Торговое название
Мажезик – сановель
Международное непатентованное название
Флурбипрофен
Лекарственная форма
Таблетки, покрытые оболочкой, 100 мг
Состав
Одна таблетка содержит
активное вещество – флурбипрофен 100 мг
вспомогательные вещества:лактозы спрей сухой, целлюлоза микрокристаллическая (РН 102), натрия кроскармеллоза, гидроксипропилцеллюлоза L, кремния диоксид коллоидный, магния стеарат
состав оболочки Опадри II голубой OY-L-20906: лактозы моногидрат, гидроксипропилметилцеллюлоза 15 сР, титана диоксид Е171, полиэтиленгликоль 4000, FD&C голубой №2/индигокармин Е132
Описание
Таблетки продолговатой формы, покрытые пленочной оболочкой голубого цвета, с риской на обеих сторонах
Фармакотерапевтическая группа
Нестероидные противовоспалительные препараты. Производные пропионовой кислоты. Флурбипрофен
Код АТХ M01AE09
Фармакологические свойства
Фармакокинетика
После приема внутрь флурбипрофен быстро всасывается из пищеварительной системы и достигает максимальной концентрации в плазме через 1.5 ч. Прием пищи не влияет на биодоступность препарата. Период полувыведения в среднем составляет 6ч.
Флурбипрофен почти полностью метаболизируется и выводится в основном с мочой в виде свободного и связанного лекарства (20%) и гидроксилированных метаболитов (50%). Флурбипрофен связывается с белками плазмы более чем на 99%.
Фармакодинамика
Флурбипрофен – нестероидное противовоспалительное средство (НПВС), производное фенилпропионовой кислоты, обладает анальгезирующим, противовоспалительным действием. Механизм действия связан с угнетением синтеза простагландинов за счет блокирования фермента – циклооксигеназы и предотвращением тканевой чувствительности от периферических медиаторов боли.
Показания к применению
- дисменорея
- неотложная и длительная симптоматическая терапия при ревматоидном артрите, остеоартрите, анкилозирующем спондилите, артралгиях, артрозах, бурсите, тендините
- облегчение симптомов боли и воспаления при состояниях после хирургического вмешательства и травмах мягких тканей
Способ применения и дозы
Рекомендуемые дозы для взрослых 100 мг 1-3 раза в сутки в зависимости от остроты симптомов. Максимальная суточная доза 300 мг.
Дисменорея
В начале 100 мг, с последующим приемом 50 или 100 мг каждые 4 или 6 ч. Максимальная суточная доза препарата не должна превышать 300 мг.
Побочные действия
Классификация частоты развития побочных эффектов: очень часто — более 1/10; часто — ≥1/100 и <1/10; нечасто — ≥1/1000 и <1/100; редко — ≥1/10000 и <1/1000; очень редко — <1/10000; неизвестно (не может быть оценено на основе имеющихся данных).
Часто
- ринит, признаки и симптомы инфекции мочевых путей
- изменение массы тела
- нервозность, тревога, депрессия, бессонница
- амнезия, головокружение, головная боль, усиление рефлексов, сонливость,
тремор
- изменение зрения
- звон в ушах, головокружение
- боль в животе, запор, диарея, диспепсия, желудочно-кишечное кровотечение, тошнота, рвота
- сыпь
- астения, отек, слабость, усталость
- повышение уровня печеночных ферментов
Нечасто
- железодефицитная анемия
- гиперурикемия, задержка жидкости
- спутанность сознания
- атаксия, ишемия цереброваскулярная, парестезии, извращение обоняния
- конъюнктивит
- сердечная недостаточность
- сосудистые заболевания, вазодилатация, гипертензия
- астма, эпитаксии, бронхоспазм
- кровавый понос, эзофагеальный гастрит, кровавая рвота, пептическая язвенная болезнь,
стоматит, язва желудочно-кишечного тракта
- гепатит, расстройства функции печени
- отек Квинке, экзема, зуд, крапивница
- судорога
- гематурия, почечная недостаточность
- тремор, усталость
- снижение гемоглобина и уровня гематокрита
Редко
- анафилактические реакции
- инфаркт миокарда
- желудочно-кишечная перфорация
- гломерулонефрит, папиллярный почечный некроз, нефротический синдром
Неизвестно
- ингибирование агрегации тромбоцитов
- гиперкалиемия
Побочные эффекты, полученные в результате постмаркетингового наблюденияили из литературы. Частоту невозможно оценить.
- апластическая анемия, гемолитическая анемия, тромбоцитопения, нейтропения
- анафилаксия
- колит, воспалительное заболевание кишечника,воспаление кишечника с кровью и белком потери
- холестатическая и не холестатическая желтуха
- эксфолиативный дерматит, фотосенсибилизация, Синдром Стивенса-Джонсона, токсический эпидермальный некролиз
- асептический менингит
- интерстициальный нефрит
Противопоказания
- повышеннаячувствительность к флурбипрофену
- пациентам,у которых после приема аспирина или других нестероидных противовоспалительных препаратов отмечались приступы астмы, крапивницы или другие аллергические реакции
- пациентам с аспириновой триадой (астма и полипозным или неполипозным ринитом или тяжелым, потенциально фатальным бронхоспазмом после приема аспирина или других НПВC)
- пациентам с язвенной болезнью (в стадии обострения или в анамнезе)
- пациентам с желудочно-кишечным кровотечением или перфорацией в анамнезе, связанных с терапией НПВП
- при желудочно-кишечных кровотечениях, цереброваскулярных кровотечениях и других кровотечениях
- пациентам с тяжелой сердечной недостаточностью, печеночной недостаточностью и почечной недостаточностью
- для лечения периоперационной боли в хирургии при шунтировании коронарной артерии (CABG)
- в течение последнего триместра беременности (было: беременность и период лактации)
- детский и подростковый возраст до 18 лет
- наследственная непереносимость галактозы, Lapp лактазы, синдром мальабсорбции глюкозы-галактозы
Лекарственные взаимодействия
Ингибиторы АПФ и антагонисты ангиотензина II:
Отчеты показывают, что нестероидные противовоспалительные препараты могут снизитьантигипертензивный эффект ингибиторов АПФ. Это взаимодействие необходимо принять во внимание у пациентов, принимающих нестероидные противовоспалительные препараты одновременно с ингибиторами АПФ.
У некоторых пациентов с нарушенной функцией почек (например, обезвоженных больных или пожилых пациентов с нарушенной функцией почек) совместное применение ингибитора АПФ или антагониста ангиотензина II и препарата, ингибирующегоциклооксигеназу может привести к дальнейшему ухудшению функции почек, включая возможность острой почечной недостаточности, которая, как правило, обратима. Эти взаимодействия необходимо принимать во внимание у пациентов, принимающих флурбипрофен одновременно с ингибиторами АПФ или антагонистамиангиотензина II. Таким образом, комбинированная терапия должна проводиться с осторожностью, особенно в пожилом возрасте. Пациентам необходимо провести адекватную гидратацию и уделять внимание мониторингу функции почек до начала и периодически во время комбинированной терапии.
Антикоагулянты
Варфарин и НПВП одинаково влияют на развитие желудочно-кишечных кровотечений, поэтому при одновременном приеме этих препаратов риск развития кровотечений увеличивается. Врач должен соблюдать осторожность при назначении Мажезик-сановель у пациентов, принимающих варфарин или другие антикоагулянты.
Аспирин
При одновременном применении с аспирином возможно снижение концентрации флурбипрофена в сыворотке крови. Клиническая значимость этого взаимодействия неизвестна; однако, как и в случае других НПВП, одновременный прием флурбипрофена и аспирина не рекомендован из-за повышенного риска развития побочных явлений.
