Торговое название
Ортофен-Здоровье
Международное непатентованное название
Диклофенак
Лекарственная форма
Таблетки, покрытые кишечнорастворимой оболочкой, 25 мг
Состав
Одна таблетка содержит
активное вещество – диклофенака натрий (в пересчете на 100 % вещество) 25 мг,
вспомогательные вещества: лактозы моногидрат, целлюлоза микрокристаллическая, кросповидон, натрия кроскармеллоза, магния стеарат, кремния диоксид коллоидный безводный;
оболочка: сухая смесь «Acryl-eze white» (тальк, титана диоксид (Е 171), метакрилатный сополимер (тип С), натрия лаурилсульфат, натрия гидрокарбонат, кремния диоксид коллоидный безводный), макрогол 6000, краситель ярко-красный 4R «Понсо 4R» Е 124, краситель желтый закат FCF Е 110.
Описание
Таблетки, покрытые оболочкой, от оранжево-розового до розово-оранжевого цвета. На поверхности таблеток допускается незначительная мраморность. На поперечном разрезе видно два слоя.
Фармакотерапевтическая группа
Противовоспалительные и противоревматические препараты. Нестероидные противовоспалительные препараты. Уксусной кислоты производные. Диклофенак
Код АТХ М01АВ05
Фармакологические свойства
Фармакокинетика
Всасывание. При приеме внутрь диклофенак быстро и полностью абсорбируется. Одновременный прием пищи уменьшает скорость абсорбции, не изменяя количество абсорбирующегося действующего вещества.
Максимальная концентрация в крови (Сmax) после однократного применения внутрь диклофенака в дозе 50 мг достигается приблизительно через 2 часа и составляет 1,5 мкг/мл (5 мкмоль/л). Количество абсорбированного действующего вещества пропорционально дозе.
Примерно половина дозы диклофенака метаболизируется во время первого прохождения через печень (эффект «первого прохождения»). В случае соблюдения рекомендуемого интервала дозирования аккумуляции препарата не наблюдается.
Распределение. Связь с белками плазмы – более 99 %. Выраженный объем распределения составляет от 0,12 до 0,17 л/кг. Диклофенак проникает в синовиальную жидкость, где достигает максимальных концентраций через 3-6 часов. Через 2 часа после достижения пиковой концентрации в плазме крови уровни активного вещества в синовиальной жидкости уже выше, чем в плазме, и остаются более высокими до 12 часов.
Биотрансформация.Метаболизируется в печени частично путем глюкуронидации исходной молекулы, но преимущественно за счет разового и множественного гидроксилирования и метоксилирования, что приводит к образованию нескольких фенольных метаболитов, большинство из которых конвертируются в глюкуронидные конъюгаты. Два из этих фенольных метаболитов биологически активны, но в меньшей степени, чем диклофенак.
Элиминация. Общий системный клиренс диклофенака из плазмы – 263 мл/мин. Период полувыведения (T½) из плазмы – приблизительно 2 часа, из синовиальной жидкости – 3-6 часов. Выводится почками (40-65 %), с желчью и калом (35 %).
Фармакокинетика у различных групп пациентов. Значительных различий во всасывании, метаболизме или выведении препарата в зависимости от возраста пациентов не наблюдается.
У пациентов с почечной недостаточностью не допускается накопления неизмененного действующего вещества.
У пациентов с хроническим гепатитом или недекомпенсированным циррозом печени фармакокинетические параметры диклофенака такие же, как и у пациентов, не имеющих заболеваний печени.
Фармакодинамика
Противовоспалительное, анальгетическое, жаропонижающее средство.
Механизм действия диклофенака обусловлен ингибированием циклооксигеназ (ЦОГ-1 и ЦОГ-2), в результате чего блокируются реакции арахидонового каскада и нарушается синтез простагландинов (ПГЕ2 и ПГF2альфа), тромбоксана А2, простациклина, лейкотриенов и выброс лизосомальных ферментов, а также подавлением агрегации тромбоцитов. Диклофенак устраняет или значительно уменьшает выраженность симптомов воспаления; снижает индуцированную простагландинами повышенную чувствительность нервных окончаний к биологически активным веществам, которые образуются в очаге воспаления; понижает температуру тела (предупреждая действие простагландинов на гипоталамическое звено терморегуляции); снижает концентрацию простагландинов в менструальной крови и интенсивность боли при первичной дисменорее.
При ревматических заболеваниях противовоспалительные и анальгетические свойства диклофенака обеспечивают значительное уменьшение выраженности таких симптомов и жалоб, как боль в состоянии покоя и при движении, утренняя скованность, припухлость суставов, а также улучшает функции суставов.
При посттравматических и послеоперационных воспалительных явлениях диклофенак быстро купирует как спонтанную боль, так и боль при движении, уменьшает воспалительный отек и отек послеоперационной раны.
В исследованиях на клеточных культурах диклофенак натрия в концентрациях, эквивалентных тем, которые достигаются при лечении пациентов, не подавляет биосинтез протеогликанов хрящевой ткани.
Диклофенак проявляет выраженный анальгезирующий эффект при умеренной и сильной боли неревматического происхождения (в т. ч. при приступах мигрени); способен устранять болевые ощущения и снижать выраженность кровопотерь при первичной дисменорее.
Показания к применению
- воспалительные и дегенеративные формы ревматических заболеваний (ревматоидный артрит, анкилозирующий спондилит, остеоартроз, спондилоартриты), болевые синдромы с локализацией в позвоночнике; несуставной ревматизм
- острые приступы подагры
- посттравматические и послеоперационные болевые синдромы, сопровождающиеся воспалением и отеками, например после стоматологических и ортопедических вмешательств
- гинекологические заболевания, сопровождающиеся болевым синдромом и воспалением, например первичная дисменорея или аднексит
- в комбинированной терапии ЛОР-органов при тяжелых воспалительных заболеваниях, сопровождающихся болью (фаринготонзиллит, отит и другие)
Способ применения и дозы
Назначают взрослым внутрь во время или сразу же после еды, не разжевывая, запивая достаточным количеством воды.
