Торговое наименование
Клопидогрель Вива Фарм
Международное непатентованное
название
Клопидогрел
Лекарственная форма, дозировка
Таблетки,
покрытые оболочкой, 75 мг
Фармакотерапевтическая группа
Кровь
и кроветворные органы. Антитромботические препараты. Ингибиторы агрегации
тромбоцитов, исключая гепарин. Клопидогрел.
Код
АТХ B01AC04
Показания к
применению
Вторичная
профилактика атеротромботических осложнений у взрослых
- пациентов,
страдающих инфарктом миокарда (от нескольких дней до менее 35 дней),
ишемическим инсультом (от 7 дней до менее 6 месяцев), или пациенты с
диагностированным заболеванием периферических артерий
- пациентов,
страдающих острым коронарным синдромом
- острый коронарный
синдром без подъема сегмента ST (нестабильная стенокардия или инфаркт миокарда
без зубца Q), в том числе пациентам, подвергающихся стентированию в ходе
чрескожного коронарного вмешательства, в комбинации с ацетилсалициловой
кислотой (АСК)
- острый инфаркт
миокарда с подъемом сегмента ST в комбинации с АСК у пациентов на
медикаментозном лечении, пригодных для проведения тромболитической терапии
Профилактика
атеротромботических и тромбоэмболических событий при мерцательной аритмии
- пациенты с
мерцательной аритмией, у которых имеется хотя бы один фактор риска сосудистых событий, пациенты с
непереносимостью антагонистов витамина К (АВК) и риск кровотечения у которых
низкий, для предотвращения атеротромботических и тромбоэмболических событий,
включая инсульт головного мозга, в комбинации с АСК
Пациентам с транзиторной ишемической атакой (ТИА) от умеренного до высокого
риска или малым ишемическим инсультом (ИИ) показан клопидогрел в комбинации с
ацетилсалициловой кислотой
- пациентам с ТИА от умеренного до
высокого риска (шкала ABCD2[1] ≥4) или
малым ИИ (NIHSS[2] ≤3) в
течение 24 часов ТИА или ИИ
Перечень сведений, необходимых до начала применения
Противопоказания
- гиперчувствительность
к активному веществу или к любому из вспомогательных веществ
- тяжёлое нарушение
функции печени
- острое
патологическое кровотечение, такое как кровотечение из пептической язвы или
внутричерепное кровоизлияние
- детский и
подростковый возраст до 18 лет
Взаимодействия
с другими лекарственными препаратами
Лекарственные препараты, повышающие риск кровотечения: ввиду
потенциального аддитивного эффекта, существует повышенный риск геморрагических
осложнений, поэтому одновременное применение таких лекарственных препаратов с
клопидогрелом требует осторожности.
Пероральные антикоагулянты: одновременное применение
клопидогрела с пероральными антикоагулянтами не рекомендуется, так как данная
комбинация может увеличить интенсивность кровотечений.
Хотя применение клопидогрела в дозе 75 мг/сут не изменяет
фармакокинетический профиль S-варфарина или международное нормализованное
отношение (МНО) у пациентов, которые в течение длительного времени получают
лечение варфарином, одновременное применение клопидогрела и варфарина повышает
риск кровотечения из-за существования независимого влияния на гемостаз.
Ингибиторы гликопротеина IIb/IIIа:
клопидогрел следует применять с осторожностью у пациентов, получающих
ингибиторы гликопротеина IIb/IIIа.
Ацетилсалициловая кислота (АСК): АСК не изменяет
ингибирующего эффекта клопидогрела на АДФ-индуцированную агрегацию тромбоцитов,
но клопидогрел усиливает действие АСК на коллаген-индуцированную агрегацию
тромбоцитов. Однако одновременное применение 500 мг АСК 2 раза в сутки в
течение 1 сут не вызывало значительного увеличения времени кровотечения
вследствие приема клопидогрела. Поскольку возможно фармакодинамическое
взаимодействие между клопидогрелом и АСК с повышением риска кровотечения,
одновременное применение этих препаратов требует осторожности. Однако имеются
данные о применении клопидогрела и АСК в течение до одного года.
Гепарин: согласно данным проведенных исследований при приеме клопидогрела
не требовалась коррекция дозы гепарина, также он не изменял действие гепарина
на коагуляцию. Одновременное применение гепарина не изменяло ингибирующего
действия клопидогрела на агрегацию тромбоцитов. Поскольку возможно
фармакодинамическое взаимодействие между клопидогрелом и гепарином с повышением
риска кровотечения, одновременное применение этих препаратов требует
осторожности.
Тромболитические средства: безопасность одновременного
применения клопидогрела, фибринспецифических
или фибриннеспецифических тромболитических средств и гепарина была изучена у
пациентов с острым инфарктом миокарда. Частота клинически значимых кровотечений
была аналогична таковой, которая наблюдалась в случае совместного применения тромболитических
средств и гепарина с АСК.
Нестероидные противовоспалительные препараты (НПВП):
совместное применение клопидогрела и напроксена увеличивало количество скрытых
желудочно-кишечных кровотечений. Однако из-за отсутствия исследований
взаимодействия препарата с другими НПВП до сих пор не выяснено, возрастает ли
риск желудочно-кишечных кровотечений при применении со всеми НПВП. Поэтому
необходима осторожность при одновременном применении НПВП, в частности
ингибиторов ЦОГ-2, с клопидогрелом.
СИОЗ (селективные ингибиторы обратного захвата серотонина):
поскольку СИОЗ влияют на активацию тромбоцитов и повышают риск кровотечения,
поэтому одновременное применение ИОЗС с клопидогрелом следует проводить с
осторожностью.
Одновременное применение других препаратов
Индукторы изофермента CYP2C19: поскольку
клопидогрел превращается в свой активный метаболит частично под действием
CYP2C19, можно ожидать, что использование лекарственных препаратов,
индуцирующих активность этого фермента, приведет к повышению уровня активного
метаболита клопидогрела в крови.
Рифампицин
сильно индуцирует CYP2C19, что приводит как к увеличению уровня активного
метаболита клопидогрела, так и к ингибированию тромбоцитов, что, в частности,
может усиливать риск кровотечения. В качестве меры предосторожности не
рекомендуется одновременный прием сильных индукторов CYP2C19.
Ингибиторы изофермента CYP2C19: так как клопидогрел
метаболизируется до образования своего активного метаболита частично при помощи
изофермента CYP2C19, применение лекарственных препаратов, ингибирующих этот
изофермент, может привести к уменьшению образования активного метаболита клопидогрела.
Клиническое значение этого взаимодействия не установлено. В качестве меры
предосторожности следует избегать одновременного применения клопидогрела и
сильных или умеренных ингибиторов изофермента CYP2C9.
Сильными и умеренными ингибиторами изофермента CYP2C9 являются
омепразол и эзомепразол, флувоксамин, флуоксетин, моклобемид, вориконазол,
флуконазол, тиклопидин, карбамазепин и эфавиренц.
Ингибиторы протонной помпы (ИПП): омепразол в дозе 80
мг 1 раз в сутки, при одновременном применении с клопидогрелом или в пределах
12 ч между приемами этих препаратов снижал концентрацию активного метаболита в
крови на 45% (нагрузочная доза) и 40 (поддерживающая доза). Это снижение сопровождалось
уменьшением подавления агрегации тромбоцитов на 39% (нагрузочная доза) и 21%
(поддерживающая доза). Ожидается аналогичное взаимодействие клопидогрела и
эзомепразола.
По результатам проведенных исследований получены противоречивые
данные о клинических последствиях этих фармакокинетических и
фармакодинамических взаимодействий с точки зрения развития основных
кардиоваскулярных событий. В качестве меры предосторожности не следует
одновременно с клопидогрелом применять омепразол или эзомепразол
Менее выраженное снижение концентрации метаболита в крови
наблюдалось при применении пантопразола или лансопразола.
При одновременном применении пантопразола в дозе 80 мг 1 раз в
сутки концентрация активного метаболита в плазме крови снизилась на 20%
(нагрузочная доза) и на 14% (поддерживающая доза). Это снижение сопровождалось
снижением среднего показателя подавления агрегации тромбоцитов на 15 и 11%
соответственно. Полученные результаты указывают на возможность одновременного
применения клопидогрела и пантопразола.
