г. AptekaOnline
Каталог

Моксилен, 500 мг, капсулы №20, пачка картонная

Действующее вещество :
Амоксициллина тригидрат (эквивалентно амоксициллину)
Дозировка:
500 мг
Рецептурный отпуск:
По рецепту
Срок хранения:
3 года
Цена от 1 920
Добавлено в корзину:
Наличие в аптеках
Характеристика
Описание
Генерик
Да
Дата регистрации
2018-01-23
Действующее вещество
Амоксициллина тригидрат (эквивалентно амоксициллину)
Дозировка
500 мг
Код товара
00-00010449
Лекарственная форма
Капсулы кишечнорастворимые
Описание упаковки
№20
Регистрационный номер
РК-ЛС-5№023482
Рецептурный отпуск
По рецепту
Срок хранения
3 года
Торговое название
Моксилен
Упаковка
Пачка картонная
Форма выпуска
По 10 капсул в контурной ячейковой упаковке. По 2 контурной ячейковой упаковки в пачке из картона.
Инструкция
Выбор языка RU KZ

Торговое название

Моксилен

 

Международное непатентованное название

Амоксициллин

 

Лекарственная форма

Капсулы,  250 мг и 500 мг

 

Состав

Одна капсула содержит

активное вещество - амоксициллина тригидрат - 287.00  мг (эквивалентно амоксициллину 250.00 мг) и амоксициллина тригидрат - 574.00 мг (эквивалентно амоксициллину 500.00 мг)

вспомогательные вещества -  магния стеарат

состав оболочки капсулы для 250 мг

корпус: титана диоксид (Е171), железа (III) оксид черный (Е172), желатин крышечка: эритрозин (FD&C Красный №3) Е127, железа (III) оксид черный (Е172), железа (III) оксид красный (Е172), титана диоксид (Е171), желатин

состав оболочки капсулы для 500 мг

корпус: титана диоксид (Е171), желатин

крышечка: бриллиантовый синий FCF (FD&С Синий №1) Е133, эритрозин (FD&С Красный №3) Е127, кармоизин Е122, титана диоксид (Е171), желатин

 

Описание          

Твердые желатиновые капсулы размером №2, с  крышечкой розового цвета и   

корпусом  серого цвета (для дозировки 250 мг).

Твердые  желатиновые капсулы размером № 0, с крышечкой  темно-бордового  цвета и корпусом белого цвета (для дозировки 500 мг).

Содержимое капсул – порошок от белого до почти белого цвета

 

Фармакотерапевтическая  группа

Противомикробные препараты для системного использования. Антибактериальные препараты для системного использования. Бета-лактамные антибактериальные препараты - пенициллины. Пенициллины широкого спектра действия. Амоксициллин.

Код АТХ J01CA04

 

Фармакологические свойства

Фармакокинетика

Всасывание

Амоксициллин полностью растворяется в водных растворах с физиологическим уровнем рН. После приема внутрь он быстро всасывается из желудочно-кишечного тракта (ЖКТ). Абсолютная биодоступность  составляет около 70%. Время достижения максимальной концентрации в плазме крови (Tmax) составляет 1 час. Прием пищи не влияет на всасывание препарата.

Согласно исследованиям в диапазоне доз от 250 мг до 3000 мг - биодос-тупность прямопропорциональна принятой дозе (измеряется как Cmax и AUC).

Распределение

Около 18% от общего объема амоксициллина в плазме связывается с белками. Объем распределения составляет примерно от 0,3 до 0,4 л/кг. Амоксициллин обнаруживается в желчном пузыре, брюшной полости, коже, жировой, мышечной тканях, синовиальной и перитонеальной жидкостях, желчи, гнойном отделяемом. При воспалении мозговых оболочек концентрации в спинномозговой жидкости составляет около 20 % от концентрации в плазме крови. Амоксициллин, как и большинство пенициллинов, проникает в грудное молоко и через плацентарный барьер.

Метаболизм и выведение

Амоксициллин метаболизируется частично, с образованием неактивных метаболитов. Период полувыведения амоксициллина (Т ½) составляет около 1 часа. Общий клиренс около 25 л/час. 50-70 % от принятой дозы  амоксициллина  выводится из организма с мочой, в неизмененном виде в течение первых 6 часов (после введения однократной дозы 250 мг или 500 мг), 10-20 %  - с желчью. Проводимые исследования показали, что выведение амоксициллина с мочой в течение 24 часов составляет 50-85%. Около  10-25 % амоксициллина выводится в виде неактивного метаболита - пенициллойной кислоты.

Одновременное применение пробенецида задерживает выведение амоксициллина. Амоксициллин  удаляется при гемодиализе.

Возраст

Пожилые пациенты склонны к нарушению функции почек, поэтому подбор дозы следует вести под контролем функции почек.

Пол

После перорального применения амоксициллина не выявлено значимых различий в фармакокинетике препарата.

Почечная недостаточность

Общий сывороточный клиренс амоксициллина уменьшается  пропорционально снижению функции почек.

Печеночная недостаточность

У пациентов с нарушением функции печени необходимо подбирать дозу с осторожностью, с учетом регулярного мониторинга функции печени.

Фармакодинамика

Моксилен - полусинтетический бета-лактамнымный антибактериальный препарат пенициллинового ряда, ингибирующий один или несколько ферментов  биосинтеза бактериального пептидогликана, структурного компонента клеточной стенки бактерий. Подавление его приводит к ослаблению клеточной стенки, с последующим ее лизисом и  гибелью. Амоксициллин чувствителен к бета-лактамазам, продуцируемым резистентными бактериями. Поэтому в спектр его активности не включены микроорганизмы  продуцирующие данные ферменты.

Фармакокинетическая/фармакодинамическая связь

Время выше минимальной подавляющей концентрации (T> МПК) считается основным фактором определяющим эффективность амоксициллина.

Механизмы резистентности

Основными механизмами резистентности к амоксициллину являются: инактивация препарата бактериальными бета-лактамазами и изменение структуры пенициллинсвязывающих белков (ПСБ), уменьшающее сродство антибактериального средства к мишени. Нарушение проницаемости бактериальной клетки или механизм эффлюксного/помпового насоса (выкачивающего препарат из клетки) также может способствовать бактериальной резистентности, особенно среди грамотрицательных бактерий.

Контрольные точки/пограничные значения минимальной подавляющей концентрации (МПК) для амоксициллина установлены Европейским комитетом по тестированию на антимикробную чувствительность (EUCAST) в версии 5.0.

 

Микроорганизм

Контрольные точки МПК (мг/л)

Чувствительные

 

Резистентные

 >

Enterobacteriaceae

81

8

Staphylococcus spp.

