Торговое наименование
Метрид Международное непатентованное название
Метронидазол
Лекарственная форма, дозировка
Раствор для инфузий, 0.5 % 100 мл
Фармакотерапевтическая группа
Противоинфекционные препараты системного использования. Антибактериальные препараты системного применения. Антибактериальные препараты другие. Имидазола производные. Метронидазол
Код АТХ J01XD01
Показания к применению
Внутривенная инфузия показана взрослым и детям, когда пероральное лечение невозможно по следующим показаниям:
- профилактика послеоперационных инфекций, вызываемых чувствительными анаэробными бактериями во время абдоминальных, гинекологических, желудочно-кишечных или колоректальных хирургических вмешательств, которые несут высокий риск возникновения этого типа инфекций. Раствор также можно использовать в комбинации с антибиотикоми, активными против аэробных бактерий.
- лечение тяжелых интраабдоминальных и гинекологических инфекций, при которых чувствительные анаэробные бактерии, в частности бактерии и анаэробные стрептококки, были идентифицированы или предположительно являются причиной заболевания.
Следует рассмотреть официальное руководство по правильному применению антибактериальных средств.
Перечень сведений, необходимых до начала применения
Противопоказания
- гиперчувствительность к метронидазолу, другим производным имидазола или к любому из вспомогательных веществ
- тяжелая печеночная недостаточность (терминальная стадия)
- нарушения гемопоэза, лейкопения
- органические поражения центральной нервной системы, в том числе эпилепсия
- беременность и лактация
Необходимые меры предосторожности при применении
Не используйте материалы, содержащие алюминий (например, иглы, канюли), которые могут вступить в контакт с раствором лекарственного средства, вследствие чего образуются осадки.
Метронидазол несовместим со следующими препаратами (включает, но не ограничивается):
- азтреонам
- цефамандол нафате
- цефокситин
- пенициллин G
Взаимодействия с другими лекарственными препаратами
Не рекомендуется сопутствующая терапия
Дисульфирам
Одновременное использование метронидазола и дисульфирам может привести к психотическим реакциям. Метронидазол не следует назначать пациентам, которые принимали дисульфирам в течение последних двух недель.
Алкоголь
Дисульфирамоподобный эффект (покраснение, рвота, тахикардия).
Следует избегать приема алкогольных напитков и напитков, содержащих алкоголь. Пациентам следует рекомендовать не принимать алкоголь во время терапии метронидазолом и не ранее, чем через 72 часа.
Сопутствующая терапия, требующая особых мер предосторожности
Пероральные антикоагулянты (варфарин)
Метронидазол может усиливать антикоагулянтный эффект варфарина и других пероральных антикоагулянтов, что приводит к продлению времени протромбина и увеличению риска кровотечений (снижение катаболизма печени). Пациентам, принимающим метронидазол и варфарин или другие оральные кумарины одновременно, следует постоянно контролировать протромбиновое время и международное нормализованное отношение (МНО). Пациенты должны быть проверены на наличие признаков и симптомов кровотечения. Сообщалось, что у большого числа пациентов отмечалось повышение антикоагулянтной активности. Возраст пациента и его общее состояние являются факторами риска.
Векуроний (недеполяризующий кураремиметик)
Метронидазол может усиливать действие векурония.
5-фторурацил
Увеличение токсичности 5-фторурацила из-за уменьшения его клиренса.
Литий
Задержка лития, сопровождаемая возможным повреждением почек, отмечалась у пациентов, получавших одновременно литий и метронидазол. Применение лития должно быть прекращено или отменено до начала введения Метронидазола. Концентрации лития, креатинина и электролитов в плазме крови следует контролировать у пациентов получающих литий одновременно с метронидазолом.
Холестирамин может задерживать или уменьшать абсорбцию метронидазола.
Фенитоин, барбитураты (фенобарбитал)
Одновременный прием лекарств, индуцирующих микросомальную активность ферментов печени, таких как фенитоин или фенобарбитал, может ускорить выведение метронидазола и снизить его эффективность.
Циметидин
Одновременный прием лекарств, снижающих активность микросомальных ферментов печени, таких как циметидин, может вызвать снижение метаболизма и снижение клиренса метронидазола в плазме, что может привести к токсичности метронидазола.
Одновременный прием метронидазола и субстратов CYP3A4 (например, амиодарона, такролимуса, циклоспорина, карбамазепина и хинидина) может повысить соответствующие уровни CYP3A4-субстрата в плазме крови. Необходим мониторинг концентрации плазмы субстратов CYP3A4.
Бусульфан
Концентрация бусульфана в плазме может увеличиваться во время сопутствующего применения метронидазолом, что может привести к увеличению токсичности бусульфана, такой как синдром синусоидальной обструкции, желудочно-кишечный мукозит и венозно-окклюзионная болезнь печени.
Лабораторные тесты
Метронидазол может иммобилизовать трепонему и, следовательно, привести к ложноположительному тесту Нельсона.
Метронидазол может влиять на определение сывороточной аспартаттрансаминазы (АСТ), аланинтрансаминазы (АЛТ), лактатдегидрогеназы (ЛДГ), триглицеридов и определения глюкозогексакиназы. Метронидазол вызывает увеличение поглощения ультрафиолета при длине волны 340 нм, что приводит к ложному уменьшению показателей.
Специальные предупреждения
Болезни печени
Следует соблюдать осторожность у пациентов с тяжелой печеночной недостаточностью. Доза метронидазола должна быть уменьшена по мере необходимости. Метронидазол в основном метаболизируется в результате окисления в печени. Существенное нарушение клиренса метронидазола может возникать при наличии выраженной печеночной недостаточности. Соотношение польза/риск при применении метронидазола для лечения трихомониаза у таких пациентов должно быть тщательно оценено. Уровень метронидазола в плазме следует тщательно контролировать.
