Торговое наименование
Леволет
Международное непатентованное название
Левофлоксацин
Лекарственная форма, дозировка
Раствор для инфузий, 500 мг/100 мл, 100 мл
Фармакотерапевтическая группа
Противоинфекционные препараты системного использования. Антибактериальные препараты системного применения.
Противомикробные препараты – производные хинолона. Фторхинолоны. Левофлоксацин.
Код АТХ J01MA12
Показания к применению
Взрослым, для лечения, вызванных чувствительными к левофлоксацину микроорганизмами:
- внебольничная и госпитальная пневмония
- инфекции кожи и мягких тканей
- инфекции мочевыводящих путей c осложнениями, в т.ч. пиелонефрит
- хронический бактериальный простатит
Перечень сведений, необходимых до начала применения
Противопоказания
- гиперчувствительность к левофлоксацину или другим хинолонам, а также вспомогательным веществам
- эпилепсия
- пациентам, имеющим в анамнезе заболевания сухожилий, связанные с применением фторхинолонов
- детский и подростковый возраст до 18 лет
- беременность
- период лактации
Необходимые меры предосторожности при применении
Фторхинолоновые антибиотики не должны использоваться:
- при лечении инфекций, которые не являются тяжелыми и могут пройти без антибактериальной терапии (например, инфекции ротоглотки);
- при лечении небактериальных инфекций, например, небактериального (хронического) простатита;
- для предотвращения диареи путешественника или повторных инфекций нижних мочевых путей (инфекции, которые не распространяются за пределы мочевого пузыря);
- для лечения умеренных бактериальных инфекций, если другие обычно рекомендуемые антибактериальные лекарства, не могут быть использованы.
Фторхинолоновые антибиотики следует использовать с особой осторожностью, особенно у пожилых людей, пациентов с заболеваниями почек; пациентов, получающих терапию системными кортикостероидами; пациентов после трансплантации органов. У этих больных повышен риск повреждения сухожилия, который может возникнуть в результате лечения фторхинолоновыми и хинолоновыми антибиотиками.
Совместимость с другими растворами для инфузии:
Леволет, раствор для инфузий, совместим со следующими растворами для инфузии:
- 0,9% физиологический раствор
- 5% раствор глюкозы для инъекций
- 2,5% раствор глюкозы в растворе Рингера,
- комбинированные растворы для парентерального питания (аминокислоты, углеводы, электролиты).
Несовместимость
Леволет 5 мг/мл, раствор для инфузий, не подлежит смешиванию с гепарином и щелочными растворами (например, натрия гидрокарбонат).
Этот лекарственный препарат нельзя смешивать с другими лекарственными препаратами за исключением тех, которые указаны выше.
Взаимодействия с другими лекарственными препаратами
Действие других лекарственных препаратов на левофлоксацин
Соли железа, цинка, антацидные препараты, содержащие магний или алюминий, диданозин
Всасывание левофлоксацина значительно снижается при применении одновременно с левофлоксацином в таблетках солей железа, цинка, антацидных препаратов, содержащих магний или алюминий, либо диданозина (только лекарственные формы, содержащие буферные вещества с алюминием или магнием). Одновременное применение фторхинолонов и поливитаминных препаратов, имеющих в своем составе цинк, снижает их всасывание при пероральном приеме. Рекомендуется не принимать препараты, содержащие двух- или трехвалентные катионы, такие как соли железа, цинка, антацидные препараты, содержащие магний или алюминий, либо диданозин (только лекарственные формы, содержащие буферные вещества с алюминием или магнием) за 2 часа до или через 2 часа после приема левофлоксацина в таблетках (см. «Способ применения и дозы»). Соли кальция оказывают минимальный эффект на всасывание левофлоксацина при пероральном приеме.
Сукральфат
Биодоступность левофлоксацина в таблетках значительно снижается при применении его одновременно с сукральфатом. Если пациенту необходимо принимать и сукральфат, и левофлоксацина, лучше всего принимать сукральфат через 2 часа после приема левофлоксацина в таблетках (см. «Способ применения и дозы»).
Теофиллин, фенбуфен или подобные нестероидные противовоспалительные препараты
В ходе клинического исследования не было обнаружено фармакокинетических взаимодействий левофлоксацина и теофиллина. Однако может наблюдаться значительное снижение порога эпилептической готовности при одновременном применении фторхинолонов и теофиллина, нестероидных противовоспалительных препаратов или других лекарственных средств, снижающих порог судорожной готовности.
При применении препарата одновременно с фенбуфеном концентрация левофлоксацина была приблизительно на 13% выше.
Пробенецид и Циметидин
Пробенецид и Циметидин оказывали статистически значимый эффект на выведение левофлоксацина. Почечный клиренс левофлоксацина снижался при применении препаратов циметидин (24%) и пробенецид (34%). Это объясняется тем, что оба лекарственных препарата способны блокировать канальцевую секрецию левофлоксацина. Однако при применении в дозах, использованных в ходе исследования, маловероятно, что статистически значимые кинетические различия будут обладать клинической значимостью.
Прочая важная информация
Исследования клинической фармакологии показали, что применение данного препарата вместе со следующими лекарственными средствами не оказывало никакого клинически значимого влияния на фармакокинетику левофлоксацина: карбонат кальция, дигоксин, глибенкламид, ранитидин.
Действие левофлоксацина на другие лекарственные средства
Циклоспорин
Период полувыведения циклоспорина увеличивался на 33% при применении вместе с левофлоксацином.
Антагонисты витамина K
Сообщалось о случаях повышения показателей коагуляционных проб (ПВ/МНО) и/или возникновения кровотечения, возможно, тяжелого, у пациентов, проходивших лечение с применением комбинации левофлоксацина и антагониста витамина K (например, варфарина), Таким образом, необходимо проводить мониторинг результатов коагуляционных проб у пациентов, проходящих лечение с применением антагонистов витамина K (см. «Специальные предупреждения»).
Лекарственные средства, вызывающие удлинение интервала QT
Левофлоксацин, как и другие фторхинолоны, следует с осторожностью применять у пациентов, принимающих препараты, вызывающие удлинение интервала QT (например, противоаритмические препараты класса IA и III, трициклические антидепрессанты, макролиды, нейролептики) (см. «Специальные предупреждения» Удлинение интервала QT).
В исследованиях фармакокинетических взаимодействий левофлоксацин не оказывал влияния на фармакокинетику теофиллина (маркерный субстрат CYP1A2), что указывает на то, что левофлоксацин не является ингибитором CYP1A2.
Другие виды взаимодействия
Пища
Не было отмечено клинически значимого взаимодействия с пищей. Таким образом, левофлоксацин в таблетках можно принимать независимо от приема пищи.
Специальные предупреждения
Резистентность
Левофлоксацин не рекомендуется применять при лечении инфекций, которые были вызваны метициллин-резистентным стафилококком, или существуют такие подозрения, если результаты лабораторных анализов не подтвердили чувствительность микроорганизма к левофлоксацину (а также, если применение антибактериальных средств, обычно назначаемых при лечении инфекций, вызванных метициллин-резистентным стафилококком, считается нецелесообразным).
Резистентность E. coli, наиболее распространенного патогена, вызывающего инфекции мочевыводящих путей, к фторхинолонам варьирует в странах Европейского союза. При назначении препаратов рекомендуется учитывать местную распространенность резистентности E. coliк фторхинолонам.
Легочная форма сибирской язвы: применение у человека основано на in vitro данных по чувствительности Bacillus anthracis, и данных доклинических исследований, наряду с ограниченным количеством клинических данных. Лечащим врачам следует обратиться к национальным и/или международным документам, касающимся лечения сибирской язвы.
Длительность инфузии
Следует соблюдать рекомендуемую продолжительность инфузионного вливания, которая составляет не менее 30 минут для 250 мг инфузионного раствора левофлоксацина и не менее 60 минут для 500 мг инфузионного раствора. Об офлоксацине известно, что во время инфузии его может развиться тахикардия и временное снижение артериального давления. В редких случаях, в результате сильного падения артериального давления возможна острая сосудистая недостаточность (циркуляторный коллапс). При признаках падения артериального давления во время инфузии левофлоксацина (l-изомера офлоксацина) следует незамедлительно прекратить вливание.
Содержание глюкозы
Данный препарат содержит 5 глюкозы. Осторожно назначать больным с сахарным диабетом.
У пациентов, имеющих скрытые или явные нарушения активности глюкозо-6-фосфатдегидрогеназы, может наблюдаться предрасположенность к гемолитическим реакциям при проведении лечения хинолоновыми антибактериальными препаратами. Таким образом, при необходимости применения левофлоксацина у таких пациентов следует наблюдать их на предмет возникновения гемолиза.
