г. AptekaOnline
Каталог

Ко-Пренесса, 2 мг/0.625 мг, таблетки №30, пачка из картона

Действующее вещество :
Периндоприла эрбумин
Дозировка:
2 мг/0.625 мг
Рецептурный отпуск:
По рецепту
Срок хранения:
3 года
Цена от 2 140
Добавлено в корзину:
Наличие в аптеках
Характеристика
Описание
Генерик
Да
Дата регистрации
2020-12-14
Действующее вещество
Периндоприла эрбумин
Действующее вещество 2
Индапамид
Дозировка
2 мг/0.625 мг
Единица упаковки
шт.
Код товара
00-00005023
Лекарственная форма
Таблетки
Описание упаковки
№30
Регистрационный номер
РК-ЛС-5№016471
Рецептурный отпуск
По рецепту
Срок хранения
3 года
Торговое название
Ко-Пренесса
Упаковка
Пачка из картона
Форма выпуска
По 10 таблеток в контурной ячейковой упаковке. По 3, 6, 9 контурных ячейковых упаковок в пачке из картона.
Инструкция
Выбор языка RU KZ

Торговое наименование

Ко-Пренесса®

 

Международное непатентованное название

Нет

 

Лекарственная форма, дозировка 

Таблетки 2 мг/0,625 мг

Таблетки 4 мг/1,25 мг

 

Фармакотерапевтическая группа

Сердечно-сосудистая система. Препараты, влияющие на ренин-ангиотензиновую систему. Ангиотензин-конвертирующего фермента (АКФ) ингибиторы в комбинациях с другими препаратами. АКФ ингибиторы в комбинации с диуретиками. Периндоприл в комбинации с диуретиками

Код АТХ C09BA04

 

Показания к применению

- эссенциальная артериальная гипертензия

 

Перечень сведений, необходимых до начала применения

Противопоказания

-        гиперчувствительность к периндоприлу, индапамиду, ингибиторам АКФ и сульфонамидам или к любому из вспомогательных веществ

-        ангионевротический отек на фоне терапии ингибиторами АКФ в анамнезе

-        наследственный или идиопатический ангионевротический отек

-        сердечная недостаточность в стадии декомпенсации (в отсутствии базисной терапии)

-        выраженная или умеренная почечная недостаточность (КК <60мл/мин)

-        гемодиализ

-        тяжелая печеночная недостаточность

-        печеночная энцефалопатия

-        гипокалиемия

-        одновременный прием антиаритмических средств, которые могут вызвать желудочковую аритмию типа «пируэт»

-        одновременное применение с алискиренсодержащими препаратами у пациентов с сахарным диабетом или нарушением функции почек (СКФ <60 мл/мин/1,73 м2)

-        пациенты с неизлечимой декомпенсированной сердечной недостаточностью

-        одновременное применение с комбинированной терапией сакубитрил/валсартаном. Ко-Пренессу не следует принимать ранее чем 36 часов после последнего приема сакубитрил/валсартана

-        экстракорпоральное лечение, ведущее к контакту крови с отрицательно заряженными поверхностями

-        выраженный двухсторонний стеноз почечной артерии или стеноз артерии единственной функционирующей почки

-        период беременности и кормления грудью

-        детский и подростковый возраст до 18 лет

 

Взаимодействия с другими лекарственными препаратами

При комбинированном приеме препаратов лития и ингибиторов АКФ отмечены случаи обратимого увеличения концентрации лития в сыворотке и развития токсического действия лития. Сопутствующий прием тиазидных диуретиков может повысить уже имеющийся риск развития токсичности и усилить токсичность лития. Сочетанный прием периндоприла и препаратов лития не рекомендуется, но при его необходимости следует тщательно контролировать содержание лития в сыворотке крови.

Баклофен усиливает выраженность гипотензивного эффекта (необходимо контролировать уровень АД и дозу Ко-Пренессы).

Нестероидные противовоспалительные средства (НПВС), в том числе ацетилсалициловая кислота в дозе ≥3г/день, ингибиторы циклооксигеназы-2 (ЦОГ-2) и неселективные НПВС, снижают гипотензивный эффект ингибиторов АКФ. Кроме того, отмечено, что НПВС и ингибиторы АКФ оказывают аддитивный эффект на повышение уровня калия в плазме крови, приводя к ухудшению функции почек. Указанное действие носит обратимый характер, но в редких случаях может развиться острая почечная недостаточность, особенно у пациентов с нарушением функции почек, например, у пожилых пациентов или при обезвоженности. У таких пациентов перед началом лечения следует оценить функциональную активность почек и, при необходимости, обеспечить достаточную гидратацию организма. В начале комбинированной терапии, а также периодически во время терапии, следует проводить мониторинг функции почек.

Комбинированный прием трициклических антидепрессантов и нейролептиков с ингибиторами АКФ может привести к дальнейшему снижению артериального давления и повышению риска развития ортостатической гипотензии.

Кортикостероиды и тетракозактид уменьшают гипотензивное действиеКо-Пренесса(задержка воды и соли, вызванная действием кортикостероидов).

Одновременный прием гипотензивных препаратов других групп может привести к усилению гипотензивного эффекта.

Ингибиторы АКФ уменьшают потерю калия, вызываемую диуретиками.

Хотя обычно содержание калия в сыворотке крови остается в пределах нормы, у некоторых пациентов, получавших периндоприл/индапамид, может развиться гиперкалиемия. Калийсберегающие диуретики (например, спиронолактон, триамтерен или амилорид), калийсодержащие добавки или заменители соли могут привести к значительному увеличению содержания калия в сыворотке крови. Следует также соблюдать осторожность при одновременном применении периндоприл/индапамида с другими препаратами, повышающими содержание калия в сыворотке крови, такими как триметоприм и ко-тримоксазол (триметоприм/сульфаметоксазол), поскольку известно, что триметоприм действует как калийсберегающее мочегонное средство, подобное амилориду. Поэтому сочетание периндоприла / индапамида с вышеуказанными препаратами не рекомендуется.

 Если показано сопутствующее применение ввиду выраженной гипокалиемии, препараты должны использоваться с особой осторожностью и с частым мониторингом содержания калия в сыворотке и ЭКГ.

Совместный прием ингибиторов АКФ и противодиабетических препаратов (инсулины, сульфонамиды) может привести к усилению гипогликемического эффекта. Наступление эпизодов гипогликемии крайне редко (улучшение переносимости глюкозы приводит к снижению потребности в инсулине).

При комбинированном приеме ингибиторов АКФ с аллопуринолом, цитостатиками или иммунодепрессантами, системными кортикостероидами или прокаинамидом повышается риск развития лейкопении.

Ингибиторы АКФ могут потенцировать гипотензивный эффект некоторых анестезирующих препаратов.

Предварительная терапия диуретическими препаратами в высоких дозах, особенно у пациентов со снижением ОЦК и/или электролитными нарушениями, в начале терапии ингибитором АКФ может привести к выраженному снижению АД и риску наступления гипотензии.

Имеются редкие сообщения о нитритоидных реакциях (покраснение лица, тошнота, рвота и гипотензия) у пациентов, проходящих инъекционную терапию препаратами золота (ауротималат золота) и сопутствующее лечение ингибиторами АКФ.

Антиаритмические препараты класса IA (хинидин, гидрохинидин, дизопирамид), антиаритмические препараты класса III (амиодарон, дофетилид, ибутилид, бретилий, соталол), некоторые нейролептики (хлорпромазин, циамемазин, левомепромазин, тиоридазин, трифлуоперазин), бензамиды (амисульпирид, сульпирид, сультоприд, тиаприд), производные бутирофенона (дроперидол, галоперидол), другие нейролептики (пимозид), бепридил, сизаприд, дифеманил, эритромицин (внутривенно), галофантрин, мизоластин, моксифлоксацин, пентамидин, спарфлоксацин, винкамин (внутривенно), метадон, астемизол, терфенадин в комбинации с индапамидом повышают риск развития желудочковой аритмии (в частности, пароксизмальной желудочковой тахикардии типа «пируэт»). Гипокалиемия способствует развитию этого эффекта, в связи с чем необходим постоянный контроль уровня калия, своевременная коррекция при необходимости и мониторинг интервала QT.

При одновременном применении индапамида и препаратов, снижающих уровень калия (амфотерицин В внутривенно, глюко- и минералокортикоиды при системном применении, тетракозактид, стимулирующие слабительные средства) повышается риск развития гипокалиемии. Следует контролировать концентрацию калия и, при необходимости, корректировать ее. При необходимости назначения слабительных средств следует использовать препараты без стимулирующего действия на моторику кишечника.

При совместном назначении Ко-Пренессы с сердечными гликозидами следует учитывать, что гипокалиемия может усиливать токсическое действие сердечных гликозидов. Следует контролировать уровень калия и ЭКГ и, при необходимости, корректировать терапию.

Молочнокислый ацидоз на фоне приема метформинасвязан, по-видимому, с функциональной почечной недостаточностью, которая обусловлена действием индапамида. Не следует использовать метформин, если уровень сывороточного креатинина превышает 1,5 мг/дл (135 мкмоль/л) у мужчин и 1,2 мг/дл (110 мкмоль/л) - у женщин.

При значительной дегидратации организма, вызванной приемом диуретических препаратов, повышается риск развития почечной недостаточности на фоне применения йодсодержащих контрастных веществ в высоких дозах. Перед применением йодсодержащих контрастных веществ необходимо провести регидратацию.

При одновременном применении с солями кальциявозможно увеличение содержания кальция в плазме крови в результате снижения его экскреции с мочой.

При применении Ко-Пренессы на фоне постоянного применения циклоспоринаповышается уровень креатинина в плазме даже при ненарушенном состоянии водно-электролитного баланса.

Ко-тримоксазол (триметоприм/сульфаметоксазол): у пациентов, принимающих одновременно ко-тримоксазол (триметоприм/ сульфаметоксазол), отмечен повышенный риск развития гиперкалиемии.

Экстракорпоральное лечение: Экстракорпоральное лечение, приводящее к контакту крови с отрицательно заряженными поверхностями, такие как диализ или гемофильтрация с определенными мембранами с высокой гидравлической проницаемостью (например, полиакрилнитрильные мембраны) и аферез липопротеинов низкой плотности декстран сульфатом ввиду повышенного риска возникновения тяжелых анафилактоидных реакций. Если требуется такое лечение, то следует принимать во внимание применение другого типа диализной мембраны или другой класс гипотензивного препарата.

Сакубитрил/валсартан: Одновременное применение периндоприла с сакубитрилом/валсартаном противопоказано, поскольку одновременное ингибирование неприлизина и АКФ могут повысить риск возникновения ангионевротического отека. Прием сакубитрила/валсартана не следует начинать до 36 часов после приема последней дозы терапии периндоприлом. Терапию периндоприлом не следует начинать до 36 часов после приема последней дозы сакубитрила/валсартана. При одновременном применении ингибиторов АКФ с циклоспорином может возникать гиперкалиемия. Рекомендуется контроль содержания калия в сыворотке крови.

Гиперкалиемия может возникать при одновременном применении ингибиторов АКФ с гепарином. Рекомендуется мониторинг уровня калия в сыворотке крови.

 

Специальные предупреждения

Общие для периндоприла и индапамида

При применении низких доз фиксированной комбинации периндоприл/ индапамид таблетки 2,5 мг/0,625 мг не выявлено значительного снижения частоты побочных реакций по сравнению с применением каждого из компонентов препарата в минимальных рекомендуемых дозах, за исключением гипокалиемии. Повышенная частота идиосинкратических реакций не может быть исключена, если пациент принимает одновременно два новых для него антигипертензивных препарата. Для минимизации риска необходимо внимательно наблюдать за состоянием больного.

Литий

Использование препаратов лития с комбинацией периндоприла и индапамида не рекомендуется.

Связанные с периндоприлом

Двойная блокада ренин-ангиотензин-альдостероновой системы (РААС):

Имеются данные о том, что одновременное применение ингибиторов конвертирующего фермента (АКФ), блокаторов рецепторов ангиотензина II или алискирена повышает риск развития гипотонии, гиперкалиемии и снижения функции почек (в том числе острой почечной недостаточности). Поэтому не рекомендуется двойная блокада РААС путем комбинированного применения ингибиторов АКФ, блокаторов рецепторов ангиотензина II или алискирена.

