Торговое наименование
Метрогил
Международное непатентованное название
Метронидазол
Лекарственная форма, дозировка
Раствор для внутривенного введения 5 мг/мл 100 мл
Фармакотерапевтическая группа
Противоинфекционные препараты системного использования. Антибактериальные препараты системного использования. Антибактериальные препараты другие. Производные имидазола. Метронидазол.
Код АТХ J01XD01
Показания к применению
Показания связаны с противопаразитарной и противомикробной активностью метронидазола и его фармакокинетическими свойствами.
Показан для лечения инфекций, вызванных чувствительными к препарату микроорганизмами:
- тяжелый амебиаз печени или кишечный амебиаз
- лечение хирургических инфекций, вызванных чувствительными анаэробными микроорганизмами
- профилактика послеоперационных инфекций, вызванных чувствительными анаэробными бактериями, как следствие желудочно-кишечных или колоректальных хирургических вмешательств, в комбинации с противомикробным препаратом, активным в отношении аэробных микроорганизмов.
Следует учитывать официальные рекомендации по применению антибактериальных препаратов.
Перечень сведений, необходимых до начала применения
Противопоказания
Гиперчувствительность к метронидазолу, другим имидазолами или любому из вспомогательных веществ
Взаимодействия с другими лекарственными препаратами и иные виды взаимодействия
Дисульфирамоподобная реакция
Поскольку многие лекарственные препараты могут вызывать дисульфирамоподобную реакцию, следует избегать их совместного применения с алкоголем.
Противопоказанные комбинации
Алкоголь (напитки или продукты, содержащие алкоголь)
Дисульфирамоподобный эффект (лихорадка, приливы крови, рвота, тахикардия). Следует избегать употребления алкогольных напитков или применения препаратов, содержащих алкоголь. Прежде чем употреблять алкогольные напитки или принимать лекарственные средства, содержащие алкоголь, следует дождаться полной элиминации препарата исходя из периода его полувыведения.
Бусульфан
Совместное применение с высокими дозами бусульфана: метронидазол вызывает двукратное увеличение концентрации бусульфана.
Дисульфирам
Существует риск развития острых психотических расстройств или спутанности сознания, которые исчезают после прекращения совместного применения препаратов.
Комбинации, требующие мер предосторожности
Противосудорожные препараты с ферменто-индуцирующим действием
Индукторы ферментов вызывают снижение концентрации метронидазола в плазме крови вследствие увеличения его метаболизма в печени.
Рекомендуется клинический мониторинг и возможная коррекция дозы метронидазола во время лечения индукторами и после их отмены.
Рифампицин
Рифампицин вызывает снижение концентрации метронидазола в плазме крови вследствие увеличения его метаболизма в печени.
Рекомендуется клинический мониторинг и возможная коррекция дозы метронидазола во время лечения рифампицином и после его отмены.
Препараты лития
Возможно повышение уровня лития в плазме крови, что может оказывать токсическое действие, в том числе с симптомами передозировки лития. Рекомендуется тщательный мониторинг уровня лития и возможная коррекция дозы препаратов лития.
Комбинации, которые необходимо принимать во внимание
Фторурацил (а также тегафур и капецитабин на основе экстраполяции данных по фторурацилу)
Увеличение токсичности фторурацила в связи со снижением его клиренса.
Некоторые проблемы, связанные с нарушением МНО:
Зарегистрированы многочисленные случаи увеличения активности пероральных антикоагулянтов у пациентов, получающих антибиотики. В контексте этого факторами риска являются инфекционно-воспалительный статус, возраст и общее состояние пациента. Неясно, какую роль в возникновении нарушения МНО в таких случаях играют само заболевание или получаемое по его поводу лечение. Однако некоторые классы антибиотиков с большей вероятностью приводят к такому взаимодействию, особенно фторхинолоны, макролиды, циклины, котримоксазол и некоторые цефалоспорины.
Специальные предупреждения
Реакции гиперчувствительности со стороны кожи и ее придатков
Возможно развитие жизнеугрожающих (в том числе анафилактический шок) аллергических реакций. В этом случае следует прекратить применение метронидазола и начать соответствующую терапию.
При развитии в начале лечения генерализованной эритемы, сопровождающейся лихорадкой и формированием пустул, следует исключить острый генерализованный экзантематозный пустулез. Это состояние требует прекращения лечения и является противопоказанием для любого повторного применения метронидазола в качестве монотерапии или как компонента комбинированной терапии.
