Торговое название
Манинил® 5
Международное непатентованное название
Глибенкламид
Лекарственная форма
Таблетки, 5 мг
СоставОдна таблетка содержит активное вещество - глибенкламид, 5 мг,
вспомогательные вещества: лактозы моногидрат, крахмал картофельный, желатин, тальк, магния стеарат, краситель Понсо 4R (Е 124).
Описание
Таблетки с плоской поверхностью, розового цвета, с фаской и риской на одной стороне. Диаметр (7.0 ± 0.1) мм, высота (3.0 ± 0.2) мм.
Фармакотерапевтическая группа
Пищеварительный тракт и обмен веществ. Лекарственные препараты, применяемые при диабете. Препараты, снижающие уровень глюкозы в крови, исключая инсулины. Сульфонилмочевины производные. Глибенкламид.
Код АТХ А10ВВ01
Фармакологические свойстваФармакокинетика
Всасывание
Глибенкламид после перорального приема всасывается быстро и почти полностью. Одновременный прием пищи не оказывает значительного влияния на всасывание глибенкламида.
Распределение
Уровень связывания глибенкламида с альбумином плазмы составляет более 98%.
Пиковые концентрации в плазме после однократной дозы глибенкламида достигаются приблизительно через 3 и 2,5 часа и составляют около 22 и 100 нг/мл соответственно. Через 8–10 часов концентрации в сыворотке снижаются до менее 5 и 10–20 нг/мл соответственно, в зависимости от введенной дозы.
Период полувыведения из сыворотки после внутривенного назначения составляет приблизительно 2 часа; при пероральном назначении препарата период полувыведения составляет около 7 часов. Однако у пациентов с диабетом он может длится до 8–10 часов.
Метаболизм
Глибенкламид полностью метаболизируется в печени. Главным метаболитом глибенкламида является 4–транс-гидроксиглибенкламид; другим метаболитом является 3-цис-гидроксиглибенкламид. Данные метаболиты не способствуют значительному гипогликемическому эффекту глибенкламида.
Выведение
Выведение метаболитов осуществляется приблизительно в равных пропорциях с мочой и желчью и продолжается 45–72 ч.
Выведение действующего вещества из плазмы крови замедлено у пациентов с нарушенной функцией печени.
У пациентов с почечной недостаточностью происходит компенсаторное увеличение выведения метаболитов с желчью в зависимости от степени нарушений почечной функции. При почечной недостаточности средней степени (клиренс креатинина ≥ 30 мл/мин) общая скорость выведения препарата из организма не изменяется; при тяжелой почечной недостаточности возможна аккумуляция препарата в организме.
Фармакодинамика
Механизм действия
Глибенкламид оказывает гипогликемическое действие, обусловленное увеличением секреции инсулина бета-клетками островков поджелудочной железы у лиц без нарушений метаболизма и у пациентов, страдающих инсулиннезависимым сахарным диабетом (тип 2, ИНСД). Данное действие зависит от концентрации глюкозы в среде, окружающей бета-клетки островков поджелудочной железы.
При очень высоких концентрациях глюкозы в крови, при которых стимуляция секреции глюкозой максимальная, высвобождения больших дополнительных количеств инсулина в связи с приемом глибенкламида не ожидается.
Описано ингибирование высвобождения глюкагона А-клетками поджелудочной железы, а также эффекты за пределами поджелудочной железы (репликация рецепторов инсулина, повышение чувствительности к инсулину в периферических тканях); однако, клиническое значение данных эффектов не выяснено.
Показания к применению
- инсулиннезависимый сахарный диабет у взрослых (ИНСД, диабет 2 типа), когда прочие меры не оказали удовлетворительный контроль уровня глюкозы в крови: строгое соблюдение диабетической диеты, уменьшение массы тела при ее избытке и достаточная физическая нагрузка
- Манинил®5 можно использовать в качестве монотерапии или в комбинации с метформином
Способ применения и дозы
Дозировка
Коррекцию дозы препарата Манинил®5 должен проводить только врач вместе с коррекцией диеты. Дозировка зависит от определения параметров метаболического состояния (глюкоза в крови и моче).
Терапию рекомендуется начинать с наименьшей возможной дозировки. В основном это касается пациентов с особой предрасположенностью к гипогликемии или с массой тела менее 50 кг. Необходимо учитывать, что в препарате Манинил®5 глибенкламид содержится в не-микронизированной форме. Поэтому рекомендованная доза препарата Манинил®5 отличается от доз лекарственных препаратов, в которых глибенкламид содержится в микронизированной форме.
Начало лечения
Дозу следует увеличивать постепенно, начиная с минимально возможной дозировки:
- ½ (до 1) таблетки препарата Манинил®5 (соответствует 2,5–5 мг глибенкламида) в сутки
Если состояние обмена веществ остается неудовлетворительным, дозу препарата следует повышать поэтапно, с интервалами от нескольких дней до приблизительно одной недели, доводя до терапевтически необходимой суточной дозы препарата.
- максимальная суточная доза препарата Манинил®5 составляет 3 таблетки (соответствует 15 мг глибенкламида) в сутки
Переход с других лекарственных препаратов для снижения уровня глюкозы в крови:
Переход с других пероральных противодиабетических средств на Манинил®5 следует проводить осторожно, начиная следующим образом:
- ½ (до 1) таблетки препарата Манинил®5 (соответствует 2,5–5 мг глибенкламида) в сутки
Коррекция дозы:
У пациентов пожилого возраста, ослабленных пациентов или лиц с недостаточным питанием, а также у пациентов с нарушенной функцией почек или печени начальная и поддерживающая дозы должны быть снижены во избежание риска гипогликемии. Кроме того, возможность коррекции дозы следует рассматривать в случае изменения массы тела или образа жизни пациента.
Комбинация с другими лекарственными средствами для снижения уровня глюкозы в крови
В обоснованных случаях пациентам с непереносимостью метформина может быть показано дополнительное назначение тиазолидиндионов (например, пиоглитазона).
Также возможна комбинация препарата Манинил® 5 с пероральными противодиабетическими препаратами, не стимулирующими инсулин (например, гуаровой камедью или акарбозой).
Комбинированное лечение инсулином может быть предпринято в начале вторичной недостаточности. Монотерапия инсулином показана, тогда, когда эндогенная секреция инсулина полностью прекращается.
Пациенты педиатрического профиля
Безопасность и эффективность препарата и Манинил® 5 при лечении детей и подростков не установлена. Поэтому данный лекарственный препарат нельзя применять для лечения у детей и подростков.
Пациенты пожилого возраста
Пациенты в возрасте 65 лет и старше: начальная и поддерживающая доза глибенкламида должны быть тщательно скорректированы с целью уменьшения риска гипогликемии. Лечение следует начинать с наименьшей дозы и при необходимости постепенно ее повышать.
Способ применения
Таблетки следует принимать перед едой, проглатывая их целиком и запивая достаточным количеством жидкости (предпочтительно стаканом воды).
Суточную дозу более чем 2 таблетки препарата Манинил®5, рекомендуется делить на утреннюю и вечернюю дозы в соотношении 2:1.
