г. AptekaOnline
Каталог

Налгезин, 275 мг, таблетки №10, пачка из картона

Действующее вещество :
Напроксен натрия
Дозировка:
275 мг
Рецептурный отпуск:
По рецепту
Срок хранения:
5 лет
Цена от 960
Добавлено в корзину:
Наличие в аптеках
Характеристика
Описание
Генерик
Да
Дата регистрации
2018-02-08
Действующее вещество
Напроксен натрия
Дозировка
275 мг
Единица упаковки
шт.
Код товара
00-00002135
Лекарственная форма
Таблетки, покрытые пленочной оболочкой
Описание упаковки
№10
Регистрационный номер
РК-ЛС-5№009798
Рецептурный отпуск
По рецепту
Срок хранения
5 лет
Торговое название
Налгезин
Упаковка
Пачка из картона
Форма выпуска
По 10 таблеток в контурной ячейковой упаковке. По 1, 2 контурных ячейковых упаковок в пачке из картона.
Инструкция
Выбор языка RU KZ

Торговое название

Налгезин®

  Международное непатентованное название

Напроксен

 

Лекарственная форма

Таблетки, покрытые пленочной оболочкой, 275 мг

 

Состав

1 таблетка содержит

активное вещество - напроксен натрия 275 мг

(эквивалентно напроксену 251 мг),

вспомогательные вещества: повидон, целлюллоза микрокристаллическая, тальк, магния стеарат, вода очищенная,

пленочная оболочка:  Опадрай YS-1-4215(состоит из индигокармина алюминиевого лака (E132), титана диоксида (E171), гипромеллозы и макрогола

 

Описание

Таблетки овальной формы, слегка двояковыпуклые, покрытые пленочной оболочкой голубого цвета

 

Фармакотерапевтическая группа

Противовоспалительные и противоревматические препараты. Нестероидные противовоспалительные препараты. Пропионовой кислоты производные. Напроксен.

Код АТХ М01АЕ02

 

Фармакологические свойства

Фармакокинетика

Всасывание

После перорального приема, напроксен натрия гидролизуется в кислоте желудочного сока. Микрочастицы напроксена высвобождаются и быстро растворяются в тонком кишечнике. Это приводит к ускоренному и полному поглощению напроксена, поэтому эффективная для анальгетического действия концентрация в плазме крови достигается уже через 15 -20 мин. После приема одной дозы напроксена натрия, пик концентрации в плазме крови достигается в течение 1-2 часов, а после одной дозы напроксена - в течении 2-4 ч, в зависимости от наполненности желудка.  Степень абсорбции существенно не зависит ни от продуктов питания, ни от большинства антацидов. Равновесная концентрация достигается после 5 доз, то есть в течение 2 - 3 дней. Плазменные уровни напроксена пропорционально увеличиваются при дозах до 500 мг. При больших дозах, они менее пропорциональны; из-за насыщенности белков плазмы, связывающих напроксен, клиренс креатинина также увеличивается.

Распределение

При обычной дозе концентрация напроксена в плазме крови находится в диапазоне от 23 мг/л до 49 мг/л. При концентрациях до 50 мг/л, 99% напроксена связывается с белками плазмы. При высоких концентрациях количество несвязанного активного вещества увеличивается и при концентрации 473 мг/л составляет 2,4%. Из-за экстенсивного связывания белков плазмы, объем распределения невелик и составляет лишь 0,9 л/кг массы тела.

Метаболизм и выведение

Около 70% активного вещества выделяется в неизменном виде, 60% связывается с глюкуроновой кислотой или другими конъюгатами. Остальные 30% напроксена выводятся в виде неактивного метаболита 6-диметил-напроксена.

Приблизительно 95% напроксена выводится с мочой и 5% с фекалиями. Период полураспада не зависит от дозы и концентрации в плазме крови и составляет 12–15ч, что позволяет достичь устойчивого состояния в течение 3 дней после начала терапии в режиме приема дважды в день.Клиренс креатинина зависит от концентрации напроксена в плазме крови, вероятно, из-за увеличения несвязанных частиц активного вещества при более высоких концентрациях напроксена в плазме крови.

Метаболизм у детей аналогичен метаболизму у взрослых.

Хроническая  алкогольная болезнь печени снижает общую концентрацию напроксена в плазме, но концентрация несвязанного напроксена увеличивается.

У пожилых людей концентрация свободного напроксена в плазме увеличивается, хотя общая концентрация в плазме остается неизменной.

 

 

Фармакодинамика

Налгезин® является нестероидным противовоспалительным препаратом. Он обладает противовоспалительными, обезболивающими и жаропонижающими свойствами. Основным механизмом действия является ингибирование цикло-оксигеназы - фермента, который участвует в образовании простагландинов. Как следствие, уровень простагландина в различных жидкостях организма и в тканях снижается.

Как и другие нестероидные противовоспалительные препараты, напроксен может вызвать желудочно-кишечные микрокровотечения и эндоскопически подтвержденные повреждения пищеварительного тракта. Было установлено, что напроксен вызывает меньше повреждений, чем ацетилсалициловая кислота и индометацин, и больше, чем дифлунизал, этодолак, набуметон и сулиндак.

Как и другие нестероидные противовоспалительные препараты, напроксен также ингибирует агрегацию тромбоцитов, но при применении в терапевтических дозах он оказывает незначительное влияние на время кровотечения. Напроксен не влияет на функцию здоровых почек, только о нескольких нежелательных эффектах сообщалось у пациентов с почечной или сердечной недостаточностью.

Напроксен не усиливает урикозурического действия.

 

Показания к применению

-       ревматоидный артрит

-       остеоартрит(дегенеративный артрит)

-       анкилозирующий спондилит

-       острая подагра

-       острые нарушения опорно-двигательного аппарата

-       дисменорея

 

Способ применения и дозы

Взрослые

Ревматоидный артрит, остеоартрит и анкилозирующий спондилоартрит

От 550 мг до 1100 мг, разделенные на 2 приема с 12-часовым интервалом или как альтернатива - однократно.

Острая подагра

Начальная доза составляет 825 мг, затем 275 мг каждые 8 часов до прекращения приступа.

Острые нарушения опорно-двигательного аппарата и дисменорея

Первоначальная доза  550 мг, затем, при необходимости, дозу снижают до  275 мг с интервалом 6-8 ч, с максимальной суточной дозой после первого дня приема 1375 мг.

Нагрузочная доза

При разовом приеме утром или вечером рекомендуется нагрузочная 825 мг или 1100 мг в день во время острой фазы в следующих случаях:

a)     у пациентов с сильной ночной болью или утренней скованностью

b)    у пациентов, начинающих терапию напроксеном после перехода от высокой дозы другого противоревматического соединения

c)     при остеоартрозе, где преобладающим симптомом является боль

Пожилые

Установлено, что хотя общая концентрация напроксена в плазме не меняется, несвязанная часть  напроксена в плазме у пожилых людей увеличивается. Последствия этого открытия на дозирование напроксена неизвестны. Как и с другими препаратами, используемыми у пожилых людей, необходимо  использовать самую низкую эффективную дозу и для самой возможной короткой продолжительности, поскольку появление побочных эффектов у пожилых людей более высока. Пациенту следует регулярно контролировать желудочно-кишечное кровотечение во время терапии НПВП.  Эффект уменьшения элиминации у пожилых людей смотрите в разделе «Особые указания».

Дети

Налгезин® не рекомендуется для применения у детей и подростков до 18 лет (См.раздел «Противопоказания»).

Почечная и печеночная недостаточность

У пациентов с почечной или печеночной недостаточностью рекомендуются низкие дозы препарата. Напроксен противопоказан пациентам с исходным клиренсом креатинина менее 20 мл/мин, поскольку у пациентов с тяжелой почечной недостаточностью или находящихся на диализе наблюдалось накопление метаболитов напроксена.

Лечение следует пересматривать через регулярные промежутки времени и прекращать лечение, если не наблюдается никакой пользы или возникает непереносимость.

Способ применения

Для орального применения. Принимать желательно во время  или после еды.

 

Побочные действия

После приема НПВП возможны побочные действия, такие как головокружение, сонливость, усталость и нарушения зрения. При возникновении таких влияний, пациентам не следует управлять транспортным средством или работать с механизмами.

Побочные действия, которые зарегистрированы с НПВП и напроксеном, классифицированы по классам систем органов со следующей частотой: часто (≥ 1/100 < 1/10), нечасто (≥ 1/1000 < 1/100),  редко (≥ 1/10 000 < 1/1000),  очень редко (< 1/10 000),  частота неизвестна (невозможно оценить по имеющимся данным).

Нарушения со стороны крови и лимфатической системы

редко: гемолитическая анемия

очень редко: гранулоцитопения, тромбоцитопения, агранулоцитоз

частота неизвестна: апластическая анемия, нейтропения

Нарушения со стороны имунной системы

редко: аллергические реакции и реакции гиперчувствительности, анафилаксия

Нарушения со стороны обмена веществ и питания

редко: гиперкалиемия

Нарушения со стороны психики

нечасто: депрессия, когнитивная дисфункция, бессонница, потеря концентрации, нарушение сна 

частота неизвестна: галлюцинации.

