г. AptekaOnline
Каталог

Рофлоксан, 200 мг, таблетки №10, пачка картонная, World Medicine

Действующее вещество :
Офлоксацин
Дозировка:
200 мг
Рецептурный отпуск:
По рецепту
Срок хранения:
3 года
Цена от 2 600
Добавлено в корзину:
Наличие в аптеках
Характеристика
Описание
Генерик
Да
Действующее вещество
Офлоксацин
Дозировка
200 мг
Единица упаковки
шт.
Код товара
00-00030089
Лекарственная форма
Таблетки, покрытые пленочной оболочкой
Описание упаковки
№10
Регистрационный номер
РК-ЛС-5№025835
Рецептурный отпуск
По рецепту
Срок хранения
3 года
Торговое название
Рофлоксан
Упаковка
Пачка картонная
Форма выпуска
По 10 таблеток помещают в контурную ячейковую упаковку из пленки ПВХ и фольги алюминиевой.¶По 1 контурной ячейковой упаковке вместе с инструкцией по медицинскому применению на казахском и русском языках помещают в пачку из картона.
Инструкция
Выбор языка RU KZ

Торговое наименование
Рофлоксан

Международное непатентованное название
Офлоксацин

Лекарственная форма, дозировка
Таблетки, покрытые пленочной оболочкой, 200 мг, 400 мг

Фармакотерапевтическая группа
Противоинфекционные препараты для системного использования. Антибактериальные препараты системного применения. Противомикробные препараты – производные хинолона. Фторхинолоны. Офлоксацин.
Код АТХ J01MA01

Показания к применению
Рофлоксан применяется у взрослых для лечения следующих бактериальных инфекций, вызванных чувствительными к офлоксацину микроорганизмами:
- острый пиелонефрит и осложненные инфекции мочевыводящих путей;
- бактериальный простатит, эпидидимоорхит;
- воспалительные заболевания органов малого таза (в комбинации с другими антибактериальными средствами).
Рофлоксан следует использовать у взрослых для лечения следующих бактериальных инфекций, вызванных чувствительными к офлоксацину микроорганизмами, только в тех случаях, когда отсутствует возможность применения антибактериальных средств, которые, как правило, рекомендованы в качестве начальной терапии:
- неосложненный цистит;
- уретрит;
- инфекции костей и суставов;
- осложненные инфекции кожи и мягких тканей;
- острый бактериальный синусит;
- обострение хронической обструктивной болезни легких (ХОБЛ), в том числе бронхит;
- внебольничная пневмония.
Рофлоксан также применяется для профилактики бактериальных инфекций у взрослых пациентов с нейтропенией.
Рофлоксан не эффективен при лечении инфекций, вызванных Treponema pallidum.
Необходимо учитывать информацию, которая содержитсяв официальных руководствах по надлежащему применению антибактериальных средств.

