Торговое наименование Пан IV
Международное непатентованное название
Пантопразол
Лекарственная форма, дозировка
Лиофилизат для приготовления раствора для внутривенного введения, 40 мг
Фармакотерапевтическая группа
Пищеварительный тракт и обмен веществ. Препараты для лечения заболеваний, связанных с нарушением кислотности. Противоязвенные препараты и препараты для лечения гастроэзофагеальной рефлюксной болезни (gastro-oesophageal reflux disease – GORD). Протонового насоса ингибиторы. Пантопразол.
Код АТХ А02ВС02
Показания к применению
- язвенная болезнь желудка или двенадцатиперстной кишки
- синдром Золлингера-Эллисона и другие состояния, характеризующиеся патологической гиперсекрецией
- краткосрочное лечение гастроэзофагеальной рефлюксной болезни (gastro-oesophageal reflux disease - GORD), связанной с эрозивным эзофагитом в анамнезе.
Перечень сведений, необходимых до начала применения
Противопоказания
- гиперчувствительность к активному веществу препарата или другим замещенным бензимидазолам
- реакции гиперчувствительности, включающие анафилаксию, анафилактический шок, ангионевротический отек, крапивницу, бронхоспазм
- выраженные нарушения функции почек, включая острый интерстициальный нефрит
- детский и подростковый возраст до 18 лет
- совместное применение пантопразола с рилпивиринсодержащими препаратами (атазанавир, нелфинавир)
Необходимые меры предосторожности при применении
Реакции в месте введения
При внутривенном введении Пан IV нежелательной побочной реакцией является тромбофлебит в месте введения препарата.
Взаимодействия с другими лекарственными препаратами
Лекарственные препараты, фармакокинетика всасывания которых зависит от pH
Следует обратить внимание на одновременный прием с препаратами, всасывание которых является рН-зависимым, например кетоконазол, итраконазол, позаконазол, эрлотиниб, в том числе с препаратами, назначавшимися незадолго до курса лечения Пан IV, ввиду изменения абсорбции данных препаратов.
Ингибиторы протеазы ВИЧ
Одновременный прием пантопразола с рилпивиринсодержащими препаратами (атазанавир, нелфинавир) значительно снижает эффективность последних. Одновременное назначение ингибиторов протонной помпы с данными препаратами не рекомендуется.
Метотрексат
Имеются сообщения о повышении уровня метотрексата в крови у некоторых пациентов при его совместномприменении в высоких дозах (например, 300 мг) с ингибиторами протонового насоса. Поэтому при использовании высоких доз метотрексата, например, у пациентов со злокачественными новообразованиями и с псориазом, может возникнуть необходимость в рассмотрении вопроса о временной отмене пантопразола.
Клопидогрел
Сопутствующее назначение пантопразола и клопидогреля у здоровых лиц не имело клинически значимого эффекта при воздействии активного метаболита клопидогреля или клопидогрелингированного ингибирования тромбоцитов. Корректировка дозы клопидогрела не требуется при введении с утвержденной дозой пантопразола
Кумариновые антикоагулянты (фенпрокумон или варфарин)
При совместном применении фенпрокумона или варфарина, было отмечено несколько единичных случаев изменения Международного нормализованного отношения (МНО). Поэтому для пациентов, проходящих лечение кумариновыми антикоагулянтами (например, фенпрокумоном или варфарином), рекомендуется следить за протромбиновым временем/МНО после начала, окончания или во время нерегулярного применения Пан IV.
Другие исследования лекарственных взаимодействий
Пантопразол обладает низким потенциалом взаимодействия с системой цитохрома Р450.
Поэтому риск побочных реакций, вызванных взаимодействием Пан IV с другими препаратами, метаболизирующимся системой цитохром Р450, может считаться минимальным. Специальные исследования не выявили клинически значимого взаимодействия пантопразола с кофеином, карбамазепином, диазепамом, этанолом, диклофенаком, глибенкламидом, напроксеном, метопрололом, нифедипином, фенитоином, пироксикамом, теофиллином, оральными контрацептивами, содержащими левоноргестрел и этинилэстрадиол.
При одновременном приеме с антибиотиками, такими как кларитромицин, амоксициллин, с метронидазолом, взаимодействия не выявлено.
Лекарственные средства, ингибирующие илииндуцирующие CYP2C19
Ингибиторы CYP2C19, такие как флувоксамин, могут повышать системное воздействие пантопразола. Снижение дозы может понадобиться пациентам, получающим длительное лечение высокими дозами пантопразола, или пациентам с печеночной недостаточностью.
Индукторы ферментов, влияющие на CYP 2C19 и CYP 3A4, такие как рифампицин и зверобой продырявленный (Hypericum perforatum), могут снижать концентрации ингибиторов протонной помпы в плазме крови, которые метаболизируются через эти ферментные системы.
