Торговое наименование
Лоперамида гидрохлорид
Международное непатентованное название
Лоперамид
Лекарственная форма, дозировка
Капсулы, 2 мг
Фармакотерапевтическая группа
Пищеварительный тракт и обмен веществ. Противодиарейные, кишечные противовоспалительные/противомикробные препараты. Препараты, снижающие моторику ЖКТ. Лоперамид.
Код АТХ А07DA03
Показания к применению
Симптоматическое лечение острой диареи у взрослых и детей старше 12 лет.
Симптоматическое лечение острых эпизодов диареи, обусловленной синдромом раздраженного кишечника, у взрослых в возрасте от 18 лет после установления первичного диагноза врачом.
Перечень сведений, необходимых до начала применения
Противопоказания
Препаратпротивопоказан:
- пациентам с повышенной чувствительностью к лоперамида гидрохлориду или любому из компонентов препарата;
- пациентам с острой дизентерией, что характеризуется наличием крови в испражнениях и повышенной температурой тела;
- пациентам с острым язвенным колитом;
- пациентам с псевдомембранозным колитом, связанным с применением антибиотиков широкого спектра действия;
- пациентам с бактериальным энтероколитом, вызванным микроорганизмами семейств Salmonella, Shigella и Campylobacter;
- пациентам с нарушениями функции печени, необходимой для метаболизма препарата, так как это может привести к относительной передозировке;
- детям до 12 лет;
- лицам с наследственной непереносимостью фруктозы, дефицитом фермента Lapp-лактазы, мальабсорбцией глюкозы-галактозы.
Необходимо срочно прекратить прием Лоперамида гидрохлорида, если развивается запор, вздутие живота, частичная кишечная непроходимость, а также дивертикулез, мегаколон, токсический мегаколон.
Необходимые меры предосторожности при применении.
Лечение диареи носит симптоматический характер. Если можно определить этиологию заболевания (или указано, что нужно это сделать), то в случае возможности следует проводить специфическое лечение.
Взаимодействия с другими лекарственными препаратами
С целью предотвращения взаимного усиления эффекта, не рекомендуется назначать Лоперамида гидрохлорид одновременно с м-холинолитическими средствами (атропин). Лекарственные препараты, оказывающие угнетающее действие на центральную нервную систему, не применять одновременно с Лоперамида гидрохлоридом детям. Одновременное назначение Лоперамида гидрохлорида (в дозе 16 мг) вместе с ингибиторами Р-гликопротеинов (хинидин, ритонавир) приводит к повышению уровня лоперамида в плазме крови в 2–3 раза. Клиническая значимость указанного фармакокинетического взаимодействия при применении лоперамида в рекомендуемых дозах (от 2 мг до 16 мг) неизвестна.
Одновременное применение лоперамида (однократно в дозе 4 мг) и итраконазола, ингибитора изофермента CYP3A4 и Р-гликопротеина, приводит к увеличению концентрации лоперамида в плазме крови в 3–4 раза. Применение ингибитора изофермента CYP2C8, гемфиброзила, приводит к увеличению концентрации лоперамида в плазме крови приблизительно в 2 раза. При применении комбинации итраконазола и гемфиброзила пиковая концентрация лоперамида в плазме крови, увеличивается в 4 раза, а общая концентрация – в 13 раз. Это повышение не было связано с влиянием на ЦНС, что оценивалось по психомоторным тестам (т. е. субъективной оценке сонливости и тесту замены цифровых символов). Одновременное применение лоперамида (однократно в дозе 16 мг) и кетоконазола, ингибитора изофермента CYP3A4 и Р-гликопротеина, приводит к пятикратному повышению концентрации лоперамида в плазме крови. Это повышение не было связано с увеличением фармакодинамического действия, оцененного по величине зрачка.
При одновременном пероральном приеме десмопрессина концентрация десмопрессина в плазме крови увеличивается в 3 раза, вероятно, из-за замедления моторики желудочно-кишечного тракта.
