Телзап Плюс, 80 мг/12,5 мг, таблетки №30, пачка картонная
Торговое наименование
Телзап Плюс
Международное непатентованное название
Нет
Лекарственная форма, дозировка
Таблетки 40 мг/12.5 мг; 80 мг/12.5 мг; 80 мг/25 мг
Фармакотерапевтическая группа
Сердечно-сосудистая система. Препараты, влияющие на ренин-ангиотензиновую систему. Ангиотензина II антагонисты, комбинации. Ангиотензин II антагонисты в комбинации с диуретиками. Телмисартан и диуретики.
Код АТХ C09DA07
Показания к применению
- лечение эссенциальной артериальной гипертензии (в случае неэффективности телмисартана или гидрохлоротиазида в виде монотерапии)
Перечень сведений, необходимых до начала применения
Противопоказания
- повышенная чувствительность к активным веществам или к любому из вспомогательных веществ
- повышенная чувствительность к другим сульфонамидсодержащим веществам (так как гидрохлортиазид является сульфонамидсодержащим лекарственным средством)
- II и III триместры беременности и период лактации
- холестаз и обструктивные заболевания желчевыводящих путей
- нарушение функции печени
- тяжелая почечная недостаточность (клиренс креатинина <30 мл / мин)
- стойкая гипокалиемия, гиперкальциемия
- совместный прием с алискиреном у пациентов с сахарным диабетом илипочечной недостаточностью (СКФ < 60 мл/мин/ 1,73 м2)
- наследственная непереносимость фруктозы, галактозы (галактоземия)
- детский и подростковый возраст до 18 лет
Необходимые меры предосторожности при применении
Поговорите со своим врачом, медсестрой или фармацевтом, прежде чем принимать Телзап Плюс.
Беременность
Прием антагонистов рецепторов ангиотензина II (АРА) не следует начинать во время беременности. За исключением случаев, когда длительное лечение антагонистом рецепторов ангиотензина II считается необходимым, пациенткам, планирующим беременность, необходимо переходить на альтернативные методы лечения гипотензивными средствами, которые обладают установленным профилем безопасности при применении во время беременности. При выявлении беременности лечение антагонистом рецепторов ангиотензина II необходимо сразу прекратить, и в случае необходимости начать альтернативное лечение.
Нарушение функции печени
Телзап Плюс нельзя применять у пациентов с холестазом, закупоркой желчных протоков или тяжелой печеночной недостаточностью, так как телмисартан, в большей степени, выводится с желчью. Можно ожидать, что у этих пациентов будет отмечаться снижение печеночного клиренса телмисартана.
Кроме того, Телзап Плюс необходимо применять с осторожностью у пациентов с нарушением функции печени или прогрессирующим заболеванием печени, так как незначительное изменение водно-солевого баланса может вызвать возникновение печеночной комы. Опыт применения телмисартана/гидрохлоротиазида у пациентов с нарушением функции печени отсутствует.
Реноваскулярная гипертензия
Имеется повышенный риск возникновения тяжелой гипотензии и почечной недостаточности, если пациенты с двусторонним стенозом почечных артерий или со стенозом артерий при единственно функционирующей почке получают лечение лекарственными препаратами, которые влияют на ренин-ангиотензин-альдостероновую систему.
Нарушение функции почек и трансплантация почек
Телзап Плюс нельзя применять у пациентов с тяжелым нарушением функции почек (клиренс креатинина составляет <30 мл/мин). Отсутствует опыт применения телмисартана/гидрохлоротиазида у пациентов с недавней трансплантацией почек. Опыт применения телмисартана/гидрохлоротиазида является незначительным у пациентов с легким или умеренным нарушением функции почек, таким образом, рекомендуется периодический контроль уровней калия, креатинина и мочевой кислоты в сыворотке крови. Азотемия, связанная с применением тиазидных диуретиков, может возникать у пациентов с нарушением функции почек.
Интраваскулярная гиповолемия
Симптоматическая гипотензия, особенно после приема первой дозы, может возникнуть у пациентов, у которых отмечается уменьшение объема межклеточной жидкости и/или содержания натрия при интенсивной мочегонной терапии, ограниченном приеме пищевой соли, диарее или рвоте. Подобные состояния необходимо откорректировать перед применением Телзап Плюс.
Двойная блокада ренин-ангиотензин-альдостероновой системы (RAAS)
Имеется доказательство того, что совместное применение ингибиторов ангиотензинконвертирующего фермента, блокаторов рецепторов ангиотензина II или алискирена повышает риск развития гипотензии, гиперкалиемии и снижения функции почек (включая острую почечную недостаточность). Таким образом, не рекомендуется двойная блокада ренин-ангиотензин-альдостероновой системы посредством совместного применения ингибиторов ангиотензинконвертирующего фермента, блокаторов рецепторов ангиотензина II или алискирена.
Если лечение с помощью двойной блокады считается абсолютно необходимым, его необходимо проводить только под наблюдением специалиста и при условии частого тщательного контроля функции почек, уровня электролитов и артериального давления.
Ингибиторы ангиотензинконвертирующего фермента и блокаторы рецепторов ангиотензина II нельзя применять совместно у пациентов с диабетической нефропатией.
Другие заболевания при стимуляции ренин-ангиотензин-альдостероновой системы
У пациентов, у которых сосудистый тонус и функция почек зависят предпочтительно от активности ренин-ангиотензин-альдостероновой системы (например, пациенты с тяжелой застойной сердечной недостаточностью или основным заболеванием почек, включая стеноз почечных артерий), лечение лекарственными препаратами, которые влияют на эту систему, было связано с острой гипотензией, гиперазотемией, олигурией или редко с острой почечной недостаточностью.
Первичный гиперальдостеронизм
Пациенты с первичным гиперальдостеронизмом, в большинстве случаев, не будут поддаваться лечению гипотензивными лекарственными препаратами, действующими посредством ингибирования ренин-ангиотензиновой системы. Таким образом, не рекомендуется применение Телзап Плюс.
Стеноз аортального и митрального клапанов, обструктивная гипертрофическая кардиомиопатия
Как и при применении других вазодилататоров, необходимо проявлять особую осторожность у пациентов, страдающих стенозом аортального или митрального клапана, или обструктивной гипертрофической кардиомиопатией.
Влияние на эндокринную систему и обмен веществ
Лечение тиазидами может нарушать толерантность к глюкозе, при этом гипогликемия может возникнуть у пациентов с сахарным диабетом, получающих инсулин или лечение противодиабетическими препаратами, а также лечение телмисартаном. Таким образом, у этих пациентов необходимо осуществлять контроль уровня глюкозы в крови; при наличии показаний может потребоваться корректировка дозы инсулина или противодиабетических средств. Латентный сахарный диабет может проявиться во время лечения тиазидами.
Повышение уровней холестерина и триглицеридов было связано с лечением тиазидными диуретиками; однако при дозе 12.5 мг, содержащейся в Телзап Плюс, сообщалось о минимальном действии или его отсутствии. Гиперурикемия может возникнуть или явная подагра может быть вызвана у некоторых пациентов, получающих лечение тиазидами.
Электролитный дисбаланс
Что касается любого пациента, получающего мочегонную терапию, через определенные интервалы необходимо проводить периодическое определение уровня электролитов в сыворотке крови.
Тиазиды, включая гидрохлоротиазид, могут вызывать водный или электролитный дисбаланс (включая гипокалиемию, гипонатриемию и гипохлоремический алкалоз). К предупредительным признакам водного или электролитного дисбаланса относятся сухость во рту, жажда, астения, летаргия, сонливость, возбужденное состояние, боль в мышцах или судороги, мышечное утомление, гипотензия, олигурия, тахикардия и нарушения со стороны желудочно-кишечного тракта, такие как: тошнота или рвота.
Гипокалиемия
Несмотря на то, что гипокалиемия может развиться при применении тиазидных диуретиков, одновременное лечение телмисартаном может уменьшить гипокалиемию, вызванную приемом диуретиков. Риск развития гипокалиемии больше у пациентов с циррозом печени, у пациентов с повышенным диурезом, у пациентов с недостаточным пероральным приемом электролитов и у пациентов, получающих одновременное лечение кортикостероидами или адренокортикотропным гормоном (AКТГ).
Гиперкалиемия
И наоборот, ввиду антагонизма рецепторов ангиотензин II (ATII) компонентом телмисартаном Телзап Плюс, может возникнуть гиперкалиемия. Несмотря на то, что клинически значимая гиперкалиемия при применении телмисартана/гидрохлоротиазида не была документально подтверждена, к факторам риска развития гиперкалиемии относятся почечная недостаточность и/или сердечная недостаточность, а также сахарный диабет. Калийсберегающие диуретики, калиевые добавки или калийсодержащие заменители соли необходимо применять совместно с Телзап Плюс с осторожностью.
Гипонатриемия и гипохлоремический алкалоз
Отсутствует доказательство того, что телмисартан/гидрохлоротиазид мог бы уменьшить или предотвратить гипонатриемию, вызванную приемом диуретиков. Дефицит хлоридов, в большинстве случаев, является незначительным и обычно не требует лечения.
Гиперкальциемия
Тиазиды могут снизить выведение кальция с мочой и вызывать периодическое и незначительное повышение уровня кальция в сыворотке крови при отсутствии зарегистрированных нарушений метаболизма кальция. Выраженная гиперкальциемия может являться доказательством латентного гиперпаратиреоза. Прием тиазидов следует прекратить заблаговременно до проведения тестов на функцию паращитовидной железы.
Гипомагниемия
Было продемонстрировано, что тиазиды увеличивают выведение магния с мочой, что может привести к возникновению гипомагниемии.
Этнические различия
Как и при применении любых других антагонистов рецепторов ангиотензина II, телмисартан несомненно является менее эффективным при снижении артериального давления у афроамериканских пациентов, нежели у не афроамериканцев, возможно из-за более высокой распространенности состояний с низким содержанием ренина у группы афроамериканских пациентов с гипертензией.