Бета-адреноблокаторы
Флурбипрофен снижает гипотензивный эффект пропранолола, но не действует на атенолол. Механизм этого взаимодействия неизвестен. Пациенты, принимающие флурбипрофен и β-блокаторы, должны наблюдать за достижением адекватного гипотензивного эффекта.
Диуретики
Результаты клинических исследований и постмаркетинговых наблюдений показали, что у части пациентов НПВП могут снизить натрийуретическое действие фуросемида и тиазидных диуретиков у некоторых пациентов. Это объясняется ингибированием синтеза почечных простагландинов. При одновременном применении НПВП с диуретиками надо внимательно следить за признаками возрастающей почечной недостаточности и диуретическим эффектом.
Литий
НПВП могут вызвать повышение уровня лития в плазме и снижение почечного клиренса лития. Средняя минимальная концентрация лития увеличивается на 15%, почечного клиренса снижается на 20%. Такое воздействие объясняется ингибированием синтеза почечных простагландинов НПВП. Поэтому, при одновременном применении с препаратами лития надо внимательно следить за признаками его токсического действия.
Метотрексат
Сообщалось, что НПВП конкурентно ингибирует накопление метотрексата в пластинах почек кролика.НПВП могут увеличить токсическое действие метотрексата. Надо с осторожностью комбинировать НПВП и метотрексат.
Кортикостероиды:
При одновременном применении НПВП с кортикостероидами повышается риск желудочно-кишечныхизъязвлений или кровотечений.
Антиагреганты и селективные ингибиторы обратного захвата серотонина:
При одновременном применении с НПВП повышается риск желудочно-кишечного кровотечения.
Циметидин, Ранитидин:
У здоровых добровольцев, предварительное лечение циметидином и ранитидином не оказывало влияния на фармакокинетику флурбипрофена. Только в случае циметидина отмечалось небольшое, но значительное увеличение сывороточной концентрации флурбипрофена.
Дигоксин:
Исследования комбинированного применения флурбипрофена и дигоксина у здоровых мужчин не показали изменений уровня устойчивого состояния в сыворотке крови этих препаратов. НПВП могут усилить сердечную недостаточность, снизить СКФ и повысить уровень гликозидов плазмы.
Пероральные гипогликемические средства:
Несмотря на то, что при одновременном приеме гипогликемических препаратов и флурбипрофена, отмечалось незначительное снижение концентрации сахара в крови, признаков гипогликемии не наблюдалось.
Хинолоны:
НПВП могут увеличить риск судорог, связанный с хинолонами.
С осторожностью применять НПВП с зидовудином, тиклопидином, такролимус, циклоспорином.
Такролимус:
Возможен повышенный риск развития нефротоксичности при одновременном применении с НПВП предоставлены такролимуса.
Циклоспорин: повышение риска нефротоксичности из-за влияния почечных простагландинов.
Особые указания
Следует избегать одновременного применения Мажезик-сановель с НПВП, в том числе с ингибиторами ЦОГ-2.
Предупреждения
Сердечно – сосудистые тромботические явления:
Результаты клинических исследований нескольких НПВC - селективных и неселективных ЦОГ-2 ингибиторов длительностью до 3 лет, показали повышенный риск серьезных сердечно – сосудистых тромботических заболеваний, инфаркта миокарда, инсульта. Риск выше среди пациентов с уже имеющимися сердечно – сосудистыми заболеваниями или риск – факторами развития сердечно – сосудистых заболеваний. Для минимизации риска развития побочных сердечно – сосудистых явлений следует использовать самую низкую эффективную дозу на самый короткий срок. Врач и пациент должны быть настороже к развитию таких явлений, несмотря на отсутствие сердечно – сосудистых симптомов ранее. Пациенты должны быть информированы о признаках и/или симптомах серьезных сердечно – сосудистых заболеваний и тех шагах, которые следует предпринять в случае их проявления.
Пациентам с неконтролируемой артериальной гипертензией, застойной сердечной недостаточностью, установленной ишемической болезнью сердца, заболеваниями периферических артерий и/или цереброваскулярными заболеваниями следует назначать флурбипрофен с осторожностью, только с после тщательного обследования. Аналогичное обследование необходимо провести до начала длительного лечения у пациентов с факторами риска сердечно-сосудистых заболеваний (например, гипертензия, гиперлипидемия, сахарный диабет, курение).
Артериальная гипертензия:
НПВП, в том числе и флурбипрофен может вызвать манифестацию или ухудшение уже существующей гипертензии, и может способствовать учащению сердечно – сосудистых заболеваний. У пациентов, принимающих тиазиды или петлевые диуретики, при приеме НПВП снижаетсяответ на терапию. НПВП, в том числе флурбипрофен, следует использовать с осторожностью у пациентов с гипертонией. Следует тщательно контролировать артериальное давление (АД) во время лечения флурбипрофеном.
Застойная сердечная недостаточность и отек
У некоторых пациентов, принимающих НПВП, включая флурбипрофен, как и при приеме других препаратов, подавляющих синтез простагландинов, отмечалась задержкажидкости и отек.Мажезик-сановель следует применять с осторожностью у пациентов с задержкой жидкости, гипертонией или сердечной недостаточностью.
Желудочно-кишечные заболевания – риск развития язвы, кровотечения, перфорации:
НПВП могут вызвать развитие серьезных побочных явлений со стороны желудочно-кишечного тракта, включая воспаление, кровотечение, язвенную болезнь и перфорацию желудка, тонкого и толстого кишечника, которые могут оказаться фатальными. Отмеченные побочные явления могут проявиться в любое время с предшествующими симптомами или без них.
Серьезные побочные действия верхних отделов ЖКТ, такие как диспепсия, могут развиться в любой момент во время лечения.Пациенты и врачи должны сохранять бдительность во время терапии НПВC по поводу признаков и симптомов желудочно-кишечного изъязвления и кровотечения и незамедлительно начать дополнительное обследование и лечение, если есть подозрение на серьезное желудочно-кишечное явление. Пациенты должны быть проинформированыо признаках и симптомах предвестниках желудочно-кишечной токсичности. Преимущества периодического лабораторного мониторинга не было доказано, но нет достаточной оценки.
Только у одного из пяти пациентов,у которых развилось серьезное побочное действие верхних отделов ЖКТ на терапию НПВП является симптоматическим.
Случаи развития язвы верхнего отдела желудочно – кишечного тракта, массивного кровотечения или перфорации, вызванные НПВП наблюдались приблизительно у 1 % больных, которые лечились в течение 3 – 6 месяцев, и у 2 – 4% больных, которые лечились в течение года. Эти тенденции сохраняются при длительном применении, увеличивая вероятность развития серьезных побочных явлений со стороны желудочно – кишечного тракта. Однако, даже короткий курс лечения связан с определенным риском. НПВП надо с предельной осторожностью применять у пациентов с язвенной болезнью или желудочно – кишечными кровотечениями в анамнезе. К другим факторам, увеличивающим риск развития желудочно – кишечного кровотечения относятся: одновременный прием пероральных кортикостероидов или антикоагулянтов (варфарин), длительное лечение НПВП, курение, алкоголь, пожилой возраст, неудовлетворительное общее состояние. Большинство фатальных случаев описано среди пожилых и ослабленных пациентов, следовательно, эта группа пациентов требует особого внимания.
Для минимизации риска развития побочных явлений со стороны желудочно – кишечного тракта следует применять минимальные эффективные дозы НПВП на самый короткий срок. Для пациентов с высоким риском должны быть рассмотрены, альтернативные методы лечения, которые не содержат НПВП.