Нарушения со стороны нервной системы:

часто: спутанность сознания, головокружение, сонливость, головная боль,

редко: судороги, асептический менингит*

частота неизвестна: головокружение, парестезия, дискомфорт, обострение болезни Паркинсона

Нарушения со стороны зрения

часто: визуальные нарушения

частота неизвестна: оптический неврит, папиллоэдема

Нарушения со стороны слуха и равновесия

часто: звон в ушах

редко: нарушения слуха

Нарушения со стороны сердца

нечасто: учащенное сердцебиение

частота неизвестна: сердечная недостаточность

Нарушения со сторону сосудов

редко: васкулит

очень редко: артериальные тромботические явления ( инфаркт миокарда или инсульт)

Нарушения со стороны дыхательных путей, грудной клетки и средостения

редко: обострение астмы, эозинофильная пневмония

частота неизвестна: бронхоспазм, одышка, ринит, отек легких

Нарушения со стороны желудочно-кишечного тракта

очень редко: панкреатит

частота неизвестна: пептическая язва, перфорация или желудочно-кишечное кровотечение**, тошнота, рвота, диарея, метеоризм, запор, диспепсия, боль в животе, мелена, гематомезис, язвенный стоматит, обострение колита и болезни Крона, гастрит

Нарушения со стороны печени и желчевыводящих путей:

редко: гепатит (иногда с летальным исходом), желтуха

частота неизвестна: нарушения функции печени.

Нарушения   со стороны кожи и подкожных тканей

часто: сыпь, зуд, гемморагическая сыпь

нечасто: крапивница, повышенная светочувствительность

редко: алопеция, псевдопорфирия

очень редко: мультиформная эритема, синдром Стивенса-Джонсона, токсический эпидермальный некролиз, буллезный эпидермолиз

частота неизвестна: ангиоэдема, эпидермальный некролиз, эксфолиативные и буллезные дерматоза, красный плоский лишай 

Нарушения со стороны костно-мышечной системы и соединительной ткани

редко: миалгия, мышечная слабость.

Нарушения со стороны почек и мочевыделительной системы

очень редко: гломерулонефрит, гематурия, интерстициальный нефрит, нефротический синдром, почечный папиллярный некроз

частота неизвестна: почечная недостаточность, нефропатия, повышенный креатинин сыворотки

Нарушения со стороны репродуктивной системы и молочных желез

частота неизвестна: женское бесплодие.

Общие нарушения и нарушения в месте введения

часто: усталость

частота неизвестна: легкие периферические отеки, гипертермия

*особенно у пациентов с существующими аутоиммунными заболеваниями, такими как системная красная волчанка, смешанная болезнь соединительной ткани, с такими симптомами, как головная боль со скованностью мышц шеи, тошнота, рвота, лихорадка и дезориентация.

** иногда может привести к летальному исходу, особенно у пожилых людей (см. раздел «Особые указания»).

Клинические испытания и эпидемиологические данные свидетельствуют о том, что применение некоторых НПВП (особенно при высоких дозах и при длительном лечении) может быть связано с повышенным риском развития артериальных тромбозов (например, инфаркт миокарда или инсульт (см. раздел «Особые указания»)).

Сообщения о подозреваемых побочных действиях

Важное значение имеет сообщения о подозрениях на побочные действия после регистрации лекарственного препарата. Это позволяет продолжать мониторинг соотношения пользы/рисков лекарственного препарата. Специалистам в области здравоохранения предлагается сообщать о любых подозрениях на побочные действия, заполнив «желтую карту», по контактам, указанным в конце инструкции.

 

Противопоказания

- гиперчувствительность к напроксену натрия, напроксену или к любым компонентам препаратам. Поскольку существует потенциал для кросс-чувствительных реакций, напроксен не следует назначать пациентам, у которых аспирин или другие нестероидные противовоспалительные/болеутоляющие препараты вызывают синдром астмы, ринита, полипов носа или крапивницы. Эти реакции могут быть фатальными. Сообщается о тяжелых анафилактических реакциях на напроксен у таких пациентов

-  наличие в анамнезе бронхоспазма, бронхиальной астмы, полипов носа, ринита, крапивницы, анафилактических или анафилактоидных реакций, связанных с ацетилсалициловой кислотой или другими нестероидными противовоспалительными препаратами (НПВП)

-  тяжелая печеночная, почечнаяили сердечная недостаточность

-  третий триместр беременности

-  язвенная болезнь желудка и (или) двенадцатиперстной кишки в фазе обострения или в анамнезе, желудочно-кишечное кровотечение (два или более отдельных эпизодов подтвержденной язвы или кровотечения), желудочно-кишечное кровотечение в анамнезе, связанное с предыдущим лечением НПВП

-  детский и подростковый возраст до 18 лет (в связи с содержанием красителя Е132)

 

Лекарственные взаимодействия

Так как напроксен почти полностью связывается с белками плазмы, при одновременном приеме с гидантоином, антикоагулянтами или производными сульфонилмочевины следует соблюдать осторожность и тщательно контролировать симптомы передозировки этими препаратами.

Пациенты, одновременно получающие напроксен и гидантоин, сульфонамид или сульфонилмочевину, должны находиться по наблюдением для корректировки дозы, если это необходимо. Не наблюдалось никаких взаимодействий напроксена с антикоагулянтами или сульфонилмочевинами, но рекомендуется соблюдать осторожность, так как взаимодействие было замечено с другими нестероидными препаратами этого класса.

При одновременном приеме НПВП, включая напроксен, с препаратами литияувеличивается концентрация лития в плазме вследствие ингибирования почечного клиренса лития, что приводит к снижению выведения лития. Рекомендуется контролировать уровень лития перед лечением, в процессе лечения и после прекращения приема напроксена.

Напроксен снижает гипотензивный эффект антигипертензивных препаратов. Одновременное применение напроксена с бета-блокаторами может приводить к снижению их гипотензивного действия, повысить риск почечной недостаточности, связанной с применением ингибиторов ангиотензин-конвертирующего фермента (АКФ) или антагонистов рецепторов ангиотензина II, особенно у пациентов с ранее существовавшей нарушенной почечной функцией.

С пробенецидом - увеличивается период полувыведения напроксена, что приводит к увеличению конецентрации напроксена в плазме.

Напроксен уменьшает канальцевую секрецию метотрексата, в связи с чем возрастает риск развития его токсических эффектов.

Сообщается, что натрийуретический эффект фуросемида ингибируется некоторыми препаратами этого класса.

НПВП могут усиливать сердечную недостаточность, снизить скорость клубочковой фильтрации и повышать уровень сердечных гликозидов в плазме.

С циклоспорином, с другими НПВП, повышается риск развития почечной недостаточности, особенно у пациентов, принимающих ингибиторы АКФ.

НПВП не следует использовать в течение 8-12 дней после введения мифепристона, так как это может привести с снижению эффективности мифепристона.

Как и все НПВП, следует проявлять осторожность при совместном введении с кортикостероидами из-за повышенного риска развития желудочно-кишечного кровотечения или язвы.

НПВП могут снижать эффективность диуретиков и гипотензивных лекарственных средств. Риск острой почечной недостаточности, которая, как правило, обратима, выше у пациентов с нарушенной функцией почек (например, обезвоженные больные или пожилые пациенты), при комбинировании с антагонистами рецепторов ангиотензина II с НПВП. Необходимо соблюдать осторожность при таких случаях, особенно у пожилых людей. Пациентам при необходимости проводится гидратация и должно быть уделено внимание мониторингу почечной функции после начала сопутствующей терапии и, периодически, в процессе лечения. Диуретики могут повышать нефротоксичность НПВП.

Считается небезопасным одновременное применение НПВП в сочетании с антикоагулянтами (такими как варфарин или гепарин), за исключением возможности непосредственного медицинского наблюдения, поскольку НПВП могут усилить действие антикоагулянтов.

НПВП могут повысить риск судорог, связанных с хинолоновыми антибиотиками.Пациенты, принимающие НПВП и хинолоны имеют повышенный риск развития судорог.

Антитромбоцитарные средства и селективные ингибиторы обратного захвата серотонина (СИОЗС) повышают риск желудочно-кишечного кровотечения.

Такролимусможет увеличивать нефротоксичность НПВП.

Зидовудинповышает риск гематологической токсичности. Существуют доказательства повышенного риска гемаартрозов и гематомы у ВИЧ (+) больных гемофилией, получающих одновременно лечение зидовудином и ибупрофеном.

Одновременное применение бисфосфонатов и НПВП может повысить риск повреждения слизистой желудка.

Одновременное применение с антацидами или колестирамином задерживает всасывание напроксена, но не влияет на степень воздействия. Напроксен следует принимать, по крайней мере, за один час до или четыре-шесть часов спустя после применения колестирамина.