Содержание натрия
Данный препарат содержит 7,8 ммоль (181 мг) натрия в 50 мл дозы и 15,8 ммоль (363 мг) в 100 мл дозы. Должно быть принято во внимание у пациентов с контролируемой диетой натрия.
Тендинит и разрыв сухожилий
В редких случаях может возникать тендинит. Наиболее часто поражается ахиллово сухожилие, тендинит может приводить к разрыву сухожилия. Тендинит и разрыв сухожилия, в некоторых случаях двусторонние, могут возникать в течение 48 ч после начала лечения левофлоксацином, также сообщалось о случаях возникновения данных патологий в течение нескольких месяцев после прекращения лечения. Риск развития тендинита и разрыва сухожилий увеличивается у пациентов старше 60 лет, у пациентов, принимающих суточные дозы 1000 мг, а также при приеме кортикостероидов. Суточную дозу у пациентов пожилого возраста следует корректировать в зависимости от клиренса креатинина (см. «Рекомендации по применению»). Следовательно, необходимо вести тщательный мониторинг таких пациентов при назначении левофлоксацина. При возникновении симптомов тендинита всем пациентам следует обратиться к лечащему врачу. При подозрении на тендинит следует немедленно прекратить применение левофлоксацина и начать соответствующее лечение поврежденного сухожилия (например, обеспечив ему достаточную иммобилизацию) (см. «Противопоказания» и «Описание нежелательных реакций»).
Заболевание, вызванное Clostridium difficile
Диарея, особенно тяжелая, упорная и/или с примесью крови, во время или после лечения левофлоксацином (включая несколько недель после завершения лечения), может быть симптомом заболевания, вызванного Clostridium difficile. Заболевания, вызванные Clostridium difficile, могут варьировать по степени тяжести от легких до угрожающих жизни, при этом наиболее тяжелой формой является псевдомембранозный колит (см. « Описание нежелательных реакций»). Таким образом, важно иметь в виду данный диагноз, если у пациентов развивается тяжелая диарея во время или после лечения с применением левофлоксацина. При подозрении на заболевание, вызванное Clostridium difficile, следует немедленно прекратить применение левофлоксацина и начать соответствующее лечение без промедления.
Применение противоперистальтических препаратов в данной клинической ситуации противопоказано.
Пациенты, предрасположенные к возникновению судорог
Хинолоны могут снижать порог судорожной готовности и провоцировать судороги. Левофлоксацин противопоказан пациентам, имеющим в анамнезе эпилепсию (см. «Противопоказания»), и, как и прочие хинолоны, данный препарат следует с особой осторожностью применять у пациентов, предрасположенных к возникновению судорог, или при проведении сопутствующего лечения применением лекарственных средств, активные вещества которых (например, теофиллин) снижают порог судорожной готовности (см. «Взаимодействия с другими лекарственными препаратами»). В случае возникновения конвульсивных судорог (см. «Нежелательные реакции») следует прекратить лечение с применением левофлоксацина.
Пациенты с недостаточностью глюкозо-6-фосфатдегидрогеназы
У пациентов, имеющих скрытые или явные нарушения активности глюкозо-6-фосфатдегидрогеназы, может наблюдаться предрасположенность к гемолитическим реакциям при проведении лечения хинолоновыми антибактериальными препаратами. Таким образом, при необходимости применения левофлоксацина у таких пациентов следует наблюдать их на предмет возникновения гемолиза.
Пациенты с нарушением функции почек
Так как левофлоксацин в основном экскретируется почками, у пациентов с нарушением их функции следует корректировать дозу Левофлоксацина (см. «Рекомендации по применению»).
Реакции гиперчувствительности
Левофлоксацин может вызывать тяжелые и потенциально летальные реакции гиперчувствительности, (например, ангионевротический отек вплоть до анафилактического шока), которые иногда возникают после введения первой дозы препарата (см. «Нежелательные реакции»). Пациентам следует немедленно прекратить лечение и связаться с лечащим врачом или врачом скорой помощи для оказания соответствующей неотложной помощи.
Тяжелые буллезные реакции
При применении левофлоксацина сообщалось о случаях возникновения тяжелых буллезных кожных реакций, таких как синдром Стивенса–Джонсона или токсического эпидермального некролиза (см. «Нежелательные реакции»). Пациентам следует рекомендовать немедленно связаться с лечащим врачом при возникновении реакций на коже/слизистых оболочках перед тем, как продолжить лечение.
Риск развития аневризмы
В эпидемиологических исследованиях сообщалось о повышенном риске развития аневризмы и расслоения аорты после применения фторхинолонов, особенно у пожилых пациентов.
У пациентов с аневризмой в анамнезе, либо имеющих аневризму и/или расслоение аорты, а также другие факторы риска или состояния, предрасполагающие к развитию аневризмы и расслоения аорты (например, синдром Марфана, синдром Элерса-Данло сосудистого типа, артериит Такаясу, гигантоклеточный артериит, болезнь Бехчета, артериальная гипертензия, атеросклероз), фторхинолоны следует применять только после тщательной оценки соотношения польза-риск и рассмотрения других возможных вариантов терапии.
В случае появления внезапных болей живота, груди или спины пациентам следует немедленно обратиться к врачу в отделение неотложной помощи
Дисгликемия
Как и при применении всех хинолонов, сообщалось о возникновении нарушений содержания глюкозы в крови, включая как гипо-, так и гипергликемию, которые обычно наблюдались у пациентов с диабетом, проходящих сопутствующее лечение с применением пероральных гипогликемических препаратов (например, глибенкламид) или инсулина. Сообщалось о случаях гипогликемической комы. У пациентов с диабетом рекомендуется тщательно следить за уровнем глюкозы в крови (см. «Нежелательные реакции»).
Профилактика фотосенсибилизации
Сообщалось о возникновении фотосенсибилизации при применении левофлоксацина (см. «Нежелательные реакции»). Для предотвращения развития фотосенсибилизации пациентам не рекомендуется без необходимости подвергаться воздействию сильного солнечного или искусственного УФ облучения (например, УФ лампа, солярий), во время лечения и в течение 48 ч после его прекращения.
Пациенты, проходящие лечение с применением антагонистов витамина K
Из-за возможного повышения показателей коагуляционных проб (ПВ/МНО) и/или возникновения кровотечения необходимо проводить мониторинг результатов коагуляционных проб у пациентов, проходящих лечение с применением комбинации левофлоксацина и антагониста витамина K (например, варфарина), при одновременном применении данных препаратов (см. «Взаимодействия с другими лекарственными препаратами»).
Психотические реакции
Сообщалось о случаях возникновения психотических реакций у пациентов, получавших хинолоны, включая левофлоксацин. В очень редких случаях даже после однократного применения дозы левофлоксацина, подобные реакции прогрессировали до появления суицидальных мыслей и поведения, представляющего опасность для самого пациента (см. «Нежелательные реакции»). В случае появления подобных реакций следует прекратить прием левофлоксацина и принять соответствующие меры. Левофлоксацин следует с осторожностью применять у больных психозом или при наличии в анамнезе психиатрических заболеваний.
Удлинение интервала QT
Фторхинолоны, включая левофлоксацин, следует с осторожностью применять у пациентов, у которых существуют известные факторы риска удлинения интервала QT, такие как:
- врожденный синдром удлинения интервала QT
- сопутствующее применение лекарственных средств, вызывающих удлинение интервала QT (например, противоаритмические препараты класса IA и III, трициклические антидепрессанты, макролиды, нейролептики)
- нескорректированное нарушение баланса электролитов (например, гипокалиемия, гипомагниемия)
- заболевания сердца (например, сердечная недостаточность, инфаркт миокарда, брадикардия).
Больные пожилого возраста и женщины могут быть более чувствительны к препаратам, вызывающим удлинение интервала QT. Следовательно, фторхинолоны включая левофлоксацин, следует с осторожностью применять у данных групп пациентов (см. «Режим применения» Больные пожилого возраста, «Взаимодействия с другими лекарственными препаратами», «Нежелательные реакции», «Меры, которые необходимо принять в случае передозировки»).
Периферическая нейропатия
Сообщалось о возникновении у пациентов, получавших фторхинолоны, включая левофлоксацин, периферической сенсорной нейропатии и периферической сенсомоторной нейропатии, которые могли развиваться довольно быстро (см. «Нежелательные реакции»). При появлении симптомов нейропатии следует прекратить применение левофлоксацина для предотвращения развития необратимых нарушений.