Следует соблюдать осторожность у пациентов с печеночной энцефалопатией. Пациенты с тяжелой печеночной энцефалопатией медленно метаболизируют метронидазол, что приводит к накоплению метронидазола. Это может вызвать обострение побочных эффектов со стороны ЦНС. Доза метронидазола должна быть уменьшена по мере необходимости.
Сообщалось о случаях острой печеночной недостаточности, включая случаи со смертельным исходом с очень быстрым развитием после начала лечения у пациентов с синдромом Коккейна, при использовании препаратов, содержащих метронидазол, для системного применения. Таким образом, в этой группе следует применять метронидазол после тщательной оценки риска и пользы, и только если нет альтернативного лечения. Функциональные пробы печени должны проводиться непосредственно перед началом терапии, вовремя и после окончания лечения, пока функция печени не окажется в пределах нормы или пока не будут достигнуты базовые значения. Если тесты функции печени становятся заметно повышенными во время лечения, препарат следует прекратить.
Пациентам с синдромом Коккейна следует рекомендовать немедленно сообщать врачу о любых симптомах возможного повреждения печени и прекратить прием метронидазола.
Болезни центральной нервной системы
Метронидазол следует применять с осторожностью у пациентов с активным заболеванием периферической и центральной нервной системы. Сообщалось о серьезных неврологических нарушениях (включая судороги, периферические и зрительные невропатии) у пациентов, получавших метронидазол. Необходимо прекратить лечение метронидазолом, если возникнут какие-либо ненормальные неврологические симптомы, такие как атаксия, головокружение, спутанность сознания или любая другая неблагоприятная реакция ЦНС. Риск обострения неврологического состояния следует учитывать у пациентов с фиксированной или прогрессирующей парестезией, эпилепсией и активным заболеванием центральной нервной системы, за исключением абсцесса мозга.
Сообщалось, что энцефалопатия связана с токсичным воздействием на мозжечок, характеризующимся атаксией, головокружением, дизартрией, и сопровождается поражением ЦНС, наблюдаемым при магнитно-резонансной томографии (МРТ). Симптомы ЦНС и поражения ЦНС, как правило, обратимы в течение нескольких дней или недель после прекращения приема метронидазола.
Асептический менингит может возникнуть при применении метронидазола. Симптомы могут начаться в течение нескольких часов после введения дозы и обычно исчезают после прекращения терапии метронидазолом.
Дискразии крови
Метронидазол следует использовать с осторожностью у пациентов с признаками или историей дискразии крови, так как после введения метронидазола наблюдались агранулоцитоз, лейкопения и нейтропения.
Болезни почек
Метронидазол удаляется во время гемодиализа и должен вводиться после завершения процедуры.
Пациенты с почечной недостаточностью, включая пациентов, получающих перитонеальный диализ, должны подвергаться мониторингу на наличие признаков токсичности из-за потенциального накопления токсичных метаболитов метронидазола.
Натрий
Лекарственный препарат содержит 13,5 ммоль (310 мг) натрия на 100 мл. Следует принимать во внимание пациентам на контролируемой натриевой диете.
Алкоголь
Пациентам следует рекомендовать прекратить употребление алкогольных напитков или спиртосодержащих продуктов до, вовремя и до 72 часов после приема метронидазола из-за дисульфирамоподобного эффекта (спазмы в животе, тошнота, головные боли, гиперемия, рвота и тахикардия).
Интенсивная или длительная терапия метронидазолом
Как правило, обычная продолжительность терапии внутривенно метронидазолом или другими производными имидазола обычно составляет менее 10 дней. Этот период может быть превышен только в отдельных случаях после тщательной оценки риска и пользы. Ограничение продолжительности лечения необходимо, потому что нельзя исключить повреждение половых клеток.
Интенсивная или длительная терапия метронидазолом должна проводиться только в условиях тщательного наблюдения за клиническими и биологическими эффектами и под руководством специалиста. Если требуется длительная терапия, врач должен учитывать возможность периферической невропатии или лейкопении. Оба эффекта обычно обратимы. В случае длительного лечения следует проверять возникновение нежелательных эффектов, таких как парестезия, атаксия, головокружение и судорожные кризы. Режимы высоких доз были связаны с преходящими эпилептиформными припадками.
Мониторинг
В связи с повышенным риском развития побочных реакций рекомендуется проводить регулярный клинический и лабораторный мониторинг (в том числе анализ крови) в случаях высоких доз, длительного или повторного лечения, предшествующего патологического изменения состава крови, тяжелой инфекции и тяжелой печеночной недостаточности.
Общая информация
Пациентов следует предупредить, что моча может потемнеть (из-за метаболита метронидазола).
Беременность и период лактации
Метронидазол не следует назначать во время беременности или применять только по жизненным показаниям, тщательно оценив ожидаемую пользу терапии для матери и потенциальный риск для плода.
Метронидазол выделяется из организма с материнским молоком. Поэтому следует прекратить кормление грудью во время лечения и на 2-3 дня после прекращения лечения метронидазолом.
Особенности влияния препарата на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами
Необходимо предупредить пациента о том, что препарат может снижать концентрацию внимания, некоторые побочные реакции на метронидазол, такие как судороги, головокружение, невропатия зрительного нерва, могут ухудшить способность управления автотранспортом или другими потенциально опасными механизмами.
Рекомендации по применению
Режим дозирования
Профилактика послеоперационных инфекций, вызванных анаэробными бактериями:
В первую очередь при абдоминальной (особенно колоректальной) и гинекологической хирургии.
