Торговое наименование
Рофлузол
Международное непатентованное название
Флуконазол
Лекарственная форма, дозировка
Капсулы, 150 мг
Фармакотерапевтическая группа
Противоинфекционные препараты для системного использования. Противогрибковые препараты для системного применения. Триазола производные. Флуконазол.
Код АТХ J02AC01
Показания к применению
Рофлузол показан для лечения следующих заболеваний у взрослых:
- криптококкового менингита;
- кокцидиоидомикоза;
- инвазивного кандидоза;
- кандидоза слизистых оболочек, включая кандидоз ротоглотки, пищевода, кандидурию и хронический кандидоз кожи и слизистых оболочек;
- хронического атрофического кандидоза полости рта (связанного с ношением зубных протезов) при недостаточности соблюдения гигиены зубов или местного лечения;
- вагинального кандидоза, острого или рецидивирующего, когда местное лечение является неподходящим;
- кандидозного баланита, когда местное лечение является неподходящим;
- дерматомикозов, включая дерматофитию стоп, гладкой кожи, промежности, разноцветный лишай и кандидозные инфекции кожи, при показаниях к системному лечению;
- дерматомикоза ногтей (онихомикоза), когда назначение других лекарственных средств является неприемлемым.
Рофлузол показан для профилактики следующих заболеваний у взрослых:
- рецидива криптококкового менингита у пациентов с высоким риском рецидива;
- рецидива кандидоза ротоглотки или пищевода у пациентов с ВИЧ, имеющих высокий риск рецидива;
- для снижения частоты возникновения рецидивов вагинального кандидоза (4 или более эпизодов в год);
- кандидозных инфекций у пациентов с длительной нейтропенией (таких как пациенты со злокачественными гематологическими заболеваниями, подвергающиеся химиотерапии, или пациенты, прошедшие трансплантацию гемопоэтических стволовых клеток).
Лечение может быть начато до получения результатов культуральных и иных лабораторных исследований. После получения результатов следует скорректировать антиинфекционную терапию соответствующим образом.
Следует учитывать информацию официальных руководств по надлежащему применению противогрибковых средств.
Перечень сведений, необходимых до начала применения
Противопоказания
- гиперчувствительность к активному веществу, другим азольным соединениям или к любому из вспомогательных веществ;
- одновременное применение терфенадина противопоказано пациентам, принимающим флуконазол многократно в дозах 400 мг в день или выше, что было установлено на основании исследования взаимодействия многократных доз флуконазола и терфенадина;
- одновременное применение других лекарственных средств, удлиняющих интервал QT и метаболизирующихся посредством фермента цитохрома P450 (CYP) 3A4, таких как цизаприд, астемизол, пимозид, хинидин и эритромицин, противопоказано для пациентов, принимающих флуконазол
- беременность и период лактации
- детский и подростковый возраст до 18 лет (оболочка капсулы содержит запрещенный для применения у детей краситель)
Взаимодействие с другими лекарственными препаратами
Противопоказано одновременное применение с флуконазолом следующих лекарственных средств:
Цизаприд: возможны нежелательные реакции со стороны сердца, включая желудочковую тахикардию типа «пируэт». В контролируемом исследовании одновременное применение флуконазола в дозе 200 мг 1 раз в день и цизаприда в дозе 20 мг 4 раза в день приводило к значительному повышению уровней цизаприда в плазме крови и удлинению интервала QTc.
Терфенадин: в связи с возникновением серьезных сердечных аритмий вследствие удлинения интервала QTc одновременное применение флуконазола в дозах 400 мг в день или выше при лечении терфенадином противопоказано. Прием флуконазола в дозах ниже 400 мг в день одновременно с терфенадином должен проводиться под наблюдением врача.
Астемизол: одновременное применение снижает клиренс астемизола. Повышенные концентрации астемизола в плазме могут приводить к удлинениюинтервала QT и в редких случаях – к возникновению желудочковой тахикардии типа «пируэт».
Пимозид: одновременное применение может приводить к подавлению метаболизма пимозида. Повышение концентраций пимозида в плазме крови может приводить к удлинению интервала QT и в редких случаях – к возникновению желудочковой тахикардии типа «пируэт».
Хинидин: одновременное применение может приводить к подавлению метаболизма хинидина. Применение хинидина сопровождалось удлинением интервала QT и в редких случаях – возникновением желудочковой тахикардии типа «пируэт».
Эритромицин: одновременное применение потенциально повышает риск кардиотоксичности (удлинение интервала QT, желудочковая тахикардия типа «пируэт») и связанной с ней летальности.
Одновременное применение следующих лекарственных средств не рекомендовано:
Галофантрин: флуконазол может повышать концентрацию галофантрина в плазме крови из-за ингибирующего действия на CYP3A4. Одновременное применение флуконазола и галофантрина потенциально способно повышать риск кардиотоксичности (удлинение интервала QT, желудочковая тахикардия типа «пируэт») и связанной с ней летальности.
Одновременное применение лекарственных средств, которые необходимо применять с осторожностью:
Амиодарон: одновременное применение может удлинять интервал QT. Следует проявлять осторожность при необходимости одновременного применения флуконазола и амиодарона, особенно при приеме высоких доз флуконазола (800 мг).
Одновременное применение следующих лекарственных средств требует соблюдения мер предосторожности и коррекции доз:
Действие других лекарственных средств на флуконазол
Рифампицин: одновременное применение приводило к 25% снижению площади под кривой «концентрация-время» (AUC) и 20% сокращению периода полувыведения флуконазола. Пациентам, одновременно принимающим рифампицин, следует рассматривать возможность повышения дозы флуконазола.
Исследования взаимодействия показали, что при пероральном применении флуконазола с пищей, циметидином, антацидами или после общего облучения тела при трансплантации костного мозга не наблюдается клинически значимого нарушения абсорбции флуконазола.
Гидрохлоротиазид: в исследовании фармакокинетического взаимодействия одновременное применение многократных доз гидрохлоротиазида здоровыми добровольцами, принимающими флуконазол, повышало концентрацию флуконазола в плазме крови на 40%. При такой выраженности воздействия не требуется изменения режима дозирования флуконазола у пациентов, одновременно принимающих диуретики.
Действие флуконазола на другие лекарственные средства
Флуконазол является умеренным ингибитором цитохрома P450 (CYP) изоферментов 2C9 и 3A4. Флуконазол также является сильным ингибитором изоферментаCYP2C19. В дополнение к наблюдавшимся/задокументированным взаимодействиям, указанным ниже, существует риск повышения в плазме крови концентраций других веществ, метаболизирующихся посредством CYP2C9, CYP2C19 и CYP3A4, применяемых одновременно с флуконазолом. По этой причине необходимо соблюдать осторожность при применении подобных комбинаций и осуществлять тщательный контроль состояния пациентов. По причине длительного периода полувыведения флуконазола его фермент-ингибирующий эффект сохраняется в течение 4-5 дней после прекращения терапии.
Альфентанил: при применении флуконазола (400 мг) одновременно с внутривенным введением альфентанила (20 мкг/кг) у здоровых добровольцев наблюдалось 2-кратное повышение AUC10 альфентанила, вероятно, из-за ингибирования СYP3A4. Может потребоваться коррекция дозы альфентанила.
Амитриптилин, нортриптилин: флуконазол усиливает действие амитриптилина и нортриптилина. Рекомендуется измерять концентрации 5-нортриптилина и/или S-амитриптилина в начале комбинированной терапии и через 1 неделю. В случае необходимости следует откорректировать дозу амитриптилина/нортриптилина.
Амфотерицин В: одновременное введение флуконазола и амфотерицина В инфицированным мышам с нормальным и сниженным иммунитетом выявило небольшой аддитивный противогрибковый эффект при системной инфекции С. albicans, отсутствие взаимодействия при внутричерепной инфекции Cryptococcus neoformans и антагонизм двух препаратов при системной инфекции Aspergillus fumigatus. Клиническое значение результатов, полученных в ходе этих исследований, неизвестно.
Антикоагулянты: при пострегистрационном применении, как и в случае с другими азольными противогрибковыми средствами, наблюдались явления (синяки, носовое кровотечение, желудочно-кишечное кровотечение, гематурия и мелена), сопровождающиеся увеличением протромбинового времени, у пациентов, принимавших флуконазол одновременно с варфарином. При одновременном применении флуконазола и варфарина наблюдалось увеличение протромбинового времени до 2-кратного значения, вероятно, из-за ингибирования метаболизма варфарина через CYP2C9. У пациентов, принимающих антикоагулянты кумаринового типа или индандионовые антикоагулянты одновременно с флуконазолом, необходим тщательный мониторинг протромбинового времени. Может требоваться коррекция дозы антикоагулянта.
Бензодиазепины короткого действия (например, мидазолам, триазолам):назначение флуконазола после перорального применения мидазолама приводило к значительному повышению концентрации мидазолама и к усилению психомоторных эффектов. Одновременное применение флуконазола 200 мг и мидазолама 7,5 мг перорально вызывало увеличение AUC и периода полувыведения мидазолама в 3,7 раза и 2,2 раза соответственно. Флуконазол 200 мг в сутки, применяемый одновременно с триазоламом 0,25 мг перорально, увеличивал AUCи период полувыведения триазолама в 4,4 раза и 2,3 раза соответственно. При одновременном применении триазолама с флуконазолом наблюдались потенцирование и пролонгирование действия триазолама. Если одновременное применение бензодиазепинов требуется пациентам, подвергающимся терапии флуконазолом, следует рассмотреть возможность снижения дозы бензодиазепинов и проводить надлежащий мониторинг состояния пациентов.
Карбамазепин: флуконазол угнетает метаболизм карбамазепина и приводит к повышению уровня карбамазепина в сыворотке крови на 30%. Существует риск развития проявлений токсичности со стороны карбамазепина. Может потребоваться коррекция дозы карбамазепина в зависимости от уровня его концентрации и действия препарата.
Блокаторы кальциевых каналов: некоторые антагонисты кальциевых каналов (нифедипин, никардипин, амлодипин, верапамил и фелодипин) метаболизируются ферментом CYP3A4. Флуконазол потенциально может повышать системное воздействие антагонистов кальциевых каналов. Рекомендуется тщательный мониторинг нежелательных реакций.