Дозу рекомендуется подбирать индивидуально, а также принимать самую низкую эффективную дозу в течение как можно более короткого времени.
Для взрослых рекомендованная начальная суточная доза составляет 100-150 мг. В легких случаях, как и при долгосрочной терапии, обычно достаточно назначения 75-100 мг.
Общая суточная доза для взрослых обычно разделяется на 2-3 приема. Суточная доза препарата не должна превышать 150 мг.
При первичной дисменорее суточную дозу подбирают индивидуально, и обычно она составляет 50-150 мг. Начальная доза может составлять 50-100 мг, но в случае необходимости ее можно в течение нескольких менструальных циклов повысить, но не выше чем до 200 мг/сутки. Применение препарата следует начинать как можно раньше после появления первых болевых симптомов; длительность, в зависимости от симптоматики, составляет до нескольких суток.
Разовая и суточная дозы, а также длительность лечения устанавливается индивидуально врачом.
Побочные действия
Часто (от >1/100 до <1/10)
- головная боль, головокружение
- вертиго
- тошнота, рвота, диарея, диспепсия, абдоминальная боль, метеоризм, анорексия
- повышение уровня трансаминаз
- сыпь
Редко (от >1/10000 до <1/1000)
- реакции гиперчувствительности, анафилактические/анафилактоидные реакции, включая гипотензию и шок
- сонливость
- астма (включая диспноэ)
- гастрит, желудочно-кишечное кровотечение (кровавая рвота, мелена, диарея с примесью крови), язва желудка и кишечника, сопровождающиеся или не сопровождающиеся кровотечением или перфорацией
- гепатит, желтуха, нарушение функции печени
- крапивница, раздражения кожи
Очень редко (<1/10000)
- тромбоцитопения, лейкопения, гемолитическая анемия, апластическая анемия, агранулоцитоз
- ангионевротический отек
- дезориентация, депрессия, бессонница, ночные кошмары, раздражительность, психотические расстройства
- парестезия, нарушение памяти, судороги, тревога, тремор, асептический менингит, дисгевзия, острое нарушение мозгового кровообращения
- нарушение зрения, затуманенное зрение, диплопия
- звон в ушах, нарушение слуха
- учащенное сердцебиение, боль в груди, сердечная недостаточность, инфаркт миокарда
- гипертензия, васкулит
- пневмония
- колит (включая геморрагический колит и обострение язвенного колита или болезнь Крона), запор, стоматит, глоссит, нарушение со стороны пищевода, диафрагмоподобные интестинальные стриктуры, панкреатит
- молниеносный гепатит, некротический гепатит, печеночная недостаточность
- буллезный дерматит, экзема, эритема, мультиформная эритема, синдром Стивенса-Джонсона, токсический эпидермальный некролиз (синдром Лайелла), эксфолиативный дерматит, алопеция, реакция фоточувствительности, пурпура, пурпура Шенлейна-Геноха, зуд
- острая почечная недостаточность, гематурия, протеинурия, нефротический синдром, интерстициальный нефрит, папиллярный некроз
Противопоказания
- повышенная чувствительность к диклофенаку и любым другим ингредиентам препарата
- язвенная болезнь желудка или кишечника, кровотечения или перфорация
- наследственная непереносимость фруктозы, дефицит фермента Lapp-лактазы, мальабсорбция глюкозы - галактозы
- беременность и период лактации
- тяжелые нарушения функции печени, почек и сердца
- наличие в анамнезе приступов астмы, крапивницы, острого ринита на прием ацетилсалициловой кислоты или других нестероидных противовоспалительных препаратов
- заболевания кроветворной системы
- лечение послеоперационной боли после операции коронарного шунтирования или применения аппарата искусственного кровообращения
- детский возраст до 18 лет (из-за наличия красителей)
Лекарственные взаимодействия
Диклофенак может повышать концентрации лития и дигоксина в плазме крови. Рекомендуется мониторинг последних в плазме крови.
Диклофенак, как и другие нестероидные противовоспалительные препараты (НПВП), при совместном применении с диуретиками или антигипертензивными препаратами (например β-блокаторами, ингибиторами АПФ) может снижать их антигипертензивный эффект. Поэтому комбинацию таких препаратов следует назначать с осторожностью, а пациентам (особенно пожилого возраста) следует периодически контролировать артериальное давление. Пациентам следует употреблять достаточное количество воды, а после начала и после окончания сопутствующей терапии следует периодически контролировать функцию почек, в частности при применении диуретиков и ингибиторов АПФ, вследствие повышенного риска возникновения нефротоксичности.
Одновременное применение калийсберегающих диуретиков может приводить к повышению уровня калия в сыворотке крови (в случае такого сочетания лекарственных средств этот показатель следует часто контролировать).
Совместное применение диклофенака, как и других системных нестероидных противовоспалительных препаратов, или кортикостероидов может повысить частоту нежелательных явлений со стороны пищеварительного тракта.
У пациентов, применяющих одновременно диклофенак, антикоагулянты и антитромботические препараты, возможно повышение риска кровотечений. Поэтому в случае такого сочетания лекарственных средств рекомендуется тщательное и регулярное наблюдение за больными.
Одновременное применение системных нестероидных противовоспалительных препаратови селективных ингибиторов обратного захвата серотонина может повысить риск желудочно-кишечного кровотечения.
Одновременное применение диклофенака и противодиабетических препаратов возможно, при этом эффективность последних не изменяется. Однако в таких случаях очень редко возможно развитие как гипогликемии, так и гипергликемии, что обусловливает необходимость изменения дозы сахароснижающих препаратов во время применения препарата. По этой причине рекомендовано во время терапии контролировать уровень глюкозы в крови.
Следует соблюдать осторожность при применении диклофенака менее чем за 24 часа до или после приема метотрексата, поскольку в таких случаях может повышаться концентрация метотрексата в крови и усиливаться его токсическое действие.
Одновременное применение диклофенака, колестипола или холестирамина уменьшает всасывание диклофенака примерно на 30 % и 60 % соответственно. Препараты следует принимать с интервалом в несколько часов.
