г. AptekaOnline
Каталог

Ко-Пренесса, 8 мг/2.5 мг, таблетки №30, пачка из картона

Действующее вещество :
Периндоприла эрбумин
Дозировка:
8 мг/2.5 мг
Рецептурный отпуск:
По рецепту
Срок хранения:
3 года
Цена от 3 700
Добавлено в корзину:
Наличие в аптеках
Характеристика
Описание
Генерик
Да
Дата регистрации
2019-01-03
Действующее вещество
Периндоприла эрбумин
Действующее вещество 2
Индапамид
Дозировка
8 мг/2.5 мг
Единица упаковки
шт.
Код товара
00-00014750
Лекарственная форма
Таблетки
Описание упаковки
№30
Регистрационный номер
РК-ЛС-5№020094
Рецептурный отпуск
По рецепту
Срок хранения
3 года
Торговое название
Ко-Пренесса
Упаковка
Пачка из картона
Форма выпуска
По 10 таблеток в контурной ячейковой упаковке. По 3 контурные ячейковые упаковки в пачке из картона.
Инструкция
Выбор языка RU KZ

Торговое наименование

Ко-Пренесса®

 

Международное непатентованное название

Нет

 

Лекарственная форма, дозировка 

Таблетки, 8 мг/2,5 мг

 

Фармакотерапевтическая группа

Сердечно-сосудистая система. Препараты, влияющие на систему ренин-ангиотензиновую систему. Ангиотензинконвертирующего фермента (АКФ) ингибиторы в комбинации с другими препаратами. АКФ ингибиторы в комбинации с диуретиками. Периндоприл в комбинации с диуретиками

Код АТХ C09BA04

 

Показания к применению

B качестве заместительной терапии для лечения эссенциальной гипертензии у пациентов, у которых артериальное давление уже контролируется периндоприлом и индапамидом, назначаемымиодновременно на том же уровне доз

 

Перечень сведений, необходимых до начала применения

Противопоказания

-  гиперчувствительность к периндоприлу, индапамиду, ингибиторам АКФ и сульфонамидам или к любому из вспомогательных веществ

-  ангионевротический отек (отёк Квинке) в анамнезе, связанный с ранее проводимой терапией ингибиторами АКФ

-  наследственный или идиопатический ангионевротический отек

-  почечная недостаточность тяжелой и средней степени (КК< 60 мл/мин)

-  гемодиализ или другие виды фильтрации кровипеченочная энцефалопатия

-  тяжелая печеночная недостаточность

-  гипокалиемия

-  пациенты, с неизлечимой декомпенсированной сердечной недостаточностью

-  одновременный прием с антиаритмическими средствами,  вызывающими желудочковую аритмию типа «пируэт»

- одновременное применение с алискиренсодержащими препаратами у пациентов с сахарным диабетом или нарушением функции почек (СКФ <60 мл/мин/l,73 м2)

- прием сакубитрила/валсартана, применяемого при сердечной недостаточности

-  заболевание почек, при котором кровоснабжение почек снижается (стеноз почечной артерии)

-  период беременности и кормления грудью

-  детский и подростковый возраст до 18 лет (в связи с отсутствием данных по безопасности и эффективности лекарственного препарата)

Взаимодействия с другими лекарственными препаратами

Общие для периндоприла и индапамида

Нерекомендуемые комбинации

Литий

При одновременном применении препаратов лития и ингибиторов АКФ наблюдались случаи обратимого увеличения концентрации лития в сыворотке и случаи токсичности. Одновременное применение тиазидных диуретиков может в дальнейшем увеличить содержание лития и усилить риск токсичности. Применение периндоприла в комбинации с индапамидом и препаратами лития не рекомендуется, но, если комбинированный прием необходим, следует проводить тщательный мониторинг уровня лития в сыворотке крови.

Комбинации, требующие особой осторожности

Баклофен потенцирует антигипертензивное действие ингибиторов АКФ. Необходимо проводить мониторинг АД и функции почек, а также корректность дозы антигипертензивного препарата.

Нестероидные противовоспалительные препараты (НПВС) (включая ацетилсалициловую кислоту в дозах, необходимых для противовоспалительной терапии): при одновременном приеме ингибиторов АКФ и нестероидных противовоспалительных препаратов (например, ацетилсалициловой кислоты в дозах, рекомендуемых для противовоспалительной терапии, ингибиторы ЦОГ-2 и неселективные НПВС) может наблюдаться ослабление антигипертензивного действия. Одновременное применениеингибиторов АКФ и НПВС может привести к увеличению риска нарушения функции почек, включая развитие острой почечной недостаточности, а также к увеличению содержания сывороточного калия, особенно у пациентов с имеющимся нарушением функции почек. Сочетание указанных препаратов следует применять с осторожностью, особенно у пожилых пациентов. Пациенты должны получать достаточный объем жидкости, также следует контролировать функцию почек при назначении сочетанной терапии, и периодически после ее завершения.

Комбинации, требующие особой осторожности

Антидепрессанты типа имипрамина (трициклические антидепрессанты), нейролептики усиливают антигипертензивный эффект и повышают риск развития ортостатической гипотензии (аддитивный эффект).

Кортикостероиды, тетракозактиды снижают антигипертензивный эффект (задержка соли и воды в результате приема кортикостероидов).

Применение других антигипертензивных лекарственных препаратов с периндоприлом/индапамидом может привести к эффекту дополнительного снижения артериального давления.

Связанные с периндоприлом:

Двойная блокада ренин-ангиотензин-альдостероновой системы (РААС) посредством комбинированного применения ингибиторов АКФ, блокаторов рецепторов ангиотензина II или алискирена связано с более высокой частотой побочных эффектов, таких как артериальная гипотензия, гиперкалиемия и снижение функции почек (в том числе острой почечной недостаточности), по сравнению с применением одного препарата, блокирующего РААС.

Комбинированный прием противопоказан:

Алискирен: у пациентов, страдающих сахарным диабетом или почечной недостаточностью, повышается риск возникновения гиперкалиемии, ухудшения почечной функции, развития сердечно-сосудистых заболеваний и смертности от сердечно-сосудистых заболеваний.

Экстракорпоральное лечение:Экстракорпоральное лечение, приводящее к контакту крови с отрицательно заряженными поверхностями, такие как диализ или гемофильтрация с определенными мембранами с высокой гидравлической проницаемостью (например, полиакрилнитрильные мембраны) и аферез липопротеинов низкой плотности декстран сульфатом ввиду повышенного риска возникновения тяжелых анафилактоидных реакций. Если требуется такое лечение, то следует принимать во внимание применение другого типа диализной мембраны или другой класс гипотензивного препарата.

Сакубитрил/валсартан: Одновременное применение периндоприла с сакубитрилом/валсартаном противопоказано, поскольку одновременное ингибирование неприлизина и АКФ могут повысить риск возникновения ангиоэдемы. Прием сакубитрила/валсартана нельзя начинать до 36 часов после приема последней дозы терапии периндоприлом. Терапию периндоприлом нельзя начинать до 36 часов после приема последней дозы сакубитрила/валсартана.

Нерекомендуемые комбинации:

Алискирен: у пациентов, кроме пациентов, страдающих сахарным диабетом или почечной недостаточностью, повышается риск возникновения гиперкалиемии, ухудшения почечной функции, развития сердечно-сосудистых заболеваний и смертности от сердечно-сосудистых заболеваний.

Комбинированная терапия с ингибитором АКФ и блокатором ангиотензинных рецепторов: В литературных данных указывается, что у пациентов с тяжелой атеросклеротической болезнью, сердечной недостаточностью или сахарным диабетом с поражением органа-мишени комбинированная терапия с ингибитором АКФ и блокатором ангиотензинных рецепторов соотносится с более высокой частотностью развития гипотензии, обморока, гиперкалиемии и ухудшения почечной функции (включая острую почечную недостаточность) в сравнении с приемом одного препарата, воздействующего на ренин-ангиотензин-альдостероновую систему. Двойная блокада (например, путем комбинирования ингибитора АКФ с блокатором рецепторов ангиотензина II) должна ограничиваться отдельно взятыми случаями и сопровождаться тщательным мониторингом почечной функции, уровня калия и артериального давления.

Эстрамустин: повышенный риск нежелательных реакций, таких как ангионевротический отек (ангиоотек).

Ко-тримоксазол (триметоприм/сульфаметоксазол):

Пациенты, одновременно принимающие ко-тримоксазол (триметоприм/ сульфаметоксазол) могут также подвергаться повышенному риску гиперкалиемии.

Калийсберегающие диуретики (например, триамтерен, амилорид и т.д.), калий (соли): Гиперкалиемия (потенциально с летальным исходом), особенно в сочетании с почечной недостаточностью (аддитивный гиперкалиемический эффект).

Комбинированный прием периндоприла с этими лекарственными препаратами не рекомендуется. Если сопутствующее применение этих препаратов все же показано, то при их приеме следует соблюдать особую осторожность и проводить частый мониторинг содержания калия в сыворотке крови. Информация о применении спиронолактона при сердечной недостаточности смотрите в разделе “Комбинации, которые требуют особой осторожности”.

Комбинации, которые требуют особой осторожности:

Противодиабетические средства (инсулин, пероральные гипогликемические препараты): эпидемиологические исследования показали, что комбинированный прием ингибиторов АКФ и противодиабетических препаратов (инсулины, пероральные гипогликемические препараты) может привести к усилению эффекта снижения уровня глюкозы в крови с риском наступления гипогликемии. Наступление таких событий наиболее вероятно в первые недели комбинированного лечения и у пациентов с нарушением функции почек.

Калийнесберегающие диуретики:У пациентов, принимающих диуретики, особенно у пациентов с пониженным ОЦК и/или дефицитом солей, может наблюдаться значительное снижение артериального давления в начале терапии ингибитором АКФ. Вероятность гипотензивного эффекта может быть снижена прекращением приема диуретиков, повышением ОЦК или потребления соли перед началом терапии периндоприлом в низкой дозе с ее последующим постепенным увеличением.

При артериальной гипертензии, если предыдущее лечение диуретиками вызвало дефицит соли/понижение ОЦК, необходимо либо прекратить прием диуретика перед началом терапии ингибитором АКФ с последующим введением калийнесберегающего диуретика, либо прием ингибитора АКФ необходимо начинать с низкой дозы с ее последующим увеличением.

При застойной сердечной недостаточности, требующей приема диуретиков, прием ингибитора АКФ следует начинать с очень низкой дозы, по возможности после предварительного снижения дозы сопутствующего калийнесберегающего диуретика.

Во всех случаях в течение первых нескольких недель после начала терапии ингибитором АКФ необходимо проводить тщательный мониторинг функции почек (уровень креатинина).

Калийсберегающие диуретики (эплеренон, спиронолактон): При приеме эплеренона или спиронолактона в дозах от 12,5 мг/сутки до 50 мг/сутки и низких доз ингибиторов АКФ:

При лечении сердечной недостаточности класса II-IV (по классификации NYHA) с фракцией выброса <40%, с предшествующей терапией ингибиторами АКФ и петлевыми диуретиками, существует риск развития гиперкалиемии, с потенциальным летальным исходом, особенно в случае несоблюдения рекомендаций по назначению данной комбинации препаратов.

Прежде чем назначать данную комбинацию препаратов, следует убедиться в отсутствии гиперкалиемии и почечной недостаточности у пациента.

В течение первого месяца терапии один раз в неделю, а затем один раз в месяц рекомендуется проводить мониторинг калиемии и креатинемии.

Рацекадотрил: известно, что ингибиторы АКФ (например, периндоприл) являются причиной возникновения ангионевротического отека. Этот риск повышается при их использовании в сочетании с рацекадотрилом (препаратом, применяемым при острой диарее).

mTOR-ингибиторы (например, сиролимус, эверолимус, темсиролимус): пациенты, проходящие сочетанную терапию mTOR-ингибиторами, могут подвергаться повышенному риску возникновения ангионевротического отека.

Комбинации, которые требуют осторожности:

Гипотензивные и сосудорасширяющие препараты: Комбинированный прием этих препаратов может привести к усилению гипотензивного эффекта периндоприла. Сопутствующий прием нитроглицерина и других нитратов или других сосудорасширяющих средств, может привести к дальнейшему снижению артериального давления.

Аллопуринол, цитостатические или иммунодепрессивные вещества, системные кортикостероиды или прокаинамид: при комбинированном приеме этих препаратов с ингибиторами АКФ увеличивается риск лейкопении.

Анестезирующие препараты: ингибиторы АКФ могут усиливать гипотензивный эффект некоторых анестезирующих веществ.

Глиптины (линаглиптин, саксаглиптин, ситаглиптин, вилдаглиптин): У пациентов, принимающих ингибитор АКФ, повышается риск развития ангионевротического отека вследствие снижения активности дипептидилпептидазы IV, связанного с приемом глиптина.

Симпатомиметики: Симпатомиметики могут снижать гипотензивный эффект ингибиторов АКФ.

Золото: в редких случаях у пациентов, одновременно получающих лечение инъекционными препаратами золота (натрия ауротиомалат) и ингибиторами АКФ, включая периндоприл, возникали вазомоторные реакции (такие симптомы как прилив крови к лицу, тошнота, рвота и гипотензия).

Связано с индапамидом:

Комбинации, которые требуют особой осторожности:

Препараты, способные вызвать пароксизмальную желудочковую тахикардию типа «пируэт»: из-за риска наступления гипокалиемии следует соблюдать осторожность при приеме индапамида в сочетании с препаратами, способными вызвать пароксизмальную желудочковую тахикардию типа «пируэт», такими как антиаритмические препараты класса IA (хинидин, гидрохинидин, дизопирамид), антиаритмические препараты класса III (амиодарон, дофетилид, ибутилид, бретилий, соталол), некоторые нейролептики (хлорпромазин, циамемазин, левомепромазин, тиоридазин, трифлуоперазин), бензамиды (амисульприд, сульпирид, сультоприд, тиаприд), производные бутирофенона (дроперидол, галоперидол), другие нейролептики (пимозид); другие препараты, такие как бепридил, сизаприд, дифеманил, эритромицин в/в, галофантрин, мизоластин, моксифлоксацин, пентамидин, спарфлоксацин, винкамин в/в, метадон, астемизол, терфенадин. Предупреждение снижения уровня калия и коррекция в случае необходимости: мониторинг интервала QT.

