Липертанс, 20 мг/10 мг/5 мг, таблетки №30, пачка из картона
Торговое наименвание
Липертанс®
Международное непатентованное название
Нет
Лекарственная форма, дозировка
Таблетки, покрытые пленочной оболочкой 10 мг/5 мг/5 мг
Таблетки, покрытые пленочной оболочкой, 20 мг/5 мг/5 мг
Таблетки, покрытые пленочной оболочкой, 20 мг/10 мг/5 мг
Таблетки, покрытые пленочной оболочкой, 20 мг/10 мг/10 мг
Таблетки, покрытые пленочной оболочкой, 40 мг/10 мг/10 мг
Фармакотерапевтическая группа
Сердечно-сосудистая система. Липид-модифицирующие препараты. Липид-модифицирующие препараты, комбинации. HMG-CoA-редуктазы ингибиторы, комбинации другие. Аторвастатина, амлодипин и периндоприл.
Код АТХ C10BX11
Показания к применению
- для лечения эссенциальной гипертензии и/или стабильной ишемической болезни сердца, в связи с первичной гиперхолестеринемией или смешанной гиперлипидемией в качестве заместительной терапии у взрослых пациентов, состояние которых адекватно контролируется с помощью аторвастатина, периндоприла и амлодипина при одновременном применении в такой же дозе, как и в комбинированном препарате.
Перечень сведений, необходимых до начала применения
Противопоказания
- гиперчувствительность к действующему веществу, к ингибиторам АКФ, производным дигидропиридина, статинам или к одному из вспомогательных веществ
- заболевание печени в активной стадии или устойчивое повышение уровня трансаминаз в сыворотке неясного генеза более чем в 3 раза выше верхней границы нормы
- беременность, кормление грудью и применение у женщин, способных к деторождению и не применяющих эффективные средства контрацепции
- применение одновременно с противовирусными препаратами для лечения гепатита C глекапревиром и пибрентасвиром
- тяжелая гипотензия
- шок (в том числе кардиогенный шок).
- обструкция выходного тракта левого желудочка (например, гипертрофическая обструктивная кардиомиопатия и стеноз аорты высокой степени)
- гемодинамически нестабильная сердечная недостаточность после острого инфаркта миокарда
- наличие в анамнезе отека Квинке, связанного с предыдущим лечением ингибиторами АКФ
- наследственный или идиопатический отек Квинке
- одновременное применение препаратов, содержащих алискирен, у пациентов с сахарным диабетом или почечной недостаточностью (СКФ < 60 мл/мин/1,73 м²)
- одновременное применение с сакубитрилом/валсартаном
- экстракорпоральные лечения, приводящие к контакту крови с отрицательно заряженными поверхностями
- значимый двусторонний стеноз почечной артерии или стеноз артерии в единственной функционирующей почке
- лицам с наследственной непереносимостью фруктозы, дефицитом фермента Lapp-лактазы, мальабсорбцией глюкозы-галактозы
- не рекомендуется назначать детям и подросткам младше 18 лет
Необходимые меры предосторожности при применении
Особые предупреждения и меры предосторожности в связи с аторвастатином, периндоприлом и амлодипином также применимы к комбинации этих препаратов.
Воздействие на печень
Ввиду того что Липертанс® в качестве компонента содержит аторвастатин, следует периодически выполнять функциональные пробы печени. Пациентам, у которых появились какие-либо признаки или симптомы, указывающие на нарушение функции печени, должны быть выполнены функциональные пробы печени. Пациенты, у которых повысился уровень трансаминаз, должны находиться под наблюдением до исчезновения патологии. Если повышенный уровень трансаминаз, превышающий верхнюю границу нормы (ВГН) в 3 раза, сохраняется, рекомендуется снизить дозу аторвастатина, используя отдельные компоненты, или отменить его прием. Липертанс®следует применять с осторожностью у пациентов, которые употребляют алкоголь в значительных количествах и/или имеют в анамнезе заболевание печени.
В редких случаях прием ингибиторов АКФ сопровождался синдромом, который начинался с холестатической желтухи, прогрессировал в фульминантный некроз печени и (иногда) заканчивался летальным исходом. Механизм развития этого синдрома пока непонятен. Пациенты, получающие Липертанс®, у которых развивается желтуха или заметно повышается уровень ферментов печени, должны прекратить прием Липертанса® и в дальнейшем находиться под медицинским наблюдением.
У пациентов с нарушением функции печени период полувыведения амлодипина и значения АUC увеличиваются; рекомендации относительно дозы не выработаны. Пациентам, которые лечатся Липертансом® и имеют тяжелую печеночную недостаточность, может потребоваться тщательное наблюдение.
Липертанс® следует применять с осторожностью у пациентов с печеночной недостаточностью и у пациентов, которые употребляют алкоголь в значительных количествах и/или имеют в анамнезе заболевание печени. Если требуется изменить режим дозирования, следует титровать отдельные компоненты.
Воздействие на скелетные мышцы
Аторвастатин, как и другие ингибиторы гидроксиметилглутарил-кофермент A-редуктазы, в редких случаях может влиять на скелетные мышцы и вызывать миалгию, миозит и миопатию, которая может прогрессировать до рабдомиолиза — потенциально опасного для жизни состояния, характеризующегося выраженным повышением уровней креатинкиназы (КК) (> 10 раз выше ВГН), миоглобинемию и миоглобинурию, которая может привести к почечной недостаточности.
Определение уровня креатинкиназы
Уровень креатинкиназы (КК) не следует измерять после тяжелой физической нагрузки или при наличии любой другой возможной причины повышения КК, так как это затрудняет интерпретацию значений. Если уровни КК значительно повышены на исходном уровне (> 5 раз от ВГН), следует выполнить измерение повторно через 5–7 дней для подтверждения результатов.
До лечения
Аторвастатин следует назначать с осторожностью пациентам с предрасполагающими факторами к рабдомиолизу. Уровень КК следует определять до начала лечения статином в следующих ситуациях:
- нарушение функции почек;
- гипотиреоз;
- наследственные мышечные нарушения в личном или семейном анамнезе;
- ранее перенесенная мышечная токсичность вследствие приема статина или фибрата;
- перенесенное заболевание печени и/или употребление алкоголя в значительных количествах;
- у пожилых людей (в возрасте > 70 лет) необходимость таких измерений следует рассматривать в зависимости от других предрасполагающих факторов к рабдомиолизу;
- ситуации, когда может иметь место повышение уровня в плазме, например, взаимодействия и особые популяции, включая генетические субпопуляции.
В таких ситуациях риск лечения должен рассматриваться в соотношении с возможной пользой, а также рекомендуется клиническое наблюдение.
Если уровни КК значительно повышены (> 5 раз от ВГН) на исходном уровне, то лечение начинать нельзя.
Во время лечения
- Пациентов надо попросить незамедлительно сообщать о мышечной боли, судорогах или слабости, особенно если они сопровождаются недомоганием или жаром.
- Если такие симптомы возникнут у пациента во время лечения Липертансом, следует определить уровни КК. Если обнаружится, что эти уровни значительно повышены (> 5 раз от ВГН), то лечение необходимо прекратить.
- Если мышечные симптомы тяжелые и ежедневно вызывают дискомфорт, даже если уровни КК повышены до ≤ 5 x ВГН, следует рассмотреть возможность прекращения лечения.
- Если симптомы проходят и уровни КК возвращаются к норме, можно рассмотреть возможность повторного введения аторвастатина или введение альтернативного статина в самой низкой дозе и при тщательном наблюдении.
- Прием Липертанса должен быть немедленно прекращен, если имеет место клинически значимое существенное повышение уровней КК (> 10 x ВГН) или если поставлен диагноз либо есть подозрения на рабдомиолиз.
Сопутствующее лечение другими медицинскими препаратами
Ввиду присутствия аторвастатина в качестве компонента препарата риск рабдомиолиза повышается, когда Липертанс® принимается одновременно с некоторыми медицинскими препаратами, которые могут повышать концентрацию аторвастатина в плазме, такими как мощные ингибиторы CYP3A4 или транспортные белки (напр., циклоспорин, телитромицин, кларитромицин, делавирдин, стирипентол, кетоконазол, вориконазол, итраконазол, посаконазол и ингибиторы протеазы ВИЧ, включая ритонавир, лопинавир, атазанавир, индинавир, дарунавир, типранавир/ритонавир и т. п.). Риск миопатии также может возрастать при совместном применении гемфиброзила и других производных фиброевой кислоты, противовирусных препаратов для лечения гепатита C (ВГС) (боцепревир, телапревир, элбасвир/гразопревир), эритромицина, ниацина или эзетимиба. По возможности следует использовать альтернативные (невзаимодействующие) средства лечения вместо этих лекарственных препаратов.
Сообщалось об очень редких случаях иммуноопосредованной некротизирующей миопатии (ИОНМ) во время или после лечения некоторыми статинами. ИОНМ клинически характеризуется постоянной слабостью проксимальных мышц и повышенным уровнем креатинкиназы в сыворотке, который сохраняется несмотря на прекращение лечения статином.
В случаях, когда необходимо совместное применение этих препаратов с Липертансом®, следует тщательно изучить пользу и риски сопутствующего приема. Когда пациенты принимают препараты, повышающие концентрацию аторвастатина в плазме, рекомендуется принимать пониженную максимальную дозу аторвастатина, а значит, следует снизить дозу отдельных компонентов. Кроме того, в случае применения мощных ингибиторов CYP3A4 следует снизить начальную дозу аторвастатина и рекомендуется. вести соответствующее клиническое наблюдение за этими пациентами Совместное применение аторвастатина и фусидовой кислоты не рекомендуется, поэтому следует временно прекратить прием аторвастатина во время лечения фусидовой кислотой. В состав Липертанса® входит аторвастатин, поэтому его не следует применять одновременно с препаратами фузидиевой кислоты системного действия и в течение семи дней после прекращения лечения фузидиевой кислотой. Если пациенту требуются препараты фузидиевой кислоты системного действия, лечение статинами следует приостановить на время курса фузидиевой кислоты. Имеются сообщения о развитии рабдомиолиза (в том числе летального) при одновременном применении фузидиевой кислоты и статинов. Пациенту следует рекомендовать немедленно обратиться за медицинской помощью при возникновении слабости, боли или болезненной чувствительности в мышцах.
Лечение статинами можно возобновить через семь дней после введения последней дозы фузидиевой кислоты.
В исключительных обстоятельствах при необходимости длительного применения препаратов фузидиевой кислоты системного действия, например для лечения тяжелых инфекций, следует взвешивать необходимость совместного применения Липертанса® и фузидиевой кислоты в каждом отдельном случае и проводить тщательное медицинское наблюдение.
Интерстициальная легочная болезнь
Сообщалось об исключительных случаях интерстициальной легочной болезни при лечении некоторыми статинами, особенно при длительном лечении. Проявляющиеся признаки могут включать одышку, непродуктивный кашель и ухудшение общего состояния здоровья (усталость, снижение веса и жар). Если есть подозрения, что у пациента возникла интерстициальная легочная болезнь, терапию Липертансом®следует прекратить.
Сахарный диабет
Некоторые данные позволяют считать, что статины как класс препаратов повышают уровень глюкозы в крови, и у некоторых пациентов, подверженных повышенному риску развития диабета в будущем, может наблюдаться уровень гипергликемии, при котором может быть уместно официальное лечение при диабете. Однако этот риск перевешивается снижением сосудистого риска, которое обеспечивают статины, и поэтому не должен быть причиной прекращения лечения Липертансом®. Пациенты, подверженные риску (с уровнем глюкозы натощак от 5,6 до 6,9 ммоль/л, ИМТ > 30 кг/м², повышенным уровнем триглицеридов, гипертензией), при лечении Липертансом® должны находиться под клиническим и биохимическим наблюдением.
Пациентам с диабетом, принимающим пероральные противодиабетические препараты или инсулин, в течение первого месяца лечения препаратами, содержащими ингибитор АКФ, такими как Липертанс®, следует проводить тщательный мониторинг гликемии.
Сердечная недостаточность
При назначении Липертанса® пациентам с сердечной недостаточностью следует соблюдать осторожность. Пациентам с застойной сердечной недостаточностью следует с осторожностью назначать препараты, содержащие блокаторы кальциевых каналов, так как они могут повышать риск сердечно-сосудистых явлений и смерти в будущем.
Гипотензия
Ингибиторы АКФ, такие как периндоприл, могут вызывать падение артериального давления. Гипотензия с клиническими проявлениями редко развивается у пациентов с гипертензией без сопутствующих заболеваний. Она чаще возникает у пациентов со сниженным ОЦК (принимающих диуретики, находящихся на диете с ограниченным потреблением соли, пациентов на диализе, пациентов с диареей или рвотой) или у пациентов с тяжелой ренинзависимой гипертензией. У пациентов с симптоматической сердечной недостаточностью, при наличии или отсутствии ассоциированной почечной недостаточности, может наблюдаться симптоматическая гипотензия. Она с наибольшей вероятностью может возникнуть у пациентов с более тяжелой сердечной недостаточностью, судя по применению высоких доз петлевых диуретиков, гипонатриемии или функциональной почечной недостаточности. Пациенты с повышенным риском симптоматической гипотензии должны находиться под тщательным наблюдением в начале терапии и при подборе дозы. Такой же подход должен применяться для пациентов с ишемической болезнью сердца или нарушениями мозгового кровообращения, у которых избыточное снижение артериального давления может привести к инфаркту миокарда или к инсульту.
В случае развития гипотензии необходимо положить пациента на спину и при необходимости ввести внутривенно 0,9% (9 мг/мл) раствор хлорида натрия. Преходящая гипотензия не является противопоказанием для дальнейшего приема препарата, который обычно можно продолжать после повышения артериального давления вследствие увеличения ОЦК.
У некоторых пациентов с застойной сердечной недостаточностью, которые имеют нормальное или низкое артериальное давление, периндоприл может вызвать дополнительное понижение артериального системного давления. Этот эффект является ожидаемым и обычно не служит причиной прекращения лечения. Если гипотензия становится симптоматичной, может потребоваться снижение дозы или прекращение лечения Липертансом®.
Стеноз аорты и митрального клапана
Пересадка почек
Опыт применения периндоприла аргинина у пациентов, которые недавно перенесли трансплантацию почки, отсутствует.
Реноваскулярная гипертензия:
Есть повышенный риск гипотензии и почечной недостаточности, когда пациент с двусторонним стенозом почечной артерии или стенозом артерии в единственной функционирующей почке получает лечение ингибиторами АКФ (ангиотензин-конвертирующий-фермент). Лечение диуретиками может быть способствующим фактором. Потеря функции почек может возникнуть лишь с незначительными изменениями в креатинине сыворотки даже у пациентов с односторонним стенозом почечной артерии.
Нарушение функции почек
Липертанс® можно принимать пациентам, у которых клиренс креатинина составляет ³60 мл/мин, но он не подходит для пациентов с клиренсом креатинина < 60 мл/мин (с нарушением функции почек умеренной и тяжелой степени). Для этих пациентов рекомендуется индивидуальная титрация доз монокомпонентов. Для пациентов с нарушением функции почек стандартный мониторинг уровней калия и креатинина является частью обычной медицинской практики.
У пациентов с симптоматической сердечной недостаточностью гипотензия после начала терапии ингибиторами АКФ, такими как периндоприл, может привести к дальнейшему ухудшению функции почек. В этой ситуации отмечалась острая почечная недостаточность, обычно обратимая.
У некоторых пациентов с двусторонним стенозом почечной артерии или стенозом артерии единственной почки, проходящих лечение ингибиторами АКФ, отмечались случаи повышения уровня мочевины в крови и креатинина в сыворотке, которые были обратимыми при прекращении терапии. Такие изменения наиболее вероятны у пациентов с почечной недостаточностью. При реноваскулярной гипертензии также повышен риск развития тяжелой гипотензии и почечной недостаточности.
У некоторых пациентов с гипертензией без видимого первичного поражения сосудов почек возникало повышение уровня мочевины в крови и креатинина в сыворотке, которое обычно было незначительным и преходящим, особенно при комбинированном приеме периндоприла и диуретика. Это наиболее вероятно у пациентов с уже существующей почечной недостаточностью. Может потребоваться снижение дозы и/или прекращение приема диуретика и/или Липертанса®.
Амлодипин может назначаться пациентам с почечной недостаточностью в обычных дозах. Изменения концентрации амлодипина в плазме не зависят от степени почечной недостаточности.
Действие комбинированного препарата Липертанса® не было испытано у пациентов с почечной недостаточностью. Дозы Липертанса®должны назначаться с учетом рекомендаций относительно доз индивидуальных компонентов при раздельном приеме.
Пациенты на гемодиализе
У пациентов на гемодиализе с мембранами с высокой гидравлической проницаемостью, которые одновременно получали ингибитор АКФ, отмечались анафилактоидные реакции. Для этих пациентов следует использовать другие типы диализных мембран или иной класс антигипертензивных препаратов.