Целекоксиб: при одновременном применении флуконазола (200 мг в день) и целекоксиба (200 мг) значения Сmaх и AUC целекоксиба повышались на 68% и 134% соответственно. Может потребоваться снижение дозы целекоксиба вдвое при одновременном применении флуконазола.
Циклофосфамид: одновременное применение циклофосфамида и флуконазола приводит к повышению уровня билирубина и креатинина в сыворотке крови. Эти препараты можно применять одновременно, учитывая риск повышения концентрации билирубина и креатинина в сыворотке крови.
Фентанил: сообщалось об одном случае интоксикации фентанилом с летальным исходом вследствие возможного взаимодействия между фентанилом и флуконазолом. Установлено, что флуконазол значительно замедлял элиминацию фентанила у здоровых добровольцев. Повышение концентрации фентанила может привести к угнетению дыхания, поэтому следует тщательно контролировать состояние пациента. Может потребоваться коррекция дозы фентанила.
Ингибиторы ГМГ-КоА-редуктазы: одновременное применение флуконазола и ингибиторов ГМК-КоА-редуктазы, которые метаболизируются посредством CYP3A4 (аторвастатин и симвастатин), или посредством CYP2C9 (флувастатин), повышает риск развития миопатии и рабдомиолиза. В случае необходимости одновременного применения этих препаратов следует тщательно наблюдать за пациентом относительно возникновения симптомов миопатии и рабдомиолиза и проводить мониторинг уровня креатинкиназы. В случае значительного повышения уровня креатинкиназы, а также при диагностике или подозрении на миопатию/рабдомиолиз, применение ингибиторов ГМГ-КоА-редуктазы следует прекратить.
Олапариб:умеренные ингибиторы CYP3A4, такие как флуконазол, увеличивают концентрации олапариба в плазме; одновременное применение такой комбинации не рекомендуется. Если комбинации нельзя избежать, следует ограничить дозу олапариба до 200 мг 2 раза в день.
Циклоспорин: флуконазол значительно повышает концентрацию и AUC циклоспорина. При одновременном применении флуконазола (200 мг в сутки) и циклоспорина (2,7 мг/кг в сутки) наблюдалось повышение АUC циклоспорина в 1,8 раза. Данное сочетание может применяться при снижении дозы циклоспорина в зависимости от его концентрации.
Эверолимус: хотя исследования in vivo или in vitro не проводились, флуконазол может повышать концентрации эверолимуса в сыворотке крови из-за ингибирования CYP3A4.
Сиролимус: флуконазол повышает концентрацию сиролимуса в плазме крови, вероятно, путем подавления метаболизма сиролимуса под действием CYP3A4 и P-гликопротеина. Эти препараты можно применять одновременно при условии коррекции дозы сиролимуса в зависимости от уровня концентрации и эффектов препарата.
Такролимус: флуконазол может повышать концентрацию применяемого перорально такролимуса в сыворотке крови до 5 раз в результате ингибирования метаболизма такролимуса в кишечнике под действием CYP3A4. При внутривенном применении такролимуса не наблюдалось существенных изменений фармакокинетики. Повышенные уровни такролимуса были связаны с нефротоксичностью. Пероральную дозу такролимуса следует снижать в зависимости от его концентрации.
Лозартан: флуконазол угнетает метаболизм лозартана до его активного метаболита (Е-31 74), ответственного за большую часть антагонизма к рецепторам ангиотензина II при применении лозартана. Рекомендовано осуществлять постоянный мониторинг артериального давления у пациентов.
Метадон: флуконазол может повышать концентрацию метадона в сыворотке крови. Может требоваться коррекция дозы метадона.
Нестероидные противовоспалительные препараты (НПВС): значения максимальной концентрации (Сmах) и AUC флурбипрофена повышались на 23% и 81% соответственно при одновременном применении с флуконазолом в сравнении с монотерапией флурбипрофеном.
Флуконазол потенциально способен повышать системное воздействие других НПВС, которые метаболизируются CYP2C9 (например, напроксен, лорноксикам, мелоксикам, диклофенак). Рекомендовано осуществлять мониторинг нежелательных реакций и токсичности, связанных с НПВС. Может потребоваться коррекция дозы НПВС.
Фенитоин: флуконазол подавляет метаболизм фенитоина в печени. При совместном применении препаратов необходимо контролировать концентрации фенитоина в сыворотке крови во избежание токсичности фенитоина.
Преднизон: сообщалось о случае, когда у пациента после трансплантации печени на фоне применения преднизона развилась острая недостаточность коры надпочечников, возникшая после прекращения трехмесячного курса терапии флуконазолом. Вероятно, отмена флуконазола вызвала усиление активности CYP3А4, что привело к ускорению метаболизма преднизона. Пациенты, проходящие долгосрочное лечение флуконазолом и преднизоном, должны находиться под тщательным медицинским наблюдением при отмене флуконазола с целью выявления недостаточности коры надпочечников.
Рифабутин: флуконазол повышает концентрации рифабутина в сыворотке, что приводит к повышению значения AUC рифабутина до 80%. Сообщалось о случаях увеита у пациентов, одновременно применявших флуконазол и рифабутин. При комбинированном лечении необходимо обращать внимание на симптомы токсического действия рифабутина.
Саквинавир: флуконазол повышает AUC и Cmax саквинавира приблизительно на 50% и 55% соответственно из-за подавления метаболизма саквинавира в печени ферментом CYP3A4 и через ингибирование Р-гликопротеина. Взаимодействие с саквинавиром/ритонавиром не исследовалось, поэтому оно может носить еще более выраженный характер. Может потребоваться коррекция дозы саквинавира.
Препараты сульфонилмочевины: флуконазол увеличивал период полувыведения одновременно применяемых перорально препаратов сульфонилмочевины (хлорпропамида, глибенкламида, глипизида, толбутамида) из сыворотки крови у здоровых добровольцев. Рекомендуется регулярный контроль уровня глюкозы в крови и, при необходимости, своевременное снижение дозы препаратов сульфонилмочевины.
Теофиллин: в плацебо-контролируемом исследовании взаимодействия применение флуконазола в дозе 200 мг в течение 14 дней приводило к 18% снижению средней скорости клиренса теофиллина из плазмы крови. Пациенты, принимающие высокие дозы теофиллина или в ином случае подвергающиеся повышенному риску токсического действия теофиллина, должны находиться под наблюдением для выявления признаков токсичности теофиллина при применении флуконазола. При возникновении признаков токсичности необходимо изменить лечение.
Тофацитиниб: воздействие тофацитиниба повышается при совместном его применении с лекарственными препаратами, обеспечивающими одновременно умеренное ингибирование CYP3A4 и сильное ингибирование CYP2C19 (например, флуконазолом). По этой причине при одновременном применении с такими препаратами рекомендуется снижать дозировку тофацитиниба до 5 мг 1 раз в сутки.
Алкалоиды барвинка: флуконазол, вероятно, из-за ингибирования CYP3A4, может привести к повышению концентрации алкалоидов барвинка в плазме крови (например, винкристина и винбластина), что приводит к развитию нейротоксических эффектов.
Витамин А: сообщалось, что у пациента, который одновременно применял All-транс-ретиноевую кислоту (кислотная форма витамина А) и флуконазол, наблюдались нежелательные реакции со стороны ЦНС в форме псевдоопухоли головного мозга, которая исчезла после отмены флуконазола. Эти лекарственные средства можно применять одновременно, рекомендован мониторинг нежелательных реакций со стороны ЦНС.
Вориконазол (ингибитор CYP2C9, CYP2C19 и CYP3A4): При применении вориконазола после флуконазола следует проводить мониторинг нежелательных эффектов вориконазола.
Зидовудин: Пациенты, получающие эту комбинацию, должны быть под наблюдением для мониторинга неблагоприятных реакций, связанных с зидовудином. Следует рассмотреть вопрос о снижении дозы зидовудина.
Азитромицин: Существенного фармакокинетического взаимодействия между флуконазолом и азитромицином не было обнаружено.
Пероральные контрацептивы: Многократный прием перорального контрацептива и флуконазола не будет оказывать влияние на эффективность комбинированных пероральных контрацептивов.
Ивакафтор: одновременное применение с ивакафтором, усилителем муковисцидозного трансмембранного регулятора проводимости (CFTR), повышало воздействие ивакафтора в 3 раза, а гидроксиметил-ивакафтора (M1) – в 1,9 раза. Снижение дозы ивакафтора до 150 мг 1 раз в день рекомендовано для пациентов, одновременно принимающих умеренные ингибиторы CYP3A, таких как флуконазол и эритромицин.
Специальные предупреждения
Трихофития волосистой части головы
Флуконазол изучался при лечении трихофитии волосистой части головы у детей. Было показано, что эффективность флуконазола не превосходит эффективность гризеофульвина и составляет менее 20%. По этой причине не следует применять флуконазол для лечения трихофитии волосистой части головы.
Криптококкоз
Данных об эффективности флуконазола при лечении криптококкоза других органов (например, криптококкоза легких и кожи) недостаточно, поэтому рекомендации по дозированию препарата при лечении таких заболеваний отсутствуют.
Глубокие эндемические микозы
Данных об эффективности флуконазола при лечении других форм эндемических микозов, таких как паракокцидиоидомикоз, лимфокожный споротрихоз и гистоплазмоз, недостаточно, поэтому рекомендации по дозированию препарата при лечении таких заболеваний отсутствуют.
Мочевыделительная система
Рофлузол следует применять с осторожностью у пациентов с нарушением функции почек.
Недостаточность надпочечников
Было показано, что кетоконазол вызывает недостаточность надпочечников; в редких случаях это также наблюдалось при применении флуконазола. Недостаточность надпочечников, связанная с одновременным применением преднизона.
Гепатобилиарная система
Рофлузол применяется с осторожностью у пациентов с печеночной недостаточностью.
В редких случаях применение флуконазола может сопровождаться развитием серьезных токсических реакций со стороны печени, в том числе с летальным исходом, преимущественно у пациентов с серьезными сопутствующими заболеваниями. При возникновении гепатотоксичности, связанной с флуконазолом, не наблюдалось явной взаимосвязи с общей суточной дозой, продолжительностью лечения, полом и возрастом пациентов. Гепатотоксическое действие флуконазола обычно являлась обратимым при отмене лечения.
