МаксиГриппин, таблетки шипуч. №10, пачка из картона
Торговое наименование
МаксиГриппин®
Международное непатентованное название
Нет
Лекарственная форма, дозировка
Таблетки шипучие
Фармакотерапевтическая группа
Нервная система. Анальгетики. Другие анальгетики и антипиретики. Анилиды. Парацетамол, комбинации исключая психолептики.
Код АТХ N02BE51.
Показания к применению
- симптоматическое лечение простуды и гриппа, сопровождающиеся повышенной температурой, ознобом, головной болью, болями в суставах и мышцах, заложенностью носа и болями в горле.
Перечень сведений, необходимых до начала применения
Противопоказания
- гиперчувствительность к действующему веществу (веществам) или к любому из вспомогательных веществ.
- повышенная чувствительность к парацетамолу, аскорбиновой кислоте, хлорфенамину или другому компоненту препарата
- одновременный прием других парацетамолсодержащих препаратов
- пациенты, получающие или получавшие и МАО в течение последних 14 дней
- эрозивно-язвенные поражения желудочно-кишечного тракта (в фазе обострения)
- выраженная почечная и/или печеночная недостаточность
- алкоголизм
- закрытоугольная глаукома
- геперплазия предстательной железы
- гипероксалурия
- наследственная непереносимость фруктозы
- детский возраст до 15 лет
- беременность и период лактации
Необходимые меры предосторожности при применении
Парацетамол следует с осторожностью назначать пациентам с почечной недостаточностью, острым гепатитом, дефицитом глюкозо-6-фосфатдегидрогеназы, гемолитической анемией и дефицитом метгемоглобинредуктазы. Риск передозировки выше у людей с печеночной недостаточностью, не вызванной алкогольным циррозом.
Парацетамол может быть гепатотоксичным в дозах более 6-8 г в день. Повреждение печени может произойти даже при применении парацетамола в гораздо более низких дозах при совместном приеме с алкоголем, индукторами печеночных ферментов или другими гепатотоксичными препаратами, например, ингибиторами МАО.
Длительное употребление алкоголя значительно увеличивает риск токсического поражения печени парацетамолом. Из-за риска гипертонического криза парацетамол противопоказан пациентам, принимающим ингибиторы МАО в настоящее время или в течение последних двух недель.
Алкоголь усиливает седативный эффект антигистаминных препаратов, блокирующих рецепторы H1, что может повлиять на способность управлять автомобилем и работать с механизмами.
Во время лечения следует избегать употребления алкоголя и лекарственных средств, содержащих алкоголь.
Следует соблюдать осторожность у пациентов с бронхиальной астмой или хронической обструктивной болезнью легких, страдающих сердечно-сосудистыми заболеваниями, гипертонией, гипертиреозом и антрально-дуоденальной непроходимостью.
Во время лечения следует избегать употребления седативных средств (особенно барбитуратов), усиливающих седативный эффект антигистаминных средств.
Ввиду наличия в составе препарата хлорфенамина малеата следует осторожно применять МаксиГриппин при таких заболеваниях, как эпилепсия, повышенное внутриглазное давление, включая глаукому, гипертрофию предстательной железы, тяжелую гипертензию или сердечно-сосудистые заболевания, бронхит, бронхоэктазию, печеночную недостаточность, почечную недостаточность. Дети чаще испытывают неврологические антихолинергические эффекты и пародоксальное возбуждение.
Назначение аскорбиновой кислоты пациентам с быстро пролиферирующими и интенсивно метастазирующими опухолями может усугубить течение процесса. У пациентов с повышенным содержанием железа в организме следует принимать аскорбиновую кислоту в минимальных дозах. Высокие дозы витамина С могут давать ложные отрицательные показания при анализе кала на скрытую кровь.
