г. AptekaOnline
Каталог

Коронал, 5 мг, таблетки №30, пачка картонная

Действующее вещество :
Бисопролола фумарат
Дозировка:
5 мг
Рецептурный отпуск:
По рецепту
Срок хранения:
3 года
Нет цены
Наличие в аптеках
Характеристика
Описание
Генерик
Да
Дата регистрации
2016-05-11
Действующее вещество
Бисопролола фумарат
Дозировка
5 мг
Единица упаковки
шт.
Код товара
00-00013663
Лекарственная форма
Таблетки, покрытые пленочной оболочкой
Описание упаковки
№30
Регистрационный номер
РК-ЛС-5№003595
Рецептурный отпуск
По рецепту
Срок хранения
3 года
Торговое название
Коронал
Упаковка
Пачка картонная
Форма выпуска
По 10 таблеток в контурной ячейковой упаковке. По 3, 6 контурных ячейковых упаковок в пачке из картона.
Инструкция
Выбор языка RU KZ

Торговое наименование

Коронал

 

Международное непатентованное название

Бисопролол

 

Лекарственная форма, дозировка 

Таблетки, покрытые пленочной оболочкой, 5 мг и 10 мг

 

Фармакотерапевтическая группа

Фармакотерапевтическая группа: Сердечно-сосудистая система. Бета- адреноблокаторы. Бета-адреноблокаторы селективные. Бисопролол.

Код АТХ C07AВ07


Показания к применению

-  артериальная гипертензия

- ишемическая болезнь сердца (стенокардия)

 

Перечень сведений, необходимых до начала применения

Противопоказания

- гиперчувствительность к действующему веществу (веществам) или к любому из вспомогательных веществ, перечисленных в разделе 6.1

- острая сердечная недостаточность или сердечная недостаточность в стадии декомпенсации, которая требует внутривенную инотропную терапию

- кардиогенный шок

 - атриовентрикулярная блокада II или III степени (без кардиостимулятора)

- синдром слабости синусового узла

- синоатриальная блокада

- симптоматическая брадикардия

- симптоматическая гипотензия

- тяжелые формы бронхиальной астмы

- поздние стадии периферических окклюзионных заболеваний артерий или тяжелые формы синдрома Рейно

- нелеченная феохромоцитома

- метаболический ацидоз

- детский возраст до 18 лет (эффективность и безопасность не установлены)

Необходимые меры предосторожности при применении

Аллергические реакции:Как и в случае других бета-блокаторов, Коронал может увеличивать как чувствительность к аллергенам, так и выраженность анафилактических реакций. В данных случаях адреналин не всегда может обеспечить желаемый терапевтический эффект.

Дыхательная система:хотя кардиоселективные (β1) бета-блокаторы могут меньше влиять на функцию легких по сравнению с неселективными бета-блокаторами, как и все бета-блокаторы, они не должны применяться пациентами с обструктивными заболеваниями дыхательных путей, если нет веских причин для их использования. Если такие причины существуют, Коронал может быть использован с осторожностью. При бронхиальной астме или других хронических обструктивных дисфункциях, которые могут сопровождаться симптомами, показана сопутствующая бронхолитическая терапия. В редких случаях у пациентов с астмой может увеличиваться сопротивление дыхательных путей, что требует повышения доз β2-симпатомиметиков.

Общая анестезия: У пациентов, которые получили общую анестезию, бета-блокаторы уменьшают риск аритмии и ишемии миокарда во время вводного наркоза, интубации и после операции. В настоящее время рекомендуется продолжать применение бета-блокаторов периоперационно. Анестезиолог должен быть проинформирован о том, что пациент принимает бета-блокаторы, поскольку возможно взаимодействие с другими лекарственными препаратами, которое может привести к брадиаритмии, ослаблению рефлекторной тахикардии, а также пониженной рефлекторной способности к предотвращению кровопотери. Если необходимо прекращение терапии бета-блокаторами до операции, то оно должно выполняться постепенно и быть полностью завершено примерно за 48 часов до анестезии.

Псориаз: Пациентам, у которых в анамнезе есть псориаз, бета-блокаторы (например, бисопролол) должны назначаться только после тщательной оценки пользы/риска

Феохромоцитома: Пациентам с феохромоцитомой бисопролол должен вводиться только после блокады альфа-рецепторов.

Тиреотоксикоз: При лечении бисопрололом могут быть не выявлены симптомы тиреотоксикоза.

ПрименениеКоронал может привести к положительным результатам допинг-тестов.

С осторожностью

-       гипертония или стенокардия с сопутствующей сердечной недостаточностью

-       сахарный диабет со значительными колебаниями уровня глюкозы в крови; симптомов гипогликемии (например, тахикардия, учащенное сердцебиение или потливость), которые могут быть замаскированы

-       строгая диета

-       продолжающаяся десенсибилизирующая терапия

-       первая степень АВ-блокады

-       стенокардия Принцметала

-       периферические окклюзионные заболевания артерий (могут увеличиваться жалобы, особенно в начале терапии)

 

Взаимодействия с другими лекарственными препаратами

Одновременный прием других препаратов может повлиять на эффект и переносимость препарата. Подобные взаимодействия также могут происходить, если с момента принятия другого препарата прошло слишком мало времени. Проинформируйте Вашего лечащего врача, если Вы принимаете какие-либо другие препараты.