Препараты, стимулирующие микросомальные ферменты печени, например рифампицин, карбамазепин, фенитоин, зверобой (Hypericum perforatum), теоретически способны уменьшать концентрации диклофенака в плазме крови.
Влияние диклофенака на синтез простагландинов в почках может усиливать нефротоксичность циклоспорина. Поэтому препарат следует назначать в меньших дозах, чем те, которые назначались бы пациентам, не принимающим циклоспорин.
У больных, применяющих одновременно антибактериальные средства производные хинолона и диклофенак, редко возможно развитие судорог.
Особые указания
Воздействие на желудочно-кишечный тракт
При применении всех НПВП, включая диклофенак, известны случаи развития желудочно-кишечного кровотечения, изъязвления или перфорации, которые могут быть летальными и возникать в любое время у пациентов с наличием или отсутствием предшествующих симптомов, серьезных желудочно-кишечных заболеваний в анамнезе. Риск желудочно-кишечного кровотечения повышен при увеличении дозы НПВП, у пациентов с язвой в анамнезе, особенно, осложненной кровотечением или перфорацией, а также у пожилых пациентов. Для снижения риска желудочно-кишечной токсичности у пациентов с заболеваниями желудочно-кишечного тракта в анамнезе, язвенными поражениями желудка, язвенным колитом или болезнью Крона, а также у пожилых пациентов, лечение должно проводиться с использованием минимальной эффективной дозы препарата и под тщательным медицинским наблюдением. Особую осторожность рекомендуется соблюдать у пациентов, которые получают одновременно лекарственные средства, повышающие риск изъязвления или кровотечения, такие как системные кортикостероиды, антикоагулянты, антитромбоцитарные средства или селективные ингибиторы обратного захвата серотонина. Для пациентов с повышенным риском развития желудочно-кишечных осложнений, а также для больных, получающим терапию низкими дозами ацетилсалициловой кислоты, необходимо рассмотреть возможность применения комбинированной терапии диклофенака, например, с ингибиторами протонового насоса или мизопростолом.
В случае развития у пациентов желудочно-кишечного кровотечения или изъязвления Ортофен-Здоровье необходимо отменить.
Пациенты с желудочно-кишечными нарушениями в анамнезе, особенно пожилые пациенты, должны сообщать о любых абдоминальных симптомах (особенно о желудочно-кишечном кровотечении).
Пациенты с заболеваниями дыхательных путей
У пациентов с астмой, сезонным аллергическим ринитом, отечностью слизистой оболочки носа, хроническими обструктивными заболеваниями легких или хроническими инфекциями дыхательных путей (особенно, если они связаны с симптомами похожими на аллергический ринит) отек Квинке или крапивница отмечаются чаще по сравнению с другими пациентами. Этим пациентам, а также пациентам с аллергией на другие препараты (сыпь, зуд или крапивница), при назначении препарата Ортофен-Здоровье следует соблюдать особую осторожность.
Кожные реакции
Очень редко при применении НПВП, включая диклофенак, могут возникать серьезные кожные реакции, в том числе летальные (эксфолиативный дерматит, синдром Стивенса-Джонсона и токсический эпидермальный некролиз). Риск развития таких реакций у пациентов, в большинстве случаев, повышен в течение первого месяца лечения. Необходимо прекратить применение препарата Ортофен-Здоровье при появлении кожной сыпи, повреждений слизистой оболочки или других признаков гиперчувствительности.
Как и в случае с другими НПВП, при применении препарата Ортофен-Здоровье аллергические реакции, включая анафилактические/анафилактоидные реакции, могут развиться в редких случаях у пациентов, у которых ранее не наблюдались аллергические реакции на диклофенак.
Воздействие на печень
Тщательное медицинское наблюдение необходимо при назначении препарата Ортофен-Здоровье пациентам с нарушением функции печени, поскольку их состояние может ухудшиться.
В ходе длительного лечения препаратом Ортофен-Здоровье, в качестве меры предосторожности, рекомендуется проводить регулярный мониторинг функции печени. Как другие НПВП, диклофенак может вызывать повышение активности печеночных ферментов. При сохранении или дальнейшем повышении активности печеночных ферментов, развитии клинических симптомов нарушения печеночной функции или появлении других симптомов (например, эозинофилии, сыпи), прием препарата необходимо отменить. Следует иметь в виду, что гепатит на фоне применения диклофенака может развиваться без предшествующих симптомов.
Необходимо соблюдать осторожность при назначении препарата Ортофен-Здоровье пациентам с печеночной порфирией, поскольку препарат может спровоцировать приступ порфирии.
Воздействие на почки
Поскольку известны случаи задержки жидкости и отеков при лечении НПВП, включая диклофенак, особую осторожность необходимо соблюдать у пациентов с нарушениями функции сердца или почек, с гипертензией в анамнезе, у пожилых пациентов, пациентов, получающих сопутствующее лечение диуретиками или лекарственными препаратами, которые могут оказать значительное воздействие на функцию почек, а также у пациентов с существенным уменьшением объема внеклеточной жидкости по любой причине до или после большой операции. При применении препарата Ортофен-Здоровье в таких случаях, в качестве меры предосторожности, рекомендуется проводить мониторинг функции почек. Прекращение применения препарата обычно приводит к восстановлению функции почек до исходного уровня.
Воздействие на сердечно-сосудистую систему
Лечение НПВП, включая диклофенак, особенно в высоких дозах и в течение длительного времени может ассоциироваться с небольшим увеличением риска развития серьезных сердечно-сосудистых тромботических явлений (включая инфаркт миокарда и инсульт). Чтобы минимизировать потенциальный риск нежелательных сердечно-сосудистых явлений у пациентов, принимающих НПВП, особенно в случае наличия факторов сердечно-сосудистого риска, должна использоваться наименьшая эффективная доза в течение самого короткого возможного периода времени.
Гематологические эффекты
В ходе длительного лечения диклофенаком, как и другими НПВП, рекомендуется проводить контроль общеклинического анализа крови. Как и другие НПВП, диклофенак может временно уменьшать агрегацию тромбоцитов. За пациентами с нарушениями гемостаза необходимо установить тщательное наблюдение, необходим систематический контроль картины периферической крови.