Если же терапия двойной блокадой РААС считается абсолютно необходимой, то ее следует проводить только под наблюдением специалиста и при частом тщательном мониторинге функции почек, уровня электролитов и АД.

Пациентам с диабетической нефропатией не следует применять одновременно ингибиторы АКФ и блокаторы рецепторов ангиотензина II.

 

Нейтропения/агранулоцитоз/тромбоцитопения/анемия

Риск развития нейтропении на фоне приема ингибиторов АКФ носит дозозависимый характер и зависит от принимаемого лекарственного средства и наличия сопутствующих заболеваний. Нейтропения редко возникает у больных без сопутствующих заболеваний, однако риск увеличивается у больных с нарушением функции почек, особенно на фоне системных заболеваний соединительной ткани (в том числе, системная красная волчанка, склеродермия).

После отмены приема ингибиторов АКФ клинические признаки нейтропении проходят самостоятельно.

С особой осторожностью следует применять периндоприл у пациентов с системными заболеваниями соединительной ткани, на фоне приема иммунодепрессантов, аллопуринола или прокаинамида и при их совместном применении, особенно у пациентов с исходным нарушением функции почек. У некоторых пациентов возникали тяжелые инфекционные заболевания, в ряде случаев, устойчивые к интенсивной антибиотикотерапии. При назначении периндоприла таким пациентам рекомендуется периодически контролировать количество лейкоцитов в крови. Пациенты должны сообщать врачу о любых признаках инфекционных заболеваний (например, ангина, лихорадка).

Гиперчувствительность/ангионевротический отек (отек Квинке)

При приеме ингибиторов АКФ, в т.ч. и периндоприла, в редких случаях может наблюдаться развитие ангионевротического отека лица, конечностей, губ, языка, голосовой щели и/или гортани. При появлении симптомов прием препарата Ко-Пренесса® должен быть немедленно прекращен, а пациент должен наблюдаться до тех пор, пока признаки отека не исчезнут полностью. Если отек затрагивает только лицо и губы, то его проявления обычно проходят самостоятельно, хотя для лечения его симптомов могут применяться антигистаминные средства. Ангионевротический отек, сопровождающийся отеком гортани, может привести к летальному исходу. Отек языка, голосовых связок или гортани может привести к обструкции дыхательных путей. При появлении таких симптомов следует немедленно ввести подкожно эпинефрин (адреналин) в разведении 1:1000 (0,3 или 0,5 мл) и/или обеспечить проходимость дыхательных путей.

У лиц негроидной расы с отягощенным анамнезом риск ангионевротического отека повышен по сравнению с пациентами других рас. У пациентов, в анамнезе которых отмечался отек Квинке, не связанный с приемом ингибиторов АКФ, может быть повышен риск его развития при приеме препаратов этой группы.

В редких случаях на фоне терапии ингибиторами АКФ развивается ангионевротический отек кишечника. При этом у пациентов отмечается боль в животе как изолированный симптом или в сочетании с тошнотой и рвотой, в некоторых случаях без предшествующего ангионевротического отека лица и при нормальной активности фермента С-1 эстеразы. Диагноз устанавливается с помощью компьютерной томографии брюшной области, ультразвукового исследования или в момент хирургического вмешательства. Симптомы исчезают после прекращения приема ингибиторов АКФ. У пациентов с болью в области живота, получающих ингибиторы АКФ, при проведении дифференциального диагноза необходимо учитывать возможность развития ангионевротического отека кишечника.

Комбинированный прием периндоприла с сакубитрил/валсартаном противопоказан в связи с повышенным риском развития ангионевротического отека. Комбинацию сакубитрил/валсартана не следует принимать ранее чем 36 часов после приема последней дозы периндоприла. Если лечение сакубитрил / валсартаном прекращено, терапию периндоприлом следует начинать только через 36 часов после приема последней дозы сакубитрил / валсартана. Одновременное применение других ингибиторов нейтральной эндопептидазы (ИНЭ) (например, рацекадотрила) и ингибиторов АКФ может также увеличить риск развития ангионевротического отека. Следовательно, перед началом терапии ингибиторами (ИНЭ) (например, рацекадотрилом) у пациентов, принимающих периндоприл, необходима тщательная оценка соотношения пользы и риска.

Одновременный прием ингибиторов mTOR (например, сиролимус, эверолимус, темсиролимус)

Пациенты, получавшие одновременно ингибитор mTOR (например, сиролимус, эверолимус, темсиролимус), могут иметь более высокий риск развития ангионевротического отека (например, отек дыхательных путей или языка с дыхательной недостаточностью или без нее).

Анафилактоидные реакции при проведении десенсибилизации

Имеются отдельные сообщения о развитии длительных, угрожающих жизни анафилактоидных реакций у больных, получающих ингибиторы АКФ во время десенсибилизирующей терапии ядом перепончатокрылых насекомых (пчелы, осы). Ингибиторы АКФ необходимо применять с осторожностью у больных с отягощенным аллергологическим анамнезом или склонностью к аллергическим реакциям, проходящих процедуры десенсибилизации. Следует избегать применения ингибитора АКФ пациентам, получающим иммунотерапию ядом перепончатокрылых насекомых. Тем не менее, анафилактоидной реакции можно избежать путем временной отмены ингибитора АКФ не менее чем за 24 ч до начала процедуры десенсибилизации.

Анафилактоидные реакции при проведении афереза ЛПНП

В редких случаях у пациентов, получающих ингибиторы АКФ, при проведении афереза ЛПНП с использованием декстрана сульфата могут развиваться угрожающие жизни анафилактоидные реакции. Для предотвращения анафилактоидной реакции следует временно прекращать терапию ингибитором АКФ перед каждой процедурой афереза.

Первичный гиперальдостеронизм

У пациентов с первичным гиперальдостеронизмом обычно наблюдается низкая клиническая эффективность при применении антигипертензивных препаратов, механизм действия которых основан на ингибировании ренин-ангиотензиновой системы. В связи с этим применение данного препарата в таких случаях не рекомендуется.

Гемодиализ

У пациентов, получающих ингибиторы АКФ, при проведении гемодиализа с использованием высокопроточных мембран (например, AN69®) были отмечены анафилактоидные реакции. Поэтому желательно использовать мембрану другого типа или применять гипотензивное средство другой фармакотерапевтической группы.

Калийсберегающие диуретики и препараты калия

Как правило, совместное применение периндоприла и калийсберегающих диуретиков, а также препаратов калия и калийсодержащих заменителей пищевой соли не рекомендуется.

Кашель

На фоне терапии ингибитором АКФ может возникать сухой кашель. Кашель длительно сохраняется на фоне приема препаратов этой группы и исчезает после их отмены. При появлении у пациента сухого кашля следует помнить о возможной связи этого симптома с приёмом ингибитора АКФ. Если врач считает, что терапия ингибитором АКФ необходима пациенту, прием препарата может быть продолжен.

Риск артериальной гипотензии и/или почечной недостаточности (у пациентов с хронической сердечной недостаточностью, нарушениями водно-электролитного баланса)

При некоторых патологических состояниях может отмечаться значительная активация РААС, особенно при выраженной гиповолемии и снижении содержания электролитов плазмы крови (на фоне бессолевой диеты или длительного приема диуретиков), у пациентов с исходно низким АД, стенозом почечной артерии (в том числе, двусторонним), хронической сердечной недостаточностью или циррозом печени, сопровождающегося отеками и асцитом.

Применение ингибиторов АКФ вызывает блокаду РААС и поэтому может сопровождаться резким снижением АД и/или повышением концентрации креатинина в плазме крови, свидетельствующим о развитии функциональной почечной недостаточности. Эти явления чаще наблюдаются при приеме первой дозы препарата или в течение первых двух недель терапии. Иногда эти состояния развиваются остро. В таких случаях при возобновлении терапии рекомендуется использовать комбинацию периндоприла и индапамида в более низкой дозе и затем постепенно увеличивать дозу.

Пациенты пожилого возраста

Перед началом приема препарата Ко-Пренесса® необходимо оценить функциональную активность почек и содержание ионов калия в плазме крови. В начале терапии дозу препарата подбирают, учитывая степень снижения АД, особенно в случае снижения ОЦК и потери электролитов. Подобные меры позволяют избежать резкого снижения АД.

Атеросклероз

Риск артериальной гипотензии существует у всех больных, однако особую осторожность следует соблюдать, применяя препарат у пациентов с ишемической болезнью сердца и недостаточностью мозгового кровообращения. У таких пациентов лечение следует начинать с низких доз комбинации периндоприла и индапамида.

Пациенты с реноваскулярной гипертензией

Методом лечения реноваскулярной гипертензии является реваскуляризация. Тем не менее, использование ингибиторов АКФ оказывает благоприятное действие у пациентов, как ожидающих хирургического вмешательства, так и в том случае, когда проведение хирургического вмешательства провести невозможно. У пациентов с диагностированным или предполагаемым стенозом почечной артерии лечение следует начинать с более низких доз комбинации периндоприла и индапамида. У некоторых больных может развиться функциональная почечная недостаточность, которая исчезает при отмене препарата.

Другие группы риска

У пациентов с хронической сердечной недостаточностью (IV функциональный класс по классификации NYHA) и больных сахарным диабетом 1 типа (опасность спонтанного увеличения содержания ионов калия) лечение должно начинаться с более низких доз комбинации периндоприла и индапамида и под постоянным врачебным контролем.

Больные артериальной гипертензией и ишемической болезнью сердца не должны прекращать прием бета-адреноблокаторов: комбинация периндоприла и индапамида должна использоваться совместно с бета-адреноблокаторами.

Пациенты с сахарным диабетом

При назначении препарата Ко-Пренесса® пациентам с сахарным диабетом, получающим гипогликемические средства для приема внутрь или инсулин, в течение первого месяца терапии необходим регулярный контроль концентрации глюкозы в плазме крови.

Этнические различия

Периндоприл, как и другие ингибиторы АКФ, очевидно, оказывает менее выраженное гипотензивное действие у пациентов негроидной расы по сравнению с представителями других рас. Возможно, это различие обусловлено тем, что у больных артериальной гипертензией негроидной расы чаще отмечается низкая активность ренина.

Хирургическое вмешательство/Общая анестезия

Применение ингибиторов АКФ у больных, подвергающихся хирургическому вмешательству с применением общей анестезии, может привести к выраженному снижению АД, особенно при использовании средств для общей анестезии, оказывающих антигипертензивное действие. Рекомендуется прекратить прием ингибиторов АКФ длительного действия, в том числе периндоприла, за 12 ч до хирургического вмешательства.

Аортальный стеноз/Митральный стеноз/Гипертрофическая кардиомиопатия

Ингибиторы АКФ должны с осторожностью назначаться больным с обструкцией выходного отверстия левого желудочка и при митральном стенозе.

Печеночная недостаточность

В редких случаях на фоне приема ингибиторов АКФ возникает холестатическая желтуха. При прогрессировании этого синдрома развивается фульминантный некроз печени, иногда с летальным исходом. Механизм развития этого синдрома неясен. При появлении желтухи на фоне приема ингибиторов АКФ пациенту следует обратиться к врачу. При значительном повышении активности печеночных ферментов на фоне приема ингибиторов АКФ следует прекратить прием препарата.

Гиперкалиемия

Гиперкалиемия может развиваться во время лечения ингибиторами АКФ, в т.ч. и периндоприлом. Факторами риска гиперкалиемии являются почечная недостаточность, нарушение функции почек, пожилой возраст (> 70 лет), сахарный диабет, некоторые сопутствующие состояния (дегидратация, острая декомпенсация хронической сердечной недостаточности, метаболический ацидоз), одновременный прием калийсберегающих диуретиков (таких как спиронолактон, эплеренон, триамтерен, амилорид), а также препаратов калия или калийсодержащих заменителей пищевой соли, а также применение других средств, способствующих повышению содержания ионов калия в плазме крови (например, гепарин, ко-тримоксазол известный как триметоприм/сульфаметоксазол, другие ингибиторы АКФ, антагонисты рецептора ангиотензина-II, ацетилсалициловая кислота ≥ 3 г / день, ингибиторы ЦОГ-2 и неселективные НПВП, иммунодепрессанты, такие как циклоспорин или такролимус, триметоприм) (особенно у пациентов со сниженной функцией почек). Гиперкалиемия может привести к серьезным, иногда фатальным нарушениям ритма сердца. Если необходим комбинированный прием указанных выше средств, лечение должно проводиться с осторожностью, на фоне регулярного контроля содержания ионов калия в сыворотке крови.

