Торговое название
Метронидазол
Международное непатентованное название
Метронидазол
Лекарственная форма, дозировка
Таблетки 250 мг
Фармакотерапевтическая группа
Противоинфекционные препараты для системного использования. Антибактериальные препараты для системного применения. Антибактериальные препараты другие. Производные имидазола. Метронидазол
Код АТХ J01XD01
Показания к применению
Препарат оказывает противопаразитарное и антибактериальное действие. Показания ограничены инфекциями, вызванными микробами, чувствительными к метронидазолу:
- урогенитальные трихомониазы;
- вагиниты неуточненной этиологии;
- лямблиозы;
- амебиазы;
- анаэробные инфекции, вызванные чувствительными к препарату микроорганизмами;
- лечение хирургических инфекций, вызванных чувствительными к метронидазолу анаэробными микроорганизмами;
- профилактика анаэробной инфекции при хирургических вмешательствах (особенно на органах брюшной полости, мочевыводящих путях).
Перечень сведений, необходимых до начала применения
Противопоказания
- повышенная чувствительность к метронидазолу или другим нитроимидазолам, или к одному из вспомогательных веществ;
- I триместр беременности и период лактации;
- тяжелая печеночная недостаточность;
- детский возраст до 6 лет.
Необходимые меры предосторожности при применении
При терапии трихомониаза необходимо лечение обоих половых партнеров и использование презервативов. Лечение не прекращается во время менструаций. После терапии трихомониаза следует провести контрольные пробы в течение 3 очередных циклов до и после менструации.
При гиперчувствительности и раздражительности кожи следует осторожно применять препарат, так как зарегистрированы тяжелые кожные реакции, включая синдром Стивенса-Джонсона, синдром Лайелла, генерализованная фебрильная эритема, связанная с пустулами.
Употребление алкогольных напитков во время лечения метронидазолом противопоказано.
Метронидазол можно применять не ранее, чем через 2 недели после окончания приема дисульфирама.
С осторожностью следует назначать препарат пациентам, склонным к появлению отеков и пациентам, которые получают ГКС.
В процессе длительного лечения и/или лечения высокими дозами, необходимо контролировать количество лейкоцитов у пациентов, имеющих гематологические нарушения.
Следует наблюдать за признаками энцефалопатии или ухудшения состояния у пациентов с центральными неврологическими заболеваниями.
В случае асептического менингита повторное лечение метронидазолом не рекомендуется, или можно его применить в случае серьёзной инфекции, если польза превышает риск.
Следует прекратить лечение при появлении атаксии, головокружения, при ухудшении неврологического статуса пациентов.
При применении метронидазола могут возникать психотические реакции после первого курса лечения (особенно у пациентов с психическими заболеваниями). В таком случае следует прекратить прием метронидазола, сообщить врачу и немедленно принять необходимые терапевтические меры.
Необходимо принимать во внимание, что метронидазол может иммобилизовать трепонемы, что приводит к ложноположительному тесту Нельсона.
На фоне терапии препаратом возможно получение ложных результатов при определении активности трансаминаз печени, ЛДГ, уровня триглицеридов и глюкозы в плазме крови.
Пациентам с синдромом Коккейна следует немедленно сообщить врачу о развитии любых симптомов потенциального поражения печени и прекратить применение метронидазола.
Взаимодействия с другими лекарственными препаратами
Совместное пероральное применение метронидазола с антибиотиками-аминогликозидами (неомицин, стрептомицин, гентамицин и др.) и эритромицином угнетает патогенную флору в пищеварительном тракте, что уменьшает вероятность осложнений после операций на толстой и прямой кишке.
Не рекомендуется сочетать с недеполяризующими миорелаксантами (векурония бромид).
При совместном применении метронидазола и этилового спирта вследствие блокады метронидазолом фермента алкогольдегидрогеназы возможно покраснение лица, рвота, боли в животе и др.
Метронидазол усиливает действие варфарина и других антикоагулянтов кумаринового ряда.
