Липримар, 10 мг, таблетки №30, пачка картонная
Торговое наименование
Липримар®
Международное непатентованное название
Аторвастатин
Лекарственная форма, дозировка
Таблетки, покрытые пленочной оболочкой, 10 мг, 20 мг, 40 мг и 80 мг
Фармакотерапевтическая группа
Сердечно-сосудистая система. Липид-модифицирующие препараты. Липид-модифицирующие препараты, простые. HMG-CoA -редуктазы ингибиторы. Аторвастатин.
Код АТХ С10АА05
Показания к применению
Терапия препаратами, изменяющими уровни липидов, может применяться только в качестве компонента лекарственной терапии при множественных факторах риска у лиц с существенно повышенным риском атеросклеротической болезни сосудов в связи с гиперхолестеринемией. Лекарственная терапия рекомендована как дополнение к диете, когда ответ на диету с ограничением насыщенных жиров и холестерина и другие нефармакологические меры недостаточны. У пациентов с коронарной болезнью сердца (КБС) или множественными факторами риска КБС применение Липримара можно начинать одновременно с диетой.
Профилактика сердечно-сосудистых заболеваний
У взрослых пациентов без клинически выраженной коронарной болезни сердца, но с наличием нескольких факторов риска ее развития, таких как возраст, курение, артериальная гипертензия, низкий уровень ХС-ЛПВП или наличие в семейном анамнезе ранних случаев коронарной болезни сердца, Липримар показан к применению в следующих целях:
- снижение риска инфаркта миокарда;
- снижение риска инсульта;
- снижение риска процедур реваскуляризации и стенокардии.
У пациентов с сахарным диабетом 2-го типа и без клинически выраженной коронарной болезни сердца, но с наличием нескольких факторов риска ее развития, таких как ретинопатия, альбуминурия, курение или артериальная гипертензия, Липримар показан к применению в следующих целях:
- снижение риска инфаркта миокарда;
- снижение риска инсульта.
У пациентов с клинически выраженной коронарной болезнью сердца Липримар показан к применению в следующих целях:
- снижение риска инфаркта миокарда с нелетальным исходом;
- снижение риска инсульта с летальным и нелетальным исходом;
- снижение риска процедур реваскуляризации;
- снижение риска госпитализации по поводу ЗСН;
- снижение риска стенокардии.
Гиперлипидемия
Липримар показан:
- в качестве дополнения к диете для снижения повышенных уровней общего холестерина, ХС-ЛПНП,аполипопротеинаB и триглицеридови повышения уровня ХС-ЛПВП у пациентов с первичной гиперхолестеринемией (гетерозиготной наследственной и ненаследственной) и смешанной дислипидемией (типы IIa и IIb по классификации Фредриксона);
- в качестве дополнения к диете для лечения пациентов с гипертриглицеридемией (тип IV по классификации Фредриксона).
- для лечения пациентов с первичной дисбеталипопротеинемией (тип III по классификации Фредриксона), не отвечающих на диету должным образом;
- для снижения уровней общего холестерина и ХС-ЛПНП у пациентов с гомозиготной наследственной гиперхолестеринемией в качестве дополнительного средства к другой гиполипидемической терапии (аферез ЛПНП и т. д.) или если такая терапия недоступна;
- в качестве дополнения к диете с целью снижения уровней общего холестерина, ХС-ЛПНП и аполипопротеинаB у мальчиков и у девочек после начала менструаций в возрасте от 10 до 17 лет с гетерозиготной наследственной гиперхолестеринемией, у которых после адекватной лечебной диеты наблюдаются следующие показатели:
а. ХС-ЛПНП остается на уровне ³ 190 мг/дл/5,0 ммоль/л или
б. ХС-ЛПНП остается на уровне ³ 160 мг/дл/4,2 ммоль/л и:
· в семейном анамнезе имеются случаи раннего возникновения сердечно-сосудистого заболевания или;
· у пациента детского возраста имеются два или более других факторов риска возникновения сердечно-сосудистого заболевания (ССЗ).
Ограничения применения
Применение Липримара в случае заболеваний, при которых основным нарушением со стороны липопротеинов является повышение уровней хиломикронов (типы I и V по классификации Фредриксона), не изучалось.
Перечень сведений, необходимых до начала применения
Противопоказания
- повышенная чувствительность к любому из компонентов препарата
- активное заболевание печени, включая повышение активности трансаминаз сыворотки неясного генеза
- беременность и период лактации, а также у женщин репродуктивного возраста, не пользующихся адекватными методами контрацепции
- наследственная непереносимость лактозы, дефицит лактазы Лаппа, мальабсорбция глюкозы-галактозы.
Необходимые меры предосторожности при применении
Скелетные мышцы
Сообщалось о редких случаях рабдомиолиза с острой почечной недостаточностью, вызванной миоглобинурией, при приеме Липримара® и других препаратов данного класса. Наличие у пациентов в анамнезе нарушения функции почек может служить фактором риска развития рабдомиолиза. У таких пациентов необходимо проводить более тщательный мониторинг влияния препарата на скелетные мышцы.
Аторвастатин, как и другие статины, иногда вызывает миопатию, определяемую как боль в мышцах или мышечная слабость, сопровождаемую повышением уровней креатинфосфокиназы (КФК) > 10 раз выше ВГН. При приеме аторвастатина в больших дозах одновременно с некоторыми другими препаратами, такими как циклоспорин и сильные ингибиторы изофермента цитохром P 4503A4 (CYP3A4) (например, кларитромицин, итраконазол и ингибиторы протеазы ВИЧ и ВГС), повышается риск миопатии/рабдомиолиза.
Поступали редкие сообщения о случаях иммуноопосредованной некротизирующей миопатии (ИОНМ), аутоиммунной миопатии, в связи с применением статинов. ИОНМ характеризуется проксимальной мышечной слабостью и повышенным уровнем креатинкиназы в сыворотке крови, которые сохраняются несмотря на отмену лечения статинами; результатами биопсии мышц, показывающими некротизирующую миопатию без существенного воспаления; улучшением состояния при применении иммунодепрессантов.
Следует учитывать возможность развития миопатии у любого пациента с диффузными миалгиями, болезненностью или слабостью мышц и/или существенным повышением уровня КФК. Следует рекомендовать пациентам немедленно сообщать о возникших по невыясненной причине мышечной боли, болезненности или слабости, особенно если они сопровождаются недомоганием или лихорадкой или если мышечные проявления и симптомы сохраняются после отмены Липримара®. При существенном повышении уровней КФК, диагностировании миопатии или подозрении на миопатию следует прекратить терапию Липримаром®.
Риск миопатии во время терапии препаратами этого класса повышается при одновременном применении лекарственных препаратов, приведенных в таблице ниже. Врачи, которые рассматривают возможность комбинированной терапии Липримара® с каждым из этих препаратов, должны тщательно взвесить потенциальную пользу и риски и тщательно наблюдать за состоянием пациентов на предмет возникновения любых проявлений или симптомов мышечной боли, болезненности или слабости, особенно в течение первых месяцев терапии и в периоды постепенного увеличения дозы любого из препаратов. При применении совместно с вышеупомянутыми препаратами следует рассмотреть возможность использования более низких начальной и поддерживающей доз аторвастатина. В таких ситуациях можно рассмотреть возможность периодического определения уровней креатинфосфокиназы (КФК), но подобный мониторинг не гарантирует предотвращения развития тяжелой миопатии.
Рекомендации по назначению взаимодействующих веществ обобщены в таблице ниже.
|
Межлекарственные взаимодействия, связанные с повышенным
риском миопатии/рабдомиолиза |
|
|
Взаимодействующие вещества |
Рекомендации по
назначению |
|
Циклоспорин,
типранавир с ритонавиром, глецапревир с пибрентасвиром, летермовир при
одновременном применении с циклоспорином |
Избегать применения аторвастатина |
|
Кларитромицин,
итраконазол, саквинавир
с ритонавиром*, дарунавир с ритонавиром, фосампренавир, фосампренавир с
ритонавиром, элбасвир с гразопревиром, летермовир |
Не превышать дозу аторвастатина 20 мг в сутки |
|
Нелфинавир |
Не превышать дозу аторвастатина 40 мг в сутки |
|
Лопинавир
с ритонавиром, симепревир, производные фибриновой кислоты, эритромицин,
азольные противогрибковые препараты,
ниацин в дозах, модифицирующих уровни липидов, колхицин |
Применять с осторожностью и в самой низкой необходимой
дозе. |
*Применять в самой низкой необходимой дозе
Терапию Липримаром® следует временно или полностью прекратить у любого пациента с острым серьезным состоянием, которое может соответствовать миопатии, или у пациента с факторами риска, предрасполагающими к развитию почечной недостаточности, вызванной рабдомиолизом (например, у пациента с тяжелой острой инфекцией, гипотензией, перенесшего обширное хирургическое вмешательство, с травмой, тяжелым нарушением обмена веществ, эндокринным нарушением или нарушением водно-электролитного баланса, а также с неконтролируемыми судорогами).