Пациенты с отклонениями функциональных проб печени при лечении флуконазолом должны наблюдаться с целью выявления признаков более серьезного поражения печени.
Необходимо информировать пациентов о симптомах, указывающих на серьезные нарушения со стороны печени (сильная астения, анорексия, устойчивая тошнота, рвота и желтуха). Прием флуконазола в указанных случаях следует немедленно прекратить и обратиться к врачу.
Сердечно-сосудистая система
Некоторые азолы, включая флуконазол, вызывали удлинение интервала QT на электрокардиограмме.Флуконазол вызывает удлинение интервала QT путем ингибирования тока ионов по выпрямляющим калиевым каналам(Ikr). Удлинение интервала QT, вызванное другими препаратами (такими как амиодарон) может быть усилено посредством ингибирования цитохрома P450 (CYP) 3A4. При пострегистрационном наблюдении отмечались очень редкие случаи удлинения интервала QT и желудочковой тахикардии типа «пируэт» у пациентов, принимающих флуконазол. Данные случаи регистрировались у тяжелобольных пациентов со множественными сопутствующими факторами риска, такими как заболевания сердца, нарушения электролитного баланса, а также при одновременном применении других лекарственных средств, которые также могут способствовать возникновению данных осложнений. Пациенты с гипокалиемией и прогрессирующей сердечной недостаточностью подвергаются повышенному риску возникновения опасных для жизни желудочковых аритмий и тахикардии типа «пируэт».
Рофлузол следует применять с осторожностью у пациентов с факторами риска развития аритмии. Одновременное лечение препаратами, удлиняющими интервал QT и метаболизируемыми ферментом цитохрома P450 (CYP) 3A4, противопоказано.
Галофантрин удлиняет интервал QTc при рекомендованных терапевтических дозах и является субстратом CYP3A4. По этой причине одновременное применение флуконазола и галофантрина не рекомендовано.
Дерматологические реакции
В редких случаях во время лечения флуконазолом у пациентов развивались эксфолиативные кожные реакции, такие как синдром Стивенса-Джонсона и токсический эпидермальный некролиз. Пациенты со СПИДом в большей степени предрасположены к развитию тяжелых кожных реакций. При возникновении сыпи, которая может быть связана с применением флуконазола, у пациентов с поверхностной грибковой инфекцией, следует прекратить применение препарата. Если у пациентов с инвазивными/системными грибковыми инфекциями возникает сыпь, необходимо тщательно наблюдать за его состоянием, а при развитии буллезных поражений или многоформной эритемы,отменить флуконазол.
Гиперчувствительность
В редких случаях сообщалось о развитии анафилаксии.
Цитохром P450
Флуконазол является умеренным ингибитором CYP2С9 и CYP3A4. Флуконазол также является сильным ингибитором изофермента CYP2C19. Следует осуществлять мониторинг состояния пациентов, получающих флуконазол и одновременно принимающих лекарственные препараты с узким терапевтическим диапазоном, метаболизирующиеся посредством CYP2C9, CYP2C19 и CYP3A4.
Терфенадин
Следует тщательно наблюдать за состоянием пациента при одновременном применении флуконазола в дозах ниже 400 мг в день и терфенадина.
Вспомогательные вещества
Препарат содержит красители (азорубин, сансет желтый, понсо 4R и бриллиантовый черный), которые могут вызывать аллергические реакции.
Красители сансет желтый, азорубин запрещены к применению в лекарственных препаратах для детей.
Рофлузол содержит консерванты метилпарагидроксибензоат и пропилпарагид-роксибензоат, которые могут вызывать аллергические реакции (возможно отсроченные).
Во время беременности или лактации
Флуконазол в стандартных дозах и для краткосрочного лечения не должен использоваться при беременности, за исключением случаев, когда ожидаемая польза существенно превышает риск.
Флуконазол в высоких дозах и/или для длительного применения не следует использовать во время беременности, за исключением лечения потенциально жизнеугрожающих инфекций.
Флуконазол проникает в грудное молоко, где достигаются концентрации, сходные с концентрациями в плазме. Грудное вскармливание может продолжаться после однократной стандартной дозы флуконазола 150 мг. Не рекомендуется кормить грудью после многократного применения или приема высоких доз флуконазола. Пользу грудного вскармливания для развития и здоровья ребенка следует рассматривать одновременно с клинической необходимостью применения препарата для матери и всеми потенциальными неблагоприятными эффектами препарата или основного заболевания матери в отношении грудного ребенка.
Особенности влияния препарата на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами
Исследований о влиянии флуконазола на способность к вождению автотранспорта и управлению механизмами не проводилось.
Необходимо предупреждать пациентов о возможности возникновения головокружения или судорог во время применения Рофлузола и необходимости воздерживаться от вождения автотранспорта и управления механизмами при возникновении подобных симптомов.
Рекомендации по применению
Режим дозирования
Доза флуконазола зависит от характера и тяжести грибковой инфекции. Лечение инфекций, требующих многократного приема доз, необходимо продолжать до тех пор, пока клинические параметры или лабораторные тесты не укажут на подавление активной грибковой инфекции. Недостаточная длительность лечения может привести к рецидиву грибковой инфекции.
Взрослые
Показания |
Режим дозирования |
Продолжительность лечения |
|
Криптококкоз |
- лечение криптококкового менингита |
Начальная
доза: 400 мг в
день 1. Последующие
дозы: 200-400 мг
в день. |
Обычно не
менее 6-8 недель. При
угрожающих жизни инфекциях суточная доза может быть увеличена до 800 мг. |
-
поддерживающая терапия для предотвращения рецидива криптококкового менингита
у пациентов с высоким риском рецидива |
200 мг в день |
Не
ограничена при дозах 200 мг в день. |
|
Кокцидиоидомикоз |
|
200-400 мг в день |
11-24
месяца или более, в зависимости от конкретного случая. При некоторых
инфекциях, особенно при заболевании оболочек мозга, может применяться доза
800 мг. |
Инвазивный кандидоз |
|
Начальная
доза: 800 мг в
день 1. Последующие
дозы: 400 мг в день. |
В целом,
рекомендованная продолжительность лечения кандидемии составляет 2 недели
после получения первого отрицательного результата культурального анализа
крови и исчезновения симптомов кандидемии. |
Лечение кандидоза слизистых оболочек |
- кандидоз ротоглотки |
Начальная
доза: 200-400 мг
в день 1. Последующие
дозы: 100-200 мг
в день. |
7-21 день
(до ремиссии кандидоза слизистых
оболочек). У
пациентов с тяжелым нарушением иммунитета возможно более длительное лечение. |
- кандидоз пищевода |
Начальная
доза: 200-400 мг
в день 1. Последующие
дозы: 100-200 мг
в день. |
14-30 дней
(до ремиссии кандидоза пищевода). У
пациентов с тяжелым нарушением иммунитета возможно более длительное лечение. |
|
- кандидурия |
200-400 мг
в день |
7-21 день.
У пациентов с тяжелым нарушением иммунитета возможно более длительное
лечение. |
|
- хронический атрофический кандидоз |
50 мг в день |
14 дней |
|
-
хронический кандидоз кожи и слизистых оболочек |
50-100 мг
в день |
До 28
дней. Возможно более длительное лечение в зависимости от степени тяжести и
вида инфекции или при нарушении функции иммунной системы. |
|
Профилактика
рецидива кандидоза слизистых оболочек у пациентов с ВИЧ, имеющих высокий риск
рецидивов |
- кандидоз ротоглотки |
100-200 мг
в день или 200 мг 3 раза в неделю |
В течение
неограниченного периода времени для пациентов с хроническим нарушением
иммунитета. |
- кандидоз пищевода |
100-200 мг
в день или 200 мг 3 раза в неделю |
В течение
неограниченного периода времени для пациентов с хроническим нарушением
иммунитета. |
|
Генитальный кандидоз |
- острый
вагинальный кандидоз -
кандидозный баланит |
150 мг |
Однократно |
- лечение
и профилактика рецидивов вагинального кандидоза (4 или более эпизодов в год) |
150 мг
каждые три дня, общим количеством 3 дозы (день 1, 4 и 7), затем
поддерживающая доза 150 мг 1 раз в неделю. |
Поддерживающая доза: 6 месяцев. |
|
Дерматомикоз |
-
дерматофития стоп -
дерматофития гладкой кожи -
дерматофития паховой
области -
кандидозные инфекции |
150 мг 1
раз в неделю или 50 мг 1 раз в день |
2-4
недели; дерматофития стоп может требовать лечения до 6 недель. |
- разноцветный лишай |
300-400 мг
1 раз в неделю |
1-3 недели |
|
50 мг в день |
2-4 недели |
||
- дерматофития ногтей (онихомикоз) |
150 мг 1 раз в неделю |
Лечение
следует продолжать до замены пораженного ногтя (отрастания здорового ногтя).
Отрастание ногтей на пальцах рук и ног обычно занимает 3-6 месяцев и 6-12
месяцев соответственно. Тем не менее, скорость роста может значительно
отличаться у разных пациентов и зависеть от возраста. В ряде случаев после
успешного лечения длительных хронических инфекций ногти остаются
деформированными. |
|
Профилактика
кандидозных инфекций у пациентов с длительной нейтропенией |
200-400 мг в день |
Лечение
следует начинать за несколько дней до предполагаемого начала нейтропении и
продолжать в течение 7 дней, после того как количество нейтрофилов превысит
1000 клеток на мм3. |
Особые группы пациентов
Пациенты пожилого возраста
Дозу следует корректировать исходя из состояния функции почек.
