Нолипрел Аргинин, 2,5 мг/0,625 мг, таблетки №30, коробка из картона
Торговое название
НолипрелÒ Аргинин
Международное непатентованное название
Нет
Лекарственная форма
Таблетки, покрытые пленочной оболочкой
Состав
Одна таблетка содержит
активные вещества:периндоприла аргинин 2,5 мг (эквивалентно 1,6975 мг периндоприла) индапамид 0,625мг,
вспомогательные вещества: лактозы моногидрат, магния стеарат, мальтодекстрин, кремния диоксид коллоидный безводный, натрия крахмала гликолят (тип А),
пленочное покрытие: глицерол, гипромеллоза, макрогол6000, магния стеарат, титана диоксид (Е171).
Описание
Таблетки удлиненной формы, с двояковыпуклой поверхностью, покрытые оболочкой белого цвета, с риской на обеих сторонах
Фармакотерапевтическая группа
Сердечно-сосудистая система. Препараты, влияющие на ренин-ангиотензиновую систему. Ангиотензин-конвертирующего фермента (АКФ) ингибиторы в комбинации с другими препаратами. АКФ ингибиторы в комбинации с диуретиками. Периндоприл в комбинации с диуретиками.
Код АТХ С09ВА04
Фармакологические свойства
Фармакокинетика
Фармакокинетические свойства периндоприла и индапамида не меняются по сравнению с их раздельным применением.
Связанный с периндоприлом:
Абсорбция и биодоступность
При приеме внутрь периндоприл быстро абсорбируется, максимальная концентрация достигается в течение 1 часа. Период полураспада периндоприла в плазме составляет 1 час. Прием пищи снижает превращение периндоприла в периндоприлат, а, следовательно, и его биодоступность, поэтому периндоприл аргинин рекомендуется принимать один раз в сутки, перорально, утром перед завтраком.
Распределение
Объем распределения несвязанного периндоприлата составляет приблизительно 0,2 л/кг. Связывание периндоприлата с белками плазмы составляет 20%, в основном, связывание происходит с ангиотензин-конвертирующим ферментом, но зависит от концентрации препарата.
Биотрансформация
Периндоприл является пролекарством. 27% от принимаемой дозы периндоприла поступает в кровоток в виде активного метаболита периндоприлата. Кроме активного периндоприлата в организме образуется еще пять неактивных метаболитов. Максимальная концентрация периндоприлата в плазме достигается через 3-4 часа после приема препарата.
Выведение
Периндоприлат выводится из организма через почки; период полувыведения (T1/2) его свободной фракции составляет около 17 ч, что позволяет достичь стационарного состояния за 4 дня.
Линейность/нелинейность
Было показано, что связь между дозой периндоприла и его экспозицией в плазме является линейной.
Особые категории пациентов
Пожилые пациенты:
Выведение периндоприлата замедляется у пожилых пациентов, а также у пациентов с сердечной или почечной недостаточностью.
Почечная недостаточность:
Подбор дозы пациентам с почечной недостаточностью рекомендуется проводить с учетом степени нарушения почечной функции (клиренс креатинина).
При диализе:
При диализе клиренс периндоприла составляет 70 мл/мин.
При циррозе:
Кинетика периндоприла меняется у пациентов с циррозом: печеночный клиренс исходной молекулы замедляется вдвое. Однако, количество образующегося периндоприлата не снижается, поэтому подбора дозировки не требуется (см. разделы «Особые указания» и «Способ применения»).
Связанный с индапамидом:
Абсорбция
Индапамид быстро и полностью абсорбируется из желудочно-кишечного тракта.
Cmax в плазме достигается приблизительно через 1 час после приема.
Распределение
Связывание с белками плазмы составляет 79%. Повторный прием препарата не приводит к его накоплению в организме.
Биотрансформация и выведение
T1/2 составляет 14 -24 часа (в среднем 18 часов). Выводится, в основном, с мочой (70% от дозы) и калом (22%) в форме неактивных метаболитов.
Особые категории пациентов
Почечная недостаточность:
Фармакокинетика не изменяется у пациентов с почечной недостаточностью.
Фармакодинамика
НолипрелÒ Аргинин – независимо от возраста пациентов с гипертензией Механизм действия приводит к дозозависимому снижению диастолического и систолического артериального давления как в положении лежа, так и стоя. Гипотензивный эффект сохраняется в течение суток. Уменьшение артериального давления достигается менее чем за один месяц без тахифилаксии; прекращение лечения не вызывает эффекта отмены. В ходе клинических испытаний комбинированное назначение периндоприла и индапамида приводило к синергическому гипотензивному эффекту по сравнению с действием каждого из этих компонентов при раздельном приеме.
Связанный с периндоприлом:
Периндоприл эффективен при артериальной гипертензии любой степени: легкой, умеренной и тяжелой. Снижение диастолического и систолического артериального давлении наступает как в положении лежа, так и стоя. Максимум гипотензивного эффекта наблюдается через 4-6 ч. после однократного приема и сохраняется на протяжении 24 ч. Отмечается высокая степень остаточного ингибирования активности ангиотензин-преобразующего фермента через 24 ч. после приема препарата - 80%. У пациентов, поддающихся лечению, нормализация артериального давления достигается через один месяц и сохраняется без развития тахифилаксии. Прекращение лечения не приводит к восстановлению гипертензии. Периндоприл обладает сосудорасширяющими свойствами и восстанавливает эластичность основных артериальных сосудов, корректирует гистоморфометрические изменения в резистентных артериях и уменьшает гипертрофию левого желудочка. При необходимости, добавление тиазидного диуретика приводит к аддитивному синергизму. Комбинированное назначение ингибитора ангиотензин-преобразующего фермента с тиазидным диуретиком снижает риск гипокалиемии, возникающий при приеме только одного диуретика.
Связанный с индапамидом:
Индапамид в монотерапии оказывает гипотензивное действие, которое сохраняется в течение 24 ч. Этот эффект проявляется при дозах, при которых диуретическое действие индапамида минимально.
Эффективность гипотензивного действия индапамида пропорциональна его способности улучшать эластичность артерий, снижать ОПСС и сопротивление артериол. Индапамид способствует уменьшению гипертрофии левого желудочка.
При превышении доз тиазидных и тиазидо-подобных диуретиков их гипотензивная эффективность достигает плато, в то время как нежелательные эффекты становятся все более и более выраженным. Если лечение неэффективно, то увеличивать дозу не следует. Кроме того, было показано, что при краткосрочном, среднесрочном и длительном лечении пациентов, страдающих гипертензией, индапамид:
- не влияет на метаболизм липидов: триглицериды, холестерин ЛПНП и холестерин ЛПВП,
- не влияет на метаболизм углеводов, даже у диабетиков с гипертензией.
Учитывая сходные фармакодинамические свойства, полученные результаты также распространяются на другие ингибиторы АКФ и блокаторы рецепторов ангиотензина II.
Следовательно, ингибиторы АКФ и блокаторы рецепторов ангиотензина II не следует применять одновременно у пациентов с диабетической нефропатией.
Применение у детей:
Нет данных применения Нолипрел®Аргинина у детей.
Показания к применению
- эссенциальная артериальная гипертензия
Способ применения и дозы
Пероральный прием.
Эссенциальная гипертензия
НолипрелÒ Аргинин принимают по 1 таблетке в день, желательно утром перед едой. Если артериальное давление не снижается в течение 1 месяца лечения, то необходимо удвоить дозировку.
Пациенты пожилого возраста:
У пожилых пациентов показатели содержания креатинина в плазме должны корректироваться с учетом возраста, веса и пола. Пациентам пожилого возраста препарат назначают при условии нормальной функции почек, при этом следует контролировать степень снижения АД.
Пациенты с почечной недостаточностью
Препарат противопоказан пациентам с почечной недостаточностью тяжелой степени (клиренс креатинина (КК) менее 30 мл/мин).
При умеренной почечной недостаточности (клиренс креатинина (КК) 30-60 мл/мин) максимальная суточная доза одна таблетка НолипрелÒ Аргинин в день.
Пациентам с КК ≥ 60 мл/мин на фоне терапии необходим регулярный контроль концентрации креатинина и калия в плазме крови.
Пациенты с нарушениями функции печени:
Препарат противопоказан пациентам с тяжелой печеночной недостаточностью. При умеренно выраженной печеночной недостаточности коррекции дозы не требуется.
Дети и подростки
НолипрелÒАргинин не следует назначать детям и подросткам до 18 лет из-за отсутствия данных об эффективности и безопасности применения препарата у пациентов данной возрастной группы.
Побочные действия
Прием периндоприла подавляет активность ренин-ангиотензивно-альдостеронной системы и имеет тенденцию уменьшать потерю калия, вызванную индапамидом. У 2% пациентов проходящих лечение с Нолипрел® Аргинином наблюдается гипокалиемия (уровень калия < 3,4 ммоль/л).
Наиболее частыми нежелательными реакциями являются:
- связанные с периндоприлом:головокружение, головная боль, парестезия, вертиго, нарушения зрения, тиннитус, гипотензия, кашель, одышка, боль в животе, запор, диарея, дисгевзия, диспепсия, тошнота, рвота, зуд, сыпь, мышечные судороги и астения.
- связанные с индапамидом: реакции повышенной чувствительности, в основном дерматологического характера, у пациентов с предрасположенностью к аллергическим и астматическим реакциям и макулопапулезная сыпь.
Частота побочных реакций, которые могут возникать во время терапии, приведена в виде следующей градации: очень часто (>1/10); часто (>1/100, <1/10); нечасто (>1/1000, <1/100); редко (>1/10 000, <1/1000); очень редко (<1/10 000); частота не установлена (частота не может быть подсчитана по доступным данным).
Часто
- реакции повышенной чувствительности (в основном дерматологического
характера, у пациентов с предрасположенностью к аллергическим и
астматическим реакциям)
- головокружение, головная боль, парестезия, дисгевзия
- нарушения зрения
- вертиго, тиннитус
- гипотензия (и эффекты, связанные с гипотензией)
- кашель, одышка
- боли в животе, запор, диарея, диспепсия, тошнота, рвота
- зуд, сыпь, макулопапулезная сыпь
- мышечные судороги
- астения
Нечасто
- эозинофилия*
- гипогликемия*, гиперкалиемия, обратимая при прекращении лечения*,
гипонатриемия*
- перепады настроения, нарушения сна
- сонливость*, обморок*
- учащенное сердцебиение*, тахикардия*
- васкулит*
- бронхоспазм
- сухость во рту
- крапивница, ангионевротический отек, пурпура, гипергидроз, реакции
светочувствительности*, пемфигоид*
- артралгия*, миалгия*
- почечная недостаточность
- эректильная дисфункция
- боль в груди*, недомогание*, периферический отек*, гипертермия*
- повышенное содержание мочевины в крови*, повышенное содержание
креатинина в крови*
- падение*
Редко
- обострение псориаза*
- усталость
- повышенное содержание билирубина в крови
- повышение уровня ферментов печени
Очень редко
- ринит
- агранулоцитоз, апластическая анемия, панцитопения, лейкопения,
нейтропения, гемолитическая анемия, тромбоцитопения
- гиперкальциемия
- спутанность сознания
- инсульт, возможно вызванный очень большой гипотензией у пациентов
группы высокого риска
- стенокардия, аритмия (в том числе брадикардия, желудочковая тахикардия,
фибрилляция предсердий), инфаркт миокарда, возможно вызванный очень
большой гипотензией у пациентов группы высокого риска
- эозинофильная пневмония
- панкреатит
- гепатит, нарушение функции печени
- эритема многоформная, токсический эпидермальный некролиз, синдром
Стивенса-Джонсона
- острая почечная недостаточность
- снижение уровня гемоглобина и гематокрита
Частота неизвестна
- снижение содержания калия с гипокалиемией, особенно значительное у
некоторых групп населения высокого риска
- возможность развития печеночной энцефалопатии в случае печеночной
недостаточности
- миопия, нечеткость зрения
- желудочковая тахикардия типа «пируэт» (возможен летальный исход)
- возможное ухудшение течения существующей острой диссеминированной
красной волчанки
- повышение уровня глюкозы в крови
- повышение уровня мочевой кислоты в крови
- удлинение интервала QT на электрокардиограмме
* Частота подсчитана по результатам клинических исследований на предмет побочных явлений, выявленных из спонтанных сообщений.
Случаи Синдрома Неадекватной Секреции Антидиуретического Гормона (СНСАГ) были сообщены с другими ингибиторами АКФ. СНСАГ можно рассматривать как очень редкое, но возможное осложнение, связанное с терапией ингибитором АКФ, в том числе периндоприлом.
Противопоказания
Связанный с периндоприлом:
- Повышенная чувствительность к активному веществу или любому другому ингибитору АКФ
- В анамнезе ангионевротический отек (отек Квинке), связанный с лечением ингибитором АКФ
- Наследственный или идиопатический ангионевротический отек
- Второй и третий триместр беременности
- Одновременное применение НолипрелÒ Аргинин с препаратами, содержащими алискирен у пациентов с сахарным диабетом или нарушением функции почек (СКФ < 60мл/мин/1,73м²)
- Одновременное применение с сакубитрилом/валсартаном
- Экстракорпоральные лечения, приводящие к контакту крови с отрицательно заряженными поверхностями
- Значимый двусторонний стеноз почечной артерии или стеноз артерии в единственной функционирующей почке
Связанный с индапамидом:
- Повышенная чувствительность к активному веществу или любому другому сульфаниламидному препарату
- Тяжелая почечная недостаточность (клиренс креатинина ниже 30 мл/мин)
- Печеночная энцефалопатия
- Тяжелая печеночная недостаточность
- Гипокалиемия
- Как правило, прием этого препарата не рекомендуется в сочетании с не-антиаритмическими средствами, вызывающими пароксизмальную желудочковую тахикардию типа «пируэт».
- Период лактации
В связи с недостаточностью терапевтического опыта НолипрелÒ Аргинин не следует применять в следующих случаях:
- У пациентов, которым требуется проведение диализа
- У пациентов с нелеченной декомпенсированной сердечной недостаточностью
- Детский и подростковый возраст до 18 лет
Лекарственные взаимодействия
Общие указания, связанные с периндоприлом и индапамидом:
Нерекомендуемые комбинации:
Препараты литиия: при комбинированном приеме лития и ингибиторов АКФ были отмечены случаи обратимого увеличения концентрации лития в сыворотке и случаи токсичности. Комбинированный прием периндоприла и лития не рекомендуется, но если он необходим, то следует проводить тщательный мониторинг уровня лития в сыворотке крови.
Комбинации, которые требуют особой осторожности:
Баклофен: усиливает выраженность гипотензивного эффекта (необходимо контролировать уровень АД и корректировать дозу НолипрелаÒ Аргинин).
Нестероидные противовоспалительные препараты (НПВС) (включая аспирин ≥ 3г/сут.):при одновременном приеме ингибиторов АПФ вместе с нестероидными противовоспалительными препаратами (например, прием ацетилсалициловой кислоты по схеме и в дозах, необходимых для противовоспалительного лечения, прием ингибиторов ЦОГ-2 и прием неселективных НПВС) может наблюдаться ослабление гипотензивного эффекта. Одновременное использование ингибиторов АКФ и НПВС повышает риск ухудшения функции почек, включая развитие острой почечной недостаточности, а также может вызывать повышение сывороточного уровня калия, особенно у пациентов с имеющимися нарушениями функции почек. Сочетание указанных препаратов должно использоваться с осторожностью, особенно у пожилых. Пациенты должны получать достаточный объем жидкости; также следует контролировать функцию почек при назначении сочетанной терапии и периодически после ее завершения.
Комбинации, которые требуют осторожности:
Имипрамино-подобные антидепрессанты (трициклические), нейролептики:усиление гипотензивного действия и увеличение риска развития ортостатической гипотензии (аддитивный эффект).