Другое
Как и при применении любого гипотензивного средства, чрезмерное снижение артериального давления у пациентов с ишемической кардиопатией или ишемическим сердечно-сосудистым заболеванием может привести к инфаркту миокарда или инсульту.
Общие сведения
Реакции гиперчувствительности к гидрохлоротиазиду могут возникать у пациентов независимо от наличия аллергии или бронхиальной астмы в анамнезе, но наиболее вероятно у пациентов с подобными заболеваниями в анамнезе. Об обострении или активации системной красной волчанки сообщалось при применении тиазидных диуретиков, включая гидрохлоротиазид.
О случаях реакций фоточувствительности сообщалось при применении тиазидных диуретиков. Если во время лечения возникает реакция фоточувствительности, рекомендуется прекратить лечение. Если повторное применение диуретика считается необходимым, рекомендуется защищать подвергаемые воздействию области от солнца или ультрафиолетового излучения А.
Немеланомный рак кожи
Повышенный риск развития немеланомного рака кожи (NMSC) [базальноклеточная карцинома (BCC) и плоскоклеточный рак (SCC)] при увеличении суммарной дозы воздействия гидрохлоротиазидом (HCTZ) отмечался в ходе исследований, основанных на данных Датского национального реестра онкологических заболеваний. Фотосенсибилизирующие действия гидрохлоротиазида могут выступать в качестве возможного механизма развития немеланомного рака кожи.
Пациентов, принимающих гидрохлоротиазид, необходимо уведомить о риске развития немеланомного рака кожи и порекомендовать регулярно проверять кожу на наличие каких-либо новых поражений и незамедлительно сообщать о любых подозрительных поражениях кожи. Для уменьшения риска развития рака кожи пациентам необходимо порекомендовать возможные профилактические меры, такие как ограничение воздействия солнечного света и УФ-лучей, а в случае воздействия соответствующую защиту кожи. Необходимо в кратчайшие сроки обследовать подозрительные поражения кожи, вероятно включая гистологические исследования биопсий. У пациентов, ранее перенесших немеланомный рак кожи, также может потребоваться пересмотреть применение гидрохлортиазида.
Если вы испытываете ухудшение зрения или боль в глазах. Это могут быть симптомы скопления жидкости в сосудистой оболочке глаза (хориоидальный выпот) или повышения глазного давления, которые могут наблюдаться в течение нескольких часов до недели с момента начала приема препарата. При отсутствии лечения возможна необратимая потеря зрения. Если у вас раньше была аллергическая реакция на пенициллин или сульфонамид, вы можете быть подвержены более высокому риску развития хориоидального выпота.
Вспомогательные вещества
Телзап Плюс 40 мг/12.5 мг таблетки: Данное лекарственное средство содержит 174.15 мг сорбитола в каждой таблетке.
Телзап Плюс 80 мг/12.5 мг таблетки: Данное лекарственное средство содержит 348.3 мг сорбитола в каждой таблетке.
Телзап Плюс 80 мг/25 мг таблетки: Данное лекарственное средство содержит 348.3 мг сорбитола в каждой таблетке.
Необходимо учитывать аддитивное действие совместно применяемых препаратов, содержащих сорбитол (или фруктозу), и поступление сорбитола (или фруктозы) с пищей.
Содержание сорбитола в лекарственных препаратах для перорального применения может повлиять на биодоступность других лекарственных препаратов для перорального применения, которые применяются одновременно.
Пациенты с наследственной непереносимостью фруктозы не должны принимать данный лекарственный препарат.
Данное лекарственное средство содержит менее 1 ммоля натрия (23 мг) в одной таблетке, другими словами, фактически “не содержит натрия”.
Взаимодействия с другими лекарственными препаратами
Литий
Об обратимом увеличении концентрации лития в сыворотке крови и токсичности сообщалось во время совместного применения лития с ингибиторами ангиотензинконвертирующего фермента. О редких случаях также сообщалось при применении антагонистов рецепторов ангиотензина II (включая телмисартан/гидрохлоротиазид). Не рекомендуется совместное применение лития и Телзап Плюс. Если подтверждено, что данный комбинированный препарат необходим, во время совместного применения рекомендуется тщательный контроль уровня лития в сыворотке крови.
Лекарственные препараты, вызывающие потерю калия и гипокалиемию (например, другие калийуретические диуретики, слабительные средства, кортикостероиды, адренокортикотропный гормон, амфотерицин, карбеноксолон, пенициллин G натрия, салициловая кислота и производные)
Если эти вещества должны быть назначены с комбинированным препаратом, содержащим гидрохлоротиазид и телмисартан, рекомендуется контроль уровня калия в плазме крови. Эти лекарственные препараты могут усиливать действие гидрохлоротиазида на уровень калия в сыворотке крови.
Лекарственные препараты, повышающие уровень калия или вызывающие гиперкалиемию (например, ингибиторы ангиотензинконвертирующего фермента, калийсберегающие диуретики, калиевые добавки, калийсодержащие заменители соли, циклоспорин или другие лекарственные препараты, такие как: гепарин натрия)
Если эти лекарственные препараты должны быть назначены с комбинированным препаратом, содержащим гидрохлоротиазид и телмисартан, рекомендуется контроль уровня калия в плазме крови. Исходя из опыта применения других лекарственных препаратов, которые ингибируют ренин-ангиотензиновую систему, совместное применение вышеупомянутых лекарственных препаратов, может привести к увеличению уровня калия в сыворотке крови, и таким образом, оно не рекомендуется.
Лекарственные препараты, реагирующие на изменения уровня калия в сыворотке
Рекомендуется периодический контроль уровня калия в сыворотке крови и ЭКГ, если Телзап Плюс применяется с лекарственными препаратами, подвергаемыми воздействию нарушений, связанных с содержанием калия в сыворотке крови (например: гликозиды наперстянки, антиаритмические средства), а также с лекарственными препаратами, вызывающими двунаправленную тахикардию (например некоторые антиаритмические средства), гипокалиемия является предрасполагающим фактором развития двунаправленной тахикардии.
- антиаритмические средства класса Ia (например, хинидин, гидрохинидин, дизопирамид)
- антиаритмические средства класса III (например, амиодарон, соталол, дофетилид, ибутилид)
- некоторые антипсихотические средства (например, тиоридазин, хлорпромазин, левомепромазин, трифтороперазин, циамемазин, сульпирид, сультоприд, амисульприд, тиаприд, пимозид, галоперидол, дроперидол)
- другие препараты (например, бепридил, цизаприд, дифеманил, эритромицин IV, галофантрин, мизоластин, пентамидин, спарфлоксацин, терфенадин, винкамин IV)
Сердечные гликозиды (гликозиды наперстянки)
Гипокалиемия или гипомагниемия, вызванная приемом тиазидов, способствует возникновению аритмии, вызванной приемом наперстянки.
Дигоксин
Если телмисартан применялся совместно с дигоксином, отмечалось среднее увеличение максимальной концентрации дигоксина в плазме крови (49%) и минимальной концентрации препарата (20%). При начале, корректировке и прекращении приема телмисартана контролируйте уровень дигоксина для поддержания его уровня в пределах терапевтического диапазона.
Другие гипотензивные средства
Телмисартан может увеличивать гипотензивное действие других гипотензивных средств.
Двойная блокада ренин-ангиотензин-альдостероновой системы (RAAS) посредством совместного применения ингибиторов ангиотензинконвертирующегофермента, блокаторов рецепторов ангиотензина II или алискирена связана с более высокой частотой возникновения побочных эффектов, таких как гипотензия, гиперкалиемия и снижение функции почек (включая острую почечную недостаточность), в сравнении с применением отдельно взятого средства, оказывающего действие на ренин-ангиотензин-альдостероновую систему.
Противодиабетические лекарственные препараты (пероральные средства и инсулин)
Может потребоваться корректировка дозировки противодиабетических лекарственных препаратов.
Метформин
Метформин необходимо применять с осторожностью: риск развития лактатацидоза, вызванного возможной функциональной почечной недостаточностью, связанной с приемом гидрохлоротиазида.
Смолы холестирамин и колестипол
Абсорбция гидрохлоротиазида нарушается при наличии анионообменных смол.
Нестероидные противовоспалительные лекарственные препараты
Нестероидные противовоспалительные лекарственные препараты (а именно, ацетилсалициловая кислота при режимах противовоспалительного дозирования, ингибиторы циклооксигеназы-2 и неселективные нестероидные противовоспалительные лекарственные препараты) могут уменьшать диуретическое, натрийуретическое и гипотензивное действие тиазидных диуретиков и гипотензивное действие антагонистов рецепторов ангиотензина II.
У некоторых пациентов с нарушением функции почек (например, пациенты с обезвоживанием или пожилые пациенты с нарушением функции почек) совместное введение антагонистов рецепторов ангиотензина II и препаратов, которые ингибируют циклооксигеназу, может привести к дальнейшему ухудшению функции почек, включая возможную острую почечную недостаточность, которая обычно является обратимой. Таким образом, комбинированный препарат необходимо применять с осторожностью, особенно у пожилых людей. Пациенты должны принимать достаточное количество жидкости, и необходимо постоянно контролировать функцию почек после начала совместного лечения и периодически после этого.
Совместное применение телмисартана и рамиприла привело к увеличению вплоть до 2.5 раз площади под кривой (AUC0-24) и максимальной концентрации (Cmax) рамиприла и рамиприлата. Клиническая значимость данного наблюдения неизвестна.
Прессорные амины (например, норадреналин)
Эффект прессорных аминов может снижаться.
Недеполяризующие миорелаксанты (например, тубокурарин)
Действие недеполяризующих миорелаксантов может быть усилено приемом гидрохлоротиазида.