Взаимодействия с другими лекарственными препаратами
Нельзя одновременно применять МаксиГриппин®:
- c другими препаратами, содержащими в составе парацетамол, со средствами, действующими на центральную нервную систему: антидепрессантами, противопаркинсоническими средствами, антипсихотическими средствами (производные фенотиазина) – повышается
риск развития побочных эффектов (задержка мочи, сухость во рту, запоры), амфетаминами и трициклическими антидепрессантами – уменьшается их канальцевая реасорбция
- глюкокортикостероидами – увеличивается риск развития глаукомы
- изопреналином – уменьшается его хронотропное действие
- дифлунисалом – повышается концентрация парацетамола в плазме крови на 50%, усиливается его гепатотоксичность
- барбитуратами – снижается эффективность парацетамола, усиливается выведение аскорбиновой кислоты с мочой
- ингибиторами микросомального окисления (фенотоин, барбитураты, рифампицин, фенилбутазон, трициклические антидепрессанты, циметидин) – повышается риск гепатотоксического действия
- со снотворными или транквилизаторами – усиление седативного эффета
- усиливают антихолинергические эффекты и МАО
- этанолом – усиливается седативное действие антигистаминных препаратов и побочных действий парацетамола (развитие острого панкреатита).
Парацетамол снижает эффективность урикозурических препаратов, а при одновременном применении с зидовудином повышает их токсичность (гранулоцитопения).
- холестирамин снижает скорость всасывания парацетамола, что может привести к снижению анальгетического эффекта
-варфарин совместно с парацетамолом усиливает эффект варфарина и повышает риск кровотечения
- при приеме парацетамолом с хлорамфениколом, повышается концентрация в плазме последнего
-метоклопрамид и домперидон увеличивают скорость всасывания парацетамола.
При одновременном применении аскорбиновой кислоты с:
- пенициллином – увеличивается его всасывание
- гепарином и антикоагулянтами непрямого действия (варфарином) -ослабляется их действие
- салицилатами – увеличивается риск появления кристаллурии
- пероральными контрацептивами – уменьшается концентрация аскорбиновой кислоты в плазме крови
- препаратами железа – повышается абсорбция железа, что может привести к повышению его токсичности
- ацетилсалициловой кислотой – уменьшается абсорбция аскорбиновой кислоты.
Специальные предупреждения
В случае высокой или стойкой лихорадки, начала бактериальной суперинфекции, сохранения симптомов более 3 дней в случае лихорадки и 5 дней в случае боли лечение следует пересмотреть.
В случае использования доз, превышающих рекомендованные, и в случае длительного лечения может возникнуть риск привыкания, в основном психологического характера.
Во избежание риска передозировки пациентам следует рекомендовать не принимать препарат одновременно с другими препаратами, содержащими парацетамол.
Риск передозировки увеличивается у пациентов с заболеваниями печени.
Были сообщения о печеночной недостаточности у пациентов с низким уровнем глутатиона, особенно у пациентов: с сильным истощением, анорексией, низким индексом массы тела (ИМТ), ослабленных, обезвоженных, регулярно употребляющих алкоголь, при наличие легкой или умеренной печеночной недостаточности, синдрома Жильбера (семейная негемолитическая желтуха), с сепсисом.
Использование парацетамола в этих условиях может увеличить риск метаболического ацидоза.
Препарат содержит 826,40 мг натрия гидрокарбоната на одну таблетку, что должно учитываться пациентами, находящихся на диете с контролируемым содержанием натрия.
Применение в педиатрии
Не применять у детей до 15 лет
Во время беременности или лактации
Не применять во время беременности и в период лактации
Особенности влияния препарата на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами
Следует проявлять осторожность при управлении транспортными средствами и механизмами, а также потенциально опасными видами деятельности, которые сопряжены с необходимостью в повышенной концентрации внимания и скорости психомоторных реакций.
Рекомендации по применению
Режим дозирования
Взрослым и детям старше 15 лет по 1 таблетке 2-3 раза в сутки. Максимальная суточная доза – 3 таблетки. Интервал между приемами препарата должен быть не менее 4 часов.
У пациентов с нарушениями функции печени или почекинтервал между приемами препарата должен составлять не менее 8 часов.