Связанный с периндоприлом:
Данные клинических исследований показали, что двойная блокада ренин-ангиотензин-альдостероновой системы (РААС) путем комбинированного использования ингибиторов АКФ, блокаторов рецепторов ангиотензина II или алискирена сопровождается повышением частоты нежелательных явлений, таких как гипотензия, гиперкалиемия и снижение функции почек (включая развитие острой почечной недостаточности) в сравнении с использованием одного препарата, воздействующего на РААС (см. разделы «Противопоказания, особые указания и фармакодинамические своиства».
Лекарственные препараты, вызывающие гиперкалиемию:
Некоторые лекарственные препараты или терапевтические группы лекарственных препаратов могут повысить вероятность развития гиперкалиемии: алискирен, калиевые соли, калийсберегающие диуретики, ингибиторы АКФ, блокаторы рецепторов ангиотензина II, НПВС, гепарин, иммунодепрессанты, такие как циклоспорин, такролимус, триметоприм. Комбинированный прием этих препаратов повышает риск возникновения гиперкалиемии.
Комбинированный прием противопоказан:
Алискирен: у пациентов, страдающих сахарным диабетом или почечной недостаточностью, повышается риск возникновения гиперкалиемии, ухудшения почечной функции, развития сердечно-сосудистых заболеваний и смертности от сердечно-сосудистых заболеваний.
Экстракорпоральные лечения: Применение методов экстракорпоральной циркуляции крови приводит к контакту с отрицательно заряженными поверхностями, такими как диализ или гемофильтрация с некоторыми мембранами высокой проницаемости (например, полиакрилонитрильные мембраны) и аферезом липопротеинов низкой плотности с сульфатом декстран, противопоказаны из-за риска анафилактоидных реакций. При необходимости данного вида лечения следует рассмотреть использование другого типа диализной мембраны или другого класса антигипертензивного средства.
Сакубитрил/валсартан: Одновременное применение периндоприла с сакубитрилом/валсартаном противопоказано, поскольку одновременное ингибирование неприлизина и АКФ могут повысить риск возникновения ангиоэдемы. Прием сакубитрила/валсартана нельзя начинать до 36 часов после приема последней дозы терапии периндоприлом. Терапию периндоприлом нельзя начинать до 36 часов после приема последней дозы сакубитрила/валсартана.
Нерекомендуемые комбинации:
Алискирен: у пациентов, кроме пациентов, страдающих сахарным диабетом или почечной недостаточностью, повышается риск возникновения гиперкалиемии, ухудшения почечной функции, развития сердечно-сосудистых заболеваний и смертности от сердечно-сосудистых заболеваний.
Комбинированная терапия с ингибитором АКФ и блокатором ангиотензинных рецепторов: В литературных данных указывается, что у пациентов с тяжелой атеросклеротической болезнью, сердечной недостаточностью или сахарным диабетом с поражением органа-мишени комбинированная терапия с ингибитором АКФ и блокатором ангиотензинных рецепторов соотносится с более высокой частотностью развития гипотензии, обморока, гиперкалиемии и ухудшения почечной функции (включая острую почечную недостаточность) в сравнении с приемом одного препарата, воздействующего на ренин-ангиотензин-альдостероновую систему. Двойная блокада (например, путем комбинирования ингибитора АКФ с блокатором рецепторов ангиотензина II) должна ограничиваться отдельно взятыми случаями и сопровождаться тщательным мониторингом почечной функции, уровня калия и артериального давления.
Эстрамустин: повышенный риск нежелательных реакций, таких как ангионевротический отек (ангиоотек).
Кo-тримоксазол (триметоприм/сульфаметоксазол)
Пациенты, одновременно принимающие ко-тримоксазол (триметоприм/сульфаметоксазол) могут также подвергаться повышенному риску гиперкалиемии
Калийсберегающие диуретики (например, триамтерен, амилорид и т.д.), калий (соли): Гиперкалиемия (потенциально с летальным исходом), особенно в сочетании с почечной недостаточностью (аддитивный гиперкалиемический эффект). Комбинированный прием периндоприла с этими лекарственными препаратами не рекомендуется. Если сопутствующее применение этих препаратов все же показано, то при их приеме следует соблюдать особую осторожность и проводить частый мониторинг содержания калия в сыворотке крови. Информация о применении спиронолактона при сердечной недостаточности смотрите в разделе “Комбинации, которые требуют особой осторожности”.
Комбинации, которые требуют особой осторожности:
Противодиабетические средства (инсулин, пероральныегипогликемические препараты): эпидемиологические исследования показали, что комбинированный прием ингибиторов АКФ и противодиабетических препаратов (инсулины, пероральные гипогликемические препараты) может привести к усилению эффекта снижения уровня глюкозы в крови с риском наступления гипогликемии. Наступление таких событий наиболее вероятно в первые недели комбинированного лечения и у пациентов с нарушением функции почек.
Калийнесберегающие диуретики:У пациентов, принимающих диуретики, особенно у пациентов с пониженным ОЦК и/или дефицитом солей, может наблюдаться значительное снижение артериального давления в начале терапии ингибитором АКФ. Вероятность гипотензивного эффекта может быть снижена прекращением приема диуретиков, повышением ОЦК или потребления соли перед началом терапии периндоприлом в низкой дозе с ее последующим постепенным увеличением.
При артериальной гипертензии, если предыдущее лечение диуретиками вызвало дефицит соли/понижение ОЦК, необходимо либо прекратить прием диуретика перед началом терапии ингибитором АКФ с последующим введением калийнесберегающего диуретика, либо прием ингибитора АКФ необходимо начинать с низкой дозы с ее последующим увеличением.
При застойной сердечной недостаточности, требующей приема диуретиков, прием ингибитора АКФ следует начинать с очень низкой дозы, по возможности после предварительного снижения дозы сопутствующего калийнесберегающего диуретика.
Во всех случаях в течение первых нескольких недель после начала терапии ингибитором АКФ необходимо проводить тщательный мониторинг функции почек (уровень креатинина).
Калийсберегающие диуретики (эплеренон, спиронолактон): При приеме эплеренона или спиронолактона в дозах от 12,5 мг/сутки до 50 мг/сутки и низких доз ингибиторов АКФ:
При лечении сердечной недостаточности класса II-IV (по классификации NYHA) с фракцией выброса <40%, с предшествующей терапией ингибиторами АКФ и петлевыми диуретиками, существует риск развития гиперкалиемии, с потенциальным летальным исходом, особенно в случае несоблюдения рекомендаций по назначению данной комбинации препаратов.
Прежде чем назначать данную комбинацию препаратов, следует убедиться в отсутствии гиперкалиемии и почечной недостаточности у пациента.
В течение первого месяца терапии один раз в неделю, а затем один раз в месяц рекомендуется проводить мониторинг калиемии и креатинемии.
Рацекадотрил: известно, что ингибиторы АКФ (например, периндоприл) являются причиной возникновения ангионевротического отека. Этот риск повышается при их использовании в сочетании с рацекадотрилом (препаратом, применяемым при острой диарее).
mTOR-ингибиторы (например, сиролимус, эверолимус, темсиролимус): пациенты, проходящие сочетанную терапию mTOR-ингибиторами, могут подвергаться повышенному риску возникновения ангионевротического отека.
Комбинации, которые требуют осторожности:
Гипотензивные и сосудорасширяющие препараты: Комбинированный прием этих препаратов может привести к усилению гипотензивного эффекта периндоприла. Сопутствующий прием нитроглицерина и других нитратов или других сосудорасширяющих средств, может привести к дальнейшему снижению артериального давления.
Аллопуринол, цитостатические или иммунодепрессивные вещества, системные кортикостероиды или прокаинамид: при комбинированном приеме этих препаратов с ингибиторами АКФ увеличивается риск лейкопении.
Анестезирующие препараты: ингибиторы АКФ могут усиливать гипотензивный эффект некоторых анестезирующих веществ (см. «Особые указания»).
Глиптины (линаглиптин, саксаглиптин, ситаглиптин, вилдаглиптин): У пациентов, принимающих ингибитор АКФ, повышается риск развития ангионевротического отека вследствие снижения активности дипептидилпептидазы IV, связанного с приемом глиптина.
Симпатомиметики: Симпатомиметики могут снижать гипотензивный эффект ингибиторов АКФ.
Золото: в редких случаях у пациентов, одновременно получающих лечение инъекционными препаратами золота (натрия ауротиомалат) и ингибиторами АКФ, включая периндоприл, возникали вазомоторные реакции (такие симптомы как прилив крови к лицу, тошнота, рвота и гипотензия).
Связанный с индапамидом:
Комбинации, которые требуют особой осторожности:
Препараты, способные вызвать пароксизмальную желудочковую тахикардию типа «пируэт»: из-за риска наступления гипокалиемии следует соблюдать осторожность при приеме индапамида в сочетании с препаратами, способными вызвать пароксизмальную желудочковую тахикардию типа «пируэт», такими как антиаритмические препараты класса IA (хинидин, гидрохинидин, дизопирамид), антиаритмические препараты класса III(амиодарон, дофетилид, ибутилид, бретилий, соталол), некоторые нейролептики (хлорпромазин, циамемазин, левомепромазин, тиоридазин, трифлуоперазин), бензамиды (амисульприд, сульпирид, сультоприд, тиаприд), производные бутирофенона (дроперидол, галоперидол), другие нейролептики (пимозид); другие препараты, такие как бепридил, сизаприд, дифеманил, эритромицин в/в, галофантрин, мизоластин, моксифлоксацин, пентамидин, спарфлоксацин, винкамин в/в, метадон, астемизол, терфенадин. Предупреждение снижения уровня калия и коррекция в случае необходимости: мониторинг интервала QT.
Калийсберегающие препараты: амфотерицин В (внутривенно), глюкокортикоиды и минералокортикоиды (системное введение), тетракозактид, стимулирующие слабительные: усиление риска снижения уровня калия (аддитивный эффект). Мониторинг содержания калия и, при необходимости, коррекция дозы; особая внимательность требуется при лечении наперстянкой. Следует применять нестимулирующие слабительные средства.
Препараты наперстянки: низкий уровень калия может усиливать токсическое действие наперстянки. Следует проводить мониторинг ЭКГ и уровня калия, и при необходимости пересмотреть лечение.
mTOR-ингибиторы (например, сиролимус, эверолимус, темсиролимус): пациенты, проходящие сочетанную терапию mTOR-ингибиторами, могут подвергаться повышенному риску возникновения ангионевротического отека.
Аллопуринол: одновременный прием с индапамидом может увеличить частоту реакций гиперчувствительности к аллопуринолу.
Комбинации, которые требуют осторожности:
Калийсберегающие диуретики (амилорид, спиронолактон, триамтерен): Несмотря, что рациональные комбинации полезны для некоторых пациентов, гипокалиемия или гиперкалиемия (особенно у пациентов с почечной недостаточностью или сахарным диабетом) все еще могут проявляться. Необходимо проводить мониторинг уровня калия плазмы крови и ЭКГ, и при необходимости, нужно пересмотреть лечение.
Метформин: молочнокислый ацидоз на фоне приема метформина связан, по-видимому, с функциональной почечной недостаточностью, которая обусловлена действием диуретиков, особенно, петлевых. Не применять метформин, если содержание креатинина в плазме превышает 15 мг/л (135 мкмоль/л) у мужчин и 12 мг/л (110 мкмоль/л) у женщин.
Йодосодержащая контрастная среда:при значительной дегидратации организма, вызванной приемом диуретических препаратов, увеличивается риск развития острой почечной недостаточности, особенно при применении йодосодержащих контрастных веществ в высоких дозах. Перед применением йодосодержащих препаратов следует провести регидратацию.
Кальций (соли): возможно увеличение содержания кальция в результате снижения его экскреции с мочой.
Циклоспорин, такролимус: без изменений уровня циркулирующего циклоспорина повышается уровень креатинина в плазме, даже при нормальном содержании воды и электролитов.
Кортикостероиды, тетракозактид (системный путь введения): уменьшают гипотензивное действие (задержка соли и воды, вызванная действием кортикостероидов).
Особые указания
Общие указания, связанные с периндоприлом и индапамидом:
При приеме комбинированного препаратаНолипрелÒ Аргинин в низких дозах значительного снижения побочных реакций на препарат, кроме гипокалиемии, по сравнению с утвержденными низкими дозировками индивидуальных компонентов, не было выявлено. Если пациент одновременно начинает прием двух новых гипотензивных препаратов, то не исключено учащение наступления идиосинкразических реакций. Для сведения к минимуму такого риска, следует проводить тщательный мониторинг состояния пациента.
Препараты лития: одновременное применение комбинации периндоприла и индапамида с препаратами лития не рекомендуется (см. раздел «Взаимодействие с другими лекарственными препаратами»).
Связанные с периндоприлом:
Двойная блокада ренин-ангиотензин-альдостероновой системы (РААС):
Доказано, что одновременное применение ингибиторов АКФ и блокаторов рецепторов ангиотензина II или алискирена повышает риск гипотензии, гиперкалиемии и вызывает снижение функции почек (включая развитие острой почечной недостаточности). Поэтому двойная блокада РААС путем комбинированного использования ингибиторов АКФ, блокаторов рецепторов ангиотензина II или алискирена не рекомендуется. Если двойная блокада является абсолютно необходимой, ее следует проводить только под надзором специалиста и при условии частого тщательного мониторинга функции почек, уровней электролитов и артериального давления. Пациентам с диабетической нефропатией нельзя назначать ингибиторы АКФ и блокаторы рецепторов ангиотензина II одновременно.
Калийсберегающие диуретики, калиевые соли:
Комбинированный прием периндоприла с калийсберегающими диуретиками или калиевыми солями не рекомендуется.
Нейтропения/агранулоцитоз/тромбоцитопения/анемия:
У пациентов, принимающих ингибиторы АКФ, сообщалось о развитии нейтропении/агранулоцитоза, тромбоцитопении и анемии. У пациентов с нормальной функцией почек и отсутствием других сопутствующих состояний нейтропения наблюдается редко. Периндоприл должен применяться с крайней осторожностью у пациентов с коллагенными заболеваниями сосудов, при лечении иммунодепрессантами, аллопуринолом или прокаинамидом либо при сочетании указанных сопутствующих факторов, особенно на фоне имеющегося нарушения функции почек. У некоторых таких пациентов развивались серьезные инфекции, которые в некоторых случаях не реагировали на интенсивное лечение антибиотиками. В случае применения периндоприла у таких пациентов рекомендуется периодически контролировать уровень лейкоцитов, а пациенты должны быть проинформированы о том, что они должны сообщать врачу о любых признаках развития инфекции (например, боль в горле, лихорадка).
Реноваскулярная гипертензия
У пациентов с двусторонним стенозом почечной артерии или стенозом почечной артерии на единственной функционирующей почке, при применении ингибиторов АКФ, риск гипотонии и почечной недостаточности увеличивается. Нарушение функции почек может возникать даже у пациентов с односторонним стенозом почечной артерии с незначительными изменениями креатинина сыворотки.
Повышенная чувствительность/ангионевротический отек (отек Квинке)
При приеме ингибиторов АКФ, в т.ч. и периндоприла, в редких случаях может наблюдаться развитие ангионевротического отека лица, конечностей, губ, языка, голосовой щели и/или гортани. При появлении симптомов прием препарата Нолипрел® Аргинин должен быть немедленно прекращен, а пациент должен наблюдаться до тех пор, пока признаки отека не исчезнут полностью. Если отек затрагивает только лицо и губы, то его проявления обычно проходят самостоятельно, хотя для лечения его симптомов могут применяться антигистаминные средства. Ангионевротический отек, сопровождающийся отеком гортани, может привести к летальному исходу. Отек языка, голосовых связок или гортани может привести к обструкции дыхательных путей. При появлении таких симптомов следует немедленно ввести подкожно эпинефрин (адреналин) в разведении 1:1000 (0,3 или 0,5 мл) и/или обеспечить проходимость дыхательных путей.
