г. AptekaOnline
Каталог

Локсидол, 15 мг/1,5 мл, р-р д/ин. №3, пачка картонная, PharmaVision

Действующее вещество :
Мелоксикам
Дозировка:
15 мг/1,5 мл
Рецептурный отпуск:
По рецепту
Срок хранения:
3 года
Цена от 800
Добавлено в корзину:
Наличие в аптеках
Характеристика
Описание
Генерик
Да
Дата регистрации
2017-04-10
Действующее вещество
Мелоксикам
Дозировка
15 мг/1,5 мл
Единица упаковки
шт.
Код товара
00-00019087
Лекарственная форма
Раствор для инъекций
Описание упаковки
№3
Регистрационный номер
РК-ЛС-5№022905
Рецептурный отпуск
По рецепту
Срок хранения
3 года
Торговое название
Локсидол
Упаковка
Пачка картонная
Форма выпуска
По 1.5 мл в ампуле из стекла. По 3 ампулы в контурной ячейковой упаковке из пленки поливинилхлоридной (ПВХ). По 1 контурной упаковке в пачке из картона
Инструкция
Выбор языка RU KZ

Торговое название

Локсидол

 

Международное непатентованное название

Мелоксикам

 

Лекарственная форма

Раствор для инъекций

 

Состав

Одна ампула препарата содержит

активное вещество- мелоксикам 15 мг,

вспомогательные вещества:меглумин, гликофурол, полоксамер 188, глицин,  натрия хлорид,  натрия гидроксид, вода для инъекций.

 

Описание

Прозрачный светло – желтый раствор

 

Фармакотерапевтическая группа

Нестероидные противовоспалительные препараты. Оксикамы.

Мелоксикам.

Код АТХ М01АС06

Фармакологические свойства

Фармакокинетика

Мелоксикам полностью абсорбируется после внутримышечного введения. Относительная биодоступность по сравнению с биодоступностью при приеме внутрь составляет почти 100 %. Поэтому при переходе с инъекционной на пероральные формы подбора дозы не требуется. После введения 15 мг препарата внутримышечно пиковая концентрация в плазме, составляющая 1,6-1,8 мкг/мл, достигается через 60-96 мин.

Распределение. Мелоксикам интенсивно связывается с белками плазмы, особенно с альбуминами (99 %). Проникает в синовиальную жидкость, где концентрация его составляет примерно 50 % от концентрации в плазме. Объем распределения низкий, составляет в среднем 11 л, индивидуальные различия составляют 7 – 20 %.

Биотрансформация. Мелоксикам подвергается значительной биотрансформации в печени. В моче определены четыре различных метаболита, неактивных в фармакодинамическом отношении. Основной метаболит (5´-карбоксимелоксикам (60 % от величины дозы)) образуется путем окисления промежуточного метаболита (5´-гидроксиметилмелоксикама (9 % от величины дозы)). В образовании двух других метаболитов, составляющих 16 % и 4 % от величины дозы препарата, вероятно, принимает участие пероксидаза.

Выведение. Мелоксикам выводится в равной степени через кишечник и почки, в неизмененном виде – 5 % от суточной дозы через кишечник, в моче в неизмененном виде препарат обнаруживается только в следовых количествах. Период полувыведения варьирует от 13 до 25 часов после введения. Общий плазменный клиренс составляет 7-12 мл/мин.

Линейность/нелинейность фармакокинетики. Мелоксикам демонстрирует линейную фармакокинетику в дозах 7,5 мг - 15 мг при приеме внутрь или внутримышечном введении.

Фармакокинетика у особых групп пациентов

Почечная/печеночная недостаточность

Печеночная недостаточность, а также почечная недостаточность от легкой до умеренной степени тяжести существенного влияния на фармакокинетику мелоксикама не оказывают.

При терминальной почечной недостаточности увеличение объема распределения может привести к повышению концентрации свободного мелоксиками.

Лица пожилого возраста

Пожилые мужчины имеют фармакокинетические параметры, сходные с параметрами молодых мужчин.

Пожилые женщины имеют более высокие значения AUC и более длительный период полувыведения по сравнению с пациентами молодого возраста.

Фармакодинамика

Локсидол – нестероидный противовоспалительный препарат (НПВП) из класса еноловой кислоты, оказывающее противовоспалительное, болеутоляющее и жаропонижающее действие. Механизм вышеперечисленных эффектов состоит в способности Локсидола ингибировать биосинтез простагландинов, являющихся медиаторами воспаления.

Механизм действия связан с преимущественно селективным ингибированием циклооксигеназы-2 (ЦОГ-2) - специфического фермента, участвующего в развитии процессов воспаления. Считается, что ингибирование ЦОГ-2 обеспечивает терапевтический эффект НПВП, тогда как ингибирование постоянно присутствующего изофермента ЦОГ-1 может быть причиной побочных действий со стороны желудка и почек.

Селективность мелоксикама в отношении ЦОГ-2 подтверждена в различных тест-системах, как in vitro, так и in vivo.

Частота перфораций в верхних отделах ЖКТ, язв и кровотечений, которые связывались с применением мелоксикама, была низкой и зависела от величины дозы препарата.

 

Показания к применению

начальный период лечения и краткосрочная симптоматическая терапия:

 - болевого синдрома при остеоартрите (артрозе, дегенеративном заболевании суставов)

- ревматоидного артрита

- анкилозирующего спондилоартрита

Способ применения и дозы

Внутримышечное введение Локсидола показано только в течение первых нескольких дней лечения (от 3 до 5 дней в зависимости от тяжести состояния). Для последующего лечения следует принимать таблетки. Вероятность нежелательных реакций увеличивается вместе с дозой и продолжительностью воздействия, поэтому следует использовать наименьшую возможную продолжительность и минимальную эффективную суточную дозу.

Общую суточную дозу Локсидола следует принимать однократно. Максимальная рекомендуемая суточная доза Локсидола независимо от формы выпуска составляет 15 мг.

Болевой синдром при остеоартрите: 7,5 мг/сут. При необходимости дозу можно увеличить до 15 мг/сут.

Ревматоидный артрит: 15 мг/сут. В соответствии с терапевтической реакцией дозу можно уменьшить до 7,5 мг/сут.

Анкилозирующий спондилоартрит: 15 мг/сут. В соответствии с терапевтической реакцией дозу можно уменьшить до 7,5 мг/сут.

