г. AptekaOnline
Каталог

Кларигет, 125 мг/5 мл, гранулы д/п сусп. д/внутр. прим. со вкусом апельсина, 50 мл, пачка из картона, Getz Pharma

Действующее вещество :
Кларитромицин
Дозировка:
125 мг/5 мл
Рецептурный отпуск:
По рецепту
Срок хранения:
2 года
Цена от 4 250
Добавлено в корзину:
Наличие в аптеках
Характеристика
Описание
Генерик
Да
Дата регистрации
2020-09-12
Действующее вещество
Кларитромицин
Дозировка
125 мг/5 мл
Единица упаковки
мл
Код товара
00-00004227
Количество / Объем
50
Лекарственная форма
Гранулы для приготовления суспензии для приема внутрь
Описание упаковки
со вкусом апельсина
Регистрационный номер
РК-ЛС-5№014734
Рецептурный отпуск
По рецепту
Срок хранения
2 года
Торговое название
Кларигет
Упаковка
Пачка из картона
Форма выпуска
Гранулы во флаконе. По 1 флакону в пачке из картона.
Инструкция
Выбор языка RU KZ

Торговое наименование

Кларигет

 

Международное непатентованное название

Кларитромицин

 

Лекарственная форма, дозировка 

Гранулы для приготовления суспензии, со вкусом апельсина, 125 мг/5мл

 

Фармакотерапевтическая группа

Противоинфекционные препараты для системного использования. Антибактериальные препараты системного применения. Макролиды, линкозамиды и стрептограмины. Макролиды. Кларитромицин.
Код АТХ J01FA09

 

Показания к применению

ЛП показан к применению у детей в возрасте от 6 месяцев до 12 лет

- инфекции верхних отделов дыхательных путей и ЛОР-органов (тонзиллит, фарингит, острый средний отит, острый синусит)

- инфекции нижних отделов дыхательных путей (острый бронхит, обострение хронического бронхита, внебольничная бактериальная и атипичная пневмония)

- инфекции кожи и мягких тканей (фолликулит, воспаление подкожной клетчатки, эризипелоид и рожистые воспаления)

- острый средний отит

- диссеминированные или локализованные микобактериальные инфекции, вызванные Mycobacterium avium или Mycobacterium intracellulare, Mycobacterium chelonae, Mycobacterium fortuitum, Mycobacterium kansasi и их профилактика у больных СПИД

 

Перечень сведений, необходимых до начала применения

Противопоказания

- гиперчувствительность к кларитромицину, макролидным антибиотикам или к любому из вспомогательных веществ

- одновременное применение кларитромицина и какого-либо из следующих препаратов: астемизол, цизаприд, домперидон, пимозид, терфенадин (поскольку это может привести к удлинению интервала QT и развитию сердечных аритмий, включая желудочковую тахикардию, фибрилляцию желудочков и пируэтную желудочковую тахикардию (torsade de pointes), эрготамин или дигидроэрготамин (поскольку это может привести к эрготоксичности), ловастатин, симвастатин (в связи с повышенным риском миопатии, включая рабдомиолиз)

- мидазолам для перорального применения

- одновременный прием тикагрелором или ранолазином

- гипокалиемия (риск увеличения интервала QT)

- пациенты с тяжелой почечной и печеночной недостаточностью

- наследственная непереносимость фруктозы, глюкоза-галактозная мальабсорбция, сахарозо-изомальтазная недостаточность

- пациенты, имевшие в анамнезе удлинение интервала QTили желудочковые сердечные аритмии, включая пируэтную желудочковую тахикардию (torsade de pointes)

- одновременное применение колхицина и Р-гликопротеина или сильного ингибитора CYP3A4 пациентам с почечной или печеночной недостаточностью

- детский возраст до 6 месяцев (гранулы для приготовления суспензии)

- беременность и период лактации

Взаимодействия с другими лекарственными препаратами

Совместное применение следующих лекарственных препаратов с Кларигетом строго противопоказано, так как их сочетание может вызвать тяжелые последствия взаимодействия

Цизаприд, пимозид, астемизол и терфенадин

При одновременном применении этих препаратов с кларитромицином возможны увеличение интервала QT и аритмии, включая желудочковую тахикардию, фибрилляцию желудочков и двунаправленную тахикардию.

Алкалоиды спорыньи

Совместный прием кларитромицина и эрготамина или дигидроэрготамина приводит к токсическому действию спорыньи, проявляющемуся в виде спазма сосудов, ишемии конечностей и других тканей, включая центральную нервную систему.

Ингибиторы ГМГ-КоА-редуктазы (статины)

Совместный прием Кларигета с ловастатином или симвастатином противопоказан, так как они в значительной степени метаболизируются CYP3A4, а наличие кларитромицина вызывает увеличение их концентрации в плазме, из-за чего увеличивается риск развития миопатии и рабдомиолиза. Есть сведения о случаях возникновения рабдомиолиза у пациентов, одновременно принимавших кларитромицин с данными статинами. Если применение Кларигета является обязательным, то прием ловастатина или симвастатина прекращают на время применения Кларигета.

Следует с осторожностью назначать совместное применение Кларигета со статинами. В случае, если одновременное применение Кларигета и статинов неизбежно, то следует рассмотреть возможность назначения статина, который не зависит от метаболизма CYP3A, например, флувастатина. Рекомендуется выписывать минимально возможную дозу статина. У пациентов необходимо отслеживать признаки и симптомы миопатии. Следует с осторожностью назначать совместное применение Кларигета со статинами.

Влияние других лекарственных препаратов на терапевтическую эффективность Кларигета

Препараты, индуцирующие CYP3A (например, рифампицин, фенитоин, карбамазепин, фенобарбитал, зверобой) могут ускорить метаболизм кларитромицина. Это может привести к снижению концентрации кларитромицина и его эффективности.  Кроме того, может потребоваться отслеживание уровней других лекарственных средств, индуцирующих CYP3A, которые могут повышаться вследствие ингибирующего действия кларитромицина на CYP3A (см. также инструкцию по медицинскому применению соответствующего ингибитора CYP3A4). Известно, что одновременный прием рифабутина и Кларигета приводит к повышению уровня рифабутина и снижению концентрации кларитромицина в сыворотке, а также повышению риска увеита.

Известно, что следующие препараты либо вызывают, либо теоретически могут вызывать изменение концентрации кларитромицина в сыворотке крови. Может потребоваться корректировка дозы Кларигета или рассмотрение других вариантов лечения

Эфавиренц, невирапин, рифампицин, рифабутин и рифапентин

Как сильные индукторы метаболической системы цитохрома P450 они могут ускорять метаболизм кларитромицина, таким образом снижать его концентрацию в плазме, одновременно повышая концентрацию его активного метаболита (14-OH-кларитромицина). Так как микробиологическое воздействие кларитромицина и 14-OH-кларитромицина на различные бактерии отличается, то совместный прием Кларигета и индукторов ферментов цитохрома Р450 может препятствовать достижению желаемого терапевтического эффекта.

Этравирин

При приеме этравирина, экспозиция Кларигета снижается, а концентрация его активного метаболита 14-OH-кларитромицина повышается. Так как 14-OH-кларитромицин является менее эффективным средством против микобактериального комплекса (MAC), общая эффективность препарата в отношении данного патогена может измениться. По этой причине, для лечения MAC следует рассмотреть альтернативные варианты лечения.

Флуконазол

Равновесные концентрации активного метаболита 14-ОН-кларитромицина значительно не изменялись при совместном применении с флюконазолом. Коррекция дозы Кларигета не требуется.

Ритонавир

Одновременный прием 200 мг ритонавира каждые восемь часов и Кларигета каждые 12 часов, приводит к заметному снижению метаболизма кларитромицина. При этом Cmax кларитромицина увеличилась на 31%, Cmin увеличилась на 182%, AUC увеличилась на 77%. Было отмечено практически полное торможение образования 14-OH-кларитромицина. Из-за широкого терапевтического диапазона уменьшение дозы Кларигета у пациентов с нормальной функцией почек не требуется. У пациентов с почечной недостаточностью необходима коррекция дозы: при клиренсе креатинина (КК) 30–60 мл/мин дозу Кларигета необходимо снизить на 50%, при КК < 30 мл/мин – на 75%. Дозы Кларигета, превышающие 1 г/день, не следует применять вместе с ритонавиром. Аналогичные корректировки дозы следует проводить у пациентов с нарушением функции почек при применении ритонавира в качестве фармакокинетического усилителя вместе с другими ингибиторами ВИЧ-протеазы, включая атазанавир и саквинавир (см. раздел «Двунаправленное взаимодействие с лекарственными препаратами»).