У лиц негроидной расы с отягощенным анамнезом риск ангионевротического отека повышен по сравнению с другими расами.
У пациентов, в анамнезе которых отмечался отек Квинке, не связанный с приемом ингибиторов АКФ, может быть повышен риск его развития при приеме препаратов этой группы.
В редких случаях на фоне терапии ингибиторами АКФ развивается ангионевротический отек кишечника. При этом у пациентов отмечается боль в животе как изолированный симптом или в сочетании с тошнотой и рвотой, в некоторых случаях без предшествующего ангионевротического отека лица и при нормальной активности фермента С-1 эстеразы. Диагноз устанавливается с помощью компьютерной томографии брюшной области, ультразвукового исследования или в момент хирургического вмешательства. Симптомы исчезают после прекращения приема ингибиторов АКФ. У пациентов с болью в области живота, получающих ингибиторы АКФ, при проведении дифференциального диагноза необходимо учитывать возможность развития ангионевротического отека кишечника.
Сочетанное применение mTOR-ингибиторов (например, сиролимус, эверолимус, темсиролимус):
Одновременный прием с ингибиторами мишени рапамицина млекопитающих – mTOR (сиролимус, эверолимус, темсиролимус) повышает риск ангионевротического отека (отек дыхательных путей и языка при наличии или отсутствии нарушения дыхательной функции)
Сочетание периндоприла с сакубитрилом/валсартаном противопоказано ввиду повышенного риска возникновения ангиоэдемы. Прием сакубитрила/валсартана нельзя начинать до 36 часов после приема последней дозы терапии периндоприлом. Если лечение сакубитрилом/валсартаном прекращено, то лечение периндоприлом нельзя начинать до 36 часов после приема последней дозы сакубитрила/валсартана. Одновременное применение других ингибиторов НЭП (нейтральная эндопептидаза) (например, рацекадотрил) и инигибиторов АКФ также может повысить риск возникновения ангиоэдемы. Следовательно, необходимо провести тщательную оценку отношения пользы и риска, прежде чем начинать лечение ингибиторами НЭП (например, рацекадотрил) у пациентов, принимающих периндоприл.
Анафилактоидные реакции при проведении десенсибилизации
Имеются отдельные сообщения о развитии длительных, угрожающих жизни анафилактоидных реакций у больных, получающих ингибиторы АКФ во время десенсибилизирующей терапии ядом перепончатокрылых насекомых (пчелы, осы). Ингибиторы АКФ необходимо применять с осторожностью у больных с отягощенным аллергологическим анамнезом или склонностью к аллергическим реакциям, проходящих процедуры десенсибилизации. Следует избегать применения ингибитора АКФ пациентам, получающим иммунотерапию ядом перепончатокрылых насекомых. Тем не менее, анафилактоидной реакции можно избежать путем временной отмены ингибитора АКФ не менее чем за 24 ч до начала процедуры десенсибилизации.
Анафилактоидные реакции при проведении афереза ЛПНП
В редких случаях у пациентов, получающих ингибиторы АКФ, при проведении афереза ЛПНП с использованием декстрана сульфата могут развиваться угрожающие жизни анафилактоидные реакции. Для предотвращения анафилактоидной реакции следует временно прекращать терапию ингибитором АКФ перед каждой процедурой афереза.
Первичный гиперальдостеронизм
У пациентов с первичным гиперальдостеронизмом обычно наблюдается отсутствие клинического ответа на антигипертензивную терапию путем ингибирования ренин-ангиотензин-альдостероновой системы. В связи с чем применение данных препаратов у этих пациентов не рекомендуется.
Гемодиализ
У пациентов, получающих ингибиторы АКФ, при проведении гемодиализа с использованием высокопроточных мембран (например, AN69®) были отмечены анафилактоидные реакции. Поэтому желательно использовать мембрану другого типа или применять гипотензивное средство другой фармакотерапевтической группы.
Первичный гиперальдостеронизм:
Обычно пациенты с первичным гиперальдостеронизмом не будут иметь реакцию на противогипертонические препараты, действующие через ингибирование ренин-ангиотензиновой системы. Поэтому применение этого препарата не рекомендуется.
Беременность:
Во время беременности нельзя начинать прием ингибиторов АКФ. Если непрерывное лечение ингибиторами АКФ является необходимо, пациенты, планирующие беременность, должны быть переведены на другие антигипертензивные препараты с доказанной безопасностью применения во время беременности. При установлении факта беременности следует немедленно прекратить лечение ингибиторами АКФ и, при необходимости, начать альтернативное лечение
Связанные с индапамидом:
При наличии нарушений функций печени прием тиазидных и тиазидоподобных диуретиков может привести к развитию печеночной энцефалопатии. В данном случае следует немедленно прекратить прием препарата Нолипрел® Аргинин.
Фоточувствительность
На фоне приема тиазидных и тиазидоподобных диуретиков сообщалось о случаях развития реакции фоточувствительности. В случае развития реакции фоточувствительности на фоне приема препарата следует прекратить лечение. При необходимости продолжения терапии диуретиками рекомендуется защищать кожные покровы от воздействия солнечных лучей или искусственных ультрафиолетовых лучей.
Предосторожности при приеме
Общие указания, связанные с периндоприлом и индапамидом:
Почечная недостаточность:
Лечение противопоказано пациентам с тяжелой почечной недостаточностью (клиренс креатинина < 30 мл/мин). Лечение следует прекратить, если у пациента, страдающего гипертензией и не имеющего видимых существующих поражений почек, но у которого в ходе анализа крови (почечный комплекс) была обнаружена почечная недостаточность. Лечение может быть возобновлено либо в более низкой дозировке, либо только с одним из компонентов. Обычное медицинское наблюдение этих пациентов будет включать частый мониторинг уровня калия и креатинина, в первый раз – после двух недель лечения, затем – раз в два месяца в период терапевтической стабильности. Почечная недостаточность, в основном, отмечалась у пациентов с острой сердечной недостаточностью или основной почечной недостаточностью, включая стеноз почечной артерии. Прием данного препарата обычно не рекомендуется пациентам с двусторонним стенозом почечной артерии или пациентам с одной почкой.
Артериальная гипотензия и нарушение водно-электролитного баланса
При пониженном содержании натрия, особенно у пациентов со стенозом почечной артерии, существует риск внезапного падения артериального давления. Поэтому следует систематически проводить пробы на предмет обнаружения клинических признаков дефицита в организме воды и электролитов, который может возникнуть на фоне приступов поноса или рвоты. У этих пациентов следует проводить регулярный контроль содержания электролитов в плазме.
В случае выраженной гипотензии может понадобиться внутривенное вливание изотонического раствора.
Проходящая гипотензия не является противопоказанием для продолжения лечения. После восстановления удовлетворительного объема крови и артериального давления, лечение может быть возобновлено либо с более низкой дозой препарата, либо только с одним из его компонентом.
Содержание калия
Сочетание периндоприла и индапамида не предотвращает наступления гипокалиемии, особенно у пациентов, страдающих диабетом, или у пациентов с почечной недостаточностью. Как при приеме любого гипотензивного препарата, содержащего диуретик, следует проводить регулярный мониторинг содержания калия в плазме.
Вспомогательные вещества
Следует учитывать, что в состав вспомогательных веществ препарата входит лактозы моногидрат. Не следует назначать препарат пациентам с наследственной непереносимостью галактозы, лактазной недостаточностью Лаппа и глюкозо-галактозной малабсорбцией.
Связанные с периндоприлом:
Кашель: на фоне терапии ингибитором АКФ может возникать сухой кашель. Кашель длительно сохраняется на фоне приема препаратов этой группы и исчезает после их отмены. При появлении у пациента сухого кашля следует помнить о возможной связи этого симптома с приёмом ингибитора АКФ. Если врач считает, что терапия ингибитором АКФ необходима пациенту, прием препарата может быть продолжен.
Дети и подростки:
Эффективность и переносимость периндоприла у детей и подростков в моно- или в комбинированной терапии пока не установлены.
Риск артериальной гипотензии и/или почечной недостаточности (у пациентов с хронической сердечной недостаточностью, нарушениями водно-электролитного баланса)
При некоторых патологических состояниях может отмечаться значительная активация РААС, особенно при выраженной гиповолемии и снижении содержания электролитов плазмы крови (на фоне бессолевой диеты или длительного приема диуретиков), у пациентов с исходно низким АД, стенозом почечной артерии (в том числе, двусторонним), хронической сердечной недостаточностью или циррозом печени с отеками и асцитом.
Применение ингибиторов АКФ вызывает блокаду РААС и поэтому может сопровождаться резким снижением АД и/или повышением концентрации креатинина в плазме крови, свидетельствующим о развитии функциональной почечной недостаточности. Эти явления чаще наблюдаются при приеме первой дозы препарата или в течение первых двух недель терапии. Иногда эти состояния развиваются остро. В таких случаях при возобновлении терапии рекомендуется использовать комбинацию периндоприла и индапамида в более низкой дозе и затем постепенно увеличивать дозу.
Пожилой возраст
Перед началом лечения следует провести контроль функции почек и уровня калия. Во избежание внезапной гипотензии первоначальная доза препарата корректируется в зависимости от степени снижения артериального давления, особенно в случае обезвоживания и потери электролитов.
Атеросклероз
Риск артериальной гипотензии существует у всех больных, однако особую осторожность следует соблюдать, применяя препарат у пациентов с ишемической болезнью сердца и недостаточностью мозгового кровообращения. У таких пациентов лечение следует начинать с низких доз комбинации периндоприла аргинина и индапамида.
Пациенты с реноваскулярной гипертензией
Методом лечения реноваскулярной гипертензии является реваскуляризация. Тем не менее, использование ингибиторов АКФ оказывает благоприятное действие у пациентов, как ожидающих хирургического вмешательства, так и в том случае, когда проведение хирургического вмешательства провести невозможно. У пациентов с диагностированным или предполагаемым стенозом почечной артерии лечение следует начинать с более низких доз комбинации периндоприла и индапамида. У некоторых больных может развиться функциональная почечная недостаточность, которая исчезает при отмене препарата.
Сердечная недостаточность/острая сердечная недостаточность:
У пациентов с выраженной острой сердечной недостаточностью (IV степени) лечение препаратом следует начинать с низких доз и проводить под постоянным контролем врача. Больные с артериальной гипертензией и коронарной недостаточностью не должны прекращать прием бета-блокаторов: ингибиторы АКФ следует применять вместе с бета-блокатором.
Сахарный диабет
У пациентов с инсулинзависимым сахарным диабетом лечение следует начинать под наблюдением врача (спонтанная склонность к гиперкалиемии).
При назначении препарата Нолипрел® Аргинин пациентам с сахарным диабетом, получающим гипогликемические средства для приема внутрь или инсулин, в течение первого месяца терапии необходим регулярный контроль концентрации глюкозы в плазме крови.
Этнические различия
Периндоприл, как и другие ингибиторы АКФ, очевидно, оказывает менее выраженное гипотензивное действие у пациентов негроидной расы по сравнению с представителями других рас. Возможно, это различие обусловлено тем, что у больных артериальной гипертензией негроидной расы чаще отмечается низкая активность ренина.
Хирургическое вмешательство/Общая анестезия
Применение ингибиторов АКФ у больных, подвергающихся хирургическому вмешательству с применением общей анестезии, может привести к выраженному снижению АД, особенно при использовании средств для общей анестезии, оказывающих антигипертензивное действие. Рекомендуется прекратить прием ингибиторов АКФ длительного действия, в том числе периндоприла, за 12 ч до хирургического вмешательства.
Аортальный стеноз/Митральный стеноз/Гипертрофическая кардиомиопатия
Ингибиторы АКФ должны с осторожностью назначаться больным с обструкцией выходного отверстия левого желудочка и при митральном стенозе.
Печеночная недостаточность
В редких случаях на фоне приема ингибиторов АКФ возникает холестатическая желтуха. При прогрессировании этого синдрома развивается фульминантный некроз печени, иногда с летальным исходом. Механизм развития этого синдрома неясен. При появлении желтухи на фоне приема ингибиторов АКФ пациенту следует обратиться к врачу. При значительном повышении активности печеночных ферментов на фоне приема ингибиторов АКФ следует прекратить прием препарата.
Гиперкалиемия
У некоторых пациентов, проходивших лечение ингибиторами АКФ, в том числе периндоприлом, отмечались случаи повышенного содержания калия в сыворотке крови. Факторы риска развития гиперкалиемии включают почечную недостаточность, ухудшение функции почек, возраст (> 70 лет), сахарный диабет, случайные явления, такие как обезвоживание организма, острая сердечная декомпенсация, метаболический ацидоз, одновременный прием калийсберегающих диуретиков (спиронолактон, эплеренон, триамтерен, амилорид и т.д.), препаратов калия или калийсодержащих заменителей соли, а также прием других лекарственных препаратов, вызывающих повышение уровня калия в сыворотке (например, гепарины, ко-тримоксазол также известный как триметоприм/сульфаметоксазол другие ингибиторы АКФ, антагонисты рецепторов ангиотензина-II, ацетилсалициловая кислота ³ 3 г/сут., ингибиторы ЦОГ-2 и неселективные НПВС, иммунодепрессивные вещества, такие как циклоспорин или такролимус, триметоприм). Прием калиевых добавок, калийсберегающих диуретиков и калийсодержащих заменителей соли, особенно пациентами с нарушенной функцией печени, может привести к значимому росту уровня калия в сыворотке. Гиперкалиемия может вызвать серьезную, иногда фатальную, аритмию. Если одновременное назначение вышеуказанных препаратов считается необходимым, их следует применять с осторожностью и при частом мониторинге содержания калия в сыворотке крови (см. раздел «Взаимодействие с другими лекарственными препаратами»).
Связанные с индапамидом:
Водно-электролитный баланс/Содержание ионов натрия в плазме крови
До начала лечения необходимо провести оценку содержания натрия, в дальнейшем такие исследования должны проводиться регулярно. Первоначально снижение уровня натрия может протекать бессимптомно, именно поэтому необходимо проводить регулярный контроль. У пожилых пациентов и пациентов с циррозом печени контроль должен проводиться еще чаще. Все диуретики могут приводить к гипонатриемии, иногда с очень серьезными последствиями. Гипонатриемия с гиповолемией могут привести к дегидратации и развитию ортостатической гипотензии. Сопутствующие потери ионов хлора могут вызвать вторичный компенсаторный метаболический алкалоз: частота возникновения и степень этого эффекта незначительны.
Содержание ионов калия в плазме крови
Терапия тиазидными и тиазидоподобными диуретиками связана с риском развития гипокалиемии. Необходимо избегать гипокалиемии (менее 3.4 ммоль/л) у следующих категорий пациентов из группы высокого риска: пациентов пожилого возраста, истощенных пациентов или получающих сочетанную медикаментозную терапию, пациентов с циррозом печени, периферическими отеками или асцитом, ишемической болезнью сердца, хронической сердечной недостаточностью. Гипокалиемия у этих больных усиливает токсическое действие сердечных гликозидов и повышает риск развития аритмии.
К группе повышенного риска также относятся пациенты с увеличенным интервалом QT, при этом не имеет значения, вызвано это увеличение врожденными причинами или действием лекарственных средств.
Гипокалиемия, как и брадикардия, способствует развитию тяжелых нарушений ритма сердца, особенно, аритмии типа "пируэт", которая может быть фатальной. Во всех описанных выше случаях необходим регулярный контроль содержания ионов калия в плазме крови. Первое измерение содержания ионов калия необходимо провести в течение первой недели от начала терапии.