Ожидается, что препараты со схожими фармакологическими свойствами могут усиливать действие лоперамида, а препараты, увеличивающие скорость прохождения через желудочно-кишечный тракт, могут уменьшать действие лоперамида.
Специальные предупреждения
У больных с диареей, особенно у детей, может возникнуть дегидратация и дисбаланс электролитов. В таких случаях важнейшим мероприятием является применение заместительной терапии для пополнения жидкости и электролитов. При острой диарее (поносе), если в течение 48 часов не наблюдается клинического улучшения, прием Лоперамида гидрохлорид следует прекратить и исключить инфекционный генез диареи (поноса).
Пациентам с синдромом приобретенного иммунодефицита, принимающим Лоперамида гидрохлорид при диарее, необходимо немедленно прекратить лечение при появлении первых признаков вздутия живота. Существуют отдельные сообщения о случаях появления токсического мегаколона у пациентов, больных СПИДом, с инфекционным колитом как вирусного, так и бактериального происхождения, при лечении лоперамидом. Пациентам с нарушением функции печениЛоперамида гидрохлорид следует применять с осторожностью из-за замедления метаболизма первого прохождения. Пациентам с нарушением функции печени следует находиться под тщательным наблюдением с целью своевременного выявления признаков токсического поражения центральной нервной системы (ЦНС).
Препарат содержит лактозы моногидрат, поэтому пациентам с редкими наследственными формами непереносимости галактозы, недостаточностью лактазы или синдромом глюкозо-галактозной мальабсорбции его нельзя применять.
Если препарат принимать для контроля приступов диареи, обусловленной синдромом раздраженного кишечника, который был предварительно диагностирован врачом, и клинического улучшения не наблюдается в течение 48 часов, нужно прекратить применение препарата и обратиться к врачу. Также следует обратиться к врачу, если характер симптомов изменился или повторяющиеся приступы диареи продолжаются более двух недель.
Для лечения острых приступов диареи, обусловленной синдромом раздраженного кишечника, препарат следует принимать только если врач предварительно диагностировал это заболевание.
В следующих случаях препарат не следует применять без предварительной консультации с врачом, даже если вы знаете, что у вас синдром раздраженного кишечника (СРК):
- возраст пациента 40 лет и с момента последнего обострения СРК прошло некоторое время;
- возраст пациента 40 лет и на этот раз симптомы СРК отличаются;
- недавнее кровотечение из кишечника;
- тяжелый запор;
- тошнота или рвота;
- потеря аппетита или уменьшение массы тела;
- затрудненное или болезненное мочеиспускание;
- лихорадка;
- недавняя поездка за границу.
В случае новых симптомов, ухудшения симптомов или если симптомы не улучшились в течение двух недель, следует обратиться к врачу.
Были получены сообщения о нарушении сердечной деятельности, включая удлинение интервала QT и QRS комплекса, желудочковую тахикардию по типу «пируэт» (torsades de pointes) при приеме лоперамида гидрохлорида в дозе, превышающей рекомендованную в инструкции по медицинскому применению, а также при неправильном применении или злоупотреблении (намеренном или непреднамеренном). В некоторых случаях сообщалось о летальном исходе. Передозировка может проявить ранее не диагностированный синдром Бругада. Пациентам не следует превышать рекомендованную дозу препарата и длительность приема.
Во время беременности или лактации.
Беременность. В настоящее время нет данных о том, что Лоперамид обладает тератогенным или эмбриотоксическим действием. В период беременности Лоперамид можно назначать только, если предполагаемая польза терапии для матери превосходит потенциальный риск для плода, особенно в первом триместре.
Кормление грудью. Небольшие количества Лоперамида могут проникать в грудное молоко у женщин, и поэтому Лоперамид не рекомендуется принимать в период грудного вскармливания.