Специальные предупреждения
Гиперчувствительность и анафилаксия
Серьезные кожные реакции: сыпь, сопровождаемая отеком кожных покровов, появлением волдырей или отслоением кожи, шелушение кожи и кровоточивость вокруг глаз, носа, рта или гениталий и резкое ухудшение общего состояния здоровья или кожная сыпь, возникающая под воздействием солнечного света. При реакциях гиперчувствительности следует прекратить применение пантопразола.
Тяжелые кожные реакции могут возникнуть при лечении препаратом Пан IV, такие как, синдром Стивенса-Джонсона, токсический эпидермальный некролиз, мультиформная эритема. При таких реакциях лечение должно быть прекращено.
Злокачественные новообразования желудка
Симптоматический ответ на пантопразол может маскировать симптомы злокачественного новообразования желудка и может задержать диагностику.
При наличии тревожных симптомов (например, значительная непреднамеренная потеря веса, повторяющаяся рвота, дисфагия, рвота с примесью крови, анемия или мелена) и при наличии или подозрении на язву желудка, следует исключать злокачественный процесс.
При сохранении симптомов, несмотря на проводимое лечение, следует провести дополнительное обследование.
Печеночная недостаточность
У пациентов с тяжелой печеночной недостаточностью следует контролировать уровень печеночных ферментов во время лечения препаратом. В случае повышения уровня печеночных ферментов лечение следует прекратить.
Совместное применение с ингибиторами протеазы ВИЧ
Пантопразол не рекомендуется применять вместе с ингибиторами протеазы ВИЧ, всасывание которых зависит от внутрижелудочной pH, например, с атазанавиром, из-за существенного снижения их биодоступности.
Желудочно-кишечные инфекции, вызванные бактериями
Понижение кислотности желудка повышает количество желудочных бактерий, которые обычно присутствуют в желудочно-кишечном тракте.
Лечение пантопразолом может привести к незначительному увеличению количества желудочно-кишечных инфекций, вызванных бактериями, такими как Salmonella, Campylobacter и Clostridium difficile.
Полипы фундальной железы
Применение пантопразола связано с повышенным риском появления полипов фундальной железы, который увеличивается при длительном использовании особенно после одного года. У большинства пациентов полипы фундальной железы были бессимптомными и случайно обнаружены при эндоскопии.
Натрий
В этом лекарственном препарате содержится менее 1 ммоль натрия (23 мг) на флакон, т.е. он практически "безнатриевый".
Гипомагниемия
Имеются сообщения о развитии тяжелой гипомагниемии у пациентов, получавших ИПН в течение не менее 3-х месяцев, а в большинстве случаев в течение года. Серьезные проявления гипомагниемии, такие как усталость, тетания, делирий, судороги, головокружение и желудочковая аритмия могут начинаться незаметно и могут быть просмотрены. У большинства пациентов с гипомагниемией она уменьшается после заместительной терапии препаратами магния и отмены ИПН.
Пациентам, которые должны применять длительную терапию, или пациенты, которые принимают ингибиторы протонной помпы вместе с дигоксином или лекарственными средствами, которые могут вызвать гипомагниемию (например диуретики), рекомендуется определять уровень магния перед началом лечения ингибиторами протонной помпы и
периодически во время лечения.
Переломы костей
Ингибиторы протонового насоса, особенно при использовании высоких доз и в течение длительного времени (>1 года), могут умеренно повышать риск возникновения переломов бедренной кости, костей запястья и позвоночника, преимущественно у пожилых людей или при наличии других общепризнанных факторов риска. Данные наблюдательных исследований показывают, что ингибиторы протонной помпы могут увеличивать общий риск переломов на 10-40%. В некоторых случаях такое повышение может быть обусловлено наличием других факторов риска. Пациенты с риском развития остеопороза должны получать лечение в соответствии с действующими клиническими руководствами и достаточное количество витамина D и кальция.
Подострая кожная красная волчанка (ПККВ)
При лечении ингибиторами протонового насоса очень редко отмечается развитие ПККВ. При возникновении повреждений, особенно на участках кожи, подвергшихся воздействию солнечных лучей, а также при наличии сопутствующей артралгии, пациент должен немедленно обратиться за медицинской помощью, и медработнику следует оценить необходимость прекращения лечения препаратом Пан IV. Возникновение ПККВ после предшествующего лечения ингибитором протонового насоса может повысить риск развития ПККВ при лечении другими ингибиторами протонового насоса.
Влияние на результаты лабораторных исследований.
Повышенный уровень хромогранина А (CgA) может влиять на результаты исследований при диагностике нейроэндокринных опухолей. Чтобы избежать такого воздействия, лечение пантопразолом следует временно прекратить по крайней мере за 5 дней до проведения оценки уровня CgA. Если уровни CgA и гастрина не вернулись в
диапазон нормальных значений после первоначального измерения, следует провести повторные измерения через 14 дней после отмены лечения ингибиторами протоновой
помпы.
Ложноположительные анализы мочи на тетрагидроканнабинол (ТГК)
Сообщалось о ложноположительных тестах на скрининг мочи на тетрагидроканнабинол (ТГК) у пациентов, получавших ингибиторы протоновой помпы. Альтернативный
подтверждающий метод следует рассматривать для проверки положительных результатов.