Не рекомендуется одновременное применение со следующими препаратами:

Антагонисты кальция (верапамил и дилтиазем): антагонисты кальция типа верапамила и, в меньшей степени, типа дилтиазема: негативно влияют на сократимость и атриовентрикулярную проводимость.

Внутривенное введение верапамила у пациентов, получающих β-блокаторы, может привести к тяжелой гипотензии и атриовентрикулярной блокаде.

-                    Антиаритмические препараты класса I (например, хинидин, дизопирамид; лидокаин, фенитоин; флекаинид, пропафенон): влияют на время атриовентрикулярной проводимости, а также может увеличиваться отрицательный инотропный эффект.

Антигипертензивные вещества центрального действия (клонидин, метилдопа, моксонидин, резерпин): одновременное применение с бисопрололом может привести к снижению частоты сердечных сокращений и минутного сердечного выброса, а также к вазодилатации вследствие снижения центрального симпатического тонуса. Резкая отмена может увеличить риск «рикошетной» гипертензии.

С осторожностью применять со следующими препаратами:

Антагонисты кальция дигидропиридинового типа такие как фелодипин и амлодипин: при одновременном применении с бисопрололом могут приводить к повышению риска развития гипотензии и повышению риска дальнейшего ухудшения сократительной способности желудочков у пациентов с сердечной недостаточностью.

Антиаритмические средства 3 класса (амиодарон): могут усиливать влияние на время атриовентрикулярной проводимости.

Парасимпатомиметики:при одновременном применении может увеличиваться время атриовентрикулярной проводимости и повышается риск развития брадикардии.

Топические бета – блокаторы (глазные капли для лечения глаукомы) могут усиливать системный эффект бисопролола.

Инсулин и пероральные   сахароснижающие препараты: усиление эффекта снижения уровня глюкозы в крови. Блокада бета – адренорецепторов может маскировать симптомы гипогликемии.

Анестетики: уменьшение рефлекторной тахикардии и повышение риска развития гипотензии.

Сердечные гликозиды: снижение частоты пульса, увеличение времени атриовентрикулярной проводимости.

Нестероидные противовоспалительные препараты (НПВП): НПВП могут снижать гипотензивный эффект бисопролола.

Бета – симпатомиметики: (изопреналин, добутамин): комбинирование данных препаратов с бисопрололом может снижать эффект обоих веществ.Могут быть необходимы более высокие дозы адреналина для лечения аллергических реакций

Симпатомиметики, активирующие бета – и альфа – адренорецепторы (например, адреналин, норадреналин): комбинирование с бисопрололом может привести к повышению артериального давления и обострение перемежающейся хромоты. Такие взаимодействия считаются более вероятными для неселективных бета – блокаторов.

При одновременном применении с антигипертензивными препаратами и прочими лекарственными препаратами с возможностью снижения артериального давления (трициклические антидепрессанты, барбитураты, фенотиазин) может повышаться риск развития гипотензии.

Совместное применение к рассмотрению:

Мефлохин: повышенный риск развития брадикардии.

Ингибиторы моноаминоксидазы (кроме ингибироров МАО-В): повышенный гипотензивный эффект бета-блокаторов, а также риск гипертонического криза.

 

Специальные предупреждения

Беременность

Бисопролол может оказывать побочные эффекты при беременности и/или на плод/новорожденного. В целом, β – адреноблокаторы снижают плацентарную перфузию, что может привести к   задержке роста плода, внутриутробной смерти, выкидышу или преждевременным родам. Побочные эффекты (гипогликемия и брадикардия) могут возникать и у плода, и у новорожденных. Если лечение β – блокаторами является необходимым, предпочтительно применение β1-селективных блокаторов адренорецепторов.

Коронал не рекомендуется к применению во время беременности без явной необходимости. Если лечение бисопрололом считается действительно необходимым, рекомендуется мониторинг маточно -плацентарного кровотока и роста плода. Если выявляются вредные воздействия на течение беременности или плод, следует рассмотреть вопрос об альтернативном лечении. Новорожденный ребенок подлежит тщательному мониторингу. Симптомы гипогликемии и брадикардии в общем случае должны проявляться в течение первых 3-х суток.

Особенности влияния препарата на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами

Бисопролол не влиял на способность управлять автомобилем при исследовании пациентов, страдающих заболеваниями коронарных сосудов сердца. Однако вследствие индивидуальных реакций способность управлять автомобилем или работать с технически сложными механизмами может быть нарушена. На это следует обратить особое внимание в начале лечения, после изменения дозы, а также при одновременном употреблении алкоголя.