Особенности влияния препарата на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами
Лоперамид не влияет на скорость реакции. Однако в случае возникновения усталости, сонливости или головокружения не рекомендуется управлять автомобилем или работать со сложной техникой.
Рекомендации по применению
Режим дозирования
Лоперамид не предназначен для начальной терапии серьезной диареи, сопровождающейся снижением уровней жидкости и электролитов. В частности эту потерю желательно компенсировать благодаря назначению заместительной терапии парентерально или перорально.
Симптоматическое лечение острой диареи у взрослых и детей старше 12 лет.
Начальная доза – 2 капсулы (4 мг), в дальнейшем 1 капсула (2 мг) после каждого следующего жидкого стула. Обычная доза составляет 3–4 капсулы (6–8 мг) в сутки. Максимальная суточная доза при острой диарее не должна превышать 6 капсул (12 мг).
Симптоматическое лечение острых приступов диареи, обусловленной синдромом раздраженного кишечника, у взрослых в возрасте от 18 лет после установления первичного диагноза врачом.
Начальная доза составляет две капсулы (4 мг) в дальнейшем принимают по 1 капсуле (2 мг) после каждого случая жидкого стула или согласно предварительным рекомендациям врача. Максимальная суточная доза не должна превышать 6 капсул (12 мг).
При острой диарее, если в течение 48 часов не наблюдается клинического улучшения, прием лоперамида гидрохлорида следует прекратить.
Особые группы пациентов
Применение для лечения больных пожилого возраста.
Не требуется коррекция дозы для пациентов пожилого возраста.
Применение при нарушениях функции почек.
Не требуется коррекция дозы для пациентов с нарушением функции почек.
При нарушении функции печени.
Пациентам необходимо назначать Лоперамида гидрохлорид с осторожностью из-за замедления у них метаболизма первого прохождения.
Метод и путь введения
Капсулы следует принимать, запивая жидкостью.
Меры, которые необходимо принять в случае передозировки
Симптомы
Может возникать угнетение ЦНС (ступор, нарушение координации, сонливость, миоз, гипертонус скелетных мышц, угнетение дыхания), задержка мочи и комплекс симптомов, подобных кишечной непроходимости.
Дети и пациенты с печеночной дисфункцией более чувствительны к воздействию на ЦНС.
При применении лоперамида в дозе, превышающей рекомендованную, наблюдалось нарушение сердечной деятельности, включая удлинение интервала QT и QRS комплекса, желудочковую тахикардию по типу «пируэт» (torsades de pointes) и другие серьезные желудочковые аритмии, остановку сердца, обмороки. В некоторых случаях сообщалось о летальном исходе. Передозировка может проявить ранее не диагностированный синдром Бругада.
Лечение
В случае передозировки следует обеспечить проведение ЭКГ-контроля удлинения интервала QT.
Если появляются симптомы передозировки, как антидот используют налоксон. Поскольку продолжительность действия лоперамида дольше действия налоксона (1–3 часа), может потребоваться повторное назначение налоксона. Для выявления возможного угнетения ЦНС больной должен находиться под тщательным наблюдением не менее 48 часов, также проводят симптоматическую терапию (промывание желудка, применение активированного угля).
Рекомендации по обращению за консультацией к медицинскому работнику для разъяснения способа применения лекарственного препарата
Обратитесь к врачу или фармацевту за советом прежде, чем принимать лекарственный препарат.
Описание нежелательных реакций, которые проявляются при стандартном применении ЛП и меры, которые следует принять в этом случае
Взрослые и дети старше 12 лет
Часто – головная боль, повышенная утомляемость, головокружение, сонливость или бессонница, угнетение/потеря сознания, судороги, тремор, тошнота, запор, спазмы и колики в животе.
Нечасто — боль в животе, дискомфорт, сухость во рту, боли в верхней половине живота, рвота, диспепсия, сыпь, крапивница, ангионевротический отек
Редко – илеус, метеоризм, паралитическая кишечная непроходимость, ускоренное образование токсического мегаколона, задержка мочи, буллезные высыпания, в том числе синдром Стивенса-Джонсона, мультиморфная эритема, токсический эпидермальный некролиз, реакция чувствительности, анафилактический шок и анафилактоидные реакции.