Одновременное применение с метотрексатом
Одновременное применение высоких доз метотрексата и ингибиторов протоновой помпы ведет к увеличению уровня метотрексата и / или его метаболита гидроксиметотриксата у некоторых больных. Однако, никаких официальных исследований взаимодействия препарата метотрексата с ингибиторами протоновой помпы не проводилось.
Острый интерстициальный нефрит
Острый интерстициальный нефрит может возникать в любой момент во время терапии Пан IV и, как правило, объясняется реакцией на идиопатическую гиперчувствительность. Лечение должно быть немедленно прекращено.
Применение в педиатрии
Данных о применении препарата Пан IV, лиофилизат для приготовления раствора для внутривенного введения, у детей и подростков до 18 лет не имеется.
Беременность и период лактации
Препарат Пан IV не рекомендуется применять во время беременности и во время грудного вскармливания.
Особенности влияния препарата на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами.
Следует воздержаться от управления транспортными средствами и другими механизмами, требующими повышенного внимания, из-за вероятности головокружений и нарушения зрения.
Рекомендации по применению
Данный препарат должен назначаться врачом и при соответствующем медицинском наблюдении.
Внутривенное применение пантопразола рекомендуется только при невозможности приема препарата внутрь. Как только пероральная терапия становится возможной, внутривенная терапия должна быть прекращена. Имеются данные о внутривенном введении препарата в течение 7 дней.
Режим дозирования
Язвенная болезнь желудка или двенадцатиперстной кишки, рефлюкс-эзофагит.
Рекомендуемая доза составляет 40 мг один раз в день внутривенно в течение 7-10 дней.
Синдром Золлингера-Эллисона и другие состояния, характеризующиеся патологической гиперсекрецией. Для длительного лечения синдрома Золлингера-Эллисона и других состояний,
характеризующихся патологической гиперсекрецией, пациенты должны начинать лечение с дозы 80 мг Пан IV внутривенно каждые 12 часов. После этого доза может быть увеличена или уменьшена. В случае применения препарата в суточной дозе свыше 80 мг, доза может быть разделена и вводиться дважды в день. Возможно временное увеличение суточной дозы до 160 мг.
Для снижения кислотности (<10 мг-Экв/ч) достаточно начальной дозы 160 мг при внутривенном введении в течение одного часа у большинства пациентов.
Особые группы пациентов
Пациенты с нарушением функции печени
Не следует превышать суточную дозу 20 мг пантопразола у пациентов с тяжелыми нарушениями функции печени.
Пациенты с нарушением функции почек
Для пациентов с нарушением функции почек не следует превышать суточную дозу 40 мг.
Лица пожилого возраста
Для лиц пожилого возраста не следует превышать суточную дозу 40 мг.
Дети Препарат Пан IV не назначается детям и подросткам до 18 лет, в связи с ограниченным опытом применения у детей.
Метод и путь введения
Правила приготовления и введения препарата
Раствор для внутривенного введения: во флакон с сухим, стерильным порошком добавляют 10 мл 0,9% раствора натрия хлорида для инъекций.
Этот раствор может быть применен непосредственно (внутривенно струйно) или после смешивания со 100 мл 0,9% раствора натрия хлорида, а также с 5% раствором глюкозы (внутривенно капельно). Продолжительность введения: 2–15 мин.
Содержимое флакона предназначено только для одноразового использования. Любой продукт, который остался в контейнере или внешний вид которого изменился (например, если наблюдается облачность или осадок), следует утилизировать в соответствии с местными требованиями.
Длительность лечения
Продолжительность курса терапии устанавливают в зависимости от показаний к применению. Меры, которые необходимо принять в случае передозировки
Симптомы: усиление выраженности побочных явлений.
Лечение: препарат следует отменить или снизить его дозу. Специфического лечения не существует, проводят симптоматическую терапию. Обратитесь к врачу за консультацией прежде, чем принимать лекарственный препарат.