Пациенты с почечной недостаточностью
Флуконазол преимущественно выводится с мочой в неизмененном виде. При терапии разовыми дозами не требуется коррекции доз. У пациентов с нарушением функции почек, при необходимости многократного применения флуконазола, следует применять начальную дозу 50-400 мг на основании рекомендованной суточной дозы для данного показания. После чего суточная доза (согласно показанию) устанавливается в соответствии со следующей таблицей:
Клиренс креатинина (мл/мин) |
Процент от рекомендованной
дозы |
> 50 |
100% |
≤ 50 (без гемодиализа) |
50% |
Гемодиализ |
100% после каждого гемодиализа |
Пациенты, находящиеся на гемодиализе, должны получать 100% от рекомендованной дозы после каждого гемодиализа. В дни, когда диализ не проводится, пациенты должны получать сниженную дозу, в соответствии с клиренсом креатинина.
Пациенты с печеночной недостаточностью
Данные о пациентах с нарушением функции печени ограничены, поэтому применять флуконазол у пациентов с нарушением функции печени следует с осторожностью.
Метод и путь введения
Флуконазол можно применять перорально (капсулы и порошок для приготовления суспензии для приема внутрь) или внутривенно (раствор для инфузий). Способ применения зависит от клинического состояния пациента.
Врач должен назначать наиболее подходящую лекарственную форму и дозировку в соответствии с возрастом, массой тела пациента и дозой. Частота применения с указанием времени приема
Капсулы принимают внутрь, проглатывая целиком, независимо от приема пищи. При переходе с внутривенного на пероральное применение или наоборот не требуется изменения суточной дозы.
Длительность лечения
Индивидуально, в зависимости от характера и тяжести грибковой инфекции.
Меры, которые необходимо принять в случае передозировки
Симптомы: галлюцинации и с параноидальными поведениями.
В случае передозировки может быть достаточно проведения симптоматического лечения. В качестве первой помощи - промывание желудка.
Флуконазол в значительно степени выводится с мочой; форсированный диурез, вероятно, способен увеличивать скорость выведения. Трехчасовой сеанс гемодиализа снижает уровни вещества в плазме крови приблизительно на 50%.
Рекомендации по обращению за консультацией к медицинскому работнику для разъяснения способа применения лекарственного препарата
Обратитесь к врачу или фармацевту за советом прежде, чем принимать лекарственный препарат.
Описание нежелательных реакций, которые проявляются при стандартном применении ЛП и меры, которые следует принять в этом случае
Параметры частоты нежелательных реакций определяются следующим образом: очень часто (≥ 1/10); часто (≥ 1/100, но < 1/10); нечасто (≥ 1/1000, но < 1/100); редко (≥ 1/10000, но < 1/1000); очень редко (< 1/10000); частота неизвестна (не может быть оценена по имеющимся данным).
Со стороны крови и лимфатической системы: нечасто – анемия; редко – агранулоцитоз, лейкопения, тромбоцитопения, нейтропения.
Со стороны иммунной системы: редко – анафилаксия.
Со стороны обмена веществ и питания: нечасто – снижение аппетита; редко – гиперхолестеринемия, гипертриглицеридемия, гипокалиемия.
Нарушения психики: нечасто – сонливость, бессонница.
Со стороны нервной системы: часто – головная боль; нечасто – судороги, парестезии, головокружение, извращение вкуса; редко – тремор.
Со стороны органа слуха и равновесия: нечасто – вертиго.
Со стороны сердца: редко – желудочковая тахикардия типа «пируэт», удлинение интервала QT.
Со стороны желудочно-кишечного тракта: часто – боли в животе, рвота, диарея, тошнота; нечасто – запор, диспепсия, метеоризм, сухость во рту.
Со стороны печени и желчевыводящих путей: часто – повышение уровней АЛТ, повышение уровней АСТ, повышение уровней ЩФ в крови; нечасто – холестаз, желтуха, повышение уровня билирубина; редко – печеночная недостаточность, гепатоцеллюлярный некроз, гепатит, гепатоцеллюлярное поражение.
Со стороны кожи и подкожных тканей: часто – сыпь; нечасто – токсидермия (включая стойкую лекарственную эритему), крапивница, зуд, усиленное потоотделение; редко – токсический эпидермальный некролиз, синдром Стивенса-Джонсона, острые генерализованные экзантематозно-пустулезные высыпания, эксфолиативный дерматит, ангионевротический отек, отек лица, алопеция; частота неизвестна – лекарственная реакция с эозинофилией и системными симптомами (DRESS).
Со стороны скелетно-мышечной и соединительной ткани: нечасто – миалгия.
Общие расстройства и нарушения, обусловленные способом введения: нечасто – утомление, недомогание, астения, лихорадка.
Дополнительные сведения
Состав лекарственного препарата
Одна капсула содержит
активное вещество – флуконазол 150 мг
вспомогательные вещества:целлюлоза микрокристаллическая РН 102, тальк, магния стеарат
состав оболочки:
крышка - титана диоксид (Е171), азорубин (Е122), бриллиантовый голубой (Е133), бриллиантовый черный BN (Е151), метилпарагидроксибензоат, пропилпарагидроксибензоат, желатин
корпус - титана диоксид (Е171), понсо 4R (Е124), сансет желтый (Е110), метилпарагидроксибензоат, пропилпарагидроксибензоат, желатин
Описание внешнего вида, запаха, вкуса
Твердые желатиновые капсулы размером №1, с матовым корпусом оранжевого цвета и матовой крышкой голубого цвета.
Содержимое капсул – порошок белого или почти белого цвета.
Форма выпуска и упаковка
По 1 капсуле в контурную ячейковую упаковку из пленки поливинилхлоридной и фольги алюминиевой.
По 1 контурной упаковке вместе с инструкцией по медицинскому применению на государственном и русском языках вкладывают в пачку из картона.
Срок хранения
4 года
Не применять по истечении срока годности.
Условия хранения
Хранить при температуре не выше 25ºС.
Хранить в недоступном для детей месте!
Условия отпуска из аптек
По рецепту
Саудалық атауы
Рофлузол
Халықаралық патенттелмеген атауы
Флуконазол
Дәрілік түрі, дозалануы
Капсулалар, 150 мг
Фармакотерапиялық тобы
Жүйелі қолдануға арналған инфекцияға қарсы препараттар. Жүйелі қолдануға арналған зеңге қарсы препараттар. Триазол туындылары. Флуконазол
АТХ коды J02AC01
Қолданылуы
Рофлузол ересектерде келесі ауруларды емдеу үшін көрсетілген:
- криптококкты менингит;
- кокцидиоидомикоз;
- инвазивті кандидоз;
- ауыз жұтқыншақтың, өңештің кандидозын, кандидурияны және терінің және шырышты қабықтың созылмалы кандидозын қоса алғанда, шырышты қабықтардың кандидозы;
- ауыз қуысының созылмалы атрофиялық кандидозының (тіс протездерін тағумен байланысты) тіс гигиенасын сақтау немесе жергілікті емдеу жеткіліксіз болған жағдайда;
- жергілікті емдеу қолайсыз болған кезде жіті немесе қайталанатын қынаптық кандидоз;
- жергілікті емдеу қолайсыз болған кезде кандидоздық баланит;
- жүйелі емге көрсетілім болған кезде табанның, тегіс терінің, бұттың дерматофитиясын, түрлі-түсті лишай мен терінің кандидоздық инфекцияларын қоса алғанда, дерматомикоздар;
- тырнақтың дерматомикозы (онихомикоз), басқа дәрілік заттарды тағайындау қолайсыз болған кезде.
Рофлузол ересектерде келесі аурулардың профилактикасы үшін көрсетілген:
- қайталану қаупі жоғары пациенттерде криптококкты менингиттің қайталануы;
- қайталану қаупі жоғары АИТВ бар пациенттерде ауыз жұтқыншақ немесе өңеш кандидозының қайталануы;
- қынаптық кандидоздың қайталану жиілігін төмендету үшін (жылына 4 немесе одан да көп эпизодтар));
- ұзақ нейтропениясы бар пациенттерде кандидоздық инфекциялар (химиялық терапияға ұшырайтын қатерлі гематологиялық аурулары бар пациенттер немесе гемопоэздік дің жасушалары транспланттаудан өткен пациенттер сияқты).
Емдеу культуральдық және өзге де зертханалық зерттеулердің нәтижелерін алғанға дейін басталуы мүмкін. Нәтижелерді алғаннан кейін инфекцияға қарсы терапияны тиісті түрде түзету керек.
Зеңге қарсы заттарды тиісінше қолдану жөніндегі ресми нұсқаулықтардың ақпаратын ескеру қажет.
Дәрілік препаратты қолданудың басталуына дейінгі қажетті мәліметтер тізбесі
Қолдануға болмайтын жағдайлар
- белсенді затқа, басқа да азольдық қосылыстарға немесе 6.1 бөлімде көрсетілген кез келген қосымша заттарға аса жоғары сезімталдық;
- терфенадинді бір мезгілде қолдану флуконазолды күніне 400 мг немесе одан жоғары дозаларда бірнеше рет қабылдайтын пациенттерде қарсы көрсетілген, бұл флуконазол мен терфенадиннің дозаларының өзара әрекеттесуін бірнеше рет зерттеу негізінде анықталған;
- флуконазол қабылдайтын пациенттер үшін QT аралығын ұзартатын және цизаприд, астемизол, пимозид, хинидин және эритромицин сияқты P450 (CYP) 3A4 цитохром ферменті арқылы метаболизденетін басқа дәрілік заттарды бір мезгілде қолдану қарсы көрсетілген
- жүктілік және лактация кезеңі
- 18 жасқа дейінгі балалар мен жасөспірімдер (капсула қабығында балаларда қолдануға тыйым салынған бояғыш бар)
Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі
Келесі дәрілік заттармен бір мезгілде қолдануға болмайды:
Цизаприд:"пируэт" түріндегі қарыншалық тахикардияны қоса алғанда, жүрек тарапынан жағымсыз реакциялар болуы мүмкін. Бақыланатын зерттеуде күніне 1 рет 200 мг дозада флуконазолды және күніне 4 рет 20 мг дозада цизаприді бір мезгілде қолдану қан плазмасындағы цизаприд деңгейінің едәуір жоғарылауына және QT аралығының ұзаруына әкелді.
Терфенадин: QT аралығының ұзаруы салдарынан ауыр жүрек аритмияларының пайда болуына байланысты терфенадинмен емдеу кезінде күніне 400 мг немесе одан жоғары дозада флуконазолды бір мезгілде қолдануға болмайды. Флуконазолды күніне 400 мг-нан төмен дозада терфенадинмен бір мезгілде қабылдау дәрігердің бақылауымен жүргізілуі тиіс.