Перечень сведений, необходимых до начала применения
Противопоказания
- гиперчувствительность к офлоксацину, другим хинолонам или к любому из вспомогательных веществ
- эпилепсия
- повреждение сухожилий на фоне приема фторхинолонов в анамнезе
- детский и подростковый возраст до 18 лет
- период беременности
- период лактации
- пациенты с ранее существовавшими поражениями центральной нервной системы (ЦНС) со сниженным судорожным порогом
Необходимые меры предосторожности при применении
Следует избегать применения офлоксацина у пациентов, в анамнезе которых отмечалось развитие тяжелых нежелательных реакций, связанных с приемом препаратов, содержащих хинолоны или фторхинолоны. Лечение таких пациентов офлоксацином следует начинать только при отсутствии альтернативных вариантов терапии и после тщательной оценки соотношения польза/риск.
Рофлоксан не следует принимать одновременно с антацидами
Риск развития резистентности
Распространенность приобретенной резистентности у отдельных видов бактерий может варьироваться в зависимости от географического региона и с течением времени. В связи с этим необходимо располагать информацией о резистентности микроорганизмов в конкретном географическом регионе в определенный период времени. Следует проводить микробиологическую диагностику для установления возбудителя заболевания и определения его чувствительности к офлоксацину, особенно в случаях тяжелых инфекций или при неэффективности лечения.
Инфекции, вызванные метициллин-резистентным Staphylococcus aureus (MRSA)
Существует высокая вероятность того, что MRSA может обладать перекрестной резистентностью к фторхинолонам, в том числе офлоксацину. Поэтому не рекомендуется использовать Рофлоксан для лечения инфекций, которые вызваны или предполагается, что вызваны, MRSA, за исключением случаев, когда чувствительность возбудителя инфекции к офлоксацину подтверждена результатами лабораторных исследований (и отсутствует возможность применения антибактериальных средств, которые, как правило, рекомендованы для терапии инфекций, вызванных MRSA).
Инфекции, вызванные Escherichia coli
Резистентность Escherichia coli (наиболее распространенный возбудитель инфекций мочевыводящих путей) к фторхинолонам варьируется в разных географических районах. При использовании препарата Рофлоксан рекомендуется принимать во внимание информацию о резистентности Escherichia coli к фторхинолонам в конкретном географическом районе.
Инфекции, вызванные Neisseria gonorrhoeae
В связи со снижением чувствительности Neisseria goпorrhoeae Рофлоксан не следует использовать в качестве эмпирической терапии при подозрении на гонококковую инфекцию (гонококковый уретрит, воспалительные заболевания органов малого таза и эпидидимоорхит), лечение препаратом следует проводить только в тех случаях, когда установлен возбудитель заболевания и подтверждена его чувствительность к офлоксацину. Если клинического улучшения не отмечается после 3 дней применения препарата, лечение следует пересмотреть.
Воспалительные заболевания органов малого таза
При терапии воспалительных заболеваний органов малого таза Рофлоксан следует использовать только в комбинации с препаратами, которые активны в отношении анаэробных микроорганизмов.
Инфекции, вызванные Pseudomonas aeruginosa
При лечении нозокомиальных и других тяжелых инфекций, вызванных Pseudomonas aeruginosa, может возникать необходимость в комбинированной терапии. В подобных случаях с целью проведения таргетной терапии необходимо определять чувствительность Pseudomonas aeruginosa.
Инфекции, вызванные стрептококками
Рофлоксан не показан для лечения острой ангины, вызванной β-гемолитическим стрептококком.
Инфекции костей и суставов
При инфекциях костей и суставов следует рассматривать вопрос о комбинированной терапии с другими антибактериальными средствами.
Тяжелые буллезные реакции
Сообщалось о случаях развития у пациентов тяжелых буллезных кожных реакций, таких как синдром Стивенса-Джонсона, токсический эпидермальный некролиз, на фоне лечения офлоксацином. Пациенты должны быть проинформированы о том, что при возникновении реакций со стороны кожи и/или слизистых оболочек необходимо незамедлительно проконсультироваться с врачом с целью решения вопроса о возможности продолжения терапии препаратом.
Реакции гиперчувствительности
Появляются реакций гиперчувствительности и аллергических реакций после первого применения фторхинолонов. После первого применения фторхинолонов также могут возникать анафилактические и анафилактоидные реакции, которые могут прогрессировать до жизнеугрожающего шока. В подобных ситуациях следует незамедлительно прекратить использование препарата Рофлоксан и начать соответствующее лечение (например, противошоковая терапия, в том числе использование антигистаминных средств, глюкокортикостероидов (ГКС), симпатомиметиков и, при необходимости, проведение искусственной вентиляции легких).
Заболевания, вызванные Clostridium difficile (CDAD)
Диарея, особенно тяжелая, персистирующая и/или с кровью, которая возникает во время или после лечения препаратом Рофлоксан, в том числе через несколько недель после окончания терапии препаратом, может являться симптомом заболеваний, вызванных Clostridium difficile. Их тяжесть может варьироваться от легкой формы диареи до жизнеугрожающего псевдомембранозного колита. Поэтому при возникновении у пациентов во время или после применения Рофлоксан тяжелой диареи необходимо принимать во внимание этот диагноз. При подозрении на развитие псевдомембранозного колита следует незамедлительно прекратить терапию препаратом и начать соответствующее лечение (например, специфическая терапия антибактериальными/химиотерапевтическими средствами, такими как ванкомицин, тейкопланин или метронидазол (пероральный прием)). В подобных ситуациях применение лекарственных средств, снижающих перистальтику кишечника, противопоказано.
Длительные, инвалидизирующие и потенциально необратимые тяжелые нежелательные лекарственные реакции
В очень редких случаях, возникновения длительных (в течение нескольких месяцев или лет), инвалидизирующих и потенциально необратимых тяжелых нежелательных реакций со стороны различных, в том числе одновременно нескольких, систем организма (костно-мышечная и нервная системы, психика, органы чувств) у пациентов, получавших хинолоны и фторхинолоны, независимо от возраста и имеющихся факторов риска. При появлении первых признаков и симптомов любой тяжелой нежелательной реакции следует незамедлительно прекратить прием офлоксацина и обратиться к врачу.
Пациенты с предрасположенностью к судорогам
При применении хинолонов может снижаться порог судорожной готовности, в результате чего могут развиваться судороги. Применение препарата Рофлоксан противопоказано у пациентов с диагностированной эпилепсией или поражениями ЦНС, при которых снижается порог судорожной готовности. Как и другие препараты, содержащие хинолоны, Рофлоксан следует использовать с особой осторожностью у пациентов с предрасположенностью к судорогам (например, пациенты с уже имеющимися повреждениями ЦНС, пациенты, одновременно принимающие фенбуфен, другие подобные нестероидные противовоспалительные препараты (НПВП) или препараты, которые снижают порог судорожной готовности, такие как теофиллин).
При возникновении судорог необходимо прекратить лечение препаратом Рофлоксан, в подобных ситуациях необходимо проводить соответствующую неотложную терапию (например, обеспечение проходимости дыхательных путей, использование противосудорожных средств, таких как диазепам или барбитураты).
Тендинит и разрыв сухожилия
Тендинит и разрыв сухожилия, прежде всего ахиллова сухожилия, иногда двусторонний, могут отмечаться уже в течение 48 часов после начала терапии хинолонами и фторхинолонами, а также в течение нескольких месяцев после ее прекращения. Риск развития тендинита и разрыва сухожилия у пациентов пожилого возраста, у пациентов с нарушениями функции почек, у пациентов после трансплантации паренхиматозных органов, а также у пациентов, получающих лечение ГКС, повышается. Рофлоксан не следует использовать одновременно с ГКС.
При появлении первых признаков тендинита (например, болезненный отек, воспаление) следует прекратить использование Рофлоксан и рассмотреть вопрос об альтернативном лечении. При повреждении конечности(-ей) необходимо проводить надлежащее лечение (например, иммобилизация). Не следует использовать ГКС при развитии признаков тендинопатии.
Пациенты с нарушениями функции почек
Необходимо проводить мониторинг функции почек.
Офлоксацин выводится из организма преимущественно почками. У пациентов с нарушениями функции почек необходимо корректировать дозу лекарственного средства и проводить терапию под медицинским наблюдением.
Пациенты с психотическими расстройствами
Сообщалось о случаях развития депрессии и психотических реакций у пациентов, получавших терапию фторхинолонами (включая офлоксацин). В некоторых случаях, иногда после однократного применения офлоксацина, эти реакции прогрессировали до возникновения суицидальных мыслей или суицидального поведения, включая попытки суицида. При появлении первых признаков или симптомов таких реакций пациенту необходимо незамедлительно прекратить прием препарата Рофлоксан и проконсультироваться с врачом, в подобных ситуациях следует рассматривать альтернативные варианты антибактериальной терапии без использования фторхинолонов и проводить соответствующее лечение.
У пациентов с психотическими расстройствами, в том числе в анамнезе,
Рофлоксан следует использовать с осторожностью.
Пациенты с нарушениями функции печени
Поскольку при применении офлоксацина может отмечаться повреждение печени, при использовании препарата Рофлоксан у пациентов с нарушениями функции печени следует соблюдать осторожность и проводить терапию под медицинским наблюдением, в том числе проводить мониторинг функции печени. При применении фторхинолонов были зарегистрированы случаи фульминантного гепатита, который сопровождался развитием печеночной недостаточности (включая случаи с летальным исходом). При появлении таких признаков и симптомов повреждения печени, как потеря аппетита, желтуха, потемнение мочи, зуд или боль в животе, пациенту следует прекратить применение препарата Рофлоксан и проконсультироваться с врачом.
Пациенты, получающие терапию антагонистами витамина K
В связи с риском повышения показателей гемокоагуляции (протромбиновое время (ПВ)/международное нормализованное отношение (МНО)) и/или развития кровотечений у пациентов, которые принимают фторхинолоны, включая офлоксацин, в комбинации с антагонистами витамина K (например, варфарин), следует контролировать показатели свертываемости крови.
Миастения гравис
При использовании фторхинолонов, включая офлоксацин, может возникать нервно-мышечная блокада, при этом у пациентов с миастенией гравис может усиливаться мышечная слабость. В постмаркетинговом периоде при применении фторхинолонов у пациентов с миастенией гравис зарегистрированы тяжелые нежелательные реакции, включая случаи, когда возникала необходимость в проведении искусственной вентиляции легких, и случаи с летальным исходом. У пациентов с диагностированной миастенией гравис применение Рофлоксан не рекомендован.
Профилактика возникновения реакций фотосенсибилизации
Сообщалось о случаях развития реакций фотосенсибилизации на фоне терапии офлоксацином. С целью предупреждения возникновения реакций фотосенсибилизации пациентам при отсутствии необходимости не следует подвергаться чрезмерному воздействию солнечного света или искусственных ультрафиолетовых лучей (например, лампы солнечного света, солярий) во время лечения препаратом Рофлоксан и в течение 48 часов после его прекращения.
Вторичные инфекции
Как и при использовании других антибактериальных средств, при применении офлоксацина, особенно в течение длительного периода времени, может отмечаться чрезмерный рост резистентных микроорганизмов. Поэтому следует проводить регулярный мониторинг состояния пациента при терапии препаратом Рофлоксан. В случае развития вторичной инфекции необходимо проводить соответствующее лечение.
Удлинение интервала QT
Сообщалось о случаях удлинения интервала QT у пациентов, которые получали терапию фторхинолонами, включая офлоксацин.
Следует соблюдать осторожность при использовании фторхинолонов, в том числе офлоксацина, у пациентов с уже имеющимися факторами риска удлинения интервала QT, такими как:
- врожденный синдром удлиненного интервала QT;
- одновременное применение препаратов, которые удлиняют интервал QT (противоаритмические средства IA и III классов, трициклические и тетрациклические антидепрессанты, макролиды, противогрибковые средства из группы имидазолов, противомалярийные средства, некоторые антигистаминные средства, не обладающие седативным действием (например, астемизол, терфенадин, эбастин), антипсихотические средства);
- нескорректированные нарушения электролитного баланса (например, гипокалиемия, гипомагниемия);
- заболевания сердца (например, сердечная недостаточность, инфаркт миокарда, брадикардия);
- пожилой возраст и женский пол (пациенты пожилого возраста и женского пола могут иметь большую чувствительность к действию препаратов, которые удлиняют интервал QT; поэтому при применении фторхинолонов, в том числе офлоксацина, у таких пациентов следует соблюдать осторожность).
Дисгликемия
У пациентов, которые получали терапию фторхинолонами, включая офлоксацин, чаще у пациентов пожилого возраста, отмечались случаи изменения уровня глюкозы в крови, в том числе гипергликемия и гипогликемия. Сообщалось о случаях развития гипогликемической комы у пациентов с сахарным диабетом, которые принимали фторхинолоны в комбинации с пероральными гипогликемическими средствами (например, глибенкламид) или инсулином. У пациентов с сахарным диабетом, которые получают терапию препаратом Рофлоксан, рекомендуется тщательно контролировать уровень глюкозы в крови.
Пациентам, у которых значения концентрации глюкозы в крови выходят за пределы нормальных значений, необходимо незамедлительно прекратить прием препарата Рофлоксан, в подобных ситуациях следует рассматривать альтернативные варианты антибактериальной терапии без использования фторхинолонов.
Периферическая нейропатия
Сообщалось о случаях развитии сенсорной или сенсомоторной полинейропатии, которая сопровождалась развитием парестезии, гипестезии, дизестезии или слабости, у пациентов, получавших терапию хинолонами и фторхинолонами. Пациенты, которые получают лечение препаратом Рофлоксан, должны быть проинформированы о том, что при развитии таких симптомов нейропатии, как боль, ощущение жжения, покалывания, онемение или слабость, необходимо проконсультироваться с врачом с целью решения вопроса о возможности продолжения терапии и предупреждения развития потенциально необратимых повреждений.
Пациенты с недостаточностью глюкозо-6-фосфатдегидрогеназы
Пациенты со скрытой или диагностированной недостаточностью глюкозо-6-фосфатдегидрогеназы могут иметь предрасположенность к гемолитическим реакциям на фоне терапии хинолонами. Поэтому в случае необходимости применения препарата Рофлоксан следует проводить тщательный мониторинг таких пациентов на предмет выявления гемолиза.
Нарушения зрения
При возникновении нарушений зрения или развитии других нежелательных реакций со стороны органа зрения пациенту следует незамедлительно получить консультацию офтальмолога.
Влияние на результаты лабораторных исследований
У пациентов, которые получают лечение офлоксацином, могут отмечаться ложноположительные результаты в исследованиях по определению опиатов в моче. В подобных случаях для подтверждения полученных результатов может возникать необходимость в использовании других более точных методов исследования.
Аневризма аорты и расслоение аорты, регургитация/недостаточность сердечного клапана
В эпидемиологических исследованиях сообщалось о повышенном риске аневризмы и расслоения аорты, особенно у пациентов пожилого возраста, а также о регургитации аортального и митрального клапана после приема фторхинолонов. Зарегистрированы случаи аневризмы и расслоения аорты, иногда осложненные разрывом (в том числе с летальным исходом), а также регургитации/недостаточности любого из сердечных клапанов у пациентов, получающих фторхинолоны.
По этой причине фторхинолоны следует применять только после тщательной оценки соотношения польза/риск и рассмотрения других возможных вариантов терапии у пациентов с аневризмой в семейном анамнезе или с врожденным пороком клапанов сердца, а также у пациентов с диагностированной аневризмой и/или расслоением аорты, или с недостаточностью клапанов сердца, или при наличии других факторов риска, предрасполагающих к:
- развитию аневризмы и расслоения аорты и, одновременно, к возникновению регургитации/недостаточности сердечного клапана (например, заболевания соединительной ткани, такие как синдром Марфана или синдром Элерса-Данлоса, синдром Тернера, болезнь Бехчета, артериальная гипертензия, ревматоидный артрит), или, дополнительно, к
- развитию аневризмы и расслоения аорты (например, нарушения со стороны сосудов, такие как артериит Такаясу, гигантоклеточный артериит, имеющийся атеросклероз или синдром Шегрена), или, дополнительно, к
- возникновению регургитации/недостаточности сердечного клапана (например, инфекционный эндокардит).
Риск возникновения аневризмы и расслоения аорты и ее разрыва также может повышаться у пациентов, одновременно принимающих системные ГКС.
В случае появления внезапной боли в животе, груди или спине пациентам следует немедленно обратиться к врачу в отделение неотложной помощи.
Пациентам следует немедленно обратиться за медицинской помощью в случае острой одышки, впервые возникшего учащенного сердцебиения, а также развития отека брюшной полости или нижних конечностей.
Прочие указания
У пациентов, у которых отмечались тяжелые нежелательные реакции (например, тяжелые нежелательные реакции со стороны нервной системы) при применении других фторхинолонов, риск возникновения подобных нежелательных реакций при использовании офлоксацина повышается.
Вспомогательные вещества
Рофлоксан содержит лактозу, поэтому пациентам с редкими наследственными заболеваниями, которые характеризуются непереносимостью галактозы, лактазной недостаточностью или мальабсорбцией глюкозы-галактозы, не следует принимать данный препарат.
Рофлоксан содержит менее 1 ммоль натрия (23 мг) в одной таблетке, т.е. практически «не содержит натрия».
Специальные предупреждения
Дети
Рофлоксан не предназначен для использования у детей и подростков в возрасте до 18 лет.
Пациенты пожилого возраста
Коррекция дозы лекарственного средства у пациентов пожилого возраста не требуется, за исключением пациентов, у которых имеются нарушения функции почек.
Пациенты с печеночной недостаточностью
У пациентов с печеночной недостаточностью (например, цирроз печени с асцитом) скорость выведения офлоксацина из организма может снижаться, поэтому у таких пациентов максимальная суточная доза офлоксацина не должна превышать 400 мг.
Пациенты с почечной недостаточностью
У пациентов с нарушениями функции почек дозу офлоксацина (пероральный прием или внутривенное введение) необходимо корректировать с учетом степени нарушения почечной функции.
Беременность и лактация
Беременность
Имеются ограниченные данные о применении офлоксацина у женщин в период беременности.
Ограниченные данные об использовании фторхинолонов у женщин в первом триместре беременности свидетельствуют об отсутствии повышенного риска возникновения тяжелых пороков развития или других нежелательных реакций, оказывающих влияние на исход беременности. В доклинических исследованиях у плода и неполовозрелых особей установлено, что хинолоны вызывают повреждение суставного хряща, при этом тератогенного потенциала у хинолонов не обнаружено. При использовании офлоксацина у женщин в период беременности риск повреждения суставного хряща у плода/ребенка/подростка не может быть исключен.
Применение препарата Рофлоксан у женщин в период беременности противопоказано
Лактация
Офлоксацин в незначительных количествах выделяется с грудным молоком. Поскольку существует потенциальный риск повреждения суставов и развития других тяжелых токсических реакций у детей, находящихся на грудном вскармливании, женщинам при использовании препарата Рофлоксан необходимо прекратить грудное вскармливание
Особенности влияния препарата на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами
При применении препарата зарегистрированы нежелательные реакции (например, головокружение/вертиго, сонливость, нарушения зрения), при которых способность концентрировать внимание и скорость психомоторных реакций могут снижаться, что может оказывать негативное влияние на способность к вождению автотранспорта и управлению механизмами. В большей степени это связано с одновременным приемом алкоголя.
Пациенты должны узнать свою реакцию на препарат перед тем, как управлять автотранспортом и механизмами.