Для этих пациентов, а также для пациентов, нуждающихся водновременном лечении низкими дозами ацетилсалициловой кислоты или других препаратов, которые могут усилить риск желудочно-кишечных заболеваний рекомендуется комбинированная терапия с защитными средствами (например, мизопростола или ингибиторов протонного насоса). Необходиморегулярное клиническое обследование.
Пациенты, имеющие в анамнезе желудочно-кишечные заболевания, особенно пожилые люди, должны сообщать о любых необычных абдоминальных симптомах (особенно желудочно-кишечное кровотечение), особенно на начальныхэтапах лечения.
Следует соблюдать осторожность пациентам, одновременно получающим терапию оральными кортикостероидами, антикоагулянтами (варфарин), селективными ингибиторами обратного захвата серотонина или антиагрегантами (ацетилсалициловая кислота), которые могут увеличить рискизъязвления или кровотечения. При появлении желудочно-кишечного кровотечения или язв у пациентов, получающих флурбипрофен, лечение должно быть прекращено.
НПВПследует использовать с осторожностью у пациентов, у которых в анамнезе имеются желудочно-кишечные заболевания (неспецифический язвенный колит, болезнь Крона), т.к. онимогут привести к обострению заболевания.
Риск развития желудочно – кишечного кровотечения при применение НПВП у пациентов с язвенной болезнью и/или желудочно – кишечными кровотечениями в анамнезе в 10 раз больше по сравнению с пациентами без риск – факторов.
Воздействие на почки
Длительный прием НПВП может вызвать развитие папиллярного почечного некроза и других поражений почек. Токсическое воздействие на почки наблюдалось среди пациентов, у которых почечные простагландины играли компенсаторную роль для поддержания перфузии почек. В таких случаях прием НПВП может вызвать дозозависимое снижение образования простагландинов, и, следовательно, снижение в почечном кровотоке, что может спровоцировать развитие декомпенсации почек. К группе высокого риска относятся пациенты с нарушением почечной функции, сердечной недостаточностью, печеночной дисфункцией, пожилые пациенты, а также те, которые принимают диуретики, ингибиторы АПФ. После прекращения приема НПВП функция восстанавливается до прежнего состояния (до лечения).
В клинических исследованиях период полувыведения флурбипрофена у пациентов с почечной дисфункцией не изменялся. Метаболиты флурбипрофена, главным образом, выводятся почками. Элиминация 4’-гидрокси-флурбипрофена снижена у пациентов со средней – тяжелой почечной дисфункцией. Следовательно, больным с хроническими заболеваниями почек лечение флурбипрофеном не рекомендовано. При необходимости применения флурбипрофена, необходим тщательный контроль функции почек.
Анафилактоидные реакции
Подобно другим НПВП, при применении флурбипрофена возможно развитие анафилактоидных реакций. Флурбипрофен не следует принимать пациентам с "аспириновой триадой" (бронхиальная астма, вазомоторный ринит, непереносимость ацетилсалициловой кислоты). Этот симптомокомплекс у больных астмой в ответ на прием аспирина или других НПВП проявляется в виде ринита с полипами носа или без, или тяжелого, потенциально фатального бронхоспазма. В случае развития анафилактоидных реакций необходима срочная помощь.
Дерматологические реакции
НПВC, включая флурбипрофен могут вызвать развитие серьезных побочных явлений со стороны кожи, таких как, эксфолиативный дерматит, синдром Стивенса-Джонсона (ССД), токсический эпидермальный некролиз (ТЭН), которые могут быть фатальными. Отмеченные побочные явления могут проявиться без предшествующих симптомов. Пациентов необходимо проинформировать о признаках и симптомах серьезных побочных явлений со стороны кожи, а при первых же проявлениях кожной сыпи или других симптомов гиперчувствительности – прекратить прием препарата.
Меры предосторожности
Воздействие на печень
У пациентов (до 15%), которые принимают НПВП, включая флурбипрофен, возможно пограничное повышение уровня одного или нескольких показателей печеночной функции. Значительное повышение уровня АЛТ и АСТ (около трех раз выше нормы) было отмечено у приблизительно 1% пациентов во время клинических исследований с НПВП. Кроме вышеупомянутого, отмечены редкие случаи, иногда с фатальным исходом, тяжелых печеночных реакций, включая желтуху, молниеносный гепатит, некроз печени и печеночную недостаточность.
Пациенты с симптомами и/или признаками печеночной дисфункции, или патологическими показателями печеночных функций должны быть обследованы во избежание развития более тяжелых реакций со стороны печени. Если клинические признаки и симптомы связаны с развитием болезни печени, или отмечаются системные проявления (напр., эозинофилия, сыпь, и т.д.), флурбипрофен следует отменить.
Хронические заболевания почек
Больным с хроническими заболеваниями почек лечение флурбипрофеном не рекомендовано. При необходимости применения флурбипрофена, необходим тщательный контроль функции почек.
Гематологические эффекты
У пациентов, которые принимают НПВП, включая флурбипрофен, возможно развитие анемии, что может быть вызвано задержкой жидкости, желудочно – кишечными кровотечениями, или недостаточно изученным воздействием на эритропоэз. При длительном применении НПВП пациентам необходимо периодически контролировать гемоглобин или гематокрит, даже в случае отсутствия любых признаков и симптомов анемии.
НПВП препятствуют агрегации тромбоцитов и увеличивают время кровотечения у некоторых пациентов. В отличие от аспирина, их воздействие на функцию тромбоцитов количественно меньше, короче и обратимо. Обычно, флурбипрофен не влияет на количество тромбоцитов, протромбиновое время, частичное тромбопластиновое время. Необходим тщательный мониторинг пациентов, которые принимают антикоагулянты, а также с нарушением свертывания крови.
Предсуществующая астма
Пациенты с астмой могут страдать аспирин-зависимым состоянием. Использование аспирина у этих пациентов связано с развитием тяжелого бронхоспазма, который может оказаться фатальным. Из-за перекрестной реактивности флурбипрофен не следует принимать пациентам с повышенной чувствительностью к аспирину и с осторожностью принимать пациентам с астмой в анамнезе.
Изменения зрения
Наблюдались случаи затуманенного и/или ослабленного зрения среди пациентов, принимающих флурбипрофен и другие НПВП. Пациенты с жалобами на зрение должны пройти офтальмологическое обследование.
Общее
Флурбипрофен не предполагает замену кортикостероидов или использование для лечения недостаточности кортикостероидов. Резкое прекращение приема кортикостероидов может привести к обострению заболевания. Больные длительно принимающие кортикостероиды должны продолжать терапию. При принятии решения о прекращении приема кортикостероидов необходимо медленно уменьшать ее дозировку. Особое внимание необходимо уделить послеоперационнымпациентам пожилого возраста. У пациентов старше 65 лет необходимо контролировать функцию почек и печени. Фармакологическая активность флурбипрофена в снижении лихорадки и воспаления может снизить индекс оценки общих диагностических признаков при обнаружении осложненийпредполагаемых неинфекционных, болезненных состояний.
Следует избегать одновременного применения флурбипрофена с НПВП, в том числе селективных ингибиторов циклооксигеназы-2, из-за возможного аддитивного эффекта.
Прием флурбипрофена может снизить способность к зачатию и не рекомендуется у женщин, намеревающихся забеременеть. В связи с этим, у женщин с нарушенной способностью к зачатию или проходящих обследование по поводу этих нарушений следует принимать во внимание целесообразность отмены флурбипрофена.