 

Особые указания

Побочные действия  могут быть минимизированы при использовании самой низкой эффективной дозы в течение наикратчайшего возможного периода, необходимого для контроля симптомов.

Сердечно-сосудистые и цереброваскулярные нарушения

Необходима осторожность (консультация с врачом) у пациентов с гипертонией и/или с застойной сердечной недостаточностью легкой и средней степени в анамнезе. Такие симптомы, как задержка жидкости, гипертензия и отеки, о которых сообщались при лечении другими неселективными НПВП, могут привести к развитию сердечно - сосудистых и цереброваскулярных нарушений.

Предполагается, что использование коксиба и некоторых НПВП (особенно в высоких дозах и при длительном лечении) может быть связано с небольшим увеличением риска артериального тромбоза (например, риск развития инфаркта миокарда или инсульта). Хотя данные показывают, что использование напроксена (1000 мг в сутки) может быть связано с  более низким риском, полностью  риск исключить нельзя. Следует оценить все риски перед назначением напроксенапациентам с неконтролируемой артериальной гипертензией, застойной сердечной недостаточностью, установленной ишемической болезнью сердца, заболеванием периферических артерий, и/или цереброваскулярными заболеваниями. Особое внимание должно быть уделено до начала долгосрочного лечения пациентам с факторами риска развития сердечно-сосудистой патологии (например, артериальная гипертензия, гиперлипидемия, сахарный диабет, курение).

Желудочно-кишечные кровотечения, язвы и перфорации

Имеются сообщения о желудочно-кишечных кровотечениях, язвах или перфорациях, которые могут быть смертельными, связанных с применением НПВП, в любое время  в период лечения, с или без предупреждающих симптомов или при наличии в анамнезе серьезных желудочно-кишечных кровотечений.

Риск желудочно-кишечных кровотечений, язв или перфораций увеличивается при повышении дозы НПВП у пациентов с язвенной болезнью в анамнезе, особенно если были осложнения, сопровождающиеся кровотечением или перфорацией язвы, а также у пожилых. Эти пациенты должны начинать лечение с минимальной эффективной дозы.

Для этой группы пациентов, а также для пациентов, нуждающихся в сопутствующей терапии аспирином в низких дозах, или другими препаратами, увеличивающими риск желудочно-кишечных нарушений возможно использование комбинированной терапии с защищающими препаратами (например, мизопростолом или ингибитором протоновой помпы).

Пациенты, имеющие в анамнезе желудочно-кишечные заболевания, особенно пожилые, должны сообщать о любых необычных абдоминальных симптомах (особенно о желудочно-кишечных кровотечениях) и особенно на начальных этапах лечения. Следует соблюдать осторожность у пациентов, получающих одновременное лечение с препаратами, увеличивающими риск развития язвы или кровотечения, такими как оральные кортикостероиды, антикоагулянты (как варфарин), селективные ингибиторы обратного захвата серотонина или с антитромбоцитарными средствами (как ацетилсалициловая кислота).

При возникновении желудочно-кишечных кровотечений или язв у пациентов, получающих Налгезин®, лечение должно быть прекращено.

НПВП следует назначать с осторожностью пациентам с желудочно-кишечными заболеваниями в анамнезе (неспецифический язвенный колит, болезнь Крона), поскольку их состояние может усугубиться.

Сердечно-сосудистые, почечные и печеночные нарушения

Применение НПВП может привести к дозозависимому снижению синтеза простагландинов и ускорить развитие почечной недостаточности. Пациенты с наибольшим риском этой реакции - пациенты с нарушениями функции почек, сердечной недостаточностью, дисфункцией печени, а также принимающие диуретики и пожилые пациенты. У таких пациентов необходимо контролировать почечную функцию (см. раздел «Противопоказания»).

Нарушенная функция почек

Напроксен следует использовать с большой осторожностью у пациентов с нарушением функции почек, так как он в значительной степени (95%) выводится путем клубочковой фильтрации; у таких пациентов необходим мониторинг сывороточного креатинина и/или клиренс креатинина; также  пациенты должны получать адекватный объем жидкости.

Напроксен не рекомендуется для применения у пациентов, имеющих базовый клиренс креатинина менее 20 мл/мин.

У некоторых пациентов с нарушенным почечным кровотоком из-за снижения внеклеточного объема, цирроза печени, ограничения натрия, застойной сердечной недостаточности и ранее существовавших почечных заболеваний, необходимо оценивать функцию почек до начала и в период лечения напроксеном. Пожилые пациенты с риском нарушения функции почек, а также пациенты, находящиеся на лечении диуретиками также попадают в эту категорию. Следует рассматривать уменьшение суточной дозы, чтобы избежать возможность чрезмерного накопления метаболитов напроксена у данной категории пациентов.

Нарушенная функция печени

Хроническая алкогольная болезнь печени и другие формы цирроза приводят к снижению общей концентрации напроксена в плазме, но концентрация в плазме несвязанного напроксена повышается. Механизм этого явления для дозирования напроксена неизвестен, но предпочтительно использовать самую низкую эффективную дозу. Препарат должен быть использован с осторожностью у пациентов с нарушенной функцией печени в анамнезе.

У пожилых пациентов частота развития побочных реакций НПВП выше, особенно желудочно-кишечные кровотечения и перфорации, которые могут привести к летальному исходу.

Нарушения дыхательной системы

Необходимо проявлять осторожность при назначении пациентам с бронхиальной астмой, в том числе и в анамнезе, или аллергической реакцией на пыль, поскольку НПВП могут вызвать бронхоспазм.

СКВ и смешанная болезнь соединительной ткани

У пациентов с системной красной волчанкой (СКВ) и смешанными нарушениями соединительной ткани может быть повышен риск асептического менингита (см. раздел «Побочные действия»).

Дерматологические нарушения

Имеются очень редкие сообщения о серьезных кожных реакциях (некоторые со смертельным исходом) в связи с использованием НПВП, включающих эксфолиативный дерматит, синдром Стивенса-Джонсона и токсичный эпидермальный некролиз. Пациенты, как представляется, подвергаются наибольшему риску развития этих реакций в начале терапии, большинство случаев, первые признаки их появляются в течение первого месяца лечения. Прием Налгезина должен быть прекращен при первом появлении кожной сыпи, поражении слизистой или любого другого симптома гиперчувствительности.

Нарушения женской фертильности

Использование напроксена может ухудшить женскую фертильность и не рекомендуется женщинам, пытающимся забеременеть. У женщин,

которые испытывают трудности с зачатием или которые проходят обследование на бесплодие, необходимо прекратить прием напроксена.

Анафилактические (анафилактоидные) реакции

Анафилактоидные реакции, такие как анафилаксия, могут привести к летальному исходу.

Напроксен, как и другие НПВП, уменьшает агрегацию тромбоцитов и продлевает время коагуляции. Этот эффект следует учитывать при определении времени коагуляции. Пациентов с нарушениями коагуляции или принимающие терапию препаратами, которые влияют на гемостаз, следует тщательно наблюдать при назначении напроксена. 

Пациенты, проходящие полный курс антикоагулянтной терапии (например, гепарином или варфарином), могут подвергаться повышенному риску кровотечения при одновременном назначении напроксена. Поэтому необходимо взвесить пользу и эти риски. 

У нескольких пациентов, принимавших напроксен, наблюдался слабый периферический отек. Хотя сообщений об удержании натрия нет, возможно, что пациенты с сомнительной или нарушенной функцией могут подвергаться большему риску при приеме напроксена.

Стероиды

Если в процессе лечения требуется уменьшение или отмена стероида, то дозу необходимо уменьшать медленно и пациенты должны находиться под тщательным контролем на предмет развития возможных побочных действий, в том числе надпочечниковой недостаточности и обострения симптомов артрита

Влияние на зрение

Исследования не показали офтальмологических изменений, связанных с применением напроксена. В редких случаях, неблагоприятные расстройства глаз, включая папиллит, ретробульбарный неврит и отек диска зрительного нерва, были зарегистрированы у пользователей НПВП, включая напроксен, хотя причинно-следственная связь не установлена; и, соответственно, пациенты, у которых обнаруживаются нарушения в глазах во время лечения с напроксен содержащими препаратами, должны пройти офтальмологическое

Комбинация  с другими НПВП

Комбинирование напроксенсодержащих препаратов и других НПВП не рекомендуется из-за совокупных рисков, провоцирующих серьезные побочные действия НПВП.

Следует избегать одновременного применения напроксена с НПВП, включая селективные ингибиторы циклооксигеназы-2.

В результате жаропонижающего и противовоспалительного действия напроксена снижается жар и воспаление, тем самым снижается их полезность в качестве диагностических признаков.

Вмешательство в тесты

Рекомендуется временное прекращение терапия напроксеном за 48 часов до проведения функциональных тестов надпочечников, так как напроксен может артефактивно влиять на некоторые тесты для 17-кетогенных стероидов. Аналогично, напроксен может влиять на некоторые  результаты анализов 5-гидроксииндолуксусной кислоты в моче.