Рекомендации по применению
Режим дозирования
Режим дозирования препарата зависит от типа и тяжести инфекции.
Пациенты с нормальной функцией почек:

Показания к применению

Режим дозирования
(в зависимости от степени тяжести заболевания)

Продолжительность лечения
(в зависимости от степени тяжести заболевания)

Осложненные инфекции мочевыводящих путей

200 мг 2 раза в сутки (доза может быть увеличена до 400 мг 2 раза в сутки)

7-21 день

Острый пиелонефрит

200 мг 2 раза в сутки (доза может быть увеличена до 400 мг 2 раза в сутки)

7-10 дней (продолжительность лечения может быть увеличена до 14 дней)

Острый бактериальный простатит

200 мг 2 раза в сутки (доза может быть увеличена до 400 мг 2 раза в сутки)

2-4 недели*

Хронический бактериальный простатит

200 мг 2 раза в сутки (доза может быть увеличена до 400 мг 2 раза в сутки)

4-8 недель*

Эпидидимоорхит

200 мг 2 раза в сутки (доза может быть увеличена до 400 мг 2 раза в сутки)

14 дней

Воспалительные заболевания органов малого таза

400 мг 2 раза в сутки

14 дней

Неосложненный цистит

200 мг 2 раза в сутки или 400 мг 1 раз в сутки

3 дня или 1 день соответственно

Негонококковый уретрит

300 мг 2 раза в сутки

7 дней

Уретрит, вызванный Neisseria goпorrhoeae
(см. раздел 4.4)

400 мг однократно

1 день

Инфекции костей и суставов

200 мг 2 раза в сутки

3-4 недели (в отдельных случаях продолжительность лечения может быть увеличена)

Осложненные инфекции кожи и мягких тканей

200 мг 2 раза в сутки

См. ниже
«Продолжительность лечения»

Острый бактериальный синусит

200 мг 2 раза в сутки

См. ниже
«Продолжительность лечения»

Обострение хронической обструктивной болезни легких (ХОБЛ), в том числе бронхит

200 мг 2 раза в сутки

См. ниже
«Продолжительность лечения»

Внебольничная пневмония

200 мг 2 раза в сутки

См. ниже
«Продолжительность лечения»

* После тщательного повторного обследования у пациентов с бактериальным простатитом может рассматриваться вопрос об увеличении продолжительности курса лечения.

У пациентов, у которых отмечается улучшение состояния на фоне начальной внутривенной терапии офлоксацином, можно продолжать лечение препаратом Рофлоксан (таблетки, покрытые пленочной оболочкой).
В отдельных случаях может возникать необходимость в увеличении дозы препарата в связи с различиями в чувствительности микроорганизмов к офлоксацину, при тяжелых инфекциях (например, инфекции дыхательных путей или костей), при инфекциях с сопутствующими осложняющими факторами или в случае ненадлежащего ответа пациента на терапию. В подобных ситуациях доза лекарственного средства может быть увеличена до 400 мг 2 раза в сутки.
Для профилактики инфекций у пациентов со значительно ослабленным иммунитетом рекомендуется использовать офлоксацин в дозах от 400 мг до 600 мг в сутки.
Пациенты с нарушениями функции почек
У пациентов с нарушениями функции почек средней и тяжелой степени (с учетом клиренса креатинина (Clcr / КлКр) или концентрации креатинина в сыворотке крови (Ccr / ККр )), рекомендуется снижение дозы офлоксацина:

Clcr  (КлКр)

Однократная суточная доза*

Интервал между приемами

20-50 мл/мин

100-200 мг

24 часа

менее 20 мл/мин или гемодиализ/перитонеальный диализ**

100мг или 200 мг соответственно

24 часа или 48 часов соответственно

* В зависимости от показаний к применению и интервала между приемами препарата.
** У пациентов с тяжелыми нарушениями функции почек и у пациентов, находящихся на диализе, необходимо контролировать концентрацию офлоксацина в сыворотке крови.

Если измерить Clcr не представляется возможным, показатель можно рассчитать на основании Ccr с использованием формулы Кокрофта для взрослых:
Мужчины:
Clcr (мл/мин) = масса тела (кг) х (140 – возраст (лет)) / 72 х Ccr (мг/дл)

или

Clcr (мл/мин) = масса тела (кг) х (140 – возраст (лет)) / 0,814 х Ccr (мкмоль/л)

Женщины:
Clcr (мл/мин) = 0,85х - значение, полученное при расчете по вышеуказанным формулам.
В отдельных случаях может возникать необходимость в увеличении дозы препарата
Метод и путь введения
Таблетки принимают внутрь независимо от приема пищи; их следует проглатывать целиком, запивая достаточным количеством жидкости (от ½ до 1 стакана).
Рофлоксан не следует принимать одновременно с антацидами
Частота применения с указанием времени приема
Доза офлоксацина для однократного приема может составлять до 400 мг. В дозах до 400 мг в сутки препарат предпочтительно принимать утром. Суточную дозу лекарственного средства, превышающую 400 мг, как правило, делят на две равные части (утренняя и вечерняя дозы). В подобных ситуациях препарат необходимо принимать через равные промежутки времени.
Длительность лечения
Продолжительность лечения зависит от чувствительности возбудителя инфекции и клинической картины заболевания. Следует продолжать терапию препаратом в течение не менее 2-3 дней после исчезновения симптомов заболевания.
При острых инфекциях, как правило, достаточно проводить лечение препаратом в течение 7-10 дней.
Не рекомендуется проводить терапию офлоксацином в течение более 2 месяцев (необходима дополнительная информация).
Меры, которые необходимо принять в случае передозировки
Симптомы
Наиболее значимыми симптомами при острой передозировке препарата, кроме прочих, являются нарушения со стороны ЦНС, такие как спутанность сознания, головокружение, нарушение сознания и судороги, а также удлинение интервала QT и нарушения со стороны желудочно-кишечного тракта (ЖКТ), например тошнота и эрозии слизистых оболочек пищеварительного тракта.
Нарушения со стороны ЦНС, включая спутанность сознания, судороги, галлюцинации и тремор, отмечались в постмаркетинговом периоде.
Лечение
В случае передозировки необходимо проводить симптоматическое лечение. промывание желудка и прием адсорбентов в течение первых 30 минут.
В связи с риском удлинения интервала QT следует проводить мониторинг ЭКГ. В тяжелых случаях может возникать необходимость в медицинском наблюдении и поддержании жизненно важных функций организма и работы органов.
При возникновении судорог рекомендуется незамедлительно использовать противосудорожные средства.
В случаях тяжелой передозировки может быть целесообразным проведение следующих мероприятий: удаление из организма неабсорбированного в ЖКТ лекарственного средства (например, промывание желудка, использование адсорбирующих средств и сульфата натрия (по возможности, в течение первых 30 минут после приема препарата)); защита слизистой оболочки желудка (использование антацидов); ускорение выведения из организма поступившего в системный кровоток лекарственного средства (форсированный диурез).
Офлоксацин может частично выводиться из организма посредством гемодиализа; перитонеальный диализ и постоянный амбулаторный перитонеальный диализ неэффективны. Специфический антидот неизвестен.
Обратитесь к врачу за советом прежде, чем принимать лекарственный препарат.