Особые группы пациентов.

У пациентов с повышенным риском развития нежелательных реакций, например, желудочно-кишечными заболеваниями или факторами риска для  сердечно-сосудистых заболеваний, лечение следует начинать в дозе 7,5 мг/сут. При незначительном или умеренном снижении функции почек (клиренс креатинина снижен не более чем на 25 мл/мин от нормы) снижение дозы не требуется. Пациентам с тяжелыми нарушениями функции почек, не находящимся на гемодиализе, Локсидол противопоказан.

Максимальная суточная доза Локсидол в ампулах у пациентов с тяжелой почечной недостаточностью, находящихся на гемодиализе, не должна превышать 7,5 мг. Начальная доза у пациентов с повышенным риском побочных эффектов составляет 7,5 мг/сут.

Введение Локсидола осуществляется путем глубоких внутримышечных инъекций.

 

Внутривенное введение препарата Локсидола запрещено.

 

Учитывая возможную несовместимость, содержимое ампул не следует смешивать в одном шприце с другими лекарственными средствами!

 

Побочные действия

Нежелательные явления приведены ниже с использованием следующей классификации: очень часто ≥ 1/10, часто ≥1/100 до <1/10, не часто ≥1/1000 до <1/100, редко ≥1/10000 до <1/1000, очень редко <10000, не известно – не может быть определено из доступных данных.

Расстройства кровеносной и лимфатической систем

Нечасто:

- анемия

Редко:

- изменение формулы крови (включая изменение лейкоцитарной формулы), лейкопения, тромбоцитопения

- цитопения (при одновременном применении потенциально миелотоксических лекарственных средств, в частности метотрексата)

Расстройства иммунной системы

Нечасто:

- другие реакции гиперчувствительности немедленного типа

Редко:

- анафилактический шок, анафилактические реакции, анафилактоидные реакции

Психиатрические расстройства

Редко:

- изменение настроения

Неизвестно:

- спутанность сознания, нарушение ориентации

Расстройства нервной системы

Часто:

- головная боль

Неизвестно:

- головокружение

- сонливость

Офтальмологические расстройства

Редко:

- конъюнктивит, нарушение зрения, в т.ч. нечеткость зрения

Расстройства органов слуха

Нечасто:

- головокружение

Редко:

- шум в ушах

Сердечные расстройства

Редко:

- сердцебиение

Сосудистые расстройства

Нечасто:

- повышение артериального давления, чувство прилива крови к лицу

Расстройства органов дыхания

Редко:

- острое развитие бронхиальной астмы (у пациентов с аллергией к  ацетилсалициловой кислоте или другим НПВП)

Желудочно-кишечные расстройства

Часто:

- боль в животе, диспепсия, диарея, тошнота, рвота

Нечасто:

- скрытое или явное желудочно-кишечное кровотечение, гастрит

- запор, метеоризм, отрыжка, стоматит

Редко:

- гастродуоденальная язва, колит, эзофагит

Очень редко:

- перфорация желудочно-кишечного тракта (возможен летальный исход)

Расстройства гепатобилиарной системы

Нечасто:

- преходящие изменения показателей функции печени (например, повышение активности трансаминаз или билирубина)

Очень редко:

- гепатит

Дерматологические расстройства

Нечасто:

- зуд, ангиоэдема

Редко:

- токсический эпидермальный некролиз, синдром Стивенса-Джонсона, крапивница

Очень редко:

- буллезные дерматиты, мультиформная эритема, сыпь

Неизвестно:

- фотосенсибилизация

Расстройства мочеполовой системы

Нечасто:

- изменения показателей функции почек (повышение уровня креатинина и/или мочевины в сыворотке крови)

Очень редко:

- острая почечная недостаточность

- затруднение при мочеиспускании, острая задержка мочи

Расстройства со стороны репродуктивной системы:

Неизвестно:

- женское бесплодие, задержка овуляции

Общие расстройства и местные реакции

Часто:

- отечность в месте введения, болезненные ощущения в месте введения

Нечасто:

- отеки

 

Противопоказания

- повышенная чувствительность к мелоксикаму или любому другому компоненту препарата

- признаки астмы, носовых полипов, ангионевротического отека или крапивницы при совместном использовании ацетилсалициловой кислоты или других НПВП в анамнезе

- периоперационная боль в области установки трансплантата для шунтирования коронарной артерии (ТШКА)

- эрозивно-язвенные изменения слизистой желудка и двенадцатиперстной кишки/перфорация в фазе обострения или недавно перенесенные

- острые воспалительные заболевания кишечника (неспецифический язвенный колит в фазе обострения, болезнь Крона)

- тяжелая печеночная недостаточность

- тяжелая почечная недостаточность (если не проводится гемодиализ)

- язвенное желудочно-кишечное кровотечение, недавно перенесенное цереброваскулярное кровотечение или другие геморрагические заболевания

- декомпенсированная сердечная недостаточность

- одновременный прием антикоагулянтов, учитывая возможный риск развития внутримышечной гематомы

- беременность, грудное вскармливание

- детский и подростковый возраст до 18 лет

 

Лекарственные взаимодействия

- Другие ингибиторы синтеза простагландинов (ИСП), включая кортикостероиды или салицилаты (ацетилсалициловую кислоту): одновременное назначение ИСП не рекомендуется, так как синергическое взаимодействие может увеличить риск развития изъязвления или желудочно-кишечного кровотечения.

- Пероральные антикоагулянты, гепарин, тромболитики: повышенный риск развития кровотечения. Если избежать совместного назначения препаратов не удается, необходимо тщательно контролировать действие антикоагулянтов на коагуляцию.

- Антиагреганты и селективные ингибиторы обратного захвата серотонина (СИОЗС): повышенный риск развития кровотечения из-за снижения функции тромбоцитов.

- Литий: сообщалось, что НПВП повышают уровень лития в плазме крови. Одновременное назначение не рекомендуется. Если избежать совместного применения не удается, необходимо определять уровень лития в плазме в начале и конце лечения, а также после изменения дозы Локсидола.