Астемизол: бір мезгілде қолдану астемизол клиренсін төмендетеді. Плазмадағы астемизолдың жоғары концентрациясы QT аралығының ұзаруына және сирек жағдайларда – "пируэт"түріндегі қарыншалық тахикардияның пайда болуына әкелуі мүмкін.
Пимозид: бір мезгілде қолдану пимозид метаболизмінің бәсеңдеуіне әкелуі мүмкін. Қан плазмасындағы пимозид концентрациясының жоғарылауы QT аралығының ұзаруына және сирек жағдайларда – "пируэт" түріндегі қарыншалық тахикардияның пайда болуына әкелуі мүмкін.
Хинидин: бір мезгілде қолдану хинидин метаболизмінің бәсеңдеуіне әкелуі мүмкін. Хинидинді қолдану QT аралығының ұзаруымен және сирек жағдайларда – "пируэт" түріндегі қарыншалық тахикардияның пайда болуымен қатар жүреді.
Эритромицин: бір мезгілде қолдану кардиоуыттылық (QT аралығының ұзаруы, "пируэт" түріндегі қарыншалық тахикардия) және онымен байланысты өлім қаупін ықтимал арттырады.
Келесі дәрілік заттарды бір мезгілде қолдану ұсынылмайды:
Галофантрин: флуконазол қан плазмасындағы галофантрин концентрациясын CYP3A4-те тежеуші әсерге байланысты арттыруы мүмкін. Флуконазол мен галофантринді бір мезгілде қолдану кардиоуыттылық (QT аралығының ұзаруы, "пируэт" түріндегі қарыншалық тахикардия) және онымен байланысты өлім қаупін арттыра алады.
Бір мезгілде қолданғанда сақтықпен қолдану қажет дәрілік заттар:
Амиодарон: бір мезгілде қолдану QT аралығын ұзартуы мүмкін. Флуконазол мен амиодаронды бір мезгілде қолдану қажет болған кезде, әсіресе флуконазолдың жоғары дозаларын қабылдағанда (800 мг) сақ болу керек.
Мынадай дәрілік заттарды бір мезгілде қолдану сақтық шараларын сақтауды және дозаларды түзетуді талап етеді:
Басқа дәрілік заттардың флуконазолға әсері
Рифампицин: бір мезгілде қолдану "концентрация-уақыт" (AUC) қисығы астындағы алаңның 25% төмендеуіне және флуконазолдың жартылай шығарылу кезеңінің 20% қысқаруына әкелді. Рифампицинді бір мезгілде қабылдайтын пациенттерде флуконазол дозасын арттыру мүмкіндігін қарастыру керек.
Өзара әрекеттесудің зерттеулері флуконазолды тамақпен, циметидинмен, антацидтермен ішу арқылы қолданғанда немесе сүйек кемігін трансплантациялау кезінде дененің жалпы сәулеленуінен кейін флуконазол абсорбциясының клиникалық елеулі бұзылысы байқалмайтынын көрсетті.
Гидрохлоротиазид: фармакокинетикалық өзара әрекеттесуді зерттеуде флуконазол қабылдайтын сау еріктілермен гидрохлоротиазидтің көп реттік дозаларын бір мезгілде қолдану қан плазмасындағы флуконазол концентрациясын 40% - ға арттырды. Әсердің осындай айқын көрінген жағдайында бір мезгілде диуретиктер қабылдайтын пациенттерде флуконазолды мөлшерлеу режимін өзгерту талап етілмейді.
Флуконазолдың басқа дәрілік заттарға әсері
Флуконазол 2C9 және 3A4 изоферменттерінің P450 (CYP) цитохромының орташа тежегіші болып табылады. Флуконазол да CYP2C19 изоферментінің күшті тежегіші болып табылады. Төменде көрсетілген бақыланатын/құжатталған өзара іс-қимылдарға қосымша, флуконазолмен бір мезгілде қолданылатын CYP2C9, CYP2C19 және CYP3A4 арқылы метаболизденетін басқа заттардың қан плазмасында концентрациясының жоғарылау қаупі бар. Осы себеппен осындай біріктірілімдерді қолдану кезінде сақтықты сақтау және пациенттердің жай-күйін мұқият бақылауды жүзеге асыру қажет. Флуконазолдың жартылай шығарылу ұзақ кезеңіне байланысты оның фермент-тежегіш әсері емді тоқтатқаннан кейін 4-5 күн бойы сақталады.
Альфентанил: флуконазолды (400 мг) қолданғанда альфентанилді (20 мкг/кг) вена ішіне енгізумен бір мезгілде сау еріктілерде альфентанилдің 2 есе жоғарылауы байқалды, СУР3А4 тежелуіне байланысты. Альфентанил дозасын түзету қажет болуы мүмкін.
Амитриптилин, нортриптилин: флуконазол амитриптилин мен нортриптилиннің әсерін күшейтеді. Біріктірілген емнің басында және 1 аптадан кейін 5-нортриптилиннің және/немесе S-амитриптилиннің концентрациясын өлшеу ұсынылады. Қажет болған жағдайда амитриптилиннің/нортриптилиннің дозасын түзету керек.
Амфотерицин В: флуконазол мен амфотерицинді қалыпты және төмендетілген иммунитеті бар инфекцияланған тіндерге бір мезгілде енгізу С.albicansжүйелік инфекциясында шағын аддитивті зеңге қарсы әсерді, Cryptoccus neoformansБассүйекішілік инфекциясында өзара әрекеттесудің болмауын және Aspergillus fumigatusжүйелік инфекциясында екі препараттың антагонизмін анықтады. Осы зерттеулер барысында алынған нәтижелердің клиникалық мәні белгісіз.
Антикоагулянттар: тіркеуден кейін қолданғанда, басқа да азольді зеңге қарсы дәрілермен болған жағдай сияқты протромбиндік уақыттың ұлғаюымен қатар, флуконазолды варфаринмен бір мезгілде қабылдаған пациенттерде құбылыстар (көгерулер, мұрыннан қан кету, асқазан-ішек қан кетуі, гематурия және мелена) байқалды. Флуконазол мен варфаринді бір мезгілде қолданған кезде протромбиндік уақыттың 2 еселенген мәнге дейін артуы байқалды, CYP2C9 арқылы варфариннің метаболизмінің тежелуінен болуы мүмкін. Кумарин типті антикоагулянттарды немесе индандиондық антикоагулянттарды флуконазолмен бір мезгілде қабылдайтын пациенттерде протромбиндік уақытқа мұқият мониторинг жүргізу қажет. Антикоагулянт дозасын түзету қажет болуы мүмкін.
Қысқа әсерлі бензодиазепиндер (мысалы, мидазолам, триазолам): мидазоламды ішу арқылы қолданғаннан кейін флуконазолдың тағайындалуы мидазолам концентрациясының едәуір жоғарылауына және психомоторлық әсерлердің күшеюіне әкелді. 200 мг флуконазол мен 7,5 мг мидазоламды бір мезгілде қолдану AUC және мидазолам жартылай шығарылу кезеңінің тиісінше 3,7 есе және 2,2 есе ұлғаюын тудырды. 0,25 мг триазоламмен бір мезгілде қолданылатын тәулігіне 200 мг Флуконазол AUC және триазоламның жартылай шығарылу кезеңін тиісінше 4,4 есе және 2,3 есе ұлғайтты. Триазоламды флуконазолмен бір мезгілде қолданғанда триазолам әсерін потенциалдау және ұзарту байқалды. Егер флуконазолмен емделетін пациенттерге бензодиазепиндерді бір мезгілде қолдану қажет болса, бензодиазепиндердің дозасын төмендету мүмкіндігін қарастыру және пациенттердің жай-күйіне тиісті мониторинг жүргізу қажет.
Карбамазепин: флуконазол карбамазепин метаболизмін тежейді және қан сарысуындағы карбамазепин деңгейінің 30% - ға жоғарылауына әкеледі. Карбамазепин тарапынан уыттылық көріністерінің даму қаупі бар. Карбамазепин дозасын оның концентрациясының деңгейіне және препараттың әсеріне байланысты түзету қажет болуы мүмкін.
Кальций өзекшелерінің блокаторлары: кальций каналдарының кейбір антагонистері (нифедипин, никардипин, амлодипин, верапамил және фелодипин) CYP3A4 ферментімен метаболизденеді. Флуконазол кальций каналдарының антагонистерінің жүйелі әсерін ықтимал арттыруы мүмкін. Жағымсыз реакциялардың мұқият мониторингі ұсынылады.
Целекоксиб: бір мезгілде флуконазол (күніне 200 мг) және целекоксиб (200 мг) қолданған кезде Сmaх және целекоксиб AUC мәндері тиісінше 68% және 134% - ға өсті. Флуконазолды бір мезгілде қолданған кезде целекоксиб дозасын екі есе төмендету қажет болуы мүмкін.
Циклофосфамид: Циклофосфамид пен флуконазолды бір мезгілде қолдану қан сарысуындағы билирубин мен креатининнің деңгейін жоғарылатады. Бұл препараттарды бір мезгілде қолдануға болады, қан сарысуындағы билирубин мен креатинин концентрациясының жоғарылау қаупін ескере отырып.
Фентанил: фентанил мен флуконазол арасындағы ықтимал өзара іс-қимыл салдарынан өліммен аяқталатын фентанилмен уланудың бір жағдайы туралы хабарланған. Флуконазол сау еріктілерде фентанил элиминациясын баяулатқаны анықталды. Фентанил концентрациясының артуы тыныс алудың тежелуіне әкелуі мүмкін, сондықтан пациенттің жағдайын мұқият бақылау керек. Фентанил дозасын түзету қажет болуы мүмкін.