Калийсберегающие препараты: амфотерицин В (внутривенно), глюкокортикоиды и минералокортикоиды (системное введение), тетракозактид, стимулирующие слабительные: усиление риска снижения уровня калия (аддитивный эффект). Мониторинг содержания калия и, при необходимости, коррекция дозы; особая внимательность требуется при лечении наперстянкой. Следует применять нестимулирующие слабительные средства.

Препараты наперстянки: низкий уровень калия может усиливать токсическое действие наперстянки. Следует проводить мониторинг ЭКГ и уровня калия, и при необходимости пересмотреть лечение.

Аллопуринол: одновременное лечение с индапамидомможет увеличить частоту реакций гиперчувствительности к аллопуринолу.

Комбинации, которые требуют осторожности:

Калийсберегающие диуретики (амилорид, спиронолактон, триамтерен): Несмотря, что рациональные комбинации полезны для некоторых пациентов, гипокалиемия или гиперкалиемия (особенно у пациентов с почечной недостаточностью или сахарным диабетом) все еще могут проявляться. Необходимо проводить мониторинг уровня калия плазмы крови и ЭКГ, и при необходимости, нужно пересмотреть лечение.

Метформин: молочнокислый ацидоз на фоне приема метформина связан, по-видимому, с функциональной почечной недостаточностью, которая обусловлена действием диуретиков, особенно, петлевых. Не следует применять метформин, если содержание креатинина в плазме превышает 15 мг/л (135 мкмоль/л) у мужчин и 12 мг/л (110 мкмоль/л) у женщин.

Йодосодержащая контрастная среда: при значительной дегидратации организма, вызванной приемом диуретических препаратов, увеличивается риск развития острой почечной недостаточности, особенно при применении йодосодержащих контрастных веществ в высоких дозах. Перед применением йодосодержащих препаратов следует провести регидратацию.

Кальций (соли): возможно увеличение содержания кальция в результате снижения его экскреции с мочой.

Циклоспорин, такролимус: без изменений уровня циркулирующего циклоспорина повышается уровень креатинина в плазме, даже при нормальном содержании воды и электролитов.

Кортикостероиды, тетракозактид (системный путь введения): уменьшают гипотензивное действие (задержка соли и воды, вызванная действием кортикостероидов).

 

Специальные предупреждения

Связанные с периндоприлом и индапамидом

Литий

Комбинация препаратов лития и комбинации периндоприл/индапамид не рекомендуется.

Связанные с периндоприлом

Двойная блокада ренин-ангиотензин-альдостероновой системы (РААС):

Имеются данные о том, что одновременное применение ингибиторов конвертирующего фермента (АКФ), блокаторов рецепторов ангиотензина II или алискирена повышает риск развития гипотонии, гиперкалиемии и снижения функции почек (в том числе острой почечной недостаточности). Поэтому не рекомендуется двойная блокада РААС путем комбинированного применения ингибиторов АКФ, блокаторов рецепторов ангиотензина II или алискирена .

Если же терапия двойной блокадой РААС считается абсолютно необходимой, то ее следует проводить только под наблюдением специалиста и при частом тщательном мониторинге функции почек, уровня электролитов и АД.

Пациентам с диабетической нефропатией не следует применять одновременно ингибиторы АКФ и блокаторы рецепторов ангиотензина II.

 

Нейтропения/агранулоцитоз/тромбоцитопения/анемия

У пациентов, получающих ингибиторы АКФ отмечались случаи нейтропении/агранулоцитоза, тромбоцитопении и анемии. У пациентов с сохраненной функцией почек и без наличия других осложняющих факторов нейтропения возникает редко.

Периндоприл следует применять с особой осторожностью у пациентов с системными коллагеновыми заболеваниями, получающими лечение иммунодепрессантами, аллопуринолом или прокаиномидом, или при сочетании указанных сопутствующих факторов, особенно, особенно на фоне нарушения функции почек.У некоторых таких пациентов развивались серьезные инфекции, которые в некоторых случаях не реагировали на интенсивное лечение антибиотиками. В случае применения периндоприла у таких пациентов рекомендуется периодически контролировать уровень лейкоцитов, а пациенты должны быть проинформированы о том, что они должны сообщать врачу о любых признаках развития инфекции (например, боль в горле, повышение температуры тела).

Гиперчувствительность/ангионевротический отек

При развитии ангионевротического отека лица, конечностей, губ, языка, голосовой щели и/или гортани необходимо незамедлительно прекратить прием периндоприла.

Ангионевротический отёк, связанный с отеком гортани, может быть фатальным. В случаях, когда отек охватывает язык, гортань или голосовую щель, что, вероятно, может повлечь за собой обструкцию дыхательных путей, необходимо незамедлительно принять соответствующие меры, которые могут включать подкожное введение раствора эпинефрина 1:1000 (от 0,3 мл до 0,5 мл) и/или мероприятия по восстановлению проходимости дыхательных путей пациента.

У лиц негроидной расы с отягощенным анамнезом риск ангионевротического отека повышен по сравнению с пациентами других рас. У пациентов, в анамнезе которых отмечался отек Квинке, не связанный с приемом ингибиторов АКФ, может быть повышен риск его развития при приеме препаратов этой группы.

В редких случаях на фоне терапии ингибиторами АКФ развивается ангионевротический отек кишечника. При этом у пациентов отмечается боль в животе как изолированный симптом или в сочетании с тошнотой и рвотой, в некоторых случаях без предшествующего ангионевротического отека лица и при нормальной активности фермента С-1 эстеразы. Диагноз устанавливается с помощью компьютерной томографии брюшной области, ультразвукового исследования или в момент хирургического вмешательства. Симптомы исчезают после прекращения приема ингибиторов АКФ. У пациентов с болью в области живота, получающих ингибиторы АКФ, при проведении дифференциального диагноза необходимо учитывать возможность развития ангионевротического отека кишечника.

Комбинированный прием периндоприла и комбинации сакубитрил/валсартан противопоказан в связи с повышенным риском развития ангионевротического отека. Комбинацию сакубитрил/валсартана не следует принимать ранее чем 36 часов после приема последней дозы периндоприла. Если лечение сакубитрил / валсартаном прекращено, терапию периндоприлом следует начинать только через 36 часов после приема последней дозы сакубитрил / валсартана. Одновременное применение других ингибиторов нейтральной эндопептидазы (ИНЭ) (например, рацекадотрила) и ингибиторов АКФ может также увеличить риск развития ангионевротического отека. Следовательно, перед началом терапии ингибиторами (ИНЭ) (например, рацекадотрилом) у пациентов, принимающих периндоприл, необходима тщательная оценка соотношения пользы и риска.

Сопутствующее применение ингибиторов mTOR (например, сиролимус, эверолимус, темсиролимус)

Пациенты, принимающие сопутствующую терапию ингибиторами mTOR (например, сиролимус, эверолимус, темсиролимус), могут иметь повышенный риск развития ангиодистрофии (например, отек дыхательных путей или языка с нарушениями дыхания или без него).

Анафилактоидные реакции в процессе десенсибилизации

 Имеются сообщения о развитии длительных, угрожающих жизни анафилактоидных реакций у больных, получающих ингибиторы АКФ во время десенсибилизирующей терапии ядом перепончатокрылых насекомых (пчелы, осы). Ингибиторы АКФ необходимо применять с осторожностью у больных с отягощенным аллергологическим анамнезом или склонностью к аллергическим реакциям, проходящих процедуры десенсибилизации. Следует избегать применения ингибитора АКФ пациентам, получающим иммунотерапию ядом перепончатокрылых насекомых. Тем не менее, анафилактоидной реакции можно избежать путем временной отмены ингибитора АКФ не менее чем за 24 ч до начала процедуры десенсибилизации.

Анафилактоидные реакции при аферезе липопротеинами низкой плотности (ЛПНП)

 В редких случаях у пациентов, получающих ингибиторы АКФ, при проведении афереза ЛПНП с использованием декстрана сульфата могут развиваться угрожающие жизни анафилактоидные реакции. Для предотвращения анафилактоидной реакции следует временно прекращать терапию ингибитором АКФ перед каждой процедурой афереза.

Пациенты на гемодиализе

Случаи анафилактоидных реакций отмечались у пациентов, которым проводился диализ мембранами с высокой гидравлической проницаемостью (например, AN 69) и одновременно получавших ингибитор АКФ. У этих пациентов особое внимание нужно обратить на использование другого типа диализной мембраны или другого класса антигипертензивного препарата.

Первичный гиперальдостеронизм

У пациентов с первичным гиперальдостеронизмом обычно наблюдается низкая клиническая эффективность при применении антигипертензивных препаратов, механизм действия которых основан на ингибировании ренин-ангиотензиновой системы. В связи с этим применение данного препарата в таких случаях не рекомендуется.

Беременность

Ингибиторы АКФ не следует назначать во время беременности. Если продолжение терапии ингибитором АКФ не считается необходимым, лечение пациентов, планирующих беременность, должно быть заменено на альтернативные антигипертензивные препараты, имеющих доказанный профиль безопасности при применении во время беременности. При установлении факта беременности лечение ингибиторами АКФ следует немедленно прекратить, и, при необходимости, следует начать альтернативную терапию.

Калийсберегающие диуретики, соли калия

Комбинация периндоприла и калийсберегающих диуретиков, солей калия не рекомендуется.

Связанные с индапамидом

Печеночная энцелопатия

При нарушении функции печени прием тиазидных и тиазидоподобных диуретиков может привести к печеночной энцефалопатии. В этом случае прием диуретиков необходимо прекратить незамедлительно.

Фоточувствительность

На фоне приема тиазидных и тиазидоподобных диуретиков сообщалось о случаях развития реакции фоточувствительности. В случае развития реакции фоточувствительности на фоне приема препарата следует прекратить лечение. При необходимости продолжения терапии диуретиками рекомендуется защищать кожные покровы от воздействия солнечных лучей или искусственных ультрафиолетовых лучей.

Меры предосторожности при использовании

Связанные с периндоприлом и индапамидом

Почечная недостаточность

Лечение противопоказано пациентам с тяжелой и умеренной почечной недостаточностью (КК < 60 мл/мин).

У некоторых пациентов, страдающих гипертензией, с нарушением функции почек, лечение необходимо прекратить, и возможно возобновление либо в более низкой дозе, либо только с одним компонентом. Для таких пациентов обычное последующее медицинское наблюдение должно включать частый мониторинг уровня калия и креатинина, в первый раз - после двух недель лечения, а затем каждые два месяца во время периода терапевтической стабильности.

Случаи почечной недостаточности наблюдались, в основном, у пациентов с тяжелой сердечной недостаточностью или основной почечной недостаточностью, включая стеноз почечной артерии.

Препарат не рекомендуется в случаях двустороннего стеноза почечных артерий или единственной функционирующей почки.

Артериальная гипотензия и нарушение водно-электролитного баланса

Существует риск внезапной гипотензии при наличии ранее существовавшего дефицита натрия (в частности, у пациентов со стенозом почечной артерии). Поэтому необходимо проводить систематической контроль за проявлением клинических признаков дефицита воды и электролитов в организме, которые могут возникнуть в результате диареи или рвоты. У таких пациентов необходимо проводить регулярный мониторинг содержания электролитов в плазме. Выраженная гипотензия может потребовать внутривенного введения физиологического раствора. Преходящая гипотензия не является противопоказанием для продолжения лечения. После восстановления удовлетворительного объема крови и артериального давления, лечение может быть возобновлено либо в сниженной дозе, либо с одним из компонентов.

Содержание калия в сыворотке

Комбинация периндоприла и индапамида не предотвращает риска возникновения гипокалиемии, особенно у пациентов с сахарным диабетом или у пациентов с почечной недостаточностью, в связи с чем необходимо проводить регулярный мониторинг уровня калия в плазме.

Связанные с периндоприлом

Кашель

На фоне терапии ингибиторами АКФ отмечались случаи возникновения сухого кашля, который проходит после прекращения лечения.

Педиатрическое население

Эффективность и переносимость периндоприла у детей и подростков  до 18 лет при моно- или комбинированной терапии  не установлены.

Двойная блокада ренин-ангиотензин-альдостероновой системы (РААС)

Имеются данные о том, что одновременное применение ингибиторов АКФ, блокаторов рецепторов ангиотензина II или алискирена увеличивает риск гипотонии, гиперкалиемии и вызывает снижение функции почек (включая острую почечную недостаточность). Поэтому двойная блокада РААС путем комбинированного применения ингибиторов АКФ, блокаторов рецептора ангиотензина II или алискирена не рекомендуется. Если терапия двойной блокадой считается абсолютно необходимой, это необходимо проводить только под наблюдением специалистов и частого мониторинга почечной функции, уровня электролитов и артериального давления.

Пациентам с диабетической нефропатией нельзя назначать ингибиторы АКФ и блокаторы рецепторов ангиотензина II одновременно.

Риск артериальной гипотензии и/или почечной недостаточности (при сердечной недостаточности, нарушении водно-электролитного баланса и т. д.)