Описание нежелательных реакций, которые проявляются при стандартном применении ЛП и меры, которые следует принять в этом случае
Нечасто
- чрезмерный рост резистентных микроорганизмов и возбудителей грибковых инфекций
- ажитация, нарушение сна, бессонница
- беспокойство, головная боль, сонливость
- раздражение глаз, чувство жжения в глазах, конъюнктивит
- вертиго
- пальпитация
- кашель, назофарингит, ринит
- тяжесть в желудке, боль в животе, диарея, тошнота, рвота
- кожные реакции, такие как зуд, сыпь
Редко
- анафилактические/анафилактоидные реакции гиперчувствительности+, ангионевротический отек+
- потеря аппетита, гипогликемическая кома
- психотические расстройства (например, галлюцинации), тревога, спутанность сознания, интенсивные сновидения (вплоть до ночных кошмаров), депрессия, бред
- сомноленция, сенсорные расстройства, такие как парестезия (например, гипо- или гиперестезия), дисгевзия, нарушение обоняния (в том числе аносмия), нарушение памяти
- зрительные расстройства (например, нарушение четкости зрения, диплопия, изменение цветового зрения)
- нарушение равновесия
- тахикардия
- артериальная гипотензия, артериальная гипертензия
- одышка, бронхоспазм
- энтероколит (в некоторых случаях геморрагический)
- нарушения функции печени с повышением уровней ферментов печени в крови (аланинаминотрансфераза (АЛТ), аспартатаминотрансфераза (АСТ), лактатдегидрогеназа (ЛДГ), γ-глутамилтрансфераза, щелочная фосфатаза) и/или концентрации билирубина в крови
- приливы, повышенное потоотделение, крапивница, везикулярная или пустулезная сыпь
- тендинит
- нарушения функции почек (например, повышение Ccr)
Очень редко
- анемия, гемолитическая анемия, лейкопения, эозинофилия, тромбоцитопения, панцитопения
- васкулиты с вовлечением внутренних органов, анафилактический/анафилактоидный шок+
- периферическая сенсорная/сенсомоторная нейропатия+, судороги+, экстрапирамидные симптомы или другие нарушения координации движений
- шум в ушах, потеря слуха
- псевдомембранозный колит+
- холестатическая желтуха
- тяжелые кожные реакции и реакции со стороны слизистых оболочек (мультиформная эритема, токсический эпидермальныйнекролиз), реакции фотосенсибилизации(симптомы, похожие на солнечный ожог, изменение цвета или расслоение ногтей), сосудистая пурпура, васкулит, который в отдельных случаях может сопровождаться развитием некроза кожи
- нарушения со стороны суставов и мышц (например, артралгия, миалгия), разрыв сухожилия (например, разрыв ахиллова сухожилия), который может возникать в течение 48 часов после начала лечения и может быть двусторонним
- острая почечная недостаточность
Неизвестно (невозможно оценить на основании имеющихся данных)
- агранулоцитоз, угнетение функции костного мозга
- гипергликемия, гипогликемия (особенно у пациентов с сахарным диабетом, которые получали лечение гипогликемическими средствами
- психотические расстройства и депрессия с суицидальными мыслями или суицидальным поведением, включая попытки суицида, нервозность
- тремор, дискинезия, агевзия, обморок, доброкачественная внутричерепная гипертензия
- увеит
- нарушение слуха
- желудочковые аритмии, желудочковая тахикардия типа «пируэт» (преимущественно отмечалась у пациентов с факторами риска удлинения интервала QT), удлинение интервала QT на электрокардиограмме (ЭКГ)
- резкое снижение артериального давления, сопровождающееся коллапсом и потерей сознания
- аллергический пневмонит, выраженная одышка
- диспепсия, метеоризм, констипация, панкреатит
- гепатит (может иметь тяжелое течение), тяжелое повреждение печени+ (включая случаи острой печеночной недостаточности, иногда с летальным исходом, преимущественно у пациентов с уже имеющимися заболеваниями печени
- эксфолиативный дерматит, синдром Стивенса-Джонсона, острый генерализованный экзантематозный пустулез, лекарственная сыпь, стоматит
- рабдомиолиз и/или миопатия, мышечная слабость (у пациентов с миастенией гравис может быть особенно значимой), частичный разрыв мышц, полный разрыв мышц, разрыв связок, артрит
- острый интерстициальный нефрит
- обострение порфирии у пациентов с порфирией
- астения, повышение температуры тела, боль (включая боль в спине, груди и конечностях)

+
Нежелательные реакции, которые отмечались в постмаркетинговом периоде.
* Очень редко сообщалось о развитии стойких (отмечались в течение нескольких месяцев или лет), инвалидизирующих и потенциально необратимых тяжелых нежелательных реакций со стороны различных, в том числе, одновременно нескольких, систем организма и органов чувств (включая такие нежелательные реакции, как тендинит, разрыв сухожилия, артралгия, боль в конечностях, нарушение походки, нейропатии с сопутствующей парестезией, депрессия, утомляемость, нарушение памяти, нарушение сна, нарушения слуха, зрения, вкуса и обоняния) у пациентов, получавших хинолоны и фторхинолоны, в некоторых случаях независимо от имеющихся факторов риска.
** Случаи аневризмы и расслоения аорты, иногда осложненные разрывом (в том числе с летальным исходом), а также регургитации/недостаточности любого из сердечных клапанов были зарегистрированы у пациентов, получающих фторхинолоны
Прочие указания
Регистрируемые нежелательные реакции нивелировались после прекращения использования препарата, за исключением очень редких случаев возникновения стойких нарушений, например нарушений обоняния, вкуса и слуха.
Некоторые нежелательные реакции (например, псевдомембранозный колит, реакции гиперчувствительности, судороги) при определенных условиях могут представлять угрозу для жизни пациента и требуют проведения неотложной терапии

Дополнительные сведения
Состав лекарственного препарата
Одна таблетка содержит
активное вещество - офлоксацин 200 мг и 400 мг.
вспомогательные вещества: лактозы моногидрат, кроскармеллоза натрия, кукурузный крахмал, гипромеллоза (5 сПз) (Метоцел Е6), магния стеарат.
Состав оболочки: Опадри® белый 03F180011 (гипромеллоза, титана диоксид, макрогол/ПЭГ).
Описание внешнего вида, запаха, вкуса
Таблетки двояковыпуклые, круглой формы, покрытые пленочной оболочкой белого или почти белого цвета (для дозировки 200 мг).
Таблетки двояковыпуклые, овальной формы, покрытые пленочной оболочкой белого или почти белого цвета с разделительной риской (для дозировки 400 мг).

Форма выпуска и упаковка
По 10 таблеток помещают в контурную ячейковую упаковку из пленки ПВХ и фольги алюминиевой.
По 1 контурной ячейковой упаковке вместе с инструкцией по медицинскому применению на казахском и русском языках помещают в пачку из картона.

Срок хранения
3 года.
Не применять по истечении срока годности.

Условия хранения
Хранить в сухом, защищенном от света месте при температуре не выше 25 °С.
Хранить в недоступном для детей месте!

Условия отпуска из аптек
По рецепту

Саудалық атауы
Рофлоксан

Халықаралық патенттелмеген атауы
Офлоксацин

Дәрілік түрі, дозаcы
Үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар, 200 мг, 400 мг

Фармакотерапиялық тобы
Жүйелі пайдалануға арналған инфекцияға қарсы препараттар. Жүйелі қолдануға арналған бактерияға қарсы препараттар. Микробқа қарсы препараттар - хинолон туындылары. Фторхинолондар. Офлоксацин.
АТХ коды J01MA01

Қолданылуы
Рофлоксан ересектерде офлоксацинге сезімтал микроорганизмдерден туындаған мынадай бактериялық инфекцияларды емдеу үшін қолданылады:
- жедел пиелонефрит және несеп шығару жолдарының асқынған инфекциялары;
- бактериялық простатит, эпидидимоорхит;
- кіші жамбас ағзаларының қабыну аурулары (бактерияға қарсы басқа дәрілермен бірге).
Рофлоксанды ересектерде, әдетте, бастапқы ем ретінде ұсынылатын бактерияға қарсы дәрілерді қолдану мүмкіндігі болмаған жағдайларда ғана офлоксацинге сезімтал микроорганизмдерден туындаған мынадай бактериялық инфекцияларды емдеу үшін пайдалану керек:
- асқынбаған цистит;
- уретрит;
- сүйектер мен буындардың инфекциялары;
- тері мен жұмсақ тіндердің асқынған инфекциялары;
- жедел бактериялық синусит;
- өкпенің созылмалы обструктивті ауруының (ӨСОА) өршуі, оның ішінде бронхит;
- ауруханадан тыс пневмония.
Рофлоксан нейтропениясы бар ересек пациенттерде бактериялық инфекциялардың профилактикасы үшін де қолданылады.
Рофлоксан Treponema pallidum туындатқан инфекцияларды емдеуде тиімді емес.
Бактерияға қарсы дәрілерді тиісінше қолдану жөніндегі ресми нұсқаулықтарда қамтылған ақпаратты ескеру қажет.

