Натрия тиосульфат, 30%, р-р д/ин. №10, 10 мл, пачка картонная, UZGERMED PHARM
Торговое название
Натрия тиосульфат
Международное непатентованное название
Нет
Лекарственная форма
Раствор для инъекций 30 %, 10 мл
Состав
10 мл раствора содержит:
активные вещество: натрия тиосульфат – 3000 мг;
вспомогательные вещества: натрия гидрокарбонат – 200 мг, вода для инъекций – до 10 мл.
Описание
Прозрачный бесцветный раствор
Фармакотерапевтическая группа
Прочие препараты. Другие терапевтические продукты. Антидоты. Натрия тиосульфат.
Код АТХ V03AВ06
Фармакологические свойства
Фармакокинетика.
Фармакокинетика
Абсорбция
Тиосульфат натрия, принимаемый перорально, абсорбируется несистемно. Внутривенная инъекция тиосульфата натрия 100%-биодоступна. Распределение
Тиосульфат натрия быстро распространяется во внеклеточной жидкости после внутривенного введения. Объем распределения тиосульфата натрия составляет 150 мл / кг.
Биотрансформация и элиминация
Большая часть тиосульфата окисляется до сульфата или включается в эндогенные соединения серы; небольшая часть выделяется из почек. Приблизительно 20-50% экзогенно-вводимого тиосульфата удаляется в неизмененном состоянии через почки. После внутривенной инъекции 1 г тиосульфата натрия его период полувыведения в сыворотке крови составлял приблизительно 20 минут. Однако после внутривенной инъекции значительно более высокой дозы тиосульфата натрия (150 мг / кг, то есть 9 г на 60 кг массы тела) у нормальных здоровых мужчин, указанный период полувыведения составлял 182 минуты.
Фармакодинамика
Высокие дозы цианида могут привести к смерти в течение нескольких минут из-за ингибирования цитохромоксидазы, что приводит к остановке клеточного дыхания. В частности, цианид быстро связывается с цитохромом а3, компонентом комплекса оксидазы цитохрома с митохондриями. Ингибирование цитохрома а3 тормозит использование клетки кислородом и приводит к анаэробному метаболизму, в результате чего образуется лактат, клеточная гипоксия и метаболический ацидоз. При массивном остром отравлении цианидом механизм токсичности может также включать и другие ферментные системы. Синергия, возникающая в результате лечения отравления цианидом комбинацией нитрита натрия и тиосульфата натрия, является результатом различий в их первичных механизмах действия в качестве противоядия при отравлении цианидом.
Нитрит натрия, как полагают, оказывает терапевтический эффект путем его взаимодействия с гемоглобином с образованием метгемоглобина (окисленной формы гемоглобина, неспособной к переносу кислорода, но обладающей высоким сходством с цианидом). Цианид предпочтительно связывается с метгемоглобином над цитохромом а3, образуя нетоксичный цианометрический гемолиз. Метгамоглобин вытесняет цианид из цитохромоксидазы, что позволяет возобновить аэробный метаболизм. Химическая реакция заключается в следующем:
NaNO2 + гемоглобин → Meтгемоглобин
HCN + Meтгемоглобин → цианометгемоглобин
Вазодилатация также участвует, по крайней мере, в какой-то части терапевтического эффекта нитрита натрия. Было высказано предположение, что метагемобинемия, индуцированная нитритом натрия, может быть более эффективной против отравления цианидом, чем сопоставимые уровни метгемоглобинемии, вызванные другими окислителями. Кроме того, нитрит натрия, по-видимому, сохраняет некоторую эффективность даже тогда, когда образование метгемоглобина ингибируется метиленовым синим.
Тиосульфат натрия
Основной путь эндогенной детоксикации цианидом заключается в ферментативной трансфурации к тиоцианату (SCN-), который относительно нетоксичный и легко выводится с мочой. Предполагается, что тиосульфат натрия служит донором серы в реакции, катализируемой ферментами роданезы, тем самым усиливая эндогенную детоксикацию цианида в следующей химической реакции:
Роданеза Na2S2O3 + CN- → SCN- + Na2SO3
Показания к применению
- отравление соединениями цианида,которые считаются опасными для жизни
В случае, когда диагноз отравления цианидом, потенциально опасный для жизни пациента неясен, то риск, связанный с назначением тиосульфата натрия, следует тщательно взвешивать с потенциальными преимуществами, особенно если пациент не находится в критическом состоянии.