примечание2

примечание2

Enterococcus spp3

4

8

Streptococcus, групы А, В, С и G

примечание4

примечание4

Streptococcus pneumoniae

примечание5

примечание5

Streptococci  группы вириданс

0,5

2

Haemophilus injluenzae

26

26

Moraxella catarrhalis

примечание7

примечание7

Neisseria meningitidis

0,125

1

Грамположительные анаэробные микроорганизмы, кроме Clostridium difficile8

4

8

Грамотрицательные анаэробные микроорганизмы8

0,5

2

Helicobacter pylori

0,1259

0,1259

Pasteurella multocida

1

1

Невидоспецифически связанные контрольные точки10

2

8

1Enterobacteriaceae немутантного типа классифицируются как чувствительные к аминопенициллинам. В некоторых странах штаммы E.coli и P.mirabilis немутантного типа классифицируются как виды с промежуточной резистентностью. В этих случаях использовать пограничное значение МПК S≤ 0,5 мг/л.

2Большинство стафилококков являются продуцентами пенициллиназы, резистентной к амоксициллину. Метициллин-резистентные штаммы, за некоторым исключением, резистентны к бета-лактамным препаратам.

3Чувствительность к амоксициллину предполагается на основании данных для ампициллина.

4Чувствительность Streptococcus, групы А, В, С и G к пенициллину предполагается на основании данных чувствительности к бензилпенициллину.

5Пограничные значения относятся только к неменингитным штаммам. Для штаммов классифицированных, как виды с промежуточной резистентностью к ампициллину, не назначать пероральные препараты амоксициллина. Чувствительность предполагается на основании МПК ампициллина.

6Пограничные значения основаны на внутривенном применении. Штаммы синтезирующие бета-лактамазу являются резистентными.

7Продуценты бета-лактамазы являются резистентными.

8Чувствительность к амоксициллину предполагается на основании данных чувствительности к бензилпенициллину.

9Контрольные точки основаны на наивысшем значении МИК в распределении МИК микроорганизмов немутантного типа (ECOFF), которые отличают штаммы немутантного типа от микроорганизмов с пониженной чувствительностью.

10Невидоспецифически связанные контрольные точки основаны на дозах не менее 0,5 г

по 3 или 4 раза в сутки  (от 1,5 до 2 г в сутки).

Распространенность резистентности отдельных видов может изменяться географически и с течением времени, поэтому рекомендуется получить местную информацию по резистентности, особенно при лечении тяжелой инфекции. При необходимости, запросить консультацию эксперта, особенно, если местная распространенность резистентности такова, что полезность препарата вызывает сомнение.

In vitro чувствительность микроорганизмов к амоксициллину

Обычно чувствительные микроорганизмы

Аэробные грамположительные микроорганизмы:

Enterococcus faecalis, Бета-гемолитические стептококки (группы А, B, C и G),

Listeria monocytogenes

Виды с возможной приобретенной резистентностью

Аэробные грамотрицательные микроорганизмы:

Escherichia coli, Haemophilus injluenzae, Helicobacter pylori, Proteus mirabilis

Salmonella typhi, Salmonella paratyphi, Pasteurella multocida

Аэробные грамположительные микроорганизмы:

Коагулазаотрицательные стафилококки

Staphylococcus aureus*,Streptococcus pneumoniae

Стрептококки группы вириданс

Анаэробные грамположительные микроорганизмы:

Clostridium spp.

Анаэробные грамотрицательные микроорганизмы:

Fusobacterium spp.

Прочие микроорганизмы:

Borrelia burgdorferi

Обычно резистентные микроорганизмы#

Аэробные грамположительные микроорганизмы:

Enterococcus faecium#

Аэробные грамотрицательные микроорганизмы:

Acinetobacter spp., Enterobacter spp., Klebsiella spp., Pseudomonas spp.

Анаэробные грамотрицательные микроорганизмы:

Bacteroides spp. (некоторые штаммы Bacteroides fragilis являются резистентными)

Прочие:

Chlamydia spp., Mycoplasma spp., Legionella spp.

*Природная промежуточная чувствительность при отсутствии приобретенного механизма резистентности

#Почти все виды S.aureus являются резистентными к амоксициллину вследствие выработки пенициллиназы. Также, все метициллин-резистентные штаммы являются резистентными к амоксициллину.

 

Показания к применению

- острый бактериальный синусит

- острый средний отит

- острый стрептококковый тонзиллит, фарингит

- обострение хронического бронхита

- внебольничная пневмония

- острый цистит

- бессимптомная бактериурия в период беременности

- острый пиелонефрит

- тифоидная и паратифоидная лихорадка

- дентальный абсцесс и  флегмона

- инфицирование суставов после протезирования

- иррадикация Helicobacter pylori (в составе комбинированной терапии)

- болезнь Лайма

- профилактика эндокардита

 

Способ применения и дозы

Принимать  препарат можно не зависимо от приема пищи. Капсулу проглатывать целиком, не раскрывая, запивая достаточным количеством воды.

Доза подбирается индивидуально, в зависимости от патогенности микроорганизма, его устойчивости к антибактериальных препаратам, степени тяжести и локализации инфекции, возраста, массы тела, функции почек пациента.

Курс лечение определяется типом инфекции, реакцией организма на проводимое лечение и должен быть как можно короче. Однако некоторые инфекции требуют более длительного периода лечения.

Острый бактериальный синусит, бессимптомная бактериурия в период беременности: по 250-500 мг каждые 8 ​​часов или от 750 мг до 1 г каждые 12 часов.

Острый пиелонефрит, дентальный абсцесс и флегмона, острый цистит: при тяжелом течение инфекций от 750 мг до 1 г каждые 8 ​​часов. При остром цистите возможно применение по 3 г 2 раза в день, курсом 1 день.

Острый средний отит, острый стрептококковый тонзиллит, фарингит, обострение хронического бронхита: по 500 мг каждые 8 ​​часов или от 750 мг до 1 г каждые 12 часов; при тяжелом течение инфекций от 750 мг до 1 г каждые 8 ​​часов, в течение 10 дней.

Внебольничная пневмония: от 500 мг до 1 г, каждые 8 ​​часов.

Тифоидная и паратифоидная лихорадка: от 500 мг до 2 г, каждые 8 ​​часов.

Инфицирование суставов после протезирования: от 500 мг до 1 г, каждые 8 ​​часов.

Профилактика эндокардита: по 2 г, однократно, за 30-60 минут до проведения процедуры.

Иррадикация Helicobacter pylori: от 750 мг до 1 г, 2 раза в день (в составе комбинированной терапии с ингибитором протонной помпы (например, омепразол, лансопразол) и другим антибактериальным препаратом (например, кларитромицин, метронидазол)). Курс лечения  7 дней.

