Конарекс, 150 мг, капсулы №2, пачка картонная
Торговое название
Конарекс
Международное непатентованное название
Флуконазол
Лекарственная форма, дозировка
Капсулы, 150 мг
Фармакотерапевтическая группа
Противоинфекционные препараты системного использования. Противогрибковые препараты для системного применения.
Производные триазола. Флуконазол.
Код АТХ J02AC01
Показания к применению
- криптококковый менингит
- кокцидиоидомикоз
- инвазивный кандидоз
- кандидоз слизистых оболочек, включая слизистые полости рта, глотки, пищевода, кандидурии и хронический кандидоз кожи и слизистых оболочек
- хронический атрофический кандидоз полости рта (связанный с ношением зубных протезов), когда соблюдение гигиены полости рта или местного лечения недостаточно
- вагинальный кандидоз, острый или рецидивирующий, когда местная терапия не применима
- кандидозный баланит, когда местная терапия не применима
- дерматомикозы, в том числе дерматофития стоп (tinea pedis), дерматофития гладкой кожи (tinea corporis), паховая дерматофития (tinea cruris), отрубевидный лишай (tinea versicolor) и кандидозные инфекции кожи, при необходимости системного лечения
- дерматофития ногтей (онихомикоз), когда лечение другими препаратами не приемлемо
- профилактика рецидива криптококкового менингита у пациентов с высоким риском развития рецидивов
- профилактика рецидива кандидоза слизистых полости рта, глотки или пищевода у пациентов инфицированных ВИЧ с высоким риском развития рецидива
- профилактика рецидивов вагинального кандидоза для снижения частоты (4 или более эпизодов в год)
- профилактика кандидозных инфекций у пациентов с длительной нейтропенией (например, у пациентов с гематологическими злокачественными новообразованиями, проходящими химиотерапию, или пациенты, перенесшие трансплантацию гемопоэтических стволовых клеток).
Перечень сведений, необходимых до начала применения
Противопоказания
- повышенная чувствительность к флуконазолу, другим компонентам препарата или азольным веществам со сходной флуконазолу структурой
- одновременный прием терфенадина во время многократного применения Конарекса в дозе 400 мг в сутки и более
- одновременное применение с препаратами, увеличивающими интервал QT и метаболизирующимися с помощью изофермента CYP3A4, такими как цизаприд, астемизол, пимозид, хинидин, амиодарон и эритромицин
- непереносимость галактозы, дефицит лактазы Лаппа, глюкозо-галактозная мальабсорбция, так как капсулы Конарекса содержат лактозу
- беременность и период лактации
- детский и подростковый возраст до 18 лет (оболочка капсулы содержит запрещенный для применения у детей краситель!).
Необходимые меры предосторожности при применении
Дерматофития волосистой части головы
Препарат не превосходит по эффективности гризеофульвин; общая успешность лечения составляла 20 %, таким образом, Конарекс не следует использовать для лечения дерматофитии волосистой части головы.
Криптококкоз
Доказательных данных об эффективности Конарекса при лечении криптококкоза других областей (например, криптококкоза легких и кожи) недостаточно, поэтому дать рекомендации по дозированию препарата невозможно.
Глубокие эндемические микозы
Доказательные данные по эффективности Конарекса в лечении других форм эндемических микозов, таких как паракокцидиоидомикоз, кожно -лимфатический споротрихоз и гистоплазмоз ограничены, вследствие чего дать какие-либо рекомендации относительно дозирования не возможно.
Нарушение функции почек
Конарекс следует с осторожностью применять у пациентов с нарушением функции почек.
Надпочечниковая недостаточность
Известно, что кетоконазол вызывает надпочечниковую недостаточность, и это может также наблюдаться, хотя и редко, при применении флуконазола.
Нарушение функции печени и желчевыводящих путей
Конарекс следует с осторожностью назначать пациентам с нарушением функции печени.
В редких случаях применение флуконазола сопровождалось токсическими изменениями печени, в том числе с летальным исходом, главным образом у пациентов с серьезными сопутствующими заболеваниями. В случаях гепатотоксичности, связанной с флуконазолом не наблюдалось какой-либо явной взаимосвязи с общей суточной дозой, длительностью терапии, полом или возрастом пациентов. Гепатотоксичность флуконазола обычно имела обратимый характер и проходила после прекращения лечения.
Пациенты с отклонениями лабораторных показателей функции печени во время лечения флуконазолом должны находиться под постоянным наблюдением с целью предупреждения развития более тяжелых повреждений печени.
Лечащий врач должен проинформировать пациентов о характерных симптомах тяжелых последствий для печени (астения, анорексия, постоянная тошнота, рвота и желтуха). Прием флуконазола следует немедленно прекратить, а пациенту следует обратиться к врачу.
Сердечно-сосудистая система
При применении некоторых азолов, в том числе флуконазола, имели место случаи удлинения интервала QT на электрокардиограмме. В ходе пострегистрационного наблюдения у пациентов, принимавших флуконазол, были зарегистрированы очень редкие случаи удлинения интервала QT и полиморфной желудочковой тахикардии. Среди этих случаев были сообщения о тяжелобольных пациентах с многочисленными сопутствующими факторами риска, такими как структурное заболевание сердца, электролитные нарушения и сопутствующие препараты, которые также могли повлиять на ситуацию.
Конарекс следует с осторожностью назначать пациентам с такими потенциально проаритмическими состояниями. Противопоказано одновременное применение других лекарственных препаратов, о которых известно, что они увеличивают интервал QT и метаболизируются с помощью цитохрома P - 450 CYP3A4.
Галофантрин
Галофантрин увеличивает интервал QT при рекомендуемой терапевтической дозе и является субстратом CYP3A4. Поэтому одновременное применение флуконазола и галофантрина не рекомендуется.
Кожные реакции
В редких случаях при лечении флуконазолом у пациентов развиваются эксфолиативные кожные реакции, такие как синдром Стивенса - Джонсона и токсический эпидермальный некролиз. Пациенты инфицированные ВИЧ более подвержены развитию тяжелых кожных реакций на многие лекарственные препараты. При появлении у пациента, получающего лечение от поверхностной грибковой инфекции, сыпи, которую можно отнести к действию флуконазола, следует прекратить лечение данным лекарственным препаратом. При возникновении сыпи у пациентов с инвазивными/системными грибковыми инфекциями их следует тщательно наблюдать и отменить флуконазол при появлении буллезных поражений или многоформной эритемы.
Гиперчувствительность
Были зафиксированы редкие случаи анафилактической реакции.
Цитохром P - 450
Флуконазол является сильным ингибитором изофермента CYP2C9 и умеренным ингибитором изофермента CYP3A4, а также ингибитором изофермента CYP2C19. Следует вести наблюдение за пациентами, принимающими Конарекс одновременно с лекарственными препаратами с узким терапевтическим диапазоном, которые метаболизируются изоферментами CYP2C9, CYP2C19 и CYP3A4.
Терфенадин
Одновременное применение флуконазола в дозах менее 400 мг в сутки и терфенадина следует проводить под тщательным наблюдением лечащего врача.
Вспомогательные вещества
Капсулы Конарекса содержат лактозу. Пациентам с редкой наследственной непереносимостью галактозы, дефицитом лактазы Лаппа или синдромом мальабсорбции глюкозы и галактозы принимать данный лекарственный препарат не следует.
Взаимодействия с другими лекарственными препаратами
Противопоказано одновременноеприменение Конарекса со следующими препаратами
Цизаприд: при одновременном применении флуконазола и цизаприда возможны побочные реакции со стороны сердца, в том числе случаи многоформной желудочковой пароксизмальной тахикардии. Одновременное применение флуконазола в дозе 200 мг 1 раз в сутки и цизаприда по 20 мг 4 раза в сутки приводит к выраженному увеличению плазменных концентраций цизаприда в крови и увеличению интервала QT. Одновременное их применение противопоказано.
Терфенадин: при одновременном применении азольных противогрибковых средств и терфенадина возможно возникновение сердечных аритмий в результате увелечения интервала QT. Применение флуконазола в дозе 200 мг в сутки с терфенадином не вызвал удлинения интервала QT, но при применении флуконазола в дозе 400 мг и 800 мг 1 раз в сутки, отмечалось значительное повышение плазменных концентраций терфенадина. Одновременное применение терфенадина и флуконазола в дозах от 400 мг и более и противопоказано. Одновременное применение терфенадина и флуконазола в дозах не превышающих 400 мг 1 раз в сутки следует проводить под тщательным контролем.
Астемизол:одновременное применение флуконазола и астемизола может привести к снижению клиренса астемизола. Повышенные плазменные концентрации астемизола могут привести к удлинению интервала QT и, в редких случаях, к возникновению многоформной желудочковой пароксизмальной тахикардии. Одновременное их применение противопоказано.
Пимозид: одновременное применение флуконазола и пимозида может привести к ингибированию метаболизма пимозида. Повышенные плазменные концентрации пимозида могут привести к удлинению интервала QT и, в редких случаях, к возникновению многоформной желудочковой пароксизмальной тахикардии. Одновременное их применение противопоказано.
Хинидин: одновременное применение флуконазола и хинидина может привести к угнетению метаболизма хинидина. При применении хинидина наблюдались случаи удлинения интервала QT и редкие случаи многоформной желудочковой пароксизмальной тахикардии. Одновременное их применение противопоказано.
Эритромицин: одновременное применение флуконазола и эритромицина увеличивает потенциальный риск кардиотоксичности (удлиненный интервал QT, многоформная желудочковая пароксизмальная тахикардия) и, как следствие, внезапной сердечной смерти. Одновременное их применение противопоказано.
Не рекомендуется одновременное применение Конарекса со следующими препаратами
Галофантрин: флуконазол может увеличивать плазменную концентрацию галофантрина из-за ингибирующего действия на фермент CYP3A4. Одновременное применение флуконазола и галофантрина увеличивает потенциальный риск кардиотоксичности (удлиненный интервал QT, многоформная желудочковая пароксизмальная тахикардия) и, как следствие, внезапной сердечной смерти. Следует избегать данной комбинации.