Нарушение функции печени
Статины, как и некоторые другие средства гиполипидемической терапии, вызывали отклонения от нормы биохимических показателей функции печени.
У одного пациента развилась желтуха. Повышение биохимических показателей функции печени (БПФП) у других пациентов не сопровождалось желтухой или другими клиническими проявлениями или симптомами. После снижения дозы, перерыва в применении препарата или прекращения терапии уровни трансаминаз возвращались к уровням до начала лечения или приближались к ним без остаточных последствий.
Перед началом терапии Липримаром®, а затем при наличии клинических показаний рекомендуется выполнять анализы печеночных ферментов. У пациентов, принимавших статины, в том числе аторвастатин, в течение пострегистрационного периода были зарегистрированы редкие случаи печеночной недостаточности с летальным и нелетальным исходом. Если при лечении Липримаром® возникает серьезное поражение печени с клиническими симптомами и/или гипербилирубинемией либо желтухой, немедленно прервите терапию. Если не удастся установить альтернативную этиологию, не возобновляйте терапию Липримаром®.
Следует с осторожностью применять Липримар® у пациентов, потребляющих значительные количества алкоголя и/или имеющих заболевание печени в анамнезе. Активное заболевание печени или необъяснимое устойчивое повышение уровней трансаминаз являются противопоказаниями к применению Липримара®.
Функция эндокринной системы
Применение ингибиторов ГМГ-КоА-редуктазы, включая Липримар®, сопряжено с повышением уровня HbA1c и уровня глюкозы в сыворотке натощак.
Статины препятствуют синтезу холестерина и теоретически могут подавлять выработку стероидов надпочечников и/или половых стероидов. Липримар® не снижает концентрацию кортизола в плазме на исходном уровне и не уменьшает резерв надпочечников. Влияние статинов на репродуктивную функцию у мужчин не изучено на достаточном количестве пациентов. Влияние, если таковое имеется, на гипофизарно-гонадную систему у женщин в периоде предменопаузы не изучено. Если статин принимается одновременно с препаратами, способными понижать уровни активности эндогенных стероидных гормонов, такими как кетоконазол, спиронолактон и циметидин, следует проявлять осторожность.
Применение у пациентов, недавно перенесших инсульт или ТИА
При ретроспективном анализе результатов исследования профилактики инсульта путем агрессивного снижения уровней холестерина, в котором пациенты без КБС, перенесшие инсульт или ТИА в предшествующие 6 месяцев, получали Липримар®в дозе 80 мг или плацебо, частота возникновения геморрагического инсульта в группе Липримара® 80 мг была выше, чем в группе плацебо. Частота возникновения геморрагического инсульта с летальным исходом была схожей в обеих группах лечения. Частота случаев геморрагического инсульта с нелетальным исходом была существенно выше в группе аторвастатина, чем в группе плацебо. Некоторые характеристики исходного уровня, включая геморрагический и лакунарный инсульт при включении в исследование, были связаны с более высокой частотой возникновения геморрагического инсульта в группе аторвастатина.
Применение у пациентов пожилого возраста
Никаких различий в безопасности и эффективности в целом между этими пациентами и более молодыми пациентами не наблюдалось, не отмечалось различий в ответе на лечение между пожилыми и более молодыми пациентами; тем не менее всегда следует учитывать повышенную предрасположенность к нежелательным явлениям у некоторых пожилых пациентов. Так как пожилой возраст (≥ 65 лет) является предрасполагающим фактором развития миопатии, Липримар®следует назначать пожилым пациентам с осторожностью.
Липримар® содержит лактозу
Препарат Липримар®содержат лактозу, поэтому препарат противопоказан у пациентов с наследственной непереносимостью лактозы, дефицитом лактазы Лаппа, синдромом мальабсорбции глюкозы и галактозы.
Взаимодействия с другими лекарственными препаратами
Риск развития миопатии во время лечения статинами повышается при одновременном применении производных фиброевой кислоты, ниацина в дозах, модифицирующих уровни липидов, циклоспорина или сильных ингибиторов CYP 3A4 (например, кларитромицина, ингибиторов протеазы ВИЧ и ВГC и итраконазола).
Сильные ингибиторы CYP3A4
Липримар® метаболизируется цитохромом P450 3A4. Одновременный прием Липримара® с сильными ингибиторами CYP3A4 может приводить к повышению концентраций аторвастатина в плазме крови. Степень взаимодействия и усиления эффектов зависит от вариабельности влияния на CYP3A4.
Кларитромицин
Значение AUC аторвастатина существенно повышалось приодновременном приеме Липримара® в дозе 80 мг с кларитромицином (500 мг два раза в сутки) по сравнению с монотерапией Липримаром®. Следовательно, у пациентов, принимающих кларитромицин, Липримар® следует применять с осторожностью, если его доза превышает 20 мг.
Комбинация ингибиторов протеазы
Значение AUC аторвастатина существенно повышалось при одновременном приеме Липримара® с несколькими комбинациями ингибиторов протеазы. Пациентам, принимающим типранавир с ритонавиром или глецапревир с пибрентасвиром, не следует назначать их одновременно с Липримаром®. Пациентам, принимающим лопинавир с ритонавиром или симепревир, следует применять самую низкую необходимую дозу Липримара®. У пациентов, принимающих саквинавир с ритонавиром, дарунавир с ритонавиром, фосампренавир или фосампренавир с ритонавиром или элбасвир с гразопревиром, доза Липримара® не должна превышать 20 мг. У пациентов, принимающих нелфинавир, не следует превышать дозу Липримара® 40 мг и рекомендуется вести тщательный клинический мониторинг.
Итраконазол
Значение AUC аторвастатина существенно повышалось при одновременном приеме Липримара® в дозе 40 мг с итраконазолом в дозе 200 мг. Следовательно, у пациентов, принимающих итраконазол, Липримар® следует применять с осторожностью, если его доза превышает 20 мг.
Грейпфрутовый сок
Содержит один или несколько компонентов, которые ингибируют цитохром CYP3A4 и могут повышать концентрации аторвастатина в плазме крови, особенно при чрезмерном потреблении грейпфрутового сока (> 1,2 литра в сутки).
Циклоспорин
Аторвастатин является субстратом печеночных транспортеров. Метаболиты аторвастатина являются субстратами транспортера OATP1B1. Ингибиторы транспортера OATP1B1 (например, циклоспорин) могут повышать биодоступность аторвастатина. Значение AUC аторвастатина существенно повышалось при одновременном приеме Липримара® в дозе 10 мг с циклоспорином в дозе 5,2 мг/кг/сут. по сравнению с монотерапией Липримаром®.
Летермовир
Совместное применение аторвастатина в дозе 20 мг и летермовира в дозе 480 мг в сутки приводило к увеличению воздействия аторвастатина (отношение значений AUC: 3,29). Летермовир является ингибитором транспортеров P-gp, BCRP, MRP2, OAT2 и печеночного транспортера OATP1B1/1B3, таким образом, он усиливает воздействие аторвастатина. Суточная доза Липримара® не должна превышать 20 мг.
Величина опосредованных лекарственных взаимодействий CYP3A и OATP1B1/1B3 на совместное применение препаратов может отличаться при одновременном назначении летермовира с циклоспорином. Не рекомендуется применять препарат Липримар® пациентам, получающим терапию летермовиром совместно с циклоспорином.
Глецапревир и пибрентасвир; элбасвир и гразопревир
Совместное применение глецапревира и пибрентасвира или элбасвира и гразопревира может привести к повышению концентрации аторвастатина в плазме крови и риска развития миопатии.
Совместное применение глецапревира и пибрентасвира с аторвастатином в 8,3 раза повышает концентрации аторвастатина в плазме крови частично из-за ингибирования BCRP, OATP1B1/1B3 и изофермента CYP3A. Следовательно, не рекомендуется одновременное назначение Липримара® пациентам, принимающих лекарственные препараты, содержащие глецапревир и пибрентасвир.
Совместное назначение элбасвира и гразопревира с аторвастатином в 1,9 раза повышает концентрации аторвастатина в плазме крови частично из-за ингибирования BCRP, OATP1B1/1B3 и изофермента CYP3A. Следовательно, суточная доза Липримара® не должна превышать 20 мг у пациентов, одновременно принимающих лекарственные препараты, содержащие элбасвир и гразопревир.
Гемфиброзил
В связи с повышенным риском миопатии/рабдомиолиза при одновременном приеме ингибиторов ГМГ-КоА-редуктазы с гемфиброзилом следует избегать одновременного приема Липримара® с гемфиброзилом.
Прочие фибраты
Так как известно, что при лечении ингибиторами ГМГ-КоА-редуктазы риск миопатии повышается в случае одновременного приема других фибратов, Липримар® одновременно с другими фибратами следует применять с осторожностью.
Ниацин
В случае применения Липримара® в комбинации с ниацином может повышаться риск влияния на скелетные мышцы; в этом случае следует рассмотреть возможность снижения дозы Липримар®.