- Метотрексат: НПВП снижают канальцевую секрецию метотрексата, тем самым увеличивая концентрацию метотрексата в плазме. По этой причине для пациентов, принимающих метотрексат в высоких дозах (более 15 мг/неделю), сопутствующее применение НПВП не рекомендуется. Риск взаимодействия НПВП и метотрексата следует рассматривать и у пациентов, принимающих метотрексат в низких дозах, особенно у пациентов с нарушениями функции почек. В случае необходимости комбинированного лечения следует контролировать формулу крови и функцию почек. Следует проявлять осторожность при совместном приеме НПВП и метотрексата в течение 3 дней, когда уровень метотрексата в плазме может увеличиваться и привести к усилению токсичности.

- Контрацепция: имеются сообщения о том, что НПВП снижают эффективность внутриматочных контрацептивов.

- Диуретики: при лечении НПВП имеется потенциальная возможность развития острой почечной недостаточности у пациентов с дегидратацией. Пациенты, принимающие Локсидола в сочетании с диуретиками, должны получать достаточное количество жидкости, необходимо проверить функцию почек перед началом терапии Локсидолом.

- Антигипертензивные средства (напр., бета-блокаторы, ингибиторы ангиотензинпревращающего фермента [АПФ], вазодилататоры, диуретики): во время лечения НПВП отмечалось снижение эффективности антигипертензивных препаратов вследствие блокирования простагландинов-вазодилататоров

- Совместное применение НПВП и антагонистов рецепторов ангиотензина II (также как и ингибиторов АПФ) усиливает эффект снижения гломерулярной фильтрации. У пациентов с нарушением функции почек это может привести к развитию острой почечной недостаточности

- Холестирамин связывает мелоксикам в желудочно-кишечном тракте, что приводит к ускоренному выведению препарата из организма

- Циклоспорины: НПВП могут опосредованно через почечные простагландины усиливать нефротоксичность циклоспоринов. Во время совместного назначения этих препаратов необходимо осуществлять контроль функции почек

- Пеметрексед: Для сопутствующего применения мелоксикама с пеметрекседом у пациентов с клиренсом креатинина от 45 до 79 мл/мин прием мелоксикама следует приостановить за 5 дней до приема, в день приема и через 2 дня после приема пеметрекседа. Если комбинация мелоксикама с пеметрекседом является необходимой, пациентов следует тщательно контролировать, особенно на предмет миелосуппрессии и желудочно-кишечных нежелательных реакций. У пациентов с клиренсом креатинина ниже 45 мл/мин сопутствующее применение мелоксикама с пеметрекседом не рекомендуется.

- Мелоксикам почти полностью выводится за счет метаболизма в печени, который примерно на две трети опосредован ферментами цитохрома (CYP) Р450 (основной путь CYP 2C9 и минорный путь CYP 3A4) и на одну треть - другими путями, например, пероксидазным окислением. Следует принимать во внимание возможность фармакокинетических взаимодействий при одновременном введении мелоксикама и препаратов, заведомо ингибирующих или метаболизирующихся CYP 2C9 и/или CYP 3A4. Взаимодействие, опосредованноеCYP 2C9, можно ожидать в комбинации с такими лекарственными средствами, как пероральные антидиабетические препараты (производные сульфонилмочевины, натеглинид); это взаимодействие может привести к повышению уровня этих препаратов и мелоксикама в плазме.

Пациентов, принимающих мелоксикам и препараты сульфонилмочевины или натеглинид, следует тщательно контролировать на предмет гипогликемии.

Никаких фармакокинетических лекарственных взаимодействий не было выявлено при одновременном назначении мелоксикама и антацидов, циметидина, дигоксина, фуросемида.

 

Особые указания

Локсидол в ампулах не предназначен для внутривенного введения!

Как и при применении других НПВП, при лечении в любое время может возникнуть потенциально смертельное желудочно-кишечное кровотечение, изъязвление или перфорация как с наличием настораживающих симптомов или серьезными желудочно-кишечными нарушениями в анамнезе, так и без них. Последствия таких нарушений, как правило, более серьезны у пожилых людей.

Следует проявлять осторожность при лечении больных с желудочно-кишечным заболеванием в анамнезе. Следует контролировать пациентов с желудочно-кишечными симптомами. Локсидол следует отменить при возникновении пептической язвы или желудочно-кишечного кровотечения.

В связи с применением Локсидола  изредка сообщалось о серьезных кожных реакциях (некоторые из которых приводили к смертельному исходу), в том числе эксфолиативном дерматите, синдроме Стивенса-Джонсона и токсическом эпидермальном некролизе. Наибольший риск этих реакций у пациентов, по-видимому, имеет место в начале терапии, причем в большинстве случаев реакция проявляется в течение первого месяца лечения. Прием Локсидола следует прекратить при первом появлении кожной сыпи, поражений слизистых или любом другом признаке гиперчувствительности.

НПВП могут повысить риск развития серьезных сердечно-сосудистых тромботических заболеваний, инфаркта миокарда и инсульта, которые могут привести к смерти. Этот риск может увеличиться вместе с продолжительностью терапии. Пациенты с сердечно-сосудистыми заболеваниями или факторами риска сердечно-сосудистых заболеваний могут подвергаться большему риску.

НПВП ингибируют синтез простагландинов почек, которые играют вспомогательную роль в поддержании кровотока в почках. У пациентов с пониженным почечным кровотоком и объемом крови введение НПВП может вызвать выраженную почечную декомпенсацию; при прекращении терапии НПВП функция почек обычно восстанавливается до исходного состояния. Наибольшему риску подвержены пожилые люди, пациенты с обезвоживанием, с застойной сердечной недостаточностью, циррозом печени, нефротическим синдромом и выраженным заболеванием почек, пациенты, получающие сопутствующее лечение с применением диуретиков, ингибиторов АПФ или антагонистов рецептора ангиотензина II, или пациенты, подвергавшиеся обширному оперативному вмешательству, приведшему к гиповолемии. У таких больных в начале лечения следует тщательно контролировать функции почек, в том числе объем диуреза.

В редких случаях НПВП могут вызывать интерстициальный нефрит, гломерулонефрит, медуллярный некроз почек или нефротический синдром.

Доза Локсидола у пациентов с терминальной стадией почечной недостаточности, находящихся на гемодиализе, не должна превышать 7,5 мг. Для пациентов с легкими и умеренными нарушениями функции почек (т.е. у пациентов с клиренсом креатинина более 25 мл/мин) снижение дозы не требуется.

Как и при применении других НПВП, иногда отмечается повышение уровня трансаминаз в сыворотке крови или других параметров функции печени. В большинстве случаев эти эффекты представляли собой незначительное проходящее повышение параметров выше нормальных значений. Если такая аномалия является значительной или стойкой, прием Локсидола следует остановить и провести необходимое обследование пациента с последующим наблюдением.