Влияние Кларигета на другие лекарственные препараты

Антиаритмические препараты

В постмаркетинговой практике зафиксированы случаи двунаправленной тахикардии при одновременном приеме кларитромицина с хинидином или дизопирамидом.

При одновременном приеме Кларигета с данными препаратами рекомендуется проводить ЭКГ-мониторинг для своевременного выявления удлинения интервала QT. Во время терапии Кларигетом следует следить за концентрациями данных препаратов в сыворотке крови. Также существуют сообщения о случаях гипогликемии при одновременном приеме кларитромицина и дизопирамида. При одновременном приеме Кларигета и дизопирамида следует отслеживать уровень глюкозы в крови.

Пероральные гипогликемические средства и инсулин

При одновременном применении Кларигета с определенными гипогликемическими средствами, такими как натеглинид и репаглинид, может наблюдаться ингибирование энзима CYP3A, что может вызвать гипогликемию. Рекомендуется тщательный мониторинг уровня глюкозы.

CYP3A-связанные взаимодействия

Совместное применение Кларигета, известного как ингибитора фермента CYP3A, и любого другого препарата, первично метаболизирующегося CYP3A, может привести к повышению концентрации последнего в плазме крови, что, в свою очередь, может усилить или продлить его терапевтический эффект и побочные реакции.

Следует соблюдать осторожность при применении Кларигета у пациентов, получающих лекарственные средства – субстраты CYP3A, особенно если последние имеют узкий терапевтический диапазон (например, карбамазепин) и/или экстенсивно метаболизируются этим энзимом.

Может понадобиться изменение дозы и мониторинг сывороточных концентраций лекарственного средства, метаболизирующегося CYP3A у пациентов, которые одновременно применяют Кларигет.

Известно, что следующие лекарственные препараты или группы препаратов метаболизируются одним и тем же CYP3A изоферментом: альпразолам, астемизол, карбамазепин, цилостазол, цизаприд, циклоспорин, дизопирамид, алкалоиды спорыньи, ловастатин, метилпреднизолон, мидазолам, омепразол, пероральные антикоагулянты (например, варфарин), пимозид, хинидин, рифабутин, силденафил, симвастатин, такролимус, терфенадин, триазолам и винбластин, но этот список не полный. Подобный механизм взаимодействия отмечен при применении фенитоина, теофиллина и вальпроата, которые метаболизируются другим изоферментом системы цитохрома Р450.

Омепразол

При приеме одновременно с Кларигетом было отмечено увеличение равновесной концентрации омепразола в плазме (увеличение Cmax, AUC0-24 и t1/2 на 30%, 89% и 34%, соответственно). Среднее значение показателя pH в желудке составило 5,2 при приеме омепразола отдельно и 5,7 при приеме омепразола совместно с Кларигетом.

Силденафил, тадалафил и варденафил

Существует вероятность увеличения плазменных концентраций ингибиторов фосфодиэстеразы (силденафила, тадалафила и варденафила) при их совместном применении с Кларигетом, что может потребовать уменьшения дозы ингибиторов фосфодиэстеразы.

Теофиллин, карбамазепин

Присутствует небольшое, но статистически значимое (p≤0,05) увеличение циркулирующей концентрации теофиллина и карбамазепина при совместном приеме с Кларигетом.

Толтеродин главным образом метаболизируется 2D6-изоформой цитохрома Р450 (CYP2D6). Однако у пациентов без CYP2D6 метаболизм происходит через CYP3A. В данной популяции угнетение CYP3A приводит к значительному повышению плазменных концентраций толтеродина. Для таких пациентов понижение дозы толтеродина может быть необходимым при его применении с ингибиторами CYP3A, такими как Кларигет.

Триазолобензодиазепины (например, алпразолам, мидазолам, триазолам)

Совместный прием мидазолама перорально и Кларигета противопоказан.

При внутривенном применении мидазолама с Кларигетом следует проводить тщательный мониторинг состояния пациента для своевременной коррекции дозы.

Следует соблюдать те же меры предосторожности при применении других бензодиазепинов, которые метаболизируются CYP3A, включая триазолам и альпразолам. Для бензодиазепинов, элиминация которых не зависит от CYP3A (темазепам, нитразепам, лоразепам), развитие клинически значимого взаимодействия с Кларигетом маловероятно.

Имеются постмаркетинговые сообщения о лекарственном взаимодействии и развитии побочных явлений со стороны центральной нервной системы (такие как сонливость и спутанность сознания) при совместном применении Кларигета и триазолама. Следует наблюдать за пациентом, учитывая возможность увеличения фармакологических эффектов со стороны ЦНС.

Взаимодействие с другими лекарственными препаратами

Аминогликозиды

Следует с осторожностью назначать совместный прием Кларигета и других ототоксичных препаратов, особенно аминогликозидов.

Колхицин является субстратом как для CYP3A, так и для эффлюксного переносчика p-гликопротеина. Известно, что Кларигет и другие макролиды являются ингибиторами CYP3A и p-гликопротеина. В случае одновременного применения Кларигета и колхицина, ингибирование кларитромицином p-гликопротеина и CYP3A может привести к увеличению экспозиции колхицина. У пациентов необходимо отслеживать клинические проявления интоксикации колхицином. Пациентам с нормальной функцией печени и почек необходимо снизить дозу колхицина при одновременном приеме с Кларигетом. Совместный прием Кларигета и колхицина противопоказан пациентам с печеночной и почечной недостаточностью.

Дигоксин считается субстратом P-гликопротеина (Pgp). Известно, что кларитромицин способен угнетать Pgp. При одновременном применении, угнетение Pgp может привести к повышению экспозиции дигоксина. При постмаркетинговом наблюдении было выявлено повышение концентрации дигоксина в сыворотке крови пациентов, получающих Кларигет совместно с дигоксином. У некоторых пациентов развились признаки дигиталисной токсичности, в том числе потенциально фатальные аритмии. Следует тщательно контролировать концентрации дигоксина в сыворотке крови пациентов при его применении с Кларигетом.

Зидовудин

Одновременный пероральный прием Кларигета в таблетках и зидовудина взрослыми ВИЧ-инфицированными пациентами может привести к снижению равновесной концентрации зидовудина. Кларигет оказывает воздействие на абсорбцию зидовудина при их одновременном приеме перорально, этого в существенной степени можно избежать путем соблюдения 4-часового интервала между приемами Кларигета и зидовудина. Данное взаимодействие не возникает у пациентов-детей, инфицированных ВИЧ при приеме суспензии Кларигета одновременно с зидовудином и дидеоксиинозином.

Фенитоин и вальпроат

По результатам спонтанных отчетов, отмечается взаимодействие между ингибиторами CYP3A, такими как Кларигет, и препаратами, в метаболизме которых CYP3A теоретически не участвует (например, фенитоин и вальпроат). При совместном назначении таких препаратов с Кларигетом рекомендуется проводить анализ их уровня в сыворотке. Есть сведения об увеличении концентрации этих препаратов в сыворотке.

Двунаправленное взаимодействие с лекарственными препаратами

Атазанавир и кларитромицин являются субстратами и ингибиторами CYP3A. Есть подтверждение двунаправленного взаимодействия между этими препаратами. Совместное применение Кларигета (500 мг два раза в день) и атазанавира (400 мг один раз в день) приводит к увеличению экспозиции кларитромицина в два раза, снижению экспозиции 14-OH-кларитромицина на 70% и увеличению AUC атазанавира на 28%. Так как кларитромицин характеризуется значительным терапевтическим окном, снижение дозы Кларигета у пациентов с нормальной функцией почек не требуется. Для пациентов со средней степенью почечной недостаточности (КК от 30 до 60 мл/мин) доза Кларигета должна быть снижена на 50%. Для пациентов с КК менее 30 мл/мин доза Кларигета должна быть снижена на 75% путем использования соответствующей лекарственной формы. При совместном приеме с ингибиторами протеазы доза Кларигета не должна превышать 1000 мг в день.

Блокаторы кальциевых каналов

Из-за риска развития артериальной гипотензии следует с осторожностью применять Кларигет одновременно с блокаторами кальциевых каналов, метаболизирующимися CYP3A4 (например, верапамил, амлодипин, дилтиазем). При взаимодействии могут повышаться плазменные концентрации как кларитромицина, так и блокаторов кальциевых каналов. У пациентов, получавших кларитромицин вместе с верапамилом, наблюдались артериальная гипотензия, брадиаритмия и лактоацидоз.