 

Индапамид

При наличии нарушений функций печени прием тиазидных и тиазидоподобных диуретиков может привести к развитию печеночной энцефалопатии. В данном случае следует немедленно прекратить прием препарата Ко-Пренесса®.

Фоточувствительность

На фоне приема тиазидных и тиазидоподобных диуретиков сообщалось о случаях развития реакции фоточувствительности. В случае развития реакции фоточувствительности на фоне приема препарата следует прекратить лечение. При необходимости продолжения терапии диуретиками рекомендуется защищать кожные покровы от воздействия солнечных лучей или искусственных ультрафиолетовых лучей.

Водно-электролитный баланс/Содержание ионов натрия в плазме крови

До начала лечения необходимо определить содержание ионов натрия в плазме крови. На фоне приема препарата следует регулярно контролировать этот показатель. Все диуретические средства способны вызвать гипонатриемию, которая иногда приводит к серьезным осложнениям. Гипонатриемия на начальном этапе может не сопровождаться клиническими симптомами, поэтому необходим регулярный лабораторный контроль. Более частый контроль содержания ионов натрия показан пациентам пожилого возраста. Это должно быть еще чаще у пожилых пациентов и пациентов с циррозом печени.

Содержание ионов калия в плазме крови

Терапия тиазидными и тиазидоподобными диуретиками связана с риском развития гипокалиемии. Необходимо избегать гипокалиемии (менее 3.4 ммоль/л) у следующих категорий пациентов из группы высокого риска: пациентов пожилого возраста, истощенных пациентов или получающих сочетанную медикаментозную терапию, пациентов с циррозом печени, периферическими отеками или асцитом, ишемической болезнью сердца, хронической сердечной недостаточностью. Гипокалиемия у этих больных усиливает токсическое действие сердечных гликозидов и повышает риск развития аритмии.

К группе повышенного риска также относятся пациенты с увеличенным интервалом QT, при этом не имеет значения, вызвано это увеличение врожденными причинами или действием лекарственных средств.

Гипокалиемия, как и брадикардия, способствует развитию тяжелых нарушений ритма сердца, особенно, аритмии типа "пируэт", которая может быть фатальной. Во всех описанных выше случаях необходим регулярный контроль содержания ионов калия в плазме крови. Первое измерение содержания ионов калия необходимо провести в течение первой недели от начала терапии.

При выявлении гипокалиемии должно быть назначено соответствующее лечение.

Содержание ионов кальция в плазме крови

Тиазидные и тиазидоподобные диуретики уменьшают выведение ионов кальция почками, приводя к незначительному и временному повышению содержания ионов кальция в плазме крови. Выраженная гиперкальциемия может быть следствием ранее не диагностированного гиперпаратиреоза. Перед исследованием функции паращитовидных желез следует отменить прием диуретических средств.

Содержание глюкозы в плазме крови

Необходимо контролировать содержание глюкозы в крови у пациентов с сахарным диабетом, особенно при наличии гипокалиемии.

Мочевая кислота

У больных с повышенной концентрацией мочевой кислоты в плазме крови на фоне терапии может увеличиваться частота возникновения приступов подагры.

Диуретические средства и функция почек

Тиазидные и тиазидоподобные диуретики эффективны в полной мере только у пациентов с сохраненной или незначительно нарушенной функцией почек (концентрация креатинина в плазме крови у взрослых пациентов ниже 2,5 мг/дл или 220 мкмоль/л). У пациентов пожилого возраста КК рассчитывают с учетом возраста, массы тела и пола по формуле Кокрофта:

 

(140 - возраст) х масса тела

Clcr = -----------------------------------------------------------------

0,814 х уровень креатинина в плазме крови

 

где: возраст - в годах,

масса тела - в килограммах,

уровень креатинина в плазме – в мкмоль/л.

Формула рассчитана на пожилого пациента мужского пола, для адаптации к женщине результат следует умножить на 0,85.

В начале лечения диуретиками у больных из-за гиповолемии и гипонатриемии может наблюдаться временное снижение скорости клубочковой фильтрации и повышение концентрации мочевины и креатинина в плазме крови. Эта транзиторная функциональная почечная недостаточность не опасна для пациентов с неизмененной функцией почек, однако у пациентов с почечной недостаточностью ее выраженность может усилиться.

Спортсмены

Индапамид может дать положительную реакцию при проведении допинг-контроля.

Хориоидальный выпот, острая миопия и вторичная закрытоугольная глаукома

Препараты, содержащие сульфонамид или производные сульфонамида, могут вызвать идиосинкратическую реакцию, приводящую к хориоидальному выпоту с выпадением поля зрения, преходящей миопией и острой закрытоугольной глаукомой. Симптомы включают острое начало снижения остроты зрения или боль в глазах, что обычно наблюдается в течение нескольких часов до недель с момента начала приема препарата. Отсутствие лечения острой закрытоугольной глаукомы может привести к необратимой потере зрения. Первичное лечение заключается в срочном прекращении приема лекарственного средства. При неконтролируемом внутриглазном давлении может потребоваться немедленное медицинское или хирургическое лечение. Факторы риска развития острой закрытоугольной глаукомы могут включать в себя наличие в анамнезе аллергических реакций на сульфонамид или пенициллин.

 

Периндоприл и индапамид

У некоторых пациентов с артериальной гипертензией, без предшествующего очевидного нарушения функции почек на фоне терапии, могут появиться лабораторные признаки функциональной почечной недостаточности, особенно, если оба активных компонента являются новыми для пациента. В этом случае лечение препаратом Ко-Пренесса®следует прекратить. В дальнейшем можно возобновить комбинированную терапию, используя низкие дозы комбинации периндоприла и индапамида, либо использовать препараты в режиме монотерапии.

Артериальная гипотензия и нарушение водно-электролитного баланса

Гипонатриемия связана с риском внезапного развития артериальной гипотензии (особенно у пациентов со стенозом почечной артерии, в том числе, двусторонним). Поэтому при наблюдении за пациентами следует обращать внимание на возможные симптомы обезвоживания и снижения содержания электролитов в плазме крови, например, после диареи или рвоты. Таким пациентам необходим регулярный контроль содержания электролитов плазмы крови.

При выраженной артериальной гипотензии может потребоваться внутривенное введение 0,9% раствора натрия хлорида.

Транзиторная артериальная гипотензия не является противопоказанием для продолжения терапии. После восстановления ОЦК и АД можно возобновить терапию, используя низкие дозы комбинации периндоприла и индапамида, либо использовать препараты в режиме монотерапии.

Содержание калия

Комбинированное применение периндоприла и индапамида не предотвращает развитие гипокалиемии, особенно у пациентов с сахарным диабетом или почечной недостаточностью. Как и в случае применения других гипотензивных средств в комбинации с диуретиком, необходим регулярный контроль содержания ионов калия в плазме крови.

Вспомогательные вещества

Данный лекарственный препарат содержит лактозу. Пациенты с редкой наследственной непереносимостью галактозы, общего дефицита лактазы или нарушения всасывания глюкозы-галактозы не должны принимать этот препарат.

Препарат содержит менее 1 ммоль натрия (23 мг) на дозу, то есть по существу не содержит натрия.

 

Применение в педиатрии

Препарат Ко-Пренесса® не следует назначать детям и подросткам до 18 лет.

Во время беременности или лактации

Применение препарата Ко-Пренесса® противопоказано в период беременности и кормления грудью.

Беременность

Связанные с периндоприлом

В течение первого триместра беременности применение ингибиторов АКФ не рекомендуется. Применение ингибиторов АКФ во время второго и третьего триместра беременности противопоказано.

Эпидемиологические данные о риске тератогенности после применения ингибиторов АКФ в первом триместре беременности не являются убедительными. Тем не менее, нельзя исключать небольшое увеличение риска. Если продолжение лечения ингибиторами АКФ считается обязательным, пациенток, которые планируют беременность, необходимо перевести на альтернативные антигипертензивные препараты, имеющие подтвержденные данные о безопасности при применении в период беременности. При подтверждении беременности лечение ингибиторами АКФ должно быть сразу же остановлено и, при необходимости, начато альтернативное лечение.

Известно, что воздействие ингибиторов АКФ во втором и третьем триместрах беременности индуцирует фетотоксичность (нарушение функции почек, олигогидрамниоз, отсроченная оссификация черепа) и неонатальную токсичность (почечная недостаточность, гипотония, гиперкалиемия)ю

Если женщина принимала ингибитор АКФ во время 2-го триместра беременности, ребенку рекомендуется провести УЗИ функции почек и костей черепа. Новорожденные, матери которых принимали ингибиторы АКФ в период беременности, должны находиться под тщательным наблюдением в связи с риском развития артериальной гипотензии.

Связанные с индапамидом

Длительный прием тиазидов в третьем триместре беременности может привести к уменьшению объема плазмы у матери, а также к снижению маточно-плацентарного кровотока, что в свою очередь может спровоцировать фето-плацентарную ишемию и задержку роста. Кроме того, были зарегистрированы некоторые редкие случаи гипогликемии и тромбоцитопении у новорожденных после кратковременного воздействия препарата.

Период лактации

Применение комбинации периндоприла и индапамида в период лактации противопоказано.

Поскольку данные о применении периндоприла во время кормления грудью отсутствуют, в этот период не рекомендуется применять периндоприл и предпочтительно использовать другие препараты с доказанной безопасностью применения во время кормления грудью, особенно при вскармливании новорожденных или недоношенных детей.

Имеется недостаточно информации о проникновении индапамида и его метаболитов в женское молоко. Возможно возникновение повышенной чувствительности к производным сульфонамида, гипокалиемии и ядерной желтухи. Риск для новорожденных/младенцев не может быть исключен. Индапамид тесно взаимосвязан с тиазидовыми диуретиками, которые во время кормления грудью приводят к снижению или даже подавлению лактации. Индапамид не следует применять во время кормления грудью.

Особенности влияния препарата на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами

У некоторых пациентов могут возникать индивидуальные реакции, связанные со снижением артериального давления, такие как головокружение или слабость. Это может отрицательно сказываться на способности управлять автотранспортом или работать с оборудованием.

 

Рекомендации по применению

Режим дозирования

Препарат Ко-Пренесса® принимают по 1 таблетке в день, желательно утром перед едой. Если артериальное давление не снижается в течение 1 месяца лечения, то необходимо удвоить дозировку.

Метод и путь введения

Для приема внутрь.

Предпочтительно принимать таблетки по утрам, перед едой.

Длительность лечения

Длительность лечения определяется лечащим врачом.

Меры, которые необходимо принять в случае передозировки

Симптомы: выраженная гипотензия, сопровождающаяся тошнотой, рвотой, судорогами, головокружением, сонливостью, спутанностью сознания, олигурией, анурией и нарушениями водно-электролитного баланса.

Лечение: симптоматическое, промывание желудка адсорбентами и сульфатом натрия, внутривенное введение растворов для восполнения дефицита жидкости, коррекция электролитного баланса. При развитии выраженной гипотензии пациента необходимо поместить в положение «лежа», голова должна быть опущена. В случае необходимости пациента помещают в палату интенсивной терапии. Гемодиализ (следует избегать использования полиакрилонитриловых высокопроточных мембран).

Меры, необходимые при пропуске одной или нескольких доз лекарственного препарата

Если вы забыли принять одну или несколько доз, примите следующую, как только вспомните, а затем продолжайте прием препарата согласно назначению врача. Не принимайте двойную дозу.

Указание на наличие риска симптомов отмены

Поскольку лечение высокого артериального давления обычно продолжается в течение всей жизни, перед тем как прекратить прием этого лекарственного средства, проконсультируйтесь со своим лечащим врачом.

При приеме этого лекарственного средства всегда в точности соблюдайте указания своего лечащего врача. Если у вас возникают сомнения по поводу правильности применения препарата, проконсультируйтесь со своим лечащим врачом или фармацевтом.

Рекомендации по обращению за консультацией к медицинскому работнику для разъяснения способа применения лекарственного препарата

При возникновении вопросов по поводу применения препарата, проконсультируйтесь со своим лечащим врачом или фармацевтом.