Нарушения со стороны печени и желчевыводящих путей
Сообщалось о случаях некроза печени вплоть до печеночной недостаточности с летальным исходом при применении левофлоксацина, главным образом, у пациентов с тяжелым основным заболеванием, например сепсис (см. «Нежелательные реакции»). Пациентам следует рекомендовать прекратить лечение и связаться с лечащим врачом при появлении симптомов и признаков заболевания печени, таких как анорексия, желтуха, темная моча, зуд и болезненность живота.
Обострение миастения гравис
Фторхинолоны, включая левофлоксацин, обладают нейромышечной блокирующей активностью и могут усиливать мышечную слабость у пациентов, страдающих миастенией гравис. Серьезные нежелательные реакции, включая случаи смерти и необходимости во вспомогательной искусственной вентиляции легких, которые возникали в период постмаркетингового наблюдения, были связаны с применением фторхинолонов у пациентов, страдающих миастенией гравис. Не рекомендуется применять левофлоксацин при наличии у пациента в анамнезе миастении гравис.
Нарушения зрения
При возникновении нарушений зрения или проявлении влияния приема препарата на глаза следует немедленно обратиться к офтальмологу.
Суперинфекция
Применение левофлоксацина, особенно в течение длительного времени, может привести к чрезмерному росту нечувствительных микроорганизмов. При возникновении суперинфекции в период лечения следует принять соответствующие меры.
Влияние на результаты лабораторных исследований
У пациентов, проходящих лечение с применением левофлоксацина, анализ на определение опиатов в моче может давать ложноположительные результаты. Может потребоваться подтвердить результаты анализов на наличие опиатов с использованием более специфичного метода.
Левофлоксацин может подавлять рост Mycobacterium tuberculosis и, следовательно, быть причиной ложноотрицательных результатов бактериологической диагностики туберкулеза.
Во время беременности или лактации
Существует ограниченное количество данных о применении левофлоксацина у беременных женщин. Доклинические исследования, не выявили прямых или косвенных вредных воздействий с точки зрения репродуктивной токсичности. Однако, вследствие того, что экспериментальные данные подтверждают риск повреждения фторхинолонами хрящей, несущих весовую нагрузку в растущем организме, не следует применять левофлоксацин у беременных женщин.
Левофлоксацин противопоказан женщинам в период грудного вскармливания. На данный момент недостаточно информации относительно выделения левофлоксацина с грудным молоком; однако известно, что другие фторхинолоны выделяются с грудным молоком. Вследствие того, что экспериментальные данные подтверждают риск повреждения фторхинолонами хрящей, несущих весовую нагрузку в растущем организме, не следует применять левофлоксацин у женщин в период грудного вскармливания.
Особенности влияния лекарственного средства на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами
Некоторые побочные действия, например, головокружение, сонливость, нарушения зрения, могут снизить способность больного к концентрации внимания и скорость его реакций, что может представлять опасность в ситуациях, где такие способности особенно важны (например, при управлении автомобилем и рабочими механизмами).
Рекомендации по применению
Режим дозирования
Раствор Леволет для инфузий назначают исключительно в медленной внутривенной инфузии 1 или 2 раза в день. Дозировка зависит от вида и тяжести инфекции и чувствительности предполагаемого возбудителя. После нескольких дней начального, внутривенного лечения в зависимости от состояния больного можно перейти на пероральное лечение (250 мг или 500 мг таблетки Леволет). Учитывая биоэквивалентность пероральной и парентеральной форм, можно применять ту же самую дозировку.
Метод и путь введения
Внутривенное применение. Продолжительность вливания для 250 мг раствора Леволет должна быть не менее 30 минут, а для 500 мг раствора для инфузии – не менее 60 минут (см. «Специальные предупреждения»).
Длительность лечения
Длительность терапии зависит от течения заболевания (см. таблицу ниже). Подобно любой другой антибактериальной терапии, назначение Леволета (раствора и таблеток) следует продолжать ещё не менее 48-72 часов после наступления афебрильного состояния или появления признаков эрадикации бактерий.
Дозировка у пациентов с нормальной функцией почек (клиренс креатинина > 50 мл/мин)
Показание к применению |
Суточная
доза (в
зависимости от тяжести заболевания) |
Продолжительность
лечения1 (в
зависимости от тяжести заболевания) |
Внебольничная
пневмония |
500 мг 1 или 2 раза в сутки |
7 - 14 дней |
Пиелонефрит |
500 мг 1 раз в сутки |
7 - 10 дней |
Осложненные
инфекции мочевыводящих путей |
500 мг 1 раз в сутки |
7 - 14 дней |
Хронический
бактериальный простатит |
500 мг 1 раз в сутки |
28 дней |
Осложненные
инфекции кожи и мягких тканей |
500 мг 1 или 2 раза в сутки |
7 - 14 дней |
1Продолжительность лечения включает внутривенное плюс пероральное лечение. Время, необходимое для перехода от внутривенного на пероральный прием зависит от клинической ситуации, от 2 до 4 дней.
Особые группы пациентов
Дозировка при нарушении почечной функции (клиренс креатинина ≤ 50 мл/мин)
Клиренс
креатинина |
Режим
дозирования |
||
250 мг/24 ч |
500 мг/24 ч |
500
мг/12ч |
|
первая доза: 250 мг |
первая доза: 500 мг |
первая доза: 500 мг |
|
50-20
мл/мин |
далее: 125 мг /
24 ч |
далее: 250 мг /
24 ч |
далее: 250 мг /
12 ч |
19-10 мл/мин |
далее: 125 мг / 48 ч |
далее: 125 мг / 24 ч |
далее: 125 мг / 12 ч |
<10 мл/мин (в т.ч.
гемодиализ и ХАПД)1 |
далее: 125 мг / 48 ч |
далее: 125 мг / 24 ч |
далее: 125 мг / 24 ч |
1После гемодиализа и хронического амбулаторного перитонеального диализа (ХАПД) нет необходимости в дополнительной дозе препарата.
Больные с нарушенной функцией печени
Корректировка дозы для таких больных не требуется, поскольку Леволет не подвергается существенному метаболизму в печени и выводится, главным образом, почками.
Больные пожилого возраста
Корректировка дозы пожилым больным не требуется, за исключением той, которая может потребоваться в случае нарушения функции почек (см. «Специальные предупреждения» - «Тендинит и разрыв сухожилий» и «Удлинение интервала QT»).
Дети
Леволет противопоказан детям и находящимся в процессе роста подросткам.
Меры, которые необходимо принять в случае передозировки
Согласно результатам исследования доклинической токсичности или исследований клинической фармакологии, проведенных с применением сверхтерапевтических доз препарата, к наиболее важным признакам, появления которых можно ожидать после острой передозировки левофлоксацина, относятся симптомы со стороны нервной системы, такие как спутанность сознания, головокружение, нарушение сознания и конвульсивные судороги, удлинение интервала QT.
В ходе постмаркетингового наблюдения отмечались эффекты со стороны ЦНС, такие как состояние спутанности сознания, конвульсии, галлюцинации и тремор.
В случае передозировки следует проводить симптоматическое лечение. Необходимо проводить ЭКГ-мониторинг из-за возможности удлинения интервала QT. Для защиты слизистой оболочки желудка можно применять
антацидные средства. Гемодиализ, включая перитонеальный диализ и ПАПД, неэффективны в выведении левофлоксацина из организма. Не существует специфического антидота.
Обратитесь за консультацией к медицинскому работнику для разъяснения способа применения лекарственного препарата.
Описание нежелательных реакций, которые проявляются при стандартном применении ЛП и меры, которые следует принять в этом случае (при необходимости)
Нежелательные реакции перечислены в зависимости от анатомо-физиологической классификации и частоты встречаемости, которая определялась следующим образом: очень часто (≥1/10);часто (≥1/100 и <1/10); нечасто (≥1/1 000 и <1/100); редко (≥1/10 000 и <1/1 000); очень редко (< 1/10 000), неизвестно(частота не может быть определена).