Очень редко – нарушение координации, гипертонус, потеря сознания, сонливость, ступор.
Дополнительные сведения
Состав лекарственного препарата
Одна капсула содержит:
активное вещество - лоперамида гидрохлорид 2 мг;
вспомогательные вещества: лактозы моногидрат, в том числе лактоза 80, лактоза 200, магния стеарат.
состав оболочки капсул: хинолиновый желтый (Е 104), эритрозин (Е 127), титана диоксид (Е 171), желатин.
Описание внешнего вида, запаха, вкуса
Твердые желатиновые капсулы № 4, с корпусом белого цвета и крышечкой желтого цвета, с полусферическими концами. Содержимое капсул - порошок белого или почти белого цвета.
Форма выпуска и упаковка
По 10 капсул помещают в контурную ячейковую упаковку из пленки поливинилхлоридной по СП 11-08 и фольги алюминиевой печатной лакированной по СП 12-08.
По 1 или по 2 контурные ячейковые упаковки вместе с инструкцией по медицинскому применению на государственном и русском языках помещают в пачку из картонам по СП 121-12.
Допускается, по согласованию с потребителем, обусловленное количество контурных ячейковых упаковок по 10 капсул без вложения в пачку с соответствующим количеством инструкций по медицинскому применению на государственном и русском языках помещать в групповую тару.
Срок хранения
3 года
Не применять по истечении срока годности.
Условия хранения
В сухом, защищенном от света месте, при температуре от 15 оС до 25 оС.
Хранить в недоступном для детей месте!
Условия отпуска из аптек
По рецепту
Саудалық атауы
Лоперамид гидрохлориді
Халықаралық патенттелмеген атауы
Лоперамид
Дәрілік түрі, дозалануы
Капсулалар, 2 мг
Фармакотерапиялық тобы
Ас қорыту жолы және зат алмасу. Диареяға қарсы, ішек қабынуына қарсы / микробқа қарсы препараттары. АІЖ моторикасын төмендететін препараттар. Лоперамид.
АТХ коды А07DА03
Қолданылуы
Ересектер мен 12 жастан асқан балалардағы жедел диареяның симптоматикалық емінде.
18 жастан асқан ересектерде дәрігердің бастапқы диагноз қоюынан кейінгі ішектің тітіркену синдромы түрткі болған диареяның жедел көріністерінің симптоматикалық емінде.
Қолдануды бастағанға дейін қажетті мәліметтер тізбесі
Қолдануға болмайтын жағдайлар
Препаратты қолдануға болмайды:
– лоперамид гидрохлоридіне немесе препарат компоненттерінің кез келгеніне жоғары сезімталдығы бар пациенттерге;
– жедел дизентериясы бар пациенттерге, бұл нәжісте қанның болуымен және дене температурасының жоғарылауымен сипатталады;
– жедел ойық жаралы колиті бар пациенттерге;
– әсер ету ауқымы кең антибиотиктерді қолданумен байланысты жалғанжарғақшалы колиті бар пациенттерге;
– Salmonella, Shigella және Campylobacterтектес микроорганизмдерден туындаған бактериялық энтероколиті бар пациенттерге;
– бауырдың препарат метаболизмі үшін қажетті функциясының бұзылулары бар пациенттерге, өйткені бұл салыстырмалы артық дозалануына алып келуі мүмкін;
– 12 жасқа дейінгі балаларға;
– тұқым қуалайтын фруктоза жақпаушылығы, Lapp-лактаза ферментінің тапшылығы, глюкоза-галактоза мальабсорбциясы бар адамдарға қолдануға болмайды.
Іштің қатуы, іштің кебуі, ішінара ішек бітелісі, сондай-ақ дивертикулез, мегаколон, уытты мегаколон дамыған жағдайда Лоперамид гидрохлоридін қабылдауды дереу тоқтату қажет.