Лекарственные препараты, применяемые при лечении подагры (например, пробенецид, сульфинпиразон и аллопуринол)
Может потребоваться корректировка дозировки урикозурических лекарственных средств, так как гидрохлоротиазид может повышать уровень мочевой кислоты в сыворотке крови. Может потребоваться увеличение дозировки пробенецида или сульфинпиразона. Совместное применение тиазидов может увеличить частоту возникновения реакций гиперчувствительности к аллопуринолу.
Соли кальция
Тиазидные диуретики могут увеличивать уровень кальция в сыворотке крови по причине снижения его выведения из организма. Если должны быть назначены кальциевые добавки или кальцийсберегающие лекарственные препараты (например, лечение витамином D), необходимо контролировать уровень кальция в сыворотке крови и соответственно корректировать дозировку кальция.
Бета-блокаторы и диазоксид
Гипергликемическое действие бета-блокаторов и диазоксида может быть усилено приемом тиазидов.
Антихолинергические средства (например, атропин, бипериден) могут увеличивать биодоступность тиазидных диуретиков посредством снижения моторики желудочно-кишечного тракта и скорости опорожнения желудка.
Амантадин
Тиазиды могут увеличивать риск возникновения побочных эффектов, вызванных приемом амантадина.
Цитотоксические средства(например, циклофосфамид, метотрексат)
Тиазиды могут уменьшать выведение цитотоксических лекарственных препаратов через почки и усиливать их миелосупрессивное действие.
Исходя из их фармакологических свойств, можно предположить, что следующие лекарственные препараты могут усиливать гипотензивное действие любых гипотензивных средств, включая телмисартан: баклофен, амифостин.
Более того, ортостатическая гипотензия может обостриться приемом алкогольных напитков, барбитуратов, наркотических средств или антидепрессантов.
Специальные предупреждения
Беременность
Во время первого триместра беременности не рекомендуется применение антагонистов рецепторов ангиотензина II. Во втором и третьем триместрах беременности применение антагонистов рецепторов ангиотензина II противопоказано.
Отсутствуют соответствующие данные по применению телмисартана/гидрохлоротиазида у беременных женщин.
Эпидемиологические данные в отношении риска тератогенного воздействия ингибиторов ангиотензинконвертирующего фермента в первом триместре беременности не были убедительными; однако нельзя исключать незначительное повышение риска. При отсутствии контролируемых эпидемиологических данных о риске при применении антагонистов рецепторов ангиотензина II, подобные риски могут существовать для данного класса лекарственных препаратов. В случае, когда длительное лечение антагонистом рецепторов ангиотензина II считается необходимым, пациенткам, планирующим беременность, необходимо переходить на альтернативные методы лечения гипотензивными средствами, которые обладают устоявшимся профилем безопасности при применении во время беременности.
Известно, что влияние лечения антагонистом рецепторов ангиотензина II во втором и третьем триместре беременности вызывает фетотоксичность у людей (снижение функции почек, олигогидрамнион, замедление окостенения костей черепа) и неонатальную токсичность (почечная недостаточность, гипотензия, гиперкалиемия). При применении АРАII со второго триместра беременности, рекомендуется ультразвуковое исследование для проверки функции почек и черепа.
Младенцев, матери которых принимали АРАII, необходимо тщательно наблюдать на наличие гипотензии.
Имеется ограниченный опыт применения гидрохлоротиазида во время беременности, особенно в первом триместре. Гидрохлоротиазид проникает через плаценту. Исходя из фармакологического механизма действия гидрохлоротиазида, его применение во втором и третьем триместрах может поставить под угрозу фето-плацентарную перфузию и может вызвать у плода такие эффекты как желтуха, нарушение электролитного баланса и тромбоцитопению. Гидрохлоротиазид нельзя применять при гестационных отеках, гестационной гипертонии или преэклампсии по причине риска снижения объема плазмы крови и возникновения плацентарной гипоперфузии, без оказания положительного действия на течение болезни.
Гидрохлоротиазид нельзя применять при эссенциальной гипертензии у беременных женщин, за исключением редких ситуаций, когда не может быть использован никакой другой метод лечения.
Кормление грудью
По причине отсутствия информации по применению телмисартана/гидрохлоротиазида во время кормления грудью, прием препарата Телзап Плюс не рекомендуется, и во время кормления грудью, особенно при вскармливании новорожденного или недоношенного ребенка, предпочтительными являются альтернативные методы лечения с лучшим установленным профилем безопасности.
Гидрохлоротиазид проникает в грудное молоко в небольших количествах. Тиазиды при применении высоких доз, вызывающих интенсивный диурез, могут ингибировать выработку молока.
Фертильность
Не отмечалось влияния телмисартана и гидрохлоротиазида на фертильность у мужчин и женщин.
Особенности влияния препарата на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами
При приеме антигипертензивных препаратов, таких как Телзап Плюс, возможно возникновение головокружения или сонливости, что необходимо учитывать при управлении транспортными средствами и потенциально опасными механизмами.
Рекомендации по применению
Режим дозирования
Взрослые
Телзап Плюс должен применяться пациентами, артериальное давление которых не удается должным образом контролировать с помощью применения только телмисартана. Перед переходом на комбинированный препарат с фиксированной дозировкой рекомендуется индивидуальное титрование дозы с каждым из двух компонентов. Можно рассматривать прямой переход с монотерапии на комбинированный препарат с фиксированной дозировкой, если это принято в клинической практике.
Телзап Плюс 40 мг/12.5 мг может применяться один раз в день у пациентов, у которых артериальное давление должным образом не контролируется с помощью применения только телмисартана 40 мг.
Телзап Плюс 80 мг/12.5 мг может применяться один раз в день у пациентов, у которых артериальное давление должным образом не контролируется с помощью применения только телмисартана 80 мг.
Телзап Плюс 80 мг/25 мг может применяться один раз в день у пациентов, у которых артериальное давление должным образом не контролируется с помощью применения дозы Телзап Плюс 80 мг/12.5 мг или у пациентов, у которых артериальное давление ранее было стабилизировано с помощью отдельного применения телмисартана и гидрохлоротиазида.
Особые группы пациентов:
Дети
Безопасность и эффективность Телзап Плюс у детей и подростков в возрасте младше 18 лет не установлены. Данные отсутствуют.
Пациенты пожилого возраста
Корректировка дозы не требуется.
Пациенты с печеночной недостаточностью
У пациентов с незначительным или умеренным нарушением функции печени дозировка не должна превышать Телзап Плюс 40 мг/12.5 мг один раз в день. Телзап Плюс не показан к применению у пациентов с тяжелым нарушением функции печени. Тиазиды необходимо применять с осторожностью у пациентов с нарушением функции печени.
Пациенты с почечной недостаточностью
Рекомендуется периодический контроль функции почек.
Метод и путь введения
Телзап Плюс таблетки предназначены для перорального применения один раз в день, их необходимо принимать, запивая жидкостью, независимо от приема пищи.
Меры, которые необходимо принять в случае передозировки
Имеется ограниченная информация относительно передозировки телмисартаном у людей. Не было установлено, в какой степени выведения гидрохортиазид выводится при гемодиализе.
Симптомы:
Наиболее выраженными проявлениями передозировки телмисартаном были гипотензия и тахикардия; брадикардия, головокружение, рвота, повышение концентрации сывороточного креатинина и острая почечная недостаточность. Передозировка гидрохлортиазидом связана с истощением электролитов (гипокалиемия, гипохлоремия) и гиповолемией, возникающей вследствие чрезмерного диуреза. Наиболее распространенными признаками и симптомами передозировки являются тошнота и сонливость. Гипокалиемия может привести к мышечным спазмам и/или выраженной аритмии, связанной с совместным приемом с дигиталисным гликозидом или определенными антиаритмическими лекарственными препаратами.
Лечение:
Телмисартан не выводится путем гемодиализа. Следует тщательно контролировать состояние пациентов и осуществлять симптоматическое, а также поддерживающее лечение. Подход к лечению зависит от времени, прошедшего после приема препарата, и выраженности симптомов. Рекомендуемые мероприятия включают в себя провоцирование рвоты и/или промывание желудка. Активированный уголь может быть полезен при лечении передозировки. Следует регулярно контролировать содержание электролитов и креатинина в плазме крови. При возникновении гипотензии пациенту следует принять горизонтальное положение и немедленно начать вводить солевые и водные растворы.
Описание нежелательных реакций, которые проявляются при стандартном применении ЛП и меры, которые следует принять в этом случае
Определение частоты побочных явлений проводится в соответствии со следующими критериями: очень часто (≥ 1/10), часто (от ≥1/100 до < 1/10), нечасто (от ≥ 1/1000 до < 1/100), редко (от ≥ 1/10000 до < 1/1000), очень редко (< 1/10000),неизвестно (невозможно оценить на основании имеющихся данных).
Наиболее часто встречающимся побочным эффектом является головокружение. Серьезный ангионевротический отек может встречаться редко (от ≥1/10,000 до <1/1,000).