Спорадические отклонения в лабораторных тестах (например, печеночная проба) имели место у пациентов, принимавших напроксен, но какой-либо определенной тенденции, свидетельствующем о токсичности, в тестах не наблюдалось.

Головная боль, вызванная чрезмерным использованием лекарственных препаратов (ГБЛП) 

После длительного лечения анальгетиками может развиться или обостриться головная боль. Головную боль, вызванную чрезмерным употреблением анальгетиков (ГБЛП - головная боль, вызванная чрезмерным использованием лекарственных препаратов), следует подозревать у пациентов с частыми или ежедневными головными болями, несмотря на (или вследствие) регулярного использования анальгетиков. Пациентов, страдающим головной болью, вызванной чрезмерным использованием лекарственных препаратов, не следует лечить путем увеличения дозы. В таких случаях прием анальгетиков следует прекратить по согласованию с врачом. 

Беременность и лактация

Беременность

Ингибирование синтеза простагландина может отрицательно влиять на беременность и/или развитие эмбриона/плода. Предполагают повышенный риск выкидыша и сердечной недостаточности после использования ингибитора синтеза простагландина на ранних сроках беременности. Абсолютный риск развития сердечно-сосудистых заболеваний увеличивался с менее 1% до примерно 1,5%. Считается, что риск увеличивается с повышением дозы и продолжительностью терапии. В течение первого и второго триместров беременности напроксен не следует назначать, если в нет крайней необходимости. При применении  напроксена женщиной, планирующей беременность, или в течение первого и второго триместров беременности, доза должна быть наименьшей и длительность лечения как можно короче.

Во время третьего триместра беременности, все ингибиторы синтеза простагландинов могут привести к следующим нарушениям:

У плода

- сердечная токсичность (преждевременное закрытие артериального протока и легочная гипертензия)

- почечная дисфункция, которая может прогрессировать до почечной недостаточности с олигогидрамнионом

У матери и новорожденного, а также в конце беременности:

- возможное продление времени кровотечения, анти-агрегационный эффект, который может возникнуть даже при очень низких дозах

- ингибирование маточных сокращений в результате задержки или затяжных родов.

Следовательно, напроксен противопоказан в течение последнего триместра беременности.

Лактация

НПВП могут проникать в грудное молоко в очень низких концентрациях, поэтому  прием их следует, по возможности, избегать в период грудного вскармливания.

Налгезин® содержит краситель индигокармин, запрещенный к применению в лекарственных средствах для детей, поэтому противопоказан для применения у детей и подростков до 18 лет.

Особенности влияния лекарственного средства на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами

Некоторые пациенты могут испытывать головокружение, сонливость, головокружение, бессонницу, усталость, нарушение зрения или депрессию при применении напроксена.  При появлении этих или других подобныхнежелательных являений пациенты не должны управялть машиной или другими механизмами.

 

Передозировка

Симптомы: боли в животе, тошнота, рвота, желудочно-кишечное кровотечение, редко-диарея, головокружение, шум в ушах, раздражительность, в более серьезных случаях - гематемезис, мелена, нарушение сознания, расстройства дыхания.

В случаях значительного отравления возможны острая почечная недостаточность и повреждение печени

Лечение: симптоматическое. В течение одного часа после приема потенциально токсичного количества препарата необходимо принять активированный уголь. В качестве альтернативы для взрослых, в течение одного часа после приема потенциально опасной для жизни дозы препарата следует сделать промывание желудка. Необходимо обеспечить интенсивный диурез. Следует тщательно контролировать функции печени и почек.

Пациенты должны находиться под наблюдением в течение не менее четырех часов после приема потенциально токсичного количества препарата.

Частые или длительные судороги следует лечить диазепамом, который необходимо вводить внутривенно.

В зависимости от клинического состояния пациента могут приниматься другие меры.

Гемодиализ неэффективен из-за высокой степени связывания напроксена с белками. Однако,проведение гемодиализа может быть целесообразным у пациентов с почечной недостаточностью, принявших напроксен.

 

Форма выпуска и упаковка

По 10 таблеток помещают в контурную ячейковую упаковку (перфорированную) из пленки поливинилхлоридной и фольги алюминиевой.

По 1 или 2 контурной ячейковой упаковке вместе с инструкцией по медицинскому применению на государственном и русском языках помещают в пачку из картона.

 

Условия хранения

Хранить в оригинальной упаковке при температуре не выше 25 ºС, в защищенном от света месте.

Хранить в недоступном для детей месте!

Срок хранения

5 лет

Не применять по истечении срока годности

 

Условия отпуска из аптек

По рецепту

 

Саудалық атауы

Налгезин®

 

Халықаралық патенттелмеген атауы

Напроксен

 

Дәрілік түрі

Үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар, 275 мг

 

Құрамы

1 таблетканың құрамында

белсенді зат – 275 мг натрий напроксені

                       (251 мг напроксенге баламалы),

қосымша заттар: повидон, микрокристалды целлюллоза, тальк, магний стеараты, тазартылған су,

үлбірлі қабық: Опадрай YS-1-4215 (индигокармин алюминий лагынан (E 132) тұрады), титанның қостотығы (E171), гипромеллоза және макрогол

 

Сипаттамасы

Екі жағы сәл дөңес, көгілдір түсті үлбірлі қабықпен қапталған сопақша пішінді таблеткалар

 

Фармакотерапиялық тобы

Қабынуға қарсы және ревматизмге қарсы препараттар. Қабынуға қарсы стероидты емес препараттар. Пропион қышқылы туындылары. Напроксен.

АТХ коды М01АЕ02

 

Фармакологиялық қасиеттері

Фармакокинетикасы

Сіңуі

Ішу арқылы қабылдағаннан кейін, натрий напроксеніасқазан сөлінің қышқылында гидролизденеді.Напроксеннің микробөлшектері босап шығады және  жіңішке ішекте жылдам ериді. Бұл напроксеннің жеделдетілген және толық сіңуіне алып келеді,     сондықтан қан плазмасындағы анальгетикалық әсер үшін тиімді концентрациясына 15-20 минуттан кейін-ақ жетеді. Натрий напроксенінің бір дозасын қабылдағаннан кейін қан плазмасындағы шыңдық концентрациясына асқазан толуына қарай 1-2 сағат ішінде қол жеткізіледі. Сіңу дәрежесі қоректік азығына да, көпшілік антацидтерге де байланысты емес. Тепе-теңдік концентрациясына 5 дозадан кейін қол жетеді, яғни 2-3 күн ішінде. Напроксеннің плазмалық деңгейі 500 мг дейінгі дозаларда пропорционалды ұлғаяды. Үлкен дозаларда олардың пропорционалдығы азырақ; сондай-ақ напроксен байланыстыратын плазма ақуыздарының қанықтығынан креатинин клиренсі де ұлғаяды.

Таралуы
Әдеттегі дозада, қан плазмасындағы напроксен концентрациясы
  23 мг / л-ден 49 мг/л-ге дейінгі диапазонда болады.50 мг/л-ге дейінгі концентрацияларында напроксеннің 99% плазма ақуыздарымен байланысады.Жоғары концентрацияларда байланыспаған белсенді зат мөлшері ұлғаяды және 473 мг/л концентрацияларда 2,4% құрайды. Плазма ақуыздарының экстенсивті байланысуынан таралу көлемі онша көп емес және дене салмағының тек 0,9 л / кг құрайды.

Метаболизм және шығарылуы

Белсенді заттардың 70% жуығы өзгермеген түрде шығарылады, 60% глюкурон қышқылымен немесе басқа конъюгаттармен байланысады. Напроксеннің қалған  30% 6-диметил-напроксен белсенді емес метаболиті түрінде шығарылады.

Напроксеннің шамамен 95% несеппен және 5%  нәжіспен шығарылады. Жартылай ыдырау кезеңі доза мен қан плазмасындағы концентрациясына байланысты емес және бұл күніне екі рет қабылданатын режимдегі ем басталғаннан кейін 3 күн ішінде тұрақты жай-күйге жетуге мүмкіндік беретін12-15 сағатты құрайды.

Креатинин клиренсі  напроксеннің қан плазмасындағы концентрациясына байланысты, бұл напроксенніңқан плазмасындағы жоғарырақ концентрацияларындағы белсенді заттардың байланыспаған бөлшектерінің ұлғаюынан болуы ықтимал.

Балалардағы метаболизм ересектердегі метаболизмге ұқсас.

Бауырдың созылмалы алкогольдік ауруы  напроксеннің плазмадағы жалпы концентрациясын төмендетеді,бірақ байланыспаған напроксеннің концентрациясы артады.