Для больных с клинически стабильным циррозом печени снижение дозы не требуется.

Болезненные или ослабленные пациенты могут хуже переносить побочные эффекты, в этом случае необходим тщательный контроль. Как и при применении других НПВП, следует проявлять осторожность при лечении пожилых пациентов, которые с большей вероятностью страдают от нарушения функции почек, печени или сердца.

НПВП могут вызывать задержку натрия, калия и воды и мешать натрийуретическому действию диуретиков. В результате у пациентов, подверженных этим эффектам, может усилиться или обостриться сердечная недостаточность или гипертензия. Для пациентов группы риска рекомендуется клинический мониторинг.

Мелоксикам, как и любой другой НПВП, может маскировать симптомы основного инфекционного заболевания.

Фертильность, беременность и период лактации

Фертильность. Применение мелоксикама, как и любого препарата, ингибирующего циклооксигеназу/синтез простагландинов, может отражаться на репродуктивной способности и не рекомендуется женщинам, планирующим беременность.

Таким образом, для женщин, которые имеют трудности с зачатием или подвергаются исследованиям в связи с бесплодием, следует рассмотреть отмену приема мелоксикама.

Беременность. Локсидол противопоказан во время беременности.

Ингибирование синтеза простагландинов может негативно сказаться на беременности и/или развитии эмбриона и плода. Данные эпидемиологических исследований указывают на повышенный риск выкидыша, пороков сердца и гастрошизиса после приема ингибиторов синтеза простагландинов на ранних сроках беременности.

Во время третьего триместра беременности все ингибиторы синтеза простагландинов могут подвергать плод:

-        сердечно-легочной токсичности (с преждевременным закрытием боталлова протока и легочной гипертензией)

-        нарушению функции почек, которое может прогрессировать до почечной недостаточности с маловодием;

мать и плод в конце беременности:

-        возможному увеличению времени кровотечения, эффекту антиагрегации, который может возникнуть даже при очень низких дозах

-        подавлению сокращений матки, приводящему к задержке или увеличению продолжительности родов.

Период лактации. Известно, что НПВП проникают в грудное молоко. Хотя специальные исследования Локсидола в этом отношении не проводились, следует избегать его применения у женщин, кормящих грудью.

Особенности влияния лекарственного средства на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами

Исследования влияния на способность управлять автомобилем и использовать механизмы не проводились. Тем не менее, пациентов следует проинформировать о возможном проявлении нежелательных эффектов, таких как нарушение зрения, в том числе нечеткость зрения, головокружение, сонливость, другие нарушения центральной нервной системы. В случае возникновения любого из указанных побочных эффектов пациенты должны избегать управления транспортными средствами и отказаться от работы с потенциально опасными механизмами.

 

Передозировка

Симптомы: тошнота, рвота, боль в животе, усиление других побочных эффектов препарата.

Лечение: симптоматическое. Специфический антидот неизвестен. Во время клинических испытаний было показано, что холестирамин ускоряет выведение мелоксикама.

 

Форма выпуска и упаковка

По 1.5 мл препарата помещают в ампулы из стекла.

По 3 ампулы в контурной ячейковой упаковке из пленки (ПВХ).

По 1 контурной упаковке вместе с инструкцией по медицинскому применению на государственном и русском языках помещают в пачку из картона

 

Условия хранения

Хранить при температуре не выше 25ºС.

Хранить в недоступном для детей месте!

 

Срок хранения

3 года

Не применять по истечении срока годности.

 

Условия отпуска из аптек

По рецепту


 

Саудалық атауы

Локсидол

 

Халықаралық патенттелмеген атауы

Мелоксикам

 

Дәрілік түрі

Инъекцияға арналған ерітінді

 

Құрамы

Бір ампула препараттың құрамында

белсенді зат - 15 мг мелоксикам,

қосымша заттар: меглумин, гликофурол, полоксамер 188, глицин, натрий хлориді, натрий гидроксиді, инъекцияға арналған су.

 

Сипаттамасы

Мөлдір ашық-сары ерітінді

 

Фармакотерапиялық тобы

Қабынуға қарсы стероидты емес препараттар. Оксикамдар.

Мелоксикам.

АТХ коды M01AC06

 

Фармакологиялық қасиеттері

Фармакокинетикасы

Мелоксикам бұлшықет ішіне енгізуден кейін толық сіңіріледі. Осыған қатысты биожетімділігі, ішке қабылдау кезіндегі биожетімділігімен салыстырғанда, 100% дерлік құрайды. Сондықтан инъекциялық түрлерінен ішуге арналған түрлеріне ауысқанда дозаны таңдау қажет емес.  Бұлшықет ішіне 15 мг енгізуден кейін препарат плазмада 1,6-1,8 мкг/мл құрайтын жоғары шекті концентрациясына 60-96 минуттан соң жетеді.

Таралуы. Мелоксикам плазма ақуыздарымен, әсіресе, альбуминдермен қарқынды байланысады (99%). Синовиальді сұйықтыққа өтеді, онда оның концентрациясы плазмадағы концентрациясының 50% шамасын құрайды. Таралу көлемі төмен, орта есеппен 11 л, жекеше айырмашылықтары 7-20% құрайды.

Биотрансформациясы. Мелоксикам бауырда елеулі биотрансформацияға ұшырайды. Несептен фармакодинамикалық тұрғыда белсенді емес төрт әртүрлі метаболит анықталған. Негізгі метаболит (5'-карбоксимелоксикам (дозаның 60% шамасы)) аралық метаболиттің (5'-гидроксиметилмелоксикам (дозаның 9% шамасы)) тотығуы арқылы түзіледі.

Препарат дозасының 16% және 4% шамасын құрайтын басқа екі метаболиттің түзілуіне, ықтималды түрде, пероксидаза қатысады.

Шығарылуы. Мелоксикам тең дәрежеде ішек пен бүйрек арқылы, өзгеріссіз күйде ішек арқылы тәуліктік дозадан 5% шығарылады, ал несептен препаратөзгеріссіз күйде іздік мөлшерлерде ғана табылады. Жартылай шығарылу кезеңі енгізуден кейін 13-тен 25 сағатқа дейін өзгеріп отырады. Жалпы плазмалық клиренсі 7-12 мл/мин құрайды.