Часто
- головокружение
Нечасто
- гипокалиемия
- чувство беспокойства
- обморок, парестезии
- головокружение (вертиго)
- тахикардия, аритмия
- гипотония, ортостатическая гипотензия
- одышка
- диарея, метеоризм, сухость во рту
- боль в спине, мышечные спазмы, миалгия
- эректильная дисфункция
- боль в груди
- повышение уровня мочевой кислоты в крови
Редко
- отек Квинке (возможен смертельный исход), эритема, зуд, сыпь, потливость, крапивница
- бронхит, фарингит, синусит
- обострение или активация системной красной волчанки (на основании постмаркетингового опыта)
- гипонатриемия, гиперурикемия
- депрессия
- бессонница, нарушение сна
- зрительные расстройства, размытое зрение,
- затруднённое дыхание (включая пневмонию и отек легких)
- боль в животе, запор, диспепсия, рвота, гастрит
- аномальные расстройства функции печени
- артралгия, мышечные судороги, боли в конечностях
- гриппоподобное заболевание, боль
- повышение уровня креатинина в крови, повышение уровня креатинкиназы в крови, повышение уровня ферментов в печени
Неизвестно
- хориоидальный выпот
Дополнительная информация по отдельным компонентам
Телмисартан:
Нечасто
- инфекции верхних дыхательных путей, инфекции мочевыводящих путей, включая цистит
- анемия
- гиперкалиемия
- брадикардия
- кашель
- нарушение функции почек (в том числе острая почечная недостаточность)
- астения
Редко
- сепсис, в том числе со смертельным исходом
- эозинофилия, тромбоцитопения
- повышенная чувствительность, анафилактические реакции
- гипогликемия (у больных с сахарным диабетом)
- сонливость
- дискомфорт в животе
- экзема, лекарственная сыпь, токсикодермия
- артроз, боль в сухожилиях
- пониженный гемоглобин
Очень редко
- интерстициальное заболевание легких
Гидрохлортиазид: может вызвать или усугублять гиповолемию, что может привести к электролитному дисбалансу
Часто
- гипомагниемия
- тошнота
Частота неизвестна
- сиаладенит
- немеланомный рак кожи (базально-клеточный рак и плоскоклеточный рак)
- апластическая анемия, гемолитическая анемия, недостаточность костного мозга, лейкопения, нейтропения, агранулоцитоз
- анафилактические реакции, гиперчувствительность
- неконролируемый сахарный диабет
- анорексия, снижение аппетита, электролитный дисбаланс, гиперхолестеринемия, гипергликемия, гиповолемия
- беспокойство
- предобморочное состояние
- ксантопсия, острая близорукость
- Снижение зрения или боль в глазах из-за высокого глазного давления (возможные признаки скопления жидкости в сосудистой оболочке глаза (хориоидальный выпот) или острая закрытоугольная глаукома)
- некротизирующий васкулит
- панкреатит, дискомфорт в животе
- желтуха печеночная, желтуха холестатическая
- волчаночно-подобный синдром, фотосенсибилизация, васкулит кожный, токсический эпидермальный некролиз, полиформная эритема
- слабость
- интерстициальный нефрит, почечная дисфункция, глюкозурия
- лихорадка
- повышение уровня триглицеридов
Редко
- тромбоцитопения (иногда сопровождающаяся пурпурой)
- гиперкальциемия
- головная боль
Очень редко
- гипохлоремический алкалоз
Для лекарственных средств, содержащих бендрофлуметиазид, циклетанин, клопамид, циклопентиазид, гидрофлуметиазид, метипамид, метолазон, ксипамид-содержащие препараты (о хориоидальном выпоте сообщений не было, но он считается класс-специфическим эффектом).
Описание отдельных побочных реакций
Атипичная функция печени/заболевание печени
Большинство случаев с атипичной функцией печени/заболеванием печени из пострегистрационного опыта применения телмисартана возникали у японских пациентов. Японские пациенты наиболее подвержены данным побочным реакциям.
Сепсис
Имеются данные о повышенной встречаемости сепсиса после приема телмисартана. Явление может быть обнаружено случайно или быть связанным с неизвестным на данный момент механизмом.
Интерстициальное заболевание легких
В пострегистрационный период были зарегистрированы случаи интерстициального заболевания легких. Однако причинно-следственная связь не была установлена.
Немеланомный рак кожи
На основании имеющихся данных исследований наблюдается дозозависимая связь между гидрохлоротиазидом и немеланомным раком кожи.
Сообщалось о случаях хориоидального выпота с выпадением поля зрения после применения тиазидных и тиазидоподобных диуретиков.
Дополнительные сведения
Состав лекарственного препарата
Каждая таблетка содержит
активные вещества: телмисартан 40 мг и
гидрохлоротиазид 12.5 мг
Каждая таблетка содержит
активные вещества: телмисартан 80 мг и
гидрохлоротиазид 12.5 мг.
Каждая таблетка содержит
активные вещества: телмисартан 80 мг и
гидрохлоротиазид 25 мг.
вспомогательные вещества: сорбитол, натрия гидроксид, повидон 25,магния стеарат
Описание внешнего вида, запаха, вкуса
Таблетки продолговатой формы с двояковыпуклой поверхностью от белого до желтоватого цвета, с выдавленной цифрой «41» на одной стороне таблетки, длиной около 12 мм, шириной около 6 мм (для дозировки 40 мг/12.5 мг).
Таблетки продолговатой формы с двояковыпуклой поверхностью от белого до желтоватого цвета, с выдавленной цифрой «81» на одной стороне таблетки, длиной около 16.5 мм, шириной около 8.3 мм (для дозировки 80 мг/12.5 мг).
Таблетки продолговатой формы с двояковыпуклой поверхностью от белого до желтоватого цвета, с выдавленной цифрой «82» на одной стороне таблетки, длиной около 16 мм, шириной около 8 мм (для дозировки 80 мг/25 мг).
Форма выпуска и упаковка
По 10 таблеток помещают в контурные ячейковые упаковки из пленки поливинилхлоридной и фольги алюминиевой.
По 3 контурные упаковки вместе с инструкцией по медицинскому применению на государственном и русском языках вкладывают в пачку картонную.
Срок хранения
2года
Не применять по истечении срока годности!
Условия хранения
Хранить в оригинальной упаковке, в сухом месте, при температуре не выше 25°C
Хранить в недоступном для детей месте!
Условия отпуска из аптек
По рецепту
Саудалық атауы
Телзап Плюс
Халықаралық патенттелмеген атауы
Жоқ
Дәрілік түрі, дозасы
Таблеткалар40 мг/12.5 мг; 80 мг/12.5 мг; 80 мг/25 мг
Фармакотерапиялық тобы
Жүрек-қантамыр жүйесі. Ренин-ангиотензин жүйесіне әсер ететін препараттар. Ангиотензин ІІ антагонистері, біріктірілімдер. Диуретиктермен біріктірілген ангиотензин II антагонистері. Телмисартан және диуретиктер.
АТХ коды C09DA07
Қолданылуы
- эссенциальді артериялық гипертензияны емдеуге (монотерапия ретінде телмисартан немесе гидрохлоротиазид тиімсіздігі жағдайында)
Қолдануды бастағанға дейін қажетті мәліметтер тізбесі
Қолдануға болмайтын жағдайлар
- белсенді заттарға немесе қосымша заттарының кез келгеніне жоғары сезімталдық
- құрамында сульфонамид бар басқа заттарға жоғары сезімталдық (гидрохлортиазид құрамында сульфонамид бар дәрілік зат болып табылатындықтан)
- жүктіліктің II және III триместрлері және лактация кезеңі
- холестаз және өт шығару жолдарының обструктивті аурулары
- бауыр функциясының бұзылуы
- бүйректің ауыр жеткіліксіздігі (креатинин клиренсі <30 мл / мин)
- тұрақты гипокалиемия, гиперкальциемия
- қант диабеті бар немесе бүйрек жеткіліксіздігі (ШСЖ < 60 мл/мин/ 1,73 м2) бар пациенттердегі алискиренмен бірге қабылдау
- тұқым қуалайтын фруктоза, галактоза (галактоземия) көтере алмаушылық
- 18 жасқа дейінгі балалық және жасөспірімдік кезең
Қолданған кездегі қажетті сақтандыру шаралары
Телзап Плюс қабылдамас бұрын дәрігермен, мейірбикемен немесе фармацевтпен сөйлесіңіз.
Жүктілік
Ангиотензин II (АРА) рецепторлары антагонистерін қабылдауды жүктілік кезінде бастауға болмайды. Ангиотензин II рецепторларының антагонистімен ұзақ уақыт емделуі қажет деп саналатын жағдайларды қоспағанда, жүктілікті жоспарлайтын пациенттерге жүктілік кезінде қолданылған кезде белгіленген қауіпсіздік бейініне ие гипотензивті дәрілермен емдеудің балама әдістеріне көшу қажет. Жүктілік анықталған кезде ангиотензин II рецепторлары антагонистімен емдеуді дереу тоқтату және қажет болған жағдайда баламалы емдеуді бастау қажет.
Бауыр функциясының бұзылуы
Телзап Плюс холестаз, өт жолдарының бітелуі немесе бауырдың ауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерде қолдануға болмайды, өйткені телмисартан жоғары дәрежеде өтпен шығарылады. Бұл пациенттерде телмисартанның бауыр клиренсінің төмендеуі байқалады деп күтуге болады.
Бұдан басқа, Телзап Плюс бауыр функциясы бұзылған немесе бауырдың үдемелі ауруы бар пациенттерде сақтықпен қолдану қажет, өйткені су-тұз теңгерімінің шамалы өзгеруі бауыр комасының пайда болуын тудыруы мүмкін. Бауыр функциясы бұзылған пациенттерде телмисартан/гидрохлоротиазидті қолдану тәжірибесі жоқ.
Реноваскулярлық гипертензия
Егер бүйрек артерияларының екіжақты стенозы немесе артериялардың стенозы бар жалғыз жұмыс істейтін бүйрегімен пациенттер ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесіне әсер ететін дәрілік препараттармен ем қабылдаған кезде ауыр гипотензия және бүйрек жеткіліксіздігі туындау қаупі жоғарылайды.