Описание нежелательных реакций, которые проявляется при стандартном применении ЛП и меры, которые следует принять в этом случае
Определение частоты побочных явлений проводится в соответствии со следующими критериями: очень часто (≥ 1/10), часто (≥ от 1/100 до < 1/10), нечасто (≥ от 1/1000 до < 1/100), редко (≥ 1/10000 до < 1/1000), очень редко (< 1/10000), неизвестно (невозможно оценить на основании имеющихся данных)
Часто
– полипы фундальной железы
– тромбофлебит в месте введения инъекции
Нечасто
- головная боль, головокружение
- сухость во рту, тошнота, рвота, вздутие живота, абдоминальная боль и дискомфорт, диарея (в том числе Clostridium difficile – ассоциированная диарея), запор
- кожная сыпь, зуд, экзантема
- астения, утомляемость и недомогание
- повышение активности печеночных ферментов (трансаминаз, g-GT)
- нарушение сна
Редко
- агранулоцитоз
- повышенная чувствительность к активному и вспомогательным компонентам препарата (включая анафилактические реакции и анафилактический шок)
- гиперлипидемия, повышение уровня триглицеридов, холестерина
- повышение содержания билирубина
- изменение веса, нарушение вкуса
- депрессия (и все сопутствующие ухудшения)
- нарушение зрения / нечеткость зрения
- крапивница, ангионевротический отек
- артралгия, миалгия
- гинекомастия
- повышение температуры тела, периферические отеки
Очень редко
- тромбоцитопения, лейкопения, панцитопения
- дезориентация (и все сопутствующие ухудшения)
Неизвестно
- гипонатриемия, гипомагниемия, гипокальциемия1, гипокалиемия
- галлюцинации, спутанность сознания (особенно у предрасположенных к этим состояниям пациентов, а также ухудшение этих симптомов, если они существовали до начала лечения)
- гепатоцеллюлярные повреждения, желтуха, гепатоцеллюлярная недостаточность
- синдром Стивенса-Джонсона, синдром Лайелла, экссудативная многоформная эритема, светочувствительность
- рабдомиолиз
- перелом костей
- мышечный спазм2
- интерстициальный нефрит (с возможной прогрессией до почечной недостаточности)
- микроскопический колит
1гипокальциемия в сочетании с гипомагниемией
2мышечный спазм как следствие нарушения электролитного баланса
Дополнительные сведения
Состав лекарственного препарата
Один флакон содержит
активное вещество – натрия пантопразол (стерильная, лиофилизированная смесь с маннитолом) эквивалентно 40 мг пантопразола Описание внешнего вида, запаха, вкуса
Сыпучий лиофилизированный порошок от белого до почти беловатого цвета.
Форма выпуска и упаковка По 40 мг препарата помещают во флаконы бесцветного стекла, закупоривают резиновой бромбутиловой пробкой серого цвета и алюминиево крышкой с flip-off фиолетового цвета. По 1 флакону вместе с инструкцией по медицинскому применению на казахском и русском языках помещают в картонную коробку.
Срок хранения2 года
Не применять по истечении срока годности
Условия хранения
Хранить в сухом, защищенном от света месте, при температуре не выше 25°С.
Хранить в недоступном для детей месте!
Условия отпуска из аптек
По рецепту
Пан IV
Халықаралық патенттелмеген атауы
Пантопразол
Дәрілік
түрі
Вена ішіне енгізу үшін ерітінді дайындауға
арналған лиофилизат, 40 мг
Фармакотерапиялық
тобы
Ас қорыту жолы және зат алмасу. Қышқылдығы
бұзылуымен байланысты ауруларды емдеуге арналған препараттар. Ойық жараға қарсы препараттар және
гастроэзофагеальді рефлюкс (gastro-oesophageal reflux disease – GORD) ауруын
емдеуге арналған препараттар. Протонды сорғы тежегіштері. Пантопразол.
АТХ коды
А02ВС02
Қолданылуы
- асқазан мен он екі елі ішектің ойық жара ауруында
- Золлингер-Эллисон синдромы және патологиялық гиперсекрецияны сипаттайтын
басқа да жағдайларда
- анамнездегі эрозиялық эзофагитпен байланысты гастроэзофагеальді рефлюксті
(gastro-oesophageal reflux disease - GORD) ауруын қысқа мерзімді емдеуде
Қолдануды бастағанға дейін қажетті мәліметтер
тізбесі
Қолдануға болмайтын жағдайлар
- препараттың белсенді затына
немесе басқа орын басқан бензимидазолдарға аса жоғары
сезімталдық
- анафилаксия,
анафилаксиялық шок, ангионевротикалық ісіну,
есекжем, бронхоспазмды қоса, аса жоғары
сезімталдық реакциялары
- бүйрек функциясының айқын бұзылулары, интерстициальді
нефритті қоса алғанда
- 18 жасқа дейінгі балалар мен
жасөспірімдер
- пантопразолды құрамында рилпивирин бар
препараттармен (атазанавир, нелфинавир) бірге қолдану
Қолдану кезіндегі қажетті
сақтық шаралары
Енгізген жердегі реакциялар
Пан IV вена ішіне енгізгенде жағымсыз жағымсыз реакция препаратты енгізген
жерде тромбофлебит болып табылады.
Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі
Сіңірілу
фармакокинетикасы рН тәуелді дәрілік препараттар
Сіңуі рН-тәуелді болып табылатын препараттармен, мысалы, кетоконазол,
итраконазол, позаконазол, эрлотиниб, оның ішінде бұл препараттар сіңірілуінің
өзгерістерін ескере отырып, Пан IV емдеу курсына дейін таяуда тағайындалған
препараттармен бір мезгілде қабылдануына көңіл аударған жөн.
АИТВ протеаза
тежегіштері
Пантопразолды құрамында рилпивирин бар препараттармен (атаназавир,
нелфинавир) бір мезгілде қабылдау соңғысының тиімділігін елеулі төмендетеді.
