Серетид Эвохалер, 25/125 мкг, аэрозоль д/инг. 120 доз, коробка из картона
Торговое название
Серетид® Эвохалер
Международное непатентованное название
Нет
Лекарственная форма
Аэрозоль для ингаляций, дозированный 25/50 мкг, 25/125 мкг, 25/250 мкг, 120 доз
Состав
Одна доза препарата содержит
активные вещества: сальметерола ксинафоата 36.3 мкг (эквивалентно 25 мкг сальметерола) и флутиказона пропионата 50 мкг или 125 мкг или 250 мкг,
вспомогательное вещество - 1,1,1,2-тетрафторэтан (пропеллент HFA-134a), озонобезопасный.
Описание
Алюминиевый баллон, помещенный в пластиковый распылитель, снабженный дозирующим клапаном и защитным колпачком.
Баллон содержит белую или почти белую суспензию.
Фармакотерапевтическая группа
Препараты для лечения обструктивных заболеваний дыхательных путей. Симпатомиметики ингаляционные. Симпатомиметики в комбинации с другими препаратами для лечения обструктивных заболеваний дыхательных путей. Сальметерол и другие препараты для лечения обструктивных заболеваний дыхательных путей.
Код АТХ R03АК06
Фармакологические свойства
Фармакокинетика
Одновременное ингаляционное введение сальметерола и флутиказона пропионата не влияет на фармакокинетику каждого из этих веществ.
Сальметерол
Сальметерол действует местно на уровне легких, таким образом, его уровень в плазме не определяет терапевтический эффект. Данные по фармакокинетике сальметерола ограничены, так как технически трудно определить очень низкие концентрации препарата в плазме (200 пикограмм/мл или менее) после его ингаляционного введения в терапевтических дозах. При регулярном ингаляционном применении сальметерола ксинафоата в системном кровотоке определяется гидроксинафтоевая кислота в концентрациях до 100 нг/мл. Эти концентрации приблизительно в 1000 раз ниже стационарных концентраций, выявленных во время токсикологических исследований. Не выявлено нежелательных эффектов препарата при его долгосрочном применении в регулярном режиме (более 12 месяцев) у пациентов с обструкцией дыхательных путей.
В исследованиях in vitro было показано, что сальметерол метаболизируется преимущественно при помощи системы цитохрома P450 3A4 (CYP3A4) до ά-гидроксисальметерола.
Совместное назначение с кетоконазолом (400 мг) на протяжении 7 дней вызывает значительное увеличение экспозиции сальметерола в плазме без последующей кумуляции (см. раздел «Особые указания» и «Лекарственные взаимодействия»).
Флутиказона пропионат
После ингаляционного введения абсолютная биодоступность флутиказона пропионата составляет от 5 до 11 % в зависимости от системы доставки препарата. У пациентов с астмой и хронической обструктивной болезнью легких (ХОБЛ) наблюдается более низкое системное действие флютиказона пропионата при ингаляционном введении.
Системная абсорбция происходит преимущественно в легких. Часть вдыхаемой дозы может проглатываться, но ее системное действие минимально вследствие интенсивного метаболизма при первом прохождении через печень. Биодоступность флутиказона пропионата при приеме внутрь составляет менее 1 %. Существует прямая зависимость между величиной ингалированной дозы и системным действием флутиказона пропионата.
Флутиказона пропионат имеет большой объем распределения (300 л), связь с белками плазмы высокая – 91 %.
Флутиказона пропионат быстро выводится из системного кровотока, главным образом вследствие биотрансформации до неактивного производного с помощью фермента CPY3А4 системы цитохрома Р450.Следует соблюдать осторожность при одновременном назначении флутиказона пропионата и ингибиторов фермента CPY3А4, так как системное действие флутиказона пропионата может усиливаться.
Флутиказона пропионат имеет высокий плазменный клиренс (1150 мл/мин). Период полувыведения составляет приблизительно 8 ч. Почечный клиренс флутиказона пропионата незначителен (менее 0.2 %), и менее 5 % метаболита выводится с мочой.
Фармакодинамика
Серетид® Эвохалер – комбинированный препарат, который содержит сальметерол и флутиказона пропионат, обладающих разными механизмами действия и обеспечивающих наиболее удобный режим применения b-агонистов и ингаляционных кортикостероидов. Сальметерол предотвращает возникновение бронхоспазма, флутиказона пропионат улучшает функцию внешнего дыхания и предотвращает обострение состояния.
Сальметерол
Сальметерол – селективный агонист b2-адренорецепторов с продолжитель-ным действием (12 ч). Молекула сальметерола имеет длинную боковую цепь, которая связывается с внешним участком рецептора. Сальметерол эффективен в предупреждении гистамин-индуцированного бронхоспазма, вызывает бронходилатацию, уменьшает гиперреактивность бронхов. Длительно тормозит высвобождение в тканях легких медиаторов тучных клеток, таких как гистамин, лейкотриены и простагландин D2.
Подавляет раннюю и позднюю стадии реакции на вдыхаемые аллергены. После введения одной дозы подавление поздней стадии длится до 30 ч. Однократный прием сальметерола ослабляет бронхиальный гиперответ, что говорит о дополнительном, небронходилатирующем свойстве сальметерола, но клиническое значение данного свойства неизвестно. Данный механизм отличается от противовоспалительного эффекта кортикостероидов.
Флутиказона пропионат
Флутиказона пропионат относится к группе ГКС местного действия и при ингаляционном введении в рекомендуемых дозах оказывает противовоспалительный эффект в легких, что приводит к уменьшению выраженности симптомов и снижению частоты обострений астмы. Действие флутиказона пропионата не сопровождается побочными реакциями, характерными для ГКС системного действия.
При длительном применении флутиказона пропионата в максимальных дозах в виде ингаляций, суточная секреция гормонов коры надпочечников остается в пределах нормы у взрослых и детей. После перевода пациентов, получающих другие ингаляционные ГКС, на прием флутиказона пропионата суточная секреция гормонов коры надпочечников постепенно восстанавливается до нормы, несмотря на предшествующий прием ГКС внутрь. Это указывает на восстановление функции надпочечников на фоне ингаляционного применения флутиказона пропионата. При длительном применении флутиказона пропионата резервная функция коры надпочечников также остается в пределах нормы, что подтверждается результатами стимуляционного теста. Однако необходимо учитывать, что остаточное снижение резервной функции надпочечников может сохраняться в течение длительного времени после проводимой терапии.
Показания к применению
- регулярная терапия астмы (обратимая обструкция дыхательных путей):
· у пациентов, получающих поддерживающие дозы агонистов бета-адренорецепторов длительного действия и ингаляционных ГКС
· у пациентов, у которых сохраняются симптомы заболевания на фоне терапии ингаляционными ГКС
· у пациентов, получающих регулярное лечение бронходилататорами и нуждающихся в ингаляционных ГКС.
- поддерживающая терапия при ХОБЛ (хроническая обструктивная болезнь легких) у взрослых, включая хронический бронхит и эмфизему легких, что снижает случаи смертности пациентов.
Способ применения и дозы
Серетид® Эвохалер предназначен только для ингаляций.
Пациент должен быть проинформирован о том, что для получения оптимального эффекта препарат Серетид® Эвохалер следует применять регулярно, даже при отсутствии симптомов.
Пациенты должны регулярно подвергаться врачебному обследованию с целью поддержания оптимальной дозы препарата Серетид® Эвохалер и изменение дозы препарата возможно только по рекомендации врача.
Астма (обратимая обструкция дыхательных путей)
Доза должна титроваться до достижения минимально эффективной дозы, при которой поддерживается оптимальный контроль симптомов астмы. По достижении контроля при приеме препарата дважды в сутки, необходима дальнейшая титрация дозы для переключения на прием препарата один раз в день.
В качестве альтернативы для лечения пациентов, у которых необходимо применять β2-агонисты длительного действия, дозу препарата Серетид® Эвохалер можно снизить до приема 1 раз в сутки, если, по мнению врача, будет поддерживаться адекватный контроль над выраженностью симптомов заболевания. Время приема препарата Серетид® Эвохалер определяется частотой и выраженностью симптомов. Если у пациента в анамнезе есть ночные приступы, эту разовую дозу следует применять перед сном, если в анамнезе приступы чаще отмечены днем, дозу применяют утром
Пациенту следует назначать такую форму выпуска препарата Серетид® Эвохалер, которая содержит дозу флутиказона пропионата, соответствующую тяжести его болезни. Следует отметить, что дозировка препарата Серетид® Эвохалер 25/50 мкг не предназначена для лечения тяжелой формы астмы у взрослых и детей. Следует иметь в виду, что флутиказона пропионат (FP) для лечения больных астмой является эффективным в дозе, соответствующей половине суточной дозы других ингаляционных кортикостероидов.
Если у пациента не удается добиться адекватного контроля болезни с помощью монотерапии ингаляционными кортикостероидами, переход на комбинированную терапию сальметеролом и флутиказона пропионатом в эквивалентной дозе кортикостероида может привести к улучшению контроля симптомов бронхиальной астмы. Тем пациентам, у которых монотерапия ингаляционным кортикостероидом обеспечивает адекватный контроль бронхиальной астмы, переход на ингаляционную терапию комбинацией сальметерола с флутиказона пропионатом может позволить снизить дозу кортикостероида без потери контроля бронхиальной астмы.
Взрослые и подростки в возрасте 12 лет и старше:
две ингаляции 25 мкг сальметерола и 50 мкг флутиказона пропионата два раза в день
или
две ингаляции 25 мкг сальметерола и 125 мкг флутиказона пропионата два раза в день
или
две ингаляции 25 мкг сальметерола и 250 мкг флутиказона пропионата два раза в день.
Дети от 4 лет и старше:
две ингаляции 25 мкг сальметерола и 50 мкг флутиказона пропионата два раза в день.
Нет данных о применении препарата Серетид® Эвохалер у детей младше 4 лет.
Максимальная доза флутиказона пропионата, сделанная препаратом Серетид® Эвохалер ингаляторау детей составляет 100 микрограмм два раза в день.
Данных о применении препарата для детей, в возрасте до 4 лет нет.
Для лечения взрослых и детей с умеренной персистирующей бронхиальной астмой (ежедневное возникновение симптомов, ежедневное применение средств, для их быстрого устранения и ограничение объема воздуха от умеренной до тяжелой степени) препарат Серетид® Эвохалер
можно применять в качестве начальной поддерживающей терапии, если необходимо достичь быстрого контроля симптомов заболевания. В таких случаях препарат рекомендуется применять при начальной дозировке две ингаляции по 25 мкг сальметерола и 50 мкг флутиказона пропионата 2 раза в сутки. После достижения контроля симптомов бронхиальной астмы терапию следует пересмотреть и решить вопрос о переводе больного на лечение ингаляционным кортикостероидом самостоятельно. Поскольку лечение больного пересматривается, следует регулярно проводить оценку функционального состояния.