Гериатрия
Необходимо соблюдать осторожность при назначении препарата пожилым пациентам. В частности, рекомендуется назначать наименьшую эффективную дозу ослабленным пожилым пациентам или пациентам с низкой массой тела.
Диклофенак, благодаря своим фармакодинамическим свойствам, может маскировать жалобы и симптомы, характерные для инфекционно-воспалительных заболеваний.
Беременность и период лактации
Применение диклофенака у беременных женщин не изучалось. Поэтому Ортофен-Здоровье не следует назначать на протяжении двух первых триместров беременности, если только польза от его применения не превысит риски для плода. Как и для других НПВП, применение препарата на протяжении третьего триместра беременности противопоказано вследствие риска развития слабости родовой деятельности матки и/или преждевременного закрытия артериального протока.
Как и другие НПВП, диклофенак в небольших количествах выделяется в грудное молоко. Таким образом, Ортофен-Здоровье не следует применять в период кормления грудью, чтобы предупредить нежелательные реакции у ребенка.
Как и другие НПВП, диклофенак может отрицательно влиять на женскую фертильность, поэтому не рекомендуется назначать препарат женщинам, планирующим беременность. У женщин, имеющих проблемы с зачатием или проходящих исследование на бесплодие, следует рассматривать целесообразность отмены препарата Ортофен-Здоровье.
Особенности влияния лекарственного средства на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами
Пациентам, испытывающим во время приема Ортофена-Здоровье головокружение или другие неприятные ощущения со стороны центральной нервной системы, включая нарушения зрения, не следует водить автомашину или управлять механизмами.
Передозировка
Симптомы: рвота, желудочно-кишечные кровотечения, диарея, головокружение, звон в ушах или судороги. В случае выраженного отравления возможно развитие острой почечной недостаточности и поражений печени.
Лечение: промывание желудка, прием адсорбента. При необходимости поддерживающая и симптоматическая терапия, которая показана при таких осложнениях как артериальная гипотензия, почечная недостаточность, судороги, нарушения со стороны пищеварительного тракта и угнетение дыхания. Маловероятно, что форсированный диурез, гемодиализ или гемоперфузия окажутся полезными для выведения диклофенака, поскольку активные вещества нестероидных противовоспалительных препаратов в значительной степени связываются с белками плазмы крови и подвергаются интенсивному метаболизму.
Форма выпуска и упаковка
По 10 или 30 таблеток в контурной ячейковой упаковке из пленки поливинилхлоридной и фольги алюминиевой.
1 контурная ячейковая упаковка по 30 таблеток или 3 контурные ячейковые упаковки по 10 таблеток вместе с инструкцией по медицинскому применению в коробке из картона.
Условия хранения
Хранить в оригинальной упаковке при температуре не выше 25 ºС.
Хранить в недоступном для детей месте!
Срок хранения
3 года
Не использовать препарат по истечении срока годности, указанного на упаковке!
Условия отпуска из аптек
По рецепту
Саудалық атауы
Ортофен-Здоровье
Халықаралық патенттелмеген атауы
Диклофенак
Дәрілік түрі
Ішекте еритін қабықпен қапталған 25 мг таблеткалар
Құрамы
Бір таблетканың құрамында
белсенді зат – натрий диклофенагы (100 % затқа шаққанда) 25 мг,
қосымша заттар: лактоза моногидраты, микрокристалды целлюлоза, кросповидон, натрий кроскармеллозасы, магний стеараты, сусыз коллоидты кремнийдің қостотығы;
қабығы:«Acryl-eze white» құрғақ қоспасы (тальк, титанның қостотығы (Е 171), метакрилатты сополимер (С типі), натрий лаурилсульфаты, натрий гидрокарбонаты, сусыз коллоидты кремнийдің қостотығы), макрогол 6000, қанық-қызыл4R бояғышы «Понсо 4R» Е 124, күн батар түстес сары FCF бояғышы Е 110.
Сипаттамасы
Қызыл сары-қызғылттан қызғылт қызыл-сары түске дейінгі, қабықпен қапталған таблеткалар. Таблеткалардың бетінде аздаған мәрмәрлікке жол беріледі. Көлденең қимасында екі қабаттан тұратыны көрініп тұрады.
Фармакотерапиялық тобы
Қабынуға қарсы және ревматизмге қарсы препараттар. Қабынуға қарсы стероидты емес препараттар. Сірке қышқылының туындылары. Диклофенак
АТХ коды М01АВ05
Фармакологиялық қасиеттері
Фармакокинетикасы
Сіңуі. Ішке қабылдағаннан кейін диклофенак тез және толығымен сіңеді. Бір мезгілде тамақтану сіңірілетін әсер етуші заттың мөлшерін өзгертпестен сіңірілу жылдамдығын азайтады.
Диклофенакты 50 мг дозада бір рет ішке қабылдаудан кейінгі қандағы ең жоғарғы концентрациясына (Сmax) шамамен 2 сағат өткенде жетеді және 1,5 мкг/мл (5 мкмоль/л) құрайды. Сіңірілген әсер етуші заттың мөлшері дозаға пропорционал болады.
Диклофенак дозасының шамамен жартысына жуығы бауырдан алғашқы өтуі кезінде метаболизденеді («алғашқы өту» әсері). Дозалаудың ұсынылған аралығы сақталған жағдайда препараттың жинақталып қалуы байқалмайды.
Таралуы. Плазма ақуыздарымен байланысуы –99 % астам. Таралуының айқын көлемі 0,12-ден 0,17 л/кг дейін құрайды. Диклофенак синовиальді сұйықтыққа өтіп, мұндағы ең жоғарғы концентрацияларына 3-6 сағат өткенде жетеді. Қан плазмасындағы концентрациясының шыңына жеткеннен кейін 2 сағат өткенде синовиальді сұйықтықтағы белсенді заттың деңгейлері плазмадағыға қарағанда жоғары болады және 12 сағатқа дейін едәуір жоғары күйінде қалады.