Во всех случаях важно принимать препарат в одно и то же время. Ошибки при приеме (например, если пациент забыл принять таблетку) никогда не следует компенсировать приемом большего количества таблеток.
Продолжительность применения зависит от течения заболевания. Рекомендуется через регулярные промежутки времени контролировать состояние обмена веществ.
В частности, необходимо регулярно проверять концентрацию глюкозы в крови и моче; дополнительно рекомендуется контролировать уровень HbA1c и/или фруктозамина и прочие показатели (например, уровень липидов в крови).
Побочные действия
Побочные действия классифицируются следующим образом:
Определение частоты побочных явлений проводится в соответствии со следующими критериями: очень часто (≥ 1/10), часто (≥ от 1/100 до < 1/10), нечасто (≥ от 1/1000 до < 1/100), редко (≥ 1/10000 до < 1/1000), очень редко (< 1/10000), неизвестно (на основании имеющихся данных частота оценке не поддается)
Часто
- гипогликемия
На фоне глибенкламида гипогликемия может быть продолжительной и приводить к тяжелой гипогликемии с угрожающей для жизни комой. В случае бессимптомного течения гипогликемии, при автономной нейропатии или на фоне одновременной терапии симпатолитиками типичные симптомы-предвестники могут быть ослаблены или отсутствовать. Клиническая картина тяжелого приступа гипогликемии может напоминать таковую инсульта.
Гипогликемию определяют как падение уровня глюкозы в крови ниже примерно 50 мг/дл. Для пациента или его близких сигналом, свидетельствующим о выраженном падении уровня глюкозы в крови, могут быть следующие симптомы-предвестники:
внезапное потоотделение, сердцебиение, дрожь, чувство голода, беспокойство, парестезия в полости рта, бледность кожных покровов, головная боль, сонливость, расстройства сна, тревожность, неуверенность в движениях, преходящие неврологические нарушения (например, нарушения речи и зрения, признаки паралича или нарушений чувствительности).
При прогрессирующей гипогликемии пациент может утратить контроль над собой и потерять сознание. У пациентов обычно влажная холодная кожа, и они склонны к судорогам.
Пациенты могут контролировать легкую гипогликемию, приняв сахар или пищу, или напитки, содержащие много сахара. Поэтому им всегда следует носить с собой 20 граммов глюкозы.
Если справиться с гипогликемией сразу невозможно, необходимо немедленно обратиться к врачу.
- увеличение массы тела
Редко
- тромбоцитопения
Очень редко
- лейкоцитопения, эритроцитопения, гранулоцитопения вплоть до
агранулоцитоза
- панцитопения, гемолитическая анемия
Указанные изменения показателей крови в основном исчезают после отмены препарата, но в очень редких случаях также могут представлять угрозу жизни.
- транзиторное повышение уровней АсАТ, АлАТ, щелочной фосфатазы,
лекарственный гепатит, внутрипеченочный холестаз, возможно
вызванный аллергической-гиперергической реакцией ткани печени
- возможна перекрестная аллергия с сульфонамидами, производными
сульфонамидов и пробенецидом
- гипонатриемия
- дисульфирам-подобные реакции
- ввиду изменения концентрации глюкозы в крови, особенно в начале
лечения, могут появиться преходящие нарушения зрения и аккомодации
Эти нарушения функции печени обратимы после отмены препарата Манинил® 5, однако могут также привести к угрожающей жизни печеночной недостаточности.
- аллергический васкулит, представляющий угрозу для жизни,
генерализованные реакции гиперчувствительности, сопровождающиеся
кожной сыпью, артралгией, лихорадкой, протеинурией и желтухой
В случае развития кожных реакций следует немедленно уведомить лечащего врача.
- умеренное мочегонное действие, преходящая протеинурия
Иногда
-тошнота, чувство давления и переполнения в желудке, рвота, боль в
животе, диарея, отрыжка и металлический привкус
Эти жалобы часто бывают преходящими и обычно не требуют отмены лечения.
- зуд, крапивница, узелковая эритема, кореподобная или макулопапулезная
экзантема, пурпура и повышенная фоточувствительность
Эти жалобы являются временными реакциями гиперчувствительности; тем не менее очень редко могут развиться в угрожающие для жизни состояния с дыхательным дистрессом и падением артериального давления вплоть до угрожающего для жизни шока.
Неизвестно:
Понсо 4Р может вызвать аллергические реакции
Сообщения о возможных нежелательных реакциях
Сообщение о возможных нежелательных реакциях после регистрации лекарственного препарата играет важную роль. Это позволяет продолжать наблюдение за соотношением пользы и риска в отношении данного лекарственного средства. Специалисты здравоохранения должны сообщать о любых возможных побочных действиях через национальную систему оповещения.
Противопоказания
- повышенная чувствительность к активному веществу, Понсо 4Р, или
другим компонентам состава препарата
- гиперчувствительность к другим сульфонилмочевинам, сульфонамидам,
сульфонамидным диуретикам и пробенециду, поскольку возможны
перекрестные реакции
В следующих случаях сахарного диабета, когда требуется инсулин:
- инсулинзависимый сахарный диабет 1 типа
- при полной вторичной без успешной терапии глибенкламидом при
сахарном диабете 2 типа
- при метаболическом ацидозе
- при диабетической коме и прекоме
- при резекции поджелудочной железы
- тяжелое нарушение функции печени
- тяжелая почечная недостаточность
- беременность и лактация
- пациенты, получающие лечение бозентаном
- детский возраст до 18 лет
- наследственная непереносимость фруктозы, дефицит фермента Lapp-
лактазы, мальабсорбция глюкозы-галактозы.
Лекарственные взаимодействия
Одновременный прием с другими лекарственными препаратами может усиливать или ослаблять эффект препарата Манинил® 5. Следовательно, другие лекарственные средства следует принимать только по назначению лечащего врача.
Глибенкламид метаболизируется преимущественно с помощью CYP 2C9 и в меньшей степени с помощью CYP 3A4. Этот факт следует учитывать при одновременном приеме глибенкламида с индукторами или ингибиторами CYP 2C9.
Гипогликемические реакции как выражение усиления действия лекарственного препарата могут проявляться при сопутствующей терапии следующими препаратами:
- Пероральные противодиабетические препараты и инсулин;
- Ингибиторы АПФ;
- Анаболические стероиды и мужские половые гормоны;
- Антидепрессанты (как, например, флуоксетин и ингибиторы МАО);
- Производные хинолона;
- Хлорамфеникол;
- Кларитромицин;
- Клофибрат и аналоги;
- Производные кумарина;
- Дизопирамид;
- Фенфлурамин;
- Миконазол, флуконазол;
- Пара-аминосалициловая кислота;
- Пентоксифиллин, парентерально в высокой дозировке;
- Пергексилин;
- Производные пиразолона;
- Пробенецид:
- Салицилаты;
- Сульфинпиразон;
- Сульфонамиды;
- Симпатолитики (например, бета-блокаторы);
- Тетрациклины;
- Тритоквалин;
- Цитостатики циклофосфамидного типа.