Бүйрек функциясының бұзылуы және бүйрек трансплантациясы
Телзап Плюс препаратын бүйрек функциясының ауыр бұзылуы бар пациенттерде қолдануға болмайды (креатинин клиренсі <30 мл/мин құрайды). Жуырда бүйрек трансплантациясы болған пациенттерде телмисартан/гидрохлоротиазидті қолдану тәжірибесі жоқ. Телмисартан / гидрохлортиазидті қолдану тәжірибесі бүйрек функциясының жеңіл немесе орташа бұзылуы бар пациенттерде шамалы болып табылады, осылайша, қан сарысуында калий, креатинин және несеп қышқылының деңгейлерін кезеңдік бақылау ұсынылады. Тиазидті диуретиктерді қолдануға байланысты азотемия бүйрек функциясы бұзылған пациенттерде туындауы мүмкін.
Интраваскулярлық гиповолемия
Симптоматикалық гипотензия, әсіресе бірінші дозаны қабылдағаннан кейін жасушааралық сұйықтық көлемінің және/немесе қарқынды несеп айдайтын ем кезінде натрий құрамының азаюы, ас тұзын шектеулі қабылдау, диарея немесе құсу байқалатын пациенттерде туындауы мүмкін. Мұндай жағдайларды Телзап Плюс қолданар алдында түзету қажет.
Ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесінің (RAAS) қосарлы блокадасы
Ангиотензин өзгертуші ферменттің тежегіштерін, ангиотензин II рецепторлары блокаторларын немесе алискиренді бірге қолдану гипотензияның, гиперкалиемияның даму қаупін және бүйрек функциясының төмендеуін (жедел бүйрек жеткіліксіздігін қоса) арттыратынының дәлелдемелері бар. Осылайша, ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесінің қосарлы блокадасы ангиотензин өзгертуші ферменттің тежегіштерін, ангиотензин II рецепторлары блокаторларын немесе алискиренді бірге қолдану арқылы ұсынылмайды.
Егер қосарлы блокада арқылы емдеу өте қажет деп есептелсе, оны тек маманның бақылауымен және бүйрек функциясын, электролиттер деңгейін және артериялық қысымды жиі мұқият бақылау жағдайында жүргізу қажет.
Ангиотензин өзгертуші фермент тежегіштерін және ангиотензин II рецепторлары блокаторларын диабеттік нефропатиясы бар пациенттерде бірге қолдануға болмайды.
Ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесін көтермелеген кездегі басқа да аурулар
Тамыр тонусы мен бүйрек функциясы ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесінің белсенділігіне (мысалы, ауыр іркілісті жүрек жеткіліксіздігі немесе бүйрек артерияларының стенозын қоса, бүйректің негізгі ауруы бар пациенттер) тәуелді болатын пациенттерде осы жүйеге әсер ететін дәрілік препараттармен емдеу жедел гипотензиямен, гиперазотемиямен, олигуриямен немесе сирек жедел бүйрек жеткіліксіздігімен байланысты болды.
Бастапқы гиперальдостеронизм
Бастапқы гиперальдостеронизмі бар пациенттер көп жағдайда ренин-ангиотензин жүйесін тежеу арқылы әсер ететін гипотензиялық дәрілік препараттармен емделмейді. Осылайша, Телзап Плюс қолдану ұсынылмайды.
Қолқа және митральді клапан стенозы, обструкциялық гипертрофиялық кардиомиопатия
Басқа вазодилататорларды қолдану кезіндегідей қолқа немесе митральді клапан стенозымен немесе обструкциялық гипертрофиялық кардиомиопатиядан зардап шегетін пациенттерде ерекше сақ болу қажет.
Эндокриндік жүйеге және зат алмасуға әсері
Тиазидтермен емдеу глюкозаға төзімділікті бұзуы мүмкін, бұл ретте гипогликемия инсулин қабылдайтын немесе диабетке қарсы препараттармен емделетін, сондай-ақ телмисартанмен емделетін қант диабеті бар пациенттерде туындауы мүмкін. Осылайша, мұндай пациенттерде қандағы глюкоза деңгейін бақылауды жүзеге асыру қажет; көрсетілімдер болған кезде инсулин дозасын немесе диабетке қарсы дәрілерді түзету қажет болуы мүмкін. Латентті қант диабеті тиазидтермен емдеу кезінде көрініс беруі мүмкін.
Холестерин мен триглицеридтер деңгейінің жоғарылауы тиазидті диуретиктермен емдеуге байланысты болды; алайда Телзап Плюс құрамындағы 12.5 мг дозада ең төменгі әсері немесе оның болмауы туралы хабарланған. Гиперурикемия тиазидпен ем қабылдайтын кейбір пациенттерде пайда болуы мүмкін немесе айқын подагра туындауы мүмкін.
Электролиттік теңгерімсіздік
Несеп айдайтын ем қабылдайтын кез келген пациентке келетін болсақ, белгілі бір интервалдар арқылы қан сарысуындағы электролиттер деңгейін мерзімді анықтау қажет.
Гидрохлоротиазидті қоса, тиазидтер су немесе электролиттік теңгерімсіздікті (гипокалиемияны, гипонатриемияны және гипохлоремиялық алкалозды қоса) тудыруы мүмкін. Су немесе электролиттік теңгерімсіздіктің алдын алу белгілеріне ауыздың құрғауы, шөлдеу, астения, летаргия, ұйқышылдық, қозу жағдайы, бұлшықеттердің ауыруы немесе құрысулар, бұлшықеттің шаршауы, гипотензия, олигурия, тахикардия және асқазан-ішек жолы тарапынан жүрек айнуы немесе құсу сияқты бұзылулар жатады.
Гипокалиемия
Гипокалиемия тиазидті диуретиктерді қолданғанда өршу мүмкіндігіне қарамастан, телмисартанмен бір мезгілде емдеу диуретиктерді қабылдаудан туындаған гипокалиемияны азайтуы мүмкін. Гипокалиемияның даму қаупі бауыр циррозы бар пациенттерде, диурезі жоғары пациенттерде, электролиттерді пероральді жеткіліксіз қабылдайтын пациенттерде және кортикостероидтармен немесе адренокортикотропты гормонмен (АКТГ) бір мезгілде ем алатын пациенттерде жоғары.
Гиперкалиемия
Және керісінше, Телзап Плюс телмисартан компонентімен ангиотензин II (ATII) рецепторларының антагонизміне байланысты гиперкалиемия туындауы мүмкін. Телмисартан/гидрохлоротиазид қолданған кезде клиникалық маңызды гиперкалиемия құжатпен расталмағанына қарамастан, гиперкалиемияның даму қаупінің факторларына бүйрек жеткіліксіздігі және/немесе жүрек жеткіліксіздігі, сондай-ақ қант диабеті жатады. Калий жинақтаушы диуретиктерді, калий қоспаларын немесе құрамында калий бар тұз алмастырғыштарды Телзап Плюспен бірге сақтықпен қолдану қажет.
Гипонатриемия және гипохлоремиялық алкалоз
Телмисартан/гидрохлоротиазид диуретиктер қабылдаудан туындаған гипонатриемияны азайтуы немесе болдырмауы мүмкін екендігінің дәлелі жоқ. Хлоридтердің тапшылығы көп жағдайда елеусіз болып табылады және әдетте емдеуді қажет етпейді.
Гиперкальциемия
Тиазидтер кальцийдің несеппен шығарылуын төмендетуі және кальций метаболизмінің тіркелген бұзылуы болмаған кезде қан сарысуындағы кальций деңгейінің кезеңдік және елеусіз жоғарылауын тудыруы мүмкін. Айқын гиперкальциемия латентті гиперпаратиреоздың дәлелі болуы мүмкін. Тиазидтерді қабылдауды қалқанша без функциясына тест жүргізгенге дейін алдын ала тоқтату керек.
Гипомагниемия
Тиазидтер магнийдің несеппен шығарылуын арттыратыны көрсетілді, бұл гипомагниемияның пайда болуына әкелуі мүмкін.
Этностық айырмашылықтар
Ангиотензин II рецепторларының кез келген басқа антагонистерін қолданғандағыдай, телмисартан афроамерикандық емес пациенттерге қарағанда афроамерикандық пациенттерде артериялық қысым төмендегенде, гипертензиясы бар афроамерикандық пациенттер тобында ренин мөлшері төмен жай-күйлердің неғұрлым жоғары таралуына байланысты тиімділігі аз болатыны сөзсіз.
Басқа
Кез келген гипотензиялық дәріні қолданғандағыдай, ишемиялық кардиопатиясы немесе ишемиялық жүрек-қантамыр ауруы бар пациенттерде артериялық қысымның шамадан тыс төмендеуі миокард инфарктісіне немесе инсультқа әкелуі мүмкін.
Жалпы мәліметтер
Гидрохлоротиазидке аса жоғары сезімталдық реакциялары анамнезінде аллергияның немесе бронх демікпесінің болуына қарамастан пациенттерде пайда болуы мүмкін, бірақ анамнезінде осындай аурулары бар пациенттерде болу ықтималдығы жоғары. Гидрохлоротиазидті қоса, тиазидті диуретиктерді қолданғанда жүйелі қызыл жегінің асқынуы немесе өршуі туралы хабарланған. Егер емделу кезінде фотосезімталдық реакциялары туындаса, емдеуді тоқтату керек. Егер диуретиктерді қайта қолдану қажет деп есептелсе, әсер ететін аумақты күннен немесе ультракүлгін А сәулеленуден қорғау ұсынылады.
Терінің меланомалық емес обыры
Терінің меланомалық емес обыры дамуының жоғары қаупі (NMSC) [базальді жасушалы карцинома (BCC) және жалпақ жасушалы обыр (SCC)] гидрохлоротиазид (HCTZ) әсерінің жиынтық дозасын арттырғанда Онкологиялық аурулардың Дат ұлттық тізілімі деректеріне негізделген зерттеу барысында байқалды. Гидрохлоротиазидтің фотосенсибилизациялайтын әсері терінің меланомалық емес обырының ықтималды даму механизмі ретінде болуы мүмкін.
