г. AptekaOnline
Каталог

Левофлоксацин, р-р д/инф. 5 мг/мл, 100 мл, пачка картонная, Kelun-Kazpharm

Действующее вещество :
Левофлоксацина гидрохлорид (эквивалентно левофлоксацину)
Рецептурный отпуск:
По рецепту
Срок хранения:
2 года
Цена от 580
Добавлено в корзину:
Наличие в аптеках
Характеристика
Описание
Генерик
Да
Действующее вещество
Левофлоксацина гидрохлорид (эквивалентно левофлоксацину)
Единица упаковки
мл
Код товара
00-00029439
Количество / Объем
100
Лекарственная форма
Раствор для инфузий
Описание упаковки
5 мг/мл
Регистрационный номер
РК-ЛС-3№021341
Рецептурный отпуск
По рецепту
Срок хранения
2 года
Торговое название
Левофлоксацин
Упаковка
Пачка картонная
Форма выпуска
По 100 мл препарата во флаконы из полипропилена. По 1 флакону в пачке из картона.
Инструкция
Выбор языка RU KZ
Торговое название
Левофлоксацин

Международное непатентованное название Левофлоксацин


Л
екарственная форма, дозировка

Раствор для инфузий, 2 мг/мл, 3 мг/мл, 5 мг/мл


Ф
армакотерапевтическая группа

Противоинфекционные препараты для системного использования. Антибактериальные препараты системного применения. Противомикробные препараты – производные хинолона. Фторхинолоны. Левофлоксацин.

Код  АТХ  J01MA12


П
оказания к применению

Левофлоксацин применяется у взрослых для лечения следующих инфекций: - пиелонефрит и осложненные инфекции мочевыводящих путей - хронический бактериальный простатит - легочная форма сибирской язвы: постконтактная профилактика и радикальное лечение.

При нижеупомянутых инфекциях левофлоксацин следует использовать только если использование других антибактериальных лекарственных средств, обычно рекомендуемые для стартовой терапии этих инфекций, считается нецелесообразным:

- внебольничная пневмония - осложненные инфекции кожи и мягких тканей.

Необходимо следовать официальным руководствам по надлежащему использованию антибактериальных лекарственных средств.


Перечень сведений, необходимых до начала применения

Противопоказания

- гиперчувствительность к левофлоксацину (в том числе к другим препаратам группы хинолонов)

- прием антиаритмических препаратов IA класса (хинидин, прокаинамид) или III класса (амиодарон, соталол) - удлиненный интервал Q-T - гипокалиемия - поражение сухожилий, наблюдавшиеся при предшествующем применении фторхинолонов - эпилепсия - дефицит глюкозо-6-фосфатдегидрогеназы - беременность, период лактации - детский и подростковый возраст до 18 лет - лечения инфекций, которые не являются тяжелыми и могут пройти без антибактериальной терапии (например, инфекции ротоглотки) - лечения небактериальных инфекций, например, небактериального (хронического) простатита - предотвращения диареи путешественника или повторных инфекций нижних мочевых путей (инфекции, которые не распространяются за пределы мочевого пузыря) - лечения умеренных бактериальных инфекций, если другие обычно рекомендуемые антибактериальные лекарства, не могут быть использованы

Необходимые меры предосторожности при применении Фторхинолоновые антибиотики следует использовать с особой осторожностью, особенно у пожилых людей, пациентов с заболеваниями почек; пациентов, получающих терапию системными кортикостероидами; пациентов после трансплантации органов. У этих больных повышен риск повреждения сухожилия, который может возникнуть в результате лечения фторхинолоновыми и хинолоновыми антибиотиками.

Взаимодействия с другими лекарственными препаратами

Фармакокинетика левофлоксацина не изменяется в клинически значимой степени при совместном применении с препаратами: кальция карбонат, дигоксин, глибенкламид, ранитидин.

Одновременное применение хинолонов с теофиллином, фенбуфеном, нестероидными противовоспалительными средствами (НПВС) и другими препаратами, снижающими судорожный порог, может приводить к выраженному снижению церебрального судорожного порога, несмотря на отсутствие фармакокинетических взаимодействий левофлоксацина с теофиллином. В присутствии фенбуфена концентрация левофлоксацина возрастает почти на 13 %.

Пробенецид и циметидин оказывают значительное влияние на выведение левофлоксацина, снижают почечный клиренс левофлоксацина (на 24 % и 34% соответственно), так как оба препарата могут блокировать канальцевую секрецию левофлоксацина в почках. При одновременном применении лекарственных средств, влияющих на канальцевую секрецию почек, лечение левофлоксацином следует проводить с осторожностью, особенно при  нарушении почечной функции. Период полувыведения циклоспорина возрастает на 33 % при одновременном применении его с левофлоксацином.

Лечение левофлоксацином в комбинации с антагонистом витамина К (например, с варфарином) может приводить к увеличению показателей коагуляционных тестов (протромбинового времени (ПВ) с учетом международного нормализованного отношения (МНО) и/или усилению кровотечения, которое может принимать серьезную форму. Следовательно, больным, получающим антагонисты витамина К необходим мониторинг коагуляционных тестов.

Лекарственные препараты, способные продлевать интервал QT (например, противоаритмические средства классов IA и III, трициклические антидепрессанты, макролиды) следует применять с осторожностью при одновременном применении с левофлоксацином.

Специальные предупреждения

Следует избегать применение Левофлоксацина у пациентов с серьёзными нежелательными реакциями вследствие применения хинолонов или фторхинолонов в анамнезе. Левофлоксацин таким пациентам следует назначать только в отсутствие альтерантивного метода лечения и с осторожной оценкой соотношения польза – риск.

Резистентность

Высока вероятность того, что метициллин-резистентный золотистый стафилококк также будет устойчив к фторхинолонам, включая левофлоксацин. Следовательно, левофлоксацин не рекомендуется применять при лечении инфекций, которые были вызваны метициллин-резистентным стафилококком, или существуют такие подозрения, если результаты лабораторных анализов не подтвердили чувствительность микроорганизма к левофлоксацину (а также, если применение антибактериальных средств, обычно назначаемых при лечении инфекций, вызванных метициллин-резистентным стафилококком, считается нецелесообразным).

Резистентность E. coli, наиболее распространенного патогена, вызывающего инфекции мочевыводящих путей, к фторхинолонам варьирует в странах Европейского союза. При назначении препаратов рекомендуется учитывать местную распространенность резистентности E. coli к фторхинолонам. Легочная форма сибирской язвы

Легочная форма сибирской язвы: применение у людей основывается на in vitro данных чувствительности Bacillus anthracis и на экспериментальных исследованиях на животных совместно с ограниченными данными применения у людей. Лечащим врачам следует обратиться к согласованным национальным и/или международным документам, касающимся лечения сибирской язвы.

Продолжительные, приводящие к нетрудоспособности и потенциально необратимые нежелательные реакции.

В крайне редких случаях сообщалось о продолжительных (длящихся месяцы либо годы), приводящих к нетрудоспособности, а также потенциально необратимых серьезных нежелательных реакциях, затрагивающих различные, в некоторых случаях нескольких, систем организма (костно-мышечную, нервную, психологическую и органы чувств) у пациентов, принимающих хинолоны и фторхинолоны в независимости от возраста и предшествующих факторов риска. Необходимо незамедлительно прекратить применение Левофлоксацина при первых симптомах любых из нежелательных реакций, в таких случаях пациентам необходимо незамедлительно обратиться к лечащему врачу.

