то, что равновесная концентрация биматопроста достигается в течение первой недели применения.
Биматопрост умеренно распределяется в тканях, и системный объем распределения при достижении равновесной концентрации препарата составляет 0,67 л/кг. Биматопрост находится преимущественно в плазме крови. Связь биматопроста с белками плазмы крови составляет приблизительно 88%. Биматопрост подвергается окислению, N-деэтилированию и глюкуронированию с образованием различных метаболитов.
Биматопрост выводится преимущественно почками. Около 67% препарата, введенного внутривенно здоровым добровольцам, выводилось с мочой, а 25% - через желудочно-кишечный тракт (ЖКТ). Период полувыведения (Т1/2) биматопроста. Определенный после его внутривенного введения, составил приблизительно 45 минут; а общий клиренс – 1,5 л/ч/кг.
У пожилых больных:
При применении биматопроста 2 раза в день среднее значение (AUC0-24 ч) у пожилых больных составляет 0.0634 нг*ч/мл, что существенно превышает значение данного показателя у здоровых молодых лиц – 0.0218 нг*ч,мл.
Тем не менее, клинической значимости данное отличие не имеет, поскольку системная экспозиция биматопроста при его местном применении у пожилых больных и здоровых молодых лиц остается очень низкой. Кумуляции биматопроста в системной циркуляции не наблюдается, профиль безопасности не отличается у пожилых больных и лиц молодого возраста.
Тимолол
У больных, которым проводилось хирургическое лечение катаракты, после инстилляции глазных капель в виде 0,5% раствора, Сmax тимолола во внутриглазной жидкости через 1 ч составила 898 нг/мл. Некоторое количество препарата попадает в системный кровоток и подвергается метаболизму в печени. Т1/2 тимолола составляет около 4-6 ч. Часть тимолола, подвергшегося метаболизму в печени, выводится через желудочно-кишечный тракт, а другая его часть и метаболиты выводятся почками. Тимолол в незначительной степени связывается с белками плазмы крови.
Фармакодинамика
Тизоптан - комбинированный лекарственный препарат, входящие в его состав биматопрост и тимолол снижают внутриглазное давление (ВГД) за счет сочетанного взаимодействия, приводя к значительно более выраженному гипотензивному эффекту по сравнению с эффектом каждого из компонентов в отдельности. Биматопрост относится к синтетическим простамидам, по химической структуре сходен с простагландином F2α (PGF2α). Биматопрост не оказывает влияния ни на один из известных типов рецепторов простагландина. Гипотензивное действие биматопроста осуществляется за счет усиления оттока внутриглазной жидкости через трабекулы и по увеосклеральному пути оттока внутриглазной жидкости глаза.
Тимолол – неселективный бета-адреноблокатор, не обладает внутренней симпатомиметической и мембраностабилизирующей активностью.
Тимолол снижает ВГД за счет уменьшения образования внутриглазной жидкости. Точный механизм действия не установлен, возможно, он связан с угнетением синтеза циклического аденозинмонофосфата (ц-АМФ) и вызывается эндогенной стимуляцией бета-адренергических рецепторов.
Показания к применению
- снижение внутриглазного давления (ВГД) у больных с открытоугольной глаукомой и внутриглазной гипертензией при недостаточной эффективности местного применения препаратов группы бета-адреноблокаторов и аналогов простагландина.
Способ применения и дозы
Рекомендуемые дозы у взрослых (включая больных пожилого возраста)
Одна капля закапывается в конъюнктивальный мешок пораженного глаза 1 раз в сутки утром. Рекомендовано применение препарата ежедневно в одно и то же время.
Если введение препарата пропущено однократно, препарат вводится на следующий день. Не рекомендуется превышать дозу более 1 раза в сутки.
Дозы у пациентов особых групп
Пациенты с почечной и печеночной недостаточностью
Тизоптан не был изучен у больных с почечной или печеночной недостаточностью. Поэтому следует соблюдать осторожность в лечении таких больных.
Применение в педиатрии
Безопасность и эффективность Тизоптана у детей в возрасте от 0 до 18 лет не установлена, в связи с этим не рекомендуется применение препарата у этой группы пациентов.
Способ применения
После закапывания рекомендуется носослезная окклюзия или прикрытие век в течение 2 минут. Это способствует уменьшению системных побочных эффектов и увеличению локальной активности.
При использовании нескольких офтальмологических препаратов местного применения, необходимо соблюдать интервал между закапываниями как минимум в 5 минут.
Побочные действия
Частота побочных эффектов, выявленных в ходе исследований, оценивалась следующим образом: очень часто (>1/10), часто (>1/100, <1/10); нечасто (>1/1000, <1/100).
В клинических исследованиях препарата Тизоптан выявлены следующие побочные эффекты:
Со стороны центральной нервной системы: часто – головная боль, головокружение.
Со стороны органа зрения:очень часто – гиперемия конъюнктивы, рост ресниц; часто – поверхностный кератит, эрозия роговицы, ощущение жжения, зуд, жгучая боль в глазах, ощущение инородного тела, сухость слизистой оболочки глаз, покраснение век, боль в глазах, фотофобия, выделения из глаз, нарушение зрения, зуд кожи век, снижение остроты зрения, блефарит, отек век, раздражение слизистой оболочки глаз, эпифора; нечасто – иридоциклит, отек конъюнктивы, болезненность век, астенопия, трихиаз, гиперпигментация радужки, углубление складки века, ретракция века; частота неизвестна - кистоидный макулярный отек.
Со стороны дыхательной системы: часто – ринит; нечасто – диспноэ; частота неизвестна – бронхоспазм (преимущественно у пациентов с существующим бронхоспастическим заболеванием).
Со стороны кожи и подкожно-жировой клетчатки: часто – пигментация кожи век, гирсутизм, периокулярная гиперпигментация кожи.
Другие побочные эффекты, которые наблюдались при применении одного из компонентов препарата и потенциально возможные в период лечения препаратом Тизоптан:
Биматопрост
Инфекционные и паразитарные заболевания: инфекционное заболевание (катаральные явления и симптомы поражения верхних дыхательных путей).
Со стороны органа зрения: аллергический конъюнктивит, катаракта, потемнение ресниц, блефароспазм, кровоизлияние в сетчатку глаза, увеит, периорбитальная эртиема, затуманивание зрения.