Итраконазол и кларитромицин являются субстратами и ингибиторами CYP3A, в связи с чем кларитромицин может повышать плазменные уровни итраконазола и наоборот. При применении итраконазола вместе с Кларигетом пациенты должны находиться под пристальным наблюдением врача для выявления проявлений и симптомов усиленного или пролонгированного фармакологического эффекта.

Саквинавир и кларитромицин являются субстратами и ингибиторами CYP3A. Есть подтверждение двунаправленного взаимодействия между этими препаратами. Применение саквинавира в мягких желатиновых капсулах может отличаться по лекарственному взаимодействию от саквинавира в твердых желатиновых капсулах. При комбинации саквинавира и ритонавира с Кларигетом, следует принимать во внимание возможное взаимодействие ритонавира с кларитромицином.

Специальные предупреждения

Длительное или повторное применение антибиотика может вызвать избыточный рост нечувствительных бактерий и грибов. При возникновении суперинфекции следует начать соответствующую терапию.

При приеме большинства антибактериальных препаратов, включая макролиды, были зафиксированы случаи псевдомембранозного колита, степень которого варьирует от средней до опасной для жизни.

При приеме большинства антибактериальных препаратов, включая кларитромицин, были зафиксированы случаи диареи, ассоциированной с Clostridium difficile (CDAD), степень которой варьирует от средней до летального колита. Прием антибактериальных препаратов изменяет нормальную флору кишечника, что приводит к повышенному росту C.difficile. Необходимо учитывать возможность возникновения CDAD у всех пациентов, которые страдают от диареи, вызванной приемом антибиотиков. Необходимо составить тщательный медицинский анамнез, поскольку были зафиксированы случаи возникновения CDAD спустя два месяца после приема антибактериальных препаратов.

Колхицин

В постмаркетинговых отчетах сообщается о токсичности колхицина при совместном приеме с кларитромицином, особенно у пациентов пожилого возраста, которые страдали почечной недостаточностью. У некоторых пациентов были зафиксированы случаи летального исхода. Совместный прием Кларигета и колхицина противопоказан.

Следует с осторожностью назначать Кларигет одновременно с триазоло-бензодиазепинами, такими как триазолам и мидазолам внутривенно.

Следует с осторожностью назначать совместное применение Кларигета и других ототоксичных препаратов, особенно аминогликозидов. Во время и после лечения необходимо наблюдать вестибулярные и слуховые функции.

Сердечно-сосудистая система

При применении макролидов, включая кларитромицин, было выявлено удлинение фазы реполяризации и интервала QT, которые являются риском развития сердечной аритмии и пируэтной тахикардии (torsades de pointes). Поскольку следующие состояния могут повышать риск развития желудочковых аритмий (включая torsades de pointes), кларитромицин следует применять с осторожностью:

- у пациентов с заболеваниями коронарных артерий, тяжелой сердечной недостаточностью, нарушениями проводимости и клинически значимой брадикардией;

- у пациентов с нарушением электролитного баланса, таким как гипомагниемия

- кларитромицин не следует назначать пациентам с гипокалиемией

- при одновременном применении других лекарственных средств с установленным риском удлинения интервала QT;

- противопоказано одновременное применение кларитромицина с лекарственными средствами Астемизол, Цизаприд, Пимозид и Терфенадин.

- кларитромицин не следует применять у пациентов с врожденным или приобретенным удлинением интервалом QT или желудочковой аритмией в анамнезе.

Эпидемиологические исследования по оценке риска сердечно-сосудистых неблагоприятных исходов показали вариабельные результаты. В некоторых наблюдательных исследованиях выявлен риск развития аритмии, инфаркта миокарда и сердечно-сосудистой смертности, связанный с применением макролидов, включая кларитромицин. При назначении кларитромицина необходимо принимать во внимание полученную информацию и учитывать преимущества лечения.  

Пневмония

Поскольку возможна резистентность Streptococcus pneumoniae к макролидам, важно проводить тест на чувствительность при назначении Кларигета для лечения негоспитальной пневмонии. В случае госпитальной пневмонии Кларигетом нужно применять в комбинации с другими соответствующими антибиотиками.

Инфекции кожи и мягких тканей легкой и средней степени тяжести

Наиболее частыми возбудителями подобных инфекций являются Staphylococcus aureus и Streptococcus pyogenes, которые также могут быть резистентными к макролидам. Следовательно, необходимо проводить исследование на восприимчивость. В случаях, если использование бета-лактамных антибиотиков невозможно (например, из-за аллергии), наиболее предпочтительными являются другие препараты, например, клиндамицин. В настоящее время макролиды используются лишь для лечения отдельных видов инфекционного поражения кожи и мягких тканей, например, заболеваний, вызванных Corynebacterium minutissimum, угрей обыкновенных и ползучей эритемы, а также в ситуациях, когда невозможно лечение пенициллином.

В случае, если наблюдаются серьезные острые реакции гиперчувствительности, такие как анафилаксия, синдром Стивенса–Джонсона, токсический эпидермальный некролиз или лекарственная кожная реакция, сопровождающаяся эозинофилией и системными проявлениями, применение Кларигета следует немедленно прекратить и срочно оказать соответствующее лечение.

Кларигет следует с осторожностью назначать совместно с индукторами фермента цитохрома СYP3A4.

Также следует учитывать возможную перекрестную резистентность между кларитромицином и другими макролидными препаратами, а также линкомицином и клиндамицином.

Ингибиторы ГМГ-КоА-редуктазы (статины)

Одновременное применение кларитромицина с ловастатином или симвастатином противопоказано. Следует с осторожностью назначать совместный прием Кларигета со статинами. Есть сведения о возникновении рабдомиолиза у пациентов, одновременно принимавших Кларигет и статины. У таких пациентов необходимо отслеживать признаки и симптомы миопатии. В случае, если одновременное применение кларитромицина и статинов неизбежено, рекомендуется выписывать минимально возможную дозу статина. Следует рассмотреть возможность назначения статина, который не зависит от метаболизма CYP3A, например, флувастатина.

Пероральные гипогликемические средства и инсулин. При одновременном применении кларитромицина и пероральных гипогликемических средств (например, производных сульфонилмочевины), а также инсулина, может возникнуть значительная гипогликемия. Рекомендуется тщательный контроль уровня глюкозы.

Пероральные антикоагулянты

При совместном применении кларитромицина с варфарином существует риск возникновения серьезного кровотечения, значительного повышения показателя МНО (международное нормализованное отношение) и протромбинового времени. При одновременном применении Кларигета и пероральных антикоагулянтов необходимо часто контролировать показатель МНО и протромбиновое время.

Печеночная недостаточность

При приеме кларитромицина зафиксированы случаи нарушения функции печени, в том числе повышение уровня печеночных ферментов и гепатоцеллюлярного или холестатического гепатита, с желтухой или без нее. Подобная дисфункция печени может быть тяжелой и обычно обратима. Также были зафиксированы случаи печеночной недостаточности со смертельным исходом, которые были связаны с серьезными сопутствующими заболеваниями или приемом сопутствующих лекарственных препаратов. При возникновении симптомов гепатита, таких как анорексия, желтуха, темная моча, зуд или болезненный живот, следует немедленно прекратить применение Кларигета.

Большая часть кларитромицина выводится через печень, поэтому пациентам с нарушением функции печени нужно назначать данный антибиотик с осторожностью.

Почечная недостаточность

С осторожностью следует применять препарат у пациентов с умеренной и средней почечной недостаточностью.

Сахароза

В составе вспомогательных веществ лекарственного препарата присутствует сахароза. Противопоказано лицам с мальабсорбцией глюкозы-галактозы. Перед назначением препарата следует установить переносимость фруктозы; противопоказано пациентам с наследственной непереносимостью фруктозы.

Применение в педиатрии

Противопоказано применение у детей до 6 месяцев.

Во время беременности или лактации

Беременность

Безопасность применения Кларигета в период беременности не была установлена, нельзя исключить возможность неблагоприятного воздействия на развитие эмбриона. Поэтому применение препарата этой категории женщин не рекомендуется.

Кормление грудью

Кларигет выделяется в грудное молоко. Безопасность применения Кларигета в период беременности и кормления грудью не была установлена. Поэтому применение препарата этой категории женщин не рекомендуется.

Особенности влияния препарата на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами

Не применимо, лекарственный препарат применяется у детей до 12 лет. Данные о влиянии отсутствуют.

 

Рекомендации по применению

Режим дозирования

Для лечения инфекций рекомендованная для детей доза Кларигета в форме суспензии для детей в возрасте от 6 месяцев до 12 лет составляет от 7.5 мг/кг 2 раза в сутки, максимальная доза – 500 мг 2 раза в сутки.