Нет доказательств того, что другие лекарственные препараты,
которые уменьшают продукцию кислоты в желудке, такие как, например, Н2-блокаторы
или антациды, влияют на антитромбоцитарную активность клопидогрела.
Усиленная
антиретровирусная терапия (АРТ): ВИЧ-инфицированные пациенты, получавшие
антиретровирусную терапию (АРТ), подвержены высокому риску сосудистых
осложнений.
Было
продемонстрировано значительное снижение ингибирования тромбоцитов у пациентов,
получивших усиленную ритонавиром или кобицистатом АРТ.
Хотя
клиническая значимость полученных результатов окончательно не подтверждена, в
полученных спонтанных сообщениях описывались ВИЧ-инфицированные пациенты,
получающие усиленную АРТ с ритонавиром, у которых наблюдались случаи повторной
окклюзии после реканализации или перенесли тромботические события при
применении нагрузочной дозы клопидогрела. Средний уровень показателей
ингибирования тромбоцитов может быть снижен при одновременном применении
клопидогрела с ритонавиром. Поэтому следует избегать одновременного назначения
клопидогрела с усиленной АРТ.
Другие
лекарственные препараты: был проведен ряд других
клинических исследований с клопидогрелом и другими одновременно назначаемыми
препаратами с целью изучения возможного фармакодинамического и
фармакокинетического (ФК) взаимодействия. Клинически важных фармакодинамических
взаимодействий не наблюдалось, когда клопидогрел применялся совместно с
атенололом или нифедипином или с этими обоими веществами. Одновременное
применение фенобарбитала или эстрогена не оказало существенного влияния на
фармакодинамическую активность клопидогрела. Фармакокинетика дигоксина и
теофиллина не изменилась при одновременном применении клопидогрела. Антацидные
средства не изменили степень абсорбции клопидогрела. Согласно данным из
исследования CAPRIE, фенитоин и толбутамид, которые метаболизируются с помощью
CYP2C9 можно с безопасностью применять одновременно с клопидогрелом.
Лекарственные средства, являющиеся субстратами изоферментами
CYP2C8: было показано, что клопидогрел повышает экспозицию репаглинида.
Исследования in vitro показали, что это повышение экспозиции репаглинида
обусловлено ингибированием фермента CYP2C8 глюкуронидным метаболитом
клопидогрела. Учитывая риск повышения концентраций в плазме крови,
одновременное применение клопидогрела и лекарственных препаратов, которые
выводятся из организма преимущественно с помощью метаболизма, опосредованного
ферментом CYP2C8 (например, репаглинид, паклитаксел), требует
осторожности.
За исключением информации о взаимодействии со специфическими
лекарственными препаратами, приведенной выше, исследования взаимодействия
клопидогрела с лекарственными препаратами, которые обычно назначают пациентам с
атеротромбозом, не проводились. Однако пациенты, которые принимали участие в
клинических исследованиях клопидогрела, применяли одновременно другие
препараты, включая диуретики, блокаторы β-адренорецепторов, ингибиторы АКФ,
антагонисты кальция, препараты, снижающие уровень ХС, коронарные вазодилататоры,
противодиабетические препараты (включая инсулин), противоэпилептические
препараты и антагонисты GP IIb/IIIa, без признаков клинически значимого
побочного действия.
Как и в случае с другими ингибиторами P2Y12 для перорального
применения, одновременный прием опиоидных агонистов может замедлять и сокращать
абсорбцию клопидогрела, предположительно по причине замедленной эвакуации из
желудка. Клиническая значимость не установлена. Для лечения пациентов с острым
коронарным синдромом, которым требуется одновременный прием морфина или других
опиоидных агонистов, следует применять антитромбоцитарные препараты для
парентерального введения.
Специальные
предупреждения
Кровотечения
и гематологические нарушения
Из-за
риска развития кровотечения и гематологических побочных реакций следует
немедленно провести развернутый анализ крови и/или другие соответствующие
тесты, если во время применения препарата наблюдаются симптомы,
свидетельствующие о возможности кровотечения.
Как
и другие антитромбоцитарные препараты, клопидогрел следует применять с
осторожностью у пациентов с повышенным риском кровотечения вследствие травмы,
хирургического вмешательства или других патологических состояний, а также в
случае применения пациентами АСК, гепарина, ингибиторов гликопротеина IIb/IIIа,
НПВП, включая ингибиторы ЦОГ-2 или селективные ингибиторы обратного захвата
серотонина (СИОЗС) или другие
лекарственные препараты, такие как пентоксифиллин, применение которых
сопровождается повышением риска геморрагических явлений. Необходимо
внимательно следить за проявлениями у пациентов симптомов кровотечения, в том
числе скрытого кровотечения, особенно в первые недели лечения и/или после
инвазивных процедур на сердце и хирургических вмешательств. Одновременное
применение клопидогрела с пероральными антикоагулянтами не рекомендуется,
поскольку это может усилить интенсивность кровотечений.
В
случае планового хирургического вмешательства, когда антитромбоцитарный эффект
является временно нежелательным, лечение клопидогрелом следует прекратить за 7
дней до операции. Пациенты должны сообщать врачу (в том числе стоматологу) о
том, что они принимают клопидогрел, перед назначением им любой операции или
перед применением нового лекарственного препарата. Клопидогрел удлиняет
продолжительность кровотечения, поэтому его следует с осторожностью применять у
пациентов с повышенным риском кровотечения (особенно желудочно-кишечного и
внутриглазного).
Пациентов следует предупредить, что во время
лечения клопидогрелом (отдельно или в комбинации с АСК) кровотечение может
останавливаться позже, чем обычно, и что они должны сообщать врачу о каждом
случае необычного (по
локализации или продолжительности) кровотечения.
Использование
ударной дозы клопидогрела 600 мг не рекомендуется пациентам с острым коронарным
синдромом без подъема сегмента ST и в возрасте ≥75 лет из-за повышенного риска
кровотечения в этой популяции.
Тромботическая
тромбоцитопеническая пурпура (ТТП)
Очень
редко наблюдались случаи ТТП после применения клопидогрела, иногда даже после
его кратковременного применения. ТТП проявляется тромбоцитопенией и
микроангиопатической гемолитической анемией с неврологическими проявлениями,
почечной дисфункцией или лихорадкой. ТТП является потенциально опасным
состоянием, которое может привести к летальному исходу и поэтому требует
немедленного лечения, в том числе проведения
плазмафереза.
Приобретенная
гемофилия
Сообщалось
о случаях развития приобретенной гемофилии после применения клопидогрела. В
случаях подтвержденного изолированного увеличения активированного частичного
тромбопластинового времени (АЧТВ), которое сопровождается или не сопровождается
кровотечением, вопрос о диагностировании приобретенной гемофилии должен быть
рассмотрен. Пациенты с подтвержденным диагнозом приобретенной гемофилии должны
находиться под наблюдением врача и получать лечение, применение клопидогрела
должно быть прекращено.
Недавно перенесенный ишемический инсульт
·
Начало
терапии
-
у
пациентов с острым малым ИИ или у пациентов с ТИА от умеренного до высокого
риска двойную антитромбоцитарную терапию (клопидогрел и АСК) следует начинать
не позднее, чем через 24 часа после начала события
-
нет
данных относительно соотношения пользы и риска краткосрочной двойной
антитромбоцитарной терапии у пациентов с острым малым ИИ или у пациентов с ТИА
от умеренного до высокого риска с (нетравматическим) внутричерепным
кровоизлиянием в анамнезе
-
у
пациентов с немалым ИИ монотерапию клопидогрелом следует начинать только через
первые 7 дней после события.
·
Пациенты
с немалым ИИ (NIHSS> 4)
Ввиду
отсутствия данных использование двойной антиагрегантной терапии не
рекомендуется.
· Недавний малый ИИ
или ТИА от умеренного до высокого риска у пациентов, которым показано или
планируется вмешательство.
Нет
данных, подтверждающих использование двойной антитромбоцитарной терапии у
пациентов, которым показано лечение каротидной эндартерэктомией или
внутрисосудистой тромбэктомией, или у пациентов, которым планируется
тромболитическая или антикоагулянтная терапия. В таких ситуациях двойная
антитромбоцитарная терапия не рекомендуется.