Системная красная волчанка (СКВ) и смешанное заболевание соединительной ткани
Возможен повышенный риск развития асептического менингита у пациентов с системной красной волчанкой (СКВ) и смешанным заболеванием соединительной ткани.
Лабораторные данные
Из-за того, что серьезные побочные явления со стороны ЖКТ могут проявится без предшествующих симптомов, необходимо наблюдение за симптомами желудочно – кишечного кровотечения. При длительном лечении НПВП необходимо периодически контролировать показатели клинического и биохимического анализа крови. Если клинические признаки и симптомы связаны с развитием болезни печени или почек, отмечаются системные проявления (напр., эозинофилия, сыпь, и т.д.), прием флурбипрофена следует прекратить.
Нарушение фертильности у женщин
Применениефлурбипрофена может снизить женскую фертильность и не рекомендуется у женщин, пытающихся зачать ребенка.
Применение у пожилых:
Подобно другим НПВП, флурбипрофен с осторожностью применяют у пожилых пациентов (старше 65 лет). Подобно другим НПВП, такие осложнения со стороны желудочно-кишечного тракта, как язва, кровотечение, метеоризм, боль в животе чаще наблюдаются среди пожилых по сравнению с молодыми. Для минимизации риска развития побочных желудочно - кишечных явлений следует использовать самую низкую эффективную дозу на самый короткий срок. А также пожилые пациенты подвержены более высокому риску развития декомпенсации почек.
Беременность и период лактации
Категория беременности: 1 и 2 триместр - C; 3 тримест - D
Адекватных и хорошо контролируемых исследований у беременных женщиннет. Флурбипрофен следует применятьво время беременности, только если потенциальная польза превышает потенциальный риск для плода.
Флурбипрофен, как и другие НПВП,не следует применять во время третьего триместра беременности, т.к.это может вызвать преждевременное закрытие артериального протока.
Из-за возможных побочных эффектов ингибиторов простагландинов на новорожденных и принимая во внимание значение препарата для матери, необходимо принять решение о прекращении грудного вскармливания или отказаться от приема препарата.
Особенности влияния лекарственного средства на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами.
После приема НПВП возможны нежелательные эффекты, такие как головокружение, сонливость, усталость и нарушения зрения. Если отмечается негативное воздействие, то пациентыне должны управлять автотранспортом или механизмами.
Передозировка
Симптомы: летаргия, сонливость, тошнота, рвота и боли в эпигастральной области. Устранение данных симптомов возможно путем поддерживающей терапии. Возможно развитие желудочных кровотечений. Очень редко существует вероятность развития артериальной гипертензии, острой почечной недостаточности, угнетение дыхания и комы. Выявлены случаи развития анафилактических реакций в результате использования НПВП, возникающие также при передозировке.
Лечение:рекомендована симптоматическая и поддерживающая терапия. Специфического антидота нет. При передозировке (прием 5-кратной или 10-кратной дозы) у больных в течение следующих 4 часов вызывают рвоту или назначают активированный уголь (взрослым от 60 до 100г, детям 1 или 2г/кг), а также осмотическое слабительное. Поскольку препарат в значительной степени связывается с белками сыворотки крови – форсированный диурез, подщелачивание мочи, гемодиализ или гемоперфузия не эффективны.
Форма выпуска и упаковка
По 5 таблеток помещают в контурную ячейковую упаковку из пленки поливинилхлоридной и фольги алюминиевой печатной лакированной.
По 3 или 6 контурных упаковок вместе с инструкцией по медицинскому применению на государственном и русском языках вкладывают в пачку из картона.
Условия хранения
Хранить в сухом, защищенном от света месте при температуре не выше 25°С.
Хранить в недоступном для детей месте!
Срок хранения
4 года
Препарат не следует использовать после истечения срока годности.
Условия отпуска из аптек
По рецепту
|
|
|
|
|
|
Саудалық атауы
Мажезик-сановель
Халықаралық патенттелмеген атауы
Флурбипрофен
Дәрілік түрі
Қабықпен қапталған 100 мг таблеткалар
Құрамы
Бір таблетканың құрамында
белсенді зат – 100 мг флурбипрофен
қосымша заттар: лактоза құрғақ спрейі, микрокристалды целлюлоза (РН 102), натрий кроскармеллозасы, гидроксипропилцеллюлоза L, коллоидты кремнийдің қостотығы, магний стеараты
Опадри II көгілдір OY-L-20906 қабығының құрамы: лактоза моногидраты, гидроксипропилметилцеллюлоза 15 сР, титанның қостотығы Е171, полиэтиленгликоль 4000, FD&C көгілдір №2/индигокармин Е132
Сипаттамасы
Ұзынша пішінді, екі жағында сызығы бар, көгілдір түсті үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар
Фармакологиялық тобы
Қабынуға қарсы стероидты емес препараттар.
Пропион қышқылының туындылары. Флурбипрофен
АТХ коды M01AE09
Фармакологиялық қасиеттері
Фармакокинетикасы
Ішке қабылданған соң флурбипрофен ас қорыту жүйесінен жылдам сіңеді, плазмадағы ең жоғары концентрациясына 1.5 сағаттан кейін жетеді. Ас қабылдау препараттың биожетімділігіне әсер етпейді. Жартылай шығарылу кезеңі орташа алғанда 6 сағатты құрайды.
Флурбипрофен толығымен дерлік метаболизденіп, негізгі бөлігі несеппен бос және байланысқан дәрі түрінде (20%) және гидроксилденген метаболиттер (50%) түрінде шығарылады. Флурбипрофеннің 99% артығы
плазма ақуыздарымен байланысады.
Фармакодинамикасы
Флурбипрофен – қабынуға қарсы стероидты емес дәрі (ҚҚСД), фенилпропион қышқылының туындысы, ауыруды басатын және қабынуға қарсы әсерге ие. Әсер ету механизмі циклооксигеназа (ЦОГ) ферментін бөгеу есебінен простагландиндер синтезін бәсеңдету және шеткері ауыру медиаторларынан тіндік сезімталдықты болдырмаумен байланысты.
Қолданылуы
- дисменореяда
- ревматоидты артрит, остеоартрит, шорбуынданатын спондилит, артралгияда, артроз, бурситте, тендинитте шұғыл және ұзақ симптоматикалық ем жүргізуде
- хирургиялық араласулардан және жұмсақ тіндердің жарақаттарынан кейін пайда болатын ауыру сезімі мен қабынуды жеңілдету мақсатында
Қолдану тәсілі және дозалары
Ересектер үшін ұсынылатын дозасы симптомдар күштілігіне байланысты 100 мг тәулігіне 1-3 рет. Ең жоғары тәуліктік доза 300 мг.
Дисменорея
Бастапқыда100 мг, кейінгі қабылдау әр 4 немесе 6 сағат сайын 50 немесе 100 мг. Препараттың ең жоғары тәуліктік дозасы 300 мг аспауы тиіс.
Жағымсыз әсерлері
Жағымсыз әсерлердің даму жиілігінің жіктеуі: өте жиі — 1/10 артық; жиі — ≥1/100 және <1/10; жиі емес — ≥1/1000 және <1/100; сирек — ≥1/10000 және <1/1000; өте сирек — <1/10000; белгісіз (қолда бар деректер негізінде бағалануы мүмкін емес).