 

Описание нежелательных реакций, которые проявляются при стандартном применении ЛП и меры, которые следует принять в этом случае

Часто: (может поражать до 1 из 10 человек)

- сильное головокружение или обморок в связи с низким артериальным давлением

Редко: (может поражать до 1 из 100 человек)

- бронхоспазм (чувство стеснения в грудной клетке, хрипы и одышка

- отек лица, губ, рта, языка или горла, затрудненное дыхание (ангионевротический отек)

Очень редко: (может поражать до 1 из 10 000 человек)

- тяжелые кожные реакции, включая мультиформную эритему (кожная сыпь, которая часто начинается с красных зудящих пятен на лице, руках или ногах) или интенсивную кожную сыпь, крапивницу, покраснение кожи по всему телу, сильный зуд, пузыри, шелушение и отек кожи, воспаление слизистых оболочек (синдром Стивенса-Джонсона) или другие аллергические реакции

- сердечно-сосудистые нарушения (нерегулярное сердцебиение, стенокардия (боли в груди, челюсти и спине, вызванные физическим усилием), инфаркт миокарда)

- слабость в руках или ногах, или проблемы с речью, которые могут быть признаком возможного инсульта

- воспаление поджелудочной железы, которое может вызвать сильную боль в животе и спине, сопровождающуюся резким ухудшением самочувствия

- пожелтение кожи или белков глаз (желтуха), которое может быть признаком гепатита

Частота неизвестна:

- жизнеугрожающее нерегулярное сердцебиение

- заболевание головного мозга, вызванное заболеваниями печени (печеночная энцефалопатия)

 

В порядке убывания частоты побочные эффекты могут включать:

Часто (может поражать до 1 из 10 человек):

Кожные реакции у лиц, предрасположенных к аллергическим и астматическим реакциям, головная боль, головокружение, нарушение зрения, шум в ушах (ощущение шума в ушах), кашель, одышка (одышка), желудочно-кишечные расстройства (тошнота, рвота, боль в животе, нарушение вкуса, диспепсия или затруднение пищеварения, диарея, запор), аллергические реакции (такие как кожная сыпь, зуд), судороги, чувство усталости

 

Нечасто (может поражать до 1 из 100 человек):

Перепады настроения, нарушения сна, крапивница, пурпура (красные точки на коже), скопление волдырей, проблемы с почками, импотенция, потливость, повышение количества эозинофилов (тип лейкоцитов), изменение лабораторных показателей: высокий уровень калия в крови, обратимый при прекращении приема, низкий уровень натрия в крови, сонливость, обмороки, сердцебиение (ощущение своего сердцебиения), тахикардия (учащенное сердцебиение), гипогликемия (низкий уровень сахара в крови) у больных сахарным диабетом, васкулит (воспаление кровеносных сосудов), сухость во рту, реакции светочувствительности (повышенная чувствительность кожи к солнцу), артралгии (боли в суставах), миалгии (боли в мышцах), боли в груди, недомогания, периферические отеки, повышение температуры тела, повышение мочевины крови, повышение креатинина в крови, падения

Редко (может поражать до 1 на 1000 человек):

обострение течения псориаза, изменение лабораторных показателей: повышение уровня печеночных ферментов, высокий уровень сывороточного билирубина, утомляемость

 

Очень редко (может поражать до 1 из 10 000 человек):

Спутанность сознания, эозинофильная пневмония (редкий вид пневмонии), концентрированная моча (темного цвета), тошнота, мышечные судороги, спутанность сознания и приступы, которые могут быть вызваны неадекватной секрецией АдГ (антидиуретического гормона). При наличии описанных симптомов следует немедленно обратиться к врачу. Ринит (заложенность или выделения из носа), серьезные проблемы с почками, изменения показателей крови, такие как снижение количества белых и красных кровяных телец, снижение гемоглобина, снижение количества тромбоцитов, повышение уровня кальция в крови, нарушение функции печени

 

Неизвестно (частота не может быть оценена по имеющимся данным): изменения на ЭКГ, изменения лабораторных показателей: низкий уровень калия, высокий уровень мочевой кислоты и сахара в крови, миопия (близорукость), помутнение в глазах, нарушение зрения, хориоидальный выпот, изменение цвета кожи, онемение и боль в пальцах рук или ног (феномен Рейно). При наличии системной красной волчанкой (тип коллагеновой болезни) возможно обострение заболевания.

 

Могут возникать нарушения со стороны крови, почек, печени или поджелудочной железы и изменения лабораторных показателей (анализов крови). Врач возможно назначит лабораторное обследование для контроля вашего состояния.

Концентрированная моча (темного цвета), ощущение или боль, мышечные судороги, спутанность сознания и приступы, которые могут быть вызваны неадекватной секрецией АдГ (антидиуретического гормона), могут наблюдаться при приеме ингибиторов АКФ. При наличии описанных симптомов следует немедленно обратиться к врачу.


Дополнительные сведения

Состав

Одна таблетка содержит

для дозировки 2 мг/0,625 мг:

активные вещества: периндоприла эрбумин 2 мг,

индапамид 0,625 мг

для дозировки 4 мг/1,250 мг:

активные вещества: периндоприла эрбумин 4 мг,

индапамид 1,250 мг

вспомогательные вещества: кальция хлорид гексагидрат, лактозы

моногидрат, кросповидон, целлюлоза микрокристаллическая, натрия гидрокарбонат, кремния диоксид коллоидный гидратированный, магния стеарат

Описание внешнего вида, запаха, вкуса

Таблетки круглой формы белого или почти белого цвета, слегка двояковыпуклые, с фаской и гравировкой короткой линии на одной стороне (для дозировки 2 мг/0,625 мг).

Таблетки круглой формы белого или почти белого цвета, слегка двояковыпуклые, с риской на одной стороне и фаской (для дозировки 4 мг/1,25 мг).

 

Форма выпуска и упаковка

По 10 таблеток помещают в контурную ячейковую упаковку из пленки ламинированной полиамидной/ алюминиевой/ поливинилхлоридной и фольги алюминиевой.

По 3, 6 или 9 контурные ячейковые упаковки вместе с инструкцией по медицинскому применению на казахском и русском языках помещают в пачку из картона.

 

Срок хранения

3 года

Не применять по истечении срока годности!

 

Условия хранения

Хранить в оригинальной упаковке, при температуре не выше 30 °С, в защищенном от влаги месте.

Хранить в недоступном для детей месте!

 

Условия отпуска из аптек

По рецепту

 

Саудалық атауы

Ко-Пренесса®  Халықаралық патенттелмеген атауы

Жоқ

  Дәрілік түрі, дозасы

2 мг/0,625 мг таблеткалар

4 мг/1,25 мг таблеткалар

  Фармакотерапиялық тобыЖүрек-қантамыр жүйесі. Ренин-ангиотензин жүйесіне әсер ететін препараттар. Басқа препараттармен біріктірілген ангиотензин өзгертуші фермент (АӨФ) тежегіштері. Диуретиктермен біріктірілген АӨФ тежегіштері. Диуретиктермен біріктірілген периндоприлАТХ коды С09ВА04

 

Қолданылуы

- эссенциялықартериялық гипертензия

 

Қолданудың басталуына дейінгі қажетті мәліметтер тізбесі

Қолдануға болмайтын жағдайлар

- периндоприлге, индапамидке, АӨФ тежегіштеріне жәнесульфонамидтерге немесе қосымша заттардың кез келгеніне аса жоғары сезімталдық 

- анамнездегі АӨФ тежегіштерімен ем аясында болатын ангионевроздық ісіну

- тұқым қуалайтын немесе идиопатиялық ангионевроздық ісіну

- декомпенсация сатысындағы жүрек жеткіліксіздігі (негізгі ем болмағанда)

- бүйректің айқын немесе орташа жеткіліксіздігі (КК < 60 мл/мин)

- гемодиализ

- бауырдың ауыр жеткіліксіздігі

- бауырэнцефалопатиясы

- гипокалиемия

- «пируэт» типті қарыншалық аритмияны тудыруы мүмкін аритмияға қарсы дәрілермен бір мезгілде қабылдау

- қант диабеті немесе бүйрек функциясының бұзылуы (ШСЖ < 60 мл/мин/1,73 м2) бар пациенттерде құрамында алискирен бар препараттармен бір мезгілде қолдану

- декомпенсацияланған жүрек жеткіліксіздігі емделмейтін пациенттер

- сакубитрил/валсартан біріктірілген еммен бір мезгілде қолдану. Ко-Пренессаны сакубитрил/валсартанды соңғы қабылдаудан кейін 36 сағат өтуінен ерте қабылдауға болмайды

- қанның теріс зарядталған беткейлерімен жанасуына алып келетін экстракорпоральді емдеу

- бүйрек артериясының екі жақты айқын стенозы немесе жұмыс істейтін жалғыз бүйрек артериясының стенозы

- жүктілік және бала емізу кезеңі

- балалар мен 18 жасқа дейінгі жасөспірімдерге

 

Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі

Литий препараттары мен АӨФ тежегіштерін біріктіріп қабылдағанда сарысуда литий концентрациялары қайтымды жоғарылаған және литийдің уытты әсерлері дамыған жағдайлар болды. Тиазидтік диуретиктерді қатар қабылдау даму қаупі бұрыннан бар уыттылықты арттыруы және литий уыттылығын күшейтуі мүмкін. Периндоприл мен литий препараттарын біріктіріп қабылдау ұсынылмайды, бірақ, қажет болса, қан сарысуында литий мөлшерін мұқият бақылап отыру керек.   

Баклофен гипотензиялық әсер айқындылығын күшейтеді (АҚ деңгейін және Ко-Пренесса®  дозасын бақылап отыру қажет).

Қабынуға қарсы стероидты емес дәрілер (ҚҚСД), оның ішінде  күніне  ≥ 3 г дозадағы ацетилсалицил  қышқылы, циклооксигеназа-2 (ЦОГ-2) тежегіштері және селективті емес ҚҚСД АӨФ тежегіштерінің гипотензиялық әсерін төмендетеді. Бұдан бөлек, ҚҚСД және АӨФ тежегіштері қан плазмасындағы калий деңгейінің жоғарылауына аддитивті әсер етіп, бүйрек функциясының нашарлауына әкеледі. Аталған әсер қайтымды сипатқа ие, бірақ сирек жағдайларда, әсіресе, бүйрек функциясының бұзылуы бар пациенттерде, мысалы, егде жастағы пациенттерде немесе сусыздану кезінде бүйрек функциясының жедел жеткіліксіздігі дамуы мүмкін. Осындай пациенттерде емдеуді бастар алдында бүйректің функционалдық белсенділігін бағалау және, қажет болса, организмнің жеткілікті гидратациясын қамтамасыз ету керек. Біріктірілген емнің басында, сондай-ақ ем кезінде мезгіл-мезгіл бүйрек функциясына мониторинг өткізу керек.  

Трициклды антидепрессанттар меннейролептиктерді АӨФ тежегіштерімен біріктіріп қабылдау артериялық қысымның әріқарай төмендеуіне және ортостаздық гипотензияның даму қаупінің артуына әкелуі мүмкін.

Кортикостероидтар және тетракозактид Ко-Пренессаның гипотензиялық әсерін азайтады(кортикостероидтардың әсерінен болатын су және тұз іркілісі).

Басқа топтарға жататын гипотензиялық препараттарды бір мезгілде қабылдау гипотензиялық әсердің күшеюіне әкелуі мүмкін.

АӨФ тежегіштері диуретиктер туғызатын калийдің жоғалуын азайтады.

Периндоприл/индапамид қабылдаған кейбір пациенттерде қан сарысуында калий мөлшері әдетте қалып шегінде қалса да, гиперкалиемия дамуы мүмкін. Калий жинақтайтын диуретиктер (мысалы, спиронолактон, триамтерен немесе амилорид), құрамында калий бар қоспалар немесе тұз алмастырғыштар қан сарысуында калий мөлшерінің едәуір көбеюіне әкелуі мүмкін. Периндоприл/индапамидті триметоприм мен ко-тримоксазол (триметоприм/сульфаметоксазол) сияқты қан сарысуында калий мөлшерін арттыратын басқа препараттармен бір мезгілде қолданғанда сақ болу керек, өйткені триметопримнің амилорид сияқты калий жинақтаушы несеп айдайтын дәрі ретінде әсер ететіні белгілі. Сондықтан жоғарыда аталған препараттармен периндоприл/ индапамидті біріктіру ұсынылмайды.