Гиперчувствительность/отек Квинке
У пациентов, которые получали ингибиторы АКФ, в том числе периндоприл, были зарегистрированы редкие случаи возникновения ангионевротического отека (отека Квинке) лица, конечностей, губ, слизистых оболочек, языка, голосовой щели и/или гортани. Такая реакция может возникнуть в любое время на протяжении лечения. В таких случаях прием Липертанса® следует немедленно прекратить и проводить необходимый мониторинг вплоть до полного исчезновения симптомов. Обычно в случаях, когда отек затрагивал только лицо и губы, он проходил без какого-либо лечения, хотя антигистаминные препараты облегчали симптомы.
Ангионевротический отек, который сопровождается отеком гортани, может привести к летальному исходу. При отеке языка, голосовой щели или гортани, при котором вероятна обструкция дыхательных путей, следует немедленно оказать первую помощь. Она может включать назначение адреналина и/или поддержание проходимости дыхательных путей. Пациент должен находиться под тщательным медицинским наблюдением до полного и окончательного исчезновения симптомов.
Риск развития ангионевротического отека при приеме Липертанса® может быть повышен у пациентов, перенесших ангионевротический отек, не связанный с приемом ингибиторов АКФ.
Поступали редкие сообщения об ангионевротическом отеке кишечника у пациентов, принимающих ингибиторы АКФ. У этих пациентов возникала боль в животе (с тошнотой и рвотой или без них); в некоторых случаях этому не предшествовал ангиоотек лица и уровни С-1 эстеразы были в норме. Диагноз отека Квинке ставили с помощью процедур, включавших компьютерную томографию, ультразвуковое обследование или при хирургической операции; симптомы прекращались после прекращения приема ингибитора АКФ. Отек Квинке с поражением кишечника следует рассматривать при дифференциальном диагнозе у пациентов, принимающих Липертанс®, с болями в животе.
Одновременное применение других ингибиторов НЭП (нейтральная эндопептидаза) (например, рацекадотрил) и инигибиторов АКФ также может повысить риск возникновения ангиоэдемы. Следовательно, необходимо провести тщательную оценку отношения пользы и риска, прежде чем начинать лечение ингибиторами НЭП (например, рацекадотрил) у пациентов, принимающих периндоприл.
Одновременное применение ингибиторов mTOR (например, сиролимус, эверолимус, темсиролимус)
Одновременный прием с ингибиторами мишени рапамицина млекопитающих – mTOR (сиролимус, эверолимус, темсиролимус) повышает риск ангионевротического отека (отек дыхательных путей и языка при наличии или отсутствии нарушения дыхательной функции).
Анафилактоидные реакции во время процедуры афереза липопротеинов низкой плотности (ЛПНП)
В редких случаях у пациентов, получающих ингибиторы АКФ, во время процедуры афереза липопротеинов низкой плотности (ЛПНП) с декстрансульфатом отмечались угрожающие жизни анафилактоидные реакции. Избежать этих реакций можно путем отмены ингибитора АКФ перед каждым проведением афереза.
Анафилактоидные реакции во время десенсибилизации
У пациентов, получавших препараты, содержащие ингибиторы АКФ, такие как Липертанс®, во время десенсибилизирующей терапии (например, ядом перепончатокрылых насекомых), возникали анафилактоидные реакции. У тех же пациентов этих реакций удавалось избежать путем временной отмены ингибиторов АКФ, но они вновь наступали при случайном повторном приеме препарата.
Нейтропения/агранулоцитоз/тромбоцитопения/анемия
У пациентов, принимающих ингибиторы АКФ, отмечались нейтропения/агранулоцитоз, тромбоцитопения и анемия. У пациентов с нормальной функцией почек и отсутствием других осложняющих факторов нейтропения возникала редко. Следует соблюдать предельную осторожность при назначении Липертанса® пациентам с коллагенозами, пациентам, получающим иммунодепрессантную терапию, лечение аллопуринолом или прокаинамидом, или тем, у кого присутствуют все эти осложняющие факторы, в особенности при уже имеющихся нарушениях функции почек. У некоторых из таких пациентов развились серьезные инфекции, и в отдельных случаях интенсивная терапия антибиотиками оказывалась неэффективной. При назначении Липертанса® таким пациентам рекомендуется проводить периодический мониторинг уровня лейкоцитов в крови и инструктировать их о необходимости сообщать о любых признаках инфекции (например, боль в горле, повышение температуры).
Кашель
При использовании ингибиторов АКФ было отмечено возникновение кашля. Характерен непродуктивный, непрекращающийся кашель, который проходит с прекращением терапии. У пациентов, принимающих Липертанс®, кашель, вызванный приемом ингибитора АКФ, следует рассматривать при дифференциальном диагнозе кашля.
Хирургическое вмешательство/анестезия
При обширном хирургическом вмешательстве или во время анестезии препаратами, вызывающими гипотензию, Липертанс® может блокировать образование ангиотензина II вследствие компенсаторного высвобождения ренина. Лечение следует отменить за день до операции. При развитии гипотензии, которая предположительно связана с этим механизмом действия, ее можно корректировать путем повышения ОЦК.
Гиперкалиемия
У некоторых пациентов, проходивших лечение ингибиторами АКФ, в том числе периндоприлом, отмечалось повышение содержания калия в сыворотке крови. Факторы риска развития гиперкалиемии включают почечную недостаточность, ухудшение функции почек, возраст (> 70 лет), сахарный диабет, случайные явления, такие как обезвоживание организма, острая сердечная декомпенсация, метаболический ацидоз и одновременный прием калийсберегающих диуретиков (таких как спиронолактон, эплеренон, триамтерен или амилорид), препаратов калия или калийсодержащих заменителей соли, а также прием других лекарственных препаратов, вызывающих повышение уровня калия в сыворотке (например, гепарины, ко-тримоксазол также известный как триметоприм/сульфаметоксазол, другие ингибиторы АКФ). Прием препаратов калия, калийсберегающих диуретиков или калийсодержащих заменителей соли, особенно пациентами с нарушениями функции почек, может привести к значительному повышению уровня калия в сыворотке. Гиперкалиемия может вызвать тяжелую, иногда летальную аритмию. Если одновременное назначение указанных выше препаратов и Липертанса® считается необходимым, их следует применять с осторожностью и при частом мониторинге содержания калия в сыворотке крови.
Сочетание с литием
Не рекомендуется сочетание лития и препаратов, содержащих периндоприл, таких как Липертанс®.
Двойная блокада ренин-ангиотензин-альдостероновой системы (РААС)
Доказано, что одновременное применение ингибиторов АКФ и блокаторов рецепторов ангиотензина II или алискирена повышает риск гипотензии, гиперкалиемии и вызывает снижение функции почек (включая развитие острой почечной недостаточности). Поэтому двойная блокада РААС путем комбинированного использования ингибиторов АКФ, блокаторов рецепторов ангиотензина II или алискирена не рекомендуется.
Если двойная блокада является абсолютно необходимой, ее следует проводить только под надзором специалиста и при условии частого тщательного мониторинга функции почек, уровней электролитов и артериального давления.
Пациентам с диабетической нефропатией нельзя назначать ингибиторы АКФ и блокаторы рецепторов ангиотензина II одновременно.
Первичный гиперальдостеронизм:
Обычно пациенты с первичным гиперальдостеронизмом не будут иметь реакцию на противогипертонические препараты, действующие через ингибирование ренин-ангиотензиновой системы. Поэтому применение этого препарата не рекомендуется.
Взаимодействия с другими лекарственными препаратами
Двойная блокада ренин-ангиотензин-альдостероновой системы (РААС) путем комбинированного использования ингибиторов АКФ, блокаторов рецепторов ангиотензина II или алискирена сопровождается повышением частоты нежелательных явлений, таких как гипотензия, гиперкалиемия и снижение функции почек (включая развитие острой почечной недостаточности) в сравнении с использованием одного препарата, воздействующего на РААС.
Исследований лекарственного взаимодействия Липертанса® с другими препаратами не проводилось, однако были проведены исследования с аторвастатином, периндоприлом и амлодипином при раздельном приеме.
Препараты, вызывающие гиперкалиемию
Некоторые препараты или классы препаратов могут повышать частоту возникновения гиперкалиемии: алискирен, соли калия, калийсберегающие диуретики, ингибиторы АКФ, антагонисты рецепторов ангиотензина-II, НПВС, гепарины, иммунодепрессанты, например, циклоспорин или такролимус, триметоприм. Сочетание этих препаратов повышает риск гиперкалиемии.
Одновременное применение противопоказано
Периндоприл
Алискирен: cочетанная терапия Липертансом® и алискиреном противопоказана пациентам с сахарным диабетом или почечной недостаточностью (СКФ < 60 мл/мин/1,73 м²) из-за риска гиперкалиемии, ухудшения функции почек и повышения частоты сердечно-сосудистых заболеваний и смерти от сердечно-сосудистых заболеваний.
Экстракорпоральные лечения:
Экстракорпоральные лечения, приводящие к контакту крови с отрицательно заряженными поверхностями, такие как диализ или гемофильтрация с определенными мембранами с высокой гидравлической проницаемостью (например, полиакрилнитрильные мембраны) и аферез липопротеинов низкой плотности декстран сульфатом ввиду повышенного риска возникновения тяжелых анафилактоидных реакций. Если требуется такое лечение, то следует принимать во внимание применение другого типа диализной мембраны или другой класс гипотензивного препарата.
Сакубитрил/валсартан:
Одновременное применение периндоприла с сакубитрилом/валсартаном противопоказано, поскольку одновременное ингибирование неприлизина и АКФ могут повысить риск возникновения ангиоэдемы. Прием сакубитрила/валсартана нельзя начинать до 36 часов после приема последней дозы терапии периндоприлом. Терапию периндоприлом нельзя начинать до 36 часов после приема последней дозы сакубитрила/валсартана.
Одновременное использование не рекомендуется
Аторвастатин
Глекапревир и пибрентасвир: Совместное применение с Липертансом противопоказано ввиду повышения риска миопатии.
Мощные ингибиторы CYP3A4: Аторвастатин метаболизируется цитохромом P450 3A4 (CYP3A4) и является субстратом печеночных белков-переносчиков: полипептида-переносчика органических анионов 1B1 (OATP1B1) и белка-переносчика 1B3 (OATP1B3). Метаболиты аторвастатина являются субстратами OATP1B1. Обнаружено, что аторвастатин также является субстратом белка множественной лекарственной резистентности 1 (MDR1) и белка резистентности рака молочной железы (BCRP), что может ограничивать всасывание аторвастатина в кишечнике и его печеночный клиренс. Одновременный прием препаратов, являющихся ингибиторами CYP3A4 или транспортными белками, может привести к увеличению концентрации аторвастатина в плазме и повышенному риску миопатии. Риск также может повышаться при одновременном приеме аторвастатина с другими препаратами, которые потенциально могут вызвать миопатию, такими как производные фиброевой кислоты и эзетимиб.
Было доказано, что мощные ингибиторы CYP3A4 ведут к выраженному повышению концентрации аторвастатина. По возможности следует избегать одновременного приема мощных ингибиторов CYP3A4 (таких как циклоспорин, телитромицин, кларитромицин, делавирдин, стирипентол, кетоконазол, вориконазол, итраконазол, посаконазол, некоторые противовирусные препараты для лечения ВГС (элбасвир и гразопревир) и ингибиторы протеазы ВИЧ, включая ритонавир, лопинавир, атазанавир, индинавир, дарунавир и т. п.) и Липертанса®. При невозможности избежать одновременного приема этих препаратов с Липертансом следует использовать более низкие дозы аторвастатина в составе Липертанса® и рекомендуется вести соответствующее клиническое наблюдение за пациентом.
Периндоприл
Алискирен: За исключением пациентов с диабетом и нарушением функции почек, сочетанное лечение Липертансом® и алискиреном не рекомендуется.
Сочетанная терапия ингибиторами АKФ и блокаторами рецепторов ангиотензина: у пациентов с установленной атеросклеротической болезнью сердца, сердечной недостаточностью или диабетом с повреждением органов-мишеней сочетанная терапия ингибитором АКФ, таким как периндоприл в составе Липертанса®, и блокатором рецепторов ангиотензина связана с повышенной частотой гипотензии, обмороков, гиперкалиемии и ухудшением функции почек (включая острую почечную недостаточность) по сравнению с применением отдельного препарата, воздействующего на ренин-ангиотензин‑альдостероновую систему. Двойная блокада (например, путем сочетания ингибитора АКФ с антагонистом рецепторов ангиотензина II) должна ограничиваться отдельными определенными случаями и проводиться под тщательным наблюдением за функцией почек, уровнем калия и артериальным давлением.
Эстрамустин: сочетание Липертанса® с Эстрамустином не рекомендуется, риск повышения частоты нежелательных эффектов, таких как отек Квинке (ангиоотек).
Литий: при одновременном приеме лития и ингибиторов АKФ были зарегистрированы случаи обратимого увеличения концентрации лития в сыворотке и токсического воздействия. Использование Липертанса® с литием не рекомендуется, но если такой одновременный прием необходим, то следует проводить тщательный мониторинг уровня лития в сыворотке крови.
Ко-тримоксазол (триметоприм / сульфаметоксазол):
Пациенты, одновременно принимающие ко-тримоксазол триметоприм/сульфаметоксазол) могут также подвергаться повышенному риску гиперкалиемии
Калийсберегающие диуретики (триамтерен, амилорид, эплеренон, спиронолактон), соли калия:
Эти препараты вызывают гиперкалиемию (потенциально летальную), особенно при сочетании с почечной недостаточностью (аддитивный гиперкалиемический эффект). Сочетание Липертанса® с этими препаратами не рекомендуется. Если сопутствующее применение этих препаратов показано, несмотря на возможные осложнения, то при их приеме следует соблюдать особую осторожность и проводить частый мониторинг содержания калия в сыворотке крови.
Амлодипин
Дантролен (инфузия):на фоне введения верапамила и дантролена внутривенно у животных были отмечены случаи фибрилляции желудочков и сердечно-сосудистая недостаточность с летальным исходом, связанные с гиперкалиемией. В связи с риском гиперкалиемии рекомендуется избегать комбинированного применения блокаторов кальциевых каналов, таких как амлодипин, у пациентов, подверженных злокачественной гиперпирексии, и при терапии злокачественной гиперпирексии.
Аторвастатин/Амлодипин
Грейпфруты или грейпфрутовый сок: прием амлодипина с грейпфрутом или грейпфрутовым соком не рекомендуется, так как биодоступность может увеличиваться у некоторых пациентов, приводя к усилению эффекта снижения давления.
Сопутствующее применение, требующее особого ухода
Аторвастатин
Умеренные ингибиторы CYP3A4: ингибиторы CYP3A4: совместное применение аторвастатина с умеренными ингибиторами CYP3A4 (например, эритромицин, дилтиазем, верапамил и флуконазол) может повышать концентрацию аторвастатина в плазме. При применении эритромицина в сочетании со статинами наблюдается повышенный риск миопатии. Амиодарон, и верапамил угнетают действие CYP3A4 и что совместный прием с аторвастатином может привести к усилению действия аторвастатина. Поэтому следует использовать более низкую максимальную дозу аторвастатина в составе Липертанса® и рекомендуется вести наблюдение за пациентом при одновременном применении с умеренными ингибиторами CYP3A4. Рекомендуется вести наблюдение после начала лечения или подбора дозы ингибитора.
Индукторы CYP3A4:одновременное применение аторвастатина и индукторов цитохрома P450 3A (таких как эфавиренц, рифампицин, зверобой) может привести к изменяемому снижению концентраций аторвастатина в плазме. Ввиду механизма двойного взаимодействия рифампицина (индукция цитохрома P450 3A и угнетение участвующего в печеночном захвате транспортного белка OATP1B1) рекомендуется одновременное применение Липертанса с рифампицином, так как задержка с введением аторвастатина после приема рифампицина связана со значительным снижением концентрации аторвастатина в плазме. Однако влияние рифампицина на концентрации аторвастатина в печеночных клетках не известно, и при невозможности избежать одновременного применения следует вести тщательное наблюдение за пациентами на предмет эффективности лечения.
Дигоксин: при одновременном применении многократных доз дигоксина и 10 мг аторвастатина концентрации дигоксина в равновесном состоянии незначительно повышались. Пациенты, принимающие дигоксин, должны находиться под соответствующим наблюдением.
Эзетимиб: применение эзетимиба в качестве монотерапии связано с мышечными явлениями, в том числе с рабдомиолизом. Поэтому при одновременном применении эзетимиба и Липертанса® риск этих явлений может повыситься. Рекомендуется вести соответствующее наблюдение за пациентами.
Фузидиевая кислота
Одновременное применение препаратов фузидиевой кислоты системного действия и статинов повышает риск миопатии, в том числе рабдомиолиза. Механизм этого взаимодействия (фармакодинамический, фармакокинетический или оба одновременно) не известен. Имеются сообщения о развитии рабдомиолиза (в том числе летального) при применении данной комбинации.