Зарегистрированы такие тяжелые аллергические реакции со стороны кожи, связанные с применением метронидазола, как синдром Стивенса – Джонсона, синдром Лайелла и острый генерализованный экзантематозный пустулез (AGEP). Следует информировать пациентов о признаках и симптомах таких реакций, и тщательно следить за состоянием их кожи.
При появлении каких-либо признаков или симптомов синдрома Стивенса – Джонсона, синдрома Лайелла (например, прогрессирующей сыпи, часто сопровождающейся формированием везикул, или поражений слизистой оболочки) или AGEP (генерализованная эритема, сопровождающаяся лихорадкой и формированием пустул) лечение следует прекратить. Кроме того, эти признаки или симптомы являются противопоказанием для любого повторного применения метронидазола в качестве монотерапии или как компонента комбинированной терапии.
Центральная нервная система (ЦНС)
При появлении симптомов энцефалопатии или токсического воздействия на мозжечок следует немедленно пересмотреть схему терапии и прекратить лечение метронидазолом.
В пострегистрационном периоде выявлены случаи энцефалопатии. Также зарегистрированы связанные с энцефалопатией изменения на МРТ. Наблюдаемые поражения чаще всего локализовались в области мозжечка (в частности в зубчатом ядре) и валика мозолистого тела. В большинстве случаев связанные с энцефалопатией изменения на МРТ были обратимыми после прекращения лечения. Зарегистрировано несколько случаев поражения ЦНС со смертельным исходом.
Пациентов с нарушениями со стороны ЦНС следует наблюдать на предмет появления признаков энцефалопатии или ухудшения состояния.
При развитии асептического менингита, связанного с применением метронидазола, не рекомендуется повторять лечение препаратом, но в случае тяжелой инфекции его можно рассмотреть в рамках оценки соотношения «польза-риск».
Периферическая нервная система
Пациентов с тяжелыми, хроническими или прогрессирующими нарушениями периферической нервной системы, а также получающих длительную терапию метронидазолом, следует наблюдать на предмет появления признаков периферической нейропатии.
Нарушения психики
Психотические реакции с возможным риском поведенческих расстройств могут развиться уже после первого курса лечения, особенно у пациентов с психическими заболеваниями в анамнезе. В этом случае следует прекратить лечение метронидазолом, сообщить об этом врачу и провести надлежащие терапевтические мероприятия.
Нарушения клеточного состава крови
Мониторинг показателей общего анализа крови (особенно лейкоцитарной формулы) рекомендуется пациентам с нарушениями клеточного состава крови в анамнезе или нуждающимся в терапии высокими дозами и/или длительной терапии.
Продолжительность лечения при лейкопении зависит от тяжести инфекции.
Вспомогательные вещества с известным действием
Данный лекарственный препарат содержит натрий. 100 мл раствора содержит 0,340 г натрия.
Это следует учитывать при лечении пациентов на строгой диете с низким содержанием натрия.
Взаимодействие с другими лекарственными препаратами
Метронидазол не рекомендуется применять совместно с алкогольными напитками.
Метронидазол не рекомендуется применять совместно с бусульфаном.
Метронидазол не рекомендуется применять совместно с дисульфирамом.
Влияние на результаты параклинических методов исследования
Метронидазол может иммобилизировать трепонемы и приводить к ложноположительному тесту Нельсона.
У пациентов с синдромом Коккейна зарегистрированы случаи тяжелой гепатотоксичности/острой печеночной недостаточности, в том числе с летальным исходом, внезапно и быстро манифестировавшие после начала лечения препаратами для системного применения, содержащими метронидазол. У таких пациентов метронидазол следует использовать после тщательной оценки соотношения «польза-риск» и только при отсутствии альтернативного метода лечения. Оценку функции печени следует проводить непосредственно перед началом, во время и после окончания терапии до нормализации показателей функции печени или до их возвращения к исходным значениям. Если во время лечения показатели функции печени существенно повышаются, терапию следует прекратить.
Пациентам с синдромом Кокейна следует рекомендовать немедленно сообщать врачу о любых симптомах возможного поражения печени и прекращать терапию метронидазолом при их появлении.
Рекомендации по применению
Режим дозирования
· Амебиаз
o Пациенты взрослого возраста
1,50 г/сутки (по 500 мг три раза в сутки путем в/в инфузий)
o Пациенты детского возраста
30-40 мг/кг/сутки путем внутривенной инфузии
У пациентов с амебиазом печени в стадии формирования абсцесса лечение метронидазолом следует начать после дренирования абсцесса.