Продолжительность приема без консультации с врачом не более 5 дней при назначении в качестве обезболивающего средства и 3-х дней в качестве жаропонижающего средства.
Метод и путь введения
Внутрь. Таблетку следует полностью растворить в стакане (200 мл) теплой воды (50-600С) и полученный раствор сразу выпить. Лучше принимать препарат между приемами пищи
Меры, которые необходимо принять в случае передозировки
Симптомы: бледность кожных покровов, анорексия, тошнота, рвота; гепатонекроз (выраженность некроза прямо зависит от степени передозировки). Токсическое действие препарата у взрослых возможно после приема свыше 10-15 г парацетамола: повышение активности «печеночных» трансаминаз, увеличение протромбинового времени, развернутая клиническая картина поражения печени проявляется через 1-6 дней. Редко нарушение функции печени развивается молниеносно и может осложняться почечной недостаточностью (тубулярный некроз). Острая почечная недостаточность с острым тубулярным некрозом, сопровождаемые болью в поясничном отделе, гемутрией и прортеинурией могут развиться даже при отсутствии серьезного поражения печени. Также сообщалось о случаях нарушения сердечного ритма и панкреатите. Возможны и проявления передозировки хлорфенамина: головокружение, возбуждение, нарушение сна, депрессия, судороги, токсический психоз, апноэ, дистонические реакции и сердечно-сосудистый коллапс, включая аритмию. Большие дозы аскорбиновой кислоты могут вызвать диарею и образование оксалатных камней в почках. Повышенное употребление аскорбиновой кислоты в течение длительного периода может привести к увеличению почечного клиренса. Дозировка более 600 мг оказывает мочегонное действие
Лечение: прекратить прием препарата, сделать промывание желудка, принять активированный уголь. Дальнейшие терапевтические мероприятия следует проводить в условиях лечебного учреждения: введение донаторов SH-групп и предшественников синтеза глутатиона – метионина через 8-9 ч после передозировки и N-ацетилцистеина - через 12 ч. При принятии симптоматических и поддерживающих мер, следует уделять особое внимание сердечной, дыхательной, почечной и печеночной функциям, а также водно-солевому балансу. При пероральной передозировке, лечение активированным углем следует рассмотреть при отсутствии противопоказаний к его применению, и при условии, что передозировка случилась недавно (лечение наиболее эффективно в течение первого часа после перорального применения препарата). Как можно скорее начать лечение гипотензии и аритмии.
Рекомендуем обратится за консультацией к медицинскому работнику за разъяснением о способе применения лекарственного препарата
Описание нежелательных реакций, которые проявляются при стандартном применении ЛП и меры, которые следует принять в этом случае
Часто
- угнетение центральной нервной системы в виде сонливости, тошноты и мышечной слабости, которые у некоторых пациентов исчезают через 2-3 дня лечения
- дискинезия лица, нарушение координации (скованность), тремор, парестезия
- нечеткость или двоение в глазах
- сухость в носу и горле, сухость слизистых оболочек
- сухость во рту, потеря аппетита, изменения вкуса и запаха, тошнота, рвота, диарея, запор, боль в верхней части живота
- повышенное потоотделение
- задержка мочи и / или затрудненное мочеиспускание
Редко
- негемолитическая анемия, угнетение костного мозга, тромбоцитопения
- изменения в составе крови (агранулоцитоз, лейкопения, апластическая анемия или тромбоцитопения) с такими симптомами, как необычное кровотечение, боль в горле или усталость,
- артериальная гипотензия, артериальная гипертензия, отеки
- острый и хронический панкреатит, кровотечение, боль в животе, диарея, тошнота, рвота, печеночная недостаточность, некроз печени, желтуха
- кожный зуд, сыпь, потливость, пурпура, ангионевротический отек, крапивница.