Часто (≥1/100, <1/10)
- бессонница, головная боль, головокружение
- тошнота, рвота, диарея
- повышение уровня печеночных ферментов например, аланинаминотрансферазы (АЛТ) и аспартатаминотрансферазы (АСТ), щелочной фосфатазы (ЩФ), гамма-глутамилтранспептидазы (ГГТП))
- флебит
- реакция на месте инфузии (боль, покраснение)
Нечасто (≥1/1000, <1/100)
- грибковая инфекция, включая инфекцию Candida
- резистентность патогена
- лейкопения, эозинофилия
- анорексия
- беспокойство
- состояние спутанности сознания, повышенная возбудимость
- сонливость, тремор, дисгевзия
- вертиго
- одышка
- боль в животе, диспепсия, метеоризм, запор
- повышение уровня билирубина в крови
- сыпь, зуд, крапивница, гипергидроз
- артралгия, миалгия
- повышение уровня креатинина в крови
- астения
Редко (≥1/10000, <1/1000)
- тромбоцитопения, нейтропения
- ангионевротический отек, гиперчувствительность (см. «Специальные предупреждения»)
- гипогликемия, в особенности у пациентов с диабетом (см. «Специальные предупреждения»)
- психотические реакции (например, с галлюцинациями, паранойей)
- депрессия, ажитация
- необычные сновидения, кошмары
- конвульсии (см. «Противопоказания» и «Специальные предупреждения»)
- парестезия
- нарушение зрения, такие как нечеткость (см. «Специальные предупреждения»)
- тиннитус
- тахикардия, сердцебиение
- гипотензия
- заболевания сухожилий (см. «Противопоказания» и «Специальные предупреждения»), включая тендинит (например, ахиллова сухожилия)
- мышечная слабость, которая может иметь особое значение у пациентов, больных миастенией гравис (см. «Специальные предупреждения»)
- острая почечная недостаточность (например, вследствие интерстициального нефрита)
- пирексия
Частота неизвестна
- панцитопения, агранулоцитоз, гемолитическая анемия
- анафилактический шок (анафилактические и анафилактоидные реакции могут иногда возникать даже после введения первой дозы препарата)
- анафилактоидный шок (кожно-слизистые реакции могут иногда возникать даже после введения первой дозы препарата)
- гипергликемия
- гипогликемическая кома (см. «Специальные предупреждения»)
- психотические расстройства с поведением, представляющим опасность для самого пациента, включая суицидальное мышление или попытку суицида (см. «Специальные предупреждения»)
- периферическая сенсорная нейропатия (см. «Специальные предупреждения»)
- периферическая сенсомоторная нейропатия (см. «Специальные предупреждения»)
- паросмия, включая аносмию
- дискинезия, экстрапирамидное расстройство
- агевзия
- обморок
- доброкачественная внутричерепная гипертензия
- временная потеря зрения (см. «Специальные предупреждения»)
- потеря, нарушение слуха
- желудочковая тахикардия, которая может привести к остановке сердца.
- желудочковая аритмия и трепетание-мерцание желудочков (наблюдается в основном у пациентов, имеющих факторы риска удлинения интервала QT), удлинение интервала QT на ЭКГ (см. «Специальные предупреждения и «Меры, которые необходимо принять в случае передозировки»)
- бронхоспазм, аллергический пневмонит
- диарея – геморрагическая, в очень редких случаях может указывать на наличие энтероколита, включая псевдомембранозный колит (см. «Специальные предупреждения»), панкреатит
- желтуха и тяжелое повреждение печени, включая случаи острой печеночной недостаточности с летальным исходом, главным образом, у пациентов с тяжелым основным заболеванием (см. «Специальные предупреждения»), гепатит
- токсический эпидермальный некролиз Синдром Стивенса-Джонсона, полиморфная эритема, реакция фотосенсибилизации (см. «Специальные предупреждения»), лейкоцитокластический васкулит, стоматит
- рабдомиолиз, разрыв сухожилий (например, ахиллова сухожилия) (см. «Противопоказания» и «Специальные предупреждения»)
- разрыв связок, мышц
- артрит
- боль (включая боль в спине, груди и конечностях)
Прочие нежелательные эффекты, которые были связаны с применением фторхинолонов, включают:
- приступы порфирии у больных порфирией.
Дополнительные сведения
Состав лекарственного препарата
100 мл раствора содержат
активное вещество – левофлоксацина гемигидрат, 512 мг (эквивалентно левофлоксацину, 500.000 мг)
вспомогательные вещества: глюкоза безводная, кислота хлороводородная (кислота хлористоводородная), натрия гидроксид, вода для инъекций.
Описание
Прозрачная слегка желтоватая жидкость
Форма выпуска и упаковка
По 100 мл разливают в полиэтиленовый герметичный флакон (LDPE FFS пакеты).
На флакон наклеивают этикетку из бумаги самоклеющейся.
Каждый флакон вместе с инструкцией по медицинскому применению на казахском и русском языках помещают в пачку из картона.
Срок хранения
2 года
Не применять по истечении срока годности
Условия хранения
Хранить в сухом, защищенном от света месте при температуре не выше 25°С. Не замораживать.
Хранить в недоступном для детей месте!
Условия отпуска из аптек
По рецепту
Саудалық атауы
Леволет
Халықаралық патенттелмеген атауы
Левофлоксацин
Дәрілік түрі, дозалануы
Инфузияға арналған ерітінді, 500 мг/100 мл, 100 мл
Фармакотерапиялық тобы
Жүйелі қолдануға арналған инфекцияға қарсы препараттар.
Жүйелі қолдануға арналған бактерияға қарсы препараттар.
Микробқа қарсы препараттар– хинолон туындылары. Фторхинолондар. Левофлоксацин.
АТХ коды J01MA12
Қолданылуы
Ересектерде левофлоксацинге сезімтал микроорганизмдер туғызған мына ауруларды емдеу үшін:
- ауруханадан тыс және ауруханалық пневмония
- терінің және жұмсақ тіндердің инфекциялары
- асқынулармен болатын несеп шығару жолдарының инфекциялары, оның ішінде пиелонефрит
- созылмалы бактериялық простатит
Қолданудың басталуына дейінгі қажетті мәліметтер тізбесі
Қолдануға болмайтын жағдайлар
- левофлоксацинге немесе басқа хинолондарға, сондай-ақ қосымша заттарға аса жоғары сезімталдық
- эпилепсия
- анамнезінде фторхинолондар қолдануға байланысты сіңір аурулары бар пациенттерге
- балалар мен 18 жасқа дейінгі жасөспірімдерге
- жүктілік
- лактация кезеңі
Қолдану кезіндегі қажетті сақтандыру шаралары
Фторхинолонды антибиотиктер пайдаланылмауы тиіс:
- ауыр сипатта болмайтын және бактерияға қарсы ем жүргізусіз өтуі мүмкін инфекцияларды (мысалы, ауыз-жұтқыншақ инфекциясын) емдеуде
- бактериялық емес инфекцияларды, мысалы, бактериялық емес (созылмалы) простатитті емдеуде
- саяхатшы диареясын немесе төменгі несеп жолдарының қайталамалы инфекцияларын (қуық шегінен тыс таралмайтын инфекциялар) болдырмау үшін
- егер әдетте ұсынылатын бактерияға қарсы басқа дәрілерді пайдалану мүмкін болмаса, орташа бактериялық инфекцияларды емдеу үшін пайдалануға болмайды.
Фторхинолонды антибиотиктерді, әсіресе, егде жастағы адамдарда, бүйрек аурулары бар пациенттерде; жүйелі кортикостероидтармен ем қабылдайтын пациенттерде; ағзалар трансплантациясынан кейінгі пациенттерде ерекше сақтықпен пайдалану керек. Осы науқастарда фторхинолонды және хинолонды антибиотиктермен емдеу нәтижесінде туындауы мүмкін сіңірлердің зақымдану қаупі жоғары.
Инфузияға арналған басқа ерітінділермен үйлесімділігі:
Инфузияға арналған Леволет ерітіндісі инфузияға арналған келесі ерітінділермен үйлесімді:
- 0,9% физиологиялықерітінді
- инъекцияға арналған 5% глюкоза ерітіндісі
- Рингер ерітіндісіндегі 2,5% глюкоза ерітіндісі
- парентеральді қоректендіру үшін біріктірілген ерітінділер (аминқышқылдары, көмірсулар, электролиттер).
Үйлесімсіздік
Инфузияға арналған Леволет, 5 мг/мл ерітіндісі гепаринмен және сілтілік ерітінділермен (мысалы, натрий гидрокарбонаты)араластырылмауы тиіс.
Осы дәрілік препаратты, жоғарыда көрсетілгендерін қоспағанда, басқа дәрілікпрепараттармен араластыруға болмайды.
Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі
Басқа дәрілік препараттардың левофлоксацинге әсері
Темір, мырыш тұздары, құрамында магний немесе алюминий бар антацидтік препараттар, диданозин
Левофлоксациннің сіңуітаблеткалардағы левофлоксацинмен темір, мырыш тұздарын, құрамында магний немесе алюминий бар антацидтік препараттар немесе диданозинді (құрамында алюминий немесе магний бар буферлік заттар болатын дәрілік түрлері ғана) бір мезгілде қолданғанда едәуір төмендейді. Фторхинолондар мен құрамында мырыш болатын полидәруменді препараттарды бір мезгілде қолдану пероральді қабылдау кезінде олардың сіңуін төмендетеді. Левофлоксацинді таблеткалардақабылдауға дейін 2 сағат бұрын немесе одан кейін 2 сағаттан соң темір, мырыш тұздарын, құрамында магний немесе алюминий бар антацидтік препараттар немесе диданозин (құрамында алюминий немесе магний бар буферлік заттар болатын дәрілік түрлері ғана) сияқты құрамында екі немесе үш валентті катиондар бар препараттарды қабылдамауға кеңес беріледі («Қолдану тәсілі және дозаларын» қараңыз). Кальций тұздары пероральді қабылдау кезінде левофлоксациннің сіңуіне тым аз әсерін көрсетеді.
