Норматин, 0,5%, капли глаз., 5 мл, коробка из картона
Торговое наименование
Норматин
Международное непатентованное название
Тимолол
Лекарственная форма, дозировка
Капли глазные, 0,5 %
Фармакотерапевтическая группа
Органы чувств. Офтальмологические препараты. Противоглаукомные препараты и миотики. Бета-блокаторы. Тимолол.
Код АТХ S01ЕD01
Показания к применению
- повышенное внутриглазное давление (офтальмогипертензия)
- хроническая открытоугольная глаукома
- в качестве дополнительного средства для снижения внутриглазного давления при закрытоугольной глаукоме (в комбинации с миотиками)
- вторичная глаукома, в т.ч. афакическая, увеальная, посттравматическая врожденная глаукома (при неэффективности других терапевтических мероприятий)
Перечень сведений, необходимых до начала применения
Противопоказания
- бронхиальная астма или другие тяжелые хронические обструктивные заболевания дыхательных путей (в том числе в анамнезе);
- синусовая брадикардия;
- атриовентрикулярная блокада II или III степени без искусственного водителя ритма;
- декомпенсированная хроническая сердечная недостаточность;
- кардиогенный шок;
- синдром слабости синусового узла;
- синоатриальная блокада;
- гиперчувствительность к тимололу или другим компонентам препарата;
- детский и подростковый возраст до 18 лет.
Необходимые меры предосторожности при применении
Проконсультируйтесь с врачом перед использованием Норматин 0.5 %.
Прежде чем начать применение данного лекарственного средства, сообщите своему врачу, если у Вас есть или были в прошлом:
- ишемическая болезнь сердца, сердечная недостаточность, низкое кровяное давление;
- нарушения сердечного ритма, такие как замедленное сердцебиение;
- проблемы с дыханием, астма или хроническая обструктивная болезнь легких;
- проблемы с кровообращением (например, болезнь Рейно или синдром Рейно);
- диабет, поскольку тимолол может маскировать признаки и симптомы низкого уровня сахара в крови;
- гиперфункция щитовидной железы, так как тимолол может маскировать признаки и симптомы.
Перед планируемой операцией сообщите Вашему врачу, что вы применяете Норматин 0.5 %, так как тимолол может изменить действие некоторых лекарств, используемых во время анестезии.
Взаимодействия с другими лекарственными препаратами
Не проводилось исследований лекарственного взаимодействия тимолола малеата.
Существует возможность аддитивного эффекта, проявляющегося в гипотензии и/или выраженной брадикардии при совместном применении офтальмологических бета-адреноблокаторов и пероральных форм блокаторов кальциевых каналов, бета- адреноблокаторов, антиаритмических средств (включая амиодарон), гликозидов наперстянки, алкалоидов раувольфии, парасимпатомиметиков, гуанетидина. Несмотря на отсутствие влияния тимолола на размер зрачка, при совместном применении бета-адреноблокаторов и адреналина возможно развитие мидриаза.
Потенцирование симптомов бета-адреноблокады, таких как депрессия и снижение частоты сердечных сокращений, возможно при совместном применении тимолола и ингибиторовизофермента CYP2D6 (хинидин, флуоксетин, пароксетин). Пероральные бета-адреноблокаторы могут утяжелять течение рикошетной гипертензии на фоне отмены клонидина. Требуется тщательный мониторинг пациентов в случае совместного применения бета-блокатора и симпатолитиков (таких как резерпин) в связи возможностью развития аддитивного эффекта и гипотензии и/или выраженной брадикардии, которые в свою очередь могут стать причиной вертиго, обморока или ортостатической гипотензии.
Блокаторы кальциевых каналов для перорального применения могут применяться в комбинации с бета-адреноблокаторами только при нормальном функциональном состоянии сердца, в то время как при нарушениях работы сердца их применения следует избегать, т.к. при добавлении к схеме терапии бета-блокаторами блокатора кальциевых каналов возможно развитие гипотензии, нарушения атриовентрикулярного проведения, левожелудочковой недостаточности. Природа нарушений со стороны сердечно-сосудистой системы зависит от типа блокатора кальциевых каналов, применяемого в терапии. Производные дигидропиридина, такие как нифедипин, могут приводить к развитию гипотензии, в то время как верапамил и дилтиазем способствуют нарушению атриовентрикулярного проведения и развитию левожелудочковой недостаточности при совместном применении с бета-блокаторами. Следует с осторожностью применять бета-адреноблокаторы при сопутствующей терапии блокаторами кальциевых каналов для внутривенного введения. Совместное применение бета-адреноблокаторов, препаратов дигиталиса и дилтиазема или верапамила может привести к более выраженному замедлению атриовентрикулярного проведения.
Специальные предупреждения
Как и другие офтальмологические препараты для местного применения, тимолол проникает в системный кровоток. Поскольку тимолол является бета-адреноблокатором, при его местном применении в офтальмологии возможно развитие тех же нежелательных явлений со стороны сердечно-сосудистой, дыхательной систем, а также других нарушений, что и случае терапии бета-адреноблокаторами для перорального применения. Частота развития системных нежелательных явлений при применении в офтальмологии ниже, чем при применении пероральных форм бета-адреноблокаторов. Меры по снижению системной абсорбции представлены в разделе «Режим дозирования и способ применения».
Нарушения со стороны сердца
Необходимость проведения терапии бета-адреноблокаторами у пациентов с сердечно-сосудистыми заболеваниями (сердечная недостаточность, стенокардия Принцметала) должна быть тщательно оценена с рассмотрением возможности применения препаратов других фармакотерапевтических групп. Необходимо осуществлять мониторинг состояния пациентов с сердечно-сосудистыми заболеваниями для своевременного выявления симптомов ухудшения течения указанных заболеваний и развития нежелательных реакций. В связи с отрицательным влиянием на время проведения следует с осторожность применять бета-адреноблокаторы в терапии пациентов с атриовентрикулярной блокадой I степени. Течение сердечной недостаточности должно быть скомпенсировано до начала терапии тимололом. Пациенты с тяжелыми сердечными заболеваниями должны находиться под тщательным наблюдением для своевременного выявления сердечной недостаточности с контролем частоты сердечных сокращений.