При одновременном приеме метронидазола и препаратов лития, нейротоксичность последних повышается.
Одновременное назначение лекарственных средств, стимулирующих ферменты микросомального окисления в печени (фенобарбитал, фенитоин), может ускорять элиминацию метронидазола, в результате чего понижается его концентрация в плазме.
Циметидин ингибирует метаболизм метронидазола, что может привести к повышению его концентрации в сыворотке крови и увеличению риска развития побочных явлений.
Сульфаниламиды и цефалоспорины усиливают противомикробное действие метронидазола.
Адсорбенты, холестирамин, вяжущие и обволакивающие средства уменьшают всасывание метронидазола в желудочно-кишечном тракте.
При одновременном применении дисульфирама и метронидазола возможно развитие острых психозов, дезориентации.
Одновременное применение бусульфана и метронидазола может повышать концентрацию бусульфана в плазме крови и усиливать токсические эффекты.
Метронидазол может повышать концентрацию 5-фторурацила в плазме крови и усиливать токсические эффекты.
При одновременном применении с рифампицином возможно снижение концентрации метронидазола в плазме крови путем увеличения его печеночного метаболизма рифампицином, что может потребовать корректировки дозы метронидазола.
При одновременном применении с энзим-индуцирующими противосудорожными средствами возможно снижение концентрации метронидазола в плазме крови путем увеличения его печеночного метаболизма индуктором, что может потребовать корректировки дозы метронидазола.
Специальные предупреждения
С осторожностью следует назначать препарат пациентам, склонным к появлению отеков и пациентам, которые получают ГКС.
В процессе длительного лечения и/или лечения высокими дозами, необходимо контролировать количество лейкоцитов у пациентов, имеющих гематологические нарушения.
Беременность
Анализ большого числа беременных женщин, проходивших лечение исследуемым препаратом, по-видимому, не выявил каких-либо особых пороков развития или фетотоксического действия метронидазола. Однако только эпидемиологические данные могут подтвердить отсутствие риска. Поэтому метронидазол при необходимости может быть назначен во время беременности.
Период лактации
Поскольку метронидазол попадает в грудное молоко, нужно избегать приема данного лекарственного средства во время кормления грудью.
Особенности влияния препарата на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами
Следует учитывать возможность развития головокружения, спутанности сознания, галлюцинаций, судорог или нарушения зрения при назначении препарата пациентам, деятельность которых связана с управлением механизмов, особенно водителям транспортных средств.
Рекомендации по применению
Режим дозирования
При трихомониазе у женщин (трихомонадный уретрит и вагинит), предпочтительно десятидневное смешанное лечение, включающее:
- таблетки по 250 мг 2 раза в день, перорально
- вагинальные суппозитории по 500 мг 1 раз в день.
При трихомониазе (трихомонадный уретрит) у мужчин: таблетки по 250 мг 2 раза в день в течение 10 дней.
В исключительных случаях при необходимости можно увеличить суточную дозу до 750-1000 мг.
Лямблиоз лечат в течение 5 дней. Взрослым назначают по 250-500 мг 2-3 раза в сутки (максимально 1,0 г/сутки). Детям 6-10 лет по 125 мг (½ таблетки) 3 раза в день (суточная доза 375 мг), 11-15 лет по 250 мг 2 раза в день.
Приамебиазе метронидазол назначают в течение 7 дней - взрослым и детям старше 15 лет по 500 мг (2 таблетки) 3 раза в день. Детям 6 - 15 лет 30-40 мг/кг сутки в 3 приема. При амебиазе печени на стадии абсцесса удаление абсцесса должно проводиться в сочетании с лечением метронидазолом.
При лечении вагинита неуточненной этиологии применяют по 500 мг 2 раза в день в течение 7 дней. Должно проводиться одновременное лечение партнера.
При лечении анаэробных инфекций взрослым назначают метронидазол по 1,0-1,5 г в сутки, детям – из расчета 20-30 мг/кг в сутки.