Продолжительность профилактического лечения должна быть короткой, в основном ограничена послеоперационным периодом (24 часа, но не более 48 часов).
Взрослые: внутривенная инъекция разовой дозы 1000–1500 мг, 30–60 минут до или после операции или 500 мг непосредственно перед, вовремя или после операции, затем 500 мг через 8 часов.
Дети до 12 лет: 20-30 мг/кг в виде разовой дозы за 1-2 часа до операции.
Новорожденные до 40 недель: 10 мг/кг массы тела в виде разовой дозы перед операцией.
Анаэробные инфекции:
Внутривенный путь должен использоваться первоначально, если симптомы пациента препятствуют пероральной терапии.
Взрослые:1000 - 1500 мг в день в виде разовой дозы или 500 мг каждые 8 часов.
Дети в возрасте от 8 недель до 12 лет: обычная суточная доза составляет 20-30 мг / кг / в день в виде разовой дозы или 7,5 мг/кг каждые 8 часов. Суточная доза может быть увеличена до 40 мг/кг, в зависимости от тяжести инфекции. Продолжительность лечения обычно составляет 7 дней.
Дети в возрасте до 8 недель: 15 мг/кг в виде однократной дозы ежедневно или по 7,5 мг/ кг каждые 12 часов.
У новорожденных с гестационным возрастом менее 40 недель накопление метронидазола может происходить в течение первой недели жизни, поэтому концентрации метронидазола в сыворотке крови следует предпочтительно контролировать после нескольких дней терапии.
Бактериальный вагиноз:
Подростки:400 мг два раза в день в течение 5-7 дней или 2000 мг в виде разовой дозы.
Урогенитальный трихомониаз
Взрослые и подростки: 2000 мг в виде разовой дозы или 200 мг 3 раза в день в течение 7 дней или 400 мг два раза в день в течение 5-7 дней.
Дети до 10 лет: 40 мг/кг в виде разовой дозы или 15-30 мг/кг в сутки, разделенные на 2-3 приема в течение 7 дней; не должен превышать 2000 мг/доза.
Лямблиоз
Дети старше 10 лет: 2000 мг один раз в день в течение 3 дней, или 400 мг три раза в день в течение 5 дней, или 500 мг два раза в день в течение 7-10 дней.
Дети от 7 до 10 лет: 1000 мг один раз в день в течение 3 дней.
Дети от 3 до 7 лет: от 600 до 800 мг один раз в день в течение 3 дней.
Дети от 1 до 3 лет: 500 мг один раз в день в течение 3 дней или 15-40 мг/ кг в сутки, разделенная на 2-3 приема.
Амебиаз
Дети старше 10 лет: от 400 до 800 мг 3 раза в день в течение 5-10 дней.
Дети от 7 до 10 лет: от 200 до 400 мг 3 раза в день в течение 5-10 дней.
Дети от 3 до 7 лет: от 100 до 200 мг 4 раза в день в течение 5-10 дней.
Дети от 1 до 3 лет: от 100 до 200 мг 3 раза в день в течение 5-10 дней.
Альтернативно, дозы могут быть выражены весом тела 35-50 мг/кг в сутки в 3 приема в течение 5-10 дней, не превышая 2400 мг/сутки.
Helicobacter pylori у детей
В составе комбинированной терапии 20 мг/кг в сутки; доза не должна превышать 500 мг два раза в день в течение 7-14 дней.
Особые группы пациентов
Пациенты пожилого возраста
Рекомендуется соблюдать осторожность в пожилом возрасте, особенно при применении лекарственного препарата в больших дозах.
Пациенты с почечной недостаточностью
Не требуется корректировки дозы метронидазола при наличии почечной недостаточности. У пациентов с почечной недостаточностью, подвергающихся прерывистому перитонеальному диализу (IDP) или постоянному амбулаторному перитонеальному диализу (CAPD), нет необходимости в регулярной корректировке дозы метронидазола. Однако может быть необходимо уменьшение дозировки при обнаружении чрезмерных концентраций метаболитов.
У пациентов, находящихся на гемодиализе, метронидазол следует повторно вводить сразу после гемодиализа.
Пациенты с печеночной недостаточностью
У пациентов с тяжелой или прогрессирующей печеночной недостаточностью необходимо снижение дозы вдвое с мониторингом уровня метронидазола в сыворотке крови.
Метод и путь введения
Препарат предназначен для внутривенных инфузий только в условиях стационара.
Внутривенная инфузия метронидазола 500 мг / 100 мл должна вводиться внутривенно с приблизительной скоростью 5 мл / мин (или один пакетик, вводимый в течение 20–60 минут).
Длительность лечения
Курс лечения зависит от тяжести заболевания и определяется лечащим врачом.
Лечение от семи до десяти дней должно быть удовлетворительным для большинства пациентов, но в зависимости от клинических и бактериологических оценок, врач может решить продлить лечение (например, для ликвидации инфекции из участков, которые не могут быть дренированы или подвержены эндогенному повторному заражению анаэробными патогенами из кишечника, ротоглотки или половых путей).
Меры, которые необходимо принять в случае передозировки
Клинические симптомы передозировки характеризуются тошнотой, рвотой, нейротоксическими эффектами, включая атаксию, легкую дезориентацию, спутанность сознания, судороги и периферическую нейропатию.
Лечение: проводят симптоматическую терапию. Инфузия метронидазола должна быть прекращена. Метронидазол и его основные метаболиты удаляются при гемодиализе (период полувыведения сокращается до 2,6 ч). При перитонеальном диализе выводится в незначительных количествах.