Нарушения со стороны сосудов
Следует соблюдать осторожность при назначении бета-адреноблокаторов пациентам с тяжелыми нарушениями периферического кровообращения (тяжелые формы болезни Рейно или синдрома Рейно).
Нарушения со стороны органов дыхания
Имеются сообщения о нарушениях со стороны органов дыхания, включая смерть от бронхоспазма у пациентов с бронхиальной астмой, при применении некоторых бета-адреноблокаторов для местного применения в офтальмологии.
Применение тимолола должно осуществляться с осторожностью пациентами с хронической обструктивной болезнью легких легкой и средней степеней тяжести и только в том случае, если предполагаемая польза превышает возможный риск.
Гипогликемия/сахарный диабет
Следует с осторожностью назначать бета-адреноблокаторы пациентам со склонностью спонтанной гипогликемии или лабильным течением сахарного диабета в связи со способностью бета-адреноблокаторов маскировать симптомы острой гипогликемии.
Бета-адреноблокаторы могут маскировать симптомы тиреотоксикоза.
Заболевания роговицы
Бета-адреноблокаторы для местного применения в офтальмологии могут провоцировать развитие сухости глаз. Следует с осторожностью назначать терапию препаратами этой группы пациентам с заболеваниями роговицы.
Другие бета-адреноблокаторы
Влияние на внутриглазное давление и известные проявления блокады бета-адренорецепторов могут усиливаться у пациентов, которые получают тимолол в дополнение к системной терапии бета-адреноблокаторами. Ответ на гипотензивную терапию тимололом у таких пациентов должен тщательно контролироваться. Не рекомендуется совместное назначение двух бета-адреноблокаторов для местного применения в офтальмологии. Отмечалось развитие высыпаний и/или синдрома «сухого» глаза на фоне терапии бета-адреноблокаторами. Сообщения об эпизодах развития симптомов при отмене терапии. Необходимо рассмотреть возможность прекращения применения препарата, в случае отсутствия других причин для развития вышеупомянутых состояний. Отмена терапии бета-адреноблокаторами, осуществляется постепенно.
Отслойка сосудистой оболочки глаза
Отмечались случаи развития отслойки сосудистой оболочки у пациентов, получающих гипотензивную терапию, направленную на снижение выработки внутриглазной жидкости (тимолол, ацетазоламид) в послеоперационном периоде фистулизирующих хирургических вмешательств.
Интраоперационная анестезия
Бета-адреноблокаторы для местного применения в офтальмологии могут блокировать эффекты бета-адреномиметиков (например, адреналина). Анестезиолог должен быть проинформирован о том, что пациент принимает тимолол.
Тимолол хорошо переносился пациентами с глаукомой, которые применяют обычные жесткие контактные линзы. Изучения применения тимолола у пациентов, использующих контактные линзы из иного материала, кроме полиметилметакрилата, используемого для производства жестких контактных линз, не проводилось.
В состав препарата Норматин в качестве консерванта входит бензалкония хлорид, который может абсорбироваться мягкими контактными линзами. Тимолол не следует применять пациентам, использующим мягкие контактные линзы. Контактные линзы необходимо снять перед инстилляцией и снова установить не ранее, чем через 15 минут после закапывания препарата.
Основным патогенетическим аспектом лечения закрытоугольной глаукомы является открытие угла передней камеры. Этот эффект осуществляется при сужении зрачка с применением миотика. Тимолол не оказывает влияния на размер зрачка. В гипотензивной терапии закрытоугольной глаукомы применение тимолола возможно только в составе комбинированной терапии с миотиками.
Пациенты должны быть предупреждены о том, что в случае развития сопутствующей патологии (например, травматических поражений, хирургических вмешательств, инфекционных заболеваний органа зрения) необходимо как можно скорей обратиться к лечащему врачу для решения вопроса о дальнейшем применении препарата в используемом пациентом в настоящее время контейнере для многократного дозирования лекарственных препаратов для местного применения в офтальмологии. Имеются сообщения о развитии бактериального кератита, ассоциированного с применением контейнеров для многократного дозирования лекарственных препаратов для местного применения в офтальмологии.
Анафилактические реакции
Применение тимолола пациентами с атопией или тяжелыми патологическими реакциями на различные аллергены в анамнезе может спровоцировать более тяжелые реакции в ответ на введение различных аллергенов. Такие пациенты могут слабо реагировать на введение обычных доз адреналина для купирования анафилактических реакций.
Применение в педиатрии
Данные по эффективности и безопасности лекарственного средства у детей и подростков до 18 лет отсутствуют.
Во время беременности или лактации
Нет достаточных данных о применении тимолола у беременных женщин. Не следует применять во время беременности, за исключением случаев, когда это действительно необходимо. Для уменьшения системного эффекта см. раздел «Способ применения и режим дозирования».
Эпидемиологические исследования не выявили влияние на бета-блокаторов на развитие врожденных пороков развития у плода (тератогенный эффект), однако показали внутриутробную задержку роста при пероральном применении. Признаки и симптомы бета-блокады (брадикардия, гипотензия, репираторный дистресс-синдром, гипогликемия) наблюдались у новорожденных, если бета-блокаторы применяли до родов. Необходимо тщательно мониторировать новорожденных в течение первых дней жизни, если тимолол применяли до родов.
Бета-блокаторы выделяются с грудным молоком. Однако маловероятно, что тимолол в достаточном количестве будет присутствовать в грудном молоке, чтобы вызвать развитие клинических симптомов бета-блокады у новорожденных. Уменьшение системной абсорбции, см. раздел «Способ применения и режим дозирования».
Особенности влияния препарата на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами
Во время лечения возможны нарушения зрения, головокружение, утомляемость, снижение артериального давления, необходимо соблюдать осторожность при вождении автотранспорта и занятии другими потенциально опасными видами деятельности, требующими повышенной концентрации внимания и быстроты психомоторных реакций. После применения препарата возможны временные зрительные расстройства, до восстановления зрения не рекомендуется управлять автотранспортом и работать с движущимися механизмами.
Рекомендации по применению
Режим дозирования
Лечение начинают с применением тимолола в концентрации 0,25% по 1 капле 2 раза в сутки в пораженный глаз. При отсутствии достаточного клинического эффекта применяют тимолол в концентрации 0,5% по 1 капле 2 раза в сутки в пораженный глаз.