- нефропатии и тубулопатии
- многоформная эритема, отек гортани, анафилактический шок, головокружения
- токсический эпидермальный некролиз (синдром Лайелла), многоформная буллезная эритема (синдром Стивенса-Джонсона), острые генерализованные пустулезные высыпания
- реакции гиперчувствительности, анафилактические реакции (кашель, затрудненное глотание, учащенное сердцебиение, зуд, отек век или вокруг глаз, лица, языка, одышка, повышенная утомляемость и др.)
- стеснение в груди, хрипы.
- светочувствительность, перекрестная чувствительность к аналогичным препаратам
- шум в ушах, острый лабиринтит
- аритмии, учащенное сердцебиение, тахикардия
- холестаз, гепатит или другие проблемы с печенью (включая боль в верхней части живота или боль в животе, темную мочу)
Дополнительные сведения
Состав лекарственного препарата
Одна таблетка содержит
активные вещества: парацетамол 500,00 мг, хлорфенамина малеат 10,00 мг, кислота аскорбиновая 200,00 мг
вспомогательные вещества: натрия гидрокарбонат, лимонная кислота, сорбитол, повидон, натрия сахаринат, натрия карбонат, макрогол, натрия лаурилсульфат, ароматическая фруктовая добавка «Лайм».
Описание внешнего вида, запаха, вкуса
Таблетки круглые, плоские, со скошенным краем и разделительной риской с одной стороны, белого или почти белого цвета, с едва заметной мраморностью, с фруктовым запахом.
Форма выпуска и упаковка
По 10 таблеток помещают в пластиковый пенал или по 6 таблеток помещают в контурную безъячейковую упаковку из фольги алюминиевой печатной лакированной.
По 1 пеналу или 5 контурных упаковок вместе с инструкцией по медицинскому применению на казахском и русском языках помещают в картонную пачку.
Срок хранения
3 года.
Не применять по истечении срока годности!
Условия хранения
Хранить при температуре не выше 25ºС.
Хранить в недоступном для детей месте!
Условия отпуска из аптек
Без рецепта
Саудалық атауы
МаксиГриппин®
Халықаралық патенттелмеген атауы
Жоқ
Дәрілік түрі, дозалануы
Көпіршитін таблеткалар
Фармакотерапиялық тобы
Жүйке жүйесі. Анальгетиктер. Басқа анальгетиктер мен антипиретиктер. Анилидтер. Парацетамол, біріктірілімдері, психолептиктерді қоспағанда.
АТХ коды N02BE51
Қолданылуы
- температураның жоғарылауымен, қалтыраумен, бас ауырумен, буындар мен бұлшықеттердің ауыруымен, мұрынның бітелуімен және тамақтың ауыруымен қатар жүретін суық тиюді және тұмауды симптоматикалық емдеу.
Қолдануды бастағанға дейін қажетті мәліметтер тізбесі
Қолдануға болмайтын жағдайлар
- әсер етуші затқа (заттарға) немесе қосымша заттардың кез келгеніне аса жоғары сезімталдық.
- парацетамолға, аскорбин қышқылына, хлорфенаминге немесе препараттың басқа да компонентіне жоғары сезімталдық
- құрамында парацетамол бар басқа препараттарды бір мезгілде қабылдау
- соңғы 14 күн ішінде МАО қабылдап жүрген немесе қабылдаған пациенттер
- асқазан-ішек жолының эрозивті-ойық жаралы зақымданулары (асқыну фазасында)
- бүйрек және/немесе бауыр функциясының айқын жеткіліксіздігі
- алкоголизм
- жабық бұрышты глаукома
- қуықасты безінің геперплазиясы
- гипероксалурия
- тұқым қуалайтын фруктозаны көтере алмаушылық
- 15 жасқа дейінгі балалар
- жүктілік және лактация кезеңі
Қолданған кездегі қажетті сақтандыру шаралары
Парацетамолды бүйрек жеткіліксіздігі, жедел гепатит, глюкоза-6-фосфатдегидрогеназа тапшылығы, гемолиздік анемия және метгемоглобинредуктаза тапшылығы бар пациенттерге сақтықпен тағайындау керек. Артық дозалану қаупі бауыр жеткіліксіздігі алкогольдік цирроздан туындамаған адамдарда жоғары.