Протондық сорғы тежегіштерін аталған препараттармен бірге қолдануға болмайды.
Метотрексат
Жоғары дозаларда (мысалы, 300 мг)
протондық сорғы тежегіштерімен бір мезгілде қолданғанда кейбір пациенттерде
қандағы метотрексат деңгейінің жоғарылағаны туралы хабарлар бар. Сондықтан метотрексаттың жоғары дозаларын, мысалы,
псориазы және қатерлі жаңа түзілулері бар пациенттерге пайдаланғанда
пантопразолды уақытша тоқтату туралы мәселені қарастыру қажеттілігі туындауы
мүмкін.
Клопидогрел
Панопразол мен клопидогрелді сау
адамдарға бір мезгілде енгізу клопидогрелдің белсенді метаболитіне немесе
тромбоциттердің клопидогрелирленген тежелуіне ұшыраған кезде клиникалық маңызды
әсер етпеді. Пантопразолдың бекітілген дозасымен енгізген кезде клопидогрелдің
дозасын түзету қажет емес.
Кумариндік
антикоагулянттар (фенпрокумон немесе варфарин)
Фенпрокумонды немесе варфаринді бірге қолданған кезде Халықаралық
қалыптастырылған қатынастың (ХҚҚтырып салайсын) өзгеруінің бірлі-жарым
жағдайлары болған. Сондықтан кумаринді антикоагулянттармен (мысалы,
фенпрокумонмен немеес варфаринмен) ем қабылдап жүрген пациенттер үшін, Пан IV
бастағаннан кейін, аяқтағаннан кейін немесе жүйесіз қолданудан кейін протромбин
уақытын/ХҚҚ бақылап отыру ұсынылады.
Дәрілік өзара
әрекеттесудің басқа зерттеулері
Пантопразолдың Р450 цитохромы жүйесімен өзара әрекеттесу ықтималдығы төмен.
Сондықтан Пан IV Р450 цитохромы жүйесімен метаболизденетін басқа препараттармен
өзара әрекеттесуінен туындаған жағымсыз әсерлер қаупі ең төмен деп есептеуге
болады.
Арнайы зерттеулерде пантопразолдың кофеинмен, карбамазепинмен, диазепаммен,
этанолмен, диклофенакпен, глибенкламидпен, напроксенмен, метопрололмен,
нифедипинмен, фенитоинмен, пироксикаммен, теофиллинмен, құрамында
левоноргестрел мен этинилэстрадиол бар
ішу арқылы қабылданатын контрацептивтермен клиникалық тұрғыдан мәні бар өзара
әрекеттесуі байқалмаған.
Кларитромицин, амоксициллин сияқты антибиотиктермен, метронидазолмен бір
мезгілде қабылдағанда өзара әрекеттесуі анықталмаған.
CYP2C19
тежейтін немесе күшейтетін дәрілік заттар
Флувоксамин сияқты CYP2C19
тежегіштері пантопразолдың жүйелік әсерін күшейтуі мүмкін. Пантопразолдың
жоғары дозаларымен ұзақ уақыт бойы емделіп жүрген пациенттерге немесе бауыр
жеткіліксіздігі бар пациенттерге дозаны төмендетуді қажет етуі мүмкін.
Рифампицин және шілтер жапырақты
шайқурай (Hypericum perforatum) сияқты
CYP 2C19 және CYP 3A4 әсер ететін ферменттердің индукторлары осы ферментті
жүйелер арқылы метаболизденетін қан плазмасындағы протондық сорғы
тежегіштерінің концентрациясын төмендетуі мүмкін.
Айрықша нұсқаулар
Аса жоғары сезімталдық және анафилаксия
Терінің ауыр реакциялары:
тері жабынының ісінуімен қоса жүретін бөртпе, күлдіреуік пайда болуы немесе терінің
қабыршықтануы, көздің, мұрынның, ауыздың немесе жыныс мүшелерінің айналасындағы
терінің түлеуі және қанталаулар, денсаулықтың кенеттен нашарлауы немесе күн
сәулесінің әсерінен терінің бөртпесі. Аса жоғары сезімталдық реакциялары туындаған
кезде пантопразолды қолдануды тоқтату керек.
Пан IV препаратымен
емделу кезінде терінің ауыр реакциялары пайда болуы мүмкін, мысалы
Стивенс-Джонсон синдромы, уытты эпидермальді некролиз, мультиформалы эритема. Мұндай
реакциялар кезінде емдеуді тоқтату керек.
Асқазанның
қатерлі жаңа түзілімдері
Пантопразолға симптоматикалық жауап асқазанның
қатерлі жаңа түзілімдері симптомдарын бүркемелеуі және диагностиканы кідіртуі мүмкін.
Үрейлі симптомдар болған кезде (мысалы, әдейілеп
емес елеулі салмақ жоғалту, қайта-қайта құсу, дисфагия, қан аралас құсу, анемия
немесе мелена) және асқазанның ойық жарасы болғанда немесе күдік болған кезде
қатерлі үдерісті жоққа шығару керек.