Цитохром
Р450 2С19 (CYP2С19)
Фармакогенетика:
у пациентов со сниженной метаболической активностью CYP2С19 наблюдается меньшая
концентрация активного метаболита клопидогрела в плазме и менее выраженный
антитромбоцитарных эффект при применении в рекомендованных дозах клопидогрела.
Существуют тесты, позволяющие выявить генотип CYP2C19 пациента.
Поскольку
клопидогрел метаболизируется до активного метаболита отчасти с помощью CYP2C19,
ожидается, что применение лекарственных препаратов, подавляющих активность
этого фермента, приведет, к снижению концентрации активного метаболита
клопидогрела. Клиническая значимость этого взаимодействия на данный момент не
определена. В качестве меры предосторожности следует отказаться от
одновременного применения сильных или умеренных ингибиторов CYP2C19.
Ожидается,
что использование лекарственных препаратов, индуцирующих активность CYP2C19,
приведет к повышению уровня активного метаболита клопидогрела и может увеличить
риск кровотечения. В качестве меры предосторожности не рекомендуется
одновременное применение сильных индукторов CYP2C19.
Субстраты
фермента CYP2C8
Следует
соблюдать осторожность у пациентов, принимающих одновременно клопидогрел и
лекарственные препараты, являющиеся субстратами фермента CYP2C8.
Перекрестные
реакции между тиенопиридинами
Пациентов
следует проверить на наличие в анамнезе повышенной чувствительности к другим
тиенопиридинам (таких как клопидогрел, тиклопидин, прасугрель), поскольку
поступали сообщения о перекрестной реактивности между тиенопиридинами.
Применение
тиенопиридинов может привести к возникновению от легких до тяжелых
аллергических реакций, таких как сыпь, отек Квинке, или гематологических
реакций, таких как тромбоцитопения и нейтропения. Пациенты, которые в прошлом
имели в анамнезе аллергические реакции и/или гематологические реакции на один
тиенопиридин, могут иметь повышенный риск развития той же или другой реакции на
другой тиенопиридин. Рекомендуется мониторинг наличия признаков
гиперчувствительности у пациентов с известной аллергией на тиенопиридины.
Пациенты с
почечной недостаточностью
Терапевтический
опыт применения клопидогрела у пациентов с почечной недостаточностью ограничен,
поэтому таким пациентам препарат следует назначать с осторожностью.
Пациенты с
печеночной недостаточностью
Клопидогрел
следует назначать с осторожностью пациентам с умеренными нарушениями функции
печени, у которых возможно возникновение геморрагического диатеза, поскольку
опыт применения препарата у таких пациентов ограничен.
Вспомогательные
вещества
Клопидогрель
Вива Фарм содержит гидрогенизированное касторовое масло, которое может вызывать
расстройство желудка и диарею.
Применение в педиатрии
Безопасность
и эффективность применения клопидогрела у детей и подростков младше 18 лет не
установлены.
Во время беременности или лактации
Беременность
Ввиду
отсутствия клинических данных о воздействии клопидогрела во время
беременности, в качестве меры предосторожности клопидогрел предпочтительно не
применять во время беременности.
Кормление грудью
Неизвестно,
проникает ли клопидогрел в грудное молоко. В качестве меры предосторожности,
грудное вскармливание не следует продолжать во время лечения клопидогрелом.
Особенности влияния препарата на
способность управлять транспортным средством или потенциально опасными
механизмами
Клопидогрел
не влияет или же оказывает несущественное влияние на способность управлять
транспортным средством или потенциально опасными механизмами.
Рекомендации по применению
Режим дозирования
Взрослые
пациенты и пациенты пожилого возраста
Обычная суточная доза клопидогрела - 75 мг.
У пациентов с синдромом острой коронарной недостаточности
Синдром
острой коронарной недостаточности без подъема сегмента ST (нестабильная
стенокардия или инфаркт миокарда без зубца Q): лечение
клопидогрелом должно быть начато однократной нагрузочной дозой 300 мг, а затем
продолжено дозой 75 мг один раз в сутки (с ацетилсалициловой кислотой в дозе
75-325 мг в сутки). Так как более высокие дозы АСК были сопряжены с повышенным
риском кровотечения, рекомендуется, чтобы доза АСК не превышала 100 мг.
Оптимальная продолжительность лечения формально не установлена. Данные
клинического исследования служат основанием для применения препарата до 12
месяцев, максимальный положительный эффект наблюдается после 3 месяцев лечения.
Острый
инфаркт миокарда с подъемом сегмента ST: клопидогрел
следует принимать в однократной суточной дозе 75 мг, начиная с нагрузочной дозы
300 мг, в комбинации с АСК и другими тромболитическими средствами или без них.
У пациентов старше 75
лет лечение клопидогрелом следует начинать без нагрузочной дозы.
Комбинированную терапию следует начинать как можно раньше после появления
симптомов и продолжать, по крайней мере, в течение 4-х недель. Положительный
эффект лечения комбинацией клопидогрела с АСК свыше 4-х недель при данной
ситуации не изучался.
Пациентам
с
мерцательной аритмией: клопидогрел следует назначать в
однократной суточной дозе 75 мг. АСК (75-100 мг в сутки) следует назначить в
сочетании с клопидогрелом в начале лечения.
Взрослым пациентам с ТИА от умеренного до высокого
риска (шкала ABCD2 ≥4) или малым ИИ (NIHSS ≤3): следует
назначать нагрузочную дозу клопидогрела 300 мг, а затем клопидогрел 75 мг один
раз в сутки и АСК (75-100 мг один раз в сутки). Лечение клопидогрелом и АСК
следует начинать в течение 24 часов после события и продолжать в течение 21 дня
с последующей антитромбоцитарной монотерапией.
Особые
группы пациентов
Дети
Безопасность и эффективность у детей не доказана,
поэтому у данной категории пациентов клопидогрел не применяется.
Пациенты с почечной недостаточностью
Опыт лечения пациентов с почечной недостаточностью
ограничен.
Пациенты с печеночной недостаточностью
Опыт лечения пациентов с печеночной недостаточностью
средней степени тяжести, у которых возможен геморрагический диатез, ограничен.
Метод и путь введения
Для
приёма внутрь. Можно принимать вне зависимости от приёма пищи.
Меры, которые необходимо принять в случае передозировки
Симптомы:
передозировка после приёма клопидогрела может привести к удлинению времени
кровотечения и к последующим осложнениям кровотечения.
Лечение:
в случае кровотечения может потребоваться соответствующее лечение. Антидот
фармакологической активности клопидогрела не найден. Если необходима быстрая
коррекция удлинённого времени кровотечения, трансфузия тромбоцитов может
отменить эффекты клопидогрела.
Меры, необходимые при пропуске одной или нескольких
доз лекарственного препарата
Если доза пропущена:
-
если прошло
менее 12 часов после обычного времени приёма препарата: пациенту следует
принять пропущенную дозу немедленно, а следующую дозу принять в обычное время;
-
если прошло
более 12 часов: пациенту следует принять следующую дозу в обычное время приема
препарата, не удваивая дозу.
Рекомендации по обращению за консультацией
к медицинскому работнику для разъяснения способа применения лекарственного
препарата
Обратитесь
за консультацией к медицинскому работнику для разъяснения способа применения лекарственного
препарата.
Описание нежелательных реакций, которые
проявляются при стандартном применении ЛП и меры, которые следует принять в
этом случае
Кровотечение является самой частой
реакцией, зарегистрированной как в клинических исследованиях, так и в
постмаркетинговом периоде, где, главным образом о нем сообщалось в течение
первого месяца лечения.
Нежелательные реакции, отмеченные в
клинических исследованиях или заявленные в спонтанных сообщениях, перечислены
ниже.