Сукральфат
Таблеткалардағы левофлоксацин биожетімділігі оны сукральфатпен бір мезгілде қолданғанда едәуір төмендейді. Егер пациентке сукральфатты да, левофлоксацинді де қабылдау қажет болса, бәрінен дұрысы - сукральфатты таблеткалардағы левофлоксацинді қабылдаудан кейін 2 сағат өткен соң қабылдау («Қолдану тәсілі және дозаларын» қараңыз).
Теофиллин, фенбуфен немесе сол сияқты қабынуға қарсы стероидты емес препараттар
Клиникалық зерттеу барысында левофлоксацин мен теофиллиннің фармакокинетикалық өзара әрекеттесуі анықталмады. Алайда, фторхинолондар және теофиллинді, қабынуға қарсы стероидты емес препараттар немесе құрысу дайындығының шегін төмендететін басқа дәрілік заттарды бір мезгілде қолданғанда эпилепсиялық дайындық шегінің едәуір төмендеуін байқауға болады.
Препаратты фенбуфенмен бір мезгілде қолданғанда левофлоксацин концентрациясы шамамен 13% жоғары болды.
Пробенециджәне Циметидин
Пробенециджәне Циметидин левофлоксациннің шығарылуына статистикалық мәнді әсерін көрсетті. Левофлоксациннің бүйректік клиренсі циметидин (24%) және пробенецид (34%) препараттарын қолдану кезінде төмендеді. Бұл екі дәрілік препараттың да левофлоксациннің өзекшелік секрециясын бөгеуге қабілетті екенімен түсіндіріледі. Алайда, зерттеу барысында пайдаланылған дозаларда қолданғанда статистикалық мәнді кинетикалық өзгешеліктерінің клиникалық мәнді болу ықтималдығы аз.
Басқа да маңызды ақпарат
Клиникалық фармакология зерттеулері осы препаратты келесі дәрілік заттар: кальций карбонаты, дигоксин, глибенкламид, ранитидинмен бірге қолданудың левофлоксацин фармакокинетикасына ешқандай клиникалық мәнді әсер етпегенін көрсетті.
Левофлоксациннің басқа дәрілік заттарға әсері
Циклоспорин
Циклоспориннің жартылай шығарылу кезеңі левофлоксацинмен бірге қолданғанда 33% ұзарды.
К дәрумені антагонистері
Левофлоксацин және К дәрумені антагонисінің (мысалы, варфарин) біріктірілімі қолданылатын емдеуден өткен пациенттерде коагуляциялық сынамалар көрсеткіштері (ПУ/ХҚК) жоғарылаған және/немесе ауыр болуы мүмкін қан кету туындаған жағдайлар хабарланды. Осылайша, К дәрумені антагонистері қолданылатын емнен өтетін пациенттерде коагуляциялық сынамалар нәтижелеріне мониторинг өткізу қажет («Арнайы сақтандыруларын» қараңыз).
QT аралығының ұзаруын туындататын дәрілік заттар
Левофлоксацин, басқа да фторхинолондар сияқты, QT аралығының ұзаруын туындататын препараттарды (мысалы, ІА және ІІІ класты аритмияға қарсы препараттар, трициклды антидепрессанттар, макролидтер, нейролептиктер) қабылдайтын пациенттерде сақтықпен қолданылу керек («Арнайы сақтандыруларын», QT аралығының ұзаруын қараңыз).
Фармакокинетикалық өзара әрекеттесу зерттеулерінде левофлоксацин теофиллиннің (CYP1A2 маркерлік субстраты) фармакокинетикасына әсер етпеген, бұл левофлоксациннің CYP1A2 тежегіші емес екенін көрсетеді.
Өзара әрекеттесудің басқа түрлері
Ас ішу
Тамақпен клиникалық мәнді өзара әрекеттесуі болмады. Осылайша, таблеткалардағы левофлоксацинді ас ішуге байланыссыз қабылдауға болады.
Арнайы сақтандырулар
Төзімділігі
Левофлоксацинді метициллинге төзімді стафилококк туғызған инфекцияларды емдеуде немесе, егер зертханалық талдаулар нәтижелерінде микроорганизмнің левофлоксацинге сезімталдығы расталмаса (сондай-ақ, егер метициллинге төзімді стафилококк туғызған инфекцияларды емдеуде әдетте тағайындалатын бактерияға қарсы дәрілерді қолдану мақсатқа сай емес болып саналса), осындай күмәндар туындағанда қолдану ұсынылмайды.
Фторхинолондарға несеп шығару жолдарының инфекцияларын туғызатын ең көп таралған патоген – E. сoliтөзімділігі Еуропалық одақ елдерінде өзгеріп отырады. Препараттар тағайындалғанда фторхинолондарға E. сoli төзімділігінің жергілікті таралымын ескеруге кеңес беріледі.
Сібір ойық жарасының өкпелік түрі: адамда қолдану Bacillus anthracis сезімталдығы туралыin vitro деректеріне және клиникалық деректердің шектеулі санымен қатар, клиникаға дейінгі зерттеулер деректеріне негізделген.Емдеуші дәрігерлер сібір ойық жарасын емдеуге қатысты ұлттық және/немесе халықаралық құжаттарға сүйену керек.
Инфузия ұзақтығы
Инфузиялық құюға ұсынылатын левофлоксациннің 250 мг инфузиялық ерітіндісі үшін кемінде 30 минутқа және 500 мг инфузиялық ерітіндісі үшін кемінде 60 минутқа созылатын ұзақтығын қадағалап отыру керек. Офлоксацин туралы белгілі болғаны, оны инфузиялау кезіндетахикардия дамуы және артериялық қысым уақытша төмендеуі мүмкін. Сирекжағдайларда, артериялық қысымның қатты түсіп кетуі нәтижесінде жедел тамыр жеткіліксіздігі (айналымдық коллапс)болуы мүмкін. Левофлоксацин (офлоксацин l-изомері) инфузиясы кезінде артериялық қысымның түсіп кету белгілері білінсе, шұғыл құюды тоқтату керек.
Глюкоза мөлшері
Осы препаратқұрамында 5 мг глюкоза бар. Қант диабетімен науқастарға абайлап тағайындау керек.
Глюкоза-6-фосфатдегидрогеназа белсенділігінің жасырын немесе айқын бұзылулары бар пациенттердебактерияғақарсы хинолонды препараттармен емдеу жүргізілгенде гемолиздік реакцияларға бейімділікті байқауға болады. Осылайша, осындай пациенттерде левофлоксацинқолдануқажетболса, оларды гемолизтуындауы тұрғысынан қадағалау керек.
Натрий мөлшері
Аталған препарат құрамында 50 мл дозасында 7,8 ммоль (181 мг) және 100 мл дозасында 15,8 ммоль (363 мг) натрий бар. Натрий бақыланатын диета ұстанып жүрген пациенттерде ескерілуі тиіс.
Тендинит және сіңірлер үзілуі
Сирек жағдайларда тендинит туындауы мүмкін. Ең көп жиі ахилл сіңірі зақымданады, тендинит сіңір үзілуіне әкелуі мүмкін. Тендинит және ахилл сіңірінің кейбір жағдайларда екі жақты үзілуі левофлоксацинмен емдеу басталған соң 48 сағат ішінде туындауы мүмкін, сондай-ақ емдеу тоқтатылған соң бірнеше ай ішінде осындай патологиялар туындаған жағдайлар хабарланды. Тендинит пен сіңірлер үзілуінің даму қаупі 60 жастан асқан пациенттерде, 1000 мг тәуліктік дозаларын қабылдайтын пациенттерде, сондай-ақ кортикостероидтар қабылдау кезінде арта түседі. Егде жастағы пациенттерде тәуліктік дозасын креатинин клиренсіне қарай түзету керек («Қолдану жөніндегі нұсқауларын» қараңыз). Демек, левофлоксацин тағайындалғанда осындай пациенттерге мұқият мониторинг өткізу қажет. Тендинит симптомдары туындағанда барлық пациенттер емдеуші дәрігеріне қаралу керек. Тендинитке күмән болса, левофлоксацин қолдануды дереу тоқтатып, зақымданған сіңірді тиісті емдеуді (мысалы, оны жеткілікті иммобилизациямен қамтамасыз етіп) бастау керек («Қолдануға болмайтын жағдайларын» және «Жағымсыз реакциялар сипаттамасын»қараңыз).