Длительность инфузии

Следует соблюдать рекомендуемую продолжительность инфузионного вливания, которая составляет не менее 30 минут для 250 мг инфузионного раствора Левофлоксацина и не менее 60 минут для 500 мг инфузионного раствора. Об офлоксацине известно, что во время инфузии его может развиться тахикардия и временное снижение артериального давления. В редких случаях, в результате сильного падения артериального давления возможна острая сосудистая недостаточность (циркуляторный коллапс). При признаках падения артериального давления во время инфузии левофлоксацина (l-изомера офлоксацина) следует незамедлительно прекратить вливание.

Содержание натрия

Данный препарат содержит 7,8 ммоль (181 мг) натрия в 50 мл дозы и 15,8 ммоль (363 мг) в 100 мл дозы. Должно быть принято во внимание у пациентов с контролируемой диетой натрия.

Тендинит и разрыв сухожилий

В редких случаях может возникать тендинит. Наиболее часто поражается ахиллово сухожилие, тендинит может приводить к разрыву сухожилия. Тендинит и разрыв сухожилия, в некоторых случаях двусторонние, могут возникать в течение 48 ч после начала лечения левофлоксацином, также сообщалось о случаях возникновения данных патологий в течение нескольких месяцев после прекращения лечения. Риск развития тендинита и разрыва сухожилий увеличивается у пациентов старше 60 лет, у пациентов, принимающих суточные дозы 1000 мг, а также при приеме кортикостероидов. Суточную дозу у пациентов пожилого возраста следует корректировать в зависимости от клиренса креатинина. Следовательно, необходимо вести тщательный мониторинг таких пациентов при назначении левофлоксацина. При возникновении симптомов тендинита всем пациентам следует обратиться к лечащему врачу. При подозрении на тендинит следует немедленно прекратить применение левофлоксацина и начать соответствующее лечение поврежденного сухожилия (например, обеспечив ему достаточную иммобилизацию).

Аневризма и расслоение аорты, а также регургитация / недостаточность сердечных клапанов

В эпидемиологических исследованиях сообщалось о повышенном риске аневризмы и расслоения аорты, особенно у пожилых пациентов, а также регургитации аортального и митрального клапана после приема фторхинолонов. Зарегистрированы случаи аневризмы и расслоения аорты, иногда осложненные разрывом (в том числе с летальным исходом), а также регургитации / недостаточности любого из сердечных клапанов при приеме фторхинолонов.

Следовательно, фторхинолоны следует использовать только после тщательной оценки соотношения пользы и риска и после рассмотрения других терапевтических возможностей у пациентов с отягощенным семейным анамнезом в отношении аневризмы или врожденного порока клапанов сердца, у пациентов с аневризмой и / или расслоением аорты либо недостаточностью клапанов сердца  в анамнезе, а также при наличии других факторов риска или предрасполагающих состояний, в обоих случаях при аневризме и расслоении аорты, а также при регургитации / недостаточности сердечных клапанов (например, нарушения со стороны соединительной ткани, такие как синдром Марфана или синдром Элерса-Данлоса, синдром Тернера, болезнь Бехчета, гипертензия, ревматоидный артрит), а также при аневризме и расслоении аорты (например, сосудистые заболевания, такие как артериит Такаясу или гигантоклеточный артериит, или известный атеросклероз, или синдром Шегрена), а также при регургитации / недостаточности сердечных клапанов (например, инфекционный эндокардит).

Риск аневризмы и расслоения аорты, а также разрыва также может быть повышен у пациентов, получающих одновременно лечение системными кортикостероидами.

В случае внезапной боли в животе, груди или спине пациентам следует рекомендовать немедленно обратиться к врачу за неотложной помощью.

Пациентам следует рекомендовать немедленно обратиться за медицинской помощью в случае острой одышки, впервые возникшего учащенного сердцебиения, а также развития отека брюшной полости или нижних конечностей.

Особые группы пациентов

Фторхинолоновые антибиотики следует использовать с особой осторожностью, особенно у пожилых людей, пациентов с заболеваниями почек; пациентов, получающих терапию системными кортикостероидами; пациентов после трансплантации органов. У этих пациентов повышен риск повреждения сухожилия, который может возникнуть в результате лечения фторхинолоновыми и хинолоновыми антибиотиками.

Заболевание, вызванное Clostridium difficile

Диарея, особенно тяжелая, упорная и/или с примесью крови, во время или после лечения левофлоксацином (включая несколько недель после завершения лечения), может быть симптомом заболевания, вызванного Clostridium difficile. Заболевания, вызванные Clostridium difficile, могут варьировать по степени тяжести от легких до угрожающих жизни, при этом наиболее тяжелой формой является псевдомембранозный колит. Таким образом, важно иметь в виду данный диагноз, если у пациентов развивается тяжелая диарея во время или после лечения с применением левофлоксацина. При подозрении на заболевание, вызванное Clostridium difficile, следует немедленно прекратить применение левофлоксацина и начать соответствующее лечение без промедления. Применение противоперистальтических препаратов в данной клинической ситуации противопоказано.

Пациенты, предрасположенные к возникновению судорог

Хинолоны могут снижать порог судорожной готовности и провоцировать судороги. Левофлоксацин противопоказан пациентам, имеющим в анамнезе эпилепсию, и, как и прочие хинолоны, данный препарат следует с особой осторожностью применять у пациентов, предрасположенных к возникновению судорог, или при проведении сопутствующего лечения применением лекарственных средств, активные вещества которых (например, теофиллин) снижают порог судорожной готовности. В случае возникновения конвульсивных судорог следует прекратить лечение с применением левофлоксацина.

Тяжелые кожные нежелательной реакции

Имеются сообщение связанные с использованием левофлоксацина о том, что тяжелые кожные нежелательной реакции (SCARs), включая токсический эпидермальный некролиз (TEN: также известный как синдром Лайелла), синдром Стивенса Джонсона (SJS) и лекарственная реакция с эозинофилией и системными симптомами (DRESS), которые могут быть смертельными или опасными для жизни. При назначении препаратов содержащих левофлоксацин, пациентам следует сообщать о признаках и симптомах тяжелых кожных реакций и тщательно контролировать их состояние в дальнейшем. При появлении признаков и симптомов, указывающих на эти реакции, прием левофлоксацина следует немедленно прекратить и следует рассмотреть альтернативное лечение. Если у пациента развилась серьезная реакция, такая как SJS, TEN или DRESS с использованием левофлоксацина, лечение не должно быть возобновлено или назначено ни в коем случае.

Пациенты с недостаточностью глюкозо-6-фосфатдегидрогеназы

У пациентов, имеющих скрытые или явные нарушения активности глюкозо-6-фосфатдегидрогеназы, может наблюдаться предрасположенность к гемолитическим реакциям при проведении лечения хинолоновыми антибактериальными препаратами. Таким образом, при необходимости применения левофлоксацина у таких пациентов следует наблюдать их на предмет возникновения гемолиза.

Пациенты с нарушением функции почек

Так как левофлоксацин в основном экскретируется почками, у пациентов с нарушением их функции следует корректировать дозу Левофлоксацина.

Реакции гиперчувствительности

Левофлоксацин может вызывать тяжелые и потенциально летальные реакции гиперчувствительности, (например, ангионевротический отек вплоть до анафилактического шока), которые иногда возникают после введения первой дозы препарата. Пациентам следует немедленно прекратить лечение и связаться с лечащим врачом или врачом скорой помощи для оказания соответствующей неотложной помощи.

Тяжелые буллезные реакции

При применении левофлоксацина сообщалось о случаях возникновения тяжелых буллезных кожных реакций, таких как синдром Стивенса–Джонсона или токсического эпидермального некролиза. Пациентам следует рекомендовать немедленно связаться с лечащим врачом при возникновении реакций на коже/слизистых оболочках перед тем, как продолжить лечение.