Одновременное применение Конарекса со следующими препаратами требует осторожности
Амиодарон: одновременное применение флуконазола с амиодароном сопровождалось удлинением интервала QT. Поэтому следует проявлять осторожность, если необходимо применение флуконазола с амиодароном,особенно при высокой дозе флуконазола (800 мг в сутки).
Одновременное применение Конарекса со следующими препаратами требует осторожности и коррекции их дозы
Влияние других лекарственных препаратов на флуконазол
Рифампицин: одновременное применение флуконазола и рифампицина приводит к снижению значений AUC на 25 % и сокращению периода полувыведения флуконазола на 20 %. У пациентов, одновременно принимающих рифампицин, следует увеличить дозу флуконазола.
Пероральный прием флуконазола вместе с едой, циметидином, антацидами или последующим тотальным облучением организма при пересадке костного мозга не приводит к клинически значимому ухудшению абсорбции флуконазола.
Гидрохлортиазид:многократное применение гидрохлортиазида одновременно с флуконазолом приводит к увеличению концентрации флуконазола в плазме крови на 40%. При таком влиянии изменения режима приема флуконазола у пациентов, одновременно получающих диуретики, не требуется.
Влияние флуконазола на другие лекарственные препараты
Флуконазол является сильным ингибитором изофермента CYP2C9 цитохрома P - 450, и умеренным ингибитором CYP3A4. Флуконазол также ингибирует изофермент CYP2C19. Также существует риск повышения плазменной концентрации других составляющих, метаболизируемых ферментами CYP2C9, CYP2C19 и CYP3A4 и применяемых одновременно с флуконазолом. Поэтому сочетать данные препараты следует осторожно, и пациенты должны находиться под тщательным наблюдением врача. Ингибирующее действие флуконазола на ферменты продолжается в течение 4 - 5 дней после прекращения лечения данным препаратом из-за длительного периода его полувыведения.
Алфентанил: одновременное применение флуконазола (400 мг) и алфентанила (20 мкг/кг внутривенно) приводило к увеличению значения AUC10 алфентанила в 2 раза, возможно, из-за ингибирования фермента CYP3A4. Может возникнуть необходимость в коррекции дозы алфентанила.
Амитриптилин, нортриптилин: флуконазолусиливает действие амитриптилина и нортриптилина. Концентрацию 5-нортриптилина и (или) S-амитриптилина можно измерить перед началом комбинированного лечения и через неделю после него. При необходимости следует корректировать дозу амитриптилина или нортриптилина.
Амфотерицин В: одновременное применение флуконазола и амфотерицина B показывает следующие результаты: слабый аддитивный противогрибковый эффект при системных инфекциях, вызванных C. albicans, никакого взаимодействия при внутричерепной инфекции, вызванной Cryptococcus neoformans, антагонизм двух препаратов при системной инфекции, вызванной Aspergillus fumigatus.
Антикоагулянты: у пациентов, получавших флуконазол одновременно с варфарином, были зафиксированы кровотечения (гематомы, кровотечения из носа, желудочно-кишечные кровотечения, гематурия и мелена), связанные с увеличением протромбинового времени. Во время сопутствующего лечения флуконазолом и варфарином протромбиновое время увеличивается в 2 раза, возможно, из-за ингибирования метаболизма варфарина посредством изофермента CYP2C9. У пациентов, принимающих антикоагулянты кумаринового ряда или индандион одновременно с флуконазолом, следует контролировать протромбиновое время и при необходимости корректировать дозуантикоагулянта.
Бензодиазепины короткого действия (мидазолам, триазолам): после приема внутрь мидазолама и флуконазола наблюдается существенное повышение концентраций мидазолама и усиление психомоторных эффектов. Одновременное применение флуконазола в дозе 200 мг и мидазолама в дозе 7,5 мг приводит к увеличению значения AUC и удлинению периода полувыведения мидазолама в 3,7 и 2,2 раза. Одновременное применение флуконазола в дозе 200 мг и триазолама в дозе 0,25 мг приводит к увеличению значения AUC и периода полувыведения триазолама в 4,4 и 2,3 раза. При одновременном применении флуконазола и триазолама наблюдается усиление и продление действия триазолама. В случае одновременного применения флуконазола с бензодиазепинами, следует при необходимости уменьшить дозубензодиазепина.
Карбамазепин: флуконазол ингибирует метаболизм карбамазепина и повышает концентрацию последнего в сыворотке крови на 30%. Существует риск развития карбамазепиновой токсичности. Может потребоваться коррекция дозы карбамазепина в зависимости от показателей концентрации или эффекта.
Блокаторы кальциевых каналов:некоторые антагонисты кальциевых каналов (нифедипин, исрадипин, амлодипин, верапамил и фелодипин) метаболизируются ферментом CYP3A4. флуконазол может значительно повышать системное воздействие антагонистов кальциевых каналов. Рекомендуется частый контроль нежелательных реакций препаратов.
Целекоксиб: во время сопутствующей терапии флуконазолом (200 мг в сутки) и целекоксибом (200 мг), Cmax и AUC целекоксиба увеличиваются на 68% и 134%. Может потребоваться половина дозы целекоксиба в сочетании с флуконазолом.
Циклофосфамид:комбинированная терапия циклофосфамида и флуконазола приводит к повышению уровней билирубина и креатинина в сыворотке крови. Комбинация может быть использована до того, как появится риск увеличения уровней билирубина и креатинина в сыворотке крови.
Фентанил: у пациентов, получавших флуконазол одновременно с фентанилом, был зафиксирован один случай с летальным исходом. Более того, флуконазол значительно задерживает элиминацию фентанила. Повышенные концентрации фентанила могут привести к дыхательной недостаточности. Следует вести тщательное наблюдение за пациентами на предмет возможного риска угнетения дыхания. Может потребоваться коррекция дозы фентанила.
Ингибиторы гидроксиметилглутарил-кофермента A-редуктазы (ГМГ–КоA-редуктазы):увеличивается риск развития миопатии и острого некроза скелетных мышц (рабдомиолиз), когда флуконазол назначают одновременно с ингибиторами ГМГ - КоA-редуктазы, которые метаболизируются через CYP3A4, такие как аторвастатин и симвастатин, или через CYP2C9, такие как флувастатин. При необходимости комбинированного лечения, пациент должен наблюдаться у врача на появление симптомов миопатии и рабдомиолиза, а также должен проводиться контроль уровня креатинкиназы. Прием ингибиторов ГМГ - КоA - редуктазы следует прекратить, если наблюдается значительное повышение уровня креатинкиназы, или если диагностирована или подозревается развитие миопатии или рабдомиолиза.
Иммунодепрессанты (циклоспорин, эверолимус, сиролимус и такролимус)
Циклоспорин: флуконазол значительно повышает концентрацию и значение AUC циклоспорина. При одновременном применении флуконазола (в дозе 200 мг в сутки) и циклоспорина (в дозе 2,7 мг/кг в сутки) наблюдалось повышение значения AUC циклоспорина в 1,8 раза. Эту комбинацию препаратов можно использовать, снизив дозу циклоспорина в зависимости от его концентрации.
Эверолимус:флуконазол может увеличивать концентрации эверолимуса в сыворотке крови из-за ингибирования фермента CYP3A4.
Сиролимус: флуконазол увеличивает плазменную концентрацию сиролимуса, предположительно, путем угнетения метаболизма сиролимуса посредством CYP3A4 и Р-гликопротеина. Эта комбинация может использоваться при коррекции дозы сиролимуса в зависимости от эффекта и показателей концентрации.
Такролимус: флуконазол может повышать концентрации такролимуса в сыворотке крови при пероральном применении до 5 раз по причине ингибирования метаболизма такролимуса вследствие ингибирования фермента CYP3A4 в кишечнике. При внутривенном применении такролимуса существенных фармакокинетических изменений не наблюдалось. Повышенные уровни ассоциируются с нефротоксичностью. Дозу такролимуса при пероральном применении следует уменьшать в зависимости от его концентрации.
Лозартан: флуконазол ингибирует метаболизм лозартана к его активному метаболиту (Е-3174), который отвечает за большую часть антагонизма рецепторов ангиотензина II, который происходит во время лечения лозартаном. Пациенты должны постоянно контролировать артериальное давление.
Метадон: флуконазол может повысить концентрации метадона в сыворотке крови. Может потребоваться коррекция дозы метадона.
Нестероидные противовоспалительные препараты (НПВП):Cmax и AUC флурбипрофена увеличиваются на 23% и 81%, при одновременном назначении с флуконазолом по сравнению с монотерапией флурбипрофеном. Аналогичным образом, Cmax и AUC фармакологически активного изомера (S - (+) - ибупрофен) увеличиваются на 15% и 82%, когда флуконазол назначается одновременно с рацемической смесью ибупрофена (400 мг) по сравнению с монотерапией последнего.
Флуконазол может увеличивать системное воздействие других НПВП, которые метаболизируются посредством CYP2C9 (например, напроксен, лорноксикам, мелоксикам, диклофенак). Рекомендуется частый мониторинг на побочное действие и токсичность, связанную с НПВП. Может потребоваться коррекция дозы НПВП.
Фенитоин: флуконазол ингибирует печеночный метаболизм фенитоина. Одновременное многократное применение флуконазола в дозе 200 мг и фенитоина в дозе 250 мг внутривенно приводило к повышению значений AUC24фенитоина на 75 % и Cmin на 128 %. При одновременном применении должны проверяться уровни концентрации фенитоина в сыворотке крови, чтобы избежать проявлений токсичности фенитоина.
Преднизон: Пациенты, находящиеся на длительном лечении флуконазолом и преднизоном должны контролироваться на развитие недостаточности коры надпочечников после отмены приема флуконазол.
Рифабутин:одновременное применение с флуконазолом приводит к повышению величины AUC рифабутина в сыворотке крови до 80%. У пациентов, получавших флуконазол одновременно с рифабутином были о зафиксированы случаи развития увеита у пациентов. При применении такой комбинации необходим тщательный контроль состояния пациентов на симптомы проявления токсичности рифабутина.