Обратитесь за консультацией к медицинскому работнику для разъяснения способа применения лекарственного препарата
Описание нежелательных реакций, которые проявляются при стандартном применении ЛП и меры, которые следует принять в этом случае
Определение частоты нежелательных явлений проводится в соответствии со следующими критериями: очень часто (≥ 1/10), часто (≥ от 1/100 до < 1/10), нечасто (≥ от 1/1000 до < 1/100), редко (≥ 1/10000 до < 1/1000), очень редко (< 1/10000), неизвестно (невозможно оценить на основании имеющихся данных).
Часто
- дисгевзия
- глоссит, стоматит, сухость во рту
- миалгия
Редко
- лейкопения, агранулоцитоз, панцитопения, нейтропения,
тромбоцитопения
- анафилактический шок, реакция Яриша-Герксгеймера
- галлюцинации
- головная боль, энцефалопатия, менингит асептический, судороги,
сонливость, периферическая невропатия, атаксия, головокружение
- оптическая невропатия, диплопия, близорукость
- панкреатит, боль в животе, диарея, тошнота, рвота
- холестатическая желтуха
- синдром Стивенса-Джонсона, токсический эпидермальный некролиз,
ангионевротический отек, мультиформная эритема
- хроматурия (окрашивание мочи в темный цвет)
- астения, воспаление слизистой оболочки, лихорадочное состояние
Неизвестно
- эозинофилия
- гиперчувствительность
- снижение аппетита
- депрессия, спутанность сознания, бессонница
- понижение тактильной чувствительности (гипоэстезия), парестезия
- тахикардия, ощущение сердцебиения
- диспноэ
- запор, обесцвечивание языка
- зуд, отек лица, крапивница, гипергидроз, высыпание
- спазмы мышц, артралгия
- расстройство мочеиспускания
- реакция на месте инъекции, недомогание, отек лица, периферический
отек, боль в груди, озноб
- увеличение уровня печеночных ферментов.
Дополнительные сведения
Состав лекарственного препарата
100 мл раствора содержат
активное вещество – метронидазол 500 мг
вспомогательные вещества: натрия хлорид, кислота лимонная моногидрат, динатрия гидрофосфат безводный, вода для инъекций.
Описание внешнего вида, запаха, вкуса
Прозрачный бесцветный или светло-желтого цвета раствор.
Форма выпуска и упаковка
По 100 мл препарата в полиэтиленовый флакон одноразового использования, укупоренный специальным колпачком для инфузий. На флакон наклеивают бумажную самоклеящуюся этикетку. Каждый флакон упаковывают в полиэтиленовый пакет.
По 1 флакону вместе с инструкцией по применению на казахском и русском языках помещают в картонную коробку.
Срок хранения
3 года
Не применять по истечении срока годности!
Условия хранения
Хранить в защищенном от света месте при температуре не выше 30 оС.
Не замораживать!
Хранить в недоступном для детей месте!
Условия отпуска
По рецепту
Саудалық атауы
Метрид
Халықаралық патенттелмеген атауы
Метронидазол
Дәрілік түрі, дозасы
Инфузияға арналған ерітінді, 0.5 % 100 мл
Фармакотерапиялық тобы
Жүйелі қолдануға арналған инфекцияға қарсы препараттар. Жүйелі қолдануға арналған бактерияға қарсы препараттар. Бактерияларға қарсы басқа препараттар. Имидазол туындылары. Метронидазол.
АТХ коды J01XD01
Қолданылуы
Венаішілік инфузия пероральді түрде қолдану мүмкін болмаған жағдайда, ересектерге және балаларға қолдану үшін көрсетілген:
- абдоминальді, гинекологиялық, асқазан-ішек жолы немесе колоректальді хирургиялық араласым кезінде сезімтал анаэробтық бактериялардан туындайтын инфекциялардың операциядан кейінгі профилактикасы үшін, инфекцияның осы типінің туындау қаупі жоғары болғанда. Ерітіндіні аэробты бактерияларға қарсы белсенді антибиотиктермен біріктіріп қолдануға болады.
- құрсақішілік және гинекологиялық инфекциялардың ауыр түрлерін емдеу үшін, сезімтал анаэробты бактериялар, атап айтқанда бактериялар мен анаэробты стрептококктар анықталып немесе шамамен аурудың негізгі себептері болып табылғанда
Бактерияларға қарсы препараттарды тиісінше дұрыс қолдану жөніндегі ресми нұсқауларды қарастырған жөн.
Қолдануды бастағанға дейін қажетті мәліметтер тізбесі
Қолдануға болмайтын жағдайлар
- метронидазолға, имидазолдың басқа туындыларына немесе қосымша заттарының кез келгеніне аса жоғары сезімталдық
- бауырдың ауыр жеткіліксіздігі (терминалды кезең)
- гемопоэздың бұзылуы, лейкопения
- орталық жүйке жүйесінің органикалық зақымдануы, соның ішінде эпилепсия
- жүктілік және лактация
Қолдану кезіндегі сақтық шаралары
Құрамында алюминий бар материалдарды (мысалы, инелер, канюля) қолдануға болмайды, олар дәрілік зат ерітіндісімен жанасып, нәтижесінде шөгінді түзілуі мүмкін.
Метронидазол келесі препараттармен үйлеспейді (қамтиды, бірақ шектелмейді):
- азтреонам
- цефамандол нафате
- цефокситин
- пенициллин G
Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі
Қатарлас терапия ұсынылмайды
Дисульфирам
Метронидазол мен дисульфирамның бір мезгілде қолданылуы психоздық реакцияларға әкелуі мүмкін. Метронидазолды соңғы екі апта ішінде дисульфирам қабылдаған пациенттерге тағайындауға болмайды.