Выраженная стимуляция ренин-ангиотензин-альдостероновой системы наблюдалась при выраженных нарушениях водно-электролитного баланса (строгая бессолевая диета или длительный прием диуретиков) у пациентов с исходно низким артериальным давлением, в случаях стеноза почечной артерии, застойной сердечной недостаточности или цирроза печени, сопровождающегося отеком и асцитом. Применение ингибиторов АКФ вызывает блокаду РААС и поэтому может привести, особенно при первом приеме и в течение первых двух недель лечения, к внезапному снижению АД и/или увеличению в плазме уровня креатинина, что свидетельствует о функциональной почечной недостаточности. В таких случаях лечение следует начинать с более низкой дозы и затем постепенно увеличивать дозу.

Пациенты с атеросклерозом в анамнезе

Пациентам с ишемической болезнью сердца или недостаточностью мозгового кровообращения лечение необходимо назначать с низкой дозы.

Пожилые пациенты

Перед началом лечения необходимо провести контроль уровня калия и функции почек. Начальная доза впоследствии корректируется зависимости от уровня снижения артериаольного давления, особенно в случае водно-электролитного дисбаланса, во избежание внезапного начала гипотензии.

Реноваскулярная гипертензия

Ингибиторы АКФ могут иметь большее преимущество у пациентов с реноваскулярной гипертензией, которым предстоит реконструктивная операция, или в случаях, когда проведение такой операции невозможно.

Таблетки Кo-Пренессы 8 мг/2,5мг, не рекомендуются у пациентов с имеющимся или предполагаемым стенозом почечной артерии, так как лечение необходимо начинать в условиях стационара с более низкой дозы, чем 8 мг/2,5 мг.

Другие группы населения, подверженные риску

У пациентов с тяжелой сердечной недостаточностью (IV степени) или пациентов с инсулинзависимым сахарным диабетом (тенденция к спонтанному увеличению уровня калия) лечение следует начинать под врачебным контролем с низкой начальной дозы, поэтому Кo-Пренесса® 8 мг/2,5 мг, не приемлема для начального лечения.  Больные с артериальной гипертензией и коронарной недостаточностью не должны прекращать прием бета-блокаторов: ингибиторы АКФ следует применять вместе с бета-блокатором.

Пациенты с сахарным диабетом

У пациентов с сахарным диабетом, ранее принимавших лечение пероральными антидиабетическими препаратами или инсулином, необходимо тщательно контролировать уровень гликемии, а именно во время первого месяца лечения ингибитором АКФ.

Этнические различия

Действие периндоприла в снижении АД менее эффективно у пациентов негроидной расы, чем у представителей других рас, вероятно, в связи с более частым распространением низкорениновой формы гипертензии среди темнокожего населения.

Хирургическое вмешательство/Общая анестезия

Применение ингибиторов АКФ у больных, подвергающихся хирургическому вмешательству с применением общей анестезии, может привести к выраженному снижению АД, особенно при использовании средств для общей анестезии, оказывающих антигипертензивное действие. Рекомендуется прекратить прием ингибиторов АКФ длительного действия, в том числе периндоприла, за один день до хирургического вмешательства.

Стеноз аортального или митрального клапана/гипертрофическая кардиомиопатия

Ингибиторы АКФ следует применять с осторожностью у пациентов с обструкцией выходного отдела левого желудочка.

Печеночная недостаточность

В редких случаях на фоне приема ингибиторов АКФ возникает холестатическая желтуха, прогрессирующая до скоротечного некроза печени и (иногда) приводящей к летальному исходу. Механизм данного синдрома неясен. Пациентам, получающим ингибиторы АКФ, у которых развивается желтуха или выраженные увеличения печеночных ферментов, следует прекратить прием ингибиторов АКФ и находиться под соответствующим последующим медицинским наблюдением.

Гиперкалиемия

У некоторых пациентов, получавших лечение ингибиторами АКФ, включая периндоприл, наблюдалось увеличение уровня сывороточного калия. Факторы риска развития гиперкалиемии включают почечную недостаточность, ухудшение функции почек, пожилой возраст (старше 70 лет), сахарный диабет, некоторые состояния, в частности, обезвоживание, острая сердечная недостаточность, метаболический ацидоз и одновременный прием калийсберегающих диуретиков (например, спиронолактона, эплеренона, триамтерена или амилорида), калиевых добавок или калийсодержащих заменителей соли; или пациенты, принимающие другие лекарства, связанные с увеличением сывороточного калия (например, гепарин, котримоксазол, также известный как триметоприм/сульфаметоксазол, другие ингибиторы АКФ, антагонисты рецептора ангиотензина-II, ацетилсалициловая кислота ≥ 3 г / день, ингибиторы ЦОГ-2 и неселективные НПВП, иммунодепрессанты, такие как циклоспорин или такролимус, триметоприм). Применение калиевых добавок, калийсберегающих диуретиков или калийсодержащих заменителей соли у пациентов с нарушением функции почек может привести к значительному увеличению сывороточного калия, что может стать причиной серьезных, иногда смертельных аритмий.

Связанные с индапамидом

Водно-электролитный баланс

Содержание натрия в сыворотке

Перед началом лечения, а затем периодически во время лечения необходимо проведение контроля уровня натрия, так как прием диуретиков может привести к снижению уровня натрия, которое в начале может происходить бессимптомно, но может иметь серьезные последствия. Регулярный контроль натрия необходимо проводить чаще у пожилых пациентов и пациентов с циррозом печени.

Содержание калия в сыворотке

Терапия тиазидными и тиазидоподобными диуретиками связана с риском развития гипокалиемии. Необходимо избегать риска развития снижения уровня калия (<3,4 µмоль/л) у пациентов из группы высокого риска, таких как пациенты пожилого возраста, истощенные пациенты, пациенты с циррозом печени, сопровождающимся отеком и асцитом, ишемической болезнью сердца и хронической сердечной недостаточностью. Гипокалиемия у данных пациентов увеличивает кардиотоксичность сердечных гликозидов и риск развития аритмии.

У пациентов с удлиненным интервалом QT также существует риск снижения уровня калия, независимо от происхождения (врожденный или ятрогенный). Гипокалиемия, как и брадикардия, является фактором, который благоприятствует началу серьезных нарушений ритма, в частности, трепетания – мерцания, которые могут быть фатальными.

Во всех случаях необходим более частый мониторинг уровня калия. Первые измерения уровня калия в плазме следует проводить в течение первой недели после начала лечения. При выявлении гипокалиемии необходима корректировка дозы.

Содержание кальция в сыворотке

Тиазидные и тиазидоподобные диуретики, могут снизить выведение кальция с мочой и стать причиной преходящего увеличения уровня кальция в плазме. Выраженное повышение уровня кальция может быть причиной недиагностированного гиперпаратиреоза, в связи с чем лечение необходимо прекратить до обследования функции паращитовидной железы.

Содержание глюкозы в крови

У пациентов с сахарным диабетом необходим мониторинг уровня глюкозы в крови, особенно при наличии гипокалиемии.

Мочевая кислота

 У больных с повышенной концентрацией мочевой кислоты в плазме крови на фоне терапии может увеличиваться частота возникновения приступов подагры.

Почечная функция и диуретики

Тиазидные и тиазидоподобные диуретики, в полной мере эффективны только у пациентов с сохраненной или незначительно нарушенной функцией почек (уровни креатинина ниже, чем примерно 25 мг/л, т.е. 220µмоль/л у взрослого).

У пожилых пациентов значение уровня креатинина в плазме следует корректировать с учетом возраста, веса и пола пациента в соответствии с формулой Кокрофта:

 

(140 - возраст) х масса тела

Clcr  =  ----------------------------------------------------------

            0,814 х уровень креатинина в плазме крови

 

где:   возраст выражен в годах,

масса тела - в килограммах,

уровень креатинина в плазме – в мкмоль/л.

 

Данная формула рассчитана на пожилых мужчин и должна адаптироваться для женщин путем умножения результата на 0,85.

Гиповолемия, вызванная потерей воды и натрия в результате приема диуретиков в начале лечения, приводит к снижению гломерулярной фильтрации, что может вызывать увеличение уровней мочевины и креатинина в крови. Данная транзиторная функциональная почечная недостаточность не опасна для пациентов с неизмененной функцией почек, однако у пациентов с почечной недостаточностью ее выраженность может усилиться.

Спортсмены

Спортсмены должны учитывать, что этот продукт содержит активное вещество, которое может вызвать положительную реакцию при допинг-тестах.

Острая миопия и вторичная закрытоугольная глаукома

Сульфаниламиды или производные сульфонамида могут вызывать идиосинкразию, что приводит к транзиторной миопии и острой закрытоугольной глаукоме. Нелеченная острая закрытоугольная глаукома может привести к перманентной потере зрения. Первичное лечение состоит в прекращении применении препарата как можно скорее. Возможно потребуется рассмотреть проведение оперативного медикаментозного или хирургического лечения, если внутриглазное давление остается неконтролируемым. Факторы риска развития острой закрытоугольной глаукомы могут включать историю аллергии на сульфонамиды или пенициллин.

Вспомогательные вещества

Данный лекарственный препарат содержит лактозу. Пациенты с редкой наследственной непереносимостью галактозы, общего дефицита лактазы или нарушения всасывания глюкозы-галактозы не должны принимать этот препарат.

Препарат содержит менее 1 ммоль натрия (23 мг) на дозу, то есть практически не содержит натрия.

Применение в педиатрии

ПрепаратКо-Пренесса®не следует назначать детям и подросткам до 18 лет.

Во время беременности или лактации

Применение препарата Ко-Пренесса®противопоказано в период беременности и кормления грудью.

Учитывая влияние отдельных компонентов данного комбинированного препарата на беременность и лактацию, не рекомендуется принимать Ко-Пренессу в первом во втором и третьем триместре беременности.

Противопоказано принимать Ко-Пренессу во время кормления грудью. Поэтому в зависимости от важности применения данной терапии для матери следует принять решение либо прекратить кормление грудью, либо прекратить прием Ко-Пренессы.

 

Беременность

Связанные с периндоприлом:

Не рекомендуется принимать ингибиторы АКФ в первом триместре беременности. Противопоказано принимать ингибиторы АКФ во втором и третьем триместре беременности. Эпидемиологические данные относительно риска развития тератогенных пороков после приема ингибиторов АКФ в первом триместре беременности неубедительны; в то же время невозможно исключить некоторое возрастание степени риска. Если непрерывное лечение ингибиторами АКФ является необходимо, пациенты, планирующие беременность, должны быть переведены на другие антигипертензивные препараты с доказанной безопасностью применения во время беременности. При установлении факта беременности следует немедленно прекратить лечение ингибиторами АКФ и, при необходимости, начать альтернативное лечение. Доказано, что лечение ингибиторами АКФ во втором и третьем триместрах у человека является фетотоксичным (ухудшение функции почек, олигогидрамнион, задержка оссификации костей черепа) и оказывает токсическое воздействие на новорожденного (почечная недостаточность, гипотензия, гиперкалиемия).

В случае приема ингибиторов АКФ, начиная со второго триместра беременности, рекомендуется осуществлять ультразвуковой контроль функции почек и формирования черепа. Дети, чьи матери принимали ингибиторы АКФ, должны тщательно наблюдаться в отношении гипотензии.

Cвязанные с индапамидом:

Данные по применению индапамида у беременных женщин отсутствуют или ограничены (менее 300 исходов беременности). Длительный прием тиазидов в третьем триместре беременности может привести к уменьшению объема плазмы у матери, а также к снижению маточно-плацентарного кровотока, что в свою очередь может спровоцировать фето-плацентарную ишемию и задержку роста.

В качестве меры предосторожности желательно избегать использования индапамида в период беременности.

Грудное вскармливание

Ко-Пренесса® противопоказана во время кормления грудью.

Связанные с периндоприлом:

Поскольку данные о применении периндоприла во время кормления грудью отсутствуют, в этот период не рекомендуется применять периндоприл и предпочтительно использовать другие препараты с доказанной безопасностью применения во время кормления грудью, особенно при вскармливании новорожденных или недоношенных детей.

Cвязанные с индапамидом:

Имеется недостаточно информации о проникновении индапамида и его метаболитов в женское молоко. Возможно возникновение повышенной чувствительности к производным сульфонамида и гипокалиемии. Риск для новорожденных/младенцев не может быть исключен. Индапамид тесно взаимосвязаны с тиазидовыми диуретиками, которые во время кормления грудью приводят к снижению или даже подавлению лактации. Индапамид не следует применять во время кормления грудью.

Особенности влияния препарата на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами

У некоторых пациентов могут возникать индивидуальные реакции, связанные со снижением артериального давления, такие как головокружение или слабость. Это может отрицательно сказываться на способности управлять автотранспортом или работать с оборудованием.

 

Рекомендации по применению

Режим дозирования

Обычная доза составляет одну таблетку 8 мг/2,5 мг Кo-Пренессы в день, которую предпочтительно принимать утром перед приемом пищи.

Особые группы пациентов

Дети

Кo-Пренессу таблетки 8 мг/2,5 мг не рекомендуется применять у детей и подростков до 18 лет, так как эффективность и переносимость периндоприла в монотерапии или в комбинации у пациентов данной возрастной группы не установлена.

Пациенты пожилого возраста

У пожилых пациентов содержание креатининав плазме должно быть скорректировано с учетом  возраста, веса и пола. Лечение пожилых пациентов можно начинать, если функциональное состояние почек в пределах нормы,после контроля АД.

Пациенты с печеночной недостаточностью

У пациентов с тяжелой печеночной недостаточностью лечение препаратом противопоказано.

У пациентов со средней степенью печеночной недостаточности коррекция дозировки не требуется.

Пациенты с почечной недостаточностью

У пациентов с тяжелой и средней степенью почечной недостаточности (КК<60 мл/мин) лечение препаратом противопоказано.

У данных пациентов последующее медицинское наблюдение должно включать регулярный мониторинг содержания креатинина и калия в крови.

Метод и путь введения

Для приема внутрь.

Длительность лечения

Продолжительность лечения препаратом Кo-Пренесса® корректируется лечащим врачом.