Если пациенту требуются препараты фузидиевой кислоты системного действия, лечение статинами следует приостановить на время курса фузидиевой кислоты
Гемфиброзил / производные фиброевой кислоты: применение фибратов в качестве монотерапии связано с мышечными явлениями, в том числе с рабдомиолизом рабдомиолизом. Риск этих явлений может повыситься при одновременном применении производных фиброевой кислоты и аторвастатина. При невозможности избежать одновременного применения, для достижения цели лечения следует использовать самую низкую дозу аторвастатина в составе Липертанса®, и за пациентами должно вестись соответствующее наблюдение.
Ингибиторы транспортных белков: (например, циклоспорин) могут повышать системное воздействие аторвастатина. При невозможности избежать одновременного применения рекомендуется снижение дозы и клиническое наблюдение на предмет эффективности лечения.
Варфарин: Отмечались лишь очень редкие случаи клинически значимых взаимодействий с антикоагулянтами, у пациентов, принимающих антикоагулянты кумаринового ряда, следует определить время коагуляции до начала приема Липертанса® и определять его достаточно часто во время начального этапа терапии, чтобы убедиться в отсутствии значительных изменений времени коагуляции. После того как будет зарегистрировано стабильное время коагуляции, наблюдение за временем коагуляции можно вести с интервалом, который обычно рекомендуется для пациентов, принимающих антикоагулянты кумаринового ряда. При изменении или отмене дозы аторвастатина в составе Липертанса следует повторить ту же самую процедуру. Терапия аторвастатином не вызывает кровотечений или изменения времени коагуляции у пациентов, не принимающих антикоагулянты.
Периндоприл
Противодиабетические препараты (инсулин, пероральные гипогликемические препараты): одновременное применение ингибиторов АКФ и противодиабетических препаратов (инсулин, пероральные гипогликемические препараты) может вызвать повышение их гипогликемического эффекта с риском развития гипогликемии. Возникновение этого феномена более вероятно на протяжении первых недель комбинированного лечения и у пациентов с почечной недостаточностью. В течение первого месяца лечения следует проводить тщательный мониторинг гликемии.
Баклофен: усиливает выраженность гипотензивного эффекта (необходимо контролировать уровень АД и корректировать дозу Липертанса®.
Нестероидные противовоспалительные средства (НПВС), включая аспирин в дозе ≥ 3 г/сут:
При назначении ингибиторов АКФ в сочетании с нестероидными противовоспалительными препаратами (например, с ацетилсалициловой кислотой в противовоспалительных дозировках, с ингибиторами ЦОГ-2 и неселективными НПВС) возможно снижение их гипотензивного эффекта.
Комбинированное применение ингибиторов АКФ и НПВС может повысить риск ухудшения почечной функции, включая возможность развития острой почечной недостаточности, и привести к повышению содержания калия в сыворотке крови, особенно у пациентов с уже нарушенной функцией почек. Следует с осторожностью применять Липертанс® в сочетании с НПВС, особенно у пожилых людей. Необходимо следить за достаточной гидратацией пациентов. В начале комбинированной терапии, а также периодически во время терапии, следует проводить контроль функции почек.
Рацекадотрил: ингибиторы АKФ (например, периндоприл) могут вызывать отек Квинке. Этот риск повышается при одновременном применении с рацекадотрилом (препарат против острой диареи).
Ингибиторы mTOR (например, сиролимус, эверолимус, темсиролимус):
Одновременное применение ингибиторов mTOR повышает риск отека Квинке.
Амлодипин
Ингибиторы CYP3A4: одновременный прием амлодипина с сильными или умеренными ингибиторами CYP3A4 (ингибиторами протеазы, азольными противогрибковыми препаратами, макролидными антибиотиками, такими как эритромицин или кларитромицин, верапамилом или дилтиаземом), может привести к значительному повышению экспозиции амлодипина.
Индукторы CYP3A4: После совместного применения с известными индукторами CYP3A4 может измениться концентрация амлодипина в плазме. В связи с этим следует контролировать артериальное давление, также может потребоваться коррекция дозы во время и после комбинированной терапии, особенно мощными индукторами CYP3A4 (например, рифампицин, зверобой продырявленный)
При одновременном применении следует учитывать
Аторвастатин
Колхицин: имеются сообщения о случаях миопатии при одновременном применении аторвастатина и колхицина, поэтому следует с осторожностью назначать аторвастатин вместе с колхицином.
Колестипол: при одновременном приеме колестипола и аторвастатина плазменные концентрации аторвастатина и его активных метаболитов были пониженными (примерно на 25%). Однако влияние липидов было больше при одновременном приеме колестипола и аторвастатина, чем при приеме каждого из этих препаратов в качестве монотерапии.
Оральные контрацептивы: одновременное применение аторвастатина и оральных контрацептивов вызывало повышение плазменных концентраций норэтидрона и этинилэстрадиола.
Периндоприл
Глиптины (линаглиптин, саксаглиптин, ситаглиптин, вилдаглиптин):
У пациентов, одновременно получающих ингибитор АКФ, повышен риск развития отека Квинке в результате снижения глиптином активности дипептидилпептидаза IV (DPP-IV).
Симпатомиметики: могут снижать гипотензивный эффект ингибиторов АKФ.
Трициклические антидепрессанты /антипсихотические средства / анестетики:
Одновременное применение анестетиков, трициклических антидепрессантов и антипсихотических средств с ингибиторами АКФ может привести к дальнейшему снижению артериального давления.
Препараты золота: Имеются редкие сообщения о нитритоидных реакциях (покраснение лица, тошнота, рвота и гипотензия) у пациентов, проходящих инъекционную терапию препаратами золота (ауротималат золота) и сопутствующее лечение ингибиторами АКФ.
Амлодипин
Дигоксин, аторвастатин и варфарин: в клинических исследованиях взаимодействия лекарственных препаратов амлодипин не обнаружил влияния на фармакокинетику аторвастатина, дигоксина, варфарина.
Такролимус: при одновременном применении с амлодипином существует риск повышения концентрации такролимуса в крови. Во избежание токсического действия такролимуса при назначении амлодипина пациенту, получающему такролимус, требуется контролировать уровень таклролимуса в крови и при необходимости скорректировать дозу такролимуса.
Ингибиторы механистической мишени рапамицина (mTOR)
Ингибиторы mTOR (сиролимус, эверолимус, темсиролимус) являются субстратами CYP3A. Амлодипин – слабый ингибитор CYP3A. При одновременном применении с ингибиторами mTOR амлодипин может повышать экспозицию ингибиторов mTOR.
Циклоспорин: не проводилось исследований лекарственного взаимодействия циклоспорина и амлодипина у здоровых добровольцев и других популяций, за исключением пациентов, перенесших трансплантацию почки, у которых наблюдалось неустойчивое повышение минимальной концентрации циклоспорина (в среднем на 0% - 40%). У пациентов, перенесших трансплантацию почки, при лечении амлодипином следует контролировать уровень циклоспорина и при необходимости снижать его дозу.
Периндоприл/Амлодипин
Антигипертензивные препараты и сосудорасширяющие средства:
Сочетанное применение с нитроглицерином и другими нитратами или другими сосудорасширяющими средствами может привести к еще большему снижению артериального давления.
Специальные предупреждения
Раса
Отек Квинке при лечении ингибиторами АКФ чаще возникает у пациентов негроидной расы, чем у пациентов других рас.
Эффективность Липертанса®, который содержит ингибитор АКФ периндоприл, для снижения артериального давления у пациентов негроидной расы может быть ниже, чем у пациентов других рас. Возможно, причина этого состоит в том, что гипертензия у пациентов негроидной расы чаще протекает на фоне низкого содержания ренина.
Вспомогательные вещества
По причине содержания в нем лактозы Липертанс® не должны принимать пациенты с редко встречающейся наследственной непереносимостью галактозы, синдромом мальабсорбции глюкозы и галактозы или общей лактазной недостаточностью.
Уровень натрия
Липертанс® содержит менее 1 ммоль натрия (23 мг) в одной таблетке, т. е. практически не содержит натрия.
Беременность
Липертанс® противопоказан во время беременности и кормления грудью.
Аторвастатин
Безопасность препарата для беременных женщин не установлена. Контролируемых клинических исследований применения аторвастатина у беременных женщин не проводилось.
По этим причинам беременные женщины, женщины, которые пытаются забеременеть или подозревают беременность, не должны принимать аторвастатин. Лечение аторвастатином следует прервать на период беременности или до подтверждения отсутствия беременности.
Периндоприл
Прием ингибиторов АКФ во время первого триместра беременности не рекомендуется. Прием ингибиторов АКФ во время второго и третьего триместров беременности противопоказан.
Пациентки, планирующие беременность, должны перейти на альтернативный гипотензивный препарат, безопасность применения которого при беременности была установлена. Если факт беременности подтвердился, лечение ингибиторами АКФ следует немедленно прекратить и, при необходимости, назначить другой препарат.
Известно, что прием ингибиторов АКФ приводит к токсическому влиянию и на новорожденного ребенка (почечная недостаточность, гипотензия, гиперкалиемия).
Если мать во время беременности принимала ингибиторы АКФ, то младенец должен находиться под тщательным наблюдением на предмет гипотензии.
Амлодипин
Безопасность амлодипина при беременности у человека не установлена.
Кормление грудью
Аторвастатин
Неизвестно, выделяются ли аторвастатин или его метаболиты с молоком.
Ввиду возможных серьезных нежелательных реакций женщины, принимающие аторвастатин, не должны кормить грудью.
Периндоприл
Информация о приеме периндоприла в период кормления грудью отсутствует, поэтому назначение периндоприла не рекомендуется.
Амлодипин
Амлодипин проникает в грудное молоко. Влияние амлодипина на новорожденных неизвестно.
Фертильность
Во время лечения Липертансом® женщины, способные забеременеть, должны пользоваться эффективными средствами контрацепции.
Аторвастатин
Влияния препарата на репродуктивную способность или фертильность не установлено.
Периндоприл
Не было установлено влияния препарата на репродуктивную способность или фертильность.
Амлодипин
В настоящее время достаточных клинических данных относительно потенциального влияния амлодипина на фертильность нет.
Особенности влияния лекарственного средства на способность управлять автотранспортом и потенциально опасными механизмами
Исследований влияния Липертанса® на способность управлять транспортными средствами и работать с механизмами не проводилось.
- Аторвастатин оказывает пренебрежимо малое влияние на способность управлять транспортными средствами и работать с механизмами. Периндоприл не оказывает прямого влияния на способность управлять транспортными средствами и работать с механизмами, но у некоторых пациентов могут возникнуть индивидуальные реакции, связанные с низким артериальным давлением, особенно в начале лечения или в сочетании с другим гипотензивным препаратом.
- Амлодипин может оказывать незначительное или умеренное влияние на способность управлять транспортными средствами и работать с механизмами. На способность пациента быстро реагировать могут негативно влиять головокружение, головная боль, усталость или тошнота.
В результате у пациентов, принимающих Липертанс®, способность управлять транспортными средствами и работать с механизмами может быть нарушена. Рекомендуется соблюдать осторожность, особенно в начале лечения.
Рекомендации по применению
Пероральный прием. Таблетки Липертанса® следует принимать в однократной дозе ежедневно один раз в день утром перед едой.
Режим дозирования
Обычная доза — 1 таблетка один раз в день ежедневно.
Комбинация фиксированных доз не подходит для начальной терапии.
Если требуется изменить режим дозирования, следует титровать отдельные компоненты.
У пациентов, принимающих одновременно с Липертансом противовирусные препараты для лечения гепатита C элбасвир и гразопревир, доза аторвастатина в составе Липертанса не должна превышать 20 мг/сут.
Пациенты с почечной недостаточностью
Липертанс® можно принимать пациентам, у которых клиренс креатинина составляет ³ 60 мл/мин, но он не подходит для пациентов с клиренсом креатинина < 60 мл/мин. Для этих пациентов рекомендуется индивидуальная титрация доз монокомпонентов.
Пациенты пожилого возраста
Пациенты пожилого возраста могут лечиться Липертансом® в зависимости от функции почек.
Пациенты с печеночной недостаточностью
Липертанс® следует применять с осторожностью у пациентов с нарушением функции печени. Липертанс® противопоказан пациентам с заболеванием печени в активной стадии.
Дети и подростки Безопасность и эффективность Липертанса® у детей и подростков не изучена. Данные отсутствуют. Поэтому применение препарата у детей и подростков не рекомендуется.
Меры, которые необходимо принять в случае передозировки
Информация о передозировке Липертанса® при применении у человека отсутствует.
Аторвастатин
Симптомы и лечение
Специального лечения при передозировке аторвастатина не существует. В случае передозировки пациент должен получать симптоматическое лечение и при необходимости должны предприниматься поддерживающие меры. Необходимо выполнить функциональные тесты печени и контролировать уровни КК. Поскольку аторвастатин хорошо связывается с белками плазмы, представляется, что гемодиализ не приведет к значительному повышению клиренса аторвастатина.
Периндоприл
Симптомы
Передозировка ингибиторов АКФ может вызвать следующие симптомы: гипотензия, циркуляторный шок, нарушения электролитного баланса, почечная недостаточность, гипервентиляция, тахикардия, усиленное сердцебиение, брадикардия, головокружение, тревожность и кашель.
Лечение
Рекомендуемое лечение при передозировке заключается во внутривенной инфузии 0,9% (9 мг/мл) раствора хлорида натрия. В случае развития гипотензии пациента следует положить в противошоковое положение (на спину, с приподнятыми на 20-30 см выше уровня сердца ногами). По возможности следует начать инфузию ангиотензина II и/или внутривенное введение катехоламинов. Периндоприл может быть выведен из системного кровообращения при гемодиализе. В случае брадикардии, резистентной к терапии, показано проведение электрокардиостимуляции. Следует постоянно отслеживать основные показатели жизнедеятельности, уровень электролитов и креатинина в сыворотке.
Амлодипин
Данные по намеренной передозировке у человека ограничены.
Симптомы
Имеющиеся данные позволяют предположить, что серьезная передозировка может привести к выраженному расширению периферических сосудов и, возможно, к рефлекторной тахикардии. Имеются сообщения о выраженной и иногда продолжительной системной гипотензии вплоть до развития шока с летальным исходом.
Лечение
При клинически значимой гипотензии, вызванной передозировкой амлодипина, необходимо проведение сердечно-легочной реанимации, включая частый контроль функции сердца и легких, наблюдение за ОЦК и объемом выделяемой мочи. Больному необходимо приподнять конечности. Сосудосуживающие препараты могут помочь восстановить сосудистый тонус и артериальное давление при условии отсутствия противопоказаний к их использованию. Внутривенное введение глюконата кальция может устранить проявления блокады кальциевых каналов. В некоторых случаях оправдано проведение промывания желудка. Поскольку амлодипин хорошо связывается с белками плазмы, эффект от гемодиализа представляется маловероятным.
Описание нежелательных реакций, которые проявляются при стандартном применении ЛП и меры, которые следует принять в этом случае
Краткое изложение профиля безопасности
К наиболее распространенным нежелательным реакциям при раздельном приеме аторвастатина, периндоприла и амлодипина относятся: назофарингит, аллергические реакции, гипергликемия, головная боль, фаринголарингеальная боль, кровотечение из носа, запор, метеоризм, диспепсия, тошнота, диарея, миалгия, артралгия, боль в конечностях, мышечные спазмы, отек суставов, боль в спине, отклонения результатов печеночных проб, повышение уровня креатинкиназы в крови, сонливость, головокружение, ощущение сердцебиения, гиперемия, боль в животе, периферический отек, усталость, парестезия, нарушение зрения, звон в ушах, гипотензия, кашель, одышка, рвота, дисгевзия, сыпь, зуд, мышечные судороги, астения.
Очень часто (>1/10), часто (>1/100, <1/10), нечасто (>1/1000, <1/100), редко (>1/10000, <1/1000), очень редко (>1/10000), частота не установлена (на основании имеющихся данных провести оценку частоты развития не представляется возможным).