Парацетамол күніне 6-8 г артық дозада гепатоуытты болуы мүмкін. Бауырдың зақымдануы парацетамолды әлдеқайда төмен дозаларда алкогольмен, бауыр ферменттерінің индукторларымен немесе басқа гепатоуытты препараттармен, мысалы, МАО тежегіштерімен бірге қабылдаған кезде де қолданғанда да орын алуы мүмкін.
Алкогольді ұзақ уақыт бойы тұтыну бауырдың парацетамолмен уытты зақымдану қаупін едәуір арттырады. Гипертониялық криз қаупіне байланысты парацетамол қазіргі уақытта немесе соңғы екі апта ішінде МАО тежегіштерін қабылдайтын пациенттерге қолдануға болмайды.
Алкоголь H1 рецепторларын блоктайтын антигистаминді препараттардың седативті әсерін күшейтеді, бұл автомобильді басқару және механизмдермен жұмыс істеу қабілетіне әсер етуі мүмкін.
Емдеу кезінде алкогольді және құрамында алкоголь бар дәрілерді тұтынудан аулақ болу керек.
Бронх демікпесі немесе өкпенің созылмалы обструктивті ауруы бар, жүрек-қантамыр ауруларынан, гипертониядан, гипертиреоздан және антральды-дуоденальді бітелістен зардап шегетін пациенттерде абай болу керек.
Емдеу кезінде антигистаминдік дәрілердің седативтік әсерін күшейтетін седативті дәрілерді (әсіресе барбитураттарды) қолданудан аулақ болу керек.
Препараттың құрамында хлорфенамин малеаты бар болғандықтан, МаксиГриппинді эпилепсия, глаукоманы қоса көзішілік қысымның жоғарылауы, қуықасты безінің гипертрофиясы, ауыр гипертензия немесе жүрек-қантамыр аурулары, бронхит, бронхоэктазия, бауыр функциясының жеткіліксіздігі, бүйрек функциясының жеткіліксіздігі сияқты ауруларда абайлап қолданған жөн. Балалар неврологиялық антихолинергиялық әсерлерді және пародоксальді қозуды басынан жиі кешіреді.
Тез пролиферацияланатын және қарқынды түрде метастазданатын ісіктері бар пациенттерге аскорбин қышқылын тағайындау үдеріс барысын үдетуі мүмкін. Организмінде темір мөлшері жоғары болатын пациенттер аскорбин қышқылын ең төмен дозаларда қабылдауы керек. С дәруменінің жоғары дозалары қандағы жасырын қанға талдау жасағанда жалған теріс көрсеткіштер беруі мүмкін.
Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі
Максигриппинді® бір мезгілде қолдануға болмайды:
- құрамында парацетамол бар басқа препараттармен, орталық жүйке жүйесіне әсер ететін дәрілермен: антидепрессанттармен, паркинсонға қарсы дәрілермен, психозға қарсы дәрілермен (фенотиазин туындыларымен) бірге – жағымсыз әсерлердің (несептің іркілуі, ауыздың кеберсуі, іш қатулар) даму қаупі ұлғаяды, амфетаминдермен және трициклді антидепрессанттармен бірге – өзекшелік кері сіңу азаяды
- глюкокортикостероидтармен бірге – глаукоманың даму қаупі артады
- изопреналинмен бірге – оның хронотроптық әсері азаяды
– дифлунисалмен бірге – қан плазмасында парацетамолдың концентрациясы 50%-ға жоғарылайды, оның гепатоуыттылығы күшейеді
- барбитураттармен бірге – парацетамолдың белсенділігі төмендейді, аскорбин қышқылының несеппен шығарылуы күшейеді
- микросомальді тотығу тежегіштерімен (фенотоин, барбитураттар, рифампицин, фенилбутазон, трициклді антидепрессанттар, циметидин) бірге – гепатоуытты әсер ету қаупі жоғарылайды
- ұйықтататын дәрілермен немесе транквилизаторлармен бірге – седативті әсері күшейеді
- антихолинергиялық әсерлер мен МАО күшейтеді
- этанолмен бірге – антигистаминді препараттардың седативті әсері және парацетамолдың жағымсыз әсерлері күшейеді (жедел панкреатиттің дамуы).