При выявлении гипокалиемии должно быть назначено соответствующее лечение.
Содержание ионов кальция в плазме крови
Тиазидные и тиазидоподобные диуретики уменьшают выведение ионов кальция почками, приводя к незначительному и временному повышению содержания ионов кальция в плазме крови. Выраженная гиперкальциемия может быть следствием ранее не диагностированного гиперпаратиреоза. Перед исследованием функции паращитовидных желез следует отменить прием диуретических средств.
Концентрация глюкозы в плазме крови
Необходимо контролировать концентрацию глюкозы в крови у пациентов с сахарным диабетом, особенно при наличии гипокалиемии.
Мочевая кислота
У больных с повышенной концентрацией мочевой кислоты в плазме крови на фоне терапии может увеличиваться частота возникновения приступов подагры.
Почечная функция и диуретики:
Тиазидные и тиазидоподобные диуретики эффективны в полной мере только у пациентов с нормальной или незначительно нарушенной функцией почек (концентрация креатинина в плазме крови у взрослых пациентов ниже 2,5 мг/дл или 220 мкмоль/л). У пациентов пожилого возраста КК рассчитывают с учетом возраста, массы тела и пола по формуле Кокрофта:
(140 - возраст) х масса тела
Clcr = ----------------------------------------------------------
0,814 х уровень креатинина в плазме крови
где: возраст выражен в годах,
масса тела - в килограммах,
уровень креатинина в плазме – в мкмоль/л.
Формула рассчитана на пожилого пациента мужского пола, для адаптации к женщине результат следует умножить на 0,85.
В начале лечения диуретиками у больных из-за гиповолемии и гипонатриемии может наблюдаться временное снижение скорости клубочковой фильтрации и повышение концентрации мочевины и креатинина в плазме крови. Эта транзиторная функциональная почечная недостаточность не опасна для пациентов с неизмененной функцией почек, однако у пациентов с почечной недостаточностью ее выраженность может усилиться.
Спортсмены:
Индапамид может дать положительную реакцию при проведении допинг-контроля.
Острая миопия и вторичная закрытоугольная глаукома:
Сульфаниламиды или производные сульфонамида могут вызывать идиосинкразию, что приводит к транзиторной миопии и острой закрытоугольной глаукоме. Нелеченная острая закрытоугольная глаукома может привести к перманентной потере зрения. Первичное лечение состоит в прекращении применении препарата как можно скорее. Возможно потребуется рассмотреть проведение оперативного медикаментозного или хирургического лечения, если внутриглазное давление остается неконтролируемым. Факторы риска развития острой закрытоугольной глаукомы могут включать историю аллергии на сульфонамиды или пенициллин.
Применение при беременности и в период грудного вскармливания
Учитывая влияние отдельных компонентов данного комбинированного препарата на беременность и лактацию, не рекомендуется принимать НолипрелÒ Аргинин в первом триместре беременности. Противопоказано принимать НолипрелÒ Аргинин во время кормления грудью. Поэтому в зависимости от важности применения данной терапии для матери следует принять решение либо прекратить кормление грудью, либо прекратить прием НолипрелÒ Аргининa.
Беременность:
Связанные с периндоприлом:
Не рекомендуется принимать ингибиторы АКФ в первом триместре беременности. Противопоказано приниматьингибиторы АКФ во втором и третьем триместре беременности. Эпидемиологические данные относительно риска развития тератогенных пороков после приема ингибиторов АКФ в первом триместре беременности неубедительны; в то же время невозможно исключить некоторое возрастание степени риска. Если непрерывное лечение ингибиторами АКФ является необходимо, пациенты, планирующие беременность, должны быть переведены на другие антигипертензивные препараты с доказанной безопасностью применения во время беременности. При установлении факта беременности следует немедленно прекратить лечение ингибиторами АКФ и, при необходимости, начать альтернативное лечение.
Доказано, что лечение ингибиторами АКФ во втором и третьем триместрах у человека является фетотоксичным (ухудшение функции почек, олигогидрамнион, задержка оссификации костей черепа) и оказывает токсическое воздействие на новорожденного (почечная недостаточность, гипотензия, гиперкалиемия).
В случае приема ингибиторов АКФ, начиная со второго триместра беременности, рекомендуется осуществлять ультразвуковой контроль функции почек и формирования черепа. Дети, чьи матери принимали ингибиторы АКФ, должны тщательно наблюдаться в отношении гипотензии.
Cвязанные с индапамидом:
Данные по применению индапамида у беременных женщин отсутствуют или ограничены (менее 300 исходов беременности). Длительный прием тиазидов в третьем триместре беременности может привести к уменьшению объема плазмы у матери, а также к снижению маточно-плацентарного кровотока, что в свою очередь может спровоцировать фето-плацентарную ишемию и задержку роста.
В качестве меры предосторожности желательно избегать использования индапамида в период беременности.
Период лактации
НолипрелÒ Аргинин противопоказаново время кормления грудью.
Связанные с периндоприлом:
Поскольку данные о применении периндоприла во время кормления грудью отсутствуют, в этот период не рекомендуется применять периндоприл и предпочтительно использовать другие препараты с доказанной безопасностью применения во время кормления грудью, особенно при вскармливании новорожденных или недоношенных детей.
Cвязанные с индапамидом:
Имеется недостаточно информации о проникновении индапамида и его метаболитов в женское молоко. Возможно возникновение повышенной чувствительности к производным сульфонамида и гипокалиемии. Риск для новорожденных/младенцев не может быть исключен. Индапамид тесно взаимосвязан с тиазидовыми диуретиками, которые во время кормления грудью приводят к снижению или даже подавлению лактации.
Индапамид противопоказан при кормлении грудью.
Фертильность
Общее для периндоприла и индапамида
Не ожидается никакого влияния на фертильность у человека.
Особенности влияния лекарственного средства на способность управлять автотранспортом и потенциально опасными механизмами
Действие веществ, входящих в состав препарата НолипрелÒ Аргинин:
не приводит к нарушению психомоторных реакций. Однако у некоторых людей в ответ на снижение АД могут развиваться различные индивидуальные реакции, особенно в начале терапии или при добавлении к проводимой терапии других гипотензивных препаратов. В этом случае способность управлять автомобилем или другими механизмами может быть снижена.
Передозировка
Симптомы: выраженная гипотензия, сопровождающаяся тошнотой, рвотой, судорогами, головокружением, сонливостью, спутанностью сознания, олигурией, анурией и нарушениями водно-электролитного баланса.
Лечение: симптоматическое, придание телу горизонтального положения, промывание желудка адсорбентами и сульфатом натрия, внутривенное введение растворов для восполнения дефицита жидкости, коррекция электролитного баланса. В случае необходимости пациента помещают в палату интенсивной терапии. Гемодиализ (следует избегать использования полиакрилонитриловых высокопроточных мембран).
Форма выпуска и упаковка
По 30 таблеток помещают в полипропиленовый контейнер. По 1 контейнеру вместе с инструкцией по применению на государственном и русском языках помещают в картонную коробку.
Условия хранения
Хранить в плотно укупоренном контейнере при температуре не выше 25°С.
Хранить в недоступном для детей месте!
Срок хранения
3 года
Не применять по истечении срока годности.
Условия отпуска из аптек
По рецепту
Саудалық атауы
НолипрелÒ Аргинин
Халықаралық патенттелмеген атауы
Жоқ
Дәрілік түрі
Үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар
Құрамы
Бір таблетканың құрамында
белсенді заттар: 2,5 мг периндоприл аргинині (1,6975 мг периндоприлге баламалы), 0,625 мг индапамид,
қосымша заттар:лактоза моногидраты, магний стеараты, мальтодекстрин, сусыз коллоидты кремнийдің қостотығы, натрий крахмалы гликоляты (А типі),
үлбірлі жабыны: глицерол, гипромеллоза, макрогол 6000, магний стеараты, титанның қостотығы (Е 171).
Сипаттамасы
Ақ түсті қабықпен қапталған, екі жақ беті дөңес, екі жағында сызығы бар ұзынша пішінді таблеткалар.
Фармакотерапиялық тобы
Жүрек-қантамыр жүйесі. Ренин-ангиотензин жүйесіне әсер ететін препараттар.
Басқа препараттармен біріктірілген ангиотензин-өзгертуші фермент (АӨФ) тежегіштері. Диуретиктермен біріктірілген АӨФ тежегіштері. Диуретиктермен біріктірілген периндоприл.
АТХ коды С09ВА04
Фармакологиялық қасиеттері
Фармакокинетикасы
Периндоприл мен индапамидтің фармакокинетикалық қасиеттері, оларды бөлек қолданған кездегімен салыстырғанда, өзгермейді.
Периндоприлмен байланысты:
Сіңуі және биожетімділігі
Периндоприлді ішке қабылдаған кезде тез сіңіріледі, ең жоғары концентрацияға 1 сағат ішінде жетеді. Плазмадағы периндоприлдің жартылай ыдырау кезеңі 1 сағатты құрайды. Тамақ ішу периндоприлдің периндоприлатқа айналуын төмендетеді, демек, оның биожетімділігін де төмендетеді, сондықтан периндоприл аргининді тәулігіне бір рет таңертеңгі тамақ алдында пероральді түрде қабылдау ұсынылады.
Таралуы
Байланыспаған периндоприлаттың таралу көлемі шамамен 0,2 л/кг құрайды. Периндоприлаттың плазма ақуыздарымен байланысуы 20% құрайды, негізінен, ангиотензин-өзгертуші ферментпен байланысады, бірақ ол препарат концентрациясына байланысты болады.
Биотрансформациясы
Периндоприлізашар дәрі болып табылады. Периндоприлдің қабылданған дозасының 27%-ы қан ағысына периндоприлаттың белсенді метаболиті түрінде түседі. Организмде белсенді периндоприлаттан басқа, белсенді емес тағы бес метаболит түзіледі. Периндоприлат плазмада ең жоғары концентрацияға препаратты қабылдағаннан кейін 3-4 сағаттан соң жетеді.
Шығарылуы
Периндоприлат организмнен бүйрек арқылы шығарылады; оның бос фракциясының жартылай шығарылу кезеңі (T1/2) 17 сағатқа жуықты құрайды, бұл стационарлық жағдайға 4 күн ішінде жетуге мүмкіндік береді.
Дозаға байланыстылығы/байланыссыздығы
Периндоприл мен оның плазмадағы экспозициясы арасындағы байланыс дозаға байланысты екенін көрсетті.
Пациенттердің ерекше топтары
Егде жастағы пациенттер:
Периндоприлаттың шығарылуы егде жастағы пациенттерде, сондай-ақ жүрек немесе бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде баяулайды.
Бүйрек жеткіліксіздігі:
Бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерге дозаны таңдауды бүйрек функциясының бұзылу дәрежесін (креатинин клиренсін) ескере отырып жүргізу ұсынылады.
Диализде:
Диализ кезіндегі периндоприлдің клиренсі 70 мл/мин құрайды.
Циррозда:
Периндоприлдің кинетикасы циррозы бар пациенттерде өзгереді: бастапқы молекуланың бауырлық клиренсі екі есе баяулайды. Алайда түзілген периндоприлаттың мөлшері төмендемейді, сондықтан дозаны таңдау қажет емес («Айрықша нұсқаулар» және «Қолдану тәсілі» бөлімдерін қараңыз).
Индапамидпен байланысты:
Сіңірілуі
Индапамид асқазан-ішек жолынан тез және толық сіңеді. Қабылдағаннан кейін шамамен 1 сағаттан соң плазмада Cmax жетеді.
Таралуы
Плазма ақуыздарымен байланысуы 79% құрайды. Препаратты қайталап қабылдау организмде оның жиналып қалуына әкелмейді.
Биотрансформациясы және шығарылуы
T1/2 14 -24 сағатты (орта есеппен 18 сағатты) құрайды. Негізінен, несеппен (дозаның 70%-ы) және нәжіспен (22%) белсенді емес метаболиттер түрінде шығарылады.
Пациенттердің ерекше санаттары
Бүйрек жеткіліксіздігі:
Бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде фармакокинетикасы өзгермейді.
Фармакодинамикасы
НолипрелÒ Аргинин – әсер ету механизмі, гипертензиясы бар пациенттердің жасына қарамай-ақ, жатқан кезде де, сонымен қатар түрегеліп тұрған кезде де диастолалық және систолалық артериялық қысымның дозаға байланысты төмендеуіне әкеледі. Гипотензиялық әсері тәулік бойы сақталады. Артериялық қысымның азаюына тахифилаксиясыз бір айдан аз уақыт ішінде жетеді; емдеуді доғару қабылдауды тоқтату әсерін туындатпайды. Клиникалық сынақтар барысында периндоприлді және индапамидті біріктіріп тағайындау, осы компоненттердің әрқайсысын бөлек қабылдаған кездегімен салыстырғанда, синергиялық гипотензиялық әсерге әкелді.
Периндоприлмен байланысты:
Периндоприл кез келген: жеңіл, орташа және ауыр дәрежедегі гипертензияда тиімді. Жатқан кезде де, түрегеліп тұрған кезде де диастолалық және систолалық артериялық қысым төмендей бастайды. Бір реттік қабылдаудан кейін 4-6 сағаттан соң гипотензиялық әсердің ең жоғары шегі байқалады және ол 24 сағат бойы сақталады. Препаратты қабылдағаннан кейін 24 сағаттан соң ангиотензин түзетін фермент белсенділігінің қалдық тежелуінің жоғары дәрежеде болатыны байқалады - 80%. Емдеуге келетін пациенттерде артериялық қысымының қалыпқа келуіне бір айдан соң қол жеткізіледі және тахифилаксияның дамуынсыз сақталады. Емдеуді тоқтату гипертензияның қалпына келуіне әкелмейді. Периндоприлдің қантамырларды кеңейтетін қасиеттері бар және негізгі артериялық қантамырлардың серпінділігін қалпына келтіреді, резистентті артерияларда гистоморфометриялық өзгерулерді түзетеді және сол жақ қарыншаның гипертрофиясын азайтады. Қажет болғанда, тиазидтік диуретикті қосу аддитивті синергизмге әкеледі. Ангиотензин түзетін фермент тежегішін тиазидтік диуретикпен біріктіріп тағайындау тек бір диуретикті қабылдаған кезде туындайтын гипокалиемия қаупін төмендетеді.
Индапамидпен байланысты:
Индапамид монотерапия түрінде гипотензиялық әсер береді, ол 24 сағат бойы сақталады. Бұл әсер индапамидтің диурездік әсері өте төмен болған кездегі дозаларда көрініс береді.
Индапамидтің гипотензиялық әсерінің тиімділігі оның артериялардың серпінділігін жақсарту, ҚЖШК және артериолдар кедергісін төмендету қабілетіне пропорционалды. Индапамид сол жақ қарыншаның гипертрофиясының азаюына мүмкіндік береді.
Тиазидтік және тиазид тәрізді диуретиктердің дозаларын арттырғанда олардың гипотензиялық тиімділігі ең жоғары шыңына жетеді, ал жағымсыз әсерлері ретінде онан сайын айқындала түседі. Егер емдеу тиімді болмаса, онда дозаны арттырмаған жөн. Бұдан басқа, гипертензиядан зардап шегіп жүрген пациенттерді қысқа мерзімдік, орта мерзімдік және ұзақ емдегенде индапамид:
- липидтердің: триглицеридтердің, ТТЛП холестериннің және ТЖЛП холестериннің метаболизміне ықпалын тигізбейді,
- көмірсулардың метаболизміне, тіпті гипертензиясы бар диабетиктерде де, ықпалын тигізбейді.
Фармакодинамикалық қасиеттерінің ұқсастығын ескерер болсақ, алынған нәтижелер АӨФ басқа тежегіштеріне және ангиотензин II рецепторларының блокаторларына да қатысты.