Меры, которые необходимо принять в случае передозировки

Симптомы: выраженное снижение артериального давления, тошнота, рвота, судороги, головокружение, бессонница, полиурия или олигурия, анурия, брадикардия,  нарушение водно-электролитного баланса.

Лечение:промывание желудка и/или назначение активированного угля. При значительном снижении АД, больного следует перевести в горизонтальное положение с низким изголовьем. Последующие мероприятия, проводимые в медицинском учреждении, должны быть направлены на восстановление водно-электролитного баланса,  симптоматическая терапия. Специфического антидота нет.

Периндоприлат, активный метаболит периндоприла, может подвергаться диализу.

Меры, необходимые при пропуске одной или нескольких доз лекарственного препарата

Важно принимать препарат ежедневно, поскольку постоянное лечение более эффективно. Но если вы забыли принять дозу Ко-Пренессы, примите следующую в обычное время.

Вам не следует принимать двойную дозу препарата вместо пропущенной.

Указание на наличие риска симптомов отмены

Поскольку лечение высокого артериального давления обычно продолжается в течение всей жизни, перед тем как прекратить прием этого лекарственного средства, проконсультируйтесь со своим лечащим врачом.

При приеме этого лекарственного средства всегда в точности соблюдайте указания своего лечащего врача.

Рекомендации по обращению за консультацией к медицинскому работнику для разъяснения способа применения лекарственного препарата

При возникновении вопросов по поводу применения препарата следует обратиться за консультацией к лечащему врачу.

 

Описание нежелательных реакций, которые проявляются при стандартном применении ЛП и меры, которые следует принять в этом случае

Часто: (может поражать до 1 из 10 человек)

- сильное головокружение или обморок в связи с низким артериальным давлением

Редко: (может поражать до 1 из 100 человек)

- бронхоспазм (чувство стеснения в грудной клетке, хрипы и одышка

- отек лица, губ, рта, языка или горла, затрудненное дыхание (ангионевротический отек)

Очень редко (может поражать до 1 из 10 000 человек)  

- тяжелые кожные реакции, включая мультиформную эритему (кожная сыпь, которая часто начинается с красных зудящих пятен на лице, руках или ногах) или интенсивную кожную сыпь, крапивницу, покраснение кожи по всему телу, сильный зуд, пузыри, шелушение и отек кожи, воспаление слизистых оболочек (синдром Стивенса-Джонсона) или другие аллергические реакции

- сердечно-сосудистые нарушения (нерегулярное сердцебиение, стенокардия (боли в груди, челюсти и спине, вызванные физическим усилием), инфаркт миокарда)

- слабость в руках или ногах, или проблемы с речью, которые могут быть признаком возможного инсульта

- воспаление поджелудочной железы, которое может вызвать сильную боль в животе и спине, сопровождающуюся резким ухудшением самочувствия

- пожелтение кожи или белков глаз (желтуха), которое может быть признаком гепатита

Частота неизвестна:

- жизнеугрожающее нерегулярное сердцебиение

- заболевание головного мозга, вызванное заболеваниями печени (печеночная энцефалопатия)

 

В порядке убывания частоты побочные эффекты могут включать:

Часто (может поражать до 1 из 10 человек):

- кожные реакции у лиц, предрасположенных к аллергическим и астматическим реакциям, головная боль, головокружение, нарушение зрения, шум в ушах (ощущение шума в ушах), кашель, одышка (одышка), желудочно-кишечные расстройства (тошнота, рвота, боль в животе, нарушение вкуса, диспепсия или затруднение пищеварения, диарея, запор), аллергические реакции (такие как кожная сыпь, зуд), судороги, чувство усталости

 

Нечасто (может поражать до 1 из 100 человек):

- перепады настроения, нарушения сна, крапивница, пурпура (красные точки на коже), скопление волдырей, проблемы с почками, импотенция, потливость, повышение количества эозинофилов (тип лейкоцитов), изменение лабораторных показателей: высокий уровень калия в крови, обратимый при прекращении приема, низкий уровень натрия в крови, сонливость, обмороки, сердцебиение (ощущение своего сердцебиения), тахикардия (учащенное сердцебиение), гипогликемия (низкий уровень сахара в крови) у больных сахарным диабетом, васкулит (воспаление кровеносных сосудов), сухость во рту, реакции светочувствительности (повышенная чувствительность кожи к солнцу), артралгии (боли в суставах), миалгии (боли в мышцах), боли в груди, недомогания, периферические отеки, повышение температуры тела, повышение мочевины крови, повышение креатинина в крови, падения

 

Редко (может поражать до 1 на 1000 человек):

- обострение течения псориаза, изменение лабораторных показателей: повышение уровня печеночных ферментов, высокий уровень сывороточного билирубина, утомляемость

 

- Очень редко (может поражать до 1 из 10 000 человек):

Спутанность сознания, эозинофильная пневмония (редкий вид пневмонии), концентрированная моча (темного цвета), тошнота, мышечные судороги, спутанность сознания и приступы, которые могут быть вызваны неадекватной секрецией АдГ (антидиуретического гормона). При наличии описанных симптомов следует немедленно обратиться к врачу.

Ринит (заложенность или выделения из носа), серьезные проблемы с почками, изменения показателей крови, такие как снижение количества белых и красных кровяных телец, снижение гемоглобина, снижение количества тромбоцитов, повышение уровня кальция в крови, нарушение функции печени

 

Неизвестно (частота не может быть оценена по имеющимся данным):

- изменения на ЭКГ, изменения лабораторных показателей: низкий уровень калия, высокий уровень мочевой кислоты и сахара в крови, миопия (близорукость), помутнение в глазах, нарушение зрения, изменение цвета кожи, онемение и боль в пальцах рук или ног (феномен Рейно). При наличии системной красной волчанкой (тип коллагеновой болезни) возможно обострение заболевания.

 

Могут возникать нарушения со стороны крови, почек, печени или поджелудочной железы и изменения лабораторных показателей (анализов крови). Врач возможно назначит лабораторное обследование для контроля вашего состояния.

Концентрированная моча (темного цвета), ощущение или боль, мышечные судороги, спутанность сознания и приступы, которые могут быть вызваны неадекватной секрецией АдГ (антидиуретического гормона), могут наблюдаться при приеме ингибиторов АКФ. При наличии описанных симптомов следует немедленно обратиться к врачу.

 

Дополнительные сведения

Состав

Одна таблетка содержит

активные вещества: периндоприла эрбумин 8 мг,                                                                     индапамид 2,5 мг

вспомогательные вещества: кальция хлорид гексагидрат, лактозы моногидрат, кросповидон, целлюлоза микрокристаллическая, натрия гидрокарбонат, кремния диоксид коллоидный гидратированный, магния стеарат

Описание внешнего вида, запаха, вкуса

Таблетки круглой формы белого или почти белого цвета, слегка двояковыпуклые, с риской на одной стороне.

 

Форма выпуска и упаковка

По 10 таблеток помещают в контурную ячейковую упаковку из пленки OPA/Al/PVC и фольги алюминиевой.

По 3 контурные ячейковые упаковки вместе с инструкцией по медицинскому применению на государственном и русском языках помещают в пачку из картона.

Срок хранения

3 года

Не применять по истечении срока годности!

Условия хранения

Хранить в сухом месте при температуре не выше 30 ºС.

Хранить в недоступном для детей месте!

 

Условия отпуска из аптек

По рецепту

 

Саудалық атауы

Ко-Пренесса®  Халықаралық патенттелмеген атауы

Жоқ

  Дәрілік түрі, дозасы

8 мг/2,5 мг таблеткалар

  Фармакотерапиялық тобыЖүрек-қантамыр жүйесі. Ренин-ангиотензин жүйесіне әсер ететін препараттар. Басқа препараттармен біріктірілген ангиотензин өзгертуші фермент (АӨФ) тежегіштері. Диуретиктермен біріктірілген АӨФ тежегіштері. Диуретиктермен біріктірілген периндоприлАТХ коды С09ВА04

 

Қолданылуы

Бір мезгілде тағайындалған периндоприлмен және индапамидпен сол дозалар деңгейінде артериялық қысымы бақыланып жүрген пациенттерде эссенциялықгипертензияны емдеу үшін орын басу емі ретінде

 

Қолданудың басталуына дейінгі қажетті мәліметтер тізбесі

Қолдануға болмайтын жағдайлар

- периндоприлге, индапамидке, АӨФ тежегіштеріне және сульфонамидтерге немесе қосымша заттардың кез келгеніне аса жоғары сезімталдық 

- анамнездегі АӨФ тежегіштерімен бұрын жүргізілген еммен байланысты ангионевроздық ісіну (Квинке ісінуі)

- тұқым қуалайтын немесе идиопатиялық ангионевроздық ісіну

- айқын немесе орташа дәрежедегі бүйрек жеткіліксіздігі (КК < 60 мл/мин)

- гемодиализ немесе қан сүзілісінің басқа түрлері

- бауырэнцефалопатиясы

- бауырдың ауыр жеткіліксіздігі

- гипокалиемия

- жазылмайтын декомпенсацияланған жүрек жеткіліксіздігі бар пациенттер

- «пируэт» типті қарыншалық аритмияны туындататын аритмияға қарсы дәрілермен бір мезгілде қабылдау

- қант диабеті немесе бүйрек функциясының бұзылуы (ШСЖ < 60 мл/мин/1,73 м2) бар пациенттерде құрамында алискирен бар препараттармен бір мезгілде қолдану

- жүрек жеткіліксіздігінде қолданылатын сакубитрил/валсартан қабылдау

- бүйректің қанмен қамтылуы төмендеп кететін бүйрек ауруы (бүйрек артериясының стенозы)

- жүктілік және бала емізу кезеңі

- балалар мен 18 жасқа дейінгі жасөспірімдерге (дәрілік препараттың қауіпсіздігі мен тиімділігі жөнінде деректер болмауына байланысты)

Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі

Периндоприл мен индапамид үшін ортақ жайттар

Ұсынылмайтын біріктірілімдер

Литий

Литий препараттары мен АӨФ тежегіштерін бір мезгілде қолданғанда сарысуда литий концентрациялары қайтымды жоғарылаған жағдайлар және уыттылық жағдайлары байқалды. Тиазидтік диуретиктерді бір мезгілде қолдану әріқарай литий мөлшерін арттыруы және уыттылық қаупін күшейтуі мүмкін. Периндоприлді индапамидпен және литий препараттарымен біріктірілімде қолдану ұсынылмайды, бірақ, егер біріктіріп қабылдау қажет болса, қан сарысуында литий деңгейіне мұқият мониторинг өткізу керек.

Айрықша сақтануды талап ететін біріктірілімдер  

Баклофен АӨФ тежегіштерінің гипертензияға қарсы әсерін күшейтеді. АҚ және бүйрек функциясына, сондай-ақ гипертензияға қарсы препарат дозасының дұрыстығына мониторинг өткізу қажет.

Қабынуға қарсы стероидты емес препараттар (ҚҚСП) (қабынуға қарсы емге қажетті дозалардағы ацетилсалицил  қышқылын қоса): АӨФ тежегіштері мен қабынуға қарсы стероидты емес препараттарды (мысалы, қабынуға қарсы емге қажетті дозалардағы ацетилсалицил  қышқылы, ЦОГ-2 тежегіштері және селективті емес ҚҚСД) бір мезгілде қабылдағандагипертензияға қарсы әсерінің әлсіреуін байқауға болады. ҚҚСД және АӨФ тежегіштерін бір мезгілде қолдану, бүйректің жедел жеткіліксіздігінің дамуын қоса, бүйрек функциясының бұзылу қаупінің артуына, сондай-ақ, әсіресе, бүйрек функциясының бұзылуы бұрыннан бар пациенттерде сарысулық калий мөлшерінің көбеюіне әкелуі мүмкін. Атап көрсетілген препараттар біріктірілімін, әсіресе, егде жастағы пациенттерде абайлап қолдану керек. Пациенттер сұйықтықты жеткілікті көлемде ішуі тиіс, сондай-ақ біріктірілген ем тағайындалғанда және ол аяқталған соң мезгіл-мезгіл бүйрек функциясын бақылап отыру керек.  

 

Айрықша сақтануды талап ететін біріктірілімдер  

Имипрамин типті антидепрессанттар (трициклды антидепрессанттар), нейролептиктер гипертензияға қарсы әсерді күшейтеді және ортостаздық гипотензияның даму қаупін арттырады (аддитивті әсер).

Кортикостероидтар, тетракозактидтер гипертензияға қарсы әсерді төмендетеді(кортикостероидтар қабылдау нәтижесінде болатын тұз және су іркілісі).

Гипертензияға қарсы басқа дәрілік препараттарды периндоприл/индапамидпен қолдану артериялық қысымның қосымша төмендеу әсеріне әкелуі мүмкін.

Периндоприлмен байланысты:

Ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесін (РААЖ) қосарлы бөгеу АӨФ тежегіштерін, ангиотензин II рецепторларының блокаторларын немесе алискиренді біріктіріп қолдану арқылы, РААЖ бөгейтін бір препаратпен салыстырғанда, артериялық гипотензия, гиперкалиемия және бүйрек функциясының төмендеуі (оның ішінде бүйректің жедел жеткіліксіздігі) сияқты жағымсыз әсерлердің өте жоғары жиілігімен байланысты.

Біріктіріп қабылдау қарсы көрсетілімді:

Алискирен: қант диабетінен немесе бүйрек жеткіліксіздігінен зардап шегетін пациенттерде гиперкалиемияның туындау, бүйрек функциясының нашарлау, жүрек-қантамыр ауруларының даму және жүрек-қантамырлық аурулардан өлімге ұшырау қаупі артады.