Алкоголь
Дисульфирамға ұқсас әсер (қызару, құсу, тахикардия).
Алкогольді ішімдіктер мен құрамында алкоголь бар сусындарды қабылдаудан аулақ болыңыз. Науқастарға метронидазолмен емделу кезінде және кемінде 72 сағатқа дейін алкогольді қабылдамау ұсынылады.
Ерекше сақтық шараларын қажет ететін қосымша терапия
Пероральді антикоагулянттар (варфарин)
Метронидазол варфариннің және басқа пероральді антикоагулянттардың антикоагулянттық әсерін күшейте алады, бұл протромбин уақытының ұзаруына және қан кету қаупінің жоғарылауына әкеледі (бауыр катаболизмінің төмендеуі). Метронидазолды және варфаринді немесе басқа оральді кумариндерді бір уақытта қабылдаған пациенттерде протромбин уақытын және халықаралық қалыптасқан қатынасты (ХҚҚ) үнемі бақылап отыруы керек. Пациенттер қан кету белгілері мен симптомдарының болуына тексерілуі тиіс. Көптеген пациенттердің антикоагулянттық белсенділігінің жоғарылағаны туралы хабарланды. Науқастың жасы және жалпы жағдайы қауіп факторлары болып табылады.
Векуроний (деполяризацияланбайтын кураремиметик)
Метронидазол векуронийдің әсерін күшейтуі мүмкін.
5-фторурацил
5-фторурацил клиренсінің төмендеуіне байланысты уыттылығы жоғарылайды.
Литий
Бүйректің зақымдалуымен қатар жүретін литийдің кідіруі, литий мен метронидазолды бірге қабылдаған пациенттерде байқалды. Метронидазол енгізілгенге дейін литий қолдануды тоқтатылу керек. Литийді метронидазолмен бір мезгілде қабылдаған пациенттерде қан плазмасындағы литий, креатинин және электролит концентрациясын бақылау керек.
Холестирамин метронидазолдың абсорбциясын кідіртуі немесе төмендетуі мүмкін.
Фенитоин, барбитураттар (фенобарбитал)
Бауыр ферменттерінің микросомальді белсенділігін индукциялайтын фенитоин немесе фенобарбитал секілді дәрілерді қатар қолдану, метронидазолдың шығарылуын жоғарлатуы және оның тиімділігін төмендетуі мүмкін.
Циметидин
Циметидин сияқты бауырдың микросомальды ферменттерінің белсенділігін төмендететін препараттарды бір мезгілде қолдану метаболизмнің төмендеуіне және плазмада метронидазол клиренсінің төмендеуін туындатып, метронидазолдың уыттылығына әкелуі мүмкін.
Метронидазол мен CYP3A4 субстраттарын(мысалы, амиодарон, такролимус, циклоспорин, карбамазепин және хинидин) бір мезгілде қолдану CYP3A4 субстратының сәйкес плазмалық деңгейін жоғарылатуы мүмкін. CYP3A4 субстратының плазмалық концентрациясын бақылау қажет.
Бусульфан
Метронидазолмен бір мезгілде қолданған кезде бусульфанның плазмалық концентрациясы артуы мүмкін, бұл синусоидальды обструкция синдромы, асқазан-ішек мукозитін және бауырдың венозды-окклюзиялық ауруы сияқты бусульфанның уыттылығының жоғарылауына әкелуі мүмкін.
Зертханалық зерттеулер
Метронидазол трепонеманы иммобилизациялауы мүмкін, сондықтан Нельсон тесті жалған оң болуы мүмкін.
Метронидазол сарысулық аспартаттрансаминазаны (AСT), аланинтрансаминазаны (AЛT), лактатдегидрогеназаны (ЛДГ), триглицеридтерді және глюкозогексакиназаны анықтауға әсер етуі мүмкін. Метронидазол толқын ұзындығы 340 нм ультракүлгін сіңірілуін жоғарылатады, бұл көрсеткіштердің жалған төмендеуіне әкеледі.
Айрықша нұсқаулар
Бауыр аурулары
Бауырдың ауыр жеткіліксізділігі бар пациенттерге аса сақтықпен қабылдау керек. Метронидазол мөлшері қажет болған жағдайда төмендетілуі қажет.
Метронидазол негізінен бауырдағы тотығу нәтижесінде метаболизденеді. Метронидазол клиренсінің елеулі бұзылуы бауыр функциясының жеткіліксіздігі бар болған жағдайда туындауы мүмкін. Мұндай пациенттерде трихомониазды емдеу үшін метронидазолды пайдаланудың пайда/қаупі арақатынасын мұқият зерттеген жөн. Метронидазолдың плазмадағы деңгейін мұқият бақылау керек.
Бауыр энцефалопатиясы бар пациенттерде сақ болу керек. Бауыр энцефалопатиясы ауыр науқастарда метронидазол баяу метаболизденеді, бұл метронидазолдың жинақталуына әкеледі. Бұл ОЖЖ тарапынан жағымсыз әсерлердің өршуін тудыруы мүмкін. Метронидазолдың дозасын қажет болған жағдайда азайту керек.