Восприятие признаков, свидетельствующих о низком содержании глюкозы в крови, может быть ухудшено на фоне приема блокаторов бета-рецепторов, клонидина, гуанетидина и резерпина.
Гипогликемические реакции как следствие ослабления эффекта лекарственного препарата могут проявляться при сопутствующей терапии следующими препаратами:
- ацетазоламид
- блокаторы бета-рецепторов
- барбитураты
- диазоксид
- диуретики
- глюкагон
- изониацид
- кортикостероиды
- слабительные (при постоянном злоупотреблении)
- никотинаты
- производные фенотиазина
- фенитоин
- рифампицин
- гормоны щитовидной железы
- женские половые гормоны (прогестероны и эстрогены)
- симпатомиметики.
Антагонисты H2-рецепторов, клонидин и резерпин могут вызывать как усиление, так и уменьшение гипогликемического действия.
Пентамидин в отдельных случаях может приводить к тяжелой гипогликемии или гипергликемии.
Глибенкламид может усиливать или ослаблять воздействие производных кумарина.
У пациентов, принимающих глибенкламид одновременно с бозентаном, чаще наблюдали повышение уровня печеночных ферментов. Как глибенкламид, так и бозентан ингибирует экспортный насос желчных солей, что ведет к внутриклеточному накоплению цитотоксичных желчных солей, поэтому такую комбинацию не следует использовать. Глибенкламид может вызывать повышение плазменных концентраций циклоспорина, что ведет к увеличению токсического воздействия циклоспорина. Поэтому в случае совместного применения обоих препаратов рекомендуется проведение мероприятий по контролю и коррекция дозы циклоспорина.
Колесевелам связывает глибенкламид и таким образом снижает его всасывание из желудочно-кишечного тракта. Глибенкламид следует принимать по меньшей мере за 4 часа до приема колесевелама, никаких лекарственных взаимодействий не наблюдалось.
Другие виды взаимодействия:
Острое или хроническое употребление алкоголя может непредсказуемым образом потенцировать или ослаблять эффект снижения уровня глюкозы в крови, обусловленный приемом препарата Манинил® 5.
Особые указания
Необходимо объяснить пациенту, что при развитии других заболеваний на фоне терапии препаратом Манинил®5 необходимо немедленно обратиться к лечащему врачу, при смене лечащего врача (например, при госпитализации, после аварии или в случае заболевания в отпуске), необходимо обратить внимание врача на имеющийся диабет.
Гипогликемия
Необходимо обратить внимание пациента на риск гипогликемии при лечении лекарственными средствами для снижения уровня глюкозы в крови.
Продолжительное воздержание от приема пищи, недостаточное потребление углеводов, несбалансированная физическая нагрузка, диарея или рвота резко повышают риск падения уровня глюкозы в крови.
Пациенты с выраженными признаками церебрального атеросклероза и пациенты, с низкой приверженностью к лечению имеют повышенный риск развития гипогликемии.
Лекарственные препараты центрального действия и блокаторы бета-рецепторов, также как автономные нейропатии, могут маскировать симптомы-предвестники гипогликемии.
Несмотря на первоначальный успех терапии, возможен рецидив гипогликемии. Поэтому пациентам следует находиться под врачебным контролем. Тяжелая гипогликемия или затяжные эпизоды, которые можно лишь на короткое время контролировать с помощью обычных количеств сахара, требуют немедленного лечения.
Гипергликемия
Уровень глюкозы в крови может увеличиться при несоблюдении схемы лечения, недостаточного гипогликемического действия препарата Манинил® 5, или в особенных стрессовых ситуациях.
Симптомами гипергликемии могут быть сильное чувство жажды, сухость во рту, частое мочеиспускание, зуд и/или сухость кожи, грибковые заболевания или инфекционное поражение кожи, снижение работоспособности.
В чрезвычайных стрессовых ситуациях (например, в случае травм, операций или инфекций с повышением температуры тела) возможно ухудшение метаболического состояния, следствием чего является гипергликемия, что означает возможную потребность во временном лечении инсулином.
Слабительные средства
Хроническое злоупотребление слабительными средствами может привести к ухудшению обмена веществ.
Алкоголь
Острое или хроническое употребление алкоголя может непредсказуемым образом потенцировать или ослаблять эффект снижения уровня глюкозы в крови, обусловленный препаратом Манинил® 5.
Нарушения со стороны печени и почек, а также со стороны эндокринной системы
Особую осторожность следует соблюдать пациентам с нарушением функции печени или почек или с недостаточной активностью щитовидной железы, гипофиза или коры надпочечников.
Дефицит глюкозо-6-фосфатдегидрогеназы (дефицит G6PD)
Лечение сульфонилмочевинами может вызвать у пациентов с дефицитом глюкозо-6-фосфатдегидрогеназы (дефицитом G6PD) гемолитическую анемию. Поскольку глибенкламид относится к химическому классу препаратов сульфонилмочевины, при лечении пациентов с недостаточностью G6PD необходимо соблюдать осторожность и рассмотреть возможность перехода на иную терапию, отличающуюся от сульфонилмочевины.
Пациенты пожилого возраста
Пациенты пожилого возраста: Возраст 65 лет и старше является фактором риска развития гипогликемии у пациентов, получающих лечение сульфонилмочевинами. Гипогликемию бывает трудно распознать у пожилых людей. Начальная и поддерживающая дозы глибенкламида должны быть тщательно скорректированы с целью уменьшения риска гипогликемии. Когда это приемлемо, в этой возрастной группе сначала следует отдать предпочтение сульфонилмочевине с меньшей длительностью действия.
Манинил® 5 содержит лактозу
Каждая таблетка содержит 90 мг лактозы моногидрата и 0,003 мг красителя Понсо 4R (Е 124).
Пациентам с редкой, наследственной непереносимостью галактозы, дефицитом лактазы или нарушением всасывания глюкозы и галактозы не следует принимать данный препарат.
Беременность
Манинил® 5 не следует применять во время беременности. Поскольку пероральные противодиабетические препараты не регулируют уровень глюкозы в крови столь же надежно, как и инсулин, они в принципе не подходят для терапии диабета во время беременности.
Во время беременности для контроля диабета следует выбирать инсулин. Если это возможно, пероральные противодиабетические препараты следует отменить и заменить инсулином еще до наступления запланированной беременности.
Грудное вскармливание
В связи с отсутствием данных о том, что проникает ли препарат
Манинил® 5 в грудное молоко, его не следует принимать в период лактации. Кормящим грудью пациентам для контроля диабета следует назначать инсулин, либо же им следует прекратить вскармливание.
Фертильность
Данных о влиянии действующего вещества глибенкламида на фертильность у человека не имеется.