Рифампин и другие индукторы цитохрома P450 3A4
Одновременное применение Липримара® с индукторами цитохрома P450 3A4 (например, эфавирензом, рифампином) может приводить к снижению концентраций аторвастатина в плазме крови, выраженному в различной степени. В связи с двойным механизмом взаимодействия со стороны рифампина рекомендуется одновременное применение Липримара® с рифампином, так как применение Липримара® через некоторое время после рифампина сопровождалось существенным снижением концентраций аторвастатина в плазме крови.
Дигоксин
При одновременном применении многократных доз Липримара® и дигоксина равновесные концентрации дигоксина в плазме крови повышались . Пациенты, принимающие дигоксин, должны находиться под тщательным наблюдением.
Оральные контрацептивы
Одновременное применение Липримара® с оральными контрацептивами повышало значения AUC для норэтиндрона и этинилэстрадиола Это повышение следует учитывать при выборе орального контрацептива для женщин, принимающих Липримар®.
Варфарин
При приеме пациентами, проходящими долгосрочное лечение варфарином, Липримар® не оказывал клинически значимого влияния на протромбиновое время.
Колхицин
Сообщалось о случаях миопатии, включая рабдомиолиз, при одновременном применении аторвастатина и колхицина, поэтому следует с осторожностью назначать аторвастатин одновременно с колхицином.
Применение у детей
У пациентов в возрасте 10–17 лет с гетерозиготной наследственной гиперхолестеринемией, принимавших Липримар®, профиль нежелательных реакций в целом был схож с профилем у пациентов, получавших плацебо. Самыми частыми нежелательными реакциями были инфекции. Применение препарата в дозах выше 20 мг у данной популяции пациентов не изучалось. Не было выявлено существенного влияния на рост или половое созревание у мальчиков или продолжительность менструального цикла у девочек. Девушкам подросткового возраста следует рекомендовать применение соответствующих методов контрацепции во время терапии Липримаром®.
Применение Липримар® не изучалось в контролируемых клинических исследованиях с участием пациентов препубертатного возраста или пациентов младше 10 лет.
Во время беременности или лактации
Запрещается беременеть. В случае беременности немедленно прекратите прием Липримара® и обратитесь к лечащему врачу.
Особенности влияния препарата на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами
Учитывая побочные действия препарата, следует соблюдать осторожность при управлении автотранспортом и другими потенциально опасными механизмами.
Рекомендации по применению
Режим дозирования
Принимайте препарат Липримар® точно по назначению лечащего врача. Запрещается изменять дозу или прекращать прием Липримара®, не проконсультировавшись с лечащим врачом. В ходе лечения препаратом Липримар® лечащий врач может проводить анализы крови для проверки уровней холестерина. На основе результатов этих анализов крови можно менять дозу Липримара®.
Гиперлипидемия (гетерозиготная наследственная и ненаследственная) и смешанная дислипидемия (типы IIa и IIb по классификации Фредриксона)
Рекомендуемая начальная доза Липримара® составляет 10 мг или 20 мг один раз в сутки. Пациенты, нуждающиеся в значительном снижении уровня ХС-ЛПНП (более 45 %), могут начинать лечение с дозы 40 мг один раз в сутки. Диапазон доз Липримара® составляет от 10 мг до 80 мг один раз в сутки. Начальная и поддерживающая дозы Липримара® подбираются в каждом отдельном случае в соответствии с особенносями пациентов, такими как цель терапии и ответ. После начала терапии и/или во время подбора дозы Липримара® следует проводить анализ уровней липидов в течение 2–4 недель и соответствующим образом корректировать дозу.
Гомозиготная наследственная гиперхолестеринемия
Доза Липримара® для пациентов с гомозиготной наследственной гиперхолестеринемией (НГ) составляет 10-80 мг в сутки. У этих пациентов Липримар® следует использовать в качестве дополнительного средства к другой гиполипидемической терапии (аферез ЛПНП и т. д.) или если такая терапия недоступна.
Сопутствующая гиполипидемическая терапия
Липримар® можно применять вместе с секвестрантами желчных кислот. Комбинацию ингибиторов ГМГ-КоА-редуктазы (статинов) и фибратов обычно следует применять с осторожностью.
Особые группы пациентов
Дети
Применение Липримара® не изучалось с участием пациентов препубертатного возраста или пациентов младше 10 лет.
Гетерозиготная наследственная гиперхолестеринемия у пациентов детского возраста (10-17 лет)
Рекомендуемая начальная доза Липримара® составляет 10 мг/сут.; максимальная рекомендуемая доза - 20 мг/сут. (применение препарата в дозах выше 20 мг у данной популяции пациентов не изучалось). Дозы необходимо подбирать в каждом отдельном случае на основании цели терапии. Коррекцию дозы следует проводить с интервалами 4 недели или более.
Пациенты с нарушением функции почек
Заболевания почек не влияют на концентрации Липримара® в плазме крови или снижение уровней ХС-ЛПНП; поэтому коррекция дозы у пациентов с дисфункцией почек не требуется.
Пациенты, принимающие циклоспорин, кларитромицин, итраконазол, летермовир или определенные ингибиторы протеазы
Пациентам, принимающим циклоспорин, ингибитор протеазы ВИЧ типранавир с ритонавиром или ингибитор протеазы вируса гепатита C (ВГС) глецапревир с пибрентасвиром или летермовир одновременно с циклоспорином, не следует назначать Липримар®. Пациентам с ВИЧ, принимающим лопинавир с ритонавиром, следует назначать Липримар® в самой низкой необходимой дозе. У пациентов, принимающих кларитромицин или итраконазол, элбасвир с гразопревиром и пациентов с ВИЧ, принимающих комбинацию саквинавира с ритонавиром, дарунавира с ритонавиром, фосампренавир, фосампренавир с ритонавиром или летермовир, не следует превышать дозу Липримара® 20 мг и рекомендуется выполнять соответствующую клиническую оценку, чтобы гарантировать применение самой низкой необходимой дозы Липримара®. У пациентов, принимающих ингибитор протеазы ВИЧ - нелфинавир, не следует превышать дозу Липримара® 40 мг. При одновременном назначении аторвастатина с другими ингибиторами протеазы рекомендуется выполнять соответствующую клиническую оценку, чтобы гарантировать применение самой низкой необходимой дозы Липримара®.
Метод и путь введения
Для приема внутрь.
Частота применения с указанием времени приема
Принимайте Липримар®приблизительно в одно и то же время каждый день в любое время суток. Липримар®можно принимать с едой или без еды.
Не разламывайте таблетки Липримара®перед приемом.
Лечащий врач должен назначить Вам диету с низким содержанием жиров перед назначением Липримара®. Во время приема Липримара®придерживайтесь этой диеты с низким содержанием жиров.
Длительность лечения
Терапевтический ответ проявляется в течение 2 недель, а максимальный ответ обычно достигается в течение 4 недель и поддерживается в рамках длительной терапии.
В настоящее время доступная информация о безопасности при длительной терапии у пациентов детского возраста ограничена.
Меры, которые необходимо принять в случае передозировки
Специфический антидот для лечения передозировки Липримара® отсутствует. В случае передозировки следует проводить симптоматическое лечение и принимать при необходимости поддерживающие меры. Поскольку препарат активно связывается с белками плазмы крови, существенное увеличение клиренса Липримара® при гемодиализе маловероятно.
Меры, необходимые при пропуске одной или нескольких доз лекарственного препарата
Если Вы забыли принять дозу Липримара®, примите ее, как только вспомните. Запрещается принимать Липримар®, если с момента пропуска предыдущей дозы прошло более 12 часов. Подождите и примите следующую дозу в обычное время. Запрещается принимать 2 дозы Липримара®в одно и то же время.
Рекомендации по обращению за консультацией к медицинскому работнику для разъяснения способа применения лекарственного препарата
При возникновении вопросов относительно Липримара® обратитесь к лечащему врачу или фармацевту.
Описание нежелательных реакций, которые проявляются при стандартном применении ЛП и меры, которые следует принять в этом случае
Липримар® может вызывать серьезные побочные эффекты. Эти побочные эффекты проявлялись только у небольшого количества людей. Лечащий врач может отслеживать их у Вас. Эти побочные эффекты обычно проходят при снижении дозы или при прекращении приема Липримара®.
При применении Липримара® зарегистрированы нежелательные эффекты, которые были классифицированы по частоте их проявления следующим образом: часто (от ≥ 1/100 до < 1/10), нечасто (от ≥ 1/1000 до < 1/100) и редко (≥ 1/10 000 и < 1/1000), очень редко (от ≤1/10000) и неизвестно (невозможно определить по имеющимся данным).