Биотрансформациясы. Бастапқы молекуланың глюкуронизациялануы жолымен ішінара бауырда метаболизденеді, бірақ бұл негізінен бір реттік және көп реттік гидроксилдену және метоксилдену есебінен жүреді, бұлардың көпшілігі глюкуронидты конъюгаттарға конвертацияланатын бірнеше фенольді метаболиттер түзілуіне әкеледі. Бұл фенольді метаболиттің екеуі биологиялық тұрғыда белсенді болады, бірақ диклофенакқа қарағанда аз дәрежеде байқалады.
Элиминация. Диклофенактың плазмадан жалпы жүйелік клиренсі – 263 мл/мин құрайды. Плазмадан жартылай шығарылу кезеңі (T½)– шамамен 2 сағат, синовиальді сұйықтықтан – 3-6 сағат. Бүйрекпен (40-65 %), өтпен және нәжіспен (35 %) шығарылады.
Пациенттердің әртүрлі топтарындағы фармакокинетикасы. Препараттың сіңірілуінде, метаболизмінде немесе шығарылуында пациенттің жасына байланысты айырмашылықтар байқалмайды.
Бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде өзгермейтін әсер етуші заттың жинақталуына жол берілмейді.
Созылмалы гепатиті бар пациенттерде немесе декомпенсацияға дейінгі бауыр циррозы бар емделушілердегі диклофенактың фармакокинетикалық параметрлері бауыр аурулары жоқ пациенттердегідей болады.
Фармакодинамикасы
Қабынуға қарсы, ауыруды басатын, қызу қайтаратын дәрі.
Диклофенактың әсер ету механизмі циклооксигеназалардың (ЦОГ-1 және ЦОГ-2) тежелуіне, нәтижесінде арахидонды каскад реакциясының бөгелуіне және простагландиндер (ПГЕ2 мен ПГF2альфа), тромбоксан А2, простациклин, лейкотриендер синтезінің бұзылуына және лизосомальді ферменттердің лықсытылуына, сондай-ақ тромбоциттер агрегациясының бәсеңдеуіне байланысты болады. Диклофенак қабыну симптомдарының айқындығын жояды немесе елеулі азайтады; қабыну ошағында түзілетін биологиялық белсенді заттарға жүйке ұштарының простагландиндер индукциялаған жоғары сезімталдығын төмендетеді; дене температурасын (термореттеудің гипоталамустық тізбегіне простагландиндер әсерінің алдын ала отырып) төмендетеді; етеккір қанындағы простагландиндер концентрациясын және бастапқы дисменореяда ауырудың қарқынын төмендетеді.
Ревматизмдік ауруларда диклофенактың қабынуға қарсы және ауыруды басатын қасиеттері тыныштық күйіндегі және қозғалыстағы ауыру, таңертеңгі қозғала алмау, буындар домбығуы сияқты симптомдар мен шағымдардың айқындығының елеулі төмендеуін туындатады, сондай-ақ буындардың функциясын жақсартады.
Жарақаттардан және операциядан кейінгі қабыну құбылыстары кезінде диклофенак өздігінен болатын, сондай-ақ қозғалғанда болатын ауыруды басады қабыну ісінуін және операциядан кейінгі ісінуді басады.
Жасушалық өскіндерде жүргізілген зерттеулерде натрий диклофенагі емделушілерді емдеген кезде жететінін деңгейіне баламалы концентрацияларда шеміршек тіні протеогликандарының биосинтезін бәсеңдетпейді.
Диклофенак шығу тегі ревматизмдік емес орташа және қатты ауыруларда (соның ішінде бас сақинасы ұстамаларында) айқын ауыруды басатын тиімділік байқатады; бастапқы дисменореяда ауыру сезімдерін жоюға және қан жоғалту айқындығын төмендетуге қабілетті.
Қолданылуы
- ревматизмдік аурулардың қабынбалы және дегенерациялық формалары (ревматоидты артрит, шорбуынданатын спондилит, остеоартроз, спондилоартриттер), омыртқада орныққан ауыру синдромдарында; буыннан тыс ревматизмде
- подаграның жедел ұстамаларында
- жарақаттардан және операциядан, мысалы стоматологиялық және ортопедиялық араласулардан кейінгі қабынумен және ісінулермен қатар жүретін ауыру синдромдарында
- ауыру синдромымен және қабынумен қатар жүретін гинекологиялық ауруларда, мысалы, бастапқы дисменорея немесе аднексит
- ауырумен қатар жүретін ЛОР-ағзаларының ауыр қабыну ауруларында (фаринготонзиллит, отит және басқаларында) біріктіріп емдеуде
Қолдану тәсілі және дозалары
Ересектерге тамақтану кезінде немесе тамақтанудан кейін дереу шайнамастан, жеткілікті мөлшердегі сумен ішуге тағайындайды.
Дозаны жекелей таңдау, сондай-ақ мүмкіндігінше қысқа уақыт ішінде ең төменгі тиімді дозасын қабылдау.
Ересектер үшін ұсынылатын бастапқы тәуліктік дозасы 100-150 мг құрайды. Жеңіл жағдайларда, ұзақ мерзімді емдеу кезіндегідей әдетте 75-100 мг тағайындау жеткілікті болады.
Ересектерге арналған жалпы тәуліктік доза әдетте 2-3 қабылдауға бөлінеді. Препараттың тәуліктік дозасы 150 мг-ден аспауы тиіс.
Бастапқы дисменореяда дозаны жекелей таңдайды және әдетте ол 50-150 мг құрайды. Бастапқы доза 50-100 мг құрауы мүмкін, бірақ қажет болғанда бірнеше етеккір оралымында оны арттыруға болады, бірақ тәулігіне 200 мг-ден арттырмайды. Препаратты қолдануды мүмкіндігінше бірінші ауыру синдромы байқалғаннан кейін-ақ бастау керек; симптоматикасына байланысты ұзақтығы бірнеше тәулікке дейінді құрайды.
Бір реттік және тәуліктік дозасы, сондай-ақ емдеу ұзақтығын дәрігер жеке белгілейді.