При необходимости препарат Норматин допускается комбинировать с другими средствами, снижающими внутриглазное давление. Одновременное применение двух бета-адреноблокаторов не рекомендуется.
Контроль внутриглазного давления осуществляется спустя 4 недели после начала применения препарата, поскольку действие тимолола на внутриглазное давление может начаться спустя несколько недель.
Если достигнуто удовлетворительное внутриглазное давление, режим дозирования может быть изменен на применение по 1 капле 1 раз в сутки.
Переход с другой гипотензивной терапии
При переходе с терапии другим препаратом из группы бета-адреноблокатора на терапию тимололом рекомендуется завершить полный день терапии ранее применявшимся гипотензивным препаратом, а на следующий день начать инстилляции тимолола в концентрации 0,25% в каждый пораженный глаз по 1 капле 2 раза в сутки. При отсутствии достаточного гипотензивного эффекта режим дозирования может быть изменен на инстилляции тимолола в концентрации 0,5% по 1 капле в каждый пораженный глаз 2 раза в сутки.
При переходе на терапию гипотензивным препаратом другой группы (не на бета-адреноблокаторы) продолжают инстилляции ранее назначенного препарата с добавлением инстилляции тимолола в концентрации 0,25% по 1 капле в каждый пораженный глаз 2 раза в сутки. На следующий день осуществляется отмена ранее применяемого лечения и продолжается терапия тимололом. При отсутствии достаточного гипотензивного эффекта режим дозирования может быть изменен на инстилляции тимолола в концентрации 0,5% по 1 капле в каждый пораженный глаз 2 раза в сутки.
Особые группы пациентов
Пациенты пожилого возраста
Накоплен большой опыт применения тимолола у пациентов пожилого возраста. Режим дозирования, приведенный выше, учитывают опыт применения препарата у лиц пожилого возраста.
Дети
Данные по эффективности и безопасности лекарственного средства у детей до 18 лет отсутствуют.
Метод и путь введения
Системную абсорбцию бета-адреноблокаторов, применяемых местно, можно снизить, сдавливая носослезный канал и находясь с закрытыми глазами в течение 2 минут после инстилляции.
Для предотвращения микробного загрязнения раствора необходимо соблюдать осторожность и не дотрагиваться капельницей до век, участков вокруг глаз и других поверхностей. Применение загрязненных растворов может привести к глазным инфекциям и привести к последующей потере зрения.
Меры, которые необходимо принять в случае передозировки
Имеются сообщения о непреднамеренной передозировки тимолола, с развитием системных реакций, аналогичных таковым при системном применении бета-адреноблокаторов: головокружение, головная боль, одышка, брадикардия, бронхоспазм, остановка сердца, острая сердечно-сосудистая недостаточность, артериальная гипотензия
При передозировке необходимо проведение следующих мероприятий:
1. При случайном проглатывании - промывание желудка. Показано, что тимолол плохо выводится при диализе.
2. При развитии брадикардии рекомендовано внутривенное введение атропина сульфата в дозе от 0,25 мг до 2 мг для индукции блокады блуждающего нерва. При стойкой брадикардии показано введение изопреналина с соблюдением осторожности. При рефрактерной брадикардии следует рассмотреть вопрос об установке искусственного водителя ритма.
3. При артериальной гипотензии рекомендуется введение симпатомиметиков, таких как допамин, добутамин, норэпинефрин, при отсутствии эффекта – введение глюкагона.
4. При бронхоспазме: изопреналина гидрохлорид, возможно применение аминофиллина.
5. При развитии острой сердечной недостаточности рекомендовано незамедлительное введение препаратов наперстянки и диуретиков, а также кислородотерапия., при неэффективности – внутривенное введение аминофиллина. Затем, при необходимости, возможно введение глюкагона (показана его эффективность).
6. При развитии атриовентрикулярной блокады второй или третьей степени показано введение изопреналина гидрохлорида или установка искусственного водителя ритма.
Рекомендации по обращению за консультацией к медицинскому работнику для разъяснения способа применения лекарственного препарата
Для разъяснения способа применения лекарственного препарата рекомендуется обратиться за консультацией к медицинскому работнику или лечащему врачу
Описание нежелательных реакций, которые проявляются при стандартном применении ЛП и меры, которые следует принять в этом случае
Подобно прочим офтальмологическим препаратам, применяемым местно, тимолол абсорбируются в системный кровоток. Это может приводить к нежелательным реакциям, подобным применению системных бета-адреноблокаторов. Частота возникновения системных нежелательных реакций после местного офтальмологического применения ниже, чем при системном введении. Нижеприведенные нежелательные реакции отмечались при инстилляции тимолола в ходе клинических исследованиях и в пострегистрационного наблюдения. Дополнительно представлены нежелательные реакции, отмеченные при системном применении тимолола, которые могут оказаться значимы при местном его применении.
Нарушения со стороны органа зрения:
При инстилляции: признаки и симптомы раздражения глаз (жжение, покалывание, зуд, слезотечение, покраснение), конъюнктивит, блефарит, кератит, синдром «сухого» глаза, снижение чувствительности роговицы, затуманивание зрения, эрозия роговицы, нарушения зрения, в том числе изменения рефракции после отмены терапии миотиками, диплопия, птоз и отслойка сосудистой оболочки (в послеоперационном периоде фистулизирующих противоглаукомных хирургических вмешательств). Очень редко сообщалось о случаях кальцификации роговицы в связи с использованием фосфатсодержащих глазных капель у некоторых пациентов со значительно поврежденной роговицей.
Нарушения со стороны органа слуха и равновесия:
При инстилляции: шум в ушах.
Нарушения со стороны сердца:
При инстилляции: брадикардия, боль в груди, аритмия, блокада проводящей системы сердца, хроническая сердечная недостаточность, ощущение сердцебиения, остановка сердца, атриовентрикулярная блокада, сердечная недостаточность, отеки.
При системном применении: атриовентрикулярная блокада II или III степени, синоатриальная блокада, отек легких, усугубление артериальной недостаточности, ухудшение течения стенокардии, вазодилатация.
Нарушения со стороны сосудов:
При инстилляции: перемежающаяся хромота, артериальная гипотензия, феномен Рейно, похолодание кистей и стоп.
Нарушения со стороны, органов дыхания, грудной клетки и средостения:
При инстилляции: бронхоспазм (преимущественно у пациентов с бронхообструктивным заболеваниями в анамнезе), дыхательная недостаточность, одышка, кашель.