Метод и путь введения
Метронидазол принимают внутрь, до или после еды, запивая достаточным количеством воды.
Меры, которые необходимо принять в случае передозировки
Симптомы: тошнота, рвота, головокружение, в тяжелых случаях - атаксия, периферическая нейропатия и эпилептические припадки.
Лечение: специфического антидота нет, лечение симптоматическое. Метронидазол и его метаболиты быстро выводятся при гемодиализе.
Рекомендации по обращению за консультацией к медицинскому работнику для разъяснения способа применения лекарственного препарата
Внимательно прочитайте весь листок-вкладыш. В случае, если Вам не понятен способ применения лекарственного препарата, рекомендуем обратиться за консультацией к медицинскому работнику.
Описание нежелательных реакций, которые проявляются при стандартном применении ЛП и меры, которые следует принять в этом случае
Определение частоты побочных явлений проводится в соответствии со следующими критериями: очень часто (≥ 1/10), часто (≥ от 1/100 до < 1/10), нечасто (≥ от 1/1000 до < 1/100), редко (≥ 1/10000 до < 1/1000), очень редко (< 1/10000), неизвестно (невозможно оценить на основании имеющихся данных).
Часто
- легкие расстройства пищеварения (боли в эпигастральной области, тошнота, рвота, диарея)
- глоссит с ощущением сухости во рту, стоматит, нарушение вкуса, анорексия
Редко
- гиперемия, зуд, кожная сыпь, иногда фебрильная
Очень редко
- тромбоцитопения, агранулоцитоз, нейтропения
- галлюцинации
- подавленное настроение
- психотические реакции с паранойей и/или бредом, которые могут сопровождаться единичными суицидальными мыслями или действиями
- головная боль, головокружение
- преходящие нарушения зрения, такие как диплопия, миопия, снижение остроты зрения, нечеткость зрения, изменение цветового восприятия
- нейропатия/неврит зрительного нерва
- крапивница, ангионевротический отек, анафилактический шок
- острый генерализованный экзантематозный пустулез
- синдром Лайелла
- синдром Стивенса-Джонсона
- фиксированная пигментная эритема.
- повышение уровня ферментов печени (аспартатаминотрансферазы (АСТ) и аланинаминотрансферазы (АЛТ), щелочной фосфатазы), острое поражение печени цитолитического (иногда желтушного), холестатического или смешанного характера. Зарегистрированы отдельные случаи гепатоцеллюлярной недостаточности, которая может потребовать трансплантации печени.
Частота неизвестна
- периферические сенсорные нейропатии
- спутанность сознания
- судороги
- энцефалопатия, которая может быть связана с изменениями МРТ, которые обычно обратимы при прекращении лечения. Зарегистрированы исключительные случаи развития со смертельным исходом.
- подострый мозжечковый синдром (атаксия, дизартрия, нарушение походки, нистагм, тремор)
- асептический менингит
- панкреатит, обратимый при прекращении лечения
- изменение цвета или изменение внешнего вида языка (микоз)
Дополнительные сведения
Состав лекарственного препарата
Одна таблетка содержит
активное вещество – метронидазол 250 мг,
вспомогательные вещества: крахмал картофельный, поливинилпирролидон, кальция стеарат.
Описание внешнего вида, запаха, вкуса
Таблетки белого или белого с желтоватым оттенком цвета, круглой формы, с плоской поверхностью, фаской и риской.
Форма выпуска и упаковка
По 10 таблеток в контурной безъячейковой упаковке из бумаги упаковочной с полимерным покрытием с двух сторон, или по 30 таблеток в банки из полиэтилена с крышками из полипропилена. Свободное пространство в банках заполняют ватой медицинской гигроскопической. По 250 контурных упаковок или по 20 банок вместе с инструкциями по медицинскому применению на государственном и русском языках помещают в картонную коробку (групповая упаковка).