 

Рекомендации по применению

Режим дозирования

Таблетки следует принимать с небольшим количеством жидкости, не разжевывая утром до завтрака, во время или после него.

Дозировка

Лечение должно быть инициировано постепенно, с малых доз, которые затем увеличиваются. Во всех случаях доза должна подбираться индивидуально, учитывая частоту пульса и терапевтический эффект.

Лечение артериальной гипертензии

Рекомендуемая дозаКоронал составляет 5 мг один раз в день.

При легких формах гипертонии (диастолическое артериальное давление до 105 мм рт.ст.), терапия дозой 2,5 мг один раз в день может быть достаточной.

При необходимости дозировку можно увеличить до 10 мг один раз в день.

Дальнейшее увеличение дозы должно обосновываться и проводиться в исключительных случаях.

Максимальная рекомендуемая доза препарата Короналсоставляет 20 мг один раз в день.

Ишемическая болезнь сердца (стенокардия)

Рекомендуемая дозаКоронал составляет 5 мг один раз в день.

При необходимости дозировку можно увеличить до 10 мг один раз в день.

Дальнейшее увеличение дозы должно обосновываться и проводиться в исключительных случаях.

Максимальная рекомендуемая доза препарата Короналсоставляет 20 мг один раз в день.

Продолжительность лечения

Продолжительность лечения не ограничена и зависит от течения и тяжести

заболевания

Нельзя резко прекращать лечение препаратом Коронал, особенно у пациентов с ишемической болезнью сердца, поскольку это может привести к острому ухудшению состояния здоровья пациента. Если приостановка лечения необходима, доза должна снижаться постепенно (например, вдвое уменьшая дозу один раз в неделю).

Особые группы пациентов

Пациентам с нарушениями функции печени или почек легкой или средней тяжести коррекции режима дозирования, как правило, не требуется. Для больных с тяжелыми нарушениями функции почек (клиренс креатинина < 20 мл/мин) и пациентов  с тяжелыми нарушениями функции печени максимальная суточная доза составляет 10 мг.

Существует только ограниченный опыт использования Короналу диализных пациентов, который не указывает на необходимость коррекции режима дозирования.

Пожилые люди

Коррекция дозировки не требуется.

Дети

Дети и подростки:

В связи с отсутствием опыта использования бисопролола в педиатрической практике его применение у детей не рекомендуется.

 

Меры, которые необходимо принять в случае передозировки

Симптомы:

При передозировке (например, суточная доза 15 мг вместо 7,5 мг) сообщалось о АВ-блокаде третьей степени, брадикардии и головокружении.  Наиболее распространенными признаками передозировки бета-блокаторов являются брадикардия, артериальная гипотензия, бронхоспазм, острая сердечная недостаточность и гипогликемия.

До настоящего времени было зарегистрировано несколько случаев передозировки (максимум: 2000 мг) бисопролола у пациентов, страдающих гипертонией и / или ишемической болезнью сердца, проявляющихся брадикардией и / или гипотонией; все пациенты выздоровели. Существует большая индивидуальная вариабельность в чувствительности к одной высокой дозе бисопролола, и пациенты с сердечной недостаточностью, вероятно, очень чувствительны. Поэтому обязательно начинать лечение этих пациентов с постепенным повышением дозы по схеме, приведенной в разделе «Режим дозирования».

Лечение:

При передозировке терапия бисопрололом должна приостанавливаться, и должно быть начато поддерживающее и симптоматическое лечение. Ограниченные, но имеющиеся доступные данные позволяют предположить, что бисопролол выводиться путем диализа.

Основываясь на ожидаемых фармакологических действиях и рекомендациях для других бета-адреноблокаторов, следует учитывать следующие общие меры, когда это клинически оправдано.

Брадикардия: Внутривенное введение атропина. При неадекватном ответе, с осторожностью могут применяться изопреналин или другие агенты с положительными хронотропными свойствами. В некоторых случаях может быть необходима трансвенозная имплантация электрокардиостимулятора.

Гипотензия: Внутривенная инфузия и введение вазопрессоров. Также эффективным может быть внутривенный глюкагон.

АВ-блокада (второй или третьей степени): Пациенты должны находиться под тщательным наблюдением, а также им необходимо вливание изопреналина. При необходимости следует имплантировать переходные кардиостимуляторы.

Острое ухудшение сердечной недостаточности: Внутривенное введение диуретиков, положительных инотропных средств, а также вазодилаторов.

Бронхоспазм: введение бронходилататоров, например, изопреналин, β2-симпатомиметики и/или аминофиллин.

Гипогликемия: внутривенное введение глюкозы.