Дозаға байланысты/байланыссыз фармакокинетикасы. Мелоксикам ішке қабылдағанда немесе бұлшықет ішіне енгізгенде 7,5 мг-15 мг дозаларда фармакокинетикасының дозаға байланысты екенін көріністейді.

Пациенттердің ерекше топтарындағы фармакокинетикасы

Бүйрек/бауыр жеткіліксіздігі

Ауырлығы жеңілден орташа дәрежеге дейінгі бауыр жеткіліксіздігі, сондай-ақ бүйрек жеткіліксіздігі мелоксикам фармакокинетикасына елеулі әсер етпейді.

Терминалдық бүйрек жеткіліксіздігінде таралу көлемінің ұлғаюы бос мелоксикам концентрациясының артуына әкелуі мүмкін.

Егде жастағы тұлғалар

Егде жастағы ерлерде жас ерлердің параметрлеріне ұқсас фармакокинетикалық параметрлер болады.

Егде жастағы әйелдерде, жасырақ пациенттермен салыстырғанда, AUC мәндері жоғарырақ және жартылай шығарылу кезеңі ұзақтау болады.

Фармакодинамикасы

Локсидол – қабынуға қарсы, ауыруды басатын және қызу түсіретін әсерін көрсететін фенол қышқылы класының қабынуға қарсы стероидты емес препараты (ҚҚСП). Жоғарыда атап көрсетілген әсерлер механизмі Локсидолдың қабыну медиаторлары болып табылатын простагландиндер биосинтезін төмендетумен циклооксигеназаның (ЦОГ) ферментативті белсенділігін тежеу қабілетінен тұрады.

Әсер ету механизмі көбінесе қабыну үдерістерінің дамуына қатысатын спецификалық фермент – циклооксигеназа-2 (ЦОГ-2) іріктеліп тежелісімен байланысты. ЦОГ-2 тежелісі ҚҚСП емдік әсерін қамтамасыз етеді деп саналады, ал тұрақты қатысатын ЦОГ-1 изоферментінің тежелісі асқазан және бүйрек тарапынан жағымсыз әсерлерге себеп болуы мүмкін.

Мелоксикамның ЦОГ-2 қатысты іріктелуі әрі in vitro, әрі in vivo әртүрлі тест-жүйелерде расталған.

Мелоксикам қолданумен байланысты болған АІЖ жоғарғы бөлімдерінің тесілуі, ойық жаралар мен қан кетулер жиілігі төмен және препараттың доза шамасына тәуелді болды.

 

Қолданылуы

бастапқы емделу кезеңі және қысқа мерзімді симптоматикалық ем:

 

- остеоартрит кезіндегі ауыру синдромында (артроз, буындардың дегенеративті аурулары)

 

- ревматоидты артритте

 

- шорбуынданатын спондилоартритте

 

Қолдану тәсілі және дозалары

Локсидолды бұлшықет ішіне енгізу емдеудің тек бастапқы бірнеше күні ішінде көрсетілген (жай-күй ауырлығына қарай 3-тен 5 күнге дейін).  Келесі жолғы ем үшін таблеткалар қабылдау керек. Жағымсыз реакциялар ықтималдығы дозамен және әсер ету ұзақтығымен бірге артады, сондықтан мүмкін болатын ең аз ұзақтығын және ең төмен тиімді тәуліктік дозасын пайдалану керек.

Локсидолдың жалпы тәуліктік дозасын бір рет қабылдау керек. Ең жоғары ұсынылатын Локсидолдың тәуліктік дозасы шығарылу түріне байланыссыз 15 мг құрайды.

Остеоартрит кезіндегі ауыру синдромы: 7,5 мг/тәулік. Қажет болса, дозаны тәулігіне 15 мг дейін арттыруға болады.

Ревматоидты артрит: 15 мг/тәулік. Емдік реакцияға сәйкес дозаны тәулігіне 7,5 мг дейін азайтуға болады.

Шорбуынданатын спондилоартрит: 15 мг/тәулік. Емдік реакцияға сәйкес дозаны тәулігіне 7,5 мг дейін азайтуға болады.

Пациенттердің ерекше топтары.

Жағымсыз реакциялардың жоғары даму қаупі, мысалы, асқазан-ішек аурулары немесе жүрек-қантамыр ауруларына тән қауіп факторлары бар пациенттерде емдеу 7,5 мг/тәулік дозада басталу керек. Бүйрек функциясының болымсыз немесе орташа төмендеуінде (креатинин клиренсінің төмендеуі қалып шегінен 25 мл/минуттан көп емес) дозаны азайту қажет емес. Гемодиализ жүргізілмейтін, бүйрек функциясының ауыр бұзылулары бар пациенттерге Локсидол қарсы көрсетілімді.

Гемодиализде жүрген, ауыр бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде ампулалардағы Локсидолдың ең жоғары тәуліктік дозасы 7,5 мг-ден аспауы тиіс. Жағымсыз әсерлер қаупі жоғары пациенттерде бастапқы доза 7,5 мг/тәулік құрайды.

Локсидол енгізу терең бұлшықетішілік инъекциялар арқылы жүзеге асады.

 

Локсидол препаратын вена ішіне енгізуге тыйым салынады.

 

Үйлеспеушілігі болуы мүмкін екенін ескеріп, ампулалардың ішіндегісін басқа дәрілік заттармен бір шприцте араластыруға болмайды!

 

Жағымсыз әсерлері

Жағымсыз құбылыстар келесі жіктемені пайдаланумен төменде берілген: өте жиі ≥ 1/10, жиі ≥1/100-ден <1/10 дейін, жиі емес ≥1/1000-нан <1/100 дейін, сирек ≥1/10000-нан <1/1000 дейін, өте сирек <10000, белгісізқолжетімді деректер бойынша анықтауға келмейді.