Определение частоты побочных явлений
проводится в соответствии со следующими критериями: очень часто (≥1/10), часто (≥ от 1/100 до <1/10), нечасто (≥ от
1/1000 до <1/100), редко (≥1/10000 до <1/1000), очень редко (<1/10000),
неизвестно (невозможно оценить на основании имеющихся данных)
Часто
- кровоподтеки
- кровотечение в
месте пункции
Нечасто
- тромбоцитопения,
лейкопения, эозинофилия
- внутричерепное
кровоизлияние (сообщалось о нескольких случаях с летальным исходом), головная
боль, парестезия, головокружение
- кровоизлияние в
глаз (конъюнктивальное, окулярное, ретинальное)
- язвенная болезнь
желудка и двенадцатиперстной кишки, гастрит, рвота, тошнота, запор, метеоризм
- сыпь, зуд,
подкожное кровоизлияние (пурпура)
- гематурия
- удлинение времени
кровотечения, снижение числа нейтрофилов, снижение числа тромбоцитов
Редко
- нейтропения, в том
числе тяжёлая нейтропения
- головокружение (вертиго)
- ретроперитонеальное
кровотечение
- гинекомастия
Очень редко и частота неизвестна*
- тромботическая
тромбоцитопеническая пурпура (ТТП), апластическая анемия, панцитопения,
агранулоцитоз, тяжёлая тромбоцитопения, приобретенная гемофилия А,
гранулоцитопения, анемия
- синдром Коуниса (вазоспастическая аллергическая стенокардия /
аллергический инфаркт миокарда), обусловленной реакцией гиперчувствительности
на клопидогрел*
- сывороточная болезнь, анафилактоидные реакции, перекрестно- реактивная гиперчувствительность на
тиенопиридины (например, тиклопидин, прасугрел)*, инсулиновый
аутоиммунный синдром, который может привести к тяжелой гипогликемии, особенно у
пациентов с HLA DRA4 подтипом (чаще встречается среди японцев)*
- галлюцинации,
спутанность сознания
- нарушения
вкусового восприятия, агевзия
- тяжелое
кровотечение, кровотечение из операционной раны, васкулит, гипотензия
- кровотечения из
дыхательных путей (кровохаркание, лёгочное кровотечение), бронхоспазм,
интерстициальный пневмонит, эозинофильная пневмония
- желудочно-кишечное
и ретроперитонеальное кровотечение с летальным исходом, панкреатит, колит (в
том числе язвенный или лимфоцитарный колит), стоматит
-
острая
печёночная недостаточность, гепатит, патологические результаты показателей
функциональных тестов печени
-
буллёзный
дерматит (токсический эпидермальный некролиз, синдром Стивенса-Джонсона,
многоформная эритема, острый генерализированный экзантематозный пустулез),
ангионевротический отек, синдром повышенной чувствительности, вызванный приемом
лекарств, лекарственная сыпь с эозинофилией и системными проявлениями
(DRESS-синдром), эритематозная или эксфолиативная сыпь, крапивница, экзема и
плоский лишай
-
скелетно-мышечное
кровотечение (гемартроз), артрит, артралгия, миалгия
-
гломерулонефрит,
повышение уровня креатинина в крови
- повышение
температуры тела
*Информация
о клопидогреле с частотой «неизвестна».
Дополнительные сведения
Состав лекарственного препарата
Одна таблетка содержит
активное вещество -
клопидогрела гидросульфат 97.875 мг (в пересчете на клопидогрел 75.000 мг),
вспомогательные вещества: целлюлоза микрокристаллическая, маннитол, полиэтиленгликоль,
гидроксипропилцеллюлоза,
кремния диоксид коллоидный, масло касторовое гидрогенизированное,
состав пленочной оболочки, белой (готовая смесь): поливиниловый спирт, титана диоксид (Е171), полиэтиленгликоль/ макрогол,
тальк.
Описание внешнего вида, запаха, вкуса
Таблетки круглой формы с двояковыпуклой поверхностью,
покрытые оболочкой белого или почти белого цвета.
По 6 или 7 таблеток помещают в контурную ячейковую
упаковку из пленки ПВХ/ПВдХ и фольги алюминиевой печатной лакированной, или из
фольги алюминиевой и фольги алюминиевой печатной лакированной, или по 28
таблеток помещают во флаконы из полиэтилена высокой плотности с закручивающейся
крышкой из полипропилена с контролем первого вскрытия и с защитой от детей.
По 2, 4 (для таблеток 7) или 5 (для таблеток 6)
контурные ячейковые упаковки, или по 1 флакону вместе с инструкцией по
медицинскому применению на казахском и русском языках вкладывают в пачку из
картона.
Срок хранения
2 года
Не применять по истечении срока годности!
Условия хранения
Хранить при температуре не выше 25°С.
Хранить в недоступном для детей месте!
Условия отпуска из аптек
По
рецепту
Саудалық
атауы
Клопидогрель Вива Фарм
Халықаралық
патенттелмеген атауы
Клопидогрел
Дәрілік
түрі, дозалануы
Қабықпен қапталған таблеткалар, 75 мг
Фармакотерапиялық тобы
Қан және қан түзу ағзалары. Тромбозға қарсы
препараттар. Тромбоциттер агрегациясының тежегіштері, гепаринді қоспағанда.
Клопидогрел.
АТХ коды B01AC04
Қолданылуы
Ересектердегі атеротромбоздық асқынулардың салдарлы профилактикасында
-
миокард
инфарктісімен (бірнеше күннен бастап 35 күннен аз уақытқа дейін), ишемиялық инсультпен (7 күннен бастап 6 айдан аз уақытқа дейін) ауыратын пациенттер немесе шеткері артериялардың
диагностикаланған аурулары бар пациенттер
- жедел коронарлық синдроммен ауыратын пациенттер
- ST сегментінің көтерілуінсіз жедел коронарлық синдром (тұрақсыз стенокардия немесе Q тісшесінсіз миокард
инфарктісі), оның ішінде тері арқылы
коронарлық араласу барысында стенттеуге ұшыраған пациенттерге, ацетилсалицил қышқылымен (АСҚ) біріктірілімде
- ST сегментінің көтерілуімен жедел миокард инфарктісінде тромбоздық
ем жүргізуге жарамды дәрі-дәрмектік ем
алушы пациенттерге АСҚ-мен
біріктіріп
Жыпылықтайтын аритмия кезінде атеротромбоздық және тромбоэмболиялық оқиғалардың профилактикасында
-
жыпылықтайтын
аритмиясы бар ересек пациенттер, қантамыр оқиғаларының кем дегенде бір қауіп
факторы бар, К дәрумені антагонистеріне (КДА) жақпаушылығын және ми инсультін қоса алғанда, атеротромбоздық
және тромбоэмболиялық оқиғалардың алдын
алу үшін қан кету қаупі төмен пациенттер, АСҚ-мен біріктірілімде
Орташа қауіптен жоғары қауіпке
дейін транзиторлы ишемиялық шабуылы (ТИШ) немесе
шағын ишемиялық инсульті (ИИ) бар пациенттерге ацетилсалицил қышқылымен
біріктіріп клопидогрел көрсетілген
-
24 сағат ішінде ТИШ немесе ИИ
орташа қауіптен жоғары (ABCD2[1] шкаласы ≥4)
ТИШ немесе шағын ИИ (NIHSS [2]≤3) бар
пациенттерге
Қолданудың басталуына дейінгі қажетті
мәліметтер тізбесі
Қолдануға болмайтын жағдайлар
- белсенді затқа немесе қосымша заттардың кез келгеніне аса жоғары
сезімталдық
- бауыр функциясының ауыр бұзылуы
- пептидтік ойық жарадан қан кету немесе бассүйек ішіне қан құйылу сияқты
жедел патологиялық қан кету
- балалар мен 18 жасқа дейінгі жасөспірімдер
Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі
Қан кету қаупін арттыратын дәрілік
препараттар: ықтимал аддитивті әсерге байланысты геморрагиялық асқынулардың
жоғары қаупі бар, сондықтан мұндай препараттарды клопидогрелмен бір мезгілде
қолдану сақтықты талап етеді.
Пероральді антикоагулянттар: клопидогрелді пероральді антикоагулянт-тармен бір мезгілде қолдану ұсынылмайды, өйткені бұл
біріктірілім қан кету қарқындылығын арттыруы мүмкін.