Симптомдар сақталған жағдайда, жүргізілген емге
қарамастан, қосымша тексеру жүргізу керек.
Бауыр
жеткіліксіздігі
Бауырдың ауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерде
препаратпен емдеу кезінде бауыр ферменттерінің деңгейін бақылау керек. Бауыр
ферменттерінің деңгейі жоғарылаған жағдайда емдеуді тоқтату керек.
АИТВ
протеаза тежегіштерімен бірге қолдану
Пантопразолды сіңуі асқазанішілік pH байланысты
АИТВ протеаза тежегіштерімен, мысалы атазанавирмен бірге, олардың
биожетімділігі айтарлықтай төмендегендіктен бірге қолдануға болмайды.
Бактериялардан туындаған
асқазан-ішек инфекциялары
Асқазан қышқылдығының төмендеуі, әдетте асқазан-ішек
жолында болатын асқазан бактериялары санын жоғарылатады.
Пантопразолмен емдеу Salmonella, Campylobacter және Clostridium difficile сияқты бактериялар туындататын асқазан-ішек
инфекциялары көлемінің елеусіз артуына әкелуі мүмкін.
Фундальді бездің полиптері
Пантопразолды қолдану фундальді
бездің полиптерінің пайда болу қаупімен жоғарылауымен байланысты, ол ұзақ уақыт
бойы пайдаланған кезде әсіресе бір жылдан кейін ұлғаяды. Пациенттердің көбінде
фундальді бездің полипі симптомсыз болған және эндоскопия кезінде кездейсоқ
табылған.
Натрий
Бұл дәрілік препараттың құрамында бір құтысында 1
ммольден аз натрий (23 мг) бар, яғни, іс жүзінде "натрийсіз".
Гипомагниемия
3 айдан кем емес, ал көп жағдайда жыл бойы ПСТ
алған пациенттерде ауыр гипомагниемияның дамуы туралы хабарламалар бар.
Гипомагниемияның шаршау, тетания, делирий, құрысулар, бас айналу және
қарыншалық аритмия сияқты елеулі көріністері байқаусыз басталуы мүмкін және
қайта қаралуы мүмкін. Гипомагниемиясы бар пациенттердің көпшілігінде ол магний
препараттарымен орын басу емінен және ПСТ тоқтатқаннан кейін азаяды.
Ұзақ ем қабылдауы тиіс пациенттер немесе протонды
сорғы тежегіштерін дигоксинмен немесе гипомагниемия туындатуы мүмкін дәрілік
заттармен (мысалы, диуретиктер) бірге қабылдайтын пациенттерде протонды сорғы
тежегіштерімен емдеуді бастар алдында және емдеу кезінде мезгіл-мезгіл магний деңгейін анықтап отыру ұсынылады.
Сүйектердің сынуы
Протонды сорғы тежегіштері, әсіресе жоғары
дозаларды пайдалану кезінде және ұзақ уақыт (>1 жыл) бойы, көбінесе егде
адамдарда немесе басқа да жалпылама танылған қауіп факторлары болған кезде
ортан жілік, білезік сүйектерінің және омыртқаның сынуы қаупін орташа арттыра
алады. Бақылау зерттеулерінің деректері протонды сорғы тежегіштері сынудың
жалпы қаупін 10-40% - ға арттыратынын көрсетеді. Кейбір жағдайларда мұндай
жоғарылау басқа қауіп факторларының болуымен байланысты болуы мүмкін.
Остеопороздың даму қаупі бар пациенттер қолданыстағы клиникалық нұсқаулықтарға
сәйкес ем алуы тиіс және D дәрумені мен кальций жеткілікті мөлшерін алуы тиіс.
Жеделге жуық терідегі қызыл жегі
(ЖТҚЖ)
Протонды сорғы тежегіштерімен емдеу кезінде ЖТҚЖ
дамуы өте сирек байқалады. Зақымданулар туындаған кезде, әсіресе күн сәулесінің
әсеріне ұшыраған тері бөліктерінде, сондай-ақ қосымша артралгия болған
жағдайда, пациент дереу медициналық көмекке жүгінуі тиіс және медицина
қызметкері Пан IV препаратымен емдеуді тоқтату қажеттілігін бағалауы тиіс.
Протонды сорғы тежегішімен алдыңғы емдеуден кейін ЖТҚЖ туындауы протонды сорғы
басқа тежегіштерімен емдеу кезінде ЖТҚЖ даму қаупін арттыруы мүмкін.
Зертханалық
зерттеулер нәтижелеріне әсер ету.
Хромогранин деңгейінің жоғарылауы (CgA)
нейроэндокринді ісіктерді диагностикалау кезінде зерттеу нәтижелеріне әсер етуі
мүмкін. Бұл кедергіні болдырмау үшін, пантопразолмен емдеуді CgA деңгейін
бағалауға дейін кем дегенде 5 күн бұрын уақытша тоқтату керек. Егер бастапқы
зерттеу аяқталғаннан кейін CgA және гастрин деңгейі қалыпты деңгейге оралмаған
болса, протон сорғысы тежегішімен емді тоқтатқаннан кейін талдауларды 14 күннен
кейін қайталау керек.