Способ применения и дозы
Для внутривенного использования.
Только для однократного использования!
Взрослым
Вводить 50 мл тиосульфата натрия (скорость 5 мл / мин) сразу же после внутривенного введения 10 мл нитрита натрия (скорость 2,5-5 мл / мин). Использование у пожилых ≥ 65 лет
Для пожилых пациентов специальной корректировки дозы не требуется.Использование в педиатрии
Тиосульфат натрия по 1 мл / кг (250 мг / кг или приблизительно 30-40 мл / м2) со скоростью 2,5-5 мл / мин (доза не должна превышать 50 мл общей дозы тиосульфата натрия) вводить внутривенно сразу после внутривенного введения нитрита натрия по 0,2 мл / кг (6 мг / кг или 6-8 мл / м2) со скоростью 2,5-5 мл / мин (доза не должна превышать 10 мл).
При повторном появлении признаков отравления, лечение необходимо повторить, используя половину первоначальной дозы нитрита натрия и тиосульфата натрия. У взрослых и детей с наличием в анамнезе анемии рекомендуется снизить дозу нитрита натрия пропорционально концентрации гемоглобина (см. раздел «Особые указания»).
Способ применения
Комплексное лечение острой цианидной интоксикации требует поддержки всех жизненно важных функций организма. Во многих случаях данная терапия является достаточной и не требует применения специальных антидотов, особенно у пациентов, находящихся в сознании и без признаков тяжелой отравления. Введение нитрита натрия с последующим назначением тиосульфата натрия следует рассматривать, как дополнение к поддерживающему лечению (вентиляция дыхательных путей, циркуляция кровообращения). Поддерживающую терапию, включая оксигенотерапию, не следует откладывать до введения нитрита натрия и тиосульфата натрия. Раствор нитрита натрия и тиосульфата натрия вводят путем медленной внутривенной инъекции, как только установлен диагноз острого отравления цианидом опасного для жизни. Сначала следует вводить нитрит натрия, затем немедленно следует ввести тиосульфат натрия. Необходимо контролировать артериальное давление во время инфузии, как у взрослых, так и у детей. При выявлении значительной гипотонии скорость инфузии следует уменьшить. Все парентеральные лекарственные препараты перед каждым введением должны проверяться визуально на наличие твердых частиц и изменение цвета раствора.
Тиосульфат натрия несовместим с гидроксикобаламином, эти препараты нельзя вводить одновременно через одну и ту же внутривенную линию. Нет сообщений о химической несовместимости тиосульфата натрия и нитрита натрия при последовательном введении через одну и ту же внутривенную линию.
Побочные действия
Никаких контролируемых клинических испытаний для систематической оценки профиля побочных эффектов тиосульфата натрия не проводилось. В медицинской литературе имеются сообщения о следующих побочных эффектах, связанных с введением тиосульфата натрия:
(в связи с тем, что данные побочные явления выявлены не при контролируемых исследованиях или непрерывном мониторинге побочных явлений, то точно частоту их возникновения оценить не представляется возможным).
Сердечные и сосудистые расстройства
- гипотония
Нарушения нервной системы
- головная боль, дезориентация
Желудочно-кишечные расстройства
- тошнота*, рвота *
Расстройства крови и лимфатической системы
- удлинение времени кровотечения *
Общие расстройства и изменения в месте введения инъекций
- соленый вкус во рту, ощущение тепла по всему телу*
*Описание отдельных побочных реакций
Тошнота и рвота
При быстром введении концентрированных или несвеже приготовленных растворов, а также при введении больших доз тиосульфата натрия отмечена более высокая частота тошноты и рвоты.
Удлинение времени кровотечения
В группе из 11 человек одна внутривенная инфузия 50 мл 50% тиосульфата натрия была связана с увеличением времени свертывания через 1-3 дня после введения. Никаких существенных изменений по другим гематологическим параметрам не выявлено.