Дисгликемия

Как и при применении всех хинолонов, сообщалось о возникновении нарушений содержания глюкозы в крови, включая как гипо-, так и гипергликемию, которые обычно наблюдались у пациентов с диабетом, проходящих сопутствующее лечение с применением пероральных гипогликемических препаратов (например, глибенкламид) или инсулина. Сообщалось о случаях гипогликемической комы. У пациентов с диабетом рекомендуется тщательно следить за уровнем глюкозы в крови.

Фторхинолоны могут оказывать серьезное влияние на регуляцию уровня глюкозы и вызывать значительное снижение его уровня в крови. Низкий уровень сахара в крови может привести к серьезным проблемам, вплоть до развития гипогликемической комы, особенно у пожилых людей и пациентов, страдающих сахарным диабетом, принимающие сахароснижающие лекарственные препараты.

Профилактика фотосенсибилизации

Сообщалось о возникновении фотосенсибилизации при применении левофлоксацина. Для предотвращения развития фотосенсибилизации пациентам не рекомендуется без необходимости подвергаться воздействию сильного солнечного или искусственного УФ облучения (например, УФ лампа, солярий), во время лечения и в течение 48 ч после его прекращения.

Пациенты, проходящие лечение с применением антагонистов витамина K

Из-за возможного повышения показателей коагуляционных проб (ПВ/МНО) и/или возникновения кровотечения необходимо проводить мониторинг результатов коагуляционных проб у пациентов, проходящих лечение с применением комбинации левофлоксацина и антагониста витамина K (например, варфарина), при одновременном применении данных препаратов.

Психотические реакции

Сообщалось о случаях возникновения психотических реакций у пациентов, получавших хинолоны, включая левофлоксацин. В очень редких случаях даже после однократного применения дозы левофлоксацина, подобные реакции прогрессировали до появления суицидальных мыслей и поведения, представляющего опасность для самого пациента; нарушения внимания, дезориентация, возбуждение, нервозность, нарушения памяти, серьезные нарушения умственных способностей, бред. В случае появления подобных реакций следует прекратить прием левофлоксацина и принять соответствующие меры. Левофлоксацин следует с осторожностью применять у пациентов психозом или при наличии в анамнезе психиатрических заболеваний.

Удлинение интервала QT

Фторхинолоны, включая левофлоксацин, следует с осторожностью применять у пациентов, у которых существуют известные факторы риска удлинения интервала QT, такие как:

- врожденный синдром удлинения интервала QT

- сопутствующее применение лекарственных средств, вызывающих удлинение интервала QT (например, противоаритмические препараты класса IA и III, трициклические антидепрессанты, макролиды, нейролептики)

- нескорректированное нарушение баланса электролитов (например, гипокалиемия, гипомагниемия)

- заболевания сердца (например, сердечная недостаточность, инфаркт миокарда, брадикардия).

Пациенты пожилого возраста и женщины могут быть более чувствительны к препаратам, вызывающим удлинение интервала QT, поэтому фторхинолоны, включая левофлоксацин, следует с осторожностью применять у данных групп пациентов.

Периферическая нейропатия

Сообщалось о возникновении у пациентов, получавших фторхинолоны, включая левофлоксацин, периферической сенсорной нейропатии и периферической сенсомоторной нейропатии, которые могли развиваться довольно быстро. При появлении симптомов нейропатии следует прекратить применение левофлоксацина для предотвращения развития необратимых нарушений.

Нарушения со стороны печени и желчевыводящих путей

Сообщалось о случаях некроза печени вплоть до печеночной недостаточности с летальным исходом при применении левофлоксацина, главным образом, у пациентов с тяжелым основным заболеванием, например: сепсис. Пациентам следует рекомендовать прекратить лечение и связаться с лечащим врачом при появлении симптомов и признаков заболевания печени, таких как анорексия, желтуха, темная моча, зуд и болезненность живота.

Обострение миастения гравис

Фторхинолоны, включая левофлоксацин, обладают нейромышечной блокирующей активностью и могут усиливать мышечную слабость у пациентов, страдающих миастенией гравис. Серьезные нежелательные реакции, включая случаи смерти и необходимости во вспомогательной искусственной вентиляции легких, которые возникали в период постмаркетингового наблюдения, были связаны с применением фторхинолонов у пациентов, страдающих миастенией гравис. Не рекомендуется применять левофлоксацин при наличии у пациента в анамнезе миастении гравис.

Нарушения зрения

При возникновении нарушений зрения или проявлении влияния приема препарата на глаза следует немедленно обратиться к офтальмологу.

Суперинфекция Применение левофлоксацина, особенно в течение длительного времени, может привести к чрезмерному росту нечувствительных микроорганизмов. При возникновении суперинфекции в период лечения следует принять соответствующие меры.

Фторхинолоновые антибиотики не должны использоваться:

- при лечении инфекций, которые не являются тяжелыми и могут пройти без антибактериальной терапии (например, инфекции ротоглотки);

- при лечении небактериальных инфекций, например, небактериального (хронического) простатита;

- для предотвращения диареи путешественника или повторных инфекций нижних мочевых путей (инфекции, которые не распространяются за пределы мочевого пузыря);

- для лечения умеренных бактериальных инфекций, если другие обычно рекомендуемые антибактериальные лекарства, не могут быть использованы.

Острый панкреатит

У пациентов, принимающих левофлоксацин, может наблюдаться острый панкреатит.

Пациентов следует информировать о характерных симптомах острого панкреатита. Пациенты, испытывающие тошноту, недомогание, дискомфорт в животе, острую боль в животе или рвоту, должны быть немедленно обследованы врачом. При подозрении на острый панкреатит прием левофлоксацина следует прекратить; в случае подтверждения прием левофлоксацина не следует возобновлять. Следует соблюдать осторожность у пациентов с панкреатитом в анамнезе.

Влияние на результаты лабораторных исследований

У пациентов, проходящих лечение с применением левофлоксацина, анализ на определение опиатов в моче может давать ложноположительные результаты. Может потребоваться подтвердить результаты анализов на наличие опиатов с использованием более специфичного метода.

Левофлоксацин может подавлять рост Mycobacterium tuberculosis и, следовательно, быть причиной ложноотрицательных результатов бактериологической диагностики туберкулеза.


Рекомендации по применению

Режим дозирования

Левофлоксацин раствор для инфузий назначают путем медленной внутривенной инфузии 1 или 2 раза в день. Дозировка зависит от вида и тяжести инфекции и чувствительности предполагаемого возбудителя.

Учитывая биоэквивалентность парентеральной и пероральной форм, можно использовать ту же дозировку.

Пациентам с нормальной функцией почек (КК >50 мл/мин) препарат рекомендуется назначать в следующих дозах:

Показание к применению

Суточная доза (в соответствии с тяжестью)

Продолжительность курса (в соответствии с тяжестью)1

Внебольничная пневмония

500 мг однократно либо дважды в сутки

7 – 14 дней

Острый пиелонефрит

500 мг однократно

7 – 10 дней

Осложненные инфекции мочевыводящих путей

500 мг однократно

7 – 14 дней

Хронический бактериальный простатит

500 мг однократно

28 дней

Осложненные инфекции кожи и мягких тканей

500 мг однократно либо дважды в сутки

7 – 14 дней

Легочная форма сибирской язвы

500 мг однократно

8 недель

1Продолжительность лечения включает внутривенное плюс пероральное лечение. Время, необходимое для перехода от внутривенного на пероральный прием зависит от клинической ситуации, от 2 до 4 дней.