Со стороны сердечно-сосудистой системы: повышение артериального давления.
Общие нарушения и изменения в месте введения: астения, периферические отеки.
Со стороны желудочно-кишечного тракта: тошнота.
Лабораторные показатели: изменения активности ферментов печени.
Тимолол
Со стороны иммунной системы: системные аллергические реакции, включая отек Квинке, крапивницу, очаговые и множественные высыпания, зуд, анафилаксию.
Со стороны обмена веществ и питания: гипогликемия.
Психические нарушения: бессонница, депрессия, кошмарные сновидения, потеря памяти.
Со стороны центральной нервной системы: синкопе, острое нарушение мозгового кровообращения, усиление симптомов миастении gravis, парестезия, ишемия головного мозга.
Со стороны органа зрения:снижение чувствительности роговицы, диплопия, птоз, отслойка сосудистой оболочки (после оперативного лечения глаукомы), кератит, затуманивание зрения.
Со стороны органа слуха и вестибулярного аппарата: шум в ушах.
Со стороны сердечно-сосудистой системы: атриовентрикулярная блокада, остановка сердца, нарушения ритма сердца, потеря сознания, брадикардия, сердечная недостаточность. Застойная сердечная недостаточность, снижение артериального давления, боль в грудной клетке. Нарушение мозгового кровообращения, перемежающая хромота, синдром Рейно, похолодание конечностей, сердцебиение, отеки.
Со стороны дыхательной системы: бронхоспазм (в основном у лиц с эпизодами бронхоспазма в анамнезе), одышка, кашель.
Со стороны желудочно-кишечного тракта: извращение вкуса, тошнота, диарея, диспепсия, сухость слизистой оболочки полости рта. Боль в животе, рвота.
Со стороны кожи и подкожно-жировой клетчатки: алопеция, псориазоподобные высыпания, обострение псориаза, кожная сыпь.
Со стороны опорно-двигательного аппарата и соединительной ткани: системная красная волчанка, боль в мышцах.
Со стороны мочевыделительной системы: болезнь Пейрони.
Со стороны репродуктивной системы и молочной железы: половая дисфункция, снижение либидо.
Другие: астения/утомляемость.
Противопоказания
- повышенная чувствительность к компонентам препарата
- синдром повышенной реактивности дыхательных путей, включая бронхиальную астму в стадии обострения и перенесенные эпизоды в анамнезе, тяжелая хроническая обструктивная болезнь легких (ХОБЛ)
- синусовая брадикардия, синдром слабости синусового узла, синоаурикулярная блокада, атриовентрикулярная блокада II и III степени без имплантированного искусственного водителя ритма сердца, клинически выраженная сердечная недостаточность, кардиогенный шок
- детский и подростковый возраст до 18 лет.
Лекарственные взаимодействия
Специальных исследований по изучению лекарственного взаимодействия фиксированной комбинации биматопрост/тимолол не проводилось.
Возможно потенцирование эффектов совместного применения офтальмологических растворов бета-блокаторов и принимаемых внутрь блокаторов «медленных» кальциевых каналов, гуанетидина, бета-адреноблокаторов, парасимпатомиметиков, антиаритмических препаратов (включая амиодарон) и сердечных гликозидов, что проявлялось снижением артериального давления и/или выраженной брадикардией.
Сообщалось о потенциировании системных эффектов бета-блокаторов (например, снижение ЧСС, депрессия) при совместном применении тимолола с ингибиторами CYP2D6 (хинидином, флуоксетином, пароксетином).
Периодически сообщалось о случаях мидриаза при одновременном применении офтальмологических бета-блокаторов и адреналина (эпинефрина).
Пациенты, применяющие Тизоптан с другими аналогами простагландинов, должны находиться под наблюдением для контроля изменения внутриглазного давления.
Очень редко сообщалось о случаях кальцификации роговицы при совместном применении с фосфат-содержащими глазными средствами.
Особые указания
Так же, как и другие офтальмологические лекарственные препараты, Тизоптан может проникать в системный кровоток. Из-за присутствия тимолола, бета-адренергического компонента, могут наблюдаться различные типы нежелательных реакций (со стороны сердечно-сосудистой и дыхательной системы), как при применении системных бета-блокаторов. Частота возникновения нежелательных реакций при местном назначении препарата ниже, чем при системном применении.
Сердечно-сосудистая система
Бета-адреноблокаторы могут вызывать ухудшение состояния у пациентов с сердечнососудистыми заболеваниями (например, с ишемической болезнью сердца, стенокардией Принцметала и сердечной недостаточностью), и гипотонией. Поэтому в ряде случаев следует рассматривать варианты терапии с другими активными веществами.
Пациентам с тяжелыми периферическими расстройствами кровообращения (например, тяжелые формы болезни Рейно или синдрома Рейно) препарат следует применять с осторожностью.
Дыхательная система
При применении тимолола имелись сообщения о побочных эффектах со стороны органов дыхания, включая смертельные исходы вследствие бронхоспазма у больных бронхиальной астмой, а также реже – от сердечной недостаточности. Препарат следует использовать с осторожностью у больных с легкой / умеренной хронической обструктивной болезнью легких (ХОБЛ) и только тогда, когда потенциальная польза превышает потенциальный риск.
Гипогликемия / сахарный диабет
Бета-адреноблокаторы могут маскировать признаки и симптомы острой гипогликемии, в связи с этим следует применять с осторожностью у пациентов, подверженных спонтанной гипогликемии или у больных с диабетом. Также бета-адреноблокаторы могут также маскировать признаки гипертиреоза.
Другие бета-адреноблокаторы
Тимолол может оказать влияние на внутриглазное давление или усилить действие системных бета-блокаторов у пациентов, уже получающих системный бета-адреноблокатор. Рекомендуется тщательное наблюдение за такими пациентами. Также не рекомендуется применение двух местных бета-адреноблокаторов.
Анафилактические реакции
При применении бета-адреноблокаторов у больных с атопическими проявлениями в анамнезе и тяжелыми анафилактическими реакциями на различные аллергены дозы эпинефрина (адреналина), которые обычно используются для купирования анафилактических реакций, могут быть неэффективны.
Отслойка хориоидеи
Сообщалось о случаях отслойки хориоидеи при применении средств, снижающих выработку внутриглазной жидкости (например, тимолола, ацетазоламида) после фильтрационной хирургии.