Особенности влияния лекарственного средства на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами
Во время эпизодов гипо- и гипергликемии внимательность и реакции могут быть нарушены, особенно в начале или после изменения лечения, либо в случае нерегулярного приема глибенкламида. Это может быть фактором риска, в ситуациях, когда эти реакции имеют особую важность (например, при вождении автомобиля или работе с механизмами). Поэтому пациентам рекомендовано принимать меры предосторожности во избежание возникновения гипогликемии за рулем. Это особенно важно для пациентов с частыми эпизодами гипогликемии, сниженной или вообще отсутствующей способностью замечать симптомы, предупреждающие о возникновении гипогликемии. В этих случаях необходимо проверить, рекомендуется ли вождение автомобиля.
Передозировка
Острая, выраженная передозировка препарата Манинил®5, например, прием слегка избыточных доз в течение длительного периода времени, может приводить к тяжелой, продолжительной и угрожающей жизни гипогликемии. Как только установлено наличие передозировки, необходимо тщательное наблюдение до тех пор, пока не будет уверенности, что пациенту больше не угрожает опасность. Необходимо учитывать, что гипогликемия и ее клинические проявления после временного выздоровления пациента могут возникнуть вновь. Значительная передозировка и тяжелые реакции, такие как потеря сознания и другие серьезные неврологические нарушения, являются экстренными состояниями и требуют немедленной госпитализации.
Симптомы передозировки
В случае передозировки при злоупотреблении имеется опасность затяжной гипогликемии, имеющей склонность, после нескольких дней успешного начала лечения, к рецидивам. У пациентов с помутнением сознания может быстро развиться гипогликемическая кома, которая проявляется потерей сознания, тахикардией, влажностью кожи, гипертермией, двигательным беспокойством, гиперрефлексией, парезами с наличием положительного рефлекса Бабинского.
При случайной интоксикации у восприимчивых пациентов без склонности к судорогам, дополнительно к внутривенному введению глюкозы необходимо вначале вызвать рвоту или провести промывание желудка.
При потере сознания следует немедленно начать введение глюкозы внутривенно (инъекция 40–80 мл 40%-го раствора глюкозы, а затем инфузия 5–10%-го раствора глюкозы). Затем можно дополнительно ввести 1 мг глюкагона внутримышечно или внутривенно. Если на фоне этого пациент не приходит в сознание, данные мероприятия можно повторить; может потребоваться дальнейшее проведение интенсивной терапии.
Следует соблюдать особую осторожность при дозировке раствора глюкозы у детей, которые случайно приняли Манинил® 5, для избежания развития опасной гипергликемии; затем необходим тщательный мониторинг глюкозы в крови.
Пациентам, принявшим Манинил® 5 в количестве, представляющем угрозу для жизни, необходимо проведение детоксикации с помощью промывания желудка и назначения активированного угля, при условии, если прием в прошлом не был слишком длительным.
При затяжной гипогликемии требуется наблюдение за пациентом в течение нескольких дней с регулярным контролем гликемии и, в случае необходимости, проведением инфузионной терапии.
Форма выпуска и упаковка
По 120 таблеток помещают во флакон бесцветного стекла, укупоренный штепсельной пластинчатой пробкой из полиэтилена с сильфоном.
По 1 флакону вместе с инструкцией по медицинскому применению на государственном и русском языках вкладывают в пачку картонную. Условия хранения
Хранить в сухом месте при температуре не выше 25 °С.
Хранить в недоступном для детей месте!
Срок хранения
3 года
Не применять по истечении срока годности.
Условия отпуска из аптек
По рецепту
Саудалық атауы
Манинил® 5
Халықаралық патенттелмеген атауы
Глибенкламид
Дәрілік түрі
Таблеткалар, 5 мг
Құрамы Бір таблетканың құрамындабелсенді зат - глибенкламид, 5 мг
қосымша заттар: лактоза моногидраты, картоп крахмалы, желатин, тальк, магний стеараты, Понсо 4R (Е 124) бояғышы.
Сипаттамасы
Беті тегіс, қызғылт түсті, бір жағында ойығы мен сызығы бар таблеткалар. Диаметрі(7.0 ± 0.1) мм, биіктігі(3.0 ± 0.2) мм.
Фармакотерапиялық тобы
Ас қорыту жолы және зат алмасу. Диабет кезінде қолданылатын дәрілік препараттар. Қандағыглюкоза деңгейін төмендететін препараттар, инсулиндерді қоспағанда. Сульфонилмочевина туындылары. Глибенкламид.
АТХ коды А10ВВ01
Фармакологиялық қасиеттері Фармакокинетикасы
Сіңірілуі
Глибенкламид ішу арқылы қабылдағаннан кейін жылдам және толығымен дерлік сіңіріледі. Бір мезгілде ас ішу глибенкламидтің сіңірілуіне елеулі әсер етпейді.
Таралуы
Глибенкламидтің плазма альбуминімен байланысу деңгейі 98 %-дан артық.
Глибенкламидтің бір реттік дозасынан кейін плазмадағы ең жоғарғы концентрацияларына шамамен 3 және 2,5 сағаттан соң жетеді және тиісінше шамамен 22 және 100 нг/мл құрайды. 8-10 сағаттан соң сарысудағы концентрациялар енгізілген дозаға байланысты тиісінше 5 және 10-20 нг/мл азға дейін төмендейді.
Вена ішіне тағайындаудан кейін сарысудан жартылай шығарылу кезеңі 2 сағатқа жуық; препаратты пероральді тағайындағанда жартылай шығарылу кезеңі 7 сағатқа жуық. Алайда диабеті бар пациенттерде ол 8-10 сағатқа дейін ұзаруы мүмкін.
Метаболизмі
Глибенкламид бауырда толықтай метаболизденеді. Глибенкламидтің негізгі метаболиті 4-транс-гидроксиглибенкламид; басқа метаболиті 3-цис-гидроксиглибенкламид болып табылады. Бұл метаболиттер глибенкламидтің елеулі гипогликемиялық әсеріне ықпал етпейді.
Шығарылуы
Метаболиттерінің шығарылуы несеппен және өтпен, шамамен тең пропорцияда жүзеге асады және 45-72 сағатқа созылады.
Әсер етуші затының қан плазмасынан шығарылуы бауыр функциясы бұзылған пациенттерде баяу жүреді.
Бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде бүйрек функциясының бұзылу дәрежесіне байланысты, метаболиттерінің өтпен шығарылуының компенсаторлық ұлғаюы орын алады. Бүйрек жеткіліксіздігінің орташа дәрежесінде (креатинин клиренсі ≥ 30 мл/мин) препараттың организмнен шығарылуының жалпы жылдамдығы өзгермейді; бүйректің ауыр жеткіліксіздігінде препарат организмде жинақталуы мүмкін.
Фармакодинамикасы
Әсер ету механизмі
Глибенкламид гипогликемиялық әсер береді, оған метаболизмінің бұзылулары жоқ адамдарда және инсулинге тәуелді емес қант диабетінен (2 типті, ИТЕҚД) зардап шегіп жүрген пациенттерде ұйқы безі аралшықтарының бета-жасушаларының инсулин секрециясын арттыруы түрткі болады. Бұл әсер ұйқы безі аралшықтарының бета-жасушаларын қоршаған ортадағы глюкоза концентрациясына тәуелді.
