г. AptekaOnline
Каталог

Медофлюкон, 150 мг, капсулы №1, пачка картонная

Действующее вещество :
Флуконазол
Дозировка:
150 мг
Рецептурный отпуск:
По рецепту
Срок хранения:
4 года
Цена от 1 230
Добавлено в корзину:
Наличие в аптеках
Характеристика
Описание
Генерик
Да
Дата регистрации
2019-09-25
Действующее вещество
Флуконазол
Дозировка
150 мг
Единица упаковки
шт.
Код товара
00-00014116
Лекарственная форма
Капсулы кишечнорастворимые
Описание упаковки
№1
Регистрационный номер
РК-ЛС-5№014457
Рецептурный отпуск
По рецепту
Срок хранения
4 года
Торговое название
Медофлюкон
Упаковка
Пачка картонная
Форма выпуска
По 1 капсуле в контурную безъячейковую упаковку. По 1 контурной упаковке в пачке из картона.
Инструкция
Выбор языка RU KZ

Торговое название

Медофлюкон

 

Международное непатентованное название

Флуконазол

 

Лекарственная форма

Капсулы 50мг, 150мг и 200 мг

 

Состав

Одна капсула содержит

активное вещество – флуконазол 50мг, 150мг и 200 мг

вспомогательные вещества:лактозы моногидрат, крахмал кукурузный

прежелатинизированный, кремния диоксид коллоидный безводный, натрия лаурилсульфат, магния стеарат.

состав крышечки капсулы: кармуазин (Е 122) (для дозировок 50мг и 200 мг), синий патентованный V(Е131) (для дозировок 50мг и 150 мг), титана диоксид (Е171), понсо 4R (Е 124) и сансет желтый FCF(E 110) (для дозировки 200 мг), желатин.

состав корпуса капсулы: титана диоксид (Е171), желатин, синий патентованный V(Е131) (для дозировки 150 мг).

 

Описание

Твердые желатиновые капсулы № 3 с крышечкой голубого цвета и корпусом белого цвета (для дозировки 50 мг).

Твердые желатиновые капсулы № 1 с корпусом и крышечкой голубого цвета (для дозировки 150 мг).

Твердые желатиновые капсулы № 1 с крышечкой красного цвета и с корпусом белого цвета (для дозировки 200 мг).

Содержимое капсул – белый сыпучий порошок.

 

 

Фармакотерапевтическая группа

Противоинфекционные препараты для системного использования. Противогрибковые препараты для системного использования. Триазола производные. Флуконазол.

Код АТХ J02AC01

 

Фармакологические свойства

Фармакокинетика

Всасывание

Флуконазол хорошо всасывается после приема внутрь, уровень в плазме крови (и общая биодоступность) составляет более 90% от уровня при внутривенном введении. Сопутствующий прием пищи не влияет на всасывание. Максимальная концентрация в плазме крови достигается в течение 0,5-1,5 часов. Концентрация в плазме прямопропорциональна принятой дозе. 90% равновесного уровня достигается на 4-5 день приема 1 дозы в день. Прием двойной дозы в 1 день приводит к 90% равновесному состоянию на 2 день.

Распределение

Связывание с белками плазмы низкое (11-12%).

Хорошо проникает во все биологические среды организма. Концентрации флуконазола в слюне, мокроте, суставной и перитонеальной жидкостях, вагинальном секрете аналогичны таковым в плазме крови.  У больных с грибковым менингитом уровни флуконазола в СМЖ составляют 80% от соответствующего уровня в плазме.

В роговом слое эпидермиса, дерме и потовых железах концентрации достигают значений, превышающих концентрации в плазме крови. Флуконазол накапливается в роговом слое. После приема 50 мг 1 раз в сутки концентрация флуконазола через 12 часов составила 73 мкг/г и 5,8 мкг/г через 7 дней после отмены лечения. После приема 150 мг 1 раз в неделю, концентрация флуконазола в роговом слое составили 23,4 мкг/г и 7,1 мкг/г через 7 дней после приема второй дозы.

Концентрация флуконазола в ногтях после 4 месячного приема по 150 мг один раз в неделю составила 4,05 мкг/г в здоровых и 1,8 мкг/г в пораженных ногтях; флуконазол обнаруживался в образцах ногтей через 6 месяцев после окончания терапии.

Метаболизм

Флуконазол метаболизируется лишь в незначительной степени.

Только 11% из радиоактивной дозы, выводится в измененном виде с мочой. Флуконазол является селективным ингибитором изоферментов CYP2C9, CYP3A4 и ингибитором изофермента CYP2C19.

Выведение

Период полувыведения флуконазола из плазмы крови составляет 30 часов. Выводится преимущественно почками (80% - в неизмененном виде, 11% - в виде метаболитов). Клиренс флуконазола пропорционален клиренсу креатинина (КК).

Нет доказательств наличия циркулирующих метаболитов. Длительный период полувыведения из плазмы позволяет проводить лечение вагинального кандидоза однократной дозой, один раз в сутки, и один раз в неделю по другим показаниям.

Фармакокинетика при почечной недостаточности

У больных с тяжелой почечной недостаточностью (СКФ <20 мл / мин) период полувыведения (Т½) увеличивается с 30 до 98 часов. Следовательно, требуется снижение дозы. Флуконазол выводится с помощью гемодиализа и в меньшей степени при перитонеальном диализе. После трехчасового сеанса гемодиализа, около 50% флуконазола выводится из крови.

Фармакокинетика у детей

После введения 2-8 мг/кг флуконазола детям в возрасте от 9 месяцев до 15 лет, AUC 1 мг/кг единиц дозы составила примерно 38 мкг/ч/мл. Средний (Т½) флуконазола из плазмы варьировал от 15 до 18 часов, а объем распределения составил приблизительно 880 мл/кг после многократного применения. Более длительный период полувыведения флуконазола из плазмы, около 24 часов, наблюдался после приема однократной дозы. Эти значения сопоставимы с периодом полувыведения флуконазола из плазмы после однократного внутривенного  введения (в/в) 3 мг/кг детям в возрасте от 11 дней до 11 месяцев. Объем распределения в этой возрастной группе составил 950

мл/кг.

Фармакокинетика у пожилых пациентов

При однократном приеме 50 мг флуконазола Cmax составил 1,54 мкг / мл через 1,3 ч после приема. Среднее значение AUC составило 76,4 ± 20,3 мкг • ч / мл, а средний конечный период полувыведения 46,2 часов. Данные значения фармакокинетических параметров выше, чем аналогичные у здоровых молодых мужчин. Совместный прием диуретиков не изменяет AUC или Cmax. Кроме того, клиренс креатинина (74 мл/мин), процент неизмененного лекарственного препарата в моче (0 - 24 ч, 22 %) и почечный клиренс флуконазола (0,124 мл/мин/кг) у лиц пожилого возраста были в целом ниже, чем аналогичные показатели у молодых мужчин. Таким образом, изменение фармакокинетики флуконазола у пожилых пациентов обусловлено снижением характеристик почечной функции для данной группы.

Фармакодинамика

Медофлюкон - противогрибковое средство, обладающее высокоспецифичным действием, ингибирующее активность ферментов грибов, зависимых от цитохрома Р450. Блокирует превращение ланостерола клеток грибов в эргостерол, увеличивает проницаемость клеточной мембраны, нарушает ее рост и репликацию.

Активное вещество препарата – флуконазол, являясь высокоизбирательным для цитохрома Р450 грибов, практически не угнетает эти ферменты в организме человека (в сравнении с итраконазолом, клотримазолом, эконазолом и кетоконазолом), в меньшей степени подавляет зависимые от цитохрома Р450 окислительные процессы в микросомах печени человека. Не обладает антиандрогенной активностью.

In vitro чувствительность

In vitro флуконазол обладает противогрибковым действием против большинства клинически известных видов Candida (включая С.аlbicans,

C. parapsilosis, C. tropicalis). C.glabrata чувствительна, тогда как C. krusei резистентна к флуконазолу. Флуконазол in vitro действует против Cryptococcus neoformans и Cryptococcus gattii, а также эндемических грибков Blastomyces dermatiditis, Coccidioides immitis, Histoplasma capsulatum и Paracoccidioides brasiliensis.

Фармакокинетическая / фармакодинамическая взаимосвязь

Выявлена корреляция между значениями МИК и эффективностью против экспериментальных микозов, вызванных Candida spp. В клинических исследованиях, выявлено почти 1:1 линейная зависимость между AUC и дозой флуконазола. Существует также прямая, хотя несовершенная связь между AUC или дозой и успешным клиническим ответом на лечение при кандидозе полости рта и в меньшей степени при кандидемии. Успешное лечение менее вероятно при инфекциях, вызванных штаммами с высоким МИК флуконазола.

Механизмы развития резистентности

У грибов рода Candida обнаружен ряд защитных механизмов против воздействия антимикотиков группы азолов. Для штаммов, выработавших один или несколько таких механизмов резистентности, минимальная ингибирующая концентрация (МИК) флуконазола повышена, что негативно сказывается на эффективности препарата в исследованиях in vivo и в клинической практике.

Были зарегистрированы случаи развития суперинфекций, вызываемых грибками рода Candida помимо C. albicans, которые часто по своей природе являются нечувствительными к флуконазолу (например, Candida krusei). В таких случаях требуется применение альтернативной антигрибковой терапии.

 

Показания к применению

Медофлюкон назначается для лечения:

- криптококкового менингита

- кокцидиоидомикоза

- инвазивного кандидоза

- кандидоза слизистых оболочек (включая орофарингеальный кандидоз,   

  кандидоз пищевода, кандидурию, хронический кожно-слизистый кандидоз)

- хронического атрофического кандидоза полости рта (возникающего при

  ношении зубных   протезов), если гигиены полости рта или местного лечения

  недостаточно

- острого или рецидивирующего вагинального кандидоза (при неприемлемости

  применения местной терапии)

- кандидозного баланита (при неприемлемости применения местной терапии)

- дерматомикоза, включая микозы стоп, туловища, паховой области; а также   

  разноцветного (отрубевидного) лишая и  кандидоза кожи (в случае  необхо-

  димости системной терапии)

- дерматофитии ногтей (онихомикоз) (в случае невозможности применения  

   других средств).

Медофлюкон назначается для профилактики:

- криптококкового менингита, у больных с высоким риском возникновения

  рецидивов

- орофарингеального кандидоза или кандидоза пищевода у пациентов

  инфицированных ВИЧ, с высоким риском возникновения рецидивов

- рецидивов вагинального кандидоза (при 4-х и более эпизодах в год)

- кандидозных инфекций у пациентов с длительной нейтропенией (например, у

  больных с гематологическими злокачественными опухолями, получающими

  химиотерапию или пациентов после трансплантации гемопоэтических

  стволовых клеток).

 

Способ применения и дозы

Медофлюкон в капсулах предназначен для приема внутрь.

Суточная доза Медофлюкона зависит от характера и тяжести грибковой инфекции. При инфекциях требующих многократного приема препарата, лечение следует продолжать до исчезновения клинических или лабораторных признаков активной грибковой инфекции.

Нарушение длительности курса лечения может привести к рецидиву и хронизации процесса.

Криптококкоз

Лечение криптококкового менингита – в 1-й день лечения ударная/насыщающая доза 400 мг, затем по 200-400 мг 1 раз в сутки. При угрожающих жизни инфекциях суточная доза может быть увеличена до 800 мг.

Курс лечения, обычно, от 6 до 8 недель.

Профилактика рецидивов криптококкового менингита у больных с высоким риском рецидива - по 200 мг 1 раз в сутки, в течение периода установленного лечащим врачом.

Кокцидиоидомикоз

По 200-400 мг в сутки. Продолжительность лечения 11-24 месяца и дольше, в зависимости от состояния пациента. При некоторых инфекциях, особенно при менингеальной инфекции, может быть рассмотрена доза 800 мг в сутки.