Қолдану кезінде қажетті сақтық шаралары.
Диареяны емдеу симптоматикалық сипатты иеленген. Егер аурудың этиологиясын (немесе осылай істеу керек деп көрсетілсе) анықтауға мүмкіндік болса, онда мүмкін болса арнайы ем жүргізген жөн.
Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі
Лоперамид гидрохлоридін, әсерінің өзара күшеюін болдырмау мақсатында, м-холинолитикалық дәрілермен (атропин) бір мезгілде тағайындау ұсынылмайды. Орталық жүйке жүйесіне бәсеңдететін әсер ететін дәрілік препараттарды Лоперамид гидрохлоридімен бір мезгілде балаларға қолдануға болмайды. Лоперамид гидрохлоридін (16 мг дозада) Р-гликопротеиндер тежегіштерімен (хинидин, ритонавир) бірге бір мезгілде тағайындау қан плазмасындағы лоперамид деңгейінің 2-3 есе жоғарылауына әкеледі. Лоперамидті ұсынылған дозаларда (2 мг-ден 16 мг-ге дейін) қолданғанда болатын фармакокинетикалық өзара әрекеттесудің клиникалық мәні белгісіз.
Лоперамид (4 мг дозада бір рет) пен CYP3A4 изоферменті мен Р-гликопротеин тежегіші итраконазолды бір мезгілде қолдану лоперамидтің қан плазмасындағы концентрациясының 3-4 есе артуына алып келеді. CYP2C8 изоферментінің тежегіші гемфиброзилді қолдану, лоперамидтің қан плазмасындағы концентрациясының шамамен 2 есе артуына алып келеді. Итраконазол мен гемфиброзилдің біріктірілімін қолданғанда лоперамидтің қан плазмасындағы ең жоғарғы концентрациясы 4 есе, ал жалпы концентрациясы – 13 есе жоғарылайды. Бұл жоғарылауы ОЖЖ-ға әсер етуімен байланысты болмаған, бұл психомоторлық тестілер (яғни, ұйқышылдықтың субъективтік бағалануы және сандық символдарды алмастыру тестілері) бойынша бағаланды. Лоперамид (16 мг дозада бір рет) және CYP3A4 изоферменті мен Р-гликопротеин тежегіші кетоконазолды бір мезгілде қолдану, лоперамидтің қан плазмасындағы концентрациясының бес есе жоғарылауына алып келеді. Бұл жоғарылауы қарашық көлемі бойынша бағаланған фармакодинамикалық әсерінің артуымен байланысты болмаған.
Десмопрессинді ішу арқылы бір мезгілде қабылдағанда десмопрессиннің қан плазмасындағы концентрациясы 3 есе жоғарылайды, бұл асқазан-ішек жолы моторикасының баяулауымен байланысты болуы ықтимал.
Фармакологиялық қасиеттері ұқсас препараттар лоперамидтің әсерін күшейтуі мүмкін, ал, асқазан-ішек жолы арқылы өту жылдамдығын арттыратын препараттар, лоперамидтің әсерін азайтуы мүмкін деп күтіледі.
Арнайы сақтандырулар
Диареясы бар науқастарда, әсіресе, балаларда дегидратация және электролиттердің теңгерімсіздігі пайда болуы мүмкін. Мұндай жағдайда сұйықтық пен электролиттерді толықтыру үшін орын алмастыратын емді қабылдау ең маңызды шара болып табылады. Жедел диарея (іш өту) кезінде, егер 48 сағат ішінде клиникалық жақсару байқалмаса, Лоперамид гидрохлоридін қабылдауды тоқтату және диареяның (іш өтуінің) инфекциялық генезінің бар-жоқтығын анықтау керек.