Хирургическая анестезия
Офтальмологические препараты с β-блокирующим действием могут подавлять системные эффекты β-агонистов, например, адреналина. Необходимо предупредить врача-анестезиолога о применении пациентом тимолола.
Печень
У больных с заболеванием печени легкого течения или исходно повышенной активностью ферментов печени – аланинаминотрансферазы (АЛТ), аспартатаминотрансферазы (АСТ) и/или общего билирубина, биматопрост не оказывал влияния на функцию печени в течение периода изучения продолжительностью более 24 месяцев. Данные о нежелательных реакциях вследствие влияния тимолола на функцию печени отсутствуют.
Орган зрения
До начала лечения пациентов необходимо информировать о возможном росте ресниц, усилении пигментации кожи век и пигментации радужной оболочки глаз, поскольку эти побочные эффекты установлены в ходе исследований биматопроста и препарата Тизоптан. Некоторые изменения могут оказаться постоянными, и могут сопровождаться возникновением различий между глазами, если инстилляции препарата проводили только в один глаз. После отмены препарата Тизоптанпигментация радужной оболочки может остаться постоянной. Через 12 месяцев лечения препаратом Тизоптан частота пигментации радужной оболочки отмечена у 0,2% больных. А через 12 месяцев лечения только биматопростом в виде глазных капель 1,5%, дальнейшего увеличения частоты данного эффекта не наблюдалось в течение терапии продолжительностью 3 года. Усиление пигментации радужной оболочки глаза обусловлено усилением продукции меланоцитов, а не просто увеличением их количества. Длительность развития эффекта усиления пигментации радужной оболочки неизвестна. Изменение цвета радужной глаза, наблюдаемое при применении биматопроста, может быть невыраженным в период от нескольких месяцев до нескольких лет. Применение препарата не оказывает влияния на невусы или отложения пигмента на радужной оболочке глаза. Сообщалось, что пигментация периорбитальной области у некоторых пациентов носит обратимый характер. Возможно изменение рефракции (вследствие отмены терапии миотическими средствами в отдельных случаях).
Тизоптан следует использовать с осторожностью у больных с афакией, у пациентов артифакией с заднекапсулярными разрывами, или у пациентов с известными факторами риска для макулярного отека (например, с внутриглазным хирургическим вмешательством, окклюзией вен сетчатки, воспалительным заболеванием глаз и диабетической ретинопатией), поскольку может вызывать отек макулы. Тизоптан следует использовать с осторожностью у пациентов с активным внутриглазным воспалением (например, увеитом), так как воспаление может усугубиться.
У пациентов с заболеваниями роговицы, поскольку может индуцировать синдром сухого глаза
Кожа
Возможен рост волос на тех участках кожи, на которые случайно наносился препарат. Важно применять Тизоптан строго в соответствии с инструкцией по медицинскому применению и не допускать попадания препарата Тизоптан на кожу.
Вспомогательные вещества
Вспомогательное вещество бензалкония хлорид, входящий в состав препарата Тизоптан, может вызвать раздражение слизистой оболочки глаз и изменение цвета мягких контактных линз. Контактные линзы необходимо снять до введения препарата, одеть их можно через 15 минут после инстилляции. Бензалкония хлорид может вызвать острый кератит и/или токсическую язву роговицы. В связи с этим необходимо наблюдение за состоянием пациента при частом или продолжительном лечении препаратом Тизоптан у лиц с синдромом «сухого» глаза и при изменениях роговицы.
После вскрытия флакона нельзя исключить возможность микробной контаминации его содержимого, что может привести к воспалительным поражениям глаз. Срок годности препарата после первого вскрытия флакона составляет 28 суток. После истечения указанного времени флакон следует выбросить, даже если раствор полностью не использован.
Рекомендуется записывать на картонной пачке лекарственного препарата дату вскрытия флакона.
Другие условия
Тизоптан не был изучен у больных с воспалительными заболеваниями глаз, неоваскулярной, поствоспалительной, закрытоугольной, узкоугольной и врожденной глаукомой.
В исследованиях по эффективности и безопасности биматопроста у пациентов с глаукомой или глазной гипертензии, было показано, что более частое закапывание, чем на 1 дозу биматопроста ежедневно может уменьшить эффект снижения ВГД. Пациенты, использующие Тизоптан с другими аналогами простагландина должны производить регулярный контроль изменения ВГД.
Беременность и лактация
Адекватные данные по использованию фиксированной комбинации биматопрост/тимолол у беременных женщин отсутствуют. Тизоптанпри беременности следует применять только в тех случаях, когда ожидаемая польза для матери превышает потенциальный риск для плода. Адекватных и строго контролируемых исследований препарата Тизоптану беременных женщин не проводилось. в исследованиях на животных получены данные по репродуктивной токсичности при высоких дозах биматопроста.
Эпидемиологические исследования не выявили врожденных пороков развития плода, но установили риск задержки внутриутробного развития плода при приеме внутрь препаратов группы бета-адреноблокаторов. В тех случаях, когда пациентки принимали бета-адреноблокатор до момента родоразрешения, у новорожденных отмечались характерные для этой группы препаратов клинические симптомы (например, брадикардия, гипотензия, респираторный дистресс-синдром и гипогликемия). В случае применения препарата Тизоптан вплоть до родов, необходимо наблюдение за состоянием новорожденного в течение первых дней жизни. В исследованиях на животных показана репродуктивная токсичность тимолола при использовании доз, значительно превышающих, чем дозы, назначаемые в клинической практике.
Тизоптанне рекомендуется применять во время беременности, за исключением случаев особой необходимости.
Бета-блокаторы проникают в грудное молоко. Однако, при применении тимолола в виде глазных капель в терапевтических дозах маловероятно развитие клинических симптомов у детей, ввиду отсутствия достаточного количества препарата в грудном молоке.
Неизвестно, проникает ли биматопрост в грудное молоко у человека, но установлено, что он содержится в молоке лактирующих крыс.
Тизоптан не следует применять у женщин в период грудного вскармливания.
Влияние на способность к управлению автомобилем и другими механизмами
Возможно преходящее ухудшение зрения после введения препарата, поэтому больной должен подождать до полного восстановления зрения, прежде чем приступить к вождению автомобиля или управлению механизмами.