Очень часто
- Отек
Часто
- Назофарингит
- Гиперчувствительность
- Гипергликемия
- Головокружение, головная боль, тремор, дисгевзия, парестезия
- Нарушения зрения, диплопия
- Звон в ушах, вертиго
- Ощущение сердцебиения
- Гипотензия (и эффекты, связанные с гипотензией), покраснение
- Фаринголарингеальная боль,кровотечение из носа, кашель, одышка
- Тошнота, рвота, боль вверху и внизу живота, диспепсия, диарея, запор, изменение ритма дефекации, метеоризм
- Сыпь, зуд
- Отек суставов, отек лодыжек, боль в конечностях, артралгия, мышечные спазмы, миалгия, боль в спине
- Гинекомастия
- Астения, усталость
- Отклонение показателей функциональных проб печени, повышение уровня креатинкиназы в крови
Нечасто
- Ринит
- Эозинофилия
- Гипогликемия, гипонатриемия, гиперкалиемия, обратимая после отмены препарата, анорексия
- Бессонница, изменения настроения (в том числе тревога), расстройство сна, депрессия, кошмарные сновидения
- Обморок, гипестезия, амнезия
- Нечеткое зрение
- Аритмия (в том числе брадикардия, желудочковая тахикардия и фибрилляция предсердий)
- Тахикардия
- Васкулит
- Бронхоспазм
- Сухость во рту, панкреатит, отрыжка
- Гепатит, цитолитический или холестатический,
- Крапивница, пурпура, изменение цвета кожи, гипергидроз, экзантема, Алопеция, отек Квинке, пемфигоид, реакция светочувствительности
- Боль в шее, Мышечная усталость
- Нарушение мочеиспускания, никтурия, поллакиурия, почечная недостаточность, эректильная дисфункция
- Боль в груди, боль, недомогание, периферический отек, лихорадка
- Повышение уровня мочевины в крови, повышение уровня креатинина в крови, увеличение массы тела, лейкоциты в моче, снижение массы тела
- Падение
Редко
- Тромбоцитопения
- Спутанность сознания
- Периферическая нейропатия
- Холестаз
- Обострение псориаза, Синдром Стивенса-Джонсона, токсический эпидермальный некролиз, полиморфная эритема
- Миопатия, миозит, рабдомиолиз, тендинопатия, иногда осложненная разрывом
- Повышение уровня печеночных ферментов, повышение уровня билирубина в крови
- разрыв мышц
Очень редко
- Лейкопения/нейтропения, агранулоцитоз или панцитопения, гемолитическая анемия у пациентов с врожденной недостаточностью G-6PDH,
- Анафилаксия
- Гипертония
- Инсульт, возможно вызванный чрезмерным снижением АД у пациентов группы риска
- Потеря слуха
- инфаркт миокарда, вызванный выраженной гипотензией у пациентов группы высокого риска, стенокардия
- Эозинофильная пневмония
- Гастрит, гипертрофический гингивит
- Желтуха, печеночная недостаточность
- Эксфолиативный дерматит
- Острая почечная недостаточность,
- Снижение уровня гемоглобина и гематокрита
- Волчаночноподобный синдром
Частота не установлена
- Экстрапирамидные расстройства (экстрапирамидный синдром)
- Синдром Рейно
- Иммуноопосредованная некротизирующая миопатия
При приеме амлодипина отмечались исключительные случаи экстрапирамидного синдрома.
Как и в случае других ингибиторов гидроксиметилглутарил-кофермент A-редуктазы, у пациентов, принимающих аторвастатин, отмечались повышенные уровни трансаминаз в сыворотке. Эти изменения обычно были незначительными и преходящими и не требовали прерывания лечения. Клинически значимые (> 3 раза выше верхней границы нормы) повышения уровней трансаминаз в сыворотке имели место у 0,8% пациентов, принимающих аторвастатин. Эти повышения были дозозависимыми и обратимыми у всех пациентов.
Повышенные сывороточные уровни креатинкиназы (КК) более чем в 3 раза выше верхней границы нормы отмечались у 2,5% пациентов, принимающих аторвастатин, аналогично другим ингибиторам гидроксиметилглутарил-кофермент A-редуктазы в клинических исследованиях. Уровни, более чем в 10 раз превышающие верхнюю границу, отмечались у 0,4% пациентов, лечившихся аторвастатином.
Следующие нежелательные явления отмечались при применении некоторых статинов:
• Нарушение половой функции.
• Депрессия.
• Исключительные случаи интерстициальной легочной болезни, особенно при длительном лечении.
• Сахарный диабет: частота зависит от наличия или отсутствия факторов риска (уровень глюкозы в крови натощак ≥ 5,6 ммоль/л, ИМТ > 30 кг/м2, повышенный уровень триглицеридов, гипертензия в анамнезе).
Случаи Синдрома Неадекватной Секреции Антидиуретического Гормона (СНСАГ) были сообщены с другими ингибиторами АКФ. СНСАГ можно рассматривать как очень редкое, но возможное осложнение, связанное с терапией ингибитором АКФ, в том числе периндоприлом.
Дополнительные сведения
Состав лекарственного препарата
Одна таблетка содержит
активные вещества:
Таблетки 10 мг/5 мг/5 мг:10,82 мг аторвастатина кальция тригидрата, что эквивалентно 10 мг аторвастатина, 5 мг периндоприла аргинина, что соответствует 3,40 мг периндоприла, и 6,94 мг амлодипина бесилата, что соответствует 5 мг амлодипина
Таблетки 20 мг/5 мг/5 мг: 21,64 мг аторвастатина кальция тригидрата, что эквивалентно 20 мг аторвастатина, 5 мг периндоприла аргинина, что соответствует 3,40 мг периндоприла, и 6,94 мг амлодипина бесилата, что соответствует 5 мг амлодипина
Таблетки 20 мг/10 мг/5 мг: 21,64 мг аторвастатина кальция тригидрата, что эквивалентно 20 мг аторвастатина, 10 мг периндоприла аргинина, что соответствует 6,79 мг периндоприла, и 6,94 мг амлодипина бесилата, что соответствует 5 мг амлодипина
Таблетки 20 мг/10 мг/10 мг: 21,64 мг аторвастатина кальция тригидрата, что эквивалентно 20 мг аторвастатина, 10 мг периндоприла аргинина, что соответствует 6,79 мг периндоприла, и 13,87 мг амлодипина бесилата, что соответствует 10 мг амлодипина
Таблетки 40 мг/10 мг/10 мг: 43,28 мг аторвастатина кальция тригидрата, что эквивалентно 40 мг аторвастатина, 10 мг периндоприла аргинина, что соответствует 6,79 мг периндоприла, и 13,87 мг амлодипина бесилата, что соответствует 10 мг амлодипина
вспомогательные вещества: лактозы моногидрат, карбонат кальция (E170), гидроксипропилцеллюлоза (E463), натрия крахмалгликолат (тип А), микрокристаллическая целлюлоза (Е460), мальтодекстрин, магния стеарат (E572)
состав пленочной оболочки: глицерин (E422), гипромеллоза (E464), макрогол 6000, магния стеарат (E572), титана диоксид (E171), оксид железа желтый (E172)
Описание внешнего вида, запаха, вкуса
Липертанс® 10/5/5 мг: таблетки круглой формы, покрытые пленочной оболочкой, желтого цвета, с гравировкой «1» на одной стороне таблетки и «» на другой стороне (для дозировки 10/5/5 мг);
Липертанс® 20/5/5 мг: таблетки круглой формы, покрытые пленочной оболочкой, желтого цвета, с гравировкой «2» на одной стороне таблетки и «» на другой стороне (для дозировки 20/5/5 мг);
Липертанс® 20/10/5 мг: таблетки квадратной формы, покрытые пленочной оболочкой, желтого цвета, с гравировкой «3» на одной стороне таблетки и «» на другой стороне (для дозировки 20/10/5 мг);
Липертанс® 20/10/10 мг: таблетки овальной формы, покрытые пленочной оболочкой, желтого цвета, с гравировкой «4» на одной стороне таблетки и «» на другой стороне (для дозировки 20/10/10 мг);
Липертанс® 40/10/10 мг: таблетки овальной формы, покрытые пленочной оболочкой, желтого цвета, с гравировкой «5» на одной стороне таблетки и «» на другой стороне (для дозировки 40/10/10 мг)
Форма выпуска и упаковка
По 30 таблеток помещают втубы полипропиленовые, снабженные пробкой из полиэтилена низкой плотности, содержащей около 3 г поглотителя влаги.
По 1 тубе вместе с инструкцией по медицинскому применению на государственном и русском языках вкладывают в пачку картонную.
Срок хранения
2 года
Не применять по истечении срока годности
Условия хранения
Хранить при температуре не выше 30°С.
Хранить в недоступном для детей месте!
Условия отпуска из аптек
По рецепту
Саудалық атауы
Липертанс®
Халықаралық патенттемеген атауы
Жоқ
Дәрілік түрі, дозасы
Үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар 10 мг/5 мг/5 мг
Үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар, 20 мг/5 мг/5 мг
Үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар, 20 мг/10 мг/5 мг
Үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар, 20 мг/10 мг/10 мг
Үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар, 40 мг/10 мг/10 мг
Фармакотерапиялық тобы
Жүрек-қантамыр жүйесі. Липид-модификациялайтын препараттар. Липид- модификациялайтын препараттар, біріктірілімдері. HMG-CoA-редуктаза тежегіштері, басқа біріктірілімдері. Аторвастатин, амлодипин және периндоприл.
АТХ коды C10BX11
Қолданылуы
- жағдайы аторвастатинді, периндоприл мен амлодипинді бір мезгілде, біріктірілген препараттағыдай дозада қолданғанда талапқа сай бақыланатын ересек пациенттерде бастапқы гиперхолестеринемиямен немесе аралас гиперлипидемиямен байланысты орынбасушы ем ретінде эссенциальді гипертензияны және/немесе жүректің тұрақты ишемиялық ауруын емдеу үшін.
Қолдануды бастағанға дейін қажетті мәліметтер тізбесі
Қолдануға болмайтын жағдайлар
- әсер етуші затына, АӨФ тежегіштеріне, дигидропиридин туындыларына, статиндерге немесе қосымша заттарының біреуіне аса жоғары сезімталдық
- бауырдың белсенді сатыдағы ауруы немесе сарысудағы трансаминазалар деңгейінің шығу тегі белгісіз, қалыптың жоғарғы шегінен 3 еседен артық тұрақты жоғарылауы
- жүктілік, емшек емізу немесе бала тууға қабілетті және контрацепцияның тиімді құралдарын қолданып жүрмеген әйелдерде қолдану
- C гепатитін емдеуге арналған вирусқақарсы препараттар глекапревирмен жәнепибрентасвирмен бір мезгілде қолдану
- ауыр гипотензия
- шок (соның ішінде,кардиогендік шок).
- сол жақ қарыншаның шығар жолының обструкциясы (мысалы, гипертрофиялық обструкциялық кардиомиопатия және қолқаның жоғары дәрежелі стенозы)
- жедел миокард инфарктісінен кейінгі жүректің гемодинамикалық тұрғыдан тұрақсыз жеткіліксіздігі
- анамнезде осының алдындаАӨФ тежегіштерімен емдеумен байланысты Квинке ісінуінің болуы,
- тұқым қуалайтын немесе идиопатиялық Квинке ісінуі
- қант диабеті немесе бүйрек жеткіліксіздігі бар (ШСЖ < 60 мл/мин/1,73 м²) пациенттерде құрамында алискирен бар препараттарды бір мезгілде қолдану
- сакубитрилмен/валсартанмен бір мезгілде қолдану
- қанның терісзарядты беткейлермен жанасуына алып келетін экстракорпоральді емдер
- бүйрек артериясыныңелеулі екіжақты стенозынемесе қызмет атқарып тұрған жалғыз бүйрек артериясыныңстенозы
- тұқым қуалайтын фруктоза жақпаушылығы, Lapp-лактаза ферментінің тапшылығы, глюкоза-галактоза мальабсорбциясы бар адамдарға
- балалар мен 18 жасқа толмаған жасөспірімдерге тағайындау ұсынылмайды
Қолдану кезінде қажетті сақтық шаралары
Аторвастатинмен, периндоприлмен және амлодипинмен байланысты айрықша нұсқаулар мен сақтық шаралары осы препараттардың біріктіріліміне де қатысты.
Бауырға әсері
Липертанс® препаратының құрамында компонент ретінде аторвастатин болатындықтан, бауырдың функционалдық сынамаларын жүйелі түрде жүргізіп отыру керек. Бауыр функциясының бұзылғанын көрсететін қандай-да бір белгілер немесе симптомдар пайда болған пациенттерге бауырдың функционалдық сынамалары жүргізілуі тиіс. Трансаминазалар деңгейі жоғарылаған пациенттер, патологиясы жойылғанға дейін қадағалауда болуы тиіс. Егер трансаминазалар деңгейінің қалыптың жоғарғы шегінен (ҚЖШ) 3 есе артық жоғарылауы сақталып қалса, жекелеген компоненттерді пайдалана отырып аторвастатиннің дозасын төмендету, немесе оны қабылдауды тоқтату ұсынылады. Липертанс® препаратын алкогольді елеулі мөлшерде қабылдайтын және/немесе анамнезінде бауыр аурулары бар пациенттерде сақтықпен қолдану керек.
Сирек жағдайларда АӨФ тежегіштерін қабылдау холестаздық сарғаюдан басталған синдроммен қатар жүрген, бауырдың фульминантты некрозына дейін үдеген және (кейде) өліммен аяқталған. Ол синдромның даму механизмі әзірге түсініксіз. Липертанс® препаратын қабылдап жүрген, сарғаю дамып немесе бауыр ферменттерінің деңгейі жоғарылап келе жатқан пациенттер Липертанс® препаратын қабылдауды тоқтатуы және ары қарай медициналық қадағалауда болуы тиіс.
Бауыр функциясының бұзылуы бар пациенттерде амлодипиннің жартылай шығарылу кезеңі мен АUC мәндері жоғарылай түседі; дозасына қатысты нұсқаулар даярланбаған. Липертанс® препаратымен емделіп жүрген және бауырдың ауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерді мұқият қадағалау қажет болуы мүмкін.
Бауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерде және алкогольді елеулі мөлшерлерде пайдаланатын және/немесе анамнезінде бауыр аурулары бар пациенттерде Липертанс® препаратын сақтықпен қолдану керек. Егер дозалау режимін өзгерту қажет болса, жекелеген компоненттерін титрлеу керек.
Қаңқа бұлшықеттеріне әсері
Аторвастатин, гидроксиметилглутарил-кофермент A-редуктазаның басқа тежегіштері сияқты, сирек жағдайларда қаңқа бұлшықеттеріне әсер етуі және миалгияны, миозитті және өмірге қауіп төндіруі ықтимал, креатинкиназа (КК) деңгейлерінің айқын жоғарылауымен (ҚЖШ > 10 есе жоғары) сипатталатын жағдай — рабдомиолизге дейін үдеуі мүмкін миопатияны, миоглобинемияны және бүйрек жеткіліксіздігіне алып келуі мүмкін миоглобинурияны туғызуы мүмкін.
Креатинкиназа деңгейін анықтау
Креатинкиназа деңгейін (КК) ауыр дене жүктемесінен кейін немесе КК жоғарылауының кез келген басқа ықтимал себебі болса, өлшемеу керек, өйткені ол мәндерін интерпретациялауды қиындатады. Егер КК деңгейлері бастапқы деңгейде едәуір жоғары болса (ҚЖШ > 5 есе), нәтижелерді растау үшін 5–7 күннен соң қайтадан өлшеу керек.
Емдеуге дейін
Аторвастатинді рабдомиолизге бейімдейтін факторлары бар пациенттерге сақтықпен тағайындау керек. Келесі жағдайларда КК деңгейін статинмен емдеуді бастағанға дейін анықтау керек:
- бүйрек функциясының бұзылуы;
- гипотиреоз;
- жеке немесе отбасылық анамнездегі тұқым қуалайтын бұлшықет бұзылулары;
- бұрын статинді немесе фибратты қабылдаудың салдарынан бастан өткерген бұлшықет уыттылығы;
- бауыр ауруын бастан өткеру және/немесе алкогольді елеулі мөлшерде тұтыну;
- егде жастағы (> 70 жас шамасындағы) адамдарда ондай өлшеулердің қажеттілігін рабдомиолизге бейімдейтін басқа факторларға байланысты қарастыру керек;
- плазмадағы деңгейінің жоғарылауы орын алуы мүмкін жағдайлар, мысалы, өзара әрекеттесулері және генетикалық субпопуляцияларды қоса, ерекше популяциялар.
Ондай жағдайларда емдеудің қаупі болуы мүмкін пайдасымен арақатынаста қарастырылуы тиіс, сондай-ақ, клиникалық қадағалау ұсынылады.
Егер КК деңгейлері бастапқы деңгейінен едәуір жоғарыласа (ҚЖШ > 5 есе), онда емдеуді бастауға болмайды.
Емдеу кезінде
- Пациенттерден бұлшықет ауыруы, құрысулар немесе әлсіздік туралы, әсіресе, олар дімкәстанумен немесе ыстық көтерілуімен қатар жүрсе, дереу хабарлауды өтіну керек.
- Егер ондай симптомдар пациентте Липертанспен емдеу кезінде туындаса, КК деңгейлерін анықтау керек. Егер ол деңгейлерінің едәуір (ҚЖШ > 5 есе) жоғарылағаны анықталса, онда емдеуді тоқтату қажет.
- Егер бұлшықет симптомдары ауыр болса және тіпті, КК деңгейлері ҚЖШ ≤ 5 x ҚЖШ жоғары болса да, күнделікті жайсыздық туғызса, емдеуді тоқтату мүмкіндігін қарастыру керек.