ГМГ-КоА-редуктаза тежегіштері: CYP3A4 (аторвастатин және симвастатин) арқылы немесе CYP2C9 (флувастатин) арқылы метаболизденетін флуконазол мен ГМК-КоА-редуктаза тежегіштерін бір мезгілде қолдану миопатия мен рабдомиолиздің даму қаупін арттырады. Бұл препараттарды бір мезгілде қолдану қажет болған жағдайда миопатия мен рабдомиолиз симптомдарының пайда болуына қатысты пациентті мұқият бақылау және креатинкиназа деңгейіне мониторинг жүргізу керек. Креатинкиназа деңгейі айтарлықтай жоғарылаған жағдайда, сондай-ақ миопатия/рабдомиолизге диагностика жасау немесе күдіктену кезінде ГМГ-КоА-редуктаза тежегіштерін қолдануды тоқтату керек.
Олапариб: флуконазол сияқты CYP3A4 орташа тежегіштері плазмадағы олапарибтің концентрациясын ұлғайтады; бір мезгілде мұндай біріктірілімді қолдану ұсынылмайды. Егер біріктірілімдер болдырмау мүмкін болмаса, олапариб дозасын күніне 2 рет 200 мг дейін шектеу керек.
Циклоспорин: флуконазол концентрациясын және циклоспориннің AUC арттырады. Флуконазол (тәулігіне 200 мг) және циклоспоринді (тәулігіне 2,7 мг/кг) бір мезгілде қолданған кезде циклоспориннің АUC 1,8 есе жоғарылауы байқалды. Бұл біріктірілім циклоспорин дозасы төмендегенде оның концентрациясына байланысты қолданылуы мүмкін.
Эверолимус: in vivo немесе in vitroзерттеулер жүргізілмеген болса да, флуконазол CYP3A4 тежеуінен қан сарысуында эверолимус концентрациясын арттыра алады.
Сиролимус: флуконазол қан плазмасындағы сиролимустың концентрациясын, CYP3A4 және P-гликопротеиннің әсерінен сиролимустың метаболизмін басу арқылы көбейтеді. Бұл препараттарды сиролимустың дозасы препараттың концентрация деңгейіне және әсеріне байланысты реттелген жағдайда бір мезгілде қолдануға болады.
Такролимус: флюконазол CYP3A4 әсерінен ішекте такролимустың метаболизмін тежеу нәтижесінде қан сарысуындағы ауызша басқарылатын такролимус концентрациясын 5 есеге дейін арттыруы мүмкін. Такролимусты вена ішіне енгізген кезде фармакокинетикада айтарлықтай өзгерістер байқалмады. Такролимустың жоғарылауы нефроуыттылық фактормен байланысты болды. Такролимустың пероральді дозасын оның концентрациясына байланысты төмендету керек.
Лозартан: флуконазол лозартанның белсенді метаболитіне (E-31 74) метаболизмін тежейді, ол лозартан қолданған кезде ангиотензин II рецепторларының антагонизміне жауап береді. Пациенттердегі қан қысымын үнемі бақылау ұсынылады.
Метадон: Флуконазол қан сарысуында метадон концентрациясын жоғарылатуы мүмкін. Метадонның дозасын түзету қажет болуы мүмкін.
Стероид емес қабынуға қарсы препараттар (СЕҚҚП): флурбипрофеннің ең жоғары концентрациясының (Сmaх ) және AUC мәні флуконазолмен бір мезгілде қолданғанда, флурбипрофенмен монотерапиямен салыстырғанда, сәйкесінше 23% және 81% артты.
Флуконазол CYP2C9 (мысалы, напроксен, лороксикам, мелоксикам, диклофенак) метаболизденетін басқа СЕҚҚП-тердің жүйелік әсерін күшейтуге қабілетті. СЕҚҚП-мен байланысты жағымсыз реакциялар мен уыттылыққа мониторинг жасау ұсынылады. СЕҚҚП дозасын түзету қажет болуы мүмкін.
Фенитоин: Флуконазол бауырдағы фенитоин метаболизмін тежейді. Дәрілерді бірлесіп қолданғанда фенитоиннің уыттылығын болдырмас үшін қан сарысуындағы фенитоин концентрациясын бақылау қажет.
Преднизон: бауыр трансплантациясынан кейін жедел преднизонға шалдыққан пациентте флуконазолды терапияның үш айлық курсы аяқталғаннан кейін бүйрек үсті безінің жедел кортикекс жеткіліксіздігі пайда болатындығы туралы хабарлады. Флуконазолдың алынуы CYP3A4 белсенділігінің артуына себеп болған, бұл преднизон метаболизмінің жеделдеуіне әкелді. Флуконазолмен және преднизонмен ұзақ емделетін пациенттер бүйрек үсті безінің жеткіліксіздігін анықтау үшін флуконазол жойылған кезде мұқият бақылануы керек.
Рифабутин: Флуконазол сарысулық рифабутин концентрациясын жоғарылатады, бұл рифабутиннің AUC-нің 80% дейін артуына әкеледі. Флуконазол мен рифабутинді бір мезгілде қолданған пациенттерде увеит аурулары туралы айтылды. Біріктірілген емдеуде рифабутиннің уытты әсерінің белгілеріне назар аудару керек.
Саквинавир: Флуконазол бауырдағы саквинавир метаболизмінің CYP3A4 ферментінің әсерінен және Р-гликопротеиннің тежелуі салдарынан сақуинавирдің AUC мен Cmaxмөлшерін шамамен 50% және 55% арттырады. Сакиинавир/ритонавирмен өзара әрекеттесу зерттелмеген, сондықтан оны одан да айқын көрсетуге болады. Саквинавирдің дозасын түзету қажет болуы мүмкін.
Сульфонилмочевина препараттары: флуконазол сау еріктілердегі қан сарысуынан бір мезгілде енгізілетін сульфонилмочевина препараттарының (хлорпропамид, глибенкламид, глипизид, толбутамид) жартылай шығарылу кезеңін арттырды. Қандағы глюкоза деңгейін үнемі бақылау және қажет болған жағдайда сульфонилмочевина препараттарының дозасын уақтылы төмендету ұсынылады.
Теофиллин: өзара әрекеттесуді плацебо-бақыланатын зерттеу барысында 14 күн ішінде флуконазолды 200 мг дозада қолдану нәтижесінде қан плазмасынан теофиллиннің орташа тазарту коэффициенті 18% төмендеді. Теофиллиннің жоғары дозаларын қабылдаған немесе басқа жолмен теофиллиннің уытты әсерінің жоғары қаупі бар пациенттерге флуконазолмен теофиллиннің уыттылығы белгілерін анықтау үшін бақылау керек. Егер уыттылық белгілері пайда болса, емдеуді өзгерту керек.
Тофацитиниб: CYP3A4 тежелуін және CYP2C19 күшті тежелуін қамтамасыз ететін препараттармен бірге қолданғанда тофацитинибтің әсері артады (мысалы, флуконазол). Осы себепті, осындай препараттарды бір мезгілде қолданғанда, тофацитиниб дозасын күніне 1 рет 5 мг-ға дейін төмендету ұсынылады.
Барвинка қастауышы: флуконазол, мүмкін, CYP3A4 тежелуіне байланысты, қан плазмасындағы барвинка қастауышы концентрациясының жоғарылауына әкелуі мүмкін (мысалы, винкристин және винбластин), бұл нейроуыттылық әсердің дамуына әкеледі.
А дәрумені: Бір мезгілде All-транс-ретиноин қышқылын (А дәруменінің қышқылдық формасы) және флуконазолды қолданған пациентте орталық жүйке жүйесінен флуконазол шығарылғаннан кейін жоғалған мидың жалған ісік түрінде жағымсыз реакциялары бар екендігі айтылды. Бұл препараттарды бір уақытта қолдануға болады, орталық жүйке жүйесінен болатын жағымсыз реакцияларға мониторинг жүргізу ұсынылады.
Вориконазол (CYP2C9, CYP2C19 және CYP3A4 тежегіштері): Флуконазолдан кейін вориконазолды қолданған кезде вориконазолдың жағымсыз әсерлеріне мониторинг жүргізу керек.
Зидовудин: Бұл біріктірілімді қабылдаған пациенттер зидовудинмен байланысты жағымсыз реакцияларды мониторингтеу үшін бақылауда болуы керек. Зидовудин дозасын төмендету бойынша сұрақты қарастыру керек.
Азитромицин: Флуконазол мен азитромицин арасындағы маңызды фармакокинетикалық өзара әрекеттесу табылған жоқ.
Пероральді контрацептивтер: Флуконазолды қайталама қабылдау пероральді біріктірілген контрацептивтердің тиімділігіне әсер етпейді.
Ивакафтор: муковисцидозды фиброздың трансмембраналы өткізгіштік реттегішінің күшейткіші ивакафтормен бір мезгілде қолдану ивакафтордың әсерін 3 есеге, ал гидроксиметил-ивакафторды (M1) 1,9 есеге арттырды. Ивакафтордың дозасын күніне 1 рет 150 мг-ге дейін төмендету флуконазол және эритромицин сияқты CYP3A орташа тежегіштерін қабылдаған пациенттерде ұсынылады.
Арнайы ескертулер
Бастың шаш бөлігінің трихофитиясы
Флуконазол балаларда бастың шаш бөлігінің трихофитиясын емдеуде зерттелді. Флуконазолдың тиімділігі гризеофульвиннің тиімділігінен асып түспейді және 20% - дан аз. Осы себепті бастың шаш бөлігінің трихофитиясын емдеу үшін флуконазолды қолдануға болмайды.
Криптококкоз
Басқа органдардың криптококкозын емдеуде флуконазолдың тиімділігі туралы деректер жеткіліксіз (мысалы, өкпе және тері криптококкозы), сондықтан мұндай ауруларды емдеуде препаратты дозалау бойынша ұсыныстар жоқ.
Терең эндемиялық микоздар
Паракокцидиоидомикоз, лимфа тері споротрихоз және гистоплазмоз сияқты эндемиялық микоздардың басқа түрлерін емдеуде флуконазолдың тиімділігі туралы деректер жеткіліксіз, сондықтан мұндай ауруларды емдеуде препаратты мөлшерлеу бойынша ұсынымдар жоқ.
Несеп шығару жүйесі
Бүйрек функциясы бұзылған пациенттерде Рофлузолды сақтықпен қолдану керек.