Противопоказания- гиперчувствительность к активному веществу или компонентам, входящим в состав препарата
Лекарственные взаимодействия
Исследования по лекарственному взаимодействию не проводились. Возможно взаимодействие с гидроксокобаламином. Нельзя допускать контакта натрия тиосульфата с нитратами, перманганатом калия.
Особые указания
Натрия тиосульфат может содержать следовые примеси сульфита натрия. Присутствие следового количества сульфитов в этом продукте не должно препятствовать приему препарата при лечении крайне тяжелых состояний, даже если у пациента имеется повышенная чувствительность к сульфидным соединениям.
Применение при беременности и в период лактации
Беременность
Данных об использовании тиосульфата натрия у беременных женщин нет или носят ограниченное количество (менее 300 случаев беременности). Исследования на животных не указывают на прямое или косвенное вредное воздействие в отношении репродуктивной токсичности. В качестве меры предосторожности предпочтительно избегать использования тиосульфата натрия во время беременности.
Период лактации
Неизвестно выделяется ли нитрит натрия или тиосульфат натрия в материнское молоко. Невозможно исключить риск для ребенка при акте сосания, поэтому грудное вскармливание следует прекратить во время лечения тиосульфатом натрия.
Фертильность
Нет данных о рождаемости после использования тиосульфата натрия у животных.
Особенности влияния лекарственного средства на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами
Не влияет
Передозировка
Существует ограниченная информация о воздействии больших доз тиосульфата натрия. Пероральное введение 3 г тиосульфата натрия в день в течение 1-2 недель приводило к уменьшению концентрации кислорода в воздухе до 75%, что вызвано смещением кривой диссоциации кислородного гемоглобина вправо, однако через 1 неделю после прекращения введения тиосульфата натрия данные показатели возвращались к исходным кислородным значениям. Однократное внутривенное введение 20 мл 10% тиосульфата натрия не влияло на насыщение кислородом.
Форма выпуска и упаковка
По 10 мл препарата помещают в ампулы из стекла. По 5 ампул помещают в контурную ячейковую упаковку из пленки поливинилхлоридной, и закрывается фольгой алюминиевой или только в контурную ячейковую упаковку из пленки поливинилхлоридной. По 2 контурные ячейковые упаковки вместе с инструкцией по медицинскому применению на государственном и русском языках и скарификатором ампульным помещают в пачку из картона. При использовании ампул с кольцом излома, допускается упаковка ампул без скарификатора ампульного.
Условия хранения
Хранить в защищенном от света месте, при температуре не выше 25 0С.
Хранить в недоступном для детей месте!
Не замораживать!
Срок хранения
2 года
Не применять по истечении срока годности.
Условия отпуска из аптек
По рецепту
Торговое название
Натрий тиосульфаты
Халықаралық патенттелмеген атауы
Жоқ
Дәрілік түрі
Инъекцияға арналған ерітінді 30 %, 10 мл
Құрамы
1 мл ерітіндінің құрамында:
белсенді зат: натрий тиосульфаты – 3000 мг;
қосымша заттар: натрий гидрокарбонаты – 200 мг, инъекцияға арналған су – 10 мл-ге дейін.
Сипаттамасы
Мөлдір түссіз ерітінді
Фармакотерапиялық тобы
Басқа да препараттар. Емдік басқа өнімдер. Антидоттар. Натрий тиосульфаты.
АТХ коды V03AВ06
Фармакологиялық қасиеттері
Фармакокинетикасы
Абсорбциясы
Пероральді қабылданатын натрий тиосульфаты жүйелі түрде сіңірілмейді. Натрий тиосульфатының вена ішіне инъекциясы 100%-биожетімді. Таралуы
Натрий тиосульфаты вена ішіне енгізгеннен кейін жасушадан тыс сұйықтыққа жылдам таралады. Натрий тиосульфатының таралу көлемі 150 мл / кг құрайды.