Қолдануды бастағанға дейін қажетті мәліметтер тізбесі
Қолдануға болмайтын жағдайлар
- офлоксацинге, басқа хинолондарға немесе қосымша заттардың кез келгеніне аса жоғары сезімталдық
- эпилепсия
- анамнезінде фторхинолондарды қабылдау аясында сіңірлердің зақымдануы
- балалар мен 18 жасқа дейінгі жасөспірімдерге
- жүктілік кезеңі
- лактация кезеңі
- орталық жүйке жүйесінің (ОЖЖ) бұрын болған зақымданулары бар, құрысу шегі төмендеген пациенттер
Қолдану кезіндегі қажетті сақтық шаралары
Анамнезінде хинолондар немесе фторхинолондары бар препараттарды қабылдаумен байланысты ауыр жағымсыз реакциялардың дамуы байқалған пациенттерде офлоксацинді қолданудан аулақ болу керек. Мұндай пациенттерді офлоксацинмен емдеуді емдеудің баламалы нұсқалары болмаған кезде және пайда/қауіп арақатынасын мұқият бағалаудан кейін ғана бастау керек.
Рофлоксанды антацидтермен бір мезгілде қабылдауға болмайды
Резистенттіліктің даму қаупі
Бактериялардың жекелеген түрлерінде жүре пайда болған резистенттіліктің таралуы географиялық аймаққа байланысты және уақыт өте келе өзгеруі мүмкін. Осыған байланысты белгілі бір уақыт кезеңінде белгілі бір географиялық аймақтағы микроорганизмдердің резистенттілігі туралы ақпарат болуы керек. Аурудың қоздырғышын анықтау және оның офлоксацинге сезімталдығын анықтау үшін микробиологиялық диагностика жүргізу керек, әсіресе ауыр инфекциялар кезінде немесе емдеудің тиімсіздігі кезінде.
Метициллинге резистентті Staphylococcus aureus (MRSA) туындататын инфекциялар
MRSA фторхинолондарға, оның ішінде офлоксацинге айқаспалы резистенттілікке ие болуы ықтималдығы жоғары. Сондықтан, инфекция қоздырғышының офлоксацинге сезімталдығы зертханалық зерттеулер нәтижелерімен расталған жағдайларды қоспағанда, MRSA туындаған немесе туындаған деп болжанған инфекцияларды емдеу үшін Рофлоксанды пайдалану ұсынылмайды (және әдетте MRSA туындаған инфекцияларды емдеу үшін ұсынылатын бактерияға қарсы препараттарды қолдану мүмкіндігі жоқ).
Escherichia coli туындатқан инфекциялар
Фторхинолондарға Escherichia coli (зәр шығару жолдарының инфекциясының ең көп таралған қоздырғышы) резистенттілігі әр түрлі географиялық аудандарда әр түрлі болады. Рофлоксан препаратын пайдаланған кезде нақты географиялық ауданда фторхинолондарға Escherichia coli резистенттілігі туралы ақпаратты назарға алу ұсынылады.
Neisseria gonorrhoeae туындататын инфекциялар
Neisseria gonorrhoeae Рофлоксан сезімталдығының төмендеуіне байланысты гонококкты инфекцияға (гонококкты уретрит, кіші жамбас ағзаларының қабыну аурулары және эпидидимоорхит) күдік туындағанда эмпирикалық ем ретінде пайдаланбау керек, препаратпен емдеуді аурудың қоздырғышы анықталған және оның офлоксацинге сезімталдығы расталған жағдайларда ғана жүргізу керек. Егер препаратты 3 күн қолданғаннан кейін клиникалық жақсару байқалмаса, емдеуді қайта қарау керек.
Кіші жамбас ағзаларының қабыну аурулары
Кіші жамбас мүшелерінің қабыну ауруларын емдеуде Рофлоксанды тек анаэробты микроорганизмдерге қарсы белсенді препараттармен бірге қолдану керек.
Pseudomonas aeruginosa туындатқан инфекциялар
Pseudomonas aeruginosa туындатқан нозокомиальді және басқа да ауыр инфекцияларды емдеу кезінде біріктірілген ем қажет болуы мүмкін. Мұндай жағдайларда таргеттік ем жүргізу үшін Pseudomonas aeruginosa сезімталдығын анықтау қажет.
Стрептококктардан туындаған инфекциялар
Рофлоксан β-гемолитикалық стрептококктан туындаған жедел тонзиллитті емдеу үшін көрсетілмеген.
Сүйек пен буынның инфекциялары
Сүйектер мен буындардың инфекцияларында басқа бактерияға қарсы агенттермен біріктірілген ем туралы мәселені қарастырған жөн.
Ауыр буллезді реакциялар
Пациенттерде офлоксацинмен емдеу аясында Стивенс-Джонсон синдромы, уытты эпидермальді некролиз сияқты ауыр буллезді тері реакцияларының даму жағдайлары туралы хабарланды. Пациенттер тері және/немесе шырышты қабықтар тарапынан реакциялар туындаған кезде препаратпен емдеуді жалғастыру мүмкіндігі туралы мәселені шешу мақсатында дереу дәрігермен кеңесу қажет екендігі туралы хабардар етілуі тиіс.
Аса жоғары сезімталдық реакциялары
Фторхинолондарды бірінші қолданғаннан кейін аса жоғары сезімталдық және аллергиялық реакциялар пайда болады. Фторхинолондарды бірінші қолданғаннан кейін өмірге қауіп төндіретін шоққа дейін үдеуі мүмкін анафилаксиялық және анафилактоидты реакциялар да туындауы мүмкін. Мұндай жағдайларда Рофлоксан препаратын пайдалануды дереу тоқтатып, тиісті емдеуді бастау керек (мысалы, шокқа қарсы ем, оның ішінде антигистаминдерді, глюкокортикостероидтарды (ГКС), симпатомиметиктерді пайдалану және қажет болған жағдайда өкпені жасанды желдетуді жүргізу).
Clostridium difficile (CDAD) туындатқан  аурулар
Рофлоксан препаратымен емдеу кезінде немесе одан кейін, оның ішінде препаратпен емдеу аяқталғаннан кейін бірнеше аптадан кейін туындайтын аса ауыр, персистирлейтін және/немесе қанмен болатын Диарея Clostridium difficile туындатқан аурулардың симптомы болуы мүмкін. Олардың ауырлығы диареяның жұмсақ түрінен өмірге қауіпті жалғанжарғақшалы колитке дейін өзгеруі мүмкін. Сондықтан пациенттерде Рофлоксан қолдану кезінде немесе одан кейін ауыр диарея пайда болған кезде осы диагнозды назарға алу қажет. Жалғанжарғақшалы колиттің дамуына күдік болған кезде препаратпен емдеуді дереу тоқтатып, тиісті емді бастау керек (мысалы, ванкомицин, тейкопланин немесе метронидазол сияқты бактерияға қарсы/химиотерапиялық дәрілермен спецификалық ем (пероральді қабылдау)). Мұндай жағдайларда ішек перистальтикасын басатын дәрілік заттарды қолдануға қарсы көрсетілімді.
Ұзақ мерзімді, мүгедекке ұшырататын және ықтимал қайтымсыз ауыр жағымсыз дәрілік реакциялар
Өте сирек жағдайларда, жасына және жасына қарамастан хинолондар мен фторхинолондарды алған пациенттерде әртүрлі, оның ішінде бір мезгілде бірнеше организм жүйелері (сүйек-бұлшықет және жүйке жүйелері, психика, сезім мүшелері) тарапынан ұзақ (бірнеше ай немесе жылдар бойы), мүгедектікке әкелетін және ықтимал қайтымсыз ауыр жағымсыз реакциялардың туындауы бар тәуекел факторлары. Кез келген ауыр жағымсыз реакцияның алғашқы белгілері мен симптомдары пайда болған кезде офлоксацинді қабылдауды дереу тоқтатып, дәрігерге қаралу керек.
Құрысуларға бейімділігі бар пациенттер
Хинолондарды қолданған кезде құрысуға бейімділік төмендеуі мүмкін, соның нәтижесінде құрысулар дамуы мүмкін. Рофлоксан препаратын қолдану эпилепсия немесе ОЖЖ зақымданулары диагностикаланған пациенттерде қарсы көрсетілген, бұл кезде құрысуға бейімділігі төмендейді. Құрамында хинолондар бар басқа препараттар сияқты, Рофлоксанды құрысуға бейімділігі бар пациенттерде аса сақтықпен пайдалану керек (мысалы, ОЖЖ зақымданған пациенттер, фенбуфенді бір мезгілде қабылдайтын пациенттер, басқа да осындай  қабынуға қарсы стероидты емес препараттар (ҚҚСП) немесе теофиллин сияқты құрысуға бейімділікті төмендететін препараттар).
Құрысулар пайда болған кезде Рофлоксан препаратымен емдеуді тоқтату қажет, мұндай жағдайларда тиісті шұғыл ем жүргізу қажет (мысалы, тыныс алу жолдарының өткізгіштігін қамтамасыз ету, диазепам немесе барбитураттар сияқты құрысуға қарсы дәрілерді пайдалану).
Тендинит және сіңірдің үзілуі
Тендинит және сіңірдің үзілуі, ең алдымен ахилл сіңірі, кейде екі жақты, хинолондармен және фторхинолондармен емдеу басталғаннан кейін 48 сағат ішінде, сондай-ақ оны тоқтатқаннан кейін бірнеше ай ішінде байқалуы мүмкін. Егде жастағы пациенттерде, бүйрек функциясы бұзылған пациенттерде, паренхималық ағзаларды транспланттаудан кейінгі пациенттерде, сондай-ақ ГКС ем алатын пациенттерде тендиниттің және сіңірдің үзілу қаупі артады. Рофлоксанды ГКС-мен бір мезгілде қолдануға болмайды.
Тендониттің алғашқы белгілері пайда болған кезде (мысалы, ауырсынатын ісіну, қабыну) Рофлоксан қолдануды тоқтатып, баламалы емдеу мәселесін қарастыру керек. Аяқ-қол зақымданған жағдайда тиісті ем (мысалы, иммобилизация) жүргізу қажет. Тендинопатия белгілері дамыған кезде ГКС қолдануға болмайды.
Бүйрек функциясы бұзылған пациенттер
Бүйрек функциясына мониторинг жүргізу қажет.
Офлоксацин организмнен негізінен бүйрекпен шығарылады. Бүйрек функциясы бұзылған пациенттерде дәрілік заттың дозасын түзету және медициналық бақылаумен ем жүргізу қажет.
Психоздық бұзылыстары бар пациенттер
Фторхинолондармен ем қабылдаған пациенттерде (офлоксацинді қоса алғанда) депрессияның және психоздық реакциялардың даму жағдайлары туралы хабарланды. Кейбір жағдайларда, кейде офлоксацинді бір рет қолданғаннан кейін, бұл реакциялар суицид әрекеттерін қоса алғанда, суицидтік ойлар немесе суицидтік мінез-құлық туындағанға дейін үдеді. Мұндай реакциялардың алғашқы белгілері немесе симптомдары пайда болған кезде пациент Рофлоксан препаратын қабылдауды дереу тоқтатып, дәрігермен кеңесу қажет, мұндай жағдайларда фторхинолондарды пайдаланбай бактерияға қарсы емнің баламалы нұсқаларын қарастыру және тиісті ем жүргізу керек.
Психоздық бұзылыстары бар пациенттерде, оның ішінде анамнезінде, Рофлоксанды сақтықпен пайдалану керек.
Бауыр функциясы бұзылған пациенттер
Офлоксацинді қолданған кезде бауырдың зақымдануы білінуі мүмкін болғандықтан, бауыр функциясы бұзылған пациенттерде Рофлоксан препаратын пайдаланған кезде сақ болған жөн және емді медициналық бақылаумен жүргізу, оның ішінде бауыр функциясына мониторинг жүргізу керек. Фторхинолондарды қолдану кезінде фульминантты гепатит жағдайлары тіркелді, ол бауыр жеткіліксіздігінің дамуымен қатар жүрді (өліммен аяқталған жағдайларды қоса алғанда). Бауыр зақымдануының тәбеттің жоғалуы, сарғаю, несептің күңгірттенуі, қышыну  немесе іштің ауыруы сияқты белгілері мен симптомдары пайда болған кезде пациент Рофлоксан препаратын қолдануды тоқтатып, дәрігермен кеңесу керек.
К дәруменінің антагонистерімен ем алатын пациенттер
К дәруменінің антагонистерімен (мысалы, варфарин) біріктірілімде офлоксацинді қоса алғанда, фторхинолондарды қабылдайтын пациенттерде гемокоагуляция көрсеткіштерінің (протромбин уақыты (ПУ)/халықаралық қалыптасқан қатынас (ХҚҚ)) және/немесе қан кетулердің даму қаупіне байланысты қанның ұю көрсеткіштерін бақылау керек.
Миастения гравис
Фторхинолондарды, соның ішінде офлоксацинді қолданғанда, жүйке-бұлшықет блокадасы пайда болуы мүмкін, миастения гравис бар пациенттерде бұлшықет әлсіздігі жоғарылауы мүмкін. Постмаркетингтік кезеңде фторхинолондарды миастения гравис бар пациенттерде қолдану кезінде өкпені жасанды желдетуді жүргізу қажеттілігі туындаған жағдайларды және өліммен аяқталған жағдайларды қоса алғанда, ауыр жағымсыз реакциялар тіркелген. Миастения гравис диагнозы қойылған пациенттерде Рофлоксан қолдану ұсынылмайды.
Фотосезімталдық реакцияларының профилактикасы
Офлоксацинмен емдеу аясында фотосезімталдық реакцияларының даму жағдайлары туралы хабарланды. Фотосенсибилизация реакцияларының пайда болуының алдын алу мақсатында пациенттер қажет болмаған кезде Рофлоксан препаратымен емдеу кезінде және оны тоқтатқаннан кейін 48 сағат ішінде күн сәулесінің немесе жасанды ультракүлгін сәулелердің (мысалы, жарық шамдары, солярий) шамадан тыс әсеріне ұшырамауы керек.
Салдарлы инфекциялар
Бактерияға қарсы басқа препараттарды қолданғандағыдай, офлоксацинді, әсіресе ұзақ уақыт бойы қолданғанда резистентті микроорганизмдердің шамадан тыс өсуі байқалуы мүмкін. Сондықтан Рофлоксан препаратымен емдеу кезінде пациенттің жай-күйіне тұрақты мониторинг жүргізу керек. Салдарлы инфекция дамыған жағдайда тиісті ем жүргізу қажет.
QT аралығының ұзаруы
Фторхинолондармен, оның ішінде офлоксацинмен ем алған пациенттерде QT аралығының ұзару жағдайлары туралы хабарланды.
Фторхинолондарды, оның ішінде офлоксацинді QT аралығының ұзаруы қаупінің факторлары бар пациенттерде пайдалану кезінде сақ болған жөн:
- туа біткен QT аралығының ұзару синдромы;
- QT аралығын ұзартатын препараттарды бір мезгілде қолдану (IA және III класының аритмияға қарсы дәрілері, трициклді және тетрациклді антидепрессанттар, макролидтер, имидазолдар тобынан зеңге қарсы дәрілер, безгекке қарсы дәрілер, тыныштандыратын әсері жоқ кейбір антигистаминді дәрілер (мысалы, астемизол, терфенадин, эбастин), психозға қарсы дәрілер);
- электролиттік теңгерімнің түзетілмеген бұзылулары (мысалы, гипокалиемия, гипомагниемия);
- жүрек аурулары (мысалы, жүрек жеткіліксіздігі, миокард инфарктісі, брадикардия);
- егде жастағы және әйел жынысты (егде жастағы және әйел жынысты пациенттер QT аралығын ұзартатын препараттардың әсеріне үлкен сезімталдыққа ие болуы мүмкін; сондықтан фторхинолондарды, оның ішінде офлоксацинді қолданғанда мұндай пациенттерде сақ болу керек).
Дисгликемия
Фторхинолондармен ем қабылдаған пациенттерде, офлоксацинді қоса, егде жастағы пациенттерде қандағы глюкоза деңгейінің өзгеру жағдайлары, оның ішінде гипергликемия және гипогликемия жиі байқалды. Фторхинолондарды пероральді гипогликемиялық дәрілермен (мысалы, глибенкламид) немесе инсулинмен біріктіріп қабылдаған қант диабеті бар пациенттерде гипогликемиялық команың даму жағдайлары туралы хабарланды. Рофлоксан препаратымен ем алатын қант диабеті бар пациенттерде қандағы глюкоза деңгейін мұқият бақылау ұсынылады.
Қандағы глюкоза концентрациясының мәндері қалыпты мәннен асып кететін пациенттерге Рофлоксан препаратын қабылдауды дереу тоқтату қажет, мұндай жағдайларда фторхинолондарды пайдаланбай бактерияға қарсы емнің баламалы нұсқаларын қарау керек.
Шеткері нейропатия
Хинолондармен және фторхинолондармен ем қабылдаған пациенттерде парестезияның, гипестезияның, дизестезияның немесе әлсіздіктің дамуымен қатар жүретін сенсорлық немесе сенсомоторлы полиневропатияның даму жағдайлары туралы хабарланды. Рофлоксан препаратымен ем алатын пациенттер нейропатияның ауырсыну, күйдіріп ашу сезімі, шаншу, ұйқышылдық немесе әлсіздік сияқты симптомдары дамыған кезде емді жалғастыру мүмкіндігі туралы мәселені шешу және ықтимал қайтымсыз зақымданулардың дамуының алдын алу мақсатында дәрігермен кеңесу қажет екендігі туралы хабардар етілуі тиіс.
Глюкоза-6-фосфатдегидрогеназа жеткіліксіздігі бар пациенттер
Жасырын немесе диагноз қойылған глюкоза-6-фосфат дегидрогеназа жеткіліксіздігі бар пациенттерде хинолондармен емдеу аясында гемолитикалық реакцияларға бейімділік болуы мүмкін. Сондықтан Рофлоксан препаратын қолдану қажет болған жағдайда осындай пациенттерге гемолизді анықтау тұрғысынан мұқият мониторинг жүргізген жөн.
Көрудің бұзылулары
Көру бұзылыстары пайда болғанда немесе көру мүшесі тарапынан басқа жағымсыз реакциялар дамығанда пациент дереу офтальмологтан кеңес алу керек.
Зертханалық зерттеулер нәтижелеріне әсері
Офлоксацинмен ем алатын пациенттерде несептегі апиындарды анықтау жөніндегі зерттеулерде жалған оң нәтижелер байқалуы мүмкін. Мұндай жағдайларда алынған нәтижелерді растау үшін басқа да дәлірек зерттеу әдістерін қолдану қажет болуы мүмкін.
Аорта аневризмасы және аортаның қатпарлануы, регургитация/жүрек клапанының жеткіліксіздігі
Эпидемиологиялық зерттеулерде, әсіресе егде жастағы пациенттерде аневризманың және аорта қатпарлануының жоғары қаупі, сондай-ақ фторхинолондарды қабылдағаннан кейін аортальді және митральді қақпақшаның регургитациясы туралы хабарланды. Фторхинолондарды қабылдайтын пациенттерде кейде үзіліспен (оның ішінде өліммен аяқталумен) асқынған аневризманың және аорта қатпарлануының, сондай-ақ кез келген жүрек клапандарының регургитациясының/жеткіліксіздігінің жағдайлары тіркелген.
Осы себепті фторхинолондарды пайда/қауіп арақатынасын мұқият бағалағаннан және отбасылық анамнезінде аневризмасы бар немесе жүрек клапандарының туа біткен ақауы бар пациенттерде, сондай-ақ аорта аневризмасы және/немесе қатпарлануы диагноз қойылған немесе жүрек клапандарының жеткіліксіздігі бар немесе келесіге бейім басқа да қауіп факторлары бар пациенттерде емдеудің басқа да ықтимал нұсқаларын қарастырғаннан кейін ғана қолдану керек:
- аорта аневризмасы мен қатпарлануының дамуына және бір мезгілде жүрек клапанның регургитациясы/жеткіліксіздігінің туындауына (мысалы, Марфан синдромы немесе Элерс-Данлос синдромы, Тернер синдромы, Бехчет ауруы, артериялық гипертензия, ревматоидты артрит сияқты дәнекер тінінің аурулары) немесе
- аорта аневризмасы мен қатпарлануының дамуына қосымша (мысалы, Такаясу артерииті, алып жасушалы артериит, атеросклероз немесе Шегрен синдромы сияқты тамырлар тарапынан бұзылулар) немесе
- жүрек қақпақшасының регургитациясы/жеткіліксіздігінің пайда болуына (мысалы, инфекциялық эндокардит) қосымша ретінде.
Жүйелі ГКС қабылдайтын пациенттерде де аортаның аневризмасы мен қатпарлануы және оның үзілу қаупі артуы мүмкін.
Іштің, кеуденің немесе арқаның кенеттен ауыруы пайда болған жағдайда пациенттер жедел жәрдем бөліміне дереу дәрігерге баруы керек.
Пациенттерге жедел ентігу, алғаш рет пайда болған жүректің жиі соғуы, сондай-ақ құрсақ қуысының немесе аяқ-қолдың ісінуі дамыған жағдайда дереу медициналық көмекке жүгінген жөн.
Басқа нұсқаулар
Басқа фторхинолондарды қолдану кезінде ауыр жағымсыз реакциялар (мысалы, жүйке жүйесі тарапынан ауыр жағымсыз реакциялар) байқалған пациенттерде офлоксацинді пайдалану кезінде осындай жағымсыз реакциялардың туындау қаупі артады.
Қосымша заттар
Рофлоксан құрамында лактоза бар, сондықтан сирек тұқым қуалайтын галактоза көтере алмаушылығымен, лактаза жеткіліксіздігімен немесе глюкоза-галактоза мальабсорбциясымен сипатталатын  аурулары бар пациенттерге бұл препаратты қабылдауға болмайды.
Рофлоксан бір таблеткада 1 ммольден натрий (23 мг) аз, яғни іс жүзінде «құрамында натрий жоқ».