Тетрагидроканнабинолға
(ТГК) жалған оң несеп талдауы
Тетрагидроканнабинолға (TГК) несептің жалған оң
скринингтік сынақтары протон сорғысы тежегіштерімен емделген пациенттерде
хабарланған. Оң нәтижелерді тексеру үшін балама растау әдісін қарастырған жөн.
Метотрексатпен
бір уақытта қолдану
Метотрексат пен протонды сорғы тежегіштерінің жоғары
дозаларын бір уақытта қолдану кейбір науқастарда метотрексат және/немесе оның
метаболиті гидроксиметотриксат деңгейінің жоғарылауына әкеледі. Алайда
метотрексаттың протонды сорғы тежегіштерімен өзара әрекеттесуі туралы ресми
зерттеулер жүргізілген жоқ.
Жедел интерстициальді
нефрит
Жедел интерстициальді нефрит кез-келген уақытта Пан IV
терапиясы кезінде болуы мүмкін және әдетте идиопатиялық аса жоғары сезімталдық
реакциясына жатады. Емдеуді дереу тоқтату керек.
Педиатрияда
қолданылуы
Пан IV, вена
ішіне енгізу үшін ерітінді дайындауға арналған
лиофилизат, препаратын 18 жасқа дейінгі балалар мен жасөспірімдерге
қолдану жөніндегі деректер жоқ.
Жүктілік
және лактация кезеңі
Пан IV препаратын жүктілік және
бала емізу кезінде қолдану ұсынылмайды.
Препараттың
көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету
ерекшеліктері.
Бас айналу және көрудің бұзылу ықтималдығына
байланысты, көлік құралдарын және жоғары зейін қоюды талап ететін басқа да
механизмдерді басқарудан тартына тұрған дұрыс.
Қолдану
жөніндегі нұсқаулар
Бұл препаратты тиісті
медициналық бақылау жүргізумен дәрігер тағайындауы тиіс.
Препаратты вена ішіне енгізу пантопразолды ішке
қабылдау мүмкін болмаған жағдайда ғана ұсынылады. Қалай ішу арқылы қабылдауға
мүмкіндік туады, венаішілік ем солай тоқтатылуы тиіс. Препаратты 7 күн бойы вена
ішіне қолдану жөнінде деректер бар.
Дозалау режимі
Асқазан мен он екі елі ішектің ойық жара
ауруы, рефлюкс-эзофагит.
Ұсынылған
доза 7-10 күн бойы вена ішіне күніне бір рет 40 мг құрайды.
Золлингер-Эллисон синдромы және патологиялық гиперсекрецияны сипаттайтын
басқа да жағдайлар. Золлингер-Эллисон синдромы және патологиялық
гиперсекрецияны сипаттайтын басқа да жағдайларды ұзақ емдеу үшін пациенттер емдеуді 12 сағат сайын вена ішіне Пан IV 80 мг дозасынан бастауы
тиіс. Осыдан кейін доза арттырылуы немесе азайтылуы мүмкін. Препаратты 80 мг
артық тәуліктік дозада қолданған жағдайда, дозаны бөлуге болады және күніне екі
рет енгізіледі. Тәуліктік дозаны 160 мг дейін уақытша арттыруға болады.
Қышқылдықты (<10 мг-экв/сағ) төмендету үшін көптеген пациенттерге бір сағат
ішінде вена ішіне енгізілетін 160 мг бастапқы доза жеткілікті болып табылады.
Пациенттердің ерекше топтары
Бауыр функциясы бұзылған пациенттер
Бауыр функциясы
ауыр бұзылған пациенттерде пантопразолдың тәуліктік 20 мг дозасын асыруға
болмайды.
Бүйрек функциясы бұзылған пациенттер
Бүйрек
функциясы бұзылған пациенттер үшін тәуліктік 40 мг дозаны асыруға болмайды.
Егде
жастағы адамдар
Егде жастағы адамдар үшін тәуліктік 40 мг дозасын
асырмаған жөн.
Балалар
Пан VI препараты, балаларда қолдану тәжірибесінің шектеулі болуына
байланысты 18 жасқа дейінгі балалар мен жасөспірімдерге тағайындалмайды.
Енгізу жолы және әдісі
Препаратты дайындау және енгізу ережесі
Вена ішіне енгізуге арналған
ерітінді: құрғақ, стерильді ұнтағы бар құтыға
инъекцияға арналған 10 мл 0,9% натрий хлориді ерітіндісін қосады.
Бұл ерітіндіні тікелей (вена ішіне сорғалатып) немесе 100 мл 0,9% натрий
хлориді ерітіндісімен, сондай-ақ 5% глюкоза ерітіндісімен араластырғаннан кейін
(вена ішіне тамшылатып) қолдануға болады.