Экстракорпоральді ем: Ауыр анафилактоидтық реакциялардың жоғары туындау қаупіне орай, жоғары гидравликалық өткізгіштігі бар белгілі бір жарғақшаларменысалы, полиакрилнитрилді жарғақшалар) жасалатын диализ немесегемофильтрация және декстран сульфатыментығыздығы төмен липопротеиндер аферезі сияқты қанның теріс зарядталған беткейлермен жанасуына алып келетін экстракорпоральді емдеу. Егер осындай емдеу қажет болса, диализ жарғақшасының басқа типін немесе гипотензиялық препараттың басқа класын қолдануға назар аудару керек.

Сакубитрил/валсартан: Бір мезгілдегі неприлизин мен АӨФ тежелісі ангиоэдеманың туындау қаупін арттыруы мүмкін екендіктен, периндоприлді сакубитрил/валсартанмен бір мезгілде қолдану қарсы көрсетілімді. Сакубитрил/валсартан қабылдауды периндоприлмен емнің соңғы дозасын қабылдаудан кейін 36 сағат өткенше бастауға болмайды. Периндоприлмен емді сакубитрил/валсартанның соңғы дозасын қабылдаудан кейін 36 сағат өткенше бастауға болмайды.

Ұсынылмайтын біріктірілімдер:

Алискирен: қант диабетінен немесе бүйрек жеткіліксіздігінен зардап шегетін пациенттерден басқа пациенттерде гиперкалиемияның туындау, бүйрек функциясының нашарлау, жүрек-қантамыр ауруларының даму және жүрек-қантамырлық аурулардан өлімге ұшырау қаупі артады.

АӨФ тежегішімен және ангиотензин рецепторларының блокаторымен біріктірілген ем: Әдеби деректерде нысана-мүшенің зақымдануымен ауыр атеросклероз ауруы, жүрек жеткіліксіздігі немесе қант диабеті бар пациенттерде АӨФ тежегішімен және ангиотензин рецепторларының блокаторымен біріктірілген емнің, ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесіне әсер ететін бір препаратты қабылдаумен салыстырғанда, гипотензия, естен тану, гиперкалиемия дамуының және бүйрек функциясы нашарлауының (бүйректің жедел жеткіліксіздігін қоса) өте жоғары жиілігімен теңесетіні атап көрсетіледі. Қосарлы бөгеу (мысалы, АӨФ тежегішін ангиотензин II рецепторларының блокаторымен біріктіру арқылы) бөлек алынған жағдайлармен шектелуі және бүйрек функциясына, калий деңгейіне және артериялық қысымға мұқият мониторинг өткізумен қатар жүруі тиіс.

Эстрамустин: ангионевроздық ісіну (ангиоісіну) сияқты жағымсыз реакциялардың жоғарылау қаупі.

Ко-тримоксазол (триметоприм/сульфаметоксазол):

Бір мезгілде ко-тримоксазол (триметоприм/сульфаметоксазол) қабылдайтын пациенттергиперкалиемияның жоғары қаупіне ұшырауы да мүмкін.

Калий жинақтайтын диуретиктер (мысалы, триамтерен, амилорид және т.б.), калий (тұздар): Гиперкалиемия (өліммен аяқталу қаупі зор), әсіресе, бүйрек жеткіліксіздігімен біріккен (аддитивті гиперкалиемиялық әсер).

Периндоприлді осы дәрілік препараттармен біріктіріп қабылдау ұсынылмайды. Егер осы препараттарды қатарлас қолдану бәрібір көрсетілген болса, оларды қабылдағанда ерекше сақ болу және қан сарысуындағы калий мөлшеріне жиі мониторинг өткізу керек. Жүрек жеткіліксіздігінде спиронолактон қолдану туралы ақпаратты «Айрықша сақтануды талап ететін біріктірілімдер» бөлімінен қараңыз.

Айрықша сақтануды талап ететін біріктірілімдер:

Диабетке қарсы дәрілер (инсулин, пероральді гипогликемиялық препараттар): эпидемиологиялық зерттеулер АӨФ тежегіштерін және диабетке қарсы препараттарды (инсулиндер, пероральді гипогликемиялық препараттар) біріктіріп қабылдау гипогликемияның басталу қаупіне ұласатын қандағы глюкоза деңгейінің төмендеу әсерінің күшеюіне әкелуі мүмкін екенін көрсетті. Осындай оқиғалардың басталуы біріктіріп емдеудің алғашқы апталарында және бүйрек функциясының бұзылуы бар пациенттерде көбірек ықтималды.

Калий жинақтамайтын диуретиктер: Диуретиктер қабылдайтын пациенттерде, әсіресе, АҚК азаюы және/немесе тұздар тапшылығы бар пациенттерде АӨФ тежегіштерімен емнің басында артериялық қысымның едәуір төмендеуін байқауға болады. Төмен дозадағы периндоприлмен емдеуді бастар алдында, оны кейіннен біртіндеп арттыра отырып, диуретиктер қабылдауды тоқтатумен, АҚК немесе тұз тұтынуды арттырумен гипотензиялық әсер ету ықтималдығын төмендетуге болады.

Артериялық гипертензияда, егер осының алдында диуретиктермен емдеу тұз тапшылығын/АҚК азаюын туындатса, АӨФ тежегішімен емді бастар алдында кейіннен калий жинақтамайтын диуретик енгізумен диуретик қабылдауды тоқтату немесе АӨФ тежегішін қабылдауды біртіндеп арттыратын төмен дозадан бастау қажет.

Диуретиктер қабылдау қажет болатын жүректің іркілісті жеткіліксіздігінде, мүмкіндігінше, қатарлас калий жинақтамайтын диуретик дозасын алдын ала азайтудан кейін АӨФ тежегішін қабылдауды өте төмен дозадан бастау керек.

Барлық жағдайларда АӨФ тежегішімен ем басталуынан кейінгі алғашқы бірнеше аптаның ішінде бүйрек функциясына (креатинин деңгейіне) мұқият мониторинг өткізу қажет.

Калий жинақтайтын диуретиктер (эплеренон, спиронолактон): Эплеренон немесе спиронолактонды 12,5 мг/тәуліктен бастап 50 мг/тәулікке дейінгі дозаларда және АӨФ тежегіштерінің төмен дозаларын қабылдағанда:

Осының алдындағы АӨФ тежегіштерімен және ілмекті диуретиктермен ем жүргізілуімен лықсыту фракциясы <40% болатын II-IV класты жүрек жеткіліксіздігін (NYHA жіктеуі бойынша) емдегенде, әсіресе, препараттардың осы біріктірілімін тағайындау бойынша нұсқаулар қадағаланбаған жағдайда өліммен аяқталу қаупі зор гиперкалиемияның даму қаупі бар.

Препараттардың осы біріктірілімін тағайындамас бұрын пациентте гиперкалиемия мен бүйрек жеткіліксіздігінің жоқ екеніне көз жеткізген жөн.

Емнің алғашқы айының ішінде аптасына бір рет, ал артынан айына бір рет калиемия мен креатинемия мониторингін өткізу ұсынылады..

Рацекадотрил: АӨФ тежегіштерінің (мысалы, периндоприл) ангионевроздық ісінудің туындауына себеп болатыны белгілі. Бұл қауіп оларды рацекадотрилмен (жедел диареяда қолданылатын препарат) біріктірілімде пайдаланғанда артады.

mTOR  тежегіштері (мысалы, сиролимус, эверолимус, темсиролимус): mTOR тежегіштерімен біріктірілген емнен өтетін пациенттер ангионевроздық ісінудің жоғары туындау қаупіне ұшырауы мүмкін.

Сақтануды талап ететін біріктірілімдер:

Гипотензиялық және тамыр кеңейтетін препараттар: Осы препараттарды біріктіріп қабылдау периндоприлдің гипотензиялық әсерінің күшеюіне әкелуі мүмкін. Нитроглицерин мен басқа нитраттарды немесе тамыр кеңейтетін басқа дәрілерді қатарлас қабылдау одан әрі артериялық қысым төмендеуіне әкелуі мүмкін.

Аллопуринол, цитолитикалық немесе иммунодепрессиялық заттар, жүйелі кортикостероидтар немесе прокаинамид: осы препараттарды АӨФ тежегіштерімен біріктіріп қабылдағанда лейкопения қаупі артады.

Анестезиялық препараттар: АӨФ тежегіштері кейбір анестезиялық препараттардың гипотензиялық әсерін күшейтуі мүмкін.

Глиптиндер (линаглиптин, саксаглиптин, ситаглиптин, вилдаглиптин): АӨФ тежегішін қабылдайтын пациенттерде глиптин қабылдаумен байланысты дипептидилпептидаза IV белсенділігінің төмендеуі салдарынан ангионевроздық ісінудің даму қаупі артады.

Симпатомиметиктер: Симпатомиметиктер АӨФ тежегіштерінің гипотензиялық әсерін төмендетуі мүмкін.

Алтын: сирек жағдайларда инъекциялық алтын препараттарымен (натрий ауротималаты) және, периндоприлді қоса, АӨФ тежегіштерімен бір мезгілде емделіп жүрген пациенттерде вазомоторлық реакциялар (бетке қан тебу, жүрек айну, құсу және гипотензия сияқты симптомдар) туындады.  

 

Индапамидпен байланысты:

Айрықша сақтануды талап ететін біріктірілімдер:

«Пируэт» типті пароксизмалық қарыншалық тахикардия туғызуға қабілетті препараттар: индапамидті аритмияға қарсы IA класс препараттары (хинидин, гидрохинидин, дизопирамид), аритмияға қарсы III класс препараттары (амиодарон, дофетилид, ибутилид, бретилий, соталол), кейбір нейролептиктер (хлорпромазин, циамемазин, левомепромазин, тиоридазин, трифлуоперазин), бензамидтер (амисульпирид, сульпирид, сультоприд, тиаприд), бутирофенон туындылары (дроперидол, галоперидол), басқа нейролептиктер (пимозид), бепридил, сизаприд, дифеманил, в/і эритромицин, галофантрин, мизоластин, моксифлоксацин, пентамидин, спарфлоксацин, в/і винкамин, метадон, астемизол, терфенадин сияқты «пируэт» типті пароксизмалық қарыншалық тахикардия туғызуға қабілетті препараттармен біріктірілімде қабылдағанда, гипокалиемияның басталу қаупіне орай, сақ болу керек. Калий деңгейінің төмендеп кетуінен сақтану және қажет болған жағдайда түзету: QT аралығына мониторинг өткізу.

Калий жинақтаушы препараттар: амфотерицин В (вена ішіне), глюкокортикоидтар және минералокортикоидтар (жүйелі енгізу), тетракозактид, көтермелеуші іш жүргізетін дәрілер: калий деңгейінің төмендеу қаупінің күшеюі (аддитивті әсер). Калий мөлшеріне мониторинг  және, қажет болса, дозаны түзету; оймақгүлмен емдеу кезінде ерекше мұқияттылық талап етіледі. Көтермелеу әсері жоқ іш жүргізетін дәрілерді қолдану керек. 

Оймақгүл препараттары: калийдің төмен деңгейі оймақгүлдің уытты әсерін күшейтуі мүмкін. ЭКГ және калий деңгейіне мониторинг өткізу, ал қажет болса, емдеуді қайта қарау керек.

Аллопуринол: индапамидпен бір мезгілде емделу аллопуринолға аса жоғары сезімталдық реакцияларының жиілігін арттыруы мүмкін.

Сақтануды талап ететін біріктірілімдер:

Калий жинақтаушы диуретиктер (амилорид, спиронолактон, триамтерен): Ұтымды біріктірілімдердің кейбір пациенттерге пайдалы екеніне қарамастан, гипокалиемия немесе гиперкалиемия (әсіресе, бүйрек жеткіліксіздігі немесе қант диабеті бар пациенттерде) әлі де көрініс беруі мүмкін. Қан плазмасында калий деңгейіне және ЭКГ мониторинг өткізу қажет, ал қажет болса, емдеуді қайта қарау керек.

Метформин: метформин қабылдау аясында болатын сүт қышқылды ацидоз, сірә, диуретиктердің, әсіресе, ілмекті түрлерінің әсер ету себебінен болатын бүйректің функционалдық жеткіліксіздігімен байланысты. Егер плазмада креатинин мөлшері ерлерде 1,5 мг/дл (135 мкмоль/л) және әйелдерде 1,2 мг/дл  (110 мкмоль/л) мәнінен асып кетсе, метформинді қолдануға болмайды.

Құрамында йод бар контрастылы орта: организмнің диурездік препараттар қабылдаудан болатын елеулі дегидратациясында, әсіресе,  құрамында йод бар контрастылы заттарды жоғары дозаларда қолдану кезінде бүйректің жедел жеткіліксіздігінің даму қаупі артады. Құрамында йод бар препараттарды қолданар алдында регидратация жасау қажет.

Кальций (тұздар): кальций мөлшері оның несеппен экскрециясының төмендеуі нәтижесінде артуы мүмкін.

Циклоспорин, такролимус: айналымдағы циклоспорин деңгейінің өзгеруінсіз, тіпті су және электролит мөлшері қалыпты болса да, плазмадакреатининдеңгейі жоғарылайды.

Кортикостероидтар, тетракозактид (жүйелі енгізу жолы): гипотензиялық әсерді азайтады (кортикостероидтар әсерінен болатын су және тұз іркілісі).

 

Арнайы  сақтандырулар

Периндоприлмен және индапамидпен байланысты

Литий

Литий препараттарын периндоприл/индапамид біріктірілімімен біріктіру ұсынылмайды.

Периндоприлмен байланысты

Ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесін (РААЖ) қосарлы бөгеу:

Өзгертуші фермент тежегіштерін (АӨФ), ангиотензин II рецепторларының блокаторларын немесе алискиренді бір мезгілде қолданудың гипотония, гиперкалиемия қаупін және бүйрек функциясының төмендеуін (оның ішінде бүйректің жедел жеткіліксіздігін) арттыратыны туралы деректер бар. Сондықтан АӨФ тежегіштерін, ангиотензин II рецепторларының блокаторларын немесе алискиренді біріктіріп қолдану арқылы РААЖ қосарлы бөгеу ұсынылмайды.