Длительность лечения обычно составляет 5–10 дней в зависимости от вида возбудителя и тяжести течения заболевания. Суспензию применяют независимо от приема пищи (можно принимать с молоком).

 

Дозирование препарата в зависимости от массы тела ребенка (прием 2 раза в сутки)

Масса тела* ребенка (кг)

125 мг/5 мл

доза суспензии (мл) 1 прием

соответствует кларитромицину (мг)

8 – 11

2.5 мл

62.5 мг

12 – 19

5.0 мл

125 мг

20 – 29

7.5 мл

187.5 мг

30 – 40

10.0 мл

250 мг

* Детям с массой тела до 8 кг дозу необходимо рассчитывать на килограмм массы тела (7.5 мг/кг 2 раза в сутки).

Клинические исследования применения кларитромицина в форме суспензии проводились у детей в возрасте от 6 месяцев до 12 лет. Поэтому у детей в возрасте до 12 лет кларитромицин необходимо применять в форме суспензии.

Особые группы пациентов

Пациенты с почечной недостаточностью

Детям с клиренсом креатинина менее 30 мл/мин доза Кларигета должна быть уменьшена на 50%. Лечение должно продолжаться не более 14 дней.

Метод и путь введения

Применяется внутрь. Правила приготовления суспензии

Кларигет гранулы путем энергичного встряхивания растворите в кипяченой и охлажденной воде предварительно залитой в бутылочку производителя   до метки для получения 50 мл суспензии, содержащей в 5 мл/ 125 мг кларитромицина. Приготовленную суспензию можно принимать во время еды, а также между приемами пищи. Перед каждым употреблением рекомендуется энергично взбалтывать бутылочек с суспензией. Для точной дозировки используйте мерную ложечку.

Меры, которые необходимо принять в случае передозировки

Симптомы: нарушение функции ЖКТ (тошнота, рвота, диарея, боль в животе), головная боль, спутанность сознания.

Лечение: симптоматическая терапия, промывание желудка. Гемодиализ и перитонеальный диализ не эффективны.

Рекомендовано обратиться за консультацией к медицинскому работнику для разъяснения способа применения лекарственного препарата

 

Описание нежелательных реакций, которые проявляются при стандартном применении ЛП и меры, которые следует принять в этом случае

Часто

 - бессонница

- головная боль

- дизгевзия (нарушение вкусовой чувствительности), искажение вкуса

- тошнота, боль в животе, рвота, диспепсия, диарея

- отклонение от нормы функциональных тестов печени

- сыпь, гипергидроз

Нечасто

- кандидоз ротовой полости, гастроэнтерит

-  инфекция, вагинальные инфекции

- лейкопения, нейтропения, тромбоцитемия, эозинофилия

- гиперчувствительность

- анорексия, снижение аппетита

- тревожность, нервозность

- головокружение, сонливость, тремор

- вертиго, ухудшение слуха, звон в ушах

- удлинение интервала QT, экстрасистолы, ощущение сердцебиения

- носовое кровотечение

-гастроэзофагеальная рефлюксная болезнь, гастрит, прокталгия, стоматит, глоссит, вздутие живота, запор, сухость во рту, отрыжка, метеоризм

- холестаз, гепатит, повышение уровня аланинаминотрансферазы аспартатаминотрансферазы гамма-глутамилтрансферазы

- зуд, крапивница, макуло-папулёзная сыпь

- мышечные спазмы, миалгия

- недомогание, лихорадка, астения, боль в груди, озноб, повышенная утомляемость

- повышение уровня щелочной фосфатазы в сыворотке крови, повышение уровня лактатдегидрогеназы в сыворотке крови

Неизвестно (невозможно оценить на основании имеющихся данных)

- псевдомембранозный колит, рожистое воспаление, эритразма

- агранулоцитоз, тромбоцитопения

- анафилактические реакции, ангионевротический отек

психозы, спутанность сознания, деперсонализация, депрессия, дезориентация, галлюцинации, кошмарные сновидения

- судороги, агевзия (потеря вкусовой чувствительности), паросмия, аносмия, парестезия

- потеря слуха

- пируэтная желудочковая тахикардия (torsades de pointes), желудочковая тахикардия

- кровоизлияние

- острый панкреатит, изменение цвета языка, изменение цвета зубов

- печеночная недостаточность, холестатическая желтуха, гепатоцеллюлярная желтуха

- тяжелые кожные реакции (например, острый генерализованный экзантематозный пустулез (AGEP), синдром Стивенса-Джонсона, токсический эпидермальный некролиз, медикаментозная кожная реакция, которая сопровождается эозинофилией и системными проявлениями (DRESS), акне, болезнь Шенлейна-Геноха

- рабдомиолиз (в некоторых сообщениях о возникновении рабдомиолиза кларитромицин применяли одновременно c другими лекарственными препаратами, которые связаны с развитием рабдомиолиза (такими как статины, фибраты, колхицин или алопуринол), миопатия

 - почечная недостаточность, интерстициальный нефрит

- повышение международного нормализованного соотношения, увеличение протромбинового времени, изменение цвета мочи

На протяжении клинических исследований пероральных форм кларитромицина также сообщалось о парестезии, артралгии, ангионевротическом отеке.

Были очень редкие сообщения об увеите главным образом у пациентов, одновременно принимавших рифабутин. Большинство случаев были обратимыми.

Пациенты с нарушением иммунной системы

У больных СПИДом и других пациентов с нарушением иммунной системы, применявших высокие дозы кларитромицина дольше, чем рекомендуется для лечения микобактериальных инфекций, не всегда можно отличить побочные реакции, связанные с применением препарата, и симптомы основного или сопутствующих заболеваний.

У взрослых больных, которые получали кларитромицин в суточной дозе   1000 мг, наиболее частыми побочными эффектами были тошнота, рвота, нарушение вкуса, боль в животе, диарея, сыпь, вздутие живота, головная боль, запор, нарушение слуха, повышение содержания АЛТ и АСТ. Не часто возникали диспноэ, бессонница и сухость во рту. У 2 – 3% пациентов наблюдалось значительное повышение уровней АЛТ и АСТ и значительное снижение количества лейкоцитов и тромбоцитов в крови. У нескольких пациентов наблюдалось повышение содержания мочевины в крови.

 

Дополнительные сведения

Состав лекарственного препарата

5 мл препарата содержит

активное вещество - кларитромицина гранулы             454.545

                                  (эквивалентно кларитромицину)     125.000

вспомогательные вещества: сахароза, титана диоксид (Е 171), аэросил 200, ксантановая камедь, метилпарагидроксибензоат, трусила порошок (ароматизатор со вкусом апельсина)

Описание внешнего вида, запаха, вкуса

Гранулы от белого до почти белого цвета.

 

Форма выпуска и упаковка

Препарат помещают в пластиковые флаконы.

По 1 флакону вместе с пластмассовой мерной ложкой и с инструкцией по медицинскому применению на казахском и русском языках помещают в пачку из картона.

 

Срок хранения

2 года.

После приготовления суспензия должна быть использована в течение 14 дней.

Не применять по истечении срока годности.

Условия хранения

Хранить в сухом, защищённом от света месте при температуре от 15ºС до 30ºС.

После приготовления суспензию следует хранить при температуре от 15°C до 30°C в пластиковых бутылках с крышкой.

Не помещайте в холодильник.

Хранить в недоступном для детей месте!

 

Условия отпуска из аптек

По рецепту.