Парацетамол урикозуриялық препараттардың тиімділігін төмендетеді, ал зидовудинмен бір мезгілде қолданғанда олардың уыттылығын арттырады (гранулоцитопения).
- холестирамин парацетамолдың сіңу жылдамдығын төмендетеді, бұл ауыруды басатын әсерінің төмендеуіне әкеп соғуы мүмкін
- варфарин парацетамолмен бірге варфариннің әсерін күшейтеді және қан кетулер қаупін арттырады
- парацетамолды хлорамфениколмен бірге қабылдаған кезде соңғысының плазмадағы концентрациясы жоғарылайды
- метоклопрамид пен домперидон парацетамолдың сіңу жылдамдығын арттырады.
Аскорбин қышқылын мыналармен бір мезгілде қолданғанда:
- пенициллинмен бірге – оның сіңуі артады
- гепаринмен және тікелей әсер етпейтін антикоагулянттармен (варфаринмен) бірге – олардың әсері бәсеңдейді
- салицилаттармен бірге – кристаллурияның пайда болу қаупі артады
- пероральді контрацептивтермен бірге – қан плазмасында аскорбин қышқылының концентрациясы азаяды
- темір препараттарымен бірге – темірдің сіңуі жоғарылайды, ол оның уыттылығының жоғарылауына әкеп соғуы мүмкін
- ацетилсалицил қышқылымен бірге – аскорбин қышқылының сіңуі азаяды.
Арнайы ескертулер
Жоғары немесе тұрақты қызба, бактериялық суперинфекция басталған жағдайда, симптомдар 3 күннен астам қызба жағдайында сақталған және 5 күннен артық ауырсыну болған жағдайда емдеуді қайта қарау керек.
Ұсынылған дозалардан асатын дозаларды қолданған жағдайда және ұзақ емдеу жағдайында, негізінен психологиялық сипаттағы үйреніп кету қаупі туындауы мүмкін.
Артық дозалану қаупін болдырмау үшін пациенттерге препаратты құрамында парацетамол бар басқа препараттармен бір мезгілде қабылдамауды ұсыну керек.
Бауыр аурулары бар пациенттерде артық дозалану қаупі артады.
Глутатион деңгейі төмен пациенттерде, әсіресе: қатты жүдеу, анорексия, дене салмағының индексі төмен (ДСИ), әлсіреген, құрғаған, алкогольді үнемі тұтынатын, жеңіл немесе орташа бауыр жеткіліксіздігі, Жильбер синдромы (отбасылық гемолиздік емес сарғаю), сепсисі бар пациенттерде бауыр жеткіліксіздігі туралы хабарламалар болды.
Осы жағдайларда парацетамолды қолдану метаболикалық ацидоз қаупін арттыруы мүмкін.
Препарат құрамында бір таблеткаға 826,40 мг натрий гидрокарбонаты бар, бұл диетада отырған натрий мөлшері бақыланатын пациенттерде ескерілуі тиіс.
Педиатрияда қолдану
15 жасқа дейінгі балаларда қолдануға болмайды
Жүктілік немесе лактация кезінде
Жүктілік кезінде және лактация кезеңінде қолдануға болмайды
Көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне препараттың әсер ету ерекшеліктері
Көлік құралдарын және механизмдерді, сондай-ақ зейін қоюды және психомоторлы реакциялардың жылдамдығын қажет етумен байланысты потенциалды қауіпті қызмет түрлерін басқару кезінде сақтық танытқан жөн.
Қолдану жөніндегі нұсқаулар
Дозалау режимі
Ересектерге және 15 жастан асқан балаларға тәулігіне 2-3 рет 1 таблеткадан. Тәуліктік ең жоғары доза – 3 таблетка. Препаратты қабылдау арасындағы аралық кем дегенде 4 сағат болуы тиіс.