При системном применении: хрипы.
Общие нарушения и нарушения в месте введения:
При инстилляции: астения, слабость.
При системном применении: боль в конечностях, снижение толерантности к физической нагрузке.
Нарушения со стороны кожи и подкожных тканей:
При инстилляции: алопеция, кожная сыпь, обострение псориаза или псориазоподобная сыпь.
При системном применении: потливость, эксфолиативный дерматит.
Нарушения со стороны иммунной системы:
При инстилляции: системная красная волчанка, зуд.
При системном применении: признаки и симптомы аллергических реакций, включая анафилактические реакции, отек Квинке, крапивницу, генерализованную и локализованную сыпь.
Нарушения со стороны психики:
При инстилляции: депрессия, бессонница, ночные кошмары, снижение памяти.
При системном применении: снижение концентрации внимания, повышение частоты сновидений.
Нарушения со стороны нервной системы:
При инстилляции: обморок, нарушение мозгового кровообращения, ишемия головного мозга, головокружение, увеличение признаков и симптомов миастении gravis, парестезии, головная боль.
При системном применении: головокружение, слабость.
Нарушения со стороны желудочно-кишечного тракта:
При инстилляции: тошнота, диарея, диспепсия, сухость во рту, извращение вкуса, боль в животе, рвота.
Нарушения со стороны репродуктивной системы:
При инстилляции: болезнь Пейрони, сексуальная дисфункция (например, импотенция).
При системном применении: затрудненное мочеиспускание.
Нарушения метаболизма и расстройства питания:
При инстилляции: гипогликемия.
При системном применении: гипергликемия.
Нарушения со стороны опорно-двигательного аппарата и соединительной ткани:
При инстилляции: миалгия.
При системном применении: артралгия.
Нарушения со стороны крови и лимфатической системы:
При системном применении: нетромбоцитопеническая пурпура.
Дополнительные сведения
Состав лекарственного препарата
1 мл препарата содержит
активное вещество – тимолол (в форме тимолола малеата 6,83) 5 мг,
вспомогательные вещества: натрия дигидрофосфат моногидрат, динатрия фосфат безводный, бензалкония хлорид, натрия гидроксид, вода для инъекций.
Описание внешнего вида, запаха, вкуса
Прозрачная бесцветная или слегка желтоватая жидкость, со слабым характерным запахом
Форма выпуска и упаковка
По 5 мл препарата помещают в пластиковый флакон с пробкой-капельницей и завинчивающимся защитным колпачком, снабженным предохранительным кольцом.
По 1 флакону вместе с инструкцией по медицинскому применению на казахском и русском языках вкладывают в картонную коробку.
Срок хранения
3 года
Не применять по истечении срока годности.
Условия хранения
Хранить при температуре не выше 25ºС.
Период применения после вскрытия флакона – в течение 28 дней.
Хранить в недоступном для детей месте!
Условия отпуска из аптек
По рецепту
Саудалық атауы
Норматин
Халықаралық патенттелмеген атауы
Тимолол
Дәрілік түрі, дозалануы
Көзге тамызатын дәрі, 0,5 %
Фармакотерапиялық тобы
Сезім мүшелері. Офтальмологиялықпрепараттар.Глаукомаға қарсы препараттар және миотиктер. Бета-блокаторлар. Тимолол.
АТХ коды S01ЕD01
Қолданылуы
- жоғары көзішілік қысым (офтальмогипертензия)
- созылмалы ашық бұрышты глаукома
- жабық бұрышты глаукома кезінде көзішілік қысымды төмендетуге арналған қосымша дәрі ретінде (миотиктермен біріктірілімде)
- екіншілік глаукома, оның ішінде афакиялық, увеальді, жарақаттан кейінгі туа біткен глаукома (басқа емдік шаралардың тиімсіздігі кезінде)
Қолдануды бастағанға дейін қажетті мәліметтер тізбесі
Қолдануға болмайтын жағдайлар
- бронх демікпесі немесе тыны салу жолдарының басқа да ауыр созылмалы обструктивті аурулары оның ішінде анамнезінде);
- синустық брадикардия;
- жасанды ырғақ жүргізушісінсіз II немесе III дәрежедегі атриовентрикулярлық блокада;
- декомпенсацияланған созылмалы жүрек жеткіліксіздігі;
- кардиогенді шок;
- синустық түйіннің әлсіздік синдромы;
- синоатриальді блокада;
- тимололға немесе препараттың басқа компоненттеріне аса жоғары сезімталдық;
- балалар мен 18 жасқа дейінгі жасөспірімдер.
Қолдану кезінде қажетті сақтық шаралары
Норматин 0.5% қолданар алдында дәрігермен кеңесіңіз.
Осы дәрілік затты қолдануды бастар алдында, егер сізде мыналар болса немесе бұрын болған болса, дәрігерге хабарлаңыз:
- жүректің ишемиялық ауруы, жүрек жеткіліксіздігі, төмен қан қысымы;
- баяу жүрек соғысы сияқты жүрек ырғағының бұзылуы;
- тыныс алу проблемалары, демікпе немесе созылмалы обструктивті өкпе ауруы;
- қан айналымы проблемалары (мысалы, Рейно ауруы немесе Рейно синдромы);
- қант диабеті, өйткені тимолол қандағы қанттың төмендік белгілері мен симптомдарын бүркемелей алады;
- қалқанша безінің гиперфункциясы, өйткені тимолол белгілер мен симптомдарды бүркемелей алады.
Жоспарланған операциядан бұрын дәрігерге 0.5% Норматинді қолданып жүргеніңізді хабарлаңыз, өйткені тимолол анестезия кезінде қолданылатын кейбір дәрілердің әсерін өзгерте алады.
Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі
Тимолол малеатының дәрілермен өзара әрекеттесуіне зерттеулер жүргізілген жоқ.
Офтальмологиялық бета-адреноблокаторларды және кальций өзекшелері блокаторларының пероральді түрлерін, бета-адреноблокаторларды, аритмияға қарсы дәрілерді (амиодаронды қоса), оймақгүл гликозидтерін, раувольфия алкалоидтарын, парасимпатомиметиктерді, гуанетидинді бірге қолданғанда гипотензиямен және/немесе айқын брадикардиямен көрініс табатын аддитивті әсер ету мүмкіндігі бар. Тимололдың қарашық мөлшеріне әсерінің болмауына қарамастан, бета-адреноблокаторлар мен адреналинді бірге қолданғанда мидриаз дамуы мүмкін.