 

Саудалық атауы

Кларигет

 

Халықаралық патенттелмеген атауы

Кларитромицин

 

Дәрілік түрі, дозасы

Суспензия дайындауға арналған түйіршіктер, апельсин дәмі бар, 125 мг/5мл

 

Фармакотерапиялық тобы

Жүйелі қолдануға арналған инфекцияға  қарсы препараттар. Жүйелі қолдануға арналған бактерияға қарсы препараттар. Макролидтер, линкозамидтер және стрептограминдер. Макролидтер. Кларитромицин.
АТХ коды  J01FA09

 

Қолданылуы

ДП 6 айдан 12 жасқа дейінгі балаларда қолдануға көрсетілген

- жоғарғы тыныс алу жолдары мен ЛОР-мүшелердің  инфекциялары (тонзиллит, фарингит, жедел ортаңғы отит, жедел синусит)

-төменгі тыныс алу жолдарының  инфекциялары (жедел бронхит, созылмалы бронхиттің асқынуы, бактериялық және атипиялық ауруханадан тыс пневмония)

-тері мен жұмсақ тіндер инфекциялары (фолликулиттер, тері асты шелмайының қабынуы, эризипелоид  және тілме қабынуы)

-жедел ортаңғы отит

-Mycobacterium avium немесе Mycobacterium intracellulare, Mycobacterium chelonae, Mycobacterium fortuitum, Mycobacterium kansasiтуындаған жайылған немесе оқшауланған  микобактериялық инфекциялар және ЖИТС-пен  науқастарда олардыңпрофилактикасында

 

Қолдануды бастағанға дейін қажетті мәліметтер тізбесі

Қолдануға болмайтын жағдайлар

- кларитромицинге, макролидтік антибиотиктерге немесе қосымша заттарының кез келгеніне аса  жоғары сезімталдық  

- кларитромицинді  және келесі  препараттардың кез келгенін бір мезгілде қабылдау: астемизол, цизаприд, домперидон, пимозид, терфенадин (бұл QT аралығының ұзаруына және қарыншалық тахикардияны, қарыншалардың фибрилляциясын және  пируэтті қарыншалық тахикардияны қоса алғанда (torsade de pointes) жүрек аритмиясына әкелетіндіктен), эрготамин немесе  дигидроэрготамин (бұл эргоуыттылыққа әкелуі мүмкін болғандықтан), ловастатин, симвастатин (рабдомиолизді қоса, миопатия қаупінің жоғарылауымен байланысты)

- пероральді қолдануға арналған  мидазолам

- тикагрелормен немесе ранолазинмен бір мезгілде қабылдау

- гипокалиемия (QT аралығының жоғарылау қаупі)

- бүйректің және бауырдың ауыр жеткіліксіздігімен пациенттер

- тұқым қуалайтын фруктоза жағымсыздығы, глюкоза-галактозалық мальабсорбция, сахароза-изомальтазалық жеткіліксіздік

- анамнезінде QT аралығының ұзаруы немесе пируэтті қарыншалық тахикардияны (torsade de pointes) қоса, қарыншалық жүрек аритмиясы бар пациенттерде

- бүйрек немесе бауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерде колхицин мен

Р-гликопротеинді немесе CYP3A4 күшті тежегіштерін бір мезгілде қабылдау  

- 6 айға дейінгі жастағы балаларға (суспензия дайындауға арналған түйіршіктер)

- жүктілік және лактация кезеңі

 

Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі

Кларигетпен келесі дәрілік препараттарды бір мезгілде қолдану қатаң қарсы көрсетілімде, өйткені олардың біріктірілімі өзара әрекеттесудің ауыр салдарларын туындатуы мүмкін

Цизаприд, пимозид, астемизол және терфенадин

Осы препараттарды Кларитромицинмен бір уақытта қабылдағанда қарыншалық тахикардия, қарыншалардың фибрилляциясы және екібағытты тахикардияны қоса, QT аралығының ұзаруына және аритмияларға алып келуі мүмкін.

Қастауыш алкалоидтары

Кларитромицин мен эрготаминді немесе дигидроэрготаминді бір мезгілде қолдану, орталық жүйке жүйесін қоса, қантамырларының тарылуы, аяқ-қолдардың және басқа тіндердің ишемиясы түрінде білінетін қастауыштардың уытты әсеріне әкеледі.

ГМГ-КоА-редуктаза тежегіштері (статиндер).

Кларигетті ловастатинмен немесе симвастатинмен бір мезгілде қолдануға болмайды, өйткені олар айтарлықтай дәрежеде CYP3A4 метаболизденеді, ал кларитромициннің болуы олардың плазмадағы концентрациясының жоғарылауын туындатады, осының нәтижесінде миопатия және рабдомиолиздің даму қаупі артады. Кларитромицинді аталған статиндермен бір мезгілде қолданған пациенттерде рабдомиолиздің пайда болу жағдайлары туралы деректер бар. Егер Кларигетті міндетті түрде қолдану керек болса, ловастатинді немесе симвастатинді қабылдауды Кларигетті қолдану кезінде тоқтатады.

Кларигетті  статиндермен бір мезгілде қолдануды сақтықпен тағайындау керек. Кларигет пен статиндерді бір мезгілде қолдану өте қажет болған жағдайда, CYP3A метаболизміне байланысты емес статиндерді мысалы, флувастатинді тағайындау мүмкіндігін қарастыру керек. Статиннің барынша мүмкін ең төмен дозасын тағайындау ұсынылады. Пациенттерде миопатияның белгілері мен симптомдарын байқап отыру керек. Кларигетті статиндермен бір мезгілде қолдануды сақтықпен тағайындау керек.

Басқа дәрілік препараттардың Кларигеттің емдік тиімділігіне әсері

 CYP3A индукциялайтын препараттар (мысалы, рифампицин, фенитоин, карбамазепин, фенобарбитал, шайқурай) кларитромициннің метаболизмін жеделдетуі мүмкін. Бұл кларитромициннің концентрациясының және оның тиімділігінің төмендеуіне әкелуі мүмкін. Бұдан басқа, кларитромициннің CYP3A-ны тежейтін әсерінің салдарынан жоғарылауы мүмкін (сондай-ақ CYP3A4 сәйкес тежегішінің медициналық қолданылуы жөніндегі нұсқаулығын қара) CYP3A индукциялайтын басқа дәрілік заттардың деңгейін байқап отыру қажет болуы мүмкін. Рифабутин мен Кларигетті бір мезгілде қолдану  рифабутиннің деңгейінің жоғарылауына және  кларитромициннің қан сарысуындағы концентрациясының төмендеуіне, сондай-ақ  увеит қаупінің артуына әкеледі.

Келесі препараттардың қан сарысуында кларитромициннің концентрациясының өзгеруін туындатуы, немесе іс жүзінде туындатуы мүмкіндігі белгілі. Кларигеттің дозасын түзету немесе емдеудің басқа варианттарын қарастыру қажет болуы мүмкін

Эфавиренц, невирапин, рифампицин, рифабутин және рифапентин

P450 цитохромының метаболикалық жүйесінің күшті индукторы ретінде, бір мезгілде оның белсенді метаболитінің (14-OH-кларитромицина) концентрациясын жоғарылатып олар   кларитромициннің метаболизмін жеделдетуі мүмкін, осылайша оның қан плазмасындағы концентрациясын төмендетеді. Кларитромицин мен 14-OH-кларитромициннің әртүрлі бактерияларға микробиологиялық әсерінің айырмашылығы болғандықтан, Кларигет пен Р450 цитохрома ферменттерінің индукторлары қажетті емдік әсерге қол жеткізуге кедергі етуі мүмкін.

Этравирин

Этравиринді қабылдағанда, Кларигеттің экспозициясы төмендейді, ал оның белсенді метаболиті 14-OH-кларитромициннің  концентрациясы жоғарылайды. Өйткені 14-OH-кларитромицин микобактериялық кешенге (MAC)  қарсы тиімділігі төмен дәрі болып табылатындықтан, аталған патогенге қатысты препараттың жалпы тиімділігі  өзгеруі мүмкін. Осы себепті, MAC емдеу үшін емнің баламалы нұсқаларын қарастыру керек.

Флуконазол

Кларитромициннің белсенді метаболиті  14-ОН тепе тең концентрациясы флюконазолмен бір мезгілде қолданғанда айтарлықтай өзгерген жоқ. Кларигеттің дозасын түзету қажет емес.

Ритонавир

200 мг ритонавирді әрбір сегіз сағатта және  Кларигетті әрбір  12 сағатта бір мезгілде қолдану, кларитромициннің метаболизмінің айтарлықтай төмендеуіне әкеледі. Бұл кезде кларитромициннің  Cmax 31%-ға, Cmin182%-ға жоғарыласа, AUC 77%-ға жоғарылады. 14-OH-кларитромициннің түзілуінің іс жүзінде толық тежелуі байқалды. Бүйрек функциясы қалыпты пациенттерде  кең емдік диапазонына байланысты  Кларигеттің дозасын азайту қажет етілмейді. Бүйрек жеткіліксіздігімен пациенттерде дозаны түзету керек: креатинин  клиренсі (КК) 30–60 мл/мин болғанда Кларигеттің  дозасын 50 %-ға төмендету, КК < 30 мл/мин болғанда –75 %-ға төмендету керек. Кларигеттің күніне 1 гр асатын дозаларын ритонавирмен бірге қолдануға болмайды.

Атазанавир мен саквинавирді қоса,  басқа да АИВ-протеаза тежегіштерімен («Дәрілік препараттармен екібағытты өзара әрекеттесуі» бөлімін қара) бірге ритонавирді фармакокинетикалық күшейткіш ретінде  қолданғанда бүйрек функциясының бұзылуымен пациенттерде дозаны осылайша түзету жүргізу керек.