 

Описание нежелательных реакций, которые проявляются при стандартном применении ЛП и меры, которые следует принять в этом случае

Определение частоты побочных явлений проводится в соответствии со следующими критериями: очень часто (≥ 1/10), часто (≥ от 1/100 до < 1/10), нечасто (≥ от 1/1000 до < 1/100), редко (≥ 1/10000 до  < 1/1000), очень редко (< 1/10000),неизвестно (невозможно оценить на основании имеющихся данных)

Часто

      головокружение*, головная боль*

      тошнота, рвота, диарея, запор

      ощущение холода или онемения в конечностях

      усталость*

Нечасто

      брадикардия, нарушения атриовентрикулярной проводимости, ухудшение имеющейся сердечной недостаточности

      бронхоспазм у пациентов с бронхиальной астмой или с обструктивной болезнью органов дыхания в анамнезе

      мышечная слабость, мышечные спазмы

      гипотензия

      астения

      депрессия, нарушения сна

Редко

      повышение уровня триглицеридов, повышение уровня печеночных ферментов (АЛТ, АСТ)

      обморок

      уменьшение слезотечения (следует учитывать при ношении пациентом контактных линз)

      нарушения слуха

      аллергический ринит

      реакции гиперчувствительности, такие как зуд, покраснение, сыпь

      гепатит

      нарушения потенции

      ночные кошмары, галлюцинации

Очень редко

      конъюнктивит

      выпадение волос. Бета-блокаторы могут спровоцировать или усугубить псориаз или вызвать сыпь псориазного типа.

*Данные симптомы возникают чаще в начале лечения. Они, как правило, носят малоинтенсивный характер и обычно исчезают в течение 1-2 недель.

  

Дополнительные сведения

Состав лекарственного препарата

Одна таблетка содержит

активное вещество -  бисопролола фумарат (2:1) 5 мг и 10 мг,

вспомогательные вещества: целлюлоза микрокристаллическая, крахмал кукурузный, натрия лаурилсульфат, кремний коллоидный безводный, магния стеарат

состав оболочки: гипромеллоза, макрогол 400, титана диоксид (Е171), железа оксид желтый (Е 172) (для дозировки 5 мг), железа оксид красный (Е172) (для дозировки 10 мг)

 

Описание внешнего вида, запаха, вкуса

Двояковыпуклые таблетки, покрытые пленочной оболочкой светло-желтого цвета двояковыпуклые с риской для деления пополам (дозировка 5 мг)

Двояковыпуклые таблетки, покрытые пленочной оболочкой светло-розового цвета с риской для деления пополам (дозировка 10 мг)

 

Форма выпуска и упаковка

По 10 таблеток в контурную ячейковую упаковку из алюминиевой /алюми-ниевой фольги или поливинилхлорид/полиэтилен/поливинилдихлорид твердой пленки/алюминиевой фольги.

По 3 или 6 контурных  упаковок вместе с инструкцией по применению на государственном и русском языках вкладывают в пачку из картона.

 

Срок хранения

3 года

Не применять по истечении срока годности!

Условия хранения

Хранить в защищенном от света месте при температуре от 15 °С до 25 °С. 

Хранить в недоступном для детей месте!

 

Условия отпуска из аптек

По рецепту

 

Саудалық атауы

Коронал

 

Халықаралық патенттелмеген атауы

Бисопролол

 

Дәрілік түрі, дозалануы

Үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар, 5 мг және 10 мг

 

Фармакотерапиялық тобы

Фармакотерапиялық тобы: Жүрек-қантамыр жүйесі. Бета-адреноблокаторлар. Селективті бета-адреноблокаторлар. Бисопролол.

АТХ коды C07AВ07

 

Қолданылуы

- артериялық гипертензия

- жүректің ишемиялық аурулары (стенокардия)

 

Қолдануды бастағанға дейін қажетті мәліметтер тізбесі

Қолдануға болмайтын жағдайлар

- әсер етуші затқа (заттарға) немесе 6.1-бөлімде тізбеленген қосымша заттардың кез келгеніне аса жоғары сезімталдық

- жүректің  жедел жеткіліксіздігі немесе вена ішіне инотроптық емдеуді қажет ететін декомпенсация сатысындағы жүрек жеткіліксіздігі

- кардиогендік шок

- II немесе III дәрежелі атриовентрикулярлық блокада (кардиостимуляторсыз) 

- синустық түйіннің әлсіздік синдромы

- синоатриальді блокада

- симптоматикалық брадикардия

- симптоматикалық гипотензия

- бронх демікпесінің ауыр түрлері

- артериялардың шеткергі окклюзиялық ауруларының кеш сатылары немесе Рейно синдромының ауыр түрлері 

- емделмеген феохромоцитома

 - метаболизмдік  ацидоз

- 18 жасқа дейінгі балалар (тиімділігі мен қауіпсіздігі анықталмаған)

Қолдану кезіндегі қажетті сақтық шаралары

Аллергиялық реакциялар: Басқа бета-блокаторлар жағдайындағы сияқты, Коронал аллергендерге сезімталдықты да, сонымен қатар анафилаксиялық реакциялардың айқындылығын да арттыруы мүмкін. Мұндай жағдайларда адреналин қалаған емдік әсермен әрдайым қамтамасыз ете бермеуі  мүмкін. 

