Париет, 20 мг, таблетки №14, пачка картонная
Торговое наименование Париет®
Международное непатентованное название
Рабепразол
Лекарственная форма, дозировка Таблетки, покрытые кишечнорастворимой оболочкой 20 мг
Состав
Одна таблетка содержит
активное вещество - рабепразола натрия 20 мг (эквивалентно рабепразолу 18.85 мг),
вспомогательные вещества: маннит, магния оксид, гидрокси-пропилцеллюлоза слабозамещенная (гипролоза), гидроксипропил-целлюлоза, магния стеарат, этанол*,
внутренняя оболочка:этилцеллюлоза, магния оксид, этанол*,
оболочка, растворимая в кишечнике: гипромеллозы фталат, диацетилиро-ванный моноглицерид, тальк, титана диоксид (Е 171), железа оксид желтый (Е172), воск карнаубский, этанол*, вода очищенная*, бутан-1-ол*
чернила Edible Ink Red A1: шеллак белый, железа оксид красный (Е172), воск карнаубский, спирт этиловый дегидратированный*, эфир глицерина с жирными кислотами*, 1-бутанол.
*- испаряется в процессе производства
Описание Таблетки, покрытые оболочкой светло-желтого цвета, круглой формы, с двояковыпуклой поверхностью, на одной стороне маркировка чернилами «Î243».
Фармакотерапевтическая группа
Пищеварительный тракт и обмен веществ. Препараты для лечения заболеваний связанных с нарушением кислотности. Противоязвенные препараты и препараты для лечения гастроэзофагеального рефлюкса. Ингибиторы протонового насоса. Рабепразол.
Фармакологические свойства
Абсорбция
Рабепразол натрия выпускается в форме таблеток с кишечнорастворимой оболочкой. Такая форма выпуска объясняется неустойчивостью рабепразола натрия в кислой среде. Поэтому всасывание лекарственного вещества начинается только в кишечнике. Рабепразол натрия имеет высокую скорость всасывания, а максимальные его уровни в плазме определяются примерно через 3.5 ч после приема дозы 20 мг.
Максимальная концентрация рабепразола натрия в плазме (Cmax) и показатель AUC изменяются линейно в дозовом диапазоне от 10 до 40 мг. Абсолютная биодоступность пероральной дозы 20 мг (по сравнению с внутривенной дозой) составляет около 52%, в большей степени за счёт пресистемного метаболизма.
Кроме того, биодоступность препарата не возрастает после повторного приема. У здоровых лиц период полураспада в плазме составляет около часа (от 0.7 до 1.5 ч), а общий клиренс –283±98 мл/мин. Клинически значимого взаимодействия, связанного с приемом пищи, нет. Ни пища, ни время приема препарата не влияют на всасывание рабепразола.
Распределение
Уровень связывания рабепразола натрия с белками плазмы человека составляет около 97%.
Метаболизм и выведение из организма
Рабепразол, как и другие представители класса ингибиторов протонной помпы, метаболизируется в печени, при участии цитохрома Р450 (CYP450). Исследования in vitro с печеночными микросомами человека показали, что рабепразол метаболизируется изоферментами CYP450 (CYP2C19 и CYP3A4). В этих исследованиях рабепразол в ожидаемых плазменных концентрациях у человека не подавлял и не стимулировал CYP3A4. Эти результаты свидетельствуют о том, что между рабепразолом и циклоспорином взаимодействия не ожидается.
У человека основными метаболитами, обнаруживаемыми в плазме, являются тиоэфир (M1) и карбоновая кислота (М6), а сульфоновый метаболит (М2), десметилтиоэфир (М4) и конъюгат с меркаптуриновой кислотой (М5) определяются в меньших количествах. Только десметиловый метаболит (М3) обладает малой антисекреторной активностью, но он не определяется в плазме.
После приема однократной дозы 20 мг 14С-меченого рабепразола натрия в таблетках с кишечнорастворимой оболочкой не определялось выведения неизмененного лекарственного препарата с мочой. Примерно 90% дозы выводилось с мочой, главным образом, в виде двух метаболитов: конъюгатов меркаптуровой кислоты (М5) и карбоновой кислоты (М6), а также в виде двух неизвестных метаболитов. Остаток дозы выводился из организма с калом.
Пол
С учётом поправок на рост и массу тела не выявлено половых различий в фармакокинетических параметрах рабепразола в дозе 20 мг.
Пациенты с нарушениями функции почек
У пациентов со стабильной терминальной стадией почечной недостаточности, нуждающихся в поддерживающем гемодиализе (клиренс креатинина < 5 мл/мин/1.73м2), распределение рабепразола было очень сходным с таковым у здоровых добровольцев.
AUC и Сmax у этих пациентов были примерно на 35% ниже, чем у здоровых добровольцев. В среднем Т1/2 рабепразола составлял 0.82 ч у здоровых добровольцев, 0.95 ч – у пациентов во время гемодиализа и 3.6 ч – после гемодиализа. Клиренс препарата у пациентов с заболеваниями почек, нуждающихся в гемодиализе, был приблизительно в 2 раза выше, чем у здоровых добровольцев.
Пациенты с нарушениями функции печени
После однократного применения рабепразола в дозе 20 мг пациентами с легкими или умеренными хроническими заболеваниями печени в 2 раза увеличилась AUC, и в 2–3 раза увеличился Т1/2рабепразола по сравнению со здоровыми добровольцами. Однако после ежедневного применения внутрь дозы 20 мг в течение 7 дней AUC увеличилась только в 1.5 раза, а Сmах — только в 1.2 раза. Т1/2 рабепразола у пациентов с нарушением функции печени составил 12.3 ч по сравнению с 2.1 ч у здоровых добровольцев. Фармакодинамический ответ (контроль рН желудка) в двух группах был клинически сопоставим.
Пожилые лица
У пожилых лиц несколько снижено выведение рабепразола натрия из организма. Ежедневный прием рабепразола натрия в дозе 20 мг в течение 7 дней приводил к повышению показателя AUC почти в два раза, а показателя Cmax - на 60%, Т1/2 был увеличен на 30%, по сравнению с молодыми здоровыми добровольцами.Однако признаки накопления рабепразола в организме не определялись.
Полиморфизм CYP2C19
Согласно наблюдениям, после ежедневного перорального приема рабепразола в дозе 20 мг в течение 7 дней показатели AUC и Т1/2 у медленных метаболизаторов по CYP2C19 примерно в 1.9 и 1.6 раз превышали соответствующие показатели у быстрых метаболизаторов, тогда как показатель Cmax повышался только на 40%.
Фармакодинамика
Механизм действия
Рабепразол - активное вещество препарата, принадлежит к классу антисекреторных препаратов, замещенным бензимидазолам, однако не обладает антихолинергическими или Н2 антигистаминными свойствами.
Рабепразолподавляет секрецию кислоты желудочного сока за счет специфического ингибирования фермента H+/K+-АТФазы на секреторной поверхности париетальных клеток желудка.Эта ферментная система представляет собой кислотный (протоновый) насос, поэтому рабепразол натрия, блокирующий последний этап выработки кислоты, относится к ингибиторам протонной помпы желудка. Действие препарата зависит от дозы, заключается в ингибировании базальной и стимулированной секреции кислоты, независимо от природы стимулирующего фактора.
Будучи слабым основанием, Париет® быстро всасывается во всех дозировках и накапливается в кислой среде париетальных клеток желудка. Париет® конвертируется в сульфенамидную форму путём протонизации и потом взаимодействует с доступными молекулами цистеина протонной помпы.
Антисекреторная активность
После перорального приема 20 мг препарата Париет®в таблетках антисекреторное действие развивается в течение одного часа,достигая максимума через 2-4 часа.Уровень ингибирования базальной и стимулированной пищей секреции кислоты через 23 часа после приема первой дозы препарата Париет® составляет 69% и 82%, соответственно, а продолжительность ингибирующего действия - до 48 часов.Сила ингибирующего действия препарата Париет® на секрецию желудочной кислоты несколько возрастает при повторном приеме препарата с частотой один раз в день, когда спустя три дня устанавливается равновесный уровень ингибирования. Секреторная активность начинает приходить в норму через 2-3 дня после прекращения приема лекарственного препарата.