Саквинавир: флуконазол повышает значения AUC и Cmax саквинавира с участием ферментов приблизительно на 50 % и 55 % соответственно из-за ингибирования печеночного метаболизма саквинавира с участием фермента CYP3A4, а также ингибирования P-гликопротеина. Взаимодействие с саквинавиром/ритонавиром не было изучено и может быть более выраженным. Может возникнуть необходимость в коррекции дозы саквинавира.
Препараты сульфонилмочевины: флуконазол удлиняет период полувыведения из плазмы крови при одновременном приеме пероральных препаратов сульфонилмочевины (например, хлорпропамид, глибенкламид, глипизид, толбутамид). Рекомендуется частый контроль глюкозы крови и соответствующее уменьшение дозы сульфонилмочевины.
Теофиллин:прием флуконазола в дозе 200 мг в течение 14 дней приводит к снижению средней скорости клиренса теофиллина на 18%. Необходимо тщательно наблюдать пациентов, принимающих флуконазоли теофиллин в высоких дозах, или пациентов с повышенным риском токсического действия теофиллина, с целью своевременного выявления симптомов передозировки теофиллина; при их появлении терапию следует изменить соответствующим образом.
Алкалоид Барвинка: флуконазол может повысить плазменные уровни алкалоида барвинка (например, винкристин и винбластин) и привести к нейротоксичности, из-за ингибирующего действия на CYP3A4.
Витамин А: в описании одного клинического случая пациента, который проходил комбинированную терапию полностью транс-ретиноевой кислотой (кислотная форма витамина A) и флуконазолом, было зафиксировано развитие побочных эффектов со стороны ЦНС в виде идиопатической внутричерепной гипертензии, которая исчезла после отмены приема флуконазола. Эту комбинацию можно использовать, но следует помнить о риске возникновения побочных реакций со стороны ЦНС.
Вориконазол (ингибитор CYP2C9, CYP2C19 и CYP3A4):одновременное применение перорального вориконазола (400 мг каждые 12 часов в 1 - ый день, затем 200 мг каждые 12 часов в течение 2,5 дней) и перорального флуконазола (400 мг в 1-ый день, затем 200 мг каждые 24 часа в течение 4 дней) привело к увеличению концентрации и AUC вориконазола в среднем на 57% (90% ДИ: 20%, 107%) и 79% (90% ДИ: 40%, 128%), соответственно. Одновременное назначение вориконазола и флуконазола в любой дозе не рекомендуется. В случае применения вориконазола непосредственно после флуконазола рекомендуется осуществлять мониторинг побочных реакций, связанных с применением вориконазола.
Зидовудин: флуконазол увеличивает Cmax и AUC зидовудина на 84% и 74%, что обусловлено снижением клиренса зидовудина примерно на 45% при его пероральном применении. Период полувыведения зидовудина удлиняется приблизительно на 128% после комбинированной терапии с флуконазолом. Пациенты, получающие эту комбинацию должны наблюдаться с целью выявления побочных реакций, связанных с приемом зидовудина. Может потребоваться уменьшение дозы зидовудина.
Азитромицин: существенного фармакокинетического взаимодействия между флуконазолом и азитромицином не выявлено.
Пероральные контрацептивы: не было отмечено никакого существенного влияния дозы флуконазола 50 мг на уровень гормонов, в то время как при суточной дозе 200 мг, AUC (площади под кривой концентрация-время) этинилэстрадиола и левоноргестрела были увеличены на 40% и 24%. Таким образом, многократное применение флуконазола в вышеуказанных дозах не оказывает влияние на эффективность комбинированных пероральных противозачаточных препаратов.
Ивакафтор: одновременное применение с ивакафтором, стимулятором гена регулятора трансмембранной проводимости при муковисцидозе (CFTR), повышает уровень воздействия ивакафтора в 3 раза, а уровень воздействия гидроксиметил-ивакафтора (M1) - в 1,9 раза. Пациентам, одновременно принимающих умеренные ингибиторы CYP3A, такие как флуконазол и эритромицин, рекомендуется снижение дозы ивакафтора до 150 мг 1 раз в сутки.
Специальные предупреждения
Беременность
Результаты обсервационного исследования показали повышенный риск спонтанных абортов у женщин, принимающих флуконазол во время первого триместра беременности.
Описаны случаи множественных пороков развития у новорожденных (включая брахицефалию, дисплазию ушных раковин, чрезмерное увеличение переднего родничка, искривление бедра, плечелоктевой синостоз), матери которых в течение трех и более месяцев принимали флуконазол в высоких дозах (400-800 мг в день) для лечения кокцидиоидомикоза. Причинно-следственная взаимосвязь этих случаев с приемом флуконазола неясна.
Конарекс в стандартных дозах и для краткосрочного лечения не должен использоваться при беременности, за исключением случаев, когда ожидаемая польза существенно превышает риск.
Конарекс в высоких дозах и / или для длительного применения не следует использовать во время беременности, за исключением случаев потенциально жизнеугрожающих инфекций.
Период лактации
Концентрации Конарекса в грудном молоке ниже его концентраций в плазме крови. Кормление грудью можно продолжать после однократного приема стандартной дозы флуконазола 150 мг или менее.
Но не рекомендуется кормление грудью после многократного применения или приема большой дозы флуконазола.
Особенности влияния лекарственного средства на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами
Исследований по влиянию Конарекса на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами не проводилось. Во время приема Конарекса пациенты могут испытывать головокружение или судорожные приступы, поэтому при возникновении любого из этих симптомов следует избегать управления автотранспортными средствами и работы с механизмами.
Рекомендации по применению
Способ применения и дозы
Капсулы предназначены для приема внутрь. Капсулы проглатывают целиком.
Терапию можно начинать до получения результатов посева культур и других лабораторных исследований. Однако противоинфекционную терапию необходимо изменить соответствующим образом, когда результаты этих исследований станут известными.
Необходимо принимать во внимание официальные руководящие принципы, касающиеся надлежащего использования противогрибковых средств.
Суточная доза Конарекса зависит от характера и тяжести грибковой инфекции.
При инфекциях, требующих повторного приема флуконазола, лечение следует продолжать до исчезновения клинических или лабораторных признаков активной грибковой инфекции. Недостаточный период лечения может привести к рецидиву грибковой инфекции.
Криптококковый менингит
В первый день обычно назначают 400 мг, затем продолжают лечение в дозе 200-400 мг в сутки; лечение обычно продолжают, по крайней мере, 6-8 недель; в случае угрозы жизни, суточную дозу можно увеличить до 800 мг.
Поддерживающая терапия для предотвращения рецидивов криптококкового менингита у пациентов с высоким риском рецидивов
Назначают по 200 мг в суткив течение периода времени, установленного лечащим врачом.
Кокцидиоидомикоз
Назначают 200-400 мг в сутки; курс лечения составляет 11-24 месяцев или более в зависимости от состояния пациента; для лечения некоторых форм инфекций, особенно при менингите, может быть целесообразным применение препарата в дозе 800 мг в сутки.
Инвазивный кандидоз
В первый день обычно назначают 800 мг, затем продолжают лечение в дозе 400 мг в сутки; продолжительность лечения кандидемии составляет 2 недели после первых отрицательных результатов культуры крови и исчезновения признаков и симптомов кандидемии.
Кандидоз слизистых оболочек
При кандидозе слизистых полости рта, глотки в первый день обычно назначают 200-400 мг, а затем продолжают лечение в дозе 100-200 мг в сутки; продолжительность лечения составляет 7-21 дней (до достижения ремиссии); для пациентов с тяжелым иммунодефицитом можно проводить более длительное лечение.
При кандидозе пищевода в первый день обычно назначают 200-400 мг, а затем продолжают лечение в дозе 100-200 мг в сутки; продолжительность лечения составляет 14-30 дней (до достижения ремиссии); для пациентов с тяжелым иммунодефицитом можно проводить более длительное лечение.
При кандидурии назначают по 200-400 мг в сутки; продолжительность лечения составляет 7-21 дней; для пациентов с тяжелым иммунодефицитом можно проводить более длительное лечение.
При хроническом кандидозе кожи и слизистых оболочекназначают по 50-100 мг в сутки; продолжительность лечения составляет до 28 дней, но может быть увеличена в зависимости от тяжести и вида инфекции или при нарушении функции иммунной системы.
При хроническом атрофическом кандидозе полости рта (связанный с ношением зубных протезов), когда соблюдение гигиены полости рта или местного лечения недостаточно назначают 50 мг в сутки; курс лечения составляет 14 дней.
Профилактика рецидива кандидоза слизистых полости рта, глотки или пищевода у пациентов инфицированных ВИЧ с высоким риском развития рецидива
Назначают 100-200 мг в сутки или 200 мг 3 раза в неделю, в течение периода времени, установленного лечащим врачом для пациентов с тяжелым иммунодефицитом.
Генитальный кандидоз
При вагинальном кандидозе (острый или рецидивирующий, когда местная терапия не применима) назначают однократно в дозе 150 мг.
При кандидозном баланите (когда местная терапия не применима) назначают однократно в дозе 150 мг.
Профилактика для снижения частоты рецидивов вагинального кандидоза (4 или более эпизодов в год)
Назначают 150 мг каждый третий день (в 1-й день, 4-й день и 7-й день), т.е., в целом, пациент получит три дозы, затем переходят на поддерживающую терапию по 150 мг 1 раз в неделю; курс лечения для поддерживающей терапии составляет 6 месяцев.
Дерматомикозы
При дерматофитии стоп (tinea pedis), дерматофитии гладкой кожи (tinea corporis), паховой дерматофитии (tinea cruris), и кандидозные инфекции кожи, при необходимости системного лечения назначают 150 мг 1 раз в неделю или 50 мг 1 раз в сутки; продолжительность лечения составляет 2-4 недели, но для лечения дерматофития стоп (tinea pedis) может требоваться до 6 недель.
При отрубевидном лишае (tinea versicolor) назначают 300-400 мг 1 раз в неделю; курс лечения составляет 1-3 недель или 50 мг 1 раз в день; курс лечения составляет 2 - 4 недель.