Clostridium difficile туғызған ауру
Диарея, әсіресе, левофлоксацинмен емдеу кезіндегі немесе одан кейінгі (емдеу аяқталған соң бірнеше аптаны қоса) ауыр, орныққан және/немесе қан аралас түрі Clostridium difficile туғызған аурудың симптомы болуы мүмкін. Clostridium difficile туғызған аурулар ауырлық дәрежесіне қарай жеңілден өмірге қатерлі ауыр түріне дейін өзгеріп отыруы мүмкін, осы орайда, ең ауыр түрі жалған жарғақшалы колит болып табылады («Жағымсыз реакциялар сипаттамасын» қараңыз). Осылайша, егер пациенттерде левофлоксацин қолданылатын ем кезінде немесе одан кейін ауыр диарея дамыса, осы диагнозды ескеру маңызды. Clostridium difficile туғызған ауру күмән тудырса, левофлоксацин қолдануды дереу тоқтатып, кідіріссіз тиісті емдеуді бастау керек.
Осы клиникалық жағдайда перистальтикаға қарсы препараттар қолдану қарсы көрсетілімді.
Құрысулар туындауына бейімі болатын пациенттер
Хинолондар құрысу дайындығының шегін төмендетуі және құрысуларға түрткі болуы мүмкін. Левофлоксацин анамнезінде эпилепсия бар пациенттерге қарсы көрсетілімді («Қолдануға болмайтын жағдайларын» қараңыз) және, басқа да хинолондар сияқты, аталған препаратты құрысулар туындауына бейім пациенттерде немесе белсенді заттары құрысу дайындығының шегін төмендететін дәрілік заттар (мысалы, теофиллин) қолданылатын қатарлас ем жүргізу кезінде ерекше сақтықпен қолдану керек («Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуін» қараңыз). Конвульсиялық құрысулар туындаған жағдайда («Жағымсыз реакцияларын» қараңыз) левофлоксацин қолданылатын емдеуді тоқтату керек.
Глюкоза-6-фосфатдегидрогеназа тапшылығы бар пациенттер
Глюкоза-6-фосфатдегидрогеназа белсенділігінің жасырын немесе айқын бұзылулары бар пациенттерде бактерияға қарсы хинолонды препараттармен ем жүргізу кезінде гемолиздік реакцияларға бейімділікті байқауға болады. Сондықтан, осындай пациенттерде левофлоксацин қолдану қажет болса, оларды гемолиздің туындауы тұрғысынан қадағалау керек.
Бүйрек функциясының бұзылуы бар пациенттер
Левофлоксацин негізінен бүйрекпен экскрецияланатындықтан, оның функциясының бұзылуы бар пациенттерде Левофлоксацин дозасын түзету керек («Қолдану жөніндегі нұсқауларын» қараңыз).
Аса жоғары сезімталдық реакциялары
Левофлоксацин кейде препараттың бірінші дозасын енгізуден кейін туындайтын аса жоғары сезімталдықтың ауыр немесе өлім қаупі зор реакцияларын (мысалы, анафилаксиялық шокқа дейін апаратын ангионевроздық ісіну) туындатуы мүмкін («Жағымсыз реакцияларын» қараңыз). Пациенттер дереу емдеуді тоқтатып, емдеуші дәрігерімен немесе шұғыл тиісті көмек көрсетілуі үшін жедел жәрдем дәрігерімен байланысуы керек.
Ауыр буллездік реакциялар
Левофлоксацин қолдану кезінде Стивенс-Джонсон синдромы немесе уытты эпидермалық некролиз сияқты терінің ауыр буллездік реакциялары туындаған жағдайлар хабарланды («Жағымсыз реакцияларын» қараңыз). Пациенттерге, егер теріде/шырышты қабықтарда реакциялар туындаса, емдеуді жалғастырмас бұрын дереу емдеуші дәрігерімен байланысуға кеңес беру керек.
Аневризманың даму қаупі
Эпидемиологиялық зерттеулерде, әсіресе, егде жастағы пациенттерде фторхинолондар қолданудан кейін аневризма және қолқа ажырауының жоғары даму қаупі хабарланды.
Анамнезінде аневризмасы болған және/немесе аневризма және/немесе қолқа ажырауы, сондай-ақ аневризма мен қолқа ажырауының дамуына бейімдейтін басқа қауіп факторлары немесе жай-күйлері (мысалы, Марфан синдромы, тамырлық типті Элерс-Данлос синдромы, Такаясу артерииті, алып жасушалы артериит, Бехчет ауруы, артериялық гипертензия, атеросклероз) бар пациенттерде фторхинолондарды тек пайда-қауіп арақатынасын мұқият бағалаудан соң және мүмкін болатын басқа ем нұсқаларын қарастырудан кейін қолдану керек.
Іштің, кеуденің немесе арқаның күтпеген ауыруы білінген жағдайда пациенттер шұғыл көмек бөлімшесінің дәрігеріне дереу қаралу керек.
Дисгликемия
Барлық хинолондарды қолдану кезіндегідей, әдетте, пероральді гипогликемиялық препараттар (мысалы, глибенкламид) немесе инсулин қолданылатын қатарлас емнен өтетін диабеті бар пациенттерде байқалған әрі гипо-, әрі гипергликемияны қоса, қандағы глюкоза құрамы бұзылуының туындауы хабарланды. Гипогликемиялық кома жағдайлары хабарланды. Диабеті бар пациенттерде қандағы глюкоза деңгейін мұқият қадағалау ұсынылады («Жағымсыз реакцияларын» қараңыз).
Фотосенсибилизация профилактикасы
Левофлоксацин қолдану кезінде фотосенсибилизация туындауы хабарланды («Жағымсыз реакцияларын» қараңыз). Фотосенсибилизация дамуын болдырмау үшін пациенттерге емдеу кезінде және оны тоқтатудан кейін 48 сағат бойы, қажеттілігі болмаса, күшті күн сәулесінің немесе жасанды УК сәулеленудің (мысалы, УК шам, солярий) әсеріне ұшырамауға кеңес беріледі.
К дәруменінің антагонистері қолданылатын емнен өтетін пациенттер
Левофлоксацин мен К дәрумені антагонисінің (мысалы, варфарин) біріктірілімі қолданылатын емдеуден өтетін пациенттерде, коагуляциялық сынамалар көрсеткіштерінің (ПУ/ХҚҚ) артуы және/немесе қан кетудің туындауы мүмкін екендіктен, осы препараттарды бір мезгілде қолданғанда коагуляция сынамаларының нәтижелеріне мониторинг өткізу қажет («Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуін» қараңыз).
Психоздық реакциялар
Левофлоксацинді қоса, хинолондар қабылдаған пациенттерде психоздық реакциялар туындаған жағдайлар хабарланды. Өте сирек жағдайларда тіпті левофлоксацин дозасын бір рет қолданудан кейін осындай реакциялар суицидтік ойлардың және пациенттің өзіне қауіп төндіретін мінез-құлықтың пайда болуына дейін үдеді («Жағымсыз реакцияларын» қараңыз). Осындай реакциялар туындаған жағдайда левофлоксацин қабылдауды тоқтатып, тиісті шаралар қолдану керек. Левофлоксацин психозға шалдыққан немесе анамнезінде психиатриялық аурулар бар науқастарда сақтықпен қолданылу керек.
QT аралығының ұзаруы
Левофлоксацинді қоса, фторхинолондарды QT аралығы ұзаруының мынадай белгілі қауіп факторлары бар пациенттерде сақтықпен қолдану керек:
- туа біткен QT аралығының ұзару синдромы
- QT аралығының ұзаруын туындататын дәрілік заттарды (мысалы, IA және III класты аритмияға қарсы препараттар, трициклды антидепрессанттар, макролидтер, антипсихотиктер) қатарлас қолдану
- электролиттер теңгерімінің түзетілмеген бұзылуы (мысалы, гипокалиемия, гипомагниемия)
- жүрек аурулары (мысалы, жүрек жеткіліксіздігі, миокард инфарктісі, брадикардия).
Егде жастағы науқастар мен әйелдер QT аралығының ұзаруын туғызатын препараттарға өте сезімтал болуы мүмкін. Демек, пациенттердің осы топтарында, левофлоксацинді қоса, фторхинолондарды абайлап қолдану керек («Қолдану режимі» Егде жастағы науқастар, «Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуін», «Жағымсыз реакцияларын», «Артық дозалану жағдайында қабылдау қажет болатын шараларын» қараңыз).