Пониженная кислотность желудочного сока по любой причине, включая прием ингибиторов протонового насоса, таких как рабепразол, повышает число бактерий обычно присутствующих в желудочно-кишечном тракте. Лечение ингибиторами протонового насоса вероятно может увеличить риск желудочно-кишечных инфекций, таких как Salmonella, Campylobacter и Clostridium difficile.
Действие на уровень гастрина сыворотки
В клинических исследованиях пациенты получали таблетки рабепразол 10 или 20 мг с частотой один раз в сутки до 43 месяцев. Уровни сывороточного гастрина возрастали в первые 2-8 недель терапии, что указывает на ингибирование секреции кислоты желудочного сока. Во время продолжения терапии дополнительного повышения среднего уровня сывороточного гастрина не наблюдалось. Этот показатель возвращался к значениям до начала лечения, как правило, через 1 – 2 недели после прекращения терапии.
Действие на энтерохромаффиноподобные клетки (ECL)
По биоптатам желудка, взятым из антрального и фундального отделов желудка у 500 пациентов, принимавших таблетки рабепразолили препарат сравнения до 8 недель, не было определено стойких изменений ECL-клеток, тяжести гастрита, частоты развития атрофического гастрита, кишечной метаплазии или распространения H.pylori-инфекции. При обследовании 250 пациентов, принимавших рабепразол натрий на протяжении 36 месяцев, значимых отклонений показателей от исходного уровня обнаружено не было.
Другие действия
Системные действия рабепразола на ЦНС, сердечно-сосудистую систему и органы дыхания на данный момент не установлены. Пероральный прием препарата Париет®в дозе 20 мг в течение 2 недель не приводил к какому-либо действию на функцию щитовидной железы, метаболизм углеводов или уровни паратиреоидного гормона, кортизола, эстрогена, тестостерона, пролактина, холецистокинина, секретина, глюкагона, фолликулостимулирующего гормона (ФСГ), лютеинизирующего гормона (ЛГ), ренина, альдостерона или соматотропного гормона в кровотоке.
Исследования на здоровых добровольцах показали, что рабепразол натрия не вступает в клинически значимое лекарственное взаимодействие с амоксициллином. Раберпазол не оказывает негативного влияния на концентрацию амоксициллина или кларитромицина в плазме крови при одновременном применении этих препаратов для эрадикации H. pylori в верхних отделах ЖКТ.
Применение лекарственных средств, подавляющих секрецию соляной кислоты, сопряжено с ответным повышением уровня сывороточного гастрина.
При снижении кислотности желудочного сока уровень хромогранина А (CgA) повышается, что может искажать результаты исследований при проведении диагностического обследования с целью выявления нейроэндокринных опухолей. Доступные опубликованные данные предполагают, что прием ингибиторов протонной помпы следует прекратить в промежутке от 5 до 14 дней до планируемого измерения уровня CgA. Это позволяет нормализовать уровень хромогранина А до нормальных значений, которые могут быть ложноположительными после приема ингибиторов протонной помпы.
ДетиЕвропейское агентство по лекарственным средствам отложило обязательство представлять результаты исследований препарата Париет® при лечении гастроэзофагеальной рефлюксной болезни (ГЭРБ) в одной или нескольких подмножеств педиатрической популяции.
Европейское агентство по лекарственным средствам отложило обязательство представлять результаты исследований препарата Париет® при лечении синдрома Золлингера-Эллисона, язвенной болезни желудка и двенадцатиперстной кишки во всех подмножеств педиатрической популяции.
Показания к применению
- язвенная болезнь желудка и двенадцатиперстной кишки в стадии обострения
- эрозивная или язвенная формы гастроэзофагеальной рефлюксной болезни (ГЭРБ)
- длительное поддерживающее лечение гастроэзофагеальной рефлюксной болезни (поддерживающая терапия ГЭРБ)
- симптоматическое лечение гастроэзофагеальной рефлюксной болезни от умеренной до тяжелой степени (симптоматическая терапия ГЭРБ)
- синдром Золлингера-Эллисона
- в составе комбинированной антибактериальной терапии для эрадикации Helicobacter pylori у пациентов с язвенной болезнью
Способ применения и дозы
Таблетки Париет® нельзя разжевывать или измельчать, а необходимо проглатывать целиком.
Взрослые/пожилые пациенты
Язвенная болезнь желудка и двенадцатиперстной кишки в стадии обострения
Рекомендуется принимать внутрь по 20 мг 1 раз в день утром.
При язвенной болезни желудка в стадии обострения, заживление наступает в течение 6 недель, но иногда может потребоваться ещё 6 недель терапии.
При язвенной болезни двенадцатиперстной кишки в стадии обострения
заживление язвы наступает в течение 4 недель, но иногда может потребоваться ещё 4 недели терапии.
Эрозивная или язвенная формы гастроэзофагеальной рефлюксной болезни
Для лечения этого состояния рекомендуется принимать внутрь по 20 мг 1 раз в день. Лечение в такой дозе следует продолжать в течение 4 - 8 недель.
Длительное поддерживающее лечение гастроэзофагеальной рефлюксной болезни (поддерживающая терапия ГЭРБ)
Рекомендуется принимать внутрь по 10 мг или 20 мг 1 раз в день, в зависимости от ответа пациента на лечение.
Симптоматическое лечение гастроэзофагеальной рефлюксной болезни от средней до тяжелой степени (симптоматическая терапия ГЭРБ)
Рекомендуется принимать внутрь по 10 мг 1 раз в день у пациентов с ГЭРБ без эзофагита. В случае отсутствия ответа на лечение через 4 недели терапии, необходимо провести дополнительное обследование пациента.
После купирования симптомов, для предупреждения их последующего возникновения следует принимать препарат внутрь в дозе 10 мг один раз в день по требованию.
Синдром Золлингера-Эллисона
Рекомендуемая начальная доза 60 мг 1 раз в день, но может повышаться до 120 мг в день в зависимости от необходимости. Возможен прием дозировки до 100 мг 1 раз в день, а в случае приема 120 мг прием таблеток может быть разделен по 60 мг 2 раза в день. Терапия проводится до тех пор, пока существуют соответствующие клинические показания.
Эрадикация Helicobacter pylori
Для эрадикации H. pyloriрекомендуется прием внутрь по 20 мг 2 раза в день в комбинации с соответствующими антибиотиками: Париет® в дозе 20 мг 2 раза в день + кларитромицин 500 мг 2 раза в день + амоксициллин 1 г 2 раза в день.
Продолжительность лечения: 7 дней.
Если схемы эрадикации требуют приема препаратов один раз в день, таблетки Париет® необходимо принимать утром, перед завтраком; и хотя ни время суток, ни пища не влияют на активность рабепразола натрия, такой режим приема препарата способствует лучшей приверженности лечению.
Пациенты с нарушениями функции почек и печени
Пациентам с нарушениями функции почек и печени корректировки дозы не требуется.
Лечение пациентов с тяжелыми нарушениями функции печени должно проводиться с осторожностью.
Пациенты детского возраста
Париет® не рекомендуется для применения у детей, в связи с отсутствием опыта применения в данной возрастной группе.
Побочные действия
При приеме препарата Париет® в ходе клинических исследований отмечались следующие побочные действия: головная боль, диарея, боль в животе, астения, метеоризм, сыпь и сухость во рту.
Большинство нежелательных явлений характеризовались, в основном, легкой/средней тяжестью, носили временный характер.