При дерматофитии ногтей (онихомикозе), когда лечение другими препаратами не приемлемоназначают 150 мг 1 раз в неделю; курс лечения до полного замещения пораженного ногтя здоровым; обычно этот процесс продолжается в течение 3-6 месяцев, а при поражении ногтей больших пальцев ног в течение 6-12 месяцев; скорость роста ногтей является очень индивидуальной и зависит от возраста пациента; после излечивания хронической ногтевой инфекции возможно сохранение деформации ногтевых пластинок.
Профилактика кандидозных инфекций у пациентов с продолжительной нейтропенией (пациенты с гемобластозами, проходящими химиотерапию, или пациенты, перенесшие трансплантацию гемопоэтических стволовых клеток)
Назначают 200-400 мг в сутки; лечение следует начинать за несколько дней до начала ожидаемой нейтропении и продолжать в течение 7 дней после восстановления от нейтропении, пока число нейтрофилов не поднимется выше 1000 клеток на мм3.
Пожилые пациенты
Дозу необходимо скорректировать с учетом функции почек; при отсутствии признаков почечной недостаточности препарат назначают в обычной дозе.
Почечная недостаточность
При однократном приеме коррекции дозы не требуется. У пациентов с нарушением функции почек при необходимости многократного применения флуконазола начальная доза составляет 50-400 мг, в зависимости от рекомендуемой суточной дозы для соответствующего показания. После чего суточная доза Конарекса определяется (в зависимости от показания) согласно следующей таблице:
|
Клиренс креатинина
(мл/мин) |
Процент рекомендуемой
дозы |
|
>50 ≤50 (без диализа) Регулярный диализ |
100% 50% 100% после каждого
диализа |
Пациентам, находящимся на регулярном диализе, необходимо после каждого сеанса принимать препарат в 100% рекомендуемой дозе; в дни, когда нет диализа, пациентам следует принимать меньшую дозу препарата, зависящую от величины клиренса креатинина.
Печеночная недостаточность
Информации по применению флуконазола у пациентов с нарушением функции печени недостаточно, следует с осторожностью применять препарат пациентам с дисфункцией печени.
Меры, которые необходимо принять в случае передозировки
Симптомы: усиление нежелательных реакций препарата, сопровождавшихся галлюцинациями и параноидальным поведением.
Лечение - симптоматическое (в том числе поддерживающие меры и промывание желудка).
Флуконазол выводится, в основном, с мочой, поэтому форсированный диурез может ускорить выведение препарата.
Сеанс гемодиализа длительностью 3 ч снижает уровень флуконазола в плазме примерно на 50%.
Рекомендации по обращению за консультацией к медицинскому работнику для разъяснения способа применения лекарственного препарата
Применение препарата следует осуществлять под наблюдением врача.
Описание нежелательных реакций, которые проявляются при стандартном применении ЛП и меры, которые следует принять в этом случае (при необходимости)
Часто (от ≥1/100 до <1/10)
- головная боль
- тошнота, рвота, боль в животе, диарея
- повышение уровня аланинаминотрансферазы (АЛТ), аспартатаминотрансферазы (АСТ), щелочной фосфатазы в крови
- сыпь
Нечасто (от ≥1/1,000 до ≤1/100)
- анемия
- - снижение аппетита
- бессонница, сонливость
- судороги, головокружение, парестезия, нарушение вкуса
- вертиго
- запор, диспепсия, метеоризм, сухость во рту
- холестаз, желтуха, повышение уровня билирубина
- зуд, лекарственная сыпь (включая стойкую медикаментозную сыпь), крапивница, повышенное потоотделение
- миалгия
- повышенная утомляемость, недомогание, астения, лихорадка
Редко (от ≥1/10,000 до ≤1/1,000)
- агранулоцитоз, лейкопения, нейтропения, тромбоцитопения
- анафилаксия
- гипертриглицеридемия,гиперхолестеринемия, гипокалиемия
- тремор
- многоформная желудочковая пароксизмальная тахикардия, удлинение интервала QT
- печеночная недостаточность, гепатоцеллюлярный некроз, гепатит, гепатоцеллюлярные повреждения
- токсический эпидермальный некролиз, синдром Стивенса-Джонсона, острый генерализованный экзантематозный пустулез, эксфолиативный дерматит, ангионевротический отек, отек лица, алопеция (выпадение волос)
Частота неизвестна
- лекарственная реакция с эозинофилией и системными симптомами (DRESS синдром)
Дополнительные сведения
Состав лекарственного препарата
Одна капсула содержит
активного вещества - флуконазола 150 мг,
вспомогательные вещества: лактозы моногидрат, целлюлоза микро-кристаллическая, крахмал кукурузный прежелатинизированный, кремния диоксид коллоидный, магния стеарат, натрия лаурилсульфат,
состав оболочки капсулы: титана диоксид Е 171, хинолиновый желтый Е104, солнечный закат желтый Е 110, желатин.
Описание
Ярко-желтые капсулы 0 размера, содержащие порошок от белого до почти белого цвета со слабым характерным запахом.
Форма выпуска и упаковка
По 1 капсуле помещают в контурную ячейковую упаковку из пленки ПВХ и фольги алюминиевой.
По 2 контурные упаковки вместе с инструкцией по медицинскому применению на казахском и русском языках помещают в пачку из картона.
Срок годности
4 года
Не применять по истечении срока годности.
Условия хранения
Хранить при температуре не выше 25°С.
Хранить в недоступном для детей месте.
Условия отпуска из аптек
По рецепту
Саудалық атауы
Конарекс
Халықаралық патенттелмеген атауы
Флуконазол
Дәрілік түрі, дозасы
Капсулалар, 150 мг
Фармакотерапиялық тобы
Жүйелі қолдануға арналған инфекцияға қарсы препараттар.
Жүйелі қолдануға арналған зеңге қарсы препараттар.
Триазол туындылары. Флуконазол.
АТХ коды J02AC01
Қолданылуы
– криптококкты менингит
–кокцидиоидомикоз
–инвазиялық кандидоз
– ауыз қуысының, жұтқыншақтың, өңештің шырышты қабықтарын қоса, шырышты қабықтар кандидозы, кандидуриялар және терінің әрі шырышты қабықтардың созылмалы кандидозы
– ауыз қуысы гигиенасын қадағалау немесе жергілікті емдеу жеткіліксіз болған кездегі ауыз қуысының созылмалы атрофиялық кандидозы (тіс протездерін тағумен байланысты)
– жергілікті ем қолданылмайтын кездегі жедел немесе қайталамалы қынаптық кандидоз
– жергілікті ем қолданылмайтын кандидозды баланит
– дерматомикоздар, оның ішінде табан дерматофитиясы (tinea pedis), тегіс тері дерматофитиясы(tinea corporis), шап дерматофитиясы (tinea cruris), кебек тәрізді теміреткі(tinea versicolor) және терінің кандидозды инфекциялары, жүйелі емдеу қажет болса
– басқа препараттармен емдеуге болмайтын тырнақ дерматофитиясы (онихомикоз)
– қайталануының даму қаупі жоғары пациенттерде криптококкты менингит қайталануының профилактикасы
– қайталануының даму қаупі жоғары АИТВ инфекциясын жұқтырған пациенттерде ауыз қуысының, жұтқыншақтың немесе өңештің шырышты қабықтар кандидозы қайталануының профилактикасы
– жиілігін азайту (жылына 4 немесе одан көп көріністер) үшін қынаптық кандидоз қайталануларының профилактикасы
– ұзаққа созылатын нейтропениясы бар пациенттерде (мысалы, химиялық емнен өткен гемотологиялық қатерлі жаңа түзілімдері бар пациенттерде немесе гемопоэздік дің жасушаларының трансплантациясы жасалған пациенттерде) кандидоздық инфекциялар профилактикасы.
Қолданудың басталуына дейінгі қажетті мәліметтер тізбесі
Қолдануға болмайтын жағдайлар
– флуконазолға, препараттың басқа компоненттеріне немесе құрылымы флуконазолға ұқсас азол заттарына жоғары сезімталдық
– Конарексті тәулігіне 400 мг және одан көп дозада көп рет қолдану кезінде бір мезгілде терфенадин қабылдау
– QT аралығын ұзартатын және CYP3A4 изоферменті көмегімен метаболизденетін цизаприд, астемизол, пимозид, хинидин, амиодарон және эритромицин сияқты препараттармен бір мезгілде қолдану
– Конарекс капсуласы құрамында лактоза бар болғандықтан, галактоза жақпаушылығы, Лапп лактаза тапшылығы, глюкоза-галактоза мальабсорбциясы
– жүктілік және лактация кезеңі
– балалар мен 18 жасқа дейінгі жасөспірімдер (капсула қабығының құрамында балаларда қолдануға тыйым салынған бояғыш бар!).
Қолдану кезіндегі қажетті сақтандыру шаралары
Бастың шашты бөлігінің дерматофитиясы
Препарат тиімділігі жағынан гризеофульвиннен асып түспейді; емдеудің жалпы сәттілігі 20% құрады, осылайша, Конарексті бастың шашты бөлігінің дерматофитиясын емдеуге пайдалануға болмайды.
Криптококкоз
Конарекстің басқа аумақтардың криптококкозын(мысалы, өкпенің және терінің криптококкозын) емдеу тиімділігі туралы дәлелді деректер жеткіліксіз, сондықтан препараттыдозалау жөнінде нұсқаулар беру мүмкіндігі жоқ.
Терең эндемиялық микоздар
Конарекстің паракокцидиоидомикоз,тері-лимфа споротрихозы жәнегистоплазмоз сияқты эндемиялықмикоздардың басқа түрлерін емдеу тиімділігі бойынша дәлелді деректер шектеулі, соның салдарынан дозалауға қатысты қандай да бір нұсқаулар беру мүмкіндігі жоқ.
Бүйрек функциясының бұзылуы
Конарекс бүйрек функциясының бұзылуы бар пациенттерде сақтықпен қолданылу керек.
Бүйрек үсті бездері жеткіліксіздігі
Кетоконазолдың бүйрек үсті бездерінің жеткіліксіздігін туындататыны белгілі, ал оны сирек болса да флуконазол қолдану кезінде де байқауға болады.