Жағымсыз әсерлері
Жиі ( >1/100-ден <1/10 дейін)
- бас ауыру, бас айналуы
- вертиго
- жүректің айнуы, құсу, диарея, диспепсия, абдоминальді ауыру, метеоризм, анорексия
- трансаминаза деңгейлерінің жоғарылауы
- бөртпе
Сирек ( >1/10000-нан<1/1000 дейін)
- аса жоғары сезімталдық реакциясы,анафилактикалық/анафилактоидтық реакциялар, гипотензияны және шокты қоса
- ұйқышылдық
- демікпе (диспноэ қоса)
- гастрит, асқазан-ішектен қан кету (қан құсу, мелена, қан аралас диарея), асқазан мен ішектің ойық жарасы, қан кетумен немесе тесілумен қатар жүретін немесе онсыз
- гепатит, сарғаю, бауырфункциясының бұзылуы
- есекжем, тері тітіркенуі
Өте сирек (<1/10000)
- тромбоцитопения, лейкопения, гемолитикалық анемия, апластикалық анемия, агранулоцитоз
- ангионевроздық ісіну
- бағдардан адасу, депрессия, ұйқысыздық, шым-шытырық түстер, ашушаңдық, психоздық бұзылыстар
- парестезия, жадының нашарлауы, құрысулар, үрей, тремор, асептикалықменингит, дисгевзия, ми қан айналымының жедел бұзылуы
- көрудің бұзылуы, көрудің бұлыңғырлануы, диплопия
- құлақтағы шуыл, естудің бұзылуы
- жүрек қағуының жиілеуі, кеудедегі ауыру, жүректің жеткіліксіздігі, миокард инфаркті
- гипертензия, васкулит
- пневмония
- колит (геморрагиялық колит және ойық жара колитінің асқынуы немесе Крон ауруын қоса), іш қату, стоматит, глоссит, өңеш тарапынан бұзылыстар, диафрагма тәрізді интестинальді стриктуралар, панкреатит
- шұғыл дамыған гепатит, некрозданған гепатит, бауыр жеткіліксіздігі
- буллезді дерматит, экзема, эритема, мультиформалы эритема, Стивенс-Джонсон синдромы, уытты эпидермальді некролиз (Лайелл синдромы), эксфолиативті дерматит, алопеция, фотосезімталдық реакциялары, пурпура, Шенлейн-Генох пурпурасы,қышыну
- бүйректің жедел жеткіліксіздігі, гематурия, протеинурия, нефроздық синдром, интерстициальді нефрит, папиллярлы некроз
Қолдануға болмайтын жағдайлар
- диклофенакқа және препараттың басқа да ингредиенттеріне жоғары сезімталдықта
- асқазан мен ішектің ойық жарасы, қан кету немесе тесілу
- тұқым қуалайтын фруктоза жақпаушылығы, Lapp-лактаза ферментінің тапшылығы, глюкоза - галактоза мальабсорбциясы
- жүктілік және лактация кезеңі
- бауыр, бүйрек және жүрек функциясының ауыр жеткіліксіздігі
-ацетилсалицил қышқылына немесе басқа да стероидты емес қабынуға қарсы препараттарды қабылдаудан болған сыртартқыдағы демікпе ұстамалары, есекжем, жедел ринит
- қан түзілуі жүйесінің аурулары
- қан айналымының жасанды аппаратын қолданудан немесе коронарлы шунттау операциясынан кейінгі операциядан кейінгі ауыруды емдеу үшін
- 18 жасқа дейінгі балаларға (бояулар болуына байланысты)
Дәрілермен өзара әрекеттесуі
Диклофенак қан плазмасында литий мен дигоксиннің концентрациясын жоғарылатады. Қан плазмасында соңғыларының мониторингі ұсынылады. Диклофенак, басқа да қабынуға қарсы стероидты емес препараттар (ҚҚСП), сияқты диуретиктермен немесе гипертензияға қарсы препараттармен (мысалы, β-бөгегіштермен, АӨФ тежегіштерімен) бірге қолданғанда, олардың гипертензияға қарсы тиімділігін төмендетуі мүмкін.Сондықтан мұндай препараттардың біріктірілімін абайлап тағайындау, ал пациенттер (әсіресе егде жастағылар) артериялық қысымды мезгіл-мезгіл бақылап отырулары тиіс.Пациенттер суды жеткілікті мөлшерде қабылдаулары, ал қатар жүретін емді бастаудан және аяқтаудан кейін, атап айтқанда диуретиктер мен АӨФтежегіштерін қолданғанда нефроуыттылықтың пайда болу қаупі жоғарылауы салдарынан бүйрек функциясын мезгіл-мезгіл бақылап отыруы керек.
Калийжинақтаушы диуретиктерді бір мезгілде қолдану қан сарысуындағы калий деңгейінің жоғарылауына әкелуі мүмкін (дәрілік заттарды осылайша үйлестірген жағдайда бұл көрсеткішті жиі бақылап отыру керек).
Диклофенакты және басқа да жүйелік қабынуға қарсы стероидты емес препараттарды немесе кортикостероидтарды біріктіріп қолдану ас қорыту жолы тарапынан болатын жағымсыз әсерлердің жиілігін арттыруы мүмкін.
Диклофенакты, анткоагулянттарды және тромбозға қарсы препараттарды бір мезгілде қолданатын пациенттерде қан кету қаупі жоғарылауы мүмкін. Сондықтан дәрілік заттар осындай үйлесімде қолданылғанда науқастарды мұқият және ұдайы қадағалау керек.
Жүйелік стероидты емес қабынуға қарсы препараттарды және серотонинді кері қармаудың селективті тежегіштерін бір мезгілде қолдану асқазан-ішек жолдарынан қан кету қаупін жоғарылатуы мүмкін.
Диклофенакты және диабетке қарсы препараттарды бір мезгілде қолданғанда соңғыларының тиімділігі өзгермейді. Алайда мұндай жағдайларда гипогликемияның да, гипергликемияның да дамуы мүмкін, бұл қант төмендететін препараттардың дозасын төмендетуге түрткі болады. Осы себеппен емдеу кезінде қандағы глюкоза деңгейін бақылау ұсынылады.
Метотрексатты қабылдауға дейін немесе одан кейін 24 сағат ішінде препаратты қолданғанда абай болу керек, өйткені мұндай жағдайларда қандағы метотрексаттың концентрациясы жоғарылауы және оның уытты әсері күшеюі мүмкін.