Бүйрек үсті безінің жеткіліксіздігі
Кетоконазол бүйрек үсті безінің жеткіліксіздігін туындататыны көрсетілді; сирек жағдайларда бұл флуконазолды қолдану кезінде де байқалды. Преднизонды бір мезгілде қолданумен байланысты болатын бүйрек үсті безінің жеткіліксіздігі.
Гепатобилиарлық жүйе
Рофлузол бауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерде сақтықпен қолданылады.
Сирек жағдайларда флуконазолды қолдану бауыр тарапынан елеулі уытты реакциялардың дамуымен, оның ішінде өліммен аяқталған, негізінен Елеулі ілеспелі аурулары бар пациенттерде қатар жүруі мүмкін. Флуконазолмен байланысты гепатоуыттылық туындаған кезде пациенттердің жалпы тәуліктік дозасымен, емдеу ұзақтығымен, жынысымен және жасымен айқын өзара байланысы байқалмаған. Флуконазолдың гепатоуыттылық әсері әдетте емдеуді тоқтату кезінде қайтымды болды.
Флуконазолмен емдеу кезінде бауырдың функциялық сынамаларының ауытқулары бар пациенттер бауырдың анағұрлым ауыр зақымдану белгілерін анықтау мақсатында бақылануы тиіс.
Пациенттерді бауыр тарапынан елеулі бұзылуларды (қатты астения, анорексия, тұрақты жүрек айнуы, құсу және сарғаю) көрсететін симптомдар туралы хабардар ету қажет. Көрсетілген жағдайларда флуконазолды қабылдауды дереу тоқтату және дәрігерге бару керек.
Жүрек-тамыр жүйесі
Кейбір азолдар, флуконазолды қоса алғанда, электрокардиограммада QT аралығының ұзаруын тудырды. Флуконазол түзеткіш калий арналары бойынша иондардың тогын тежеу арқылы QT аралығының ұзаруын тудырады. Басқа препараттармен (амиодарон сияқты) туындаған QT аралығының ұзаруы P450 (CYP) 3A4 цитохромын тежеу арқылы күшейтілуі мүмкін. Тіркеуден кейінгі бақылау кезінде флуконазол қабылдайтын пациенттерде QT аралығының және "пируэт" типті қарыншалық тахикардияның ұзаруының өте сирек жағдайлары байқалды. Бұл жағдайлар жүрек аурулары, электролиттік теңгерімнің бұзылуы сияқты көптеген жанама қауіп факторлары бар ауыр науқастарда, сондай-ақ осы асқынулардың туындауына ықпал етуі мүмкін басқа да дәрілік заттарды бір мезгілде қолданған кезде тіркелген. Гипокалиемиясы және үдемелі жүрек жеткіліксіздігі бар пациенттер өмірге қауіпті қарыншалық аритмиялар мен "пируэт"типті тахикардияның пайда болу қаупіне жоғары ұшырайды.
Рофлузолды аритмияның даму қаупі факторлары бар пациенттерде сақтықпен қолдану керек. QT интервалын ұзартатын препараттармен және P450 (CYP) 3A4 цитохромының метаболизденетін ферментімен бір мезгілде емдеуге болмайды.
Галофантрин ұсынылған емдік дозаларда QT аралығын ұзартады және CYP3A4 субстраты болып табылады. Осы себепті флуконазол мен галофантринді бір мезгілде қолдану ұсынылмайды.
Дерматологиялық реакциялар
Сирек жағдайларда флуконазолмен емдеу кезінде пациенттерде Стивенс-Джонсон синдромы және уытты эпидермальды некролиз сияқты эксфолиативті тері реакциялары дамыды. ЖИТС бар пациенттер көп жағдайда ауыр тері реакцияларының дамуына бейім. Флуконазолды қолданумен байланысты болуы мүмкін бөртпелер пайда болған кезде, беттік зеңдік инфекциясы бар пациенттерде препаратты қолдануды тоқтату керек. Егер инвазивті/жүйелі зеңді инфекциялары бар пациенттерде бөртпе пайда болса, оның жай-күйін мұқият бақылау, ал буллезді зақымданулар немесе көпформды эритемалар дамыған кезде флуконазолды тоқтату қажет.
Жоғары сезімталдық
Сирек жағдайларда анафилаксияның дамуы туралы хабарланған.
P450 Цитохромы
Флуконазол СУР2С9 және CYP3A4 орташа тежегіші болып табылады. Флуконазол да CYP2C19 изоферментінің күшті тежегіші болып табылады. Флуконазол алатын және бір мезгілде CYP2C9, CYP2C19 және CYP3A4 арқылы метаболизденетін терапиялық диапазоны тар дәрілік препараттарды қабылдайтын пациенттердің жай-күйіне мониторингті жүзеге асырған жөн.
Терфенадин
Күніне 400 мг төмен дозада флуконазолды және терфенадинді бір мезгілде қолданған кезде пациенттің жағдайын мұқият бақылау керек.
Қосымша заттар
Препарат құрамында аллергиялық реакциялар тудыруы мүмкін бояғыштар (азорубин, сансет сары, понсо 4R және бриллянтты қара) бар. Сансет сары бояғыштары, азорубин балаларға арналған дәрілік препараттарда қолдануға тыйым салынады.
Рофлузол құрамында метилпарагидроксибензоат консерванттары және пропилпарагид-роксибензоат бар, олар аллергиялық реакцияларды тудыруы мүмкін (мүмкін кейінге қалдырылуы мүмкін).
Жүктілік және лактация кезеңі
Стандартты дозаларда флуконазол және қысқа мерзімді емдеу үшін күтілетін пайда тәуекелден едәуір асып кететін жағдайларды қоспағанда, жүктілік кезінде пайдаланылмауы тиіс.
Флуконазолды жоғары дозада және/немесе ұзақ уақыт қолдану үшін, ықтимал өмірлік қауіпті инфекцияларды емдеуді қоспағанда, жүктілік кезінде пайдалануға болмайды.
Флуконазол емшек сүтіне өтеді, онда плазмадағы концентрациялармен ұқсас концентрацияға жетеді. Бірнеше рет қолданғаннан кейін немесе флуконазолдың жоғары дозасын қабылдағаннан кейін емшекпен емізуге болмайды. Флуконазолды көп рет қолданғаннан немесе жоғары дозаларын қабылдағаннан кейін бала емізу ұсынылмайды. Баланың дамуы мен денсаулығы үшін емшек емізудің пайдасын препаратты ана үшін қолданудың клиникалық қажеттілігімен және препараттың барлық ықтимал қолайсыз әсерлерімен немесе емшек емізетін балаға қатысты ананың негізгі ауруымен бір мезгілде қараған жөн.
Дәрілік заттың көлік құралын және қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері
Көлік жүргізу және механизмдерді басқару қабілетіне флуконазолдың әсері туралы зерттеулер жүргізілген жоқ.
Рофлузолды қолдану кезінде бас айналудың немесе құрысудың пайда болу мүмкіндігі және осындай симптомдар туындаған кезде автокөлікті жүргізуден және механизмдерді басқарудан бас тарту қажеттігі туралы пациенттерге ескерту қажет.
Қолдану жөніндегі нұсқаулар
Дозалану режимі
Флуконазол дозасы зеңді инфекциясының сипаты мен ауырлығына байланысты. Дозаларды бірнеше рет қабылдауды талап ететін инфекцияларды емдеуді клиникалық параметрлер немесе зертханалық тесттер белсенді зеңді инфекцияның басылуын көрсеткенге дейін жалғастыру қажет. Емдеудің жеткіліксіз ұзақтығы зеңді инфекцияның қайталануына әкелуі мүмкін.