Егде жастағы адамдарда плазмадағы жалпы концентрациясы өзгеріссіз қалса да, напроксеннің плазмадағы бос концентрациясы артады.
Фармакодинамикасы

Налгезин® қабынуға қарсы стероидты емес препарат болып табылады.Оның қабынуға қарсы, ауыруды басатын және ыстық түсіретін қасиеттері бар. Негізгі әсер ету механизмі простагландиндер түзуге қатысатын фермент - цикло-оксигеназаны тежеуі болып табылады. Соның салдарынан организм мен тіндердегі әртүрлі сұйықтықтарда простагландин деңгейі төмендейді.

Басқа да қабынуға қарсы стероидты емес препараттар сияқты напроксен  асқазан-ішектен аздап қан кетулерін және ас қорыту жолдарының эндоскопиялық расталған зақымдануын туындатуы мүмкін. Напроксен   зақымдануды ацетилсалицил қышқылы және индометацинге қарағанда азырақ туындататыны, ал дифлунизал, этодолак, набуметон және сулиндакқа қарағанда көбірек туындататыны анықталған. Напроксенбасқа да қабынуға қарсы стероидты емес препараттар сияқты тромбоциттер агрегациясын тежейді, бірақ емдік дозаларда қолданғанда  ол қан кетулер кезінде елеусіз әсер етеді.

Напроксен дені сау бүйрек  функциясына әсер етпейді,  тек бүйрек немесе жүрек жеткіліксіздігі бар пациенттердегі бірнеше жағымсыз әсерлері туралы ғана мәлімделген.   

Напроксен урикозуриялық әсерді күшейтпейді.

 

Қолданылуы

ревматоидты артрит

остеоартрит (дегенеративті артрит)

шорбуынданатын спондилит

жедел подагра

тірек-қимыл аппаратының жедел бұзылуы

дисменорея

 

Қолдану тәсілі және дозалары

Ересектер

Ревматоидты артрит, остеоартрит және шорбуынданатын спондилоартрит

550 мг-ден 1100 мг дейін, 2 қабылдауға бөлінген 12 сағаттық аралықпен немесе балама ретінде  - бір рет.

Жедел подагра

Бастапқы доза 825 мг құрайды, содан соң ұстамалар тоқтағанша әрбір 8 сағат сайын 275 мг-ден.

Тірек-қимыл аппаратының жедел бұзылуы және дисменорея

Бастапқы доза 550 мг, ең жоғары тәуліктік дозада 1375 мг қабылдаудың бірінші күнінен кейін, содан соң қажет болуына қарай дозаны 6-8 сағат аралықпен 275 мг дейін төмендетеді.

Жүктеме доза

Таңертең немесе кешке бір рет қабылдағанда келесі жағдайлардағы жедел фаза уақытында жүктеме дозасы күніне 825 мг немесе 1100 мг ұсынылады:

түнде қатты ауыруы бар немесе таңғы қимыл шектелісі бар пациенттерде

напроксенмен ем бастаған пациенттерде ревматизмге қарсы басқа қосылыстардың жоғары дозаларынан ауысқаннан кейін

остеоартрозда, бұл арада басым симптомы ауыру болып табылады

Егде жастағылар

Егде жастағы адамдарда напроксенніңплазмадағы жалпы концентрациясы өзгермесе де, напроксеннің плазмадағы байланыспаған бөлігі артатыны анықталған.Осының салдарынан напроксеннің дозалауға ашылуы белгісіз. Егде адамдарда пайдаланылатын басқа да препараттар сияқты ең төмен және ең мүмкін болатын ұзақтығы қысқа үшін тиімді дозаны пайдалану керек, өйткені егде адамдарда жағымсыз әсерлерінің пайда болу қаупі жоғары. Пациенттерге ҚҚСП емінің кезінде асқазан-ішек қан кетулерін ұдайы бақылау керек. Егде адамдарда элиминациясының азаю әсерін «Айрықша нұсқаулар» бөлімінен қараңыз.

Балалар  

Балалар мен 18 жасқа дейінгі жасөспірімдерде қолдану үшін Налгезин® ұсынылмайды ( «Қолдануға болмайтын жағдайлар» бөлімін қараңыз).

 

Бүйрек және бауыр жеткіліксіздігі

Бүйрек немесе бауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерде препараттың төмен дозалары ұсынылады. Напроксен бастапқы креатинин клиренсі 20 мл/мин аз пациенттерге қарсы көрсетілімде, өйткені ауыр бүйрек жеткіліксіздігі бар немесе диализдегі пациенттерде напроксен метаболиттерінің жинақталуы бақыланды. Емді белгілі бір уақыт аралығынан кейін жүйелі түрде қайта қарау керек және егер еш пайдасы бақыланбаса  немесе жақпаушылығы туындаса емді тоқтату керек.

Қолдану тәсілі

Оральді қабылдауға арналған.  Дұрысы тамақ ішу кезінде немесе одан кейін қабылдау.

 

Жағымсыз әсерлері

ҚҚСП қабылдаудан кейін бас айналуы, ұйқышылдық, қажу және көру бұзылуы сияқты болжамды жағымсыз әсерлер пайда болуы мүмкін. Бұндай құбылыстар туындағанда пациенттерге көлік құралдарын басқаруға немесе механизмдермен жұмыс істеуге болмайды.

 

ҚҚСП және напроксенге байланысты тіркелген жағымсыз әсерлер ағзалар жүйесі класы бойынша келесі жиілікпен жіктелген: жиі(≥ 1/100 < 1/10), жиі емес (≥ 1/1000 < 1/100),  сирек (≥ 1/10 000 < 1/1000),  өте сирек (< 1/10 000),  жиілігі белгісіз (қолда бар деректер бойынша анықтау мүмкін емес).

Қан және лимфа жүйесі тарапынан болатын бұзылулар

сирек: гемолиздік анемия

өте сирек: гранулоцитопения, тромбоцитопения, агранулоцитоз

жиілігі белгісіз: апластикалық анемия, нейтропения

Иммундық жүйе тарапынан бұзылулар

сирек:аллергиялық реакциялар және аса жоғары сезімталдық реакциялары, анафилаксия

Зат алмасу және қоректену тарапынан бұзылулар

сирек: гиперкалиемия

Психика тарапынан бұзылулар

жиі емес: депрессия, когнитивті дисфункция, ұйқысыздық, зейін қоя алмау, ұйқы бұзылуы

жиілігі белгісіз: елестеулер.

Жүйке жүйесі тарапынан бұзылулар:

жиі: сананың шатасуы, бас айналуы, ұйқышылдық, бас ауыруы

сирек:құрысулар, асептикалық менингит*

жиілігі белгісіз: бас айналуы, парестезия, жайсыздық, Паркинсон ауруының өршуі

Көру мүшелері тарапынан бұзылулар

жиі:көру арқылы қабылдау бұзылуы

жиілігі белгісіз:оптикалық неврит, папиллоэдема

Есту және тепе-теңдік тарапынан бұзылулар

жиі: құлақтағы шуыл

сирек: есту бұзылуы

Жүрек тарапынан бұзылулар

жиі емес: жиілеген жүрек қағысы

жиілігі белгісіз:жүрек жеткіліксіздігі

Тамырлар тарапынан бұзылулар

сирек: васкулит

өте сирек:артериялық тромбоздық құбылыстар (миокард инфарктісі немесе  инсульт)

Тыныс алу жолдары, кеуде қуысы және көкірек ортасы  тарапынан бұзылулар

сирек: демікпенің өршуі, эозинофильді пневмония

жиілігі белгісіз: бронх түйілуі, ентігу, ринит, өкпенің ісінуі

Асқазан-ішек жолдары тарапынан бұзылыстар

өте сирек: панкреатит

жиілігі белгісіз: пептидтік ойық жара, тесілу немесе асқазан-ішектік қан кетулері **, жүрек айнуы, құсу, диарея, метеоризм, іш қатуы, диспепсия, іштің ауыруы, мелена, гематомезис, ойық жаралы стоматит, колит өршуі және Крон ауруы, гастрит

Бауыр және өт шығару жолдары тарапынан бұзылыстар:

сирек: гепатит (кейде өліммен аяқталатын), сарғаю

жиілігі белгісіз: бауыр функциясының бұзылуы.

Тері мен теріасты тіндері тарапынан болатын бұзылулар

жиі: бөртпе, қышыну, гемморагиялық бөртпе  

жиі емес: есекжем, жоғары жарық сезімталдығы

сирек: алопеция, псевдопорфирия

өте сирек: мультиформалы эритема, Стивенс-Джонсон синдромы, уытты эпидермальді некролиз, буллезді эпидермолиз

жиілігі белгісіз:ангиоэдема, эпидермальді некролиз, эксфолиативті және буллезді дерматоз, қызыл жалпақ теміреткі 

Қаңқа-бұлшықет және дәнекер тіндер тарапынан бұзылулар

сирек: миалгия, бұлшықет әлсіздігі.