Часто
- головная боль
- назофарингит
- гипергликемия
- боль в глотке и гортани, носовое кровотечение
- диспепсия, тошнота, запор, метеоризм, диарея
- артралгия, боль в конечностях, судороги мышц, миалгия, опухание суставов, боль в спине
- отклонение от нормы биохимических показателей функции печени, повышенный уровень креатинкиназы в крови
- аллергические реакции
Нечасто
- гипогликемия, увеличение массы тела, анорексия
- кошмарные сны, бессонница
- головокружение, парестезия, гипестезия, дисгевзия, амнезия
- затуманенное зрение
- шум в ушах
- рвота, боль в верхней и нижней части живота, отрыжка, панкреатит
- гепатит
- крапивница, кожная сыпь, зуд, алопеция
- боль в шее, мышечная утомляемость
- недомогание, астения, боль в грудной клетке, периферический отек, повышенная утомляемость, пирексия
- появление лейкоцитов в моче
Редко
- тромбоцитопения
- периферическая нейропатия
- нарушение зрения
- холестаз
- ангионевротический отек, буллезный дерматит, включая полиморфную эритему, синдром Стивенса - Джонсона и токсический эпидермальный некролиз
- миопатия, миозит, рабдомиолиз, тендинопатия, иногда осложненная разрывом
Очень редко
- анафилаксия
- потеря слуха
- печеночная недостаточность с летальными и нелетальными исходами
- гинекомастия
- забывчивость, потеря памяти, амнезия, спутанность сознания
Неизвестно
- иммуноопосредованная некротизирующая миопатия
Следующие побочные эффекты были выявлены у пациентов детского возраста:
Часто
- головная боль
- боль в животе
- повышение уровней аланинаминотрансферазы и сывороточной креатинфосфокиназы (КФК)
Исходя из доступных данных, у детей ожидаются те же частота, виды и степени тяжести нежелательных реакций, что и у взрослых. Самыми частыми нежелательными реакциями у детей были инфекции. В настоящее время доступная информация о безопасности при длительной терапии у пациентов детского возраста ограничена.
В отношении некоторых статинов сообщалось о следующих нежелательных явлениях:
- половая дисфункция
- депрессия
- исключительно редкие случаи интерстициальной болезни легких, особенно при долгосрочной терапии
- сахарный диабет: частота будет зависеть от наличия или отсутствия факторов риска (глюкоза в крови натощак ≥ 5,6 ммоль/л, ИМТ > 30 кг/м2, повышенные уровни триглицеридов, артериальная гипертензия в анамнезе)
Дополнительные сведения
Состав лекарственного препарата
Одна таблетка содержит
активное вещество – кальция аторвастатин 10,85 мг, 21,70 мг, 43,40 мг и 86,80 мг эквивалентного аторвастатину 10 мг, 20 мг, 40 мг и 80 мг соответственно;
вспомогательные вещества: кальция карбонат, целлюлоза микрокристаллическая, лактозы моногидрат, натрия кроскармеллоза, полисорбат 80, гидроксипропилцеллюлоза, магния стеарат,
пленочное покрытие: гидроксипропилметилцеллюлоза, полиэтиленгликоль 8000, титана диоксид (Е 171), тальк, эмульсия симетикона (симетикона - 30,0 %, стеарат эмульгированный - 6,8 %, загуститель - 2,5 %, кислоты бензойной - 0,2 %, кислоты сорбиновой - 0,1% в воде).
Описание внешнего вида, запаха, вкуса
Белые круглые таблетки, покрытые пленочной оболочкой, с гравировкой «10» на одной стороне и «ATV» - на другой (для дозировки 10 мг).
Белые круглые таблетки, покрытые пленочной оболочкой, с гравировкой «20» на одной стороне и «ATV» - на другой (для дозировки 20 мг).
Белые круглые таблетки, покрытые пленочной оболочкой, с гравировкой «40» на одной стороне и «ATV» - на другой (для дозировки 40 мг).
Белые круглые таблетки, покрытые пленочной оболочкой, с гравировкой «80» на одной стороне и «ATV» - на другой (для дозировки 80 мг).
Форма выпуска и упаковка
По 10 таблеток в контурной ячейковой упаковке из полиамида, поливинилхлорида и фольги алюминиевой.
По 3 контурные ячейковые упаковки вместе с инструкцией по медицинскому применению на государственном и русском языках помещают в картонную пачку.
Срок хранения
3 года
Не применять по истечении срока годности!
Условия хранения
Хранить при температуре не выше 25оС.
Хранить в недоступном для детей месте!
Условия отпуска из аптек
По рецепту.
Саудалық атауы
Липримар®
Халықаралық патенттелмеген атауы
Аторвастатин
Дәрілік түрі, дозасы
Үлбірлі қабықпен қапталған 10 мг, 20 мг, 40 мг және 80 мг таблеткалар
Фармакотерапиялық тобы
Жүрек-қантамыр жүйесі. Липид-модификациялайтын препараттар. Липид-модификациялайтын препараттар, қарапайымдар. ГМГ КоА-редуктаза тежегіштері. Аторвастатин.
АТХ коды С10АА05
Қолданылуы
Липидтер деңгейін өзгертетін препараттармен емдеуді гиперхолестеринемиямен байланысты қантамырлардың атеросклероздық ауру қаупі айтарлықтай жоғарылаған адамдарда көптеген қауіп факторлары жағдайында дәрілік емдеу компоненті ретінде ғана қолдануға болады. Дәрімен емдеу қаныққан майлар мен холестериннің шектелуімен диетаға жауап және басқа да фармакологиялық емес шаралар жеткіліксіз болғанда, диетаға қосымша ретінде ұсынылады. Жүректің коронарлық ауруы (ЖКА) немесе ЖКА көптеген қауіп факторлары бар пациенттерде Липримар препаратын қолдануды диетамен бір мезгілде бастауға болады.
Жүрек-қантамыр ауруларының профилактикасы
Жүректің клиникалық тұрғыдан айқын коронарлық ауруы жоқ, бірақ жас шамасы, шылым шегу, артериялық гипертензия, ХС-ТЖЛП төмен деңгейі немесе отбасылық анамнезде жүректің коронарлық ауруының ерте жағдайлары болуы сияқты оның дамуының бірнеше қауіп факторлары бар ересек пациенттерде Липримар келесі мақсаттарда қолданылады:
- миокард инфарктісі қаупін төмендету;
- инсульт қаупін төмендету;
- реваскуляризация және стенокардия емшаралары қаупін төмендету.
2-типті қант диабеті бар және клиникалық айқындалған коронарлық жүрек ауруы жоқ, бірақ ретинопатия, альбуминурия, шылым шегу немесе артериялық гипертензия сияқты оның дамуының бірнеше қауіп факторлары бар ересек пациенттерде Липримар келесі мақсаттарда қолданылады:
- миокард инфарктісі қаупін төмендету;
- инсульт қаупін төмендету.
Жүректің клиникалық тұрғыдан айқын коронарлық ауруы бар пациенттерде Липримар келесі мақсаттарда қолданылады:
- өліммен аяқталмайтын миокард инфарктісі қаупін төмендету;
- өліммен аяқталатын және өліммен аяқталмайтын инсульт қаупін төмендету;
- реваскуляризация емшарасы қаупін төмендету;
- ЖІЖ қатысты ауруханаға жату қаупін төмендету;
- стенокардия қаупін төмендету.
Гиперлипидемия
Липримар қолданылады:
- бастапқы гиперхолестеринемиясы (гетерозиготалы тұқым қуалайтын және тұқым қуаламайтын) және аралас дислипидемиясы (Фредриксон жіктемесі бойынша IIa және IIb типтері) бар пациенттерде жалпы холестерин, ХС-ТТЛП, аполипопротеин B мен триглицеридтер жоғары деңгейлерін төмендету және ХС-ТЖЛП деңгейінің жоғарылауы үшін диетаға толықтыру ретінде;
- гипертриглицеридемиясы (Фредриксонжіктемесі бойынша IV типі) бар пациенттерді емдеу үшін диетаға қосымша ретінде.
- диетаға тиісінше жауап бермейтін бастапқы дисбеталипопротеинемиясы (Фредриксон жіктемесі бойынша III типі) бар пациенттерді емдеу үшін;
- гомозиготалы тұқым қуалайтын гиперхолестеринемиясы бар пациенттерде басқа гиполипидемиялық емдеуге (ТТЛП аферезі және т.б.) қосымша дәрі ретінде немесе мұндай емге қол жеткізілмеген жағдайда жалпы холестерин мен ХС-ТТЛП деңгейлерін төмендету үшін;
- гетерозиготалы тұқым қуалайтын гиперхолестеринемиясы бар ұл балаларда жалпы холестерин, ХС-ТТЛП және аполипопротеин B деңгейлерін төмендету мақсатында және 10-нан 17 жасқа дейінгі қыз балаларда етеккір басталғаннан кейін диетаға қосымша ретінде, оларда талапқа сай емдік диетадан кейін мына көрсеткіштер байқалады:
а. ХС-ТТЛП ³ 190 мг/дл/5,0 ммоль/л деңгейінде қалады немесе
б. ХС-ТТЛП ³ 160 мг/дл/4,2 ммоль/л деңгейінде қалады және:
· отбасылық анамнезде жүрек-қантамыр ауруларының ерте туындау жағдайлары бар немесе;
· пациент балада жүрек-қантамыр аурулары (ЖҚА) туындауының екі немесе одан да көп басқа қауіп факторлары бар.