Арнайы ескертулер
Балалар
Рофлоксан балалар мен 18 жасқа дейінгі  жасөспірімдерде қолдануға арналмаған.
Егде жастағы пациенттер
Бүйрек функциясының бұзылуы бар пациенттерді қоспағанда, егде жастағы пациенттерде дәрілік заттың дозасын түзету талап етілмейді.
Бауыр жеткіліксіздігі бар пациенттер
Бауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерде (мысалы, асциті бар бауыр циррозы) офлоксациннің организмнен шығарылу жылдамдығы төмендеуі мүмкін, сондықтан мұндай пациенттерде офлоксациннің ең жоғары тәуліктік дозасы 400 мг-ден аспауы тиіс.
Бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттер
Бүйрек функциясы бұзылған пациенттерде офлоксацин дозасын (пероральді қабылдау немесе вена ішіне енгізу) бүйрек функциясының бұзылу дәрежесін ескере отырып түзету қажет.Жүктілік және лактация
Жүктілік
Жүктілік кезінде әйелдерде офлоксацинді қолдану туралы шектеулі деректер бар.
Жүктіліктің бірінші триместрінде әйелдерде фторхинолондарды пайдалану туралы шектеулі деректер дамудың ауыр ақауларының немесе жүктіліктің нәтижесіне әсер ететін басқа да жағымсыз реакциялардың пайда болу қаупінің жоғарылағанын көрсетеді. Шаранада және жетілмеген адамдарда клиникаға дейінгі зерттеулерде хинолондардың буын шеміршегіне зақым келтіретіні анықталды, ал хинолондарда тератогендік әлеует табылған жоқ. Офлоксацинді пайдалану кезінде жүктілік кезіндегі әйелдерде шаранада/нәрестеде / жасөспірімде буын шеміршегінің зақымдану қаупі жоққа шығарылмайды.
Жүктілік кезінде әйелдерде Рофлоксан препаратын қолдануға болмайды
Лактация
Офлоксацин емшек сүтімен аз мөлшерде бөлінеді. Емшек сүтімен қоректенетін нәрестелерде буындардың зақымдануы және басқа да ауыр уытты реакциялардың пайда болу қаупі бар болғандықтан, әйелдерге Рофлоксан препаратын қолданған кезде емшек емізуді тоқтату керек.
Препараттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері
Препаратты қолданғанда осындай жағымсыз реакциялар тіркелген (мысалы, бас айналу/вертиго, ұйқышылдық, көрудің бұзылуы), онда зейін қою қабілеті және психомоторлық реакциялардың жылдамдығы төмендеуі мүмкін, бұл автокөлікті жүргізу және механизмдерді басқару қабілетіне теріс әсер етуі мүмкін. Бұл алкогольді бір мезгілде қабылдауға байланысты.
Пациенттер автокөліктер мен механизмдерді басқарар алдында препаратқа өз реакцияларын білуі тиіс.