Особые группы пациентов

Почечная недостаточность (КК ≤ 50 мл/мин)

Клиренс креатинина

Режим дозирования

250 мг/24 ч

500 мг/24 ч

500 мг/12 ч

первая доза:250 мг

первая доза:500 мг

первая доза:500 мг

50-20 мл/мин

далее: 125 мг/24 ч

далее: 250 мг/24 ч

далее: 250 мг/12 ч

19-10 мл/мин

далее: 125 мг/48 ч

далее: 125 мг/24 ч

далее: 125 мг/12 ч

<10 мл/мин (в т.ч. гемодиализ и ХАПД)1

далее: 125 мг/48 ч

далее: 125 мг/24 ч

далее: 125 мг/24 ч

1После гемодиализа и хронического амбулаторного перитонеального диализа (ХАПД) нет необходимости в дополнительной дозе препарата.


Пациенты с нарушением функции печени

Корректировка дозы для таких пациентов не требуется, поскольку левофлоксацин не подвергается существенному метаболизму в печени и выводится, главным образом, почками.

Пациенты пожилого возраста

Корректировка дозы пожилым пациентам не требуется, за исключением той, которая может потребоваться в случае нарушения функции почек.

Дети

Левофлоксацин раствор для инфузий противопоказан детям и находящимся в процессе роста подросткам.

Метод и путь введения

Внутривенно, капельно, медленно

Меры, которые необходимо принять в случае передозировки

Симптомы: желудочно-кишечные расстройства (тошнота), эрозивные поражения слизистой оболочки желудочно-кишечного тракта, изменение интервала Q-T, спутанность сознания, головокружение, судороги.

Лечение: симптоматическая терапия, диализ неэффективен, специфический антидот неизвестен.


Описание нежелательных реакций, которые проявляются при стандартном применении ЛП и меры, которые следует принять в этом случае

Часто 

- бессонница

- головная боль, головокружение

- флебит

- диарея, рвота, тошнота

- повышение уровня печеночных ферментов (АЛТ/ АСТ, щелочной фосфатазы, гамма-глютамилтрансферазы)

- реакция в месте введения (боль, покраснение)

Нечасто

- грибковая инфекция, в том числе, кандидозная инфекция, устойчивость к патогенам

- лейкопения, эозинофилия

- снижение аппетита

- тревожность, спутанность сознания, нервозность

- сонливость, тремор, дисгевзия (нарушение вкусовой чувствительности)

- головокружение

- диспноэ (чувство  нехватки воздуха)

-  боль в животе, диспепсия, метеоризм, запор

-  повышенный уровень билирубина в крови

- сыпь, зуд, крапивница, гипергидроз

- артралгия, миалгия

- повышение уровня креатинина в крови

- астения

Редко

- тромбоцитопения, нейтропения

- ангионевротический отек, гиперчувствительность

- гипогликемия, особенно у больных диабетом

- психотические реакции, (например, галлюцинация, паранойя), депрессия, беспокойство, нарушения сна, кошмары

- судороги, парестезия, ухудшение памяти

- зрительные нарушения, такие как нечеткость зрения

- звон в ушах

- тахикардия, сердцебиение

-  гипотензия

- лекарственная реакция с эозинофилией и системными симптомами (DRESS), фиксированная лекарственная сыпь

- заболевания сухожилий, включая тендинит (например, Ахиллово сухожилие), мышечная слабость, которая может иметь значение у пациентов с миастенией Гравис  

- острая почечная недостаточность (например, из-за интерстициального нефрита)

- повышение температуры   тела

Неизвестно

- панцитопения, агранулоцитоз, гемолитическая анемия

- анафилактический шок, анафилактоидный шок 

- гипергликемия, гипогликемическая кома

- психотические расстройства с   поведением, представляющим опасность для самого   пациента, включая суицидальные мысли или попытки самоубийства 

- периферическая сенсорная нейропатия, периферическая сенсорно-моторная нейропатия, паросмия (расстройство обоняния), в том числе аносмия (потеря обоняния), дискинезия, экстрапирамидное расстройство,  агевзия (утрата вкусовых ощущений), обморок, доброкачественная внутричерепная гипертензия

- временная потеря зрения

-  потеря слуха, нарушение слуха

- желудочковая тахикардия, которая может привести к остановке сердца, желудочковая аритмия и трепетание-мерцание желудочков (наблюдается в основном у пациентов, имеющих факторы риска удлинения интервала QT), удлинение интервала QT на ЭКГ

-  регургитация / недостаточность любого из сердечных клапанов

- аневризмы и расслоения аорты, иногда осложненные разрывом (в том числе со смертельным исходом)

- бронхоспазм, аллергический пневмонит

- диарея геморрагическая, которая в очень редких случаях может указывать на энтероколит, включая псевдомембранозный колит, панкреатит

 - желтуха и тяжелые повреждения печени, в том числе с фатальной острой печеночной недостаточностью, в первую очередь у пациентов с тяжелыми сопутствующими заболеваниями, гепатит  

- токсический эпидермальный некролиз, синдром Стивенса-Джонсона, мультиформная эритема, реакция светочувствительности, лейкоцитокластический васкулит, стоматит

- рабдомиолиз, разрыв сухожилия (например, Ахиллово сухожилие), разрыв связок, разрыв мышц, артрит

- боль (включая боль в спине, груди и конечностях)

- Синдром неадекватной секреции антидиуретического гормона (SIADH)

Зарегистрированы очень редкие случаи длительных (на протяжении месяцев или лет) инвалидизирующих и потенциально необратимых серьезных лекарственных реакций, затрагивающих различные, а иногда и несколько классов системы органов и органов чувств (включая такие реакции, как тендинит, разрыв сухожилия, артралгия, боль в конечностях, нарушение походки, нейропатии, связанные с парестезией, депрессией, усталостью, нарушением памяти, нарушениями сна и нарушения слуха, зрения, вкуса и обоняния), в связи с применением хинолонов и фторхинолонов в некоторых случаях независимо от ранее существовавших факторов риска.

Случаи аневризмы и расслоения аорты, иногда осложненные разрывом (в том числе со смертельным исходом), а также регургитации / недостаточности любого из сердечных клапанов были зарегистрированы у пациентов, получающих фторхинолоны.

Другие нежелательные эффекты, связанные с введением фторхинолонов, включают:

• приступы порфирии у пациентов с порфирией.


Дополнительные сведения

Состав лекарственного препарата 100 мл раствора содержат

активное вещество - левофлоксацина гидрохлорид 232.0 мг, 348.0 мг или 580.0 мг (эквивалентно левофлоксацину 200 мг, 300 мг или 500 мг)

вспомогательные вещества: натрия хлорид, вода для инъекций.

Описание, внешнего вида, запаха, вкуса

Прозрачный, зеленовато-желтого цвета раствор


Форма выпуска и упаковка

По 100 мл препарата во флаконы из полипропилена с градуировкой 100, с петлей - держателем, укупоренные полипропиленовыми крышками с резиновой подкладкой и снабженные колпачком с отрывным кольцом для вскрытия, наваренным на флакон. 

По 1 флакону вместе с инструкцией по медицинскому применению на казахском и русском языках помещают в картонную пачку или 120 флаконов вместе с инструкцией по применению на казахском и русском языках помещают в картонную коробку.


Срок хранения

2 года

Не применять по истечении срока годности


Условия хранения

Хранить в защищенном от света месте при температуре не выше 25 °С.

Не замораживать.

Хранить в недоступном для детей месте!