В случае отсутствия одного или двух критериев тяжести четкого преимущества в применении Серетида® в сравнении с самостоятельным приемом ингаляционного флутиказона пропионата в качестве начальной поддерживающей терапии не показано. Ингаляционные кортикостероиды являются препаратами первой линии для лечения большинства пациентов. Препарат Серетид® Эвохалер не назначают на начальном этапе лечения бронхиальной астмы легкой степени. Серетид® Эвохалер, в дозе 50 мкг/25 мкг неприемлем для лечения взрослых и детей с тяжелой бронхиальной астмой. Для лечения пациентов с тяжелой бронхиальной астмой рекомендуется сначала установить соответствующую дозу ингаляционного кортикостероида перед применением любой фиксированной комбинации.
Хроническая обструктивная болезнь легких (ХОБЛ)
Взрослые
Максимальная рекомендуемая доза составляет 2 ингаляции (25 мкг сальметерола и 250 мкг флутиказона пропионата) 2 раза в сутки.
Отдельные группы пациентов: нет необходимости корректировать дозу у пациентов пожилого возраста или с нарушениями функции почек и печени.
Инструкция по применению ингалятора
Проверка ингалятора:
Перед первым применением необходимо снять колпачок мундштука путем легкого надавливания на бока колпачка, тщательно встряхнуть ингалятор и сделать одно распыление в воздух, пока на счетчике доз не отразится цифра 120, чтобы убедиться в адекватной работе. Необходимо тщательно встряхнуть ингалятор, чтобы удалить посторонние предметы из ингалятора и для равномерного смешивания содержимого ингалятора.
Если ингалятор не использовался более недели, нужно сделать два рапспыления в воздух. При каждом использовании ингалятора, вычитается количество использованных доз.
Как пользоваться ингалятором:
1. Снять колпачок с мундштука, слегка сдавив колпачок с боков.
2. Осмотреть ингалятор снаружи и изнутри, включая мундштук, на предмет обнаружения посторонних предметов.
3. Тщательно встряхнуть ингалятор для удаления любых посторонних предметов с поверхности устройства и равномерного смешивания содержимого ингалятора.
4. Взять ингалятор вертикально между большим и остальными пальцами, расположив большой палец на основании, ниже мундштука.
5. Выдохнуть настолько глубоко, насколько это возможно, затем поместить мундштук в рот между зубами, сомкнув губы вокруг него, но не прикусывая.
6. Сразу же после начала вдоха через рот нажать на верхушку ингалятора, чтобы осуществить распыление, при этом продолжать глубоко и медленно вдыхать.
7. Задерживая дыхание, вынимают ингалятор изо рта и убирают палец с верхушки ингалятора. Продолжают задерживать дыхание настолько глубоко, насколько это возможно.
8. Для осуществления второго распыления удерживают ингалятор вертикально и примерно через 30 секунд повторяют шаги 2 – 6.
9. После использования препарата прополощите рот и сплюньте воду
10. Закрыть колпачок мундштука путем нажатия и защелкивания в нужном положении.
Важно
Не торопиться при выполнении стадий 4, 5 и 6. Очень важно начать вдыхать настолько медленно, насколько возможно, непосредственно перед произведением распыления. Первые несколько раз можно потренироваться перед зеркалом. Если с верхушки ингалятора или около рта появляется «облачко», необходимо повторить действия, начиная со стадии 2.
Пациенты должны задуматься о замене аэрозоля при показаниях индикатора доз 020. Когда все дозы препарата будут использованы, индикатор показывает 000. Аэрозоль следует заменить до показателя 000.
Если врач дал другие инструкции по применению ингалятора, следует руководствоваться ими. При появлении трудностей сообщите о них врачу.
Дети
Маленькие дети могут нуждаться в помощи взрослого при пользовании ингалятором. Следует попросить ребенка выдохнуть и осуществить распыление сразу после того, как ребенок начнет вдыхать. Можно отработать технику вместе. Дети старшего возраста или люди с ослабленными руками должны удерживать ингалятор обеими руками. Помещают оба указательных пальца на верхушку ингалятора, а оба больших пальца – на основание ниже мундштука.
Чистка:
Ингалятор следует чистить не менее одного раза в неделю.
1. Снимите колпачок мундштука.
2. Не вынимайте баллончик из пластикового корпуса.
3. Протрите внутреннюю и наружную поверхности мундштука, пластиковый корпус сухой тканью или салфеткой.
4. Поместите на место колпачок мундштука.
НЕ ПОМЕЩАЙТЕ МЕТАЛЛИЧЕСКИЙ БАЛЛОНЧИК В ВОДУ.
Побочные действия
Ниже перечислены побочные реакции на каждый активный компонент препарата – сальметерол и флутиказона пропионат. Профиль побочных реакций комбинации данных препаратов аналогичен реакциям на каждый компонент по отдельности.
Очень часто ≥ 1 из 10, часто ≥ 1 из 100 и < 1 из 10, нечасто ≥ 1 из 1000 и < 1 из 100, редко ≥ 1 из 10000 и < 1 из 1,000; очень редко < 1 из 10000.
Очень часто
- головная боль
-назофарингит
Часто
- кандидоз полости рта и глотки
- пневмония (у пациентов с ХОБЛ)
- бронхит
- раздражение слизистой оболочки ротоглотки
- гипокалиемия
- осиплость голоса, дисфония
- мышечные судороги, переломы,
- гематомы
- синусит
- тремор
Нечасто
- кожные аллергические реакции
- одышка
- учащенное сердцебиение, тахикардия,
Редко
- кандидоз пищевода
Очень редко
- парадоксальный бронхоспазм
- фибрилляция предсердий
- гипергликемия
- катаракта, глаукома
- анафилактические реакции (включая анафилактический шок)
- ангионевротический отек (особенно отек лица и ротоглотки)
- синдром Кушинга, кушингоидные черты лица, угнетение функции надпочечников, задержка роста у детей и подростков, снижение минеральной плотности костной ткани
- беспокойство, нарушение сна, изменение поведения, включая повышенную активность и раздражительность (особенно у детей)
- депрессия, агрессивность (особенно у детей)
- нарушение сердечного ритма (включая наджелудочковую тахикардию и экстрасистолию)
- артралгия, миалгия
Описание некоторых побочных действий.
Сообщали о побочных эффектах при лечении β2-агонистами, таких как тремор, субъективное ощущение сердцебиения, головная боль, однако они обычно преходящие и их выраженность уменьшается при регулярном применении.
Флутиказона пропионат, содержащийся в препарате Серетид® Эвохалер, может вызвать охриплость голоса и кандидоз полости рта и горла у некоторых пациентов. Частота проявлений охриплости и кандидоза может быть снижена полосканием рта и горла водой после применения ингалятора. Симптоматический кандидоз необходимо лечить топическими противогрибковыми препаратами, не прекращая при этом применение препарата Серетид® Эвохалер
Пациенты детского возраста.
У детей и подростков возможны системные эффекты, включающие синдром Кушинга, кушингоидные признаки, угнетение функции надпочечников, задержку роста у детей и подростков. У детей могут также возникать чувство тревоги, нарушения сна и изменения поведения, включая гиперактивность и возбуждение.
Противопоказания
- повышенная чувствительность к компонентам препарата
- детский возраст до 4 лет
Лекарственные взаимодействия
Следует избегать применения неселективных и селективных бета-адреноблокаторов, за исключением тех случаев, когда они крайне необходимы пациенту.
Совместное применение с лекарственными средствами, содержащими другие бета-адренергические препараты, может иметь потенциальный β2-аддитивный эффект.
Флутиказона пропионат
В обычных ситуациях ингаляции флутиказона пропионата сопровождаются его низкими концентрациями в плазме вследствие интенсивного метаболизма при «первом» прохождении и высокого системного клиренса под влиянием цитохрома Р450 3А4 в кишечнике и печени. Благодаря этому, клинически значимые взаимодействия с участием флутиказона пропионата маловероятны.
Исследование лекарственных взаимодействий показало, что ритонавир (высокоактивный ингибитор цитохрома Р450 3А4) может значительно повысить концентрации флутиказона пропионата в плазме крови, вследствие чего существенно снижаются концентрации сывороточного кортизола. Такой информации относительно ингаляционного флутиказона пропионата нет, но ожидается заметное повышение уровня флутиказона пропионата в плазме крови. Есть сообщения о клинически значимых лекарственных взаимодействиях у пациентов, которые одновременно получали флутиказона пропионат и ритонавир. Эти взаимодействия вызывали такие побочные эффекты, как синдром Кушинга и угнетение функции надпочечников. Учитывая сказанное, следует избегать одновременного применения флутиказона пропионата и ритонавира, кроме тех случаев, когда потенциальная польза для пациента превышает риск системных побочных эффектов ГКС.
По данным небольшого исследования с участием здоровых добровольцев с менее сильным ингибитором цитохрома Р450 3A4 кетоконазолом, экспозиция флутиказона пропионата после 1 ингаляции увеличивалась на 150%, что вызывало большее снижение уровня кортизола в плазме крови по сравнению с применением флутиказона пропионата самостоятельно. Ожидается, что совместный прием с другим сильным ингибитором (таким как итраконазол) цитохром Р450 3A4 увеличит системную экспозицию флутиказона пропионата и риск возникновения системных побочных действий. Рекомендуется соблюдать осторожность и по возможности избегать длительного лечения такими лекарственными средствами.
Сальметерол
Сильные CYP Р450 3A4 ингибиторы
Совместный прием кетоконазола (400 мг перорально 1 раз в сутки) и сальметерола (50 мкг ингаляционно 2 раза в сутки) у 15 здоровых добровольцев в течение 7 дней привело к существенному увеличению плазменной экспозиции сальметерола (в 1,4 раза Cmax и в 15 раз AUC). Это может приводить к увеличению количества случаев других системных эффектов от лечения сальметеролом (например, удлинение интервала Q–Tи усиленное сердцебиение) по сравнению с применением сальметерола или кетоконазола самостоятельно. Существенного клинического влияния на артериальное давление, чистоту сердечных сокращений, уровень глюкозы в крови и уровень калия в крови не выявлено. Сочетанное применение с кетоконазолом не увеличивало T½сальметерола или аккумуляцию сальметерола при повторном применении. Одновременного применения с кетоконазолом следует избегать, если только польза от применения не превышает потенциальный риск возникновения системных побочных действий при лечении сальметеролом. Вероятно, существует похожий риск взаимодействия с другими сильными ингибиторами цитохрома Р450 3A4 (например, итраконазолом, телитромицином, ритонавиром).