Қолданылуын шектеу
Липримарпрепаратының липопротеиндер тарапынан негізгі бұзылу хиломикрондар (Фредриксон жіктемесі бойынша I және V типтері) деңгейінің жоғарылауы болып табылатын аурулар жағдайында қолданылуы зерттелген жоқ.
Қолдануды бастағанға дейін қажетті мәліметтер тізбесі Қолдануға болмайтын жағдайлар
- препарат компоненттерінің кез келгеніне жоғары сезімталдық
- сарысу трансаминазалары белсенділігінің жоғарылауын қоса, бауырдың шығу тегі белгісіз, белсенді ауруы
- жүктілік және лактация кезеңі, сондай-ақ, ұрпақ өрбітетін жастағы, контрацепцияның талапқа сай әдістерін пайдаланып жүрмеген әйелдерде
- тұқым қуалайтын лактоза жақпаушылығы, Лапп лактазасы тапшылығы, глюкоза-галактоза мальабсорбциясы.
Қолдану кезінде қажетті сақтық шаралары
Қаңқа бұлшықеттері
Липримар мен осы кластың басқа препараттарын қабылдағанда бүйректің миоглобинуриядан туындаған жедел жеткіліксіздігімен жүретін рабдомиолиздің сирек жағдайлары туралы хабарланған. Пациенттердің анамнезінде бүйрек функциясы бұзылуларының болуы рабдомиолиз дамуының қауіп факторы болуы мүмкін. Ондай пациенттерде препараттың қаңқа бұлшықеттеріне әсеріне мұқиятырақ мониторинг жүргізу қажет.
Аторвастатин, басқа статиндер сияқты, кейде креатинфосфокиназа (КФК) деңгейінің ҚЖШ > 10 есеге жоғарылауымен қатар жүретін бұлшықет ауыруы немесе бұлшықет әлсіздігі ретінде анықталатын миопатияны туғызады. Аторвастатинді жоғары дозаларында бір мезгілде циклоспорин және P 450 3A4 цитохромы (CYP3A4) изоферментінің күшті тежегіштері (мысалы, кларитромицин, итраконазол және АИТВ және СГВ протеаза тежегіштері) сияқты кейбір басқа препараттармен бір мезгілде қабылдаған кезде миопатия/рабдомиолиз қаупі жоғарылайды.
Статиндерді қолдануға қатысты иммунитет түрткі болған некроздаушы миопатия (ИТНМ), аутоиммундық миопатия жағдайлары туралы сирек хабарламалар келіп түсті. ИБНМ статиндермен емдеуді тоқтатуға қарамастан сақталатын қан сарысуында креатинкиназа деңгейінің жоғарылауымен және проксимальді бұлшықет әлсіздігімен сипатталады; елеулі қабынусыз некроздаушы миопатияны көрсететін бұлшықет биопсиясы нәтижелерімен; иммунодепрессанттарды қолданған кезде жай-күйдің жақсаруымен сипатталады.
Диффузиялық миалгия, бұлшықеттің ауырсынуымен және/немесе КФК деңгейінің айтарлықтай жоғарылауы бар кез келген пациентте миопатияның даму мүмкіндігін ескеру керек. Түсініксіз себептермен туындаған бұлшықет ауыруы, ауырсынуы немесе әлсіздігі туралы, әсіресе олар дімкәстікпен немесе қызбамен қатар жүрсе, немесе егер бұлшықет көріністері мен симптомдары Липримар® препаратын қабылдауды тоқтатқаннан кейін сақталса, дереу хабарлау қажеттігін пациенттерге ескертіп қою керек. КФК деңгейі айтарлықтай жоғарылағанда, миопатия диагностикаланғанда немесе миопатияға күдік туындағанда Липримар® препаратымен емдеуді тоқтату қажет.
Осы кластың препараттарымен емдеген кезде миопатия қаупі төмендегі кестеде берілген дәрілік препараттарды бір мезгілде қолданғанда жоғарылайды. Липримарды® осы препараттардың әрқайсысымен біріктіріп емдеу мүмкіндігін қарастыратын дәрігерлер әлеуетті пайдасы мен қаупін мұқият таразылауы тиіс және әсіресе алғашқы емдеу айларында және препараттардың кез келгінінің дозасын біртіндеп арттыру кезеңінде бұлшықет ауыруының, ауырсынуының немесе әлсіздігінің кез келген көріністері немесе симптомдарының туындауына қатысты пациенттердің жай-күйін мұқият бақылауы тиіс. Жоғарыда атап көрсетілген препараттармен бірге қолданған кезде аторвастатиннің барынша төмен бастапқы және демеуші дозаларын пайдалану мүмкіндігін қарастыру керек. Мұндай жағдайларда креатинфосфокиназа (КФК) деңгейін жүйелі анықтау мүмкіндігін қарастыруға болады, бірақ мұндай мониторинг жүргізу ауыр миопатия дамуының алдын алуға кепілдік бермейді.
Өзара әрекеттесуші заттарды тағайындау жөніндегі нұсқаулар төмендегі кестеде келтірілген.
|
Миопатия/рабдомиолиз қаупінің жоғарылауымен байланысты дәрілер арасындағы өзара әрекеттесулер |
|
|
Өзара әсер етуші заттар |
|
|
Циклоспорин, типранавир ритонавирмен, глецапревир пибрентасвирмен |
|
|
Кларитромицин, итраконазол, саквинавир ритонавирмен*, дарунавир ритонавирмен, фосампренавир, фосампренавир ритонавирмен, элбасвир гразопревирмен |
|
|
Нелфинавир |
|
|
Лопинавир ритонавирмен, симепревир, фибрин қышқылы туындылары, эритромицин, азольді зеңге қарсы препараттар, липидтер деңгейлерін модификациялайтын дозалардағы ниацин, колхицин |
|
* Ең төменгі қажетті дозасында қолдану керек
Миопатиямен сәйкес келуі мүмкін жедел күрделі жай-күйі бар кез келген пациентте немесе рабдомиолиз туғызған бүйрек жеткіліксіздігінің дамуына бейім қауіп факторы бар пациентте (мысалы, ауыр жедел инфекциясы, гипотензиясы бар, ауқымды хирургиялық араласуды бастан өткерген, жарақаты бар, зат алмасудың ауыр бұзылуы, эндокриндік бұзылуы немесе су-электролиттік теңгерімінің бұзылуы бар, сондай-ақ бақыланбайтын құрысулары бар пациенттерде) Липримар®препаратымен емдеуді уақытша немесе толықтай тоқтату керек.
Бауыр функциясының бұзылуы
Гиполипидемиялық емдеудің кейбір басқа дәрілері сияқты статиндер бауыр функциясының биохимиялық көрсеткіштерінің қалыптан ауытқуын туғызды.
Клиникалық зерттеулерде бір пациентте сарғаю дамыған. Басқа пациенттерде бауыр функциясының биохимиялық көрсеткіштерінің (БФБК) жоғарылауы сарғаюмен немесе басқа да клиникалық көріністермен немесе симптомдармен қатар жүрген жоқ. Дозаны төмендеткеннен кейін, препаратты қолдану үзілісінен немесе емдеуді тоқтатқан соң трансаминазалар деңгейі емдеуді бастағанға дейінгі деңгейге оралды немесе қалдық салдарларсыз оларға жақындады.
Липримар® препаратымен емдеуді бастар алдында, содан соң клиникалық көрсетілімдер болғанда бауыр ферменттері талдауын жасау керек. Статиндерді, соның ішінде аторвастатинді қабылдаған пациенттерде тіркеуден кейінгі кезең бойы өліммен аяқталған немесе өліммен аяқталмаған бауыр жеткіліксіздігінің сирек жағдайлары тіркелді. Егер Липримар®препаратымен емдеген кезде клиникалық симптомдарымен және/немесе гипербилирубинемиясымен немесе сарғаюмен бауырдың күрделі зақымдануы туындаса, емді дереу тоқтатыңыз. Егер баламалы этиологияны тағайындау мүмкін болмаса, Липримар® препаратымен емді қайта жаңғыртпаңыз.
Айтарлықтай мөлшерде алкоголь қолданатын және/немесе анамнезінде бауыр ауруы бар пациенттерде Липримар® препаратын сақтықпен қолдану керек. Белсенді бауыр ауруы немесе трансаминазалар деңгейінің түсініксіз тұрақты жоғарылауы Липримар® препаратын қолдануға қарсы көрсетілім болып табылады.
Эндокриндік жүйе функциясы
Липримар® препаратын қоса, ГМГ-КоА-редуктаза тежегіштерін қолдану ашқарынға сарысудағы HbA1 деңгейі мен глюкоза деңгейінің жоғарылауымен ұштасқан.