Демек, АӨФ тежегіштерін және ангиотензин II рецепторларының блокаторларын диабеттік нефропатиясы бар пациенттерде бір мезгілде қолдануға болмайды.
Балаларға қолдану:
Нолипрел®Аргининді балаларға қолдану жөнінде деректер жоқ.
Қолданылуы
- эссенциальді артериялық гипертензияда
Қолдану тәсілі және дозалары
Пероральді қабылдау.
Эссенциальді гипертензия
НолипрелÒ Аргининді күніне 1 таблеткадан, таңертеңгі тамақ алдында қабылдаған дұрыс. Егер артериялық қысым емдеудің 1 айы ішінде төмендемесе, онда дозаны екі еселеу қажет.
Егде жастағы пациенттер:
Егде жастағы пациенттерде плазмадағы креатинин мөлшерінің көрсеткіштері жасын, салмағын және жынысын ескере отырып түзетілуі тиіс. Егде жастағы пациенттерге препаратты бүйрек функциясы қалыпты болған жағдайда тағайындайды, мұндайда АҚ төмендеу дәрежесін бақылаған жөн.
Бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттер:
Бүйректің ауыр жеткіліксіздігі бар (креатинин клиренсі (КК) минутына 30 мл-ден аз) пациенттерге препаратты қолдануға болмайды.
Бүйректің орташа жеткіліксіздігінде (креатинин клиренсі (КК) 30-60 мл/мин) ең жоғары тәуліктік дозасы күніне НолипрелÒ Аргининнің бір таблеткасы.
Емдеу аясында КК ≥ 60 мл/мин пациенттерге қан плазмасындағы креатинин және калий концентрацияларын ұдайы бақылау қажет.
Бауыр функциясы бұзылған пациенттер:
Препаратты бауырдың ауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерге қолдануға болмайды. Бауырдың орташа айқын жеткіліксіздігінде дозаны түзету қажет емес.
Балалар және жасөспірімдер:
НолипрелÒ Аргининді 18 жасқа дейінгі балалар мен жасөспірімдерге, осы жас тобында препаратты қолданудың тиімділігі мен қауіпсіздігі жөнінде деректер жоқ болғандықтан, тағайындамаған жөн.
Жағымсыз әсерлері
Периндоприлді қабылдау ренин-ангиотензивті-альдостерон жүйесінің белсенділігін басады және индапамид әсерінен туындайтын калийдің жоғалуын азайтуға беталысы бар. НолипрелÒ Аргининмен емделіп жүрген пациенттердің 2%-да гипокалиемия (калий деңгейі < 3,4 ммоль/л) байқалады.
Өте жиі кездесетін жағымсыз реакциялар мыналар болып табылады:
- периндоприлмен байланысты: бас айналу, бас ауыру, парестезия, вертиго, көрудің бұзылулары, тиннитус, гипотензия, жөтел, ентігу, іштің ауыруы, іш қату, диарея, дисгевзия, диспепсия, жүректің айнуы, құсу, қышыну, бөртпе, бұлшықет құрысулары және астения.
- индапамидпен байланысты:аллергиялық және демікпелік реакцияларға бейім пациенттерде, негізінен, дерматологиялық сипаттағы жоғары сезімталдық реакциялары және макулопапулезді бөртпе.
Емдеу кезінде туындауы мүмкін жағымсыз реакциялардың жиілігі келесі градация түрінде берілген: өте жиі (>1/10); жиі (>1/100, <1/10); жиі емес (>1/1000, <1/100); сирек (>1/10 000, <1/1000); өте сирек (<1/10 000); жиілігі анықталған жоқ (жиілігін қолда бар деректер бойынша есептеу мүмкін емес).
Жиі
- жоғары сезімталдық реакциялары (аллергиялық және демікпелік реакцияларға бейім пациенттерде, негізінен, дерматологиялық сипаттағы)
- бас айналу, бас ауыру, парестезия, дисгевзия
- көрудің бұзылулары
- вертиго, тиннитус
- гипотензия (және гипотензиямен байланысты әсерлер)
- жөтел, ентігу
- іштің ауыруы, іш қату, диарея, диспепсия, жүректің айнуы, құсу
- қышыну, бөртпе, макулопапулезді бөртпе
- бұлшықет құрысулары
- астения
Жиі емес
- эозинофилия*
- гипогликемия*, гиперкалиемия, емдеуді тоқтатқан кезде қайтымды*, гипонатриемия*
- көңіл-күйдің түсіп кетуі, ұйқының бұзылулары
- ұйқышылдық*, естен тану*
- жүрек қағуының жиілеуі*, тахикардия*
- васкулит*
- бронхтың түйілуі
- ауыздың кеберсуі
- есекжем, ангионевроздық ісіну, пурпура, гипергидроз, жарыққа сезімталдық реакциялары*, пемфигоид*
- артралгия*, миалгия*
- бүйрек жеткіліксіздігі
- эректильді дисфункция
- кеуденің ауыруы*, дімкәстік*, шеткері ісіну*, гипертермия*
- қанда мочевина мөлшерінің жоғарылауы*, қанда креатинин мөлшерінің жоғарылауы*
- құлау*
Сирек
- псориаздың өршуі*
- шаршау
- қанда билирубин мөлшерінің жоғарылауы
- бауыр ферменттері деңгейінің жоғарылауы
Өте сирек
- ринит
- агранулоцитоз, апластикалық анемия, панцитопения, лейкопения, нейтропения, гемолиздік анемия, тромбоцитопения
- гиперкальциемия
- сананың шатасуы
- жоғары қауіп тобындағы пациенттерде өте үлкен гипотензиядан туындаған инсульт
- стенокардия, аритмия (соның ішінде брадикардия, қарыншалық тахикардия, жүрекшелердің фибрилляциясы), миокард инфарктісі, жоғары қауіп тобындағы пациенттерде өте үлкен гипотензиядан туындауы мүмкін
- эозинофильді пневмония
- панкреатит
- гепатит, бауыр функциясының бұзылуы
- көп формалы эритема, уытты эпидермалықнекролиз, Стивенс-Джонсон синдромы
- бүйректің жедел жеткіліксіздігі
- гемоглобин және гематокрит деңгейлерінің төмендеуі
Жиілігі белгісіз
- гипокалиемиямен бірге калий мөлшерінің төмендеуі, ол әсіресе жоғары қауіп төнген тұрғындардың кейбір топтарында елеулі болады
- бауыр жеткіліксіздігі жағдайында бауырлық энцефалопатияның даму ықтималдығы
- миопия, анық көрмеу
- «пируэт» типті қарыншалық тахикардия (өліммен аяқталуы мүмкін)
- бұрыннан бар жедел диссеминацияланған қызыл жегі барысы нашарлауы мүмкін
- қандағы глюкоза деңгейінің жоғарылауы
- қандағы несеп қышқылы деңгейінің жоғарылауы
- электрокардиограммада QT аралығының ұзаруы
* Жиілігі кездейсоқ мәлімдемелерде байқалған жағымсыз құбылыстарға қатысты клиникалық зерттеу нәтижелері бойынша есептелді
Диурезге қарсы Гормонның Талапқа сай емес Сөлініс Синдромы (ДҚГТСС) жағдайлары басқа АӨФ тежегіштерімен хабарланды. ДҚГТСС өте сирек, бірақ болуы мүмкін, АӨФ тежегіштерімен, оның ішінде периндоприлмен де емдеуге байланысты асқынуы ретінде қарастыруға болады.
Қолдануға болмайтын жағдайлар
Периндоприлмен байланысты:
- Белсенді затқа немесе АӨФ кез келген басқа тежегішіне жоғары сезімталдық
- Анамнезде АӨФ тежегішімен емдеуге байланысты ангионевроздық ісіну (Квинке ісінуі)
- Тұқым қуалайтын немесе идиопатиялық ангионевроздық ісіну
- Жүктіліктің екінші және үшінші триместрі
- Қант диабеті бар немесе бүйрек функциясы бұзылған (ШСЖ < 60 мл/мин/1,73 м²) пациенттерде НолипрелÒ Аргининді құрамында алискирен бар препараттармен бір мезгілде қолдану
- Сакубитрилмен/валсартанмен бір мезгілде қолдану
- Қанның теріс зарядталған бетпен жанасуына әкелетін экстракорпоральді емдеу
- Бүйрек артериясының елеулі екі жақты стенозы немесе бір бүйрек жұмыс істеп тұрғандағы артерия стенозы
Индапамидпен байланысты:
- Белсенді затқа немесе кез келген басқа сульфаниламидті препаратқа жоғары сезімталдық
- Бүйректің ауыр жеткіліксіздігі (креатининклиренсі минутына 30 мл-ден төмен)
- Бауырлық энцефалопатия
- Бауырдың ауыр жеткіліксіздігі
- Гипокалиемия
- Әдетте, осы препаратты қабылдауды «пируэт» типті пароксизмальді қарыншалық тахикардияны туындататын аритмияға қарсы емес дәрілермен біріктіру ұсынылмайды
- Лактация кезеңі
Емдеу тәжірибесінің жоқтығымен байланысты, НолипрелÒ Аргининді келесі жағдайларда қолданбаған жөн:
- Диализ жүргізу қажет болатын пациенттерде
- Емделмеген декомпенсацияланған жүрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде
- 18 жасқа дейінгі балалар мен жасөспірімдерде
Дәрілермен өзара әрекеттесуі
Периндоприлмен және индапамидпен байланысты жалпы нұсқаулар:
Ұсынылмайтын біріктірілімдер:
Литий препараттары: литийді және АӨФ тежегіштерін біріктіріп қабылдаған кезде сарысуда литий концентрациясының қайтымды артуы және уыттылық жағдайлары байқалды. Периндоприлді және литийді біріктіріп қабылдау ұсынылмайды, бірақ ол қажет болса, онда қан сарысуындағы литий деңгейіне мұқият мониторинг жүргізу керек.
Аса сақтықты қажет ететін біріктірілімдер:
Баклофен: гипотензиялық әсердің айқындылығын күшейтеді (АҚ деңгейін бақылау және НолипрелÒ Аргининнің дозасын түзету қажет).
Қабынуға қарсы стероидты емес препараттар (ҚҚСП) (тәулігіне ≥ 3г аспиринді қоса.): АӨФ тежегіштерін қабынуға қарсы стероидты емес препараттармен (мысалы, ацетилсалицил қышқылын сызба бойынша және қабынуға қарсы емдеу үшін қажетті дозаларда қабылдау, ЦОГ-2 тежегіштерін қабылдау және іріктелмеген ҚҚСД қабылдау) бір мезгілде қабылдағанда гипотензиялық әсерінің бәсеңдеуі байқалуы мүмкін. АӨФ тежегіштерін және ҚҚСД бір мезгілде пайдалану, бүйректің жедел жеткіліксіздігінің дамуын қоса, бүйрек функциясының нашарлау қаупін арттырады, сондай-ақ калийдің сарысулық деңгейін, әсіресе бұрыннан бүйрек функциясының бұзылуы бар пациенттерде, арттыруы мүмкін. Аталған препараттарды біріктіру әсіресе егде жастағы пациенттерде сақтықпен пайдаланылуы тиіс. Пациенттер сұйықтықты жеткілікті көлемде алуы тиіс; сондай-ақ біріктірілген ем тағайындаған кезде және оны аяқтағаннан кейін мезгіл-мезгіл бүйрек функциясын бақылап отырғаны жөн.
Сақтықты қажет ететін біріктірілімдер:
Имипрамин тәрізді антидепрессанттар (трициклді), нейролептиктер:гипотензиялық әсері күшейеді және ортостаздық гипотензияның даму қаупі ұлғаяды (аддитивті әсері).
Периндоприлмен байланысты:
Клиникалық зерттеу деректері АӨФ тежегіштерін және ангиотензин II рецепторларының блокаторларын немесе алискиренді біріктіріп пайдалану жолымен ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесін (РААЖ) қосарлы блокадалау гипотензия, гиперкалиемия қаупін арттыратынын және бүйрек функциясының төмендеуі сияқты (бүйректің жедел жеткіліксіздігінің дамуын қоса) жағымсыз құбылыстар жиілігінің, РААЖ-ға әсер ететін бір ғана препаратты пайдаланумен салыстырғанда, жоғарылауымен қатар жүретіндігін көрсетті («Қолдануға болмайтын жағдайлар, айрықша нұсқаулар және фармакодинамикалық қасиеттері» бөлімдерін қараңыз).
Гиперкалиемияны туындататын дәрілік препараттар:
Кейбір дәрілік препараттар немесе дәрілік препараттардың емдік топтары: алискирен, калий тұздары, калий жинақтайтын диуретиктер, АӨФ тежегіштері, ангиотензин II рецепторларының блокаторлары, ҚҚСД, гепарин, циклоспорин, такролимус, триметоприм сияқты иммунодепрессанттар гиперкалиемияның дамуы ықтималдылығын арттыруы мүмкін. Осы препараттарды біріктіріп қабылдау гиперкалиемияның даму қаупін арттырады.
Біріктіріп қабылдауға болмайды:
Алискирен: қант диабетінен немесе бүйрек жеткіліксіздігінен зардап шегіп жүрген пациенттерде гиперкалиемияның туындау, бүйрек функциясының нашарлау, жүрек-қантамырлық аурулардың даму және жүрек-қантамырлық аурулардан өлім қаупі ұлғаяды.
Экстракорпоральді емдеу: Қандағы экстракорпоральді айналым әдістерін қолдану диализ немесе гемофильтрация сияқты теріс зарядталған беткеймен, өткізгіштігі жоғары кейбір жарғақшалармен (мысалы, полиакрилонитрильді жарғақшалармен) жанасуына әкеледі және, анафилактоидтық реакциялар қаупі бар болғандықтан, тығыздығы төмен липопротеиндердің аферезімен, декстран сульфатымен бірге қолдануға болмайды. Емдеудің осы түрі қажет болған жағдайда диализдік жарғақшаның басқа типін немесе гипертензияға қарсы дәрілердің басқа класын пайдалануды қарастырған жөн.
Сакубитрил/валсартан: Периндоприлдісакубитрилмен/валсартанмен бір мезгілде қолдануға болмайды, өйткені бір мезгілде неприлизиннің және АӨФ тежелуі ангиоэдеманың пайда болу қаупін жоғарылатуы мүмкін. Сакубитрилді/валсартанды қабылдауды периндоприлмен емделуде соңғы дозасын қабылдағаннан кейін 36 сағатқа дейін бастауға болмайды. Периндоприлмен емдеуді сакубитрилдің/валсартанның соңғы дозасын қабылдағаннан кейін 36 сағатқа дейін бастауға болмайды.
Ұсынылмайтын біріктірілімдер:
Алискирен:қант диабетінен немесе бүйрек жеткіліксіздігінен зардап шегіп жүрген пациенттерден басқасында гиперкалиемияның туындау, бүйрек функциясының нашарлау, жүрек-қантамырлық аурулардың даму және жүрек-қантамырлық аурулардан өлім қаупі ұлғаяды.
АӨФ тежегішімен және ангиотензин рецепторларының блокаторымен біріктіріп емдеу: Әдеби деректерде ауыр атеросклероздық ауруы, жүрек жеткіліксіздігі немесе нысана ағзаны зақымдаған қант диабеті бар пациенттерде АӨФ тежегішімен және ангиотензиндік рецепторлардың блокаторымен біріктіріп емдеу, ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесіне әсер ететін бір ғана препаратты қабылдаумен салыстырғанда, гипотензияның, естен танудың, гиперкалиемияның және бүйрек функциясы нашарлауының (бүйректің жедел жеткіліксіздігін қоса) даму жиілігінің өте жоғары болуымен өзара байланысты екені көрсетілген. Қосарлы блокада (мысалы, АӨФ тежегішін ангиотензин II рецепторлары блокаторларымен біріктіру жолымен) жекелеген жағдайлармен шектелуі және бүйрек функциясына, калий деңгейіне және артериялық қысымға мұқият мониторингпен қатар жүргізілуі тиіс.