Тыныс алу жүйесі: кардиоселективті (β1) бета-блокаторлар, селективті бета-блокаторлармен салыстырғанда, басқа бета-блокаторлар сияқты өкпенің функциясына азырақ әсерін тигізуі мүмкін, егер оларды қолдануға орынды себептер жоқ болса, тыныс жолдарының обструкциялық аурулары бар пациенттерге қолданылмауы тиіс. Егер мұндай себептер бар болса, Коронал сақтықпен пайдаланылуы мүмкін. Бронх демікпесінде немесе симптомдарымен қатар жүретін басқа созылмалы обструкциялық дисфункцияларда қатар жүретін бронхолитикалық ем қолданылады. Демікпесі бар пациенттерде сирек жағдайларда тыныс жолдарының кедергісі ұлғаюы мүмкін, ол β2-симпатомиметиктердің дозасын арттыруды қажет етеді.

Жалпы анестезия: Жалпы анестезия қабылдаған пациенттерде бета-блокаторлар кіріспе наркоз, интубация кезінде және операциядан кейін аритмиялар және миокард ишемиясының қаупін азайтады. Қазіргі таңда бета-блокаторларды периоперациялық түрде қолдануды жалғастыру ұсынылады. Анестезиолог пациенттің бета-блокаторларды қабылдап жүргенінен хабардар болуы тиіс, өйткені брадиаритмияға, рефлекторлы тахикардияның бәсеңдеуіне, сондай-ақ қан жоғалтуға жол бермеудің рефлекторлық қабілетінің төмендеуіне әкеп соғатын басқа дәрілік заттармен өзара әрекеттесуі мүмкін. Егер операцияға дейін бета-блокаторлармен емдеуді тоқтату қажет болса, онда ол біртіндеп жасалуы және анестезияға дейін шамамен 48 сағат ішінде толық аяқталуы тиіс. 

Псориаз: Анамнезінде псориаз бар пациенттерге бета-блокаторлар (мысалы, бисопрололол) пайда/қаупін мұқият бағалағаннан кейін ғана тағайындалуы тиіс.

Феохромоцитома: Феохромоцитомасы бар пациенттерге бисопролол альфа-адренорецепторлардың блокадасынан кейін ғана енгізілуі тиіс.

Тиреотоксикоз: Бисопрололмен емдеген кезде тиреотоксикоз симптомдары байқалмауы мүмкін.

Короналды қолдану допинг-тестілерде оң нәтижелер көрсетуі мүмкін.

Сақтықпен

-    жүрек функциясының жеткіліксіздігімен қатар жүретін гипертония немесе стенокардия 

-    қандағы глюкоза деңгейі едәуір ауытқып отыратын қант диабеті; бүркемеленуі мүмкін гипогликемия симптомдары (мысалы, тахикардия, жүрек қағуының жиілеуі немесе тершеңдік)

-    қатаң диета

-    ұзаққа созылатын десенсибилизациялаушы ем

-    АВ-блокаданың бірінші сатысы

-    Принцметал стенокардиясы

-    шеткергі артериялардың окклюзиялық аурулары (әсіресе емнің басында шағымдар көбеюі мүмкін) 

 

Басқа дәрілік  препараттармен өзара әрекеттесуі

Басқа препараттарды бір мезгілде қолдану препараттың әсеріне және жағымдылығына ықпалын тигізуі мүмкін. Осындай өзара әрекеттесулер, егер басқа препаратты қабылдағаннан кейін тым аз уақыт өтсе де болуы мүмкін. Егер Сіз қандайда болсын басқа препараттарды қабылдап жүрсеңіз, Сіз бұдан емдеуші дәрігеріңізді хабардар етіңіз.  

Келесі препараттармен бір мезгілде қолдану ұсынылмайды: 

Кальций антагонистері (верапамил және дилтиазем): верапамил типті, аз дәрежеде, дилтиазем типті кальций антагонистері: жиырылғыштыққа және атриовентрикулярлық өткізгіштікке жағымсыз әсер етеді.

β-блокаторлар қабылдайтын пациенттерге верапамилді вена ішіне енгізу ауыр гипотензияға және атриовентрикулярлық блокадаға әкелуі мүмкін.

-                    Аритмияға қарсы 1 класқа жататын препараттар (мысалы, хинидин, дизопирамид; лидокаин, фенитоин; флекаинид, пропафенон): атриовентрикулярлық өткізгіштік уақытына әсерін күшейтуі, сондай-ақ теріс инотроптық әсерін арттыруы мүмкін. 

Орталық әсері бар гипертензияға қарсы заттар (клонидин, метилдопа, моксонидин, резерпин): бисопрололмен бір мезгілде қолдану жүрек жиырылулары жиілігін және минуттық жүрек лықсытуын төмендетуге, сондай-ақ орталық симпатикалық тонустың нашарлауы салдарынан вазодилатацияға әкелуі мүмкін.  Күрт тоқтату «рикошеттік» гипертензия қаупінің жоғарылауына әкеп соғуы мүмкін.