Егер айқын гипокалиемияға орай қатарлас қолдану көрсетілсе, препараттар ерекше сақтықпен және сарысудағы калий мөлшері мен ЭКГ мониторингін жиі өткізумен пайдаланылуы тиіс.  

АӨФ тежегіштерін және диабетке қарсы препараттарды (инсулиндер, сульфонамидтер) бірге қабылдау гипогликемиялық әсерінің күшеюіне әкелуі мүмкін. Гипогликемия көріністерінің басталуы өте сирек (глюкоза жағымдылығының жақсаруы инсулинге қажеттіліктің төмендеуіне әкеледі).

АӨФ тежегіштерін аллопуринол, цитостатиктер немесе иммунодепрессанттар, жүйелік кортикостероидтармен немесе прокаинамидпен біріктіріп қабылдағанда лейкопенияның даму қаупі артады.

АӨФ тежегіштері кейбір анестезиялық препараттардың гипотензиялық әсерін күшейтуі мүмкін.

Жоғары дозалардағы диурездік препараттармен алдын ала ем, әсіресе, АҚК төмендеген және/немесе электролиттік бұзылулары бар пациенттерде, АӨФ тежегіштерімен емнің басында АҚ айқын төмендеуіне және гипотензияның басталу қаупіне әкелуі мүмкін. 

Алтын препараттарымен (алтын ауротималаты) инъекциялық емнен өтетін және АӨФ тежегіштерімен қатарлас емделіп жүрген пациенттерде  нитритоидты реакциялар (беттің қызаруы, жүрек айну, құсу және гипотензия) туралы сирек хабарламалар бар.  

Аритмияға қарсы IA класс препараттары (хинидин, гидрохинидин, дизопирамид), аритмияға қарсы III класс препараттары (амиодарон, дофетилид, ибутилид, бретилий, соталол), кейбір нейролептиктер (хлорпромазин, циамемазин, левомепромазин, тиоридазин, трифлуоперазин), бензамидтер (амисульпирид, сульпирид, сультоприд, тиаприд), бутирофенон туындылары (дроперидол, галоперидол), басқа нейролептиктер (пимозид), бепридил, сизаприд, дифеманил, эритромицин (венаішілік), галофантрин, мизоластин, моксифлоксацин, пентамидин, спарфлоксацин, винкамин (венаішілік), метадон, астемизол, терфенадин индапамидпен біріктірілімде қарыншалық аритмияның (атап айтқанда, «пируэт» типті пароксизмалық қарыншалық тахикардия) даму қаупін арттырады. Гипокалиемия осы әсердің дамуына ықпал етеді, осыған байланысты калий деңгейін тұрақты бақылау, қажет болса, дер мезгілінде түзету және QT аралығына мониторинг өткізу керек.

Индапамидті және калий деңгейін төмендететін препараттарды (амфотерицин В вена ішіне, глюко- және минералокортикоидтарды жүйелі қолданғанда, тетракозактид, көтермелеуші іш жүргізетін дәрілер) бір мезгілде қолданғанда гипокалиемияның даму қаупі артады. Калий концентрациясын бақылау және, қажет болса, оны түзету керек. Іш жүргізетін дәрілерді тағайындау қажет болғанда ішек моторикасын көтермелеу әсері жоқ препараттарды пайдалану керек. 

Ко-Пренесса®жүрек гликозидтерімен бірге тағайындалғанда гипокалиемияның жүрек гликозидтерінің уытты әсерін күшейтуі мүмкін екенін ескеру керек. Калий деңгейін және ЭКГ бақылап отыру және, қажет болса, емдеуді түзету керек. 

Метформин қабылдау аясында болатын сүт қышқылды ацидоз, сірә, индапамидтің әсер етуі себеп болатын бүйректің функционалдық жеткіліксіздігімен байланысты. Егер сарысулық креатинин деңгейі ерлерде 1,5 мг/дл (135 мкмоль/л) және әйелдерде 1,2 мг/дл  (110 мкмоль/л) мәнінен асып кетсе, метформинді пайдалануға болмайды.

Организмнің диурездік препараттарды қабылдаудан туындаған елеулі дегидратациясында құрамында йод бар контрастылы заттарды жоғары дозаларда қолдану аясында бүйрек жеткіліксіздігінің даму қаупі артады. Құрамында йод бар контрастылы заттарды қолданар алдында регидратация жасау қажет.

Кальций тұздарымен бір мезгілде қолданғанда оның несеппен экскрециясының төмендеуі нәтижесінде қан плазмасындакальций мөлшері артуы мүмкін.

Циклоспоринді тұрақты қолдану аясында Ко-Пренесса®қолданылғанда тіпті су-электролит теңгерімі бұзылмаған жағдайда да плазмада креатинин деңгейі жоғарылайды.

Ко-тримоксазол (триметоприм/сульфаметоксазол): бір мезгілде ко-тримоксазол (триметоприм/ сульфаметоксазол) қабылдайтын пациенттердегиперкалиемияның жоғары даму қаупі білінді.

Экстракорпоральді ем: Ауыр анафилактоидтықреакциялардың жоғары туындау қаупіне орай, жоғары гидравликалық өткізгіштігі бар белгілі бір жарғақшаларменысалы, полиакрилнитрил жарғақшалар) жасалатын диализнемесе гемофильтрация және декстран сульфатымен тығыздығы төмен липопротеиндер аферезі сияқты қанның теріс зарядталған беткейлермен жанасуына алып келетін экстракорпоральді емдеу. Егер осындай емдеу қажет болса, диализ жарғақшасының басқа типін немесе гипотензиялық препараттың басқа класын қолдануға назар аудару керек.

Сакубитрил/валсартан: Бір мезгілдегі неприлизин мен АӨФ тежелісі ангионевроздық ісінудің туындау қаупін арттыруы мүмкін екендіктен, периндоприлді сакубитрил/валсартанмен бір мезгілде қолдану қарсы көрсетілімді. Сакубитрил/валсартан қабылдауды периндоприлмен емнің соңғы дозасын қабылдаудан кейін 36 сағат өткенше бастауға болмайды. Периндоприлмен емді сакубитрил/валсартанның соңғы дозасын қабылдаудан кейін 36 сағат өткенше бастауға болмайды. АӨФ тежегіштерін циклоспоринмен бір мезгілде қолданғанда гиперкалиемия туындауы мүмкін. Қан сарысуында калий мөлшерін бақылау ұсынылады.

Гиперкалиемия АӨФ тежегіштерін гепаринмен бір мезгілде қолданғанда туындауы мүмкін. Қан сарысуындағы калий деңгейіне мониторинг ұсынылады.

 

Айрықша сақтандырулар

Периндоприл мен индапамид үшін ортақ жайттар

Периндоприл/индапамид бекітілген біріктірілімінің 2,5 мг/0,625 мг таблеткалары төмен дозаларын қолданғанда,  препарат компоненттерінің әрқайсысын ең төмен ұсынылатын дозаларда қолданумен салыстырғанда, гипокалиемияны қоспағанда, жағымсыз реакциялар жиілігінің едәуір төмендеуі анықталмады. Егер пациент өзі үшін гипертензияға қарсы екі жаңа препаратты бір мезгілде қабылдап жүрсе, идиосинкразиялық реакциялар жиілігінің артуын жоққа шығаруға болмайды. Қауіпті азайта түсу үшін науқастың жай-күйін мұқият қадағалау қажет.

Литий

Литий препараттарын периндоприл мен индапамид біріктірілімімен пайдалану ұсынылмайды.

Периндоприлмен байланысты

Ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесін (РААЖ) қосарлы бөгеу:

Өзгертуші фермент тежегіштерін (АӨФ), ангиотензин II рецепторларының блокаторларын немесе алискиренді бір мезгілде қолданудың гипотония, гиперкалиемия қаупін және бүйрек функциясының төмендеуін (оның ішінде бүйректің жедел жеткіліксіздігі) арттыратыны туралы деректер бар. Сондықтан АӨФ тежегіштерін, ангиотензин II рецепторларының блокаторларын немесе алискиренді біріктіріп қолдану арқылы РААЖ қосарлы бөгеу ұсынылмайды.

Егер РААЖ қосарлы бөгеумен жүргізілетін ем абсолютті қажеттілік болып саналса, оны тек маманның қадағалауымен және бүйрек функциясын, электролиттер және АҚ деңгейін жиі мұқият мониторингтеумен жүргізген жөн.

Диабеттік нефропатиясы бар пациенттерге АӨФ тежегіштерін және ангиотензин II рецепторларының блокаторларын бір мезгілде қолданбау керек.

 

Нейтропения/агранулоцитоз/тромбоцитопения/анемия

АӨФ тежегіштерін қабылдау аясында нейтропенияның даму қаупі дозаға байланысты сипатта болады және қабылданған дәрілік затқа және қатар жүретін аурулардың болуына тәуелденеді. Нейтропения қатар жүретін аурулары жоқ науқастарда сирек туындайды, алайда қауіп бүйрек функциясы бұзылуы бар науқастарда, әсіресе, дәнекер тіннің жүйелі аурулары (оның ішінде, жүйелік қызыл жегі, склеродермия) аясында артады. 

АӨФ тежегіштерін қабылдауды тоқтатудан кейін нейтропенияның клиникалық белгілері өздігінен басылады.

Периндоприл дәнекер тіннің жүйелі аурулары бар пациенттерде иммунодепрессиялық дәрілерді, аллопуринол немесе прокаинамидті қабылдау аясында және оларды бірге қолданғанда, әсіресе, бүйрек функциясының бастапқы бұзылуы бар пациенттерде ерекше сақтықпен қолданылу керек. Кейбір пациенттерде, бірқатар жағдайларда антибиотиктермен қарқынды емдеуге төзімді ауыр инфекциялық аурулар пайда болды. Периндоприлді ондай пациенттерге тағайындағанда қандағы лейкоциттер мөлшерін мезгіл-мезгіл бақылау ұсынылады. Пациенттер инфекциялық аурулардың кез келген белгілерін (мысалы, баспа, қызба) дәрігерге мәлімдеуі тиіс. 

Жоғары сезімталдық/ангионевроздық ісіну (Квинке ісінуі)

АӨФ тежегіштері, оның ішінде периндоприл қабылданғанда, сирек жағдайларда бет, аяқ-қол, ерін, тілдің, дауыс саңылауының және/немесе көмейдің ангионевроздық ісінуінің дамуын байқауға болады. Симптомдар пайда болғанда Ко-Пренесса®препаратын қабылдау дереу тоқтатылуы тиіс, ал пациент ісіну белгілері толық басылғанша қадағалануы тиіс. Егер ісіну тек бет пен ерінде болса, әдетте, оның симптомдарын емдеуге антигистаминдік дәрілерді қолдану мүмкін болса да, оның көріністері өздігінен басылады. Көмей ісінуімен қатар жүретін ангионевроздық ісіну өліммен аяқталуға әкелуі мүмкін. Тілдің, дауыс байламдарының немесе көмейдің ісінуі тыныс жолдарының обструкциясына әкелуі мүмкін. Осындай симптомдар болғанда тері астына дереу 1:1000 сұйылтылған (0,3 немесе 0,5 мл) эпинефрин (адреналин) енгізу және/немесе тыныс жолдарының өткізгіштігін қамтамасыз ету керек. Анамнезі күрделі қара нәсілді тұлғаларда ангионевроздық ісіну қаупі басқа нәсіл пациенттерімен салыстырғанда жоғары. 

Анамнезінде АӨФ тежегіштерін қабылдаумен байланысты емес Квинке ісінуі болған пациенттерде осы топтың препараттарын қабылдағанда оның даму қаупі артуы мүмкін. 

Сирек жағдайларда АӨФ тежегіштерімен ем аясында ішектің ангионевроздық ісінуі дамиды. Осы орайда пациенттерде оқшау симптом ретінде немесе жүрек айну және құсумен біріккен, кейбір жағдайларда беттің осының алдында ангионевроздық ісінуінсіз және С-1 эстераза ферментінің қалыпты белсенділігімен іштің ауыруы білінеді. Диагноз құрсақ аумағына компьютерлік томография, ультрадыбыстық зерттеу көмегімен немесе хирургиялық араласу сәтінде қойылады. Симптомдар АӨФ тежегіштерін қабылдауды тоқтатудан кейін жоғалады. АӨФ тежегіштерін қабылдап жүрген, іш аумағының ауыруы бар пациенттерде дифференциялық диагноз қойылғанда ішектің ангионевроздық ісінуінің даму мүмкіндігін ескеру қажет.