Гидрохлоротиазид қабылдайтын пациенттерді терінің меланомалық емес обырының даму қаупі туралы хабардар ету және теріні қандай да бір жаңа зақымданулардың болуына үнемі тексеру және терінің кез келген күдікті зақымданулары туралы дереу хабарлау қажет. Тері обырының даму қаупін азайту үшін пациенттерге күн сәулесі мен УК-сәулелерінің әсерін шектеу сияқты ықтималды профилактикалық шараларды, ал әсер еткен жағдайда тиісті қорғаныс шараларын ұсыну қажет. Қысқа мерзімде биопсияның гистологиялық зерттеулерін қоса, терінің күдікті зақымдануын тексеру қажет. Бұрын терінің меланомалы емес обырын бастан өткерген пациенттерде де гидрохлортиазид қолдануды қайта қарау қажет болуы мүмкін.
Егер сіз көрудің нарашлауын немес көздің ауыруын сезінсеңіз. Бұл көздің қантамырлы қабығында сұйықтықтың жиналу симптомдары (хориоидальді жалқық) немесе препарат басталған сәттен бастап бірнеше сағат ішінде бір аптаға дейін байқалатын көз қысымының жоғарылауы болуы мүмкін. Емделмеген жағдайда көру қабілетінің қайтымсыз жоғалуы мүмкін. Егер сізде бұрын пенициллинге немесе сульфонамидке аллергиялық реакция болса, сізде хориоидальді жалқықтың дамуының жоғары қаупіне бейім боласыз.
Қосымша заттар
Телзап Плюс 40 мг/12.5 мг таблеткалар: Бұл дәрілік заттың құрамында әр таблеткада 174.15 мг сорбитол бар.
Телзап Плюс 80 мг/12.5 мг таблеткалар: Бұл дәрілік заттың құрамында әр таблеткада 348.3 мг сорбитол бар.
Телзап Плюс 80 мг/25 мг таблеткалар: Бұл дәрілік заттың құрамында әр таблеткада 348.3 мг сорбитол бар.
Құрамында сорбитол (немесе фруктоза) бар бірге қолданылатын препараттардың аддитивті әсерін және сорбитол (немесе фруктоза) тамақпен бірге түсуін ескеру қажет.
Ішу арқылы қолдануға арналған дәрілік препараттардағы сорбитолдың мөлшері бір мезгілде қолданылатын ішу арқылы қолдануға арналған басқа дәрілік препараттардың биожетімділігіне әсер етуі мүмкін.
Тұқым қуалайтын фруктоза көтере алмаушылығы пациенттер осы дәрілік препаратты қабылдамауы тиіс.
Бұл дәрілік заттың құрамында бір таблеткада 1 ммольден аз (23 мг) натрий бар, басқаша айтқанда, іс жүзінде «құрамында натрий жоқ»
Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі
Литий
Қан сарысуындағы литий концентрациясының қайтымды ұлғаюы және уыттылығы туралы литийді ангиотензин өзгертуші фермент тежегіштерімен бірге қолдану кезінде хабарланған. Сирек жағдайлар туралы ангиотензин II рецепторларының антагонистерін (телмисартан/гидрохлоротиазидті қоса) қолданғанда хабарланған. Литий мен Телзап Плюс бірге қолдануға болмайды. Егер осы біріктірілген препараттың қажет екендігі расталса, бірлесіп қолдану кезінде қан сарысуындағы құю деңгейін мұқият бақылау ұсынылады.
Калий мен гипокалиемияның жоғалуын туғызатын дәрілік препараттар (мысалы, басқа да калийуретикалық диуретиктер, іш жүргізетін дәрілер, кортикостероидтер, адренокортикотропты гормон, амфотерицин, карбеноксолон, натрий пенициллин G, салицил қышқылы және туындылары)
Егер бұл заттар құрамында гидрохлоротиазид және телмисартан бар біріктірілген препаратпен тағайындалуы тиіс болса, қан плазмасындағы калий деңгейін бақылау ұсынылады. Бұл дәрілік препараттар қан сарысуындағы калий деңгейіне гидрохлоротиазидтің әсерін күшейтуі мүмкін.
Калий деңгейін арттыратын немесе гиперкалиемияны тудыратын дәрілік препараттар (мысалы, ангиотензин өзгертуші фермент тежегіштері, калий жинақтаушы диуретиктер, калий қоспалары, құрамында калий бар тұз алмастырғыштар, циклоспорин немесе натрий гепарині сияқты басқа да дәрілік препараттар.
Егер бұл дәрілік препараттар құрамында гидрохлоротиазид және телмисартан бар біріктірілген препаратпен тағайындалуы тиіс болса, қан плазмасындағы калий деңгейін бақылау ұсынылады. Ренин-ангиотензин жүйесін тежейтін басқа дәрілік препараттарды қолдану тәжірибесіне сүйене отырып, жоғарыда аталған дәрілік препараттарды бірлесіп қолдану қан сарысуындағы калий деңгейінің артуына әкелуі мүмкін және осы себептен ол ұсынылмайды.
Сарысудағы калий деңгейінің өзгеруіне әсер ететін дәрілік препараттар
Егер Телзап Плюс қан сарысуындағы калий мөлшеріне байланысты бұзылулар әсеріне ұшыраған дәрілік препараттармен (мысалы: оймақгүл гликозидтері, аритмияға қарсы дәрілер), сондай-ақ екі бағытты тахикардияны тудыратын дәрілік препараттармен (мысалы, кейбір аритмияға қарсы дәрілер) қолданылса, гипокалиемия екібағытты тахикардия дамуының бейімділік факторы болып табылса, қан сарысуындағы калий деңгейін және ЭКГ кезеңдік бақылау ұсынылады.
- Іa класындағы аритмияға қарсы дәрілер (мысалы, хинидин, гидрохинидин, дизопирамид)
- III класты аритмияға қарсы дәрілер (мысалы, амиодарон, соталол, дофетилид, ибутилид)
- кейбір психозға қарсы дәрілер (мысалы, тиоридазин, хлорпромазин, левомепромазин, трифтороперазин, циамемазин, сульпирид, сультоприд, амисульприд, тиаприд, пимозид, галоперидол, дроперидол)
- басқа препараттар (мысалы, бепридил, цизаприд, дифеманил, эритромицин IV, галофантрин, мизоластин, пентамидин, спарфлоксацин, терфенадин, винкамин IV)
Жүрек гликозидтері (оймақгүл гликозидтері)
Тиазидтерді қабылдағаннан туындаған гипокалиемия немесе гипомагниемия оймақгүл қабылдаудан туындаған аритмияның пайда болуына ықпал етеді.
Дигоксин
Егер телмисартан дигоксинмен бірге қолданылса, қан плазмасындағы дигоксиннің ең жоғары концентрациясының (49%) және препараттың ең төменгі концентрациясының (20%) орташа ұлғаюы байқалған. Телмисартанды қабылдауды бастау, түзету және тоқтату кезінде емдік диапазон шегінде оның деңгейін ұстап тұру үшін дигоксин деңгейін бақылаңыз.
Басқа гипотензиялық дәрілер
Телмисартан басқа гипотензиялық дәрілердің гипотензиялық әсерін арттыруы мүмкін.
Ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесінің қосарлы блокадасы (RAAS) ангиотензин өзгертуші фермент тежегіштерін, ангиотензин II рецепторлары блокаторларын немесе алискиренді бірге қолдану арқылы ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесіне әсер көрсететін жеке дәріні қолданумен салыстырғанда гипотензия, гиперкалиемия және бүйрек функциясының төмендеуі (жедел бүйрек жеткіліксіздігін қоса) сияқты жағымсыз әсерлердің туындау жиілігінің жоғарылауымен байланысты.
Диабетке қарсы дәрілік препараттар (пероральді дәрілер және инсулин)
Диабетке қарсы дәрілік препараттардың дозасын түзету қажет болуы мүмкін.
Метформин
Метформинді сақтықпен қолдану қажет: гидрохлоротиазид қабылдаумен байланысты функциялық бүйрек жеткіліксіздігінен туындаған лактатацидоз даму қаупі.
Холестирамин және колестипол шайыры
Гидрохлоротиазидтің абсорбциясы анион алмасу шайырлары болған кезде бұзылады.
Қабынуға қарсы стероидты емес дәрілік препараттар
Қабынуға қарсы стероидты емес дәрілік препараттар (атап айтқанда, қабынуға қарсы дозалау режимі кезінде ацетилсалицил қышқылы, циклооксигеназа-2 тежегіштері және қабынуға қарсы стероидты емес дәрілік препараттар) тиазидті диуретиктердің диуретикалық, натрийуретикалық және гипотензиялық әсерін және ангиотензин II рецепторлары антагонистерінің гипотензиялық әсерін азайтуы мүмкін.
Бүйрек функциясы бұзылған кейбір пациенттерде (мысалы, сусыздануы бар пациенттер немесе бүйрек функциясы бұзылған егде жастағы пациенттер) циклооксигеназаны тежейтін ангиотензин II рецепторларының антагонистерін және препараттарды бірге енгізу, әдетте қайтымды болып табылатын бүйрек функциясының мүмкін болатын жедел жеткіліксіздігін қоса, бүйрек функциясының одан әрі нашарлауына әкелуі мүмкін. Осылайша, біріктірілген препаратты, әсіресе қарт адамдарда сақтықпен қолдану қажет. Пациенттер сұйықтықтың жеткілікті мөлшерін қабылдауы тиіс және бірлесіп ем басталғаннан кейін және одан кейін мезгіл-мезгіл бүйрек функциясын үнемі бақылап отыру қажет.
Телмисартан мен рамиприлді бірлесіп қолдану қисық астындағы (AUC0-24) ауданның және рамиприл мен рамиприлаттың ең жоғары концентрациясының (Cmax) 2,5 есеге дейін ұлғаюына әкелді. Осы бақылаудың клиникалық маңыздылығы белгісіз.