Бауыр және өт шығару жолдары функциясының бұзылуы
Конарекс бауыр функциясының бұзылуы бар пациенттерге абайлап тағайындалу керек.
Сирек жағдайлардафлуконазол қолдану, ең алдымен, күрделі қатарлас аурулары бар пациенттерде бауырдың уыттылық өзгерістерімен, оның ішінде өліммен аяқталуымен қатар жүрді. Флуконазолмен байланыстыгепатоуыттылық жағдайларында жалпы тәуліктік дозасымен, ем ұзықтығымен, пациенттердің жынысымен немесе жасымен қандай да бір айқын өзара байланысы байқалмады. Флуконазол гепатоуыттылығы әдетте қайтымды сипатта болды және емдеуді тоқтатудан кейін басылды.
Флуконазолмен емдеу кезінде бауыр функциясының зертханалық көрсеткіштерінің ауытқулары бар пациенттер бауырдың өте ауыр зақымдануларының дамуынан сақтану мақсатында тұрақты қадағалауда болуытиіс.
Емдеуші дәрігер бауыр үшін ауыр зардаптарға тән симптомдар (астения, анорексия, үнемі жүрек айну, құсу және сарғаю) туралыпациенттерді хабарландыруы тиіс.Флуконазол қабылдауды дереу тоқтату керек, алпациент дәрігерге қаралу керек.
Жүрек-қантамыр жүйесі
Кейбіразолдарды, оның ішінде флуконазолды қабылдау кезінде электрокардиограммадаQT аралығының ұзару жағдайлары орын алды. Флуконазол қабылдаған пациенттерде тіркеуден кейінгі қадағалау барысында QT аралығы ұзаруының және полиморфты қарыншалық тахикардияның өте сирек жағдайлары тіркелді. Осы жағдайлар арасында жүректің құрылымдық ауруы, электролиттік бұзылулар және оқиғаға әсер етуі де мүмкін қатарлас препараттар сияқты көптеген қатарлас қауіп факторлары бар ауыр науқасты пациенттер туралы хабарламалар болды.
Конарекс ықтималды аритмия кезіндегі пациенттерге сақтықпен тағайындалу керек. QT аралығын ұзартатыны және P-450 CYP3A4 цитохромы көмегіменметаболизденетіні белгілі басқа дәрілік препараттарды бір мезгілде қолдану қарсы көрсетілімді.
Галофантрин
Галофантрин ұсынылатын емдік дозасында QT аралығын ұзартады және CYP3A4 субстраты болып табылады.Сондықтан флуконазол менгалофантринді бір мезгілде қолдану ұсынылмайды.
Тері реакциялары
Сирек жағдайлардафлуконазолмен емделу кезінде пациенттерде Стивенс- Джонсон синдромы және уытты эпидермалықнекролиз сияқты эксфолиативті теріреакциялары дамиды. АИТВ инфекциясын жұқтырған пациенттер көптеген дәрілік препараттарға ауыр теріреакцияларының дамуына бейім болып келеді. Беткейлік зең инфекциясынан емделіп жүрген пациентте флуконазол әсеріне жатқызуға болатын бөртпе білінгенде осы дәрілік препаратпен емдеуді тоқтату керек. Инвазиялық/жүйелі зең инфекциялары бар пациенттерде бөртпе пайда болғанда оларды мұқият қадағалау және буллезді зақымданулар немесе көп пішінді эритема білінгенде флуконазолды тоқтату керек.
Аса жоғары сезімталдық
Анафилаксиялық реакцияның сирек жағдайлары тіркелді.
P-450 цитохромы
Флуконазол CYP2C9 изоферментінің күшті тежегіші және CYP3A4 изоферментінің орташа тежегіші, сондай-ақ CYP2C19 изоферментінің тежегіші болып табылады. Конарексті CYP2C9, CYP2C19 және CYP3A4 изоферменттерімен метаболизденетін емдік диапазоны тар дәрілік препараттармен бір мезгілде қабылдайтын пациенттерге қадағалау жүргізген жөн.
Терфенадин
Тәулігіне 400 мг дозалардан аз флуконазол мен терфенадинді бір мезгілде қолдануды емдеуші дәрігердің мұқият қадағалауымен жүргізген жөн.
Қосымша заттар
Конарекс капсуласының құрамында лактоза бар. Сирек тұқым қуалайтын галактоза жақпаушылығы, Лапп лактаза тапшылығы немесе глюкоза-галактоза мальабсорбциясы бар пациенттерге аталған дәрілік препаратты қабылдауға болмайды.
Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі
Конарексті келесі препараттармен бір мезгілде қолдану қарсы көрсетілімді
Цизаприд: флуконазол мен цизапридті бір мезгілде қолданғанда жүрек тарапынан жағымсыз реакциялар, оның ішінде көп пішінді қарыншалық пароксизмалық тахикардия жағдайлары болуы мүмкін. Тәулігіне 1 рет 200 мг флуконазол мен тәулігіне төрт рет 20 мг цизапридті бір мезгілде қолдану қандағы цизапридтің плазмалық концентрацияларының айқын жоғарылауына және QT аралығының ұзаруына әкеледі. Оларды бір мезгілде қолдану қарсы көрсетілімді.
Терфенадин: зеңге қарсы азол дәрілері мен терфенадинді бір мезгілде қолданғанда QT аралығының ұзаруы нәтижесінде жүрек аритмиялары туындауы мүмкін. Флуконазолды тәулігіне 200 мг дозада терфенадинмен қолдану QT аралығының ұзаруын туғызбады, флуконазолды тәулігіне 1 рет 400 мг және 800 мг дозада қолданғанда терфенадиннің плазмалық концентрацияларының едәуір жоғарылауы болды. Терфенадин мен флуконазолды тәулігіне 400 мг-ден бастап одан көп дозаларда бір мезгілде қолдану қарсы көрсетілімді. Терфенадин мен флуконазолды тәулігіне 1 рет 400 мг-ден аспайтын дозаларда бір мезгілде қолдану да қарсы көрсетілімді. Тәулігіне 400 мг-ден аспайтын дозаларда терфенадин менфлуконазолды бір мезгілде қолдануды мұқият бақылаумен жүргізген жөн.
Астемизол: флуконазол мен астемизолды бір мезгілде қолдану астемизол клиренсінің төмендеуіне әкелуі мүмкін. Астемизолдың жоғары плазмалық концентрациялары QT аралығының ұзаруына және сирек жағдайларда көп пішінді қарыншалық пароксизмалық тахикардияның туындауына әкелуі мүмкін. Оларды бір мезгілде қолдану қарсы көрсетілімді.
Пимозид: флуконазол мен пимозидті бір мезгілде қолдану пимозид метаболизмінің тежелуіне әкелуі мүмкін. Пимозидтің жоғары плазмалық концентрациялары QT аралығының ұзаруына және сирек жағдайларда көп пішінді қарыншалық пароксизмалық тахикардияның туындауына әкелуі мүмкін. Оларды бір мезгілде қолдану қарсы көрсетілімді.
Хинидин: флуконазол мен хинидинді бір мезгілде қолдану хинидин метаболизмінің бәсеңдеуіне әкелуі мүмкін. Хинидин қолданылғанда QT аралығының ұзару жағдайлары және көп пішінді қарыншалық пароксизмалық тахикардияның сирек жағдайлары байқалды. Оларды бір мезгілде қолдану қарсы көрсетілімді.
Эритромицин: флуконазол мен эритромицинді бір мезгілде қолдану кардиоуыттылықтың ықтималды қаупін (QT аралығының ұзаруы, көп пішінді қарыншалық пароксизмалық тахикардия) арттырады және, соның салдары ретінде, жүректен болатын кенет өлім қаупін арттырады.Оларды бір мезгілде қолдану қарсы көрсетілімді.
Конарексті келесі препараттармен бір мезгілде қолдану ұсынылмайды
Галофантрин: CYP3A4 ферментіне тежегіш әсер етуіне орай, флуконазол галофантриннің плазмалық концентрациясын арттыруы мүмкін. Флуконазол мен галофантринді бір мезгілде қолдану ықтималды кардиоуыттылық қаупін (QT аралығының ұзаруы, көп пішінді қарыншалық пароксизмалық тахикардия) арттырады және, соның салдарынан, жүректен болатын кенет өлім қаупін арттырады. Осы біріктірілімнен сақтану керек.
Конарексті келесі препараттармен бір мезгілде қолдану сақ болуды талап етеді
Амиодарон: флуконазолды амиодаронмен бір мезгілде қолдану QT аралығының ұзаруымен қатар жүрді. Сондықтан, егер флуконазолды амиодаронмен, әсіресе, флуконазолдың жоғары дозасында (тәулігіне 800 мг) қолдану қажет болса, сақтық таныту керек.
Конарексті келесі препараттармен бір мезгілде қолдану сақтануды және олардың дозаларын түзетуді талап етеді
Басқа дәрілік препараттардың флуконазолға әсері
Рифампицин: флуконазол мен рифампицинді бір мезгілде қолдану флуконазолдың AUC мәндерінің 25% төмендеуіне және жартылай шығарылу кезеңінің 20% қысқаруына әкеледі. Рифампицинді бір мезгілде қабылдайтын пациенттерде флуконазол дозасын арттыру керек. Флуконазолды тамақпен, циметидинмен, антацидтермен немесе кейіннен сүйек кемігін ауыстырып салу кезінде организмді жаппай сәулелендірумен бірге пероральді қабылдау флуконазол сіңірілуінің клиникалық мәнді нашарлауына әкелмейді.
Гидрохлортиазид: флуконазолмен бір мезгілде гидрохлортиазидті көп рет қолдану қан плазмасында флуконазол концентрациясының 40% жоғарылауына әкеледі. Осындай әсері болғанда бір мезгілде диуретиктер алатын пациенттерде флуконазол қабылдау режимін өзгерту қажет емес.