Диарея кезінде Лоперамид гидрохлоридін қабылдап жүрген, жүре пайда болған иммун тапшылығы синдромы бар пациенттерге іш кебуінің алғашқы белгілері пайда болған жағдайда емдеуді дереу тоқтату керек. Лоперамидпен емдеу кезінде шығу тегі вирустық және бактериялық инфекциялық колиті бар ЖИТС-пен ауыратын пациенттерде уытты мегаколонның пайда болу жағдайлары туралы жекелеген хабарламалар бар. Бауыр функциясының бұзылуы бар пациенттерге Лоперамид гидрохлоридін сақтықпен қолданған жөн, себебі ондағы алғашқы өту метаболизмі бәсеңдейді. Бауыр функциясы бұзылған пациенттерге орталық жүйке жүйесінің (ОЖЖ) уытты зақымдану белгілерін уақытылы анықтау мақсатында мұқият бақылауда болуы қажет.
Препараттың құрамында лактоза моногидраты бар, сондықтан галактоза жақпаушылығының сирек тұқым қуалайтын түрлері, лактаза жеткіліксіздігі немесе глюкоза-галактоза мальабсорбциясы синдромы бар пациенттерге оны қолдануға болмайды.
Егер препарат бастапқыда дәрігер диагнозын қойған ішектің тітіркену синдромы түрткі болған диарея ұстамаларын бақылау үшін қабылданса, және 48 сағат бойы клиникалық жақсару байқалмаса, препаратты қолдануды тоқтату және дәрігерге қаралу керек. Сонымен қатар, егер симптомдарының сипаты өзгерсе немесе диареяның қайталанатын ұстамалары екі аптадан артық уақытқа созылса, дәрігерге қаралу керек.
Ішектің тітіркену синдромы түрткі болған диареяның жедел ұстамаларын емдеу үшін, егер дәрігер бастапқыда осы аурудың диагнозын қойса ғана, препаратты қабылдау керек.
Келесі жағдайларда, тіпті сізде ішектің тітіркену синдромы (ІТС) бар екендігін білсеңіз де, алдын ала дәрігермен кеңесіп алмай, препаратты қабылдамау керек:
- пациент 40 жас шамасында болса және ІТС соңғы өршіген сәттен бастап біраз уақыт өтсе;
- пациент 40 жас шамасында және бұл жолы ІТС симптомдарының өзгеше болуы;
- жуырда орын алған ішектен қан кету;
- қатты іш қату;
- жүрек айнуы немесе құсу;
- тәбеттің жоғалуы немесе дене салмағының азаюы;
- несеп шығарудың қиындауы немесе ауырсынумен жүруі;
- қызба;
- жуырдағы шетелге сапар.
Жаңа симптомдар пайда болған, симптомдары нашарлаған жағдайда немесе симптомдар екі апта ішінде жақсармаса, дәрігерге қаралу керек.
Лоперамид гидрохлоридін медициналық қолдану жөніндегі нұсқаулықта ұсынылғаннан асатын дозада қабылдаған кезде, QT және QRS комплексі аралығының ұзаруын қоса алғанда, жүрек қызметінің бұзылыстары туралы хабарлмалар алынды, «пируэт» типтегі қарыншалық тахикардия (torsades de pointes) медициналық қолдану жөніндегі нұсқаулықта ұсынылғаннан көп мөлшерде, сондай-ақ дұрыс пайдаланбаған немесе теріс (қасақана немесе байқаусызда) пайдаланған жағдайда. Кейбір жағдайларда өліммен аяқталуы туралы хабарланған. Артық дозалану бұрын анықталмаған Бругада синдромын көрсетуі мүмкін. Пациенттер ұсынылған дозадан және қабылдау ұзақтығынан асырмауы керек.
Жүктілік немесе бала емізу кезінде.
Жүктілік. Қазіргі кезде Лоперамидтің тератогендік немесе эмбриоуытты әсерге ие екендігі туралы мәліметтер жоқ. Жүктілік кезінде Лоперамидті, әсіресе, алғашқы триместрде тек, егер анасы үшін күтілетін пайдасы шарана үшін ықтимал қауіптен асып түсетін болса ғана тағайындауға болады.