Статиндер холестерин синтезіне кедергі келтіреді және теориялық тұрғыдан бүйрекүсті безі стероидтарының және/немесе жыныстық стероидтардың өндірілуін бәсеңдетуі мүмкін. Клиникалық зерттеулер Липримар® препаратының бастапқы деңгейде плазмада кортизол концентрациясын төмендетпейтінін және бүйрекүсті безінің резервін төмендетпейтінін көрсетті. Статиндердің ерлердегі ұрпақ өрбіту функциясына әсері пациенттердің жеткілікті санында зерттелмеген. Егер болса, әйелдерде менопауза алдындағы кезеңде гипофизарлық-гонадтық жүйеге әсер етуі зерттелмеген. Статинді кетоконазол, спиронолактон және циметидин сияқты эндогенді стероидты гормондар белсенділігінің деңгейін төмендетуге қабілетті препараттармен бір мезгілде қабылдағанда сақ болу керек.
Жуырда инсультті немесе ТИШ бастан өткерген пациенттерде қолданылуы
Алдыңғы 6 айда инсульт немесе ТИШ бастан өткерген КЖА-сыз пациенттер 80 мг дозада Липримар® немесе плацебо қабылдаған холестерин деңгейінің агрессиялық төмендеуі арқылы инсульт профилактикасы зерттеу нәтижелерін ретроспективтік талдағанда плацебо тобына қарағанда 80 мг Липримар® тобында геморрагиялық инсульттің туындау жиілігі жоғары болды. Өліммен аяқталатын геморрагиялық инсульттің туындау жиілігі екі емдеу тобында да ұқсас болды. Өліммен аяқталмайтын геморрагиялық инсульт жағдайының жиілігі плацебо тобына қарағанда аторвастатин тобында айтарлықтай жоғары болды. Зерттеуге енгізген кезде геморрагиялық және лакунарлық инсультті қоса, бастапқы деңгейдің кейбір сипаттамалары аторвастатин тобында геморрагиялық инсульттің туындау жиілігінің барынша жоғарылауымен байланысты болды.
Егде жастағы пациенттерде қолданылуы
Жалпы алғанда, бұл пациенттер мен бұдан жастау пациенттер арасында қауіпсіздігі мен тиімділігіне қатысты ешқандай айырмашылық байқалған жоқ, егде жастағылар мен жас пациенттер арасында емдеуге жауапта да айырмашылықтар байқалмады; дегенмен кейбір егде жастағы пациенттерде жағымсыз құбылыстарға жоғары бейімділігін үнемі ескеру керек. Егде жас (≥ 65 жас) миопатияның дамуына итермелейтін фактор болып табылатындықтан, Липримар®препаратын егде жастағыларға сақтықпен тағайындау керек.
Липримар® құрамындалактоза бар
Липримар® препаратының құрамында лактоза бар,сондықтан препаратты тұқым қуалайтын лактоза жақпаушылығы, Лапп лактазасы тапшылығы, глюкоза және галактоза мальабсорбциясысиндромы бар пациенттерде қолдануға болмайды.
Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі
Миопатияның даму қаупі статиндермен емдеген кезде фиброй қышқылының туындыларын, липидтер деңгейін модификациялайтын дозада ниацинді, циклоспоринді немесе CYP 3A4 күшті тежегіштерін (мысалы, кларитромицин, АИТВ және CГВ протеаза тежегіштері және итраконазол) бір мезгілде қолданғанда артады.
CYP3A4 күшті тежегіштері
Липримар® P450 3A4 цитохромымен метаболизденеді. Липримар® препаратын CYP3A4 күшті тежегіштерімен бір мезгілде қабылдау қан плазмасында аторвастатин концентрациясының жоғарылауына әкелуі мүмкін. Өзара әрекеттесу және әсерлерін күшейту дәрежесі CYP3A4 әсеріне құбылуына байланысты.
Кларитромицин
Аторвастатиннің AUC мәні Липримар® препаратының монотерапиясымен салыстырғанда 80 мг дозада Липримар® препаратын кларитромицинмен (тәулігіне екі рет 500 мг) бір мезгілде қабылдағанда айтарлықтай артқан. Демек, кларитромицин қабылдайтын пациенттерде егер доза 20 мг-ден асатын болса, Липримар®препаратын сақтықпен қолдану керек.
Протеаза тежегіштерінің біріктірілімі
Аторвастатиннің AUC мәні Липримарды® АИТВ протеаза тежегіштерінің бірнеше біріктірілімімен бір мезгілде қабылдағанда айтарлықтай артқан. Типранавирді ритонавирмен немесе глецапревирді пибрентасвирмен қабылдайтын пациенттерге оларды Липримармен® бір мезгілде тағайындауға болмайды. Ритонавирмен лопинавир немесе симепревир қабылдайтын пациенттерге Липримардың® ең төменгі қажетті дозасын қолдану қажет. Саквинавирді ритонавирмен, дарунавирді ритонавирмен, фосампренавирді немесе ритонавирмен фосампренавирді немесе элбасвирді гразопревирмен қабылдайтын пациенттерде Липримар® дозасы 20 мг-ден аспауы тиіс. Нелфинавир қабылдайтын пациенттерде Липримар® дозасын 40 мг-ден асыруға болмайды және мұқият клиникалық мониторинг жүргізу ұсынылады.
Итраконазол
40 мг дозада Липримар® препаратын 200 мг дозада итраконазолмен бір мезгілде қабылдағанда аторвастатиннің AUC мәні айтарлықтай артқан. Демек, итраконазолқабылдайтын пациенттерде егер доза 20 мг-ден асатын болса, Липримар®препаратын сақтықпен қолдану керек.
Грейпфрут шырыны
Құрамында CYP3A4 цитохромын тежейтін бір немесе бірнеше компоненттер бар және әсіресе грейпфрут шырынын шамадан тыс қолданғанда (тәулігіне > 1,2 литр) қан плазмасында аторвастатин концентрациясын арттыруы мүмкін.
Циклоспорин
Аторвастатин бауыр тасымалдаушыларының субстраты болып табылады. Аторвастатиннің метаболиттері OATP1B1 тасымалдаушысының субстраттары болып табылады. OATP1B1 тасымалдаушысының тежегіштері (мысалы, циклоспорин) аторвастатиннің биожетімділігін арттыруы мүмкін. Аторвастатиннің AUC мәні Липримар®препаратымен монотерапиямен салыстырғанда 10 мг дозада Липримар®препаратын тәулігіне 5,2 мг/кг дозада циклоспоринмен бір мезгілде қабылдағанда айтарлықтай артқан.
Летермовир
Тәулігіне 20 мг дозадағы аторвастатин мен 480 мг дозадағы летермовирді бірге қолдану аторвастатин әсерінің артуына алып келген (AUC мәндерінің арақатынасы: 3,29). Летермовир P-gp, BCRP, MRP2, OAT2 тасымалдағыштарының және бауырдағы OATP1B1/1B3 тасымалдағышының тежегіші болып табылады, сол себепті, ол аторвастатиннің әсерін күшейтеді. Липримар® препаратының тәуліктік дозасы 20 мг аспауы тиіс.
Препараттардың бірге қолданылуы түрткі болған CYP3A мен OATP1B1/1B3 өзара дәрілік әрекеттесулерінің шамасы летермовирді циклоспоринмен бір мезгілде тағайындағанда өзгеше болуы мүмкін. Циклоспоринмен бірге летермовирмен ем қабылдап жүргенпациенттерге Липримар®препаратын қолдану ұсынылмайды.
Глецапревир және пибрентасвир; элбасвир және гразопревир
Глецапревир мен пибрентасвирді немесе элбасвир мен гразопревирді бірге қолдану аторвастатиннің қан плазмасындағыконцентрациясының жоғарылауына және миопатияның даму қаупіне әкелуі мүмкін.
Глецапревир мен пибрентасвирді аторвастатинмен бірге қолдану аторвастатиннің қан плазмасындағы концентрациясын ішінара BCRP, OATP1B1/1B3 және CYP3Aизоферментінің тежелуіне байланысты 8,3 есеге арттырады. Демек, Липримарды® құрамында глецапревир және пибрентасвир бар дәрілік препараттарды қабылдайтын пациенттерге бір мезгілде тағайындау ұсынылмайды.
Элбасвир менгразопревирді аторвастатинмен бірге тағайындау аторвастатиннің қан плазмасындағы концентрациясын ішінара BCRP, OATP1B1/1B3 және CYP3Aизоферментінің тежелуіне байланысты 1,9 есеге арттырады. Демек, Липримар® препаратының тәуліктік дозасы құрамында элбасвир және гразопревир бар дәрілік препараттарды бір мезгілде қабылдайтын пациенттерде 20 мг-ден аспауы тиіс.
Гемфиброзил
Миопатия/рабдомиолиз қаупінің жоғарылауына байланысты, ГМГ-КоА-редуктаза тежегіштерін гемфиброзилмен бір мезгілде қабылдағанда Липримар® препаратын гемфиброзилмен бір мезгілде қабылдаудан аулақ болу керек.