Қандағы глюкоза концентрациясы өте жоғары болғанда, глюкозаның секрецияны стимуляциялауы аса жоғары болса, глибенкламидті қабылдауға байланысты инсулиннің қосымша көп мөлшерде босап шығуы күтілмейді.
Глюкагонның босап шығуын ұйқы безінің А-жасушаларының тежейтіні, сондай-ақ, ұйқы безінен тыс әсерлері (инсулин рецепторларының репликациясы, шеткері тіндерде инсулинге сезімталдықтың жоғарылауы) сипатталған; алайда, аталған әсерлердің клиникалық маңыздылығы анықталмаған.
Қолданылуы
- өзге шаралар қандағы глюкоза деңгейінің қанағаттанарлық бақылануын көрсете алмағанда ересектердегі инсулинге тәуелді емес қант диабетінде (ИТЕҚД, 2 типті диабет): диабеттік диетаны қатаң сақтау, жоғарылаған дене салмағын төмендету және жеткілікті дене жүктемесі
- Манинил® 5 монотерапии ретінде немесе метформинмен біріктіріп пайдалануға болады.
Қолдану тәсілі және дозалары
Дозасы
Манинил® 5 препаратының дозасын диетаны түзетумен бірге тек дәрігер өзгертуі тиіс. Дозасы метаболизмдік жағдайдың параметрлерін анықтауға тәуелді (қандағы және несептегі глюкоза).
Емдеуді мүмкіндігінше ең төменгі дозасынан бастау ұсынылады. Негізінен бұл гипогликемияға айрықша бейім немесе дене салмағы 50 кг аз пациенттерге қатысты. Манинил® 5 препаратында глибенкламид микрондалмаған түрде болатындығын ескеру қажет. Сондықтан, Манинил® 5 препаратының ұсынылатын дозасы, құрамындағы глибенкламид микрондалған түрде кездесетін дәрілік препараттардың дозаларынан өзгеше болады.
Емдеуді бастау
Дозаны ең төменгі мүмкін дозадан бастап біртіндеп ұлғайту керек:
- Манинил® 5 препаратының тәулігіне ½ (1 таблеткасына дейін) таблеткасынан (2,5-тен 5 мг дейінгі глибенкламидке сәйкес келеді).
Егер зат алмасу жағдайы қанағаттанарлықсыз күйінде қалса, препарат дозасын сатылап – бірнеше күннен бастап, шамамен бір аптадай аралықтармен – препараттың тәуліктік қажетті емдік дозасына дейін жеткізе отырып арттыру керек;
- Манинил® 5 препаратының ең жоғарғы тәуліктік дозасы тәулігіне 3 таблетканы құрайды (15 мг глибенкламидке сәйкес келеді).
Қандағы глюкоза деңгейін төмендетуге арналған басқа дәрілік препараттардан ауысу:
Диабетке қарсы басқа пероральді дәрілерден Манинил® 5 препаратына ауысуды абайлап, келесі қадамдардан:
- Манинил® 5 препаратының тәулігіне ½ (1 таблеткасына дейін) таблеткасынан бастап (2,5-тен 5 мг глибенкламидке сәйкес келеді) жүргізу керек
Дозасын түзету:
Егде жастағы пациенттерде, әлсіз пациенттерде немесе жеткіліксіз тамақтанатын адамдарда, сондай-ақ, бүйрек немесе бауыр функциясы бұзылған пациенттерде гипогликемия қаупін төмендету үшін бастапқы және демеуші дозалары төмендетілуі тиіс. Бұдан өзге, дозасын түзету мүмкіндігін пациенттің дене салмағы немесе өмір салты өзгерген жағдайда да қарастыру керек.
Қандағы глюкоза деңгейін төмендетуге арналған басқа дәрілік заттармен біріктірілімі
Негізді жағдайларда, метформин жағымсыз болған пациенттерге тиазолидиндиондарды (мысалы, пиоглитазонды) қосымша тағайындау ұсынылуы мүмкін.
Сонымен қатар, Манинил® 5 препаратын диабетке қарсы, инсулинді стимуляцияламайтын пероральді препараттармен (мысалы, гуар шайырымен немесе акарбозамен) біріктіруге болады.
Инсулинмен біріктірілген емді салдарлы жеткіліксіздіктің басында қабылдауға болады. Инсулинмен монотерапия, инсулиннің эндогендік секрециясы толығымен тоқтаған жағдайда көрсетіледі.
Педиатриялық бейіндегі пациенттер
Манинил®5 препаратының балалар мен жасөспірімдерді емдеудегі қауіпсіздігі мен тиімділігі анықталмаған. Сондықтан, бұл дәрілік препаратты балалар мен жасөспірімдерді емдеу үшін қолдануға болмайды.
Егде жастағы пациенттер
65 жас шамасындағы және одан үлкен пациенттер: гипогликемия қаупін төмендету мақсатында, глибенкламидтің бастапқы және демеуші дозасы мұқият түзетілуі тиіс. Емдеуді ең аз дозасынан бастау және қажет болған жағдайда, оны біртіндеп арттыру керек.
Қолдану тәсілі
Таблетканы тамақтанар алдында, тұтастай жұтып және жеткілікті мөлшердегі сұйықтықпен (дұрысы бір стақан сумен) қабылдау керек.
Тәуліктік дозасы Манинил® 5 препаратының 2 таблеткасынан артық болса, 2:1 арақатынастағы таңғы және кешкі дозаларға бөлу ұсынылады.
Барлық жағдайларда препараттың белгілі бір уақытта қабылдануы маңызды. Қабылдаудағы қателер (мысалы, егер пациент таблетканы қабылдауды ұмытып кетсе) ешқашан, таблеткаларды көп мөлшерде қабылдау арқылы орнын толтыруға болмайды.
Қолданылу ұзақтығы аурудың ағымына тәуелді. Жүйелі уақыт аралықтары сайын зат алмасу жағдайын бақылап отыру ұсынылады.
Атап айтқанда, қандағы және несептегі глюкоза концентрациясын жүйелі түрде тексеріп отыру қажет; қосымша HbA1c және/немесе фруктозамин деңгейін және басқа көрсеткіштерді (мысалы, қандағы липидтер деңгейі) бақылап отыру ұсынылады.
Жағымсыз әсерлері
Жағымсыз әсерлері келесідегідей жіктеледі:
Жағымсыз құбылыстардың жиілігін анықтау келесі критерийлерге сәйкес жүргізіледі: өте жиі (≥ 1/10), жиі (≥ 1/100 < 1/10 дейін), жиі емес (≥ 1/1000 < 1/100 дейін), сирек (≥ 1/10000 < 1/1000 дейін), өте сирек (< 1/10000), белгісіз (қолда бар деректер негізінде жиілігін бағалау мүмкін емес)
Жиі
- гипогликемия
Глибенкламид аясында гипогликемия ұзаққа созылуы және өмірге қауіп төндіретін комамен жүретін ауыр гипогликемияға әкеп соқтыруы мүмкін. Гипогликемияның симптомсыз ағымы жағдайында, автономдық нейропатия кезінде немесе симпатолитиктермен бір мезгілде емдеу аясында, типтік ізашар-симптомдары әлсіреуі немесе болмауы мүмкін. Ауыр гипогликемия ұстамасының клиникалық көрінісі инсульттегі осындайды еске түсіруі мүмкін.