Передозировка
Симптомы: О случаях передозировки препарата Тизоптан не сообщалось; при введении в виде глазных капель передозировка маловероятна.
Биматопрост
При непреднамеренном приеме препарата Тизоптан внутрь может быть полезна следующая информация: не отмечено симптомов токсического воздействия биматопроста в дозах до 100 мкг/кг/сут. в ходе 2-недельного перорального введения в эксперименте на крысах и мышах. Применяемая в исследовании доза, выраженная в мг/м2, превышает в 70 раз возможную дозу биматопроста при случайном приеме внутрь содержимого флакона препарата Тизоптан ребенком с массой тела 10 кг.
Тимолол
При передозировке тимолола могут наблюдаться следующие симптомы: брадикардия, снижение артериального давления, бронхоспазм, головная боль, головокружение, одышка, остановка сердца. В исследованиях показано, что тимолол полностью не выводится при гемодиализе.
Лечение: Если передозировка происходит, необходимо проведение симптоматической терапии.
Форма выпуска и упаковка
Капли глазные.
По 3 мл в полиэтиленовом флаконе с крышкой-капельницей и завинчивающимся колпачком синего цвета с контролем первого вскрытия.
По 1 флакону вместе с инструкцией по медицинскому применению на государственном и русском языках помещают в пачку картонную.
Условия хранения
Хранить при температуре не выше 25°С.
Хранить в недоступном для детей месте!
Срок хранения
2 года
Период применения после вскрытия флакона 28 суток.
Не использовать после истечения срока годности, указанного на упаковке!
Условия отпуска из аптек
По рецепту
|
| Саудалық атауы |
Тизоптан
Халықаралық патенттелмеген атауы
Жоқ
Дәрілік түрі
Көзге тамызатын дәрі, 3 мл
Состав
1 мл препараттың құрамында
белсенді заттар: 0,3 мг биматопрост,
6,83 мг тимолол малеаты (5 мг тимололға баламалы),
қосымша заттар: бензалконий хлориді, лимон қышқылы моногидраты, динатрий гидрофосфат гептагидраты, натрий хлориді, натрий гидроксиді рН 7.3 дейін, хлорсутек қышқылы рН 7.3 дейін, инъекцияға арналған су 1 мл дейін.
Сипаттамасы
Түссізден ашық-сары түске дейінгі мөлдір ерітінді
Фармакотерапиялық тобы
Глаукомаға қарсы препараттар жәнемиотиктер. Бета-адреноблокаторлар. Басқа препараттармен біріктірілген тимолол.
АТХ коды S01ЕD51
Фармакологиялық қасиеттері
Фармакокинетикасы
Тизоптан
Препараттың жүйелік сіңуі өте аз, біріктіріп емдегенде де, сонымен қатар препараттың жеке компоненттерінің әрқайсысымен инстилляциялағанда айырмашылықтары жоқ.
Ұзақтығы 12 айға созылған екі зерттеуде әсер етуші заттардың бірде-біреуінің де жүйелік сіңуі байқалған жоқ.
Биматопрост
Іn vitro зерттеулерде биматопросттың көздің нұрлы қабығына және склераға өтетіні білінді. 0,03% биматопрост ерітіндісімен 2 апта бойы екі көзге де тәулігіне бір рет 1 тамшыданинстилляция жасағанда, қолданғаннан кейін 10 минут ішінде қан плазмасында биматопрост ең жоғары концентрациясына (Сmax) жетеді, және 1,5 сағат ішінде оның қан плазмасындағы концентрациясы белгіленген төменгі шекке дейін (0,025 нг/мл) төмендейді.
Биматопросттың Сmax орташа мәніжәне «концентрация-уақыт»қисығы астындағы ауданы (AUC0-24 сағ.) қолданудың7 және14 күні ұқсас болды және, сәйкесінше,0,08 нг/мл және 0,09 нг*сағ./мл құрады, бұлқолданудың алғашқы аптасы ішінде биматопросттың тепе-тең концентрацияға жететінін көрсетеді.
Биматопрост тіндерге орташа таралады, және препарат тепе-тең концентрацияға жеткен кезде жүйелік көлемі 0,67 л/кг құрайды. Биматопрост көбіне қан плазмасында болады. Биматопросттың қан плазмасы ақуыздарымен байланысы шамамен 88% құрайды. Биматопрост тотығуға, N-деэтилденуге және глюкурондануға ұшырап, әртүрлі метаболиттер түзіледі.
Биматопрост көбіне бүйрек арқылы шығарылады. Дені сау еріктілерде вена ішіне енгізілген препараттың 67%-ға жуығы несеппен бірге, ал 25%-ы асқазан-ішек жолы (АІЖ) арқылы шығарылады. Биматопросттың жартылай шығарылу кезеңі (Т1/2). Вена ішіне енгізгеннен кейін анықталғаны шамамен 45 минутты құрады; ал жалпы клиренсі – сағатына 1,5 л/кг.
Егде жастағы науқастарда:
Биматопростты күніне 2 рет қолданғанда орташа мәні (AUC 0-24 сағ) егде жастағы науқастарда 0.0634 нг*сағ./мл құрайды, бұл дені сау адамдарда осы көрсеткіш – 0.0218 нг*сағ.мл.мәнінен едәуір басым болады.
Дегенмен, осы айырмашылықтың клиникалық маңызы жоқ, өйткенібиматопросттың экспозициясы оны жергілікті қолданғанда егде жастағы науқастарда және дені сау жас адамдарда өте төмен күйінде қалады. Биматопросттың жүйелік айналымда жиналып қалуы байқалмайды, қауіпсіздік бейінінде егде жастағы науқастар мен жас адамдарда айырмашылық жоқ.
Тимолол
Катарактаға хирургиялық емдеу жүргізілген науқастарда 0,5% ерітінді түріндегі көзге тамызатын дәрімен инстилляция жасаудан кейін көзішілік сұйықтықтағы тимололдың Сmax 1сағаттан кейін 898 нг/мл құрады. Препараттың біршама мөлшері жүйелік қан ағынына түседі және бауырда метаболизмге ұшырайды. Тимололдың Т1/24-6 сағатқа жуықты құрайды. Бауырда метаболизмге ұшырайтын тимололдың бір бөлігі асқазан-ішек жолы арқылы шығарылады, ал басқа бөлігі және метаболиттері бүйрек арқылы шығарылады. Тимолол аздаған дәрежеде қан плазмасы ақуыздарымен байланысады.