Нежелательные реакции систематизированы относительно каждой из систем органов с использованием следующей классификации частоты встречаемости: очень часто (≥1/10), часто (≥1/100, <1/10), нечасто (≥1/1000, <1/100), редко (≥1/10000, <1/1000), очень редко (<1/10000) и неизвестной частоты (нельзя определить на основании доступных данных).
Часто (≥1/100, <1/10)
- инфекции
- бессонница, головная боль, головокружение
- кашель, фарингит, ринит
- диарея, рвота, тошнота, боль в животе, запор, метеоризм, фундальный железистый полип (доброкачественный)
- неспецифическая боль, боль в спине
- астения, гриппоподобный синдром
Нечасто (≥1/1000, <1/100)
- нервозность, сонливость
- бронхит, синусит
- диспепсия, сухость во рту, отрыжка
- сыпь, эритема2
- миалгия, артралгия, судороги ног
- переломы бедра, запястья, позвоночника4
- инфекции мочевыводящих путей
- озноб, лихорадка, боль в груди
- повышение уровней ферментов печени3
Редко (≥1/10000, <1/1000)
- нейтропения, лейкопения, тромбоцитопения, лейкоцитоз
- гиперчувствительность1,2
- анорексия
- депрессия
- нарушение зрения
- гастрит, стоматит, нарушение вкуса
- гепатит, желтуха, печеночная энцефалопатия3
- зуд, повышенное потоотделение, буллезные высыпания2
- интерстициальный нефрит
- увеличение веса
Очень редко(< 1/10 000)
- многоформная эритема, токсический эпидермальный некролиз (ТЭН), синдром Стивенса-Джонсона
С неизвестной частотой
- гипонатриемия, гипомагниемия4
- спутанность сознания
- периферические отеки
- микроскопический колит
- подострая кожная красная волчанка4
- гинекомастия
1 включая отек лица, гипотензию и диспноэ
2 Эритема, буллезные высыпания и реакции гиперчувствительности обычно проходят после прекращения лечения.
3У больных с циррозом печени были получены редкие сообщения о печёночной энцефалопатии. При назначении препарата Париет® впервые пациентам с с тяжелыми нарушениями функции печени рекомендуется соблюдать осторожность.
4 См. раздел «Особые указания».
Противопоказания
- гиперчувствительность к рабепразолу натрия или к каким-либо вспомогательным веществам
- беременность и период лактации
- детский и подростковый возраст до 18 лет (безопасность и эффективность применения не установлены)
Лекарственные взаимодействия
Взаимодействия, связанные с ингибированием секреции кислоты желудочного сока
Рабепразолоказывает выраженное и продолжительное ингибирующие действие на секрецию кислоты желудочного сока. Может вступать во взаимодействие с лекарственными веществами, всасывание которых зависит от величины рН среды. Совместный прием рабепразола натрия с кетоконазолом или итраконазолом, может привести к значительному снижению концентрации противогрибковых средств в плазме.
Пациенты, одновременно с рабепразолом получающие кетоконазол или итраканазол, нуждаются в дополнительном наблюдении, так как может потребоваться корректировка дозы этих препаратов.
Взаимодействия с антацидами
В клинических исследованиях изучался одновременный прием антацидов с рабепразолом, где это было уместно, а в одном специальном фармакокинетическом исследовании, посвященном этому взаимодействию, не было выявлено клинически значимых взаимодействий с жидкими антацидами.
Взаимодействия с атазанавиром
У здоровых добровольцев, принимавших одновременно атазанавир 300 мг/ритонавир 100 мг и омепразол (по 40 мг один раз в день) или атазанавир 400 мг с лансопразолом (по 60 мг один раз в день), определялось существенное снижение уровня воздействия атазанавира. Уровень всасывания атазанавира зависит от величины рН среды. Хотя одновременный прием этих препаратов с рабепразолом не изучался, аналогичные результаты можно предположить и для других ингибиторов протонной помпы. В этой связи прием ИПП, включая рабепразол, при лечении атазанавиром противопоказан.
Метотрексат
Согласно данным сообщений о нежелательных явлениях, данным опубликованных фармакокинетических исследований и данным ретроспективного анализа можно предположить, что одновременный прием ИПП и метотрексата (прежде всего, в высоких дозах; см. инструкцию по применению метотрексата) может повысить уровни метотрексата и/или его метаболита гидроксиметотрексата в сыворотке крови и продлить период их полувыведения. Тем не менее, никаких официальных исследований лекарственного взаимодействия метотрексата с ИПП не проводилось.
Особые указания
Симптоматический ответ на лечение препаратом Париет®не исключает наличие злокачественной опухоли желудка или двенадцатиперстной кишки, поэтому перед приемом препарата Париет®необходимо убедиться в отсутствии новообразований. Пациенты, получающие длительную терапию препаратом (особенно более одного года) должны проходить регулярное обследование.
Нельзя исключать риск перекрестных реакций с другими ингибиторами протонной помпы или с замещенными бензимидазолами.
Пациентов следует предупредить о том, что таблетки Париет® необходимо проглатывать целиком; их нельзя разжевывать или разламывать.
Париет® не рекомендуется назначать детям, так как опыт применения препарата в данной возрастной группе отсутствует.
Имеются сообщения из постмаркетингового применения рабепразола о развитиии дискразий крови (случай тромбоцитопении и нейтропении). В большинстве случаев, когда не удалось выяснить альтернативные причины этих состояний, они не вызывали осложнений и проходили после отмены рабепразола.
В клинических исследованиях и в ходе постмаркетингового применения рабепразола отмечено изменение активности ферментов печени. В большинстве случаев, когда не удавалось выяснить альтернативные причины этих состояний, они не давали осложнений и проходили после отмены рабепразола. В исследовании пациентов с легкой и средней степенью нарушения функции печени и подобранной по возрасту и полу контрольной группы не было выявлено существенных проблем безопасности после приема таблеток Париет® 20 мг. Однако из-за отсутствия клинических данных о применении препарата Париет® при лечении пациентов с тяжелыми нарушениями функции печени рекомендуется проявлять осторожность при первом назначении препарата у таких пациентов.
Совместное применение атазанавира с Париет®не рекомендуется.
Clostridium difficile
Возможно, что лечение ингибиторами протонной помпы, включая рабепразол может повышать риск развития желудочно-кишечных инфекций, таких как инфекции, вызванные Salmonella, Campilobacter и Clostridium difficile.
Переломы
При использовании ингибиторов протонной помпы, особенно в больших дозах и в течение длительного времени (> 1 года) может слегка увеличиться риск переломов бедра, запястья и позвоночника, преимущественно у пожилых людей или при наличии других факторов риска. Согласно данным наблюдательных исследований можно предположить, что терапия ингибиторами протонной помпы может привести к возрастанию общего риска переломов на 10-40%. В некоторых случаях такое увеличение может быть связано с другими факторами риска. Пациенты с риском остеопороза должны получать лечение в соответствии с действующими клиническими руководствами, а также принимать адекватное количество витамина D и кальция.
Пациенты с гипомагниемией
Случаи клинически выраженной гипомагниемии сообщались у пациентов, получавших ИПП (ингибиторы протонной помпы) в течение минимум трех месяцев, чаще – после одного года терапии. Могут возникать такие серьезные проявления гипомагниемии, как усталость, тетания, бред, судороги, головокружение и желудочковая аритмия, но может протекать без явных симптомов и незаметно. У большинства пациентов лечение гипомагниемии требовало проведения заместительной терапии и прекращения приема ИПП.
Пациентам, принимающим ИПП продолжительно или в комбинации с некоторыми лекарствами, такими как дигоксин или препараты, способные вызвать гипомагниемию (например, диуретики), рекомендован контроль уровней магния до инициации лечения ИПП, а также регулярно во время него.
Сопутствующее применение рабепразола с метотрексатом
Согласно литературным данным, одновременный прием ИПП с метотрексатом (прежде всего в высоких дозах), может привести к повышению концентрации метотрексата и/или его метаболита в сыворотке крови и увеличить период полувыведения, что может привести к проявлению токсичности метотрексата. При введении метотрексата в высоких дозах, у некоторых пациентов может быть рассмотрен вопрос о временной отмене ИПП.