Срок хранения
5 лет
Не применять по истечении срока годности.
Условия хранения
Хранить в сухом, защищенном от света месте при температуре не выше 25˚С.
Хранить в недоступном для детей месте!
Условия отпуска из аптек
По рецепту
Саудалық атауы
Метронидазол
Халықаралық патенттелмеген атауы
Метронидазол
Дәрілік түрі, дозасы
250 мг таблеткалар
Фармакотерапиялық тобы
Жүйелі қолдануға арналған инфекцияға қарсы препараттар. Жүйелі қолдануға арналған бактерияға қарсы препараттар. Басқа бактерияға қарсы препараттар. Имидазол туындылары. Метронидазол
АТХ коды J01XD01
Қолданылуы
Препарат паразиттарға қарсы және антибактериалды әсер көрсетеді. Көрсеткіштер метронидазолға сезімтал микробтар тудыратын инфекциялармен шектеледі:
- урогентальды трихомониазда;
- этиологиясы анықталмаған вагинитте;
- лямблиоздарда;
- амебиаздарда;
- препаратқа сезімтал микроорганизмдерден пайда болған анаэробтық инфекцияларда;
- метронидазолға сезімтал анаэробтық микроорганизмдерден пайда болған хирургиялық инфекцияларды емдеу;
- хирургиялық араласымдар кезінде анаэробтық инфекциялардың профилактикасында (әсіресе құрсақ қуысы ағзаларында, несеп шығару жолдарында).
Қолдануды бастағанға дейін қажетті мәліметтер тізбесі
Қолдануға болмайтын жағдайлар
- метронидазолға немесе басқа нитроимидазолдарға, немесе қосымша заттардың біреуіне жоғары сезімталдық;
- жүктіліктің I триместрі және лактация кезеңі;
- бауырдың ауыр жеткіліксіздігі;
- 6 жасқа дейінгі балалар.
Қолдану кезінде қажетті сақтық шаралары
Трихомониазды емдеген кезде жыныстық жұптастардың екеуін да емдеу және мүшеқап пайдалану қажет. Етеккір кезінде емдеу тоқтатылмайды. Трихомониазды емдеуден кейін етеккірге дейінгі және одан кейінгі кезекті 3 оралым кезінде бақылау сынамаларын жүргізу керек.
Терінің ауыр реакциясы, оның ішінде Стивенс-Джонсон синдромы, Лайелл синдромы, пустулалармен байланысты жалпыланған фебрильді эритема, препаратты терінің қатты сезімталдығы мен тітіркенуі кезінде мұқият қолдану керек.
Метронидазолмен емделіп жүрген кезде алкогольді сусындарды қолдануға болмайды.
Метронидазолды дисульфирам қабылдауды аяқтағаннан кейін кем дегенде 2 апта өткен соң ғана қолдануға болады.
Ісінудің пайда болуына бейім пациенттерге және ГКС қабылдап жүрген пациенттерге препаратты абайлап тағайындаған жөн.
Гематологиялық бұзылыстары бар пациенттердің ұзақ мерзімді емдеу және/немесе жоғары дозада емдеу үрдісінде лейкоциттер санын бақылау қажет.
Орталық неврологиялық аурулары бар пациенттерде энцефалопатияның белгілерін немесе нашарлау белгілерін бақылау керек.
Асептикалық минингит жағдайында метронидазолмен қайта емдеу ұсынылмайды, немесе ауыр инфекция кезінде пайда қауіптен асқан жағдайда қолдануға болады.
Атаксия, бас айналу пайда болған кезде, пациенттің неврологиялық жағдайы нашарлаған кезде емдеуді тоқтатқан жөн.
Метронидазолды қолданғанда, емнің бірінші курсынан кейін психотикалық реакциялар пайда болуы мүмкін (әсіресе психикалық аурулары бар пациенттерде). Бұл жағдайда метронидазолды қабылдауды тоқтатып, дәрігерге хабарлау керек және дереу қажетті терапевтикалық шараларды қабылдау керек.