Егер де РААЖ қосарлы бөгеумен жүргізілетін ем абсолютті қажеттілік болып саналса, оны тек маманның қадағалауымен және бүйрек функциясын, электролиттер мен АҚ деңгейін жиі мұқият мониторингтеумен жүргізген жөн.

Диабеттік нефропатиясы бар пациенттерге АӨФ тежегіштерін және ангиотензин II рецепторларының блокаторларын бір мезгілде қолдануға болмайды.

 

 

Нейтропения/агранулоцитоз/тромбоцитопения/анемия

АӨФ тежегіштерін қабылдап жүрген пациенттерде нейтропения/ агранулоцитоз, тромбоцитопения және анемия жағдайлары болды. Бүйрек функциясы сақталған және басқа асқындыратын факторлар болмаған пациенттерде нейтропения сирек туындайды.

Периндоприл иммунодепрессанттармен, аллопуринол немесе прокаинамидпен ем алатын жүйелі коллагендік аурулары бар пациенттерде немесе, әсіресе, бүйрек функциясының бұзылуы аясында атап көрсетілген қатарлас факторлар бірігуінде ерекше сақтықпен қолданылу керек. Осындай пациенттердің кейбіреуінде күрделі инфекциялар дамыды, олар кейбір жағдайларда антибиотиктермен қарқынды емдеуге жауап бермеді. Периндоприлді ондай пациенттерде қолданған жағдайда лейкоциттер деңгейін мезгіл-мезгіл бақылап отыру ұсынылады, ал пациенттер өздерінің инфекциялардың кез келген даму белгілері (мысалы, тамақтың ауыруы, дене температурасының көтерілуі) туралы дәрігерге мәлімдеуі тиіс екенінен хабарланған болуы тиіс. 

Аса жоғары сезімталдық/ангионевроздық ісіну

Бет, аяқ-қол, ерін, тілдің, дауыс саңылауының және/немесе көмейдің ангионевроздық ісінуі дамығанда периндоприл қабылдауды шұғыл тоқтату қажет.

Көмей ісінуімен байланысты ангионевроздық ісіну өлімге әкелуі мүмкін. Ісіну тілді, көмейді немесе дауыс саңылауын қамтыған жағдайларда, ықтималды түрде, оның соңы тыныс жолдарының обструкциясына ұласуы мүмкін, 1:1000 (0,3 мл-ден 0,5 мл дейін) эпинефрин ерітіндісін тері астына енгізуді қамтуы мүмкін тиісті шараларды және/немесе пациенттің тыныс жолдарының өткізгіштігін қалпына келтіру шараларын шұғыл қабылдау қажет.

Анамнезі ауырлап кеткен қара нәсілді тұлғаларда ангионевроздық ісіну қаупі басқа нәсіл пациенттерімен салыстырғанда жоғары.  Анамнезінде АӨФ тежегіштерін қабылдаумен байланысты емес Квинке ісінуі болған пациенттерде осы топтың препараттарын қабылдағанда оның даму қаупі артуы мүмкін. 

Сирек жағдайларда АӨФ тежегіштерімен ем аясында ішектің ангионевроздық ісінуі дамиды. Осы орайда пациенттерде оқшау симптом ретінде немесе жүрек айну және құсумен біріккен, кейбір жағдайларда беттің осының алдында ангионевроздық ісінуінсіз және С-1 эстераза ферментінің қалыпты белсенділігімен іштің ауыруы білінеді. Диагноз құрсақ аумағына компьютерлік томография, ультрадыбыстық зерттеу көмегімен немесе хирургиялық араласу сәтінде қойылады. Симптомдар АӨФ тежегіштерін қабылдауды тоқтатудан кейін басылады. АӨФ тежегіштерін қабылдап жүрген іш аумағының ауыруы бар пациенттерде дифференциялық диагноз қойылғанда ішектің ангионевроздық ісінуінің даму мүмкіндігін ескеру қажет.

Периндоприл мен сакубитрил/валсартан біріктірілімін бірге қабылдау ангионевроздық ісінудің жоғары даму қаупіне байланысты қарсы көрсетілімді. Сакубитрил/валсартан біріктірілімін периндоприлдің соңғы дозасын қабылдаудан кейін 36 сағат өтуінен ерте қабылдауға болмайды. Егер сакубитрил/валсартанмен емдеу тоқтатылса, периндоприлмен емді сакубитрил/валсартанның соңғы дозасын қабылдаудан кейін 36 сағат өткен соң ғана бастау керек. Басқа бейтарап эндопептидаза тежегіштерін (БЭТ) (мысалы, рацекадотрил) және АӨФ тежегіштерін бір мезгілде қолдану ангионевроздық ісінудің даму қаупін арттыруы да мүмкін. Демек, периндоприл қабылдайтын пациенттерде тежегіштермен (БЭТ) (мысалы, рацекадотрил) емді бастар алдында пайда және қауіп арақатынасын мұқият бағалау қажет.

mTOR тежегіштерін (мысалы, сиролимус, эверолимус, темсиролимус) қатарлас қолдану

mTOR тежегіштерімен (мысалы, сиролимус, эверолимус, темсиролимус) қатарлас ем қабылдап жүрген пациенттерде ангиодистрофияның (мысалы, тыныс жолдарының ісінуі немесе тыныс алудың бұзылуымен немесе онсыз тілдің ісінуі) жоғары даму қаупі болуы мүмкін.

Десенсибилизация үдерісіндегі анафилактоидтық реакциялар

Жарғақ қанатты жәндіктердің (ара, сона) уымен десенсибилизациялау емі кезінде АӨФ тежегіштерін қабылдап жүрген науқастарда өмірге қатерлі ұзаққа созылатын анафилактоидтық реакциялар дамуы жөнінде хабарламалар бар. АӨФ тежегіштерін ауырлап кеткен аллергологиялық анамнезі бар немесе десенсибилизация емшарасынан өтетін аллергиялық реакцияларға бейім науқастарда сақтықпен қолдану қажет. Жарғақ қанатты жәндіктер уымен иммундық ем қабылдап жүрген пациенттер АӨФ тежегішін қолданбау керек. Дегенмен де, анафилактоидтық реакциядан десенсибилизация емшарасының басталуынан кем дегенде 24 сағат бұрын АӨФ тежегішін уақытша тоқтату арқылы сақтануға болады. 

Тығыздығы төмен липопротеиндермен аферез (ТТЛП) кезіндегі анафилактоидтық реакциялар 

Сирек жағдайларда АӨФ тежегіштерін қабылдап жүрген пациенттерде декстран сульфатын пайдаланумен ТТЛП аферезі жасалғанда өмірге қатерлі анафилактоидтық реакциялар дамуы мүмкін. Анафилактоидтық реакцияларға жол бермеу үшін әрбір аферез емшарасы алдында АӨФ тежегішімен емдеуді уақытша тоқтату керек.

Гемодиализде жүрген пациенттер

Гидравликалық өткізгіштігі жоғары (мысалы, AN 69) жарғақшалармен диализ жасалған және АӨФ тежегішін бір мезгілде қабылдаған пациенттерде анафилактоидтық реакциялар жағдайлары болды. Ондай пациенттерде диализдік жарғақшаның басқа типін немесе гипотензиялық препараттың басқа класын пайдалануға ерекше көңіл бөлу керек.

Бастапқы гиперальдостеронизм

Бастапқы гиперальдостеронизм бар пациенттерде, әдетте, әсер ету механизмі ренин-ангиотензин жүйесін тежеуге негізделген гипертензияға қарсы препараттарды қолдану кезінде клиникалық тиімділігінің төмен екені байқалады. Осыған орай, аталған препаратты ондай жағдайларда қолдану ұсынылмайды.

Жүктілік

АӨФ тежегіштерін жүктілік кезінде тағайындауға болмайды. Егер АӨФ тежегіштерімен емді жалғастыру қажет болып саналса, жүктілікті жоспарлап жүрген пациенттерді емдеу жүктілік уақытында қолдану кезіндегі қауіпсіздік бейіні дәлелденген гипертензияға қарсы баламалы препараттарға ауыстырылуы тиіс. Жүктілік дерегі анықталғанда АӨФ тежегіштерімен емдеуді дереу тоқтату керек, ал қажет болса, баламалы емді бастау керек.

Калий жинақтайтын диуретиктер, калий тұздары

Периндоприл мен калий жинақтайтын диуретиктерді, калий тұздарын біріктіру ұсынылмайды.  

Индапамидпен байланысты

Бауыр энцелопатиясы

Бауыр функциясының бұзылуында тиазидтік және тиазид тәрізді диуретиктер қабылдау бауыр энцефалопатиясына әкелуі мүмкін. Ондай жағдайда диуретиктер қабылдауды шұғыл тоқтату қажет.

Фотосезімталдық

Тиазидтік және тиазид тәрізді диуретиктер қабылдау аясында фотосезімталдық реакциясының даму жағдайлары хабарланды. Препаратты қабылдау аясында фотосезімталдық реакциясы дамыған жағдайда  емдеуді тоқтату керек. Диуретиктермен емді жалғастыру қажет болса, тері жабындарын күн сәулесінің немесе жасанды ультракүлгін сәулелер әсерінен қорғауға кеңес беріледі.

Пайдалану кезіндегі сақтану шаралары

Периндоприлмен және индапамидпен байланысты

Бүйрек жеткіліксіздігі

Ауыр және орташа бүйрек жеткіліксіздігі (КК < 60 мл/мин) бар пациенттерге емдеу қарсы көрсетілімді.

Бүйрек функциясының бұзылуымен гипертензиядан зардап шегетін кейбір пациенттерде емдеуді тоқтату қажет, ал оны не төменірек дозада, не компоненттерінің тек біреуімен жаңғыртуға болады. Осындай  пациенттер үшін әдеттегі кейінгі медициналық қадағалау калий мен креатинин деңгейіне бірінші ретте – екі апта емделуден кейін, ал артынан емдік тұрақтану кезеңінде әр екі ай сайын жиі мониторинг өткізуді қамтуы тиіс.

Бүйрек жеткіліксіздігі жағдайлары, негізінен, жүректің ауыр жеткіліксіздігі немесе бүйрек артериясының стенозын қоса, негізгі бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде байқалды.

Препарат бүйрек артериясының екі жақты стенозы немесе жұмыс істейтін жалғыз бүйрек жағдайларында ұсынылмайды. 

Артериялық гипотензия және су-электролит теңгерімінің бұзылуы

Бұрыннан келе жатқан натрий тапшылығы бар болса (атап айтқанда, бүйрек артериясының стенозы бар пациенттерде), күрт гипотензия қаупі болады. Сондықтан диарея немесе құсу нәтижесінде туындауы мүмкін организмдегі су және электролиттер тапшылығының клиникалық белгілерінің көрінісін жүйелі бақылап отыру қажет. Осындай пациенттерде плазмадағы электролиттер мөлшеріне жүйелі мониторинг өткізу қажет. Айқын гипотензияда вена ішіне физиологиялық ерітінді енгізу қажет болуы мүмкін. Өткінші гипотензия емді жалғастыруға қарсы көрсетілім емес. Қанағаттанарлық қан көлемі мен артериялық қысым қалпына келген соң емдеуді не азайтылған дозада, не компоненттерінің біреуімен жаңғыртуға болады. 

Сарысудағы калий мөлшері

Периндоприл мен индапамид біріктірілімі, әсіресе, қант диабеті бар пациенттерде немесе бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде гипокалиемияның туындау қаупін болдырмайды, осыған орай, плазмадағы калий деңгейіне жүйелі мониторинг өткізу қажет.

Периндоприлмен байланысты

Жөтел

АӨФ тежегіштерімен ем аясында емдеуді тоқтатудан кейін басылатын құрғақ жөтел туындаған жағдайлар болды.

Педиатриялық қауым

Балалар мен 18 жасқа дейінгі жасөспірімдерде монотерапия немесе біріктірілген ем кезінде периндоприлдің тиімділігі мен қауіпсіздігі анықталмады.

Ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесін (РААЖ) қосарлы бөгеу:

АӨФ тежегіштерін, ангиотензин II рецепторларының блокаторларын немесе алискиренді бір мезгілде қолданудың гипотония, гиперкалиемия қаупін арттыратыны және бүйрек функциясының төмендеуін (оның ішінде бүйректің жедел жеткіліксіздігін) туындататыны туралы деректер бар. Сондықтан АӨФ тежегіштерін, ангиотензин II рецепторларының блокаторларын немесе алискиренді біріктіріп қолдану арқылы РААЖ қосарлы бөгеу ұсынылмайды. Егер қосарлы бөгеу емі абсолютті қажеттілік болып саналса, оны тек мамандардың қадағалауымен және бүйрек функциясын, электролиттер менартериялық қысымдеңгейін жиі  мониторингтеумен жүргізген жөн.

Диабеттік нефропатиясы бар пациенттерге АӨФ тежегіштерін және ангиотензин II рецепторларының блокаторларын бір мезгілде тағайындауға болмайды.  

Артериялық гипотензия және/немесе бүйрек жеткіліксіздігі қаупі (жүрек жеткіліксіздігінде, су-электролит теңгерімінің бұзылуында және т.б.) 

Ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесінің айқын көтермеленуі бүйрек артериясының стенозы, жүректің іркілісті жеткіліксіздігі немесе ісінумен және асцитпен қатар жүретін бауыр циррозы жағдайларында бастапқы артериялық қысымы төмен пациенттерде су-электролит теңгерімінің айқын бұзылулары (қатаң тұзсыз диета немесе диуретиктерді ұзақ уақыт қабылдау) тұсында байқалды. АӨФ тежегіштерін қолдану РААЖ бөгелісін туындатады, сондықтан да, әсіресе, алғашқы қабылдау кезінде және емдеудің алғашқы екі аптасы ішінде АҚ күрт төмендеуіне және/немесе бүйректің функционалдық жеткіліксіздігін айғақтайтын плазмада креатинин деңгейінің жоғарылауына әкелуі мүмкін. Ондай жағдайларда емдеуді төменірек дозадан бастау, ал артынан дозаны біртіндеп арттыру керек. 