Болезнь Лайма: на ранней стадии заболевания: по 500 мг - 1 г каждые 8 часов. Максимальная суточная доза не более 4 г / сут. Курс лечения в среднем  14 дней (от 10 до 21 дня). На поздней стадии заболевания (при системном поражении) от 500 мг до 2 г каждые 8 часов. Максимальная суточная доза не более  6 г / сут. Курс лечения 10-30 дней.

Пожилые пациенты

Коррекция дозы не требуется.

Пациенты с почечной недостаточностью

СКФ (мл/мин)

Доза

Более 30

Коррекция дозы не требуется

10-30

максимум по 500 мг 2 раза в сутки

Менее 10

максимум по 500 мг 1 раз в сутки

Пациенты находящиеся на гемодиализе

Моксилен выводится из кровотока с помощью гемодиализа.

Однократная суточная доза 500мг/сутки.

Перед процедурой гемодиализа следует принять дополнительную дозу 500 мг. Чтобы восстановить уровень препарата в крови после гемодиализа необходимо принять еще одну дополнительную дозу 500 мг.

Пациенты,  находящиеся на перитонеальном диализе

Максимальная суточная доза Моксилена 500 мг/сутки.

Пациенты с печеночной недостаточностью

Назначать Моксилен с осторожностью, с регулярным контролем функции печени.

 

Побочные действия

Часто (≥ 1/100 до <1/10)

- тошнота, диарея

- сыпь

Нечасто (≥1/1 000 до <1/100)

- рвота

- крапивница, зуд

Очень редко (<1/10000)

- кожно-слизистый кандидоз

- обратимая лейкопения (включая тяжелую нейтропению или агранулоцитоз),   

обратимая тромбоцитопения, гемолитическая анемия, удлинение времени   

кровотечения и протромбинового времени

- тяжелые аллергические реакции, в том числе ангионевротический отек,  

анафилактический шок, сывороточная болезнь, васкулит

- головокружение, гиперкинезия, судороги

- антибиотик-ассоциированный колит (в т.ч. псевдомембранозный энтероколит, геморрагический колит)

- потемнение языка (появление «волосатого языка»)

- гепатит, холестатическая желтуха, умеренное повышение АСТ и/или АЛТ

- кожные реакции (такие как эритема, синдром Стивенса-Джонсона, токсический эпидермальный некролиз, буллезный и эксфолиативный дерматит, острый генерализованный экзантематозный пустулез)

- интерстициальный нефрит, кристаллурия

Частота неизвестна (частота не может быть оценена по имеющимся данным)

- реакция Яриша-Герксхаймера

 

Противопоказания - повышенная чувствительность к активному веществу или к любому компоненту вспомогательных веществ,  к препаратам группы пенициллинов     - реакция гиперчувствительности немедленного типа в анамнезе (например, анафилаксии) на любой другой бета-лактамный антибактериальный препарат (например, цефалоспорины, карбапенемы или монобактам) - детский и подростковый возраст до 18 лет (из-за присутствия в оболочке капсулы красителей запрещенных к применению у детей) - пациенты с патологией щитовидной железы (из-за присутствия в оболочке капсулы красителя «эритрозин», запрещенного к применению при патологии щитовидной железы)

 

Лекарственные взаимодействия

Не рекомендуется совместное применение амоксициллина с препаратами:  

Пробенецид.Совместное применение может привести к увеличению и пролонгированию  уровня амоксициллина в крови.

Аллопуринол. При одновременном введении повышается вероятность аллергических кожных реакций.

Тетрациклины. Тетрациклины, как и другие бактериостатические препараты, при одновременном применении с амоксициллином могут снижать его бактерицидное действие.

Дигоксин. При одновременном применении повышается всасывание дигоксина, что может потребовать коррекции дозы дигоксина.

Антикоагулянты. Одновременное применение с амоксициллином антикоагулянтов класса кумаринов ведет к увеличению время кровотечения. Необходима коррекция дозы антикоагулянтов.

Метотрексат. Одновременное применение амоксициллина и метотрексата увеличивает токсичность последнего (за счет уменьшения почечного клиренса). Поэтому при одновременном применении необходим контроль уровня  метотрексата в крови пациентов.

Другие формы взаимодействий

Форсированный диурез приводит к снижению концентрации амоксициллина в плазме крови, путем увеличения его выведения.

При использовании химических методов  для определения наличия глюкозы в моче в период лечения амоксициллином, возможен ложноположительный результат. Поэтому, рекомендуется применять ферментативные методы с глюкозоксидазой.

При высоких концентрациях амоксициллина возможно снижение  уровня глюкозы в плазме крови.

Амоксициллин может снижать количество эстриола в моче у беременных.

Амоксициллин может влиять на реакцию определения белка колориметрическим методом.

 

Особые указания

До начала терапии Моксиленом необходимо уточнить у пациента о наличие в анамнезе аллергических реакций на пенициллины, цефалоспорины или другие бета-лактамные препараты.

Зарегистрированы случаи серьезных, иногда со смертельным исходом, реакций гиперчувствительности (анафилактоидные реакции) у больных, получавших лечение пенициллином. Данные реакции чаще встречаются у людей с повышенной чувствительностью к пенициллину в анамнезе и пациентов с атопией. При развитии аллергической реакции, необходимо отменить лечение Моксиленом и начать соответствующую альтернативную терапию.

Возможно развитие судорог у пациентов с нарушением функции почек,  пациентов получающих высокие дозы препарата и имеющих предрасполагающие к развитию судорог факторы (например, судороги и/или  эпилепсия в анамнезе, менингеальные поражения).

У пациентов с нарушением функции почек, доза препарата должна быть скорректирована в зависимости от уровня креатинина.

Возникновение в начале лечения препаратом генерализованной эритемы, лихорадки, пустул может быть симптомом острого генерализованного экзантематозного пустулеза. Что требует немедленной отмены препарата и повторное его назначение противопоказано.

Следует избегать назначения Моксилена при подозрении на инфекционный мононуклеоз, т.к.  имелись случаи появление кореподобной сыпи после применения амоксициллина  при данном заболевании.

Моксилен не подходит для лечения некоторых видов инфекций, за исключением, когда возбудитель документально подтвержден как чувствительный или известен как чувствительный, или с высокой вероятностью чувствительности к лечению амоксициллином. Это следует учитывать при лечении инфекций мочевыводящих путей, тяжелых инфекций уха, носа и горла.

При лечении болезни Лайма возможно появление  реакции Яриша-Герксхаймера  вызванной непосредственно  бактерицидной активностью амоксициллина на возбудителя (спирохету Borrelia burgdorferi). Необходимо предупредить пациентов, что это стандартное и, как правило, самоограниченное последствие лечения болезни Лайма антибактириальными препаратами.