Биотрансформациясы және элиминациясы
Тиосульфаттың үлкен бөлігі сульфатқа дейін тотығады немесе күкірттің эндогендік қосылыстарына қосылады; аздаған бөлігі бүйректен бөлініп шығады. Шамамен 20-50% экзогенді-енгізілетін тиосульфат бүйрек арқылы өзгермеген күйде жойылады. 1 г натрий тиосульфатын вена ішіне инъекциялаудан кейін оның қан сарысуындағы жартылай шығарылу кезеңі шамамен 20 минутты құрады. Алайда вена ішіне инъекциялаудан кейін натрий тиосульфатының едәуір жоғарырақ дозасы (150 мг/кг, яғни, дене салмағының 60 кг-на 9 г) қалыпты дені сау еркектерде аталған жартылай шығарылу кезеңі 182 минутты құрады.
Фармакодинамикасы
Цианидтің жоғарғы дозалары цитохромоксидазаның тежелуіне байланысты бірнеше минут ішінде өлімге әкелуі мүмкін, бұл жасушалық тыныс алудың тоқтауына әкеледі. Атап айтқанда, цианид а3 цитохроммен, митохондриялары бар цитохром оксидазасы кешенінің компонентімен жылдам байланысады. А3 цитохромының тежелуі жасушаның оттегімен пайдаланылуын тежейді және анаэробты метаболизмге әкеледі, осының нәтижесінде лактат, жасушалық гипоксия және метаболизмдік ацидоз түзіледі. Цианидпен массивті жедел уланған кезде уыттылық механизміне басқа да ферменттік жүйелер кіруі мүмкін. Цианидпен улануды натрий нитритінің және натрий тиосульфатының біріктірілімімен емдеудің нәтижесінде туындаған синергия цианидпен улану кезіндегі у қайтарғы ретіндегі олардың бастапқы әсер ету механизмдерінің айырмашылығының нәтижесі болып табылады.
Натрий нитриті, оның метгемоглобин (оттегін тасымалдауға қабілетсіз, бірақ цианидке өте ұқсас гемоглобиннің тотыққан формасы) түзу арқылы гемоглобинмен өзара әрекеттесуі жолымен емдік әсер көрсетеді деп болжанады. Цианид уытты емес цианометрлік гемолиз түзе отырып, а3 цитохромға қарағанда метгемоглобинмен артығырақ байланысады. Метгамоглобин цианидті цитохромоксидазадан ығыстырады, бұл аэробты метаболизмді жаңартуға мүмкіндік береді. Химиялық реакциясы төмендегідей:
NaNO2 + гемоглобин → Meтгемоглобин
HCN + Meтгемоглобин → цианометгемоглобин
Вазодилатация да, натрий нитритінің емдік әсерінің, жоқ дегенде қандай да бір бөлігіне қатысады. Натрий нитритімен индукцияланған метагемобинемия басқа тотықтырғыштар туындатқан метгемоглобинемияның салыстырмалы деңгейлеріне қарағанда цианидпен улануға қарсы тиімдірек болуы мүмкін деген болжам бар. Одан өзге, натрий нитриті метгемоглобиннің түзілуі көк метиленмен тежелген кезде де кейбір тиімділігін сақтайтын көрінеді.
Натрий тиосульфаты
Цианидпен эндогенді детоксикацияланудың негізгі жолы салыстырмалы түрде уытты емес және несеппен жеңіл шығарылатын тиоцианатқа (SCN-) қатысты ферментативтік трансфурация. Натрий тиосульфаты роданеза ферменттерімен катализацияланатын реакцияда күкірттің доноры ретінде қызмет ететіні болжамдалады, осылайша келесі химиялық реакцияда цианидтің эндогенді детоксикациясын күшейтеді:
Роданеза Na2S2O3 + CN- → SCN- + Na2SO3
Қолданылуы
- өмір үшін қауіпті саналатын цианид қосылыстарымен улану
Пациент өмірі үшін аса қауіпті цианидпен улану диагнозы анық емес жағдайда натрий тиосульфатын тағайындаумен байланысты қауіпті, әсіресе, егер пациент критикалық жағдайда болмаса потенциалды басымдықтармен мұқият таразылау керек.
Қолдану тәсілі және дозалары
Вена ішіне пайдалану үшін.
Тек бір рет пайдалану үшін!