Тәулігіне 75 мг дозада клопидогрелді
қолдану ұзақ уақыт бойы варфаринмен ем алып жүрген пациенттерде S-варфариннің
фармакокинетикалық бейінін немесе халықаралық қалыптасқан қатынасын (ХҚҚ)
өзгертпесе де, клопидогрелді және варфаринді бір мезгілде қолдану гемостазға
тәуелсіз әсерінің болуына байланысты қан кету қаупін арттырады.
IIb/ІІІа гликопротеин тежегіштері: клопидогрелді IIb/ІІІа гликопротеин тежегіштерін
қабылдайтын пациенттерде сақтықпен қолдану керек.
Ацетилсалицил қышқылы (АСҚ): АСҚ клопидогрелдің тромбоциттердің
АДФ-индукцияланған агрегациясына тежегіш әсерін өзгертпейді, бірақ клопидогрел
АСҚ-ның тромбоциттердің коллаген-индукцияланған агрегациясына әсерін күшейтеді.
Алайда, 1 тәулік ішінде тәулігіне 2 рет 500 мг АСҚ бір мезгілде
қолдану клопидогрелді қабылдау салдарынан қан кету уақытының едәуір ұлғаюына
себеп болған жоқ. Клопидогрел мен АСҚ арасында қан кету қаупінің жоғарылауымен
фармакодинамикалық өзара әрекеттесу мүмкін болғандықтан, осы препараттарды бір
мезгілде қолдану сақтықты талап етеді. Алайда, клопидогрел мен АСҚ-ны бір жылға
дейін қолдану туралы деректер бар.
Гепарин: жүргізілген зерттеулер деректеріне сәйкес
клопидогрелді қабылдау кезінде гепарин дозасын түзету талап етілмеді, сондай-ақ
гепариннің коагуляцияға әсерін өзгертпеді. Гепаринді бір мезгілде қолдану
клопидогрелдің тромбоциттер агрегациясына тежейтін әсерін өзгертпеді.
Клопидогрел мен гепарин арасында қан кету қаупінің жоғарылауымен
фармакодинамикалық өзара әрекеттесу мүмкін болғандықтан, осы препараттарды бір
мезгілде қолдану сақтықты талап етеді.
Тромболитикалық дәрілер: жедел миокард инфарктісі бар пациенттерде
клопидогрелді, фибринге тән немесе фибринге тән тромболитикалық дәрілерді және
гепаринді бір мезгілде қолдану қауіпсіздігі зерттелді. Клиникалық мәнді қан кетулердің жиілігі тромболитикалық дәрілер мен
гепаринді АСҚ-мен бірге қолданған жағдайда байқалғанға ұқсас болды.
Қабынуға қарсы стероидты емес препараттар
(ҚҚСП): клопидогрел мен напроксенді бірге
қолдану жасырын асқазан-ішектен қан кету санын ұлғайтты. Алайда, препараттың
басқа ҚҚСП-мен өзара әрекеттесуін зерттеудің болмауына байланысты барлық
ҚҚСП-мен бірге қолданған кезде асқазан-ішектен қан кету қаупі
артатыны-артпайтыны әлі анықталған жоқ. Сондықтан ҚҚСП, атап айтқанда ЦОГ-2
тежегіштерін клопидогрелмен бір мезгілде қолданғанда сақтық қажет.
СКҚСТ (серотонинді кері қармаудың
селективті тежегіштері):
СКҚСТ тромбоциттердің белсенділенуіне әсер ететіндіктен және қан кету қаупін
арттыратындықтан, клопидогрелмен СКҚТ бір мезгілде қолдануды сақтықпен
жүргізген жөн.
Басқа препараттарды бір мезгілде қолдану
CYP2C19
изоферментінің индукторлары: клопидогрел
ішінара CYP2C19 әсерінен өзінің белсенді метаболитіне айналатындықтан, осы
ферменттің белсенділігін индукциялайтын дәрілік препараттарды пайдалану қандағы
клопидогрелдің белсенді метаболиті деңгейінің жоғарылауына әкеледі деп күтуге
болады.
Рифампицин CYP2C19 күшті индукциялайды, бұл
клопидогрелдің белсенді метаболиті деңгейінің ұлғаюына да, тромбоциттердің
тежелуіне де әкеледі, бұл, атап айтқанда, қан кету қаупін арттыруы мүмкін.
Сақтық шарасы ретінде CYP2C19 күшті индукторларын бір мезгілде қабылдау
ұсынылмайды.
CYP2C19
изоферментінің тежегіштері: клопидогрел өзінің белсенді метаболиті
қалыптасқанға дейін ішінара CYP2C19 изоферментінің көмегімен
метаболизденетіндіктен, осы изоферментті тежейтін дәрілік препараттарды қолдану
клопидогрелдің белсенді метаболиті түзілуінің төмендеуіне әкелуі мүмкін. Бұл
өзара әрекеттесудің клиникалық маңызы анықталған жоқ. Сақтық шарасы ретінде
клопидогрелді және CYP2C9 изоферментінің күшті немесе орташа тежегіштерін бір
мезгілде қолданудан аулақ болу керек.
CYP2C9 изоферментінің күшті және орташа
тежегіштері омепразол және эзомепразол, флувоксамин, флуоксетин, моклобемид,
вориконазол, флуконазол, тиклопидин, карбамазепин және эфавиренц болып
табылады.
Протонды помпа тежегіштері (ППТ): омепразол тәулігіне 1 рет 80 мг дозада,
клопидогрелмен бір мезгілде қолданғанда немесе осы препараттарды қабылдау
арасында 12 сағат шегінде қандағы белсенді метаболит концентрациясын 45%-ға
(жүктеме доза) және 40%-ға (демеуші доза) төмендетті. Бұл төмендеу тромбоциттер
агрегациясының бәсеңдеуін 39%-ға (жүктеме дозасы) және 21%-ға (демеуші доза)
төмендетумен қатар жүрді. Клопидогрел мен эзомепразолдың ұқсас өзара
әрекеттесуі күтіледі.
Жүргізілген зерттеулердің нәтижелері
бойынша негізгі кардиоваскулярлық оқиғалардың дамуы тұрғысынан осы
фармакокинетикалық және фармакодинамикалық өзара әрекеттесулердің клиникалық
салдары туралы қарама-қайшы деректер алынды. Сақтық шарасы ретінде клопидогрелмен
бір мезгілде омепразолды немесе эзомепразолды қолдануға болмайды
Қандағы метаболит концентрациясының аз
білінетін төмендеуі пантопразолды немесе лансопразолды қолданғанда байқалды.
Пантопразолды тәулігіне 1 рет 80 мг дозада
бір мезгілде қолданғанда қан плазмасындағы белсенді метаболиттің концентрациясы
20%-ға (жүктемелік доза) және 14%-ға (демеуші доза) төмендеді. Бұл төмендеу
тромбоциттер агрегациясын орташа тежеу көрсеткішінің 15 және тиісінше 11%
төмендеуімен қатар жүрді. Алынған нәтижелер клопидогрел мен пантопразолды бір
мезгілде қолдану мүмкіндігін көрсетеді.
Асқазандағы қышқылдың өндірілуін
төмендететін басқа препараттар, мысалы, Н2-блокаторлары немесе
антацидтер, клопидогрелдің антитромбоциттік белсенділігіне әсер ететіндігі
туралы ешқандай дәлел жоқ.
Күшейтілген антиретровирустық ем (АРЕ): антиретровирустық ем (АРЕ) алған АИТВ жұқтырған пациенттер тамырлы
асқынулардың жоғары қаупіне ұшырайды.
Ритонавирмен немесе кобицистатпен күшейтілген АРЕ
алған пациенттерде тромбоциттер тежелуінің елеулі төмендеуі көрсетілді.
Алынған нәтижелердің клиникалық маңыздылығы түпкілікті
расталмағанымен, алынған спонтанды хабарламаларда ритонавирмен күшейтілген АРЕ
алатын, реканализациядан кейін қайта окклюзия жағдайлары байқалған немесе
клопидогрелдің жүктемелік дозасын қолдану кезінде тромбоздық оқиғалар орын
алған АИТВ жұқтырған пациенттер сипатталды. Клопидогрелді ритонавирмен бір
мезгілде қолданғанда тромбоциттерді тежеу көрсеткіштерінің орташа деңгейі
төмендеуі мүмкін. Сондықтан клопидогрелді күшейтілген АРЕ-мен бір мезгілде тағайындаудан аулақ болу керек.