Умеренные CYP 3A4 ингибиторы.
Совместное применение эритромицина (500 мг перорально 3 раза в сутки) и сальметерола (50 мкг ингаляционно 2 раза в сутки) у 15 здоровых добровольцев в течение 6 дней привело к небольшому и статистически несущественному увеличению плазменной экспозиции сальметерола (в 1,4 раза Cmax и в 1,2 раза AUC). Одновременное применение с эритромицином не ассоциировалось с возникновением каких-либо побочных эффектов.
Особые указания
Лечение астмы следует проводить в соответствии с последовательной программой, состояние пациента необходимо регулярно контролировать как клинически, так и путем определения показателей функции внешнего дыхания.
Препарат Серетид® Эвохалер не предназначен для купирования острых симптомов, поскольку в таких случаях следует применять быстро- и короткодействующий ингаляционный бронходилататор (например, сальбутамол). Пациентов нужно проинформировать о том, чтобы они всегда имели под рукой препарат для купирования острых симптомов.
Не следует начинать лечение препаратом Серетид® Эвохалер пациентов во время обострения заболевания, в случае существенного или острого ухудшения состояния больного и течения болезни.
Во время лечения препаратом Серетид® Эвохалер могут возникать серьезные астма-зависимые побочные действия и обострения. Пациентам следует посоветовать продолжать лечение, но обратиться за советом к врачу, если симптомы остаются неконтролируемыми или ухудшаются после начала лечения препаратом Серетид® Эвохалер.
Более частое применение бронходилататоров короткого действия для облегчения симптомов свидетельствует об ухудшении контроля заболевания, и в таких ситуациях пациент должен обращаться к врачу.
Внезапное и прогрессирующее ухудшение контроля бронхоспастического синдрома представляет потенциальную угрозу жизни, и в таких ситуациях пациент должен незамедлительно обратиться к врачу. Не исключено, что врач назначит более высокую дозу ГКС. В случаях, если назначенная доза препарата Серетид® Эвохалер не обеспечивает адекватного контроля заболевания, пациент должен обратиться к врачу за консультацией.
При достижении контроля над симптомами бронхиальной астмы, дозу препарата Серетид® Эвохалер следует постепенно снижать. При снижении дозы важным фактором является регулярный контроль над симптомами пациента. Следует применять самую низкую эффективную дозу препарата.
Из-за опасности развития обострения лечение препаратом Серетид® Эвохалер нельзя резко прекращать пациентам с астмой; дозу препарата следует снижать постепенно под контролем врача Следует применять самую низкую эффективную дозу препарата. У больных ХОБЛ отмена препарата может сопровождаться симптомами декомпенсации и требует наблюдения врача.
Было выявлено увеличение случаев развития пневмонии на фоне приема Серетид® Эвохалер у пациентов с ХОБЛ, в связи с чем, лечащий врач должен быть внимателен к возможным клиническим симптомам проявления пневмонии у таких пациентов.
Как и другие ингаляционные препараты, содержащие кортикостероиды, Серетид® Эвохалер необходимо с осторожностью назначать пациентам с активным или латентным туберкулезом легких.
Иногда Серетид® Эвохалер при применении в высоких терапевтических дозах может вызывать нарушения сердечного ритма, например наджелудочковую тахикардию, экстрасистолию или фибрилляцию предсердий и легкое транзиторное снижение уровня калия в плазме крови. Поэтому препарат Серетид® Эвохалер следует применять с осторожностью для лечения пациентов с сердечно-сосудистыми заболеваниями, нарушениями ритма сердца, больных сахарным диабетом, тиреотоксикозом, с некорригированной гипокалиемией или пациентов, склонных к низкому уровню калия в плазме крови.
При применении симпатомиметических средств, особенно в дозах, выше рекомендованных, возможно повышение систолического давления и сердечного ритма, в связи с чем, следует соблюдать осторожность при назначении препарата Серетид® Эвохалер пациентам с сердечно-сосудистыми заболеваниями.
Применение симпатомиметиков в дозах, выше терапевтических, может привести к временному снижению уровня калия в плазме крови, поэтому препарат Серетид® Эвохалер следует с осторожностью назначать пациентам с предрасположенностью к снижению уровня калия в сыворотке.
Учитывая возможность нарушения функции надпочечников, следует с особой осторожностью переводить пациентов с пероральной стероидной терапии на лечение препаратом Серетид® Эвохалер. Любые ингаляционные ГКС могут вызывать системные эффекты, особенно при длительном применении высоких доз; следует отметить, однако, что вероятность возникновения таких симптомов намного ниже, чем при лечении пероральными ГКС. Возможные системные эффекты включают синдром Кушинга, кушингоидные черты, угнетение функции надпочечников, задержку роста у детей и подростков, снижение минеральной плотности костной ткани, катаракту и глаукому, поэтому особенно важно титровать дозу ингаляционного ГКС до минимальной дозы, которая обеспечивает поддержание эффективного контроля над симптомами заболевания.
Длительное лечение пациентов ингаляционными кортикостероидами в высоких дозах может вызывать угнетение функций коры надпочечников и острый адреналовый криз. Описаны единичные случаи возникновения угнетения функции коры надпочечников и острого адреналового криза при применении флутиказона пропионата в дозах между 500 мкг и 1000 мкг. К ситуациям, которые могут потенциально провоцировать острый адреналовый криз, относятся травмы, хирургические вмешательства, инфекции или любое быстрое снижение дозы. Симптомы обычно являются невыраженными и могут включать анорексию, боль в животе, уменьшение массы тела, повышенную утомляемость, головную боль, тошноту, рвоту, артериальную гипотензию, угнетение сознания, гипогликемию и судороги. В стрессовый период или во время проведения хирургического вмешательства следует учесть необходимость дополнительного назначения системных кортикостероидов.
После начала лечения ингаляционным флутиказона пропионатом, системные ГКС следует отменять постепенно, и такие пациенты должны иметь при себе специальную карту, содержащую указание о возможной потребности в дополнительном введении ГКС в стрессовых ситуациях.
Применение ингаляционного флутиказона пропионата должно минимизировать необходимость приема пероральных стероидов, но у пациентов при переходе с пероральных стероидов в течение определенного времени остается риск возникновения нарушений адреналового резерва. Пациенты, которые применяли кортикостероиды в высоких дозах в качестве неотложной помощи в прошлом, также подвержены этому риску. Возможность остаточной недостаточности следует всегда иметь в виду в случаях неотложной помощи и при возможных стрессовых ситуациях и следует учесть необходимость применения кортикостероидов. Перед определенными процедурами может понадобиться специальная консультация для оценки степени надпочечниковой недостаточности.
Имеются очень редкие сообщения о повышении уровня глюкозы в крови, и поэтому следует с осторожностью назначать препарат Серетид® Эвохалер пациентам с сахарным диабетом.
Применение ритонавира может значительно повысить концентрацию флутиказона пропионата в плазме крови. Поэтому сочетанного применения следует избегать, если только потенциальная польза не превышает риск возникновения системных побочных действий кортикостероидов. Также повышается риск системных побочных эффектов при сочетанном применении флутиказона пропионата с другими сильными CYP 3A Р450 3А4 ингибиторами.
По данным трехлетнего клинического исследования у пациентов с ХОБЛ выявлено увеличение количества сообщений об инфекционных заболеваниях нижних дыхательных путей (главным образом пневмония и бронхит) при применении Серетид® Эвохалер по сравнению с плацебо. В трехлетнем исследовании пациентов с ХОБЛ, больные старшего возраста, пациенты с низким индексом массы тела (<25 кг/м2) и пациенты с очень тяжелой болезнью (объем форсированного выдоха <30% должного уровня) также имели больший риск возникновения пневмонии, независимо от лечения, которое они получали. Врачи должны быть внимательными относительно возможного развития пневмонии или других инфекций нижних дыхательных путей у этой категории больных, поскольку клинические симптомы пневмонии и обострения ХОБЛ часто совпадают. Если у пациентов с ХОБЛ возникает пневмония, лечение препаратом Серетид® Эвохалер следует пересмотреть.
Данные клинического исследования безопасности сальметерола (SMART), добавляемого к проводимой терапии бронхиальной астмы, по сравнению с плацебо показали, что частота летальных исходов, обусловленных бронхиальной астмы, была выше в группе сальметерола. Результаты данного исследования показали, что у пациентов афро-американского происхождения риск развития серьезных нежелательных явлений со стороны дыхательной системы / летального исхода выше, чем у других пациентов. Неизвестно, связано ли это с фармакогенетическими или другими факторами. В этом исследовании не изучалось влияние одновременного применения ингаляционных ГКС на риск летального исхода, связанного с бронхиальной астмой.
При исследовании взаимодействия лекарственных препаратов было обнаружено, что одновременное применение системного кетоконазола усиливается действие сальметерола. Это может приводить к удлинению интервала QT и усиленному сердцебиению.
Поэтому одновременного применения с кетоконазолом и другими сильными CYP Р450 3A4 ингибиторами следует избегать, если только польза от приема не будет превышать потенциальное повышение риска системных побочных действий от лечения сальметеролом.
Следует принимать с осторожностью спортсменам, при применении препарата антидопинговые тесты показывают положительный результат.
Как и в случае с другими препаратами для ингаляционного введения, возможно развитие парадоксального бронхоспазма со значительным усилением одышки сразу после введения дозы. Данное состояние должно купироваться немедленно при помощи быстродействующих бронходилататоров короткого действия. Препарат Серетид® Эвохалер должен быть отмен незамедлительно, состояние пациента должно быть оценено, и при необходимости следует назначить альтернативную терапию.
Были выявлены побочные реакции терапии бета-2 агонистами, такие как ощущения сердцебиения, тремор и головная боль, которые имели преходящий характер и снижались по мере проведения регулярной терапии.
Дети
Под особым риском находятся подростки в возрасте до 16 лет, которые принимают флутиказона пропионат в высоких дозах (обычно >1000 мкг/сут). Возможные системные эффекты включают синдром Кушинга, кушингоидные признаки, угнетение функции надпочечников, задержку роста у детей и подростков, снижение минерализации костей, катаракту и глаукому.
Рекомендуется регулярно контролировать динамику роста детей, получающих ингаляционный кортикостероид в течение длительного времени. Поэтому важно, чтобы состояние пациента пересматривалось регулярно, и доза ингаляционного кортикостероида снижалась до минимально эффективной, что позволяет контролировать симптомы бронхиальной астмы.