Коккейн синдромы бар пациенттерде құрамында жүйелік емдеуге арналған метронидазол бар дәрілік заттармен емдеуді бастағаннан кейін өте тез басталатын бауыр функциясының жедел жеткіліксіздігі жағдайлары, соның ішінде өліммен аяқталатын жағдайлар жөнінде мәлімделді. Сондықтан осы популяцияда метронидазолды оның қаупіне және пайдаға мұқият баға бергеннен кейін және альтернативті ем жоқ болған жағдайда ғана пайдаланған жөн. Емдеуді бастар алдында, ем барысынд және ем аяқталғаннан кейін, бауыр функциясы қалыпты ауқым шегінде болғанға немесе негізгі қалыпты мәндерге қол жеткізгенге дейін, бауыр функциясына бақылау жүргізілуі тиіс. Егер бауыр функциясының тесттері емдеу кезінде айтарлықтай жоғарыласа, препаратты тоқтату керек. Коккейн синдромы бар пациенттерге дәрігерге бауырдың потенциалды зақымдануының кез келген симптомдары жөнінде дереу мәлімдеу және метронидазол қабылдауды тоқтату керек.
Орталық жүйке жүйесінің аурулары
Метронидазолды перифериялық және орталық жүйке жүйесінің белсенді аурулары бар пациенттерге сақтықпен пайдаланған жөн.
Метронидазол қабылдаған пациенттерде ауыр неврологиялық бұзылулар (құрысулар, перифериялық және көру невропатияларын қоса) байқалды. Егер атаксия, бас айналу, сананың шатасуы немесе ОЖЖ кез-келген жағымсыз реакциялары секілді қалыпты емес неврологиялық симптомдар туындаған жағдайда емдеу тоқтатылуы тиіс. Ми абсцессін қоспағанда, тұрақты немесе үдемелі парестезия, эпилепсия және орталық жүйке жүйесінің белсенді ауруы бар науқастарда неврологиялық жағдайдың өршу қаупін ескеру қажет.
Энцефалопатия атаксиямен, бас айналумен, дизартриямен сипатталатын мишыққа уытты әсермен және магниттік-резонансты томографиямен (МРТ) байқалған ОЖЖ зақымдалуымен байланысты деп хабарлады. Метронидазолды тоқтатқаннан кейін ОЖЖ симптомдары мен ОЖЖ зақымдануы әдетте бірнеше күн немесе апта ішінде қайтымды болады.
Метронидазолды қолдану кезінде асептикалық менингит пайда болуы мүмкін. Симптомдар дозаны қабылдағаннан кейін бірнеше сағат ішінде басталуы мүмкін және әдетте метронидазолмен емдеуді тоқтатқаннан кейін жоғалады.
Қан дискразиясы
Метронидазолды белгілері бар немесе ауру тарихында қандағы дискразиясы бар пациенттерде сақтықпен қолдану керек, өйткені метронидазол қабылдағаннан кейін агранулоцитоз, лейкопения және нейтропения байқалған.
Бүйрек аурулары
Метронидазол гемодиализ кезінде шығарылады және емшара аяқталғаннан кейін енгізілуі тиіс.
Бүйрек жеткіліксізділгі бар пациенттерді, оның ішінде перитонеальді диализ қабылдайтын пациенттерді метронидазолдың уытты метаболиттерінің жинақталуына байланысты уыттылық белгілерін анықтауға арналған мониторингке алыну керек.
Натрий
Дәрілік зат құрамында 100 мл-ге 13,5 ммоль (310 мг) натрий бар.
Метронидазолды натрийлік емдәмді ұстанатын пациенттерге сақтықпен қабылдау қажет.
Алкоголь
Науқастарға алкогольді ішімдіктер немесе құрамында алкоголь бар өнімдерді ішуді дифульфирам тәрізді әсердің (іштің түйілуі, жүрек айнуы, бас ауруы, гиперемия, құсу және тахикардия) дамуына байланысты метронидазолмен емделу кезінде және емдеуді аяқтағаннан кейін 72 сағат ішінде және алдын-ала қабылдауды тоқтату керек.
Метронидазолмен қарқынды немесе ұзақ емдеу
Метронидазолмен немесе құрамында басқа имидазолдар бар препараттармен емдеу ұзақтығы 10 күннен аспауы тиіс. Аталған кезең тек кей жағдайларда қауіп және пайдасын мұқият бақылағаннан кейін ғана ұзартуға болады. Емдеу ұзақтығын шектеген жөн, себебі жыныстық жасушалардың зақымдануын жоққа шығаруға болмайды.
Метронидазолмен қарқынды немесе ұзаққа созылатын терапия клиникалық және биологиялық әсерлерді мұқият бақылау жағдайында және маманның басшылығымен жүргізілуі керек. Егер ұзақ мерзімді терапия қажет болса, дәрігер перифериялық нейропатия немесе лейкопения даму қаупін ескеруі қажет. Екі әсер де әдетте қайтымды. Ұзақ емдеу кезінде жағымсыз әсерлердің, мысалы, парестезия, атаксия, бас айналу және құрысулық криздердің пайда болуын тексеру қажет. Жоғары дозалар режимдері өтпелі эпилептиформды талмалармен байланысты болды.
Мониторинг
Жағымсыз реакциялар қаупінің жоғарылауына байланысты жоғары дозаларда, ұзақ немесе қайталама емдеуде, алдында қан құрамындағы патологиялық өзгерістердің болуы, ауыр инфекция және бауырдың жеткіліксіздігі жағдайларында тұрақты клиникалық және зертханалық бақылау (қан талдауын қоса) жүргізу ұсынылады.
Жалпы ақпарат
Науқастарға несептің түсінің күңгірттенуі мүмкін екенін ескерту керек (метронидазол метаболитіне байланысты).
Жүктілік және лактация кезеңі
Метронидазолды жүктілік кезінде тағайындауға болмайды немесе тек өмірлік көрсетілімдерге байланысты ғана, анасы үшін емнен күтілетін пайдасын және ұрыққа ықтимал қауіпті мұқият бағалай отырып тағайындалады.