Қан жәнелимфажүйелерінің бұзылыстары

Жиі емес:

- анемия

Сирек:

- қан формуласының өзгеруі (лейкоцитарлық формула өзгерісін қоса), лейкопения, тромбоцитопения

- цитопения (миелоуыттылығы зор дәрілік заттарды, атап айтқанда,метотрексатты бір мезгілде қолданғанда)

Иммундық жүйе бұзылыстары

Жиі емес:

- басқа да шұғыл типті аса жоғары сезімталдық реакциялары

Сирек:

- анафилаксиялық шок, анафилаксиялық реакциялар, анафилактоидты реакциялар

Психиатриялық бұзылыстар

Сирек:

- көңіл-күй өзгерісі

Белгісіз:

- сананың шатасуы, бағдардан жаңылу

Жүйке жүйесінің бұзылыстары

Жиі:

- бас ауыру

Белгісіз:

- бас айналу

- ұйқышылдық

Офтальмологиялық бұзылыстар

Сирек:

- конъюнктивит, көрудің нашарлауы, атап айтқанда, анық көрмеу

Есту мүшелерінің бұзылыстары

Жиі емес:

- бас айналу

Сирек:

- құлақтың шуылдауы

Жүрек бұзылыстары

Сирек:

- жүрек қағу

Тамыр бұзылыстары

Жиі емес:

- артериялық қысымның көтерілуі, бетке қан тебу сезімі

Тыныс алу ағзаларының бұзылыстары

Сирек:

- бронх демікпесінің жедел дамуы (басқа ҚҚСП немесеацетилсалицил қышқылына аллергиясы бар пациенттерде)

Асқазан-ішек бұзылыстары

Жиі:

- іштің ауыруы, диспепсия, диарея, жүрек айну, құсу

Жиі емес:

- жасырын немесе айқын асқазан-ішектен қан кету, гастрит

- іш қату, метеоризм, кекіру, стоматит

Сирек:

- гастродуоденальді ойық жара, колит, эзофагит

Өте сирек:

- асқазан-ішек жолының тесілуі (өліммен аяқталуы мүмкін)

Гепатобилиарлы жүйе бұзылыстары

Жиі емес:

- бауыр функциясы көрсеткіштерінің өткінші өзгерістеріысалы, трансаминазалар немесе билирубинбелсенділігінің жоғарылауы)

Өте сирек:

- гепатит

Дерматологиялық бұзылыстар

Жиі емес:

- қышыну, ангиоэдема

Сирек:

- уыттыэпидермалық некролиз, Стивенс-Джонсон синдромы, есекжем

Өте сирек:

- буллезді дерматиттер, мультиформалы эритема, бөртпе

Белгісіз:

- фотосенсибилизация

Несеп-жыныс жүйесінің бұзылыстары

Жиі емес:

- бүйрек функциясы көрсеткіштерінің өзгеруі (қан сарысуында креатинин және/немесемочевина деңгейінің жоғарылауы)

Өте сирек:

- жедел бүйрек жеткіліксіздігі

- несеп шығару кезінде қиналу, жедел несеп іркілісі

 

Ұрпақ өрбіту жүйесі тарапынан бұзылыстар:

Белгісіз:

- әйел бедеулігі, овуляция кідірісі

Жалпы бұзылыстар және жергілікті реакциялар

Жиі:

- енгізген жердегі ісіну, енгізген жердегі ауырсыну сезімдері

Жиі емес:

- ісінулер

 

Қолдануға болмайтын жағдайлар

-        мелоксикамға немесе препараттың кез келген басқа компонентіне жоғары сезімталдық

-        анамнезде басқа ҚҚСП немесе ацетилсалицил қышқылын бірге пайдалану кезіндегі демікпе, мұрын полиптері, ангионевроздық ісіну немесе есекжем белгілері

-        коронарлық артерияны шунттауға арналған трансплантат орнату аумағында операция кезіндегі ауыру

-        өршу фазасындағы немесе таяуда өткерілген асқазан мен он екі елі ішектің эрозиялық-ойық жаралы өзгерістері/тесілуі

-        ішектің жедел қабыну аурулары (өршу фазасындағы спецификалық емес ойық жаралы  колит, Крон ауруы)

-        бауырдың ауыр жеткіліксіздігі

-        ауыр бүйрек жеткіліксіздігі (егер гемодиализ жүргізілмесе)

-                 асқазан-ішек ойық жарасынан қан кету, таяуда өткерген цереброваскулярлы қан кету немесе басқа да геморрагиялық  аурулар

-        декомпенсацияланған жүрек жеткіліксіздігі

-        бұлшықетішілікгематоманың болжамды даму қаупін ескеріп, антикоагулянттарды бір мезгілде қабылдау

-        жүктілік, бала емізу

-        балалар және 18 жасқа дейінгі жасөспірімдерге

 

Дәрілермен өзара әрекеттесуі

- Басқа да простагландиндер синтезінің тежегіштері (ПСТ), кортикостероидтар мен салицилаттарды (ацетилсалицил қышқылын) қоса:  бір мезгілде ПСТ тағайындау ұсынылмайды, өйткені синергиялық өзара әрекеттесуі ойық жаралану немесе асқазан-ішектен қан кетудің даму қаупін арттыруы мүмкін.

- Ішуге арналған антикоагулянттар, гепарин, тромболитиктер: қан кетудің жоғары даму қаупі. Егер препараттарды бірге тағайындамауға болмайтын болса, антикоагулянттардың коагуляцияға әсерін мұқият бақылау қажет.

- Антиагреганттар және серотонинді кері қармаудың іріктелген тежегіштері (СКҚІТ): тромбоциттер функциясының төмендеуіне орай, қан кетудің жоғары даму қаупі.

- Литий: ҚҚСП қан плазмасында литий деңгейін арттыратыны хабарланған. Бір мезгілде тағайындау ұсынылмайды. Егер бірге қолданбауға болмайтын болса, емдеудің басында және соңында, сондай-ақ Локсидол дозасын өзгертуден кейінплазмадағы литий деңгейін анықтау қажет.

- Метотрексат: ҚҚСП метотрексат өзекшелік секрециясын төмендетіп, сол арқылы плазмадаметотрексат концентрациясын арттырады. Сол себепті  жоғары дозаларда (15 мг/аптадан көп) метотрексат қабылдайтын пациенттерге қатарлас ҚҚСП қолдану ұсынылмайды. Метотрексатты төменгі дозаларда қабылдайтын пациенттерде де, әсіресе, бүйрек функциясының бұзылулары бар пациенттерде ҚҚСП мен метотрексаттың өзара әрекеттесу қаупін қарастыру керек. Біріктіріп емдеу қажет болған жағдайда қан формуласын және бүйрек функциясын бақылау керек. Плазмадағы метотрексат деңгейі жоғарылап, уыттылығының күшеюіне әкелуі мүмкін ҚҚСП мен метотрексатты 3 күн бойы бірге қабылдағанда сақтық таныту керек.