Төмендегі препараттармен сақтықпен қолдану керек:                                 

Фелодипин және амлодипин сияқты дигидропиридин типті кальций антагонистері: бисопрололмен бір мезгілде қолданған кезде гипотензияның пайда болу қаупінің артуына және жүрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде қарыншалардың жиырылу қабілетінің әрі қарай нашарлауы қаупінің артуына әкеп соғуы мүмкін.  

Аритмияға қарсы 3 класқа жататын дәрілер (амиодарон): атриовентрикулярлық өткізгіштік уақытына әсерін күшейтуі мүмкін. 

Парасимпатомиметиктер:бір мезгілде қолданған кезде атриовентрикулялық өткізгіштік уақыты артуы мүмкін және брадикардия дамуының қаупі жоғарылайды.  

Топикалық бета-блокаторлар (глаукоманы емдеуге арналған көз тамшысы)бисопрололдың жүйелік әсерін күшейтуі мүмкін.

Инсулин және пероральді қантты төмендететін препараттар: қандағы глюкоза деңгейінің төмендеу әсері күшейеді. Бета-адренорецепторлардың бөгелуі гипогликемия симптомдарын бүркемелеуі мүмкін.

Анестетиктер: рефлекторлы тахикардия азаяды және гипотензияның даму қаупі жоғарылайды.

Жүрек гликозидтері: тамырдың соғу жиілігі төмендейді, атриовентрикулярлық өткізгіштік уақыты артады.    

Қабынуға қарсы стероиды емес препараттар (ҚҚСП): ҚҚСП бисопрололдың гипотензивтік әсерін төмендетуі мүмкін.

Бета-симпатомиметиктер: (изопреналин, добутамин): осы препараттардың бисопрололмен біріктірілуі екі заттың да әсерін төмендетуі мүмкін.  Аллергиялық реакцияларды емдеу үшін адреналиннің өте жоғары дозалары қажет болуы мүмкін.

Симпатомиметиктер, белсенділендіруші бета – және альфа – адренорецепторлар (мысылы, адреналин, норадреналин): бисопрололмен біріктіру артериялық қысымды жоғарылатуы және мезгіл-мезгіл ақсақтықты күшейтуі мүмкін. Мұндай өзара әрекеттесулер іріктелген емес бета-блокаторлармен болуы ықтимал деп есептеледі.

 Гипертензияға қарсы препараттармен  және артериялық қысымды төмендетуі мүмкін басқа да дәрілік заттармен (үшциклдік антидепрессанттар, барбитураттар, фенотиазин) бір мезгілде қолданғанда гипотензияның даму қаупі жоғарылауы мүмкін.

Бірге қолданғанда қарастырылады:

Мефлохин:брадикардияның даму қаупі жоғары.

Моноаминоксидаза тежегіштерін (МАО-В тежегіштерінен басқасы): бета-блокаторлардың жоғары гипотензиялық әсері, сондай-ақ гипертониялық криз қаупі бар.

 

Арнайы ескертулер

Жүктілік

Бисопролол жүктілік кезінде және/немесе ұрыққа/жаңа туған нәрестелерге жағымсыз әсер етуі мүмкін. Жалпы алғанда, β – адреноблокаторлар плацентарлы перфузияны төмендетеді, бұл ұрық өсуінің кідіруіне, жатыр ішіндегі өлімге, түсікке немесе мезгілінен ерте босануға әкелуі мүмкін. Жағымсыз әсерлері (гипогликемия және брадикардия) ұрықта және жаңа туған нәрестелерде болуы мүмкін. Егер β – блокаторлармен емдеу қажет деп табылса, адренорецепторлардың β1 – іріктелген  блокаторларымен қолданған дұрыс.

Короналды жүктілік кезінде нақты қажет болмаса, қолданбаған жөн. Егер бисопрололмен емдеу шынымен де қажет деп саналса, жатырлық-плацентарлық қан ағысына және ұрықтың өсуіне мониторинг жасау керек. Егер жүктілік барысынан немесе ұрыққа зиянды әсерлері байқалса, баламалы ем жөніндегі мәселені қарастырған жөн. Жаңа туған нәрестеге жан-жақты мониторинг жүргізу керек. Гипогликемиялар мен брадикардиялар жалпы жағдайда алғашқы 3 тәулік ішінде білінуі тиіс.

Препараттың көлік құралын және қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Бисопролол жүректің коронарлы ауруларынан зардап шегіп жүрген пациенттерді зерттегенде автомобильді басқару қабілетіне ықпалын тигізген жоқ. Алайда жекелей реакцияларының салдарынан автомобильді басқару немесе техникалық күрделі механизмдермен жұмыс жасау қабілеттері нашарлауы мүмкін. Бұған емді бастағанда, дозасын өзгерткеннен кейін, сондай-ақ алкоголмен бір мезгілде қолданғанда ерекше көңіл бөлген жөн.