Басқа да фибраттар
ГМГ-КоА-редуктаза тежегіштерімен емдеген кезде басқа фибраттарды бір мезгілде қабылдаған жағдайда, миопатия қаупі артатыны белгілі болғандықтан, Липримар®препаратын басқа фибраттармен бір мезгілде сақтықпен қолдану керек.
Ниацин
Липримар®препаратын ниацинмен біріктіріп қолданған жағдайда қаңқа бұлшықеттеріне әсер ету қаупі жоғарылауы мүмкін; бұл жағдайда Липримар® дозасын төмендету мүмкіндігін қарастыру керек.
Рифампин және P450 3A4 цитохромының басқа да индукторлары
Липримар®препаратын P450 3A4 цитохромының индукторларымен (мысалы, эфавиренз, рифампин) бір мезгілде қолдану қан плазмасында түрлі дәрежеде айқындалған аторвастатин концентрациясының төмендеуіне әкелуі мүмкін. Рифампин тарапынан өзара әрекеттесудің қосарлы механизміне байланысты Липримар®препаратын рифампинмен бір мезгілде қолдану ұсынылады, себебі рифампиннен кейін біршама уақыттан соң Липримар® препаратын қолдану қан плазмасында аторвастатин концентрациясының айтарлықтай төмендеуімен қатар жүрді.
Дигоксин
Липримар®препаратының көп реттік дозасы мен дигоксинді бір мезгілде қолданғанда дигоксиннің қан плазмасындағы тепе-тең концентрациясы жоғарылады. Дигоксинді қабылдап жүрген пациенттер мұқият бақылауда болуы тиіс.
Оральді контрацептивтер
Липримар® препаратын оральді контрацептивтермен бір мезгілде қолдану норэтиндрон мен этинилэстрадиол үшін AUC мәндерін арттырды. Бұл арттыруын Липримар® препаратын қабылдап жүрген әйелдер үшін оральді контрацептивті таңдаған кезде ескеру керек.
Варфарин
Варфаринмен ұзақ емделіп жүрген пациенттер қабылдаған кезде Липримар® протромбиндік уақытқа клиникалық тұрғыдан елеулі әсер етпеген.
Колхицин
Аторвастатин мен колхицинді бір мезгілде қолданған кезде рабдомиолизді қоса, миопатия жағдайлары туралы хабарланған, сондықтан аторвастатинді колхицинмен бір мезгілде сақтықпен тағайындау керек.
Балаларда қолданылуы
10–17 жас шамасындағы, тұқым қуалайтын гетерозиготалы гиперхолестеринемиясы бар, Липримар® препаратын қабылдаған пациенттерде жағымсыз реакцияларының бейіні жалпы алғанда, плацебо қабылдаған пациенттердегі бейінімен ұқсас болды. Ең жиі кездесетін жағымсыз реакциялар инфекциялар болды. Пациенттердің бұл популяциясында препараттың 20 мг асатын дозаларда қолданылуы зерттелмеген. Ұл балалардың өсуі мен жетілуіне немесе қыз балаларда етеккір оралымының ұзақтығына елеулі ықпалы анықталмады. Жасөспірім қыздарда Липримар® препаратымен емделу кезінде контрацепцяның тиісінше әдістерін қолдануға кеңес беру керек.
Липримар® препаратының қолданылуы препубертаттық кезеңдегі пациенттердің немесе10 жасқа толмаған пациенттердің қатысуымен жүргізілген бақыланатын клиникалық зерттеулерде зерттелмеген.
Жүктілік немесе лактация кезінде
Жүкті болуға тыйым салынады. Жүкті болып қалған жағдайда, Липримар® препаратын қабылдауды дереу тоқтатыңыз және емдеуші дәрігерге жүгініңіз.
Препараттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері
Препараттың жағымсыз әсерлерін ескере отырып, автокөлік пен басқа да қауіптілігі зор механизмдерді басқарғанда сақ болу керек.
Қолдану жөніндегі нұсқаулар
Дозалау режимі
Липримар® препаратын тура емдеуші дәрігердің тағайындауы бойынша қабылдаңыз. Емдеуші дәрігермен кеңесіп алмай, Липримар® препаратының дозасын өзгертуге немесе қабылдауды тоқтатуға тыйым салынады. Липримар® препаратымен емдеу барысында емдеуші дәрігер холестерин деңгейлерін тексеру үшін қан талдауларын жүргізуі мүмкін.Мұндай қан талдаулары нәтижелерінің негізінде Липримар® препаратының дозасын өзгертуге болады.
Гиперлипидемия (гетерозиготалы тұқым қуалайтын және тұқым қуаламайтын) және аралас дислипидемия (Фредриксон жіктемесі бойынша IIa және IIb типтері)
Липримар®препаратының ұсынылатын бастапқы дозасы тәулігіне бір рет 10 мг немесе 20 мг құрайды. ХС-ТТЛП деңгейінің елеулі төмендеуін (45 %-дан жоғары) қажет ететін пациенттер емді тәулігіне бір рет 40 мг дозадан бастай алады. Липримар® дозасының ауқымы тәулігіне 10 мг-ден 80 мг-ге дейінді құрайды. Липримар® препаратын ас ішуге байланыссыз тәуліктің кез келген уақытында бір реттік дозада қабылдауға болады. Липримар® препаратының бастапқы және демеуші дозасы емдеу мақсаты және жауабы сияқты пациенттің ерекшеліктеріне сәйкес әрбір жекелеген жағдайда таңдап алынады. Емді бастағаннан кейін және/немесе Липримар®дозасын таңдаған кезде 2-4 апта бойы липидтер деңгейіне талдау жүргізу және тиісінше дозаны түзету керек.
Гомозиготалы тұқым қуалайтынгиперхолестеринемия
Гомозиготалы тұқым қуалайтын гиперхолестеринемиясы (ТГ) бар пациенттер үшін Липримар® дозасы тәулігіне 10-80 мг құрайды. Бұл пациенттерде Липримар®препаратын басқа гиполипидемиялық емге (ТТЛП аферезі және т.б.) немесе егер мұндай емге қол жеткізілмесе, қосымша дәрі ретінде пайдалану керек.
Қатарлас гиполипидемиялық ем
Липримар® препаратын өт қышқылдарының секвестранттарымен бірге қолдануға болады. ГМГ-КоА-редуктаза тежегіштері (статиндер) мен фибраттардың біріктірілімін, әдетте, сақтықпен қолдану керек.
Пациенттердің ерекше топтары
Балалар
Липримар® препаратының қолданылуы препубертаттық кезеңдегі пациенттердің немесе 10 жасқа толмаған пациенттердің қатысуымен зерттелген жоқ.
Пациент балалардағы (10-17 жас) гетерозиготалы тұқым қуалайтын гиперхолестеринемия
Липримар®препаратының ұсынылатын бастапқы дозасы тәулігіне 10 мг құрайды; ең жоғарғы ұсынылатын дозасы - тәулігіне 20 мг (пациенттердің бұл популяциясында препаратты 20 мг-ден жоғары дозада қолдану зерттелген жоқ). Дозасын емнің мақсаты негізінде әр жеке жағдайда іріктеу қажет. Дозасын түзетуді 4 апталық немесе одан көп аралықпен жүргізу керек.
Бүйрек функциясы бұзылған пациенттер
Бүйрек аурулары қан плазмасындағы Липримар® концентрациясына немесе ХС-ТТЛП деңгейінің төмендеуіне әсер етпейді; сондықтан, бүйрек дисфункциясы бар пациенттерде дозасын түзету қажет емес.
Циклоспорин, кларитромицин, итраконазол немесе белгілі бір протеаза тежегіштерін қабылдайтын пациенттер
Циклоспорин, АИТВ протеаза тежегіші типранавир ритонавирмен немесе С гепатиті вирусының (СГВ) протеаза тежегіші глецапревирді пибрентасирмен қабылдайтын пациенттерге Липримарды® тағайындауға болмайды. Ритонавирмен лопинавирді қабылдайтын АИТВ бар пациенттерге Липримар® препаратын ең төменгі қажетті дозада тағайындау керек. Кларитромицин немесе итраконазол, элбасвирді гразопревирмен қабылдайтын пациенттерде және ритонавирмен саквинавирдің, ритонавирмен дарунавирдің, ритонавирмен фосампренавир немесе фосампренавирдің біріктірілімін қабылдайтын АИТВ бар пациенттерде Липримар® 20 мг дозасын арттыруға болмайды және Липримар® препаратының ең төменгі қажетті дозасын қолдануға кепілдік беру үшін тиісті клиникалық баға беруді орындау ұсынылады. АИТВ протеаза тежегіші - нелфинавир қабылдайтын пациенттерде Липримар®препаратының дозасын 40 мг арттыруға болмайды. Аторвастатинді басқа протеаза тежегіштерімен бір мезгілде тағайындағанда Липримар®препаратының ең төменгі қажетті дозасының қолданылғанына кепілдік беру үшін тиісті клиникалық баға беруді орындау ұсынылады.