Гипогликемияны қандағы глюкоза деңгейінің шамамен 50 мг/дл төмен түсіп кетуі ретінде анықтайды. Пациент немесе оны жақын туыстары үшін, қандағы глюкоза деңгейінің айқын төмендеуін білдіретін сигнал келесі хабаршы-симптомдар болуы мүмкін:
кенеттен терлеп кету, жүрек қағуы, діріл, ашығу сезімі, мазасыздық, ауыз қуысындағы парестезия, тері жабындарының бозаруы, бас ауыруы, ұйқышылдық, ұйқы бұзылыстары, үрейлену, қозғалыстағы сенімсіздік, өтпелі неврологиялық бұзылулар (мысалы, сөйлеу мен көрудің бұзылулары, салдану немесе сезімталдықтың бұзылуының белгілері).
Пациенттер жеңіл гипогликемияны қант немесе құрамында қанты көп тамақ немесе сусын қабылдау арқылы бақылай алады. Әдетте, пациенттердің терісі мұздап ылғалданады, және олар құрысуға бейім.
Жеңіл гипогликемияны диабеті бар науқастар, қанттың, немесе құрамындағы қант мөлшері жоғары тамақ немесе сусындардың белгілі бір мөлшерін қабылдау арқылы қадағалай алады. Сондықтан, олар үнемі өздерімен бірге 20 грамм глюкоза алып жүруі керек.
Егер гипогликемияны бірден қалпына келтіру мүмкін болмаса, дереу дәрігерге қаралу қажет.
- дене салмағының артуы
Сирек
- тромбоцитопения
Өте сирек
- лейкоцитопения, эритроцитопения, агранулоцитозға дейінгі гранулоцитопения
- панцитопения, гемолиздік анемия
Қан көрсеткіштерінің көрсетілген өзгерістері негізінен препаратты тоқтатқаннан кейін жойылады, бірақ, аса сирек жағдайларда өмірге қауіп төндіруі де мүмкін.
- АсАТ, АлАТ, сілтілік фосфатаза деңгейінің транзиторлық жоғарылауы, дәрілік гепатит, бауырішілік холестаз, бауыр тінінің аллергиялық-гиперергиялық реакциясынан туындауы мүмкін.
- сульфонамидтермен, сульфонамидтер туындыларымен және пробенецидпен айқаспалы аллергия болуы мүмкін.
- гипонатриемия
- дисульфирам тәрізді реакциялар
- қандағы глюкоза концентрациясының өзгеруі себепті, әсіресе, емдеудің басында, көру мен аккомодацияның өтпелі бұзылулары пайда болуы мүмкін.
Бауыр функциясының мұндай бұзылулары Манинил® 5 препаратын тоқтатқаннан кейін қайтымды, алайда, өмірге қауіп төндіретін бауыр жеткіліксіздігіне де алып келуі мүмкін.
- өмірге қауіп төндіретін аллергиялық васкулит, тері бөртпесімен, артралгиямен, қызбамен, протеинуриямен және сарғаюмен қатар жүретін жайылған аса жоғары сезімталдық реакциялары.
Тері реакциялары дамыған жағдайда, дереу емдеуші дәрігерге хабарлау керек.
- орташа несеп айдайтын әсері, өтпелі протеинурия.
Кейде:
- жүрек айнуы, асқазанда қысым және толып кету сезімі, құсу, іш ауыруы, диарея, кекіру және ауыздың темір татуы.
Мұндай шағымдар көбінесе өтпелі болады және әдетте, емдеуді тоқтатуды қажет етпейді.
- қышыну, есекжем, түйінді эритема, қызылша тәрізді немесе макулопапулалық экзантема, пурпура және жоғары фотосезімталдық.
Бұл шағымдар аса жоғары сезімталдықтың уақытша реакциялары болып табылады; дегенмен, өте сирек жағдайларда олар тыныс алу дистресінен және артериялық қысымның төмендеуінен өмірге қауіп төндіретін шок жағдайларына дейін ұласуы мүмкін.
Белгісіз:
Понсо 4R аллергиялық реакцияларды туғызуы мүмкін.
Болуы мүмкін жағымсыз реакциялары туралы хабарлау
Дәрілік препарат тіркелгеннен кейінгі болуы мүмкін жағымсыз реакциялар туралы хабарлаудың маңызы зор. Бұл осы дәрілік затқа қатысты пайдасы мен қаупінің арақатынасын қадағалауды жалғастыруға мүмкіндік береді. Денсаулық сақтау жүйесінің мамандары ұлттық хабарландыру жүйесі арқылы кез келген ықтимал жағымсыз әсерлері туралы хабарлап отыруы тиіс.
Қолдануға болмайтын жағдайлар
- препараттың белсенді затына, Понсо 4R немесе құрамындағы басқа компоненттеріне жоғары сезімталдық
- басқа сульфонилмочевиналарға, сульфонамидтерге, сульфонамидтік диуретиктерге және пробенецидке аса жоғары сезімталдық, өйткені айқаспалы реакциялар болуы мүмкін.
Қант диабетінің инсулин қажет болатын келесі жағдайларында:
- инсулинге тәуелді 1 типті қант диабеті
- 2 типті қант диабеті кезінде глибенкламидпен емдеудің толықтай екіншілік сәтсіздігі
- метаболизмдік ацидоз
- диабеттік кома және прекома
- ұйқы безінің резекциясы
- бауыр функциясының ауыр бұзылулары
- бүйректің ауыр жеткіліксіздігі
- жүктілік және лактация кезеңі
- бозентанмен ем қабылдап жүрген пациенттер
- 18 жасқа дейінгі балалар
- тұқым қуалайтын фруктоза жақпаушылығы, Lapp-лактаза ферментінің тапшылығы, глюкоза-галактоза мальабсорбциясы
Дәрілермен өзара әрекеттесуі
Басқа дәрілік препараттармен бір мезгілде қабылдау Манинил® 5 препаратының әсерін күшейтуі немесе әлсіретуі мүмкін. Сәйкесінше, басқа дәрілік заттарды тек, емдеуші дәрігердің тағайындауымен ғана қабылдау керек.
Глибенкламид көбінесе CYP 2C9 көмегімен және аздаған дәрежеде CYP 3A4 көмегімен метаболизденеді. Бұл фактіні, глибенкламидті CYP 2C9 индукторларымен немесе тежегіштерімен бір мезгілде қабылдағанда ескеру керек.