Флуконазолдың басқа дәрілік препараттарға әсері
Флуконазол P-450 цитохромының CYP2C9 изоферментінің күшті тежегіші және CYP3A4 орташа тежегіші болып табылады. Флуконазол CYP2C19 изоферментін де тежейді. Сонымен қатар, CYP2C9, CYP2C19 және CYP3A4 ферменттері арқылы метаболизденетін және флуконазолмен бір мезгілде қолданылатын басқа құрамдастарының плазмалық концентрациясының жоғарылау қаупі бар. Сондықтан, аталған препараттарды абайлап біріктіру керек, ал пациенттер дәрігердің мұқият қадағалауында болуы тиіс. Флуконазолдың ферменттерді тежеу әсері оның жартылай шығарылу кезеңінің ұзаққа созылуына орай, аталған препаратпен емдеуді тоқтатудан кейін 4-5 күн бойы жалғасады.
Алфентанил: флуконазол (400 мг) мен алфентанилді (вена ішіне 20 мкг/кг) бір мезгілде қолдану, CYP3A4 ферментінің тежелуіне орай, алфентанил AUC10 мәнінің 2 есе артуына әкелуі мүмкін. Алфентанил дозасын түзету қажет болуы мүмкін.
Амитриптилин, нортриптилин: флуконазол амитриптилин мен нортриптилиннің әсерін күшейтеді. 5-нортриптилин және (немесе) S-амитриптилин концентрациясын біріктірілген емдеуді бастар алдында және одан кейін бір аптадан соң өлшеуге болады. Қажет болғанда, амитриптилин немесе нортриптилин дозасын түзету керек.
Амфотерицин В: бір мезгілде флуконазол мен амфотерицин B қолдану келесі нәтижелерді көрсетеді: C. albicansтуғызған жүйелі инфекциялар кезіндегі зеңге қарсы әлсіз аддитивтік әсері, Cryptococcus neoformans туғызған бассүйекішілік инфекция кезінде ешқандай өзара әрекеттесу болмауы, Aspergillus fumigatus туғызған жүйелі инфекция кезіндегі екі препарат антагонизмі.
Антикоагулянттар: флуконазолды варфаринмен бір мезгілде қабылдап жүрген пациенттерде протромбин уақытының ұзаруымен байланысты қан кетулер (гематомалар, мұрыннан қан кету, асқазан-ішектен қан кету, гематурия және мелена) тіркелді. Флуконазолмен және варфаринмен қатарлас емдеу кезінде протромбин уақыты 2 есе ұзарады, бұл варфарин метаболизмінің CYP2C9 изоферменті арқылы тежелуінен болуы мүмкін. Кумариндік қатар антикоагулянттарын немесе индандионды флуконазолмен бір мезгілде қабылдайтын пациенттерде протромбин уақытын бақылап отыру және қажет болса антикуоагулянт дозасын түзету керек.
Қысқа әсер ететін бензодиазепиндер (мидазолам, триазолам): мидазолам мен флуконазолды ішке қабылдаудан кейін мидазолам концентрациясының елеулі жоғарылауы және психомоторлық әсерлер күшеюі байқалады. Бір мезгілде 200 мг флуконазолды және 7,5 мг мидазоламды қолдану мидазолам AUC мәндерінің артуына және жартылай шығарылу кезеңінің 3,7 және 2,2 есе ұзаруына әкеледі. Бір мезгілде 200 мг флуконазолды және 0,25 мг триазоламды триазоламның AUC мәндерінің артуына және жартылай шығарылу кезеңінің 4,4 және 2,3 есе ұзаруына әкеледі. Флуконазол мен триазолам бір мезгілде қолданылғанда триазолам әсерінің күшеюі және ұзаққа созылуы байқалады. Флуконазолды бензодиазепиндермен бір мезгілде қолданған жағдайда, қажет болса, бензодиазепин дозасын азайту керек.
Карбамазепин: флуконазол карбамазепиннің метаболизмін тежейді және қан сарысуында соңғысының концентрациясын 30% арттырады. Карбамазепин уыттылығының даму қаупі бар. Концентрация көрсеткіштеріне немесе әсеріне қарай карбамазепин дозасын түзету қажет болуы мүмкін.
Кальций өзекшелерінің блокаторлары: кальций өзекшелерінің кейбір антагонистері (нифедипин, исрадипин, амлодипин, верапамил және фелодипин) СҮР3А4 ферментімен метаболизденеді. Флуконазол кальций өзекшелері антагонистерінің жүйелі әсерін едәуір арттыруы мүмкін. Препараттардың жағымсыз реакцияларын жиі бақылау ұсынылады.
Целекоксиб: флуконазолмен (тәулігіне 200 мг) және целекоксибпен (200 мг) қатарлас ем кезінде целекоксиб Cmaxжәне AUC 68% және 134% артады. Флуконазолмен біріктіргенде целекоксиб дозасының жартысы қажет болуы мүмкін.
Циклофосфамид: циклофосфамид пен флуконазолдың біріктірілген емі қан сарысуында билирубин мен креатинин деңгейлерінің жоғарылауына әкеледі. Біріктірілімді қан сарысуында билирубин мен креатинин деңгейлерінің жоғарылау қаупі білінгенше пайдалануға болады.
Фентанил: флуконазолды фентанилмен бір мезгілде қабылдаған пациенттерде өліммен аяқталған бір жағдай тіркелді. Оның үстіне, флуконазол фентанилдің элиминациясын елеулі бөгейді. Фентанилдің жоғары концентрациялары тыныс алу жеткіліксіздігіне әкелуі мүмкін. Пациенттерге тыныс тарылуының ықтимал қаупі тұрғысынан мұқият қадағалау жүргізген жөн. Фентанил дозасын түзету қажет болуы мүмкін.
ГидроксиметилглутарилA-редуктаза коферментінің (ГМГ-КоA- редуктаза) тежегіштері: флуконазол CYP3A4 арқылы метаболизденетін аторвастатин мен симвастатин сияқты немесе CYP2C9 арқылы метаболизденетін флувастатин сияқты ГМГ-КоA-редуктаза тежегіштерімен бір мезгілде тағайындалғанда миопатия мен қаңқа бұлшықеттерінің жедел некрозының (рабдомиолиз) даму қаупі артады. Біріктіріп емдеу қажет болса, пациент миопатия мен рабдомиолиз симптомдарының білінуіне қатысты дәрігердің қадағалауында болуы тиіс, сондай-ақ креатинкиназа деңгейіне бақылау жүргізілуі тиіс. Егер креатинкиназа деңгейінің елеулі жоғарылауы байқалса немесе миопатия немесе рабдомиолиз диагнозы қойылса немесе дамуына күмән болса, ГМГ- КоA-редуктаза тежегіштерін қабылдауды тоқтату керек.
Иммунодепрессанттар (циклоспорин, эверолимус, сиролимус және такролимус)
Циклоспорин: флуконазол циклоспориннің концентрациясы мен AUC мәнін едәуір жоғарылатады. Флуконазол (тәулігіне 200 мг дозада) және циклоспорин (тәулігіне 2,7 мг/кг дозада) бір мезгілде қолданылғанда циклоспорин AUC мәнінің 1,8 есе артуы байқалды. Препараттардың бұл біріктірілімін циклоспорин дозасын оның концентрациясына қарай азайта отырып, пайдалануға болады.
Эверолимус: CYP3A4 ферментінің тежелісі салдарынан, флуконазол қан сарысуында эверолимус концентрациясын арттыруы мүмкін.
Сиролимус: флуконазол сиролимустың плазмалық концентрациясын жорамалды түрде сиролимус метаболизмін CYP3A4 пен Р-гликопротеин арқылы бәсеңдету жолымен арттырады. Бұл біріктірілімді сиролимус дозасын әсеріне және концентрация көрсеткіштеріне байланысты түзету кезінде пайдалануға болады.
Такролимус: Ішектегі CYP3A4 ферментінің тежелуі салдарынан, такролимус метаболизмінің тежелісі себепті фуконазол 5 ретке дейін пероральді қолданылғанда қан сарысуында такролимус концентрациясын арттыруы мүмкін. Такролимус вена ішіне қолданылғанда елеулі фармакокинетикалық өзгерістер байқалмады. Жоғары деңгейлері нефроуыттылықпен астасады. Пероральді қолданғанда такролимус дозасын оның концентрациясына қарай азайту керек.
Лозартан: флуконазол лозартанның, лозартанмен емделу кезінде орын алатын ангиотензин II рецепторлары антагонизмінің көп бөлігіне жауап беретін лозартанның оның белсенді метаболитіне (Е-3174) метаболизденуін тежейді. Пациенттер артериялық қысымын үнемі бақылап отыруы тиіс.
Метадон: флуконазол қан сарысуында метадон концентрациясын арттыруы мүмкін. Метадон дозасын түзету қажет болуы мүмкін.
Қабынуға қарсы стероидты емес препараттар (ҚҚСП): флуконазолмен бір мезгілде тағайындағанда, флурбипрофен монотерапиясымен салыстырғанда, флурбипрофен Cmax және AUC 23% және 81% артады. Осыған ұқсас, флуконазол ибупрофеннің рацемиялық қоспасымен (400 мг) бір мезгілде тағайындалғанда, соңғысының монотерапиясымен салыстырғанда, фармакологиялық белсенді изомерінің (S -(+) - ибупрофен) Cmax пен AUC мәндері 15% және 82% артады.
Флуконазол CYP2C9 арқылы метаболизденетін басқа ҚҚСП (мысалы, напроксен, лорноксикам, мелоксикам, диклофенак) жүйелі әсерін арттыруы мүмкін. ҚҚСП-мен байланысты жағымсыз әсері мен уыттылығына жиі мониторинг өткізу ұсынылады. ҚҚСП дозасын түзету қажет болуы мүмкін.
Фенитоин: флуконазол фенитоиннің бауырлық метаболизмін тежейді. Флуконазолды 200 мг дозада және фенитоинді 250 мг дозада бір мезгілде вена ішіне көп рет қолдану фенитоин AUC24 мәнінің 75% және Cminмәнінің 128% артуына алып келді. Бір мезгілде қолданғанда фенитоиннің уыттылық көріністерін болдырмау үшін қан сарысуында фенитоин концентрациясының деңгейлері тексерілуі тиіс.