Длительное применение препарата Моксилен может привести к чрезмерному росту нечувствительных микроорганизмов.

При применении Моксилена возможно развитие антибиотик-ассоциированного колита, течение которого может варьировать от легкого  до угрожающего жизни. Это необходимо учитывать при появлении у  больного жалоб на диарею, появившуюся в период или после лечения препаратом. При развитии антибиотик-ассоциированного колита Моксилен необходимо немедленно отменить, и начать соответствующую терапию. Препараты, снижающие перистальтику кишечника  в данном случае противопоказаны.

Во время длительной терапии  Моксиленом рекомендована периодическая оценка функций  почек, печени, кроветворной системы, так как имеются сообщения о повышении уровня ферментов печени и изменении показателей крови при применении амоксициллина.

Имеются данные  о редких случаях увеличения протромбинового времени у пациентов, получавших амоксициллин, поэтому при одновременном назначении антикоагулянтов с Моксиленом,  необходим мониторинг протромбинового времени, а также может потребоваться коррекция дозы антикоагулянтов.

У пациентов со сниженным мочевыделением, в очень редких случаях возможно появление кристаллурии, особенно при парентеральном лечении. Во время приема высоких доз амоксициллина целесообразно поддерживать адекватное потребление жидкости и выделение мочи, чтобы снизить вероятность развития кристаллурии. У пациентов с установленным в мочевом пузыре катетером, необходим регулярный контроль проходимости катетера.

Повышенный уровень  амоксициллина в сыворотке и моче, может привести к ложноположительным результатам при проведении лабораторных тестов с использованием химических методов.

При необходимости определения наличия глюкозы в моче в  период лечения амоксициллином, рекомендуется использовать метод ферментативной глюкозооксидазы. Прием Моксилена  также  может привести к искажению результатов анализа на эстриол у беременных женщин.

Наличие красителей в составе оболочки капсулы может вызвать аллергиичес-кие реакции на красители.

Беременность

Амоксициллин проникает через плацентарный барьер, концентрация препарата в плазме крови плода составляет около 25-30% от концентрации в плазме матери. Имеющиеся ограниченные данные об использовании амоксициллина в период беременности не указывают на повышенный риск
развития  врожденных пороков у плода/новорожденного. Амоксициллин может быть использован во время беременности, если потенциальная польза превышает потенциальные риски, связанные с лечением.

Период лактации

Амоксициллин проникает в грудное молоко (около 10% от концентрации препарата в плазме матери) с возможным риском сенсибилизации. Как следствие у ребенка находящегося на грудном вскармливании  возможно появление диареи, грибковой инфекции слизистых оболочек, сыпь.  Поэтому амоксициллин кормящим женщинам назначается только после оценки врачом соотношения польза/риск.

В период лечения амоксициллином грудное вскармливание необходимо прекратить.

Особенности влияния лекарственного средства на способность водить автотранспорт  и работать с потенциально опасными механизмами

В период применения препарата возможно возникновение побочных  действий, таких как головокружение, судороги. В случае возникновения данных реакций необходимо воздержаться от управления транспортным средством или механизмами, требующими повышенного внимания.

 

Передозировка

Симптомы:  тошнота, рвота, диарея, нарушение водно-электролитного баланса. У пациентов с нарушением функции почек получающих высокие дозы препарата возможно развитие судорог, амоксициллиновой кристаллурии, приводящей к почечной недостаточности.

Лечение:промывание желудка, поддержание водно-электролитного баланса.

Возможно выведение препарата из крови с помощью гемодиализа.

 

Форма выпуска и упаковка

По 10 капсул помещают в контурную ячейковую упаковку из плёнки поливинилхлоридной и фольги алюминиевой.

По 2 контурной ячейковой упаковки вместе с инструкцией по медицинскому применению на государственном и русском языках помещают в пачку из картона

 

Условия хранения

Хранить в сухом, защищенном от света месте, при температуре не выше 25° С.

Хранить в недоступном для детей месте!

 

Срок хранения

3 года

Не применять препарат по истечении срока годности.

 

Условия отпуска из аптек

По рецепту

 

Саудалық атауы

Моксилен

 

Халықаралық патенттелмеген атауы

Амоксициллин

 

Дәрілік түрі

Капсулалар, 250 мг және 500 мг

 

Құрамы

Бір капсуланың құрамында

белсенді заттар - амоксициллин тригидраты - 287.00  мг (250.00 мг амоксициллинге баламалы) және амоксициллин тригидраты - 574.00 мг (500.00 мг амоксициллинге баламалы)

қосымша зат - магний стеараты

250 мг арналған капсула қабығының құрамы

корпусы: титанның қостотығы (Е171), темірдің (III) қара тотығы (Е172), желатин

қақпақ:эритрозин (FD&С Қызыл №3) Е127, темірдің (III) қара тотығы (Е172), темірдің (III) қызыл тотығы (Е172), титанның қостотығы (Е171), желатин

500 мг арналған капсула қабығының құрамы

корпусы: титанның қостотығы (Е171), желатин

қақпақ: бриллиантты көк FCF (FD&С Көк №1) Е133, эритрозин (FD&С Қызыл №3) Е127, кармоизин Е122, титанның қостотығы (Е171), желатин

 

Сипаттамасы

Қызғылт түсті қақпағы және сұр түсті корпусы бар өлшемі №2 қатты желатинді капсулалар (250 мг доза үшін).

Қою қызыл қақпағы және ақ түсті корпусы бар өлшемі №0 қатты желатинді капсулалар (500 мг доза үшін).

Капсула ішіндегісі – ақтан ақ дерлік түске дейінгі ұнтақ.

 

Фармакотерапиялық тобы

Жүйелі қолдануға арналған микробқа қарсы препараттар. Жүйелі қолдануға арналған бактерияға қарсы препараттар. Бактерияға қарсы бета-лактамды препараттар – пенициллиндер. Әсер ету ауқымы кең пенициллиндер. Амоксициллин.

АТХ коды J01CA04

        

Фармакологиялық қасиеттері

Фармакокинетикасы

Сіңірілуі

Амоксициллин рН физиологиялық деңгейімен сулы ерітінділерде толық ериді. Ішке қабылданғаннан кейін асқазан-ішек жолдарынан (АІЖ) жылдам сіңеді. Абсолюттік биожетімділігі шамамен 70%-ды құрайды. Қан плазмасындағы ең жоғары концентрация уақыты (Tmax) 1 сағат болады. Ас ішу препараттың сіңуіне ықпал етпейді.

250 мг-ден 3000 мг-ге дейінгі дозаның  диапазонында зерттеулерге сәйкес – биожетімділігі қабылданған дозаға тікелей пропорционалды (Cmaxпен AUC ретінде өлшенеді).