Влияние на всасывание витамина B12
Рабепразол натрия, как и все препараты, блокирующие выработку соляной кислоты, может снижать всасывание витамина В12 (цианокобаламин) вследствие гипо- и ахлоргидрии. Это следует учитывать при длительной терапии у пациентов с низкой массой тела или с повышенным риском снижения всасывания витамина В12 или, если наблюдаются соответствующие клинические симптомы.
Подострая кожная красная волчанка (ПККВ)
Ингибиторы протонового насоса могут вызывать в очень редких случаях подострую кожную красную волчанку. В случае возникновения поражении, особенно на подвергающихся солнечному лучу участках, и если они сопровождаются артралгией, то пациент незамедлительно должен обратиться за медицинской и медико-санитарной помощью, следует рассмотреть вопрос об отмене препарата Париет®. ПККВ после предварительного лечения ингибиторами протонового насоса может увеличить риск возникновения ПККВ с другими ингибиторами протонового насоса.
Влияние на лабораторные тесты
Повышенный уровень хромогранина А (CgA) может искажать результаты анализов при проведении диагностического обследования с целью выявления нейроэндокринных опухолей. Чтобы избежать этого, применение ингибиторов протонной помпы следует прекратить, как минимум, за пять дней до измерения уровня хромогранина А в сыворотке крови. Если уровень CgA и гастрина не вернулись к нормальным значениям после начального измерения, определение уровня хромогранина необходимо провести повторно через 14 дней после прекращения приема ингибиторов протонной помпы.
Беременность и период лактации
Данных по безопасности применения рабепразола во время беременности нет.
Исследования репродуктивности на крысах и кроликах не выявили признаков нарушения фертильности или дефектов развития плода, обусловленных рабепразолом; однако у крыс в небольших количествах препарат проникает через плацентарный барьер. Лечение препаратом Париет® во время беременности противопоказано.
Возможность попадания рабепразола натрия в грудное молоко женщин не установлена, а исследований с участием кормящих грудью женщин не проводилось. Вместе с тем рабепразол обнаружен в молоке лактирующих крыс. Лечение препаратом Париет®при грудном вскармливании противопоказано.
Особенности влияния лекарственного средства на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами
Фармакодинамические свойства рабепразола натрия и профиль его нежелательных явлений из клинических исследований свидетельствуют о небольшой вероятности влияния на вождение автотранспорта и управление механизмами. Однако в случае появления сонливости следует избегать этих видов деятельности.
Передозировка
Сообщалось об ограниченном числе случаев умышленной или случайной передозировки. Максимальное установленное количество принятого препарата не превышало 60 мг 2 раза в сутки или 160 мг один раз в сутки. Эффекты были минимально выражены, соответствовали известному профилю нежелательных реакций, которые проходили самостоятельно без какого-либо дополнительного медицинского вмешательства.
Лечение: специфического антидота не существует. Препарат имеет высокий уровень связывания с белками с плазмы, поэтому не может быть удален путем диализа. В случае передозировки необходимо провести симптоматическое и поддерживающее лечение.
Форма выпуска и упаковка
По 14 таблеток в контурную ячейковую упаковку из двух слоев алюминия.
По 1 или 2 контурные ячейковые упаковки вместе с инструкцией по медицинскому применению на государственном и русском языках помещают в пачку из картона.
Условия хранения
Хранить в сухом, защищенном от света месте при температуре не выше
25 °С.
Хранить в недоступном для детей месте!
Срок хранения
2 года
Не применять по истечении срока годности препарата.
Условия отпуска из аптек
По рецепту
Саудалық атауы
Париет®
Халықаралық патенттелмеген атауы
Рабепразол
Дәрілік түрі
Ішекте еритін қабықпен қапталған 20 мг таблеткалар.
Құрамы
Бір таблетканың құрамында
белсенді зат - 20 мг натрий рабепразолы (18.85 мг рабепразолға баламалы),
қосымша заттар: маннит, магний тотығы, әлсіз орын басқан гидроксипропилцеллюлоза (гипролоза), гидроксипропилцеллюлоза, магний стеараты, этанол*,
ішкі қабығы: этилцеллюлоза, магний тотығы, этанол*,
ішекте еритін қабығы: гипромеллоза фталаты, диацетилденген моноглицерид, тальк, титанның қостотығы (Е 171), темірдің сары тотығы (Е172), карнауб балауызы, этанол*, тазартылған су*, бутан-1-ол*
Edible Ink Red A1 сиясы: ақ шеллак, темірдің қызыл тотығы (Е172), карнауб балауызы, дегидратацияланған этил спирті*, май қышқылдары бар глицерин эфирі*, 1-бутанол.
*-өндіріс үдерісінде буға айналады
Сипаттамасы
Дөңгелек пішінді, екі беті дөңес, бір жақ бетінде сиямен жазылған «Î243» таңбасы бар ашық-сары түсті қабықпен қапталған таблеткалар.
Фармакотерапиялық тобы
Ас қорыту жолы және зат алмасу. Қышқылдығы бұзылуымен байланысты ауруларды емдеуге арналған препараттар. Ойық жараға қарсы препараттар және гастроэзофагальді рефлюксті емдеуге арналған препараттар. Протонды сорғы тежегіштері. Рабепразол
АТХ коды А02ВС04
Фармакологиялық қасиеттері
Фармакокинетикасы
Сіңірілуі
Натрий рабепразол ішекте еритін қабығы бар таблеткалар түрінде шығарылады. Мұндай шығарылу түрі натрий рабепразолдың қышқылды ортадағы тұрақсыздығымен түсіндіріледі. Сондықтан дәрілік заттың сіңуі ішекте ғана басталады. Натрий рабепразолдың сіңу жылдамдығы жоғары, ал оның плазмадағы ең жоғары деңгейлері 20 мг дозасын қабылдағаннан кейін шамамен 3,5 сағаттан соң анықталады.
Натрий рабепразолдың плазмадағы ең жоғары концентрациясы (Cmax) және AUC көрсеткіші 10-нан 40 мг дейінгі дозалық ауқымда дозаға байланысты өзгереді. Ішу арқылы қабылданатын 20 мг дозаның абсолютті биожетімділігі (венаішілік дозамен салыстырғанда) көбіне жүйеалдылық метаболизм есебінен 52%-ға жуықты құрайды.
Бұдан басқа, қайта қабылдағаннан кейін препараттың биожетімділігі жоғарыламайды. Дені сау адамдарда плазмадағы жартылай ыдырау кезеңі бір сағатқа жуық (0,7-ден 1,5 сағатқа дейін), ал жалпы клиренсі –283±98 мл/мин құрайды. Тамақ ішуге байланысты клиникалық елеулі өзара әрекеттесулері жоқ. Тамақ та, препаратты қабылдау уақыты да рабепразол сіңуіне әсер етпейді.
Таралуы
Натрий рабепразолдың адам плазмасының ақуыздарымен байланысу деңгейі 97%-ға жуық құрайды.
Метаболизмі және организмнен шығарылуы
Протон помпасының тежегіштері класының басқа да өкілдері сияқты рабепразол да Р450 (CYP450) цитохромы қатысуымен бауырда метаболизденеді. Бауыр микросомалары бар адамдардың in vitro зерттеулері рабепразолдың CYP450(CYP2C19 және CYP3A4) изоферменттерімен метаболизденетінін көрсетті. Бұл зерттеулерде рабепразол адамдағы күтілетін плазмалық концентрацияларында CYP3A4 бәсеңдетпеді және стимуляцияламады. Бұл нәтижелер рабепразол мен циклоспориннің арасында өзара әрекеттесулер күтілмейтіндігін айғақтайды.