Рекомендуется регулярно измерять рост детей, получающих длительное лечение ингаляционными ГКС.
Особые группы пациентов
Нет необходимости снижать дозу препарата Серетид® Эвохалер у пожилых пациентов, а также у пациентов с нарушениями функции почек или печени. В настоящий момент, нет данных о применении препарата Серетид® Эвохалер у детей в возрасте до 4 лет.
Фертильность
Нет достоверных данных о влиянии на фертильность у людей. Тем не менее, опыты, проведенные на животных, не выявили влияния на фертильность после применения препарата Серетид® Эвохалер.
Беременность
После применения препарата Серетид® Эвохалер в период беременности (от 300 до 1000 случаев) не установлено нарушения эмбрионального развития и возникновения пороков у плода, в течение первого триместрабеременности. Во время исследований, проводившихся на животных, после введения агониста β2-адренорецепторов и кортикостероидов отмечали репродуктивную токсичность.
Для лечения беременных назначают низкие эффективные дозы флутиказона пропионата для поддержания адекватного контроля симптомов бронхиальной астмы.
Применение препарата во время беременности оправдано лишь в том случае, когда ожидаемая польза для матери превышает любой возможный риск для плода или ребенка.
Период лактации
Так как при ингаляционном введении препарата Серетид® Эвохалер в рекомендованных дозах его концентрация в плазме чрезвычайна низка, предполагается, что уровень сальметерола и флутиказона в грудном молоке также незначителен, однако клинических подтверждений этим данным не существует. Применение препарата в период лактации оправдано лишь в том случае, когда ожидаемая польза для матери превышает любой возможный риск для плода или ребенка.
Особенности влияния лекарственного средства на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами
Специальных исследований не проводилось, однако влияние не предполагается.
Передозировка
Не рекомендуется превышать назначенные дозы. Важно принимать минимально эффективную дозу для поддержания контроля над заболеванием.
Симптомы: передозировка сальметерола проявляется симптомами, характерными для чрезмерной стимуляции бета2-адренорецепторов: тремором, головной болью, тахикардией, повышением систолического давления и гипокалиемией.
Острая передозировка: ингаляции флутиказона пропионата в дозах, превышающих рекомендованную дозировку, может привести к временному подавлению функции надпочечников, что обычно не требует экстренной терапии, так как функция коры надпочечников восстанавливается в течение нескольких дней. Для таких пациентов лечение флютиказоном пропионатом, путем ингаляции, должно быть продолжено в дозе, достаточной для контроля восстановления функции надпочечников при астме в течение нескольких дней, а показатели могут быть проверены путем измерения уровня кортизола в плазме.
При длительном приеме доз препарата, превышающих рекомендованные, возможно значимое подавление функции коры надпочечников. Были получены очень редкие сообщения о развитии острого адреналового криза у детей, получивших дозу флутиказона пропионата 1000 мкг в сутки и выше на протяжении нескольких месяцев или лет. У таких пациентов отмечалась гипогликемия, угнетение сознания и/или судороги.
Острый адреналовый криз может развиваться на фоне следующих состояний: тяжёлая травма, хирургическое вмешательство, инфекции, резкое снижение дозы флутиказона пропионата.
Хроническая передозировка: при хронической передозировке ингаляционного флутиказона пропионата появляется риск развития супрессии функции надпочечников.
Лечение: специфического антидота не существует. Пациенты должны находиться под наблюдением врача с оказанием поддерживающей терапии. В случае передозировки флутиказона пропионата при применении Серетид® Эвохалер терапию можно продолжать препаратом в соответствующих дозах, обеспечивающих контроль симптомов.
Форма выпуска и упаковка
Аэрозоль для ингаляций, дозированный 25/50 мкг, 25/125 мкг, 25/250 мкг.
По 120 доз препарата в алюминиевом баллоне, помещенном в пластиковый распылитель, снабженный дозирующим клапаном и защитным колпачком.
По 1 пластиковому распылителю вместе с инструкцией по применению на государственном и русском языках помещают в пачку из картона.
Условия хранения
Хранить при температуре не выше 30 °С.
Защищать от переохлаждения и прямых солнечных лучей.
Лечебный эффект препарата может снизиться при охлаждении баллончика.
Встряхните перед применением.
Баллончик находится под давлением.
Нельзя прокалывать, разбивать или бросать в огонь баллончик, даже если он пуст.
Хранить в недоступном для детей месте!
Срок хранения
2 года
Не применять после истечения срока годности, указанного на упаковке.
Условия отпуска из аптек
По рецепту
Саудалық атауы
Серетид®Эвохалер
Халықаралық патенттелмеген атауы
Жоқ
Дәрілік түрі
25/50 мкг, 25/125 мкг, 25/250 мкг дозаланған, ингаляцияға арналған аэрозоль, 120 доза
Құрамы
Препараттың бір дозасының құрамында
белсенді заттар: 36.3 мкг сальметерол ксинафоаты (25 мкг сальметеролға баламалы) және 50 мкг немесе 125 мкг немесе 250 мкг флутиказон пропионаты,
қосымша заттар - 1,1,1,2-тетрафторэтан (пропеллент HFA-134a), озонға қауіпсіз.
Сипаттамасы
Дозалайтын клапанмен және қорғағыш қалпақшамен жабдықталған пластик бүріккішке салынған алюминий баллон.
Баллонда ақ немесе ақ дерлік суспензия бар.
Фармакотерапиялық тобы
Тыныс жолдарының обструкциялық ауруларын емдеуге арналған препараттар. Ингаляциялық симпатомиметиктер. Тыныс алу жолдарының обструкциялық ауруларын емдеуге арналған басқа препараттармен біріктірілген симпатомиметиктер. Сальметерол және тыныс алу жолдарының обструкциялық ауруларын емдеуге арналған басқа да препараттар.
АТХ коды R03АК06
Фармакологиялық қасиеттері
Фармакокинетикасы
Сальметеролды және флутиказон пропионатын бір мезгілде ингаляциялық енгізу осы заттардың әрқайсысының фармакокинетикасына ықпалын тигізбейді.
Сальметерол
Сальметерол өкпе деңгейінде жергілікті әсер береді, сондықтан оның плазмадағы деңгейі емдік әсерін анықтай алмайды. Сальметеролдың фармакокинетикасы жөніндегі деректер шектеулі, өйткені оны емдік дозаларда ингаляциялық енгізуден кейін плазмадағы препараттың өте төмен концентрацияларын (200 пикограмм/мл немесе азырақ) анықтау техникалық тұрғыдан қиын. Сальметерол ксинафоатын жүйелі түрде ингаляциялық қолданған кезде жүйелік қан ағынында гидроксинафтой қышқылы 100 нг/мл-ге дейінгі концентрацияларда анықталады. Бұл концентрациялар токсикологиялық зерттеулер кезінде анықталған стационарлық концентрациялардан шамамен 1000 есе төмен. Тыныс жолдарының обструкциясы бар пациенттерде оның жүйелі режимде ұзақ мерзім (12 айдан көбірек) қолданғанда жағымсыз әсерлер байқалған жоқ.
Іn vitro зерттеулерде сальметеролдың көбіне P450 3A4 (CYP3A4) цитохромы жүйесінің жәрдемімен ά-гидроксисальметеролға дейін метаболизденуі көрініс берді.
Кетоконазолмен (400 мг) бірге 7 күн бойы бірге тағайындау, кейіннен жинақталуынсыз, плазмада сальметерол экспозициясының едәуір артуын туындатады («Айрықша нұсқаулар» және «Дәрілермен өзара әрекеттесуі» бөлімін қараңыз).
Флутиказон пропионаты
Ингаляциялық енгізуден кейін флутиказон пропионатының абсолютті биожетімділігі препаратты жеткізу жүйесіне байланысты 5-тен 11%-ға дейінді құрайды. Демікпесі және өкпенің созылмалы обструкциялық ауруы (ӨСОА) бар пациенттерде ингаляциялық енгізген кезде флютиказон пропионатының жүйелік әсерінің өте төмен болатындығы байқалады.
Жүйелік сіңірілуі көбіне өкпеде жүреді. Деммен тартылатын дозаның бір бөлігі жұтылуы мүмкін, бірақ оның жүйелік әсері бауыр арқылы алғаш өткен кезде қарқынды түрде метаболизденуі салдарынан өте аз болады. Ішке қабылдаған кезде флутиказон пропионатының биожетімділігі 1%-дан азды құрайды. Ингаляцияланған доза шамасы мен флутиказон пропионатының жүйелік әсері арасында тікелей тәуелділік бар.
Флутиказон пропионатының таралу көлемі үлкен (300 л), плазма ақуыздарымен байланысуы жоғары – 91%.
Флутиказон пропионаты жүйелік қан ағынынан, негізінен, Р450 цитохромы жүйесінің CPY3А4 ферментінің жәрдемімен белсенді емес туындысына дейін биотрансформациялануы нәтижесінде тез шығарылады. Флутиказон пропионатын және CPY3А4 ферментінің тежегіштерін бір мезгілде тағайындаған кезде сақтық танытқан жөн, өйткені флутиказон пропионатының жүйелік әсері күшеюі мүмкін.
Флутиказон пропионатының плазмалық клиренсі жоғары (1150 мл/мин). Жартылай шығарылу кезеңі шамамен 8 сағатты құрайды. Флутиказон пропионатының бүйректік клиренсі мардымсыз (0.2%-дан азырақ), және метаболиттің 5%-дан азы несеппен бірге шығарылады.
Фармакодинамикасы
Серетид®Эвохалер – құрамында әсер ету механизмі әртүрлі және b-агонистерін және ингаляциялық кортикостероидтарды қолданудың өте қолайлы режимін қамтамасыз ететін сальметерол және флутиказон пропионаты бар біріктірілген препарат. Сальметерол бронхтың түйілуінің туындауын болдырмайды, флутиказон пропионаты сыртқы тыныс алу функциясын жақсартады және жағдайдың өршуіне жол бермейді.
Сальметерол
Сальметерол – әсері етуі ұзаққа созылатын (12 сағ.) b2-адренорецепторлардың селективті агонисі. Сальметеролдың молекуласының бүйір тізбегі ұзын болады, ол рецептордың сыртқы аймағымен байланысады. Сальметерол гистамин-индукцияланған бронх түйілуінің алдын алуда тиімді, бронхтың дилатациясын туындатады, бронхтардың аса жоғары реактивтілігін азайтады. Толық жасушалардың гистамин, лейкотриендер және простагландин D2 сияқты жеңіл медиаторларының тіндерде босап шығуын ұзақ уақыт тежейді.