Тимолол мен CYP2D6 изоферменті тежегіштерін (хинидин, флуоксетин, пароксетин) бірге қолданғанда депрессия және жүрек жиырылуы жиілігінің төмендеуі сияқты бета-адреноблокада симптомдарын көтермелеуге болады. Пероральді бета-адреноблокаторлар клонидинді тоқтату аясында рикошеттік гипертензия ағымын ауырлатуы мүмкін. Аддитивті әсердің және гипотензияның және/немесе айқын брадикардияның даму мүмкіндігіне байланысты бета-блокаторды және симпатолитиктерді (резерпин сияқты) бірге қолданған жағдайда пациенттерге мұқият мониторинг талап етіледі, олар өз кезегінде вертиго, естен тану немесе ортостаздық гипотензия себебі болуы мүмкін.
Пероральді қолдануға арналған кальций өзекшелерінің блокаторларын бета-адреноблокаторлармен біріктіріп жүректің функционалдық жағдайы қалыпты кезінде ғана қолдануға болады, ал жүрек жұмысының бұзылуы кезінде оларды қолданудан аулақ болу керек, өйткені кальций өзекшелерінің блокаторын бета-блокаторлармен емдеу сызбасына қосқан кезде гипотензия дамуы, атриовентрикулярлық жүргізудің бұзылуы, сол жақ қарыншалық жеткіліксіздік болуы мүмкін. Жүрек-қантамыр жүйесі тарапынан болатын бұзылулардың сипаты емде қолданылатын кальций өзекшелерінің блокаторы типіне байланысты. Нифедипин сияқты дигидропиридин туындылары гипотензияның дамуына әкелуі мүмкін, ал верапамил мен дилтиазем бета-блокаторлармен бірге қолданғанда атриовентрикулярлық жүргізудің бұзылуына және сол жақ қарыншалық жеткіліксіздіктің дамуына ықпал етеді. Вена ішіне енгізуге арналған кальций өзекшелерінің блокаторларымен қатарлас емде бета-адреноблокаторларды сақтықпен қолдану керек. Бета-адреноблокаторларды, дигиталис және дилтиазем немесе верапамил препараттарын бірге қолдану атриовентрикулярлық жүргізудің анағұрлым айқын баяулауына әкелуі мүмкін.
Арнайы ескертулер
Жергілікті қолдануға арналған басқа офтальмологиялық препараттар сияқты тимолол жүйелі қан ағымына өтеді. Тимолол бета-адреноблокатор болып табылатындықтан, оны офтальмологияда жергілікті қолданғанда пероральді қолдануға арналған бета-адреноблокаторлармен емдеу жағдайындағыдай жүрек-қантамыр, тыныс алу жүйелері тарапынан жағымсыз құбылыстар, сондай-ақ басқа да бұзылулар дамуы мүмкін. Офтальмологияда қолданғанда жүйелі жағымсыз құбылыстардың даму жиілігі бета-адреноблокаторлардың пероральді түрлерін қолданғанға қарағанда төмен. Жүйелі абсорбцияны төмендету жөніндегі шаралар «Дозалау режимі және қолдану тәсілі» бөлімінде ұсынылған.
Жүрек тарапынан бұзылулар
Жүрек-қантамыр аурулары (жүрек жеткіліксіздігі, Принцметал стенокардиясы) бар пациенттерде бета-адреноблокаторлармен ем жүргізу қажеттілігі басқа фармакотерапиялық топтардың препараттарын қолдану мүмкіндігін қарастыра отырып, мұқият бағалануы тиіс. Көрсетілген аурулар ағымының нашарлау және жағымсыз реакциялардың даму симптомдарын уақтылы анықтау үшін жүрек-қантамыр аурулары бар пациенттердің жағдайына мониторинг жүргізу қажет. Жүргізу уақытына теріс әсер етуіне байланысты I дәрежелдегі атриовентрикулярлық блокадасы бар пациенттерді емдеуде бета-адреноблокаторларды сақтықпен қолдану керек. Жүрек жеткіліксіздігінің ағымы тимололмен ем басталғанға дейін өтелуге тиіс. Ауыр жүрек аурулары бар пациенттер жүрек жиырылу жиілігін бақылай отырып, жүрек жеткіліксіздігін уақтылы анықтау үшін мұқият бақылауда болуы тиіс.
Қантамыр тарапынан бұзылулар
Шеткері қан айналымының ауыр бұзылулары (Рейно ауруының немесе Рейно синдромының ауыр түрлері) бар пациенттерге бета-адреноблокаторларды тағайындағанда сақ болу керек.
Тыныс алу ағзалары тарапынан бұзылулар
Офтальмологияда жергілікті қолдану үшін кейбір бета-адреноблокаторларды қолданғанда бронх демікпесі бар пациенттерде бронх түйілуінен болатын өлімді қоса, тыныс алу органдары тарапынан бұзылулар туралы хабарламалар бар.
Тимололды қолдану өкпенің созылмалы обструктивті ауруы жеңіл және орташа ауырлықтағы пациенттерде және егер болжамды пайдасы ықтимал қауіптен асқан жағдайда ғана сақтықпен жүзеге асырылуы тиіс.
Гипогликемия/қант диабеті
Бета-адреноблокаторлардың жедел гипогликемия симптомдарын бүркемелеу қабілетіне байланысты спонтанды гипогликемия бейімділігі немесе қант диабетінің лабильді ағымы бар пациенттерге бета-адреноблокаторларды сақтықпен тағайындау керек.
Бета-адреноблокаторлар тиреотоксикоз симптомдарын бүркемелеуі мүмкін.
Мөлдір қабық ауруы
Офтальмологияда жергілікті қолдануға арналған бета-адреноблокаторлар көз құрғауы дамуын тудыруы мүмкін. Мөлдір қабық аурулары бар пациенттерге осы топтағы препараттармен емді сақтықпен тағайындау керек.