· Анаэробные инфекции
o Пациенты взрослого возраста
1-1,5 г/сутки, распределенные на 2-3 в/в инфузии.
o Пациенты детского возраста
20-30 мг/кг/сутки, распределенные на 2-3 в/в инфузии.
Если состояние пациента позволяет, препарат следует заменить на пероральную форму в той же дозе.
· Профилактика послеоперационных инфекций
Длительность антибиотикопрофилактики должна быть короткой, в основном ограничиваясь послеоперационным периодом (24 часа, но не более 48 часов).
o Пациенты взрослого возраста
Однократную дозу 1 г вводят внутривенно за 30 мин до хирургического вмешательства.
o Пациенты детского возраста
Однократную дозу 20-40 мг/кг вводят внутривенно за 30 мин до хирургического вмешательства.
Особые группы пациентов
Дети
Детям старше 12 лет в начальной дозе 500 мг внутривенно капельно (длительность инфузий – 30 - 40 минут), каждые 8 часов со скоростью 5 мл/мин. При хорошей переносимости после первых 2 - 3 инфузий переходят на струйное введение. Максимальная суточная доза - 4 г. По показаниям осуществляют переход на поддерживающий прием внутрь. Детям в возрасте от 8 недель до 12 лет – суточная доза составляет 20-30 мг/кг в виде разовой дозы или – 7,5 мг/кг каждые 8 часов. Суточная доза может быть увеличена до 40 мг/кг, в зависимости от тяжести инфекции.
Детям до 8 недельного возраста – 15 мг/кг в виде разовой дозы ежедневно или 7,5 мг/кг каждые 12 часов.
Курс лечения 7 дней.
У новорожденных со сроком гестации до 40 недель накопление метронидазола может произойти в течении первой недели жизни, поэтому предпочтительно проводить мониторинг концентрации метронидазола в сыворотке крови в течении нескольких дней терапии.
При гнойно-септических заболеваниях обычно проводят 1 курс лечения.
Пациенты пожилого возраста
У пациентов пожилого возраста фармакокинетика метронидазола может изменяться, в связи с чем, может возникнуть необходимость контроля уровня метронидазола в сыворотке крови.
Пациенты с печеночной недостаточностью
Значительное накопление метронидазола может наблюдаться у пациентов с печеночной энцефалопатией. Вследствие роста концентрации метронидазола в плазме крови, могут усиливаться симптомы энцефалопатии. При необходимости суточную дозу можно уменьшить до 1/3 и применять один раз в сутки.
Пациенты с почечной недостаточностью
Больным с хронической почечной недостаточностью и клиренсом креатинина менее 30 мл/мин и/или печеночной недостаточностью максимальная суточная доза - не более 1 г, кратность приема - 2 раза в сутки.
Способ применения
Содержимое одного флакона объемом 100 мл (500 мг) вводят в/в медленно в течение 30-60 мин. Лечение анаэробных инфекций в течении 7-10 дней должно быть удовлетворительным для большинства пациентов, но в зависимости от клинической и бактериологической оценки, возможно продление лечения, например, для ликвидации инфекции, создающей угрозу эндогенного повторного заражения анаэробными возбудителями из кишечника, органов малого таза.
При смешанных аэробно-анаэробных инфекциях Метрогил раствор для внутривенного введения можно применять в комбинации с парентеральными антибиотиками, не смешивая препараты при введении.
Метрогил, раствор для внутривенного введения нельзя смешивать с другими препаратами.
Меры, которые необходимо принять в случае передозировки
Симптомы ограничивались рвотой, атаксией и небольшой дезориентацией. Специфического антидота к метронидазолу не существует. При значительной передозировке рекомендуется симптоматическая терапия.
Описание нежелательных реакций, которые проявляются при стандартном применении ЛП и меры, которые следует принять в этом случае (при необходимости)
Нарушения со стороны крови и лимфатической системы:
- нейтропения, агранулоцитоз, тромбоцитопения.
Нарушения психики:
- галлюцинации,
- психотические реакции с паранойей и/или делирием, которые могут сопровождаться изолированными суицидальными мыслями или действиями,
- депрессия.
Нарушения со стороны нервной системы:
- периферическая сенсорная нейропатия,
- головная боль,
- головокружение,
- спутанность сознания,
- судороги,
- энцефалопатия, в том числе сопровождающаяся изменениями на МРТ, обычно обратимая после прекращения лечения,
- подострый мозжечковый синдром (атаксия, дизартрия, нарушение походки, нистагм, тремор),
- асептический менингит.