Деммен бірге ішке тартылатын аллергендерге туындаған реакциялардың ерте және кеш сатыларын басады. Бір дозаны енгізгеннен кейін кеш сатысының басылуы 30 сағатқа дейін созылады. Сальметеролды бір реттік қабылдау бронхиалды асқын жауапты бәсеңдетеді, бұл сальметеролдың, бронхты кеңейтпейтін қосымша қасиетін білдіреді, бірақ осы қасиеттің клиникалық маңызы белгісіз. Бұл механизмнің кортикостероидтардың қабынуға қарсы әсерінен айырмашылықтары бар.
Флутиказон пропионаты
Флутиказон пропионаты жергілікті әсер ететін ГКС тобына жатады және ұсынылған дозаларда ингаляциялық енгізген кезде өкпеде қабынуға қарсы әсер береді, бұл симптомдардың айқындылығының азаюына және демікпенің өршу жиілігінің төмендеуіне әкеледі. Флутиказон пропионатының әсері жүйелік әсер беретін ГКС-ке тән жағымсыз реакциялармен қатар жүрмейді.
Флутиказон пропионатын өте жоғары дозаларда ингаляция түрінде ұзақ қолданған кезде бүйрекүсті безі қыртысы гормондарының тәуліктік секрециясы ересектерде және балаларда қалып шегінде қалады. Басқа ингаляциялық ГКС қабылдап жүрген пациенттерді флутиказон пропионатын қабылдауға ауыстырғаннан кейін бүйрекүсті безі қыртысы гормондарының тәуліктік секрециясы, бұның алдында ішке ГКС қабылдағанына қарамастан, біртіндеп қалпына келеді. Бұл флутиказон пропионатын ингаляциялық қолдану аясында бүйрекүсті бездері функциясының қалпына келгенін көрсетеді. Флутиказон пропионатын ұзақ қолданған кезде бүйрекүсті бездері қыртысының резервті функциясы қалып шегінде қалады, бұл стимуляциялық тестінің нәтижелерімен айғақталады. Алайда жүргізілген емнен кейін бүйрекүсті бездері қыртысының резервті функциясы төмендеуінің қалдығы ұзақ уақытқа сақталуы мүмкін екендігін ескеру қажет.
Қолданылуы
- демікпені жүйелі түрде емдеуге (тыныс жолдарының қайтымды обструкциясы):
· ұзақ әсерлі бета-адренорецепторлар агонистерінің және ингаляциялық ГКС-тің демеуші дозаларын қабылдап жүрген пациенттерде
· ингаляциялық ГКС-пен емдеу аясында ауру симптомдары сақталатын пациенттерде
· бронходилататорлармен жүйелі ем қабылдап жүрген және ингаляциялық ГКС-ті керек ететін пациенттерде.
- созылмалы бронхитті және өкпе эмфиземасын қоса, ӨСОА (өкпенің созылмалы обструкциялық ауруы) кезінде демеуші ем ретінде, бұл пациенттердің өлімге ұшырау жағдайларын төмендетеді.
Қолдану тәсілі және дозалары
Серетид®Эвохалер тек ингаляция жасауға ғана арналған.
Пациент, Серетид® Эвохалер препаратынан алынатын әсер тиімді болуы үшін, тіпті симптомдар жоқ болғанның өзінде, оны жүйелі түрде қолданғаны жөн екендігінен хабардар болуы тиіс.
Пациенттер Серетид® Эвохалер препаратының тиімді дозасын сақтау мақсатында дәрігерге жүйелі түрде тексерілуі тиіс, және препарат дозасы тек дәрігердің нұсқауымен ғана өзгертілуі мүмкін.
Демікпе (тыныс алу жолдарының қайтымды обструкциясы)
Доза тиімді ең төмен дозаға жеткенше титрленуі тиіс, мұндайда демікпе симптомдарын тиімді бақылау сақталады. Препаратты тәулігіне екі рет қабылдау арқылы бақылауға қол жеткізгеннен кейін препаратты күніне бір рет қабылдауға көшу үшін дозаны әрі қарай титрлеу қажет.
Ұзақ әсерлі β2-агонистерді қолдану қажет болатын пациенттерді емдеу үшін балама ретінде Серетид® Эвохалер препаратының дозасын, егер дәрігердің пікірі бойынша, ауру симптомдарының айқындылығы талапқа сай бақылануы сақталатын болса, тәулігіне 1 рет қабылдауға дейін төмендетуге болады. Серетид® Эвохалер препаратын қабылдау уақыты симптомдардың жиілігімен және айқындылығымен анықталады. Егер пациенттің анамнезінде түнгі ұстамалар бар болса, бұл бір реттік дозаны ұйқыға жатар алдында қолданған жөн, егер анамнезінде ұстамалар күндіз жиі білінген болса, дозаны таңертең қолданады.
Пациентке Серетид® Эвохалер препаратының құрамында оның ауруының ауырлығына сәйкес келетін флутиказон пропионатының дозасы бар шығарылым түрін тағайындаған жөн. Серетид® Эвохалер 25/50 мкг препаратының дозасы ересектер мен балаларда демікпенің ауыр түрін емдеуге арналмағандығын айта кеткен жөн. Демікпесі бар науқастарды емдеу үшін флутиказон пропионатының (FP) басқа ингаляциялық кортикостероидтардың тәуліктік дозасының жартысына сәйкес дозада тиімді болып табылатындығын ескеру керек.
Егер пациентте ингаляциялық кортикостероидтармен монотерапия жүргізу жәрдемімен ауруды талапқа сай бақылауға қол жеткізу мүмкін болмаса, кортикостероидтың баламалы дозасында сальметеролмен және флутиказон пропионатымен біріктіріп емдеуге ауысу бронх демікпесін бақылаудың жақсаруына әкелуі мүмкін. Ингаляциялық кортикостероидпен монотерапия бронх демікпесінің талапқа сай бақылануын қамтамасыз ететін пациенттерді сальметеролдың және флутиказон пропионатының біріктірілімімен ингаляциялық емге ауыстыру, бронх демікпесін бақылаудың жоғалуынсыз, кортикостероид дозасын төмендетуге мүмкіндік береді.
Ересектер және 12 жастағы және одан үлкен жасөспірімдер:
25 мкг сальметерол және 50 мкг флутиказон пропионатымен күніне екі рет екі ингаляция
немесе
25 мкг сальметерол және 125 мкг флутиказон пропионатымен күніне екі рет екі ингаляция
немесе
25 мкг сальметерол және 250 мкг флутиказон пропионатымен күніне екі рет екі ингаляция.
4 жастағы және одан үлкен балалар:
25 мкг сальметерол мен 50 мкг флутиказон пропионатын күніне екі рет екі ингаляция.
Серетид® Эвохалер препаратын 4 жастан кіші балаларға қолдану жөнінде деректер жоқ.
Серетид® Эвохалер препаратымен жасалған ингалятордағы флутиказон пропионатының ең жоғары дозасы балаларда күніне екі рет 100 микрограмм құрайды.
Препаратты 4 жасқа дейінгі балаларға қолдану жөнінде деректер жоқ.
Орташа персистерленетін бронх демікпесі (симптомдардың күн сайын пайда болуы, оларды тез жою және ауа көлемін орташадан ауыр дәрежеге дейін шектеу үшін дәрілерді күн сайын қолдану) бар ересектерді және балаларды емдеу үшін Серетид® Эвохалер препаратын, егер ауру симптомдарын тез бақылауға қол жеткізу қажет болса, бастапқы демеуші ем ретінде қолдануға болады. Мұндай жағдайларда препаратты 25 мкг сальметерол мен 50 мкг флутиказон пропионатымен тәулігіне 2 рет екі ингаляция болатын бастапқы дозада қолдану ұсынылады. Бронх демікпесі симптомдарын бақылауға қол жеткізгеннен кейін емдеуді қайта қарастырған және науқасты ингаляциялық кортикостероидпен дербес емдеуге ауыстыру жөніндегі мәселені шешкен жөн. Науқасты емдеу қайта қарастырылатын болғандықтан, функциялық жағдайына баға беруді үнемі жүргізген жөн.
Бір немесе екі ауырлық критерийі жоқ болған жағдайда, бастапқы демеуші ем ретінде ингаляциялық флутиказон пропионатын дербес қабылдаумен салыстырғанда, Серетидты® қолданудың анық артықшылығы көрінбеді. Ингаляциялық кортикостероидтар көптеген пациенттерді емдеу үшін бірінші тізбекті препараттар болып табылады. Серетид® Эвохалер препаратын жеңіл дәрежедегі бронх демікпесін емдеудің бастапқы кезеңінде тағайындамайды. 50 мкг/25 мкг дозадағы Серетид® Эвохалер ауыр бронх демікпесі бар ересектерді және балаларды емдеу үшін тиімсіз. Ауыр бронх демікпесі бар пациенттерді емдеу үшін алдымен кез келген белгіленген біріктірілімді қолданар алдында ингаляциялық кортикостероидтың тиісті дозасын анықтап алу ұсынылады.
Өкпенің созылмалы обструкциялық ауруы (ӨСОА)
Ересектер
Ұсынылатын ең жоғары доза тәулігіне 2 рет 2 ингаляция (25 мкг сальметерол және 250 мкг флутиказон пропионаты).
Пациенттердің жеке топтары: егде жастағы немесе бүйрек және бауыр функциясы бұзылған пациенттерде дозаны түзетудің қажеттілігі жоқ.
Ингаляторды қолдану жөніндегі нұсқаулық
Ингаляторды тексеру:
Алғаш қолданар алдында қалпақшаның бүйірін жайлап қыса отырып, мүштіктің қалпақшасын алу қажет, ингаляторды мұқият сілкілеу және, талапқа сай жұмыс жасап тұрғанына көз жеткізу үшін, доза есептегішінде 120 саны көрінгенге дейін, ауаға бір рет бүрку керек. Ингалятордан бөгде заттарды жою және ингалятордың ішіндегі заттың біркелкі араласуы үшін, ингаляторды мұқият сілкілеу қажет.
Егер ингалятор бір аптадан астам бойы пайдаланылмаған болса, ауаға екі рет бүрку керек. Ингаляторды әрбір пайдаланған сайын, пайдаланылған дозалардың мөлшері азаяды.
Ингалятор қалай пайдаланылады:
1. Қалпақшаның бүйірін сәл қыса отырып, мүштіктің қалпақшасын алу керек.
2. Мүштікті қоса, ингаляторды сыртынан және ішінен, онда бөгде заттардың бар-жоқтығын қарап көру керек.