Эстрамустин: ангионевроздық ісіну (ангиоісіну) сияқты жағымсыз реакциялар қаупі жоғары.
Кo-тримоксазол (триметоприм/сульфаметоксазол)
Ко-тримоксазолмен (триметоприм/сульфаметоксазол) бір мезгілде қабылдап жүрген пациенттер де гиперкалиемияның жоғары қаупіне ұшырауы мүмкін
Калий жинақтайтын диуретиктер (мысалы, триамтерен, амилорид және т.б.), калий (тұздары): Әсіресе бүйрек жеткіліксіздігімен біріккен (аддитивті гиперкалиемиялық әсер) гиперкалиемия (әлеуетті түрде өліммен аяқталатын).
Периндоприлді осы дәрілік препараттармен біріктіріп қабылдау ұсынылмайды. Егер осы препараттарды қатар қолдану бәрібір қолданылатын болса, онда оларды қабылдаған кезде аса сақтық танытқан және қан сарысуындағы калий мөлшеріне жиі мониторинг жүргізген жөн. Жүрек жеткіліксіздігінде спиронолактонды қолдану жөніндегі ақпаратты «Аса сақтықты қажет ететін біріктірілімдер» бөлімінен қараңыз.
Аса сақтықты қажет ететін біріктірілімдер:
Диабетке қарсы дәрілер (инсулин, пероральді гипогликемиялық препараттар): эпидемиологиялық зерттеулер АӨФ тежегіштерін және диабетке қарсы препараттарды (инсулиндер, пероральді гипогликемиялық препараттар) біріктіріп қабылдау қандағы глюкоза деңгейін төмендету әсерін күшейтіп, гипогликемияның басталу қаупіне әкеліп соғуы мүмкін екенін көрсетті. Осындай оқиғалардың басталуы біріктіріп емдеудің алғашқы апталарында және бүйрек функциясы бұзылған пациенттерде көбірек орын алуы ықтимал.
Калий жинақтамайтын диуретиктер: Диуретиктерді қабылдап жүрген пациенттерде, әсіресе АҚК төмендеген және/немесе тұз тапшылығы бар пациенттерде АӨФ тежегішімен емдеудің бас кезінде артериялық қысымның едәуір төмендеуі байқалуы мүмкін. Гипотензиялық әсердің ықтималдығы диуретиктерді қабылдауды тоқтатумен, төмен дозадағы периндоприлмен емдеуді бастар алдында, кейіннен оны біртіндеп арттырғанда АҚК немесе тұзды пайдаланудың көбеюімен төмендетілуі мүмкін.
Артериялық гипертензияда, егер бұның алдында диуретиктермен емдеу тұз тапшылығын/АҚК төмендеуін туындатса, АӨФ тежегішімен емдеуді бастар алдында диуретик қабылдауды, әрі қарай калий жинақтайтын диуретикті енгізе отырып, тоқтату қажет, немесе АӨФ тежегішін қабылдауды төмен дозадан бастап, кейіннен оны арттыру қажет.
Диуретиктерді қабылдауды қажет ететін жүректің іркілген жеткіліксіздігінде АӨФ тежегішін қабылдауды, мүмкіндігінше, қатар қолданылатын калий жинақтайтын диуретиктің дозасын алдын ала төмендеткеннен кейін, өте төмен дозадан бастаған жөн.
Барлық жағдайларда АӨФ тежегішімен емдеуді бастағаннан кейін алғашқы бірнеше апта ішінде бүйрек функциясына (креатинин деңгейіне) мұқият мониторинг жүргізу қажет.
Калий жинақтайтын диуретиктер (эплеренон, спиронолактон):Эплеренонды немесе спиронолактонды тәулігіне 12,5 мг-ден бастап тәулігіне 50 мг-ге дейінгі дозаларда және АӨФ тежегіштерінің төмен дозаларын қабылдағанда:
Лықсу фракциясы <40% болатын жүректің II-IV класқа жататын (NYHA жіктемесі бойынша) жеткіліксіздігін бұның алдында АӨФ тежегіштерімен және ілмектік диуретиктермен емдегенде, әсіресе препараттардың осы біріктірілімін тағайындау жөніндегі нұсқауларды орындамаған жағдайда, әлеуетті өліммен аяқталатын гиперкалиемияның даму қаупі бар.
Препараттардың осы біріктірілімін тағайындамас бұрын пациентте гиперкалиемияның және бүйрек жеткіліксіздігінің жоқтығына көз жеткізген жөн.
Емдеудің алғашқы айы ішінде аптасына бір рет, ал содан кейін айына бір рет калиемияға және креатинемияға мониторинг жүргізу ұсынылады.
Рацекадотрил: АӨФ тежегіштері (мысалы, периндоприл) ангионевроздық ісінудің туындауына себеп болып табылатыны белгілі. Бұл қауіп оларды рацекадотрилмен (жедел диареяда қолданылатын препаратпен) біріктіріп пайдаланғанда ұлғаяды.
mTOR-тежегіштері (мысалы, сиролимус, эверолимус, темсиролимус): mTOR-тежегіштерімен біріктірілген ем қабылдап жүрген пациенттер ангионевроздық ісінудің пайда болуының жоғары қаупіне ұшырауы мүмкін.
Сақтықты қажет ететін біріктірілімдер:
Гипотензиялық және қантамырларды кеңейтетін препараттар: Осы препараттарды біріктіріп қабылдау периндоприлдің гипотензиялық әсерінің күшеюіне әкелуі мүмкін. Нитроглицеринді және басқа да нитраттарды немесе қантамырларды кеңейтетін басқа да дәрілерді қатар қабылдау артериялық қысымның әрі қарай төмендеуіне әкеліп соғуы мүмкін.
Аллопуринол, цитостатикалық немесе иммунодепрессиялық заттар, жүйелі кортикостероидтар немесе прокаинамид: осы препараттарды АӨФ тежегіштерімен біріктіріп қабылдағанда лейкопения қаупі артады. Жансыздандыратын препараттар: АӨФ тежегіштері жансыздандыратын кейбір заттардың гипотензиялық әсерін күшейтуі мүмкін («Айрықша нұсқауларды» қараңыз).
Глиптиндер (линаглиптин, саксаглиптин, ситаглиптин, вилдаглиптин): АӨФ тежегішін қабылдап жүрген пациенттерде, глиптинді қабылдаумен байланысты IV дипептидилпептидаза белсенділігінің төмендеуі салдарынан, ангионевроздық ісінудің даму қаупі ұлғаяды.
Симпатомиметиктер: Симпатомиметиктер АӨФ тежегіштерінің гипотензиялық әсерін төмендетуі мүмкін.
Алтын: сирек жағдайларда алтынның инъекциялық препараттарымен (натрий ауротиомалаты) және, периндоприлді қоса, АӨФ тежегіштерімен бір мезгілде ем қабылдап жүрген пациенттерде вазомоторлы реакциялар (бетке қан тебу, жүректің айнуы, құсу және гипотензия сияқты симптомдар) пайда болды.
Индапамидпен байланысты:
Аса сақтықты қажет ететін біріктірілімдер:
«Пируэт» типті пароксизмальді қарыншалық тахикардияны туындатуға қабілетті препараттар:гипокалиемияның басталу қаупіне байланысты, индапамидті «пируэт» типті пароксизмальді қарыншалық тахикардияны туындатуға қабілетті, мысалы, аритмияға қарсы IA класының препараттары (хинидин, гидрохинидин, дизопирамид), аритмияға қарсы IІІ класының препараттары (амиодарон, дофетилид, ибутилид, бретилий, соталол), кейбір нейролептиктер (хлорпромазин, циамемазин, левомепромазин, тиоридазин, трифлуоперазин), бензамидтер (амисульприд, сульпирид, сультоприд, тиаприд), бутирофенон туындылары (дроперидол, галоперидол), басқа да нейролептиктер (пимозид) сияқты препараттармен; бепридил, сизаприд, дифеманил, эритромицин в/і, галофантрин, мизоластин, моксифлоксацин, пентамидин, спарфлоксацин, винкамин в/і, метадон, астемизол, терфенадин сияқты басқа да препараттармен біріктіріп қабылдағанда сақтық танытқан жөн. Калий деңгейі төмендеуінің алдын алу және, қажет болған жағдайда, түзету: QT аралығына мониторинг жүргізу керек.
Калий жинақтайтын препараттар: амфотерицин В (вена ішіне), глюкокортикоидтар және минералокортикоидтар (жүйелі енгізу), тетракозактид, стимуляциялайтын іш жүргізгіш дәрілер: калий деңгейінің төмендеу қаупінің күшеюі (аддитивті әсер). Калий мөлшеріне мониторинг және, қажет болса, дозаны түзету; қастауышпен емдеу аса көңіл бөлуді қажет етеді. Стимуляцияламайтын іш жүргізгіш дәрілерді қолданған жөн.
Оймақгүл препараттары: калийдің төмен деңгейі оймақгүлдің уытты әсерін күшейтуі мүмкін. ЭКГ және калий деңгейіне мониторинг жүргізу керек, және қажет боса, емдеуді қайта қарастыру керек.
mTOR-тежегіштері (мысалы, сиролимус, эверолимус, темсиролимус): mTOR-тежегіштерімен біріктіріп ем қабылдап жүрген пациенттер ангионевроздық ісінудің пайда болуының жоғары қаупіне ұшырауы мүмкін.
Аллопуринол: индапамидпен бір мезгілде қабылдау аллопуринолға аса жоғары сезімталдық реакцияларының жиілігін арттыруы мүмкін.
Сақтықты қажет ететін біріктірілімдер:
Калий жинақтайтын диуретиктер (амилорид, спиронолактон, триамтерен): Рациональді біріктірілімдер кейбір пациенттер үшін пайдалы екеніне қарамастан, гипокалиемия немесе гиперкалиемия (әсіресе бүйрек жеткіліксіздігі немесе қант диабеті бар пациенттерде) әлі де көрініс беруі мүмкін. Қан плазмасы және ЭКГ деңгейіне мониторинг жүргізу қажет, және қажет болса, емдеуді қайта қарастыру керек.
Метформин: сүт қышқылды ацидоз метформинді қабылдау аясында, сірә, бүйректің функциональді жеткіліксіздігімен байланысты туындайды, ол әсіресе ілмектік диуретиктердің әсер етуінен болады. Егер плазмадағы креатинин мөлшері еркектерде 15 мг/л-ден (135 мкмоль/л) және әйелдерде 12 мг/л-ден (110 мкмоль/л) асып кетсе, метформинді қолдануға болмайды.
Құрамында йоды бар контрастылы орта:организмнің диурездік препараттарды қабылдаудан туындаған елеулі дегидратациясында, әсіресе құрамында йод бар контрастылы заттарды жоғары дозаларда қолданғанда, бүйректің жедел жеткіліксіздігінің даму қаупі ұлғаяды. Құрамында йоды бар препараттарды қолданар алдында регидратация жүргізген жөн.
Кальций (тұздар): несеппен бірге экскрециялануының төмендеуі нәтижесінде кальций мөлшері артуы мүмкін.
Циклоспорин, такролимус: плазмадағы креатинин деңгейі, тіпті су мен электролиттер мөлшері қалыпты болса да, айналымдағы циклоспорин деңгейінің өзгеруінсіз-ақ жоғарылайды.
Кортикостероидтар, тетракозактид (енгізудің жүйелі жолы):гипотензиялық әсерін азайтады (кортикостероидтардың әсерінен тұздың және судың іркілуі).
Айрықша нұсқаулар
Периндоприлмен және индапамидпен байланысты жалпы нұсқаулар:
НолипрелÒ Аргининнің біріктірілген препаратын төмен дозаларда қабылдағанда, жекелеген компоненттерінің бекітілген төмен дозаларымен салыстырғанда, гипокалиемиядан басқа, препаратқа жағымсыз реакциялардың едәуір төмендеуі байқалған жоқ. Егер пациент жаңа екі гипотензивтік препаратты бір мезгілде қабылдай бастаса, онда идиосинкразиялық реакциялардың басталуының жиілеуі жоққа шығарылмайды. Мұндай қауіпті барынша азайту үшін пациенттің жағдайына мұқият мониторинг жүргізген жөн.
Литий препараттары: периндоприл мен индапамид біріктірілімін литий препараттарымен бір мезгілде қолдану ұсынылмайды («Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі» бөлімін қараңыз).
Периндоприлмен байланысты:
Ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесінің (РААЖ) қосарлы блокадасы:
АӨФ тежегіштерін және ангиотензин II рецепторларының блокаторларын немесе алискиренді бір мезгілде қолданудың гипотензия, гиперкалиемия қаупін арттыратыны және бүйрек функциясын төмендететіні (бүйректің жедел жеткіліксіздігін қоса) айғақталды. Сондықтан АӨФ тежегіштерін және ангиотензин II рецепторларының блокаторларын немесе алискиренді біріктіріп қолдану жолымен РААЖ қосарлы блокадалау ұсынылмайды. Егер қосарлы блокада абсолютті түрде қажет болса, оны тек маманның қадағалауымен ғана және бүйрек функциясына, электролиттер деңгейіне және артериялық қысымға жиі мұқият мониторинг жағдайында ғана жүргізген жөн. Диабеттік нефропатиясы бар пациенттерге АӨФ тежегіштерін және ангиотензин II рецепторларының блокаторларын бір мезгілде тағайындауға болмайды.
Калий жинақтайтын диуретиктер, калий тұздары:
Периндоприлді калий жинақтайтын диуретиктермен немесе калий тұздарымен біріктіріп қабылдау ұсынылмайды.
Нейтропения/агранулоцитоз /тромбоцитопения/анемия:
АӨФ тежегіштерін қабылдап жүрген пациенттерде нейтропения/агранулоцитоздың, тромбоцитопенияның және анемияның дамығаны жөнінде мәлімделді. Бүйрек функциясы қалыпты және басқа да қатар жүретін жағдайлары жоқ пациенттерденейтропения сирек байқалады. Периндоприл қантамырлардың коллагендік аурулары бар пациенттерде, әсіресе бүйрек функцияларының бұзылулары аясында, иммунодепрессанттармен, аллопуринолмен немесе прокаинамидпен емдеген кезде немесе қатар жүретін аталған факторлар біріккенде, аса сақтықпен қолданылуы тиіс. Кейбір пациенттерде күрделі инфекциялар дамыды, олар кейбір жағдайларда антибиотиктермен қарқынды емдеуге әсер бермеді. Периндоприлді мұндай пациенттерге қолданған жағдайда лейкоциттер деңгейін мезгіл-мезгіл бақылау ұсынылады, ал пациенттер инфекцияның дамуының кез келген белгілерін (мысалы, тамақтың ауыруы, қызба) дәрігерге мәлімдеп отыруы керек екенінен хабардар болуы тиіс.
Реноваскулярлы гипертензия
Бүйрек артериясының екі жақты стенозы немесе функциясын атқарып тұрған жалғыз бүйректің бүйрек артериясының стенозы бар пациенттерде АӨФ тежегіштерін қолданған кезде гипотония мен бүйрек жеткіліксіздігі қаупі артады. Бүйрек функциясының бұзылуы сарысу креатининінің аздаған өзгерістері бар, бүйрек артерияларының бір жақты стенозы бар пациенттерде туындауы мүмкін.