Басқа бета-адреноблокаторлар
Бета-адреноблокаторлармен жүйелі емге қосымша тимолол алатын пациенттерде көзішілік қысымға әсері және бета-адренорецепторлар блокадасының белгілі көріністері күшеюі мүмкін. Мұндай пациенттерде тимололмен гипотензиялық емге жауап мұқият бақылануы тиіс. Офтальмологияда жергілікті қолдануға арналған екі бета-адреноблокаторды бірге тағайындау ұсынылмайды. Бета-адреноблокаторлармен емдеу аясында бөртпелердің және/немесе «құрғақ» көз синдромының дамуы байқалды. Емді тоқтату кезіндегі симптомдардың даму көріністері туралы хабарламалар. Жоғарыда аталған жағдайлардың дамуына басқа себептер болмаған жағдайда препаратты қолдануды тоқтату мүмкіндігін қарастыру қажет. Бета-адреноблокаторлармен емді тоқтату біртіндеп жүзеге асырылады.
Көздің тамырлы қабығының ажырауы
Операциядан кейінгі кезеңде фистулиздеуші хирургиялық араласулар кезінде көзішілік сұйықтық (тимолол, ацетазоламид) өндірілуін төмендетуге бағытталған гипотензиялық ем қабылдап жүрген пациенттерде қантамыр қабығы ажырауының даму жағдайлары байқалды.
Интраоперациялық анестезия
Офтальмологияда жергілікті қолдануға арналған бета-адреноблокаторлар бета-адреномиметиктердің (мысалы, адреналин) әсерін бөгеуі мүмкін. Анестезиологқа пациенттің тимололды қабылдайтыны туралы хабарлау керек.
Тимололды глаукомасы бар пациенттер жақсы көтерді, олар әдеттегі қатты жанаспалы линзаларды қолданады. Қатты жанаспалы линзаларды өндіру үшін пайдаланылатын полиметилметакрилаттан басқа материалдан жасалған жанаспалы линзаларды пайдаланатын пациенттерде тимололды қолдануға зерттеу жүргізілген жоқ.
Норматин препаратының құрамына консервант ретінде бензалконий хлориді кіреді, ол жұмсақ жанаспалы линзалармен сіңірілуі мүмкін. Тимололды жұмсақ жанаспалы линзаларды пайдаланатын пациенттерге қолдануға болмайды. Жанаспалы линзаларды инстилляциялау алдында алып тастау және препаратты тамызғаннан кейін 15 минуттан кейін қайта салу қажет.
Жабық бұрышты глаукоманы емдеудің негізгі патогенетикалық аспектісі алдыңғы камераның бұрышын ашу. Бұл әсер миотиканы қолдана отырып, қарашықтың тарылуы кезінде жүзеге асырылады. Тимолол қарашықтың көлеміне әсер етпейді. Жабық бұрышты глаукоманың гипотензиялық емінде тимололды миотиктермен біріктірілген ем құрамында ғана қолдануға болады.
Пациенттер қатарлас патология (мысалы, жарақаттық зақымданулар, хирургиялық араласулар, көру ағзасының инфекциялық аурулары) дамыған жағдайда қазіргі уақытта пациент қолданатын офтальмологияда жергілікті қолдануға арналған дәрілік препараттарды көп реттік дозалауға арналған контейнерде препаратты одан әрі қолдану туралы мәселені шешу үшін емдеуші дәрігерге мүмкіндігінше тез қаралу қажет екендігі туралы ескертілуі тиіс. Офтальмологияда жергілікті қолдануға арналған дәрілік препараттарды көп реттік дозалауға арналған контейнерлерді қолданумен астасқан бактериялық кератиттің дамуы туралы хабарламалар бар.
Анафилаксиялық реакциялар
Тимололды атопиясы немесе анамнезінде түрлі аллергендерге ауыр патологиялық реакциялары бар пациенттердің қолдануы түрлі аллергендерді енгізуге жауап ретінде анағұрлым ауыр реакцияларды тудыруы мүмкін. Мұндай пациенттер анафилаксиялық реакцияларды басу үшін адреналиннің әдеттегі дозаларын енгізуге әлсіз жауап беруі мүмкін.
Педиатрияда қолдану
Балалар мен 18 жасқа дейінгі жасөспірімдердегі дәрілік заттың тиімділігі мен қауіпсіздігі жөніндегі деректер жоқ.
Жүктілік немесе лактация кезінде
Тимололды жүкті әйелдерде қолдану туралы жеткілікті деректер жоқ. Жүктілік кезінде нақты қажет жағдайларды қоспағанда қолдануға болмайды. Жүйелік әсерді азайту үшін «Қолдану тәсілі және дозалау режимі» бөлімін қараңыз.
Эпидемиологиялық зерттеулер бета-блокаторларға шаранадағы туа біткен даму кемістіктерінің дамуына әсерін (тератогендік әсері) анықтаған жоқ, алайда пероральді қолданғанда құрсақішілік өсудің тежелуін көрсетті. Егер бета-блокаторлар босанғанға дейін қолданылса, бета-блокаданың белгілері мен симптомдары (брадикардия, гипотензия, репираторлық дистресс-синдром, гипогликемия) жаңа туған нәрестелерде байқалды. Егер тимолол босануға дейін қолданылса, нәрестелерді өмірінің алғашқы күндерінде мұқият бақылау қажет.
Бета-блокаторлар емшек сүтімен бөлінеді. Алайда, нәрестелерде бета-блокаданың клиникалық симптомдарының дамуын тудыру үшін тимололдың емшек сүтінде жеткілікті мөлшерде болуы екіталай. Жүйелі абсорбцияның төмендеуі, «Қолдану тәсілі және дозалау режимі» бөлімін қараңыз.
Препараттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері
Емдеу кезінде көрудің бұзылуы, бас айналуы, қажу, артериялық қысымның төмендеуі мүмкін, автокөлік жүргізу және жоғары зейін қоюды және психомоторлық реакциялардың жылдамдығын талап ететін басқа да қауіптілігі зор қызмет түрлерімен айналысу кезінде сақ болу қажет. Препаратты қолданғаннан кейін көру қабілетінің уақытша бұзылуы мүмкін, көру қалпына келгенге дейін автокөлікті басқару және қозғалыстағы механизмдермен жұмыс істеу ұсынылмайды.