3. Құрылғының сыртынан кез келген бөгде заттарды жою және ингалятордың ішіндегі затты біркелкі араластыру үшін ингаляторды мұқият сілкілеу керек.
4. Бас бармақты мүштіктің негізіне қойып, ингаляторды бас бармақ пен қалған саусақтардың арасында тігінен ұстау керек.
5. Демді қаншалықты мүмкін болса, соншалықты терең шығару керек, содан кейін мүштікті ауызға тістердің арасына қойып, оның айналасын ерінмен қаусыра қымқырып, бірақ тістемей ұстау керек.
6. Ауыз арқылы дем алу басталысымен бүркуді бірден жүзеге асыру үшін ингалятордың төбесін басады, мұндайда терең және баяу дем алуды жалғастыру керек.
7. Демді кідірте отырып, ингаляторды ауыздан шығарып алады және саусақты ингалятордың төбесінен алады. Демді қаншалықты мүмкін болғанша, соншалықты терең ұстап тұруды жалғастырады.
8. Екінші бүркуді жүзеге асыру үшін ингаляторды тігінен ұстайды және шамамен30 секундтан кейін 2 – 6 қадамды қайталайды.
9. Препаратты пайдаланғаннан кейін ауызды шайыңыз да, суды түкіріп тастаңыз.
10. Мүштіктің қалпақшасын керекті күйіне келтіріп қысу және сарт еткізіп жабу керек.
Маңызды
4, 5 және6 сатыларды жасаған кезде асықпау керек. Тура бүркуді жасар алдында дем алуды қаншалықты мүмкін болғанынша, соншалықты баяу бастау өте маңызды. Алғашқыда айна алдында бірнеше рет жаттығып көруге болады. Егер ингалятордың төбесінен немесе ауыз айналасынан «бұлт» пайда болса, әрекетті 2 сатыдан бастап қайталау қажет.
Пациенттер дозаның индикаторы 020 көрсеткен кезде аэрозольді ауыстыру туралы ойлануы керек. Препараттың барлық дозасы пайдаланылған кезде индикатор 000 санын көрсетеді. Аэрозольді 000 көрсеткішке дейін ауыстырған жөн.
Егер дәрігер ингаляторды қолдану жөнінде басқа нұсқаулар берсе, соны басшылыққа алған жөн. Қиындық пайда болған жағдайда оны дәрігерге айтыңыз.
Балалар
Кішкентай балаларға ингаляторды пайдаланғанда ересектердің жәрдемі керек болады. Сәбиден демді шығаруын сұраған және сәби демін алуды бастау бойына бірден бүркуді жүзеге асырған жөн. Техниканы бірге меңгеруге болады. Жасы үлкен балалар немесе қолы әлсіз адамдар ингаляторды екі қолымен ұстауы тиіс. Екі сұқ саусақты ингалятордың төбесіне, ал екі бас бармақты мүштіктің төменгі негізіне қойып ұстайды.
Тазалау:
Ингалятордыаптасына кем дегенде бір рет тазалаған жөн.
1. Мүштіктің қалпақшасын алыңыз.
2. Баллонды пластик корпусынан шығармаңыз.
3. Мүштіктің ішкі және сыртқы бетін, пластик корпусты құрғақ матамен немесе салфеткамен сүртіңіз.
4. Мүштіктің қалпақшасын орнына қойыңыз.
МЕТАЛЛ БАЛЛОНДЫ СУҒА САЛМАҢЫЗ.
Жағымсыз әсерлері
Төменде препараттың әрбір белсенді компоненті – сальметеролға және флутиказон пропионатына жағымсыз реакциялар берілген. Осы препараттар біріктірілімінің жағымсыз реакцияларының бейіні әрбір компонентке болатын жекелей реакцияларға ұқсас.
Өте жиі 10-нан ≥ 1, жиі 100-ден ≥ 1 және 10-нан < 1, жиі емес 1000-нан ≥ 1 және 100-ден < 1, сирек 10000-нан ≥ 1 және 1,000-нан < 1; өте сирек 10000-нан < 1.
Өте жиі
- бас ауыру
- назофарингит
Жиі
- ауыз қуысының және жұтқыншақтың кандидозы
- пневмония (ӨСОА бар пациенттерде)
- бронхит
- ауыз-жұтқыншақтың шырышты қабығының тітіркенуі
- гипокалиемия
- дауыстың қарлығуы, дисфония
- бұлшықет құрысулары, сынулар,
- гематомалар
- синусит
- тремор
Жиі емес
- терінің аллергиялық реакциялары
- ентігу
- жүрек қағысының жиілеуі, тахикардия,
Сирек
- өңеш кандидозы
Өте сирек
- бронхтың әдеттен тыс түйілуі
- жүрекшелер фибрилляциясы
- гипергликемия
- катаракта, глаукома
- анафилаксиялық реакциялар (анафилаксиялық шокты қоса)
- ангионевроздық ісіну (әсіресе беттің және ауыз-жұтқыншақтың ісінуі)
- Кушинг синдромы, бетте кушингоидтық белгілер, бүйрекүсті бездері функциясының тежелуі, бойдың өсуінің балалар мен жасөспірімдерде кідіруі, сүйек тінінің минералды тығыздығының төмендеуі
- мазасыздық, ұйқының бұзылуы, мінез-құлықтың өзгеруі, жоғары белсенділік пен ашушаңдық (әсіресе балаларда)
- депрессия, озбырлық (әсіресе балаларда)
- жүрек ырғағының бұзылуы (қарыншаүстілік тахикардияны және экстрасистолияны қоса)
- артралгия, миалгия
Кейбір жағымсыз әсерлердің сипаттамасы.
β2-агонистермен емдеген кезде тремор, жүрек қағуының субъективті түрде сезілуі, бас ауыру сияқты жағымсыз әсерлері жөнінде мәлімделді, алайда олар өткінші және үнемі қолданғанда олардың айқындылығы азаяды. Серетид®Эвохалер препаратының құрамындағы флутиказон пропионаты кейбір пациенттерде дауыстың қарлығуын және ауыз қуысы мен тамақтың кандидозын туындатуы мүмкін. Қарлығу мен кандидоз көріністерінің жиілігі ингаляторды қолданғаннан кейін ауызды және тамақты шаюмен төмендеуі мүмкін. Симптоматикалық кандидозды, Серетид® Эвохалер препаратын қолдануды тоқтатпай-ақ, зеңге қарсы препараттармен емдеу қажет.
Бала жасындағы пациенттер.
Балалар мен жасөспірімдерде Кушинг синдромы, бетте кушингоидтық белгілер, бүйрекүсті бездері функциясының тежелуі, бойдың балалар мен жасөспірімдерде өсуінің кідіруі қамтылатын жүйелік әсерлер болуы мүмкін. Балаларда сондай-ақ үрейлену сезімі, ұйқының бұзылуы және мінез-құлықтың бұзылулары, аса жоғары белсенділік пен қозуды қоса, пайда болуы мүмкін.
Қолдануға болмайтын жағдайлар
- препарат компоненттеріне жоғары сезімталдық
- 4 жасқа дейінгі балаларға
Дәрілермен өзара әрекеттесуі
Пациентке өте қажет болатын жағдайларды қоспағанда, селективті емес және селективті бета-адреноблокаторларды қолдануға жол бермеген жөн.
Құрамында басқа бета-адренергиялық препараттар бар дәрілік заттармен бірге қолданудың потенциалды β2-аддитивтік әсері болуы мүмкін.
Флутиказон пропионаты
Әдеттегі жағдайларда флутиказон пропионатымен ингаляция жасау, Р450 3А4 цитохромының ықпалымен ішекте және бауырда «алғаш» өту кезінде метаболизмнің қарқынды және жүйелік клиренсінің жоғары болуы салдарынан, оның плазмадағы концентрацияларының төмендеуімен қатар жүреді. Осының арқасында, флутиказон пропионатының қатысуымен клиникалық тұрғыдан маңызды өзара әрекеттесудің болуы екіталай.
Дәрілік өзара әрекеттесулеріне жүргізілген зерттеу ритонавир (Р450 3А4 цитохромының белсенділігі жоғары тежегіші) қан плазмасындағы флутиказон пропионатының концентрациясын едәуір арттыруы мүмкін екендігін, соның салдарынан сарысулық кортизолдың концентрациясының едәуір төмендейтінін көрсетті. Ингаляциялық флутиказон пропионатына қатысты мұндай ақпарат жоқ, бірақ қан плазмасында флутиказон пропионатының деңгейі едәуір жоғарылайды деп күтіледі. Флутиказон пропионаты мен ритонавирді бір мезгілде қабылдаған пациенттерде клиникалық тұрғыдан маңызды өзара әрекеттесулер жөнінде мәлімдемелер бар. Бұл өзара әрекеттесу Кушинг синдромы және бүйрекүсті функциясының тежелуі сияқты жағымсыз әсерлерді туындатты. Айтылғандарды ескеріп, пациент үшін потенциалды пайдасы ГКС-тің жүйелік жағымсыз әсерлері қаупінен басым болатын жағдайлардан басқасында,флутиказон пропионаты мен ритонавирді бір мезгілде қолдануға жол бермеген жөн.
Дені сау еріктілердің қатысуымен Р450 3A4 цитохромының күшті тежегішімен, кетоконазолмен жүргізілген аздаған зерттеу деректері бойынша, 1 ингаляциядан кейін флутиказон пропионатының экспозициясы 150%-ға артты, бұл флутиказон пропионатын дербес қолданумен салыстырғанда, кортизол деңгейінің көбірек төмендеуін туындатты. Р450 3A4 цитохромының басқа күшті тежегішімен (итраконазол сияқты) бірге қабылдау флутиказон пропионатының жүйелік экспозициясын және жүйелік жағымсыз әсерлердің пайда болу қаупін арттырады деп күтіледі. Сақтық таныту және мүмкіндігінше мұндай дәрілік заттармен ұзақ емдеуге жол бермеу ұсынылады.