Басқа дәрілік препараттар: мүмкін болатын фармакодинамикалық және
фармакокинетикалық (ФК) өзара әрекеттесуді зерттеу мақсатында клопидогрелмен
және бір мезгілде тағайындалатын басқа да препараттармен бірқатар басқа
клиникалық зерттеулер жүргізілді. Клопидогрел атенололмен немесе нифедипинмен
бірге немесе осы екі затпен бірге қолданылған кезде клиникалық маңызды
фармакодинамикалық өзара әрекеттесулер байқалмады. Бір мезгілде фенобарбитал
немесе эстроген қолдану клопидогрелдің фармакодинамикалық белсенділігіне елеулі
ықпалын тигізбеді. Клопидогрелді бір мезгілде қолданғанда дигоксин мен
теофиллиннің фармакокинетикасы өзгерген жоқ. Антацидті дәрілер клопидогрелдің
сіңу дәрежесін өзгертпеді. CYP2C9 көмегімен метаболизденетін CAPRIE зерттеуінің
деректеріне сәйкес, фенитоин мен толбутамидті клопидогрелмен бір мезгілде
қауіпсіздікпен қолдануға болады.
CYP2C8 изоферменттерінің субстраттары
болып табылатын дәрілік заттар:
клопидогрел репаглинидтің экспозициясын арттыратыны көрсетілген. In vitro
зерттеулері репаглинид экспозициясының бұл артуы CYP2C8 ферментінің
клопидогрелдің глюкуронидті метаболитінің тежелуімен байланысты екенін
көрсетті. Қан плазмасындағы концентрациялардың арту қаупін ескере отырып,
клопидогрелді және CYP2C8 ферментімен (мысалы, репаглинид, паклитаксел)
жанамаласатын метаболизмнің көмегімен организмнен басым түрде шығарылатын
дәрілік препараттарды бір мезгілде қолдану сақтықты талап етеді.
Жоғарыда келтірілген спецификалық дәрілік
препараттармен өзара әрекеттесу туралы ақпаратты қоспағанда, әдетте
атеротромбозбен ауыратын пациенттерге тағайындалатын клопидогрелдің дәрілік препараттармен
өзара әрекеттесуіне зерттеу жүргізілген жоқ. Алайда клопидогрелдің клиникалық
зерттеулеріне қатысқан пациенттер бір мезгілде клиникалық маңызды жағымсыз әсер
белгілері жоқ диуретиктерді, β-адренорецепторлар блокаторларын, АӨФ
тежегіштерін, кальций антагонистерін, ХС деңгейін төмендететін препараттарды,
коронарлық вазодилататорларды, диабетке қарсы препараттарды (инсулинді қоса
алғанда), эпилепсияға қарсы препараттарды және GP IIb/IIIa антагонистерін қоса
алғанда, басқа да препараттарды қолданды.
Пероральді қолдануға арналған басқа P2Y12
тежегіштеріндегідей, апиынды агонистерді бір мезгілде қабылдау, болжам бойынша
асқазаннан баяу шығарылуы себебінен клопидогрелдің сіңірілуін баяулатуы және
азайтуы мүмкін. Клиникалық маңыздылығы анықталған жоқ. Морфинді немесе басқа
апиынды агонистерді бір мезгілде қабылдауды талап ететін жедел коронарлық
синдромы бар пациенттерді емдеу үшін парентеральді енгізу үшін антитромбоциттік
препараттарды қолдану керек.
Арнайы сақтандырулар
Қан кетулер және гематологиялық бұзылулар
Қан кетудің және гематологиялық жағымсыз реакциялардың
даму қаупіне байланысты, егер препаратты қолдану кезінде қан кету мүмкіндігін
куәландыратын симптомдар байқалса, дереу егжей-тегжейлі қан талдауын
және/немесе басқа да тиісті сынақтарды жүргізу керек.
Басқа тромбозға
қарсы препараттар сияқты, клопидогрелді жарақат, хирургиялық араласым немесе
басқа патологиялық жағдайлар салдарынан қан кету қаупі жоғары пациенттерде,
сондай-ақ пациенттер ЦОГ-2 тежегіштерін немесе серотонинді кері қармаудың
селективті тежегіштерін (СКҚСТ) қоса алғанда, АСҚ, гепарин, IIb/ІІІа гликопротеин тежегіштерін немесе
пентоксифиллин сияқты басқа да
дәрілік препараттарды қолданған жағдайда сақтықпен қолдану керек, оларды
қолдану геморрагиялық құбылыстар қаупінің жоғарылауымен қатар жүреді.
Пациенттерде, әсіресе емдеудің алғашқы апталарында және/немесе жүрекке
инвазиялық емшаралар мен хирургиялық араласымдардан кейін қан кету
симптомдарының, оның ішінде жасырын қан кетудің байқалуын мұқият қадағалау
қажет. Клопидогрелді пероральді антикоагулянттармен бір мезгілде қолдану ұсынылмайды,
себебі бұл қан кету қарқындылығын күшейтуі мүмкін.
Жоспарлы хирургиялық араласым жағдайында,
антитромбоцитарлық әсер уақытша жағымсыз болып табылса, клопидогрелмен емдеуді
операциядан 7 күн бұрын тоқтату керек. Пациенттер кез келген операцияны
тағайындар алдында немесе жаңа дәрілік препаратты қолданар алдында дәрігерге
(оның ішінде стоматологқа) клопидогрелді қабылдайтыны туралы хабарлауы тиіс.
Клопидогрел қан кетудің ұзақтығын ұзартады, сондықтан оны қан кету қаупі жоғары
(әсіресе асқазан-ішек және көзішілік) пациенттерде сақтықпен қолдану керек.
Пациенттерге
клопидогрелмен емдеу кезінде (жеке немесе АСҚ-мен біріктірілімде) қан кету
әдеттегіден кешірек тоқтауы мүмкін екенін және олар дәрігерге әдеттен тыс (орналасуы немесе ұзақтығы бойынша) қан кетудің әрбір жағдайы туралы хабарлауы тиіс екенін
ескерту керек.
ST сегментін көтермей жедел коронарлық синдромы бар
пациенттерге және ≥75 жаста осы популяцияда қан кету қаупінің жоғарылауына
байланысты клопидогрелдің 600 мг соққы дозасын пайдалану ұсынылмайды.
Тромбоздық тромбоцитопениялық пурпура (ТТП)
Клопидогрелді қолданғаннан кейін, кейде оны қысқа
мерзімді қолданғаннан кейін де ТТП жағдайлары өте сирек байқалды. ТТП
тромбоцитопениямен және неврологиялық көріністермен, бүйрек функциясының
бұзылуымен немесе қызбамен микроангиопатиялық гемолиздік анемиямен көрінеді. ТТП өлімге әкелуі мүмкін ықтимал
қауіпті жағдай болып табылады, сондықтан жедел емдеуді, оның ішінде плазмаферезді
жүргізуді талап етеді.
Жүре пайда болған гемофилия
Клопидогрелді қолданғаннан кейін жүре пайда болған
гемофилияның даму жағдайлары туралы хабарланды. Қан кетумен қатар жүретін
немесе қатар жүрмейтін ішінара белсендірілген тромбопластиндік уақыттың (ІБТУ)
оқшауланған ұлғаюы расталған жағдайларда жүре пайда болған гемофилияны
диагностикалау туралы мәселе қаралуы тиіс. Жүре пайда болған гемофилия диагнозы расталған
пациенттер дәрігердің бақылауында болуы және ем алуы тиіс, клопидогрелді
қолдану тоқтатылуы керек.
Жақында болған ишемиялық
инсульт
·
Емнің басталуы
-
жедел шағын ИИ бар
пациенттерде немесе орташа қауіптен жоғары қауіпке дейінгі ТИШ бар пациенттерде қосарлы антитромбоцитарлық емді
(клопидогрел және АСҚ) оқиға басталғаннан кейін 24 сағаттан кешіктірмей бастау
керек
-
анамнезінде жедел
шағын ИИ бар пациенттерде немесе анамнезінде бассүйекішілік қан құйылумен
орташа қауіптен жоғары қауіпке дейін ТИШ бар пациенттерде қысқа мерзімді қосарлы антитромбоцитарлық емнің
пайдасы мен қаупінің арақатынасына қатысты деректер жоқ
-
елеулі ИИ бар пациенттерде клопидогрел монотерапиясын оқиғадан кейін
алғашқы 7 күннен кейін ғана бастау керек.