Условия отпуска из аптек

По рецепту

Саудалық атауы

Левофлоксацин

 

Халықаралық патенттелмеген атауы

Левофлоксацин

 

Дәрілік түрі, дозалануы

Инфузияға арналған ерітінді 2 мг/мл, 3 мг/мл, 5 мг/мл

 

Фармакотерапиялық тобы

Жүйелі қолдануға арналған инфекцияға қарсы препараттар. Жүйелі қолдануға арналған бактерияға қарсы препараттар. Микробқа қарсы  препараттар -  хинолон туындылары. Фторхинолондар. Левофлоксацин.

АТХ коды  J01MA12

 

Қолданылуы

Ересек пациенттердегі  келесі инфекцияларды емдеу үшін:

- ауруханадан тыс пневмония

- тері және жұмсақ тіндер инфекциясы

Жоғарыда аталған инфекциялар үшін Левофлоксацинді тек әдетте осы инфекциялардың бастапқы емі ретінде ұсынылатын бактерияға қарсы дәрілерді пайдалану мүмкін еместігі  расталған жағдайларда ғана қолдану керек.

- пиелонефрит және несеп шығару жолдарының асқынған инфекциялары

- созылмалы бактериялық простатит

- сібір ойық жарасының өкпедегі түрі: жанасқаннан кейінгі профилактика және емдеу.

- Бактерияға қарсы дәрілерді тиісінше қолдану бойынша ресми нұсқауларды ұстану керек.

Қолдану басталғанға дейін қажетті мәліметтер тізбесі

Қолдануға болмайтын жағдайлар

- левофлоксацинге аса жоғары сезімталдық (оның ішінде хинолондар тобының басқа препараттарына)

- IA класты (хинидин, прокаинамид) немесе III класты (амиодарон, соталол) аритмияға қарсы препараттар қабылдау

- Q-T аралығының ұзаруы

- гипокалиемия

- фторхинолондарды алдыңғы қолдану кезінде байқалатын сіңірлердің зақымдануы

- эпилепсия

- глюкоза-6-фосфатдегидрогеназа тапшылығы

- жүктілік, лактация кезеңі

- 18 жасқа дейінгі балалық және жасөспірімдік кезең.

- ауыр емес және бактерияларға қарсы емсіз жазылуы мүмкін инфекцияларды (мысалы, ауыз-жұтқыншақ инфекциясы) емдеу

- бактериялық емес инфекцияларды емдеу, мысалы, бактериялық емес (созылмалы) простатит

- саяхатшы диареясын немесе несеп жолдарының инфекциясының (қуық аумағында ғана болатын инфекциялар ) қайталануын болдырмау

- егер әдетте ұсынылатын басқа бактерияларға қарсы дәрілерді пайдалану мүмкіндігі болмаса, орташа бактериялық инфекциялар емдеу

Қолдану кезіндегі қажетті сақтық шаралары

Фторхинолонды антибиотиктерді, әсіресе егде адамдарда, бүйрек аурулары бар пациенттерде;  жүйелі кортикостероидтармен ем алатын пациенттерде; мүшелер трансплантациясынан кейінгі пациенттерде ерекше сақтықпен пайдалану керек. Бұл науқастарда фторхинолонды және хинолонды антибиотиктермен ем нәтижесінде туындауы мүмкін сіңір зақымдану қаупі жоғары.

Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі

Левофлоксациннің фармакокинетикасы төмендегі препараттармен бірге қолданғанда клиникалық елеулі дәрежеде өзгермейді: кальций карбонаты,      дигоксин, глибенкламид, ранитидин.

Левофлоксацин мен теофиллиннің фармакокинетикалық өзара әрекеттесуі жоқтығына қарамастан, хинолондарды теофиллинмен, фенбуфенмен,  қабынуға қарсы стероидты емес (ҚҚСД) дәрілермен және басқа да құрысуға дайындық шегін төмендететін басқа да препараттармен бірге қолданған кезде церебралдық құрысу шегінің айқын төмендеуіне алып келуі мүмкін. Фенбуфен қатысуында левофлоксациннің концентрациясы 13%-ға дерлік артады.

Екі препаратта левофлоксациннің бүйректегі өзекшелік секрециясын бөгеуі мүмкіндігінен, пробенецид және циметидин левофлоксациннің шығарылуына елеулі әсер етеді (тиісінше 24 % және 34 %-ға). Бүйректің өзекшелік секрециясына әсер ететін дәрілік заттарды бір уақытта қолданған кезде, әсіресе бүйрек функциясы бұзылуы болғанда левофлоксацинмен емді сақтықпен жүргізу керек.

Циклоспориннің жартылай шығарылу кезеңі оны левофлоксацинмен бір мезгілде қолданғанда 33%-ға артады.

Левофлоксацинді К дәруменінің антагонистерімен (мысалы, варфаринмен) біріктірілімде емдеу халықаралық қалыптасқан қатынасты (ХҚҚ) ескере отырып, коагуляциялық тест көрсеткіштерінің (протромбиндік уақыт (ПУ)) артуына және/немесе күрделі түріне айналуы мүмкін қан кетудің күшеюіне алып келуі мүмкін. Демек, К дәруменінің антагонистерін қабылдайтын науқастардың коагуляциялық тесттеріне мониторинг керек.

QT аралығын ұзартуға қабілетті дәрілік препараттарды (мысалы, аритмияға қарсы IА және III класқа жататын дәрілер, трициклдік антидепрессанттар, макролидтер) левофлоксацинмен бір мезгілде сақтықпен қолданған жөн.

Арнайы ескертулер (ерекше нұсқаулар)

Пневмококкты пневмонияның ауыр жағдайларында левофлоксацин ең оңтайлы ем болмауы мүмкін.

Сондай-ақ метициллин-резистентті алтын түсті стафилококктың да левофлоксацинді қоса, фторхинолондарға төзімді болуының ықтималдығы жоғары. Демек, левофлоксацинді метициллин-резистентті стафилококктардан туындаған инфекцияларды емдегенде немесе егер зертханалық талдаулардың нәтижесі микроорганизмдердің левофлоксацинге сезімталдығын растамауына (сондай-ақ, егер әдетте метициллин-резистентті стафилококктардан туындаған инфекцияны емдегенде тағайындалатын бактерияларға қарсы дәрілерді қолдану дұрыс деп саналмаса ) күдік болғанда қолдану ұсынылмайды.

Несеп шығару жолдарының инфекцияларын туындататын көбірек таралған E. coli  патогеннің фторхинолондарға резистенттілігі Еуропалық одақ елдерінде әртүрлі шамада ауытқиды. Препараттарды тағайындағанда E. coli  фторхинолондарға резистенттілігінің жергілікті таралуын ескеру керек.

Сібір ойық жарасының өкпедегі түрі: қолдануы Bacillus anthracisсезімталдығы бойынша деректерге және клиникалық шектеулі мөлшердегі деректерімен қатар, клиникаға дейінгі зерттеу деректеріне  негізделген. Емдеуші дәрігерлер сібір ойық жарасын емдеуге қатысты келісілген ұлттық және/немесе халықаралық құжаттарды негізге алуы керек.

250 мг үшін (50 мл инфузиялық ерітінді) 30 минуттан кем емес және 500 мг үшін (100 мл ерітінді) 60 минуттан кем емес уақытты құрайтын ұсынылған инфузиялық құюдың ұзақтығын сақтау керек. Офлоксацин инфузиясы уақытында тахикардия және артериялық қысымның уақытша төмендеуі дамуы мүмкін. Сирек жағдайларда артериялық қысымның күрт төмендеуі нәтижесінде жедел қантамыр жеткіліксіздігі (циркуляторлық коллапс) болуы мүмкін. Левофлоксацин инфузиясы уақытында артериялық қысымның   төмендеуі белгілерінде (офлоксацин l-изомері) инфузияны дереу тоқтату керек.