Кларигеттің басқа дәрілік  препараттарға әсері

Аритмияға қарсы препараттар

Маркетингтен кейінгі  тәжірибеде кларитромицинді  хинидинмен немесе дизопирамидпен бір мезгілде қолданғанда екібағытты тахикардияның жағдайлары анықталған.

Кларигетті аталған препараттармен  бір мезгілде қолданғанда  QT интервалының ұзаруын уақытылы анықтау үшін, ЭКГ-мониторинг жүргізу ұсынылады. Кларигетпен емдеу кезінде  аталған препараттардың қан сарысуындағы  концентрациясын  бақылап отыру керек. Кларитромицин мен дизопирамидті бір мезгілде қолданғанда  гипогликемия жағдайлары туралы да хабарлар бар. Кларигет пендизопирамидті  бір мезгілде қолданғанда қандағы глюкоза деңгейін бақылау керек.

Пероральді гипогликемиялық дәрілер мен инсулин

Кларигет натеглинид пен репаглинид секілді белгілі гипогликемиялық дәрілермен бір мезгілде қолданғанда CYP3A энзимінің тежелуі байқалуы мүмкін, ол гипогликемияны туындатуы мүмкін. Глюкоза деңгейін мұқият мониторингілеу ұсынылады.

CYP3A-байланысты өзара әрекеттесу

CYP3A ферментінің  тежегіші ретінде белгілі Кларигетті және CYP3A алғашқы метаболизденетін кез келген басқа препаратты бір мезгілде қолдану  соңғысының қан плазмасындағы концентрациясының жоғарылауына әкелуі мүмкін, ол, өз кезегінде, оның емдік әсерін және жағымсыз реакцияларын күшейтуі немесе ұзартуы мүмкін.

Дәрілік заттар – CYP3A субстраттарын қабылдайтын пациенттерде,Кларигетті қабылдағанда әсіресе егер соңғылар тар емдік  диапазон иеленсе (мысалы, карбамазепин) және/немесе осы энзиммен экстенсивті метаболизденсе сақтық шараларын сақтау керек. Кларигеттібір мезгілде қабылдайтын пациенттерде CYP3A метаболизденетін дәрілік заттардың сарысулық концентрациясын   мониторингілеу және  дозасын өзгерту қажет болуы мүмкін.

Келесі дәрілік препараттар немесе препараттар тобы  сол бір CYP3A изоферменттерімен  метаболизденетіні белгілі: альпразолам, астемизол, карбамазепин, цилостазол, цизаприд, циклоспорин, дизопирамид, қастауыш алкалоидтары, ловастатин, метилпреднизолон, мидазолам, омепразол, пероральді антикоагулянттар (мысалы, варфарин), пимозид, хинидин, рифабутин, силденафил, симвастатин, такролимус, терфенадин, триазолам мен винбластин, бірақ бұл тізім толық емес. Осындай өзара әрекеттесу механизмі Р450 цитохромы жүйесінің басқа изоферментімен метаболизденетін фенитоинді, теофиллин және  вальпроатты қолданғанда, байқалған.

Омепразол

Кларигетпен бір мезгілде қолданғанда омепразолдың плазмадағы  (сәйкесінше Cmax, AUC0-24және t1/2  30%, 89% және 34%-ға жоғарылауы) тепе тең концентрациясының жоғарылауы байқалды. Асқазандағы pH көрсеткішінің орташа мәні омепразолды жеке қабылдағанда 5,2 және  омепразолды Кларигетпен бір мезгілде қабылдағанда 5,7 құрады.

Силденафил, тадалафил және варденафил

Оларды Кларигетпен бір мезгілде қолданғанда фосфодиэстераза тежегіштерінің  (силденафил, тадалафил және варденафилдің) плазмалық концентрациясының жоғарылау мүмкіндігі бар, ол   фосфодиэстераза тежегіштерінің дозасын азайтуды талап етуі мүмкін.

Теофиллин, карбамазепин

Кларигетпен бір мезгілде  қабылдағанда теофиллин мен карбамазепиннің айналымдағы концентрациясының статистикалық мәнді (p≤0,05) жоғарылайды.

Толтеродин негізінен Р450 цитохромының (CYP2D6) 2D6-изоформасымен метаболизденеді. Әйтсе де CYP2D6-сыз  пациенттерде метаболизм CYP3A арқылы жүреді. Аталған популяцияда CYP3A бәсеңдеуі толтеродиннің плазмалық концентрациясының айтарлықтай жоғарылауына әкеледі. Осындайпациенттер үшін толтеродиннің дозасын төмендету оны Кларигет секілді CYP3A тежегіштерімен қолданғанда қажет болуы мүмкін.

Триазолобензодиазепиндер (мысалы, алпразолам, мидазолам, триазолам)

Пероральді мидазоламды және Кларигетті бір мезгілде қолдануға болмайды.

Мидазоламды Кларигетпен венаішілік қолданғанда дозаны уақытылы түзету үшін, пациенттің жағдайын мұқият   мониторингілеу керек.

Триазолам мен альпразоламды қоса, CYP3A метаболизденетін басқа бензодиазепиндерді қолданғандағыдай сақтық шараларын сақтау керек. Элиминациясы  CYP3A-ға (темазепам, нитразепам, лоразепам) байланысты емес, бензодиазепиндер үшін Кларигетпен клиникалық мәні бар өзара әрекеттесудің дамуының мүмкіндігі төмен.

Кларигет пен триазоламды бір мезгілде қолданғанда орталық жүйке жүйесі тарапынан дәрілік өзара әрекеттесу мен жағымсыз құбылыстардың дамуы (ұйқышылдық және сананың шатасуы секілді) туралы постмаркетингтік хабарлар бар. ОЖЖ тарапынан фармакологиялық әсерлердің жоғарылау мүмкіндігін ескеріп, пациентті бақылауға алу керек

Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі

Аминогликозидтер

Кларигет пен басқа отоуытты препараттарды, әсіресе аминогликозидтерді бір мезгілде сақтықпен тағайындау керек.

Колхицин CYP3A үшін де және сондай-ақ p-гликопротеиннің эффлюксті тасымалдаушысы үшін субстрат болып табылады. Кларигет пен басқа  макролидтер CYP3A және p-гликопротеиннің тежегіштері болып табылатыны белгілі. Кларигет пен колхицинді бір мезгілде қолданған жағдайда, p-гликопротеин мен CYP3A-ны кларитромицинмен тежелуі колхициннің экспозициясының артуына әкелуі мүмкін. Пациенттерде колхицинмен уыттанудың клиникалық білінуін байқау керек. Бауыр мен бүйрек қалыпты функциясымен пациенттерге Кларигетпен бір мезгілде қолданғанда колхициннің дозасын төмендету керек. Кларигет пенколхицинді бір мезгілде бауыр және бүйрек жеткіліксіздігімен пациенттерге қолдануға болмайды.

Дигоксин P-гликопротеиннің (Pgp) субстраты болып саналады. Кларитромициннің Pgp бәсеңдетуге қабілеті бары белгілі. Бір мезгілде қолданғанда, Pgp бәсеңдеуі дигоксиннің экспозициясының жоғарылауына әкелуі мүмкін. Постмаркетингтік бақылауда Кларигеттідигоксинмен бір мезгілде қабылдайтын пациенттердің қан сарысуында дигоксин концентрациясының жоғарылауы анықталды. Кейбір пациенттерде дигиталисті уыттану белгілері, оның ішінде потенциалдыфатальдіаритмиялар дамыды. Оны Кларигетпен қолданғанда дигоксиннің пациенттердің қан сарысуындағы концентрациясын  мұқият бақылау керек.

Зидовудин

Ересек АИВ-жұқтырған пациенттермен Кларигет таблеткасын   және зидовудинді бір мезгілде пероральді қабылдау зидовудиннің тепе-тең концентрациясының төмендеуіне әкелуі мүмкін. Кларигет оларды бір мезгілде пероральді қабылдаған жағдайда  зидовудиннің сіңірілуіне әсер етуі мүмкін, одан Кларигет пен  зидовудинді 4-сағаттың қабылдау интервалын сақтау жолымен айтарлықтай дәрежеде аулақ болуға болады. Аталған өзара әрекеттесу зидовудинмен және дидеоксиинозинмен бір мезгілде Кларигет суспензиясын қабылдаған жағдайда АИТВ жұқтырған пациент-балаларда байқалмайды.