·
елеулі ИИ-мен ауыратын пациенттер (NIHSS> 4)
Деректердің болмауына байланысты қосарлы
антиагрегантты емді қолдану ұсынылмайды.
·
Араласым
көрсетілген немесе жоспарланған пациенттерде орташа қауіптен жоғары қауіпке дейінгі
жақын арадағы шағын ИИ немесе ТИШ.
Каротидті эндартерэктомиямен немесе тамырішілік
тромбэктомиямен емдеу көрсетілген пациенттерде немесе тромболитикалық немесе
антикоагулянттық ем жоспарланған пациенттерде қосарлы антитромбоциттік емді
пайдалануды растайтын деректер жоқ. Мұндай жағдайларда қосарлы антитромбоциттік
ем ұсынылмайды.
Р450 2С19(CYP2С19) цитохромы
Фармакогенетика: CYP2С19 метаболизмдік белсенділігі төмендеген
пациенттерде плазмадағы клопидогрелдің белсенді метаболитінің концентрациясы
төмен және клопидогрелдің ұсынылған дозаларында қолданғанда антитромбоцитарлық
әсері аз байқалады. Пациенттің CYP2C19
генотипін анықтайтын сынақтар бар.
Клопидогрел CYP2C19 көмегімен ішінара белсенді
метаболитке дейін метаболизденетіндіктен, осы ферменттің белсенділігін басатын
дәрілік препараттарды қолдану клопидогрелдің белсенді метаболиті
концентрациясының төмендеуіне әкеледі деп күтілуде. Қазіргі уақытта бұл өзара
әрекеттесудің клиникалық маңыздылығы анықталған жоқ. Сақтық шарасы ретінде
күшті немесе орташа CYP2C19 тежегіштерін бір мезгілде қолданудан бас тартқан
жөн.
CYP2C19 белсенділігін индукциялайтын дәрілік
препараттарды пайдалану клопидогрелдің белсенді метаболиті деңгейінің
жоғарылауына әкеледі және қан кету қаупін арттыруы мүмкін деп күтілуде. Сақтық
шарасы ретінде күшті CYP2C19 индукторларын бір мезгілде қолдану ұсынылмайды.
CYP2C8 ферментінің субстраттары
Клопидогрел мен CYP2C8 ферментінің субстраты болып
табылатын дәрілік препараттарды бір мезгілде қабылдайтын пациенттерде сақ болу
керек.
Тиенопиридиндер арасындағы айқаспалы реакциялар
Пациенттерді анамнезінде тиенопиридиндер арасында
айқаспалы реактивтілік туралы хабарламалар түскендіктен басқа тиенопиридиндерге
(клопидогрел, тиклопидин, прасугрель сияқты) жоғары сезімталдықтың болуын
тексеру керек.
Тиенопиридиндерді қолдану жеңілден ауыр аллергиялық
реакцияларға, мысалы, бөртпе, Квинке ісінуі немесе тромбоцитопения және
нейтропения сияқты гематологиялық реакцияларға әкелуі мүмкін. Бұрын бір
тиенопиридинге аллергиялық реакциялар және/немесе гематологиялық реакциялар
анамнезінде болған пациенттерде басқа тиенопиридинге сол немесе басқа
реакцияның даму қаупі жоғары болуы мүмкін. Тиенопиридиндерге белгілі аллергиясы
бар пациенттерде аса жоғары сезімталдық белгілерінің болуын бақылау ұсынылады.
Бүйрек функциясының жеткіліксіздігі бар пациенттер
Бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде клопидогрелді қолданудың емдік
тәжірибесі шектеулі, сондықтан мұндай пациенттерге препаратты сақтықпен
тағайындау керек.
Бауыр функциясының жеткіліксіздігі бар пациенттерКлопидогрелді бауыр функциясының орташа бұзылулары бар, геморрагиялық
диатез туындауы мүмкін пациенттерге сақтықпен тағайындау керек, өйткені мұндай
пациенттерде препаратты қолдану тәжірибесі шектеулі.
Қосымша заттар
Клопидогрель Вива Фарм құрамында гидрогенделген
майсана майы бар, ол асқазанның бұзылысын және диареяны туындатуы мүмкін.
Педиатрияда
қолдану
Балалар мен 18 жасқа дейінгі жасөспірімдерде
клопидрогелді қолданудың қауіпсіздігі мен тиімділігі анықталмаған.
Жүктілік
немесе лактация кезінде
Жүктілік
Жүктілік кезінде клопидогрелдің әсері туралы
клиникалық деректердің болмауына байланысты сақтық шарасы ретінде клопидогрелді жүктілік
кезінде қолданбаған жөн.
Бала емізу
Клопидогрелдің емшек сүтіне енетіні белгісіз. Сақтық
шарасы ретінде клопидогрелмен емдеу кезінде бала емізуді жалғастыруға болмайды.
Препараттың
көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету
ерекшеліктері
Клопидогрел көлік құралын немесе қауіптілігі зор
механизмдерді басқару қабілетіне әсер етпейді немесе болмашы әсер етеді.
Қолдану жөніндегі нұсқаулар
Дозалау режимі
Ересек пациенттер мен егде жастағы пациенттер
Клопидогрелдің әдеттегі
тәуліктік дозасы - 75 мг.
Жедел
коронарлық жеткіліксіздік синдромы бар пациенттерде
ST сегментін көтермей жедел коронарлық жеткіліксіздік синдромы (тұрақсыз
стенокардия немесе Q тісшесінсіз миокард инфарктісі): клопидогрелмен емдеу 300 мг
бір реттік жүктеме дозасымен басталуы, содан кейін тәулігіне бір рет 75 мг
дозамен жалғастырылуы тиіс (ацетилсалицил қышқылымен тәулігіне 75-325 мг
дозада). АСҚ жоғары дозалары қан кету қаупінің жоғарылауымен байланысты болғандықтан,
АСҚ дозасы 100 мг аспауы ұсынылады. Емдеудің оңтайлы ұзақтығы ресми түрде
белгіленбеген. Клиникалық зерттеу деректері препаратты 12 айға дейін қолдануға
негіз болады, ең жоғары оң әсер 3 ай емдеуден кейін байқалады.
ST сегментінің көтерілуімен жедел миокард инфарктісі: клопидогрелді АСҚ-мен және
басқа тромболитикалық дәрілермен біріктірілімде немесе онсыз 300 мг жүктеме
дозасынан бастап 75 мг бір реттік тәуліктік дозада қабылдау керек. 75 жастан
асқан пациенттерде клопидогрелмен емдеуді жүктемелік дозасыз бастау керек.
Біріктірілген емді симптомдар пайда болғаннан кейін мүмкіндігінше ертерек
бастаған және кем дегенде 4 апта бойы жалғастырған жөн. Бұл жағдайда
клопидогрелдің АСҚ-мен 4 аптадан артық араласуымен емдеудің оң әсері
зерттелмеген.
Жыпылықтайтын аритмиясы бар пациенттерге:
клопидогрелді бір реттік тәуліктік 75 мг дозада тағайындау керек. АСҚ
(тәулігіне 75-100 мг) емдеудің басында клопидогрелмен бірге тағайындау керек.
Орташа
қауіптен жоғары қауіпке дейінгі (ABCD2 шкаласы≥4) ТИШ немесе шағын ИИ (NIHSS ≤3) бар ересек
пациенттерге:
клопидогрелдің 300 мг жүктеме дозасын, содан кейін тәулігіне бір рет 75 мг
клопидогрелді және АСҚ (тәулігіне бір рет 75-100 мг) тағайындау керек.
Клопидогрелмен және АСҚ емдеуді оқиғадан кейін 24 сағат ішінде бастаған және
кейіннен антитромбоцитарлық монотерапиямен 21 күн бойы жалғастырған жөн.