Натрий құрамы

Бұл препарат құрамында 50 мл дозада 7,7 ммоль (177 мг) натрий және  100 мл дозада15,39 ммоль (354 мг). Бұл натрий диетасы бақыланатын  пациенттерде ескерілуі тиіс.

Сирек жағдайларда тендинит болуы мүмкін, көбіне Ахилл сіңірлері,бұл оның үзілуіне алып келуі мүмкін. Егде жастағы және кортикостероидты препараттарды қолданатын науқастарда тендинит дамуының және сіңір үзілуінің қаупі жоғары. Тендинитке күдік туындағанда левофлоксацинмен емдеуді дереу тоқтатып, оған тыныштық жағдайын жасап, үзілген сіңірді тиісінше емдей бастау керек (мысалы, иммобилизация).

Эпидемиологиялық зерттеулерде фторхинолондар қабылдағаннан кейін, әсіресе егде жастағы пациенттерде аневризма дамуының және  аорта ыдырауының жоғары қаупі туралы хабарланды.

Анамнезінде аневризмасы немесе  аневризмасы және/немесе аорта ыдырауы бар, сондай-ақ қауіптің басқа факторлары немесе аневризмасы және аорта ыдырауы дамуына бейімдейтін жай-күйі бар пациенттерде  (мысалы, Марфан синдромы, тамырлық типті Элерса-Данло синдромы, артериит Такаясу, жуан жасушалы артериит, Бехчета ауруы, артериялық гипертензия, атеросклероз), фторхинолондарды тек пайда-қаупінің арақатынасын мұқият бағалаудан және емнің басқа болжамды нұсқаларын қарастырудан кейін ғана қолдану керек.

Іште, кеудеде немесе арқада кенеттен ауыру пайда болған жағдайда пациенттер шұғыл көмек бөлімшесіндегі дәрігерге дереу қаралуы керек.

Жалған жарғақшалы колит

Жалған жарғақшалы колитке күдік туындағанда левофлоксацинді дереу тоқтатып және тиісті емдеуді бастау керек. Мұндай жағдайларда ішек моторикасын бәсеңдететін дәрілік заттарды қолдануға болмайды.

Құрысуға бейімділік

Левофлоксацинді анамнезінде эпилепсия бар науқастарда қолдануға болмайды. Басқа хинолондар жағдайындағы сияқты, эпилепсиялық ұстамаларға бейім науқастар үшін, мысалы орталық жүйке жүйесінің бұрыннан зақымдануы бар науқастар фенбуфенмен және осыған ұқсас қабынуға қарсы стероидты емес дәрілермен немесе теофиллин сияқты церебральді құрысу шегін төмендететін препараттармен бір мезгілде емдегенде сақ болу керек. Конвульсиялық құрысулар жағдайында левофлоксацинмен емді тоқтату керек.

Глюкоза-6-фосфатдегидрогеназа тапшылығы бар науқастар

Глюкоза-6-фосфатдегидрогеназаның белсенділігі жасырын немесе манифестациялаушы жеткіліксіздігі бар пациенттер хинолондармен емдегенде гемолитиялық реакцияларға бейім болуы мүмкін, сондықтан левофлоксацин қолданғанда сақ болу керек.

Бүйрек функциясы бұзылуы бар науқастар

Левофлоксациннің көбіне бүйрекпен шығарылуына байланысты бүйрек функциясы бұзылуы бар науқастар үшін доза түзету жүргізу керек.

Жоғары сезімталдық реакциялары

Левофлоксацин, кейде тіпті бірінші дозасынан кейін де, күрделі, жоғары сезімталдықтың потенциалды өлімге әкеп соғатын реакцияларын, мысалы анафилаксиялық шокқа дейін болатын ангионевроздық ісінуді туындатуы мүмкін. Науқастар емді дереу тоқтатып,  тиісті шұғыл шаралар қолданатын жедел жәрдем дәрігеріне немесе өзінің емдеуші дәрігеріне қаралуы тиіс.

Гипогликемия

Барлық хинолондар сияқты, левофлоксацин қолданғанда, бір мезгілде  пероральді гипогликемиялық дәрілерді, мысалы глибенкламид немесе инсулин қабылдаушы әдетте қант диабеті бар науқастарда гипогликемия туындауы мүмкін. Мұндай науқастарға қандағы глюкоза деңгейіне қатаң мониторинг жүргізу ұсынылады.

Фотосенсибилизацияның профилактикасында

Левофлоксацинмен емдегенде фотосенсибилизация сирек кездесетіндігіне қарамастан науқастарға өздерін қажет болмаса фотосенсибилизациядан аулақ болу үшін күшті күн сәулесінің немесе жасанды ультракүлгін сәулеленудің, мысалы, күн сәулесі лампасының, солярийдің ықпалына салмау қажет.

К дәрумені антагонистерімен емдеудегі науқастар

К дәрумені антагонистерімен (мысалы, варфарин) біріктірілімдегі  левофлоксацинмен емдеуде жүрген науқастарда коагуляциялық тест көрсеткіштері (протромбиндік уақыт/ХҚҚ) артуы мүмкіндігіне және/немесе қан кетудің күшеюіне байланысты бұл препараттарды бір мезгілде қолданғанда қан ұю көрсеткіштерін бақылау керек.      

Психоздық реакциялар

Хинолондар, оның ішінде левофлоксацин қолданушы науқастарда психоздық реакциялар тіркелген. Олар өте сирек жағдайларда, кейде тіпті левофлоксациннің жалғыз бір ғана дозасынан кейін өзіне қол жұмсау туралы ойлар және өзін мертіктіретін мінез-құлық туындағанға дейін үдеген. Науқастарда психоздық реакциялар дамыған жағдайда левофлоксацинді тоқтату және тиісті шараларға кірісу керек. Анамнезінде психоздары немесе психикалық аурулары бар пациенттерге тағайындағанда сақ болу ұсынылады.

QT аралығының ұзаруы

Q-T аралығының ұзару қаупінің белгілі факторлары бар пациенттерде сақ болу керек: егде жас, электролиттік теңгерім бұзылулары (гипокалиемия, гипомагниемия), туа біткен Q-T аралығының ұзару синдромы, жүрек аурулары (жүрек жеткіліксіздігі, миокард инфарктісі, брадикардия), Q-T аралығын ұзартуға қабілетті дәрілік препараттарды бір мезгілде қабылдау.

Шеткері невропатия

Сенсорлық және сенсомоторлық шеткері невропатия фторхинолондарды, оның ішінде  левофлоксацин қабылдаған пациенттерде тіркелген және бұл арада олардың дамуы тез болды. Қайтымсыз жай-күй дамуынан аулақ болу үшін невропатия симптомдары пайда болғанда левофлоксацинді тоқтату керек.

Апиындар

Левофлоксацинмен емдегенде несептегі апиындарды анықтау жалғаноң нәтиже беруі мүмкін. Апиындарға оң нәтижені басқа спецификалық әдістермен растау керек.

Бауыр және өт шығару жолдарының бұзылуы

Өмірге қауіп төндіретін бауыр жеткіліксіздігіне дейін болуы мүмкін бауыр некрозы жағдайлары левофлоксацин қолдануға байланысты бәрінен бұрын негізгі ауыр аурулармен, мысалы сепсиспен науқастарда тіркелген. Анорексия, сарғаю, несептің күңгірт түске боялуы, қышыну, іш аумағының ауыруы сияқты бауыр ауруының белгілері мен симптомдары пайда болғанда науқастарға емді тоқтатуды және дәрігерге қаралуға кеңес беру керек.