Таралуы

Амоксициллиннің жалпы көлемінің 18%-ға жуығы плазмада ақуызбен байланысады. Таралу көлемі шамамен 0,3-тен 0,4 л/кг дейінді құрайды. Амоксициллин өт қалтасында, құрсақ қуысында, теріде, май, бұлшықет тінінде, синовиальді және перитонеальді сұйықтықтарда, өт, ірің бөлінділерінде анықталады. Ми қабықтары қабынғанда жұлынми сұйықтығындағы концентрациясы қан плазмасындағы концентрациясынан шамамен 20%-ды құрайды. Амоксициллин, пенициллиндердің көбісі секілді, ана сүтіне және плацентарлы бөгет арқылы өтеді.

Метаболизмі және шығарылуы

Амоксициллин белсенді емес метаболиттердің түзілуімен ішінара метаболизденеді. Амоксициллиннің жартылай шығарылу кезеңі (Т ½) шамамен 1 сағатты құрайды. Жалпы клиренсі  шамамен сағатына 25 л. Амоксициллиннің қабылданған дозасының 50-70%-ы организмнен несеп арқылы, өзгермеген түрде алғашқы 6 сағат ішінде (бір реттік 250 мг немесе 500 мг дозаны енгізгеннен кейін), 10-20% - өтпен шығарылады. Жүргізіліп отырған зерттеулер, амоксициллиннің 24 сағат бойы несеппен шығарылуы 50-85%-ды құрайтынын көрсетті. Шамамен 10-25 % амоксициллин белсенді емес метаболит  - пенициллой қышқылы ретінде шығарылады.  

Бір мезгілде пробенецидті қолдану амоксициллиннің шығарылуын іркілтеді. Амоксициллин гемодиализде жойылады.

Жасы

Егде жастағы пациенттер бүйрек функциясы бұзылуына бейім, сондықтан дозаны таңдау бүйрек функциясын бақылау арқылы жүргізілуі қажет. 

Жынысы

Амоксициллинді пероральді қолданғаннан кейін препараттың фармакокинетикасында маңызды айырмашылық анықталмаған.

Бүйрек жеткіліксіздігі

Амоксициллиннің жалпы сарысу клиренсі бүйрек функциясының төмендеуінен  пропорционалды азаяды.

Бауыр жеткіліксіздігі

Бауыр функциясының бұзылуы бар пациенттерге дозаны сақтықпен, бауыр функциясын тұрақты мониторингтеуін ескерумен  тағайындау қажет.

Фармакодинамикасы

Моксиленбактерияның жасушалық қабырғасының құрылымдық компонентінің бактериялық пептидогликанның бір немесе бірнеше ферментінің биосинтезін тежейтін, пенициллиндік қатардың жартылай синтетикалық бета-лактамды бактерияға қарсы препараты. Оны бәсеңдету оның лизисі мен жойылуына әкеп соғатын жасушалық қабырғасының әлсіреуін туындатады. Амоксициллин төзімді бактериялар өндіретін бета-лактамазаларға сезімтал. Сондықтан оның белсенділігі спектріне осы ферменттер өндіретін микроорганизмдер енгізілмеген.

Фармакокинетикалық/фармакодинамикалық байланыс

Ең төменгі бәсеңдеткіш концентрациясының уақыты (T> ТТБК) амоксициллиннің тиімділігін анықтайтын негізгі фактор болып саналады.

Төзімділік механизмдері

Амоксициллинге төзімділігінің негізгі механизмдері мыналар: бактериялық бета-лактамазалармен препараттың белсенділігінің жойылуы және  пенициллин байланыстыратын ақуыздар (ПБА) құрылымын өзгертуі,  нысанға бактерияға қарсы дәрілердің ұқсастығын азайтуы болып табылады. Бактериялық жасуша өтімділігінің немесе эффлюкстік/помпа насосы механизмінің (препаратты жасушадан сорып шығаратын) бұзылуы, әсіресе грамтеріс бактериялар арасында, сондай-ақ бактериялық төзімділікке ықпал етуі мүмкін.

Амоксициллин үшін бақылаушы нүктелер/ең кіші бәсеңдететін  концентрациясының (ЕТБК) шекті мәндері Микробқа қарсы сезімталдығын тестілеу жөніндегі Еуропалық комитеттің (EUCAST) 5.0. нұсқасында белгіленген.

 

Микроорганизм

ЕТБК бақылау нүктелері (мг/л)

Сезімтал

 

Төзімді

> 

Enterobacteriaceae

81

8

Staphylococcus spp.

ескерту2

ескерту2

Enterococcus spp3

4

8

Streptococcus,  А, В, С және G тобы

ескерту4

ескерту4

Streptococcus pneumoniae

ескерту5

ескерту5

Вириданс тобының  Streptococci

0,5

2

Haemophilus injluenzae

26

26

Moraxella catarrhalis

ескерту7

ескерту7

Neisseria meningitidis

0,125

1

Clostridium difficile8ден басқа грамоң анаэробты микроорганизмдер

4

8

Грамтеріс анаэробты микроорганизмдер8

0,5

2

Helicobacter pylori

0,1259

0,1259

Pasteurella multocida

1

1

Спецификалық түрлеріне  байланыссыз бақылау нүктелері10

2

8

1Enterobacteriaceae мутациялық емес түрлері аминопенициллинге сезімтал ретінде жіктеледі. Кейбір елдерде мутациялық емес түрдегі E.coli мен P.mirabilis штамдар аралық төзімділігі бар түрлері ретінде жіктеледі. Бұл жағдайларда ЕТБК S≤ 0,5 мг/л шекті мәнін қолдануға болады.

2Стафилококктардың көптеген бөлігі амоксициллинге төзімді пенициллиназаның продуценттері болып табылады. Метициллин-төзімді штамдар, кейбіреулерін қоспағанда бета-лактамды препараттарға төзімді.

3Амоксициллинге сезімталдығы ампициллин үшін деректердің негізінде болжанады.

4Streptococcus, А, В, С және G тобының пенициллинге сезімталдығы,  бензилпенициллинге сезімталдығы деректерінің негізінде болжанады.

5Шектік мәні тек менингитті емес штамдарға жатқызылады. Ампициллинге аралық төзімділігі түріндегі жіктелген штамдар үшін амоксициллиннің пероральді препараттарын тағайындамау керек. Ампициллин ЕТБК негізінде сезімталдығы болжанады.

6 Шектік мәні вена ішіне қолдануға негізделген. Бета-лактамазаны синтездейтін штамдар төзімді болып табылады.

7 Бета-лактамаза продуценттері төзімді болып табылады.

8 Амоксициллинге сезімталдығы  бензилпенициллинге сезімталдығы деректерінің негізінде болжанады.