Қолдану жөніндегі ұсынымдар
Дозалау режимі
Препараттың дозалау режимі инфекцияның түрі мен ауырлығына байланысты.
Бүйрек функциясы қалыпты пациенттер:

Қолданылуы

Дозалау режимі
(аурудың ауырлық дәрежесіне байланысты)

Емдеу ұзақтығы
(аурудың ауырлық дәрежесіне байланысты)

Несеп шығару жолдарының асқынған инфекциялары

200 мг тәулігіне 2 рет (доза тәулігіне 2 рет 400 мг дейін ұлғайтылуы мүмкін)

7-21 күн

Жедел пиелонефрит

200 мг тәулігіне 2 рет (доза тәулігіне 2 рет 400 мг дейін ұлғайтылуы мүмкін)

7-10 күн (емдеу ұзақтығы 14 күнге дейін ұзартылуы мүмкін)

Жедел бактериялық простатит

200 мг тәулігіне 2 рет (доза тәулігіне 2 рет 400 мг дейін ұлғайтылуы мүмкін)

2-4 апта*

Созылмалы бактериялық простатит

200 мг тәулігіне 2 рет (доза тәулігіне 2 рет 400 мг дейін ұлғайтылуы мүмкін)

4-8 апта*

Эпидидимоорхит

200 мг тәулігіне 2 рет (доза тәулігіне 2 рет 400 мг дейін ұлғайтылуы мүмкін)

14 күн

Кіші жамбас ағзаларының қабыну аурулары

400 мг тәулігіне 2 рет

14 күн

Асқынбаған цистит

200 мг тәулігіне 2 рет немесе 400 мг тәулігіне 1 рет

Тиісінше 3 күн немесе 1 күн

Гонококкты емес уретрит

300 мг тәулігіне 2 рет

7 күн

Neisseria gonorrhoeae тудырған уретрит

(4.4 бөлімін қараңыз)

400 мг бір рет

1 күн

Сүйек пен буынның инфекциялары

200 мг тәулігіне 2 рет

3-4 апта (жекелеген жағдайларда емдеу ұзақтығы ұзартылуы мүмкін)

Тері мен жұмсақ тіндердің асқынған инфекциялары

200 мг тәулігіне 2 рет

Төмендегі
«Емдеу ұзақтығы» қараңыз

Жедел бактериялық синусит

200 мг тәулігіне 2 рет

Төмендегі
«Емдеу ұзақтығы» қараңыз

Өкпенің созылмалы обструктивті ауруының (ӨСОА) өршуі, оның ішінде бронхит

200 мг тәулігіне 2 рет

Төмендегі
«Емдеу ұзақтығы» қараңыз

Ауруханадан тыс пневмония

200 мг тәулігіне 2 рет

Төмендегі
«Емдеу ұзақтығы» қараңыз

* Бактериялық простатиті бар пациенттерде мұқият қайта тексеруден кейін емдеу курсының ұзақтығын арттыру туралы мәселе қаралуы мүмкін.

Бастапқы венаішілік офлоксацинмен емдеу аясында жағдайының жақсаруы байқалған пациенттерде Рофлоксан препаратымен емдеуді жалғастыруға болады (үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар).
Жекелеген жағдайларда микроорганизмдердің офлоксацинге сезімталдығындағы айырмашылықтарға, ауыр инфекцияларға (мысалы, тыныс алу жолдарының немесе сүйектің инфекцияларына), қатар жүретін асқыну факторлары бар инфекцияларға немесе пациенттің емге тиісінше жауап бермеген жағдайына байланысты препарат дозасын арттыру қажеттілігі туындауы мүмкін. Мұндай жағдайларда дәрілік заттың дозасы тәулігіне 2 рет 400 мг дейін ұлғайтылуы мүмкін.
Иммунитеті айтарлықтай әлсіреген пациенттерде инфекциялардың алдын алу үшін тәулігіне 400 мг-ден 600 мг-ға дейінгі дозаларда офлоксацинді пайдалану ұсынылады.
Бүйрек функциясы бұзылған пациенттер
Орташа және ауыр дәрежедегі бүйрек функциясы бұзылған пациенттерде (креатинин клиренсін (Clcr / КлКр) немесе қан сарысуындағы креатинин концентрациясын (Ccr / ККр) ескере отырып) офлоксацин дозасын төмендету ұсынылады:

Clcr  (КлКр)

Бір реттік тәуліктік доза*

Қабылдаулар арасындағы аралық

20-50 мл/мин

100-200 мг

24 сағат

20 мл/мин кем немесе гемодиализ / перитонеальді диализ**

Тиісінше 100 мг немесе 200 мг

Тиісінше 24 сағат немесе 48 сағат

* Қолданылуына және препаратты қабылдау арасындағы аралыққа байланысты.
** Бүйрек функциясының ауыр бұзылулары бар пациенттерде және диализдегі пациенттерде қан сарысуындағы офлоксацин концентрациясын бақылау қажет.

Егер Clcr өлшеу мүмкін болмаса, индикаторды ересектерге арналған Кокрофт формуласын қолдана отырып C cr негізінде есептеуге болады:
Ерлер:
Clcr (мл/мин) = дене салмағы (кг) х (140 - жасы (жас)) / 72 х Ccr (мг/дл)

немесе

Clcr (мл/мин) = дене салмағы (кг) х (140 - жасы (жас)) / 0,814 х Ccr (мкмоль/л)

Әйелдер:
Cl cr (мл/мин) = 0,85 х - жоғарыда көрсетілген формулалар бойынша есептеу кезінде алынған мән.
Кейбір жағдайларда препараттың дозасын арттыру қажеттілігі туындауы мүмкін
Енгізу әдісі мен жолы
Таблеткаларды тамақ ішуге қарамастан ішке қабылдайды; оларды жеткілікті мөлшерде сұйықтықпен (½- ден 1 стаканға дейін) іше отырып, тұтастай жұту керек.
Рофлоксанды антацидтермен бір мезгілде қабылдауға болмайды
Қабылдау уақыты көрсетілген қолдану жиілігі
Бір рет қабылдауға арналған офлоксациннің дозасы 400 мг-ға дейін болуы мүмкін. Тәулігіне 400 мг дейінгі дозаларда препаратты таңертең қабылдаған дұрыс. Дәрілік заттың 400 мг-ден асатын тәуліктік дозасын, әдетте, екі тең бөлікке (таңертеңгі және кешкі дозалар) бөледі.
Мұндай жағдайларда препаратты тең уақыт аралығында қабылдау керек.
Емдеу ұзақтығы
Емдеу ұзақтығы инфекция қоздырғышының сезімталдығына және аурудың клиникалық көрінісіне байланысты. Препаратпен емдеуді ауру симптомдары жоғалғаннан кейін кемінде 2-3 күн бойы жалғастыру керек.
Жедел инфекцияларда, әдетте, препаратпен емдеуді 7-10 күн ішінде жүргізу жеткілікті.
2 айдан астам уақыт бойы офлоксацинмен ем жүргізу ұсынылмайды (қосымша ақпарат қажет).
Артық дозалану жағдайында қабылдануы қажет шаралар
Симптомдары
Препараттың жедел дозалануының ең маңызды симптомдары, басқалармен қатар, орталық жүйке жүйесінің бұзылуы, мысалы, сананың шатасуы, бас айналу, сананың бұзылуы және құрысулар, сондай-ақ QT аралығының ұзаруы және асқазан-ішек жолдарының (асқазан-ішек жолдарының) бұзылуы, мысалы, жүрек айну және ас қорыту жолдарының шырышты қабығының эрозиясы.
Сананың шатасуы, құрысулар, елестеулер және треморды қоса алғанда, ОЖЖ тарапынан бұзылулар маркетингтен кейінгі кезеңде байқалды.
Емі
Артық дозаланған жағдайда симптоматикалық ем жүргізу қажет. асқазанды шаю және алғашқы 30 минут ішінде адсорбенттерді қабылдау.
QT аралығын ұзарту қаупіне байланысты ЭКГ мониторингін жүргізу керек. Ауыр жағдайларда медициналық бақылау және организмнің өмірлік маңызды функцияларын және органдардың жұмысын сақтау қажет болуы мүмкін.
Құрысулар пайда болған кезде дереу құрысуға қарсы дәрілерді пайдалану ұсынылады.
Ауыр артық дозалану жағдайларында мынадай іс-шараларды жүргізу орынды болуы мүмкін: организмнен АІЖ сіңірілмеген дәрілік затты шығару (мысалы, асқазанды шаю, адсорбциялайтын заттарды және натрий сульфатын пайдалану (мүмкіндігінше, препаратты қабылдағаннан кейін алғашқы 30 минут ішінде)); асқазанның шырышты қабығын қорғау (антацидтерді пайдалану); организмнен жүйелі қан ағымына келіп түскен дәрілік заттың шығарылуын жеделдету (үдемелі диурез).
Офлоксацин гемодиализ арқылы организмнен ішінара шығарылуы мүмкін; п еритонеальді диализ және тұрақты амбулаториялық перитонеальді диализ тиімсіз. Спецификалық антидот белгісіз.
Дәрілік препаратты қабылдамас бұрын дәрігермен кеңесіңіз.