Диклофенакты, колестиполды немесе холестираминді бір мезгілде қолдану диклофенактың сіңірілуін тиісінше шамамен 30 %-ға және 60 %-ға азайтады. Препараттарды бірнеше сағаттық аралықтармен қабылдау керек.
Бауырдың микросомальді ферменттерін көтермелейтін препараттар, мысалы, рифампицин, карбамазепин, фенитоин, шайқурай (Hypericum perforatum)теориялық тұрғыда диклофенактың қан плазмасындағы концентрациясын төмендетуге қабілетті.
Диклофенактың бүйректегі простагландиндер синтезіне ықпал етуі циклоспориннің нефроуыттылығын күшейтуі мүмкін. Сондықтан препаратты циклоспорин қабылдамайтын пациенттерге тағайындалатын дозадан аз дозада тағайындау керек.
Бактерияға қарсы дәрілерді хинолон туындыларын және диклофенакты бір мезгілде қабылдайтын науқастарда сирек жағдайда құрысулардың дамуы мүмкін.
Айрықша нұсқаулар
Асқазан-ішек жолына әсері
Диклофенакты қоса барлық ҚҚСП қолданғанда асқазан - ішектен қан кетуінің дамуы, ойық жара немесе тесілу жағдайлары белгілі, олар өлімге әкеп соқтыруы және осының алдында симптомдары бар немесе жоқ, сыртартқысында елеулі асқазан - ішек аурулары бар пациенттерде кез-келген уақытта пайда болуы мүмкін Сыртартқысында әсіресе қан кетумен немесе тесілумен асқынған ойық жарасы бар, сондай-ақ егде пациенттерде ҚҚСП дозасын арттырғанда асқазан-ішектен қан кету қаупі жоғары болады. Сыртартқысында асқазан-ішек жолдарының аурулары, асқазанның ойық жаралы зақымдануы, ойық жаралы колиті немесе Крон аурулары бар пациенттерде, сондай-ақ егде емделушілерде асқазан-ішектің уыттануын төмендету үшін препараттың ең аз тиімді дозасын пайдалану және мұқият медициналық бақылау жүргізу керек. Жүйелі кортикостероидтар, антикоагулянттар, антитромбоцитарлы дәрілер немесе серотонинді кері қармайтын селективті тежегіштері сияқты ойық жаралану немесе қан кету қаупін арттыратын дәрілік заттарды бір мезгілде алып жүрген пациенттерде айрықша сақ болу ұсынылады. Асқазан-ішек асқынуларының даму қаупі жоғары емделушілер үшін, сондай-ақ ацетилсалицил қышқылының төмен дозаларымен ем алатын науқастар үшін диклофенакпен емдеуді, мысалы, протонды сорғы тежегіштерімен немесе мизопростолмен біріктірілген емімен қолдану мүмкіндігін қарастыру қажет.
Пациенттерде асқазан-ішек қан кетуі жағдайы өршіген жағдайда немесе тесілгенде Ортофен-Здоровье препаратын тоқтату керек.
Сыртартқысында асқазан-ішектен қан кетуі бар емделушілер, әсіресе егде пациенттер кез-келген абдоминальді симптомдар (әсіресе асқазан-ішектен қан кетулер) туралы хабарлауы тиіс.
Тыныс жолдарының ауруы бар пациенттер
Демікпесі, маусымдық аллергиялық риниті, мұрын шырышты қабығының ісінгіштігі, өкпесінің созылмалы обструктивті аурулары немесе тыныс жолдарының созылмалы инфекциялары бар пациенттерде (әсіресе егер олар аллергиялық ринитке ұқсас симптомдармен байланысты болса), басқа пациенттермен салыстырғанда Квинке ісінуі немесе есекжем жиі байқалады. Бұл пациенттерге, сондай-ақ басқа препараттарға аллергиясы (бөртпе, қышыма немесе есекжем) бар пациенттергеОртофен-Здоровье препаратын тағайындағанда абай болу керек.
Тері реакциялары
Диклофенакты қоса ҚҚСП қолданғанда елеулі тері реакциялары (соның ішінде өлімге әкелетін (эксфолиативті дерматит, Стивенс-Джонсон синдромы мен уытты эпидермальді некролиз) пайда болуы мүмкін. Пациенттерде мұндай реакциялардың пайда болу қаупі көптеген жағдайларда емдеудің бірінші айы ішінде жоғары болады. Тері бөртпесі, шырышты қабықтың зақымдануы немесе аса жоғары сезімталдықтың басқа да белгілері пайда болғанда Ортофен-Здоровье препаратын қолдануды тоқтату керек.
Ортофен-Здоровье препаратын қолданғанда басқа да ҚҚСП-мен болатын жағдайдағыдай анафилактикалық/анафилактоидты реакцияларды қоса, аллергиялық реакциялар бұрын диклофенакқа аллергиялық реакция байқалған пациенттерде сирек өршуі мүмкін.
Бауырға әсері
Ортофен-Здоровье препаратын бауыр функциясы бұзылған пациенттерге тағайындағанда мұқият медициналық қадағалау жүргізу қажет, өйткені олардың жай-күйі нашарлауы мүмкін.
Ортофен-Здоровье препаратымен ұзақ емдеу барысында сақтық шарасы ретінде бауыр функциясына ұдайы мониторинг жүргізу керек. Басқа да ҚҚСП сияқты диклофенак бауыр ферменттерінің белсенділігін жоғарылатуы мүмкін. Бауыр ферменттерінің белсенділігі сақталғанда немесе одан ары қарай жоғарылағанда, бауыр функциясы бұзылуының клиникалық симптомдары өршігенде немесе басқа симптомдар (мысалы, эозинофилия, бөртпе) пайда болғанда препаратты қабылдауды тоқтату керек. Диклофенакты қабылдау аясында гепатит бұдан бұрынғы симптомсыз дамуы мүмкін екенін қаперде ұстау керек.