- Егер симптомдары басылса және КК деңгейлері нормаға қайта келсе, аторвастатинді қайтадан енгізу немесе баламалы статинді ең төмен дозасында және мұқият қадағалай отырып енгізу мүмкіндігін қарастыруға болады.
- Егер КК деңгейлерінің клиникалық тұрғыдан елеулі (> 10 x ҚЖШ) жоғарылауы орын алса немесе егер рабдомиолиз диагнозы қойылса немесе оған күдік болса, Липертансты қабылдау дереу тоқтатылуы тиіс.
Басқа медициналық препараттармен қатарлас емдеу
Препараттың құрамында компоненті ретінде аторвастатин бар болғандықтан, Липертанс® препараты аторвастатиннің плазмадағы концентрациясын арттыруы мүмкін CYP3A4 күшті тежегіштері немесе тасымалдағыш ақуыздар (мысалы, циклоспорин, телитромицин, кларитромицин, делавирдин, стирипентол, кетоконазол, вориконазол, итраконазол, посаконазол және ритонавиржәне т.б. қоса, АИТВ протеазасы тежегіштері) сияқты кейбір медициналық препараттармен бір мезгілде қабылданғанда, рабдомиолиз қаупі жоғарылай түседі. Гемфиброзилді және фиброй қышқылының басқа туындыларын, C гепатитін (ВСГ) емдеуге арналған вирусқа қарсы препараттарды (боцепревир, телапревир, элбасвир/гразопревир), эритромицинді, ниацинді немесе эзетимибті бірге қолданғанда, миопатия қаупі де арта түсуі мүмкін. Мүмкіндігінше, аталған дәрілік препараттардың орнына, баламалы (өзара әрекеттеспейтін) емдік заттарды пайдалану керек.
Аса сирек жағдайларда, кейбір статиндермен емдеу кезінде немесе емдеуден кейін иммунитет түрткі болған некроздайтын миопатия (ИТНМ) туралы хабарланды. ИТНМ клиникалық тұрғыдан, проксимальді бұлшықеттердің тұрақты әлсіздігімен және статинмен емдеудің тоқтатылғандығына қарамастан, сарысудағы креатинкиназа деңгейінің жоғарылығымен сипатталады.
Бұл препараттарды Липертанс®препаратымен бірге қолдану қажет болған жағдайларда, қатарлас қабылдаудың пайдасы мен қауіптерін мұқият зерттеу керек. Пациенттер аторвастатиннің плазмадағы концентрациясын арттыратын препараттарды қабылдап жүрген кезде, аторвастатиннің төмендетілген ең жоғарғы дозасын қабылдау ұсынылады, демек, жекелеген компоненттерінің дозасын төмендету керек. Бұдан өзге, CYP3A4 күшті тежегіштерін қолданған жағдайда, аторвастатиннің бастапқы дозасын төмендету керек және ол пациенттерге қатарлас клиникалық қадағалау жүргізу ұсынылады. Аторвастатин мен фусид қышқылын бірге қолдану ұсынылмайды, сондықтан, фусид қышқылымен емдеген кезде аторвастатинді қабылдауды уақытша тоқтата тұру керек. Липертанс® препаратының құрамына аторвастатин кіреді, сондықтан оны жүйелі әсері бар фузидий қышқылы препараттарымен бір мезгілде және фузидий қышқылымен емдеуді тоқтатқаннан кейінгі жеті күн ішінде қолданбаған дұрыс. Егер пациентке жүйелі әсері бар фузидий қышқылы препараттары қажет болса, фузидий қышқылы курсының уақытында статиндермен емдеуді тоқтата тұру керек. Фузидий қышқылы мен статиндерді бір мезгілде қолданғанда, рабдомиолиз (соның ішінде, өлімге соқтыратын) дамығаны туралы хабарламалар бар. Әлсіздік, ауыру немесе бұлшықеттердің ауырсынумен жүретін сезімталдығы туындаған жағдайда, пациентке дереу медициналық көмекке жүгінуге кеңес беру керек.
Статиндермен емдеуді фузидий қышқылының соңғы дозасын енгізгеннен кейін жеті күннен соң қайта бастауға болады.
Ерекше жағдайларда, фузидий қышқылы препараттарын ұзақ уақыт, мысалы ауыр инфекцияларды емдеу үшін қолдану қажет болса, Липертанс® пен фузидий қышқылын әрбір дербес жағдайда бірге қолданудың қажеттілігін салыстыру және мұқият медициналық қадағалау жүргізу керек.
Өкпенің интерстициальді ауруы
Кейбір статиндермен емдегенде, әсіресе, ұзақ уақыт емдегенде өкпенің интерстициальді ауруының ерекше жағдайлары туралы хабарланды. Көрініс беретін белгілеріне ентігуді, өнімсіз жөтелді және жалпы денсаулық жағдайының нашарлауын (шаршауды, салмақ төмендеуі мен ысыну) жатқызуға болады. Егер пациентте өкпенің интерстициальді ауруы туындағандығына күдік болса, Липертанс® препаратымен емдеуді тоқтату керек.
Қант диабеті
Кейбір деректер, статиндер препараттар класы ретінде, қандағы глюкоза деңгейін арттырады, және болашақта диабет дамуы қаупінің жоғарылауына ұшыраған кейбір пациенттерде ресми түрде диабет кезіндегі емді жүргізу орынды болуы мүмкін гипергликемия деңгейі байқалуы мүмкін деп есептеуге мүмкіндік береді. Алайда, бұл қауіп статиндер қамтамасыз ететін қантамырлар қаупінің төмендеуімен басым түседі, және сондықтан да, Липертанс® препаратымен емдеуді тоқтатуға себеп болмауы тиіс. Қауіпке бейім (аш қарындағы глюкоза деңгейі 5,6-дан 6,9 ммоль/л дейін, ДСИ > 30 кг/м², триглицеридтер деңгейі жоғары, гипертензиясы бар) пациенттер, Липертанс® препаратымен емделу кезінде клиникалық және биохимиялық қадағалауда болуы тиіс.
Диабеті бар, диабетке қарсы пероральді препараттарды немесе инсулинді қабылдап жүрген пациенттерге, құрамында АӨФ тежегіші бар, Липертанс® сияқты препараттармен емдеудің алғашқы айы ішнде, гликемияға мұқият мониторинг жүргізу керек.
Жүрек жеткіліксіздігі
Липертанс® препаратын жүрек жеткіліксіздігі бар пациенттерге тағайындағанда, сақтық таныту керек. Жүректің іркілісті жеткіліксіздігі бар пациенттерге құрамында кальций өзекшелерінің блокаторлары бар препараттарды сақтықпен тағайындау керек, өйткені, олар болашақта жүрек-қантамыр құбылыстары мен өлім қаупін арттыруы мүмкін.
Гипотензия
Периндоприл сияқты АӨФ тежегіштері артериялық қысымның төмендеуін туғызуы мүмкін. Клиникалық көріністерімен жүретін гипотензия, қатарлас ауруларсыз гипертензиясы бар пациенттерде сирек дамиды. Ол көбінесе, АҚК төмендеген пациенттерде (диуретиктерді қабылдап жүрген, тұз тұтынылуы шектелген диета ұстап жүрген, диализдегі пациенттерде, диареясы немесе құсу болған пациенттерде) немесе ренинге тәуелді ауыр гипертензиясы бар пациенттерде туындайды. Жүректің симптоматикалық жеткіліксіздігі бар пациенттерде, астасқан бүйрек жеткіліксіздігі болған немесе болмаған жағдайда, симптоматикалық гипотензия байқалуы мүмкін. Оның туындау ықтималдығы, жүректің ауырырақ жеткіліксіздігі бар пациенттерде, ілмектік диуретиктердің жоғары дозаларының қолданылуына, гипонатриемияға немесе бүйректің функционалдық жеткіліксіздігіне байланысты зор. Симптоматикалық гипотензия қаупі жоғары пациенттер емдеудің басында және дозасын таңдаған кезде мұқият қадағалауда болуы тиіс. Жүректің ишемиялық ауруы немесе ми қанайналымының бұзылулары бар, артериялық қысымның шамадан тыс төмендеуі миокард инфарктісіне немесе инсультке алып келуі мүмкін пациенттер үшін дәл сондай әдіс қолданылуы тиіс.
Гипотензия дамыған жағдайда, пациентті шалқасынан жатқызу және қажет болған жағдайда, натрий хлоридінің 0,9% (9 мг/мл) ерітіндісін вена ішіне енгізу қажет. Өтпелі гипотензия препаратты ары қарай қабылдау үшін қарсы көрсетілім болып табылмайды, оны әдетте, АКҚ артуы салдарынан артериялық қысымның жоғарылауынан кейін жалғастыра беруге болады.
Жүректің іркілісті жеткіліксіздігі бар кейбір, артериялық қысымы қалыпты немесе төмен пациенттерде, периндоприл жүйелі артериялық қысымның қосымша төмендеуін туғызуы мүмкін. Ол күтілетін әсері болып табылады және әдетте, емдеуді тоқтату үшін себеп болмайды. Егер гипотензия симптоматикалық түріне айналса, дозасын төмендету немесе Липертанс® препаратымен емдеуді тоқтату қажет болуы мүмкін.
Қолқаның және митральді клапанның стенозы
Бүйректі ауыстырып салу
Жуырда бүйрек трансплантациясын бастан өткерген пациенттерде периндоприл аргининді қолдану тәжірибесі болған жоқ.
Реноваскулярлық гипертензия:
Бүйрек артериясының екіжақты стенозы немесе қызмет атқарып тұрған жалғыз бүйрек артериясының стенозы бар пациент АӨФ (ангиотензин-өзгертуші-фермент) тежегіштерімен ем қабылдаған жағдайда, гипотензия мен бүйрек жеткіліксіздігі қаупі жоғарылайды. Диуретиктермен емдеу ықпал етуші фактор болуы мүмкін. Бүйрек функциясының істен шығуы тіпті, бүйрек артериясының біржақты стенозы бар пациенттерде де сарысудағы креатининнің тек болар-болмас өзгерістерімен ғана туындауы мүмкін.
Бүйрек функциясының бұзылуы
Креатинин клиренсі минутына ³60 мл құрайтын пациенттер Липертанс® препаратын қабылдауына болады, бірақ ол креатинин клиренсі минутына < 60 мл (бүйрек функциясының орташа және ауыр дәрежелі бұзылуы бар) пациенттер үшін жарамайды. Ол пациенттер үшін монокомпоненттерінің дозаларын жекелей титрлеу ұсынылады. Бүйрек функциясының бұзылуы бар пациенттер үшін, калий және креатинин деңгейлерін стандартты мониторингілеу әдеттегі медициналық тәжірибенің бір бөлігі болып табылады.
Жүректің симптоматикалық жеткіліксіздігі бар пациенттерде периндоприл сияқты АӨФ тежегіштерімен емдеу басталғаннан кейінгі гипотензия, бүйрек функциясының ары қарай нашарлауына алып келуі мүмкін. Бұл жағдайда, бүйректің жедел, әдетте қайтымсыз жеткіліксіздігі байқалған.
Бүйрек артериясының екіжақты стенозы немесе қызмет атқарып тұрған жалғыз бүйрек артериясының стенозы бар, АӨФ тежегіштерімен емделіп жүрген кейбір пациенттерде, қандағы мочевина мен креатинин деңгейі жоғарылаған жағдайлар байқалды, олар емдеуді тоқтатқан кезде қайтымды болған. Бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде ондай өзгерістердің ықтималдығы анағұрлым зор. Реноваскулярлық гипертензия кезінде де ауыр гипотензия мен бүйрек жеткіліксіздігінің даму қаупі жоғары.
Бүйрек қантамырларының айқын бастапқы зақымдануынсыз гипертензиясы бар кейбір пациенттерде қандағы мочевина және сарысудағы креатинин деңгейінің жоғарылауы туындаған, ол әдетте, әсіресе, периндоприл мен диуретикті біріктіріп қабылдағанда елеусіз және өтпелі болған. Бұрыннан бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде мұның ықтималдығы анағұрлым зор. Дозасын төмендету және/немесе диуретикті және/немесе Липертанс® препаратын қабылдауды тоқтату қажет болуы мүмкін.
Амлодипинді бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерге әдеттегі дозаларында тағайындауға болады. Амлодипиннің плазмадағы концентрациясының өзгерістері бүйрек жеткіліксіздігінің дәрежесіне тәуелді емес.
Бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде біріктірілген Липертанс® препаратының әсері сыналмаған. Липертанс® препаратының дозалары жекелегенкомпоненттерінің бөлек қабылданғандағы дозаларына қатысты нұсқауларды ескере отырып тағайындалуы тиіс.
Гемодиализ жүргізілетін пациенттер
Жарғақшаларыныңгидравликалық өткізгіштігі жоғары гемодиализ жүргізілетін, АӨФ тежегішін бір мезгілде қабылдағанпациенттерде анафилактоидтық реакциялар байқалған. Ол пациенттер үшін диализдік жарғақшалардың басқа типтерін немесе гипертензияға қарсы препараттардың басқа класын пайдалану керек.
Аса жоғары сезімталдық/ Квинке ісінуі
АӨФ тежегіштерін, соның ішінде периндоприлді қабылдаған пациенттерде, беттің, аяқ-қолдардың, еріннің, шырышты қабықтардың, тілдің, дауыс саңылауының және/немесе көмейдің ангионевроздық ісінуі (Квинке ісінуі) туындаған сирек жағдайлар тіркелді. Ондай реакция емдеу барысында кез келген уақытта туындауы мүмкін. Ондай жағдайларда Липертанс® препаратын қабылдауды дереу тоқтату және симптомдары толықтай жойылғанға дейін қажетті мониторингін жүргізу керек. Әдетте, ісіну тек бет пен ерінді қамтыған жағдайларда, ол қандай-да бір емдеусіз басылған, әйтсе де антигистаминдік препараттар симптомдарын жеңілдеткен.
Көмейдің ісінуімен қатар жүретін ангионевроздық ісіну өлімге әкеп соқтыруы мүмкін. Тілдің, дауыс саңылауының және көмейдің ісінуінен тыныс жолдарының обструкциясы болуы ықтимал жағдайда, дереу алғашқы көмек көрсету керек. Ол адреналинді тағайындауды және/немесе тыныс жолдарының өткізгіштігін демеп отыруды қамтуы мүмкін. Пациент симптомдары толықтай және түбегейді жойылғанға дейін мұқият медициналық қадағалуда болуы тиіс.
АӨФ тежегіштерін қабылдаумен байланысты емес ангионевроздық ісінуді бастан өткерген пациенттерде Липертанс® препаратын қабылдаған кезде ангионевроздық ісінудің даму қаупі жоғарылауы мүмкін.
АӨФ тежегіштерін қабылдап жүрген пациенттерде ангионевроздың ісіну туралы сирек хабарламалар келіп түскен. Ол пациенттерде іш ауыруы (жүрек айнуымен және құсумен немесе оларсыз) туындаған; кей жағдайларда оның алдында беттің ангиоісінуі болмаған және С-1 эстераза деңгейлері қалыпта болған. Квинке ісінуі диагнозы компьютерлік томографияны, ультрадыбыстық тексеруді қамтитын емшаралардың көмегімен немесе хирургиялық операция кезінде қойылған; симптомдары АӨФ тежегішін қабылдауды тоқтатқаннан кейін тыйылған. Ішек зақымдануымен жүретін Квинке ісінуін Липертанс® препаратын қабылдап жүрген, іш ауыруы бар пациенттердегі салыстырмалы диагноз кезінде қарастыру керек.
БЭП (бейтарап эндопептидазаның) басқа тежегіштері (мысалы, рацекадотрил) мен АӨФ тежегіштерін бір мезгілде қолдану да ангиоэдеманың туындау қаупін арттыруы мүмкін. Сәйкесінше, периндоприлді қабылдап жүрген пациенттерде БЭП тежегіштерімен (мысалы, рацекадотрилмен) емдеуді бастамас бұрын пайдасы мен қаупінің арақатынасына мұқият бағалау жүргізу қажет.
mTOR тежегіштерін (мысалы, сиролимус, эверолимус, темсиролимус) бір мезгілде қолдану
mTOR – сүтқоректілердегі рапамицин нысанасы тежегіштерімен (сиролимус, эверолимус, темсиролимус) бір мезгілде қабылдау ангионевроздық ісінудің (тыныс алу функциясының бұзылулары болған немесе болмаған жағдайда тыныс жолдары мен тілдің ісінуі) қаупін арттырады.
Тығыздығы төмен липопротеиндер (ТТЛП) аферезі емшарасы кезіндегі анафилактоидтық реакциялар
Сирек жағдайларда, АӨФ тежегіштерін қабылдап жүрген пациенттерде, тығыздығы төмен липопротеиндердің (ТТЛП) декстрансульфатпен аферезі емшарасы кезінде, өмірге қауіп төндіретін анафилактоидтық реакциялар байқалған. Әрбір аферез жүргізудің алдында АӨФ тежегіштерін тоқтату арқылы, ол реакциялардың алдын алуға болады.