ДП стандартты қолдану кезінде пайда болатын жағымсыз реакциялардың сипаттамасы және бұл жағдайда қабылдануы тиіс шаралар
Жиі емес
- резистентті микроорганизмдер мен зең инфекцияларының қоздырғыштарының шамадан тыс өсуі
- ажитация, ұйқының бұзылуы, ұйқысыздық
- мазасыздық, бас ауыруы, ұйқышылдық
- көздің тітіркенуі, көздің күйдіріп ашу сезімі, конъюнктивит
- вертиго
- пальпитация
- жөтел, назофарингит, ринит
- асқазандағы ауырлық, іштің ауыруы, диарея, жүрек айнуы, құсу
- қышыну, бөртпе сияқты тері реакциялары
Сирек
-аса жоғары сезімталдықтың анафилаксиялық / анафилактоидты реакциялары+, ангионевроздық ісіну+
- тәбеттің жоғалуы, гипогликемиялық кома
- психоздық бұзылулар (мысалы, елестеулер), алаңдаушылық, сананың шатасуы, шым-шытырық түс көру (қорқынышты түс көруге дейін), депрессия, сандырақтау
- сомноленция, парестезия (мысалы, гипо-немесе гиперестезия), дисгевзия, иіс сезудің бұзылуы (оның ішінде аносмия), есте сақтау қабілетінің бұзылуы сияқты сенсорлық бұзылулар
- көру бұзылыстары (мысалы, көру айқындығының бұзылуы, диплопия, түс көру қабілетінің өзгеруі)
- тепе-теңдіктің бұзылуы
- тахикардия
- артериялық гипотензия, артериялық гипертензия
- ентігу, бронх түйілуі
- энтероколит (кейбір жағдайларда геморрагиялық)
- қандағы бауыр ферменттері деңгейінің жоғарылауымен бауыр функциясының бұзылуы (аланинаминотрансфераза (АЛТ), аспартатаминотрансфераза (АСТ), лактатдегидрогеназа (ЛДГ), γ-глутамилтрансфераза, сілтілі фосфатаза) және / немесе қандағы билирубин концентрациясы
- қан кернеулері, қатты терлеу, есекжем, везикулярлы немесе пустулезді бөртпе
- тендинит
- бүйрек функциясының бұзылуы (мысалы, C cr жоғарылауы)
Өте сирек
- анемия, гемолитикалық анемия, лейкопения, эозинофилия, тромбоцитопения, панцитопения
- ішкі ағзалар васкулиттер, анафилаксиялық/ анафилактоидты шок+
- шеткері сенсорлық / сенсомоторлы нейропатия+, құрысулар+, экстрапирамидалық симптомдар немесе қимыл үйлесімінің басқа да бұзылулары
- құлақтағы шуыл, естімей қалу
- жалған жарғақшалы колит+
- холестаздық сарғаю
- шырышты қабықтар тарапынан ауыр тері реакциялары және реакциялар (мультиформалы эритема, уытты эпидермальді некролиз), фотосезімталдық  реакциялары (күннің күюіне, түсінің өзгеруіне немесе тырнақтың қатпарлануына ұқсас симптомдар), тамырлық пурпура, васкулит, ол жекелеген жағдайларда тері некрозының дамуымен қатар жүруі мүмкін
- буындар мен бұлшықеттер тарапынан бұзылулар (мысалы, артралгия, миалгия), сіңірлердің үзілуі (мысалы, ахилл сіңірінің үзілуі), емдеу басталғаннан кейін 48 сағат ішінде пайда болуы мүмкін және екі жақты болуы мүмкін
- жедел бүйрек жеткіліксіздігі
Белгісіз (қолда бар деректер негізінде бағалау мүмкін емес)
- агранулоцитоз, сүйек кемігі функциясының бәсеңдеуі
- гипергликемия, гипогликемия (әсіресе гипогликемиялық дәрілермен ем қабылдаған қант диабеті бар пациенттерде
- суицидальді ойларымен немесе суицидальді мінез-құлқымен психоздық бұзылулар және депрессия, өзіне-өзі қол жұмсау әрекеттерін қоса алғанда, күйгелектік
- тремор, дискинезия, агевзия, естен тану, бассүйекішілік қатерсіз гипертензия
- увеит
- естудің бұзылуы
- қарыншалық аритмиялар, «пируэт» типті қарыншалық тахикардия (көбінесе QT аралығының ұзару қаупі факторлары бар пациенттерде байқалған), электрокардиограммада (ЭКГ) QT аралығының ұзаруы
- артериялық қысымның күрт төмендеуі, коллапспен және естен айырылумен қатар жүретін
- аллергиялық пневмонит, айқын ентігу
- диспепсия, метеоризм, констипация, панкреатит
- гепатит (ағымы ауыр болуы мүмкін), бауырдың ауыр зақымдануы+ (жедел бауыр жеткіліксіздігі жағдайларын қоса алғанда, кейде өліммен аяқталатын, негізінен бауыр аурулары бар пациенттерде
- эксфолиативті дерматит, Стивенс-Джонсон синдромы, жедел жайылған экзантематозды пустулез, дәрілік бөртпе, стоматит
- рабдомиолиз және / немесе миопатия, бұлшықет әлсіздігі (миастения грависпен ауыратын пациенттерде ерекше маңызды болуы мүмкін), бұлшықеттің ішінара жыртылуы, бұлшықеттің толық жыртылуы, байламның үзілуі, артрит

- жедел интерстициальді нефрит
- порфириямен ауыратын пациенттерде порфирияның өршуі
- астения, дене температурасының жоғарылауы, ауырсыну (арқадағы, кеудедегі және аяқ-қолдағы ауырсынуды қоса алғанда)

+ Маркетингтен кейінгі кезеңде байқалған жағымсыз реакциялар.
* Әртүрлі, оның ішінде бір мезгілде бірнеше, хинолондар мен фторхинолондарды алған пациенттерде ағза жүйелері мен сезім мүшелері тарапынан тұрақты (бірнеше ай немесе жылдар ішінде байқалған), мүгедектікке ұшырататын және ықтимал қайтымсыз ауыр жағымсыз реакциялардың (тендинит, сіңірдің үзілуі, артралгия, аяқ-қолдың ауыруы, жүрістің бұзылуы, қатар жүретін парестезиясы бар нейропатия, депрессия, қажу, есте сақтау қабілетінің бұзылуы, ұйқының бұзылуы, есту, көру, дәм және иіс сезу сияқты жағымсыз реакцияларды қоса) дамуы туралы кейбір жағдайларда қолда бар қауіп факторларына қарамастан өте сирек хабарланды.
* Фторхинолондарды қабылдайтын пациенттерде кейде үзілумен асқынған (соның ішінде өліммен аяқталған), сондай-ақ жүрек клапандарының кез келгенінің регургитациясы/жеткіліксіздігі аорта аневризмасы мен қатпарлану жағдайлары тіркелген.
Басқа нұсқаулар
Тіркелетін жағымсыз реакциялар, мысалы, иіс, дәм сезу және есту қабілетінің бұзылуы сияқты тұрақты бұзылулардың пайда болуының өте сирек жағдайларын қоспағанда, препаратты қолдануды тоқтатқаннан кейін тегістелді.
Кейбір жағымсыз реакциялар (мысалы, жалғанжарғақшалы колит, аса жоғары сезімталдық реакциялары, құрысулар) белгілі бір жағдайларда пациенттің өміріне қауіп төндіруі мүмкін және шұғыл ем жүргізуді талап етеді

Қосымша мәліметтер
Дәрілік препараттың құрамы
Бір таблетка құрамында
белсенді зат  - 200 мг және 400 мг офлоксацин.
қосымша заттар: лактоза моногидраты, натрий кроскармеллозасы, жүгері крахмалы, гипромеллоза (5 сПз) (Метоцел Е6), магний стеараты.
Қабық құрамы: Опадри ® ақ 03F180011 (гипромеллоза, титанның қостотығы, макрогол/ПЭГ).
Сыртқы түрінің, иісінің, дәмінің сипаттамасы
Дөңгелек пішінді, екі жақ беті дөңес, ақ немесе ақ дерлік түсті үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар (200 мг доза үшін).
Сопақша пішінді, екі жақ беті дөңес, сындыру сызығы бар ақ немесе ақ дерлік түсті үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар (400 мг доза үшін).

Шығарылу түрі және қаптамасы
10 таблеткадан ПВХ үлбірден және алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамаға салады.
1 пішінді ұяшықты қаптамадан медициналық қолдану жөніндегі қазақ және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынған.

Сақтау мерзімі
3 жыл.
Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды.

Сақтау шарттары
Құрғақ, жарықтан қорғалған жерде 25°С-ден аспайтын температурада сақтау керек.
Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

Дәріханалардан босатылу шарттары
Рецепт арқылы