Инвазивный кандидоз – в 1-й день лечения ударная/насыщающая доза 800 мг в сутки, в последующие дни по 400 мг 1 раз в сутки.

Рекомендуемая длительность терапии кандидемии составляет 2 недели после первого отрицательного результата посева крови, и исчезновения симптомов кандидемии.

Лечение кандидоза слизистых оболочек

Орофарингеальный кандидоз – в 1-й день лечения ударная/насыщающая доза 200-400 мг, в последующие дни по 100-200 мг в сутки.

Курс лечения 7 - 21 день (до достижения ремиссии). Пациентам со значительно ослабленной иммунной системой может потребоваться более длительный курс лечения.

Кандидоз пищевода - в 1-й день лечения ударная/насыщающая доза 200-400 мг, в последующие дни от 100 мг до 200 мг в сутки.

Курс лечения 14-30 дней (до достижения ремиссии). Пациентам со значительно ослабленной иммунной системой может потребоваться более длительный курс.

Кандидурия -  по 200-400 мг в сутки.

Курс лечения 7 - 21 день. Пациентам со значительно ослабленной иммунной системой может потребоваться более длительный курс.

Хронический атрофический кандидоз - по 50 мг в сутки.

Курс лечения 14 дней.

Хронический кожно-слизистый кандидоз – по 50-100 мг 1 раз в сутки.

Курс лечения до 28 дней. В зависимости от степени тяжести инфекции или степени ослабленности иммунной системы возможен более длительный курс.

Профилактика рецидивов кандидоза слизистой оболочки у пациентов инфицированных ВИЧ, с высоким риском рецидива

Орофарингеальный кандидоз – по 100-200 мг 1 раз в сутки или по 200 мг 3 раза в неделю. Продолжительность лечения устанавливается лечащим врачом.

Кандидоз пищевода –  по 100-200 мг 1 раз в сутки или по 200 мг 3 раза в неделю. Продолжительность лечения устанавливается лечащим врачом.

Прием препарата следует начать за несколько дней до рецидива нейтропении и продолжать в течение 7 дней, после того, как количество нейтрофилов превысит 1000 клеток/мм³.

Генитальный кандидоз

Острый вагинальный кандидоз – 150 мг, однократно.

Кандидозный баланит -  150 мг, однократно.

Лечение и профилактика рецидивов вагинального кандидоза (при 4-х и более эпизодах в год) -  по 150 мг каждый 3-й день лечения (в 1-й, 4-й и 7-й день). Всего три дозы.  Затем поддерживающая доза -  по 150 мг 1 раз в неделю, в течение 6 месяцев.

Дерматомикоз стоп, туловища, паховой области и кандидозы  -  по 150 мг

1 раз в неделю или по 50 мг 1 раз в сутки.

Курс лечения от 2 до 4 недель. При микозе стоп может потребоваться лечение в течение 6 недель.

Разноцветный (отрубевидный) лишай-  по 300-400 мг 1 раз в неделю, курсом

1-3 недели; или по 50 мг 1 раз в сутки, курсом 2-4 недели.

Дерматофития ногтей (онихомикоз) по 150 мг 1 раз в неделю.

Лечение продолжается до отрастания здорового ногтя. Период отрастания ногтей на руках 3-6 месяцев, на ногах 6-12 месяцев (темпы роста ногтя варьируются, в зависимости от индивидуальных особенностей и возраста пациента). После успешного лечения длительно протекающей хронической инфекции, в отельных случаях, возможно искривление ногтей.

Пожилые пациенты

Коррекция дозировки не требуется, за исключением случаев почечной недостаточности (клиренс креатинина <50мл/мин).

Почечная недостаточность:

При лечении однократной дозой, коррекция дозы не требуется.

При лечении многократными дозами, в 1-й и 2-й день терапии должна быть получена стандартная доза (рекомендуемая в соответствии с показаниями).

После начальной ударной дозы, суточная доза определяется по таблице ниже.

                                                                                                                      

Клиренс креатинина

(мл / мин)

Процент от рекомендуемой,

в соответствии с показаниями, дозы

> 50

100%

≤ 50 (без диализа)

50%

при регулярном диализе

100%, после каждого сеанса диализа

Пациенты, находящиеся на гемодиализе

Пациенты, находящиеся на регулярном диализе должны получать 100% от рекомендуемой дозы, после каждого сеанса диализа; в дни отсутствия диализа -  уменьшенную дозу, в соответствии с клиренсом креатинина.

Печеночная недостаточность

Клинические данные по применению флуконазола при нарушении функции печени ограничены, поэтому данной группе пациентов следует назначать Медофлюкон с осторожностью.

 

Побочные действия

Часто (от ≥1/100 до <1/10)

- головная боль

- боль в животе, диарея, тошнота, рвота

- повышение уровня щелочной фосфатазы, сывороточного уровня

  аминотрансфераз (АЛТ и АСТ)

- сыпь

Нечасто (от ≥1/1,000 до ≤1/100)

- анемия

- снижение аппетита

- бессонница, сонливость

- судороги, головокружение, парестезия, изменение вкуса

- вертиго

- запор, диспепсия, метеоризм, сухость во рту

- холестаз, желтуха, повышение уровня билирубина

- зуд, крапивница, повышенное потоотделение, дерматит (вызванный   

 действием лекарственного препарата)

- миалгия

- утомляемость, недомогание, слабость, повышение температуры тела

Редко (от ≥1/10,000 до ≤1/1,000)

- агранулоцитоз, лейкопения, нейтропения, тромбоцитопения

- анафилаксия, ангионевротический отек

- гипертриглицеридемия,гиперхолестеринемия, гипокалиемия

- тремор

- желудочковая тахикардия по типу «пируэт», удлинение интервала QT

- гепатотоксичность, включая редкие случаи с летальным исходом, печеночная недостаточность, гепатоцеллюлярный некроз, гепатит, гепатоцеллюлярные повреждения

- токсический эпидермальный некролиз, синдром Стивенса-Джонсона, острый генерализованный экзантематозный пустулез, эксфолиативный дерматит, отек Квинке, отек лица, алопеция.

Из-за наличия в оболочке капсулы красителей возможны аллергические реакции на красители.

 

Противопоказания

- повышенная чувствительность к флуконазолу и другим компонентам  

  препарата, или азольным веществам со сходной флуконазолу структурой

- одновременный прием терфенадина во время многократного применения

  Медофлюкона в дозе 400 мг/сут и более

- одновременный прием лекарственных препаратов, удлиняющих интервал QT и

  метаболизирующихся посредством фермента CYP3A4, таких, как амиодарон,   

  цизаприд, астемизол, эритромицин, пимозид и хинидин

- беременность и период лактации

- детский и подростковый возраст до 18 лет

- наследственная непереносимость фруктозы, дефицит фермента Lapp-лактазы,  

  синдром мальабсорбции глюкозы и галактозы (из-за содержания в препарате

  Медофлюкон лактозы)

 

 

Лекарственные взаимодействия

Совместный прием флуконазола противопоказан с:

Цизаприд - зарегистрированы случаи возникновения нежелательных реакций со стороны сердечной системы, включая желудочковую тахикардию по типу «пируэт» (200 мг флуконазола 1 раз в день и цизаприда 20 мг 4 раза в день значительно увеличивает концентрацию цизаприда в плазме крови и удлиняет интервал QT). Одновременный прием цизаприда и флуконазола противопоказан.

Терфенадин - серьезная сердечная аритмия, развившаяся из-за удлинения интервала QT, наблюдалась у пациентов, получавших азольные противогрибковые препараты в сочетании с терфенадином. В исследовании, где суточная доза флуконазола 200 мг, удлинения интервал QT не произошло. В другом исследовании, где суточные дозы флуконазола 400 мг и 800 мг показало, что флуконазол, в дозах 400 мг в сутки или более значительно увеличивает плазменные уровни терфенадина при одновременном приеме. Одновременный прием терфенадина и флуконазола, в дозе 400 мг и выше, противопоказан. Одновременное применение терфинадина и флуконазола, в дозе ниже 400 мг в сутки, следует проводить под строгим контролем врача.

Астемизол -  при одновременном применении флуконазола и астемизола возможно снижение клиренса астемизола. Увеличение плазменной концентрации астемизола может привести к удлинению интервала QT и в редких случаях к желудочковой тахикардии по типу «пируэт». Одновременное применение флуконазола и астемизола противопоказано.

Пимозид -  при одновременном применении флуконазола с пимозидом возможно ингибирование метаболизма пимозида. Увеличение плазменной концентрации пимозида может привести к удлинению интервала QT и в редких случаях к желудочковой тахикардии по типу «пируэт». Одновременное применение флуконазола и пимозида противопоказано.

Хинидин - при одновременном применении флуконазола с хинидином возможно ингибирование метаболизма хинидина.Увеличение плазменной концентрации астемизола может привести к удлинению интервала QT и в редких случаях к желудочковой тахикардии по типу «пируэт». Одновременное применение флуконазола и хинидина противопоказано.

Эритромицин - при одновременном применении флуконазола и эритромицина увеличивает риск кардиотоксичности (удлинение интервала QT и желудочковая тахикардия по типу «пируэт») и последующей внезапной остановки сердца. Одновременное применение флуконазола и эритромицина противопоказано.

Одномоментное применение флуконазола не рекомендуется с:

Галофантрин: флуконазол повышает концентрацию галофантрина в плазме крови вследствие ингибирования CYP3A4; одновременное применение потенциально повышает риск кардиотоксичности (удлинение интервала QT и желудочковая тахикардия по типу «пируэт») и последующей внезапной остановки сердца. Следует избегать данной комбинации.

Амиодарон: одновременное применение с флуконазолом ведет к удлинению интервала QT. Необходимо проявлять осторожность при совместном назначении данных препаратов, особенно при высокой дозе флуконазола (800 мг).

Одновременное применение со следующими лекарственными средствами требует осторожности и коррекции дозы

Влияние лекарственных средств на флуконазол:

Гидрохлоротиазид: введение гидрохлортиазида на фоне применения флуконазола увеличивает плазменные концентрации флуконазола на 40%. Данная реакция не требует коррекции дозы флуконазола пациентам, получающм сопутствующую терапию диуретиками.

Рифампицин: сопутствующий прием с флуконазолом на 25% уменьшает AUC и на 20% уменьшает период полувыведения флуконазола. Пациентам, одновременно получающим рифампицин, необходимо увеличить дозу флуконазола.

После перорального введения флуконазола вместе с пищей, циметидином, антацидами или после общего облучения пациента перед пересадкой костного мозга, клинически значимого ухудшения всасывания флуконазола не происходит.

Влияние флуконазола на другие лекарственные средства:

Флуконазол - мощный ингибитор изофермента 2С9 цитохрома P450 (CYP) и умеренный ингибитор CYP3A4. Также, флуконазол является ингибитором CYP2C19. При совместном введении с флуконазолом других соединений, метаболизируемых CYP2C9 и CYP3A4, существует риск повышения их концентрации в плазме крови. Поэтому необходимо соблюдать осторожность при использовании данных комбинаций и тщательно наблюдать за пациентом. Фермент-ингибирующий эффект флуконазола сохраняется в организме в течение 4-5 дней после прекращения лечения флуконазолом, из-за длительного периода полувыведения флуконазола.

Альфентанил: совместное введение флуконазола (400мг) и в/в альфентанила (20 мкг/кг) может удвоить AUC10. Возможным механизмом действия является ингибирование флуконазолом CYP3A4. Рекомендована коррекция дозировки альфентанила.

Амитриптилин, нортриптилин: флуконазол усиливает действие амитриптилина и нортриптилина. Концентрацию 5-нортриптилина или

S-амитнптилина можно измерить до начала комбинированной терапией и через неделю после. При необходимости дозировка амитриптилина/нортриптилина должна быть скорректирована.