Миастения гравис өршуі

Левофлоксацинді қоса, фторхинолондар нейробұлшықеттік бөгегіш белсенділікке ие және  миастения гравистен зардап шегетін пациенттерде бұлшықет әлсіздігін күшейтуі мүмкін. Миастения гравистен зардап шегетін пациенттерде өлім жағдайын қоса, күрделі жағымсыз реакциялар және маркетингтен кейінгі бақылау кезеңінде туындаған өкпені жасанды қосымша желдету қажеттігі фторхинолондар қолдануға байланысты болды. Пациенттің анамнезінде миастения гравис болғанда левофлоксацин қолдануға болмайды.

Көрудің бұзылуы

Көрудің бұзылуы туындағанда немесе препарат қабылдаудың көзге әсері білінгенде дереу офтальмологке қаралу керек.

Суперинфекция

Левофлоксацинді, әсіресе ұзақ уақыт бойына қолдану сезімтал емес микроорганизмдердің шамадан тыс өсуіне әкелуі мүмкін. Ем кезеңінде суперинфекция туындағанда тиісті шаралар қолдану керек.

Левофлоксацин Mycobacterium tuberculosis өсуін бәсеңдетуі мүмкін және тиісінше туберкулездің бактериологиялық диагностикасының жалғантеріс нәтижесінің себепкері болуы мүмкін.

Ауыр тері жағымсыз реакциялары

Левофлоксацинді қолданумен байланысты, терінің ауыр жағымсыз реакциялары (SCARs), соның ішінде уытты эпидермальды некролиз (TEN: Лайелл синдромы деп те аталады), Стивенс Джонсон синдромы (SJS) және эозинофилиямен және жүйелік белгілермен (DRESS) дәрілік реакция, ол өлімге немесе өмірге қауіп төндіруі мүмкін.

Левофлоксацині бар препараттарды тағайындау кезінде пациенттерге терінің ауыр реакцияларының белгілері мен белгілері туралы хабарлау керек және болашақта олардың жағдайын мұқият бақылау керек. Осы реакцияларды көрсететін белгілер мен белгілер пайда болған кезде левофлоксацинді қабылдауды дереу тоқтатып, балама емдеуді қарастырған жөн. Егер пациент левофлоксацинді қолдана отырып, SJS, TEN немесе DRESS сияқты ауыр реакцияны тудырса, емдеуді қайта жалғастыруға немесе тағайындауға болмайды.

 

Сақтықпен қолдану

Бүйрек  функциясының қатарлас төмендеуінің жоғары ықтималдығына орай, егде жастағы тұлғаларға, қант диабетіне шалдыққан науқастарға.

Сақтандыру шаралары

Құтыны қолданар алдында тексеру керек. Қосылыстары жоқ мөлдір ерітіндіні ғана қолдануға болмады.

Левофлоксацин инфузияға арналған ерітіндісі бактериялық ластануға жол бермеу үшін тығынды тескеннен кейін дереу (3 сағат ішінде) қолданылуы тиіс. Құю барысында жарықтан қорғау қажет емес.

Басқа дәрілер сияқты кез келген пайдаланылмаған дәрілік препаратты қоршаған ортаны қорғау бойынша жергілікті нұсқамаларға сәйкес қоқысқа тастаған жөн.

Жүктілік және лактация кезеңі

Жүкті және бала емізетін әйелдерге клиникалық зерттеу деректерінің жоқтығына және өсіп жатқан организмнің шеміршек тініне жүктеме түсіретін фторхинолондармен ықтимал зақымдану қаупіне байланысты левофлоксацинді қолдану қарсы көрсетілімде.

Дәрілік заттың көлік құралдарын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне ықпал  ету ерекшеліктері

Левофлоксациннің бас айналу немесе мелшию, ұйқышылдық және көрудің  бұзылыстары сияқты жағымсыз әсерлері реакция жылдамдығын және назар аудару қабілетін нашарлатуы мүмкін, бұл көлік құралдарын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқарғанда, машиналар және механизмдермен қызмет атқаруда, жұмысты орнықсыз қалыпта орындағанда белгілі бір қауіп төндіреді.

 

Қолдану бойынша ұсынымдар

Дозалау режимі

Дозалау инфекцияның түрі мен ауырлығына, болжамды қоздырғыштың сезімталдығына байланысты болады. Енгізу ұзақтығы 250 мг (50 мл инфузиялық ерітінді) 30 минуттан кем болмауы тиіс,  500 мг (100 мл инфузиялық ерітінді) - 60 минуттан кем емес,  тәулігіне 1-2 рет құрайды.

Енгізу жолдарының екеуінің де баламалылығын ескеріп, науқас ахуалына қарай бірнеше күн емделген соң дәл сол дозада препаратты ішке қабылдауға көшуге болады.

Емдеу ұзақтығы ауру ағымының түріне және ауырлығына байланысты.      Жедел қабыну белгілері азайып, температурасы қалпына келгеннен кейін левофлоксацинмен емдеуді, кез келген басқа бактерияға қарсы емдегі сияқты, кем дегенде, тағы 48-72 сағатқа жалғастыру керек.


Бүйрек функциясы қалыпты пациенттерде препаратты дозалау (креатинин клиренсі > 50 мл/мин)

 

Көрсетілімдер

Тәуліктік доза

Ауруханадан тыс пневмония

500 мг (100 мл ерітінді) тәулігіне 1-2 рет

Асқынған несеп шығару жолдарының инфекциялары (пиелонефритті қоса)

250 мг (50 мл ерітінді) тәулігіне 1 рет (ауру ағымы ауыр болғанда дозаны арттыру керек)

Созылмалы бактериялық простатит

500 мг (100 мл ерітінді) тәулігіне 1 рет

Тері және жұмсақ тіндердің асқынған инфекциясы

500 мг (100 мл ерітінді) тәулігіне 1- 2 рет

  Бүйрек функциясы бұзылған пациенттерде препаратты дозалау (креатинин клиренсі < 50 мл/мин)

 

Креатинин

клиренсі, мл/мин

Вена ішіне  енгізуге арналған дозалар

250 мг/24 сағат

500 мг/24 сағат

500 мг/12 сағат

Бастапқы доза 250 мг

Бастапқы доза 500 мг

Бастапқы доза 500 мг

50-20

Әрі қарай

125 мг/24 сағат

Әрі қарай

250 мг/24 сағат

Әрі қарай

250 мг/12 сағат

19-10

Әрі қарай

125 мг/48 сағат

Әрі қарай

125 мг/24 сағат

Әрі қарай

125 мг/12 сағат

<10 (гемодиализді және тұрақты амбулаторлық перитонеальді диализді қоса)

Әрі қарай

125 мг/48 сағат

Әрі қарай

125 мг/24 сағат

Әрі қарай

125 мг/24 сағат

Гемодиализден немесе тұрақты амбулаторлықперитонеальді диализден кейін қосымшадозалар енгізу қажет емес.

Бауыр функциясының бұзылулары бар пациенттер: дозаны реттеу қажет емес.

Егде жастағы пациенттер:бүйрек функциясы бұзылуындағы түзетуді қоспағанда, доза түзетуді талап етпейді.

18 жасқа дейінгі балалар және жасөспірімдер: левофлоксацинді қолдануға болмайды.

Басқа инфузиялық ерітінділермен араластыру.

Левофлоксацин, инфузияға арналған ерітіндісі төмендегі инфузиялық ерітінділермен үйлесімді: натрий хлоридінің 0,9 %  ерітіндісі, 5 % декстроза ерітіндісі, Рингер ерітіндісіндегі 2,5 % декстроза ерітіндісі, парентеральді қоректендіруге арналған біріктірілімдегі ерітінді (аминқышқылдар, көмірсулар, электролиттер).