Десенсибилизация кезіндегі анафилактоидтық реакциялар
Құрамында АӨФ тежегшітері бар, Липертанс® сияқты препараттарды қабылдаған пациенттреде десенсибилизациялайтын ем (мысалы, жарғаққанатты жәндіктердің уымен) кезінде анафилактоидтық реакциялар туындаған. Дәл сол пациенттерде АӨФ тежегіштерін уақытша тоқтату арқылы аталған реакциялардың алдын алуға мүмкіндік болған, бірақ олар препаратты байқаусызда қайтадан қабылдағанда қайтадан басталған.
Нейтропения/агранулоцитоз/тромбоцитопения/анемия
АӨФ тежегіштерін қабылдап жүрген пациенттерде нейтропения/агранулоцитоз, тромбоцитопения және анемия білінген. Бүйрек функциясы қалыпты және басқа асқындыратын факторлары жоқ пациенттерде нейтропения сирек туындаған. Коллагеноздары бар пациенттерге, иммунодепрессанттық ем, аллопуринолмен немесе прокаинамидпен ем қабылдап жүрген пациенттерге, немесе осы асқындыратын факторлардың барлығы бар пациенттерге, әсіресе, бүйрек функциясының бұзылулары бұрыннан бар болса, Липертанс® препаратын тағайындағанда аса сақтық таныту керек. Ондай пациенттердің кейбіреулерінде ауыр инфекциялар дамыған, және жекелеген жағдайларда антибиотиктермен қарқынды емдеу тиімсіз болып шыққан. Ондай пациенттерге Липертанс® препаратын тағайындағанда, пациенттерге қандағы лейкоциттер деңгейіне үздіксіз мониторинг жүргізу және кез келген инфекция белгілері (мысалы, тамақтың ауыруы, температура жоғарылауы) туралы оларға хабарлап отыру қажеттілігі жөнінде нұсқау беру ұсынылады.
Жөтел
АӨФ тежегіштерін пайдаланғанда, жөтелдің туындағаны білінген. Бұл жағдайға өнімсіз, тыйылмайтын, емдеуді тоқтатқанда басылатын жөтел тән. Липертанс® препаратын қабылдап жүрген пациенттерде, АӨФ тежегішін қабылдаудан туындаған жөтелді, жөтелдің салыстырмалы диагноз кезінде қарастыру керек.
Хирургиялық араласым /анестезия
Ауқымды хирургиялық араласым жағдайында немесе гипотензия туғызатын препараттармен анестезия кезінде, Липертанс® препараты рениннің компенсаторлық босап шығуы салдарынан, ангиотензин II түзілуін бөгеуі мүмкін. Емдеуді операцияға дейін бір күн бұрын тоқтату керек. Осы әсер ету механизмімен байланысты болуы ықтимал гипотензия дамыған жағдайда, оны АҚК арттыру жолымен түзетуге болады.
Гиперкалиемия
АӨФ тежегіштерімен, соның ішінде периндоприлмен емделіп жүрген кейбір пациенттерде қан сарысуындағы калий мөлшерінің жоғарылағаны байқалған. Гиперкалиемия дамуының қауіп факторлары бүйрек жеткіліксіздігін, бүйрек функциясының нашарлауын, жас шамасын (> 70 жас), қант диабетін, организмнің сусыздануы, жүректің жедел декомпенсациясы, метаболизмдік ацидоз сияқты жағымсыз құбылыстарды, және калий жинақтайтын диуретиктерді (спиронолактон, эплеренон, триамтерен немесе амилорид), калий препараттарын немесе құрамында калий бар тұз алмастырғыштарын бір мезгілде қабылдауды, сондай-ақ, сарысудағы калий деңгейінің жоғарылауын туғызатын басқа дәрілік препараттарды (мысалы, гепариндер, триметоприм/сульфаметоксазол ретінде де белгілі ко-тримоксазол, АӨФ басқа тежегіштері) қабылдауды қамтиды. Калий препараттарын, калий жигнақтайтын диуретиктерді немесе құрамында калий бар тұз алмастырғыштарын, әсіресе, бүйрек функциясының бұзылулары бар пациенттердің қабылдауы, сарысудғы калий деңгейінің елеулі жоғарылауына алып келуі мүмкін. Гиперкалиемия ауыр, кейде өлімге соқтыратын аритмияны туғызуы мүмкін. Егер жоғарыда аталған препараттар мен Липертанс® препаратын бір мезгілде тағайындау қажет деп есептелсе, оларды сақтықпен және қан сарысуындағы калий мөлшерін жиі мониторингілеумен қолдану керек.
Литиймен үйлестірілуі
Литий мен құрамында периндоприл бар, Липертанс® сияқты препараттарды біріктіру ұсынылмайды.
Ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесінің (РААЖ) қосарлы блокадасы
АӨФ тежегіштері мен ангиотензин II рецепторларының блокаторларын немесе алискиренді бір мезгілде қолдану гипотензияның, гиперкалиемияның қаупін арттыратыны және бүйрек функциясының төмендеуін (бүйректің жедел жеткіліксіздігінің дамуын қоса) туғызатыны дәлелденген. Сондықтан, АӨФ тежегіштерін, ангиотензин II рецепторларының блокаторларын немесе алискиренді біріктіріп пайдалану арқылы жүргізілетін РААЖ қосарлы блокадасы ұсынылмайды.
Егер қосарлы блокада аса қажет болып табылса, оны тек маманның қадағалауымен және бүйрек функциясын, электролиттер деңгейлерін және артериялық қысымды жиі, мұқият мониторингілеу жағдайында жүргізу керек.
Диабеттік нефропатиясы бар пациенттерге АӨФ тежегіштері мен ангиотензин II рецепторларының блокаторларын бір мезгілде тағайындауға болмайды.
Бастапқы гиперальдостеронизм:
Әдетте, бастапқы гиперальдостеронизмі бар пациенттерде ренин-ангиотензин жүйесін тежеу арқылы әсер ететін, гипертонияға қарсы препараттарға реакция болмайды. Сондықтан, бұл препаратты қолдану ұсынылмайды.
Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі
АӨФ тежегіштерін, ангиотензин II рецепторларының блокаторларын немесе алискиренді біріктіріп пайдалану арқылы жүргізілетін, ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесінің (РААЖ) қосарлы блокадасы, РААЖ әсер ететін бір препаратты пайдаланумен салыстырғанда, гипотензия, гиперкалиемия және бүйрек функциясының төмендеуі (бүйректің жедел жеткіліксіздігінің дамуын қоса) сияқты жағымсыз құбылыстар жиілігінің жоғарылауымен қатар жүреді.
Липертанс® препаратының басқа препараттармен өзара дәрілік әрекеттесуін зерттеулер жүргізілген жоқ, алайда, бөлек-бөлек қабылданған аторвастатинмен, периндоприлмен және амлодипинмен зерттеулер жүргізілді.
Гиперкалиемия туғызатын препараттар
Кейбір препараттар немесе препараттардың кластары гиперкалиемияның туындау жиілігін арттыруы мүмкін: алискирен, калий тұздары, калий жинақтаушы диуретиктер, АӨФ тежегіштері, ангиотензин-II рецепторларының антагонистері, ҚҚСД, гепариндер, иммунодепрессанттар, мысалы, циклоспорин немесе такролимус, триметоприм. Бұл препараттардың біріктірілуі гиперкалиемия қаупін арттырады.
Бір мезгілде қолдануға болмайды
Периндоприл
Алискирен: қант диабеті немесе бүйрек жеткіліксіздігі бар (ШСЖ < 60 мл/мин/1,73 м²) пациенттерге, гиперкалиемия, бүйрек функциясының нашарлауы және жүрек-қантамыр аурулары жиілігінің артуы мен жүрек-қантамыр ауруларынан өлу қаупіне байланысты, Липертанс® препаратымен және алискиренмен біріктіріп емдеу қарсы көрсетілімді.
Экстракорпоральді емдер:
Ауыр анафилактоидтық реакциялардың туындау қаупінің жоғарылығына байланысты, қанның теріс зарядты беткейлермен жанасуына алып келетін, диализ немесе гидравликалық өткізгіштігі жоғары белгілі бір жарғақшалармен (мысалы, полиакрилнитрилжарғақшалар) гемофильтрация және тығыздығы төмен липопротеиндердің декстран сульфатымен аферезі сияқты экстракорпоральді емдер. Егер ондай ем қажет болса, онда диализ жарғақшасының басқа типін немесе гипотензиялық препараттың басқа класын қолдануды ескеру керек.
Сакубитрил/валсартан:
Периндоприлді сакубитрилмен/валсартанмен бір мезгілде қолдануға болмайды, өйткені неприлизин мен АӨФбір мезгілде тежелуі ангиоэдеманың туындау қаупін арттыруы мүмкін.Сакубитрилді/валсартанды қабылдауды периндоприлмен емнің соңғы дозасын қабылдағаннан кейін 36 сағатқа дейін тағайындауға болмайды.Периндоприлмен емдеуді сакубитрилдің/валсартанның соңғы дозасын қабылдағаннан кейін 36сағатқа дейін бастауға болмайды.
Бір мезгілде пайдалану ұсынылмайды
Аторвастатин
Глекапревир және пибрентасвир: Миопатия қаупі жоғарылайтын болғандықтан, Липертанспен бірге қолдануға болмайды.
CYP3A4 күшті тежегіштері: Аторвастатин P450 3A4 цитохромы (CYP3A4) арқылыметаболизденеді және бауырдағы тасымалдағыш ақуыздардың: органикалық аниондардың тасымалдағыш-полипептиді 1B1 (OATP1B1) мен 1B3 тасымалдағыш ақуызының (OATP1B3) субстраты болып табылады. Аторвастатин метаболиттері OATP1B1 субстраттары болып табылады. Сонымен қатар, аторвастатиннің көптеген дәрілергерезистенттіліктің 1 (MDR1) және сүт безі обырының резистенттілігі (BCRP), ақуызының субстраты болып табылатындығы, ол аторвастатиннің ішекте сіңірілуі мен оның бауырдағыклиренсін шектеуі мүмкіндігі анықталды. CYP3A4 тежегіштері немесе тасымалдау ақуыздары болып табылатын препараттарды бір мезгілде қабылдау, аторвастатиннің плазмадағы концентрациясының жоғарылауына және миопатия қаупінің жоғарылауына алып келуі мүмкін. Сонымен қатар, қауіп аторвастатиндіфиброй қышқылының туындылары және эзетимиб сияқты миопатия туғызуы ықтимал басқа препараттармен бір мезгілде қабылдағанда да жоғарылауы мүмкін.
CYP3A4 күшті тежегіштері аторвастатин концентрациясының айқын жоғарылауына алып келетіндігі дәлелденген. Мүмкіндігінше, CYP3A4 күшті тежегіштері (циклоспорин, телитромицин, кларитромицин, делавирдин, стирипентол, кетоконазол, вориконазол, итраконазол, посаконазол, СГВ емдеуге арналған вирусқа қарсы кейбір препараттар (элбасвир және гразопревир) және ритонавир, лопинавир, атазанавир, индинавир, дарунавирді қоса АИТВ протеазасы тежегіштері жәнет. б.) мен Липертанс® препаратын бір мезгілде қабылдамаған дұрыс. Бұл препараттарды Липертанспен бір мезгілде қабылдамауға мүмкіндік болмаған жағдайда, аторвастатиннің Липертанс® құрамындағы төменірек дозаларын пайдалану керек жәнепациентке тиісінше клиникалық қадағалау жүргізу ұсынылады.
Периндоприл
Алискирен: Диабеті және бүйрек функциясының бұзылуы бар пациенттерден басқаларын, Липертанс® препараты мен алискиренді біріктіріп емдеу ұсынылмайды.
АӨФ тежегіштерімен және ангиотензин рецепторларының блокаторларымен біріктіріп емдеу: атеросклероздық ауруы, жүрек жеткіліксіздігі немесе нысана ағзаларды зақымдаған диабетанықталған пациенттерде Липертанс® құрамындағыпериндоприл сияқты, АӨФ тежегішімен және ангиотензин рецепторларының блокаторымен біріктіріп емдеу ренин-ангиотензин‑альдостерон жүйесіне әсер ететін препаратты бөлек қолданумен салыстырғанда, гипотензия, естен танулар, гиперкалиемия және бүйрек функциясының нашарлауы (бүйректің жедел жеткіліксіздігін қоса) жиілігінің артуымен байланыстырылады. Қосарлы блокада (мысалы, АӨФ тежегішін ангиотензин II рецепторларының антагонисімен біріктіру жолымен) белгілі бір жекелеген жағдайлармен шектелуі және бүйрек функциясын, калий деңгейін және артериялық қысымды мұқият қадағалаумен жүргізілуі тиіс.
Эстрамустин: Липертанс® препаратын Эстрамустинмен біріктіру ұсынылмайды, Квинке ісінуі (ангиоісіну) сияқты жағымсыз әсерлер жиілігінің артуы қаупі бар.
Литий: литий мен АӨФ тежегіштерін бір мезгілде қабылдағанда, сарысудағы литий концентрациялары қайтымды жоғарылаған жағдайлар мен уытты әсерлері тіркелді. Липертанс® препаратын литиймен пайдалану ұсынылмайды, брақ, егер олай бір мезгілде қабылдау қажет болса, онда қан сарысуындағы литий деңгейіне мұқият мониторинг жүргізу керек.
Ко-тримоксазол (триметоприм / сульфаметоксазол):
Ко-тримоксазолды (триметоприм/сульфаметоксазолды) бір мезгілде қабылдап жүрген пациенттер де гиперкалиемияның жоғарылау қаупіне ұшырайды.
Калий жинақтаушы диуретиктер (триамтерен, амилорид, эплеренон, спиронолактон), калий тұздары:
Ол препараттар, әсіресе, бүйрек жеткіліксіздігімен біріккен кезде (аддитивтік гиперкалиемиялық әсері) гиперкалиемия (өлімге соқтыруы ықтимал) туғызады. Липертанс® препаратын ондай препараттармен біріктіру ұсынылмайды. Егер асқынулары болуы мүмкіндігіне қарамастан, ол препараттарды қатарлас қолдану көрсетілсе, онда оларды қабылдағанда ерекше сақтық таныту және қан сарысуындағы калий мөлшеріне жиі мониторинг жүргізу керек.
Амлодипин
Дантролен (инфузия):верапамил мен дантроленді вена ішіне енгізу аясында жануарларда қарыншалардыңфибрилляциясы және гиперкалиемиямен байланысты, өлімге соқтыратын жүрек-қантамыр жеткіліксіздігі жағдайлары байқалған. Гиперкалиемия қаупіне байланысты, қатерлі гиперпирексияға ұшыраған пациенттерде, және қатерлі гиперпирексияның емі кезінде амлодипин сияқты кальций өзекшелерінің блокаторларынбіріктіріп қолданбау ұсынылады.
Аторвастатин/Амлодипин
Грейпфруттар немесе грейпфрут шырыны: амлодипиндігрейпфрутпен немесе грейпфрут шырынымен қабылдау ұсынылмайды, өйткені, кейбір пациенттерде биожетімділігі жоғарылай түсіп, қысымды төмендететін әсерінің күшеюіне алып келуі мүмкін.
Ерекше күтімді қажет ететін қатарлас қолдану
Аторвастатин
CYP3A4 орташа тежегіштері: CYP3A4 тежегіштері: аторвастатинді CYP3A4 орташа тежегіштерімен (мысалы, эритромицин, дилтиазем, верапамил және флуконазол) бірге қолдану аторвастатиннің плазмадағы концентрациясын арттыруы мүмкін. Эритромицинді статиндермен бірге қолданғанда, миопатия қаупінің жоғарылағаны байқалады. Амиодарон мен верапамил CYP3A4 әсерін бәсеңдетеді, және аторвастатинмен бірге қабылдау аторвастатинәсерінің күшеюіне алып келуі мүмкін. Сондықтан, аторвастатиннің Липертанс® құрамындағы төменірек ең жоғарғы дозасын пайдаланукерек жәнеCYP3A4орташа тежегіштерімен бір мезгілде қолданғанда, пациентті қадағалау ұсынылады. Емдеу басталғаннан кейін немесе тежегіштің дозасы таңдалғаннан кейін қадағалау жүргізу ұсынылады.