Амфотерицин B: одновременное применение флуконазола и амфотерицина В

дает незначительное усиление противогрибкового действия при системной инфекции, вызванной C.Albicans, однако, при внутричерепной инфекции, вызванной Cryptococcus neoformans, взаимодействие не проявляется. При системной инфекции, вызванной А. fumigatus, наблюдается антагонизм этих препаратов.

Антикоагулянты: при совместном применении варфарина с флуконазолом, как и с другими противогрибковыми азолами, возможно развитие  кровотечений (кровоподтеки, носовые кровотечения, желудочно-кишечное кровотечение, гематурия, мелена), вызванные увеличением протромбинового времени. При совместном приеме варфарина и флуконазола протромбиновое время увеличилось в 2 раза, вследствие ингибирования метаболизма варфарина CYP2С9.

У пациентов, получающих антикоагулянты типа кумарин или инданедион одновременно с флуконазолом, протромбиновое время следует тщательно контролировать. Рекомендована коррекция дозы антикоагулянта.

Бензодиазепины (короткого действия), н-р, мидазолам, триазолам

После перорального приема мидазолама, флуконазол существенно увеличивает концентрацию мидазолама и усиливает психомоторные эффекты. Совместный пероральный прием 200 мг флуконазола и 7,5 мг мидазолама увеличивает AUC и T ½ мидазолама в 3,7 и 2,2 раза, соответственно. Совместный пероральный прием 200 мг флуконазола (ежедневно) и 0,25 мг триазолама увеличивает AUC и T ½ триазолама в 4,4 и 2,3 раза, соответственно. Возможно усиление и увеличение продолжительности действия триазолама. Если пациентам, получающим флуконазол, требуется лечение бензодиазепинами, следует рассмотреть возможность уменьшения дозы бензодиазепинов и вести наблюдение за пациентом.

Карбамазепин

Флуконазол подавляет метаболизм карбамазепина и увеличивает его уровень в сыворотке крови на 30%. Существует риск развития токсичности карбамазепина. В зависимости от изменения концентрации/эффекта может потребоваться коррекция дозы карбамазепина.

Блокаторы кальциевых каналов

Некоторые антагонисты кальциевых каналов (нифедипин, исрадипин, верапамил и фелодипин) метаболизируются CYP3A4. Флуконазол может увеличить системное воздействие антагонистов кальциевых каналов. Рекомендуется частый мониторинг побочных реакций.

Целекоксиб

В период комбинированного лечения флуконазолом (200 мг в день) и целекоксибом (200 мг), Cmax и AUC целекоксиба увеличивается на 68% и 134%, соответственно. При одновременном приеме с флуконазолом рекомендовано применять половину дозы целекоксиба.

Циклофосфамид

Совместный прием флуконазола и циклофосфамида увеличивает сывороточные уровни билирубина и креатинина, что необходимо учитывать при назначении данной комбинации.

Фентанил

Зарегистрирован один случай интоксикации фентанилом со смертельным исходом, вследствие возможного взаимодействия с флуконазолом (флуконазол значительно задерживает выведение фентанила). Повышенные концентрации фентанила могли привести к угнетению дыхания.

Необходимо тщательное наблюдение за пациентом из-за потенциального риска угнетения дыхания. Возможна коррекция дозы фентанила.

Ингибиторы ГМГ- КоА-редуктазы

Риск развития миопатии и рабдомиолиза увеличивается при комбинированном приеме флуконазола с ингибиторами ГМГ-КоА-редуктазы, метаболизируемыми через CYP3A4 (аторвастатин и симвастатин), или через CYP2C9 (флувастатин). При необходимости комбинированной терапии следует наблюдать пациента на наличие симптомов миопатии и рабдомиолиза, также необходим контроль уровня креатининкиназы. При увеличении креатининкиназы или подозрении на миопатию/рабдомиолиз прием ингибитора ГМГ- КоА-редуктазы необходимо прекратить.

Иммунодепрессанты (циклоспорин, эверолимус, сиролимус и такролимус)

Циклоспорин: флуконазол значительно повышает концентрацию и значение AUC циклоспорина. При одновременном применении флуконазола в дозе 200 мг в сутки, и циклоспорина в дозе 2,7 мг/кг в сутки, наблюдалось повышение значения AUC циклоспорина в 1,8 раза. Данную комбинацию препаратов можно использовать, снизив дозу циклоспорина (в зависимости от его концентрации).

Эверолимус: флуконазол может увеличивать концентрации эверолимуса в сыворотке крови из-за ингибирования фермента CYP3A4.

Сиролимус: флуконазол увеличивает плазменную концентрацию сиролимуса, путем ингибирования метаболизма сиролимуса через CYP3A4 и Р-гликопротеина. Комбинация может использоваться при коррекции дозы сиролимуса в зависимости от эффекта и показателей концентрации.

Такролимус: флуконазол увеличивает концентрации в сыворотке крови перорально вводимого такролимуса до 5 раз, путем ингибирования метаболизма такролимуса, вследствие ингибирования фермента CYP3A4 в кишечнике. При внутривенном применении такролимуса существенных фармакокинетических изменений не наблюдалось. Повышение уровней такролимуса приводило к развитию нефротоксичности. Дозу такролимуса при пероральном применении следует уменьшать в зависимости от его концентрации.

Лозартан

Флуконазол ингибирует метаболизм лозартана в активный метаболит (Е - 3174), который отвечает за большую часть антагонизма рецепторов ангиотензина II. При лечении данной комбинацией препаратов необходим постоянный контроль артериального давления.

Метадон

Флуконазол может повышать концентрацию метадона в сыворотке крови. Рекомендована коррекция дозы метадона.

Нестероидные противовоспалительные препараты (НПВП)

Cmax и AUC флурбипрофена увеличиваются на 23 % и 81 %, соответственно, при одновременном назначении с флуконазолом, по сравнению с монотерапией.  Cmax и AUC фармакологически активного изомера (S-(+)- ибупрофен) увеличиваются на 15 % и 82 %, соответственно, если флуконазол назначается одновременно с рацемической смесью ибупрофена (400 мг) по сравнению с монотерапией.

Флуконазол увеличивает системное воздействие других НПВП, метаболизирующихся CYP2C9 (например, напроксен, лорноксикам, мелоксикам, диклофенак). Рекомендован мониторинг побочных действий и токсичности, связанных с приемом НПВП. Возможна коррекция дозы НПВП.

Пероральные контрацептивы

Не отмечено существенного влияния флуконазола в дозе 50 мг на уровень гормонов; при суточной дозе 200 мг AUC (площади под кривой концентрация - время) этинилэстрадиола и левоноргестрела были увеличены на 40 % и 24 %, соответственно. Таким образом, многократное применение флуконазола в вышеуказанных дозах не оказывает влияние на эффективность комбинированных пероральных противозачаточных препаратов.

Ивакафтор

Одновременное применение с ивакафтором, стимулятором гена регулятора трансмембранной проводимости при муковисцидозе (CFTR), усиливает действие ивакафтора в 3 раза, а уровень воздействия гидроксиметил - ивакафтора (M1) - в 1,9 раза. Снижение дозы ивакафтора до 150 мг один раз в сутки рекомендовано пациентам, одновременно принимающим умеренные ингибиторы CYP3A, такие как флуконазол и эритромицин.

Фенитоин

Флуконазол ингибирует печеночный метаболизм фенитоина. Одновременное многократное применение флуконазола в дозе 200 мг и фенитоина в дозе 250 мг (внутривенно) приводило к повышению значений AUC24 фенитоина на 75 % и Cmin на 128 %. При применении данной комбинации необходимо контролировать уровни концентрации фенитоина в сыворотке крови, во избежание проявлений токсичности фенитоина.

Преднизолон

Зафиксирован случай развития острой недостаточности коры надпочечников у пациента после трансплантации печени, получавшего лечение преднизолоном после прекращения трехмесячной терапии флуконазолом. Отмена флуконазола привела к увеличению активности фермента CYP3A4, что в свою очередь вызвало усиление метаболизма преднизолона. Необходим контроль пациентов, получающих длительное лечение флуконазолом и преднизолоном, во избежание развития недостаточности коры надпочечников после отмены флуконазола.

Рифабутин

Одновременное применение с флуконазолом ведет к повышению величины AUC рифабутина в сыворотке крови до 80 %. Сообщалось о случаях развития увеита при одновременном назначении флуконазола и рифабутина. Необходим тщательный контроль состояния пациентов получающих данную комбинацию на симптомы проявления токсичности рифабутина.

Саквинавир

Флуконазол повышает значения AUC и Cmax саквинавира при участии ферментов, приблизительно, на 50 % и 55 %, соответственно, из-за ингибирования печеночного метаболизма саквинавира с участием фермента CYP3A4, а также ингибирования P-гликопротеина.

Взаимодействие с саквинавиром/ритонавиром не было изучено и может быть более выраженным. Может возникнуть необходимость в коррекции дозы саквинавира.

Препараты сульфонилмочевины

При одновременном приеме пероральных препаратов сульфонилмочевины (например, хлорпропамид, глибенкламид, глипизид, толбутамид) флуконазол удлиняет их период полувыведения из плазмы крови. Рекомендован частый контроль уровня глюкозы крови и соответствующее уменьшение дозы сульфонилмочевины.

Теофиллин

Прием флуконазола по 200 мг в течение 14 дней приводит к снижению средней скорости клиренса теофиллина на 18 %.

Необходим тщательный контроль пациентов, принимающих флуконазол и теофиллин в высоких дозах, пациентов с повышенным риском токсического действия теофиллина, для своевременного выявления симптомов передозировки теофиллина; при их появлении терапию следует корректировать.

Алкалоид барвинка

Флуконазол повышает плазменные уровни алкалоидов барвинка (например, винкристин и винбластин) и приводит к нейротоксичности, из-за ингибирующего действия на CYP3A4.

Витамин А

При комбинированной терапии политрансретиноевой кислотой (кислотная форма витамина A) и флуконазолом отмечено развитие нежелательных эффектов со стороны ЦНС в виде идиопатической внутричерепной гипертензии, проходящей после отмены флуконазола. Данная комбинация может применяться при условии контроля пациента с целью выявления побочных эффектов, связанных с ЦНС.

Зидовудин

Флуконазол увеличивает Cmax и AUC зидовудина на 84 % и 74 %, соответственно, на 45 % снижает клиренс зидовудина при пероральном приеме. Период полувыведения зидовудина удлиняется приблизительно на 128%, после комбинированной терапии с флуконазолом. Пациенты, получающие такую комбинацию должны наблюдаться врачом с целью выявления побочных реакций, связанных с приемом зидовудина. Может потребоваться коррекция дозы зидовудина.

Азитромицин

Существенного фармакокинетического взаимодействия между флуконазолом и азитромицином не выявлено.

Вориконазол (ингибитор CYP2C9, CYP2C19 и CYP3A4)

Одновременное пероральное применение вориконазола, по 400 мг каждые 12 часов в 1-ый день, затем по 200 мг каждые 12 часов в течение 2,5 дней, и флуконазола по 400 мг в 1-ый день, затем 200 мг каждые 24 часа в течение 4 дней, приводит к увеличению Сmax и AUC вориконазола, в среднем на 57 % (90 % CI: 20 %, 107 %) и 79 % (90 % CI: 40 %, 128 %), соответственно.

Одномоментное применение вориконазола и флуконазола (в любой дозе) не рекомендуется. В случае применения вориконазола после флуконазола рекомендован мониторинг нежелательных явлений, связанных с применением вориконазола.

 

Особые указания

Дерматофития волосистой части головы

Исследование результатов лечения флуконазолом волосистой части головы у детей показало, что препарат не превосходит по эффективности гризеофульвин; общая успешность лечения составляла 20 %. Поэтому не следует использовать Медофлюкон для лечения дерматофитии волосистой части головы.