Анамнезінде атеросклероз бар пациенттер

Жүректің ишемиялық ауруы немесе ми қан айналымының жеткіліксіздігі бар пациенттерге емдеуді төмен дозадан бастап тағайындау қажет.

Егде жастағы пациенттер

Емдеуді бастар алдында калий деңгейіне және бүйрек функциясына бақылау жүргізу қажет. Бастапқы доза кейіннен, әсіресе, су-электролит теңгерімсіздігі жағдайында, гипотензияның кенеттен басталуына жол бермес үшін артериялық қысымның төмендеу деңгейіне қарай түзетіледі.

Реноваскулярлық гипертензия

Қалпына келтіру операциясын жасау алдындағы реноваскулярлық гипертензиясы бар пациенттерде және ондай операция жасау мүмкін болмайтын жағдайларда АӨФ тежегіштері көп артықшылыққа ие болуы мүмкін. Кo-Пренесса 8 мг/2,5мг таблеткалары бұрыннан бар немесе алдын ала болжанған бүйрек артериясының стенозы бар пациенттерде ұсынылмайды, өйткені емдеуді стационар жағдайларында 8 мг/2,5 мг-ден төмен  дозадан бастау қажет.  

Қауіпке бейім халықтың басқа топтары

Жүректің ауыр жеткіліксіздігі (IV дәрежесі) бар пациенттерде немесе инсулинге тәуелді қант диабеті (калий иондары мөлшерінің өздігінен арту үрдісі) бар пациенттерде емдеуді дәрігерлік бақылаумен бастапқы төмен дозадан бастау керек, сондықтан Кo-Пренесса® 8 мг/2,5 мг бастапқы емдеуге сай келмейді. Артериялық гипертензия мен коронарлық жеткіліксіздігі бар науқастар бета-блокаторлар қабылдауды тоқтатпауы тиіс: АӨФ тежегіштерін бета-блокатормен бірге қолдану керек.

Қант диабеті бар пациенттер

Бұрын диабетке қарсы пероральді препараттармен немесе инсулинмен ем қабылдап жүрген қант диабеті бар пациенттерде, атап айтқанда, АӨФ тежегіштерімен емделудің алғашқы айы ішінде гликемия деңгейін мұқият бақылап отыру қажет. 

Этникалық өзгешеліктер

Периндоприлдің қара нәсілді пациенттерде, басқа нәсіл өкілдеріне қарағанда, АҚ төмендеуіне әсер ету тиімділігі аз, бұл қара нәсілді халық арасында гипертензияның ренині төмен түрінің жиірек таралуына байланысты болуы ықтимал.

Хирургиялық араласу/Жалпы анестезия

Жалпы анестезия қолданумен хирургиялық араласу жасалатын науқастарда АӨФ тежегіштерін қолдану, әсіресе, гипертензияға қарсы әсер ететін жалпы анестезияға қарсы дәрілерді пайдаланғанда айқын АҚ төмендеуіне әкелуі мүмкін. Ұзақ әсер ететін АӨФ тежегіштерін, оның ішінде периндоприлді хирургиялық араласудан бір күн бұрын қабылдау ұсынылады.

Қолқа немесе митральді клапан стенозы/гипертрофиялық кардиомиопатия

АӨФ тежегіштерін сол жақ қарыншаның шығу бөлімінің обструкциясы бар пациенттерде сақтықпен қолдану керек.

Бауыр жеткіліксіздігі

Сирек жағдайларда АӨФ тежегіштерін қабылдау аясында шұғыл дамитын және (кейде) өліммен аяқталуға алып келетін бауыр некрозына дейін үдейтін холестаздық сарғаю пайда болады. Осы синдром механизмі анық емес. Сарғаю немесе бауыр ферменттерінің айқын жоғарылауы дамитын АӨФ тежегіштерін қабылдап жүрген пациенттер АӨФ тежегіштерін қабылдауды тоқтату және кейіннен тиісті медициналық қадағалауда болу керек.  

Гиперкалиемия

Периндоприлді қоса, АӨФ тежегіштерімен ем қабылдаған кейбір пациенттерде сарысулық калий деңгейінің артуы байқалды. Гиперкалиемияны дамытатын қауіп факторларына бүйрек жеткіліксіздігі, бүйрек функциясының нашарлауы, егде жас (70 жастан асқан), қант диабеті, кейбір жай-күйлер, мысалы, сусыздану, жүректің жедел жеткіліксіздігі, метаболизмдік ацидоз және калий жинақтайтын диуретиктерді (мысалы, спиронолактон, эплеренон, триамтерен немесе амилорид), калий қоспаларын немесе құрамында калий бар тұз алмастырғыштарын бір мезгілде қабылдау; немесе сарысулық калийдің артуына байланысты басқа дәрілерді (мысалы, гепарин, триметоприм/сульфаметоксазол ретінде де белгілі котримоксазол, басқа АӨФ тежегіштері, ангиотензин II рецепторының антагонистері, ≥ 3 г/ күн ацетилсалицил қышқылы, ЦОГ-2 тежегіштері және селективті емес ҚҚСП, циклоспорин немесе такролимус, триметоприм сияқты иммунодепрессанттар) қабылдап жүрген пациенттер жатады. Бүйрек функциясының бұзылуы бар пациенттерде калий қоспаларын, калий жинақтаушы диуретиктерді немесе құрамында калий бар тұз алмастырғыштарын қолдану сарысулық калий деңгейінің едәуір артуына алып келуі мүмкін, ол күрделі, кейде өлімге ұшырататын аритмияларға себеп болуы мүмкін.

Индапамидпен байланысты

Су-электролит теңгерімі

Сарысудағы натрий мөлшері 

Емдеуді бастар алдында, ал артынан емдеу кезінде мезгіл-мезгіл натрий деңгейін бақылап отыру қажет, өйткені диуретиктер қабылдау басында симптомсыз болуы мүмкін, бірақ күрделі зардаптары болуы мүмкін натрий деңгейінің төмендеуіне әкелуі мүмкін. Егде жастағы пациенттерде және бауыр циррозы бар пациенттерде жиірек натрийді жүйелі бақылап отыру қажет.

Сарысудағы калий мөлшері 

Тиазидтік және тиазид тәрізді диуретиктермен ем гипокалиемияның даму қаупімен байланысты. Егде жастағы пациенттер, жүдеп кеткен пациенттер, ісінумен және асцитпен қатар жүретін бауыр циррозы, жүректің ишемиялық ауруы және жүректің созылмалы жеткіліксіздігі бар пациенттер сияқты жоғары қауіп тобына жататын пациенттерде калий деңгейінің төмендеу қаупінің (<3,4 µмоль/л) дамуынан сақтану қажет. Осы пациенттерде гипокалиемия жүрек гликозидтерінің кардиоуыттылығын және аритмияның даму қаупін арттырады.

QT аралығының ұзаруы бар пациенттерде шығу тегіне қарамастан (туа біткен немесе ятрогенді) калий деңгейінің төмендеу қаупі де болады. Гипокалиемия, брадикардия сияқты, ырғақтың күрделі бұзылуларының, атап айтқанда, өлімге әкелуі мүмкін дірілдеу-жыпылықтаудың басталуына қолай тудыратын фактор болып табылады.

Барлық жағдайларда калий деңгейіне жиірек мониторинг қажет. Плазмадағы калий деңгейінің бірінші өлшеулерін емдеу басталған соң алғашқы апта ішінде өткізу керек. Гипокалиемия анықталғанда дозаны түзету қажет.

Сарысудағы кальций мөлшері 

Тиазидтік және тиазид тәрізді диуретиктер кальцийдің несеппен шығарылуын азайтып, плазмада кальций деңгейінің өтпелі көбеюіне себеп болуы мүмкін. Кальций деңгейінің айқын жоғарылауы диагностикаланбаған гиперпаратиреоз себебінен болуы мүмкін, осыған орай, емдеуді қалқанша маңы безінің функциясын тексеруден өткізуге дейін тоқтату қажет. 

Қандағы глюкоза мөлшері

Қант диабеті бар пациенттерде, әсіресе, гипокалиемия бар болса, қандағы глюкоза мөлшерін бақылап отыру қажет.

Несеп қышқылы

Ем аясында қан плазмасында несеп қышқылының концентрациясы жоғарылаған науқастарда подагра ұстамаларының туындау жиілігі артуы мүмкін. 

Бүйрек функциясы және диуретиктер

Тиазидтік және тиазид тәрізді диуретиктер тек бүйрек функциясы сақталған немесе аздап бұзылған пациенттерде толық шамада тиімді (ересектегі креатинин деңгейі шамамен 2,5 мг/дл-ден төмен, яғни 220µмкмоль/л).

Егде жастағы пациенттерде плазмадағы креатинин деңгейі Кокрофт формуласына сәйкес пациенттің жасын, салмағын және жынысын ескерумен түзетілу керек:

 

(140 - жасы) х дене салмағы

Clcr = ----------------------------------------------------------

0,814 х қан плазмасындағы креатинин деңгейі

 

онда:  жасы  жылмен,

дене салмағы  килограммен,

плазмадағы креатинин деңгейі мкмоль/л бойынша өрнектелген.

 

Осы формула егде жастағы ерлерге есептелді және нәтижесін 0,85-ке көбейту арқылы әйелге ыңғайлануы тиіс.

Емдеудің басында диуретиктер қабылдау нәтижесінде су және натрий жоғалтудан болатын гиповолемия гломерулалық сүзілістің төмендеуіне әкеледі, бұл қандағы мочевина мен креатинин деңгейлерінің жоғарылауын тудыруы мүмкін. Бұл бүйректің транзиторлы функционалдық жеткіліксіздігі бүйрек функциясы өзгермеген пациенттерге қауіпті емес, алайда бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде оның айқындылығы күшеюі мүмкін.

Спортшылар

Спортшылар осы өнім құрамында допинг-тестілер кезінде оң реакция беруі мүмкін белсенді зат болатынын ескеруі тиіс.

Жедел миопия және салдарлы жабық бұрышты глаукома

Сульфаниламидтер немесе сульфонамид туындылары идиосинкразияны туғызуы мүмкін, бұл транзиторлы миопияға және жедел жабық бұрышты глаукомаға алып келеді. Емделмеген жедел жабық бұрышты глаукома перманентті көрмей қалуға әкелуі мүмкін. Бастапқы емдеу препарат қолдануды мүмкіндігінше тезірек тоқтатудан тұрады. Егер көзішілік қысым бақыланбайтын күйде болса, жедел дәрі-дәрмектік немесе хирургиялық емдеу жүргізуді қарастыру қажет болады. Жедел жабық бұрышты глаукоманы дамытатын қауіп факторлары сульфонамидтерге емесе пенициллинге аллергия тарихын қамтуы мүмкін.

Қосымша заттар

Осы дәрілік препарат құрамында лактоза бар. Сирек тұқым қуалайтын галактоза жақпаушылығы, жалпы лактаза тапшылығы немесе глюкоза-галактоза сіңуінің бұзылуы бар пациенттер бұл препаратты қабылдамауы тиіс.

Препарат құрамында дозасына 1 ммоль-ден аз натрий (23 мг) бар, яғни іс жүзінде натрий жоқ деуге болады.

Педиатрияда қолдану

Ко-Пренесса® препаратын балалар мен 18 жасқа дейінгі жасөспірімдерге тағайындауға болмайды.

Жүктілік немесе лактация кезінде

Ко-Пренесса® препаратын жүктілік және бала емізу кезеңінде қолдану қарсы көрсетілімді.

Біріктірілген препараттың жекелеген компоненттерінің жүктілік пен лактацияға ықпалын ескеріп, Ко-Пренессаны жүктіліктің бірінші, екінші және үшінші триместрінде қабылдауға кеңес берілмейді.

Ко-Пренессаны бала емізген уақытта қабылдау қарсы көрсетілімді.

Сондықтан ана үшін осы емді қолданудың маңыздылығына қарай не бала емізуді тоқтату, не Ко-Пренесса қабылдауды тоқтату шешімін қабылдау қажет.

 

 

Жүктілік

Периндоприлмен байланысты:

Жүктіліктің бірінші триместрінде АӨФ тежегіштерін қабылдау ұсынылмайды. Жүктіліктің екінші және үшінші триместрінде АӨФ тежегіштерін қабылдау қарсы көрсетілімді. Жүктіліктің бірінші триместрінде АӨФ тежегіштерін қабылдаудан кейінгі тератогенділік ақауларының даму қаупіне қатысты эпидемиологиялық деректер сенімді емес; сонымен қатар қауіп дәрежесінің сәл артуын жоққа шығару мүмкін болмайды. Егер АӨФ тежегіштерімен үздіксіз емдеу қажет болса, жүктілікті жоспарлап жүрген пациент әйелдер жүктілік уақытында қолдану қауіпсіздігі дәлелденген гипертензияға қарсы басқа препараттарға ауыстырылуы тиіс. Жүктілік дерегі анықталғанда АӨФ тежегіштерімен емдеуді дереу тоқтату, ал қажет болса, баламалы емдеуді бастау керек. Жүктіліктің екінші және үшінші триместрлерінде АӨФ тежегіштерімен емдеудің адамда фетоуытты болатыны (бүйрек функциясының нашарлауы, олигогидрамнион, бассүйек сүйектерінің оссификация кідірісі) және жаңа туған нәрестеге уыттылық әсерін көрсететіні (бүйрек жеткіліксіздігі, гипотензия, гиперкалиемия) дәлелденді.