Фармакодинамикасы
Тизоптан – біріктірілген дәрілік препарат, оның құрамына кіретін биматопрост және тимолол бірігіп өзара әрекеттесу есебінен, компоненттердің әрқайсысының бөлек әсерімен салыстырғанда, едәуір айқынырақ гипотензиялық әсерге әкеле отырып, көзішілік қысымды (КІҚ) төмендетеді. Биматопрост синтетикалық простамидтерге жатады, химиялық құрылысы бойынша простагландинге F2α (PGF2α) ұқсас. Биматопрост простагландин рецепторларының белгілі типтерінің бірде-біреуіне де ықпалын тигізбейді. Биматопросттың гипотензиялық әсері трабекула арқылы көзішілік сұйықтық ағынының күшеюі есебінен және көздің көзішілік сұйықтығы ағынының увеосклералық жолымен жүзеге асырылады.
Тимолол – селективті емес бета-адреноблокатор, оның ішкі симпатомиметикалық және жарғақшаны тұрақтандыратын белсенділігі болмайды.
Тимолол көзішілік сұйықтық түзілуінің азаюы есебінен КІҚ төмендетеді. Дәл әсер ету механизмі анықталған жоқ, мүмкін, ол циклдік аденозинмонофосфат (ц-АМФ) синтезінің бәсеңдеуімен байланысты және бета-адренергиялық рецепторлардың эндогендік стимуляциясынан туындайды.
Қолданылуы
- бета-адреноблокаторлар тобының препараттарын және простагландин аналогтарын жергілікті қолданудың тиімділігі жеткіліксіз болғанда ашық бұрышты глаукома және көзішілік гипертензиясы бар науқастарда көзішілік қысымды (КІҚ) төмендету үшін.
Қолдану тәсілі және дозалары
Ересектерде ұсынылатын дозалар (егде жастағы науқастарды қоса)
Зақымданған көздің конъюнктивальді қалтасына тәулігіне 1 рет таңертең бір тамшысы тамызылады. Препаратты күн сайын белгілі бір уақытта қолдану ұсынылған.
Егер препаратты енгізуді бір рет өткізіп алса, препарат келесі күні енгізіледі. Дозаны тәулігіне 1 реттен көпке арттырмау ұсынылады.
Ерекше топтарға жататын пациенттердегі дозасы
Бүйрек және бауыр функциясының жеткіліксіздігі бар пациенттер
Тизоптан бүйрек немесе бауыр функциясының жеткіліксіздігі бар науқастарда зерттелген жоқ. Сондықтан мұндай науқастарды емдегенде сақтық танытқан жөн.
Педиатрияда қолданылуы
Тизоптанның қауіпсіздігі мен тиімділігі 0-ден 18 жасқа дейінгі балаларда анықталған жоқ, осыған байланысты препаратты пациенттердің осы тобына қолдану ұсынылмайды.
Қолдану тәсілі
Тамызғаннан кейін мұрынжас окклюзиясы немесе қабақты 2 минут бойы жаба түру ұсынылады. Бұл жүйелік жағымсыз әсерлердің азаюына және жергілікті белсенділігінің артуына мүмкіндік береді.
Жергілікті қолданылатын бірнеше офтальмологиялық препараттарды пайдаланғанда тамызу арасында ең кемінде 5 минуттық аралықты сақтау қажет.
Жағымсыз әсерлері
Зерттеулер барысында байқалған жағымсыз әсерлердің жиілігіне былайша баға берілді: өте жиі (>1/10), жиі (>1/100, <1/10); жиі емес (>1/1000, <1/100).
Тизоптан препаратына жүргізілген клиникалық зерттеулерде келесі жағымсыз әсерлер байқалды:
Орталық жүйке жүйесі тарапынан: жиі– бас ауыру, бас айналу.
Көру мүшелері тарапынан: өте жиі – конъюнктива гиперемиясы, кірпіктердің өсуі; жиі– беткейлік кератит, мөлдір қабықтың эрозиясы, күйдіру сезімі, қышыну, көздің ашып ауыруы, бөгде денені сезіну, көздің шырышты қабығының құрғауы, қабақтың қызаруы, көздің ауыруы, фотофобия, көзден бөлінділердің бөлініп шығуы, көрудің бұзылуы, қабақ терісінің қышуы, көру жітілігінің нашарлауы, блефарит, қабақтың ісінуі, көздің шырышты қабығының тітіркенуі, эпифора;жиі емес– иридоциклит, конъюнктиваның ісінуі, қабақтың аурушаңдығы, астенопия, трихиаз, нұрлы қабықтың гиперпигментациясы, қабақ қыртыстарының тереңдеуі, қабақ ретракциясы; жиілігі белгісіз - кистоидты макулярлық ісіну.
Тыныс алу жүйесі тарапынан: жиі – ринит; жиі емес– диспноэ; жиілігі белгісіз – бронхтың түйілуі (көбіне бронхтың түйілу ауралары бар пациенттерде).
Тері және теріасты шелмайы тарапынан: жиі – қабақ терісінің пигментациясы, гирсутизм, терінің периокулярлық гиперпигментациясы.
Препарат компоненттерінің бірін қолданған кезде байқалған және Тизоптан препаратымен емделу кезеңінде потенциалды түрде болуы мүмкін басқа да жағымсыз әсерлер:
Биматопрост
Инфекциялық және паразиттік аурулар:инфекциялық ауру (катаральді құбылыстар және жоғарғы тыныс алу жолдарының зақымдану симптомдары).
Көру мүшелері тарапынан: аллергиялық конъюнктивит, катаракта, кірпіктердің қараюы, блефароспазм, көздің торқабығына қан құйылу, увеит, периорбитальді эритема, көрудің бұлдырауы.
Жүрек-қантамыр жүйесі тарапынан: артериялық қысымның жоғарылауы.
Жалпы бұзылулар және енгізілген жердегі өзгерулер: астения, шеткері ісінулер.
Асқазан-ішек жолы тарапынан: жүректің айнуы.
Зертханалық көрсеткіштер: бауыр ферменттері белсенділігінің өзгерулері.