Бала емізу. Лоперамидтің аздаған мөлшері әйелдерде емшек сүтіне өтуі мүмкін, сондықтан Лоперамидті бала емізу кезінде қабылдау ұсынылмайды.
Дәрілік заттың көлік құралдарын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері
Лоперамид реакция жылдамдығына әсер етпейді. Дегенмен шаршау, ұйқышылдық немесе бас айналу пайда болған жағдайда автокөлікті басқару немесе күрделі техникамен жұмыс істеу ұсынылмайды.
Қолдану жөніндегі нұсқаулар
Дозалау режимі
Лоперамид сұйықтық пен электролиттердің деңгейі төмендеумен бірге жүретін асқынған диареяның бастапқы еміне арналмаған. Атап айтқанда, парентеральді немесе пероральді алмастыратын емді тағайындаудың арқасында бұл жоғалтудың орнын толтырған жөн.
Ересектер мен 12 жастан асқан балалардағы жедел диареяның симптоматикалық емінде.
Бастапқы дозасы – 2 капсула (4 мг), ары қарай әрбір келесі сұйық нәжістен кейін 1 капсула (2 мг). Әдеттегі дозасы тәулігіне 3-4 капсуланы (6-8 мг) құрайды. Жедел диарея кезіндегі ең жоғарғы тәуліктік дозасы 6 капсуладан (12 мг) аспауы тиіс
18 жастан асқан ересектерде дәрігердің бастапқы диагноз қоюынан кейінгі ішектің тітіркену синдромы түрткі болған диареяның жедел ұстамаларының симптоматикалық емінде.
Бастапқы дозасы екі капсуланы (4 мг) құрайды, ары қарай әр сұйық нәжіс жағдайынан кейін немесе дәрігердің бастапқы ұсынымдарына сәйкес 1 капсуладан (2 мг) қабылдайды. Ең жоғарғы тәуліктік дозасы 6 капсуладан (12 мг) аспауы тиіс.
Жедел диарея кезінде, егер 48 сағат ішінде клиникалық жақсару байқалмаса, лоперамид гидрохлоридін қабылдауды тоқтату керек.
Пациенттердің арнайы топтары
Егде жастағы науқастарды емдеу үшін қолданылуы.
Егде жастағы пациенттер үшін дозасын түзетудің қажеті жоқ.
Бүйрек функциясы бұзылған кезде қолданылуы.
Бүйрек функциясы бұзылған пациенттер үшін дозасын түзету қажет емес.
Бауыр функциясы бұзылған кезде.
Пациенттерге олардағы алғашқы өту метаболизмінің бәсеңдеуі салдарынан Лоперамид гидрохлоридін сақтықпен тағайындаған жөн.
Енгізу жолы және тәсілі
Капсулаларды сұйықтықпен ішіп, қабылдау керек.
Артық дозалану жағдайында қабылдануы қажет шаралар
Симптомдары
ОЖЖ тежелуі (мелшию, қимыл-қозғалыс үйлесімінің бұзылуы, ұйқышылдық, миоз, қаңқа бұлшықеттерінің гипертонусы, тыныс алудың бәсеңдеуі), несептің іркілуі және ішек бітелісіне ұқсас симптомдар кешені пайда болуы мүмкін.
Бауыр функциясының бұзылуы бар балалар мен пациенттер орталық жүйке жүйесіне әсер етуде сезімтал.
Лоперамидті ұсынылған дозадан асатын дозада қолданған кезде жүрек қызметі, QT және QRS комплексті аралығының ұзаруы, пируэт типіндегі қарыншалық тахикардия (torsades de pointes) және басқа күрделі қарыншалық аритмия, жүректің тоқтап қалуы, естен тану байқалды. Кейбір жағдайларда өліммен аяқталуы туралы хабарланған. Артық дозалану бұрын анықталмаған Бругада синдромын көрсетуі мүмкін. Емі
Артық дозаланған жағдайда,QT аралығының ұзаруынаЭКГ-бақылау жүргізілуін қамтамасыз ету керек.