Бүйрек және несеп шығару жолдары тарапынан бұзылулар

өте сирек:гломерулонефрит, гематурия, интерстициальді нефрит, нефроздық синдром, бүйрек папиллярлық некрозы

жиілігі белгісіз: бүйрек жеткіліксіздігі, нефропатия, сарысудағы креатинин жоғарылауы

Ұрпақ өрбіту жүйесі және сүт безі тарапынан бұзылулар

жиілігі белгісіз: әйел бедеулігі.

Жалпы бұылулар және енгізу орнындағы бұзылулар 

жиі:  қажу

жиілігі белгісіз:жеңіл шеткері ісінулер,  гипертермия

*әсіресе жүйелі қызыл жегі сияқты бұрыннан  аутоиммундық аурулары, мойын бұлшықеттері қимыл шектелісі болатын бас ауруы, жүрек айнуы, құсу, қызба және бағдардан жаңылу сияқты симптомдары бар дәнекер тіндердің аралас аурулары бар пациенттерде.

** кейде өліммен аяқталуға әкелуі мүмкін, әсіресе егде адамдарда («Айрықша нұсқаулар» бөлімін қараңыз).

Клиникалық сынақтар және эпидемиологиялық деректер   кейбір ҚҚСП қолданудың (әсіресе жоғары дозаларда және ұзақ емдегенде) артериялық тромбоздар дамуының жоғары қаупімен байланысты болуы мүмкіндігі  туралы айғақтайды (мысалы, миокард инфаркті немесе инсульт («Айрықша нұсқаулар» бөлімін қараңыз)).

Болжамды жағымсыз құбылыстары туралы мәлімдемелер

Дәрілік препарат тіркелгеннен кейінгі алынған болжамды жағымсыз құбылыстары туралы хабарламалар өте маңызды. Олар дәрілік препараттың пайда/қаупінің арқатынасы мониторингін жалғастыруға мүмкіндік береді. Денсаулық сақтау саласы мамандарына күдік болған кез келген жағымсыз әсерлері туралы нұсқаулық соңында көрсетілген байланыстар бойынша «сары картаны» толтырып, мәлімдеу ұсынылады.

 

Қолдануға болмайтын жағдайлар

- натрий напроксенге, напроксенге немесе препараттың кез келген компонентіне  аса жоғары сезімталдық. Кросс-сезімтал реакцияларға потенциал болғандықтан, напроксенді аспирин немесе демікпе синдромын, ринит мұрын полипін немесе есекжемді туындататын қабынуға қарсы басқа стероидты емес / ауыруды басатын препараттарды пациенттерге тағайындауға болмайды. Бұл реакциялар фатальді болуы мүмкін. Бұндай пациенттерде напроксенге ауыр анафилаксиялық реакция туралы хабарланды.

 

анамнезіндегі бронх түйілуі, бронхиалдық демікпе, мұрын полиптері, ринит, есекжем, ацетилсалицил қышқылымен немесе басқа да қабынуға қарсы стероидты емес препараттарға (ҚҚСП) байланысты анафилаксиялық немесе анафилактоидты реакциялар

ауыр бауыр, бүйрек немесе жүрек жеткіліксіздігі

жүктіліктің үшінші триместрі

ҚҚСП алдыңғы емдеуге байланысты өршу фазасындағы немесе анамнездегі асқазанның және (немесе) он екі елі ішектегі ойық жара ауруы, асқазан-ішек қан кетулері (ойық жара немесе қан кетулерінің екі немесе одан көп расталған дара көріністері), анамнездегі асқазан-ішек қан кетулері

Балалар мен 18 жасқа дейінгі жасөспірімдерде (құрамында Е132 бояғышы болуына байланысты)

 

Дәрілермен өзара әрекеттесуі

Напроксен плазма ақуыздарымен толық дерлік байланысатындықтан  гидантоинмен, антикоагулянттармен немесе  сульфонилмочевина туындыларымен бір уақытта қабылдағанда сақтық жасау керек және осы препараттармен артық дозалануының симптомдарын мұқият бақылау керек.

Бір мезгілде напроксен және гидантоин, сульфонамид немесе сульфонилмочевина алған пациенттер егер ол қажет болса, доза түзету үшін бақылауда болуы тиіс.

Напроксеннің антикоагулянттармен немесе сульфонилмочевинамен ешбір өзара әрекеттесулері бақыланбады, бірақ сақ болу керек, өйткені осы кластың басқа стероидты емес препараттарымен өзара әрекеттесулері анықталған.

Напроксенді қоса, ҚҚСП литий препараттарыменбір уақытта қабылдағанда литийдің бүйрек клиренсін тежеуі салдарынан плазмада литий концентрациясы артады. Напроксенмен ем бастар алдында, ем барысында және  емді тоқтатқаннан кейін литий деңгейін бақылау ұсынылады.

Напроксен гипертензияға қарсы  препараттардың гипотензивті әсерін төмендетеді. 

Напроксенді бета-блокаторлармен бір уақытта қабылдау олардың гипотензивтік әсері төмендеуіне әкелуі мүмкін, аденозин-конвертациялаушы фермент (АКФ) немесе ангиотензин II рецепторларының антагонистерінің тежегіштерін қолдануға байланысты, әсіресее бүйрек функциясының бұрыннан бұзылуы бар пациенттерде бүйрек жеткіліксіздігін жоғарылату қаупі бар.   
Пробенецидпен  - напроксеннің жартылай шығарылу кезеңі ұлғаяды, бұл напроксеннің плазмадағы концентрациясы ұлғаюына алып келеді.

Напроксен метотрексаттың өзекшелік сөлінісін азайтады, осыған байланысты оның уыттылық әсерінің даму қаупі жоғарылайды.

Фуросемидтің натрийуретикалық әсері осы кластың кейбір препараттарымен тежелетіні хабарланды.       
ҚҚСП жүрек жеткіліксіздігін күшейтуі мүмкін, шумақтық фильтрация жылдамдығын азайтуы және плазмадағы жүрек гликозидтерінің деңгейін  жоғарылатуы мүмкін.

Циклоспоринмен, басқа да ҚҚСП, әсіресе АКФ тежегіштерін қабылдайтын пациенттерде бүйрек жеткіліксіздігі даму қаупі жоғарылайды.
ҚҚСП мифепристонтиімділігін төмендетуге алып келуі мүмкіндігінен
, мифепристон енгізуден кейін 8-12 күн ішінде пайдалануға болмайды.

Барлық ҚҚСП сияқты, асқазан-ішек қан кетулері немесе ойық жарасы дамуының жоғары қаупінен кортикостероидтарменбірге енгізгенде сақ болу керек.

ҚҚСП диуретиктер мен  гипотензиялық дәрілік заттардың тиімділігін төмендетуі мүмкін. Әдетте қайтымды болатын, жедел бүйрек жеткіліксіздігі қаупі ҚҚСП ангиотензин II рецепторларының антагонистерімен біріктіргенде бүйрек функциясы бұзылуы бар (мысалы, сусызданған науқастар немесе егде жастағы пациенттер) пациенттерде жоғары. Бұндай жағдайларда әсіресе егде жастағы адамдарда, сақ болу керек. Пациенттерге керек болғанда гидратация жүргізіледі және қатарлас ем басталғаннан кейін және мезгіл-мезгіл, ем барысында бүйрек функциясы мониторингіне назар аударылуы тиіс. Диуретиктер ҚҚСП нефроуыттылығын арттыруы мүмкін.

ҚҚСП антикоагулянттар әсерін күшейтуі мүмкіндігіне байланысты, тікелей медициналық бақылау мүмкіндігін қоспағанда, ҚҚСП антикоагулянттармен (варфарин немесе гепарин сияқты) үйлесімде бір мезгілде қолдану қауіпсіз емес саналады.

ҚҚСП хинолонды антибиотиктерге байланысты болатын құрысулардың қаупін жоғарылатуы мүмкіндігін көрсетеді. ҚҚСП және хинолондар қабылдаушы пациенттерде құрысу дамуының қаупі жоғары.

Анти-тромбоцитарлық дәрілер және серотонинді кері қармаудың іріктелген тежегіштері (СКҚІТ) асқазан-ішек қан кетулері қаупін жоғарылатады.

Такролимус ҚҚСП нефроуыттылығын арттыруы мүмкін.

Зидовудин гематологиялық уыттылық қаупін жоғарылатады. Гемофилиясы бар АИТВ (+) бір мезгілде зидовудинмен және ибупрофенмен ем қабылдаушы науқастарда гемаартроз және гематоманың жоғары қаупі айғақталған.

Бисфосфонаттарды және ҚҚСП  бір мезгілде қабылдау асқазанның шырышын зақымдау қаупін жоғарылатуы мүмкін.

Антацидтермен немесе колестираминмен бір мезгілде қолдану напроксен сіңуін іркеді, бірақ ықпал ету дәрежесіне әсері болмайды. Напроксенді колестирамин қолданар алдында кемінде бір сағат бұрын немесе қолданғаннан төрт –алты сағат кейін қабылдау керек.