Тимолол
Иммундық жүйе тарапынан: Квинкеісінуін, есекжемді, ошақтық және көптеген бөртпелерді, қышынуды,анафилаксияны қоса, жүйелік аллергиялықреакциялар.
Зат алмасу және тамақтану тарапынан: гипогликемия.
Психикалық бұзылулар: ұйқысыздық, депрессия, қорқынышты түстер көру, жадының жоғалуы.
Орталық жүйке жүйесі тарапынан: синкопе, ми қан айналымының жедел бұзылуы, gravis миастания симптомдарының күшеюі, парестезия, ми ишемиясы.
Көру мүшелері тарапынан: мөлдір қабық сезімталдығының төмендеуі, диплопия, птоз, қантамырлар қабатының қыртыстануы (глаукоманы операциялық емдеуден кейін), кератит, көрудің бұлыңғырлануы.
Есту мүшелері және вестибулярлы аппарат тарапынан: құлақтың шуылдауы.
Жүрек-қантамыр жүйесі тарапынан: атриовентрикулярлық блокада, жүректің тоқтап қалуы, жүрек ырғағының бұзылулары, сананың жоғалуы, брадикардия, жүрек функциясының жеткіліксіздігі. Жүрек функциясының іркілген жеткіліксіздігі, артериялық қысымның төмендеуі, кеуде қуысының ауыруы. Ми қан айналымының бұзылуы, ауық-ауық ақсаңдау, Рейно синдромы, аяқ-қолдың суықтауы, жүректің қағуы, ісінулер.
Тыныс алу жүйесі тарапынан: бронхтың түйілуі (негізінен анамнезінде бронхтың түйілу көріністері бар адамдарда).
Асқазан-ішек жолы тарапынан: дәмнің бұзылуы, жүректің айнуы, диарея, диспепсия, ауыздың шырышты қабығының құрғауы, іштің ауыруы, құсу.
Тері және теріасты шелмайы тарапынан: алопеция, псориаз тәрізді бөртпелер, псориаздың өршуі, тері бөртпесі.
Тірек-қимыл аппараты және дәнекер тіні тарапынан: жүйелік қызыл жегі, бұлшықеттердің ауыруы.
Несеп шығару жүйесі тарапынан: Пейрони ауруы.
Ұрпақ өрбіту жүйесі және сүт безі тарапынан: жыныстық дисфункция, либидоның нашарлауы.
Басқалар: астения/қажығыштық.
Қолдануға болмайтын жағдайлар
- препарат компоненттеріне жоғары сезмталдық
- бронх демікпесінің өршу сатысын және анамнезде бастан кешкен көріністерді қоса, тыныс алу жолдарының жоғары реактивтілік синдромы, ауыр созылмалы обструкциялық өкпе ауруы (СОӨА)
- синустық брадикардия, синустық түйін әлсіздігі синдромы, синоаурикулярлықблокада, имплатанцияланған жасанды жүрек ырғағының жетекшісінсіз II және III дәрежедегі атриовентрикулярлықблокада, жүрек функциясының клиникалық тұрғыдан айқын жеткіліксіздігі, кардиогендік шок
- 18 жасқа дейінгі балалар мен жасөспірімдер.
Дәрілермен өзара әрекеттесуі
Белгіленген биматопрост/тимолол біріктірілімінің дәрілік өзара әрекеттесуін білуге арнайы зерттеулер жүргізілген жоқ.
Офтальмологиялық ерітінділер бета-блокаторларлы және ішке қабылданатын «баяу» кальций өзектерінің блокаторларын, гуанетидинді, бета-адреноблокаторларды, парасимпатомиметиктерді, аритмияға қарсы препараттарды (амиодаронды қоса) және жүрек гликозидтерін бірге қолдану әсерлері потенциялануы мүмкін, бұл артериялық қысымның төмендеуімен және/немесе айқын брадикардиямен көрініс берді.
Тимололды CYP2D6 тежегіштерімен (хинидинмен, флуоксетинмен, пароксетинмен) бірге қолданғанда бета-блокаторлардың жүйелік әсерлерінің (мысалы, ЖЖЖ төмендеуі, депрессия) потеницияланғаны жөнінде мәлімделді.
Офтальмологиялық бета-блокаторларды және адреналинді (эпинефринді) бір мезгілде қолданғанда мидриаз жағдайлары жөнінде мерзім-мерзім мәлімделді.
Тизоптанды простагландиндердің басқа аналогтарымен бірге қолданып жүрген пациенттер, көзішілік қысымның өзгеруін бақылау үшін, бақылауда болуы тиіс.
Құрамында фосфат бар көзге тамызатын дәрілермен бірге қолданғанда мөлдір қабықтың кальцификациялану жағдайлары жөнінде өте сирек мәлімделді.
Айрықша нұсқаулар
Басқа да офтальмологиялық дәрілік препараттар сияқты, Тизоптан да жүйелік қан ағынына өтуі мүмкін. Тимололдың, бета-адренергиялық компоненттің болуына байланысты, жүйелік бета-блокаторларды қолданған кездегідей, жағымсыз ракциялардың әртүрлі типтері (жүрек-қантамыр және тыныс алу жүйесі тарапынан) байқалуы мүмкін. Препаратты жергілікті тағайындағанда, жүйелік қолдану кезіндегіге қарағанда, жағымсыз реакциялардың пайда болу жиілігі төмен.
Жүрек-қантамыр жүйесі
Бета-адреноблокаторлар жүрек-қантамыр аурулары (мысалы, жүректің ишемиялық ауруы, Принцметал стенокардиясы және жүрек функциясының жедел жеткіліксіздігі бар) және гипотониясы бар пациенттердің жай-күйінің нашарлауын туындатуы мүмкін. Сондықтан бірқатар жағдайларда басқа белсенді заттармен емдеу нұсқаларын қарастырған жөн.
Қан айналымының ауыр шеткері бұзылыстары (мысалы, Рейно ауруының немесе Рейно синдромының ауыр түрлері) бар пациенттерде препаратты сақтықпен қолдану керек.