Егер артық дозалану симптомдары пайда болса, налоксонды антидот ретінде пайдаланады. Лоперамидтің әсер ету уақыты налоксон әсерінен ұзағырақ болғандықтан (1-3 сағат), налоксонды қайта тағайындау қажет болуы мүмкін. ОЖЖ ықтимиал бәсеңдеуін анықтау үшін науқасты кем дегенде 48 сағат мұқият бақылау керек, сондай-ақ симптоматикалық ем (асқазанды шаю, белсендірілген көмірді пайдалану) жүргізіледі.
Дәрілік препаратты қолдану тәсілін түсіндіру үшін медицина қызметкерінің кеңесіне жүгініңіз.
Дәрілік препаратты қабылдамас бұрын дәрігермен немесе фармацевтпен кеңесіңіз.
ДП стандартты қолдану кезінде көрініс табатын жағымсыз реакциялардың сипаттамасы және осы жағдайда қабылдануы керек шаралар
Ересектер мен 12 жастан асқан балалар
Жиі – бас ауыруы, қатты шаршау, бас айналуы, ұйқышылдық немесе ұйқысыздық, сананың көмескіленуі/естен тану, құрысулар, тремор, жүрек айну, іш қату, іштің түйілуі және шаншуы.
Жиі емес — іштің ауыруы, жайсыздық, ауыздың құрғауы, іштің жоғарғы бөлігіндегі ауырсыну, құсу, диспепсия, бөртпе, есекжем, ангионевроздық ісіну
Сирек – илеус, метеоризм, ішектің салданумен бітелуі, уытты мегаколонның жылдам түзілуі, несептің іркілуі, буллездік бөртпелер, соның ішінде Стивенс-Джонсон синдромы, мультиформалы эритема, уытты эпидермалық некролиз, сезімталдық реакциясы, анафилаксиялық шок және анафилактоидты реакциялар.
Өте сирек - қимыл-қозғалыс үйлесімінің бұзылуы, гипертонус, естен тану, ұйқышылдық, мелшию.
Қосымша мәліметтер
Дәрілік препарат құрамы
Бір капсуланың құрамында:
белсенді зат: 2 мг лоперамид гидрохлориді;
қосымша заттар:лактоза моногидраты, оның ішінде лактоза 80, лактоза 200, магний стеараты.
капсула қабығының құрамы: хинолинді сары (Е 104), эритрозин (Е 127), титанның қостотығы (Е 171), желатин.
Сыртқы түрінің, иісінің, дәмінің сипаттамасы
Ақ түсті корпусы мен сары түсті қақпақшасы, жартылай сфера пішінді ұштары бар №4 қатты желатинді капсулалар. Капсуланың ішінде - ақ немесе ақ дерлік түсті ұнтақ.
Шығарылу түрі және қаптамасы
10 капсуладан СП 11-08 бойынша поливинилхлоридті үлбірден және СП 12-08 бойынша баспалы лакталған алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамаға салады.
1 немесе 2 пішінді ұяшықты қаптамадан медициналық қолдану жөніндегі мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге СП 121-12 бойынша картон қорапшаға салады.
Тұтынушының келісімі бойынша, медициналық қолдану жөніндегі мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықтардың тиісті санымен, қорапшаға салмай, 10 капсуладан пішінді ұяшықты қаптамалардың шартты санын топтық ыдысқа салуға жол беріледі.
Сақтау мерзімі
3 жыл
Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды.
Сақтау шарттары
Құрғақ, жарықтан қорғалған жерде, 15 оС-ден 25 оС-ге дейінгі температурада сақтау керек.
Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!
Дәріханалардан босатылу шарттары
Рецепт арқылы