Фенитоин мен вальпроат

Өздігінен болатын есептер нәтижесі бойынша, Кларигет секілді CYP3A тежегіштері мен метаболизміне CYP3A іс жүзінде қатыспайтын препараттар (мысалы, фенитоин және вальпроат) арасында өзара әрекеттесу байқалады. Осындай препараттарды Кларигетпен бір мезгілде тағайындағанда олардың қан сарысуындағы деңгейіне талдау жүргізу ұсынылады. Осы препараттардың қан сарысуындағы концентрациясының жоғарылауы туралы деректер бар.

Дәрілік препараттармен екібағыттағы өзара әрекеттесуі

Атазанавир мен кларитромицин CYP3A-ның  субстраты және тежегіштері болып табылады.  Осы препараттар арасында  екібағыттағы өзара әрекеттесу дәлелденген. Кларигет (500 мг күніне екі рет) пен атазанавирді (400 мг күніне бір рет) бір мезгілде қолдану кларитромициннің экспозициясының екі есе жоғарылауына, 14-OH-кларитромициннің экспозициясының 70%-ға төмендеуіне  және атазанавирдің AUC 28%-ға жоғарылауына әкеледі. Кларитромицин айтарлықтай емдік тереземен сипатталатындықтан, бүйректің қалыпты функциясымен пациенттерде Кларигеттің дозасын төмендету талап етілмейді. Орташа дәрежедегі бүйрек жеткіліксіздігімен (КК от 30 до 60 мл/мин) пациенттер үшін, Кларигеттің дозасы 50%-ға төмендетілуі керек. КК 30 мл/минуттан төмен пациенттерүшін Кларигеттің дозасы сәйкес дәрілік түрін қолдану жолымен 75%-ға төмендетілуі керек. Протеаза тежегіштерімен бір мезгілде қабылдағанда  Кларигеттің дозасы күніне  1000 мг-ден аспауы керек..

Кальций өзекшелерінің блокаторлары

Артериялық гипотензияның даму қаупіне байланысты Кларигетті CYP3A4 метаболизденетін (мысалы, верапамил, амлодипин, дилтиазем) кальций өзекшелерінің блокаторларымен бір мезгілде сақтықпен қолдану керек. Өзара әрекеттескенде кларитромициннің де, сондай-ақ кальций өзекшелерінің блокаторларының плазмалық концентрациясы жоғарылауы мүмкін. Кларитромицинді верапамилмен бірге қабылдаған пациенттерде артериялық гипотензия, брадиаритмия және лактоацидоз байқалды.

Итраконазол мен кларитромицин CYP3A-ның субстраттары және  тежегіштері болғандықтан, кларитромицин итраконазолдың плазмалық деңгейін жоғарылатуы және төмендетуі мүмкін. Итраконазолды  Кларигетпен бірге қолданғанда пациенттер күшейтілген немесе ұзартылған фармакологиялық әсердің білінулері мен симптомдарын  анықтау үшін дәрігердің мұқият бақылануында болуы керек.

Саквинавир мен кларитромицин CYP3A субстраттары мен тежегіштері болып табылады. Осы препараттар арасында екібағытты өзара әрекеттесу дәлелденген. Жұмсақ желатин капсуладағы  саквинавирді қолдану  қатты желатин капсуладағы  саквинавирден  дәрілік өзара әрекеттесуі бойынша ерекшелеленуі мүмкін. Саквинавир мен ритонавирді Кларигетпен біріктіргенде  ритонавирдің кларитромицинмен болуы мүмкін өзара әрекеттесуін ескеру керек.

Арнайы ескертулер

Антибиотиктерді ұзақ және қайталап қабылдау сезімтал емес бактериялар мен зеңдердің шамадан тым өсуіне алып келеді.  Асқын инфекция пайда болған жағдайда кларитромицинді қабылдауды тоқтатып, тиісті емді бастау керек. 

Макролидтерді қоса, көптеген бактерияға қарсы препараттарды қабылдағанда орташадан өміріне қауіпті дәрежеге дейін ауытқитын жалғанжарғақшалы колит жағдайлары тіркелген,

Көптеген бактерияға қарсы препараттарды, оның ішінде кларитромицинді қабылдағанда, Clostridium difficile (CDAD) астасқан ауырлығы жеңіл дәрежеден өліммен аяқталатын колитке дейін болатын диарея жағдайлары жайында хабарланған.

Бактерияға қарсы препараттарды қабылдау  ішектің қалыпты  флорасын өзгертеді, ол өз кезегінде C. difficile өсуінің жоғарылауына әкеледі. Антибиотиктерді қабылдаумен байланысты диареямен зардап шегетін барлық пациенттерде CDAD даму мүмкіндігін ескеру керек. Мұқият  медициналық анамнез жинау керек, өйткені бактерияға қарсы препараттарды қабылдағаннан кейін екі айдан соң CDAD даму жағдайлары тіркелген.

Колхицин

Постмаркетингтік есептерде Кларитромицинмен  бірге қабылдаған кезде, әсіресе егде пациенттерде, оның ішінде бүйрек жеткіліксіздігі аясында колхициндік уыттылықтың жайында хабарланған. Кейбір пациенттерде өліммен аяқталған жағдайлар тіркелген. Кларигет пен  колхицинді бір мезгілде қолдануға болмайды.

Кларигетті триазолам және мидазолам секілді триазолобензодиазепиндермен бір мезгілде вена ішіне сақтықпен тағайындау керек.

Кларигет пен басқа  отоуытты препараттарды, әсіресе аминогликозидтерді бір мезгілде  қолдануды сақтықпен тағайындау керек. Емделу кезінде және кейін  вестибулярлық және есту функциясын тексеру керек.

Жүрек-қантамыр жүйесі

Кларитромицинді қоса, макролидтерді қолданған кезде реполяризация фазасының және QT аралығының ұзаруы анықталды,  олар жүрек аритмиясы мен пируэттік тахикардияның (torsades de pointes) даму қаупіне жатады.  Келесі жағдайлар қарыншалық аритмиялардың (torsades de pointes қоса) даму қаупін жоғарылатуы мүмкін болғандықтан кларитромицинді сақтықпен қолдану керек:

- коронарлық артериялардың аурулары, жүректің ауыр жеткіліксіздігі, өткізгіштіктің бұзылуы және клиникалық мәнді брадикардиясы бар пациенттерге;

- электролиттік теңгерімінің бұзылуы, мысалы, гипомагниемиясы бар пациенттерге. Гипокалиемиясы бар пациенттерге кларитромицинді тағайындауға болмайды;

-  QT аралығының ұзару қаупі анықталған басқа дәрілік заттарды бір мезгілде қолданғанда;

Кларитромицинді Астемизол, Цизаприд, Пимозид және Терфенадин дәрілік заттарымен бір мезгілде қолдануға болмайды.

- кларитромицинді туа біткен немесе жүре пайда болған QT аралығының ұзаруы немесе анамнезінде қарыншалық аритмиясы бар пациенттерге тағайындамау керек.

Жүрек-қантамырлық жағымсыз оқиғалар қаупін бағалау бойынша эпидемиологиялық зерттеулер ауытқымалы нәтижелер көрсетті. Кейбір қадағалаушы зерттеулерде кларитромицинді қоса, макролидтер қолданумен байланысты аритмияның, миокард инфарктісінің және жүрек-қантамырдан болатын өлімнің даму қаупі анықталды. Кларитромицинді тағайындағанда алынған ақпаратты назарға алу және емнің артықшылығын ескеру қажет.  

Пневмония

Streptococcus pneumoniae  макролидтерге резистенттілігі болуы мүмкін болғандықтан,  Кларигетті ауруханалық емес  пневмонияны емдеу үшін тағайындағанда сезімталдыққа тест жасаудың маңызы зор. Ауруханалық пневмония жағдайында Кларигетті басқа сәйкес антибиотиктермен біріктірілімде қолдану керек.

Жеңіл және орташа дәрежедегі ауырлықтағы тері мен жұмсақ тіндердің инфекциялары

Аталған инфекциялардың жиірек кездесетін қоздырғыштары әрқайсысы макролидтерге резистентті болуы мүмкін Staphylococcus aureus және Streptococcus pyogenes болып табылады. Сондықтан сезімталдыққа тексеру жүргізу керек. Бета-лактамды антибиотиктерді қолдануға болмайтын жағдайларда (мысалы, аллергияға байланысты), басқа препараттар қолданылуы мүмкін, мысалы, клиндамицин.

Қазіргі уақытта  макролидтер тек тері мен жұмсақ тіндердің  инфекциялы зақымдануының кейбір түрін емдеу үшін қолданылады, мысалы, Corynebacterium minutissimum туындаған аурулар, қарапайым безеу және жылжымалы  эритемалар, сондай-ақ  пенициллиндермен ем алу мүмкін болмаған жағдайларда.