Дәрілік препарат әсерінің күшеюінің көрінісі ретіндегі гипогликемиялық реакциялар, келесі препараттармен қатарлас емдеу кезінде білінуі мүмкін:
- Диабетке қарсы пероральді препараттар және инсулин
- АӨФ тежегіштері;
- Анаболикалық стероидтар және ерлердің жыныстық гормондары
- Антидепрессанттар (мысалы флуоксетин және МАО тежегіштері)
- Хинолон туындылары
- Хлорамфеникол
- Кларитромицин;
- Клофибрат және оның аналогтары
- Кумарин туындылары
- Дизопирамид
- Фенфлурамин
- Миконазол, флуконазол;
- Парааминосалицил қышқылы
- Пентоксифиллин, жоғары дозаларда парентеральді
- Пергексилин;
- Пиразолон туындылары
- Пробенецид
- Салицилаттар
- Сульфинпиразон;
- Сульфонамидтер
- Симпатолитиктер (мысалы, бета-блокаторлар);
- Тетрациклиндер
- Тритоквалин
- Циклофосфамидтік типті цитостатиктер.
Бета-рецепторлардыңблокаторларын, клонидинді, гуанетидиндіжәне резерпинді қабылдауаясында, қандағыглюкоза мөлшерінің төмендігінкөрсететін белгілердің анықталуынашарлауы мүмкін.
Дәрілік препарат әсерінің әлсірегенінің салдары ретіндегі гипогликемиялық реакциялар келесі препараттармен қатарлас емдеукезінде білінуі мүмкін:
- ацетазоламид
- бета- рецепторлардыңблокаторлары
- барбитураттар
- диазоксид
- диуретиктер
- глюкагон
- изониацид
- кортикостероидтар
- іш жүргізгіштер (үнемі шамадан тыс қолданғанда)
- никотинаттар
- фенотиазинтуындылары
- фенитоин
- рифампицин
- қалқаншабезгормондары
- әйелдердің жыныстық гормондары (прогестерондар және эстрогендер)
- симпатомиметиктер
H2-рецепторлардың антагонистері- клонидин мен резерпин – гипогликемиялықәсерінің күшеюін де,әлсіреуін де туғызуымүмкін.
Жекелеген жағдайларда пентамидин ауыр гипогликемияға немесе гипергликемияға алып келуі мүмкін.
Глибенкламид кумарин туындыларының әсерін күшейтуі немесе әлсіретуі мүмкін.
Глибенкламидті бозентанмен бір мезгілде қабылдап жүрген пациенттерде көбінесе, бауыр ферменттері деңгейінің жоғарылауы байқалды. Глибенкламид те, бозентан да өт тұздарының тасымалдағыш сорғысын тежейді, бұл цитоуытты өт тұздарының жасушаішілік жинақталуына алып келеді, сондықтан мұндай біріктірілімін пайдаланбау керек.
Глибенкламид циклоспориннің плазмалық концентрациясының жоғарылауын туғызуы мүмкін, бұл циклоспориннің уытты әсерінің күшеюіне алып келеді. Сондықтан, бұл екі препаратты бірге қолданған жағдайда циклоспорин дозасын бақылау және түзету шараларын жүргізу ұсынылады.
Колесевелам глибенкламидті байланыстырады және сол арқылы оның асқазан-ішек жолынан сіңірілуін төмендетеді. Глибенкламидті колесевеламды қабылдаудан кемінде 4 сағат бұрын қабылдау керек, ешқандай дәрілік өзара әрекеттесу байқалған жоқ.
Өзара әрекеттесуінің басқа түрлері:
Алкогольді жедел немесе созылмалы пайдалану Манинил® 5 препаратын қабылдау әсерінен қандағы глюкоза деңгейінің төмендеу әсерін күшейтуі немесе әлсіретуі ықтимал.
Айрықша нұсқаулар
Пациентке, Манинил® 5 препаратымен емдеу аясында басқа аурулар дамыған жағайда, дереу емдеуші дәрігеріне қаралуы, ал егер емдеуші дәрігері ауысса (мысалы, ауруханаға түскен, жол апатына ұшыраған немесе демалыста жүріп ауырып қалған жағдайда), онда дәрігердің назарын бұрыннан бар диабетке аудартуы керектігін түсіндіру қажет.
Гипогликемия
Пациенттің назарын қандағы глюкоза деңгейін төмендетуге арналған дәрілік заттармен емдеу кезіндегі гипогликемия қаупіне аудару қажет.
Ұзақ уақыт ас ішпеу, көмірсулардың жеткіліксіз тұтынылуы, теңгерімсіз дене жүктемесі, диарея немесе құсу қандағы глюкоза деңгейінің төмендеу қаупі күрт жоғарылатады.
Церебральді атеросклероздың айқын белгілері бар пациенттерде және емдеуге бейімділігі төмен пациенттерде гипогликемияның даму қаупі жоғары.
Орталықтық әсері бар дәрілік препараттар және бета-рецепторлардың блокаторлары автономдық нейропатиялар сияқты гипогликемияның хабаршы-симптомдарын бүркемелеуі мүмкін.
Емдеудің бастапқыда сәтті болғандығына қарамастан, гипогликемия қайталануы мүмкін. Сондықтан, пациенттер дәрігердің бақылауында болуы керек. Қанттың әдеттегі мөлшерінің көмегімен тек азғантай уақыт қана бақылауға болатын ауыр гипогликемия немесе ұзаққа созылған көріністері дереу емдеуді қажет етеді.
Гипергликемия
Қандағы глюкоза деңгейі емдеу сызбасы сақталмаған, Манинил® 5 препаратының гипогликемиялық әсері жеткіліксіз болған, немесе айрықша стресс жағдайларында ұлғаюы мүмкін.
Гипергликемияның симптомдары қатты шөлдеу сезімі, ауыздың құрғауы, несеп шығарудың жиілеуі, терінің қышынуы және/немесе құрғауы, терінің зеңдік аурулары немесе инфекциялық зақымдануы, сондай-ақ, еңбекке қабілеттіліктің төмендеуі болуы мүмкін.
Айрықша стресс жағдайларында (мысалы, жарақаттар, операциялар немесе дене температурасының жоғарылауымен жүретін инфекциялар жағдайында) метаболикалық жағдай нашарлауы мүмкін, оның салдары гипергликемия болып табылады, бұл уақытша инсулинмен емдеу қажет болуы мүмкіндігін білдіреді.
Іш жүргізетін дәрілер
Іш жүргізгіштерді ұзақ уақыт бойы шамадан тыс қолдану зат алмасудың нашарлауына алып келуі мүмкін.
Алкоголь
Алкогольді жедел немесе созылмалы пайдалану Манинил®5 препаратын қабылдау әсерінен қандағы глюкоза деңгейінің төмендеу әсерін күшейтуі немесе әлсіретуі ықтимал.
Бауыр және бүйрек, сондай-ақ, эндокриндік жүйе тарапынан бұзылулар
Бауыр немесе бүйрек функциясы бұзылған немесе қалқанша без, гипофиз немесе бүйрекүсті бездері қыртысының белсенділігі жеткіліксіз пациенттерге айрықша сақтық таныту керек.