Преднизон: флуконазолмен және преднизонмен ұзақ уақыт емделген пациенттер флуконазол қабылдауды тоқтатудан кейін бүйрек үсті бездері қыртысы жеткіліксіздігінің дамуы тұрғысынан бақылануы тиіс. Рифабутин: флуконазолмен бір мезгілде қолдану қан сарысуында рифабутин AUC шамасының 80% дейін артуына алып келеді. Флуконазолды рифабутинмен бір мезгілде қабылдаған пациенттерде увеит дамыған жағдайлар тіркелді. Осындай біріктірілімді қолданғанда пациентnердің жай-күйін рифабутиннің уыттылық көріністерінің симптомдары тұрғысынан мұқият бақылау қажет.
Саквинавир: флуконазол CYP3A4 ферментінің қатысуымен жүретін саквинавирдің бауырлық метаболизмінің тежелуіне, сондай-ақ P-гликопротеин тежелісіне орай, ферменттердің қатысуымен саквинавир AUC және Cmax мәндерін, тиісінше, шамамен 50% және 55% арттырады. Саквинавирмен/ритонавирмен өзара әрекеттесуі зерттелмеді және айқынырақ білінуі мүмкін. Саквинавир дозасын түзету қажеттілігі туындауы мүмкін.
Сульфонилмочевина препараттары: флуконазол пероральді сульфонилмочевина препараттарын (мысалы, хлорпропамид, глибенкламид, глипизид, толбутамид) бір мезгілде қабылдағанда қан плазмасынан жартылай шығарылу кезеңін ұзартады. Қан глюкозасын жиі бақылау және сульфонилмочевина дозасын тиісінше азайту ұсынылады.
Теофиллин: флуконазолды 14 күн бойы 200 мг дозада қабылдау теофиллин клиренсінің орташа жылдамдығының 18% төмендеуіне әкеледі. Флуконазол мен теофиллинді жоғары дозаларда қабылдап жүрген пациенттерді немесе теофиллиннің уытты әсер ету қаупі жоғары пациенттерді теофиллиннің артық дозалану симптомдарын дер мезгілінде анықтау мақсатында мұқият қадағалау қажет; олар пайда болғанда емді тиісті үлгіде өзгерту керек.
Қабіршөп алкалоиды: флуконазол қабіршөп алкалоидының (мысалы, винкристин және винбластин) плазмалық деңгейлерін жоғарылатуы және CYP3A4 тежеу әсеріне орай нейроуыттылыққа әкелуі мүмкін.
А дәрумені: транс-ретиной қышқылымен (A дәруменінің қышқылды түрі) және флуконазолмен біріктірілген емнен толық өткен пациенттегі бір клиникалық жағдай сипаттамасында идиопатиялық бассүйекішілік гипертензия түрінде ОЖЖ тарапынан жағымсыз әсерлер дамуы тіркелді, ол флуконазолды тоқтатудан кейін басылды. Бұл біріктірілімді пайдалануға болады, бірақ ОЖЖ тарапынан жағымсыз реакциялардың туындау қаупін есте сақтау керек.
Вориконазол (CYP2C9, CYP2C19 және CYP3A4 тежегіші): пероральді вориконазолды (1-ші күні әр 12 сағат сайын 400 мг, одан кейін 2,5 күн бойы әр 12 сағат сайын 200 мг) және пероральді флуконазолды (1-ші күні 400 мг, одан кейін 4 күн бойы әр 24 сағат сайын 200 мг) бір мезгілде қолдану вориконазол концентрациясының және AUC мәнінің, тиісінше, орта есеппен 57% (90% C1: 20%, 107%) және 79% (90% CI: 40%, 128%) артуына әкелді. Вориконазол мен флуконазолды кез келген дозада бір мезгілде тағайындау ұсынылмайды. Вориконазолды флуконазолдан кейін бірден қолданған жағдайда вориконазол қолданумен байланысты жағымсыз реакцияларға мониторинг өткізу ұсынылады.
Зидовудин: флуконазол зидовудиннің Cmax және AUC мәндерін, тиісінше, 84% және 74% арттырады, бұл оны пероральді қолданғанда зидовудин клиренсінің шамамен 45% төмендеуі себебінен болады. Зидовудиннің жартылай шығарылу кезеңі флуконазолмен біріктірілген емнен кейін шамамен 128% ұзарады. Осы біріктірілімді қабылдап жүрген пациенттер зидовудин қабылдаумен байланысты жағымсыз реакцияларды анықтау мақсатында қадағалануы тиіс. Зидовудин дозасын азайту қажет болуы мүмкін.
Азитромицин: флуконазол және азитромицин арасында елеулі фармакокинетикалық өзара әрекеттесу анықталмады.
Пероральді контрацептивтер: флуконазол 50 мг дозасының гормондар деңгейіне ешқандай елеулі әсері байқалмады, ал тәуліктік 200 мг дозасында этинилэстрадиол мен левоноргестрел AUC (концентрация-уақыт қисығы астындағы ауданы) 40% және 24% ұзарды. Осылайша, флуконазолды жоғарыда көрсетілген дозаларында көп рет қолдану ұрықтануға қарсы біріктірілген пероральді препараттардың тиімділігіне әсерін көрсетпейді.
Ивакафтор: муковисцидоз кезінде жарғақшаішілік өткізгіштік реттегіші генінің стимуляторы (CFTR) - ивакафтормен бір мезгілде қолдану ивакафтордың әсер ету деңгейін 3 есе, ал гидроксиметил-ивакафтордың (M1) әсер ету деңгейін 1,9 есе арттырады. Флуконазол мен эритромицин сияқты CYP3A орташа тежегіштерін бір мезгілде қабылдап жүрген пациенттерге ивакафтор дозасын тәулігіне 1 рет 150 мг дейін азайту ұсынылады.
Арнайы сақтандырулар
Жүктілік
Обсервациялық зерттеулер нәтижелері жүктіліктің бірінші триместрі кезінде флуконазол қабылдаған әйелдерде өздігінен болатын түсіктердің жоғары қаупін көрсетті.
Кокцидиоидомикозды емдеу үшін флуконазолды жоғары дозаларда (күніне 400-800 мг) үш ай бойы немесе одан көп уақыт қабылдаған аналардың жаңа туған нәрестелерінде көптеген даму ақауларының (брахицефалия, құлақ қалқандары дисплазиясын, алдыңғы еңбектің шектен тыс ұлғаюын, сан сүйегінің қисаюын, иық-шынтақ синостозын қоса) жағдайлары сипатталды. Осы жағдайлардың флуконазол қабылдаумен өзара себеп-салдарлы байланысы анықталмады.
Конарекс, күтілетін пайдасы қаупінен едәуір асып кететін жағдайларды қоспағанда, жүктілік кезінде стандартты дозаларда және қысқа мерзімді емдеу үшін пайдаланылмауы тиіс.
Конарексті, өмірге қатері зор инфекция жағдайларын қоспағанда, жоғарыдозаларда және/немесе ұзақ уақыт қолдану үшін жүктілік кезінде пайдалануға болмайды.
Лактация кезеңі
Конарекстің емшек сүтіндегі концентрациялары оның қан плазмасындағы концентрациясынан төмен. Флуконазолдың 150 мг немесе одан аз стандартты дозасын бір рет қабылдаудан кейін бала емізуді жалғастыруға болады.
Бірақ көп рет қолдану немесе флуконазолдың үлкен дозасын қабылдаудан кейін балаемізуге кеңес берілмейді.
Дәрілік заттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері
Конарекстің көлік құралын немесе аса қауіпті механизмдерді басқару қабілетіне әсер етуіне зерттеу жүргізілмеді. Конарекс қабылдау кезінде пациенттер бас айналуын немесе құрысу ұстамаларын сезінуі мүмкін, сондықтан осы симптомдардың кез келгені туындағанда автокөлік құралдарын басқармау және механизмдермен жұмыс істемеу керек.
Қолдану жөніндегі нұсқаулар
Қолдану тәсілі және дозалары
Капсулалар ішке қабылдауға арналған. Капсулалар бүтіндей жұтылады.
Емді өсірінділер сеппесінің және басқа зертханалық зерттеулердің нәтижелерін алуға дейін бастауға болады. Алайда, осы зерттеулердің нәтижелері белгілі болғанда инфекцияға қарсы емді тиісті үлгіде өзгерту қажет.
Зеңге қарсы дәрілерді талапқа сай пайдалануға қатысты ресми жетекшілік қағидаларын ескеру қажет.
Конарекстің тәуліктік дозасы зең инфекциясының сипаты мен ауырлығына байланысты.
Флуконазолды қайталап қабылдау қажет болатын инфекциялардан емдеуді белсенді зең инфекциясының клиникалық немесе зертханалық көрсеткіштер белгілерінің жоғалуына дейін жалғастырған жөн. Емдеу кезеңінің жеткіліксіздігі зең инфекциясының қайталануына әкелуі мүмкін.
Криптококкты менингит
Бірінші күні әдетте 400 мг тағайындалады, артынан емдеуді тәулігіне 200-400 мг дозада, ең болмағанда, 6-8 апта жалғастырады, өмірге қатерлі жағдайда тәуліктік дозаны 800 мг дейін арттыруға болады.
Қайталанулар қаупі жоғары пациенттерде криптококкты менингит қайталануларының алдын алуға арналған демеуші ем
Емдеуші дәрігер белгілеген уақыт кезеңі бойына тәулігіне 200 мг тағайындалады.
Кокцидиоидомикоз
Тәулігіне 200-400 мг тағайындалады, емдеу курсы пациенттің жай-күйіне қарай 11-24 ай немесе одан ұзақ уақытқа созылады; инфекциялардың кейбір түрлерін емдеу үшін, әсіресе, менингит кезінде препаратты тәулігіне 800 мг дозада қолдану мақсатқа сай болуы мүмкін.
Инвазиялық кандидоз
Бірінші күні әдетте 800 мг тағайындалады, артынан емдеуді тәулігіне 400 мг дозада жалғастырады; кандидемияны емдеу ұзақтығы қан өсіріндісінің алғашқы теріс нәтижелерінен кейін және кандидемияның белгілері мен симптомдары басылған соң 2 аптаға созылады.