Метронидазол организмнен ананың сүтімен бөлінеді. Сондықтан емдеу кезінде және метронидазолмен емдеуді тоқтатқаннан кейін 2-3 күн ішінде емшекпен емізуді тоқтату керек.
Дәрілік заттың көлік құралын және қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері
Науқасқа препарат зейінді жұмылдыруды төмендетуі мүмкін екенін ескерту керек, метронидазолдан дамитын кейбір жағымсыз реакциялар, мысалы, құрысулар, бас айналу, көру жүйкесінің невропатиясы, көлік құралдарын немесе басқа да қауіпті механизмдерді басқару қабілетінің бұзылуына әкелуі мүмкін.
Қолдану жөніндегі нұсқаулар
Дозалау режимі
Анаэробты бактериялардан туындайтын операциядан кейінгі инфекциялардың профилактикасы:
Ең алдымен, абдоминальді (әсіресе колоректальды) және гинекологиялық хирургияда.
Профилактикалық емнің ұзақтығы қысқа, әдетте операциядан кейінгі кезеңмен шектелуі керек (24 сағат, бірақ 48 сағаттан аспауы керек). Ересектер: вена ішіне инъекциямен бір реттік дозасы 1000-1500 мг, операцияға дейін немесе кейін 30-60 минут немесе тікелей операция алдында, операция кезінде немесе операциядан кейін 500 мг, содан кейін 8 сағаттан соң 500 мг.
12 жасқа дейінгі балалар: операцияға дейін 1-2 сағат бұрын 20-30 мг / кг бір реттік доза түрінде.
40 аптаға дейінгі жаңа туған нәрестелер: операциядан бұрын бір реттік доза түріндедене салмағына 10 мг / кг.
Анаэробты инфекциялар:
Егер пациенттің белгілері пероральді терапияға кедергі келтірсе, алдымен вена ішілік жолды қолдану керек.
Ересектер: бір реттік доза түрінде күніне 1000 - 1500 мг немесе әр 8 сағат сайын 500 мг.
8 аптадан 12 жасқа дейінгі балалар: әдеттегі тәуліктік доза күніне 20-30 мг / кг бір реттік доза түрінде немесе әр 8 сағат сайын 7,5 мг / кг құрайды. Тәуліктік дозаны инфекцияның ауырлығына байланысты 40 мг / кг-ға дейін арттыруға болады. Емдеу ұзақтығы, әдетте, 7 күнді құрайды.
8 аптаға дейінгі балалар: күн сайын бір реттік доза түрінде 15 мг / кг немесе әр 12 сағат сайын 7,5 мг / кг.
Гестациялық жасы 40 аптадан төмен жаңа туылған нәрестелерде өмірінің бірінші аптасында метронидазолдың жинақталуы мүмкін, сондықтан қан сарысуындағы метронидазолдың концентрациясын емдеуден кейін бірнеше күн бақылау керек.
Бактериялық вагиноз:
Жасөспірімдер: күніне екі рет 400 мг 5-7 күн бойы немесе бір реттік доза түрінде 2000 мг.
Урогенитальді трихомониаз
Ересектер мен жасөспірімдерге: бір реттік доза түрінде 2000 мг немесе 7 күн бойы күніне 3 рет 200 мг немесе 5-7 күн бойы күніне екі рет 400 мг.
10 жасқа дейінгі балалар: бір реттік доза түрінде 40 мг / кг немесе 7 күн бойы 2-3 қабылдауға бөлінген тәулігіне 15-30 мг/кг; 2000 мг/дозадан аспауы керек.
Лямблиоз
10 жастан асқан балалар:күніне бір рет 2000 мг 3 күн бойы немесе 5 күн бойы күніне үш рет 400 мг немесе 7-10 күн бойы күніне екі рет 500 мг.
7 жастан 10 жасқа дейінгі балалар: 3 күн бойы күніне бір рет 1000 мг.
3 жастан 7 жасқа дейінгі балалар: 3 күн бойы 600 мг-нан 800мг-ға дейін күніне бір рет.
1 жастан 3 жасқа дейінгі балалар: 3 күн бойы күніне бір рет 500 мг немесе тәулігіне 15-40 мг / кг, 2-3 қабылдауға бөлінеді.
Амебиаз
10 жастан асқан балалар: 5-10 күн бойы күніне 3 рет 400-ден 800 мг-ға дейін.
7 жастан 10 жасқа дейінгі балалар: 5-10 күн бойы күніне 3 рет 200-ден 400 мг-ға дейін.
3 жастан 7 жасқа дейінгі балалар: 5-10 күн бойы 100-ден 200 мг-ға дейін күніне 4 рет
1 жастан 3 жасқа дейінгі балалар: 5-10 күн бойы 100-ден 200 мг-ға дейін күніне 3 рет
Баламалы түрде, дозалары тәулігіне 2400 мг асырмай, 5-10 күн бойы тәулігіне 3 қабылдауға дене салмағына 35-50 мг/кг түрінде көрсетілуі мүмкін.
Балалардағы Helicobacter pylori
Біріктірілген ем аясында тәулігіне 20 мг / кг; дозасы 7-14 күн бойы күніне екі рет 500 мг-нан аспауы керек.
Пациенттердің арнайы топтары
Егде жастағы пациенттер
Егде жаста, әсіресе препаратты үлкен дозада қолданғанда сақ болу ұсынылады.
Бүйрек жеткіліксізділігімен пациенттер
Бүйрек жеткіліксізділігі кезде метронидазолдың мөлшерін түзету қажет емес. Бүйрек қызметі бұзылған, үзілмелі перитонеальді диализ (IDP) немесе тұрақты амбулаторлық перитонеальді диализ (CAPD) қабылдайтын пациенттерде метронидазолдың дозасын үнемі түзету қажет емес. Алайда, егер метаболиттердің шамадан тыс концентрациясы анықталса, дозаны азайту қажет болуы мүмкін.