- Контрацепция: ҚҚСП жатырішілік контрацептивтер тиімділігін төмендететіні туралы хабарламалар бар.

- Диуретиктер: ҚҚСП емінде дегидратациясы бар пациенттерде жедел бүйрек жеткіліксіздігінің даму мүмкіндігі зор. Локсидолды диуретиктермен біріктіріп қабылдайтын пациенттер жеткілікті мөлшерде сұйықтық ішуі тиіс, Локсидолмен емді бастар алдында бүйрек функциясын тексеру қажет.

- Гипертензияға қарсы дәрілер (мысалы, бета-блокаторлар, ангиотензин өзгертуші фермент [АӨФ] тежегіштері, вазодилататорлар, диуретиктер):  ҚҚСП емі кезінде простагландиндер-вазодилататорлар бөгелісі салдарынан гипертензияға қарсы препараттар тиімділігінің төмендеуі білінді

- ҚҚСП мен ангиотензин II рецепторларының антагонистерін (сондай-ақ АӨФ тежегіштері сияқты) бірге қолдану гломерулярлы сүзілістің төмендеу әсерін күшейтеді. Бүйрек функциясы бұзылған пациенттерде бұл жедел бүйрек жеткіліксіздігінің дамуына әкелуі мүмкін

- Холестирамин асқазан-ішек жолында мелоксикамды байланыстырады, бұл препараттың организмнен жедел шығарылуына алып келеді

- Циклоспориндер: ҚҚСП бүйрек простагландиндер арқылы жанама түрде циклоспориндер нефроуыттылығын күшейтуі мүмкін. Осы препараттарды бірге тағайындау кезінде бүйрек функциясын бақылап отыру қажет.

- Пеметрексед: Креатинин клиренсі 45-тен 79 мл/минутқа дейін пациенттерде мелоксикамды пеметрекседпен қатарлас қолдану үшін  мелоксикам қабылдауды пеметрексед қабылдауға дейін 5 күн бұрын, қабылдаған күні және қабылдаудан кейін 2 күннен соң тоқтату керек. Егер мелоксикамды пеметрекседпен біріктіру қажет болса, әсіресе, миелосуппрессия және асқазан-ішек жағымсыз реакциялары тұрғысынан пациенттерді мұқият бақылау керек. Креатинин клиренсі 45 мл/минуттан төмен пациенттерде мелоксикамды пеметрекседпен қатарлас қолдану ұсынылмайды.

- Мелоксикам бауырдағы метаболизм есебінен толық дерлдік шығарылады, оның шамамен үштен екі бөлігі (CYP) Р450 цитохромы ферменттерімен (CYP 2C9 негізгі жолы және CYP 3A4 қосалқы жолы) және үштен бір бөлігі басқа жолдармен, мысалы, пероксидазалық тотығумен жүзеге асады. Мелоксикам мен CYP 2C9 және/немесе CYP 3A4а болжамды тежейтін немесе метаболиздейтін препараттарды бір мезгілде енгізгенде фармакокинетикалық өзара әрекеттесу мүмкіндігін ескеру керек. CYP 2C9 арқылы өзара әрекеттесуін ішуге арналған диабетке қарсы препараттар (сульфонилмочевина туындылары, натеглинид) сияқты дәрілік заттармен біріктіргенде күтуге болады; бұл өзара әрекеттесу плазмада осы препараттар мен мелоксикам деңгейінің жоғарылауына әкелуі мүмкін.

Мелоксикам және сульфонилмочевина препараттарын немесе натеглинид қабылдайтын пациенттерді гипогликемия тұрғысынан мұқият бақылау керек.

Мелоксикам мен антацидтерді, циметидин, дигоксин, фуросемидті бір мезгілде тағайындағанда ешқандай фармакокинетикалық дәрілік өзара әрекеттесулер анықталмаған.

 

Айрықша нұсқаулар

Ампулалардағы Локсидол вена ішіне енгізуге арналмаған!

Басқа да ҚҚСП қолдану кезіндегідей, емделу кезінде кез келген уақытта анамнезде сақтандыру симптомдарының немесе күрделі асқазан-ішек ауруларының болуымен немесе оларсыз өлім қаупі зор асқазан-ішектен қан кету, ойық жаралану немесе тесілу туындауы мүмкін. Егде жастағы адамдардағы зардаптары әдетте едәуір күрделі.

Анамнезінде асқазан-ішек ауруы бар науқастарды емдеу кезінде сақтық таныту керек. Асқазан-ішек симптомдары бар пациенттерді бақылап отыру керек. Пептидті ойық жара немесе асқазан-ішектен қан кету туындағанда, Локсидол тоқтатылу керек.

Локсидол қолданумен байланысты ара-тұра күрделі тері реакциялары (олардың кейбірі өліммен аяқталуға әкеп соқтырды), соның ішінде эксфолиативті дерматит, Стивенс-Джонсон синдромы және уытты эпидермалық некролиз хабарланды. Осы реакциялардың ең үлкен қаупі пациенттерде, сірә, емнің басында орын алады, бұл орайда көпшілік жағдайларда реакция емнің бірінші айының ішінде көрініс береді. Тері бөртпесі, шырышты қабықтар зақымданулары алғаш білінгенде немесе аса жоғары сезімталдықтың кез келген басқа белгісінде Локсидол қабылдауды тоқтату керек.

ҚҚСП өлімге соқтыруы мүмкін күрделі жүрек-қантамырлық тромбоз ауруларының, миокард инфарктісінің және инсульттің даму қаупін арттыруы мүмкін. Бұл қауіп ем ұзақтығымен бірге арта түсуі мүмкін.      Жүрек-қантамыр аурулары немесе жүрек-қантамыр ауруларының қауіп факторлары бар пациенттер үлкен қауіпке ұшырауы мүмкін.

ҚҚСП бүйректегі қан ағымын демеуде қосалқы рөл атқаратын бүйрек простагландиндерінің синтезін тежейді. Бүйректік қан ағымы және қан көлемі төмендеген пациенттерде ҚҚСП енгізу айқын бүйрек декомпенсациясын туындатуы мүмкін; ҚҚСП емін тоқтатқанда бүйрек функциясы әдетте бастапқы жағдайына дейінгі қалпына келеді.