Криптококкоз

Данных об эффективности флуконазола при лечении криптококкоза с локализацией не указанной в показаниях к применению (например, криптококкоза легких и кожи) недостаточно, что не позволяет дать какие-либо рекомендации по дозированию препарата.

Глубокие эндемические микозы

Данных об эффективности флуконазола при лечении других форм эндемических микозов, таких как паракокцидиоидомикоз, кожно–лимфатический споротрихоз, гистоплазмоз ограничены, что не позволяет дать какие-либо рекомендации по дозированию препарата.

Нарушение функции почек

У пациентов с нарушением функции почек следует применять Медофлюкон с осторожностью.

Надпочечниковая недостаточность

Имеются данные, что кетоконазол вызывает надпочечниковую недостаточность, аналогичная реакция может также наблюдаться, хотя и редко, при применении флуконазола.

Нарушение функции печени и желчевыводящих путей

Пациентам с нарушением функции печени Медофлюкон следует назначать с осторожностью.

В редких случаях применение флуконазола может сопровождаться тяжелой гепатотоксичностью, в том числе с летальным исходом, как правило, у пациентов с серьезными сопутствующими заболеваниями.

В случаях гепатотоксичности, связанной с применением флуконазола, не наблюдалось какой-либо явной взаимосвязи с суточной дозой, длительностью терапии, полом или возрастом пациентов. Гепатотоксичность обычно имела обратимый характер и проходила после прекращения лечения.

Пациенты с отклонениями в лабораторных показателях функции печени, в период лечения флуконазолом должны находиться под постоянным наблюдением врача, для предотвращения развития более тяжелых повреждений печени.

Необходимо информировать пациентов о характерных симптомах тяжелых последствий для печени (астения, анорексия, постоянная тошнота, рвота, желтуха), в случае возникновения которых, прием Медофлюкона следует немедленно прекратить и обратиться к врачу.

Сердечно - сосудистая система

При применении некоторых азолов, в том числе флуконазола, наблюдались случаи удлинения интервала QT на электрокардиограмме. Имеются данные об очень редких случаях удлинения интервала QT и полиморфной желудочковой тахикардии при применении флуконазола. Среди этих случаев сообщалось о тяжелобольных пациентах с многочисленными сопутствующими факторами риска (заболевания сердца, электролитные нарушения, а также прием сопутствующих препаратов, способных повлиять на ситуацию). 

Пациентам с такими потенциально проаритмическими состояниями следует назначать Медофлюкон с осторожностью. Противопоказано одновременное применение Медофлюкона с другими препаратами, увеличивающими интервал QT и метаболизирующимися с помощью цитохрома P - 450 CYP3A4.

Галофантрин увеличивает интервал QT при рекомендуемой терапевтической дозе и является субстратом CYP3A4. Одновременное применение флуконазола и галофантрина не рекомендуется.

Кожные реакции

В редких случаях при применении флуконазола развиваются эксфолиативные кожные реакции, такие как синдром Стивенса - Джонсона и токсический эпидермальный некролиз. Пациенты, больные ВИЧ, более подвержены развитию тяжелых кожных реакций на многие лекарственные препараты. Если у пациента, получающего лечение от поверхностной грибковой инфекции, появляется сыпь, которую можно отнести к действию флуконазола, лечение Медофлюконом необходимо прекратить. Необходим контроль пациентов с инвазивными/системными грибковыми инфекциями, при возникновении сыпи, и в случае возникновения  буллезных поражений или многоформной эритемы прием  препарата отменить.

Гиперчувствительность

Имеются данные о редких случаях анафилактической реакции при применении флуконазола.

Цитохром P - 450

Флуконазол является сильным ингибитором изофермента CYP2C9 и умеренным ингибитором изофермента CYP3A4, а также ингибитором изофермента CYP2C19. Необходимо наблюдение за пациентами, принимающими Медофлюкон одновременно с лекарственными препаратами с узким терапевтическим диапазоном, которые метаболизируются изоферментами CYP2C9, CYP2C19 и CYP3A4.

Терфенадин

Одновременное применение Медофлюкона в дозах менее 400 мг в сутки и терфенадина следует проводить под тщательным наблюдением лечащего врача.

Применение в педиатрии

Из-за наличия в составе оболочки капсулы красителей, запрещенных к применению у детей, препарат противопоказан детям и подросткам до 18 лет.

Беременность

В результате исследований выявлен повышенный риск спонтанных абортов у женщин, принимавших флуконазол во время первого триместра беременности.

Имеются сообщения о врожденных аномалиях (в том числе брахицефалия, дисплазия ушных раковин, чрезмерно увеличенный передний (лобный) родничок, искривление бедра и плечелучевой синостоз) у новорожденных, матери которых получали лечение флуконазолом по поводу кокцидиоидомикоза 3-и и более месяцев, дозами 400-800 мг в сутки. Взаимосвязь между применением флуконазола и данными случаями не определена.

Медофлюкон в стандартных дозах и для кратковременного лечения не следует применять во время беременности, за исключением случаев острой необходимости.

Медофлюкон в больших дозах и (или) для длительного лечения не следует применять во время беременности, за исключением случаев лечения потенциально опасных для жизни инфекций.

Период лактации

Концентрация флуконазола в грудном молоке ниже его концентрации в плазме крови. После однократного приема Медофлюкона 200 мг или менее, кормление грудью можно продолжать.

Не рекомендуется кормление грудью после многократного применения или приема большой дозы Медофлюкона.

Особенности влияния лекарственного средства на способность управлять

транспортным средством или потенциально опасными механизмами

В период применения препарата возможны возникновение побочных действий, таких как головокружение или судороги. В случае возникновения данных реакций необходимо воздержаться от управления транспортным средством или механизмами, требующими повышенного внимания.

 

Передозировка

Симптомы: галлюцинации, параноидальное поведение.

Лечение: симптоматическое: промывание желудка, форсированный диурез. Гемодиализ в течение 3 часов снижает концентрацию флуконазола в плазме крови приблизительно на 50%.

 

Форма выпуска и упаковка

По 7 капсул (для дозировки 50 мг) помещают в контурную ячейковую упаковку из пленки поливинилхлоридной и фольги алюминиевой и по 1 капсуле (для дозировок 150 мг и 200 мг) помещают в контурную безъячейковую упаковку из фольги алюминиевой.

По 1 контурной упаковке вместе с инструкцией по медицинскому применению на казахском и русском языках помещают в картонную пачку.

 

Условия хранения

Хранить в сухом, защищенном от света месте при температуре не выше   25 °С.

Хранить в недоступном для детей месте!

 

Срок хранения

4 года

Не применять по истечении срока годности

 

Условия отпуска из аптек

По рецепту

 

Саудалық атауы

Медофлюкон

 

Халықаралық патенттелмеген атауы

Флуконазол

 

Дәрілік  түрі

50 мг, 150 мг және 200 мг капсулалар

 

Құрамы

Бір капсуланың құрамында

белсенді зат    50 мг, 150 мг  және 200 мг флуконазол

қосымша заттар: лактоза моногидраты, желатинделген  жүгері крахмалы, сусыз коллоидты кремнийдің қостотығы, натрий лаурилсульфаты, магний стеараты.

капсула қақпақшасының құрамы: кармуазин (Е 122) (50 мг және 200 мг дозалар үшін),  патенттелген көк V (Е131) (50 мг және 150 мг дозалар үшін), титанның қостотығы  (Е171), понсо 4R (E 124) және сансет сары FCF (E 110) (200 мг доза үшін), желатин.

капсула корпусының құрамы: титанның қостотығы (Е171), желатин, патенттелген көк V(Е131) (150 мг доза үшін).

 

Сипаттамасы

Құрамында сусымалы ақ ұнтағы бар, қақпақшасы көгілдір түсті, корпусы ақ түсті №3 қатты желатинді капсулалар (50 мг доза үшін).

Құрамында сусымалы ақ ұнтағы бар, қақпақшасы мен корпусы көгілдір түсті №1 қатты желатинді капсулалар (150 мг доза үшін).

Құрамында сусымалы ақ ұнтағы бар, қақпақшасы қызыл түсті және корпусы ақ түсті №1 қатты желатинді капсулалар (200 мг доза үшін).

Капсула іші – ақ сусымалы ұнтақ.

 

 

 

 

Фармакотерапиялық тобы

Жүйелі қолдануға арналған инфекцияға қарсы препараттар. Жүйелі қолдануға арналған зеңге қарсы препараттар. Триазол туындылары. Флуконазол.

АТХкоды J02AC01

 

Фармакологиялық қасиеттері

Фармакокинетикасы

Сіңуі

Флуконазол ішке қабылдағаннан кейін жақсы сіңеді, қан плазмасындағы деңгейі (және жалпы биожетімділігі) венаішілік енгізу кезінде деңгейдің 90%-дан астамын құрайды. Ілесе ас қабылдау сіңуіне әсер етпейді. Қан плазмасындағы ең жоғары концентрациясына 0,5-1,5 сағат ішінде жетеді. Плазмадағы концентрация қабылдаған дозаға тура пропорционал. Тепе-тең деңгейінің 90%-ына күніне 1 рет қабылдаған 4-5 күнде жетеді. 1 күнде қос доза қабылдау 2-күні тепе-тең деңгейінің 90%-ына әкеледі.

Таралуы

Плазма ақуыздарымен байланысуы төмен (11-12%).

Организмнің барлық биологиялық орталарына жақсы өтеді.Сілекейдегі, қақырықтағы, буын және перитонеальді сұйықтықтардағы, қынаптық сөліністегіфлуконазол концентрациялары қан плазмасындағыға ұқсас. Зеңдік менингитпен науқастарда ЖМС-да флуконазол деңгейлері плазмадағы тиісті деңгейдің 80%-ын құрайды.

Эпидермистің мүйізгекті қабатында, дермада және тер бездерінде концентрациялар қан плазмасындағы концентрациялардан асатын мәндерге жетеді. Флуконазол мүйізгекті қабықта жинақталады. Тәулігіне 1 рет 50 мг қабылдағаннан кейін флуконазол концентрациясы12 сағаттан соң 73 мкг/г және емді тоқтатқаннан кейін 7 күннен соң 5,8 мкг/г құрады.Аптасына 1 рет 150 мг қабылдағаннан кейін, мүйізгекті қабықта флуконазол концентрациясы23,4 мкг/г және екінші дозаны қабылдағаннан кейін 7 күннен соң 7,1 мкг/г құрады.

Аптасына 1 рет 150 мг 4 ай қабылдағаннан кейін, тырнақтағы флуконазол концентрациясысау тырнақта 4,05 мкг/г жәнезақымданған тырнақта 1,8 мкг/г құрады; флуконазолмен емдеу аяқталғаннан кейін 6 айдан соң тырнақтың үлгілерінде байқалды.

Метаболизмі

Флуконазолболмашы дәрежеде метаболизденеді.

Радиоактивті дозаның 11%-ы ғана өзгермеген түрінде несеппен шығарылады. Флуконазол CYP2C9, CYP3A4 изоферменттерінің селективті тежегіші және CYP2C19 изоферментінің тежегіші болып табылады.

Шығарылуы

Қан плазмасынан флуконазолдың жартылай шығарылу кезеңі 30 сағатты құрайды. Басым бөлігі бүйректермен шығарылады (80%-ы - өзгермеген түрінде, 11%-ы - метаболиттер түрінде). Флуконазол клиренсікреатинин клиренсіне (КК) пропорционал.

Айналымдағы метаболиттердің бар болуына дәлел жоқ. Плазмадан ұзақ жартылай шығарылу кезеңі бір реттік дозамен, тәулігіне бір рет және басқа көрсеткіштер бойынша аптасына бір рет қынаптық кандидозға емдеу жүргізуге мүмкіндік береді.