CYP3A4 индукторлары: аторвастатин менP450 3A цитохромы индукторларын (эфавиренц, рифампицин, шайқурай сияқты) бір мезгілде қолдану аторвастатиннің плазмадағыконцентрацияларының өзгеретін төмендеуіне алып келуі мүмкін. Рифампициннің өзара қосарлы әрекеттесу механизміне (P450 3A цитохромының индукциясы және бауырда қармалуына қатысатын OATP1B1тасымалдағыш ақуызының бәсеңдеуі) байланысты, Липертансты рифампицинмен бір мезгілде қолдану ұсынылады, өйткені рифампицинді қабылдағаннан кейін аторвастатинді енгізудің кідіртілуі аторвастатиннің плазмадағы концентрациясының едәуір төмендейтіндігімен байланысты. Алайда, рифампициннің бауыр жасушаларындағы аторвастатин концентрациясына ықпалы белгісіз, және бір мезгілде қолданбауға мүмкіндік болмаған жағдайда, пациенттерде емнің тиімділігін мұқият қадағалау керек.
Дигоксин: дигоксиннің бірнеше реттік дозалары мен 10 мг аторвастатинді бір мезгілде қолданғанда, дигоксиннің тепе тең күйдегі концентрациялары болар-болмас жоғарылаған. Дигоксинді қабылдап жүрген пациенттер, тиісінше қадағалауда болуы тиіс.
Эзетимиб: эзетимибті монотерапия ретінде қолдану бұлшықет құбылыстарымен,соның ішінде рабдомиолизбен байланысты. Сондықтан, эзетимиб пен Липертанс® препаратын бір мезгілде қолданғанда, аталған құылыстардың қаупі жоғарылауы мүмкін. Пациенттерге тиісінше қадағалау жүргізу ұсынылады.
Фузидий қышқылы
Жүйелі әсер ететін фузидий қышқылы препараттары мен статиндерді бір мезгілде қолдану миопатияның, соның ішінде рабдомиолиздің қаупін арттырады. Бұл өзара әрекеттесудің механизмі (фармакодинамикалық, фармакокинетикалық немесе екеуі де бір мезгілде) белгісіз. Аталған біріктірілімді қолданғанда, рабдомиолиз дамығаны (соның ішінде өлімге соқтырғаны) туралы хабарлар бар.
Егер пациентке жүйелі әсер ететін фузидий қышқылы препараттары қажет болса, фузидий қышқылыкурсы кезінде статиндермен емдеуді тоқтата тұру керек.
Гемфиброзил / фиброй қышқылының туындылары: фибраттарды монотерапия ретінде қолдану бұлшықет құбылыстарымен, соның ішінде рабдомиолизбен байланыстырылады. Фиброй қышқылының туындылары мен аторвастатинді бір мезгілде қолданғанда, аталған құбылыстардың қаупі жоғарылай түсуі мүмкін. Бір мезгілде қолданбау мүмкін болмаған жағдайда, емнің мақсатына жету үшін аторвастатиннің Липертанс® құрамындағы ең төмен дозасын пайдалану керек және пациенттер тиісінше қадағалануы тиіс.
Тасымалдағыш ақуыздардың тежегіштері: (мысалы, циклоспорин) аторвастатиннің жүйелі әсерін арттыруы мүмкін. Бір мезгілде қолданбау мүмкін болмаған жағдайда, дозасын төмендету және емнің тиімділігін клиникалық тұрғыдан қадағалау ұсынылады.
Варфарин: Кумариндік қатардың антикоагулянттарын қабылдап жүрген пациенттерде антикоагулянттармен клиникалық тұрғыдан елеулі өзара әрекеттесулерінің тек аса сирек жағдайлары байқалған, Липертанс® препаратын қабылдауды бастағанға дейін коагуляция уақытын анықтау және коагуляция уақытында елеулі өзгерістердің жоқтығына көз жеткізу үшін, оны емдеудің бастапқы сатысы кезінде айтарлықтай жиі анықтап отыру керек. Коагуляцияның тұрақты уақыты тіркелген бойда, коагуляция уақытын қадағалауды, әдетте, кумариндік қатардың антикоагулянттарын қабылдап жүрген пациенттер үшін ұсынылатын аралықпен жүргізуге болады. Липертанс құрамындағы аторвастатиннің дозасы өзгертілген немесе тоқтатылған жағдайда да дәл осы шараны қайталау керек. Аторвастатинмен емдеу антикоагулянттарды қабылдап жүрмеген пациенттерде қан кетулерді немесе коагуляция уақытының өзгерістерін туғызбайды.
Периндоприл
Диабетке қарсы препараттар (инсулин, пероральді гипогликемиялық препараттар): АӨФ тежегіштері мен диабетке қарсы препараттарды (инсулин, пероральді гипогликемиялық препараттар) бір мезгілде қолдану гипогликемияны дамыту қаупімен қатар, олардың гипогликемиялық әсерінің жоғарылауын туғызуы мүмкін. Бұл феноменнің туындауы біріктіріп емдеудің алғашқы апталары ішінде және бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде едәуір ықтималырақ. Емдеудің алғашқы айы ішінде гликемияға мұқият мониторинг жүргізген дұрыс.
Баклофен: гипотензиялық әсерінің айқындығын күшейтеді (АҚ деңгейін бақылау және Липертанс® препаратының дозасын түзету қажет).
Қабынуға қарсы стероидты емес дәрілер (ҚҚСД), тәулігіне ≥ 3 г дозадағы аспиринді қоса:
АӨФ тежегіштерін қабынуға қарсы стероидты емес препараттармен (мысалы,қабынуға қарсы дозалардағы ацетилсалицил қышқылымен, ЦОГ-2тежегіштерімен және селективті емес ҚҚСД-мен) бірге тағайындаған кезде олардың гипотензиялық әсері төмендеуі мүмкін.
АӨФтежегіштері мен ҚҚСД біріктіріп қолдану бүйректің жедел жеткіліксіздігінің дамуы мүмкіндігін қоса, бүйрек функциясының нашарлау қаупін арттыруы, және әсіресе, бүйрек функциясы бұзылған пациенттерде қан сарысуындағы калий мөлшерінің жоғарылауына алып келуі мүмкін. Липертанс® препаратын ҚҚСД-мен бірге, әсіресе, егде жастағы адамдарда сақ болып қолдану керек. Пациенттердің жеткіліктігидратациясын қадағалау қажет. Біріктіріп емдеудің басында, сондай-ақ, емдеу кезінде жүйелі түрде, бүйрек функциясына бақылау жүргізу керек.
Рацекадотрил: АӨФ тежегіштері (мысалы, периндоприл) Квинке ісінуін туғызуы мүмкін. Бұл қауіп рацекадотрилмен (жедел диареяға қарсы препарат) бір мезгілде қолданған кезде жоғарылай түседі.
mTOR тежегіштері (мысалы, сиролимус, эверолимус, темсиролимус):
mTOR тежегіштерін бір мезгілде қолдану Квинке ісінуінің қаупін арттырады.
Амлодипин
CYP3A4 тежегіштері: амлодипинді CYP3A4 күшті немесе орташа тежегіштерімен (протеаза тежегіштерімен, зеңге қарсы азолдық препараттармен, эритромицин немесе кларитромицин сияқты макролидтік антибиотиктермен, верапамилмен немесе дилтиаземмен) бір мезгілде қабылдау, амлодипин экспозициясының елеулі жоғарылауына алып келуі мүмкін.
CYP3A4 индукторлары: CYP3A4 белгілі индукторларымен бірге қолданғаннан кейін амлодипиннің плазмадағыконцентрациясы өзгеруі мүмкін. Соған байланысты,артериялық қысымды бақылауда ұстау керек, сонымен қатар, әсіресе, CYP3A4 күшті индукторларымен (мысалы, рифампицин, шілтерлі шайқурай) біріктіріп емдеу кезінде және емдеуден кейін дозасын түзету қажет болуы мүмкін.
Бір мезгілде қолданғанда ескеру керек
Аторвастатин
Колхицин: аторвастатин мен колхицинді бір мезгілде қолданғанда миопатия жағдайлары туралы хабарламалар болған, сондықтан, аторвастатинді колхицинмен бірге сақтықпен тағайындау керек.
Колестипол: колестипол мен аторвастатинді бір мезгілде қабылдағанда, аторвастатин мен оның белсенді метаболиттерінің плазмалықконцентрациялары төмендеген (шамамен 25%-ға). Алайда, аталған препараттардың әрқайсысын монотерапия ретінде қабылдағандағыға қарағанда, колестипол мен аторвастатинді бір мезгілде қабылдағанда липидтердің әсері көбірек болған.
Оральді контрацептивтер: аторвастатин мен оральді контрацептивтерді бір мезгілде қолдану норэтидрон мен этинилэстрадиолдың плазмалық концентрацияларының жоғарылауын туғызған.
Периндоприл
Глиптиндер (линаглиптин, саксаглиптин, ситаглиптин, вилдаглиптин):
АӨФ тежегішін бір мезгілде қабылдап жүрген пациенттерде, глиптиннің дипептидилпептидаза IV (DPP-IV) белсенділігін төмендетуінің нәтижесінде, Квинке ісінуінің даму қаупі жоғарылайды.
Симпатомиметиктер: АӨФ тежегіштерінің гипотензиялық әсерін төмендетуі мүмкін.
Трициклдық антидепрессанттар/психозға қарсы дәрілер / анестетиктер:
Анестетиктерді, трициклдық антидепрессанттарды және психозға қарсы дәрілерді АӨФ тежегіштерімен бір мезгілде қолдану артериялық қысымның ары қарай төмендеуіне алып келуі мүмкін.
Алтын препараттары: Алтын препараттарымен (алтын ауротималаты) инъекциялық ем және АӨФ тежегіштерімен қатарлас ем қабылдап жүрген пациенттердегінитритоидтық реакциялар (беттің қызаруы, жүрек айнуы, құсу және гипотензия) туралы сирек хабарламалар бар.
Амлодипин
Дигоксин, аторвастатин және варфарин: дәрілікпрепараттардың өзара әрекеттесулерін клиникалық зерттеулерде амлодипиннің аторвастатин, дигоксин, варфарин фармакокинетикасына әсері анықталған жоқ.
Такролимус: амлодипинмен бір мезгілде қолданғанда такролимустың қандағы концентрациясының жоғарылау қаупі бар. Такролимустың уытты әсерін болдырмау үшін, такролимусты қабылдап жүрген пациентке амлодипинді тағайындағанда, таклролимустың қандағы деңгейін бақылау және қажет болған жағдайда, такролимустың дозасын түзету қажет болады.
Рапамициннің механикалық нысанасының (mTOR) тежегіштері
mTOR тежегіштері(сиролимус, эверолимус, темсиролимус) CYP3A субстраттары болып табылады. Амлодипин – CYP3A әлсіз тежегіші. mTOR тежегіштерімен бір мезгілде қолданылғанда, амлодипин mTOR тежегіштерінің экспозициясын жоғарылатуы мүмкін.
Циклоспорин: дені сау еріктілерде және бүйрек трансплантациясын бастан өткерген, циклоспориннің ең төменгі концентрациясының тұрақсыз жоғарылауы (орташа алғанда 0% - 40%-ға) байқалған пациенттерді қоспағанда, басқа популяцияларда циклоспорин мен амлодипиннің өзара дәрілік әрекеттесуін зерттеулер жүргізілген жоқ. Бүйректрансплантациясын бастан өткерген пациенттерде, амлодипинмен емдеген кезде циклоспориннің деңгейін бақылау және қажет болған жағдайда, оның дозасын төмендетукерек.
Периндоприл/Амлодипин
Гипертензияға қарсы препараттар және тамырды кеңейтетін дәрілер:
Нитроглицеринмен және басқа нитраттармен немесе тамырды кеңейтетін басқа дәрілермен бірге қолдану,артериялық қысымның одан да көп төмендеуіне алып келуі мүмкін.
Арнайы ескертулер
Нәсіл
АӨФ тежегішерімен емдеу кезінде Квинке ісінуі басқа нәсілді пациенттердегіге қарағанда, қара нәсілді пациенттерде жиірек туындайды.
Құрамында АӨФ тежегіші периндоприл бар Липертанс® препаратының, қара нәсілді пациенттерде артериялық қысымды төмендету үшін тиімділігі, басқа нәсілді пациенттердегіге қарағанда төменірек болуы мүмкін. Оның себебі, қара нәсілді пациенттерде гипертензияның көбінесе, ренин мөлшерінің төмендігі аясында жүретіндігі болуы мүмкін.
Қосымша заттар
Құрамында лактозаның болуы себепті, сирек кездесетін, тұқым қуалайтын галактоза жақпаушылығы, глюкоза және галактоза мальабсорбциясы синдромы немесе жалпы лактаза жеткіліксіздігі бар пациенттер Липертанс® препаратын қабылдамауы тиіс.
Натрий мөлшері
Липертанс® препаратының құрамында бір таблеткасында 1 ммоль натрий (23 мг) бар, яғни, іс жүзінде натрийсіз.
Жүктілік
Липертанс® препаратын жүктілік және емшек емізу кезінде қолдануға болмайды.
Аторвастатин
Препараттың жүкті әйелдер үшін қауіпсіздігі анықталмаған. Жүкті әйелдерде аторвастатиннің қолданылуы бақыланатын клиникалық зерттеулер жүргізілген жоқ.
Осы деректер бойынша, жүкті әйелдер, бала көтеруге тырысып жүрген немесе жүктілігіне күдігі бар әйелдер аторвастатинді қабылдамауы тиіс. Жүктілік кезеңінде немесе жүктіліктің жоқтығы расталғанға дейін, аторвастатинмен емдеуді тоқтату керек.
Периндоприл
Жүктіліктің алғашқы триместрі кезінде АӨФ тежегіштерін қабылдау ұсынылмайды. АӨФ тежегіштерін жүктіліктің екінші және үшінші триместрлері кезінде қабылдауға болмайды.
Жүктілікті жоспарлап жүрген пациент әйелдер, жүктілік кезінде қолданылуының қауіпсіздігі анықталған баламалы гипотензиялық препаратқа ауысуы тиіс. Егер жүктілік фактісі расталса, АӨФ тежегіштерімен емдеуді дереу тоқтату және, қажет болған жағдайда, басқа препаратты тағайындау керек.
АӨФ тежегіштерін қабылдау жаңа туған нәрестеге де уытты әсер етуіне алып келетіндігі (бүйрек жеткіліксіздігі, гипотензия, гиперкалиемия) белгілі.
Егер анасы жүктілігі кезінде АӨФ тежегіштерін қабылдаса, онда сәбигипотензияға қатысты мұқият қадағалауда болуы тиіс.
Амлодипин
Адамда амлодипиннің жүктілік кезіндегі қауіпсіздігі анықталмаған.
Емшек емізу
Аторвастатин
Аторвастатиннемесе оның метаболиттері сүтпен бөлініп шығатын-шықпайтындығы белгісіз.
Ауыр жағымсыз реакциялары болуы мүмкін болғандықтан, аторвастатинді қабылдап жүрген әйелдер емшек емізбеуі тиіс.
Периндоприл
Емшек емізу кезінде периндоприлдің қабылданғаны туралы ақпарат жоқ, сондықтан,периндоприлді тағайындау ұсынылмайды.
Амлодипин
Амлодипин емшек сүтіне өтеді. Амлодипиннің жаңа туған нәрестелерге әсері белгісіз.
Фертильділік
Липертанс® препаратымен емделу кезінде, бала көтеруге қабілетті әйелдер контрацепцияның тиімді құралдарын пайдалануы тиіс.
Аторвастатин
Препараттың ұрпақ өрбіту қабілетіне немесе фертильділікке әсері анықталған жоқ.
Периндоприл
Препараттың ұрпақ өрбіту қабілетіне немесе фертильділікке әсері анықталған жоқ.
Амлодипин
Қазіргі кезде амлодипиннің фертильділікке әсер ету ықтималдылығына қатысты жеткілікті клиникалық деректер жоқ.
Дәрілік заттың автокөлік және қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері
Липертанс® препаратының көлік құралдарын басқару және механизмдермен жұмыс істеу қабілетіне әсерін зерттеулер жүргізілген жоқ.
- Аторвастатиннің көлік құралдарын басқару және механизмдермен жұмыс істеу қабілетіне әсері тым аз. Периндоприл көлік құралдарын басқару және механизмдермен жұмыс істеу қабілетіне әсер етпейді, бірақ кейбір пациенттерде, әсіресе, емдеудің басында немесе басқа гипотензиялық препаратпен біріктіргенде артериялық қысымның төмендеуімен байланысты жекелеген реакциялар туындауы мүмкін.
- Амлодипин көлік құралдарын басқару және механизмдермен жұмыс істеу қабілетіне елеусіз немесе орташа ықпал етуі мүмкін. Пациенттің жылдам реакция беру қабілетіне бас айналуы, бас ауыруы, шаршау немесе жүрек айнуы теріс әсер етуі мүмкін.
Нәтижесінде, Липертанс® препаратын қабылдап жүрген пациенттерде көлік құралдарын басқару және механизмдермен жұмыс жасау қабілеті бұзылуы мүмкін. Әсіресе, емнің басында сақтық таныту ұсынылады.
Қолдану жөніндегі нұсқаулар
Пероральді қабылдау. Липертанс® таблеткаларын бір реттік дозада күн сайын, күніне бір рет, таңертеңгілік тамақтанар алдында қабылдау керек.