Гемодиализдегі пациенттерге метронидазолды гемодиализден кейін қайта бірден енгізу керек.
Бауыр жеткіліксіздігі бар пациенттер
Бауырдың ауыр немесе үдемелі жеткіліксіздігі бар науқастарда қан сарысуындағы метронидазол деңгейін бақылау кезінде дозасын екі есе азайту қажет.
Енгізу әдісі мен жолы
Препарат тек стационар жағдайында вена ішілік инфузияға арналған. Метронидазолдың 500 мг / 100 мл вена ішіне инфузиясы шамамен 5 мл / мин жылдамдықпен (немесе 20-60 минут ішінде енгізілетін бір пакет) енгізілуі тиіс.
Емдеу ұзақтығы
Емдеу курсы аурудың ауырлығына байланысты және емдеуші дәрігер анықтайды.
Жеті-он күндік ем көптеген пациенттер үшін қанағаттанарлық болуы керек, бірақ клиникалық және бактериологиялық бағалауларға байланысты дәрігер емдеуді ұзарту туралы шешім қабылдауы мүмкін (мысалы, дренаждауға келмейтін немесе ішек, ауыз-жұтқыншақ немесе жыныс жолдары анаэробты патогендерімен қайта эндогенді жұқтыруға бейімаймақтардан инфекция ошағын жою).
Артық дозалану жағдайында қабылдау қажет болатын шаралар
Артық дозаланудың клиникалық белгілері, атаксияны, жеңіл бағдардан адасуды, сананың шатасуы, құрысулар мен шеткергі нейропатияны қоса жүрек айну, құсу, нейроуытты әсерлермен сипатталады.
Емі: симптоматикалық ем жүргізіледі. Метронидазол инфузиясы тоқтатылуы тиіс. Метронидазол және оның басты метаболиттерін гемодиализ жолымен шығаруға болады (жартылай шығару кезеңі 2,6 сағ. дейін қысқарады). Перитонеальді диализде елеусіз мөлшерде шығарылады.
Дәрілік препаратты қолдану тәсілін түсіндіру үшін медициналық қызметкерге жүгініңіз.
ДП стандартты қолдану кезінде көрініс беретін жағымсыз реакциялар сипаттамасы және осы жағдайда қабылдау керек шаралар
Жағымсыз құбылыстардың жиілігін анықтау келесі критерийлерге сәйкес жүргізіледі: өте жиі (≥ 1/10), жиі (≥1/100-ден <1/10 дейін), жиі емес (≥1/1000-нан <1/100 дейін), сирек (≥1/10000-нан <1/1000 дейін), өте сирек (<1/10000), белгісіз (қолда бар деректер негізінде бағалау мүмкін емес).
Жиі
- дисгевзия
- глоссит, стоматит, ауыздың құрғауы
- миалгия
Сирек
- лейкопения, агранулоцитоз, панцитопения, нейтропения,
тромбоцитопения
- анафилаксиялық шок, Яриш-Герксгеймер реакциясы
- елестеулер
- бас ауруы, энцефалопатия, асептикалық менингит, құрысулар,
ұйқышылдық, перифериялық невропатия, атаксия, бастың айналуы
- оптикалық невропатия, диплопия, жақыннан көрмеу
- панкреатит, іштің ауруы, диарея, лоқсу, құсу
- холестаздық сарғаю
- Стивенс-Джонсон синдромы, уытты эпидермальдінекролиз,
ангионевроздық ісіну, мультиформалы эритема
- хроматурия (несептің күңгірт түске боялуы)
- астения, шырышты қабықтың қабынуы, қызба жағдайы
Белгісіз
- эозинофилия
- аса жоғары сезімталдық
-тәбеттің төмендеуі
-депрессия, сананың шатасуы, ұйқысыздық
- тактильді сезімталдықтың бұзылуы (гипоэстезия), парестезия
- тахикардия, жүрек қағуын сезіну
- диспноэ
- іш қату, тілдің түссізденуі
- қышыну,беттің ісінуі, есекжем, гипергидроз, бөртпе
- бұлшықет түйілуі, артралгия
- несеп шығарудың бұзылуы
- инъекция орнындағы реакция, дімкастық, беттің ісінуі, перифериялық ісік, кеуденің ауруы, қалтырау
- бауыр ферменттері деңгейінің жоғарылауы.
Қосымша мәліметтер
Дәрілік препараттың құрамы
100 мл ерітіндінің құрамында
белсенді зат – метронидазол 500 мг,
қосымша заттар: натрий хлориді, лимон қышқылының моногидраты, сусыз динатрий гидрофосфаты, инъекцияға арналған су.
Сыртқы түрінің иісінің, дәмінің сипаттамасы
Мөлдір түссіз немесе ақшыл-сары түсті ерітінді.
Шығарылу түрі және қаптамасы
Инфузияға арналған арнайы қалпақшамен жабылған, бір реттік пайдаланылатын полиэтиленді құтыға 100 мл препараттан салынған. Құтыға өздігінен желімденетін қағаздан жасалған заттаңба жапсырылған. Әр құтыны полиэтилен пакетке қаптайды.
1 құтыдан қолдану жөніндегі қазақ және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапқа салынған.
Сақтау мерзімі
3 жыл
Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды!
Сақтау шарттары
Жарықтан қорғалған жерде 30оС-ден аспайтын температурада сақтау керек.
Мұздатып қатыруға болмайды!
Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!
Дәріханалардан босатылу шарттары
Рецепт арқылы