Бүйрек жеткіліксіздігі кезіндегі фармакокинетикасы

Ауыр бүйрек жеткіліксіздігімен науқастарда (ШСЖ <20 мл / мин) жартылай шығарылу кезеңі (Т½) 30-дан 98 сағатқа дейін ұлғаяды. Демек, дозаны төмендету талап етіледі. Флуконазол гемодиализ көмегімен және перитонеальдідиализ кезінде төмен дәрежедешығарылады. Гемодиализдің үшсағаттық сеансынан кейінфлуконазолдың 50%-ға жуығы қаннан шығарылады.

Балалардағы фармакокинетикасы

9 айдан 15 жасқа дейінгі балаларға 2-8 мг/кг флуконазолды енгізгеннен кейін, дозаның 1 мг/кг бірлігінің AUC-ы шамамен 38 мкг • сағ/мл құрады. Плазмадағы флуконазолдың орташа (Т½) 15-тен 18 сағатқа дейін өзгеріп отырады, ал таралу көлемі көп рет қолданғаннан кейін шамамен 880 мл/кг құрады. Плазмадан флуконазолдың неғұрлым ұзақ жартылай шығарылу кезеңі 24 сағатқа жуық, бір ретік дозаны қабылдағаннан кейін байқалды. Бұл мәндер 11 күннен 11 айлық жасқа дейінгі сәбилерге 3 мг/кг бір реттік вена ішіне (в/і) енгізгеннен кейін плазмадан флуконазолдың жартылай шығарылу кезеңімен салыстырмалы. Бұл жастағы топта таралу көлемі 950 мл/кг құрады.

Егде пациенттердегі фармакокинетикасы

50 мг флуконазолды бір рет қабылдағаннан кейін Cmax қабылдағаннан кейін 1,3 сағаттан соң 1,54 мкг/мл құрады. AUC орташа мәні 76,4 ± 20,3 мкг • сағ/мл құрады, ал орташа соңғы жартылай шығарылу кезеңі 46,2 сағат. Фармакокинетикалық параметрлердің аталған мәндері сау жас ер адамдарға қарағанда жоғары. Диуретиктерді бірлесе қабылдаудан AUC немесеCmax өзгермейді. Бұдан басқа, жас ер адамдарға қарағанда, егде тұлғаларда креатинин клиренсі(74 мл/мин), несептегі өзгермеген дәрілік препараттың пайызы (0 - 24 сағ, 22 %) және флуконазолдың бүйрек клиренсі (0,124 мл/мин/кг)толығымен төмен болды. Сөйтіп, егде пациенттерде флуконазол фармакокинетикасының өзгеруі аталған топ үшін бүйрек функциясы сипаттамаларының төмендеуіне негізделген.

Фармакодинамикасы

Медофлюкон – Р450 цитохромына тәуелді зеңдер ферменттерінің белсенділігін тежейтін жоғары спецификалық әсерге ие зеңге қарсы дәрі. Зең жасушалары ланостеролының эргостеролға айналуын бөгейді, жасушалық жарғақшаның өткізгіштігін арттырады, оның өсуін және репликациясын бұзады.

Препараттың белсенді заты - флуконазол, зеңдердің Р450 цитохромы үшін жоғары таңдамалы болып табылады, адам организмінде бұл ферменттерді (итраконазолмен, клотримазолмен, эконазолмен және кетоконазолмен салыстырғанда) тіпті әлсіретпейді, төмен дәрежеде адам бауырының микросомдарындағы Р450 цитохромына тәуелді тотығу процестерін басады. Антиандрогенді белсенділікке ие емес.

In vitro сезімталдығы

Флуконазол in vitro  Candida клиникалық белгілі түрлерінің көпшілігіне қарсы (С.аlbicans, C. parapsilosis, C. Tropicalis-ті қоса) зеңге қарсы әсерге ие болады. C.glabrata сезімтал, сонымен бірге C. krusei флуконазолға резистентті. Флуконазол in vitro-сы Cryptococcus neoformans және Cryptococcus gattii-ге, сондай-ақ Blastomyces dermatiditis, Coccidioides immitis, Histoplasma capsulatum және Paracoccidioides brasiliensis эндемиялық зеңдеріне қарсы әрекет етеді.

Фармакокинетикалық/фармакодинамикалық өзара байланысы

ЕТТК мәндерінің және Candida spp-мен туындаған эксперименттік микоздарға қарсы тиімділіктің арасында өзара байланыс анықталды. Клиникалық зерттемелерде AUC және флуконазол дозасының арасында тіпті 1:1 дозаға байланысты тәуелділік анықталды. Сондай-ақ AUC немесе дозаның және ауыз қуысы кандидозы кезінде және төмен дәрежеде кандидемиякезінде емдеуге сәтті клиникалық жауаптың арасында тура, дегенмен аяқталмаған байланыс бар.Сәтті емдеудің флуконазолдың жоғары ЕТТК-мен штамдармен туындаған инфекциялар кезінде ықтималдығы төмен.

Резистенттіліктің даму механизмдері

Candida тегінің зеңдерінде азолдар тобы антимикотиктерінің әсеріне қарсы қорғаныстық механизмдердің қатары анықталды. Бір немесе бірнеше осындай резистенттілік механизмдерін өндірген штамдар үшін, флуконазолдың ең төменгі тежегіш концентрациясы (ЕТТК) жоғары, бұл in vivo зерттемелерінде және клиникалық практикада препараттың тиімділігіне кері әсер етеді.

C. Albicans-тан басқа, өз табиғатынан флуконазолға жиі сезімтал емес болып табылатын Candida тегінің зеңдерімен (мысалы, Candida krusei) туындаған суперинфекциялардың даму жағдайлары тіркелген болатын. Мұндай жағдайларда баламалы зеңге қарсы емдеуді қолдану талап етіледі.

 

Қолданылуы

Медофлюкон төмендегілерді емдеуге тағайындалады:

- криптококтық менингитті

- кокцидиоидомикозды

- инвазиялық кандидозды

- шырышты қабықтар кандидозын (орофарингеальді кандидозды, өңеш кандидозын, кандидурияны, созылмалы тері-шырышты кандидозын қоса)

- егер ауыз қуысы гигиенасы немесе ауырған жерді емдеу жеткіліксіз болса, (тіс протезін салған кезде туындайтын) ауыз қуысының созылмалы атрофиялы кандидозын

- жедел немесе қайталанбалы қынаптық кандидозды (жергілікті емдеуді қолдану тиімсіз болған кезде)

- кандидозды баланитті (жергілікті емдеуді қолдану тиімсіз болған кезде)

- табан, дене, шап аймағы микоздарын қоса дерматомикозды; сондай-ақ түрлі-түсті (кебек тәрізді) теміреткіні және тері кандидозын (жүйелі емдеу қажет болған жағдайда)

- тырнақ дерматофитиясын (онихомикоз) (басқа дәрілерді қолдану мүмкін емес болған жағдайда).

Медофлюкон мыналардың профилактикасы үшін тағайындалады:

- криптококтық менингит қайталануының туындауының жоғары қаупімен науқастарда

- АИТВ жұқтырған, қайталанудың туындауының жоғары қаупімен пациенттерде орофарингеальді кандидоз немесе өңеш кандидозы

- қынаптық кандидоздың қайталануы (жылына 4 және одан астам көріністер кезінде)

- ұзақ нейтропениямен пациенттерде кандидозды инфекциялар (мысалы, гематологиялық қатерлі ісіктермен, химиотерапиямен қабылдайтын науқастарда немесе гемопоэздік дің жасушаларының трансплантациясынан кейін пациенттерде).

 

Қолдану тәсілі және дозалары

Капсулалардағы Медофлюкон ішке қабылдауға арналған.

Медофлюконның тәуліктік дозасы зеңдік инфекцияның сипатына және ауырлығына байланысты. Препаратты көп рет қабылдауды талап ететін инфекциялар кезінде емдеуді белсенді зеңдік инфекцияның клиникалық немесе лабораториялық белгілері жоғалғанға дейін жалғастыру керек.

Емдеу курсының ұзақтығын бұзу үдерістің қайталануына және созылуына әкелуі мүмкін.

Криптококкоз

Криптококты менингитті емдеу 1-інші емдеу күні екпінді/қанықтырушы доза 400 мг, содан кейін200-400 мг-нан тәулігіне1 рет.Өміріне қауіп төндіретін инфекциялар кезінде тәуліктік доза 800 мг-ға дейін ұлғайтылуы мүмкін.

Емдеу курсы әдетте, 6-дан 8 аптаға дейін.

Қайталану туындауы жоғары қаупімен науқастарда криптококты менингиттің қайталануының профилактикасы - тәулігіне1 рет 200 мг-нан,емдеуші дәрігермен белгіленген кезең ішінде.

Кокцидиоидомикоз

Тәулігіне 200-400 мг-нан.Емдеу ұзақтығы пациенттің жағдайына байланысты 11-24 ай және одан ұзағырақ. Кейбір инфекцияларда,әсіресе менингеальді инфекция кезіндетәулігіне 800 мг доза қарастырылуы мүмкін.

Инвазиялық кандидоз – 1-інші емдеу күні екпінді/қанықтырушы доза тәулігіне800 мг, келесі күндері тәулігіне 1 рет 400 мг-нан.

Кандидемия емінің ұсынылған ұзақтығы қанды себудің бірінші теріс нәтижесінен және кандидемия симптомдары жоғалғаннан кейін 2 аптаны құрайды.

Шырышты қабықтардың кандидозын емдеу

Орофарингеальді кандидоз – 1-інші емдеу күні екпінді/қанықтырушы доза тәулігіне 200-400 мг, келесі күндері тәулігіне 100-200 мг-нан.

Емдеу курсы7-21 күн (ремиссияға жеткенге дейін). Иммундық жүйесі едәуір әлсіреген пациенттерге неғұрлым ұзақ емдеу курсы талап етілуі мүмкін.

Өңеш кандидозы - 1-інші емдеу күні екпінді/қанықтырушы доза тәулігіне 200-400 мг, келесі күндері тәулігіне 100-ден 200 мг-ға дейін.

Емдеу курсы14-30күн (ремиссияға жеткенге дейін). Иммундық жүйесі едәуір әлсіреген пациенттерге неғұрлым ұзақ емдеу курсы талап етілуі мүмкін.

Кандидурия - тәулігіне 200-400 мг.

Емдеу курсы7-21 күн. Иммундық жүйесі едәуір әлсіреген пациенттерге неғұрлым ұзақ емдеу курсы талап етілуі мүмкін.

Созылмалы атрофиялық кандидоз - тәулігіне 50 мг-нан.

Емдеу курсы 14 күн.

Созылмалы тері-шырышты кандидоз – тәулігіне 1 рет 50-100 мг-нан.

Емдеу курсы 28 күнге дейін. Инфекцияның ауырлығы дәрежесіне немесе иммундық жүйенің әлсіреу дәрежесіне байланысты неғұрлым ұзақ курс болуы мүмкін.

АИТВ жұқтырған, қайталануы жоғары қаупімен пациенттерде шырышты қабықкандидозының қайталануының профилактикасы

Орофарингеальді кандидоз – тәулігіне 1 рет100-200 мг-нан немесе аптасына 3 рет200 мг-нан. Емдеу ұзақтығы емдеуші дәрігермен белгіленеді.

Өңеш кандидозы тәулігіне 1 рет 100-200 мг-нан немесеаптасына 3 рет 200 мг-нан.Емдеу ұзақтығы емдеуші дәрігермен белгіленеді.

Препаратты қабылдауды нейтропения қайталануына дейін бірнеше күн қалғанда бастау және нейтрофилдер саны 1000 жасуша/мм³-тан асқаннан кейін, 7 күн ішінде жалғастыру керек.

Жыныстық мүшелердің кандидозы

Жедел қынаптық кандидоз – 150 мг, бір рет.

Кандидозды баланит - 150 мг, бір рет.