Бауыр немесе бүйрек функциясы бұзылған пациенттерде препаратты қабылдау арасындағы аралық кем дегенде 8 сағатты құрауы тиіс.
Ауыруды басатын дәрі ретінде тағайындағанда дәрігердің кеңесінсіз қабылдау ұзақтығы 5 күннен аспайды және қызуды түсіретін дәрі ретінде тағайындағанда 3 күннен аспайды.
Енгізу әдісі мен жолы
Ішке. Таблетканы бір стақан (200 мл) жылы (50-600С) суда толық еріту және алынған ерітіндіні бірден ішу керек. Препаратты тамақ ішу арасында қабылдаған дұрыс.
Артық дозаланған жағдайда қабылдануы тиіс шаралар
Симптомдары: тері жабындарының бозаруы, анорексия, жүректің айнуы, құсу; гепатонекроз (некроздың айқындылығы артық дозалану дәрежесіне тікелей байланысты). Ересектерде препараттың уытты әсері 10-15 г-дан астам парацетамолды қабылдағаннан кейін болуы мүмкін: «бауыр» трансаминазалары белсенділігінің жоғарылауы, протромбинді уақыттың артуы, бауырдың зақымдануының толық клиникалық көрінісі 1-6 күннен кейін білінеді. Сирек – бауыр функциясының бұзылуы шұғыл түрде кенеттен дамиды және бүйрек функциясының жеткіліксіздігіне (тубулярлы некроз) асқынуы мүмкін. Бел аймағының ауыруымен, гематуриямен және прортеинуриямен жедел тубулярлы некрозымен бірге бүйректің ауыр функциясының жедел жеткіліксіздігі бауырдың күрделі зақымданулары жоқ болғанның өзінде дамуы мүмкін. Сондай-ақ жүрек ырғағының бұзылу және панкреатит жағдайлары жөнінде де мәлімделді. Хлорфенаминнің артық дозалану көріністері де: бас айналу, қозу, ұйқының бұзылуы, депрессия, құрысулар, уыттық психоз, апноэ, дистониялық реакциялар және, аритмияны қоса жүрек-қантамыр коллапсы да болуы мүмкін. Аскорбин қышқылының үлкен дозалары диареяны және бүйректе оксалат тастарының түзілуін туындатуы мүмкін. Ұзақ кезең бойы аскорбин қышқылын көбірек пайдалану бүйрек клиренсінің артуына әкелуі мүмкін. 600 мг-ден көбірек доза несеп айдайтын әсер беруі мүмкін
Емі: препарат қабылдауды тоқтату, асқазанды шаю керек, белсендірілген көмір қабылдау керек. Әрі қарай емдік шараларды емдеу мекемелерінде жүргізген жөн: SH-тобының донаторларын және глутатион – метионин синтезінің ізашарларын артық дозаланудан кейін 8-9 сағаттан соң және N-ацетилцистеинді 12 сағаттан соң енгізу керек. Симптоматикалық және демеуші шараларды қабылдаған кезде жүрек, тыныс алу, бүйрек және бауыр функцияларына, сондай-ақ су-тұз теңгеріміне ерекше көңіл бөлген жөн. Пероральді артық дозалану жағдайында белсендірілген көмірмен емдеуді оны қолдануға қарсы көрсетілімдері жоқ болғанда, және артық дозалануға көп уақыт өте қоймаған жағдайда қарастыру керек (емдеуді препарат пероральді түрде қолданылғаннан кейін бір сағат ішінде жүргізу өте тиімдірек болады). Гипотензияны және аритмияны емдеуді мүмкіндігінше тезірек бастаған жөн.