Сальметерол
Күшті CYP Р450 3A4 тежегіштері
Дені сау 15 еріктінің 7 күн бойы кетоконазолды (тәулігіне 1 рет пероральді түрде 400 мг) және сальметеролды (тәулігіне 2 рет ингаляциялық түрде 50 мкг) бірге қабылдауы сальметеролдың плазмалық экспозициясының елеулі (Cmax 1,4 есе және AUC 15 есе) артуына әкелді. Бұл, сальметеролды немесе кетоконазолды дербес қолданумен салыстырғанда, сальметеролмен емдеуден басқа да жүйелік әсерлер санының артуына (мысалы, Q–T аралығының ұзаруы және жүрек қағуының күшеюі) әкеп соғуы мүмкін. Артериялық қысымға, жүректің жиырылу жиілігіне, қандағы глюкоза деңгейіне және қандағы калий деңгейіне елеулі клиникалық ықпалы байқалған жоқ. Кетоконазолмен үйлестіріп қолдану сальметеролдың T½ немесе қайталап қолданғанда сальметеролдың жиналып қалуын арттырған жоқ. Кетоконазолмен бір мезгілде қолдануға, егер қолданудың пайдасы сальметеролмен емдеген кездегі жүйелік жағымсыз әсерлердің пайда болуының потенциалды қаупінен басым болмаса, жол бермеген жөн. Р450 3A4 цитохомының басқа да күшті тежегіштерімен (мысалы, итраконазолмен, телитромицинмен, ритонавирмен) өзара әрекеттесуіне ұқсас қауіп болуы мүмкін.
Орташа CYP 3A4 тежегіштері.
Дені сау 15 еріктіге 6 күн бойы эритромицинді (тәулігіне 3 рет пероральді түрде 500 мг) және сальметеролды (тәулігіне 2 рет ингаляциялық түрде 50 мкг) бірге қолдану сальметеролдың плазмалық экспозициясының аздаған және статистикалық тұрғыдан елеусіз (Cmax 1,4 есе және AUC 1,2 есе) артуына әкелді. Эритромицинмен бір мезгілде қолдану қандай да бір жағымсыз әсерлердің пайда болуымен астаспады.
Айрықша нұсқаулар
Демікпені емдеуді дәйекті бағдарламаға сәйкес жүргізген жөн, пациенттің жағдайын клиникалық тұрғыдан да, сонымен қатар сыртқы тыныс функциясының көрсеткіштерін анықтау жолымен де үнемі бақылап отыру қажет.
Серетид® Эвохалер препараты жедел симптомдарды басуға арналмаған, өйткені мұндай жағдайларда тез- және қысқа әсерлі ингаляциялық бронходилататорды (мысалы, сальбутамол) қолданған жөн. Пациенттерді жедел симптомдарды басуға арналған препарат әрдайым қолдарында болуы керек екендігінен хабардар ету керек.
Пациенттерді ауру өршіген кезде, науқастың жағдайы едәуір немесе қатты нашарлаған жағдайда және ауру барысында Серетид® Эвохалер препаратымен емдеуді бастамаған жөн.
Серетид® Эвохалер препаратымен емдеу кезінде ауыр демікпеге байланысты жағымсыз әсерлер және өршулер пайда болуы мүмкін. Пациенттерге емдеуді жалғастыруға, бірақ егер симптомдар Серетид® Эвохалер препаратымен емдеуден кейін бақылауға келмейтін болса немесе нашарласа, кеңес алу үшін дәрігерге қаралуы керектігіне кеңес берген жөн.
Симптомдарды жеңілдету үшін қысқа әсерлі бронходилататорларды өте жиі қолдану ауруды бақылаудың нашарлағанын айғақтайды, және мұндай жағдайларда пациент дәрігерге қаралуы тиіс.
Бронхтың түйілу синдромын бақылаудың кенеттен және үдеп нашарлауы өмірге потенциалды қауіп төндіреді, және мұндай жағдайларда пациент кідіртпей дәрігерге қаралуы тиіс. Дәрігердің ГКС-тің өте жоғары дозасын тағайындайтынын жоққа шығаруға болмайды. Егер Серетид® Эвохалер препаратының тағайындалған дозасы аурудың талапқа сай бақылануын қамтамасыз етпесе, пациент кеңес алу үшін дәрігерге қаралуы тиіс.
Бронх демікпесінің симптомдарын бақылауға қол жеткізу үшін Серетид® Эвохалер препаратының дозасын біртіндеп төмендеткен жөн. Дозаны төмендеткен кезде пациенттегі симптомдарды үнемі бақылап отыру маңызды фактор болып табылады. Препараттың тиімді ең төмен дозасын қолданған жөн.
Өршудің даму қауіптілігіне байланысты Серетид® Эвохалер препаратымен емдеуді демікпесі бар пациенттерде күрт тоқтатуға болмайды; препарат дозасын дәрігердің бақылауымен біртіндеп төмендету керек. Препараттың тиімді ең төмен дозасын қолданған жөн. ӨСОА бар науқастарда препаратты қабылдауды тоқтату декомпенсация симптомдарымен қатар жүруі мүмкін және дәрігердің бақылауын қажет етеді.
ӨСОА бар пациенттерде Серетид® Эвохалер қабылдау аясында пневмонияның даму жағдайларының артқаны байқалды, осыған байланысты емдеуші дәрігер мұндай пациенттерде пневмония көріністерінің ықтимал клиникалық симптомдарына көңіл бөлуі тиіс.
Құрамында кортикостероидтар бар басқа да ингаляциялық препараттар сияқты, Серетид® Эвохалер препаратын өкпенің белсенді немесе жасырын туберкулезі бар пациенттерге сақтықпен тағайындау қажет.
Жоғары емдік дозаларда қолданған кезде кейде Серетид® Эвохалер ™ жүрек ырғағының бұзылуларын, мысалы, қарыншаүстілік тахикардияны, экстрасистолияны немесе жүрекшелердің фибрилляциясын және қан плазмасында калий деңгейінің жеңіл транзиторлы төмендеуін туындатуы мүмкін. Сондықтан Серетид®Эвохалер препаратын жүрек-қантамыр аурулары, жүрек ырғағының бұзылулары бар пациенттерді, қант диабеті,тиреотоксикозы, түзетілмеген гипокалиемиясы бар науқастарды немесе қан плазмасында калий деңгейінің төмендеуіне бейім пациенттерді емдеу үшін сақтықпен қолданған жөн.
Симпатомиметикалық дәрілерді, әсіресе ұсынылғаннан жоғары дозаларда, қолданғанда систолалық қысым және жүрек ырғағы жоғарылауы мүмкін, осыған байланысты Серетид® Эвохалер препаратын жүрек-қантамыр аурулары бар пациенттерге тағайындаған кезде сақ болған жөн.
Емдік дозадан жоғары симпатомиметиктерді қолдану қан плазмасында калий деңгейінің уақытша төмендеуіне әкелуі мүмкін, сондықтан Серетид® Эвохалер препаратын сарысудағы калий деңгейінің төмендеуіне бейім пациенттерге сақтықпен тағайындаған жөн.
Бүйрекүсті бездері функциясының бұзылуы мүмкін екендігін ескеріп, пациенттерді пероральді стероидты емнен Серетид®Эвохалер препаратымен емдеуге ауыстырғанда аса сақ болған жөн. Кез келген ингаляциялық ГКС-ті әсіресе жоғары дозаларда ұзақ қолданғанда жүйелік әсерлерді туындатуы мүмкін; алайда осындай симптомдардың пайда болу мүмкіндігінің пероральді ГКС-пен емдеген кездегіден төмен болатындығын айта кеткен жөн. Ықтимал жүйелік әсерлер Кушинг синдромын, кушингоидтық белгілерді, бүйрекүсті бездері функциясының тежелуін, бойдың өсуінің балалар мен жасөспірімдерде кідіруін, сүйек тінінің минералды тығыздығының төмендеуін, катарактаны және глаукоманы қамтиды, сондықтан ингаляциялық ГКС дозасын ауру симптомдарының тиімді бақылануын қамтамасыз ететін ең төмен дозаға дейін титрлеу аса маңызды.
Пациенттерді ұзақ уақыт ингаляциялық кортикостероидтардың жоғары дозаларымен емдеу бүйрекүсті безі қыртысы функциясының тежелуін және жедел адреналды кризді туындатуы мүмкін. Флутиказон пропионатының 500 мкг және 1000 мкг арасындағы дозаларын қолданған кезде бүйрекүсті безі қыртысы функциясының және жедел адреналды криздің пайда болуының жекелеген жағдайларының болғаны сипатталған. Жедел адреналды кризді потенциалды түрде өршітуі мүмкін жағдайларға жарақаттар, хирургиялық араласымдар, инфекциялар немесе дозаның кез келген тез төмендеуі жатады. Симптомдар әдетте айқын емес және анорексияны, іштің ауыруын, дене салмағының азаюын, қатты қажуды, бастың ауыруын, жүректің айнуын, құсуды, артериялық гипотензияны, сананың тежелуін, гипогликемияны және құрысуды қамтуы мүмкін. Күйзеліс кезеңінде немесе хирургиялық араласым жүргізу кезінде жүйелік кортикостероидтарды қосымша тағайындау қажеттілігін ескерген жөн.
Ингаляциялық флутиказон пропионатымен емдеуді бастағаннан кейін, жүйелік ГКС-ті біртіндеп тоқтатқан жөн, және мұндай пациенттерде күйзеліс жағдайларында КГС-ті қосымша енгізудің ықтимал қажеттілігі жөнінде көрсетілімі бар арнайы карта болуы тиіс.
Ингаляциялық флутиказон пропионатын қолдану пероральді стероидтарды қабылдау қажеттілігін барынша азайтуы тиіс, бірақ пациенттерде пероральді стероидтарды қабылдаудан ауысқан кезде белгілі бір уақыт ішінде адреналды қордың бұзылуларының пайда болу қаупі сақталып қалады. Бұрын шұғыл жәрдем ретінде кортикостероидтарды жоғары дозаларда қолданған пациенттер де осы қауіпке тап болды. Шұғыл жәрдем жағдайларында және ықтимал күйзеліс жағдайларында қалыс қалған жеткіліксіздіктің болуы мүмкін екендігін білген және кортикостероидтарды қолданудың қажет екендігін ескерген жөн. Белгілі бір емшаралар алдында бүйрекүсті функциясы жеткіліксіздігінің дәрежесіне баға беру үшін арнайы кеңес алу жүзеге асырылуы мүмкін.
Қанда глюкоза деңгейінің жоғарылағаны жөнінде өте сирек мәлімдемелер бар, сондықтан Серетид®Эвохалер препаратын қант диабеті бар пациенттерге абайлап тағайындаған жөн.
Ритонавирді қолдану қан плазмасында флутиказон пропионатының концентрациясын едәуір арттыруы мүмкін. Сондықтан біріктіріп қолдануға, егер потенциалды пайдасы кортикостероидтардың жүйелік жағымсыз әсерлерінің пайда болу қаупінен басым болмаса, жол бермеген жөн. Сондай-ақ флутиказон пропионатын басқа күшті CYP 3A Р450 3А4 тежегіштерімен біріктіріп қолданғанда жүйелік жағымсыз әсерлер қаупі жоғарылайды.