Жүктіліктің екінші триместрінен бастап АӨФ тежегіштерін қабылдаған жағдайда бүйрек функциясына және бассүйек қалыптасуына ультрадыбыстық бақылау жүргізу ұсынылады. Аналары АӨФ тежегіштерін қабылдаған балалар гипотензияға қатысты мұқият қадағалануы тиіс.

Индапамидпен байланысты:

Индапамидті жүкті әйелдерде қолдану деректері жоқ немесе шектеулі (300-ден аз жүктілік нәтижесі). Жүктіліктің үшінші триместрінде тиазидтерді ұзақ уақыт қабылдау ананың плазма көлемінің азаюына, сондай-ақ жатыр-плаценталық қан ағымының төмендеуіне әкелуі мүмкін, өз кезегінде, бұл фето-плаценталық ишемияға және өсу кідірісіне түрткі болуы мүмкін.

Алдын ала сақтану шарасы ретінде индапамидті жүктілік кезеңінде пайдаланудан сақтанған дұрыс.

Бала емізу

Ко-Пренесса® бала емізу кезінде қарсы көрсетілімді.

Периндоприлмен байланысты:

Периндоприлді бала емізу кезінде қолдану жөнінде деректер жоқ болғандықтан, периндоприлді осы кезеңде қолдану ұсынылмайды және бала емізген уақытта, әсіресе, жаңа туған нәрестелерді немесе шала туған балаларды қоректендіру кезінде қолдану қауіпсіздігі дәлелденген басқа препараттарды пайдаланған дұрыс.

Индапамидпен байланысты:

Индапамид пен оның метаболиттерінің әйел сүтіне өтуі туралы ақпарат жеткіліксіз. Сульфонамид туындыларына жоғары сезімталдық және гипокалиемия туындауы мүмкін. Жаңа туған нәрестелер/сәбилер үшін қаупін жоққа шығаруға болмайды. Индапамид бала емізу кезінде лактацияның төмендеуіне немесе тіпті бәсеңдеуіне әкелетін тиазидтік диуретиктермен өзара тығыз байланысты. Индапамидті бала емізген уақытта қолдануға болмайды.

Препараттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері 

Кейбір пациенттерде бас айналу немесе әлсіреу сияқты артериялық қысымның төмендеуіне байланысты жеке реакциялар туындауы мүмкін. Бұл автокөлікті басқару немесе құрал-жабдықпен жұмыс істеу  қабілетіне теріс әсер етуі мүмкін.

 

Қолдану жөніндегі нұсқаулар

Дозалау режимі

Әдеттегі доза Ко-Пренессаның күніне8 мг/2,5 мг бір таблеткасын құрайды, оны таңертең ас ішу алдында қабылдаған дұрыс.   

Пациенттердің ерекше топтары

Балалар

Кo-Пренесса 8 мг/2,5 мг таблеткалары балалар мен 18 жасқа дейінгі жасөспірімдерде қолдануға ұсынылмайды, өйткені осы жас тобындағы пациенттерде периндоприлдің монотерапиядағы немесе біріктірілімдегі тиімділігі мен жағымдылығы анықталмады.

Егде жастағы пациенттер

Егде жастағы пациенттерде плазмадағы креатинин мөлшері жас, салмақ және жыныс ерекшелігіне сәйкес түзетілуі тиіс. Егде жастағы пациенттерді емдеуді, егер бүйректің функционалдық жай-күйі қалып шегінде болса,  АҚ бақылауынан кейін бастауға болады.

Бауыр жеткіліксіздігі бар пациенттер

Бауыр жеткіліксіздігі ауыр пациенттерде препаратпен емдеу қарсы көрсетілімді.

Бауыр жеткіліксіздігінің орташа дәрежесіндегі пациенттерде дозаны түзету қажет емес.

Бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттер

Бүйрек жеткіліксіздігінің ауыр және орташа дәрежесіндегі пациенттерде (КК< 60 мл/мин) препаратпен емдеу қарсы көрсетілімді.

Осы пациенттерді кейіннен медициналық қадағалауда қандағы креатинин және калий мөлшеріне жүйелі мониторинг қамтылуы тиіс.

Енгізу әдісі және жолы

Ішке қабылдау үшін.

Емдеу ұзақтығы

Кo-Пренесса® препаратымен емдеу ұзақтығын емдеуші дәрігер түзетеді.

Артық дозалану жағдайында қабылдау қажет болатын шаралар

Симптомдары: артериялық қысымның айқын төмендеуі, жүрек айну, құсу, құрысулар, бас айналу, ұйқысыздық,полиурия немесе олигурия, анурия, брадикардия, су-электролит теңгерімінің бұзылуы.

Емі: асқазанды шаю және/немесе белсендірілген көмір тағайындау. АҚ елеулі төмендеуінде науқасты басын аласартып, жатқан қалыпқа көшіру керек. Медициналық мекемеде жасалатын келесі шаралар су-электролит теңгерімін қалыпқа келтіруге бағытталуы тиіс, симптоматикалық ем. Спецификалық антидоты жоқ.

Периндоприлдің белсенді метаболиті - периндоприлат диализбен шығарылуы мүмкін.

Дәрілік препараттың бір немесе бірнеше дозасын өткізіп алу кезіндегі қажетті шаралар

Тұрақты емдеу өте тиімді екендіктен, препаратты күнделікті қабылдау маңызды. Бірақ егер сіз Ко-Пренесса дозасын қабылдауды ұмытып кетсеңіз, келесісін әдеттегі уақытта қабылдаңыз.

Сізге өткізіп алған мөлшерінің орнына препараттың екі есе дозасын қабылдауға болмайды.

Тоқтату симптомдары қаупінің болуына көрсетілім

Жоғары артериялық қысымды емдеу әдетте бүкіл өмір бойы жалғасатындықтан, осы дәрілік затты қабылдауды тоқтату алдында өз емдеуші дәрігеріңізбен кеңесіңіз.

Осы дәрілік затты қабылдағанда өз емдеуші дәрігеріңіздің нұсқауларын үнемі нақтылықпен қадағалаңыз

Дәрілік препаратты қолдану тәсілін түсіндіру үшін медициналық қызметкер кеңесіне жүгіну жөніндегі нұсқаулар

Препаратты қолдануға қатысты сауалдар туындағанда, емдеуші дәрігер кеңесіне жүгінген жөн.

 

ДП стандартты қолдану кезінде көрініс беретін жағымсыз реакциялар сипаттамасы және осы жағдайда қабылдау керек шаралар

Жиі: (10 адамнан 1-не дейін зақымдауы мүмкін)

- төмен артериялық қысымға байланысты қатты бас айналу немесе естен тану

Сирек: (100 адамнан 1-не дейін зақымдауы мүмкін)

-  бронх түйілу (кеуде қуысының қысылу сезімі, сырылдар және ентігу)

- бет, ерін, ауыз, тіл немесе тамақтың ісінуі, тыныс тарылуы (ангионевроздық ісіну)

Өте сирек: (10 000 адамнан 1-не дейін болуы мүмкін)

- терінің ауыр реакциялары, мультиформалы эритеманы (беттегі, қол мен аяқтағы қышытатын қызыл дақтардан жиі басталатын тері бөртпесі) немесе терінің қарқынды бөртпесін, есекжемді, бүкіл дене терісінің қызаруын, қатты қышынуды, сулы бөртпені, терінің қабыршақтануы мен ісінуін, шырышты қабықтардың қабынуын (Стивенс-Джонсон синдромы) немесе басқа аллергиялық реакцияларды қоса

- жүрек-қантамыр бұзылулары (жүректің жүйесіз соғуы, стенокардия (физикалық күш түсіруден болатын кеуденің, жақсүйектің және арқаның ауыруы), миокард инфарктісі)

- болжамды инсульт белгісі болуы мүмкін қолдың немесе аяқтың әлсіреуі немесе сөйлеу кінәраттары

- хал-ахуалдың күрт нашарлауымен қатар жүретін іштің немесе арқаның қатты ауыруын туғызуы мүмкін ұйқы безінің қабынуы

- гепатит белгісі болуы мүмкін терінің немесе көз ақуызының сарғаюы (сары ауру)

Жиілігі белгісіз:

- өмірге қатерлі жүректің жүйесіз соғуы

- бауыр аурулары тудыратын ми ауруы (бауыр энцефалопатиясы)

 

Жиілігінің кему ретімен мына жағымсыз әсерлерді қамтуы мүмкін:

Жиі (10 адамнан 1-не дейін болуы мүмкін):

- аллергиялық және демікпелік реакцияларға бейім тұлғаларда болатын тері реакциялары, бас ауыру, бас айналу, көрудің бұзылуы, құлақтың шуылдауы (құлақтағы шуылды сезіну), жөтел, ентігу (ентігу), асқазан-ішек бұзылыстары (жүрек айну, құсу, іштің ауыруы, дәм сезу қабілетінің бұзылуы, диспепсия немесе ас қорытудың қиындауы, диарея, іш қату), аллергиялық реакциялар (тері бөртпесі, қышыну сияқты), құрысулар, шаршау сезімі

 

Жиі емес (100 адамнан 1-не дейін зақымдауы мүмкін):

- көңіл-күйдің құбылуы, ұйқының бұзылуы, есекжем, пурпура (терідегі қызыл нүктелер), күлбіреуіктер шоғырлануы, бүйрек кінәраттары, импотенция, тершеңдік, эозинофилдер мөлшерінің көбеюі (лейкоциттер типі), зертханалық көрсеткіштердің өзгеруі: қабылдауды тоқтату кезінде қайтымды болатын қандағы калийдің жоғары деңгейі, қандағы натрийдің төмен деңгейі, ұйқышылдық, естен танулар, жүрек қағу (өзінің жүрек соғуын сезіну), тахикардия (жүректің жиі соғуы), қант диабетімен науқастардағы гипогликемия (қандағы төмен қант деңгейі), васкулит (қан тамырларының қабынуы), ауыз кеберсуі, жарыққа сезімталдық реакциялары (терінің күнге жоғары сезімталдығы), артралгиялар (буындардың ауыруы), миалгиялар (бұлшықеттердің ауыруы), кеуденің ауыруы, дімкәстану, шеткері ісінулер, дене температурасының көтерілуі, қан мочевинасының жоғарылауы, қандағы креатининнің артуы, құлап қалу

 

Сирек (1000 адамнан 1-не дейін зақымдауы мүмкін):

- псориаз ағымының өршуі, зертханалық көрсеткіштердің өзгеруі: бауыр ферменттері деңгейінің жоғарылауы, сарысулық билирубиннің жоғары деңгейі, қажу

 

Өте сирек (10 000 адамнан 1-не дейін зақымдауы мүмкін):

 - сананың шатасуы, эозинофилиялық пневмония (пневмонияның сирек түрі), концентрацияланған несеп (күңгірт түсті), жүрек айну, бұлшықеттердің құрысуы, сананың шатасуы және АдГ (антидиурездік гормон) талапқа сай емес секрециясынан болатын ұстамалар. Сипатталған симптомдар болғанда дереу дәрігерге қаралу керек. Ринит (мұрын бітелісі немесе бөліністері), бүйректің күрделі кінәраттары, қанның ақ және қызыл денешіктері санының азаюы сияқты қан көрсеткіштерінің өзгеруі, гемоглобин төмендеуі, тромбоциттер санының азаюы, қандағы кальций деңгейінің жоғарылауы, бауыр функциясының бұзылуы

 

Белгісіз (қолда бар деректер бойынша жиілігін бағалау мүмкін емес): ЭКГ өзгерістері, зертханалық көрсеткіштердің өзгеруі: төмен калий деңгейі, несеп қышқылының және қандағы қанттың жоғары деңгейі, миопия (алыстан көрмеу), көздің бұлыңғырлануы, көрудің бұзылуы, тері түсінің өзгеруі,  қол немесе аяқ саусақтарының ұйып қалуы және ауыруы (Рейно феномені). Жүйелі қызыл жегі бар болса (коллагенді ауыру типі), аурудың өршуі болуы мүмкін.

 

Қан, бүйрек, бауыр немесе ұйқы безі тарапынан бұзылулар және зертханалық көрсеткіштердің (қан талдаулары) өзгерістері болуы мүмкін. Дәрігер сіздің жай-күйіңізді бақылау үшін зертханалық тексеру тағайындауы мүмкін.

АӨФ тежегіштерін қабылдау кезінде концентрацияланған несеп (күңгірт түсті), ауыруды сезіну немесе ауыру, бұлшықеттердің құрысуы, сананың шатасуы және АдГ (антидиурездік гормона) талапқа сай емес секрециясынан болатын ұстамаларды байқауға болады. Сипатталған симптомдар болғанда дереу дәрігерге қаралу керек.


Қосымша мәліметтер

Құрамы

Бір таблетканың құрамында

белсенді заттар: 8  мг периндоприл эрбумині,

                              2,5 мг индапамид

қосымша заттар: кальций хлоридінің гексагидраты, лактоза моногидраты, кросповидон, микрокристалды целлюлоза, натрийгидрокарбонаты, коллоидты гидратацияланған кремний қостотығы, магний стеараты

 

 

 

Сыртқы түрінің, иісінің, дәмінің сипаттамасы

Дөңгелек пішінді, екі беті сәл дөңес, бір жағында сызығы бар  ақ немесе ақ дерлік түсті таблеткалар.

 

Шығарылу түрі және қаптамасы

OPA/Al/PVC үлбірінен және алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамаға 10 таблеткадан салады. 

Пішінді ұяшықты 3 қаптамадан медициналық қолдану жөніндегі мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынады. 

 

Сақтау мерзімі

3 жыл

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды!

Сақтау шарттары

Құрғақ жерде, 30 ºС-ден аспайтын температурада сақтау керек. 

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

 

Дәріханалардан босатылу шарттары

Рецепт арқылы