Прессорлық аминдер (мысалы, норадреналин)
Прессорлық аминдер әсері төмендеуі мүмкін.
Деполяризацияламайтын миорелаксанттар (мысалы, тубокурарин)
Деполяризацияламайтын миорелаксанттардың әсері гидрохлоротиазид қабылдаумен күшейтілуі мүмкін.
Подаграны емдеу кезінде қолданылатын дәрілік препараттар (мысалы, пробенецид, сульфинпиразон және аллопуринол)
Урикозуриялық дәрілік заттардың дозасын түзету қажет болуы мүмкін, өйткені гидрохлоротиазид қан сарысуындағы несеп қышқылының деңгейін арттыруы мүмкін. Пробенецид немесе сульфинпиразон дозасын арттыру қажет болуы мүмкін. Тиазидтерді бірге қолдану аллопуринолға аса жоғары сезімталдық реакцияларының пайда болу жиілігін арттыруы мүмкін.
Кальций тұздары
Тиазидті диуретиктер организмнен шығарылу төмендеуінің себебінен қан сарысуындағы кальций деңгейін арттыруы мүмкін. Егер кальций қоспалары немесе кальций жинақтаушы дәрілік препараттар (мысалы, D дәруменімен емдеу) тағайындалуы тиіс болса, қан сарысуындағы кальций деңгейін бақылау және тиісінше кальций дозасын түзету қажет.
Бета-блокаторлар мен диазоксид
Бета-блокаторлар мен диазоксидтің гипергликемиялық әсері тиазидтерді қабылдаумен күшеюі мүмкін.
Антихолинергиялық дәрілер (мысалы, атропин, бипериден) асқазан-ішек жолының моторикасын және асқазанды босату жылдамдығын төмендету арқылы тиазидті диуретиктердің биожетімділігін арттыруы мүмкін.
Амантадин
Тиазидтер амантадинді қабылдағаннан туындаған жағымсыз әсерлердің туындау қаупін арттыруы мүмкін.
Цитоуытты дәрілер (мысалы, циклофосфамид, метотрексат)
Тиазидтер цитоуытты дәрілік препараттардың бүйрек арқылы шығарылуын азайтып, олардың миелосупрессиялық әсерін күшейтуі мүмкін.
Олардың фармакологиялық қасиеттеріне сүйене отырып, келесі дәрілік препараттар телмисартанды: баклофен, амифостинді қоса, кез келген гипотензиялық дәрілердің гипотензиялық әсерін күшейте алады деп болжауға болады.
Сонымен қатар, ортостаздық гипотензия алкоголь сусындарын, барбитураттарды, есірткілік заттарды немесе антидепрессанттарды қабылдаумен асқынуы мүмкін.
Арнайы ескертулер
Жүктілік
Жүктіліктің бірінші триместрі кезінде ангиотензин II рецепторлары антагонистерін қолдану ұсынылмайды. Жүктіліктің екінші және үшінші триместрінде ангиотензин II рецепторларының антагонистерін қолдануға болмайды.
Жүкті әйелдерде телмисартан/гидрохлоротиазид қолдану бойынша тиісті деректер жоқ. Жүктіліктің бірінші триместрінде ангиотензин өзгертуші фермент тежегіштерінің тератогендік әсер ету қаупіне қатысты эпидемиологиялық деректер сенімді болған жоқ; алайда қауіптің елеусіз артуын жоққа шығаруға болмайды. Ангиотензин II рецепторларының антагонистерін қолдану кезінде қауіп туралы бақыланатын эпидемиологиялық деректер болмаған кезде, мұндай қауіптер дәрілік препараттардың осы класы үшін болуы мүмкін. Ангиотензин II рецепторларының антагонистімен ұзақ уақыт емдеу қажет деп табылған жағдайда, жүктілікті жоспарлайтын пациенттерге жүктілік кезінде қолдану кезінде белгіленген қауіпсіздік бейініне ие гипотензиялық дәрілермен емдеудің балама әдістеріне көшу қажет.
Жүктіліктің екінші және үшінші триместрінде ангиотензин II рецепторларының антагонистімен емдеудің әсері адамда фетоуыттылықты (бүйрек функциясының төмендеуі, олигогидрамнион, бассүйектің баяу сүйектенуі) және неонатальді уыттылықты (бүйрек жеткіліксіздігі, гипотензия, гиперкалиемия) туындататыны белгілі. Жүктіліктің екінші триместрінен АРАІІ қолданғанда бүйрек пен бассүйек функциясын тексеру үшін ультрадыбыстық зерттеу ұсынылады.
Аналары АРАІІ қабылдаған нәрестелерді гипотензияның болуын мұқият бақылау қажет.
Жүктілік кезінде, әсіресе бірінші триместрде гидрохлоротиазидті қолданудың шектеулі тәжірибесі бар. Жануарларға жүргізілетін зерттеулер жеткіліксіз болып табылады. Гидрохлоротиазид плацента арқылы енеді. Гидрохлоротиазидтің әсер етуінің фармакологиялық механизмін негізге ала отырып, оны екінші және үшінші триместрде қолдану фето-плацентарлық перфузияға қауіп төндіруі мүмкін және шаранада сарғаю, электролиттік теңгерімнің бұзылуы және тромбоцитопения сияқты әсерлерді тудыруы мүмкін. Гидрохлоротиазидті қан плазмасы көлемінің төмендеуі және ауру ағымында оң әсер етпей плаценталық гипоперфузияның туындау қаупі себебінен гестациялық ісінулер, гестациялық гипертония немесе преэклампсия кезінде қолдануға болмайды.
Гидрохлоротиазидті емдеудің ешқандай басқа әдісін қолдануға болмайтын сирек жағдайларды қоспағанда, жүкті әйелдерде эссенциальді гипертензия кезінде қолдануға болмайды.
Бала емізу
Бала емізу кезінде телмисартан/гидрохлоротиазидті қолдану бойынша ақпараттың болмауы себебінен Телзап Плюс препаратын қабылдау ұсынылмайды және бала емізу кезінде, әсіресе жаңа туған немесе шала туған баланы емізу кезінде ең жақсы белгіленген қауіпсіздік бейінімен емдеудің балама әдістері қолайлы болып табылады.
Гидрохлортиазид ана сүтінде аздаған мөлшерде анықталды. Тиазидтер қарқынды диурез туындататын жоғары дозаларда қолданғанда сүт келуін бәсеңдетуі мүмкін.
Фертильділігі
Телмисартанның және гидрохлортиазидтің еркек пен әйелдің фертильділігіне әсері бақыланбады.
Препараттың көлік құралдарын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне ықпал ету ерекшеліктері
Телзап Плюс сияқты гипертензияға қарсы препараттарды қабылдағанда бас айналуы және ұйқышылдық туындауы мүмкін, бұл көлік құралдарын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқаруда ескерілуі тиіс.
Қолдану жөніндегі нұсқаулар
Дозалау режимі
Ересектер
Телзап Плюс препаратын артериялық қысымы тек телмисартанды қолдану арқылы тиісінше бақылана алмайтын пациенттер қолдануы тиіс. Бекітілген дозасы бар біріктірілген препаратқа көшер алдында екі компоненттің әрқайсысымен дозаны жеке титрлеу ұсынылады. Егер бұл клиникалық практикада қабылданса, монотерапиядан бекітілген дозасы бар біріктірілген препаратқа тікелей көшуді қарастыруға болады.
Телзап Плюс 40 мг / 12.5 мг артериялық қысымы тек 40 мг телмисартан қолдану арқылы тиісті түрде бақыланбайтын пациенттерде күніне бір рет қолданылуы мүмкін.
Телзап Плюс 80 мг / 12.5 мг артериялық қысымы тек 80 мг телмисартан қолдану арқылы тиісті түрде бақыланбайтын пациенттерде күніне бір рет қолданылуы мүмкін.
Телзап плюс 80 мг/25 мг Телзап плюс 80 мг/12.5 мг дозасын қолдану арқылы артериялық қысымы тиісті түрде бақыланбайтын пациенттерде немесе телмисартан мен гидрохлоротиазидті жеке қолдану арқылы бұрын артериялық қысымы тұрақтанған пациенттерде күніне бір рет қолданылуы мүмкін.
Пациенттердің ерекше топтары:
Балалар
Телзап Плюс қауіпсіздігі мен тиімділігі 18 жастан кіші балалар мен жасөспірімдерде анықталған жоқ. Деректер жоқ.
Егде жастағы пациенттер
Дозаны түзету қажет емес.
Бауыр жеткіліксіздігі бар пациенттер
Бауыр функциясының елеусіз немесе орташа бұзылуы бар пациенттерде доза күніне бір рет Телзап Плюс 40 мг/12.5 мг аспауы тиіс. Телзап Плюс бауыр функциясының ауыр бұзылуы бар пациенттерде қолдануға арналмаған. Бауыр функциясы бұзылған пациенттерде тиазидтерді сақтықпен қолдану қажет.
Бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттер
Бүйрек функциясын мезгіл-мезгіл бақылау ұсынылады.
Енгізу әдісі мен жолы
Телзап Плюс таблеткалары күніне бір рет пероральді қабылдауға арналған, оларды тамақтануға қарамастан, сұйықтық іше отырып қабылдау керек.
Артық дозаланған жағдайда қабылдануы тиіс шаралар
Адамдарда телмисартанның артық дозалануына қатысты ақпарат шектеулі. Гидрохлортиазид қандай дәрежеде гемодиализ кезінде шығарылатыны анықталмады.