Адам плазмасында анықталатын негізгі метаболиттер тиоэфир (M1) және карбон қышқылы (М6) болып табылады, ал сульфонды метаболит (М2), десметилтиоэфир (М4) және меркаптурин қышқылы бар конъюгат (М5) аз мөлшерде анықталады. Тек десметилді метаболит (М3) қана аздаған секрецияға қарсы белсенділікке иеленген, бірақ ол плазмада анықталмайды.
Ішекте еритін қабығы бар таблеткалар түріндегі 14С-таңбаланған натрий рабепразолдың бір реттік 20 мг дозасын қабылдағаннан кейін өзгермеген дәрілік препараттың несеппен бірге шығарылуы анықталған жоқ. Дозаның шамамен 90%-ы несеппен бірге, негізінен, екі метаболит: меркаптур қышқылының (М5) және карбон қышқылының (М6) конъюгаттары түрінде, сондай-ақ белгісіз екі метаболит түрінде шығарылды. Дозаның қалдығы организмнен нәжіспен бірге шығарылды.
Жынысы
20 мг дозадағы рабепразолдың фармакокинетикалық параметрлерінде бойына және дене салмағын түзетуді ескергенде жыныстық айырмашылықтар анықталмады.
Бүйрек функциясы бұзылуы бар пациенттер
Демеуші гемодиализді қажетсінетін (креатинин клиренсі < 5 мл/мин/1,73м2), тұрақты терминальді бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде рабепразолдың таралуы дені сау еріктілердегі осындайға өте ұқсас болды.
Бұл пациенттердегі AUC және Сmax дені сау еріктілердегіге қарағанда шамамен 35%-ға төмен болды. Рабепразолдың орташа Т1/2 дені сау еріктілерде 0,82 сағатты, гемодиализ кезінде пациенттерде - 0,95 сағатты және гемодиализден кейін - 3,6 сағатты құрады. Гемодиализді қажетсінетін, бүйрек аурулары бар пациенттерде препарат клиренсі дені сау еріктілермен салыстырғанда шамамен 2 есе жоғары.
Бауыр функциясы бұзылуы бар пациенттер
Бауырдың жеңіл немесе орташа созылмалы ауруы бар пациенттерде рабепразолды 20 мг дозада бір рет қолданғаннан кейін дені сау еріктілермен салыстырғанда рабепразолдыңAUC 2 есе артқан, және Т1/2 2–3 есе ұлғайды. Алайда ішке 20 мг дозада күн сайын қолданғаннан кейін 7 күн бойына AUC тек 1.5 есе, ал Сmах — тек 1.2 есе ұлғайған. Дені сау еріктілердегі 2.1 сағатпен салыстырғанда бауыр функциясы бұзылуы бар пациенттерде рабепразолдың Т1/2– 12.3 құрады. Екі топтағы фармакодинамикалық жауап (асқазан рН бақылауы) клиникалық тұрғыда салыстырарлық болды.
Егде жастағы адамдар
Егде жастағы адамдарда натрий рабепразолдың организмнен шығарылуы біршама төмендеген. Натрий рабепразолды 20 мг дозада 7 күн бойы күн сайын қабылдау, дені сау ерікті жастармен салыстырғанда, AUC көрсеткішінің екі есе дерлік жоғарылауына әкелген, ал Cmax көрсеткіші 60%-ға,Т1/2 - 30%-ға артқан.Алайда рабепразолдың организмде жиналу белгілері анықталған жоқ.
CYP2C19 полиморфизмі
Бақылануына сай, рабепразолды 20 мг дозада 7 күн бойы ішу арқылы күн сайын қабылдағаннан кейін CYP2C19 бойынша баяу метаболизаторларда AUC және Т1/2көрсеткіштері жылдам метаболизаторлардағы тиісті көрсеткіштерден шамамен 1,9 және 1,6 есе артық болды, осы тұста Cmax көрсеткіші 40%-ға ғана жоғарылады.
Фармакодинамикасы
Әсер ету механизмі
Рабепразол – препараттың белсенді заты, бензимидазолмен орын алмастыратын секрецияға қарсы препараттар класына жатады, алайда антихолинергиялық немесе Н2 антигистаминдік қасиеттері жоқ.
Рабепразол асқазанның париетальді жасушаларының секреторлы беткейіндегі H+/K+-АТФаза ферментін спецификалық тежеу есебінен асқазан сөлі қышқылының бөлінуін бәсеңдетеді. Бұл ферменттік жүйе қышқылдық (протон) сорғы түрінде болады, сондықтан қышқыл өндірудің соңғы сатысын бөгейтін натрий рабепразол асқазанның протонды помпа тежегіштеріне жатады. Препараттың әсері дозаға тәуелді, стимуляциялаушы фактордың табиғатына қарамастан, қышқылдың базальді және стимуляцияланған секрециясын тежеумен жүзеге асады.
Әлсіз негіз болғандықтан, Париет® препараты барлық дозасында жылдам сіңеді және асқазанның париетальді жасушаларының қышқыл ортасында жинақталады. Париет® препараты протондалу жолымен сульфенамидті формаға конвертацияланады және содан кейін протонды помпа цистеинінің қол жетімді молекулаларымен өзара әрекеттеседі.
Секрецияға қарсы белсенділігі
Париет® препараты 20 мг таблеткасы түрінде ішу арқылы қабылдағаннан кейін бір сағат ішінде секрецияға қарсы әсері дамиды, ол 2-4 сағат ішінде ең жоғарғысына жетеді. Базальді және тағаммен стимуляцияланған қышқыл секрециясын тежеу деңгейі Париет® препаратының алғашқы дозасын қабылдағаннан кейін 23 сағаттан соң, тиісінше, 69% және 82% құрайды, ал тежеу әсерінің ұзақтығы – 48 сағатқа дейін. Париет® препаратының асқазан қышқылының секрециясын тежеу әсерінің күші күніне бір рет жиілікпен препаратты қайта қабылдағанда біршама артады, осы тұста үш күн өткен соң тепе-теңдік тежелу деңгейі айқындалады. Секрециялық белсенділігі дәрілік препаратты қабылдауды тоқтатқаннан кейін 2-3 күннен соң қалпына келе бастайды.
Рабепразол сияқты протонды сорғы тежегіштерін қабылдауды қоса, кез келген себептен асқазан сөлінің төмендеген қышқылдығы әдетте асқазан-ішек жолдарында болатын бактериялар санын арттырады. Протонды сорғы тежегіштерімен емдеу Salmonella,Campylobacter жәнеClostridium difficile сияқты асқазан-ішек инфекциялары қаупін арттыруы ықтимал.
Сарысу гастринінің деңгейіне әсері
Клиникалық зерттеулерде пациенттер 10 немесе 20 мг рабепразол таблеткаларын 43 айға дейін тәулігіне бір рет жиілікпен қабылдады. Сарысулық гастрин деңгейлері емнің алғашқы 2-8 аптасында ұлғайды, бұл асқазан сөлі қышқылы секрециясының тежелуін көрсетеді. Емді жалғастыру кезінде сарысу гастринінің орташа деңгейінің қосымша жоғарылауы байқалған жоқ. Бұл көрсеткіш әдетте емді тоқтатқаннан кейін 1-2 аптадан соң ем басталғанға дейінгі мәніне оралды.
Энтерохромаффин тәрізді жасушаларға (ECL) әсері
Рабепразолнемесе салыстырылатын препарат таблеткаларын 8 аптаға дейін қабылдаған 500 пациентте асқазанның антральді және фундальді бөліктерінен алынған асқазан биоптаттары бойынша, ECL-жасушаларының орнықты өзгерістері, гастрит ауырлығы, атрофиялық гастриттің даму жиілігі, ішек метаплазиясы немесе H.pylori-инфекциясының таралуы анықталған жоқ. Натрий рабепразолын 36 ай бойына қабылдаған 250 пациентті зерттегенде көрсеткіштердің бастапқы деңгейінен елеулі ауытқулары анықталмады.