Қынаптық кандидозды емдеу және оның қайталануының профилактикасы (жылына 4 және одан астам көріністер кезінде) - 150 мг-нанәрбір 3-інші емдеу күні (1-ші, 4-ші және 7-ші күндері).Барлығы үш доза.Содан кейін демейтін доза – аптасына 1 рет150 мг-нан, 6 ай ішінде.

Табан, дене, шап аймағы дерматомикозы және кандидозаптасына 1 рет 150 мг-нан немесе тәулігіне 1 рет 50 мг-нан.

Емдеу курсы 2-ден 4 аптаға дейін.Табан микозы кезінде 6 апта бойы емдеу талап етілуі мүмкін.

Түрлі-түсті (кебектәрізді) теміреткі -  аптасына 1 рет 300-400 мг-нан, курсы1-3 апта; немесе тәулігіне 1 рет 50 мг-нан, курсы 2-4 апта.

Тырнақ дерматофитиясы (онихомикоз)  аптасына 1 рет 150 мг-нан.

Емдеу сау тырнақ шыққанға дейін жалғасады. Қолдың тырнақтары өсу кезеңі 3-6 ай,ал аяқтың тырнақтары - 6-12 ай(пациенттің жеке ерекшеліктері мен жасына байланысты тырнақтың өсу қарқындары ауытқып отырады). Ұзақ өтетін созылмалы инфекцияны сәтті емдегеннен кейін, жекелеген жағдайларда,тырнақтың қисық өсуі мүмкін.

Егде пациенттер

Бүйрек жеткіліксіздігі (креатинин клиренсі <50мл/мин) жағдайларынан басқа, дозаны түзету талап етілмейді.

Бүйрек жеткіліксіздігі:

Бір реттік дозамен емдеу кезінде,дозаны түзету талап етілмейді.

Көп реттік дозалармен емдеу кезінде емдеудің1-інші және 2-іншікүні стандарттық(көрсеткіштерге сәйкес ұсынылатын) доза қабылдануы керек.

Бастапқы екпінді дозадан кейін,тәуліктік доза төмендегі кесте бойынша анықталады.

 

Креатинин клиренсі

(мл/мин)

Көрсеткіштерге сәйкес ұсынылатын дозаның пайызы

> 50

100%

≤ 50 (диализсіз)

50%

жүйелі диализ кезінде

100% , әрбір диализ сеансынан кейін

Гемодиализде тұрған пациенттер

Жүйелі диализде тұрған пациенттер әрбір диализ сеансынан кейін, ұсынылатын дозаның 100%-ын; диализ болмаған күндері - креатинин клиренсіне сәйкес төмендетілген дозаны қабылдауы тиіс.

Бауыр жеткіліксіздігі

Бауыр функциясының бұзылуы кезінде флуконазолды қолдану бойынша клиникалық деректер шектеулі,сондықтан пациенттердің аталған тобына Медофлюконды абайлап тағайындау керек.

 

Жағымсыз әсерлері

Жиі (≥1/100-ден <1/10-ге дейін)

- бас ауыруы

- іштің ауыруы, диарея, жүрек айнуы, құсу

- сілтілік фосфатаза деңгейінің, аминотрансферазалардың (АЛТ және АСТ) сарысудағы деңгейінің жоғарылауы

- бөртпе

Жиі емес (≥1/1,000-ден ≤1/100-ге дейін)

- анемия

- тәбеттің төмендеуі

- ұйқысыздық, ұйқышылдық

- құрысу, бас айналуы, парестезия, дәмнің өзгеруі

- вертиго

- іш қату, диспепсия, метеоризм, ауыздың құрғауы

- холестаз, сары ауру, билирубин деңгейінің жоғарылауы

- қышыну, есекжем, қатты терлеу, дерматит (дәрілік препараттың әсерінен туындаған)

- миалгия

- шаршағыштық, дімкәстік, әлсіздік, дене температурасының жоғарылауы

Сирек (≥1/10,000-ден ≤1/1,000-ге дейін)

- агранулоцитоз, лейкопения, нейтропения, тромбоцитопения

- анафилаксия, ангионевроздық ісіну

- гипертриглицеридемия,гиперхолестеринемия, гипокалиемия

- тремор

- «пируэт» типті қарыншалық тахикардия, QT аралығының ұзаруы

- өліммен сирек жағдайларды қоса, бауырға уыттылық,бауыр жеткіліксіздігі, гепатоцеллюлярлықнекроз, гепатит, гепатоцеллюлярлық зақымдану

- уытты эпидермалық некролиз, Стивенс-Джонсон синдромы, жедел жайылған экзантематозды пустулез, эксфолиативті дерматит, Квинке ісінуі, беттің ісінуі, алопеция.

Капсуланың қабығында бояғыштар болғандықтан, бояғыштарға аллергиялық реакциялар болуы мүмкін.

 

Қолдануға болмайтын жағдайлар

- флуконазолға және препараттың басқа компоненттеріне немесе флуконазолға ұқсас құрылыммен азольді заттарға жоғары сезімталдық

- тәулігіне дозасы 400 мг және одан астам Медофлюконды көп рет қолдану кезінде терфенадинді бірмезгілде қабылдау

- QT аралығын ұзартатын және CYP3A4 ферменті арқылы метаболизденетін дәрілік препараттарды, мысалы амиодарон, цизаприд, астемизол, эритромицин, пимозид және хинидинді бір мезгілде қабылдау

- жүктілік және лактация кезеңі

- балалар мен 18 жасқа дейінгі жасөспірімдерге

- тұқым қуалайтын фруктозаны жақпаушылығы, Lapp-лактаза ферментінің тапшылығы, глюкоза және галактоза мальабсорбциясының синдромы (Медофлюкон препаратында лактоза болғандықтан)

 

Дәрілермен өзара әрекеттесуі

Флуконазолды төмендегілермен бірлесе қабылдауға болмайды:

Цизаприд - «пируэт» типті қарыншалық тахикардияны қоса, жүрек жүйесі тарапынан жағымсыз реакциялардың туындау жағдайлары тіркелген (күніне 1 рет 200 мг флуконазол және күніне 4 рет 20 мг цизапридқан плазмасында цизаприд концентрациясын едәуір ұлғайтады және QT аралығын ұзартады). Цизаприд пен флуконазолды бір мезгілде қабылдауға болмайды.

Терфенадин - QT аралығы ұзарғандықтан дамыған күрделі жүрек аритмиясы терфенадинмен бірге азольді зеңге қарсы препараттарды қабылдайтын пациенттерде байқалды. Флуконазолдың тәуліктік дозасы 200 мг болатын зерттеуде QT аралығының ұзаруы болмады. Флуконазолдың тәуліктік дозалары 400 мг және 800 мг болатын басқа зерттеуде тәулігіне флуконазол дозасы 400 мг немесе одан астам болса, бір мезгілде қабылдау кезінде терфенадиннің плазмалық деңгейлері едәуір ұлғайғандығын көрсетеді. Терфенадинді және дозасы 400 мг немесе одан жоғары флуконазолды бір мезгілде қабылдауға болмайды. Терфенадинді және тәулігіне дозасы 400 мг-нан төмен флуконазолды бір мезгілде қолдану дәрігердің қатаң бақылауымен жүргізілуі тиіс.

Астемизол - флуконазол мен астемизолды бір мезгілде қолдану кезінде астемизол клиренсі төмендеуі мүмкін. Астемизолдың плазмалық концентрациясының ұлғаюы QT аралығының ұзаруына және сирек жағдайларда  «пируэт» типті қарыншалық тахикардияға әкелуі мүмкін. Флуконазол мен астемизолды бір мезгілде қолдануға болмайды.

Пимозид - пимозидпен флуконазолды бір мезгілде қолдану кезінде пимозидтің метаболизмін тежеуі мүмкін. Пимозидтің плазмалық концентрациясының ұлғаюы QT аралығының ұзаруына және сирек жағдайларда «пируэт» типті қарыншалық тахикардияғаәкелуі мүмкін. Флуконазол мен пимозидті бір мезгілде қолдануға болмайды.

Хинидин - хинидинмен  флуконазолды бір мезгілде қолдану кезінде хинидиннің метаболизмін тежеуі мүмкін. Астемизолдың плазмалық концентрациясының ұлғаюы QT аралығының ұзаруына және сирек жағдайларда «пируэт» типті қарыншалық тахикардияға әкелуі мүмкін. Флуконазол мен хинидинді бір мезгілде қолдануға болмайды.

Эритромицин - флуконазол мен эритромицинді бір мезгілде қолдану кезінде кардиоуыттылық (QT аралығының ұзаруы және «пируэт» типті қарыншалық тахикардия) және жүректің кейін кенеттен тоқтап қалу  қаупі ұлғаяды. Флуконазол мен эритромицинді бір мезгілде қолдануға болмайды

Төмендегілермен бірге флуконазолды бір мезетте қолдануға болмайды:

Галофантрин: флуконазол CYP3A4-ті тежеу салдарынан қан плазмасындағы галофантрин концентрациясын жоғарылатады; бір мезгілде қолдану кардиоуыттылық (QT аралығының ұзару және «пируэт» типті қарыншалық тахикардия) және кейін жүректің кенеттен тоқтап қалу қаупін әлеуетті жоғарылатады. Аталған біріктірімнен аулақ болу керек.

Амиодарон: флуконазолмен бір мезгілде қолдану QT аралығының ұзаруына әкеледі. Аталған препараттарды біріктіріп тағайындау, әсіресе флуконазолдың жоғары дозасы (800 мг) кезінде сақ болу керек.

Келесі дәрілік заттармен бір мезгілде қолдану сақтықты және дозаны түзетуді талап етеді

Флуконазолға дәрілік заттардың әсері:

Гидрохлоротиазид: флуконазолды қолдану аясында гидрохлортиазидті енгізу флуконазолдың плазмалық концентрациясын 40%-ға ұлғайтады. Аталған реакция диуретиктермен тиісті емдеу қабылдайтын пациенттердефлуконазолдың дозасын түзету талап етілмейді.

Рифампицин: флуконазолмен қатар қабылдау AUC 25%-ға және флуконазолдың жартылай шығарылу кезеңін 20%-ға төмендетеді. Рифампицинді бір мезгілде қабылдайтын пациенттерге флуконазолдың дозасын ұлғайту қажет.

Аспен, циметидинмен, антацидтермен бірге флуконазолды пероральді енгізгенннен кейін немесе сүйек кемігін ауыстырып салар алдында пациентті жалпы сәулелеуден кейін флуконазол сіңуінің клиникалық елеулі нашарлауы болмайды.

Басқа дәрілік заттарға флуконазолдың әсері:

Флуконазол - P450 (CYP) цитохромының 2С9 изоферментінің қуатты тежегіші және CYP3A4 орташа тежегіші. Сондай-ақ флуконазол CYP2C19 тежегіші болып табылады. CYP2C9 және CYP3A4 метаболизденетін басқа қосылыстармен флуконазолды біріктіріп енгізу кезінде қан плазмасындағы олардың концентрацияларының жоғарылау қаупі болады. Сондықтан аталған біріктірімдерді пайдаланған кезде сақ болу және пациентті мұқият бақылау керек. Флуконазолмен емдеуді тоқтатқаннан кейін, оның жартылай шығарылу кезеңі ұзақ болғандықтан, флуконазолдың фермент- тежейтін әсері организмде 4-5 күн бойы сақталады.

Альфентанил: (400 мг) флуконазол мен (20 мкг/кг) альфентанилді вена ішіне бірлесе енгізу AUC10 екі еселеуі мүмкін. Мүмкін болатын әсер ету механизмі CYP3A4 флуконазолмен тежеу болып табылады. Альфентанилді дозалауды түзету ұсынылады.

Амитриптилин, нортриптилин: флуконазол амитриптилин мен нортриптилиннің әсер етуін күшейтеді. 5-нортриптилиннің немесе S-амитриптилиннің концентрациясын біріктірілген емдеу басталарға дейін және одан бір аптадан кейін өлшеуге болады. Амитриптилин/нортриптилинді дозасы қажет болған кезде түзетілуі тиіс.