Жиі
-ринит, несеп жолдарының инфекцияларының белгілері мен симптомдары
- дене салмағының өзгеруі
- күйгелектік, үрей, депрессия, ұйқысыздық
- амнезия, бас айналуы, бас ауыруы, рефлекстердің күшеюі, ұйқышылдық,
тремор
- көру өзгерістері
- құлақтың шулауы, бас айналуы
- іш ауыруы, іш қату, диарея, диспепсия,асқазан-ішектен қан кету, жүрек айнуы,құсу
- бөртпе
- астения, ісіну, әлсіздік, шаршау
- бауыр ферменттері деңгейінің жоғарылауы
Жиі емес
- темір тапшылықты анемия
- гиперурикемия, сұйықтықтың іркілуі
- сананың шатасуы
- атаксия, цереброваскулярлық ишемия, парестезия, дәм сезудің бұзылуы
- конъюнктивит
- жүрек жеткіліксіздігі
- тамыр аурулары, вазодилатация, гипертензия
- демікпе, эпитаксия, бронх түйілуі
- қан аралас іш өту, эзофагеальдігастрит,қан құсу, пептикалық ойық жара ауруы,
стоматит, асқазан-ішек жолының ойықжарасы
- гепатит, бауырфункциясының бұзылыстары
- Квинке ісінуі, экзема, қышыну, есекжем
- құрысу
- гематурия, бүйрек жеткіліксіздігі
- тремор, шаршау
- гемоглобин мен гематокрит деңгейінің төмендеуі
Сирек
- анафилаксиялық реакциялар
- миокард инфаркты
- асқазан-ішек тесілуі
- гломерулонефрит, папиллярлық бүйрек некрозы, нефроуытты синдром
Белгісіз
- тромбоциттер агрегациясының тежелуі
- гиперкалиемия
Постмаркетингтік қадағалау нәтижесінде немесе әдебиеттен алынған жағымсыз әсерлер. Жиілігін бағалау мүмкін емес.
- апластикалық анемия, гемолиздік анемия, тромбоцитопения, нейтропения
- анафилаксия
- колит, ішектің қабыну аурулары, қанмен және ақуыз жоғалтумен ішек қабынуы
- холестаздық және холестаздық сарғаю
- эксфолиативті дерматит,фотосенсибилизация, Стивенс-Джонсон синдромы,уытты эпидермальді некролиз
- асептикалық менингит
- интерстициальді нефрит
Қолдануға болмайтын жағдайлар
- флурбипрофенге жоғары сезімталдық
- аспирин немесе басқа да қабынуға қарсы стероидты емес препараттарды қабылдаудан кейін демікпе, есекжем ұстамалары немесе басқа да аллергиялық реакциялар байқалған пациенттерге
- аспирин триадасы бар пациенттерге (демікпе және полипозды немесе полипозды емес ринитпен немесе аспирин немесе басқа да ҚҚСД қабылдаудан кейін ауыр, өлім қаупі жоғары бронх түйілуімен)
- ойықжаралы ауруы бар пациенттерге (өршу сатысында немесе анамнезде)
- асқазан-ішектен қан кетуі немесе ҚҚСП емдеумен байланысты анамнезде тесілуі бар пациенттерге
- асқазан-ішектен қан кету, цереброваскулярлық қан кету және басқа да қан кетулер кезінде
- ауыр жүрек жеткіліксіздігі, бауыр жеткіліксіздігі және бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерге
- коронарлық артерияны (CABG) шунттау кезінде хирургияда периоперациялық ауыруды емдеу үшін
- жүктіліктің соңғы триместрі ішінде (болды: жүктілік және лактация кезеңі)
- балалар мен 18 жасқа дейінгі жасөспірімдер
- туа біткен галактоза жақпаушылығы, Lapp лактаза, глюкоза-галактоза мальабсорбциясының синдромы
Дәрілермен өзара әрекеттесуі
АӨФ тежегіштері және ангиотензин II антагонистері:
Есептер қабынуға қарсы стероидты емес препараттар АӨФ тежегіштерінің гипертензияға қарсы әсерін төмендетуі мүмкін екенін көрсетті. Бұл әрекеттесуді қабынуға қарсы стероидты емеспрепараттарды бір уақытта АӨФ тежегіштерімен қабылдайтын пациенттерде назарға алу қажет.
Бүйрек функциясы бұзылған кейбір пациенттерде (мысалы, сусызданған науқастар немесе бүйрек функциясы бұзылған егде жастағы пациенттер)АӨФ тежегішін немесе ангиотензин II антагонисін жәнециклооксигеназаны тежейтін препаратты бірге қолдану әдетте, қайтымды жедел бүйрек жеткіліксіздігінің мүмкіндігін қоса, бүйрек функциясының әрі қарай нашарлауына әкелуі мүмкін. Бұл әрекеттесулердіфлурбипрофенді бір уақытта АӨФ тежегіштерімен немесе ангиотензин II антагонистерін қабылдайтын пациенттерде назарға алу қажет. Осылайша, біріктірілген ем, әсіресе егде жаста сақтықпен жүргізілуі тиіс. Пациенттерге талапқа сай гидратация жүргізу және біріктірілген ем басталғанға дейін және ем уақытында мезгіл сайын бүйрек функциясының мониторингіне көңіл бөлу қажет.
Антикоагулянттар
Варфарин және ҚҚСП асқазан-ішектен қан кетудің дамуына бірдей ықпал етеді, сондықтан бұл препараттарды бір уақытта қабылдағанда қан кетудің даму қаупі жоғарылайды. Дәрігер варфарин немесе басқаантикоагулянттар қабылдайтын пациенттерде Мажезик-сановель тағайындағанда сақтық танытуы тиіс.
Аспирин
Аспиринмен бір уақытта қолданғанда қан сарысуындағы флурбипрофен концентрациясының төмендеуі ықтимал. Бұл әрекеттесудің клиникалық маңыздылығы белгісіз; алайда басқа ҚҚСП жағдайларындағыдай флурбипрофен мен аспиринді бір уақытта қабылдау жағымсыз құбылыстардың жоғарғы даму қаупіне байланысты ұсынылмайды.
Бета-адреноблокаторлар
Флурбипрофен пропранололдың гипотензиялық әсерін төмендетеді, бірақ атенололға әсер етпейді. Бұл әрекеттесудің механизмі белгісіз. Флурбипрофен және β-блокаторлар қабылдайтын пациенттер талапқа сай гипотензиялық әсерге жетуді қадағалаулары тиіс.
Диуретиктер
Клиникалық зерттеулер мен постмаркетингтік қадағалаулардың нәтижелері ҚҚСП пациенттерінің бір бөлігінде кейбір пациенттерде фуросемидтің және тиазидті диуретиктердің натрийуретикалық әсерін төмендетуі мүмкін екенін көрсетті. Бұл бүйрек простагландиндері синтезінің тежелуімен негізделеді. ҚҚСП диуретиктермен бір уақытта қолданғанда үдемелі бүйрек жеткіліксіздігінің белгілерін және диурездік әсерді мұқият қадағалау керек.
Литий
ҚҚСП плазмадағы литий деңгейінің жоғарылауын және литийдің бүйректік клиренсінің төмендеуін туындатуы мүмкін. Литийдің орташа ең төменгі концентрациясы 15% ұлғаяды, бүйректік клиренсі 20% төмендейді. Мұндай әсер ҚҚСП бүйректік простагландиндер синтезінің тежелуімен түсіндіріледі. Сондықтан, литий препараттарымен бір уақытта қолданғанда оның уытты әсерінің белгілерін мұқият қадағалау керек.
Метотрексат
ҚҚСП үйқоян бүйрегінің пластиналарында метотрексаттың жинақталуын бәсекелес тежейтіні хабарланған. ҚҚСП метотрексаттың уытты әсерін ұлғайтуы мүмкін. ҚҚСП пен метотрексатты абайлап біріктіру керек.
Кортикостероидтар:
ҚҚСП кортикостероидтармен бір уақытта қолданғанда асқазан-ішек ойықжаралануының немесе қан кетулердің қаупі жоғарылайды.