Нарушения со стороны органа зрения:
- транзиторные нарушения зрения, например, нечеткость зрения, диплопия, миопия, снижение остроты зрения, нарушение цветового восприятия,
- оптические нейропатии/неврит.
Нарушения со стороны желудочно-кишечного тракта:
- нарушения со стороны желудочно-кишечного тракта легкой степени (боль в эпигастрии, тошнота, рвота, диарея),
- глоссит, сопровождающийся сухостью во рту, стоматитом, дисгевзией, анорексией,
- панкреатит, обратимый после прекращения лечения.
- изменение окраски или внешнего вида языка (кандидозная инфекция).
Нарушения со стороны печени и желчевыводящих путей:
- повышение уровня печеночных ферментов (АЛТ, АСТ, щелочной фосфатазы), очень редко – случаи острого нарушения со стороны печени, связанные с цитолизом (иногда с желтухой) или холестазом, а также нарушения смешанной этиологии. Зарегистрировано несколько случаев печеночно-клеточной недостаточности (для лечения которой может потребоваться пересадка печени).
Нарушения со стороны кожи и подкожных тканей:
- приливы жара, зуд, кожная сыпь (иногда с лихорадкой),
- крапивница, ангионевротический отек, анафилактический шок,
- очень редко – случаи острого генерализованного экзантематозного пустулеза,
- синдром Лайелла,
- синдром Стивенса – Джонсона,
- Фиксированная медикаментозная эритема
Другие
- окрашивание мочи в красновато-коричневый цвет за счет водорастворимых пигментов, образующихся в результате метаболизма препарата.
Дополнительные сведения
Состав лекарственного препарата
1 мл раствора содержит
активное вещество - метронидазол - 5 мг
вспомогательные вещества: натрия хлорид, кислоты лимонной моногидрат, динатрия гидрофосфат безводный, вода для инъекций.
Описание внешнего вида, запаха, вкуса
Прозрачный раствор от бесцветного до бледно-желтого цвета.
Форма выпуска и упаковка
По 100 мл раствора помещают в прозрачный пластиковый флакон. По одному флакону, упакованному в целлофановую обертку, вместе с инструкцией по медицинскому применению на казахском и русском языках помещают в картонную пачку.
Срок хранения
3 года
Не применять по истечении срока годности!
Условия хранения
Хранить при температуре не выше 30° С в защищенном от света месте.
Не замораживать.
Хранить в недоступном для детей месте!
Отпуск из аптек
По рецепту
Саудалық атауы
Метрогил
Халықаралық патенттелмеген атауы
Метронидазол
Дәрілік түрі, дозалануы
Вена ішіне енгізуге арналған ерітінді 5 мг/мл 100 мл
Фармакотерапиялық тобы
Противоинфекционные препараты системного использования. Антибактериальные препараты системного использования. Антибактериальные препараты другие. Производные имидазола. Метронидазол.
АТХкоды J01XD01
Қолданылуы
Көрсетілімдер метронидазолдың паразитке қарсы және микробқа қарсы белсенділігімен және оның фармакокинетикалық қасиеттерімен байланысты.
Препаратқа сезімтал микроорганизмдерден туындаған инфекцияларды емдеу үшін қолданылады:
- бауырдың ауыр амебиазы немесе ішек амебиазы
- сезімтал анаэробты микроорганизмдерден туындаған хирургиялық инфекцияларды емдеуде
- аэробты микроорганизмдерге қатысты белсенді микробқа қарсы препаратпен біріктірілімде асқазан-ішек немесе колоректальді хирургиялық араласулардың салдары ретінде сезімтал анаэробты бактериялардан туындаған операциядан кейінгі инфекциялардың профилактикасында.
Бактерияға қарсы препараттарды қолдану жөніндегі ресми ұсынымдарды ескеру керек.
Қолдануды бастағанға дейін қажетті мәліметтер тізбесі
Қолдануға болмайтын жағдайлар
Метронидазолға, басқа имидазолдарға немесе қосымша заттардың кез келгеніне аса жоғары сезімталдық
Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі және өзара әрекеттесудің басқа түрлері
Дисульфирам тәрізді реакция
Көптеген дәрілік препараттар дисульфирам тәрізді реакция тудыруы мүмкін болғандықтан, оларды алкогольмен бірге қолданудан аулақ болу керек.