Пациенттердің ерекше топтары
Балалар
Балалардағы қауіпсіздік пен
тиімділік дәлелденбеген, сондықтан пациенттердің осы санатында клопидогрел
қолданылмайды.
Бүйрек
функциясының жеткіліксіздігі бар пациенттер
Бүйрек жеткіліксіздігі бар
пациенттерді емдеу тәжірибесі шектеулі.
Бауыр
функциясының жеткіліксіздігі бар пациенттер
Геморрагиялық диатез болуы
мүмкін ауырлығы орташа дәрежедегі бауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерді емдеу
тәжірибесі шектеулі.
Енгізу әдісі мен жолы
Ішке қабылдауға арналған. Тамақтануға қарамастан
қабылдауға болады.
Артық дозалану жағдайында
қабылдау қажет болатын шаралар
Симптомдары: клопидогрелді қабылдағаннан кейін артық дозалану қан кету уақытының
ұзаруына және одан әрі қан кетудің асқынуларына әкелуі мүмкін.
Емі: қан кеткен жағдайда тиісті ем қажет болуы мүмкін. Клопидогрелдің
фармакологиялық белсенділігінің антидоты табылған жоқ. Егер қан кетудің
ұзартылған уақытын тез түзету қажет болса, тромбоциттер трансфузиясы
клопидогрел әсерін болдырмауы мүмкін.
Дәрілік препараттың бір немесе
бірнеше дозасын өткізіп алған кезде қажетті шаралар
Егер дозаны өткізіп алса:
-
егер препаратты қабылдаудың
әдеттегі уақытынан кейін 12 сағаттан аз уақыт өтсе: пациентке өткізіп алған дозаны
дереу қабылдау керек, ал келесі дозаны әдеттегі уақытта қабылдау керек;
-
егер 12 сағаттан астам уақыт
өтсе: пациент дозаны екі еселемей, препаратты әдеттегі қабылдау уақытында
келесі дозаны қабылдауы керек.
Дәрілік
препаратты қолдану тәсілін түсіндіру үшін медицина қызметкеріне кеңес алуға жүгіну бойынша
ұсынымдар
Дәрілік препаратты қолдану тәсілін түсіндіру үшін
медициналық қызметкерден кеңес алыңыз.
ДП
стандартты қолдану кезінде көрініс беретін жағымсыз реакциялар сипаттамасы және
осы жағдайда қабылдау керек шаралар
Қан кету
клиникалық зерттеулерде де, ол туралы емнің бірінші айы ішінде жиі хабарланған
маркетингтен кейінгі кезеңде де тіркелген ең жиі реакция болып табылады.
Клиникалық
зерттеулерде белгіленген немесе спонтанды хабарламаларда мәлімделген жағымсыз
реакциялар төменде келтірілген.
Жағымсыз
құбылыстардың жиілігін анықтау келесі критерийлерге сәйкес жүргізіледі: өте жиі (≥1/10), жиі (≥1/100-ден <1/10-ға дейін), жиі емес
(≥1/1000-нан <1/100-ге дейін), сирек (≥1/10000-нан <1/1000-ға дейін), өте
сирек (<1/10000), белгісіз (қолда бар деректер негізінде бағалау мүмкін
емес)
Жиі
- қанталау
- пункция орнынан қан кету
Жиі емес
- тромбоцитопения, лейкопения, эозинофилия
- бассүйекішілік қан құйылу (өліммен аяқталған бірнеше жағдайлар туралы
хабарланған), бас ауыруы, парестезия, бас айналуы
- көзге қан құйылу (конъюнктивалық, окулярлы, ретинальді)
- асқазан мен он екі елі ішектің ойық жарасы, гастрит, құсу, жүрек айнуы,
іш қату, метеоризм
- бөртпе, қышыну, тері астына қан кету (пурпура)
- гематурия
- қан кету уақытының ұзаруы, нейтрофилдер санының төмендеуі, тромбоциттер
санының төмендеуі
Сирек
- нейтропения, оның ішінде ауыр нейтропения
- бас айналу (вертиго)
- ретроперитонеальді қан кету
- гинекомастия
Өте сирек
және жиілігі белгісіз*
- тромбоздық тромбоцитопениялық пурпура (ТТП), апластикалы анемия, панцитопения, агранулоцитоз, ауыр тромбоцитопения, жүре пайда
болған гемофилия А, гранулоцитопения, анемия
- клопидогрелге аса жоғары сезімталдық
реакциясына байланысты Коунис синдромы (вазоспазмдық аллергиялық стенокардия /
аллергиялық миокард инфарктісі) *
- сарысу құю ауруы, анафилактоидты
реакциялар, тиенопиридиндерге айқаспалы-реактивті аса жоғары сезімталдық
(мысалы, тиклопидин, прасугрел)*, әсіресе HLA DRA4 қосалқы
түрімен ауыратын пациенттерде ауыр гипогликемияға әкеп соғуы мүмкін инсулиндік
аутоиммундық синдром (жапондықтар арасында жиі кездеседі)*
- елестеулер, сананың шатасуы
- дәм сезудің бұзылуы, агевзия
- ауыр қан кету, операциялық жарадан қан кету, васкулит, гипотензия
- тыныс алу жолдарынан қан кету (қан кету, өкпеден қан кету), бронх
түйілуі, интерстициальді пневмонит, эозинофильді пневмония
- өліммен аяқталған асқазан-ішектен және ретроперитонеальді қан кету,
панкреатит, колит (оның ішінде ойық жаралы немесе лимфоцитарлық колит),
стоматит
-
бауырдың жедел
жеткіліксіздігі, гепатит, бауырдың функционалдық тестілері көрсеткіштерінің
патологиялық нәтижелері
-
буллезді дерматит
(уытты эпидермальді некролиз, Стивенс-Джонсон синдромы, көп формалы эритема,
жедел жайылған экзантематозды пустулез), ангионевроздық ісіну, дәрі қабылдаудан
туындаған жоғары сезімталдық синдромы, эозинофилиямен және жүйелі көріністермен
дәрілік бөртпе (DRESS-синдром), эритематозды немесе эксфолиативті бөртпе,
есекжем, экзема және жалпақ теміреткі
-
қаңқа-бұлшықеттен
қан кету (гемартроз), артрит, артралгия, миалгия
-
гломерулонефрит,
қандағы креатинин деңгейінің жоғарылауы
- дене температурасының жоғарылауы
* Жиілігі «белгісіз» клопидогрел туралы ақпарат.
Қосымша мәліметтер
Дәрілік препарат құрамы
Бір таблетканың
құрамында
белсенді зат -
клопидогрел гидросульфаты 97.875 мг (75.000 мг клопидогрелге шаққанда),
қосымша заттар:
микрокристалды целлюлоза, маннитол, полиэтиленгликоль, гидроксипропилцеллюлоза,
коллоидты кремнийдің қостотығы, гидрогенделген майсана майы,
үлбірлі қабықтың құрамы, ақ
(дайын қоспасы): поливинил спирті, титанның
қостотығы (Е171), полиэтиленгликоль/ макрогол, тальк.
Сыртқы түрінің, иісінің,
дәмінің сипаттамасы
Дөңгелек
пішінді екі жақ беті дөңес, ақ немесе ақ дерлік түсті қабықпен қапталған
таблеткалар.
6 немесе 7 таблеткадан
ПВХ/ПВдХ үлбірінен және баспалы лакталған алюминий фольгадан немесе алюминий
фольгадан және баспалы лакталған алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты
қаптамаға немесе 28 таблеткадан алғаш ашылуы бақыланатын және балалардан
қорғайтын полипропиленнен жасалған бұрандалы қақпағы бар тығыздығы жоғары
полиэтиленнен жасалған құтыларға салынады.
2, 4 (7 таблетка үшін) немесе
5 (6 таблетка үшін) пішінді ұяшықты қаптамадан немесе 1 құтыдан медициналық
қолдану жөніндегі қазақ және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон
қорапшаға салынады.
Сақтау мерзімі
2 жыл
Жарамдылық мерзімі өткеннен
кейін қолдануға болмайды!
Сақтау шарттары
25°С-ден
аспайтын температурада сақтау керек.
Балалардың
қолы жетпейтін жерде сақтау керек!
Дәріханалардан
босатылу шарттары
Рецепт арқылы