Периндоприлді сакубитрил/валсартанмен біріктіріп қабылдау ангионевроздық ісінудің жоғары даму қаупіне байланысты қарсы көрсетілімді. Сакубитрил/валсартан біріктірілімін периндоприлдің соңғы дозасын қабылдаудан кейін 36 сағат өтуінен ерте қабылдауға болмайды. Егер сакубитрил/валсартанмен емдеу тоқтатылса, периндоприлмен емдеуді сакубитрил/валсартанның соңғы дозасын қабылдаудан кейін 36 сағат өткен соң ғана бастау керек. Басқа бейтарап эндопептидаза тежегіштерін (БЭТ) (мысалы, рацекадотрил) және АӨФ тежегіштерін бір мезгілде қолдану ангионевроздық ісінудің даму қаупін арттыруы мүмкін. Демек, периндоприл қабылдайтын пациенттерде тежегіштермен (БЭТ) (мысалы, рацекадотрил) емді бастар алдында пайда және қауіп арақатынасын мұқият бағалау қажет.

mTOR  тежегіштерін (мысалы, сиролимус, эверолимус, темсиролимус) бір мезгілде қабылдау

Бір мезгілде mTOR тежегішін (мысалы, сиролимус, эверолимус, темсиролимус) қабылдаған пациенттерде ангионевроздық ісінудің едәуір жоғары қаупі болуы мүмкін (мысалы, тыныс жолдарының ісінуі немесе тыныс алу жеткіліксіздігімен немесе онсыз тілдің ісінуі).

Десенсибилизация жасау кезіндегі анафилактоидтық реакциялар

Жарғақ қанатты жәндіктердің (ара, сона) уымен десенсибилизациялау емінде АӨФ тежегіштерін қабылдап жүрген науқастарда өмірге қатерлі ұзаққа созылатын анафилактоидтық реакциялар дамуы жөнінде жекелеген хабарламалар бар. АӨФ тежегіштерін күрделі аллергологиялық анамнезі бар немесе десенсибилизация емшарасынан өткен, аллергиялық реакцияларға бейім науқастарда сақтықпен қолдану қажет. Жарғақ қанатты жәндіктер уымен иммундық ем қабылдап жүрген пациенттер АӨФ тежегішін қолданбау керек. Дегенмен де, десенсибилизация емшарасының басталуынан кем дегенде 24 сағат бұрын АӨФ тежегішін уақытша тоқтату арқылы анафилактоидтық реакциядан сақтануға болады. 

ТТЛП аферезін жасау кезіндегі анафилактоидтық реакциялар 

Сирек жағдайларда АӨФ тежегіштерін қабылдап жүрген пациенттерде декстран сульфатын пайдаланумен ТТЛП аферезі жасалғанда өмірге қатерлі анафилактоидтық реакциялар дамуы мүмкін. Анафилактоидтық реакцияларға жол бермеу үшін әрбір аферез емшарасы алдында АӨФ тежегішімен емдеуді уақытша тоқтату керек.

 

Бастапқы гиперальдостеронизм

Бастапқы гиперальдостеронизм бар пациенттерде, әдетте, әсер ету механизмі ренин-ангиотензин жүйесін тежеуге негізделген гипертензияға қарсы препараттарды қолданғанда клиникалық тиімділігінің төмен екені байқалады. Осыған орай, аталған препаратты ондай жағдайларда қолдану ұсынылмайды.

Гемодиализ

АӨФ тежегіштерін қабылдап жүрген пациенттерде жоғары ағынды жарғақшаларды (мысалы, AN69®) пайдаланумен гемодиализ жасалғанда анафилактоидтық реакциялар білінді. Сондықтан басқа типті жарғақшаны пайдаланған немесе басқа фармакотерапиялық топтың гипотензиялық дәрісін қолданған дұрыс.

Калий жинақтайтын диуретиктер және калий препараттары

Әдетте, периндоприл мен калий жинақтайтын диуретиктерді, сондай-ақ калий препараттарын және құрамында калий бар ас тұзын алмастырғыштарды бірге қолдану ұсынылмайды.  

Жөтел

АӨФ тежегішімен ем аясында құрғақ жөтел пайда болуы мүмкін. Жөтел осы топтың препараттарын қабылдау аясында ұзақ сақталады және оларды тоқтатқанда басылады. Пациентте құрғақ жөтел болғанда осы симптомның АӨФ тежегішін қабылдаумен байланысты болуы мүмкін екенін есте ұстау керек. Егер дәрігер АӨФ тежегішімен ем пациентке қажет деп санаса, препарат қабылдауды жалғастыруға болады.   

Артериялық гипотензия және/немесе бүйрек жеткіліксіздігі қаупі (жүректің созылмалы жеткіліксіздігі, су-электролит теңгерімінің бұзылулары бар пациенттерде) 

Кейбір патологиялық жай-күйлерде, әсіресе, айқын гиповолемияда және қан плазмасында электролиттер мөлшері төмендегенде (тұзсыз диета немесе диуретиктерді ұзақ қабылдау аясында), АҚ бастапқыда төмен болған, бүйрек артериясының (оның ішінде екі жақты) стенозы, жүректің созылмалы жеткіліксіздігі немесе ісінумен және асцитпен қатар жүретін бауыр циррозы бар пациенттерде РААЖ елеулі белсенділенуі болуы мүмкін. 

АӨФ тежегіштерін қолдану РААЖ бөгелісін туындатады, сондықтан да  АҚ күрт төмендеуімен және/немесе бүйректің функционалдық жеткіліксіздігінің дамуын айғақтайтын қан плазмасында креатинин концентрациясының жоғарылауымен қатар жүруі мүмкін. Бұл құбылыстар препараттың алғашқы дозасын қабылдағанда немесе емнің алғашқы екі аптасы ішінде жиірек байқалады. Кейде бұл жай-күйлер жедел дамиды. Ондай жағдайларда емді жаңғыртқанда периндоприл мен индапамид біріктірілімін төменірек дозада пайдалану, ал артынан дозаны біртіндеп арттыру ұсынылады. 

Егде жастағы пациенттер

Ко-Пренесса® препаратын қабылдауды бастар алдында бүйректің функционалдық белсенділігін және қан плазмасында калий иондарының мөлшерін бағалау қажет. Емнің басында препарат дозасы, әсіресе, АҚК азаюы және электролиттер жоғалуы жағдайында, АҚ төмендеу дәрежесін ескере отырып таңдалады. Осындай шаралар АҚ күрт төмендеуін болдырмауға мүмкіндік береді.

Атеросклероз

Артериялық гипотензия қаупі барлық науқастарда бар, алайда, жүректің ишемиялық ауруы және ми қан айналымының жеткіліксіздігі бар пациенттерде препаратты қолданғанда ерекше сақтық шарасын қадағалау керек. Осындай пациенттерде емдеуді периндоприл мен индапамид біріктірілімінің төмен дозаларынан бастау керек.

Реноваскулярлық гипертензиясы бар пациенттер

Реноваскулярлық гипертензияны емдеу әдісі реваскуляризация болып табылады. Дегенмен де, АӨФ тежегіштерін пайдалану хирургиялық араласу күтілетін пациенттерде де, хирургиялық араласудың жасалуы мүмкін болмаған жағдайда да жағымды әсерін көрсетеді. Диагностикаланған немесе алдын ала болжанған бүйрек артериясының стенозы бар пациенттерде емдеуді периндоприл мен индапамид біріктірілімінің төменірек дозаларынан бастау керек. Кейбір науқастарда препаратты тоқтатқанда басылатын бүйректің функционалдық жеткіліксіздігі дамуы мүмкін.  

Басқа қауіп топтары

Жүректің созылмалы жеткіліксіздігі бар (NYHA жіктеуі бойынша IV функционалдық класс) пациенттерде және 1 типті қант диабетімен (калий иондары мөлшерінің өздігінен арту қауіптілігі) науқастарда емдеу периндоприл мен индапамид біріктірілімінің төменірек дозаларынан және дәрігердің тұрақты бақылауымен  басталуы тиіс. 

Артериялық гипертензиямен және жүректің ишемиялық ауруымен науқастар бета-адреноблокаторлар қабылдауды тоқтатпауы тиіс: периндоприл мен индапамид біріктірілімі бета-адреноблокаторлармен бірге пайдаланылуы тиіс.

Қант диабеті бар пациенттер

Ко-Пренесса® препаратын ішке қабылдауға арналған гипогликемиялық дәрілер немесе инсулин қабылдап жүрген қант диабеті бар пациенттерге тағайындағанда емнің алғашқы айында қан плазмасында глюкоза концентрациясын жүйелі бақылау қажет. 

Этникалық өзгешеліктер

Периндоприлдің, басқа АӨФ тежегіштері сияқты, басқа нәсіл өкілдерімен салыстырғанда, қара нәсілді пациенттерде айқындылығы аз гипотензиялық әсер көрсететіні анық. Бұл айырмашылық артериялық гипертензиясы бар қара нәсілді науқастарда рениннің төмен белсенділігінің жиірек білінуіне себеп болуы мүмкін.

Хирургиялық араласу/Жалпы анестезия

Жалпы анестезия қолданумен хирургиялық араласу жасалатын науқастарда АӨФ тежегіштерін қолдану, әсіресе, гипертензияға қарсы әсер ететін жалпы анестезияға қарсы дәрілерді пайдаланғанда айқын АҚ төмендеуіне әкелуі мүмкін. Хирургиялық араласудан 12 сағат бұрын ұзақ әсер ететін АӨФ тежегіштерін, оның ішінде периндоприлді қабылдауды  тоқтату ұсынылады.

Қолқа стенозы/Митральді стеноз/Гипертрофиялық кардиомиопатия

АӨФ тежегіштері сол жақ қарыншаның шығу саңылауының обструкциясы бар науқастарға және митральді стенозда сақтықпен тағайындалуы тиіс.

Бауыр жеткіліксіздігі

Сирек жағдайларда АӨФ тежегіштерін қабылдау аясында холестаздық сарғаю пайда болады. Осы синдром үдегенде кейде өліммен аяқталатын фульминантты бауыр некрозы дамиды.  Осы синдромның даму механизмі анық емес. АӨФ тежегіштерін қабылдау аясында сарғаю болғанда пациент дәрігерге қаралу керек. АӨФ тежегіштерін қабылдау аясында бауыр ферменттерінің белсенділігі едәуір жоғарылағанда препарат қабылдауды тоқтату керек. 

Гиперкалиемия

Гиперкалиемия АӨФ тежегіштерімен, оның ішінде периндоприлмен емдеу кезінде дамуы мүмкін. Гиперкалиемияның қауіп факторлары бүйрек жеткіліксіздігі, бүйрек функциясының бұзылуы, егде жас (> 70 жас), қант диабеті, кейбір қатар жүретін жай-күйлер (дегидратация, жүректің созылмалы жеткіліксіздігінің жедел декомпенсациясы, метаболизмдік ацидоз), калий жинақтайтын диуретиктерді (спиронолактон, эплеренон, триамтерен, амилорид сияқты) бір мезгілде қабылдау, сондай-ақ калий препараттарын немесе құрамында калий бар ас тұзының алмастырғыштарын бір мезгілде қабылдау, сондай-ақ қан плазмасында калий иондары мөлшерінің артуына ықпал ететін басқа дәрілерді (мысалы, гепарин, триметоприм/сульфаметоксазол ретінде белгілі ко-тримоксазол, басқа АӨФ тежегіштері, ангиотензин II рецепторының антагонистері, күніне ≥ 3 г ацетилсалицил қышқылы, ЦОГ-2 тежегіштері және селективті емес ҚҚСП, циклоспорин немесе такролимус, триметоприм сияқты иммунодепрессанттар) (әсіресе бүйрек функциясы төмендеп кеткен пациенттерде) қолдану болып табылады. Гиперкалиемия жүрек ырғағының күрделі, кейде өлімге әкелетін бұзылуларына әкелуі мүмкін. Егер жоғарыда аталған дәрілерді біріктіріп қабылдау қажет болса, емдеу қан сарысуында калий иондарының мөлшерін жүйелі бақылау аясында абайлап жүргізілуі тиіс.