Амфотерицин B: флуконазол мен В амфотерицинін бір мезгілде қолдану  C.Albicans-пен туындаған жүйелі инфекция кезінде зеңге қарсы әсер етуін болмашы ғана күшейтеді, дегенмен Cryptococcus neoformans-пен туындаған бассүйекішілік инфекция кезінде өзара әсер етуі білінбеді. А. fumigatus-пен туындаған жүйелі инфекция кезінде бұл препараттардың антагонизмі байқалады.

Антикоагулянттар: басқа зеңге қарсы азолдармен қалай болса, флуконазолмен де солай, варфаринді бірмезгілде қолдану  кезінде протромбин уақытының ұлғаюымен туындаған қан кету (қанталау, мұрыннан қан кету, асқазан-ішектен қан кету, гематурия, мелена) дамуы мүмкін. Варфарин мен флуконазолды бір мезгілде қабылдау кезінде, CYP2С9 варфариннің метаболизмін тежеу салдарынан, протромбин уақыты 2 есе ұлғайды.

Флуконазолмен бір мезгілде кумарин немесе инданедион типті антикоагулянттарды қабылдайтын пациенттерге протромбин уақытын мұқият бақылау керек. Антикоагулянттың дозасын түзету ұсынылады.

Бензодиазепиндер (қысқа әрекет ететін), мысалы, мидазолам, триазолам

Мидазоламды пероральді қабылдағаннан кейін, флуконазол мидазоламның концентрациясын едәуір ұлғайтады және психомоторлық әсерлерін күшейтеді. 200 мг флуконазол мен 7,5 мг мидазоламды бірлесе пероральді қабылдау AUC және мидазоламның T ½ тиісінше3,7 және 2,2 рет ұлғайтады. 200 мг флуконазолды (күнде) және 0,25 мг триазоламды бірлесе пероральді қабылдау  AUC-ты және триазоламның T ½ 4,4 және 2,3 рет тиісінше ұлғайтады. Триазоламның әсер етуін күшейтуі және ұзақтығын ұлғайтуы мүмкін. Егер флуконазолды қабылдайтын пациенттерге бензодиазепиндермен емдеу талап етілсе, бензодиазепиндердің дозасын төмендету мүмкіндігі қарастырылуы және  пациентке бақылау жүргізу керек.

Карбамазепин

Флуконазол карбамазепиннің метаболизмін басады және оның қан сарысуындағы деңгейін 30%-ға ұлғайтады. Карбамазепин уыттылығының даму қаупі болады. Концентрациясы/әсерінің өзгеруіне байланысты карбамазепиннің дозасын түзету талап етілуі мүмкін.

Кальций өзекшелерінің блокаторлары

Кальций өзекшелерінің кейбір антагонистері (нифедипин, исрадипин, верапамил және фелодипин) CYP3A4 метаболизденеді. Флуконазол кальций өзекшелері антагонистерінің жүйелі әсерін ұлғайтуы мүмкін. Жағымсыз реакцияларды жиі мониторингілеу ұсынылады.

Целекоксиб

Флуконазолмен (күніне 200 мг) және целекоксибпен (200 мг) біріктірілген емдеу кезеңінде целекоксибтің Cmax және AUC 68%-ға және 134 %-ға тиісінше ұлғаяды. Флуконазолмен бір мезгілде қабылдау кезінде целекоксиб дозасының жартысын қолдану ұсынылды.

Циклофосфамид

Флуконазол мен циклофосфамидті бірлесе қабылдау билирубин мен креатининнің сарысулық деңгейлері ұлғаяды, мұны аталған біріктірімді тағайындау кезінде ескеру керек.

Фентанил

Флуконазолмен мүмкін өзара әсер ету салдарынан, өліммен аяқталған бір фентанилмен уыттану жағдайы тіркелген (флуконазол фентанилдің шығарылуын едәуір кідіртеді). Фентанилдің жоғары концентрациялары тыныс алудың әлсіреуіне әкелуі мүмкін.

Әлеуетті тыныс алудың әлсіреу қаупі болғандықтан, пациентті мұқият бақылау қажет. Фентанил дозасын түзету мүмкін.

ГМГ- КоА-редуктаза тежегіштері

Миопатия мен рабдомиолиздің даму қаупі CYP3A4 (аторвастатин және симвастатин) немесе CYP2C9 (флувастатин) арқылы метаболизденетін ГМГ-КоА-редуктаза тежегіштеріменфлуконазолды біріктірілген қабылдау кезінде ұлғаяды. Біріктірілген емдеу қажет болған кезде, пациентті миопатия мен рабдомиолиз симптомдарының болуына, сондай-ақ креатининкиназа деңгейін бақылау қажет. Креатининкиназа ұлғайған немесе миопатия/рабдомиолизге күмәнданған кезде ГМГ-КоА-редуктаза тежегішін қабылдауды тоқтату керек.

Иммунодепрессанттар (циклоспорин, эверолимус, сиролимус және такролимус)

Циклоспорин: флуконазол циклоспориннің концентрациясын және AUC мәнін едәуір жоғарылатады. Тәулігіне дозасы 200 мг флуконазол мен дозасы 2,7 мг/кг циклоспоринді бір мезгілде қолдану кезінде циклоспориннің AUC мәнінің 1,8 рет жоғарылауы байқалды. Препараттардың аталған біріктірімін циклоспориннің дозасын төмендетіп (оның концентрациясына қарай) пайдалануға болады.

Эверолимус: флуконазол CYP3A4 ферментін тежегендіктен, қан сарысуындағы эверолимустың концентрациясын ұлғайтуы мүмкін.

Сиролимус: флуконазол CYP3A4 және Р-гликопротеин арқылы сиролимустың метаболизмін тежеу жолымен, сиролимустың плазмалық концентрациясын ұлғайтады. Біріктірім концентрацияның әсері мен көрсеткіштеріне қарай, сиролимустың дозасын түзету кезінде пайдаланылуы мүмкін.

Такролимус: флуконазол ішектегі CYP3A4 ферментін тежеу салдарынан, такролимустың метаболизмін тежеу арқылы, қан сарысуында пероральді енгізілген такролимустың концентрациясын 5 рет ұлғайтады. Такролимусты вена ішіне қолдану кезінде елеулі фармакокинетикалық өзгерістер байқалмады. Такролимус деңгейлерінің жоғарылауы нефроуыттылық дамуына әкелді. Пероральді қолдану кезінде такролимустың дозасын, оның концентрациясына қарай төмендету керек.

Лозартан

Флуконазол ангиотензин II рецепторлары антагонизмінің көп бөлігіне жауап беретін белсенді метаболитке (Е - 3174) лозартанның метаболизмін тежейді. Препараттардың аталған біріктірімімен емдеу кезінде артериялық қысымды үнемі бақылау қажет.

Метадон

Флуконазол қан сарысуындағы метадонның концентрациясын жоғарылатуы мүмкін. Метадонның дозасын түзету ұсынылады.

Қабынуға қарсы стероидты емес препараттар (ҚҚСП)

Монотерапиямен салыстырғанда, флуконазолмен бір мезгілде тағайындау кезінде, флурбипрофеннің Cmax мен AUC 23 %-ға және 81 %-ға тиісінше ұлғаяды. Егер монотерапиямен салыстырғанда, флуконазол ибупрофеннің (400 мг) рацемиялық қоспасымен бір мезгілде тағайындалса, фармакологиялық белсенді изомердің (S-(+)- ибупрофен) Cmax мен AUC 15 %-ға және 82 %-ға тиісінше ұлғаяды.

Флуконазол CYP2C9 метаболизденетін басқа ҚҚСП-ның (мысалы, напроксен, лорноксикам, мелоксикам, диклофенак) жүйелі өзара әрекеттесуін ұлғайтады. ҚҚСП қабылдауға байланысты жағымсыз әсерлері мен уыттылығының мониторингтеу ұсынылды. ҚҚСП дозасын түзетуге болады.

Пероральді контрацептивтер

Гормондардың деңгейіне дозасы 50 мг флуконазолдың елеулі әсері байқалмады; 200 мг тәуліктік доза кезінде этинилэстрадиол мен левоноргестрелдің AUC-ы (концентрациясы - уақыт қисығы астындағы ауданы) 40 %-ға және 24 %-ға тиісінше ұлғайған болатын. Сөйтіп, жоғарыда көрсетілген дозаларда флуконазолды көп рет қолдану біріктірілген пероральді контрацептивтік  препараттардың тиімділігіне әсер етпейді.

Ивакафтор

Муковисцидоз (CFTR) кезінде ивакафтормен, трансжарғақшалық өткізгіштігін реттегіш генінің стимуляторымен бір мезгілде қолдану ивакафтордың әсер етуін 3 есе, ал гидроксиметил-ивакафтор (M1) әсерінің деңгейін 1,9 есе күшейтеді. Тәулігіне бір рет 150 мг-ға дейін ивакафтордың дозасын төмендету CYP3A орташа тежегіштерін, мысалы флуконазолды және эритромицинді бір мезгілде қабылдайтын пациенттерге ұсынылды.

Фенитоин

Флуконазол фенитоиннің бауырлық метаболизмін тежейді. Дозасы 200 мг флуконазолды және дозасы 250 мг (венаішілік) фенитоинді бір мезгілде көп рет қолдану AUC24 фенитоиннің AUC24 - 75 %-ға және Cmin мәндерінің 128 %-ға жоғарылауына әкелді. Аталған біріктірімді қолданған кезде, фенитоин уыттылығының білінуін болдырмау үшін, қан сарысуында фенитоин концентрациясының деңгейлерін бақылау қажет.

Преднизолон

Флуконазолмен үш айлық емдеуді тоқтатқаннан кейін, преднизолонмен ем қабылдаған пациентте бауыр трансплантациясынан кейін бүйрекүстібезі қыртысының жедел жеткіліксіздігінің даму жағдайы тіркелген. Флуконазолды тоқтату CYP3A4 ферменті белсенділігінің ұлғаюына әкелді, бұл өз кезегінде преднизолон метаболизмінің күшеюін туғызды. Флуконазолды тоқтатқаннан кейін бүйрекүстібезі қыртысы жеткіліксіздігінің дамуын болдырмау үшін флуконазолмен және преднизолонмен ұзақ ем қабылдайтын пациенттерді бақылау қажет.

Рифабутин

Флуконазолмен бір мезгілде қолдану қан сарысуында рифабутиннің AUC-ы шамасының до 80 %-ға жоғарылауына әкеледі. Флуконазол мен рифабутинді бір мезгілде тағайындау кезінде увеиттің даму жағдайлары туралы хабарланды. Рифабутин уыттылығының біліну симптомдарына аталған біріктірімді қабылдайтын пациенттердің жағдайларын мұқият бақылау қажет.

Саквинавир

CYP3A4 ферментінің қатысуымен саквинавирдің бауыр метаболизмін тежегендіктен, сондай-ақ P-гликопротеинін тежегендіктен, флуконазол ферменттердің қатысуы кезінде саквинавирдің AUC-ы мен Cmax-ы мәндерін шамамен 50 %-ға және 55 %-ға тиісінше жоғарылатады.

Саквинавирмен/ритонавирмен өзара әсер етуі неғұрлым айқын зерделенбеген болуы мүмкін. Саквинавирдің дозасын түзетуге қажеттілік туындауы мүмкін.

Сульфонилмочевина препараттары

Сульфонилмочевинаның пероральді препараттарын (мысалы, хлорпропамидті, глибенкламидті, глипизидті, толбутамидті) бірмезгілде қабылдау кезінде флуконазол олардың қан плазмасынан жартылай шығарылу кезеңін ұзартады. Қан глюкозасының деңгейін жиі бақылау және сульфонилмочевинаның дозасын тиісті төмендету ұсынылды.