Жоғары сезімталдық/ангионевроздық ісіну (Квинке ісінуі)
АӨФ тежегіштерін, соның ішінде периндоприлді қабылдаған кезде, сирек жағдайларда беттің, аяқ-қолдың, еріннің, тілдің, дауыс саңылауының және/немесе көмейдің ангионевроздық ісінуінің дамуы байқалуы мүмкін. Симптомдар пайда болған кезде Нолипрел® Аргинин препаратын қабылдау дереу тоқтатылуы тиіс, ал пациент ісіну белгілері толық жоғалғанға дейін бақылауда болуы тиіс. Егер ісіну тек бет пен ерінде ғана болса, онда оның симптомдарын емдеу үшін антигистаминдік дәрілер қолданылуы мүмкін болса да, оның көріністері әдетте өздігінен қайтады. Көмейдің ісінуімен қатар жүретін ангионевроздық ісіну өліммен аяқталуға әкеліп соғуы мүмкін. Тілдің, дауыс саңылауының немесе көмейдің ісінуі тыныс алу жолдарының обструкциясына әкелуі мүмкін. Мұндай симптомдар пайда болған жағдайда тері астына 1:1000 (0,3 немесе 0,5 мл) сұйылтылған эпинефрин (адреналин) енгізуді бастау керек және/немесе тыныс алу жолдарының өткізгіштігін қамтамасыз ету қажет.
Анамнезі ауырлау қара нәсілді пациенттерде, басқа нәсілділермен салыстырғанда, ангионевроздық ісіну қаупі жоғары болады.
Анамнезінде АӨФ тежегіштерін қабылдаумен байланысты емес Квинке ісінуі байқалған пациенттерде осы топтың препараттарын қабылдаған кезде оның даму қаупі жоғарылауы мүмкін.
Сирек жағдайларда АӨФ тежегіштерімен емдеу аясында ішектің ангионевроздық ісінуі дамиды. Мұндайда пациенттерде бөлек симптом ретінде немесе жүректің айнуымен және құсумен біріккен, кейбір жағдайларда бұның алдында беттің ангионевроздық ісінуінсіз және С-1 эстераза ферментінің белсенділігі қалыпты болғанда іштің ауыруы білінеді. Диагноз құрсақ қуысына компьютерлік томография жүргізу, ультрадыбыстық зерттеулер немесе хирургиялық араласым жәрдемімен анықталады. Симптомдар АӨФ тежегіштерін қабылдауды тоқтатқаннан кейін жоғалады. АӨФ тежегіштерін қабылдап жүрген, іш тұсы ауырып жүрген пациенттерде дифференциальді диагноз жүргізген кезде ішектің ангионевроздық ісінуінің дамуы мүмкін екендігін ескеру қажет.
mTOR-тежегіштерін (мысалы, сиролимус, эверолимус, темсиролимус) біріктіріп қолдану:
Сүтқоректілердің рапамицин нысанасының тежегіштерімен – mTOR-тежегіштерімен (мысалы, сиролимус, эверолимус, темсиролимус) бір мезгілде қабылдау ангионевроздық ісінудің (мысалы, тыныс алу функциясы бұзылатын немесе онсыз тыныс алу жолдарының немесе тілдің ісінуі) қаупін жоғарылатады.
Ангиоэдеманың пайда болу қаупі жоғары болуын ескере отырып, периндоприлді сакубитрилмен/валсартанмен біріктіруге болмайды. Периндоприлмен емдеудің соңғы дозасын қабылдағаннан кейін 36 сағат өтпей сакубитрилді/валсартанді қабылдауды бастауға болмайды. Егер сакубитрилмен/валсартанмен емдеу тоқтатылған болса, онда сакубитрилдің/валсартанның соңғы дозасын қабылдағаннан кейін 36 сағат өтпей периндоприлмен емдеуді бастауға болмайды. Басқа БЭП тежегіштерін (бейтарап эндопептидаз) (мысалы, рацекадотрил) және АКП тежегіштерін бір мезгілде қолдану, сондай-ақ ангиоэдеманың пайда болу қаупін жоғарылатуы мүмкін. Тиісінше, периндоприл қабылдап жүрген пациенттерде (мысалы, рацекадотрил) БЭП тежегіштерімен емдеуді бастамас бұрын пайда және қауіп арақатынасын мұқият анықтап алу керек.
Десенсибилизация жүргізген кездегі анафилактоидтық реакциялар
Жарғақ қанатты жәндіктердің (ара, сона) уымен десенсибилизациялаушы ем жүргізу кезінде АӨФ тежегіштерін қабылдаған науқастарда ұзаққа созылатын, өмірге қауіп төндіретін анафилактоидтық реакциялардың дамығаны жөнінде жекелеген мәлімдемелер бар. АӨФ тежегіштерін ауырлық түсіретін аллергологиялық анамнезі бар немесе аллергиялық реакцияларға бейімділігі бар, десенсибилизация емшарасынан өтіп жүрген науқастарға сақтықпен қолдану қажет. Жарғақ қанатты жәндіктердің уымен иммунотерапия қабылдап жүрген пациенттерге АӨФ тежегішін қолдануға жол бермеген жөн. Дегенмен, анафилактоидтық реакцияларға десенсибилизация емшарасынан кем дегенде 24 сағат бұрын АӨФ тежегішін қабылдауды уақытша тоқтату арқылы жол бермеуге болады.
ТТЛП аферез жүргізген кездегі анафилактоидтық реакциялар
Сирек жағдайларда, АӨФ тежегіштерін қабылдап жүрген пациенттерде, декстран сульфатын пайдалана отырып, ТТЛП аферезін жүргізген кезде өмірге қауіп төндіретін анафилактоидтық реакциялар дамуы мүмкін. Анафилактоидтық реакцияларға жол бермеу үшін аферездің әрбір емшарасы алдында АӨФ тежегішімен емдеуді уақытша тоқтатқан жөн.
Алғашқы гиперальдостеронизм
Алғашқы гиперальдостеронизмі бар пациенттерде әдетте ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесі арқылы гипертензияға қарсы емге клиникалық жауабының жоқтығы байқалады. Осыған байланысты осы пациенттерде осы препараттарды қолдану ұсынылмайды.
Гемодиализ
АӨФ тежегіштерін қабылдап жүрген пациенттерде өткізгіштігі жоғары жарғақшаларды (мысалы, AN69®) пайдаланып, гемодиализ жүргізгенде анафилактоидтық реакциялар білінді. Сондықтан басқа типті жарғақшаны пайдаланған немесе басқа фармакотерапиялық топтың гипотензиялық дәрісін қолданған дұрыс.
Алғашқы гиперальдостеронизм:
Әдетте алғашқы гиперальдостеронизмі бар пациенттердің ренин-ангиотензин- жүйесінің тежелуі арқылы гипертензияға қарсы препараттарға реакциялары болмайды. Осыған байланысты бұл препараттарды қолдану ұсынылмайды.
Жүктілік:
Жүктілік кезінде АӨФ тежегіштерін қабылдауды бастауға болмайды. Егер АӨФ тежегіштерімен үздіксіз емдеу қажет болып табылса, жүкті болғысы келіп жүрген пациенттер жүктілік кезінде қолдану қауіпсіздігі айғақталған гипертензияға қарсы басқа препараттарға ауыстырылуы тиіс. Жүкті екендігі анықталған жағдайда АӨФ тежегіштерімен емдеуді дереу тоқтату және, қажет болса, балама ем жүргізуді бастау керек.
Индапамидпен байланысты:
Бауыр функциясының бұзылулары бар болған жағдайда тиазидтік және тиазид тәрізді диуретиктерді қабылдау бауырлық энцефалопатияның дамуына әкеліп соғуы мүмкін. Мұндай жағдайда Нолипрел®Аргинин препаратын қабылдауды дереу тоқтатқан жөн.
Фотосезімталдық
Тиазидтік және тиазид тәрізді диуретиктерді қабылдау аясында фотосезімталдық реакциясының даму жағдайлары жөнінде мәлімделді. Препаратты қабылдау аясында фотосезімталдық реакциялары дамыған жағдайда емдеуді тоқтатқан жөн. Диуретиктермен емдеуді жалғастыру қажет болғанда тері жабындарын күн сәулесінің немесе жасанды ультракүлгін сәулелердің әсерінен қорғау ұсынылады.
Қабылдаған кездегі сақтандырулар
Периндоприлмен және индапамидпен байланысты жалпы нұсқаулар:
Бүйрек жеткіліксіздігі:
Бүйректің ауыр жеткіліксіздігі бар (креатинин клиренсі < 30 мл/мин) пациенттерді емдеуге қолдануға болмайды. Егер гипертензиядан зардап шегіп жүрген және бүйректің көзге көрінердей зақымданулары жоқ болса, бірақ қанды талдау барысында (бүйректік кешен) бүйрек жеткіліксіздігі анықталған пациентте емдеуді тоқтатқан жөн. Емдеу не төменірек дозаларда, не компоненттердің біреуімен ғана қайта жаңғыртылуы мүмкін. Осы пациенттерді әдеттегідей бақылауға калий және креатинин деңгейіне жиі мониторинг жүргізу қамтылады, алғашқы ретте – емдеудің екі аптасынан кейін, содан соң – емдік тұрақтылық кезеңінде екі айда бір рет. Бүйрек жеткіліксіздігі, негізінен, жүректің жедел жеткіліксіздігі немесе, бүйрек артерияларының стенозын қоса, бүйректің негізгі жеткіліксіздігі бар пациенттерде білінді. Осы препаратты қабылдау әдетте бүйрек артерияларының екі жақты стенозы бар пациенттерге немесе жалғыз бүйрегі бар пациенттерге ұсынылмайды.
Артериялық гипотензия және су-электролиттік теңгерімнің бұзылуы:
Натрий мөлшері төмендегенде, әсіресе бүйрек артерияларының стенозы бар пациенттерде артериялық қысымның кенеттен түсіп кету қаупі бар. Сондықтан іш өту ұстамалары немесе құсу аясында туындауы мүмкін су мен электролиттердің организмде тапшы болуының клиникалық белгілерін анықтау тұрғысында сынамаларды жүйелі түрде жүргізген жөн. Осы пациенттерде плазмадағы электролиттер мөлшеріне ұдайы бақылау жүргізу керек.
Айқын гипотензия жағдайында вена ішіне изотониялық ерітіндіні құю қолданылуы мүмкін.
Өткінші гипотензия емдеуді жалғастыру үшін қарсы көрсетілім болып табылмайды. Қанның қанағаттанарлық көлемі және артериялық қысым қалпына келгеннен кейін емдеу не препараттың төменірек дозасымен, не оның компонентінің біреуімен ғана қайта жаңғыртылуы мүмкін.
Калий мөлшері:
Периндоприлді және индапамидті біріктіру, әсіресе диабеттен зардап шегіп жүрген пациенттерде, немесе бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде гипокалиемияның басталуының алдын ала алмайды. Құрамында диуретик бар кез келген гипотензиялық препаратты қабылдаған кезде плазмадағы калий мөлшеріне ұдайы мониторинг жүргізу керек.
Қосымша заттар
Препараттың қосымша заттарының құрамына лактоза моногидраты кіретіндігін ескеру керек. Тұқым қуалайтын галактоза жақпаушылығы, Лапп лактаза жеткіліксіздігі және глюкозо-галактоза малабсорбциясы бар пациенттерге препаратты тағайындамаған жөн.
Периндоприлмен байланысты:
Жөтел: АӨФ тежегішімен емдеу аясында құрғақ жөтел пайда болуы мүмкін. Жөтел осы топтың препараттарын қабылдау аясында ұзақ сақталады және оларды тоқтатқаннан кейін жойылады. Пациентте құрғақ жөтел пайда болған кезде осы симптомның АӨФ тежегішін қабылдаумен ықтимал байланысы бар екенін ұмытпаған жөн. Егер дәрігер АӨФ тежегішімен емдеу пациентке қажет деп санаса, препаратты қабылдау жалғастырылуы мүмкін.
Балалар және жасөспірімдер:
Балалар мен жасөспірімдерде периндоприлдің монотерапиядағы тиімділігі және жағымдылығы әзірше анықтала қойған жоқ.
Артериялық гипотензиялар және/немесе бүйрек жеткіліксіздігіндегі қауіп (жүректің созылмалы жеткіліксіздігі, су-электролиттік теңгерімнің бұзылулары бар пациенттерде)
Кейбір патологиялық жағдайларда, әсіресе айқын гиповолемияда және қан плазмасындағы электролиттер мөлшері төмендегенде (тұзсыз диета немесе диуретиктерді ұзақ қабылдау аясында), АҚ бастапқыда төмен болған, бүйрек артерияларының стенозы (соның ішінде екі жақты), жүректің созылмалы жеткіліксіздігі немесе ісінулер және асцит орын алатын бауыр циррозы бар пациенттерде РААЖ-нің едәуір белсенділенуі байқалуы мүмкін.
АӨФ тежегіштерін қолдану РААЖ-нің блокадасын туындатады, сондықтан АҚ күрт төмендеуімен және/немесе бүйректің функциональді жеткіліксіздігінің дамығанын айғақтайтын, қан плазмасындағы креатинин концентрациясының жоғарылауымен қатар жүруі мүмкін. Бұл құбылыстар препараттың алғашқы дозасын қабылдаған кезде немесе емдеудің алғашқы екі аптасы ішінде жиі байқалады. Кейде бұл жағдайлар жедел дамиды. Мұндай жағдайларда емдеуді қайта жаңғыртқан кезде периндоприл мен индапамид біріктірілімін көбірек төмен дозада пайдалану және содан кейін дозаны біртіндеп арттыру ұсынылады.
Егде жас
Емдеуді бастар алдында бүйрек функциясына және калий деңгейіне бақылау жүргізген жөн. Кенеттен болатын гипотензияға жол бермеу үшін препараттың бастапқы дозасы, әсіресе сусыздану және электролиттерді жоғалту жағдайында артериялық қысымның төмендеу дәрежесне байланысты түзетіледі.
Атеросклероз
Барлық науқастарда да артериялық гипотензия қаупі бар, алайда жүректің ишемиялық ауруы және ми қан айналымының жеткіліксіздігі бар пациенттерде препаратты қолдана отырып, аса сақтық танытқан жөн. Мұндай пациенттерде емдеуді периндоприл аргинині және индапамид біріктірілімінің төмен дозаларынан бастау керек.
Реноваскулярлық гипертензиясы бар пациенттер
Реноваскулярлық гипертензияны емдеу әдісі реваскуляризация болып табылады. Дегенмен, АӨФ тежегіштерін пайдалану хирургиялық араласымды күтіп жүрген пациенттерде де, сонымен қатар хирургиялық араласымды жүргізу мүмкін емес болған жағдайда да жағымды әсерін тигізеді. Бүйрек артерияларының стенозы диагностикаланған немесе болжанған пациенттерде емдеуді периндоприл және индапамид біріктірілімінің өте төмен дозаларынан бастаған жөн. Кейбір науқастарда бүйректің функциональді жеткіліксіздігі дамуы мүмкін, ол препарат қабылдауды тоқтатқан кезде жойылады.
Жүрек жеткіліксіздігі/жүректің жедел жеткіліксіздігі:
Жүректің айқын жедел жеткіліксіздігі (IVдәрежедегі) бар пациенттерде препаратпен емдеуді төмен дозалардан бастаған және дәрігердің үнемі бақылауымен жүргізген жөн. Артериялық гипертензиясы және коронарлық жеткіліксіздігі бар науқастар бета-блокаторларды қабылдауды тоқтатпауы тиіс: АӨФтежегіштерін бета-блокатормен бірге қолданған жөн.
Қант диабеті
Инсулинге тәуелді қант диабеті бар пациенттерде емдеуді дәрігердің бақылауымен бастаған жөн (гиперкалиемияға кездейсоқ бейімділік).