Антиагреганттар және серотонинді кері қармаудың селективті тежегіштері:
ҚҚСП бір уақытта қолданғанда асқазан-ішектен қан кету қаупі жоғарылайды.
Циметидин, Ранитидин:
Дені сау еріктілерде циметидинмен және ранитидинмен алдын ала емдеу флурбипрофен фармакокинетикасына ықпал көрсетпеді. Тек циметидин жағдайдында аздаған, бірақ флурбипрофеннің сарысулық концентрациясының едәуір ұлғаюы байқалды.
Дигоксин:
Флурбипрофен мен дигоксинді дені сау еркектерде біріктіріп қолдану бойынша зерттеулер бұл препараттардың қан сарысуындағы тұрақты жағдай деңгейінің өзгерістерін көрсетпеді. ҚҚСП жүрек жеткіліксіздігін күшейтуі, ШСЖ төмендетуі және плазма гликозидтерінің деңгейін жоғарылатуы мүмкін.
Пероральді гипогликемиялық дәрілер:
Гипогликемиялық препараттар мен флурбипрофенді бір уақытта қабылдағанда қандағы қант концентрациясының аздаған төмендеуі белгіленгеніне қарамастан гипогликемия белгілері байқалмады.
Хинолондар:
ҚҚСП хинолондармен байланысты құрысу қаупін ұлғайтуы мүмкін.
ҚҚСП зидовудинмен, тиклопидинмен, такролимуспен, циклоспоринмен абайлап қолдану керек.
Такролимус:
ҚҚСП бір уақытта такролимуспен қолдану ұсынылғанда нефроуыттылықтың жоғары даму қаупі ықтимал.
Циклоспорин: бүйрек простагландиндерінің ықпалына байланысты нефроуыттылық қаупінің жоғарылауы.
Айрықша нұсқаулар
Мажезик-сановельді ҚҚСП, оның ішінде ЦОГ-2 тежегіштерімен бір уақытта қолданудан аулақ болу керек.
Ескертулер
Жүрек-қантамыр тромбоздық құбылыстар:
Бірнеше ҚҚСД – селективті және селективті емес ЦОГ-2 тежегіштерін ұзақтығы 3 жылға дейінгі клиникалық зерттеу нәтижелері күрделі жүрек-қантамыр тромбоздық аурулардың, миокард инфарктының, инсульттың жоғарғы қаупін көрсетті. Қауіп бұрыннан жүрек-қантамыр аурулары немесе жүрек-қантамыр ауруларының даму факторларының қаупі бар пациенттерде жоғары. Жағымсыз жүрек-қантамыр құбылыстарының даму қаупін барынша азайту үшін ең қысқа мерзімге ең төменгі тиімді дозаны пайдалану керек. Дәрігер мен пациент бұрын жүрек-қантамыр симптомдарының болмағанына қарамастан мұндай құбылыстардың дамуына сақ болулары тиіс. Пациенттер күрделі жүрек-қантамыр ауруларының белгілері және/немесе симптомдары және олар көрініс берген жағдайда қабылдануы керек шаралар туралы хабарланған болуы тиіс.
Бақыланбайтын артериялық гипертензиясы, іркілісті жүрек жеткіліксіздігі, анықталғанишемиялық жүрек ауруы, шеткері артерия аурулары және/немесе цереброваскулярлық аурулары бар пациенттерге флурбипрофенді мұқият тексерістен кейін ғана сақтықпен тағайындау керек. Осындай тексерісті жүрек-қантамыр ауруларының даму факторлары (мысалы, гипертензия, гиперлипидемия, қант диабеті, шылым шегу) бар пациенттерде ұзақ емді бастағанға дейін өткізу қажет.
Артериялық гипертензия:
ҚҚСП, оның ішінде флурбипрофен манифестация туындатуы немесе бұрыннан бар гипертензияның нашарлатуы мүмкін және жүрек-қантамыр ауруларының жиілеуіне ықпал етуі мүмкін. Тиазидтер немесе ілмектік диуретиктер қабылдайтын пациенттерде ҚҚСП қабылдағанда емге қатысты жауап төмендейді. ҚҚСП, оның ішінде флурбипрофен, гипертониясы бар пациенттерде сақтықпен пайдалану керек. Артериялық қысымды (АҚ) флурбипрофенмен емдеу уақытында мұқият бақылау керек.
Іркілісті жүрек жеткіліксіздігі және ісіну
Флурбипрофенді қоса, ҚҚСП қабылдайтын кейбір пациенттерде простагландиндер синтезін бәсеңдететін басқа препараттарды қабылдағандағыдай сұйықтықтың іркілуі және ісіну байқалды. Мажезик-сановель сұйықтықтың іркілуі, гипертониясы немесе жүрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде сақтықпен қолдану керек.
Асқазан-ішек аурулары – ойықжара, қан кету, тесілудің даму қаупі:
ҚҚСП қабынуды, қан кетуді, ойықжаралы ауруын, фатальді болуы мүмкін асқазан, жіңішке және жуан ішек тесілуін қоса, асқазан-ішек жолы тарапынан болатын күрделі жағымсыз құбылыстардың дамуын туындатуы мүмкін. Белгіленген жағымсыз құбылыстар кез келген уақытта ізашар симптомдармен немесе оларсыз пайда болуы мүмкін.
Диспепсия сияқты АІЖ жоғарғы бөлімдерінің күрделі жағымсыз әсерлері емдеу кезінде кез келген сәтте дамуы мүмкін. Пациенттер мен дәрігерлер ҚҚСД емделу уақытында асқазан-ішектің ойықжаралануы және қан кету белгілері мен симптомдары себебінен қырағылық танытуы және күрделіасқазан-ішек құбылысына күдік болса дереу қосымша тексеріс және ем бастауы тиіс. Пациенттер асқазан-ішек уыттылығының белгілері мен хабарлаушы симптомдары туралы хабардар болуы тиіс.Мезгіл сайынғы зертханалық мониторингтің басымдықтары дәлелденбеді, бірақ жеткілікті бағалау жоқ.
ҚҚСП емге АІЖ жоғарғы бөлімдерінің күрделі жағымсыз әсері дамыған бес пациенттің біреуінде ғана симптоматикалық болып табылды.
Асқазан-ішек жолының жоғарғы бөлімдері ойықжарасының, ҚҚСП туындатқан көлемді қан кетудің немесе тесілудің даму жағдайлары 3-6 ай бойы емделген шамамен 1 % науқаста және жыл бойы емделген 2 – 4% науқаста байқалды. Бұл үрдіс асқазан-ішек жолы тарапынан болатын күрделі жағымсыз құбылыстардың даму ықтималдығын ұлғайта отырып ұзақ қолданғанда сақталады. Алайда, тіпті емдеудің қысқа курстары белгілі бір қауіпке байланысты. ҚҚСП анамнезінде ойықжаралы ауруы немесе асқазан-ішектен қан кетуі бар пациенттерде аса сақтықпен қолдану керек. Асқазан-ішектен қан кетудің даму қаупін ұлғайтатын басқа факторларға мыналар жатады: пероральді кортикостероидтарды немесе антикоагулянттарды (варфарин) бір уақытта қабылдау, ҚҚСП ұзақ емдеу, шылым шегу, алкоголь, егде жас, қанағаттандырмайтын жалпы жай-күй. Фатальді жағдайлардың көбі егде жастағы және әлсіреген пациенттер арасында сипатталған, демек, пациенттердің бұл тобы ерекше назарды талап ету керек.