 

Қолдану жөніндегі нұсқаулар

Дозалану режимі

Таблетканы таңертеңгі тамаққа дейін, тамақтану кезінде немесе одан кейін аздаған мөлшерлі сұйықтықпен, шайнамай қабылдаған жөн.

Дозалануы

Ем біртіндеп кейіннен жоғарылатылатын аз дозадан басталуы керек. Барлық жағдайларда доза, тамырдың соғу жиілігін және емдік әсерін ескере отырып, әр адамға жекелей таңдап алынуы тиіс. 

Артериялық гипертензияны емдеу

Короналдың ұсынылатын дозасы күніне бір рет 5 мг құрайды.

Гипертонияның жеңіл түрлерінде (диастолалық артериялық қысым 105 мм с.б. дейін) күніне бір рет 2,5 мг дозамен емдеу жеткілікті болуы мүмкін

Қажет болғанда дозаны күніне бір рет 10 мг-ге дейін арттыруға болады.

Дозаны әрі қарай арттыру ерекше жағдайларға негізделуі және жүргізілуі тиіс.

Короналдың ұсынылатын ең жоғары дозасы тәулігіне бір рет 20 мг құрайды.

Жүректің ишемиялық ауруы (стенокардия)

Короналдың ұсынылатын дозасы күніне бір рет 5 мг құрайды.

Қажет болғанда дозаны күніне бір рет 10 мг-ге дейін арттыруға болады.

Дозаны әрі қарай арттыру ерекше жағдайларға негізделуі және жүргізілуі тиіс.

Короналдың ұсынылатын ең жоғары дозасы тәулігіне бір рет 20 мг құрайды.

Емдеу ұзақтығы

Емдеу ұзақтығы шектеулі емес және аурудың барысына және ауырлығына байланысты болады.

Коронал препаратымен емдеуді, әсіресе жүректің ишемиялық ауруы бар пациенттерде күрт тоқтатуға болмайды, өйткені бұл пациенттің денсаулық жағдайының жедел нашарлауына әкелуі мүмкін. Егер емдеуді тоқтата тұру қажет болса, доза біртіндеп төмендетілуі тиіс (мысалы, дозаны аптасына бір рет екі есе азайта отырып).

Пациенттердің ерекше топтары

Бауыр немесе бүйрек функциясының ауырлығы жеңіл немесе орташа дәрежедегі бұзылулары бар пациенттерде дозалау режимін түзету, әдеттегідей, қажет емес. Бүйрек функциясының ауыр бұзылулары бар (креатинин клиренсі < 20 мл/мин) науқастар және бауыр функциясының ауыр бұзылулары бар пациенттер үшін ең жоғары тәуліктік доза 10 мг құрайды.

Диализдегі пациенттерде Короналды пайдаланудың тек шектеулі ғана тәжірибесі бар, ол дозалау режимін түзету қажеттілігін көрсетпейді.

Егде жастағы адамдар

Дозаны түзету қажет емес.

Балалар

Балалар және жасөспірімдер:

Бисопрололды педиатриялық практикада пайдалану тәжірибесінің болмауына байланысты оны балаларда қолдану ұсынылмайды.

 

Артық дозалану жағдайында қабылдануы қажеті шаралар

Симптомдары:

Артық дозалану кезінде (мысалы, 7,5 мг орнына 15 мг тәуліктік доза) үшінші дәрежелі АВ-блокадасы, брадикардия және бас айналу туралы хабарланды. Бета-блокаторлармен артық дозаланудың өте көбірек таралған белгілері брадикардия, артериялық гипотензия, бронхтың түйілуі, жүрек функциясының жедел жеткіліксіздігі және гипогликемия болып табылады.

Осы уақытқа дейін гипертониямен және / немесе брадикардия және / немесе гипотония түрінде көрінетін жүректің ишемиялық ауруымен ауыратын пациенттерде бисопрололмен артық дозалануының бірнеше жағдайы (ең көбі: 2000 мг) тіркелді; барлық пациенттер қалпына келді. Бисопрололдың бір жоғары дозасына сезімталдықта үлкен жеке ауытқушылық бар және жүрек жеткіліксіздігі бар пациенттер өте сезімтал болуы мүмкін. Сондықтан осы пациенттерді емдеуді «Дозалау режимі» бөлімінде келтірілген сызба бойынша дозаны біртіндеп арттырумен бастау міндетті.

Емі:

Артық дозаланған кезде бисопрололмен емдеу тоқтатылуы тиіс және демеуші және симптоматикалық ем басталуы тиіс. Шектеулі, бірақ қолда бар жеткілікті деректер бисопролол диализ жолымен шығарылады деп болжам жасауға мүмкіндік береді.

Күтілетін фармакологиялық әсерлерге және басқа бета-адреноблокаторларға арналған ұсынымдарға негізделе отырып, клиникалық тұрғыдан ақталған кезде мынадай жалпы шараларды ескеру керек.