Шеткері нейропатия
Левофлоксацинді қоса, фторхинолондар қабылдаған пациенттерде айтарлықтай жылдам дамуы мүмкін шеткері сенсорлық нейропатия және шеткері сенсомоторлық нейропатия туындауы хабарланды («Жағымсыз реакцияларын» қараңыз). Нейропатия симптомдары білінгенде қайтымсыз бұзылулардың дамуын болдырмау үшін левофлоксацин қолдануды тоқтату керек.
Бауыр және өт шығару жолдары тарапынан бұзылулар
Ең алдымен, ауыр негізгі ауруы, мысалы, сепсис бар пациенттерде левофлоксацинді қолдану кезінде өліммен аяқталатын бауыр жеткіліксіздігіне дейін апаратын бауыр некрозының жағдайлары хабарланды («Жағымсыз реакцияларын» қараңыз). Пациенттерге анорексия, сарғаю, несеп күңгірттенуі, қышыну немесе іштің ауырсынуы сияқты бауыр ауруының симптомдары мен белгілері білінгенде емдеуді тоқтатуға және емдеуші дәрігермен байланысуға кеңес беру керек.
Миастения гравис өршуі
Левофлоксацинді қоса, фторхинолондар нейробұлшықеттік бөгеу белсенділігін иеленеді және миастения гравистен зардап шегетін пациенттерде бұлшықет әлсіздігін күшейтуі мүмкін. Маркетингтен кейінгі қадағалау кезеңінде туындаған, өлім жағдайларын және өкпені қосалқы жасанды желдету қажеттілігін қоса, күрделі жағымсыз реакциялар миастения гравистен зардап шегетін пациенттерде фторхинолондар қолданумен байланысты болды. Анамнезінде миастения грависболған пациентте левофлоксацин қолдану ұсынылмайды.
Көру қабілетінің бұзылуы
Көру қабілетінің бұзылулары туындағанда немесе препаратты көзге қолданудан болатын әсер білінгенде, дереу офтальмологқа қаралу керек.
Асқын инфекция
Левофлоксацинді, әсіресе, ұзақ уақыт бойы қолдану сезімтал емес микроорганизмдердің шектен тыс көбеюіне әкелуі мүмкін. Емделу кезеңінде асқын инфекция туындағанда, тиісті шаралар қабылдану керек.
Зертханалық зерттеулер нәтижелеріне әсері
Левофлоксацин қолданылатын емдеуден өтетін пациенттерде несептегі апиындарды анықтайтын талдау жалған оң нәтижелер беруі мүмкін. Өте спецификалық әдісті пайдаланумен апиындар анықталатын талдаулардың нәтижелерін растау қажет болуы мүмкін.
Левофлоксацин Mycobacterium tuberculosis өсуін бәсеңдетуі және соған сәйкес туберкулезді бактериологиялық диагностикалаудың жалған теріс нәтижелеріне себеп болуы мүмкін.
Жүктілік немесе лактация кезінде
Левофлоксацинді жүкті әйелдерде қолдану жөніндегі деректер саны шектеулі. Клиникаға дейінгі зерттеулерде ұрпақ өрбіту қабілетіне уыттылығы тұрғысынан тікелей немесе жанама зиянды әсерлері анықталмады. Алайда, тәжірибелік деректердің өсімтал организмдегі салмақ жүктемесін көтеретін шеміршектердің фторхинолондармен зақымдану қаупінің расталуына орай, левофлоксацинді жүкті әйелдерде қолдануға болмайды.
Левофлоксацин бала емізу кезеңіндегі әйелдерге қарсы көрсетілімді. Қазіргі сәтте левофлоксациннің емшек сүтімен бөлінуіне қатысты ақпарат жеткіліксіз; алайда, басқа фторхинолондардың емшек сүтімен бөлінетіні белгілі. Тәжірибелік деректердің өсімтал организмдегі салмақ жүктемесін көтеретін шеміршектердің фторхинолондармен зақымдану қаупінің расталуына орай, левофлоксацинді әйелдерде емшекпен қоректендіру кезеңінде қолдануға болмайды.
Дәрілік заттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері
Кейбір жағымсыз әсерлер, мысалы, бас айналу, ұйқышылдық, көру қабілетінің бұзылуы науқастың зейін қою қабілетін және оның реакция шапшаңдығын төмендетуі мүмкін, бұл осы қабілеттер ерекше маңызды болатын жағдайларда (мысалы, автокөлікті және жұмыс механизмдерін басқару кезінде) қауіп төндіруі мүмкін.
Қолдану жөніндегі нұсқаулар
Дозалану режимі
Инфузияға арналған Леволет ерітіндісі тек қана баяу венаішілік инфузияда күніне 1 немесе 2 рет тағайындалады. Дозалануы инфекция түріне және ауырлығына, сондай-ақ болжанатын қоздырғыштың сезімталдығына байланысты. Науқастың жай-күйіне қарай бірнеше күн бастапқы венаішілік емделуден кейін пероральді емге (Леволет 250 мг немесе 500 мг таблеткаларына) көшуге болады. Пероральді және парентеральді түрлерінің биобаламалылығын ескере отырып, сол дозасын қолдануға болады.
Енгізу әдісі және жолы
Вена ішіне қолдану. Леволет 250 мг ерітіндісі үшін құю ұзақтығы 30 минуттан кем болмауы, ал инфузияға арналған 500 мг ерітіндісі үшін 60 минуттан кем болмауы тиіс(«Арнайы сақтандыруларын» қараңыз).
Емдеу ұзақтығы
Ем ұзақтығы аурудың ағымына байланысты (төмендегі кестені қараңыз). Кез келген басқа бактерияға қарсы ем сияқты, Леволет (ерітінді және таблеткалар) тағайындауды афебрильді жай-күйдің басталуынан немесе бактериялар эрадикациясы белгілерінің білінуінен кейін тағы кем дегенде 48-72 сағат жалғастырған жөн.
Бүйрек функциясы қалыпты (креатинин клиренсі > 50 мл/мин) пациенттерде дозалануы
Қолдануға көрсетілім |
Тәуліктік доза (аурудың ауырлығына қарай) |
Емдеу ұзақтығы1(аурудың ауырлығына қарай) |
Ауруханадан тыс пневмония |
500 мг тәулігіне 1 немесе 2 рет |
7-14 күн |
Пиелонефрит |
500 мг тәулігіне 1 рет |
7-10 күн |
Несеп шығару жолдарының асқынған инфекциялары
|
500 мг тәулігіне 1 рет |
7-14 күн |
Созылмалы бактериялық простатит |
500 мг тәулігіне 1 рет |
28 күн |
|
||
Терінің және жұмсақ тіндердің
асқынған инфекциялары |
500 мг тәулігіне 1 немесе 2 рет |
7-14 күн |
1 Емдеу ұзақтығында венаішілік енгізуге қосапероральді емделу қамтылады. Вена ішіне енгізуденпероральді қабылдауға ауысу үшін қажетті уақыт клиникалық жағдайға байланысты –2-ден 4 күнге дейін.
Пациенттердің ерекше топтары
Бүйрек функциясының бұзылуында (креатинин клиренсі ≤ 50 мл/мин) дозалануы
|
Дозалану
режимі |
||
250
мг/24 сағат |
500
мг/24 сағат |
500
мг/12 сағат |
|
Креатинин клиренсі |
бірінші доза: 250 мг |
бірінші доза: 500 мг |
бірінші доза: 500 мг |
50-20 мл/мин |
әріқарай: 125 мг/24 сағат |
әріқарай: 250 мг/24 сағат |
әріқарай: 250 мг/12 сағат |
19-10 мл/мин |
әріқарай: 125 мг/48 сағат |
әріқарай: 125 мг/24 сағат |
әріқарай: 125 мг/12 сағат |
˂
10 мл/мин (оның ішінде гемодиализ және ҰАПД) 1 |
әріқарай: 125 мг/48 сағат |
әріқарай: 125 мг/24 сағат |
әріқарай: 125 мг/24 сағат |
1Гемодиализжәне ұзаққа созылатын амбулаторлық перитонеальді диализден кейін (ҰАПД) препараттың қосымша дозасы қажет емес.
Бауыр функциясының бұзылуы бар пациенттер
Осындай науқастарға дозаны түзету қажет емес, өйткені Леволет бауырда елеулі метаболизмге ұшырамайды және, ең алдымен, бүйрекпен шығарылады.