Тыныс алу жүйесі
Тимололды қолданған кезде бронх демікпесі бар науқастарда, сондай-ақ сирек – жүрек функциясының жеткіліксіздігінен, бронхтың түйілуі салдарынан өліммен аяқталуды қоса, тыныс алу ағзалары тарапынан жағымсыз әсерлер жөнінде мәлімдемелер болды. Препаратты жеңіл/орташа созылмалы обструкциялық өкпе ауруы (СОӨА) бар науқастарда және потенциалды пайдасы потенциалды қаупінен басым болған кезде ғана сақтықпен пайдаланған жөн.
Гипогликемия / қант диабеті
Бета-адреноблокаторлар жедел гипогликемияның белгілері мен симптомдарын бүркемелеуі мүмкін, осыған байланысты кездейсоқ гипогликемияға ұшыраған пациенттерде немесе диабеті бар науқастарда сақтықпен қолданған жөн. Сондай-ақ бета-адреноблокаторлар гипертиреоздың да белгілерін бүркемелеуі мүмкін.
Басқа да бета-адреноблокаторлар
Тимолол көзішілік қысымға ықпалын тигізуі немесе жүйелік бета-адреноблокаторды қабылдап жүрген пациенттерде жүйелік бета-адреноблокатордың әсерін күшейтуі мүмкін. Мұндай пациенттерді мұқият бақылау ұсынылады. Сондай-ақ жергілікті екі бета-адреноблокатор қолдану ұсынылмайды.
Анафилаксиялық реакциялар
Бета-адреноблокаторларды қолданғанда атопиялық көріністері анамнезінде бар және әртүрлі аллергендерге ауыр анафилаксиялық реакциялары бар науқастарда, әдетте анафилаксиялық реакцияларды басу үшін пайдаланалатын, эпинефрин (адреналин) дозалары тиімді болмауы мүмкін.
Хориоидеа ажырауы
Фильтрациялық операциядан кейін көзішілік сұйықтықтың жасалуын төмендететін дәрілерді (мысалы, тимололды, ацетазоламидті) қолданғанда хориоидеаның ажырау жағдайлары жөнінде мәлімделді.
Хирургиялық анестезия
β-блокадалайтын әсері бар офтальмологиялық препараттар β-агонистердің, мысалы, адреналиннің жүйелік әсерін басуы мүмкін. Анестезиолог-дәрігерге пациент тимололды қолданғанын алдын ала ескертуі қажет.
Бауыр
Барысы жеңіл бауыр ауруы бар немесе бауыр ферменттерінің – аланинаминотрансферазаның (АЛТ), аспартатаминотрансферазаның (АСТ) және/немесе жалпы билирубиннің белсенділігі бастапқыда жоғарылаған науқастарда биматопрост 24 айдан астамға созылған зерттеу кезеңі ішінде бауыр функциясына ықпалын тигізген жоқ. Тимололдың бауыр функциясына ықпал етуі салдарынан жағымсыз реакциялардың болғаны жөнінде деректер жоқ.
Көру мүшелері
Пациенттерді емдеуді бастағанға дейін кірпіктердің ықтимал өсуі, қабақ терісі пигментациясының және көздің нұрлы қабығы пигментациясының күшеюі мүмкін екендігі жөнінде хабардар ету қажет, өйткені бұл жағымсыз әсерлер биматопростты және Тизоптан препаратын зерттеу барысында анықталды. Кейбір өзгерулер тұрақты болуы мүмкін, және егер препарат инстилляциясы тек бір көзге жүргізілген болса, көздердің арасында айырмашылықтардың пайда болуымен қатар жүруі мүмкін. Тизоптан препаратын қабылдауды тоқтатқаннан кейін нұрлы қабықтыңпигментациясы тұрақтап қалуы мүмкін. Тизоптан препаратымен 12 ай емдегеннен кейін нұрлы қабықтың пигментациялану жиілігі науқастардың 0,2%-да білінді. Ал тек биматопростпен 1,5% көзге тамызатын дәрі түрінде ғана 12 ай емдегеннен кейін ұзақтығы 3 жыл бойы осы әсер жиілігінің әрі қарай артуы байқалған жоқ. Көздің нұрлы қабығы пигментациясының күшеюі, олардың мөлшерінің жай ғана артуымен емес, меланоциттар өнімінің күшеюімен жүзеге асты. Нұрлы қабық пигментациясы әсерінің даму ұзақтығы белгісіз. Биматопростты қолданған кезде байқалатын көздің нұрлы қабығы түсінің өзгеруі біршене айдан бірнеше жылға дейін айқын болмауы мүмкін. Препаратты қолдану невустарға немесе көздің нұрлы қабығындағы пигментацияның қабаттануына ықпалын тигізбейді. Периорбитальді аймақтың пигментациясы кейбір пациенттерде қайтымды сипатта болатыны мәлімделді. Рефракция (жекелеген жағдайларда миотикалық дәрілермен емдеуді тоқтату салдарынан) өзгеруі мүмкін.
Тизоптан афакиясы бар науқастарда, артқы капсулярлық жарылуымен бірге артификациясы бар пациенттерде, немесе макулярлық ісіну қаупінің белгілі факторлары бар (мысалы, көзішілік хирургиялық араласым жасалған, торқабық веналарының окклюзиясы, көздің қабыну аурулары және диабеттік ретинопатиясы бар) пациенттерде сақтықпен пайдалану керек, өйткені макуланың ісінуін туындатуы мүмкін. Тизоптанды көзішілік қабынуы белсенді (мысалы, увеиті бар) пациенттерде сақтықпен пайдаланған жөн, өйткені қабыну өршуі мүмкін.
Мөлдір қабықтың ауруы бар пациенттерде құрғақ көз синдромы индукциялануы мүмкін.
Тері
Байқамай препарат тиіп кеткен тері аймақтарында түк өсуі мүмкін. Тизоптанды медициналық қолдану жөніндегі нұсқаулыққа сәйкес қатаң түрде қолдану маңызды және Тизоптан препаратының теріге тиіп кетуіне жол бермеу керек.
Қосымша заттар
Тизоптан препаратының құрамына кіретін қосымша зат бензалконий хлориді көздің шырышты қабығының тітіркенуін және жұмсақ жанаспалы линзаның түсін өзгертуі мүмкін. Жанаспалы линзаларды препаратты енгізуге дейін шығарып алу қажет, олардың инстилляциядан кейін 15 минуттан соң қайта кию керек. Бензалконий хлориді жедел кератитті және/немесе мөлдір қабықтың уытты ойық жарасын туындатуы мүмкін. Осыған байланысты «құрғақ» көз синдромы бар пациенттерде Тизоптан препаратымен жиі немесе ұзақ емдегенде және мөлдір қабық өзгергенде пациенттің жай-күйін бақылау қажет.