Ең үлкен қауіпке егде жастағы адамдар, сусыздануы, іркілісті жүрек жеткіліксіздігі, бауыр циррозы, нефроздық синдромы және айқын бүйрек ауруы бар пациенттер, диуретиктер, АӨФ тежегіштерін немесе ангиотензин II рецепторы антагонистерін қолданумен қатарлас ем қабылдайтын пациенттер немесе гиповолемияға алып келетін ауқымдыхирургиялық араласу жасалған пациенттер бейім. Ондай науқастарда емдеудің басында бүйрек функциясын, соның ішінде диурез көлемін мұқият бақылау керек.  

Сирек жағдайларда ҚҚСП интерстициальді нефрит, гломерулонефрит, бүйректің медуллярлы некрозы немесе нефроздық синдромды туындатуы мүмкін.

Гемодиализде жүрген, бүйрек жеткіліксіздігінің терминалдық сатысындағы пациенттерде Локсидол дозасы 7,5 мг-ден аспауы тиіс. Бүйрек функциясының жеңіл және орташа бұзылулары бар пациенттерге (яғни, креатинин клиренсі 25 мл/минуттан көп пациенттерде) дозаны түзету қажет емес.

Басқа ҚҚСП қолдану кезіндегідей, кейде қан сарысуындағы трансаминазалар деңгейінің немесе бауыр функциясының басқа параметрлерінің жоғарылауы білінеді. Көпшілік жағдайларда бұл әсерлер параметрлердің қалыпты мәндер шегінен сәл өткінші жоғары артуы түрінде болды. Егер осындай аномалия мәнді немесе тұрақты болса, Локсидол қабылдауды тоқтату және пациентті қажетті тексеруден өткізіп, кейіннен қадағалап отыру керек.

Клиникалық тұрақты бауыр циррозымен науқастар үшін дозаны азайту қажет емес.

Ауырсынған немесе әлсіреген пациенттердің жағымсыз әсерлерді көтеруі шамалы болуы мүмкін, бұл жағдайда мұқият бақылау қажет. Басқа ҚҚСП қолдану кезіндегідей, бүйрек, бауыр және жүрек функциясының бұзылуынан зардап шегу ықтималдығы басым егде жастағы пациенттерді емдегенде сақтық таныту керек.

ҚҚСП натрий, калий және су іркілісін туындатып, диуретиктердің натрийуретикалық әсеріне кедергі келтіруі мүмкін. Нәтижесінде осы әсерлерге ұшыраған пациенттерде жүрек жеткіліксіздігі немесе гипертензия күшеюі немесе өршуі мүмкін. Қауіп тобындағы пациенттерге клиникалық мониторинг ұсынылады.

Meлоксикам, кез келген басқа ҚҚСП сияқты, негізгі инфекциялық ауру симптомдарын бүркемелеуі мүмкін.

 

Фертильділік, жүктілік және лактация кезеңі

Фертильділік. Мелоксикам қолдану, циклооксигеназа/простагландиндер синтезін тежейтін кез келген  препарат  сияқты, ұрпақ өрбіту қабілетіне нұқсан келтіруі мүмкін және жүктілікті жоспарлайтын әйелдерге ұсынылмайды. Осылайша, ұрықтану кінәраттары бар немесе бедеулікке байланысты зерттеулерге қатысатын әйелдерге мелоксикам қабылдауды тоқтатуды қарастыру керек.

Жүктілік. Локсидол жүктілік кезінде қарсы көрсетілімді.

Простагландиндер синтезін тежеу жүктілікке және/немесе эмбрион мен ұрықтың дамуына теріс әсер етуі мүмкін. Эпидемиологиялық зерттеулер деректері жүктіліктің ерте мерзімдерінде простагландиндер синтезінің тежегіштерін қабылдаудан кейін түсік тастау, жүрек ақаулары және гастрошизис қаупінің жоғары екенін көрсетеді.

Жүктіліктің үшінші триместрі кезінде простагландиндер синтезінің барлық тежегіштері шарананы:

-        жүрек-өкпелік уыттануға (боталлов түтігінің мерзімінен бұрын бұзылуы және өкпе гипертензиясымен)

-        су аздығы болатын бүйрек жеткіліксіздігіне дейін үдеуі мүмкін бүйрек функциясының бұзылуына;

ана мен шарананы жүктіліктің соңында:

-        қан кету уақытының болжамды ұзаруына, тіпті өте төмен дозаларда да туындауы мүмкінагрегацияға қарсы әсерге

-        босану кідірісіне немесе оның ұзақтығының артуына алып келетін жатыр жиырылуының бәсеңдеуіне ұшыратуы мүмкін.

Лактация кезеңі. ҚҚСП емшек сүтіне өтетіні белгілі. Осыған қатысты Локсидолдың арнаулы зерттеулері жүргізілмеген, оны бала емізетін әйелдерде қолданбау керек.

Дәрілік заттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Автокөлік басқару және механизмдер пайдалану қабілетіне әсер етуіне зерттеулер жүргізілмеген. Дегенмен де, пациенттерде көрудің нашарлауы, соның ішінде анық көрмеу, бас айналу, ұйқышылдық, орталық жүйке жүйесінің басқа да бұзылулары сияқты жағымсыз әсерлердің көрініс беруі мүмкін екенінен хабардар ету керек. Жоғарыда атап көрсетілген кез келген жағымсыз әсерлер туындаған жағдайда пациенттер көлік құралдарын басқарудан және аса қауіпті механизмдермен жұмыс істеуден бас тартуы тиіс.

 

Артық дозалануы

Симптомдары: жүрек айну, іштің ауыруы, препараттың басқа жағымсыз әсерлерінің күшеюі.

Емі: симптоматикалық. Арнайы антидоты белгісіз. Клиникалық сынақтар кезінде холестираминнің мелоксикамшығарылуын жеделдететіні көрсетілген.

 

Шығарылу түрі және қаптамасы 

Шыны ампулаларға 1.5 мл препараттан құйылады.

Үлбірден (ПВХ) жасалған пішінді ұяшықты қаптамада 3 ампуладан.

Пішінді 1 қаптамадан медициналық қолдану жөніндегі мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салады.

 

Сақтау шарттары

25 0С-ден аспайтын температурада сақтау керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

 

Сақтау мерзімі

3 жыл

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды.

 

Дәріханалардан босатылу шарттары

Рецепт арқылы