9 Бақылау нүктелері ЕТТК мутациялық емес түрдегі микроорганизмдердің (ECOFF) үлестірімінде ЕТТК жоғары мәніне негізделген, ол мутациялық емес түрдегі штамдарды төмендетілген сезімталдығымен микроорганизмдерден ерекшелендіреді.

10 Спецификалық түрлеріне байланыссыз бақылау нүктелері тәулігіне 3 немесе 4 рет   (тәулігіне 1,5-нан 2 г дейін) 0,5 г кем емес дозаларға негізделген. 

Жекелеген түрлердің төзімділігінің таралуы географиялық және уақыт өтуімен өзгеруі мүмкін, сондықтан да төзімділік бойынша жергілікті ақпаратты алу ұсынылады, әсіресе ауыр инфекцияны емдеу кезінде. Қажет болғанда, әсіресе төзімділіктің жергілікті таралуы препараттың пайдалылығы күмән тудыратын болса,  сарапшының кеңесін алу керек.

Микроорганизмдердің амоксициллинге іn vitro сезімталдығы

Әдетте сезімтал микроорганизмдер

Аэробты грамоң микроорганизмдер:

Enterococcus faecalis, Бета-гемолиздік стрептококктар ( А, B, C және G тобының),

Listeria monocytogenes

Ықтимал жүре пайда болған төзімділігі бар түрлер

Аэробты грамоң микроорганизмдер:

Escherichia coli, Haemophilus injluenzae, Helicobacter pylori, Proteus mirabilis

Salmonella typhi, Salmonella paratyphi, Pasteurella multocida

Аэробты грамоң микроорганизмдер:

Коагулаза теріс стафилококктар

Staphylococcus aureus*, Streptococcus pneumoniae

Вириданс тобының стрептококктары

Анаэробты грамоң микроорганизмдер:

Clostridiumspp.

Анаэробты грамтеріс микроорганизмдер:

Fusobacterium spp.

Басқа да микроорганизмдер:

Borrelia burgdorferi

Әдетте төзімді микроорганизмдер#

Аэробты грамоң микроорганизмдер:

Enterococcus faecium#

Аэробты грамтеріс микроорганизмдер:

Acinetobacter spp., Enterobacter spp., Klebsiella spp., Pseudomonas spp.

Анаэробты грамтеріс микроорганизмдер:

Bacteroidesspp. (Bacteroidesfragilis кейбір штамдары төзімді болып табылады)

Басқалар:

Chlamydia spp., Mycoplasma spp., Legionella spp.

*Төзімділіктің жүре пайда болған механизмі жоқ жағдайда табиғи аралық сезімталдығы

#S.aureus барлық түрлері дерлік пенициллиназа бөліп шығарылуының салдарынан амоксициллинге төзімді болып табылады. Сондай-ақ, метициллинге төзімді барлық штамдар амоксициллинге төзімді болып табылады.

 

Қолданылуы

- жедел бактериялық синуситте

- жедел ортаңғы құлақ отитінде

- жедел стрептококкты тонзиллит, фарингитте

- созылмалы бронхиттің асқынуында

- ауруханадан тыс пневмонияда

- жедел циститте

- жүктілік кезіндегі симптомсыз бактериурияда

- жедел пиелонефритте

- сүзек және паратифті қызбада

- дентальді абсцесс және  флегмонада

- протездеуден кейін буындардың инфекция жұқтыруында

- Helicobacter pylori иррадикациясында (біріктірілген емдеудің құрамында)

- Лайм ауруында

- эндокардиттің профилактикасы

 

Қолдану тәсілі және дозалары

Препаратты ас ішуге қарамастан қабылдауға болады. Капсуланы ашпай, бүтіндей, судың жеткілікті мөлшерімен бірге жұту қажет.

Доза микроорганизмнің патогенділігіне, оның бактерияға қарсы препараттарға төзімділігіне, инфекцияның ауырлық және шоғырлану дәрежесіне, пациенттің жасына, дене салмағына, бүйрек функциясына байланысты жеке тағайындалады.

Емдеу курсы инфекцияның түріне, жүргізіліп отырған емге организмнің реакциясымен анықталады және мүмкіндігінше қысқа болуы тиіс. Алайда кейбір инфекциялар емдеудің бұдан ұзағырақ кезеңін қажет етеді.

Жедел бактериялық синуситте, жүктілік кезіндегі симптомсыз бактериурияда: әрбір 8 сағат сайын 250-500 мг немесе әрбір 12 сағат сайын 750 мг-ден 1 г-ге дейін.

Жедел пиелонефритте, дентальді абсцесс және флегмонада, жедел циститте:инфекция ауыр ағымында әрбір 8 ​​ сағат сайын 750 мг-ден 1 г-ге дейін. Жедел циститте1 күндік курспен 3 г-ден күніне 2 рет қолданулуы мүмкін.

Жедел ортаңғы құлақ отиті, жедел стрептококкты тонзиллит, фарингит, соызлмалы бронхиттің асқынуы: 500 мг-ден әрбір 8 сағат сайын немесе ​​әр 12 сағат сайын 750 мг-ден 1 г-ге дейін; инфекцияның ауыр ағымында 10 күн бойы әрбір 8 ​​ сағат сайын 750 мг-ден 1 г-ге дейін.

Ауруханадан тыс пневмонияда: әрбір 8 сағат сайын 500 мг-ден 1 г-ге дейін.

Сүзек және паратифті қызбада:әрбір 8 сағат сайын 500 мг-ден 2 г-ге дейін.

Протездеуден кейін буындар инфекция жұқтырғанда: әрбір 8 сағат сайын 500 мг-ден 1 г-ге дейін.

Эндокардит профилактикасында: емшараны жүргізерден 30-60 минут бұрын бір рет 2 г-ден.

Helicobacter pylori иррадикациясында: 750 мг-ден 1 г-ге дейін, күніне 2 рет (протондық помпа тежегішімен (мысалы, омепразол, лансопразол) және басқа бактерияға қарсы препаратпен (мысалы, кларитромицин, метронидазол) біріктірілген емдеудің құрамында). Емдеу курсы  7 күн.

Лайм ауруы: аурудың ерте кезеңінде: әрбір 8 сағат сайын 500 мг-ден 1 г-ге дейін. Ең жоғары тәуліктік доза тәулігіне 4 г аспайды. Емдеу курсы шамамен 14 күн (10-нан 21 күнге дейін). Аурудың кеш кезеңінде (жүйелі зақымдануда) әрбір 8 сағат сайын 500 мг-ден 2 г-ге дейін. Ең жоғары тәуліктік доза тәулігіне  6 г-ден төмен емес. Емдеу курсы 10-30 күн.