Енгізу әдісі және жолы
Ішке қабылдауға арналған.
Қолданылу жиілігі қабылдау уақытының көрсетілуімен
Липримар® препаратын күн сайын тәуліктің кез келген уақытында, шамамен бірдей уақытта қабылдау керек. Липримар®препаратын тамақпен бірге немесе онсыз қабылдауға болады.
Қабылдар алдында Липримар®таблеткаларын сындырмаңыз.
Емдеуші дәрігер Сізге Липримар® препаратын тағайындар алдында май мөлшері төмендиета тағайындауы тиіс Липримар® препаратын қабылдаған кезде құрамындағы май мөлшері төмен сол диетаныұстаныңыз.
Емдеу ұзақтығы
Емдік әсері 2 апта ішінде көрініс береді, ал ең жоғарғы жауапқа, әдетте, 4 апта ішінде қол жеткізіледі және ол ұзақ емдеу аясында сақталады.
Қазіргі кезде балалар жасындағы пациенттерде ұзақ уақыт емдеген кездегі қауіпсіздігі туралы ақпарат шектеулі.
Артық дозаланған жағдайда қолдану қажет шаралар
Липримар® препаратының артық дозалануын емдеуге арналған арнайы антидоты жоқ. Артық дозаланған жағдайда, симптоматикалық ем жүргізу керек және қажет болса, демеуші шараларды қолдану керек. Препарат қан плазмасы ақуыздарымен белсенді байланысатындықтан, гемодиализ кезінде Липримар® клиренсінің айтарлықтай ұлғаю ықтималдығы аз.
Дәрілік препараттың бір немесе бірнеше дозасын жіберіп алғанда қажетті шаралар
Егер Сіз Липримар® препаратының дозасын қабылдауды ұмытып кетсеңіз, оны есіңізге түскен бойда қабылдаңыз. Егер алдыңғы дозасын өткізіп алған сәттен бері 12 сағаттан артық уақыт өтсе, Липримар® препаратын қабылдауға тыйым салынады. Күте тұрыңыз және келесі дозасын әдеттегі уақытында қабылдаңыз. Липримар®препаратының 2 дозасын бір уақытта қабылдауға тыйым салынады.
Дәрілік препаратты қолдану тәсілін түсіндіру үшін медицина қызметкерінің кеңесіне жүгіну бойынша нұсқаулар
Липримар® препаратына қатысты сұрақтарыңыз туындаса, емдеуші дәрігеріңізге немесе фармацевтке жүгініңіз.
ДП стандартты қолдану кезінде көрініс табатын жағымсыз реакциялардың сипаттамасы және осы жағдайда қабылдануы керек шаралар
Липримар® препараты ауыр жағымсыз әсерлерді туғызуы мүмкін. Ол жағымсыз әсерлер адамдардың тек азғантай санында ғана көрініс берген. Емдеуші дәрігер Сізде оларды қадағалап отыруы мүмкін. Ол жағымсыз әсерлер, әдетте, Липримар® препаратының дозасын төмендеткен немесе қабылдауды тоқтатқан кезде басылады.
Липримар®препаратын қолданғанда көрініс беру жиіліктеріне қарай келесі тәртіппен жіктелгенжағымсыз әсерлер тіркелді: жиі (≥ 1/100 - < 1/10 дейін), жиі емес(≥ 1/1000 - < 1/100 дейін) және сирек(≥ 1/10 000 және < 1/1000), өте сирек (≤1/10000 бастап) және белгісіз (қолда бар деректер бойынша анықтау мүмкін емес).
Жиі
- бас ауыруы
- назофарингит
- гипергликемия
- жұтқыншақ пен көмейдің ауыруы, мұрыннан қан кету
- диспепсия, жүрек айнуы,іш қату, метеоризм, диарея
- артралгия, аяқ-қолдардың ауыруы,бұлшықеттің құрысулары, миалгия, буындардың ісінуі, арқаның ауыруы
- бауыр функциясының биохимиялық көрсеткіштерінің нормадан ауытқуы, қандағы креатинкиназа деңгейінің жоғарылауы
- аллергиялық реакциялар
Жиі емес
- гипогликемия, дене салмағының артуы, анорексия
- шым-шытырық түстер көру, ұйқысыздық
- бас айналуы, парестезия, гипестезия, дисгевзия, амнезия
- бұлыңғыр көру
- құлақтағы шуыл
- құсу, іштің жоғарғы және төменгі жағының ауыруы, кекіру, панкреатит
- гепатит
- есекжем, тері бөртпесі, қышыну, алопеция
- мойынның ауыруы,бұлшықеттің қалжырауы
- дімкәстік, астения, кеуде қуысының ауыруы, шеткері ісіну, қатты қажығыштық, пирексия
- несепте лейкоциттердің пайда болуы
Сирек
- тромбоцитопения
- шеткері нейропатия
- көрудің бұзылуы
- холестаз
- ангионевроздық ісіну, полиморфты эритеманы қосабуллездік дерматит, Стивенс - Джонсон синдромы және уыттыэпидермалық некролиз
- миопатия, миозит, рабдомиолиз, тендинопатия, кейде үзілумен асқынған жыртылулар
Өте сирек
- анафилаксия
- естімей қалу
- өлімге соқтыратын және өлімге әкелмейтін бауыр жеткіліксіздігі
- гинекомастия
- ұмытшақтық, жадының жоғалуы, амнезия, сананың шатасуы
Белгісіз
- иммунитет түрткі болған некроздайтын миопатия
Келесі жағымсыз әсерлер балалар жасындағы пациенттерде байқалған:
Жиі
- бас ауыруы
- іштің ауыруы
- аланинаминотрансфераза және сарысудағы креатинфосфокиназа (КФК) деңгейлерінің жоғарылауы
Қолжетімді деректер бойынша, балаларда жағымсыз әсерлердің ересектердегідей жиілігі, түрлері мен ауырлық дәрежелері күтіледі. Балалардағы ең жиі жағымсыз әсерлер инфекциялар болды. Қазіргі уақытта пациент балаларда ұзақ емдеген кездегі қауіпсіздігі туралы қолжетімді ақпарат шектеулі.
Кейбір статиндерге қатысты мына жағымсыз құбылыстар туралы хабарланды:
- жыныстық дисфункция
- депрессия
- әсіресе ұзақ мерзімді емдеу кезінде өкпенің интерстициальді ауруының аса сирек жағдайлары
- қант диабеті: жиілігі қауіп факторының (қанда аш арындағы глюкоза ≥ 5,6 ммоль/л, ДСИ > 30 кг/м2, триглицеридтердің жоғары деңгейлері, анамнездегі артериялық гипертензия) болуы немесе болмауына байланысты болады
Қосымша мәліметтер
Дәрілік препараттың құрамы
Бір таблетканың құрамында
белсенді зат – 10 мг, 20 мг, 40 мг және 80 мг аторвастатинге баламалы сәйкесінше 10,85 мг, 21,70 мг, 43,40 мг және 86,80 мг кальций аторвастатині;
қосымша заттар: кальций карбонаты, микрокристалды целлюлоза, лактозамоногидраты, натрий кроскармеллозасы, полисорбат 80, гидроксипропилцеллюлоза, магний стеараты,
үлбірлі жабын: гидроксипропилметилцеллюлоза, полиэтиленгликоль 8000, титанның қостотығы (Е 171), тальк, симетикон эмульсиясы (симетикон – 30,0 %, эмульгацияланған стеарат – 6,8 %, қоюландырғыш – 2,5 %, бензой қышқылы – 0,2 %, сорбин қышқылы – 0,1% суда).
Сыртқы түрінің, иісінің, дәмінің сипаттамасы
Бір жағында «10» және келесі жағында - «ATV» өрнегі бар, үлбірлі қабықпен қапталған, ақ дөңгелек таблеткалар (10 мг дозасы үшін).
Бір жағында «20» және келесі жағында - «ATV» өрнегі бар, үлбірлі қабықпен қапталған, ақ дөңгелек таблеткалар (20 мг дозасы үшін).
Бір жағында «40» және келесі жағында - «ATV» өрнегі бар, үлбірлі қабықпен қапталған, ақ дөңгелек таблеткалар (40 мг дозасы үшін).
Бір жағында «80» және келесі жағында - «ATV» өрнегі бар, үлбірлі қабықпен қапталған, ақ дөңгелек таблеткалар (80 мг дозасы үшін).
Шығарылу түрі және қаптамасыПолиамидтен, поливинилхлоридтен және алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамада 10 таблеткадан.
Пішінді ұяшықты 3 қаптамадан медициналық қолдану жөніндегі мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынған.
Сақтау мерзімі
3 жыл
Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды!
Сақтау шарттары
25ºC-ден аспайтын температурада сақтау керек.
Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!
Дәріханалардан босатылу шарттары
Рецепт арқылы.