Енгізу ұзақтығы: 2-15 мин.
Құтының ішіндегісі тек бір рет қолдануға арналған. Контейнерде қалған немесе сыртқы түрі өзгерген (мысалы, егер
бұлығырлық
немесе шөгінді байқалса) кез келген өнімді
жергілікті талаптарға сәйкес утилизациялау керек.
Емдеу ұзақтығы
Емдеу курсының ұзақтығын қолданылуға берілетін
көрсетілімдерге байланысты белгілейді.
Артық дозалану жағдайында қабылдау қажет болатын
шаралар
Симптомдары: жағымсыз әсерлері айқындылығының
күшеюі.
Емі:
препаратты тоқтату немесе
оның дозасын төмендету керек. Арнайы емі жоқ, симптоматикалық ем
жүргізеді.
Дәрілік препаратты қабылдамас бұрын дәрігерден кеңес
алыңыз.
ДП
стандартты қолдану кезінде көрініс табатын жағымсыз реакциялардың сипаттамасы
және осы жағдайда қабылдануы керек шаралар
Жағымсыз әсерлер жиілігін анықтау мынадай
критерийлерге сәйкес белігіленеді: өте
жиі (≥1/10), жиі (≥1/100 бастап ˂ 1/10 дейін), жиі емес (≥1/1000 бастап ˂ 1/100
дейін), сирек (≥ 1/10000 бастап ˂ 1/1000 дейін), өте сирек (˂1/10000), белгісіз
(қолда бар деректер негізінде жиілігін бағалау мүмкін емес).
Жиі
- фундальді бездің полиптері
- инъекция орнындағы тромбофлебит
Жиі емес
- бас ауыру, бас айналу
- ауыздың құрғауы, жүрек айну, құсу, іштің кебуі,
абдоминальді ауыру және жайсыздық, диарея (оның ішінде Clostridium difficile - астасқан диарея), іш қату
- тері бөртпесі, қышыну, экзантема
- астения, шаршағыштық және дімкәстік
- бауыр ферменттері белсенділігінің (трансаминазалар, γ – GT) жоғарылауы
- ұйқының бұзылуы
Сирек
- агранулоцитоз
- препараттың белсенді және қосымша компоненттеріне
жоғары сезімталдық (анафилаксиялық реакциялар мен анафилаксиялық шокты қоса)
- гиперлипидемия, триглицеридтер, холестерин деңгейінің жоғарылауы,
- билирубин мөлшерінің жоғарылауы
- дене салмағының өзгеруі, дәм сезудің бұзылуы
- депрессия (барлық қатар жүретін нашарлаулар)
- көрудің бұзылуы/көрудің айқынсыздығы
- есекжем, ангионевроздық ісіну
- артралгия,
миалгия
- гинекомастия
- дене температурасының көтерілуі, шеткері ісінулер
Өте сирек
- тромбоцитопения, лейкопения, панцитопения
- бағдардан адасу (барлық қатар жүретін нашарлаулар)
Белгісіз
- гипонатриемия, гипомагниемия, гипокальциемия1, гипокалиемия
- елестеулер, сананың шатасуы (әсіресе
осы жағдайға бейім пациенттерде, сондай-ақ, егер ем басталғанға дейін осы
симптомдар болған болса, олардың
нашарлауы)
- гепатоцеллюлярлы зақымдану, сарғаю, гепатоцеллюлярлы жеткіліксіздік
- Стивенс-Джонсон синдромы, Лайелл синдромы, экссудативті көпформалы
эритема, жарыққа сезімталдық
- рабдомиолиз
- сүйек сынуы
- бұлшықет түйілуі2
- интерстициальді нефрит (бүйрек
жеткіліксізігіне дейін өршуі ықтимал)
- микроскопиялық колит
1гипокальциемия гипомагниемиямен біріккен
2бұлшықет түйілуі, электролиттік
теңгерімнің бұзылуы салдары ретінде
Қосымша
мәліметтер
Дәрілік препараттың құрамы
Бір құтының ішінде
белсенді зат – 40 мг пантопразолға баламалы натрий
пантопразолы (маннитолмен стерильді, лиофилизацияланған қоспа)
Сыртқы түрінің,
иісінің, дәмінің сипаттамасы
Ақтан ақ дерлік түске дейінгі сусымалы лиофилизацияланған
ұнтақ.
Шығарылу түрі және
қаптамасы
40 мг препаратты сұр түсті бромбутилді резеңке
тығынмен және күлгін түсті flip-off алюминий
қақпақшамен тығындалған түссіз шыны
құтыда салады.
1 құтыдан медициналық қолдану
жөніндегі қазақ және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапқа
салынған.
Сақтау мерзімі
2 жыл
Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға
болмайды.
Сақтау
шарттары
Құрғақ, жарықтан қорғалған жерде, 25°С-ден аспайтын температурада
сақтау керек.
Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!
Дәріханалардан босатылу шарттары
Рецепт арқылы