Метронидазолдың жалған-оң Нельсон тестіне алып келетін трепонемаларды иммобилизациялауы мүмкін екендігін есте ұстау қажет.
Препаратпен емдеу аясында бауыр трансаминазалары, ЛДГ белсенділігін, қан плазмасындағы триглицеридтер мен глюкоза деңгейін анықтаған кезде жалған нәтижелер алынуы мүмкін.
Коккейн синдромы бар пациенттерге потенциалды бауыр зақымдануының кез келген симптомдары дамуы туралы дереу дәрігерге хабарлау керек және метронидазол қолдануды тоқтату керек.
Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі
Метронидазолды антибиотиктермен-аминогликозидтермен (неомицин, стрептомицин, гентамицин және басқаларымен) және эритромицинмен бірге ішке қабылдау арқылы қолдану ас қорыту жолындағы патогендік флораны бәсеңдетеді, бұл операциялардан кейінгі тоқ ішек пен тік ішектегі асқынулар мүмкіндігін азайтады.
Жете поляризацияламайтын миорелаксанттармен (векуроний бромиді) біріктіру ұсынылмайды.
Метронидазол мен этил спиртін бірге қолданғанда, метронидазолдың алкогольдегидрогеназа ферментін бөгеуі салдарынан, беттің қызаруы, құсу, іштің ауыруы және т.б. болуы мүмкін.
Метронидазол варфариннің және кумарин қатарындағы басқа антикоагулянттардың әсерін күшейтеді.
Метронидазолды және литий препараттарын бір мезгілде қабылдаған кезде соңғылардың нейроуыттылығы жоғарылайды.
Бауырдағы микросомальді тотығу ферменттерін көтермелейтін дәрілік заттарды (фенобарбитал, фенитоин) бір мезгілде тағайындау метронидазолдың шығарылуын жеделдетуі мүмкін, мұның нәтижесінде оның плазмадағы концентрациясы төмендейді.
Циметидин метронидазолдың метаболизмін бәсеңдетеді, бұл оның қан сарысуындағы концентрациясының артуына және жағымсыз әсерлердің пайда болу қаупінің ұлғаюына алып келуі мүмкін.
Сульфаниламидтер және цефалоспориндер метронидазолдың микробқа қарсы әсерін күшейтеді.
Адсорбенттер, холестирамин, тұтқыр және бүркемелегіш дәрілер метронидазолдың асқазан-ішек жолынан сіңірілуін азайтады.
Дисульфирам және метронидазолды бір мезгілде қолданғанда жедел психоздар, бағдарсыздық дамуы мүмкін.
Метронидазолды бусульфанмен бір мезгілде қолданғанда қан плазмасында бусульфанның концентрациясын арттыруы және уытты әсерлерін күшейтуі мүмкін.
Метронидазол қан плазмасында 5-фторурацилдің концентрациясын арттыруы және уытты әсерлерін күшейтуі мүмкін.
Рифампицинмен бір мезгілде қолданғанда, рифампицин оның бауыр метаболизмін жоғарылатып, қан плазмасында метронидазолдың концентрациясын азайтуы мүмкін, бұл метронидазолдың дозасын түзетуді қажет етуі мүмкін.
Тырысуға қарсы энзим-қоздырғыш заттармен бір мезгілде қолданғанда, индукторлар оның бауыр метаболизмін жоғарылатып, қан плазмасында метронидазолдың концентрациясын азайтуы мүмкін, бұл метронидазолдың дозасын түзетуді қажет етуі мүмкін.
Арнайы ескертулер
Ісінудің пайда болуына бейім пациенттерге және ГКС қабылдап жүрген пациенттерге препаратты абайлап тағайындаған жөн.
Гематологиялық бұзылыстары бар пациенттерді ұзақ мерзімді емдеу және/немесе жоғары дозада емдеу үрдісінде лейкоциттер санын бақылау қажет.