Егде жастағы науқастар
Егде жастағы науқастарға,бүйрек функциясының бұзылуы жағдайында қажет болатынын қоспағанда, дозаны түзету қажет емес («Арнайы сақтандыруларын» - «Тендинит және сіңір үзілуін» және «QT аралығының ұзаруын» қараңыз).
Балалар
Леволетбалаларға және өсіп келе жатқан жасөспірімдерге қарсы көрсетілімді.
Артық дозалану жағдайында қабылдау қажет болатын шаралар
Препараттың аса жоғары емдік дозаларын қолданумен жүргізілген клиникаға дейінгі уыттылық зерттеулерінің және клиникалық фармакология зерттеулерінің нәтижелеріне сай, левофлоксациннің жедел артық дозалануынан кейін білінуін күтуге болатын аса маңызды белгілерге сананың шатасуы, бас айналу, сананың бұзылуы және конвульсиялық құрысулар, QT аралығының ұзаруы сияқты орталық жүйке жүйесі тарапынан болатын симптомдар жатады.
Маркетингтен кейінгі қадағалау барысында сананың шатасуы, конвульсиялар, елестеулер және тремор сияқты ОЖЖ тарапынан болатын әсерлер білінді.
Артық дозалану жағдайында симптоматикалық ем жүргізу керек. QT аралығының ұзару мүмкіндігіне орай, ЭКГ-мониторинг өткізу қажет. Асқазанның шырышты қабығын қорғау үшін антацидтік дәрілерді қолдануға болады. Перитонеальді диализді және ҰАПД қоса, гемодиализ левофлоксацинді организмнен шығаруда тиімсіз. Арнайы антидоты болмайды.
Дәрілік препараттың қолдану тәсілін түсіндіру үшін медициналық қызметкердің кеңесіне жүгініңіз.
ДП стандартты қолдану кезінде көрініс беретін жағымсыз реакциялар сипаттамасы және осы жағдайда қабылдау керек шаралар (қажет болса)
Жағымсыз реакциялар келесі үлгіде белгіленген анатомиялық-физиологиялық жіктелуіне және кездесу жиілігіне қарай тізбеленген: өте жиі (≥1/10); жиі(≥1/100 және <1/10); жиі емес (≥1/1000 және <1/100); сирек (≥1/10000 және <1/1000); өте сирек (<1/10000), белгісіз(жиілігін анықтау мүмкін емес).
Жиі (≥1/100, <1/10)
- ұйқысыздық, бас ауыру, бас айналу
- жүрек айну, құсу, диарея
- бауыр ферменттері, мысалы, аланинаминотрансфераза (АЛТ) және аспартатаминотрансфераза (АСТ), сілтілі фосфатаза (СФ), гамма-глутамилтранспептидаза (ГГТП) деңгейінің жоғарылауы
- флебит
- инфузия орнындағы реакция (ауыру, қызару)
Жиі емес (≥1/1000, <1/100)
- зең инфекциясы, Candida инфекциясын қоса
- патоген төзімділігі
- лейкопения, эозинофилия
- анорексия
- мазасыздық
- сананың шатасу күйі, қатты қозу
- ұйқышылдық, тремор, дисгевзия
- вертиго
- ентігу
- іштің ауыруы, диспепсия, метеоризм, іш қату
- қандағы билирубин деңгейінің жоғарылауы
- бөртпе, қышыну, есекжем, гипергидроз
- артралгия, миалгия
- қандағы креатинин деңгейінің жоғарылауы
- астения
Сирек (≥1/10000, <1/1000)
- тромбоцитопения, нейтропения
- ангионевроздық ісіну, аса жоғары сезімталдық («Арнайы сақтандыруларын» қараңыз)
- гипогликемия, әсіресе, диабеті бар пациенттерде («Арнайы сақтандыруларын» қараңыз).
- психоздық реакциялар (мысалы, елестеулер, паранойямен)
- депрессия, ажитация
- әдеттен тыс түстер көру, қорқынышты түстер
- конвульсиялар («Қолдануға болмайтын жағдайларын» және «Арнайы сақтандыруларын» қараңыз).
- парестезия
- анық көрмеу сияқты көру қабілетінің бұзылуы («Арнайы сақтандыруларын» қараңыз).
- тиннитус
- тахикардия, жүрек қағу
- гипотензия
- сіңір аурулары («Қолдануға болмайтын жағдайларын» және «Арнайы сақтандыруларын» қараңыз), тендинитті қоса (мысалы, ахилл сіңірі)
- миастения грависпен науқас пациенттерде ерекше мәні болуы мүмкін бұлшықет әлсіздігі («Арнайы сақтандыруларын» қараңыз)
- бүйректің жедел жеткіліксіздігі (мысалы, интерстициальді нефрит салдарынан)
- пирексия
Жиілігі белгісіз
- панцитопения, агранулоцитоз, гемолиздік анемия
- анафилаксиялық шок (анафилаксиялық және анафилактоидтық реакциялар кейде тіпті препараттың бірінші дозасын енгізуден кейін туындауы мүмкін)
- анафилактоидтық шок (тері-шырышты қабық реакциялары кейде тіпті препараттың бірінші дозасын енгізуден кейін туындауы мүмкін)
- гипергликемия
- гипогликемиялық кома («Арнайы сақтандыруларын» қараңыз)
- пациенттің өзіне қауіп төндіретін мінез-құлықпен психоздық бұзылыстар, суицидтік ойлауды немесе суицид әрекетін қоса («Арнайы сақтандыруларын» қараңыз)
- шеткері сенсорлық нейропатия («Арнайы сақтандыруларын» қараңыз).
- шеткері сенсомоторлық нейропатия («Арнайы сақтандыруларын» қараңыз)
- паросмия, аносмияны қоса
- дискинезия, экстрапирамидалық бұзылыс
- агевзия
- естен тану
- қатерсіз бассүйекішілік гипертензия
- уақытша көрмей қалу («Арнайы сақтандыруларын» қараңыз).
- естімей қалу, есту қабілетінің бұзылуы
- жүректің тоқтап қалуына әкелуі мүмкін қарыншалық тахикардия
- қарыншалық аритмия және қарыншалардың дірілдеуі-жыпылықтауы (негізінен QT аралығы ұзаруының қауіп факторлары бар пациенттерде байқалады), ЭКГ-да QT аралығының ұзаруы («Арнайы сақтандыруларын» және «Артық дозалану жағдайында қабылдау қажет болатын шараларын» қараңыз).
- бронх түйілуі, аллергиялық пневмонит
- диарея – геморрагиялық түрі, өте сирек жағдайларда жалған жарғақшалы колитті қоса, энтероколит болуын көрсетуі мүмкін («Арнайы сақтандыруларын» қараңыз), панкреатит
- сарғаю және бауырдың ауыр зақымдануы, өліммен аяқталатын бауырдың жедел жеткіліксіздігі жағдайларын қоса, ең алдымен, ауыр негізгі ауруы бар пациенттерде («Арнайы сақтандыруларын» қараңыз), гепатит
- уытты эпидермалық некролиз, Стивенс-Джонсон синдромы, полиморфты эритема, фотосенсибилизация реакциясы («Арнайы сақтандыруларын» қараңыз), лейкоцитокластық васкулит, стоматит
- рабдомиолиз, сіңірлердің үзілуі (мысалы, ахилл сіңірі) («Қолдануға болмайтын жағдайларын» және «Арнайы сақтандыруларын» қараңыз)
- байламдардың, бұлшықеттердің үзілуі
- артрит
- ауыру (арқаның, кеуденің және аяқ-қолдың ауыруын қоса)
Фторхинолондар қолданумен байланысты болған басқа да жағымсыз әсерлері:
- порфириямен науқастардағы порфирия ұстамаларын қамтиды.
Қосымша мәліметтер
Дәрілік препарат құрамы
100 мл ерітіндінің құрамында
белсенді зат – 512 мг левофлоксацин гемигидраты (500.000 мг левофлоксацинге баламалы)
қосымша заттар: сусыз глюкоза, хлорсутек қышқылы (хлорлы сутек қышқылы), натрий гидроксиді, инъекцияға арналған су.
Сипаттамасы
Мөлдір сәл сарғыш сұйықтық
Шығарылу түрі және қаптамасы
Полиэтиленді герметикалық құтыға (LDPE FFS пакеттер) 100 мл құйылады.
Құтыға өздігінен желімденетін қағаздан жасалған заттаңба жапсырылады.
Әр құты медициналық қолдану жөніндегі қазақ және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынады.
Сақтау мерзімі
2 жыл
Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды.
Сақтау шарттары
Құрғақ, жарықтан қорғалған жерде, 250С-ден аспайтын температурада сақтау керек.
Мұздатып қатыруға болмайды.
Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!
Дәріханалардан босатылу шарттары
Рецепт арқылы