Дәрілік препараттың қолдану тәсілін түсіндіру үшін медициналық қызметкерге кеңес алу үшін хабарласу ұсынылады
ДП стандартты қолданған кезде байқалатын жағымсыз реакциялардың сипаттамасы және осы жағдайда қабылдауға тиісті шаралар
Жиі
- ұйқышылдық, жүрек айну және бұлшықет әлсіздігі түріндегі орталық жүйке жүйесінің бәсеңдеуі, кейбір пациенттерде 2-3 күн емдеуден кейін жоғалады
- бет дискинезиясы, қимыл үйлесімінің бұзылуы (қозғалмай қалушылық), тремор, парестезия
- көздегі анық еместік немесе қос көріну
- мұрын мен тамақтың құрғауы, шырышты қабықтардың құрғауы
- ауыздың құрғауы, тәбеттің жоғалуы, дәм мен иістің өзгеруі, жүрек айну, құсу, диарея, іш қату, іштің жоғарғы бөлігінің ауыруы
- қатты терлеу
- несеп іркілісі және / немесе несеп шығарудың қиындауы
Сирек
- гемолиздік емес анемия, сүйек кемігі бәсеңдеуі, тромбоцитопения
- ерекше қан кету, тамақтың ауыруы немесе шаршау сияқты симптомдары бар қан құрамындағы өзгерістер (агранулоцитоз, лейкопения, апластикалық анемия немесе тромбоцитопения),
- артериялық гипотензия, артериялық гипертензия, ісінулер
- жедел және созылмалы панкреатит, қан кету, іштің ауыруы, диарея, жүрек айну, құсу, бауыр жеткіліксіздігі, бауыр некрозы, сарғаю
- тері қышынуы, бөртпе, тершеңдік, пурпура, ангионевроздық ісіну, есекжем.
- нефропатиялар және тубулопатиялар
- көп түрлі эритема, көмейдің ісінуі, анафилаксиялық шок, бас айналу
- уытты эпидермальді некролиз (Лайелл синдромы), көп түрлі буллездік эритема (Стивенс-Джонсон синдромы), жедел жайылған пустулездік бөртпелер
- аса жоғары сезімталдық реакциялары, анафилаксиялық реакциялар (жөтел, қиналып жұтыну, жүректің жиі қағуы, қышыну, қабақтың немесе көздің, беттің, тілдің айналасындағы ісіну, ентігу, қатты шаршағыштық және т. б.)
- кеудедегі қысылу, сырылдар.
- жарыққа сезімталдық, ұқсас препараттарға айқаспалы сезімталдық
- құлақтың шулауы, жедел лабиринтит
- аритмия, жүрек жиі қағуы, тахикардия
- холестаз, гепатит немесе бауырмен байланысты басқа да проблемалар (іштің жоғарғы бөлігіндегі ауырсынуды немесе іштің ауырсынуын, күңгірт несеп қоса)
Қосымша мәліметтер
Дәрілік препараттың құрамы
Бір таблетканың құрамында
белсенді заттар: 500,00 мг парацетамол, 10,00 мг хлорфенамин малеаты, 200,00 мг аскорбин қышқылы
қосымша заттар: натрий гидрокарбонаты, лимон қышқылы, сорбитол, повидон, натрий сахаринаты, натрий карбонаты, макрогол, натрий лаурилсульфаты, «Лайм» хош иістендіргіш жеміс қоспасы.
Сыртқы түрінің иісінің, дәмінің сипаттамасы
Ақ немесе ақ дерлік түсті, елеусіз мәрмәрлігі бар, жиегі қиғашталған және бір жақ бетінде бөлетін сызығы бар, жалпақ, дөңгелек, жеміс иісті таблеткалар.
Шығарылу түрі және қаптамасы
Пластик пеналға 10 таблеткадан немесе лакталған баспалы алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықсыз қаптамаға 6 таблеткадан салынған.
1 пеналдан немесе пішінді 5 қаптамадан медициналық қолдану жөніндегі қазақ және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынған.
Сақтау мерзімі
3 жыл.
Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды!
Сақтау шарттары
25 ºС-ден аспайтын температурада сақтау керек.
Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!
Дәріханалардан босатылу шарттары
Рецептісіз