Глюкоза-6-фосфатдегидрогеназа тапшылығы (G6PD тапшылығы)
Сульфонилмочевиналармен емдеу глюкоза-6-фосфатдегидрогеназа тапшылығы бар (G6PD тапшылығы бар) пациенттерде гемолиздік анемияны туғызуы мүмкін. Глибенкламид сульфонилмочевина препараттарының химиялық класына жататындықтан, G6PD жеткіліксіздігі бар пациенттерді емдеу кезінде сақтық таныту және сульфонилмочевинадан өзгеше емге көшу мүмкіндігін қарастыру керек.
Егде жастағы пациенттер
Егде жастағы пациенттер: 65 жас және одан үлкен жас шамасы сульфонилмочевинамен ем қабылдап жүрген пациенттерде гипогликемия дамуының қауіп факторы болып табылады. Гипогликемияны егде жастағы адамдарда анықтау қиын болады. Гипогликемия қаупін төмендету үшін, глибенкламидтің бастапқы және демеуші дозасы мұқият түзетілуі тиіс. Бұл қолайлы болса, аталған жас тобында алдымен, әсер ету ұзақтығы аз сульфонилмочевинаны таңдаған дұрыс.
Манинил® 5 құрамында лактоза бар
Әр таблетканың құрамында 90 мг лактоза моногидраты және 0,003 мг Понсо 4R (Е 124) бояғышы бар.
Галактозаны сирек тұқым қуалайтын көтере алмаушылығы, лактаза тапшылығы немесе глюкоза мен галактоза сіңірілуінің бұзылуы бар пациенттерге бұл препаратты қабылдауға болмайды.
Жүктілік
Манинил® 5 препаратын жүктілік кезінде қолданбау керек. Диабетке қарсы пероральді препараттар қандағы глюкоза деңгейін инсулин сияқты айтарлықтай сенімді реттей алмайтындықтан, олар негізінен жүктілік кезіндегі диабетті емдеу үшін қолайлы емес.
Жүктілік кезінде диабетті бақылауда ұстау үшін инсулинді таңдау керек. Егер мүмкін болса, жоспарланған жүктілік басталғанға дейін-ақ, диабетке қарсы пероральді препараттарды тоқтату және инсулинмен алмастыру керек.
Бала емізу
Манинил®5 препаратының емшек сүтіне өтетін-өтпейтіндігі туралы мәліметтердің жоқтығына байланысты, оны лактация кезінде қолданбаған дұрыс. Бала емізетін пациент әйелдерге диабетті қадағалау үшін инсулинді тағайындау керек, немесе олар бала емізуді тоқтатуы керек.
Фертильділік
Белсенді заты глибенкламидтің адамдағы фертильділікке әсері туралы мәліметтер жоқ.
Дәрілік заттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері
Гипо- және гипергликемия көріністері кезінде, әсіресе, емдеудің басында немесе өзгертілуінен кейін, немесе глибенкламид жүйелі қабылданбаған жағдайда, зейін қою мен реакциялар бұзылуы мүмкін. Бұл реакциялар аса маңызды болған кезде (мысалы, автокөлік жүргізгенде немесе механизмдермен жұмыс істегенде) қауіп факторы болуы мүмкін. Сондықтан, пациенттерге көлік жүргізу кезінде гипогликемияға ұшырамау үшін, сақтық шараларын қолдану ұсынылады. Бұл әсіресе, гипогликемия туындауының көріністері жиі кездесетін немесе гипогликемияны білдіретін симптомдарды байқау қабілеті төмен немесе мүлдем жоқ пациенттер үшін маңызды. Ондай жағдайларда, автомобиль жүргізуге болатын-болмайтындығын тексеру қажет.
Артық дозалануы
Манинил®5 препаратының жедел, айқын артық дозалануы – мысалы, сәл артық дозаларында, бірақ ұзақ уақыт бойы қабылдау ауыр, ұзаққа созылатын және өмірге қауіп төндіретін гипогликемияға әкеп соқтыруы мүмкін.
Артық дозаланғандығы анықталған бойда, пациентке енді қауіп төніп тұрмағандығына сенімді болмайынша,мұқият қадағалау қажет. Пациенттің уақытша сауығуынан кейін, гипогликемия мен оның клиникалық көріністері қайта туындауы мүмкін екендігін ескеру қажет. Едәуір артық дозалануы және естен тану және басқа күрделі неврологиялық бұзылулар сияқты ауыр реакциялар шұғыл жағдайлар болып табылады және дереу ауруханаға жатқызуды қажет етеді.
Артық дозалануының симптомдары
Шамадан тыс қолданған жағдайдағы артық дозалануы кезінде, ұзаққа созылатын – емдеу сәтті басталғаннан кейін бірнеше күннен соң – қайталануға бейім гипогликемия қаупі бар. Сананың көмескіленуі бар пациенттерде гипогликемиялық кома жылдам дамуы мүмкін, ол естен танумен, тахикардиямен, терінің ылғалдығымен, гипертермиямен, қимыл-қозғалыстың мазасыздығымен, гиперрефлексиямен, Бабинскийдің оң рефлексі бар парездермен көрініс беруі мүмкін.
Байқаусызда уыттанған жағдайда, құрысуларға бейімдігі жоқ, сезімтал пациенттерде, глюкозаны вена ішіне енгізуге қосымша, алдымен құстыру немесе асқазанды шаюды жүргізу қажет.
Естен тану жағдайында, дереу глюкозаны вена ішіне енгізуді бастау керек (глюкозаның 40%-дық 40–80 мл ерітіндісінің инъекциясы, содан соң глюкозаның 5–10%-дық ерітіндісінің инфузиясы).
Содан соң, қосымша 1 мг глюкагонды бұлшықет ішіне немесе вена ішіне енгізуге болады. Егер енгізу аясында пациент есін жимаса, аталған шараларды қайталауға болады; ары қарай қарқынды ем жүргізу қажет болуы мүмкін.
Қауіпті гипергликемияның дамуын болдырмау үшін Манинил®5 препаратын байқаусызда қабылдаған балаларда глюкоза ерітіндісін дозалау кезінде айрықша сақтық таныту керек; содан соң қандағы глюкозаны мұқият мониторингілеу қажет.
Манинил®5 препаратын өмірге қауіп төндіретін мөлшерде қабылдаған пациенттерге, егер осының алдында тым ұзақ уақыт бойы қабылдамаған болса ғана, асқазанды шаюдың және белсендрілген көмірді тағайындаудың көмегімен уытсыздандыру жүргізу қажет.
Ұзаққа созылған гипогликемия жағдайында, гликемияны жүйелі түрде бақылай отырып және, қажет болған жағдайда инфузиялық ем жүргізе отырып, пациентті бірнеше күн бойы қадағалау қажет.
Шығарылу түрі және қаптамасы
120 таблеткадан полиэтиленнен жасалған, сильфоны бар, штепсельді пластина тәрізді тығынмен тығындалған түссіз шыны құтыға салынған.
1 құтыдан медициналық қолдану жөніндегі мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынады.
Сақтау шарттары
25 °С-ден аспайтын температурада және құрғақ жерде сақтау керек.
Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!
Сақтау мерзімі
3 жыл
Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды.
Дәріханалардан босатылу шарттары
Рецепт арқылы