Дозалау режимі
Әдеттегі дозасы — күн сайын күніне бір рет 1 таблетка.
Бекітілген дозаларын біріктіру бастапқы емі үшін жарамайды.
Егер дозалау режимін өзгерту қажет болса, жекелеген компоненттерін титрлеу керек.
C гепатитін емдеуге арналған, вирусқа қарсы препараттар элбасвир мен гразопревирді Липертанспен бір мезгілде қабылдап жүрген пациенттерде, Липертанс құрамындағы аторвастатиннің дозасы тәулігіне 20 мг аспауы тиіс.
Бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттер
Липертанс® препаратын креатинин клиренсі ³ минутына 60 мл құрайтын пациенттердің қабылдауына болады, бірақ ол креатинин клиренсі < 60 мл/минут пациенттер үшін жарамсыз. Ондай пациенттер үшін монокомпоненттерінің дозаларын жекелей титрлеу ұсынылады.
Егде жастағы пациенттер
Егде жастағы пациенттер Липертанс® препаратымен бүйрек функциясына байланысты емделуіне болады.
Бауыр жеткіліксіздігі бар пациенттер
Бауыр функциясының бұзылуы бар пациенттерде Липертанс® препаратын сақтықпен қолдану керек. Бауырдың белсенді сатыдағы ауруы бар пациенттерге Липертанс® препаратын қолдануға болмайды.
Балалар мен жасөспірімдер Липертанс® препаратының балалар мен жасөспірімдердегі қауіпсіздігі мен тиімділігі зерттелмеген. Деректер жоқ. Сондықтан, препаратты балалар мен жасөспірімдерде қолдану ұсынылмайды.
Артық дозаланған жағдайда қолдану қажет шаралар
Адамда Липертанс® препаратының артық дозаланғаны жөнінде ақпарат жоқ.
Аторвастатин
Симптомдары және емі
Аторвастатиннің артық дозалануы кезінде арнайы емі жоқ. Артық дозаланған жағдайда, пациент симптоматикалық ем қабылдауы тиіс және қажет болған жағдайда, демеуші шаралар қолданылуы тиіс. Бауырдың функционалдық тестілерін жүргізу және КК деңгейлерін бақылау қажет. Аторвастатин плазма ақуыздарымен жақсы байланысатындықтан, гемодиализ аторвастатин клиренсінің елеулі жоғарылауына алып келмейді деп шамаланады.
Периндоприл
Симптомдары
АӨФ тежегіштерінің артық дозалануы келесі симптомдарды туғызуы мүмкін: гипотензия, циркуляторлық шок, электролит теңгерімінің бұзылулары, бүйрек жеткіліксіздігі, гипервентиляция, тахикардия, жүрек соғуының күшеюі, брадикардия, бас айналуы, үрейлену және жөтел.
Емі
Артық дозалануы кезінде ұсынылатын ем 0,9% (9 мг/мл) натрий хлориді ерітіндісінің венаішілік инфузиясынан тұрады. Гипотензия дамыған жағдайда, пациентті шокқа қарсы қалыпта (шалқасынан, аяғын жүрек деңгейінен 20-30 см жоғары көтеріңкіреп) жатқызу керек. Мүмкіндігінше, ангиотензин II инфузиясын және/немесе катехоламиндерді вена ішіне енгізуді бастау керек. Периндоприлді гемодиализ арқылы жүйелі қан айналымынан шығаруға болады. Емге резистентті брадикардия жағдайында, электрокардиостимуляция жүргізу көрсетілген. Негізгі тіршілік көрсеткіштерін, сарысудағы электролиттер мен креатинин деңгейін үнемі қадағалап отыру керек.
Амлодипин
Адамда қасақана артық дозаланғаны жөніндегі деректер шектеулі.
Симптомдары
Қолда бар деректер елеулі артық дозалануы шеткері қантамырлардың айқын кеңеюіне, және рефлекторлық тахикардияға әкеп соқтыруы мүмкін деген болжам жасауға мүмкіндік береді. Айқын және кейде ұзаққа созылатын жүйелі гипотензиядан өлімге соқтыратын шокқа дейін дамығандығы туралы хабарламалар бар.
Емі
Амлодипиннің артық дозалануынан туындаған, клиникалық тұрғыдан елеулі гипотензия жағдайында, жүрек және өкпе функциясын жиі бақылауды, АҚК мен шығарылатын несеп бөлемін қадағалауды қоса, жүрек-өкпе реанимациясын жүргізу қажет. Науқастың аяғын көтеріңкіреп жатқызу қажет. Тамырды тарылтатын препараттарды пайдалануға қарсы көрсетілімдер болмаған жағдайда, олар қантамыр тонусы мен артериялық қысымды қалпына кетіруге көмектесуі мүмкін. Кальций глюконатын вена ішіне енгізу кальций өзекшелерінің блокадасы көріністерін жоюы мүмкін. Кей жағдайларда асқазанды шайған дұрыс. Амлодипин плазма ақуыздарымен жақсы байланысатындықтан, гемодиализдің әсер ету ықтималдығы аз.
ДП стандартты қолдану кезінде көрініс табатын жағымсыз реакциялардың сипаттамасы және осы жағдайда қабылдануы керек шаралар
Қауіпсіздік бейінінің қысқаша сипаттамасы
Аторвастатинді, периндоприлді және амлодипинді бөлек-бөлек қабылдаған кезде анағұрлым көп таралған жағымсыз реакцияарға жататындар: назофарингит, аллергиялық реакциялар, гипергликемия, бас ауыруы, фаринголарингеальді ауыру, мұрыннан қан кету, іш қатуы, метеоризм, диспепсия, жүрек айнуы, диарея, миалгия, артралгия, аяқ-қолдардың ауыруы, бұлшықеттердің түйілулері, буындардың ісінуі, арқаның ауыруы, бауыр сынамалары нәтижелерінің ауытқулары, қандағы креатинкиназа деңгейінің жоғарылауы, ұйқышылдық, бас айналуы, жүрек соғуын сезіну, гиперемия, іш ауыруы, шеткері ісіну, шаршау, парестезия, көрудің бұзылуы, құлақтың шыңылдауы, гипотензия, жөтел, ентігу, құсу, дисгевзия, бөртпе, қышыну, бұлшықеттердің құрысулары, астения.
Өте жиі (>1/10), жиі (>1/100, <1/10), жиі емес (>1/1000, <1/100), сирек (>1/10000, <1/1000), өте сирек (>1/10000), жиілігі анықталмаған (қолда бар деректердің негізінде даму жиілігін бағалау мүмкін емес).
Өте жиі
- Ісіну
Жиі
- Назофарингит
- Аса жоғары сезімталдық
- Гипергликемия
- Бас айналуы, бас ауыруы, тремор, дисгевзия, парестезия
- Көру бұзылулары, диплопия
- Құлақтың шыңылдауы, вертиго
- Жүрек соғуын сезіну
- Гипотензия (және гипотензиямен байланысты әсерлер), қызару
- Фаринголарингеальді ауыру, мұрыннан қан кету, жөтел, ентігу
- Жүрек айнуы, құсу, іштің жоғарғы және төменгі бөлігінің ауыруы, диспепсия, диарея, іш қатуы, дефекация ырғағының өзгеруі, метеоризм
- Бөртпе, қышыну
- Буындардың ісінуі, тобықтардың ісінуі, аяқ-қолдардың ауыруы, артралгия, бұлшықет түйілулері, миалгия, арқаның ауыруы
- Гинекомастия
- Астения, шаршау
- Бауырдың функционалдық сынамалары көрсеткіштерінің ауытқуы, қандағы креатинкиназа деңгейінің жоғарылауы
Жиі емес
- Ринит
- Эозинофилия
- Препаратты тоқтатқаннан кейін қайтымды гипогликемия, гипонатриемия, гиперкалиемия, анорексия
- Ұйқысыздық,көңіл-күйдің өзгерістері (соның ішінде үрейлену), ұйқы бұзылысы, депрессия, шым-шытырық түстер көру
- Естен тану, гипестезия, амнезия
- Анық көрмеу
- Аритмия (соның ішінде брадикардия, қарыншалық тахикардия және жүрекшелердің фибрилляциясы)
- Тахикардия
- Васкулит
- Бронх түйілуі
- Ауыздың құрғауы, панкреатит, кекіру
- Гепатит, цитолиздік немесе холестаздық,
- Есекжем, пурпура, тері түсінің өзгеруі, гипергидроз, экзантема, Алопеция, Квинке ісінуі, пемфигоид, жарыққа сезімталдық реакциясы
- Мойынның ауыруы, Бұлшықеттің қажуы
- Несеп шығарудың бұзылуы, никтурия, поллакиурия, бүйрек жеткіліксіздігі, эректильді дисфункция
- Кеуденің ауыруы, ауыру, дімкәстану, шеткері ісіну, қызба
- Қандағы мочевина деңгейінің жоғарылауы, қандағы креатинин деңгейінің жоғарылауы, дене салмағының жоғарылауы, несепте лейкоциттердің болуы, дене салмағының төмендеуі
- Құлап қалу
Сирек
- Тромбоцитопения
- Сананың шатасуы
- Шеткері нейропатия
- Холестаз
- Псориаздың өршуі, Стивенс-Джонсон синдромы, уытты эпидермалық некролиз, полиморфтыэритема
- Миопатия, миозит, рабдомиолиз, кейде үзілумен асқынған тендинопатия
- Бауыр ферменттері деңгейінің жоғарылауы, қандағы билирубин деңгейінің жоғарылауы
- бұлшықеттердің үзілуі
Өте сирек
- Лейкопения/нейтропения, агранулоцитоз немесе панцитопения, G-6PDH туа біткен жеткіліксіздігі бар пациенттердегі гемолиздік анемия,
- Анафилаксия
- Гипертония
- қауіп тобындағы пациенттердерде АҚ шамадан тыс төмендеуінен туындауы мүмкін инсульт
- Естімей қалу
- жоғары қауіп тобындағы пациенттерде айқын гипотензиядан туындаған миокард инфарктісі, стенокардия
- Эозинофильді пневмония
- Гастрит, гипертрофиялық гингивит
- Сарғаю, бауыр жеткіліксіздігі
- Эксфолиативтік дерматит
- Бүйректің жедел жеткіліксіздігі
- Гемоглобин және гематокрит деңгейінің төмендеуі
- Жегі тәрізді синдром
Жиілігі анықталмаған
- Экстрапирамидалық бұзылыстар (экстрапирамидалық синдром)
- Рейно синдромы
- Иммунитет түрткі болған некроздайтын миопатия
Амлодипинді қабылдағанда экстрапирамидалық синдромның бірен-саран жағдайлары білінген.
Гидроксиметилглутарил-кофермент A-редуктазаның басқа тежегіштерімен жағдайдағы сияқты, аторвастатинді қабылдап жүрген пациенттерде, сарысудағы трансаминазалар деңгейінің жоғарылағаны білінген. Ол өзгерістер, әдетте, елеусіз және өтпелі болған және емдеуді үзе тұруды қажет етпеген. Сарысудағы трансаминазалар деңгейлерінің клиникалық тұрғыдан маңызды (қалыптың жоғарғы шегінен > 3 есе жоғары) жоғарылаулары аторвастатинді қабылдап жүрген 0,8% пациентте орын алған. Бұл жоғарылаулары пациенттердің барлығында дозаға тәуелді және қайтымды болды.
Креатинкиназаның (КК) сарысудағы деңгейлерінің жоғарғы қалып шегінен 3 еседен артық жоғарылауы клиникалық зерттеулерде гидроксиметилглутарил-кофермент A-редуктазаның басқа тежегіштерінің аналогы ретінде аторвастатинді қабылдап жүрген 2,5% пациентте байқады. Қалыптың жоғарғы шегінен 10 еседен артық деңгейлері аторвастатинмен емделген 0,4% пациентте білінді.
Келесі жағымсыз құбылыстар кейбір статиндерді қолданғанда білінген:
• Жыныстық функцияның бұзылуы.
• Депрессия.
• Өкпеніңинтерстициальді ауруының ерекше жағдайлары, әсіресе, ұзақ уақыт емдегенде.
• Қант диабеті: жиілігі қауіп факторларының болуына немесе болмауына тәуелді (қанда аш қарындағы глюкоза деңгейі ≥ 5,6 ммоль/л, ДСИ > 30 кг/м2, анамнездегі триглицеридтер деңгейінің жоғарылауы, гипертензия).
АнтидиуретиктікГормонның Қалыпсыз СекрециясыСиндромы (АДГҚСС) жағдайларыАӨФ басқа тежегіштерімен жағдайларда хабарланды. АДГҚСС өтесирек,бірақ АӨФ тежегішімен,соның ішінде периндоприлмен емдеумен байланысты болуы мүмкін асқыну ретінде қарастыруға болады.
Қосымша мәліметтер
Дәрілік препараттың құрамы
Бір таблетканың құрамында
белсенді заттар:
10 мг/5 мг/5 мг таблеткалар: 10,82 мг аторвастатин кальций тригидраты, ол 10 мг аторвастатинге баламалы, 5 мг периндоприл аргинині, ол 3,40 мг периндоприлге сәйкес келеді, және 6,94 мг амлодипин бесилаты, ол 5 мг амлодипингесәйкес келеді
20 мг/5 мг/5 мг таблеткалар: 21,64 мг аторвастатин кальций тригидраты, ол 20 мг аторвастатинге баламалы, 5 мг периндоприл аргинині, ол 3,40 мг периндоприлге сәйкес келеді, және 6,94 мг амлодипин бесилаты, ол 5 мг амлодипинге сәйкес келеді
20 мг/10 мг/5 мг таблеткалар: 21,64 мг аторвастатин кальций тригидраты, ол 20 мг аторвастатинге баламалы, 10 мг периндоприл аргинині, ол 6,79 мг периндоприлге сәйкес келеді, және 6,94 мг амлодипин бесилаты, ол 5 мг амлодипинге сәйкес келеді
20 мг/10 мг/10 мг таблеткалар: 21,64 мг аторвастатин кальций тригидраты, ол 20 мг аторвастатинге баламалы, 10 мг периндоприл аргинині, ол 6,79 мг периндоприлге сәйкес келеді, және 13,87 мг амлодипин бесилаты, ол 10 мг амлодипинге сәйкес келеді
40 мг/10 мг/10 мг таблеткалар: 43,28 мг аторвастатин кальций тригидраты, ол 40 мг аторвастатинге баламалы, 10 мг периндоприл аргинині, ол 6,79 мг периндоприлге сәйкес келеді, және 13,87 мг амлодипин бесилаты, ол 10 мг амлодипинге сәйкес келеді
қосымша заттар: лактоза моногидраты, кальций карбонаты (E170), гидроксипропилцеллюлоза (E463), натрий крахмалгликолаты (А типі), микрокристалды целлюлоза (Е460), мальтодекстрин, магний стеараты (E572)
үлбірлі қабықтың құрамы: глицерин (E422), гипромеллоза (E464), макрогол 6000, магний стеараты (E572), титанның қостотығы (E171), темірдің сары тотығы (E172)
Сыртқы түрінің, иісінің, дәмінің сипаттамасы
Липертанс® 10/5/5 мг: дөңгелек пішінді, үлбірлі қабықпен қапталған, сары түсті таблеткалар, таблетканың бір жағында «1» және келесі жағында «» өрнегі бар (10/5/5 мг дозасы үшін);
Липертанс® 20/5/5 мг: дөңгелек пішінді, үлбірлі қабықпен қапталған, сары түсті таблеткалар, таблетканың бір жағында «2» және келесі жағында «»өрнегі бар (20/5/5 мг дозасы үшін);
Липертанс® 20/10/5 мг: квадрат пішінді, үлбірлі қабықпен қапталған, сары түсті таблеткалар, таблетканың бір жағында «3» және келесі жағында «» өрнегі бар (20/10/5 мг дозасы үшін);
Липертанс® 20/10/10 мг: сопақша пішінді, үлбірлі қабықпен қапталған, сары түсті таблеткалар, таблетканың бір жағында «4» және келесі жағында «» өрнегі бар (20/10/10 мг дозасы үшін);
Липертанс® 40/10/10 мг: сопақша пішінді, үлбірлі қабықпен қапталған, сары түсті таблеткалар, таблетканың бір жағында «5» және келесі жағында «» өрнегі бар (40/10/10 мг дозасы үшін)
Шығарылу түрі және қаптамасы
Тығыздығы төмен полиэтиленнен жасалған тығынмен тығындалған, ішінде 3 г ылғал сіңіргіш бар полипропилен тубаларға 30 таблеткадан салынған.
1 тубадан медициналық қолдану жөніндегі мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқулықпен бірге картон қорапшаға салынады.
Сақтау мерзімі
2 жыл
Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды.
Сақтау шарттары
30°С-ден аспайтын температурада сақтау керек.
Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!
Дәріханалардан босатылу шарттары
Рецепт арқылы