Ересектерге
10 мл натрий нитритін (жылдамдығы 2,5-5 мл/мин) вена ішіне енгізгеннен кейін бірден 50 мл натрий тиосульфатын (жылдамдығы 5 мл/мин) енгізеді. Егде жастағыларда пайдалану ≥ 65 жас
Егде жастағы пациенттер үшін дозаны арнайы түзету керек емес. Педиатрияда қолданылуы
Натрий тиосульфаты 1 мл / кг-ден (250 мг / кг немесе шамамен 30-40 мл / м2) 2,5-5 мл / мин жылдамдықпен (доза натрий тиосульфатының жалпы дозасының 50 мл аспауы тиіс) натрий нитритын 0,2 мл-ден / кг (6 мг / кг немесе 6-8 мл / м2) 2,5-5 мл / мин жылдамдықпен (доза 10 мл аспауы тиіс) вена ішіне енгізгеннен кейін бірден вена ішіне енгізеді.
Улану белгілері қайта пайда болғанда натрий нитриті мен натрий тиосульфатының бастапқы дозасының жартысын пайдаланып емді қайталау қажет. Анамнезінде анемиясы болған ересектер мен балаларда гемоглобин концентрациясына пропорционалды түрде натрий нитритінің дозасын төмендету ұсынылады («Айрықша нұсқаулар» бөл.қар.).
Қолдану тәсілі
Жедел цианидтік уыттануды кешенді емдеу организмнің барлық өмірлік маңызды функцияларын демеуді талап етеді. Көптеген жағдайларда аталған терапия жеткілікті болып табылады және арнайы антидоттарды қолдануды керек етпейді, әсіресе есі сақталған және ауыр улану белгілері жоқ пациенттерде. Артынша натрий тиосульфатын тағайындаумен натрий нитритін енгізуді демеуші емге (тыныс алу жолдарын вентиляциялау, қан айналымын циркуляциялау) қосымша ретінде қарастыру керек. Оксигенотерапияны қоса, демеуші емді натрий нитритін және натрий тиосульфатын енгізгенге дейін шегермеген жөн. Натрий нитритінің және натрий тиосульфатының ерітіндісі өмірге қауіп төндіретін жедел цианидпен улану диагнозы анықталғанда бірден баяу венаішілік инъекция арқылы енгізіледі. Алдымен натрий нитритін енгізу керек, сосын дереу натрий тиосульфатын енгізу керек. Инфузия уақытында ересектерде де, балаларда да артериялық қысымды бақылау қажет. Елеулі гипотония анықталғанда инфузия жылдамдығын азайту керек. Барлық парентеральді дәрілік препараттар әрбір енгізу алдында қатты бөлшектердің болуына және ерітінді түсінің өзгеруіне қатысты визуалды түрде тексерілуі тиіс.
Натрий тиосульфаты гидроксикобаламинмен үйлеспейді, бұл препараттарды бір ғана венаішілік линия арқылы бір уақытта енгізуге болмайды. Бір ғана венаішілік линия арқылы кезегімен енгізгенде натрий тиосульфаты мен натрий нитритінің химиялық үйлесімділігі туралы хабарламалар жоқ.
Жағымсыз әсерлер
Натрий тиосульфатының жағымсыз әсерлер бейінін жүйелі бағалау үшін ешқандай бақыланатын клиникалық сынақтар жүргізілмеді. Медициналық әдебиетте натрий тиосульфатын енгізумен байланысты келесі жағымсыз әсерлер туралы хабарламалар бар:
(бұл жағымсыз құбылыстар бақыланатын зерттеулерде немесе жағымсыз құбылыстарды үздіксіз мониторингілеу кезінде анықталмағанына байланысты олардың туындау жиілігін дәл бағалау мүмкін болмай отыр).
Жүрек және қантамыр бұзылыстары
- гипотония
Жүйке жүйесінің бұзылыстары
- бас ауыруы, бағдардан адасу
Асқазан-ішек бұзылыстары
- жүрек айнуы*, құсу*
Қан және лимфа жүйесінің бұзылыстары
- қан кету уақытының ұзаруы *
Жалпы бұзылыстар және инъекция енгізген жердегі өзгерістер
- ауыздың тұз татуы, бүкіл денеде жылылық сезіну*
*Жекелеген жағымсыз реакцияларды сипаттау
Жүрек айнуы және құсу
Концентрацияланған немесе жаңа дайындалмаған ерітінділерді жылдам енгізгенде, сондай-ақ натрий тиосульфатының үлкен дозаларын енгізгенде жүрек айнуы мен құсудың жоғарғы жиілігі байқалған.