 

Индапамид

Бауыр функциясының бұзылулары болғанда тиазидтік және тиазид тәрізді диуретиктер қабылдау бауыр энцефалопатиясының дамуына әкелуі мүмкін. Ондай жағдайда Ко-Пренесса® препаратын қабылдауды дереу тоқтату керек.

Фотосезімталдық

Тиазидтік және тиазид тәрізді диуретиктер қабылдау аясында фотосезімталдық реакциясының даму жағдайлары хабарланды. Препаратты қабылдау аясында фотосезімталдық реакциясы дамыған жағдайда емдеуді тоқтату керек. Диуретиктермен емді жалғастыру қажет болса, тері жабындарын күн сәулесінің немесе жасанды ультракүлгін сәулелердің әсерінен қорғауға кеңес беріледі.  

Су-электролит теңгерімі/Қан плазмасындағы натрий иондарының мөлшері 

Емдеу басталуына дейін қан плазмасында натрий иондарының мөлшерін анықтау қажет. Препаратты қабылдау аясында осы көрсеткішті жүйелі бақылап отыру керек. Барлық диурездік дәрілер кейде күрделі асқынуларға алып келетін гипонатриемияны тудыруға қабілетті. Бастапқы сатыдағы гипонатриемия клиникалық симптомдармен қатар жүруі мүмкін, сондықтан жүйелі зертханалық бақылау қажет. Натрий иондарының мөлшерін жиірек бақылау егде жастағы пациенттерге көрсетілген. Бұл егде жастағы пациенттерде және бауыр циррозы бар пациенттерде одан да жиірек болуы тиіс.

Қан плазмасындағы калий иондарының мөлшері 

Тиазидтік және тиазид тәрізді диуретиктермен ем гипокалиемияның даму қаупімен байланысты. Жоғары қауіп тобына жататын пациенттердің келесі санаттарында: егде жастағы пациенттерде, жүдеп кеткен немесе біріктірілген дәрі-дәрмектік ем қабылдап жүрген пациенттерде, бауыр циррозы, шеткері ісінулері немесе асциті, жүректің ишемиялық ауруы, жүректің созылмалы жеткіліксіздігі бар пациенттерде гипокалиемиядан (3.4 ммоль/л-ден аз) сақтану қажет. Осы науқастарда гипокалиемия жүрек гликозидтерінің уытты әсерін күшейтеді және аритмияның даму қаупін арттырады. 

Жоғары қауіп тобына QT аралығының ұзаруы бар пациенттер де жатады, бұл ретте осы ұзарудың туа біткен себептерден немесе дәрілік заттардың әсерінен туындауы маңызды емес. 

Гипокалиемия, брадикардия сияқты, жүрек ырғағының ауыр бұзылуларының, әсіресе, өлімге әкелуі мүмкін «пируэт» типті аритмияның дамуына ықпал етеді. Жоғарыда сипатталған барлық жағдайларда қан плазмасында калий иондарының мөлшерін жүйелі бақылау қажет. Калий иондарының мөлшерін алғашқы өлшеуді емдеу басталған алғашқы апта ішінде жүргізу қажет. 

Гипокалиемия анықталғанда тиісті емдеу тағайындалуы тиіс.

Қан плазмасындағы кальций иондарының мөлшері 

Тиазидтік және тиазид тәрізді диуретиктер кальций иондарының бүйрекпен шығарылуын азайтып, қан плазмасында кальций иондары мөлшерінің мардымсыз әрі уақытша жоғарылауына әкеледі. Айқын гиперкальциемия бұрын диагностикаланбаған гиперпаратиреоз салдары болуы мүмкін. Қалқанша маңы бездерінің функциясын зерттеу алдында диурездік дәрілер қабылдауды тоқтату керек. 

Қан плазмасындағы глюкоза мөлшері

Қант диабеті бар пациенттерде, әсіресе, гипокалиемия бар болса, қандағы глюкоза мөлшерін бақылап отыру қажет.

 

Несеп қышқылы

Ем аясында қан плазмасында несеп қышқылының концентрациясы жоғарылаған науқастарда подагра ұстамаларының туындау жиілігі артуы мүмкін. 

Диурездік заттар және бүйрек функциясы

Тиазидтік және тиазид тәрізді диуретиктер тек бүйрек функциясы сақталған немесе аздап бұзылған пациенттерде толық шамада тиімді (ересек пациенттерде қан плазмасындағы креатинин концентрациясы 2,5 мг/дл немесе 220 мкмоль/л-ден төмен). Егде жастағы пациенттерде КК Кокрофт формуласы бойынша жас, дене салмағы және жыныстың ескерілуімен есептеледі:

 

                       (140 - жасы) х дене салмағы

Clcr = ----------------------------------------------------------

             0,814 х қан плазмасындағы креатинин деңгейі

 

онда:  жасы – жыл,

           дене салмағы – килограмм,

           плазмадағы креатинин деңгейі – мкмоль/л.

Формула ер жынысты егде жастағы пациентке есептелді, әйелге ыңғайлау үшін нәтижесін 0,85-ке көбейту керек.

Диуретиктермен емдеудің басында науқастарда гиповолемияға және гипонатриемияға байланысты шумақтық сүзілу жылдамдығының уақытша төмендеуін және қан плазмасында мочевина концентрациясы мен креатинин жоғарылауын байқауға болады. Бұл бүйректің транзиторлы функционалдық жеткіліксіздігі бүйрек функциясы өзгермеген пациенттерге қауіпті емес, алайда бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде оның айқындылығы күшеюі мүмкін.

Спортшылар

Индапамид допинг-бақылау жүргізілгенде оң реакция беруі мүмкін.

Хориоидты жалқық, жедел миопия және салдарлы жабық бұрышты глаукома

Құрамында сульфонамид немесе сульфонамид туындылары бар препараттар көру өрісінің түсуі, өткінші миопия және жедел жабық бұрышты глаукома арқылы хориоидты жалқыққа әкелетін идиосинкразиялық реакцияны тудыруы мүмкін. Симптомдар көру өткірлігі төмендеуінің жедел басталуын немесе көздің ауыруын қамтиды, әдетте, бұл препаратты қабылдау басталған сәттен бастап бірнеше сағат ішінде бір аптаға дейін байқалады. Жедел жабық бұрышты глаукомаға емдеу жүргізілмеуі қайтымсыз көрмей қалуға әкелуі мүмкін. Бастапқы емдеу дәрілік зат қабылдауды шұғыл тоқтатумен жүзеге асады. Бақыланбайтын көзішілік қысым кезінде дереу медициналық немесе хирургиялық емдеу қажет болуы мүмкін. Жедел жабық бұрышты глаукоманы дамытатын қауіп факторлары өзінде сульфонамидке немесе пенициллинге аллергиялық реакциялардың анамнезде болуын қамтуы мүмкін.

 

Периндоприл және индапамид

Ем аясында осының алдында бүйрек функциясының айқын бұзылуы болмаған, артериялық гипертензиясы бар кейбір пациенттерде, әсіресе, егер белсенді компоненттің екеуі де пациент үшін жаңа болса, бүйректің функционалдық жеткіліксіздігінің зертханалық белгілері болуы мүмкін. Бұл жағдайда Ко-Пренесса® препаратымен емдеуді тоқтату керек. Әріқарай периндоприл мен индапамид біріктірілімінің төмен дозаларын пайдаланып, біріктірілген емді жаңғыртуға немесе препараттарды монотерапия режимінде пайдалануға болады. 

Артериялық гипотензия және су-электролит теңгерімінің бұзылуы

Гипонатриемия (әсіресе, бүйрек артериясының, оның ішінде екі жақты стенозы бар пациенттерде) артериялық гипотензияның күрт даму қаупімен байланысты. Сондықтан пациенттерді қадағалау кезінде сусызданудың ықтимал симптомдарына және қан плазмасында электролиттер мөлшерінің, мысалы, диареядан немесе құсудан кейін төмендеуіне көңіл бөлу керек. Осындай пациенттерге қан плазмасында электролиттер мөлшерін жүйелі бақылау қажет. 

Айқын артериялық гипотензияда натрий хлоридінің 0,9% ерітіндісін вена ішіне енгізу қажет болуы мүмкін.

Транзиторлы артериялық гипотензия емді жалғастыруға қарсы көрсетілім емес. АҚК және АҚ қалпына келген соң периндоприл мен индапамид біріктірілімінің төмен дозаларын пайдаланумен емді жаңғыртуға немесе препараттарды монотерапия режимінде пайдалануға болады. 

Калий мөлшері

Периндоприл мен индапамидті біріктіріп қолдану, әсіресе, қант диабеті  немесе бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде гипокалиемияның дамуын болдырмайды дамуына кедергі келтірмейді.Диуретикпен біріктірілімде басқа гипотензиялық дәрілерді қолдану жағдайындағы сияқты, қан плазмасында калий иондарының мөлшерін жүйелі бақылау қажет. 

Қосымша заттар

Осы дәрілік препарат құрамында лактоза бар. Сирек тұқым қуалайтын галактоза жақпаушылығы, жалпы лактаза тапшылығы немесе глюкоза-галактоза сіңуінің бұзылуы бар пациенттер бұл препаратты қабылдамауы тиіс.

Препарат құрамында дозасына 1 ммоль-ден аз натрий (23 мг) бар, яғни іс жүзінде натрий жоқ деуге болады.

 

Педиатрияда қолдану

Ко-Пренесса®препаратын балалар мен 18 жасқа дейінгі жасөспірімдерге тағайындауға болмайды.

Жүктілік немесе лактация кезінде

Ко-Пренесса® препаратын жүктілік және бала емізу кезеңінде қолдану қарсы көрсетілімді.

Жүктілік

Периндоприлмен байланысты

Жүктіліктің бірінші триместрі кезінде АӨФ тежегіштерін қолдану ұсынылмайды. Жүктіліктің екінші және үшінші триместрі кезінде АӨФ тежегіштерін қолдану қарсы көрсетілімді.

Жүктіліктің бірінші триместрінде АӨФ тежегіштерін қолданудан кейінгі тератогенділік қаупі туралы эпидемиологиялық деректер сенімді емес. Дегенмен де, қауіптің аздап артуын жоққа шығаруға болмайды. Егер АӨФ тежегіштерімен емделуді жалғастыру міндетті болып саналса, жүктілікті жоспарлап жүрген пациент әйелдерді жүктілік кезеңінде қолдану кезінде расталған қауіпсіздік деректері бар гипертензияға қарсы баламалы препараттарға ауыстыру қажет. Жүктілік расталғанда АӨФ тежегіштерімен емдеу бірден тоқтатылуы және қажет болса баламалы емдеу басталуы тиіс.

Жүктіліктің екінші және үшінші триместрлерінде АӨФ тежегіштері әсерінің фетоуыттылықты (бүйрек функциясының бұзылуы, олигогидрамниоз, бассүйектің кейін білінетін оссификациясы) және неонатальді уыттылықты (бүйрек жеткіліксіздігі, гипотония, гиперкалиемия) индукциялайтыны белгілі.

Егер әйел жүктіліктің 2-ші триместрі кезінде АӨФ тежегішін қабылдаса, сәбидің бүйрек функциясына және бассүйек сүйектеріне УДЗ жасау ұсынылады. Аналары жүктілік кезеңінде АӨФ тежегіштерін қабылдаған жаңа туған нәрестелер артериялық гипотензияның даму қаупіне байланысты мұқият қадағалауда болуы тиіс.

 

Индапамидпен байланысты

Жүктіліктің үшінші триместрінде тиазидтерді ұзақ уақыт қабылдау ананың плазма көлемінің азаюына, сондай-ақ жатыр-плаценталық қан ағымының төмендеуіне әкелуі мүмкін, өз кезегінде, бұл фето-плаценталық ишемияға және өсу кідірісіне түрткі болуы мүмкін. Бұдан бөлек, препараттың қысқа мерзімді әсер етуінен кейін жаңа туған нәрестелерде гипогликемия мен тромбоцитопенияның кейбір сирек жағдайлары тіркелді.