ӨСОА бар пациенттерді үш жылдық клиникалық зерттеу деректері бойынша, плацебомен салыстырғанда, Серетид® Эвохалер препаратын қолданған кезде төменгі тыныс жолдарының инфекциялық аурулары (негізінен, пневмония және бронхит) жөнінде мәлімдемелер санының артқаны байқалды. ӨСОА бар пациенттерге жүргізілген үш жылдық зерттеуде жасы үлкен науқастарда, дене салмағының индесі төмен (<25 кг/м2) пациенттерде және ауруы өте ауыр (қарқынды тыныс шығару көлемі тиісті деңгейдің <30%-ы) пациенттерде, қабылдаған емдеріне қарамай-ақ, пневмонияның пайда болу қаупі үлкен болды. Пневмонияның және ӨСОА өршуінің симптомдары көбіне ұқсас болатындықтан, дәрігерлер науқастардың осы санатында пневмонияның немесе төменгі тыныс жолдарының басқа да инфекцияларының ықтимал дамуына қатысты мұқият болуы тиіс. Егер ӨСОА бар пациенттерде пневмония пайда болса, Серетид® Эвохалер препаратымен емдеуді қайта қарастырған жөн.
Плацебомен салыстырғанда, бронх демікпесіне жүргізілетін емге қосылатын сальметеролдың қауіпсіздігіне жүргізілген клиникалық зерттеулердің (SMART) деректері бронх демікпесі себеп болатын өліммен аяқталу жиілігі сальметерол тобында жоғары болғанын көрсетті. Осы зерттеудің нәтижелері шығу тегі афро-американдық пациенттерде тыныс жүйесі тарапынан күрделі жағымсыз құбылыстардың/өліммен аяқталудың даму қаупі басқа пациенттерден жоғары болғандығын көрсетті. Мұның фармакогенетикалық немесе басқа да факторлармен байланысты екендігі-еместігі белгісіз. Осы зерттеуде ингаляциялық ГКС-ті бір мезгілде қолданудың бронх демікпесімен байланысты өліммен аяқталу қаупіне ықпалы зерттелген жоқ.
Дәрілік препараттардың өзара әрекеттесуіне жүргізілген зерттеулерде жүйелік кетоконазолды бір мезгілде қолданудан сальметеролдың әсер етуінің күшейетіні анықталды. Бұл QT аралығының ұзаруына және жүрек қағуының күшеюіне әкеп соғуы мүмкін.
Сондықтан кетоконазолмен және басқа да күшті CYP Р450 3A4 тежегіштерімен бір мезгілде қолдануға, егер оны қабылдаудың пайдасы сальметеролмен емдеуден болатын жүйелік жағымсыз әсерлер қаупінен потенциалды түрде жоғарыламайтын болса ғана, жол бермеген жөн.
Спортшылар сақтықпен қабылдағаны жөн, препаратты қолданған кезде допингке қарсы тестілер оң нәтижені көрсетеді.
Ингаляциялық енгізуге арналған басқа препараттар жағдайындағы сияқты, енгізуден кейін ентігу бірден едәуір күшейетін бронхтың әдеттен тыс түйілуі дамуы мүмкін. Бұл жағдай тез әсер ететін қысқа әсерлі бронходилататорлардың жәрдемімен дереу басылуы тиіс. Серетид®Эвохалер препараты дереу тоқтатылуы тиіс, пациенттің жағдайына баға берілуі керек, және қажет болған жағдайда баламалы ем тағайындаған жөн.
Бета-2 агонистермен емдегенде жүректің қағуы, тремор және бас ауыру сияқты жағымсыз реакциялар білінді, олар өткінші сипатқа ие болды және жүйелі ем жүргізу барысында азайды.
Балалар
Флутиказон пропионатын жоғары дозаларда (әдетте тәулігіне >1000 мкг) қабылдайтын, 16 жасқа дейінгі жасөспрімдерге ерекше қауіп төнеді. Ықтимал жүйелік әсерлерге Кушинг синдромы, кушингоидтық белгілер, бүйрекүсті безі функциясының тежелуі, өсудің балалар мен жасөспірімдерде кідіруі, сүйектердің минералдануының төмендеуі, катаракта және глаукома жатады.
Ингаляциялық кортикостероидты ұзақ уақыт бойы қабылдап жүрген балаларда өсу динамикасын үнемі бақылау ұсынылады. Сондықтан пациенттің жай-күйін үнемі қадағалап отыру, және ингаляциялық кортикостероидтың дозасын тиімді ең төмен дозаға дейін төмендету маңызды, бұл бронх демікпесінің симптомдарын бақылауға мүмкіндік береді.
Ингаляциялық ГКС-пен ұзақ ем қабылдаған балалардың өсуін үнемі өлшеп отыру ұсынылады.
Пациенттердің ерекше топтары
Егде жастағы пациенттерде, сондай-ақ бүйрек немесе бауыр функцияларының бұзылулары бар пациенттерде Серетид®Эвохалер препаратының дозасын төмендетудің қажеттілігі жоқ. Қазіргі таңда 4 жасқа дейінгі балаларда Серетид®Эвохалер препаратын қолдану жөнінде деректер жоқ.
Фертильділігі
Адамдарда фертильділігіне ықпалы жөнінде анық деректер жоқ. Дегенмен, жануарларға жүргізілген тәжірибелерде Серетид® Эвохалер препаратын қолданудан кейін фертильділікке ықпалы байқалған жоқ.
Жүктілік
Серетид® Эвохалер препаратын жүктілік кезеңінде қолданудан кейін (300-ден 1000 жағдайға дейін) жүктіліктің алғашқы триместрі ішінде шаранада эмбриондық дамудың бұзылулары және кемістіктердің пайда болуы анықталған жоқ. Жануарларға жүргізілген зерттеулер кезінде β2-адренорецепторлар агонисі мен кортикостероидтарды енгізгеннен кейін ұрпақ өрбітуде уыттылық байқалды.
Жүкті әйелдерді емдеу үшін бронх демікпесі симптомдарының талапқа сай бақылануын демеу үшін флутиказон пропионатының тиімді төмен дозаларын тағайындайды.
Препаратты жүктілік кезеңінде ана үшін күтілетін пайдасы шарана немесе нәресте үшін кез келген ықтимал қаупінен басым болған жағдайда ғана қолдану ақталған.
Лактация кезеңі
Серетид® Эвохалер препаратын ұсынылған дозаларда ингаляциялық енгізу кезінде оның плазмадағы концентрациясы шамадан тыс төмен болғандықтан, емшек сүтінде сальметерол мен флутиказонның деңгейі де мардымсыз болады деп болжам жасалады, алайда осы деректерге клиникалық айғақтамалар жоқ. Препаратты лактация кезеңінде ана үшін күтілетін пайдасы шарана немесе нәресте үшін кез келген ықтимал қаупінен басым болған жағдайда ғана қолдану ақталған.
Көлік құралын немесе қауіпті механизмдерді басқару қабілетіне дәрілік заттың ықпал ету ерекшеліктері
Арнайы зерттеулер жүргізілген жоқ, алайда ықпалы бар деп болжам жасалмайды.
Артық дозалануы
Тағайындалған дозаны арттырмау ұсынылады. Аурудың бақылануын демеу үшін тиімді ең төмен дозаны қабылдау маңызды.
Симптомдары:сальметеролдың артық дозалануы бета2-адренорецепторлардың шамадан тыс стмуляциясына тән симптомдармен: тремормен, бас ауырумен, тахикардиямен, систолалық қысымның жоғарылауымен және гипокалиемиямен көрініс береді.
Жедел артық дозалануы: ұсынылған дозадан артық дозалардағы флутиказон пропионатымен ингаляция жасау бүйрекүсті безі функциясының уақытша басылуына әкеп соғуы мүмкін, ол әдетте шұғыл емді қажет етпейді, өйткені бүйрекүсті безі қыртысының функциясы бірнеше күн ішінде қалпына келеді. Мұндай пациенттер үшінфлютиказон пропионатымен емдеу демікпеде бүйрекүсті безі функциясының қалпына келуін бақылау үшін бірнеше күн бойы жеткілікті дозада жалғастырылуы тиіс, ал көрсеткіштері плазмадағы кортизол деңгейін өлшеу жолымен тексерілуі мүмкін.
Препараттың ұсынылған дозадан артық дозаларын ұзақ қабылдаған кезде бүйрекүсті безі қыртысының функциясы едәуір басылуы мүмкін. Тәулігіне флутиказон пропионатының 1000 мкг және одан жоғары дозасын бірнеше ай немесе жыл бойы қабылдаған балаларда жедел адреналды криздің дамығаны жөнінде өте сирек мәлімдемелер алынды. Мұндай пациенттерде гипогликемия, сананың тежелуі және/немесе құрысулар байқалды.
Жедел адреналды криз келесі жағдайлар аясында да: ауыр жарақатта, хирургиялық араласымда, инфекцияларда, флутиказон пропионатының дозасын күрт төмендеткенде дамуы мүмкін.
Созылмалы артық дозалануы: ингаляциялық флутиказон пропионаты созылмалы артық дозаланған жағдайда бүйрекүсті безі функциясы супресиясының даму қаупі пайда болады.
Емі: өзіне тән арнайы у қайтарғысы жоқ. Пациенттер демеуші ем жасайтын дәрігердің бақылуында болуы тиіс. Серетид®Эвохалер қолданған кезде флутиказон пропионатымен артық дозаланған жағдайда емдеуді симптомдардың бақылануын қамтамасыз ететін тиісті дозалардағы препаратпен жалғастыруға болады.
Шығарылу түрі және қаптамасы
25/50 мкг, 25/125 мкг, 25/250 мкг дозаланған, ингаляцияға арналған аэрозоль.
Дозалайтын клапанмен және қорғағыш қалпақшамен жабдықталған пластик бүріккішке салынған алюминий баллонда препарат 120 дозадан.
1 пластик бүркігіш қолдану жөнінде мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынған.
Сақтау шарттары
30°С-ден аспайтын температурада сақтау керек.
Салқындаудан және тура түсетін күн сәулесінен қорғау керек.
Препараттың емдік әсері баллонды салқындатқан кезде төмендеуі мүмкін.
Қолданар алдында сілкіңіз.
Қысымдағы баллон.
Баллонды, тіпті бос болса да тесуге, сындыруға немесе отқа тастауға болмайды.
Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!
Сақтау мерзімі
2 жыл
Қаптамасында көрсетілген жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды.
Дәріханалардан босатылу шарттары
Рецепт арқылы