Ортофен-Здоровье препаратын бауыр порфириясы бар пациенттерге тағайындағанда сақ болу керек, өйткені препарат порфирия ұстамасына түрткі болуы мүмкін.
Бүйрекке әсері
Диклофенакты қоса ҚҚСП-ен емдегенде сұйықтықтың іркілуі мен ісінулердің болу жағдайлары белгілі болғандықтан жүрегінің немесе бүйрегінің функциясы бұзылған, сыртартқысында гипертензиясы бар пациенттерге, егде пациенттерге, диуретиктермен немесе бүйрек функциясына елеулі әсер ететін дәрілік препараттармен қатар ем алатын пациенттерге, сондай-ақ ауқымды операцияға дейін немесе одан кейін кез-келген себеппен жасушадан тыс сұйықтықтың көлемі елеулі азайған пациенттерге айрықша сақ болу қажет. Ортофен-Здоровье препаратын осындай жағдайларда қолданғанда сақтық шарасы ретінде бүйрек функциясының мониторингін жүргізу ұсынылады.Препаратты қолдануды тоқтату әдетте бүйрек функциясының бастапқы деңгейге дейін қалпына келуіне әкеледі.
Жүрек-қантамыр жүйесіне әсері
Диклофенакты қоса ҚҚСП-ен жоғары дозаларда және ұзақ уақыт емдеу елеулі жүрек-қан тамыр тромбоздық құбылыстарының (миокард инфаркты мен инсультті қоса) аздап артуымен астасуы мүмкін. ҚҚСП қабылдайтын емделушілерде, әсіресе жүрек-қан тамыр факторларының қаупі болуында жүрек-қан тамыр жағымсыз құбылыстарының әлеуетті қауіптерін барынша азайту үшін мүмкін болатын ең қысқа кезең ішінде ең аз тиімді дозасы пайдаланылуы тиіс.
Гематологиялық әсерлері
Диклофенакпен ұзақ емдеу барысында, басқа да ҚҚСП сияқты, қанның жалпы клиникалық талдауына бақылау жүргізу ұсынылады. Басқа ҚҚСП сияқты диклофенак тромбоциттер агрегациясын уақытша азайтуы мүмкін. Гемостазы бұзылған пациенттер мұқият қадағалануы керек, шеткергі қан көрінісін жүйелі бақылау қажет.
Гериатрия
Препаратты егде пациенттерге тағайындағанда абай болу керек. Атап айтқанда, әлсіреген егде пациенттерге немесе дене салмағы төмен пациенттерге ең аз тиімді дозаны тағайындау ұсынылады.
Диклофенак, өзінің фармакодинамикалық қасиеттерінің арқасында инфекциялық - қабыну ауруларына тән шағымдар мен симптомдарды бүркемелеуі мүмкін.
Жүктілік және лактация кезеңі
Диклофенакты жүкті әйелдерге тағайындалуы зерттелмеген. Сондықтан егер оны қолданудың пайдасы ұрық үшін болар қауіптен аспаса, жүктіліктің бастапқы екі триместрінде Ортофен-Здоровье препаратын тағайындамау керек. Басқа да ҚҚСП сияқты, жатырдың босану қызметі әлсіздігінің және/немесе артериялық түтіктің мезгілінен бұрын жабылу қаупінің өршуі салдарынан препаратты жүктіліктің үшінші триместрі ішінде қолдану қарсы көрсетілімде.
Басқа да ҚҚСП сияқты диклофенак аздаған мөлшерде емшек сүтімен бөлініп шығады. Сондықтан, балада жағымсыз әсерлерді болғызбау үшін Ортофен-Здоровьені бала емізу кезінде қолданбау керек.
Басқа да ҚҚСП сияқты диклофенак әйел фертильділігіне жағымсыз ықпал етуі мүмкін, сондықтан препаратты жүкті болуды жоспарлап жүрген әйелдерге тағайындау ұсынылмайды. Ұрықтану проблемалары бар немесе бедеулік жөнінен тексеріліп жүрген әйелдерде Ортофен-Здоровье препаратын тоқтатудың тиімділігін қарастыру керек.
Көлік құралын немесе қауіпті механизмдерді басқару қабілетіне дәрілік заттың ықпал ету ерекшеліктері
Ортофен -Здоровье препаратын қабылдау кезінде бас айналуын, немесе көрудің бұзылуын қоса орталық жүйке жүйесі тарапынан басқа да жағымсыз сезінулерді өткеретін пациенттерге автокөлікті жүргізуге немесе механизмді басқаруға болмайды.
Артық дозалануы
Симптомдары: құсу, асқазан-ішектен қан кету, диарея, бас айналу, құлақтағы шуыл немесе құрысулар. Айқын уыттану жағдайында жедел бүйрек жеткіліксіздігі мен бауырдың зақымдануы дамуы мүмкін.
Емі: асқазанды шаю, адсорбенттерді қабылдау. Қажет болғанда артериялық гипотензия, бүйрек жеткіліксіздігі, құрысулар, ас қорыту жолы тарапынан болатын бұзылулар мен тыныс алудың бәсеңдеуі сияқты асқынулар кезінде көрсетілімде болатын демеуші және симптоматикалық ем. Қарқынды диурез, гемодиализ немесе гемоперфузия диклофенактың шығарылуы үшін пайдалы болатыны неғайбыл, өйткені қабынуға қарсы стероидты емес препараттардың белсенді заттары қан плазмасының ақуыздарымен елеулі дәрежеде белсенді байланысады және қарқынды метаболизмге ұшырайды.
Шығарылу түрі және қаптамасы
10 немесе 30 таблеткадан поливинилхлоридті үлбірден және алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамада.
1 пішінді ұяшықты қаптамада 30 таблеткадан немесе 3 пішінді ұяшықты қаптамада 10 таблеткадан медицинада қолдану жөніндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапта.
Сақтау шарттары
25ºС-ден аспайтын температурада, түпнұсқалық қаптамасында сақтау керек.
Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!
Сақтау мерзімі
3 жыл
Қаптамасында көрсетілген жарамдылық мерзімі өткеннен кейін препаратты пайдалануға болмайды!
Дәріханалардан босатылу шарттары
Рецептарқылы