Басқа да әсерлері
Қазіргі уақытта рабепразолдың ОЖЖ-ге, жүрек-қантамыр жүйесіне және тыныс алу мүшелеріне жүйелік әсерлері анықталған жоқ. Париет® препаратын 2 апта ішінде 20 мг дозада ішу арқылы қабылдау қалқанша без функциясына, көмірсулар метаболизміне немесе қан ағынындағы паратиреоидты гормон деңгейлеріне, кортизолға, эстрогенге, тестостеронға, пролактинге, холецистокининге, секретинге, глюкагонға, фолликула стимуляциялайтын гормонға (ФСГ), лютеиндеуші гормонға (ЛГ), ренинге, альдостеронға немесе соматотропты гормонға қандай да бір әсерін тигізуіне әкелген жоқ.
Дені сау еріктілердегі зерттеулер натрий рабепразолдың амоксициллинмен клиникалық елеулі дәрілік өзара әрекеттесулерге түспейтінін көрсетті. Раберпазол АІЖ жоғарғы бөліктерінде H. pylori эрадикациясы үшін бұл препараттарды бір мезгілде қолданғанда қан плазмасындағы амоксициллин немесе кларитромицин концентрациясына теріс әсер етпейді.
Тұз қышқылының секрециясын бәсеңдететін дәрілік заттарды қолдану сарысулық гастриннің деңгейі жауап ретінде жоғарылауымен жүреді. Асқазан сөлі қышқылдығы төмендегенде хромогранин А (CgA) деңгейі жоғарылайды, бұл нейроэндокриндік ісіктерді анықтау мақсатында диагностикалық тексерулер жүргізуде зерттеулер нәтижесін бұрмалауы мүмкін. Қол жетімді жарияланған деректер CgA деңгейін жоспарлы өлшегенге дейін 5-тен 14 күнге дейінгі аралықта протон помпасының тежегіштерін қабылдауды тоқтату керектігін болжайды. Бұл протон помпасының тежегіштерін қабылдағаннан кейін жалғаноң болуы мүмкін хромогранин А деңгейін қалыпты мәнге дейін қалыпқа келтіруге мүмкіндік береді.
Балалар
Дәрілік заттар жөніндегі Еуропалық агенттік педиатриялық популяцияның бір немесе бірнеше қосалқы топтарында гастроэзофагеальді рефлюкс ауруын (ГЭРА) емдеуге қатысты Париет® препаратымен жүргізілген зерттеулердің нәтижелерін ұсынуды кейінге қалдырды.
Дәрілік заттар жөніндегі Еуропалық агенттік педиатриялық популяцияның барлық қосалқы топтарында Золлингер-Эллисон синдромын, асқазанның және он екі елі ішектің ойық жаралы ауруын емдеуге қатысты Париет®препаратымен жүргізілген зерттеулердің нәтижелерін ұсынуды кейінге қалдырды.
Қолданылуы
- асқазанның және он екі елі ішектің ойық жаралы ауруының өршу сатысында
- гастроэзофагеальді рефлюкс ауруының (ГЭРА) эрозиялық және ойық жаралы түрлерінде
- гастроэзофагеальді рефлюкс ауруының ұзақ демеуші емінде (ГЭРА демеуші емде)
- орташадан ауыр дәрежеге дейінгі гастроэзофагеальді рефлюкс ауруын симптоматикалық емдеуде (ГЭРА симптоматикалық емдеу)
- Золлингер-Эллисон синдромында
- ойық жара ауруы бар пациенттерде Helicobacter pylori эрадикациясына арналған бактерияға қарсы біріктірілген ем құрамында
Қолдану тәсілі және дозалары
Париет®таблеткаларын шайнауға немесе ұсақтауға болмайды, тұтастай жұту қажет.
Ересек/егде жастағы пациенттер
Асқазанның және он екі елі ішектің ойық жаралы ауруының өршу сатысы
Ішке күніне 1 рет таңертең 20 мг-ден қабылдау ұсынылады.
Өршу сатысындағы асқазанның ойық жаралы ауруы 6 апта ішінде жазыла бастайды, бірақ кейде тағы 6 апта қажет болуы мүмкін.
Он екі елі ішектің ойық жаралы ауруының өршу сатысында ойық жара 4 апта ішінде жазыла бастайды, бірақ кейде тағы да 4 апта қажет болуы мүмкін.
Гастроэзофагеальді рефлюкс ауруының эрозиялық немесе ойық жаралы түрлері
Бұл жағдайды емдеу үшін ішке күніне 1 рет 20 мг-ден қабылдау ұсынылады. Мұндай дозада емдеуді 4-8 апта бойы жалғастырған жөн.
Гастроэзофагеальді рефлюкс ауруының ұзақ демеуші емі (ГЭРА демеуші ем)
Емдеуге пациенттің жауабына орай, күніне 1 рет 10 мг-ден немесе 20 мг-ден ішке қабылдау ұсынылады.
Орташадан ауыр дәрежеге дейінгі гастроэзофагеальді рефлюкс ауруын симптоматикалық емдеу (ГЭРА симптоматикалық емдеу)
Эзофагитсіз ГЭРА бар пациенттерде күніне 1 рет 10 мг ішке қабылдау ұсынылады. 4 апта емдегеннен кейін емдеуге жауап болмаған жағдайда пациентті қосымша тексеруден өткізу қажет.
Симптомдар басылған соң олардың әрі қарай пайда болуына жол бермеу үшін препаратты қажетіне қарай күніне бір рет 10 мг дозада ішке қабылдаған жөн.
Золлингер-Эллисон синдромы
Ұсынылатын бастапқы дозасы – күніне 1 рет 60 мг, бірақ қажеттілігіне қарай күніне 120 мг дейін арттырылуы мүмкін. Күніне 1 рет 100 мг дейінгі дозада қабылдауға болады, ал 120 мг қабылдаған жағдайда таблеткаларды қабылдау күніне 2 рет 60 мг-ден бөлінуі мүмкін. Емдеу тиісті клиникалық көріністер бар болғанға дейін жүргізіледі.
Helicobacter pylori эрадикациясы
H. pylori эрадикациясы үшін тиісті антибиотиктермен біріктіріп күніне 2 рет 20 мг-ден ішке қабылдау ұсынылады: Париет® дозасы күніне 2 рет 20 мг + кларитромицин күніне 2 рет 500 мг + амоксициллин күніне 2 рет 1 г.
Емдеу ұзақтығы: 7 күн.
Егер эрадикация сызбасы препараттарды күніне бір рет қабылдауды талап етсе, Париет® таблеткаларын таңертеңгі тамақ алдында қабылдау қажет; және тәулік кезеңі де, тамақ та натрий рабепразолдың белсенділігіне ықпалын тигізбейді, препаратты бұлай қабылдау режимі емдеуге бейімділіктің жақсы болуына мүмкіндік береді.
Бүйрек және бауыр бұзылулары бар пациенттер
Бүйрек немесе бауыр бұзылулары бар пациенттерде дозаны түзету қажет емес.
Бауырдың ауыр бұзылулары бар пациенттерде емдеу сақтықпен жүргізілуі тиіс
Бала жастағы пациенттер
Осы жас тобында қолдану тәжірибесінің жоқ болуына байланысты, Париет® препаратын балаларға қолдану ұсынылмайды.
Жағымсыз әсерлері
Клиникалық зерттеулер барысында Париет® препаратын қабылдағанда келесі жағымсыз әсерлері анықталды: бас ауыруы, диарея, іштің ауыруы, астения, метеоризм, бөртпе және ауыздың құрғауы.
Қолайсыз құбылыстардың көпшілігі негізінен жеңіл/орташа ауырлықпен сипатталды, уақытша сипатта болды.
Қолайсыз реакциялар, кездесу жиілігінің келесі жіктеуін пайдалана отырып, ағзалар жүйесінің әрқайсысына қатысты жүйеленді: өте жиі (≥1/10), жиі (≥1/100, <1/10), жиі емес (≥1/1000, <1/100), сирек (≥1/10000, <1/1000), өте сирек (<1/10000) және жиілігі белгісіз (қол жетімді деректер негізінде анықтау мүмкін емес).