Лактация кезеңі

Лактация кезеңінде периндоприл мен индапамид біріктірілімін қолдану қарсы көрсетілімді.

Периндоприлді бала емізу кезінде қолдану жөнінде деректер жоқ болғандықтан, периндоприлді осы кезеңде қолдану ұсынылмайды және бала емізген уақытта, әсіресе, жаңа туған нәрестелерді немесе шала туған балаларды қоректендіру кезінде қолдану қауіпсіздігі дәлелденген басқа препараттарды пайдаланған дұрыс.

Индапамид пен оның метаболиттерінің әйел сүтіне өтуі туралы ақпарат жеткіліксіз. Сульфонамид туындыларына жоғары сезімталдық, гипокалиемия және ядролық сарғаю туындауы мүмкін. Жаңа туған нәрестелер/сәбилер үшін қаупін жоққа шығаруға болмайды. Индапамид бала емізу кезінде лактацияның төмендеуіне немесе тіпті бәсеңдеуіне әкелетін тиазидті диуретиктермен өзара тығыз байланысты. Индапамидті бала емізген уақытта қолдануға болмайды.

Препараттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері 

Кейбір пациенттерде бас айналу немесе әлсіреу сияқты артериялық қысымның төмендеуіне байланысты жеке реакциялар туындауы мүмкін. Бұл автокөлікті басқару немесе құрал-жабдықпен жұмыс істеу  қабілетіне теріс әсер етуі мүмкін.

 

Қолдану жөніндегі нұсқаулар

Дозалау режимі

Ко-Пренесса® препараты күніне 1 таблеткадан, дұрысы, таңертең ас ішу алдында қабылданады. Егер артериялық қысым емдеудің 1 айы ішінде төмендемесе, дозаны екі еселеу қажет.  

Енгізу әдісі және жолы

Ішке қабылдау үшін.

Таблетканы таңертең тамақтану алдында қабылдаған дұрыс.

Емдеу ұзақтығы

Емдеу ұзақтығын емдеуші дәрігер белгілейді.

Артық дозалану жағдайында қабылдау қажет болатын шаралар

Симптомдары: жүрек айну, құсу, құрысулар, бас айналу, ұйқышылдық, сананың шатасуы, олигурия, ануриямен және су-электролит теңгерімінің бұзылуларымен қатар жүретін айқын гипотензия.

Емі: симптоматикалық, асқазанды адсорбенттермен және натрийсульфатымен жуып-шаю, сұйықтық тапшылығының орнын толтыру үшін вена ішіне ерітінділер енгізу, электролит теңгерімін түзету. Айқын гипотензия дамуында пациентті «жатқан» қалыпқа көшіру қажет, басы аласа болуы тиіс. Қажет болған жағдайда пациентті қарқынды емдеу палатасына жатқызады. Гемодиализ (полиакрил-нитрилді жоғары ағынды жарғақшаларды пайдаланбау керек).   

Дәрілік препараттың бір немесе бірнеше дозасын өткізіп алу кезіндегі қажетті шаралар

Егер сіз бір немесе бірнеше доза қабылдауды ұмытып кетсеңіз, келесісін еске түсірген бойда қабылдаңыз, ал артынан препаратты дәрігердің тағайындауына сәйкес қабылдауды жалғастырыңыз. Екі есе дозасын қабылдамаңыз.

Тоқтату симптомдары қаупінің болуына көрсетілім

Жоғары артериялық қысымды емдеу әдетте бүкіл өмір бойы жалғасатындықтан, осы дәрілік затты қабылдауды тоқтату алдында өз емдеуші дәрігеріңізбен кеңесіңіз.

Осы дәрілік затты қабылдағанда өз емдеуші дәрігеріңіздің нұсқауларын үнемі нақтылықпен қадағалаңыз. Егер сізде препаратты дұрыс қолдануға қатысты күмән туындаса, өз емдеуші дәрігеріңізбен немесе фармацевтпен кеңесіңіз.

Дәрілік препаратты қолдану тәсілін түсіндіру үшін медициналық қызметкер кеңесіне жүгіну жөніндегі нұсқаулар

Препаратты қолдануға қатысты сауалдар туындағанда, өз емдеуші дәрігеріңізбен немесе фармацевтпен кеңесіңіз.

 

ДП стандартты қолдану кезінде көрініс беретін жағымсыз реакциялар сипаттамасы және осы жағдайда қабылдау керек шаралар

Жиі: (10 адамнан  1-не дейін зақымдауы мүмкін)

- төмен артериялық қысымға байланысты қатты бас айналу немесе естен тану

Сирек: (100 адамнан 1-не дейін зақымдауы мүмкін)

- бронх түйілу (кеуде қуысының қысылу сезімі, сырылдар және ентігу)

- бет, ерін, ауыз, тіл немесе тамақтың ісінуі, тыныс тарылуы (ангионевроздық ісіну)

Өте сирек: (10 000 адамнан 1-не дейін болуы мүмкін)

- терінің ауыр реакциялары, мультиформалы эритеманы (беттегі, қол мен аяқтағы қышытатын қызыл дақтардан жиі басталатын тері бөртпесі) немесе терінің қарқынды бөртпесін, есекжемді, бүкіл дене терісінің қызаруын, қатты қышынуды, сулы бөртпені, терінің қабыршақтануы мен ісінуін, шырышты қабықтардың қабынуын (Стивенс-Джонсон синдромы) немесе басқа аллергиялық реакцияларды қоса

- жүрек-қантамыр бұзылулары (жүректің жүйесіз соғуы, стенокардия (физикалық күш түсіруден болатын кеуденің, жақсүйектің және арқаның ауыруы), миокард инфарктісі)

- болжамды инсульт белгісі болуы мүмкін қолдың немесе аяқтың әлсіреуі немесе сөйлеу кінәраттары

- хал-ахуалдың күрт нашарлауымен қатар жүретін іштің немесе арқаның қатты ауыруын туғызуы мүмкін ұйқы безінің қабынуы

- гепатит белгісі болуы мүмкін терінің немесе көз ақуызының сарғаюы (сары ауру)

Жиілігі белгісіз:

- өмірге қатерлі жүректің жүйесіз соғуы

- бауыр аурулары тудыратын ми ауруы (бауыр энцефалопатиясы)

 

Жиілігінің кему ретімен мына жағымсыз әсерлерді қамтуы мүмкін:

Жиі (10 адамнан 1-не дейін болуы мүмкін):

Аллергиялық және демікпелік реакцияларға бейім тұлғаларда болатын тері реакциялары, бас ауыру, бас айналу, көрудің бұзылуы, құлақтың шуылдауы (құлақтағы шуылды сезіну), жөтел, ентігу (ентігу), асқазан-ішек бұзылыстары (жүрек айну, құсу, іштің ауыруы, дәм сезу қабілетінің бұзылуы, диспепсия немесе ас қорытудың қиындауы, диарея, іш қату), аллергиялық реакциялар (тері бөртпесі, қышыну сияқты), құрысулар, шаршау сезімі

 

Жиі емес (100 адамнан 1-не дейін зақымдауы мүмкін):

Көңіл-күйдің құбылуы, ұйқының бұзылуы, есекжем, пурпура (терідегі қызыл нүктелер), күлбіреуіктер шоғырлануы, бүйрек кінәраттары, импотенция, тершеңдік, эозинофилдер мөлшерінің көбеюі (лейкоциттер типі), зертханалық көрсеткіштердің өзгеруі: қабылдауды тоқтату кезінде қайтымды болатын қандағы калийдің жоғары деңгейі, қандағы натрийдің төмен деңгейі, ұйқышылдық, естен танулар, жүрек қағу (өзінің жүрек соғуын сезіну), тахикардия (жүректің жиі соғуы), қант диабетімен науқастардағы гипогликемия (қандағы төмен қант деңгейі), васкулит (қан тамырларының қабынуы), ауыз кеберсуі, жарыққа сезімталдық реакциялары (терінің күнге жоғары сезімталдығы), артралгиялар (буындардың ауыруы), миалгиялар (бұлшықеттердің ауыруы), кеуденің ауыруы, дімкәстану, шеткері ісінулер, дене температурасының көтерілуі, қан мочевинасының жоғарылауы, қандағы креатининнің артуы, құлап қалу

Сирек (1000 адамнан 1-не дейін зақымдауы мүмкін):

Псориаз ағымының өршуі, зертханалық көрсеткіштердің өзгеруі: бауыр ферменттері деңгейінің жоғарылауы, сарысулық билирубиннің жоғары деңгейі, қажу

 

Өте сирек (10 000 адамнан 1-не дейін зақымдауы мүмкін):

Сананың шатасуы, эозинофилиялық пневмония (пневмонияның сирек түрі), концентрацияланған несеп (күңгірт түсті), жүрек айну, бұлшықеттердің құрысуы, сананың шатасуы және АдГ (антидиурездік гормон) талапқа сай емес секрециясынан болатын ұстамалар. Сипатталған симптомдар болғанда дереу дәрігерге қаралу керек. Ринит (мұрын бітелісі немесе бөліністері), бүйректің күрделі кінәраттары, қанның ақ және қызыл денешіктері санының азаюы сияқты қан көрсеткіштерінің өзгеруі, гемоглобин төмендеуі, тромбоциттер санының азаюы, қандағы кальций деңгейінің жоғарылауы, бауыр функциясының бұзылуы

 

Белгісіз (қолда бар деректер бойынша жиілігін бағалау мүмкін емес): ЭКГ өзгерістері, зертханалық көрсеткіштердің өзгеруі: төмен калий деңгейі, несеп қышқылының және қандағы қанттың жоғары деңгейі, миопия (алыстан көрмеу), көздің бұлыңғырлануы, көрудің бұзылуы, хориоидты жалқық, тері түсінің өзгеруі, қол немесе аяқ саусақтарының ұйып қалуы және ауыруы (Рейно феномені). Жүйелі қызыл жегі бар болса (коллагенді ауыру типі), аурудың өршуі болуы мүмкін.

 

Қан, бүйрек, бауыр немесе ұйқы безі тарапынан бұзылулар және зертханалық көрсеткіштердің (қан талдаулары) өзгерістері болуы мүмкін. Дәрігер сіздің жай-күйңізді бақылау үшін зертханалық тексеру тағайындауы мүмкін.

АӨФ тежегіштерін қабылдау кезінде концентрацияланған несеп (күңгірт түсті), ауыруды сезіну немесе ауыру, бұлшықеттердің құрысуы, сананың шатасуы және АдГ (антидиурездік гормона) талапқа сай емес секрециясынан болатын ұстамаларды байқауға болады. Сипатталған симптомдар болғанда дереу дәрігерге қаралу керек.


Қосымша мәліметтер

Құрамы

Бір таблетканың құрамында

2 мг/0,625 мг доза үшін:

белсенді заттар: 2 мг периндоприл эрбумині,

                              0,625 мг индапамид

4 мг/1,250 мг доза үшін:

белсенді заттар: 4 мг периндоприл эрбумині,

                               1,250 мг индапамид

қосымша заттар: кальций хлоридінің гексагидраты, лактоза моногидраты, кросповидон, микрокристалды целлюлоза, натрийгидрокарбонаты, коллоидты гидратацияланған кремний қостотығы, магний стеараты

Сыртқы түрінің, иісінің, дәмінің сипаттамасы

Дөңгелек пішінді, екі беті сәл дөңес, бір жағында ойығы мен қысқа сызықты өрнегі бар ақ немесе ақ дерлік түсті таблеткалар (2 мг/0,625 мг доза үшін).

Дөңгелек пішінді, екі беті сәл дөңес, бір жағында ойығы және сызығы бар  ақ немесе ақ дерлік түсті таблеткалар (4 мг/1,25 мгдоза үшін).

 

Шығарылу түрі және қаптамасы

Ламинацияланған полиамидті/ алюминий/ поливинилхлоридті үлбірден және алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамаға 10 таблеткадан салады. 

Пішінді ұяшықты 3, 6 немесе 9 қаптамадан медициналық қолдану жөніндегі қазақша және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынады. 

 

Сақтау мерзімі

3 жыл

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды

Сақтау шарттары

Түпнұсқалық қаптамасында, 30 ºС-ден аспайтын температурада, ылғалдан қорғалған жерде сақтау керек. 

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

 

Дәріханалардан босатылу шарттары

Рецепт арқылы