Асқазан-ішек жолы тарапынан болатын күрделі жағымсыз құбылыстардың даму қаупін барынша азайту үшін ең қысқа уақытқа ҚҚСП ең төменгі тиімді дозаларын қолдану керек. Қаупі жоғары пациенттерде құрамында ҚҚСП жоқ альтернативті емдеу тәсілдері қарастырылуы тиіс. Бұл пациенттер үшін, сондай-ақ ацетилсалицил қышқылының немесе асқазан-ішек ауруларының қаупін күшейтуі мүмкін басқа препараттардың төменгі дозаларымен бір уақытта емдеуді керек ететін пациенттер үшін қорғағыш дәрілермен (мысалы,мизопростол немесе протондық сорғы тежегіштері) біріктірілген ем ұсынылады. Тұрақты клиникалық тексеріс қажет.
Анамнезінде асқазан-ішек жолы аурулары бар пациенттер, әсіресе егде жастағы адамдар әдеттен тыс кез келген абдоминальді симптомдар (әсіресе асқазан-ішектен қан кету) туралы, әсіресе емнің бастапқы кезеңдерінде хабарлауы тиіс.
Ішілетін кортикостероидтармен, антикоагулянттармен (варфарин), серотонинді кері қармаудың селективті тежегіштермен немесеойықжаралану немесе қан кету қаупін ұлғайтуы мүмкін антиагреганттармен (ацетилсалицил қышқылы) бір уақытта ем қабылдайтын паиценттерге сақтық таныту керек. Флурбипрофен қабылдайтын пациенттерде асқазан-ішектен қан кету немесе ойықжара пайда болғанда ем тоқтатылуы тиіс.
ҚҚСП анамнезінде асқазан-ішек жолы аурулары (спецификалық емес ойықжаралы колит, Крон ауруы) бар пациенттер сақтықпен пайдаланулары керек, өйткені олар аурудың өршуіне әкелуі мүмкін.
Анамнезінде ойықжаралы ауруы және/немесе асқазан-ішектен қан кетуі бар пациенттерде ҚҚСП қолдану кезінде асқазан-ішек жолынан қан кетудің даму қаупі қауіп – факторлары жоқ пациенттермен салыстырғанда 10 есе жоғары.
Бүйрекке ықпалы
ҚҚСП ұзақ қабылдау папиллярлық бүйрек некрозының және басқа да бүйрек зақымдануларының дамуын туындатуы мүмкін. Бүйрекке уытты әсер бүйрек простагландиндері бүйрек перфузиясын демеу үшін компенсаторлық рөл атқарған пациенттер арасында байқалды. Мұндай жағдайларда ҚҚСП қабылдау простагландиндер түзілуінің дозаға тәуелді төмендеуін, демек, бүйректегі қан ағысының төмендеуін туындатуы мүмкін, бұл бүйрек декомпенсациясының дамуына түрткі болуы мүмкін. Жоғары қауіп тобына бүйрек функциясы бұзылған, жүрек жеткіліксіздігі, бауыр дисфункциясы бар пациенттер, егде жастағы пациенттер, сондай-ақ диуретиктер, АӨФ тежегіштерін қабылдайтындар жатады. ҚҚСП қабылдауды тоқтатқаннан кейін функция бұрынғы күйіне (емге дейін) дейін қалпына келеді.
Клиникалық зерттеулерде флурбипрофеннің жартылай шығарылу кезеңі бүйрек дисфункциясы бар пациенттерде өзгермеді. Флурбипрофен метаболиттері негізінен, бүйрекпен шығарылады. 4’-гидрокси-флурбипрофен элиминациясы орташа-ауыр бүйрек дисфункциясы бар пациенттерде төмендеген. Демек, созымалы бүйрек ауруы бар науқастарға флурбипрофенмен ем ұсынылмаған. Флурбипрофенді қолдану қажет болғанда бүйрек функциясын мұқият бақылау қажет.
Анафилактоидтық реакциялар
Басқа ҚҚСП сияқты, флурбипрофенді қолданғанда анафилактоидтық реакциялар дамуы мүмкін. Флурбипрофенді "аспириндік триадасы" (бронх демікпесі, вазомоторлық ринит, ацетилсалицил қышқылының жақпаушылығы) бар пациенттерге қабылдамаған жөн. Аспирин немесе басқа ҚҚСП қабылдауға жауап ретінде демікпесі бар науқастарда бұл симптомдар кешені мұрын полиптері немесе онсыз немесе ауыр, өлім қаупі жоғары бронх түйілуімен ринит түрінде көрініс табады. Анафилактоидтық реакциялар дамыған жағдайда шұғыл көмек қажет.
Дерматологиялық реакциялар
Флурбипрофенді қоса, ҚҚСД эксфолиативті дерматит, Стивенс-Джонсон синдромы (СДС), уытты эпидермальді некролиз (УЭН) сияқты фатальді болуы мүмкін тері тарапынан болатын күрделі жағымсыз құбылыстардың дамуын туындатуы мүмкін. Айтылған жағымсыз құбылыстар алдында жүретін симптомдарсыз көрініс табуы мүмкін. Пациенттерге тері тарапынан болатын күрделі жағымсыз құбылыстардың белгілері мен симптомдары туралы хабарлау керек, ал тері бөртпесі немесе аса жоғары сезімталдықтың басқа да симптомдары болса – препарат қабылдауды тоқтату қажет.
Сақтық шаралары
Бауырға ықпалы
Флурбипрофенді қоса, ҚҚСД қабылдайтын пациенттерде (15% дейін) бауыр функциясының бір немесе бірнеше көрсеткіштері деңгейінің шектес жоғарылауы мүмкін. ҚҚСП болған клиникалық зерттеулер уақытында АЛТ және АСТ (нормадан шамамен үш есе жоғары) деңгейінің едәуір жоғарылауы шамамен 1% пациентте байқалған. Жоғарыда аталғандардан басқа, кейде өліммен аяқталатын, бауырдың ауыр реакцияларының сирек жағдайлары, оған қоса сарғаюы, шұғыл дамитын гепатит, бауыр некрозы және бауыр жеткіліксіздігі байқалған.
Бауыр дисфункциясының симптомдары және/немесе белгілері немесе бауыр функциясының патологиялық көрсеткіштері бар пациенттер бауыр тарапынан болатын одан да ауыр реакциялардың дамуына жол бермеу үшін тексерілуі тиіс. Егер клиникалық белгілері мен симптомдары бауыр ауруының дамуымен байланысты болса немесе жүйелі көріністер байқалса (мыс., эозинофилия, бөртпе және т.с.) флурбипрофен қабылдауды тоқтату керек.
Созылмалы бүйрек аурулары
Созылмалы бүйрек ауруы бар науқастарға флурбипрофенмен емделу ұсынылмаған. Флурбипрофен қолдану қажет болғанда бүйрек функциясын мұқият бақылау қажет.
Гематологиялық әсерлер
Флурбипрофенді қоса, ҚҚСД қабылдайтын пациенттерде анемия дамуы мүмкін, бұл эритропоэзге әсер етуін жеткіліксіз зерттеуден немесе сұйықтықтың іркілуінен, асқазан-ішектен қан кетуден туындауы мүмкін. ҚҚСП ұзақ қолданғанда пациенттерге, тіпті анемияның кез келген белгілері мен симптомдары болмаған жағдайда да гемоглобинді немесе гематокритті мезгілара бақылау қажет.