Қан кету уақытының ұзаруы
11 адамнан тұратын топта 50 мл 50% натрий тиосульфатының бір венаішілік инфузиясы енгізуден кейін 1-3 күннен соң ұю уақытының ұлғаюымен байланысты болды. Басқа гематологиялық параметрлер бойынша ешқандай елеулі өзгерістер анықталмады.
Қолдануға болмайтын жағдайлар- белсенді затқа немесе препарат құрамына кіретін компоненттерге аса жоғары сезімталдық
Дәрілермен өзара әрекеттесуі
Дәрілермен өзара әрекеттесуі бойынша зерттеулер жүргізілмеді. Гидроксокобаламинмен өзара әрекеттесуі ықтимал. Натрий тиосульфатының нитраттармен, калий перманганатымен қосылуына жол беруге болмайды.
Айрықша нұсқаулар
Натрий тиосульфатының құрамында натрий сульфитінің іздік қоспалары болуы мүмкін. Бұл өнімде сульфиттердің іздік мөлшерінің болуы, тіпті, егер пациентте сульфидтік қосылыстарға жоғары сезімталдық болса да аса ауыр жағдайларды емдеу кезінде препаратты қабылдауға кедергі келтірмеуі тиіс.
Жүктілік және лактация кезінде қолдану
Жүктілік
Натрий тиосульфатын жүкті әйелдерде пайдалану туралы деректер жоқ немесе мөлшері шектеулі (жүктіліктің 300 жағдайынан кем). Жануарларға жасалған зерттеулер репродуктивтік уыттылыққа қатысты тікелей немесе жанама кері әсер ететінін көрсетпеді. Сақтық шарасы ретінде натрий тиосульфатын жүктілік кезінде пайдаланудан аулақ болған дұрыс.
Лактация кезеңі
Натрий нитриті немесе натрий тиосульфаты ана сүтімен бөліне ме, белгісіз. Ему кезінде балаға төнетін қауіпті жоққа шығару мүмкін емес, сондықтан натрий тиосульфатымен емделу уақытында емшек емізуді тоқтату керек.
Фертильділігі
Натрий тиосульфатын қолданғаннан кейін жануарлардағы төлдеу туралы деректер жоқ.
Дәрілік заттың көлікті немесе қауіпті механизмдерді басқару қабілетіне ықпал ету ерекшеліктері
Ықпал етпейді
Артық дозалануы
Натрий тиосульфатының үлкен дозаларының әсері туралы шектеулі ақпарат бар. 1-2 апта бойы күніне 3 г натрий тиосульфатын пероральді енгізу ауадағы оттегі концентрациясының 75%-ға азаюына әкелді, бұл оттегі гемоглобинінің қисық диссоциациясының оңға жылжуынан туындаған, алайда натрий тиосульфатын енгізуді тоқтатқаннан кейін 1 аптадан соң бұл көрсеткіштер бастапқы оттегі мәндеріне оралған. 20 мл 10% натрий тиосульфатын бір рет вена ішіне енгізу оттегімен қанығуға ықпал етпеді.
Шығарылу түрі және қаптамасы
10 мл шыны ампулаларда. 5 ампуладан поливинилхлоридті үлбірден және алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамаға салынады.
2 пішінді ұяшықты қаптамадан медициналық қолдану жөнінде мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен және ампулалық скарификатормен бірге картон қорапшаға салынады.
Сындыру сақинасы бар ампулаларды пайдаланғанда ампулаларды ампулалық скарификаторсыз қаптауға жол беріледі.
Сақтау шарттары
Жарықтан қорғалған жерде, 25°C-ден аспайтын температурада сақтау керек.
Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!
Сақтау мерзімі
2 жыл
Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды.
Дәріханадан босатылу шарттары
Рецепт арқылы