Жиі (≥1/100, <1/10)
- инфекциялар
- ұйқысыздық, бас ауыру, бас айналуы
- жөтел, фарингит, ринит
- диарея, құсу, жүрек айнуы, іштің ауыруы, іштің қатуы, метеоризм, фундальді безді полип (қатерсіз)
- спецификалық емес ауыру, арқаның ауыруы
- астения, тұмау тәріздес синдром
Жиі емес (≥1/1000, <1/100)
- күйгелектік, ұйқышылдық
- бронхит, синусит
- диспепсия, ауыз ішінің құрғауы, кекіру
- бөртпе, эритема***
- миалгия, артралгия, аяқтардың құрысуы
- ортан жіліктің, білезіктің, омыртқа бағанының сынулары*
- несеп шығару жолдарының инфекциялары
- қалтырау, қызба, кеуденің ауыруы
- бауыр ферменттері деңгейлерінің жоғарылауы**
Сирек (≥1/10000, <1/1000)
- тромбоцитопения, нейтропения, лейкопения, лейкоцитоз
- аса жоғары сезімталдық 1,2
- анорексия
- депрессия
- көрудің нашарлауы
- гастрит, стоматит, дәм сезудің бұзылуы
- гепатит, сарғаю, бауыр энцефалопатиясы3
- қышыну, қатты терлеу, буллезді бөртпелер2
- интерстициальді нефрит
- салмақ қосу
Өте сирек (< 1/10 000)
- көп формалы эритема, уытты эпидермальді некролиз (УЭН), Стивенс-Джонсон синдромы
Жиілігі белгісіз
- гипонатриемия, гипомагниемия4
- сананың шатасуы
- шеткері ісіну
- микроскопиялық колит
- жеделге жуық терінің қызыл жегісі4
- гинекомастия
1 беттің ісінуін, гипотензия және диспноэны қоса
2 Эритема, буллезді бөртпелер және аса жоғары сезімталдық реакциялары әдетте емдеуді тоқтатқаннан кейін қайтады.
3 Бауыр циррозы бар науқастарда бауыр энцефалопатиясы туралы сирек мәлімдеулер болды. Париет®препаратын алғашқы тағайындағанда ауыр бауыр бұзылулары бар пациенттерге сақ болу керек.
4 «Айрықша нұсқаулар» бөлімін қараңыз.
Қолдануға болмайтын жағдайлар
- натрий рабепразолға немесе қандай да бір қосымша заттарға аса жоғары сезімталдық
- жүктілік және лактация кезеңі
- 18 жасқа дейінгі балалар мен жасөспірімдер (қолданылуының қауіпсіздігі мен тиімділігі анықталмаған)
Дәрілермен өзара әрекеттесуі
Асқазан сөлі қышқылының секрециясын тежеумен байланысты өзара әрекеттесулер
Рабепразоласқазан сөлі қышқылының секрециясына айқын және ұзақ уақыт тежегіш әсер көрсетеді. Сіңуі ортаның рН шамасына байланысты болатын дәрілік заттармен өзара әрекеттесуге түсуі мүмкін. Натрий рабепразолды кетоконазолмен немесе итраконазолмен бірге қабылдау плазмадағы зеңге қарсы дәрілердің концентрациясының елеулі төмендеуіне әкелуі мүмкін. Рабепразолды кетоконазолмен немесе итраканазолмен бір мезгілде қабылдайтын пациенттер қосымша бақылауларды қажет етеді, өйткені бұл препараттардың дозасын түзету талап етілуі мүмкін.
Антацидтермен өзара әрекеттесуі
Антацидтерді рабепразолмен бір мезгілде қабылдау осылай қабылдау орынды болатын клиникалық зерттеулерде зерттелген, ал осы өзара әрекеттесуге арналған арнайы фармакокинетикалық зерттеулердің бірінде алюминий гидроксидінің немесе магний гидроксидінің гелімен клиникалық тұрғыдан өзара әрекеттесуі байқалған жоқ.
Атазанавирмен өзара әрекеттесуі
Бір мезгілде 300 мг атазанавир/100 мг ритонавир мен омепразол (күніне бір рет 40 мг) немесе 400 мг атазанавирді лансопразолмен (күніне бір рет 60 мг) қабылдаған дені сау еріктілерде атазанавирдің әсер ету деңгейінің едәуір төмендегені анықталды. Атазанавирдің сіңу деңгейі ортаның рН шамасына байланысты. Осы препараттарды рабепразолмен бір мезгілде қабылдау зерттелмесе де, осыған ұқсас нәтижелерді протонды помпаның өзге тежегіштеріне қатысты жорамалдауға да болады. Осыған орай, атазанавирмен емдеу кезінде, рабепразолды қоса, ППТ қабылдауға болмайды.
Метотрексат
Жағымсыз әсерлер хабарламалар деректеріне сәйкес, популяциялық фармакокинетикалық зерттеулердің деректеріне және ретроспективті талдаудың жарияланған нәтижелері туралы мәлімдемелер деректеріне сәйкес ППТ және метотрексатты (бәрінен бұрын, жоғары дозаларда; метотрексатты қолдану жөніндегі нұсқаулықты қараңыз) бір уақытта енгізу қан сарысуындағы метотрексаттың және/немесе оның метаболиті гидроксиметотрексаттың деңгейін жоғарылатуы және олардың жартылай шығарылу кезеңін ұзартуы мүмкін екенін жорамалдауға болады. Дегенмен, метотрексаттың ППТ дәрілік өзара әрекеттесуіне ешқандай ресми зерттеу жүргізілген жоқ.
Айрықша нұсқаулар
Париет® препаратымен емдеуге симптоматикалық жауап асқазан мен он екі елі ішекте қатерлі ісіктің бар екендігін жоққа шығармайды, сондықтан Париет®препаратын қабылдар алдында жаңа түзілімдердің жоқ екендігіне көз жеткізу қажет. Препаратпен ұзақ ем (әсіресе бір жылдан астам) қабылдап жүрген пациенттер тексерілуден жүйелі түрде өтуі тиіс.
Протонды помпаның басқа тежегіштерімен немесе орнын алмастырған бензимидазолдармен айқаспалы реакциялар қаупін жоққа шығаруға болмайды.
Пациенттерге Париет® таблеткаларын тұтас жұту қажет екендігін алдын ала ескерткен жөн; оларды шайнауға немесе сындыруға болмайды.
Париет® препаратын балаларға тағайындау ұсынылмайды, өйткені осы жас тобында препаратты қолдану тәжірибесі жоқ.
Рабепразолды постмаркетингтік қолданудан қан дискразияларының дамуы (тромбоцитопения және нейтропения жағдайлары) жөнінде мәлімдемелер бар. Осы жағдайлардың баламалы себептерін түсіндіру мүмкін болмаған көптеген жағдайларда, олар асқынуларды туындатқан жоқ және рабепразол қабылдауды тоқтатқаннан кейін қайтты.
Клиникалық зерттеулерде және рабепразолды постмаркетингтік қолдану барысында бауыр ферменттері белсенділігінің өзгергені байқалды. Осы жағдайлардың баламалы себептерін түсіндіру мүмкін болмаған көптеген жағдайларда, олар асқынуларды туындатқан жоқ және рабепразол қабылдауды тоқтатқаннан кейін қайтты. Бауыр функциясының жеңіл және орташа дәрежедегі бұзылулары бар және жасы мен жынысы бойынша таңдап алынған бақылау тобындағы пациенттерге жүргізілген зерттеулерде Париет®20 мг таблеткаларын қабылдағаннан кейін қауіпсіздігінде елеулі мәселелер байқалған жоқ. Алайда, Париет® препаратының бауыр функциясы ауыр бұзылуы бар пациенттердее қолдану тәжірибесінің клиникалық деректері жоқ болуына байланысты препараты бірінші рет тағайындағанда сақтық таныту керек. Атазанавир мен Париет® препаратын бірге қолдану ұсынылмайды.