ҚҚСП тромбоциттер агрегациясына кедергі жасайды және кейбір пациенттерде қан кету уақытын ұлғайтады. Аспириннен айырмашылығы олардың тромбоциттер функциясына әсері сандық жағынан аз, қысқа және қайтымды. Әдетте, флурбипрофен тромбоциттер санына, протромбиндік уақытқа, ішінара тромбопластиндік уақытқа ықпал етпейді. Антикоагулянттарды қабылдайтын, сондай-ақ қан ұюы бұзылған пациенттерге мұқият мониторинг қажет.
Бұрыннан бар демікпе
Демікпесі бар пациенттер аспиринге тәуелді күйден зардап шегуі мүмкін. Аспиринді бұл пациенттерде пайдалану фатальді болуы мүмкін ауыр бронх түйілуінің дамуымен байланысты. Айқаспалы реактивтілікке байланысты флурбипрофен аспиринге жоғары сезімталдығы бар пациенттерге қолданбаған жөн және анамнезінде демікпесі бар пациенттерге сақтықпен қабылдау керек.
Көру өзгерістері
Флурбипрофен және басқа ҚҚСП қабылдайтын пациенттер арасында бұлыңғырланған және/немесе көрудің жағдайлары байқалған. Көруінің нашарлауына шағымданған пациенттер офтальмологиялық тексерістен өтулері тиіс.
Жалпы
Флурбипрофен кортикостероидтарды алмастыруды немесе кортикостероидтардың жеткіліксіздігін емдеу үшін пайдалануды болжамдамайды. Кортикостероидтар қабылдауды бірден тоқтату аурудың өршуіне әкелуі мүмкін. Кортикостероидтарды ұзақ уақыт қабылдап жүрген науқастар емді жалғастыруы тиіс. Кортикостероидтар қабылдауды тоқтату туралы шешім қабылдағанда оның дозасын баяу төмендету қажет. Операциядан кейінгі егде жастағы пациенттерге ерекше назар аудару керек. 65 жастан асқан пациенттерде бүйрек және бауыр функциясын бақылау қажет. Флурбипрофеннің қызбаны және қабынуды төмендетудегі фармакологиялық белсенділігі болжамды инфекциялық емес, ауырсыну күйлерінің асқынулары анықталған жалпы диагностикалық белгілерін бағалау индексін төмендетуі мүмкін.
Ықтимал аддитивті әсерге байланысты флурбипрофенді ҚҚСП, оның ішінде циклооксигеназа-2 селективті тежегіштерімен бір уақытта қолданудан аулақ болу керек.
Флурбипрофенді қабылдау бала көтеру қабілетін төмендетуі мүмкін және жүкті болуға мүдделі әйелдерге ұсынылмайды. Осыған байланысты, бала көтеру қабілеті бұзылған немесе осы бұзылыстар себебімен тексерістен өтіп жүрген әйелдерде флурбипрофен қолдануды тоқтатудың жөндігін назарға алу керек.
Жүйелі қызыл жегі (ЖҚЖ) және дәнекер тіннің аралас ауруы
Жүйелі қызыл жегі (ЖҚЖ) және дәнекер тіннің аралас ауруы бар пациенттерде асептикалық менингиттің жоғары даму қаупі болуы мүмкін.
Зертханалық деректер
АІЖ тарапынан болатын күрделі жағымсыз құбылыстар ізашар симптомдарсыз білінуі мүмкін екеніне байланысты асқазан-ішектен қан кету симптомдарын қадағалау қажет. ҚҚСП ұзақ емделгенде клиникалық және биохимиялық қан талдау көрсеткіштерін мезгілара бақылау қажет. Егер клиникалық белгілері мен симптомдары бауыр немесе бүйрек ауруының дамуымен байланысты болса жүйелі көріністер (мыс., эозинофилия, бөртпе және т.с.с.) байқалады, флурбипрофен қабылдауды тоқтатқан жөн.
Әйелдердегі фертильділіктің бұзылуы
Флурбипрофен қолдану әйел фертильділігін төмендетуі мүмкін және бала көтеруге мүдделі әйелдерге ұсынылмайды.
Егде жастағыларда қолдану:
Басқа ҚҚСП сияқты, флурбипрофенді егде жастағы пациенттерде (65 жастан асқан) сақтықпен қолдану керек. Басқа ҚҚСП сияқты, ойықжара, қан кету, метеоризм, іш ауыруы сияқты асқазан-ішек жолы тарапыпан болатын асқынулар жастармен салыстырғанда егде жастағылар арасында жиі байқалады. Жағымсыз асқазан-ішек құбылыстарының даму қаупін барынша азайту үшін ең қысқа мерзімге ең төменгі тиімді дозаны пайдалану керек. Сондай-ақ егде жастағы пациенттер бүйрек декомпенсациясының жоғарғы даму қаупіне бейім.
Жүктілік және лактация кезеңі
Жүктілік санаты: 1 және 2 триместр - C; 3 триместр - D
Жүкті әйелдерде талапқа сай және жақсы бақыланатын зерттеулер жоқ. Флурбипрофенді потенциалды пайда шаранаға төнетін потенциалды қауіптен басым жағдайда ғана қолдану керек.
Флурбипрофен, басқа ҚҚСП сияқтыжүктіліктің үшінші триместрінде қолданбаған жөн, өйткені бұл артериялық түтіктің мезгілінен бұрын жабылуын туындатуы мүмкін.
Простагландин тежегіштерінің нәрестелерге ықтимал жағымсыз әсерлеріне байланысты және препараттың анаға маңызын назарға алып, емшек емізуді тоқтату туралы шешім қабылдау немесе препарат қабылдауды тоқтату қажет.
Дәрілік заттың көлік құралдарын немесе аса қауіпті механизмдерді басқару қабілетіне ықпал ету ерекшеліктері.
ҚҚСП қабылдаудан кейін бас айналуы, ұйқышылдық, шаршау және көрудің бұзылуы сияқты жағымсыз әсерлер болуы мүмкін.Егер негативті ықпал байқалса, онда пациенттеравтокөлікті немесе механизмдерді басқармаулары тиіс.
Артық дозалануы
Симптомдары: летаргия, ұйқышылдық, жүрек айнуы, құсу және эпигастральді аумақтағы ауыру. Аталған симптомдарды демеуші ем жолымен жоюға болады. Асқазаннан қан кету дамуы мүмкін. Өте сирек артериялық гипертензия, жедел бүйрек жеткіліксіздігі, тыныс алудың бәсеңдеуі және кома даму ықтималдығы бар. Тағы да артық дозалану кезінде туындаған ҚҚСП пайдалану нәтижесінде анафилаксиялық реакциялардың даму жағдайлары анықталған.
Емі: симптоматикалық және демеуші ем ұсынылған. Спецификалық антидоты жоқ. Артық дозалануда (5-есе немесе 10-есе доза қабылдау) науқастарда келесі 4 сағат ішінде құстырады немесе белсендірілген көмір (ересектерге 60-тан 100г дейін, балаларға 1 немесе 2г/кг), сондай-ақ осмостық іш жүргізетін дәрі тағайындау керек. Препаратедәуір дәрежеде қан сарысуының ақуыздарымен байланысатындықтан – қарқынды диурез, несепті сілтілеу, гемодиализнемесе гемоперфузия тиімсіз.
Шығарылу түрі және қаптамасы
Поливинилхлоридті үлбірден және баспалы лакталған алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамада 5 таблеткадан салынған.
3 немесе 6 пішінді қаптамадан медициналық қолдану жөніндегі мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынған.
Сақтау шарттары
Құрғақ, жарықтан қорғалған жерде, 25˚С-ден аспайтын температурада сақтау керек.
Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!
Сақтау мерзімі
4 жыл
Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін препаратты пайдалануға болмайды.
Дәріханалардан босатылу шарттары
Рецепт арқылы