Ересектер
Қолданылуы |
Дозалау режимі |
Емдеу ұзақтығы |
|
Криптококкоз |
- криптококкты менингитті емдеу |
Бастапқы доза: Күніне 400 мг 1.Кейінгі доза: Күніне 200-400 мг. |
Әдетте 6-8 аптадан кем емес. Өмірге қауіп төндіретін инфекциялар кезінде тәуліктік доза 800 мг дейін артуы мүмкін. |
- қайталану қаупі жоғары пациенттерде криптоккты менингиттің қайталануын болдырмау үшін демеуші терапия |
Күніне 200 мг |
Күніне 200 мг жағдайда шектелмейді. |
|
Кокцидиоидомикоз |
|
Күніне 200-400 мг |
Нақты
жағдайға байланысты 11-24 ай немесе одан көп. Кейбір
инфекцияларда, әсіресе ми қабығы ауырғанда, 800 мг
дозасы қолданылуы мүмкін. |
Инвазивті кандидоз |
|
Бастапқы доза: Күніне 800 мг 1.Кейінгі доза: Күніне 400 мг. |
Жалпы,
кандидемияны емдеудің ұсынылған ұзақтығы
культуральдық қан талдауының алғашқы теріс
нәтижесін алғаннан кейін және кандидемия
симптомдарының жоғалуынан кейін 2 апта құрайды. |
Шырышты
қабықтың кандидозын емдеуде |
- ауыз
жұтқыншақ кандидозы |
Бастапқы доза: Күніне 200-400 мг 1.Кейінгі доза: Күніне 100-200 мг. |
7-21
күн (шырышты қабықтың кандидозы ремиссиясына дейін). Иммунитеттің
ауыр бұзылуы бар пациенттерде
ұзақ емделу мүмкін. |
- өңеш кандидозы |
Бастапқы доза: Күніне 200-400 мг 1.Кейінгі доза: Күніне 100-200 мг. |
14-30
күн (өңеш кандидозының ремиссиясына дейін). Иммунитеттің
ауыр бұзылуы бар пациенттерде
ұзақ емделу мүмкін. |
|
- кандидурия |
Күніне 200-400 мг |
7-21
күн. Иммунитеттің ауыр бұзылуы бар пациенттерде
ұзақ емделу мүмкін. |
|
- созылмалы атрофиялық кандидоз |
Күніне 50 мг |
14 дней |
|
-
терінің және шырышты қабықтың созылмалы
кандидозы |
Күніне 50-100 мг |
28
күнге дейін. Инфекцияның ауырлық дәрежесі мен
түріне байланысты немесе иммундық жүйенің
қызметі бұзылғанда ұзақ емделуі мүмкін. |
|
Қайталану
қаупі жоғары АИТВ бар пациенттерде
шырышты қабықтардың кандидозы қайталануының профилактикасы |
- ауыз
жұтқыншақ кандидозы |
Күніне 100-200 мг немесе 200
мг аптасына 3 рет |
Иммунитеттің созылмалы бұзылуы бар
пациенттер үшін шексіз уақыт кезеңі ішінде. |
- өңеш кандидозы |
Күніне 100-200 мг немесе 200
мг аптасына 3 рет |
Иммунитеттің
созылмалы бұзылуы бар пациенттер үшін шексіз уақыт
кезеңі ішінде. |
|
Гениталді
кандидоз |
-
қынаптық жедел кандидоз -
кандидозды баланит |
150 мг |
Бір рет |
- қынаптық кандидоздың қайталануын емдеу және алдын алу (жылына 4 немесе одан да көп эпизод)) |
Әр үш күн сайын 150 мг, жалпы саны 3 доза (күніне 1, 4 және 7), сосын демеуші доза 150 мг аптасына 1 рет |
Демеуші доза: 6 ай |
|
Дерматомикоз |
- табанның дерматофитиясы - тегіс тері дерматофитиясы - дерматофития шап
облысы -
кандидозды инфекциялар |
150
мг аптасына 1
рет немесе 50 мг күніне 1
рет |
2-4
апта; табан дерматофитиясы 6 аптаға дейін емдеуді талап ете алады. |
- түрлі түсті
лишай |
300-400
мг аптасына 1 рет |
1-3 апта |
|
Күніне 50 мг |
2-4 апта |
||
- тырнақтың дерматофитиясы (онихомикоз) |
150 мг аптасына 1 рет |
Емдеуді зақымдалған тырнақты ауыстырғанға дейін жалғастыру керек (сау тырнақтың өсуі). Қол мен аяқтың саусақтарында тырнақтардың өсуі әдетте 3-6 ай және 6-12 ай алады. Дегенмен, өсу жылдамдығы әртүрлі пациенттерде айтарлықтай ерекшеленуі және жасына байланысты болуы мүмкін. Бірқатар жағдайларда ұзақ созылмалы инфекцияларды сәтті емдегеннен кейін тырнақтар деформацияланған болып қалады. |
|
Ұзақ
нейтропениясы бар пациенттерде кандидоздық
инфекциялардың профилактикасы |
Күніне 200-400 мг |
Емдеуді
нейтропенияның болжамды басталуына дейін бірнеше күн бұрын
бастау керек және нейтрофилдердің саны 1000 жасушадан мм3 асып
түскеннен кейін 7 күн бойы жалғастыру керек. |
Пациентердің ерекше топтары
Егде жастағы пациенттер
Дозаны бүйрек функциясының жай-күйіне қарай түзету керек.
Бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттер
Флуконазол көбінесе несеппен өзгермеген түрде шығарылады. Бір реттік дозалармен емдеу кезінде дозаларды түзету қажет емес. Бүйрек функциясы бұзылған пациенттерде флуконазолды бірнеше рет қолдану қажет болған жағдайда осы көрсеткіш үшін ұсынылған тәуліктік дозаның негізінде 50-400 мг бастапқы дозаны қолданған жөн. Осыдан кейін тәуліктік доза (көрсеткіштерге сәйкес) келесі кестеге сәйкес белгіленеді:
Креатинин клиренсі (мл/мин) |
Ұсынылған
дозаның пайызы |
> 50 |
100% |
≤ 50 (гемодиализсіз) |
50% |
Гемодиализ |
100% әр гемодиализден кейін |
Гемодиализдегі пациенттер әрбір гемодиализден кейін ұсынылған дозаның 100%- ын алуы тиіс. Диализ жүргізілмеген күндері пациенттер креатинин клиренсіне сәйкес төмендетілген дозаны алуы тиіс.
Бауыр жеткіліксіздігі бар пациенттер
Бауыр функциясы бұзылған пациенттер туралы деректер шектеулі, сондықтан бауыр функциясы бұзылған пациенттерде флуконазолды сақтықпен қолдану керек.
Енгізу жолы мен әдісі
Флуконазолды ішу арқылы (капсулалар және ішуге арналған суспензия дайындауға арналған ұнтақ) немесе вена ішіне (инфузияға арналған ерітінді) қолдануға болады. Қолдану тәсілі пациенттің клиникалық жағдайына байланысты.
Дәрігер пациенттің жасына, дене салмағына және дозасына сәйкес ең қолайлы дәрілік түрі мен дозасын тағайындауы тиіс.
Қабылдау уақыты көрсетілген қолдану жиілігі
Капсулалар ішке, тамақ ішуге қарамастан, тұтас жұтып қабылдайды. Вена ішіне енгізуден пероральді қолдануға көшкенде немесе керісінше көшкен кезде тәуліктік дозаны өзгерту талап етілмейді.
Емдеу ұзақтығы
Зеңдік инфекцияның сипаты мен ауырлығына байланысты жеке қарастырылады.
Артық дозалану жағдайында қабылдау қажет болатын шаралар
Галлюцинация және параноидалдық мінез-құлықпен ілесе жүретін флуконазолдың артық дозалануы жағдайлары туралы хабарланған.
Артық дозаланғанда симптоматикалық ем жүргізу жеткілікті болуы мүмкін. Алғашқы көмек ретінде - асқазанды жуу қажет.
Флуконазол айтарлықтай дәрежеде несеппен шығарылады; форсирленген диурез шығарылу жылдамдығын арттыруы мүмкін. Гемодиализдің үш сағаттық сеансы қан плазмасындағы заттардың деңгейін шамамен 50% - ға төмендетеді.
Дәрілік препаратты қолдану тәсілін түсіндіру үшін медицина қызметкеріне кеңес беру үшін ұсынымдар
Дәрілік препаратты қабылдамас бұрын дәрігермен немесе фармацевпен кеңесіңіз.
Дәрілік препаратты стандартты қолдану кезінде көрініс беретін жағымсыз реакциялар сипаттамасы және осы жағдайда қабылдау керек шаралар
Жағымсыз реакциялар жиілігінің параметрлері мынадай түрде анықталады: өте жиі (≥ 1/10); жиі (≥ 1/100, бірақ < 1/10); жиі емес (≥ 1/1000, бірақ < 1/100); сирек (≥ 1/10000, бірақ < 1/1000); өте сирек (< 1/10000); жиілігі белгісіз (қолда бар деректер бойынша бағалануы мүмкін емес).
Қан және лимфа жүйесі жағынан: жиі емес – анемия; сирек – агранулоцитоз, лейкопения, тромбоцитопения, нейтропения.
Иммундық жүйе тарапынан: сирек – анафилаксия.
Зат алмасу және тамақтану жағынан: жиі емес-тәбеттің төмендеуі; сирек – гиперхолестеринемия, гипертриглицеридемия, гипокалиемия.
Психиканың бұзылуы: жиі емес – ұйқышылдық, ұйқысыздық.
Жүйке жүйесі тарапынан: жиі – бас ауруы; жиі емес – құрысулар, парестезиялар, бас айналу, дәмнің бұзылуы; сирек – тремор.
Есту және тепе-теңдік органы тарапынан: жиі емес-тігінен.
Жүрек жағынан: сирек – "пируэт" типті қарыншалық тахикардия, QT аралығының ұзаруы.
Асқазан-ішек жолы тарапынан: жиі – іштің ауыруы, құсу, диарея, жүрек айнуы; жиі – іш қату, диспепсия, метеоризм, ауыздың құрғауы.
Бауыр және өт шығару жолдары жағынан: жиі – АЛТ деңгейінің жоғарылауы, АСТ деңгейінің жоғарылауы, қандағы ЩФ деңгейінің жоғарылауы; жиі емес – холестаз, сарғаю, билирубин деңгейінің жоғарылауы; сирек – бауыр жеткіліксіздігі, гепатоцеллюлярлы некроз, гепатит, гепатоцеллюлярлы зақымдану.
Тері және тері асты тіндері жағынан: жиі – бөртпе; жиі емес – токсидермия (тұрақты дәрілік эритеманы қоса алғанда), есекжем, қышу, тер бөлінуінің күшеюі; сирек – уытты эпидермальді некролиз, Стивенс-Джонсон синдромы, жедел жайылған экзантематозды-пустулезді бөртпелер, эксфолиативті дерматит, ангионевроздық ісіну, беттің ісінуі, алопеция; жиілігі белгісіз – дәрілік реакция бар эозинофилиямен және жүйелік симптомдармен (DRESS).
Қаңқа-бұлшықет және дәнекер тіндер жағынан: жиі емес-миалгия.
Енгізу тәсіліне байланысты жалпы бұзылулар мен бұзылулар: жиі шаршау, әлсіздік, астения, қызба.
Қосымша мәліметтер
Дәрілік препараттың құрамы
Бір капсула құрамында
белсенді зат: 150 мг флуконазол
қосымша заттар: микрокристалды целлюлоза РН 102, тальк, магний стеараты
қабықтың құрамы:
қақпағы - титанның қостотығы (Е171), азорубин (Е122), бриллиантты көк (Е133), бриллиантты қара ВN (Е151), метилпарагидроксибензоат, пропилпарагидроксибензоат, желатин
корпусы - титанның қостотығы (Е171), понсо 4R (Е124), сансет сары (Е110), метилпарагидроксибензоат, пропилпарагидроксибензоат, желатин
Сыртқы түрінің, иісінің, дәмінің сипаттамасы
Қызғылт-сары түсті күңгірт корпусы және көгілдір түсті күңгірт қақпақшасы бар, өлшемі № 1 қатты желатинді капсулалар
Капсуланың ішіндегісі – ақ немесе ақ дерлік түсті ұнтақ.
Шығарылу түрі және қаптамасы
Поливинилхлоридті үлбірден және алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамада 1 капсуладан.
Пішінді 1 қаптамадан медициналық қолдану жөніндегі мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынады.
Сақтау мерзімі
4 жыл
Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды.
Сақтау шарттары
25ºС-ден аспайтын температурада сақтау керек.
Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!
Дәріханалардан босатылу шарттары
Рецепт арқылы.