 

Айрықша нұсқаулар

Симптомдарын бақылау үшін қажетті болжамды ең аз уақыт аралығында ең аз тиімді дозаны пайдаланғанда жағымсыз әсерлер азайтылуы мүмкін.

Жүрек-қан тамырлық және цереброваскулярлық бұзылулар

Анамнезінде гипертониясы және /немесе жеңіл және орташа дәрежедегі  іркілісті жүрек жеткіліксіздігі бар пациенттерге  сақтық (дәрігермен кеңесу) керек. Басқа іріктелмеген ҚҚСП емдеуде мәлімделген сұйық іркілуі, гипертензия және ісінулер сияқты белгілер   жүрек-қан тамырлары және  цереброваскулярлық  бұзылулар дамуына алып келуі мүмкін. Коксибті және кейбір ҚҚСП пайдалану (әсіресе жоғары дозаларда және ұзақ емдеуде)  артериялық тромбоз қаупінің аздаған  ұлғаюымен (мысалы, миокард инфаркті немесе  инсульт даму қаупі) байланысты болуы мүмкін деп болжанады. Напроксенді пайдалану (тәулігіне 1000 мг) қаупі төменірек болуымен байланысты болуы мүмкіндігін деректер көрсетсе де, оның қаупін толық жоққа шығаруға болмайды. 
Бақыланбайтын артериялық гипертензиясы, іркілісті жүрек жеткіліксіздігі, жүректің тұрақтанған ишемиялық аурулары, шеткер і артериялар және/немесе цереброваскулярлық аурулары бар пациенттерге напроксен тағайындар алдында барлық қауіпті бағалау керек. Жүрек-қан тамырлары патологиясы даму қаупі факторлары бар (мысалы, артериялық гипертензия, гиперлипидемия, қант диабеті,шылым шегу) пациенттерге ұзақ мерзімді ем бастағанға дейін
 ерекше назар аударылуы тиіс. 

Асқазан-ішек қан кетулері, ойық жаралануы және тесілуі

Асқазан-ішек қан кетулері, ойық жаралар немесе тесілулер туралы мәлімдемелер бар, бұл ҚҚСП қабылдауға байланысты емнің кез келген кезеңінде, алдын ала симптомдарымен немесе онсыз немесе анамнезінде күрделі асқазан-ішек қан кетулері  өлім жағдайына соқтыруы мүмкін. ҚҚСП дозасы жоғарылағанда анамнезінде ойық жара ауруы бар пациенттерде, әсіресе егер қан кетулермен немесе ойық жара тесілуімен бірге жүретін, сондай-ақ егделерде асқынулар болса, асқазан-ішектен қан кетулер, ойық жаралар немесе тесілулер қаупі артады. Бұл пациенттер емді ең төмен тиімді дозадан бастауы тиіс.

Пациенттердің бұл тобы үшін, сондай-ақ бірге жүретін төмен дозаларда аспиринмен емді  немесе асқазан-ішек жағдайларының қаупі артатын басқа да препараттармен емді қажет ететін пациенттер үшін қорғайтын препараттармен (мысалы, мизопростолмен немесе протонды помпа тежегіштерімен) біріктірілген ем пайдаланылуы мүмкін. Анамнезінде асқазан-ішек аурулары бар пациенттерде, әсіресе егделерде, және әсіресе емнің бастапқы сатысында кез келген әдеттен тыс абдоминальді симптомдар (әсіресе асқазан-ішек қан кетулері туралы) туралы мәлімдеулері тиіс. Ойық жараның немесе қан кетулер дамуы қаупін арттыратын ішілетін кортикостероидтар, антикоагулянттар (варфарин сияқты), серотонинді кері қармаудың іріктеп тежегіштері немесе антитромбоцитарлық дәрілер (ацетилсалицил қышқылы сияқты) сияқты препараттармен бір мезгілде ем қабылдайтын пациенттерде сақ болу керек.

Налгезин® қабылдайтын пациенттерде асқазан-ішек қан кетулері немесе ойық жара туындағанда ем тоқтатылуы тиіс. ҚҚСП анамнезінде асқазан-ішек аурулары (спецификалық емес ойық жаралы колит, Крон ауруы) бар пациенттерге сақтықпен тағайындау керек, өйткені олардың жай-күйі нашарлауы мүмкін.

Жүрек-тамыр, бүйрек және бауыр бұзылулары

ҚҚСП қолдану простагландин синтезінің дозаға тәуелді төмендеуіне әкелуі және бүйрек жеткіліксіздігі дамуын жеделдетуі мүмкін. Бұл реакциялардың жоғарырақ қаупі бар пациенттер - бүйрек функциясы бұзылулары, жүрек жеткіліксіздігі, бауыр дисфункциясы бар, сондай-ақ диуретиктер қабылдаған және егде жастағы пациенттер. Бұндай пациенттерде бүйрек функциясын бақылау керек («Қолдануға болмайтын жағдайлар» бөлімін қараңыз).

Бүйрек функциясының бұзылуы

Напроксенді бүйрек функциясының бұзылуы бар пациенттерде үлкен сақтықпен  пайдалану керек, өйткені ол елеулі дәрежеде (95%) өзекшелік сүзгі жолымен шығарылады; бұндай пациенттерде сарысулық креатинин және/немесе креатинин клиренсінің мониторингі керек; сондай-ақ пациенттер адекватты көлемде сұйықтық алуы тиіс.

Напроксенді базалық креатинин клиренсі 20 мл/мин төмен пациенттерде қолдану ұсынылмайды.

Жасушадан тыс көлем азаюынан, бауыр циррозы, натрий шектеу, іркілісті жүрек жеткіліксіздігі  және бұрыннан бар бүйрек ауруларынан бүйрек қан ағыны бұзылуы бар кейбір пациенттерде напроксенмен ем басталғанға дейін және ем кезеңінде бүйрек функциясын бағалау керек. Бүйрек функциясы бұзылу қаупі бар егде пациенттер, сондай-ақ диуретиктермен емде жүрген пациенттер де осы санатқа жатады. Осы санаттағы пациенттерде напроксен метаболиттерінің шамадан тыс жиналуы мүмкіндігінен аулақ болу үшін тәуліктік дозаны азайтуды қарастыру керек.

Бауыр функциясы бұзылуы

Бауырдың созылмалы алкогольдік ауруы және цирроздың басқа да түрлері плазмадағы напроксеннің жалпы концентрациясының төмендеуіне әкеледі, бірақ плазмадағы напроксеннің байланыспаған концентрациясы жоғарылайды. Напроксен дозасы үшін бұл құбылыстың механизмі белгісіз, бірақ дұрысы ең төмен тиімді доза пайдалану керек. Препарат анамнезінде бауыр функциясының бұзылуы бар пациенттерде сақтықпен пайдаланылуы тиіс.

Егде пациенттерде ҚҚСП жағымсыз реакцияларының, әсіресе фатальді болуы мүмкін асқазан-ішек қан кетулері және тесілулердің даму жиілігі жоғары.

Тыныс алу жүйесі бұзылулары

Бронх демікпесі бар, оның ішінде және анамнезінде немесе шаңға аллергиялық реакциялары бар пациенттерге тағайындағанда сақ болу керек, өйткені ҚҚСП бронх түйілуін туындатуы мүмкін.

ЖҚЖ және дәнекер тіндердің аралас ауруы

Жүйелі қызыл жегі (ЖҚЖ) және дәнекер тіндердің аралас бұзылулары бар пациенттерде асептикалық менингитдаму қаупі жоғары болуы мүмкін

(«Жағымсыз әсерлері» бөлімін қараңыз).

Дерматологиялық бұзылулар

ҚҚСП пайдалануға байланысты, күрделі тері реакциялары туралы (кейбіреуі өліммен аяқталатын) сирек хабарламалар бар, оның ішінде: эксфолиативті дерматит, Стивенс-Джонсон синдромы және уытты эпидермальді некролиз. Пациенттер бұл реакциялардың даму қаупіне шамасы  ем курсының басында, көп жағдайларда –емнің бірінші айы ішінде олардың алғашқы белгілері пайда болады. Налгезин қабылдау тері бөртпелерінің бірінші пайда болуында, шырыштың зақымдануында немесе аса жоғары сезімталдықтың кез келген басқа симптомдарында тоқтатылуы тиіс.

Әйел фертильділігі бұзылуы

Напроксен пайдалану әйел фертильділігін нашарлатуы мүмкін және жүктілікке ұмтылып жүрген әйелдерде қолдану ұсынылмайды. Бала көтере алмай жүрген немесе бедеулікке зерттеуден өтіп жүрген әйелдерде  напроксен қабылдауды тоқтату керек.

Анафилаксиялық (анафилактоидтық) реакциялар

Анафилактоидты реакциялар, анафилаксия сияқты, өліммен аяқталуы мүмкін.

Напроксен, басқа да ҚҚСП сияқты, тромбоциттер агрегациясын азайтады және коагуляцияуақытын ұзартады. Бұл әсерді коагуляция уақытын анықтағанда ескеру керек. Қан ұюы бұзылуы бар немесе гемостазға әсер ететін препараттармен емдегі пациенттерді напроксенмен ем тағайындағанда мұқият  бақылау керек.