Теофиллин

14 күн бойы 200 мг-нан флуконазолды қабылдау теофиллин клиренсінің орташа жылдамдығының 18 %-ға төмендеуіне әкеледі.

Теофиллиннің артық дозалану симптомдарын уақытында анықтау үшін, жоғары дозаларда флуконазол мен теофиллинді қабылдайтын пациенттерді, теофиллиннің жоғары уытты әрекет ету қаупімен пациенттерді мұқият бақылау қажет; олар білінген кезде емді түзету керек.

Қабіршөп алкалоиды

Флуконазол қабіршөп алкалоидтарының  (мысалы, винкристин және винбластин) плазмалық деңгейлерін жоғарылатады және CYP3A4-ке тежегіш әсер еткендіктен, нейроуыттылыққа әкеледі.

А дәрумені

Политрансретинойлық қышқылмен (A дәруменінің қышқылды формасы) және флуконазолмен біріктірілген емдеу кезінде, флуконазолды тоқтатқаннан кейін өтетін идиопатиялық бассүйекішілік гипертензия түрінде орталық жүйке жүйесінің тарапынан жағымсыз әсерлердің дамуы байқалды. Аталған біріктірім орталық жүйке жүйесіне байланысты жағымсыз әсерлерді анықтау мақсатында пациентті бақылау жағдайында қолданылуы мүмкін.

Зидовудин

Флуконазол зидовудиннің Cmax мен AUC 84%-ға және 74%-ға тиісінше ұлғайтады, пероральді қабылдау кезінде зидовудиннің клиренсін 45%-ға төмендетеді. Зидовудиннің жартылай шығарылу кезеңі флуконазолмен біріктірілген емдеуден кейін шамамен 128%-ға ұзарады. Мұндай біріктірімді қабылдайтын пациенттер зидовудинді қабылдауға байланысты жағымсыз реакциялар анықтау мақсатында дәрігермен бақылануы тиіс. Зидовудиннің дозасын түзету талап етілуі мүмкін.

Азитромицин

Флуконазол мен азитромициннің арасында елеулі фармакокинетикалық өзара әсер етуі анықталмады.

Вориконазол (CYP2C9, CYP2C19 және CYP3A4 тежегіштері)

1-інші күні әрбір 12 сағат сайын 400 мг-нан, содан кейін 2,5 күн ішінде әрбір 12 сағат сайын 200 мг-нан вориконазолды және 1-інші күні 400 мг-нан, содан кейін 4 күн ішінде әрбір 24 сағат сайын 200 мг-нан флуконазолды бір мезгілде пероральді қолдану, орташа алғанда 57 %-ға (90 % CI: 20 %, 107 %) және 79 %-ға (90 % CI: 40 %, 128 %) тиісінше, вориконазолдың Сmax мен AUC-ының ұлғаюына әкеледі.

Вориконазол мен флуконазолды (кез келген дозада) бір мезгілде қолдануға болмайды. Флуконазолдан кейін вориконазолды қолданған жағдайда, вориконазолды қолдануға байланысты жағымсыз жағдайларын мониторингтеу ұсынылды.

 

Айрықша нұсқаулар

Бастың шашты бөлігінің дерматофитиясы

Балаларда бастың шашты бөлігін флуконазолмен емдеу нәтижелерін зерттеуде көрсеткендей, препарат тиімділігі бойынша гризеофульвиннен аспайды; жалпы емдеу сәттілігі 20%-ды құрады. Сондықтан бастың шашты бөлігінің дерматофитиясын емдеу үшін Медофлюконды пайдаланбау керек.

Криптококкоз

Қолдануға көрсетілімдерде көрсетілмеген орналасуымен криптококкозды (мысалы өкпе және тері криптококкозын) емдеу кезінде флуконазолдың тиімділігі туралы деректер жеткіліксіз, бұл препаратты дозалау бойынша қандай да болсын ұсынымдарды беруге мүмкіндік бермейді.

Терең эндемиялық микоздар

Эндемиялық микоздардың басқа формаларын, мысалы паракокцидиоидомикозды, тері-лимфалық споротрихозды, гистоплазмозды емдеу кезінде флуконазолдың тиімділігі туралы деректер шектеулі, бұл препаратты дозалау бойынша қандай да болсын ұсынымдарды беруге мүмкіндік бермейді.

Бүйрек функциясының бұзылуы

Бүйрек функциясының бұзылуымен пациенттерге Медофлюконды абайлап қолдану керек.

Бүйрекүстібезі жеткіліксіздігі

Кетоконазол бүйрекүстібезі жеткіліксіздігін туғызатыны туралы деректер бар, ұқсас реакциялар сондай-ақ флуконазолды қолданған кезде сирек болса да бақылануы мүмкін.

Бауыр және өт шығару жолдары функциясының бұзылуы

Бауыр функциясының бұзылуымен пациенттерге Медофлюконды абайлап тағайындау керек.

Сирек жағдайларда флуконазолды қолдану күрделі қатар жүретін ауруларымен пациенттерде ауыр бауыр уыттылығымен, соның ішінде өлімге әкеп соқтырумен жүруі мүмкін.

Флуконазолды қолдануға байланысты бауыр уыттылығы жағдайларында тәуліктік дозамен, емдеудің ұзақтығымен, пациенттердің жынысымен немесе жасымен қандай да болсын анық өзара байланыс байқалмады. Бауыр уыттылығы әдетте қайтымды сипатта болды және емдеу тоқтатылғаннан кейін қайтты.

Зертханалық көрсеткіштерде бауыр функциясының ауытқуымен пациенттер флуконазолмен емдеу кезеңінде бауырдың неғұрлым ауыр зақымдануы дамуын болдырмау үшін дәрігердің үнемі бақылауында болуы тиіс.

Бауыр үшін ауыр салдарларының сипатты симптомдары (астения, анорексия, үнемі жүрек айнуы, құсу, сарғаю) туралы пациенттерге хабарлау қажет, олар туындаған жағдайда, Медофлюконды қабылдауды дереу тоқтатып, дәрігерге жүгіну керек.

Жүрек-қантамыр жүйесі

Кейбір азолдарды, соның ішінде флуконазолды қолданған кезде электрокардиограммада QT аралығының ұзару жағдайлары байқалды. Флуконазолды қолданған кезінде QT аралығының ұзаруының және полиморфты қарыншалық тахикардияның өте сирек жағдайлары туралы деректер бар. Осы жағдайлардың арасында көптеген қатар жүретін қауіп факторларымен (жүрек ауруымен, электролитті бұзылыстармен, сондай-ақ жағдайға әсер етуге қабілетті қатар препараттарды қабылдаумен) ауыр науқас пациенттер туралы хабарланды.

Мұндай әлеуетті проаритмиялық жағдайларымен пациенттерге Медофлюконды абайлап тағайындау керек. QT аралығын ұлғайтатын және P-450 CYP3A4 цитохромының көмегімен метаболизденетін басқа препараттармен Медофлюконды бір мезгілде қолдануға болмайды.

Галофантрин ұсынылған емдік доза кезінде QT аралығын ұлғайтады және CYP3A4 субстраты болып табылады. Флуконазол менгалофантринді бір мезгілде қолдануға болмайды.

Тері реакциялары

Сирек жағдайларда флуконазолды қолданған кезде эксфолиативті тері реакциялары, мысалы Стивенс-Джонсон синдромы және уытты эпидермалды некролиз дамиды. Пациенттер, АИТВ-мен науқастар көптеген дәрілік препараттарға ауыр тері реакцияларының дамуына душар болады. Егер беткейлік зеңді инфекциядан ем қабылдаған пациентте флуконазолдың әсеріне жатқызуға болатын бөртпе пайда болса, Медофлюконмен емдеуді тоқтату қажет. Инвазиялық/жүйелік зеңді инфекциялармен пациенттерді бақылау қажет, бөртпе пайда болған кезде және буллездік зақымдану немесе көпформалы эритема туындаған жағдайда препаратты қабылдауды тоқтату керек.

Аса жоғары сезімталдық

Флуконазолды қолданған кездегі сирек анафилаксиялық реакция жағдайлары туралы деректер бар.

P-450 цитохромы

Флуконазол CYP2C9 изоферментінің күшті тежегіші және CYP3A4 изоферментінің қалыпты тежегіші, сондай-ақ CYP2C19 изоферментінің тежегіші болып табылады. Шағын емдік диапазонымен, CYP2C9, CYP2C19 және CYP3A4 изоферменттерімен метаболизденетін дәрілік препараттармен бір мезгілде Медофлюконды қабылдайтын пациенттерді бақылау қажет.

Терфенадин

Тәулігіне дозасы 400 мг кем Медофлюкон мен  терфенадинді бір мезгілде қолдану емдеуші дәрігердің мұқият бақылауымен жүргізілуі тиіс.

Педиатрияда қолдану

Балаларға қолдануға тыйым салынған бояғыштар капсула қабығының құрамында болғандықтан, препаратты балаларға және 18 жасқа дейінгі жасөспірімдерге қолдануға болмайды.

Жүктілік

Зерттеулердің нәтижесінде жүктіліктің бірінші триместрі кезінде флуконазолды қабылдаған әйелдерде өздігінен болатын  аборттардың жоғары қаупі анықталды.

Кокцидиоидомикоз бойынша 3 және одан астам айлар бойы, тәулігіне дозалары 400-800 мг флуконазолмен ем қабылдаған аналардың жаңа туған нәрестелерінде туа біткен аномалиялар (соның ішінде брахицефалия, құлақ қалқандарының дисплазиясы, шамадан тыс үлкейген алдыңғы (маңдайлық) еңбек, санының қисаюы және иықтық-кәріжіліктік синостоз) туралы хабарлар бар. Флуконазолды қолдану және аталған жағдайлардың арасындағы өзара байланыс анықталмады.

Медофлюконды жедел қажеттілік жағдайынан басқа, жүктілік кезінде стандартты дозаларда және қысқа уақыт емдеу үшін қолдануға болмайды.

Медофлюконды өмір үшін әлеуетті қауіпті инфекциялардан емдеу жағдайларынан басқа, жүктілік кезінде үлкен дозаларда және (немесе) ұзақ емдеу үшін қолдануға болмайды.

Лактация кезеңі

Емшек сүтінде флуконазол концентрациясы қан плазмасындағы оның концентрациясынан төмен. 200 мг немесе одан кем Медофлюконды бір рет қабылдағаннан кейін емшек емізуді жалғастыруға болады.

Медофлюконды көп рет қолданғаннан немесе оның үлкен дозасын қабылдағаннан кейін емшек емізуге болмайды.

Дәрілік заттың көлік құралдарын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Препаратты қолдану кезеңінде жағымсыз әсерлер, мысалы бас айналуы немесе құрысу туындауы мүмкін. Аталған реакциялар туындаған жағдайда жоғары назар аударуды талап ететін көлік құралдарын немесе механизмдерді басқарудан бас тарту қажет.

 

Артық дозалануы

Симптомдар: елестеулер, параноидальді мінез-құлық.

Емі: симптоматикалық: асқазанды шаю, қарқынды диурез. 3 сағаттық гемодиализ қан плазмасында флуконазол концентрациясын 50% жуық төмендетеді.

 

Шығарылу түрі және қаптамасы

Поливинилхлоридті үлбірден және алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамаға 7 капсуладан (50 мг доза үшін)   және  алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықсыз қаптамаға 1 капсуладан  (150 мг және 200 мг дозалар үшін) салынады. 

1 пішінді қаптамадан медициналық қолдану жөніндегі мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картоннан жасалған қорапшаға салынған. 

 

Сақтау шарттары

Құрғақ, жарықтан қорғалған жерде, 25°С-ден аспайтын температурада сақтау керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

 

Сақтау мерзімі

4жыл

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды 

 

Дәріханалардан босатылу шарттары

Рецепт арқылы