Шырышты қабықтар кандидозы
Ауыз қуысының, жұтқыншақтың шырышты қабықтар кандидозында бірінші күні әдетте 200-400 мг тағайындалады, ал артынан емдеуді тәулігіне 100-200 мг дозада жалғастырады; емдеу ұзақтығы 7-21 күнге созылады (ремиссияға жетуге дейін), иммундық тапшылығы ауыр пациенттер үшін барынша ұзақ ем жүргізуге болады.
Өңеш кандидозында бірінші күні әдетте 200-400 мг тағайындалады, ал артынан емдеуді тәулігіне 100-200 мг дозада жалғастырады, емдеу ұзақтығы 14-30 күнге созылады (ремиссияға жетуге дейін); иммундық тапшылығы ауыр пациенттер үшін барынша ұзақ ем жүргізуге болады.
Кандидурияда тәулігіне 200-400 мг тағайындалады; емдеу ұзақтығы 7- 21 күн күнге созылады; иммундық тапшылығы ауыр пациенттер үшін барынша ұзақ ем жүргізуге болады.
Терінің және шырышты қабықтардың созылмалы кандидозында тәулігіне 50-100 мг тағайындалады; емдеу ұзақтығы 28 күнге дейін созылады, бірақ инфекцияның түрі мен ауырлығына қарай немесе иммундық жүйе функциясының бұзылуында ұзартуға болады.
Ауыз қуысы гигиенасын қадағалау немесе жергілікті емдеу жеткіліксіз болған кездегі ауыз қуысының созылмалы атрофиялық кандидозында (тіс протездерін тағумен байланысты) тәулігіне 50 мг тағайындалады; емдеу курсы 14 күнге созылады.
Қайталануының даму қаупі жоғары АИТВ инфекциясын жұқтырған пациенттерде ауыз қуысы, жұтқыншақ немесе өңеш шырышты қабықтары кандидозының қайталану профилактикасы
Иммунитет тапшылығы ауыр пациенттер үшін емдеуші дәрігер белгілеген уақыт кезеңі ішінде тәулігіне 100-200 мг немесе аптасына 3 рет 200 мг тағайындалады.
Генитальді кандидоз
Қынап кандидозында (жергілікті ем қолдануға болмайтын кездегі жедел немесе қайталамалы) бір реттік 150 мг дозада тағайындалады.
Кандидозды баланитте (жергілікті ем қолдануға болмайтын) бір реттік 150 мг дозада тағайындалады.
Қынап кандидозы қайталануларының (жылына 4 немесе одан да көп көріністер) жиілігін төмендету профилактикасы:
Әрбір үшінші күні 150 мг (1-ші, 4-ші және 7-ші күн), яғни жалпы пациент үш доза алады, артынан аптасына 1 рет 150 мг демеуші емге ауысады; демеуші емге арналған емдеу курсы 6 айға созылады.
Дерматомикоздар
Табан дерматофитиясы (tinea pedis), тегіс тері дерматофитиясы (tinea corporis), шап дерматофитиясы (tinea cruris) және терінің кандидозды инфекцияларында, жүйелі емдеу қажет болғанда аптасына 1 рет 150 мг немесе тәулігіне 1 рет 50 мг тағайындалады; емдеу ұзақтығы 2-4 аптаға созылады, бірақ табан дерматофитиясын(tinea pedis) емдеу үшін 6 аптаға дейін қажет болуы мүмкін.
Кебек тәрізді теміреткіде (tinea versicolor): аптасына бір рет 300-400 мг тағайындалады; емдеу курсы 1-3 аптаға созылады немесе күніне 1 рет 50 мг; емдеу курсы 2-4 аптаға созылады.
Басқа препараттармен емдеуге болмайтын тырнақ дерматофитиясында (онихомикоз) аптасына бір рет 150 мг тағайындалады; емдеу курсы зақымданған тырнақтың сау тырнақпен толық алмасуына дейін; аяқ башпайлары тырнақтарының зақымдануында 6-12 ай бойы; тырнақтардың өсу жылдамдығы әркімде өте өзгеше және пациенттің жасына байланысты; созылмалы тырнақ инфекциясы жазылған соң тырнақ пластиналарының деформациясы сақталуы мүмкін.
Ұзаққа созылған нейтропениясы бар пациенттерде (химиялық емнен өткен гемобластоздары бар пациенттер немесе гемопоэздік дің жасушаларының трансплантациясы жасалған пациенттер) кандидозды инфекциялар профилактикасы
Тәулігіне 200-400 мг тағайындалады; емдеуді күтілген нейтропенияның басталуынан бірнеше күн бұрын бастау және нейтрофилдер саны 1000 жасуша/ мм3 жоғары көтерілгенше нейтропениядан қалыпқа келуден кейін 7 күн бойы жалғастыру керек.
Егде жастағы пациенттер
Дозаны бүйрек функциясын ескере отырып, түзету қажет; бүйрек жеткіліксіздігінің белгілері болмағанда, препарат әдеттегі дозада тағайындалады.
Бүйрек жеткіліксіздігі
Бір рет қабылдағанда дозаны түзету қажет емес. Бүйрек функциясының бұзылуы бар пациенттерде флуконазолды көп рет қолдану қажет болса, тиісті көрсетілімі үшін ұсынылатын тәуліктік дозасына қарай, бастапқы доза 50-400 мг құрайды. Одан кейін Конарекстің тәуліктік дозасының екпінді дозасы (көрсетілімге қарай) келесі кестеге сәйкес белгіленеді:
|
Креатинин клиренсі (мл/мин) |
Ұсынылатын дозаның пайызы |
|
> 50 |
100% |
|
≤ 50
(диализсіз) |
50% |
|
Жүйелі диализ |
Әр диализден соң 100% |
Жүйелі диализде жүрген пациенттер әр сеанстан соң препаратты 100% ұсынылатын дозада қабылдау қажет; диализ жоқ күндері пациенттер креатинин клиренсінің шамасына байланысты препараттың аз дозасын қабылдау керек.
Бауыр жеткіліксіздігі
Бауыр функциясының бұзылуы бар пациенттерде флуконазол қолдану жөніндегі ақпарат жеткіліксіз, бауыр дисфункциясы бар пациенттерге препаратты сақтықпен қолдану керек.
Артық дозалану жағдайында қажет болатын шаралар
Симптомдары: елестеулермен және параноидты мінез-құлықпен қатар жүрген препараттың жағымсыз реакцияларының күшеюі.
Емі - симптоматикалық (оның ішінде демеуші шаралар және асқазанды шаю).
Флуконазол негізінен несеппен шығарылады, сондықтан жеделдетілген диурез препараттың шығуын жылдамдатуы мүмкін.
3 сағатқа созылатын гемодиализ сеансы плазмадағы флуконазол деңгейін шамамен 50% төмендетеді.
Дәрілік препараттың қолдану тәсілін түсіндіру үшін медициналық қызметкер кеңесіне жүгіну жөніндегі ұсынымдар
Препаратты қолдануды дәрігердің қадағалауымен жүзеге асырған жөн.
ДП стандартты қолдану кезінде көрініс беретін жағымсыз реакциялар сипаттамасы және осы жағдайда қабылдау керек шаралар (қажет болса)
Жиі ( ≥1/100-ден <1/10 дейін)
- бас ауыру
- жүрек айну, құсу, іштің ауыруы, диарея
- қандағы аланинаминотрансфераза (АЛТ), аспартатаминотрансфераза (АСТ), сілтілік фосфатаза деңгейінің жоғарылауы
- бөртпе
Жиі емес (≥1/1,000-нан ≤1/100 дейін)
- анемия
- тәбет төмендеуі
- ұйқысыздық, ұйқышылдық
- құрысулар, бас айналу, парестезия, дәм сезудің бұзылуы
- вертиго
- іш қату, диспепсия, метеоризм, ауыздың кеберсуі
- холестаз, сарғаю, билирубин деңгейінің жоғарылауы
- қышыну, дәрілік бөртпе (тұрақты дәрі-дәрмектік бөртпені қоса), есекжем, қатты терлеу
- миалгия
- қатты қажу, дімкәстану, астения, қызба
Сирек ( ≥1/10,000-нан ≤1/1,000 дейін)
- агранулоцитоз, лейкопения, нейтропения, тромбоцитопения
- анафилаксия
- гипертриглицеридемия, гиперхолестеринемия, гипокалиемия
- тремор
- көп пішінді қарыншалық пароксизмалық тахикардия, QT аралығының артуы
- бауыр жеткіліксіздігі, гепатоцеллюлярлы некроз, гепатит, гепатоцеллюлярлы зақымданулар
- уытты эпидермалық некролиз, Стивенс-Джонсон синдромы, жедел жайылған экзантематозды пустулез, эксфолиативті дерматит, ангионевроздық ісіну, беттің ісінуі, алопеция (шаштың түсуі).
Қосымша мәліметтер
Дәрілік препарат құрамы
Бір капсуланың құрамында:
белсенді зат - 150 мг флуконазол,
қосымша заттар: лактоза моногидраты, микрокристалды целлюлоза, желатинделген жүгері крахмалы, коллоидты кремнийдің қостотығы, магний стеараты, натрий лаурилсульфаты,
капсула қабығының құрамы: титанның қостотығы Е 171, хинолинді сары Е 104, күн батар түстес сары Е 110, желатин.
Сипаттамасы
Өзіне тән әлсіз иісі бар құрамында ақтан ақ дерлік түске дейінгі ұнтақ бар өлшемі 0 қанық-сары капсулалар.
Шығарылу түрі және қаптамасы
ПВХ үлбірінен және алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамаға 1 капсуладан салады.
Пішінді 2 қаптамадан медициналық қолдану жөніндегі қазақ және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынады.
Жарамдылық мерзімі
4 жыл
Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды.
Сақтау шарттары
250С-ден аспайтын температурада сақтау керек.
Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек.
Дәріханалардан босатылу шарттары
Рецепт арқылы