Clostridium difficile
Рабепразолды қоса, протонды помпа тежегіштерімен емдеудіңSalmonella, Campilobacter және Clostridium difficile сияқты инфекциялардан туындаған асқазан-ішек инфекциясы даму қаупін арттыруы мүмкін
Сынулар
Протон помпасының тежегіштерін, әсіресе ұзақ уақыт бойына (> 1 жыл) және үлкен дозаларда пайдаланғанда көбіне егде жастағы адамдарда немесе қауіптің басқа да факторлары болғанда ортан жіліктің, білезіктің және омыртқа бағанының сыну қаупі аздап артуы мүмкін. Бақылау жүргізу зерттеулеріне сәйкес протонды помпа тежегіштерімен емінің сынықтың жалпы қаупінің 10-40%-ға артуына әкеледі деп болжануы мүмкін. Кейбір жағдайларда бұлай ұлғаю қауіптің басқа факторларымен байланысты болуы мүмкін. Остеопороз қаупі бар пациенттер қолданыстағы клиникалық нұсқауларға сәйкес ем алуы тиіс, сондай-ақ D дәруменінің және кальцийдің талапқа сай мөлшерін қабылдау керек.
Гипомагниемиясы бар пациенттер
Клиникалық айқын гипомагниемия жағдайлары ППТ (протон помпасының тежегіштері) қабылдаған пациенттерде ең кемінде үш ай ішінде, көбіне - бір жыл емделгеннен кейін мәлімделді. Шаршағыштық, тетания, сандырақтау, құрысулар, бас айналуы және қарыншалық аритмия сияқты гипомагниемияның күрделі білінулері туындауы мүмкін, бірақ анық симптомдарсыз және білінбей жүруі мүмкін. Пациенттердің көпшілігінде гипомагниемияны емдеу орын басу емін жүргізуді және ППТ қабылдауды тоқтатуды талап етті.
Дигоксин сияқты кейбір дәрілермен немесе гипомагниемия туғызуға қабілетті препараттармен (мысалы, диуретиктер) біріктіріп немесе ұзақ уақыт ППТ қабылдап жүрген пациенттерге ППТ емін бастап кеткенше, сондай-ақ онымен емдеу кезінде ұдайы магний деңгейлерін бақылау ұсынылған.
Рабепразолды метотрексатпен қатар қолдану
Әдебиет деректеріне сәйкес, ППТ метотрексатпен (бәрінен бұрын жоғары дозаларда) бір мезгілде қабылдау қан сарысуында метотрексаттың және/немесе оның метаболитінің концентрациясы артуына әкелуі және жартылай шығарылу кезеңін ұлғайтуы мүмкін, бұл метотрексат уыттылығы білінуіне әкелуі мүмкін. Метотрексатты жоғары дозаларда енгізу кезінде кейбір пациенттерде ППТ уақытша тоқтату туралы мәселе қарастырылуы мүмкін.
B12 дәруменінің сіңуіне әсері
Рабепразол натрий, тұз қышқылы өндірілуін бөгейтін барлық басқа да препараттар сияқты гипо- және ахлоргидрия салдарынан В12 (цианокобаламин) дәруменінің сіңуін төмендетуі мүмкін. Бұны дене салмағы төмен немесе В12 дәруменінің сіңуі төмендеуінің қаупі жоғары пациенттерді ұзақ емдегенде немесе егер тиісінше клиникалық симптомдар бақыланса ескеру керек.
Жеделге жуық терінің қызыл жегісі (ЖЖТҚЖ)
Протон сорғысының тежегіштері өте сирек жағдайларда жеделге жуық терінің қызыл жегісін туындатуы мүмкін. Зақымдану болған жағдайларда, әсіресе күн сәулесі тиетін бөліктерінде, және егер олар артралгиямен бірге жүретін болса, онда пациент дереу медициналық және медико-санитарлық көмек алуы тиіс, Париет®препаратын тоқтату туралы мәселені қарастыру керек. ЖЖТҚЖ протон сорғысы тежегіштерімен алдын ала емдегеннен кейін протон сорғысының басқа тежегіштерінен ЖЖТҚЖ туындау қаупі артуы мүмкін.
Зертханалық тесттерге әсері
Хромограниннің А (CgA) жоғары деңгейі нейроэндокриндік ісіктерді анықтау мақсатында диагностикалық зерттеулер жүргізгенде талдаулар нәтижесін бұрмалауы мүмкін. Осыдан аулақ болу үшін протон помпасының тежегіштерін, ең кемінде қан сарысуындағы А хромогранин деңгейін өлшегенге дейін бес күн бұрын қолдануды тоқтату керек. Егер CgA және гастрин деңгейі бастапқы өлшегеннен кейін қалыпты мәнінен оралмаған, хромогранин деңгейін анықтауды протон помпасының тежегіштерін қабылдауды тоқтатқаннан кейін қайталап 14 күннен соң жүргізу керек.
Жүктілік және лактация кезеңі
Рабепразолды жүктілік кезінде қолданудың қауіпсіздігі бойынша деректер жоқ.
Егеуқұйрықтардың және үй қояндарының тұқым өрбіту қабілетіне зерттеулер рабепразолдан болатын фертильділігінің бұзылуы белгілерін немесе ұрық дамуының ақаулары белгілерін анықтамады; алайда егеуқұйрықтарда препарат аздаған мөлшерде плацентарлық бөгет арқылы өтеді. Жүктілік кезінде Париет® препаратымен емдеу қарсы көрсетілімде.
Натрий рабепразолдың әйелдің емшек сүтіне өтуінің мүмкін екендігі анықталмаған, ал бала емізетін әйелдердің қатысуымен зерттеулер жүргізілген жоқ. Рабепразол сондай-ақ төлін емізіп жүрген егеуқұйрықтардың сүтінен табылған. Бала емізу кезінде Париет® препаратымен емдеу қарсы көрсетілімде.
Дәрілік заттың көлік құралдарын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері
Клиникалық зерттеулер натрий рабепразолдың фармакодинамикалық қасиеттері және оның қолайсыз құбылыстарының бейіні автокөлік жүргізуге және механизмдерді басқаруға аздаған әсерінің ықтималдығы туралы айғақтайды. Алайда ұйқышылдық пайда болуы жағдайында қызметтің бұл түрлерінен бас тарту керек.
Артық дозалануы
Әдейі немесе кездейсоқ артық дозалану жағдайларының саны шектеулі екендігі мәлімделді. Қабылданған препараттың белгіленген ең жоғары мөлшері тәулігінен 2 рет 60 мг-ден немесе тәулігіне бір рет 160 мг-ден асқан жоқ. Әсерлері барынша аз білінді, жағымсыз реакциялардың белгілі бейініне сәйкес келді, олар қандай да болсын медициналық қосымша араласуларсыз өздігінен қайтты.
Емі: өзіне тән арнайы антидоты жоқ. Препарат плазма ақуыздарымен байланысуы жоғары деңгейде, сондықтан диализ жолымен шығарылуы мүмкін емес. Артық дозаланған жағдайда симптоматикалық және демеуші ем жүргізу керек.
Шығарылу түрі және қаптамасы
Алюминийдің екі қабатынан жасалған пішінді ұяшықты қаптамада 14 таблеткадан.
Пішінді ұяшықты 1 немесе 2 қаптамадан медициналық қолдану жөніндегі мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынған.
Сақтау шарттары
Құрғақ, жарықтан қорғалған жерде, 25°С-дан аспайтын температурада сақтау керек.
Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!
Сақтау мерзімі
2 жыл
Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін препаратты қолдануға болмайды.
Дәріханалардан босатылу шарттары
Рецепт арқылы
|
|