Антикоагулянтты емнің толық курсында жүрген (мысалы, гепаринмен немесе варфаринмен) пациенттер напроксенді бірге тағайындағанда қан кетудің жоғары қаупіне ұшырауы мүмкін. Сондықтан пайдасын және осындай қаупін бағалау керек.

Әлсіз шеткері ісінулер напроксен қабылдайтын кейбір пациенттерде анықталды. Натрий іркілісі туралы хабарламалар болмаса да , функциясы күдікті немесе бұзылуы бар пациенттердің напроксен қабылдағанда үлкен қауіпке ұшырауының ықтималдығы бар.

Стероидтар

Егер ем барысында стероидтарды азайту немесе тоқтату талап етілсе, онда дозасын дереу азайту керек және пациенттер болуы мүмкін жағымсыз әсерлер, оның ішінде бүйрек үсті безі жеткіліксіздігі және артрит симптомдарының өршуі дамуына мұқият бақылауда болуы тиіс.

Көруге әсері

Зерттеулер напроксен қабылдауға байланысты офтальмологиялық өзгерістерді көрсетпеген.

Сирек жағдайларда болатын папиллитті, ретробульбарлық неврит және көру жүйкесі дискісінің ісінуін қоса, себеп-салдарлы байланысын анықтау мүмкін болмаса да, жағымсыз көз бұзылыстары напроксенді қоса, ҚҚСП пайдаланатындарда тіркелген; және тиісінше құрамында напроксен бар препараттармен ем кезінде көру бұзылуы анықталған пациенттер  офтальмологиялық зерттеулерді өтуі тиіс.

Басқа ҚҚСП біріктірілімі

Құрамында напроксен бар препараттардың және басқа да ҚҚСП біріктірілімі ҚҚСП күрделі жағымсыз әсерлеріне түрткі болатын жинақталған қауіптерге байланысты ұсынылмайды.

Напроксенді ҚҚСП циклооксигеназа-2 іріктелген тежегіштерінің тежегіштерін қоса бір мезгілде қолданудан аулақ болу керек.

Напроксеннің ыстық түсіретін және қабынуға әсері нәтижесінде ысынуы және қабынуы басылады, сонымен бірге диагностикалау белгілері ретінде олардың пайдалылығы төмендейді.

Тесттерге әсері

Напроксенмен ем бүйрек үсті безі функциясын зерттеудің алдында 48 сағат бұрын уақытша тоқтатылу ұсынылады, өйткені напроксен 17-кетогендік стероидтар үшін кейбір тесттерге артефактивті әсер етуі мүмкін. Осыған ұқсас, напроксен несепте 5-гидроксииндол сірке қышқылының талдауларының кейбір нәтижелеріне әсер етуі мүмкін.

Напроксен қабылдаған пациенттердегі кейбір зертханалық тесттерде (мысалы, бауыр сынамасы) қалыптан бірлі-жарым ауытқулар болған, бірақ уыттылығын көрсететін қандай да бір белгілі үрдіс ешбір тестте анықталмады.

Дәрілік препараттарды шамадан тыс пайдаланудан туындаған бас ауыруы (ДПБА)

Анальгетиктермен ұзақ емнен кейін бас ауыруы дамуы немесе өршуі мүмкін.

Анальгетиктерді шамадан тыс қабылдаудан туындаған бас ауыруы (Дәрілік препараттарды шамадан тыс пайдаланудан туындаған бас ауыруы (ДПБА)) анальгетиктерді ұдайы пайдалануына (немесе салдарына) қарамастан, жиі немесе күн сайын бас ауырулары болатын пациенттерде  болжанады. Дәрілік препараттарды шамадан тыс пайдаланудан туындаған бас ауыруынан зардап шегуші пациенттерді доза ұлғайту жолымен емдеуге болмайды. Бұндай жағдайларда  анальгетиктерді қабылдауды  дәрігер кеңесі бойынша тоқтату керек.

Жүктілік және лактация

Жүктілік

Простагландиндер синтезі тежелуі жүктілікке және/немесе эмбрион/шарана дамуына  теріс әсер етуі мүмкін. Жүктіліктің ерте мерзімінде простагландиндер синтезі тежегіштерін қолданудан кейін түсік тастау және жүрек жеткіліксіздігінің қаупі жоғары болуы болжанады. Жүрек-тамырлық аурулардың абсолютті қаупі 1% аздан шамамен 1,5%-ға дейін ұлғайған.

Қаупі доза артуымен және ем ұзақтығымен жоғарылайды деп саналады.

Егер аса қажет болмаса, жүктіліктің бірінші және екінші триместрі кезінде напроксен тағайындауға болмайды. Жүктілікті жоспарлаған әйелдер жүктіліктің бірінші және екінші триместрі кезінде напроксен қолданғанда доза ең аз және ем ұзақтығы мүмкіндігінше қысқалау болуы тиіс.

Жүктіліктің үшінші триместрі кезінде простагландиндер синтезінің барлық тежегіштері келесі бұзылуларға әкелуі мүмкін:

Шаранада

-жүрек уыттылығы (артериялық  түтіктің уақытынан бұрын жабылуы және өкпе гипертензиясы)

- олигогидрамнионы бар бүйрек жеткіліксіздігіне дейінгі үдеуі мүмкін бүйрек дисфункциясы

Анасында және жаңа туған нәрестелерде, сондай-ақ жүктілік соңындағы:

- қан кету уақытының болжамды ұзартылуы, тіпті өте төмен дозаларда туындауы мүмкін агрегацияға қарсы әсері

- іркілуі немесе босанудың ұзаққа созылуы нәтижесіндегі жатыр жиырылуының тежелуі.

Сондықтан жүктіліктің соңғы триместрінде напроксен қолдану қарсы көрсетілімде. 

Лактация

ҚҚСП емшек сүтіне өте төмен концентрацияларда түсуі мүмкін, сондықтан бала емізу кезінде мүмкіндігінше оларды қабылдаудан аулақ болу керек.

Налгезин®құрамында балаларға арналған дәрілік заттарда қолдануға тыйым салынған индигокармин бояғышы бар, сондықтан балалар мен 18 жасқа дейінгі жасөспірімдерде қолдану қарсы көрсетілімде..

Дәрілік заттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Кейбір пациенттерде напроксен қолданғанда бас айналуы, ұйқышылдық, бас айналуы, ұйқысыздық, қажу, көрудің бұзылуы немесе депрессия болуы мүмкін.  Осындай немесе осыған ұқсас жағымсыз құбылыстар пайда болғанда пациенттер машинаны немесе басқа механизмдерді басқармауы тиіс.

 

Артық дозалануы

Симптомдары: іштің ауыруы, жүрек айнуы, құсу,асқазан-ішек қан кетулері, сирек-диарея, бас айналуы, құлақтағы шуыл, ашушаңдық, ауыр жағдайларда – гематемезис, мелена,сананың шатасуы, тыныс алу бұзылыстары.

Елеулі улану жағдайында  жедел бүйрек жеткіліксіздігі және бауыр зақымдануы болуы мүмкін.

Емі: симптоматикалық. Препараттың потенциалды уытты мөлшерін қабылдағаннан кейін бір сағат ішінде белсендірілген көмір қабылдау керек. Ересектер үшін балама ретінде препараттың өмір үшін қауіпті потенциалды дозасын қабылдағаннан кейін бір сағат ішінде асқазанды шаю керек. Қарқынды диурезді қамтамасыз ету керек. Бауыр және бүйрек функциясын мұқият бақылау керек.

Пациенттер препараттың потенциалды уытты мөлшерін қабылдағаннан кейін төрт сағаттан кем емес уақыт бойы бақылауда болуы тиіс.

Жиі немесе ұзаққа созылатын құрысуларды вена ішіне енгізілетін диазепаммен емдеу керек.

Пациенттің клиникалық жай-күйіне қарай басқа да шаралар қолданылуы мүмкін.

Гемодиализ напроксеннің ақуыздармен жоғары дәрежеде байланысуынан тиімсіз. Алайда гемодиализ жүргізу напроксен қабылдаған бүйрек жеткіліксіздігібар пациенттерде дұрыс шешім болуы мүмкін.

 

Шығарылу түрі және қаптамасы 

Поливинилхлоридті үлбірден және алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамаға (перфорацияланған) 10 таблеткадан салынған.

1 немесе 2 пішінді ұяшықты қаптамадан медициналық қолдану жөніндегі мемлекеттік және орыс тіліндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынған.

 

Сақтау шарттары

Түпнұсқалық қаптамасында, 25 ºС-ден аспайтын температурада, жарықтан қорғалған жерде сақтау керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

 

Сақтау мерзімі

5 жыл

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды.

 

 

Дәріханалардан босатылу шарттары

Рецепт арқылы