Егде жастағы пациенттер

Дозаны түзеу қажет емес.

Бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттер

ШСЖ (мл/мин)

Доза

30-дан аса

Дозаны түзету қажет емес

10-30

Ең жоғары 500 мг-ден тәулігіне 2 рет

10-нан кем

Ең жоғары 500 мг-ден тәулігіне 1 рет

Гемодиализ жүргізілетін пациенттер

Моксилен қан ағымынан гемодиализдің көмегі арқылы шығарылады.

Бір реттік тәуліктік доза тәулігіне 500 мг.

Гемодиализ емшарасының алдында 500 мг қосымша дозаны қабылдау қажет. Гемодиализден кейін қандағы препараттың деңгейін қалпына келтіру үшін 500 мг бір қосымша дозаны қабылдау қажет.

Перитонеальді диализдегі пациенттерде,

Моксиленнің ең жоғары тәуліктік дозасы тәулігіне 500 мг.

Бауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерде

Моксиленді сақтықпен, бауыр функциясын тұрақты бақылаумен  тағайындайды.

 

Жағымсыз әсерлері

Жиі (≥ 1/100 <1/10 дейін)

- жүрек айнуы, диарея

- бөртпе

Жиі емес (≥1/1 000  <1/100 дейін)

- құсу

- есекжем, қышыну

Өте сирек (<1/10000)

- тері-шырышты кандидоз

- қайтымды лейкопения (ауыр нейтропенияны немесе агранулоцитозды қоса),  

қайтымды тромбоцитопения, гемолиздік анемия, қан кетуі уақытының және протромбинді уақыттың ұзаруы

- ауыр аллергиялық реакциялар, оның ішінде ангионевроздық ісіну, 

анафилаксиялық шок, сарысу құю ауруы, васкулит

- бас айналуы,  гиперкинезия, құрысулар

- антибиотикпен астасқан колит (оның ішінде жалғанжарғақшалы  энтероколит, геморрагиялық колит)

- тілдің қараюы («түкті тілдің» пайда болуы)

- гепатит, холестаздық сарғаю, АСТ және/немесе АЛТ орташа артуы

- тері реакциялары (эритема, Стивенс-Джонсон синдромы, уытты эпидермалық некролиз, буллезді және эксфолиативті дерматит, жедел жайылған экзантематозды пустулез сияқты)

- интерстициальді нефрит, кристаллурия

Жиілігі белгісіз (бар деректер бойынша жиілігі бағаланбайды)

- Яриш-Герксхаймер реакциясы.

 

Қолдануға болмайтын жағдайлар

- белсенді затқа немесе қосымша заттардың кез келген компонентіне, пенициллиндер тобының препараттарына жоғары сезімталдық    

- анамнезіндегі кез келген басқа бета-лактамды бактерияға қарсы препараттарға (мысалы, цефалоспориндер, карбапенемдер немесе монобактам) жылдам түріндегі аса жоғары сезімталдық реакциясы (мысалы, анафилаксия)

- 18 жасқа дейінгі балалар және жасөспірімдерге (капсула қабығында балаларға қолдануға тыйым салынған бояғыштардың болуынан)

- қалқанша безінің патологиясы бар пациенттер (капсула қабығында қалқанша безінің патологиясы бар кезде қолдануға тыйым салынған «эритрозин»бояғышының болуына байланысты)

 

Дәрілік өзара әрекеттесуі

Амоксициллинді мына препараттарымен бірлесіп қолдануға болмайды:

Пробенецид. Бірлесе қолдану қандағы амоксициллин деңгейінің артуына және ұзаруына әкеп соғады.

Аллопуринол.Бір мезгілде енгізгенде аллергиялық тері реакцияларының пайда болуы артады.

Тетрациклиндер. Тетрациклиндер, басқабактериостатикалық препараттар сияқты, амоксициллинмен бір мезгілде қолданғанда оның бактерицидті әсерін төмендетеді.

Дигоксин. Бір мезгілде қолданғанда дигоксиннің сіңірілуі артады, ол дигоксин дозасын түзетуді қажет етуі мүмкін.

Антикоагулянттар. Амоксициллинмен кумариндер класының антикоагулянттарын бір мезгілде қолданғанда қан кету уақытының артуына әкеп соғады. Антикоагулянттар дозасын түзету қажет.

Метотрексат. Амоксициллинді метотрексатпен бір мезгілде қолданғанда соңғысының уыттылығы артады (бүйрек клиренсінің азаюы есебінен). Сондықтан бір мезгілде қолданғанда пациенттердің қанындағы метотрексат деңгейін бақылау қажет.

Өзара әрекеттесуінің басқа түрлері

Қарқынды диурез оның шығарылуын артыру жолы арқылы амоксициллиннің қан плазмасындағы концентрациясының төмендеуіне әкеп соғады.

Амоксициллинмен емделу кезінде несепте глюкоза болуын анықтау үшін химиялық әдістерді қолданғанда, жалғаноң нәтижеге әкелуі мүмкін. Сондықтан, глюкозоксидазамен ферменттік  әдістерді қолдану ұсынылады.

Амоксициллиннің жоғары концентрациясында қан плазмасындағы глюкоза деңгейі төмендеуі мүмкін.

Амоксициллин жүкті әйелдердің несебіндегі эстриол мөлшерін төмендете алады.

Амоксициллин ақуызды колориметриялық әдіспен анықтау реакциясына ықпал етуі мүмкін.

 

Айрықша нұсқаулар

Моксиленмен емдеу басталғанға дейін пациентте анамнезінде пенициллиндерге, цефалоспориндерге немесе басқа бета-лактамды препараттарға аллергиялық реакциялардың бар-жоқтығын анықтау қажет.

Пенициллинмен ем қабылдаған науқастарда аса жоғары сезімталдық реакциясында (анафилактоидты реакциялар) күрделі, кейде өліммен аяқталатын жағдайлары тіркелген. Осы реакциялар анамнезінде пенициллинге жоғары сезімталдығы бар адамдарда және атопиясы бар пациенттерде жиі кездеседі. Аллергиялық реакция дамыған жағдайда, Моксиленмен емдеуді тоқтатып, тиісті альтернативті емдеуді бастау қажет.

Бүйрек функциясының бұзылуы бар пациенттерде, препараттың жоғары дозаларын қабылдайтын және құрысуға бейім факторлары бар пациенттерде (мысалы, құрысулар және/немесе анамнезінде эпилепсия, менингиттік зақымданулар) құрысу дамуы ықтимал.

Бүйрек функциясының бұзылуы бар пациенттерде, препараттың дозасы креатинин деңгейіне байланысты түзетілуі қажет.