Қарсы көрсетілген біріктірілімдер
Алкоголь (құрамында алкоголь бар сусындар немесе өнімдер)
Дисульфирам тәрізді әсер (қызба, қан кернеу, құсу, тахикардия). Алкогольді ішімдіктерді немесе құрамында алкоголь бар препараттарды қолданудан аулақ болу керек. Алкогольді ішімдіктерді қолданудан немесе құрамында алкоголь бар дәрілік заттарды қабылдаудан бұрын, оның жартылай шығарылу кезеңіне қарай препараттың толық шығарылуын күту керек.
Бусульфан
Бусульфанның жоғары дозаларымен бірге қолдану: метронидазол бусульфан концентрациясының екі есе артуын туындатады.
Дисульфирам
Препараттарды бірге қолдануды тоқтатқаннан кейін жоғалып кететін жедел психоздық бұзылыстардың немесе сананың шатасу қаупі бар.
Сақтық шараларын қажет ететін біріктірілімдер
Фермент-индукциялаушы әсері бар құрысуға қарсы препараттар
Фермент индукторлары бауырдағы метаболизмінің ұлғаюы салдарынан қан плазмасындағы метронидазол концентрациясының төмендеуін тудырады.
Индукторлармен емдеу кезінде және оларды тоқтатқаннан кейін метронидазол дозасын клиникалық мониторингілеу және түзету ұсынылады.
Рифампицин
Рифампицин бауырдағы метаболизмінің ұлғаюы салдарынан қан плазмасындағы метронидазол концентрациясының төмендеуін тудырады.
Рифампицинмен емдеу кезінде және оларды тоқтатқаннан кейін метронидазол дозасын клиникалық мониторингілеу және түзету ұсынылады.
Литий препараттары
Қан плазмасындағы литий деңгейі жоғарылауы мүмкін, бұл уытты әсер етуі мүмкін, оның ішінде литийдің артық дозалану симптомдарымен. Литий деңгейіне мұқият мониторинг және литий препараттарының дозасын түзету ұсынылады.
Назарға алу қажет біріктірілімдер
Фторурацил (сондай-ақ фторурацил бойынша деректерді экстраполяциялау негізінде тегафур мен капецитабин)
Кклиренсінің төмендеуіне байланысты фторурацил уыттылығының артуы.
ХҚҚ бұзылуымен байланысты кейбір проблемалар:
Антибиотиктер қабылдайтын пациенттерде пероральді антикоагулянттар белсенділігінің артуының көптеген жағдайлары тіркелген. Осы контексте қауіп факторлары болып инфекциялық және қабыну статусы, науқастың жасы және жалпы жағдайы табылады. Мұндай жағдайларда ХҚҚ бұзылуының пайда болуында аурудың өзі немесе оның емі қандай рөл атқаратыны белгісіз. Алайда антибиотиктердің кейбір кластары, әсіресе фторхинолондар, макролидтер, циклиндер, котримоксазол және кейбір цефалоспориндер мұндай өзара әрекеттесуге әкелуі өте ықтимал.
Арнайы ескертулер
Тері және оның қойнаулары тарапынан аса жоғары сезімталдық реакциялары
Өмірге қауіпті аллергиялық реакциялар (соның ішінде анафилаксиялық шок) дамуы мүмкін. Бұл жағдайда метронидазол қолдануды тоқтатып, тиісті емді бастау керек.
Емдеудің басында қызбамен және пустулалардың қалыптасуымен қатар жүретін жайылған эритема дамығанда жедел жайылған экзантематозды пустулезді анықтап алу керек. Бұл жағдай емдеуді тоқтатуды талап етеді және метронидазолды монотерапия ретінде немесе біріктірілген ем компоненті ретінде кез келген қайта қолдануға қарсы көрсетілім болып табылады.
Стивенс-Джонсон синдромы, Лайелл синдромы және жедел жайылған экзантематозды пустулез (AGEP) сияқты метронидазолды қолданумен байланысты тері тарапынан ауыр аллергиялық реакциялар тіркелген. Пациенттерді осындай реакциялардың белгілері мен симптомдары туралы хабардар етіп, олардың терісінің жағдайын мұқият қадағалау керек.
Стивенс-Джонсон синдромының, Лайелл синдромының қандай да бір белгілері немесе симптомдары (мысалы, везикулалардың қалыптасуымен жиі жүретін үдемелі бөртпелер немесе шырышты қабықтың зақымданулары) немесе AGEP (қызбамен және пустулалардың қалыптасуымен қатар жүретін жайылған эритема) көрініс тапқанда емдеуді тоқтату керек. Одан өзге, бұл белгілер немесе симптомдар метронидазолды монотерапия ретінде немесе біріктірілген ем компоненті ретінде кез келген қайта қолдануға қарсы көрсетілім болып табылады.