Үйлесімсіздігі

Левофлоксацинді, инфузияға арналған ерітіндісін гепаринмен және сілтілік ерітінділермен (мысалы, натрий карбонаты) және жоғарыда келтірілгендерден басқа препараттармен араластыруға болмайды.

Енгізу әдісі мен жолы

Вена ішіне, тамшылатып, баяу.

Артық дозаланған жағдайда қабылдануы қажет шаралар

Симптомдары: асқазан-ішек бұзылулары (жүрек айнуы), асқазан-ішек жолының шырышты қабығының эрозивті зақымданулары, Q-T аралығының өзгеруі, сананың шатасуы, бас айналуы, тырысулар.

Емі: симптоматикалық ем, диализ тиімсіз, арнайы антидот белгісіз.


Дәрілік препаратты қолдану тәсілін түсіндіру үшін медициналық қызметкерге кеңес алу үшін жүгіну бойынша ұсынымдар

ДП стандартты қолдану кезінде көрініс табатын жағымсыз реакциялардың сипаттамасы және осы жағдайда қабылдануы керек шаралар

Төменде келтірілген ақпарат клиникалық зерттеулердің деректеріне, сондай-ақ маркетингтен кейінгі бақылау тәжірибесіне негізделген.

Төменде көрсетілген жағымсыз әсерлер олардың туындауының келесі жиілік аралықтарына сәйкес берілген: Өте жиі (≥ 1/10); Жиі (≥1/100 – <1/10); Жиі емес (≥1/1000 - <1/100); Сирек (≥1/10000 - < 1/1000); Өте сирек (<1/10000); Жиілігі белгісіз (кездесу жиілігін қолда бар деректер бойынша анықтау мүмкін емес).

Жағымсыз әсерлері туындау жиілігіне қарай түзілген әр топтың ішінде олардың ауырлығының төмендеу тәртібімен берілген.

Жиі  

-    ұйқысыздық,

-    бас ауыруы, бастың жеңіл айналуы

- флебит

- диарея, құсу, жүрек айнуы

- бауыр ферменттерінің (АЛТ/АСТ, сілтілік

  фосфатазаның, ГГТ)деңгейі жоғарылауы

- енгізу орнындағы реакциялар  (ауыру, қызару)

Жиі емес

-    Candida инфекциясын қоса, зеңдік инфекция

-    патогенді резистенттілік

-    лейкопения, эозинофилия

- анорексия, мазасыздық, қатты қозғыштық, сана шатасуының жай-күйі

- ұйқышылдық, тремор, дисгевзия (дәм сезудің бұзылуы)

- вертиго (бас айналуы)

- ентігу

- іштің ауыруы, диспепсия, метеоризм, іштің қатуы

- қандағы билирубин деңгейі жоғарылауы

- бөртпе, қышыну, есекжем, гипергидроз

- артралгия, миалгия

- қандағы креатинин деңгейі жоғарылауы

- астения

Сирек  

- тромбоцитопения, нейтропения

- ангионевроздық ісіну, аса жоғары сезімталдық  

- гипогликемия, әсіресе диабеті бар пациенттерде

- психоздық реакциялар (мысалы, елестеулері бар, параноясы бар)

- депрессия, ажитация

- ерекше түс көрулер, түнгі шым-штырықтар

- конвульсиялар, парестезия

- көрудің анық болмауы сияқты көрудің бұзылуы

- тиннитус

- тахикардия, жүрек қағуының жиілеуін сезіну

- гипотензия

- тендинитті қоса, сіңірлердің ауырулары(мысалы, ахилл сіңірі)

- бұлшықет  әлсіздігі, бұл миастениясы бар пациенттер үшін ерекше маңызды  болуы мүмкін

- жедел бүйрек жеткіліксіздігі (мысалы, интерстициальді нефриттің салдары)

- пирексия (гипертермия)

Жиілігі белгісіз

- панцитопения, агранулоцитоз, гемолиздік анемия

- анафилаксиялық шок, анафилактоидты шок(анафилаксиялық және  анафилактоидты реакциялар тіпті препараттың бірінші дозасын енгізуден кейін туындауы мүмкін)

- гипергликемия, гипогликемиялықкома

- суицидтік ойларды немесе суицидтік әрекеттерді қоса, пациенттің өзіне қауіп төндіретін мінез-құлық бұзылуы болатын психоздық бұзылыстар

- аносмия, дискинезия, экстрапирамидалық бұзылыстар, агевзия  (дәм сезбей қалу), естен тану, қатерсіз бассүйекішілік  гипертензияны қоса, шеткері сенсорлық нейропатия, шеткері сенсомоторлық нейропатия, паросмия

- уақытша көрмей қалу, увеит

- естімей қалу, естудің бұзылуы

- жүрек тоқтауына әкелуі мүмкін қарыншалық тахикардия

- жүрек тоқтауына, қарыншалық аритмия және екі бағытты қарыншалық тахикардияға әкелуі мүмкін қарыншалық тахикардия (негізінен QT аралығы ұзаруының қауіп факторлары бар пациенттерде бақыланады), ЭКГ –де QT аралығының ұзаруы

- бронх түйілуі, аллергиялық пневмонит

- өте сирек жағдайларда жалған жарғақшалы колит, панкреатитті қоса, энтероколиттен болуы мүмкін геморрагиялық диарея

- өлімге әкеп соғатын бауырдың жедел жеткіліксіздігі жағдайларын қоса, сарғаю және бауырдың  ауыр зақымдануы, әсіресе пациенттерде негізгі аурудың ауыр ағымды болуы, гепатит

- уытты эпидермальдінекролиз, Стивенс-Джонсон синдромы, көп формалы эритема, фотосезімталдық реакциялары, лейкоцитокласты васкулит, стоматит

- рабдомиолиз, сіңір үзілуі (мысалы, ахилл сіңірі), байламдар, бұлшықет жыртылуы

- артрит

- ауыру (арқаның, кеуденің және аяқ-қолдың ауыруларын қоса)

SOC: Тері және тері астындағы тіндердің аурулары

Сирек жиілікте: «эозинофилия және жүйелік белгілері бар дәрілік реакция (DRESS)

SOC: эндокриндік бұзылыстар

Сирек жиілікте: - Антидиуретикалық гормонның жеткіліксіз секреция синдромы (SIADH).

 

Қосымша мәліметтер

Дәрілік препараттың құрамы

100 мл ерітіндінің құрамында

белсенді зат – левофлоксацин гидрохлориді 232.0 мг, 348.0 мг немесе 580.0 мг (200 мг, 300 мг немесе 500 мг левофлоксацинге баламалы)

қосымша заттар: натрий хлориді, инъекцияға арналған су.

Сыртқы түрінің, иісінің, дәмінің сипаттамасы

Жасылдау-сары түсті мөлдір ерітінді

 

Шығарылу түрі және қаптамасы

100 мл препараттан  резеңке төсемелі полипропилен қақпақпен тығындалған және құтыға дәнекерленген ашуға арналған жұлып алынатын сақиналы қалпақшамен жабдықталған ілмек-ұстатқышы бар 100-ге градуирленген  полипропиленнен жасалған  құтыларда.

1 құтыдан медициналық қолдану жөніндегі қазақ және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға немесе 120 құтыдан қолдану жөніндегі қазақ және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапқа (топтық) салынады.

 

Сақтау мерзімі

2 жыл

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды. 

 

Сақтау шарттары

Жарықтан қорғалған жерде, 25 °С-ден аспайтын температурада сақтау керек.

Мұздатып қатыруға болмайды.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

 

Дәріханалардан босатылу шарттары

Рецепт арқылы