Препаратпен емделудің басында жайылған эритема, қызба, пустуланың пайда болуы жедел жайылған экзантематозды пустулездің симптомы болуы мүмкін. Ол препараты қолдануды тез арада тоқтатуды қажет етеді және қайта тағайындауға болмайды.

Моксиленді инфекциялық мононуклеозға күмәнді болғанда тағайындамау қажет, өйткені осы ауруда  амоксициллинді қолданғаннан кейін қызылша сияқты бөртпе пайда болуы орын алған.  

Моксилен қоздырғышы құжатпен расталған амоксициллинмен емдеуге сезімтал немесе сезімтал ретінде белгілі болғанда немесе сезімталдығы жоғары деп болжамдығын қоспағанда инфекцияның кейбір түрлерін емдеу үшін қолданылмайды. Мұны несеп шығару жолдарының инфекцияларын, құлақ, мұрын және тамақтың ауыр инфекцияларын емдеу кезінде ескеру қажет. 

Лайм ауруын емдеу кезінде амоксициллиннің қоздырғышқа (Borrelia burgdorferi спирохетасына) тікелей бактерицидті белсенділігінен туындаған Яриш-Герксхаймер реакциясы пайда болуы мүмкін. Пациенттерді бұл Лайм ауруын бактерияға қарсы препараттармен емдегендегі стандартты және,  әдетте өздігінен шектелетін салдары екенін ескерту қажет. 

Моксилен препаратын ұзақ қолдану сезімтал емес микроорганизмдердің шамадан тыс өсуіне әкеп соғуы мүмкін.

Моксиленді қолдану кезінде антибиотикпен астасқан колит дамуы ықтимал, оның ішінде жеңілден өмірге қауіп төндіретінге дейін ауытқуы мүмкін. Мұны науқасқа препаратпен емдеу аяқталғаннан кейін пайда болған диареяға шағымдану пайда болғанда ескеру қажет. Антибиотикпен астасқан колит дамыған жағдайда Моксиленді қолдануды бірден тоқтатып, және тиісті емдеуді бастау қажет. Ішек перистальтикасын төмендететін препараттар бұл жағдайда қарсы көрсетілімді. 

Моксиленмен ұзақ емдеу кезінде бүйрек, бауыр, қан түзу жүйесін мезгіл-мезгіл бағалау ұсынылады, өйткені амоксициллинді қолдану кезінде бауыр ферменттері деңгейінің артуы және қан көрсеткіштерінің өзгеруі туралы хабарламалар бар.

Амоксициллинді қабылдаған пациенттерде, протромбиндік уақыттың артуының сирек жағдайлары туралы деректер бар, сондықтан антикоагулянттарды Моксиленмен бір мезгілде тағайындағанда, протромбинді уақытты мониторингтеу қажет, сондай-ақ  антикоагулянттардың дозасын түзету қажет болуы мүмкін.

Несеп бөлуі төмендеген пациенттерде, әсіресе парентеральді емдегенде өте сирек жағдайларда кристаллурия пайда болуы мүмкін. Амоксициллиннің жоғары дозаларын қабылдау кезінде сұйықтың жеткілікті мөлшерін қабылдаған және несепті бөлген жөн, кристаллурия дамуын төмендету үшін. Қуығына катетер орналастырылған пациенттерде катетердің өткізгіштігін тұрақты бақылау қажет. 

Амоксициллиннің сарысуда және несептегі жоғары деңгейі химиялық әдістерді пайдаланумен зертханалық тесттерді жүргізу кезінде жалған оң нәтижелерге әкеп соғуы мүмкін.

Амоксициллинмен емдеу кезінде несептен глюкоза болуын анықтау қажет болғанда, ферменттік глюкозооксидаза әдісін қолдану ұсынылады.  Моксиленді қабылдау жүкті әйелдерде эстриолға талдау жүргізу нәтижелерінің өзгеруіне әкеп соғуы мүмкін.

Капсула қабығының құрамында бояғыштардың болуы бояғыштарға аллергиялық реакцияларды туғызуы мүмкін.

Жүктілік

Амоксициллин плацентарлық бөгет арқылы өтеді, шарананың қан плазмасындағы препараттың концентрациясы анасының плазмасындағы концентрациясынан шамамен 25-30% құрайды. Амоксициллиннің жүктілік кезеңінде пайдалануы туралы шектеулі деректерінен шаранада/жаңа туылған нәрестедегі туа біткен ақаулар дамуының жоғары қаупін көрсетпеді. Амоксициллинді зор пайдасы емдеумен байланысты зор қауіптерден жоғары болған жағдайда жүктілік кезінде пайдалануға болады.

Лактация кезеңі

Амоксициллин сенсибилизацияның ықтимал қаупімен емшек сүтіне енеді  (ана плазмасындағы препарат концентрациясының шамамен 10%). Соның салдары ретінде  емшек еметін нәрестеде диарея, шырышты қабықтың зеңдік инфекциясы, бөртпе пайда болуы ықтимал. Сондықтан амоксициллинді бала емізетін әйелдерге пайда/қауіп арақатынасын дәрігер бағалағаннан кейін ғана тағайындайды.

Амоксициллинмен емдеу кезінде бала емізуді тоқтату қажет.

Дәрілік заттың автокөлік жүргізу қабілетіне және қауіптілігі зор механизмдермен жұмыс істеуіне әсер ету ерекшеліктері

Препаратты қолдану кезеңінде бас айналуы, құрысу сияқты жағымсыз әсерлер пайда болуы мүмкін. Осы реакциялар пайда болған жағдайда көлік құралын немесе жоғары зейінділікті талап ететін механизмдерді басқарудан уақытша бас тарту қажет.

 

Артық дозалануы

Симптомдары:  жүрек айнуы, құсу, диарея, су-электролитті теңгерімнің бұзылуы. Препараттың жоғары дозаларын қабылдайтын бүйрек функциясының бұзылуы бар пациенттерде бүйрек жеткіліксіздігіне әкеп соғатын құрысу, амоксициллинді кристаллурия пайда болуы ықтимал.

Емі: асқазанды шаю, су-электролиттік теңгерімді сақтау.

Препаратты қаннан гемодиализдің көмегі арқылы шығаруға болады. 

 

Шығарылу түрі және қаптамасы

Поливинилхлорид үлбірден және алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қамтамада 10 капсуладан.

2 пішінді ұяшықты қамтамадан мемлекеттік және орыс тіліндегі медициналық қолдану жөніндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынады.

 

Сақтау шарттары

Құрғақ, жарықтан қорғалған жерде, 25° С-ден аспайтын температурада сақтау керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

 

Сақтау  мерзімі

3 жыл

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін препаратты қолдануға болмайды.

 

Дәріханалардан босатылу шарттары

Рецепт арқылы