Орталық жүйке жүйесі (ОЖЖ)
Энцефалопатия симптомдары немесе мишыққа уытты әсер пайда болғанда емдеу сызбасын дереу қайта қарап, метронидазолмен емдеуді тоқтату керек.
Тіркеуден кейінгі кезеңде энцефалопатия жағдайлары анықталды. Сондай-ақ, энцефалопатиямен байланысты МРТ өзгерістері тіркелді. Байқалған зақымданулар көбінесе мишық маңында (атап айтқанда, тісті ядрода) және мүйізгек дененің буылтығында орналасқан. Көптеген жағдайларда энцефалопатиямен байланысты МРТ өзгерістері емдеуді тоқтатқаннан кейін қайтымды болды. Өліммен аяқталған ОЖЖ зақымдануының бірнеше жағдайы тіркелді.
ОЖЖ тарапынан бұзылулары бар пациенттерді энцефалопатия белгілерінің пайда болуына немесе жағдайының нашарлауына қатысты бақылау керек.
Метронидазолды қолданумен байланысты асептикалық менингит дамыған кезде препаратпен емдеуді қайталау ұсынылмайды, бірақ ауыр инфекция жағдайында оны «пайда-қауіп» арақатынасын бағалау шеңберінде қарастыруға болады.
Шеткері жүйке жүйесі
Шеткері жүйке жүйесінің ауыр, созылмалы немесе үдемелі бұзылулары бар, сондай-ақ метронидазолмен ұзақ ем алатын пациенттерді шеткері нейропатия белгілерінің пайда болуын бақылау керек.
Психиканың бұзылуы
Мінез-құлық бұзылыстарының ықтимал қаупі бар психоздық реакциялар емдеудің бірінші курсынан кейін, әсіресе анамнезінде психикалық аурулары бар пациенттерде дамуы мүмкін. Бұл жағдайда метронидазолмен емдеуді тоқтату, бұл туралы дәрігерге хабарлау және тиісті емдік шаралар жүргізу керек.
Қанның жасушалық құрамының бұзылуы
Жалпы қан талдауы көрсеткіштерінің мониторингі (әсіресе лейкоциттік формула) анамнезінде қанның жасушалық құрамы бұзылған немесе жоғары дозалармен емдеуді және/немесе ұзақ емдеуді қажет ететін пациенттерге ұсынылады.
Лейкопения кезіндегі емдеу ұзақтығы инфекцияның ауырлығына байланысты.
Әсері белгілі қосымша заттар
Бұл дәрілік препараттың құрамында натрий бар. 100 мл ерітіндінің құрамында 0,340 г натрий бар.
Мұны натрий мөлшері төмен қатаң диетадағы пациенттерді емдеу кезінде ескеру керек.
Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі
Метронидазолды алкогольдік сусындармен бірге қолдану ұсынылмайды.
Метронидазолды бусульфанмен бірге қолдану ұсынылмайды.
Метронидазолды дисульфираммен бірге қолдану ұсынылмайды.
Параклиникалық зерттеу тәсілдерінің нәтижелеріне әсері
Метронидазол трепонемаларды иммобилизациялауы және Нельсонның жалған оң тестіне әкелуі мүмкін.
Коккейн синдромы бар пациенттерде ауыр гепатоуыттылық/жедел бауыр жеткіліксіздігі, оның ішінде өліммен аяқталатын, жүйелі қолдануға арналған метонидазол бар препараттармен емдеу басталғаннан кейін кенеттен және тез манифесттелген жағдайлар тіркелген. Мұндай пациенттерде метронидазолды «пайда-қауіп» арақатынасын мұқият бағалағаннан кейін және емдеудің альтернативті әдісі болмаған кезде ғана пайдалану керек. Бауыр функциясын бағалауды емдеуді тура бастар алдында, емдеу кезінде және аяқталғаннан кейін бауыр функциясының көрсеткіштері қалыпқа келгенге дейін немесе олар бастапқы мәндерге оралғанға дейін жүргізген жөн. Егер емдеу кезінде бауыр функциясының көрсеткіштері едәуір жоғарыласа, емді тоқтату керек.
Кокейн синдромы бар пациенттерге бауырдың ықтимал зақымдануының кез келген симптомдары туралы дереу дәрігерге хабарлауды және олар пайда болған кезде метронидазолмен емдеуді тоқтатуды ұсыну керек.