Құтыны ашқаннан кейін оның ішіндегісінің микробтық контаминациялануы мүмкін екендігін жоққа шығаруға болмайды, бұл көздің қабынып зақымдануына әкелуі мүмкін. Құтыны ашқаннан кейін препараттың жарамдылық мерзімі 28 тәулікті құрайды. Көрсетілген уақыты өткеннен кейін құтыны, тіпті ерітінді толық пайдаланылмаса да, тастаған жөн.
Дәрілік препараттың картон қорапшасына құтыны ашқан күнді жазып қою ұсынылады.
Басқа жағдайлар
Тизоптан көздің қабыну аурулары, неоваскулярлық, қабынудан кейінгі, жабық бұрышты, тар бұрышты және туа біткен глаукомасы бар науқастарда зерттелген жоқ.
Глаукомасы немесе көз гипертензиясы бар пациенттерде биматопросттың тиімділігі және қауіпсіздігі жөніндегі зерттеулер биматопростты күн сайын 1 дозадан жиірек тамызу КІҚ төмендету әсерін азайтуы мүмкін екендігін көрсетті. Тизоптанды простагландиннің басқа аналогтарымен бірге пайдаланып жүрген пациенттер КІҚ өзгеруіне ұдайы бақылау жүргізуі тиіс.
Жүктілік және лактация
Жүкті әйелдерде биматопрост/тимололдың белгіленген біріктірілімдерін пайдалану жөнінде адекватты деректер жоқ. Жүктілікте Тизоптанды ана үшін күтілетін пайдасы шарана үшін потенциалды қаупінен басым болған жағдайларда ғана қолданған жөн. Жүкті әйелдерде Тизоптан препаратына адекватты және қатаң бақыланатын зерттеулер жүргізілген жоқ. Жануарларға жүргізілген зерттеулерде биматопросттың жоғары дозаларында тұқым өрбітуге уыттылығы жөнінде деректер алынды.
Эпидемиологиялық зерттеулер шарананың дамуында туа біткен кемістіктерді тапқан жоқ, бірақ бета-адреноблокаторлар тобының препараттарын ішке қабылдағанда шарананың жатырішілік дамуының кідіру қаупін анықтады. Пациент әйел босану сәтіне дейін бета-адреноблокаторды қабылдаған жағдайларда, жаңа туған нәрестеде препараттардың осы тобына тән клиникалық симптомдар (мысалы, брадикардия, гипотензия, респираторлықдистресс-синдром және гипогликемия) байқалды. Босанғанға шейін Тизоптан препаратын қолданған жағдайда, жаңа туған нәрестенің жай-күйін өмірінің алғашқы күндері ішінде бақылау қажет. Жануарларға жүргізілген зерттеулерде, клиникалық іс-тәжірибеде тағайындалған дозадан едәуір артық дозаларда пайдаланғанда тимололдың тұқым өрбітуге уыттылығы көрінді.
Тизоптанды жүктілік кезінде, аса қажетті жағдайлардан басқасында, қолдану ұсынылмайды.
Бета-блокаторлар емшек сүтіне өтеді. Алайда, тимололды көзге тамызатын дәрілер түрінде емдік дозаларда қолданғанда, препараттың емшек сүтінде жеткілікті көлемде болмағандықтан, балаларда клиникалық сиптомдардың дамуы екіталай.
Биматопросттың адамда емшек сүтіне өтетіндігі-өтпейтіндігі белгісіз, бірақ оның лактацияланған егеуқұйрықтың сүтінде бар екендігі анықталды.
Тизоптанды әйелдер емшек емізу кезеңінде қолданбағандары жөн.
Автомобильді және басқа да механизмдерді басқару қабілетіне ықпалы
Препаратты енгігеннен кейін көрудің өткінші нашарлауы мүмкін, сондықтан науқас автомобильді жүргізуге немесе механизмдерді басқаруға кіріспес бұрын, көздің көруі толық қалпына келгенше күте тұруы тиіс.
Артық дозалануы
Симптомдары: Тизоптан препаратының артық дозалану жағдайлары жөнінде мәлімделген жоқ; көзге тамызатын дәрілер түрінде енгізгенде артық дозаланудың болуы екіталай.
Биматопрост
Тизоптан препараты байқамай ішке қабылдап қойған жағдайда келесі ақпараттың пайдасы болуы мүмкін: егеуқұйрықтарға және тышқандарға жүргізілген экспериментте 2 апталық пероральді түрде қолдану барысында биматопросттың тәулігіне 100 мкг/кг дейінгі дозаларының уытты әсерлерінің симптомдары байқалған жоқ. Зерттеуде қолданылатын мг/м2 белгіленген доза дене салмағы 10 кг сәбидің құтының ішіндегі Тизоптан препаратын ішке байқамай қабылдап қойған кездегі биматопросттың ықтимал дозасынан 70 есе артық болады.
Тимолол
Тимолол артық дозаланғанда келесі симптомдар байқалуы мүмкін: брадикардия, артериялық қысымның төмендеуі, бронхтың түйілуі, бас ауыру, бас айналу, ентігу, жүректің тоқтап қалуы. Зерттеулертимололдың гемодиализде толық шығарылмайтындығын көрсетті.
Емі: Егер артық дозаланса, симптоматикалық ем жүргізу қажет.
Шығарылу түрі және қаптамасы
Көзге тамызатын дәрілер.
Алғаш ашылғаны бақыланатын көк түсті бұралатын қақпағы және тамшуыр-қақпағы бар полиэтилен құтыда 3 мл-ден.
1 құты медициналық қолдану жөніндегі мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынған.
Сақтау шарттары
25°С-ден аспайтын температурада сақтау керек.
Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!
Сақтау мерзімі
2 жыл
Құтыны ашқаннан кейінгі қолдану кезеңі – 28 тәулік.
Қаптамасында көрсетілген жарамдылық мерзімі өткеннен кейін пайдалануға болмайды!
Дәріханалардан босатылу шарттары
Рецепт арқылы