Қолдану жөніндегі нұсқаулар
Дозалау режимі
Емдеуді тимололды 0,25% концентрациясында тәулігіне 2 рет 1 тамшыдан зақымданған көзге қолдана отырып бастайды. Жеткілікті клиникалық әсер болмаған жағдайда тимололды 0,5% концентрациясында 1 тамшыдан тәулігіне 2 рет зақымданған көзге қолданады.
Қажет болған жағдайда Норматин препаратын көзішілік қысымды төмендететін басқа дәрілермен біріктіруге жол беріледі. Екі бета-адреноблокаторды бір мезгілде қолдану ұсынылмайды.
Көзішілік қысымды бақылау препаратты қолдануды бастағаннан кейін 4 аптадан соң жүзеге асырылады, өйткені тимололдың көзішілік қысымға әсері бірнеше аптадан кейін басталуы мүмкін.
Егер қанағаттанарлық көзішілік қысымға қол жеткізілсе, дозалау режимі тәулігіне 1 рет 1 тамшыдан қолдануға өзгертілуі мүмкін.
Басқа гипотензиялық емнен ауысу
Бета-адреноблокатор тобынан басқа препаратпен емнен тимололмен емге ауысқанда бұрын қолданылған гипотензиялық препаратпен емнің толық күнін аяқтау, ал келесі күні тимололды әрбір зақымданған көзге 0,25% концентрациясында тәулігіне 2 рет 1 тамшыдан инстилляциялауды бастау ұсынылады. Жеткілікті гипотензиялық әсер болмаған кезде дозалау режимі тимололдың 0,5% концентрациясында әрбір зақымданған көзге 1 тамшыдан тәулігіне 2 рет инстилляциясына өзгертілуі мүмкін.
Басқа топтағы гипотензиялық препаратпен (бета-адреноблокаторларға емес) емге ауысқан кезде тимолол инстилляциясын тәулігіне 2 рет әрбір зақымданған көзге 1 тамшыдан 0,25% концентрациясында қоса отырып, бұрын тағайындалған препараттың инстилляциясын жалғастырады. Келесі күні бұрын қолданылған емдеуді тоқтату жүзеге асырылады және тимололмен емдеу жалғасады. Жеткілікті гипотензиялық әсер болмаған кезде дозалау режимі тимололдың 0,5% концентрациясында әрбір зақымданған көзге 1 тамшыдан тәулігіне 2 рет инстилляциясына өзгертілуі мүмкін.
Пациенттердің ерекше топтары
Егде жастағы пациенттер
Егде жастағы пациенттерде тимололды қолданудың үлкен тәжірибесі жинақталған. Жоғарыда келтірілген дозалау режимі егде жастағы адамдарда препаратты қолдану тәжірибесін ескереді.
Балалар
18 жасқа дейінгі балаларда дәрілік заттың тиімділігі мен қауіпсіздігі жөніндегі деректер жоқ.
Енгізу жолы және тәсілі
Жергілікті қолданылатын бета-адреноблокаторлардың жүйелі сіңірілуін мұрын-жас каналын қыса отырып және инстилляциядан кейін 2 минут бойы көз жұмып тұрып төмендетуге болады.
Ерітіндінің микробтық ластануының алдын алу үшін сақ болу керек және тамшылатқышты қабаққа, көз айналасындағы жерлерге және басқа беткейлерге тигізбеу керек. Ластанған ерітінділерді қолдану көздің инфекцияларына әкелуі мүмкін және кейіннен көру қабілетінің жоғалуына әкелуі мүмкін.
Артық дозалану жағдайында қабылдануы қажет шаралар
Бета-адреноблокаторларды жүйелі қолданғанда ұқсас жүйелі реакциялардың дамуымен тимололдың байқаусызда артық дозалануы туралы хабарламалар бар: бас айналуы, бас ауыруы, ентігу, брадикардия, бронх түйілуі, жүректің тоқтауы, жедел жүрек-қантамыр жеткіліксіздігі, артериялық гипотензия
Артық дозаланғанда келесі шараларды жүргізу қажет:
1. Кездейсоқ жұтып қойғанда – асқазанды шаю. Тимолол диализ кезінде нашар шығарылатыны көрсетілген.
2. Брадикардия дамыған кезде кезбе жүйкенің блокадасын индукциялау үшін 0,25 мг-ден 2 мг-ға дейінгі дозада атропин сульфатын вена ішіне енгізу ұсынылады. Тұрақты брадикардияда сақтық таныта отырып, изопреналин енгізу көрсетілген. Рефрактерлі брадикардия кезінде жасанды ырғақ жүргізушісін орнату мәселесін қарастыру керек.
3. Артериялық гипотензияда допамин, добутамин, норепинефрин сияқты симпатомиметиктерді енгізу, әсері болмаған кезде – глюкагон енгізу ұсынылады.
4. Бронх түйілуінде: изопреналин гидрохлориді, аминофиллинді қолдануға болады.
5. Жедел жүрек жеткіліксіздігі дамығанда тырнақгүл препараттарын және диуретиктерді дереу енгізу, сондай-ақ оттегі терапиясы, тиімсіз болса – аминофиллинді вена ішіне енгізу ұсынылады. Сосын, қажет болса, глюкагонды енгізуге болады (оның тиімділігі көрсетілген).
6. Екінші немесе үшінші дәрежедегі атриовентрикулярлық блокада дамыған кезде изопреналин гидрохлоридін енгізу немесе жасанды ырғақ жүргізушісін орнату көрсетіледі.
Дәрілік препаратты қолдану тәсілін түсіндіру үшін медицина қызметкерінің кеңесіне жүгіну бойынша нұсқаулар
Дәрілік препаратты қолдану тәсілін түсіндіру үшін медицина қызметкерінің және емдеуші дәрігердің кеңесіне жүгіну ұсынылады
ДП стандартты қолдану кезінде көрініс табатын жағымсыз реакциялардың сипаттамасы және осы жағдайда қабылдануы керек шаралар
Жергілікті қолданылатын өзге де офтальмологиялық препараттарға ұқсас, тимолол жүйелі қан ағымына сіңеді. Бұл жүйелі бета-адреноблокаторларды қолдануға ұқсас жағымсыз реакцияларға әкелуі мүмкін. Жергілікті офтальмологиялық қолданудан кейін жүйелі жағымсыз реакциялардың туындау жиілігі жүйелі енгізумен салыстырғанда төмен. Төменде келтірілген жағымсыз реакциялар клиникалық зерттеулер барысында және тіркеуден кейінгі бақылау кезінде тимололды инстилляциялау кезінде байқалды. Тимололды жүйелі қолдану кезінде байқалған жағымсыз реакциялар қосымша ұсынылған, олар оны жергілікті қолдану кезінде маңызды болуы мүмкін.