Қолдану жөніндегі нұсқаулар
Дозалау режимі
· Амебиаз
o Ересек жастағы пациенттер
1,50 г/тәу (в/і инфузия арқылы тәулігіне үш рет 500 мг)
o Бала жастағы пациенттер
30-40 мг/кг/тәу венаішілік инфузия арқылы
Бауыр амебиазы бар пациенттерде абсцесс қалыптасу сатысында метронидазолмен емдеуді абсцесс дренаждалғаннан кейін бастау керек.
· Анаэробты инфекциялар
o Бала жастағы пациенттер
1-1,5 г/тәу, 2-3 в/і инфузияға бөлінген.
o Бала жастағы пациенттер
20-30 мг/кг/тәу, в/і инфузияға бөлінген.
Егер науқастың жағдайы мүмкіндік берсе, препаратты сол дозада пероральді түріне ауыстыру керек.
· Операциядан кейінгі инфекциялардың профилактикасы
Антибиотикопрофилактиканың ұзақтығы қысқа болуы керек, негізінен операциядан кейінгі кезеңмен (24 сағат, бірақ 48 сағаттан артық емес) шектеледі.
o Ересек жастағы пациенттер
1 г бір реттік дозаны хирургиялық араласудан 30 минут бұрын вена ішіне енгізеді.
o Бала жастағы пациенттер
20-40 мг/кг бір реттік дозаны хирургиялық араласудан 30 минут бұрын вена ішіне енгізеді.
Пациенттердің ерекше топтары
Балалар
12 жастан асқан балаларға бастапқы 500 мг дозада вена ішіне тамшылатып (инфузия ұзақтығы - 30-40 минут), әр 8 сағат сайын 5 мл/мин жылдамдықпен. 2 - 3 инфузиядан кейін жақсы көтерсе сорғалатып енгізуге көшеді. Ең жоғары тәуліктік доза - 4 г. Көрсетілімдер бойынша ішке демеуші қабылдауға көшуді жүзеге асырады. 8 аптадан 12 жасқа дейінгі балаларға - тәуліктік доза бір реттік доза түрінде 20-30 мг/кг немесе әр 8 сағат сайын 7,5 мг/кг құрайды. Инфекцияның ауырлығына байланысты тәуліктік доза 40 мг/кг дейін ұлғайтылуы мүмкін.
8 аптаға дейінгі балаларға – күнделікті бір реттік доза түрінде 15 мг/кг немесе 12 сағат сайын 7,5 мг/кг
Емдеу курсы 7 күн.
Гестация мерзімі 40 аптаға дейінгі нәрестелерде метронидазолдың жинақталуы өмірінің бірінші аптасында орын алуы мүмкін, сондықтан емнің бірнеше күні ішінде қан сарысуындағы метронидазол концентрациясына мониторинг жүргізген жөн.
Іріңді-септикалық ауруларда әдетте 1 емдеу курсы жүргізіледі.
Егде жастағы пациенттер
Егде жастағы пациенттерде метронидазол фармакокинетикасы өзгеруі мүмкін, осыған байланысты қан сарысуындағы метронидазол деңгейін бақылау қажеттілігі туындауы мүмкін.
Бауыр жеткіліксіздігі бар пациенттер
Метронидазолдың едәуір жинақталуы бауыр энцефалопатиясы бар пациенттерде байқалуы мүмкін. Қан плазмасында метронидазол концентрациясының өсуі салдарынан энцефалопатия симптомдары күшеюі мүмкін. Қажет болса, тәуліктік дозаны 1/3-ке дейін азайтуға және тәулігіне бір рет қолдануға болады.
Бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттер
Созылмалы бүйрек жеткіліксіздігі және креатинин клиренсі 30 мл/мин кем және/немесе бауыр жеткіліксіздігі бар науқастарға ең жоғары тәуліктік доза - 1 г артық емес, қабылдау жиілігі - тәулігіне 2 рет.
Қолдану тәсілі
Көлемі 100 мл (500 мг) бір құтының ішіндегісін в/і баяу 30-60 минут бойы енгізеді. Анаэробты инфекцияларды 7-10 күн бойы емдеу пациенттердің көпшілігі үшін қанағаттанарлық болуы тиіс, бірақ клиникалық және бактериологиялық бағалауға байланысты емдеуді ұзартуға болады, мысалы, ішектен, кіші жамбас мүшелерінен анаэробты қоздырғыштармен эндогенді қайта жұқтыру қаупін тудыратын инфекцияны жою үшін.