Брадикардия: Атропинді вена ішіне енгізу. Адекватты емес жауапта изопреналин немесе оң хронотропты қасиеттері бар басқа агенттер сақтықпен қолданылуы мүмкін. Кейбір жағдайларда электрокардиостимуляторды вена арқылы имплантациялау қажет болуы мүмкін.

Гипотензия: Вазопрессорларды вена ішіне инфузиялау және енгізу. Сондай-ақ вена ішіне енгізілген глюкагон да тиімді болуы мүмкін.

АВ-блокада (екінші немесе үшінші дәрежедегі): Пациенттер мұқият бақылауда болуы тиіс, сондай-ақ оларға изопреналин құю қажет. Қажет болған кезде ауыспалы кардиостимуляторларды имплантациялаған жөн.

Жүрек функциясы жеткіліксіздігінің жедел нашарлауы: диуретиктерді, оң инотроптық дәрілерді, сондай-ақ вазодилаторларды вена ішіне енгізу.

Бронхтың түйілуі: бронходилататорларды, мысалы, изопреналинді, β2-симпатомиметиктерді және/немесе аминофиллинді енгізу.

Гипогликемия: глюкозаны вена ішіне енгізу.

 

ДП стандартты қолдану кезінде көрініс беретін жағымсыз реакциялар сипаттамасы және осы жағдайда қабылдау керек шаралар 

Жағымсыз құбылыстардың жиілігін анықтау келесі критерийлерге сәйкес жүргізіледі: өте жиі (≥1/10), жиі (≥1/100-ден < 1/10 дейін), жиі емес (≥1/1000-нан < 1/100 дейін), сирек (≥1/10000-нан < 1/1000 дейін), өте сирек (< 1/10000), белгісіз (қолда бар деректер негізінде бағалау мүмкін емес)

 Жиі:

    бас айналу*, бас ауыру*

    жүректің айнуы, құсу, диарея, іш қату

    суықты сезіну немесе аяқ-қолдың ұюы 

    шаршау*

Жиі емес:

    брадикардия, атриовентрикулярлы өткізгіштіктің бұзылулары, бұрыннан бар жүрек функциясы жеткіліксіздігінің нашарлауы 

    бронх демікпесі немесе анамнезде тыныс ағзаларының обструкциялық ауруы бар пациенттерде бронхтың түйілуі

    бұлшықет әлсіздігі, бұлшықеттің түйілуі

    гипотензия

    астения

    депрессия, ұйқының бұзылулары

Сирек:

    триглицеридтер деңгейінің жоғарылауы, бауыр ферменттері (АЛТ, АСТ) деңгейлерінің жоғарылауы

    естен тану

    көз жасының азаюы (жанаспалы линза киетін пациенттердің ескерген жөн) 

    естудің нашарлауы

    аллергиялық ринит

    қышыну, қызару, бөртпе сияқты аса жоғары сезімталдық реакциялары 

    гепатит

    потенцияның нашарлауы

    түргі қорқыныштар, елестеулер

Өте сирек:

    конъюнктивит

    шаштың түсуі. Бета-блокаторлар псориазға түрткі болуы немесе өршітуі немесе псориаз типті бөртпені туындатуы мүмкін.

*Бұл симптомдар емнің бас кезінде жиі пайда болады. Олар, әдеттегідей, қарқындылығы аз сипатта болады және әдетте  1-2 апта ішінде жоғалады.


Қосымша мәліметтер

Дәрілік препараттың құрамы

Бір таблетканың құрамында

белсенді зат - 5 мг және 10 мг

бисопролол фумараты (2:1),

қосымша заттар: микрокристалды целлюлоза,жүгері крахмалы, натрий лаурилсульфаты, сусыз коллоидты кремний, магний стеараты,

қабықтың құрамы: гипромеллоза, макрогол 400, титанның қостотығы (Е171), темірдің сары тотығы (Е 172) (5 мг  доза үшін), темірдің қызыл тотығы (Е172) (10 мг доза үшін).

 

Сыртқы түрінің, иісінің, дәмінің сипаттамасы

Ашық сары түсті үлбірлі қабықпен қапталған, екі жақ беті дөңес, ортасынан бөлетін сызығы бар екі жақ беті дөңес таблеткалар (5 мг доза үшін).  

Ашық қызғылт түсті үлбірлі қабықпен қапталған, екі жақ беті дөңес, ортасынан бөлетін сызығы бар таблеткалар (10 мг доза үшін).  

Шығарылу түрі және қаптамасы

10 таблеткадан алюминий/алюминий фольгадан немесе поливинилхлорид/полиэтилен/поливинилдихлоридті қатты үлбір/   алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамада.

3 немесе 6 пішінді  қаптамадан қолданылуы жөніндегі мемлекеттік және орыс тіліндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынады. 

 

Сақтау мерзімі

3 жыл

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды!

Сақтау шарттары  

Жарықтан қорғалған жерде, 15 °С-ден 25°С-ге дейінгі температурада сақтау керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

 

Дәріханалардан босатылу шарттары

Рецепт арқылы