Көру ағзасы тарапынан бұзылулар:
Инстилляция кезінде: көз тітіркенуінің белгілері мен симптомдары (шымылдату, бату, қышу, жас ағуы, қызару), конъюнктивит, блефарит, кератит, «құрғақ» көз синдромы, мөлдір қабық сезімталдығының төмендеуі, көрудің бұлдырауы, мөлдір қабықтың эрозиясы, көрудің бұзылуы, оның ішінде миотиктермен емді тоқтатқаннан кейінгі рефракцияның өзгеруі, диплопия, птоз және тамыр қабығының ажырауы (операциядан кейінгі кезеңде фистулиздеуші глаукомаға қарсы хирургиялық араласуларда). Мөлдір қабығы едәуір зақымдалған кейбір пациенттерде құрамында фосфаты бар көз тамшыларын пайдалануға байланысты мөлдір қабықтың кальцификациясы жағдайлары өте сирек хабарланды.
Есту ағзасы және тепе-теңдік тарапынан бұзылулар:
Инстилляция кезінде: құлақтың шыңылдауы.
Жүрек тарапынан бұзылулар:
Инстилляция кезінде: брадикардия, кеуденің ауыруы, аритмия, жүректің өткізуші жүйесінің блокадасы, созылмалы жүрек жеткіліксіздігі, жүрек қағуын сезіну, жүрек тоқтауы, атриовентрикулярлық блокада, жүрек жеткіліксіздігі, ісінулер.
Жүйелі қолданғанда: II немесе III дәрежедегі атриовентрикулярлық блокада, синоатриальді блокада, өкпе ісінуі, артериялық жеткіліксіздіктің күшеюі, стенокардия ағымының нашарлауы, вазодилатация.
Қантамыр тарапынан бұзылулар:
Инстилляция кезінде: ара-кідік ақсақтық, артериялық гипотензия, Рейно феномені, қол ұшы мен өкшенің суықтығы.
Тыныс алу, көкірек қуысы және көкірек ортасы ағзалары тарапынан бұзылулар:
Инстилляция кезінде: бронх түйілуі (көбінесе анамнезінде бронхообструктивті аурулары бар пациенттерде), тыныс алу жеткіліксіздігі, ентігу, жөтел.
Жүйелі қолданғанда: сырыл.
Жалпы бұзылулар және енгізген жердегі бұзылулар:
Инстилляция кезінде: астения, әлсіздік.
Жүйелі қолданғанда: қол-аяқтың ауыруы, дене жүктемесіне толеранттылықтың төмендеуі.
Тері және тері асты тіндері тарапынан бұзылулар:
Инстилляция кезінде: алопеция, тері бөртпесі, псориаздың өршуі немесе псориаз тәрізді бөртпе.
Жүйелі қолданғанда: тершеңдік, эксфолиативті дерматит.
Иммундық жүйе тарапынан бұзылулар:
Инстилляция кезінде: жүйелі қызыл жегі, қышыну.
Жүйелі қолданғанда: анафилаксиялық реакцияларды, Квинке ісінуін, есекжемді, жайылған және орналасқан бөртпені қоса, аллергиялық реакциялардың белгілері мен симптомдары.
Психика тарапынан бұзылулар:
Инстилляция кезінде: депрессия, ұйқысыздық, түндегі қорқынышты түстер, есте сақтаудың төмендеуі.
Жүйелі қолданғанда: зейін қоюдың төмендеуі, түс көру жиілігінің жоғарылауы.
Жүйке жүйесі тарапынан бұзылулар:
Инстилляция кезінде: естен тану, ми қан айналымының бұзылуы, ми ишемиясы, бас айналуы, миастения gravis белгілері мен симптомдарының ұлғаюы, парестезия, бас ауыруы.
Жүйелі қолданғанда: бас айналуы, әлсіздік.
Асқазан-ішек жолы тарапынан бұзылулар:
Инстилляция кезінде: жүрек айнуы, диарея, диспепсия, ауыздың құрғауы, дәмнің бұрмалануы, іш ауыруы, құсу.
Ұрпақ өрбіту жүйесі тарапынан бұзылулар:
Инстилляция кезінде: Пейрони ауруы, жыныстық дисфункция (мысалы, белсіздік).
Жүйелі қолданғанда: несеп шығарудың қиындауы.
Метаболизмнің бұзылуы және тамақтану бзылыстары:
Инстилляция кезінде: гипогликемия.
Жүйелі қолданғанда: гипергликемия.
Тірек-қимыл аппараты және дәнекер тін тарапынан бұзылулар:
Инстилляция кезінде: миалгия.
Жүйелі қолданғанда: артралгия.
Қан және лимфа жүйесі тарапынан бұзылулар:
Жүйелі қолданғанда: тромбоцитопениялық емес пурпура.
Қосымша мәліметтер
Дәрілік препараттың құрамы
1 мл препараттың құрамында
белсенді зат – тимолол (6,83 тимолол малеаты түрінде) 5 мг,
қосымша заттар: натрий дигидрофосфаты моногидраты, сусыз динатрий фосфаты, бензалконий хлориді, натрий гидроксиді, инъекцияға арналған су.
Сыртқы түрінің, иісінің, дәмінің сипаттамасы
Аздаған өзіне тән иісі бар, мөлдір түссіз немесе сәл сарғыш сұйықтық
Шығарылу түрі және қаптамасы
5 мл препараттан тамшылатқыш тығыны және сақтандырғыш сақинамен жабдықталған бұралатын қорғағыш қалпақшасы бар пластик құтыға салынады.
1 құтыдан медициналық қолдану жөніндегі қазақ және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапқа салынады.
Сақтау мерзімі
3 жыл
Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды.
Сақтау шарттары
25 °С-ден аспайтын температурада сақтау керек.
Құтыны ашқаннан кейінгі қолдану кезеңі – 28 күн ішінде.
Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!
Дәріханалардан босатылу шарттары
Рецепт арқылы