Симптомдары:
Телмисартанның артық дозалануының ең айқын көріністері гипотензия және тахикардия болды; брадикардия, бас айналу, құсу, сарысулық креатинин концентрациясының жоғарылауы және жедел бүйрек жеткіліксіздігі болды. Гидрохлоротиазидтің артық дозалануы электролиттердің (гипокалиемия, гипохлоремия) сарқылуына және шамадан тыс диурез салдарынан туындайтын гиповолемияға байланысты. Артық дозаланудың ең көп тараған белгілері мен симптомдары жүрек айнуы және ұйқышылдық болып табылады. Гипокалиемия бұлшықет түйілуіне және/немесе дигиталисті гликозидпен немесе белгілі бір аритмияға қарсы дәрілік препараттармен бірге қабылдаумен байланысты айқын аритмияға әкелуі мүмкін.
Емі:
Телмисартан гемодиализ арқылы шығарылмайды. Пациенттердің жағдайын мұқият бақылау және симптоматикалық, сондай-ақ демеуші ем жүргізу керек. Емдеу тәсілі препаратты қабылдағаннан кейін өткен уақытқа және симптомдардың айқын көрінуіне байланысты. Ұсынылған іс- шаралар құстыруды және/немесе асқазанды шаюды қамтиды. Белсендірілген көмір артық дозалануды емдеуде пайдалы болуы мүмкін. Қан плазмасындағы электролиттер мен креатининнің мөлшерін үнемі бақылау қажет. Гипотензия туындаған кезде пациент жатып, тұз және су ерітінділерін дереу енгізуді бастау керек.
ДП стандартты қолданған кезде байқалатын жағымсыз реакциялардың сипаттамасы және осы жағдайда қабылдауға тиісті шаралар
Жағымсыз құбылыстардың жиілігін анықтау келесі критерийлерге сәйкес жүргізіледі: өте жиі (≥ 1/10), жиі (≥1/100 ден < 1/10 дейін), жиі емес ( ≥ 1/1000 ден < 1/100дейін), сирек (≥ 1/10000 ден < 1/1000 дейін), өте сирек (< 1/10000), белгісіз (қолда бар деректер негізінде анықтау мүмкін емес).
Ең жиі кездесетін жағымсыз әсер бас айналуы болып табылады. Күрделі ангионевроздық ісіну сирек кездесуі мүмкін ( ≥1/10,000-нан <1/1,000 дейін).
Жиі
- бас айналуы
Жиі емес
- гипокалиемия
- мазасыздық сезімі
- естен тану, парестезиялар
- бас айналуы
- тахикардия, аритмия
- гипотония, ортостаздық гипотензия
- ентігу
- диарея, метеоризм, ауыз құрғауы
- арқаның ауыруы, бұлшықет түйілуі, миалгия
- эректильді дисфункция
- кеуденің ауыруы
- қандағы несеп қышқылы деңгейінің жоғарылауы
Сирек
- Квинке ісінуі (өліммен аяқталуы мүмкін), эритема, қышыну, бөртпе, тершеңдік, есекжем
- бронхит, фарингит, синусит
- жүйелі қызыл жегі өршуі немесе белсенуі (маркетингтен кейінгі тәжірибе негізінде)
- гипонатриемия, гиперурикемия
- депрессия
- ұйқысыздық, ұйқы бұзылуы
- көру бұзылыстары, көрудің көмескіленуі
- тыныс алудың қиындауы (пневмонияны және өкпе ісінуін қоса)
- іштің ауыруы, іш қатуы, диспепсия, құсу, гастрит
- бауыр функциясының аномальді бұзылыстары
- артралгия, бұлшықет құрысулары, аяқ-қол ауырулары
- тұмауға ұқсас ауру, ауыру
- қандағы креатинин деңгейінің жоғарылауы, қандағы креатинфосфокиназа деңгейінің жоғарылауы, бауырда ферменттер деңгейінің жоғарылауы
Белгісіз
- хориоидальді жалқық
Жеке компоненттер бойынша қосымша ақпараттар
Телмисартан:
Жиі емес
- жоғарғы тыныс алу жолдарының инфекциялары, несеп шығару жолдарының инфекциялары, циститті қоса
- анемия
- гиперкалиемия
- брадикардия
- жөтел
- бүйрек функциясының бұзылуы (оның ішінде бүйректің жедел жеткіліксіздігі)
- астения
Сирек
- сепсис оның ішінде өліммен аяқталатын
- эозинофилия, тромбоцитопения
- жоғары сезімталдық, анафилаксиялық реакциялар
- гипогликемия ( қант диабеті бар науқастарда)
- ұйқышылдық
- іштегі жайсыздық
- экзема,дәрілік бөртпе, токсикодермия
- артроз,сіңірлердің ауыруы
- төменгемоглобин
Өте сирек
- өкпенің интерстициальді ауруы
Гидрохлортиазид: гиповолемияны туындатуы немесе асқындыруы мүмкін, бұл электролиттік теңгерімсіздікке әкелуі мүмкін
Жиі
- гипомагниемия
- жүрек айнуы
Жиілігі белгісіз
- сиаладенит
- терінің меланомалық емес обыры (базальді-жасушалық обыр және жалпақ жасушалы обыр)
- апластикалықанемия, гемолиздік анемия, сүйек кемігінің жеткіліксіздігі, лейкопения, нейтропения, агранулоцитоз
- анафилаксиялық реакциялар,аса жоғары сезімталдық
- бақыланбайтын қант диабеті
- анорексия, тәбет төмендеуі, электролиттік теңгерімсіздік, гиперхолестеринемия, гипергликемия, гиповолемия
- мазасыздық
- естен тану алдындағы жай-күй
- ксантопсия, жедел алыстан көрмеу
-Көздің жоғары қысымынан көрудің төмендеуі немесе көздің ауыруы (көздің қантамырлы қабығында сұйықтықтың жиналуының ықтимал белгілері (хориоидальді жалқық) немесе жедел жабық бұрышты глаукома)
- некроздаушы васкулит
- панкреатит, іштегі жайсыздық
- бауырдан болатын сарғаю, холестаздық сарғаю
- жегіге ұқсас синдром, фотосенсибилизация, тері васкулиті, уытты эпидермальді некролиз, полиформалы эритема
- әлсіздік
- интерстициальді нефрит, бүйрек дисфункциясы, глюкозурия
- қызба
- гипертермия
- триглицеридтер деңгейі жоғарылауы
Сирек
- тромбоцитопения (кейде пурпурамен қатар жүретін)
- гипокальцемия
- бас ауыруы
Өте сирек
- гипохлоремиялықалкалоз
Құрамында бендрофлуметиазид, циклетанин, клопамид, циклопентиазид, гидрофлуметиазид, метипамид, метолазон, ксипамид бар препараттар бар дәрілік заттар үшін (хориоидальді жалқық туралы хабарламалар болған жоқ, бірақ ол класс-спецификалық деп саналады).
Жеке жағымсыз реакциялардың сипаттамасы
Бауырдың атипиялық функциясы/бауырдың ауруы
Телмисартанды қолданудың тіркеуден кейінгі тәжірибесінен бауырдың атипиялық функциясы/бауыр ауруы бар жағдайлардың көпшілігі жапондық пациенттерде пайда болды. Жапондық пациенттер бұл жағымсыз реакцияларға өте бейім.
Сепсис
Телмисартан қабылдағаннан кейін сепсистің жоғары кездесу жиілігі байқалғандығы туралы хабарлама бар. Бұл құбылыс кездейсоқ немесе қазіргі уақытта белгісіз механизмге байланысты болуы мүмкін
Өкпенің интерстициальді ауруы
Тіркеуден кейінгі кезеңде өкпенің интерстициальді зақымдану жағдайлары тіркелді. Алайда себеп-салдарлы байланысы анықталмады.
Терінің меланомалық емес обыры
Эпидемиологиялық зерттеулерден алынған қолда бар деректер негізінде гидрохлоротиазид пен терінің меланомалық емес обыры арасында дозаға тәуелді байланыс байқалады.
Тиазидті және тиазид тәрізді диуретиктерді қолданғаннан кейін көру өрісінің жоғалуымен хориоидальді жалқық жағдайлары туралы хабарланды.
Қосымша мәліметтер
Дәрілік препараттың құрамы
Бір таблетканың құрамында
белсенді заттар: телмисартан 40 мг және
гидрохлоротиазид 12.5 мг
Әр таблетканың құрамында
белсенді заттар: телмисартан 80 мг және
гидрохлоротиазид 12.5 мг.
Әр таблетканың құрамында
белсенді заттар: телмисартан 80 мг және
гидрохлоротиазид 25 мг.
қосымша заттар: сорбитол, натрий гидроксиді, повидон 25, магний
стеараты
Сыртқы түрінің иісінің, дәмінің сипаттамасы
Ақтан сарғыш түске дейінгі, екі жақ беті дөңес, ұзынша пішінді, бір жақ бетінде «41» таңбасы ойылып жазылған, ұзындығы 12 мм жуық, ені 6 мм жуық (40 мг/12.5 мг дозасы үшін) таблеткалар
Ақтан сарғыш түске дейінгі, екі жақ беті дөңес, ұзынша пішінді, бір жақ бетінде «81» таңбасы ойылып жазылған, ұзындығы 16.5 мм жуық, ені 8.3 мм жуық (80 мг/12.5 мг дозасы үшін) таблеткалар
Ақтан сарғыш түске дейінгі, екі жақ беті дөңес, ұзынша пішінді, бір жақ бетінде «82» таңбасы ойылып жазылған, ұзындығы 16 мм жуық, ені 8 мм жуық (80 мг/25 мг дозасы үшін) таблеткалар.
Шығарылу түрі және қаптамасы
Поливинилхлоридті үлбірден және алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамаға 10 таблеткадан салынған.
Пішінді 3 қаптамадан медициналық қолдану жөніндегі мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынған.
Сақтау мерзімі
2 жыл
Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды!
Сақтау шарттары
Түпнұсқалық қаптамасында, құрғақ жерде, 25 0С-ден аспайтын температурада сақтау керек
Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!
Дәріханалардан босатылу шарттары
Рецепт арқылы