Жүктілік
Талдау кезінде зерттелетін препаратпен емделген жүкті әйелдердің көбісінде метронидазолдың қандай да бір ақаулары немесе фетотоксикалық әсерлері анықталмаған. Алайда эпидемиологиялық мәліметтер ғана қауіптің жоқтығын растай алады. Сондықтан, қажет болған жағдайда, метронидазолды жүктілік кезінде тағайындауға болады.
Лактация кезеңі
Метронидазол ана сүтіне енетін болғандықтан, емізу кезінде бұл дәрілік затты қабылдаудан аулақ болу қажет.
Дәрілік заттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері
Препаратты қызметі механизмдерді басқарумен байланысты болатын пациенттерге, әсіресе көлік жүргізушілеріне тағайындаған кезде бас айналу, сананың шатасуы, елестеулер, құрысулар немесе көрудің бұзылуы дамуы мүмкін екендігін ескерген жөн.
Қолдану жөніндегі нұсқаулар
Дозалау режимі
Әйелдерде трихомониаз кезінде (трихомонадты уретрит және вагинит) келесідей он күндік аралас ем алған жақсырақ:
- 250 мг-нан күніне 2 рет (таблеткалар, пероральді)
- 500 мг-нан күніне 1 рет (қынаптық суппозиторийлер).
Еркектерде трихомониаз кезінде (трихомонадты уретрит): 250 мг таблеткадан күніне 2 рет 10 күн бойы тағайындайды.
Айрықша жағдайларда қажет болғанда тәуліктік дозаны 750-1000 мг-ға дейін арттыруға болады.
Лямблиозды 5 күн бойы емдейді. Ересектерге 250-500 мг-ден тәулігіне 2-3 рет (ең жоғарғы 1,0 г/тәулік). 6-10 жастағы балаларға 125 мг-ден (½ таблетка) күніне 3 рет (тәуліктік доза 375 мг), 11-15 жаста 250 мг-ден күніне 2 рет.
Амебиазда метронидазолды 7 күн бойы тағайындайды – ересектерге және 15 жастан асқан балаларға 500 мг-ден (2 таблетка) күніне 3 рет. 6-15 жастағы балаларға тәулігіне 30-40 мг/кг 3-ке бөліп тағайындайды. Абсцесс сатысында бауыр амебиазында абсцесстің жойылуы метронидазолмен емдеу кезінде жүргізілу керек.
Этиологиясы анаықталмаған вагинитті емдеу кезінде 500 мг-нан күніне 2 рет 7 күн бойы. Серіктеспен бір уақытта емдеу керек.
Анаэробтық инфекцияларды емдегенде ересектерге метронидазолды тәулігіне 1,0-1,5 г, балаларға - тәулігіне 20-30 мг/кг есебімен тағайындайды.
Қолдану тәсілі мен жолы
Метронидазолды, тамақтану алдында немесе тамақтанудан кейін, судың жеткілікті мөлшерімен ішіп, ішке қабылдайды.
Артық дозаланған жағдайда қолданылуы қажет шаралар
Симптомдары: жүрек айну, құсу, бас айналу, ауыр жағдайларда – атаксия, шеткері нейропатия және эпилепсиялық ұстамалар.
Емі: арнайы антидоты жоқ, емі – симптоматикалық. Метронидазол және оның метаболиттері гемодиализ кезінде жылдам шығарылады.
Дәрілік препаратты қолдану тәсілін түсіндіру үшін медициналық қызметкерге кеңес алу үшін жүгіну бойынша ұсынымдар
Бүкіл қосымша парақты мұқият оқып шығыңыз. Егер Сізге дәрілік препаратты қолдану тәсілі түсініксіз болса, медицина қызметкерінің кеңесіне жүгінуді ұсынамыз.