Аралас аэробты-анаэробты инфекцияларда Метрогил вена ішіне енгізуге арналған ерітіндісін препаратты енгізгенде араластырмай парентеральді антибиотиктермен біріктіріп қолдануға болады.
Метрогилді, вена ішіне енгізуге арналған ерітіндісін басқа препараттармен араластыруға болмайды.
Артық дозалану жағдайында қабылдануы қажет шаралар
Симптомдар құсу, атаксия және аздаған дезориентациямен шектелді. Метронидазолға спецификалық антидот жоқ. Едәуір артық дозаланғанда симптоматикалық ем ұсынылады.
ДП стандартты қолдану кезінде көрініс табатын жағымсыз реакциялардың сипаттамасы және осы жағдайда қабылдануы керек шаралар (қажет болса)
Қан және лимфа жүйесі тарапынан бұзылулар:
- нейтропения, агранулоцитоз, тромбоцитопения.
Психиканың бұзылуы:
- елестеулер,
- оқшауланған суицидтік ойлармен немесе әрекеттермен қатар жүруі мүмкін паранойя және/немесе делирий бар психоздық реакциялар,
- депрессия.
Жүйке жүйесі тарапынан бұзылулар:
- шеткері сенсорлық нейропатия,
- бас ауыруы,
- бас айналуы,
- сананың шатасуы,
- құрысулар,
- энцефалопатия, оның ішінде емді тоқтатқаннан кейін әдетте қайтымды МРТ өзгерістерімен қатар жүретін,
- жеделге жуық мишық синдромы (атаксия, дизартрия, жүрістің бұзылуы, нистагм, тремор),
- асептикалық менингит.
Көру ағзалары тарапынан бұзылулар:
- көрудің транзиторлық бұзылулары, мысалы, анық көрмеу, диплопия, миопия, көру өткірлігінің төмендеуі, түсті қабылдаудың бұзылуы,
- оптикалық нейропатии/неврит.
Асқазан-ішек жолы тарапынан бұзылулар:
- жеңіл дәрежедегі асқазан-ішек жолы тарапынан бұзылулар (эпигастриядағы ауыру, жүрек айнуы, құсу, диарея),
- ауыздың құрғауымен, стоматитпен, дисгевзиямен, анорексиямен қатар жүретін глоссит,
- емді тоқтатқаннан кейін қайтымды панкреатит.
- тіл түсінің немесе сыртқы түрінің өзгеруі (кандидоздық инфекция).
Бауыр және өт шығару жолдары тарапынан бұзылулар:
- бауыр ферменттері (АЛТ, АСТ, сілтілік фосфатаза) деңгейінің жоғарылауы, өте сирек – цитолизбен (кейде сарғаюмен) немесе холестазбен байланысты бауыр тарапынан жедел бұзылу жағдайлары, сондай-ақ аралас этиологиядағы бұзылулар. Бауыр-жасушалық жеткіліксіздіктің бірнеше жағдайлары тіркелген (оны емдеу үшін бауыр ауыстырып салу қажет болуы мүмкін).
Тері және тері асты тіндері тарапынан бұзылулар:
- ысыну, қышыну, тері бөртпесі (кейде қызбамен),
- есекжем, ангионевроздық ісіну, анафилаксиялық шок,
- өте сирек – жедел жайылған экзантематозды пустулез жағдайлары,
- синдром Лайелл синдромы,
- Стивенс-Джонсон синдромы,
- Бекітілген дәрі-дәрмектік эритема
Басқалары
- препарат метаболизмі нәтижесінде түзілетін суда еритін пигменттер есебінен несептің қызғылт-қоңыр түске боялуы.
Қосымша мәліметтер
Дәрілік препараттың құрамы
1 мл ерітіндінің құрамында
белсенді зат - метронидазол - 5 мг
қосымша заттар:натрий хлориді, лимон моногидраты қышқылы, сусыз динатрий гидрофосфаты, инъекцияға арналған су.
Сыртқы түрінің, иісінің, дәмінің сипаттамасы
Түссізден бозғылт-сары түске дейінгі мөлдір ерітінді.
Шығарылу түрі және қаптамасы
100 мл ерітіндіден мөлдір пластик құтыға құйылған. Целлофан тыспен қапталған бір құтыдан медициналық қолдану жөнінде мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынған.
Сақтау мерзімі
3 жыл
Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды!
Сақтау шарттары
Жарықтан қорғалған жерде, 30° С-ден аспайтынтемпературада сақтау керек.
Мұздатып қатыруға болмайды.
Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!
Дәріханалардан босатылуы
Рецепт арқылы