Ішке қабылдауға арналған гипогликемиялық дәрілерді немесе инсулин қабылдап жүрген пациенттерге Нолипрел® Аргинин препаратын тағайындағанда емдеудің алғашқы айы ішінде қан плазмасындағы глюкоза концентрациясын ұдайы бақылау қажет.
Этникалық айырмашылықтар
Периндоприл, басқа да АӨФ тежегіштері сияқты, сірә, қара нәсілді пациенттерде, басқа нәсіл өкілдерімен салыстырғанда, азырақ айқын гипотензиялық әсер береді. Бұл айырмашылық артериялық гипертензиясы бар қара нәсілді науқастарда ренин белсенділігінің төмендігі себебінен болуы мүмкін.
Хирургиялық араласым/Жалпы анестезия
Жалпы анестезияны қолданып, хирургиялық араласым жасалған науқастарда АӨФ тежегіштерін қолдану, әсіресе гипертензияға қарсы әсері бар, жалпы анестезияға арналған дәрілерді пайдаланғанда, АҚ айқын төмендеуіне әкелуі мүмкін. Ұзақ әсерлі АӨФ тежегіштерін, соның ішінде периндоприлді, қабылдауды хирургиялық операциядан 12 сағат бұрын тоқтату ұсынылады.
Аортальді стеноз / Митральді стеноз/ Гипертрофиялық кардиомиопатия
АӨФ тежегіштері сол жақ қарыншаның шығатын саңылауының обструкциясы бар науқастарға және митральді стенозда сақтықпен тағайындалуы тиіс.
Бауыр жеткіліксіздігі
Сирек жағдайларда АӨФ тежегіштерін қабылдау аясында холестаздық сарғаю туындайды. Осы синдром үдеген кезде кейде өліммен аяқталатын бауырдың фульминантты некрозы дамиды. Осы синдромның даму механизмі айқын емес. АӨФ тежегіштерін қабылдау аясында сарғаю пайда болған кезде дәрігерге қаралған жөн. АӨФ тежегіштерін қабылдау аясында бауыр ферменттері белсенділігі едәуір жоғарылағанда препарат қабылдауды тоқтатқан жөн.
Гиперкалиемия
АӨФ тежегіштерімен, соның ішінде периндоприлмен ем қабылдап жүрген кейбір пациенттерде қан сарысуында калий мөлшерінің жоғарылау жағдайлары білінді. Гиперкалиемияның даму қаупінің факторларына бүйрек жеткіліксіздігі, бүйрек функциясының нашарлауы, жас (> 70 жас), қант диабеті, организмнің сусыздануы сияқты кездейсоқ құбылыстар, жүректің жедел декомпенсациясы, метаболизмдік ацидоз, калий жинақтайтын диуретиктерді (спиронолактон, эплеренон, триамтерен, амилорид және т.б.), калий препараттарын немесе құрамында калий бар тұз алмастырғыштарды бір мезгілде қабылдау, сондай-ақ сарысуда калий деңгейінің жоғарылауын туындататын басқа да дәрілік препараттарды (мысалы, гепариндер, триметоприм/сульфаметоксазол ретінде де белгілі ко-тримоксазол, АӨФ басқа да тежегіштері, ангиотензин-II рецепторларының антагонистері, ацетилсалицил қышқылы ³ 3 г/тәул., ЦОГ-2 тежегіштері және іріктелмеген ҚҚСД, циклоспорин немесе такролимус, триметоприм сияқты иммунодепрессиялық заттар) қабылдау қамтылады. Калий қоспаларын, калий жинақтайтын диуретиктерді және құрамында калий бар тұз алмастырғыштарды әсіресе бауыр функциясы бұзылған пациенттердің қабылдауы сарысудағы калий деңгейінің маңызды түрде артуына әкелуі мүмкін. Гиперкалиемия күрделі, кейде фатальді аритмияны туындатуы мүмкін. Егер жоғарыда көрсетілген препараттарды бір мезгілде тағайындау қажет деп саналса, оларды сақтықпен және қан сарысуындағы калий мөлшеріне жиі мониторинг жасай отырып қолданған жөн («Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі» бөлімін қараңыз).
Индапамидпен байланысты:
Су-электролиттік теңгерім/Қан плазмасындағы натрий иондарының мөлшері
Емдеуді бастағанға дейін натрий мөлшеріне баға беруді жүргізу қажет, әрі қарай мұндай зерттеулер ұдайы жүргізілуі тиіс. Натрий деңгейінің бастапқыда төмендеуі симптомсыз өтуі мүмкін, сондықтан ұдайы бақылау жүргізу қажет. Егде жастағы пациенттерде және бауыр циррозы бар пациенттерде бақылау одан да жиірек жүргізілуі тиіс. Барлық диуретиктер кейде өте күрделі зардаптары бар гипонатриемияға әкеліп соғуы мүмкін. Гиповолемиясы бар гипонатриемия дегидратацияға және ортостаздық гипотензияның дамуына әкелуі мүмкін. Хлор иондарын қатар жоғалту салдарлық компенсаторлы метаболизмдік алкалоздан туындауы мүмкін: осы әсердің туындау жиілігі және дәрежесі мардымсыз.
Қан плазмасындағы калий иондарының мөлшері
Тиазидтік және тиазид тәрізді диуретиктермен емдеу гипокалиемияның даму қаупімен байланысты. Жоғары қауіп тобына жататын пациенттердің келесі санатында: егде жастағы пациенттерде, жүдеген пациенттерде біріктірілген дәрі-дәрмектік ем қабылдап жүрген, бауыр циррозы бар, шеткері ісінулер немесе асциті бар пациенттерде, жүректің ишемиялық ауруы, жүрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде гипокалиемияға (3,4 ммоль/л-ден аз) жол бермеу қажет. Осы пациенттердегі гипокалиемия жүрек гликозидтерінің уытты әсерін күшейтеді және аритмиялардың даму қаупін арттырады.
Жоғары қауіп тобына сондай-ақ QT аралығы ұзарған пациенттер жатады, мұндайда бұл ұзару туа біткен себептерден немесе дәрілік заттардың әсерінен туындағаны маңызды емес. Гипокалиемия, брадикардия сияқты, жүрек ырғағының ауыр бұзылуларының, әсіресе фатальді болуы мүмкін «пируэт» типті аритмияның дамуына мүмкіндік береді. Жоғарыда сипатталған барлық жағдайларда қан плазмасындағы калий иондарының мөлшеріне ұдайы бақылау қажет. Калий иондарының мөлшерін алғаш өлшеуді емдеуді бастағаннан бастап алғашқы апта ішінде жүргізу қажет.
Гипокалиемия байқалған кезде тиісті ем тағайындалуы тиіс.
Қан плазмасындағы кальций иондарының мөлшері
Тиазидтік және тиазид тәрізді диуретиктер кальций иондарының бүйрек арқылы шығарылуын азайтып, қан плазмасындағы кальций мөлшерінің аздап және уақытша жоғарылауына әкелуі мүмкін. Айқын гиперкальциемия бұрын диагностикаланбаған гиперпаратиреоздың салдары болуы мүмкін. Қалқанша без функциясын зерттеу алдында диурездік дәрілерді қабылдауды тоқтата тұрған жөн.
Қан плазмасындағы глюкоза концентрациясы
Қант диабеті, әсіресе гипокалиемиясы бар пациенттерде қандағы глюкоза концентрациясын бақылау қажет.
Несеп қышқылы
Емдеу аясында қан плазмасындағы несеп қышқылының концентрациясы жоғары пациенттерде подагра ұстамаларының жиілігі артуы мүмкін.
Бүйрек функциясы және диуретиктер:
Тиазидтік және тиазид тәрізді диуретиктер бүйрек функциясы қалыпты немесе аздап бұзылған пациенттерде ғана толық шамада тиімді (ересек пациенттерде қан плазмасындағы креатинин концентрациясы 2,5 мг/дл-ден немесе 220 мкмоль/л-ден төмен). КК-ні егде жастағы пациенттерде жасын, дене салмағын және жынысын ескере отырып, Кокрофт формуласы бойынша есептейді:
(140 - жасы) х дене салмағы
Clcr = ----------------------------------------------------------
0,814 х қан плазмасындағы креатинин деңгейі
мұнда: жасы жылмен берілген,
дене салмағы - килограммен,
плазмадағыкреатинин деңгейі– мкмоль/л.
Формула егде жастағы пациентке есептелген, әйелге бейімдеу үшін нәтижені0,85-ке көбейткен жөн.
Диуретиктермен емдеудің басында науқастарда гиповолемия және гипонатриемияға байланысты, шумақтық сүзілу жылдамдығының уақытша төмендегені және қан плазмасында мочевина мен креатинин концентрацияларының жоғарылағаны байқалуы мүмкін. Бұл бүйректің транзиторлық функциональді жеткіліксіздігі бүйрек функциясы өзгермеген пациенттер үшін қауіпті емес, алайда бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде оның айқындылығы күшеюі мүмкін.
Спортшылар:
Индапамид допинг-бақылау жүргізгенде оң реакция беруі мүмкін.
Жедел миопия және салдарлық жабықбұрышты глаукома:
Сульфаниламидтер немесе сульфонамид туындылары идиосинкразияны туындатуы мүмкін, бұл транзиторлық миопияға және жедел жабық бұрышты глаукомаға әкеледі. Емделмеген жедел жабықбұрышты глаукома көрудің перманентті жоғалуына әкеп соғуы мүмкін. Алғашқы емделу препаратты мүмкін болғанынша препаратты қолдануды тезірек тоқтатудан тұрады. Егер көзішілік қысым бақыланбайтын болса, шұғыл түрде дәрі-дәрмектік немесе хирургиялық ем жүргізуді қарастыру қажет етілуі мүмкін. Жедел жабықбұрышты глаукоманың даму қаупінің факторларына сульфонамидтерге немесе пенициллинге аллергия тарихы қамтылуы мүмкін.
Жүктілік және емшек емізу кезеңінде қолдану
Жүктілікке және лактацияға осы біріктірілген препараттың жекелеген компоненттерінің ықпалын ескере отырып, жүктіліктің алғашқы триместрінде НолипрелÒ Аргининді қабылдау ұсынылмайды. Емшек емізу кезеңінде НолипрелÒ Аргининді қабылдауға болмайды. Сондықтан ана үшін осы емді қолданудың маңыздылығына байланысты не емшек емізуді тоқтату, не НолипрелÒ Аргининді қабылдауды тоқтату жөнінде шешім қабылдаған жөн.
Жүктілік:
Периндоприлмен байланысты:
Жүктіліктің алғашқы триместрінде АӨФ тежегіштерін қабылдамау ұсынылады. Жүктіліктің екінші және үшінші триместрінде АӨФ тежегіштерін қабылдауға болмайды. Жүктіліктің алғашқы триместрінде АӨФ тежегіштерін қабылдағаннан кейін тератогендік кемістіктердің даму қаупіне қатысты эпидемиологиялық деректер дәлелсіз; ал сол кездегі қауіп дәрежесінің біршама ұлғаюын жоққа шығару мүмкін емес. Егер АӨФ тежегіштерімен үздіксіз емдеу қажет деп саналса, жүктілікті жоспарлап жүрген пациенттер жүктілік кезінде қолдану қауіпсіздігі дәлелденген антигипертензиялық басқа препараттарға ауыстырылуы тиіс. Жүктілік анықталған кезде АӨФ тежегіштерімен емдеуді дереу тоқтату және, қажет болса, баламалы ем жүргізу керек.
Адамда екінші және үшінші триместрлерде АӨФ тежегіштерімен емдеудің фетоуытты (бүйрек функциясының нашарлауы, олигогидрамнион, бассүйек оссификациясының кідіруі) болып табылатыны және жаңа туған нәрестеге уытты әсерін тигізуі мүмкін (бүйрек жеткіліксіздігі, гипотензия, гиперкалиемия) екені айғақталды.
Жүктіліктің екінші триместрінен бастап АӨФ тежегіштерін қабылдаған жағдайда бүйрек функциясына және бассүйектің қалыптасуына ультрадыбыстық бақылауды жүзеге асыру ұсынылады. Аналары АӨФ тежегіштерін қабылдаған балалар гипотензияға қатысты мұқият бақылануы тиіс.
Индапамидпен байланысты:
Жүкті әйелдерде индапамидті қолдану жөнінде деректер жоқ немесе шектеулі (жүктілік нәтижелері 300-ден аз). Жүктіліктің үшінші триместрінде тиазидтерді ұзақ қабылдауанада плазма көлемінің азаюына, сондай-ақ жатырлық-плаценталық қан ағынының төмендеуіне әкелуі мүмкін, бұл өз кезегінде фето-плацентарлықишемияны және өсудіңкідіруін ушықтыруы мүмкін.
Сақтық шарасы ретінде жүктілік кезеңінде индапамидті пайдалануға жол бермеген жөн.
Лактация кезеңі
Емшек емізу кезеңінде НолипрелÒ Аргининді қолдануға болмайды.
Периндоприлмен байланысты:
Емшек емізу кезеңінде периндоприлді қолдану жөнінде деректер жоқ болғандықтан, осы кезеңде периндоприлді қолдану ұсынылмайды және емшек емізу кезінде, әсіресе жаңа туған нәрестелерді немесе шала туған нәрестелерді қоректендірген кезде қолдану қауіпсіздігі дәлелденген басқа препараттарды қолданған дұрыс.
Индапамидпен байланысты:
Ана сүтіне индапамидтің және оның метаболиттерінің енуі жөнінде ақпарат жеткіліксіз. Сульфонамид туындыларына жоғары сезімталдық және гипокалиемия туындауы мүмкін. Жаңа туған нәрестерлер/сәбилер үшін қауіпті жоққа шығару мүмкін емес. Индапамид тиазидтік диуретиктермен тығыз өзара байланысты, ол емшек емізу кезінде лактацияның төмендеуіне немесе басылуына әкеледі.
Емшек емізген кезде индапамидті қолдануға болмайды.
Фертильділік
Периндоприл және индапамид үшін ортақ
Адамда фертильділікке ешқандай да ықпалы күтілмейді.
Дәрілік заттың автокөлікті және қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне ықпал ету ерекшеліктері
Нолипрел® Аргинин препаратының құрамына кіретін заттардың әсеріпсихомоторлы реакциялардың бұзылуына әкелмейді. Алайда, әсіресе емнің бас кезінде немесе жүргізіліп жатқан емге басқа гипотензиялық препараттарды қосқан кезде кейбір адамдарда АҚ төмендеуіне жауап ретінде алуан түрлі жекелеген реакциялар дамуы мүмкін. Мұндай жағдайда автомобильді немесе басқа да механизмдерді басқару қабілеті төмендеуі мүмкін.
Артық дозалануы
Симптомдары: жүректің айнуымен, құсумен, құрысулармен, бас айналумен, ұйқышылдықпен, сананың шатасуымен, олигуриямен, ануриямен және су-электролиттік теңгерімнің бұзылуымен қатар жүретін айқын гипотензия.
Емі: симптоматикалық, науқасты жатқызу, асқазанды адсорбенттермен және натрий сульфатымен шаю, сұйықтық тапшылығының орнын толтыру үшін вена ішіне ерітінділер құю, электролиттік теңгерімді түзету. Қажет болған жағдайда пациентті қарқынды емдеу палатасына жатқызады. Гемодиализ (полиакрилонитрилді өткізгіштігі жоғары жарғақшаларды пайдалануға жол бермеген жөн).
Шығарылу түрі және қаптамасы
Полипропиленді контейнерге 30 таблеткадан салынған. 1 контейнер қолдану жөніндегі мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапқа салынған.
Сақтау шарттары
Тығыздап жабылған контейнерде, 25°С-ден аспайтын температурада сақтау керек.
Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!
Сақтау мерзімі
3 жыл
Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды.
Дәріханалардан босатылу шарттары
Рецепт арқылы