ДП стандартты қолдану кезінде көрініс беретін жағымсыз реакциялар сипаттамасы және осы жағдайда қабылдау керек шаралар
Жағымсыз құбылыстардың жиілігін анықтау мынадай критерийлерге сәйкес жүргізіледі: өте жиі (≥ 1/10), жиі (≥ 1/100-ден < 1/10 дейін), жиі емес (≥ 1/1000-нан < 1/100 дейін), сирек (≥ 1/10000-нан < 1/1000 дейін), өте сирек (< 1/10000), белгісіз (қолда бар деректердің негізінде бағалау мүмкін емес).
Жиі
- жеңіл түрдегі ас-қорыту бұзылыстары (эпигастрияның ауыруы, жүрек айнуы, құсу, диарея)
- ауыз қуысының құрғауы сезімінен туындаған глоссит, стоматит, дәм сезудің бұзылуы, анорексия
Сирек
- гиперемия, қышыну, тері бөртпесі, кейде фебрильді
Өте сирек
- тромбоцитопения, агранулоцитоз, нейтропения
- елестеулер
- басыңқы көңіл күй
- жеке өзіне-өзі қол жұмсау ойларымен немесе іс-әрекеттерімен жалғаса алатын паранойя және/немесе сандырақтау психотикалық реакциялары
- бас ауыруы, бас айналуы
- диплопия, миопия, анық көрмеу сияқты көрудің өтпелі нашарлауы, түсті қабылдаудың бұзылуы
- нейропатия/көру жүйкесінің невриті
- есекжем, ангионевротикалық ісіну, анафилаксиялық шок
- жедел жайылған экзантематозды пустулез
- Лайелл синдромы
- Стивенс-Джонсон синдромы
- белгіленген пигментті эритема.
- бауыр ферменттері (аспартатаминотрансфераза (АСТ) және аланинаминотрансфераза (АЛТ), сілтілік фосфатаза) деңгейінің жоғарылауы, цитолитикалық, холестаздық немесе аралас сипаттағы бауырдың жедел зақымдануы. Бауырдың гепатоцеллюлярлық жетіспеушілігі салдарынан бауыр трансплатанциясын қажет ететін бөлек жағдайлар тіркелген.
Жиілігі белгісіз
- шеткері сенсорлық нейропатиялар
- сананың шатасуы
- құрысулар
- МРТ өзгерістеріне байланысты, емді тоқтатқан кезде кері дамуға бейім энцефалопатия. Өлімге алып келетін айрықша жағдайлар тіркелген.
- жеделге жуық мишық синдромы (атаксия, дизартрия, жүрістің бұзылуы, нистагм, тремор)
- асептикалық менингит
- емді тоқтатқан кезде кері дамуға бейім панкреатит
- тіл түсінің немесе түрінің өзгеруі (микоз)
Қосымша мәліметтер
Дәрілік препараттың құрамы
Бір таблетканың құрамында
белсенді зат – метронидазол 250 мг,
қосымша заттар: картоп крахмалы, поливинилпирролидон, кальций стеараты
Сыртқы түрінің, иісінің, дәмінің сипаттамасы
Дөңгелек пішінді, тегіс беткейлі, ойығы және сызығы бар, ақ немесе сарғыштау реңді ақ түсті таблеткалар.
Шығарылу түрі және қаптамасы
10 таблеткадан екі жағында полимер жабыны бар қаптамалық қағаздан жасалған пішінді ұяшықсыз қаптамада немесе 30 таблеткадан полипропиленді қақпағы бар полиэтиленнен жасалған банкіде. Банкідегі бос орын гигроскопиялық медициналық мақтамен толтырылады. 250 пішінді қаптамадан немесе 20 банкіден медициналық қолдану жөніндегі мемлекеттік және орыс тіліндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапқа (топтық қаптама) салынған.
Сақтау мерзімі
5 жыл
Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды.
Сақтау шарттары
Құрғақ, жарықтан қорғалған жерде 25˚С-ден аспайтын температурада сақтау керек.
Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!
Дәріханалардан босатылу шарттары
Рецепт арқылы