Анафилаксия, Стивенс-Джонсон, синдромы, уытты эпидермальді некролиз немесе эозинофилиямен және  жүйелі біліністермен қатар жүретін дәрілік тері реакциясы секілді  жоғары сезімталдықтың ауыр жедел реакциялары  дамыған жағдайда, кларитромицинмен емді дереу тоқтату және сәйкесінше емді бастау керек.

Кларигетті СYP3A4 цитохромы ферментінің индукторларымен бір мезгілде сақтықпен тағайындау керек.

Кларитромицин және басқа макролидті препараттар, сондай-ақ  линкомицин мен клиндамицин арасында айқаспалы резистенттілік мүмкіндігіне назар аудару керек.

ГМГ-КоА-редуктаза тежегіштері  (статиндер)

 Кларитромицинді ловастатинмен немесе  симвастатинмен бір мезгілде қолдануға болмайды, 

(«Қолдануға болмайтын жағдайлар» бөлімін қара). Кларигеттістатиндермен бірге сақтықпен тағайындау керек. Кларигет пен статиндерді бір мезгілде қабылдаған пациенттерде рабдомиолиз дамуы туралы деректер бар. Осындай пациенттерде миопатия белгілері мен симптомдарын  байқау керек. Кларитромицинді статиндермен бір мезгілде қолдануға болмайтын жағдайларда, статиндердің ең төмен мүмкін дозасын тағайындау ұсынылады.Метаболизмі  CYP3A тәуелді емес статиндерді мысалы, флувастатинді тағайындауды қарастыру керек.

Пероральді гипогликемиялық дәрілер мен инсулин

 Кларитромицин мен пероральді гипогликемиялық дәрілерді (мысалы, сульфонилмочевина туындылары), сондай-ақ инсулинді бір мезгілде қолдану айқын  гипогликемия туындатуы мүмкін. Глюкоза деңгейін мұқият бақылау ұсынылады.

Пероральді антикоагулянттар

Кларитромицинді варфаринмен  бір мезгілде қолданғанда  елеулі қан кету пайда болуының, ХҚҚ (халықаралық қалыптасқан қатынас) және протромбиндік уақыт көрсеткіштерінің айтарлықтай жоғарылауының қаупі бар. Кларитромицин және пероральді антикоагулянттарды бір мезгілде қабылдау кезінде,  ХҚҚ және протромбиндік уақыт  көрсеткіштерін жиі тексеріп тұру керек.

Бауыр жеткіліксіздігі

Кларитромицинді қабылдау кезінде бауыр ферменттері деңгейінің жоғарылауын, және  гепатоцеллюлярлық және сарғаюмен немесе онсыз холестатикалық гепатитті қоса алғанда, бауыр функциясының бұзылуы жағдайлары хабарланған. 

Бауыр функциясының бұзылуы ауыр дәрежеге дейін болуы мүмкін және  әдетте қайтымды болып келеді.  Кейбір жағдайларда өліммен аяқталатын бауыр жеткіліксіздігі жайында хабарланған, ол көбіне күрделі қатар жүретін аурулармен немесе дәрілік препараттарды қатар қабылдаумен байланысты. Анорексия, сарғаю, несеп түсінің күңгірттенуі, қышыну немесе іштің ауыруы сияқты гепатиттің симптомдары пайда болған кезде, кларитромицин  қабылдауды шұғыл түрде тоқтату қажет. 

Кларитромициннің көп бөлігі бауыр арқылы шығарылады, сондықтан бауыр функциясының бұзылуымен пациенттерге  аталған антибиотикті сақтықпен тағайындау керек..

Бүйрек жеткіліксіздігі

Бүйректің ауыр және орташа жеткіліксіздігі бар адамдарда препаратты сақтықпен қабылдау керек.

Сахароза

Дәрілік препараттың қосымша заттарының құрамында сахароза бар. Глюкоза-галактоза мальабсорбциясы бар адамдарға қолдануға болмайды. Препаратты тағайындаудың алдында фруктозаның жағымдылығын анықтау керек; фруктозаның тұқым қуалайтын жағымсыздығы бар пациенттерге қарсы көрсетілімді.

Педиатрияда қолдану

6 айға дейінгі балаларда қолдануға болмайды.

Жүктілік немесе лактация кезінде

Жүктілік

Жүктілік кезінде Кларигетті қолдану қауіпсіздігі анықталмаған, эмбрионның дамуына қолайсыз әсер ету мүмкіндігін жоққа шығаруға болмайды. Сондықтан осы санаттағы әйелдеге препаратты қолдану ұсынылмайды.

Емшекпен емізу

Кларигет емшек сүтіне бөлінеді. Жүктілік және емізу кезінде Кларигетті қолдану қауіпсіздігі анықталған жоқ. Сондықтан осы санаттағы әйелдерге препаратты қолдану ұсынылмайды. 

Препараттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Қолдануға болмайды, дәрілік препарат 12 жасқа дейінгі балаларда қолданылады. Әсері туралы деректер жоқ.

 

Қолдану жөніндегі нұсқаулар

Дозалау режимі

Инфекцияны емдеу үшін  6 айдан 12 жасқа дейінгі балаларға арналған суспензия түріндегі  Кларигеттің ұсынылған дозасы тәулігіне 2 рет  7.5 мг/кг-ден құрайды, ең жоғары дозасы тәулігіне 2 рет  500 мг.

Емдеу ұзақтығы әдетте  қоздырғыштың түріне және ауру ағымының ауырлығына байланысты 5–10  күнді құрайды. Суспензияны тамақ қабылдауға байланыссыз қабылдайды (сүтпен қабылдауға болады).

 

Препаратты баланың дене салмағына қарай дозалау (тәулігіне 2 рет қабылдау)

Бала денесінің салмағы *  (кг)

125 мг/5 мл

суспензияның дозасы (мл) 1 қабылдау

кларитромицинге сәйкес (мг)

8 – 11

2.5 мл

62.5 мг

12 – 19

5.0 мл

125 мг

20 – 29

7.5 мл

187.5 мг

30 – 40

10.0 мл

250 мг

* Дене салмағы 8 кг дейін  балаларға доза дене салмағының келісіне есептеледі: (7.5 мг/кг  күніне екі рет)

 

6 айдан 12 дейінгі жастағы балаларда суспензия түріндегі кларитромицинніңқолданылуының клиникалық зерттеулері жүргізілді. Сондықтан 12 жасқа дейінгі балаларда  кларитромицинді  суспензия түрінде қолдану керек.

Пациенттердің ерекше тобы

Бүйрек жеткіліксіздігі  бар пациенттер

Креатинин клиренсі 30 мл/мин төмен балаларға Кларигеттің  дозасы 50%-ға төмендетілуі қажет. Ем 14 күннен аспауы керек.

Енгізу әдісі және жолы

Ішке қабылдау үшін.

Суспензия дайындау ережесі

Кларигет түйіршіктерін қатты сілку арқылы алдын ала өндірушінің шөлмегіне 5 мл құрамында / 125 мг кларитромицин бар 50 мл суспензия алу үшін белгіге дейін құйылған қайнатылған және салқындатылған суда ерітіңіз. Дайын суспензияны тамақтану кезінде, сонымен қатар тамақ қабылдау аралығында ішуге болады. Әрбір қабылдау алдында суспензиясы бар бөтелкені жақсылап шайқау керек. Дәл дозалау үшін өлшеуіш қасықты пайдаланыңыз. 

Артық дозаланған жағдайда қолданылуы қажет шаралар

Симптомдары: АІЖ функциясының бұзылуы (жүрек айнуы, құсу, диарея, іштің ауыруы), бас ауыруы,  сананың шатасуы.Емі: симптомдық ем, асқазанды шаю. Гемодиализ және перитонеальді  диализ тиімді емес.

Дәрілік препаратты қолдану тәсілін айқындау үшін медицина қызметкерінен кеңес алу ұсынылады

 

ДП стандартты қолдану кезінде көрініс беретін жағымсыз реакциялар сипаттамасы және осы жағдайда қабылдау керек шаралар

Жиі

- ұйқысыздық

- бас ауыруы

- дизгевзия (дәм сезу сезімталдылығының  бұзылуы), дәм сезудің бұрмалануы, бас ауыруы 

- жүрек айнуы, іштің ауыруы, құсу, диспепсия, диарея

- бауырдың функциональді тесттерінің қалыпты жағдайдан ауытқуы

- бөртпе, гипергидроз

Жиі емес

- ауыз қуысының кандидозы, гастроэнтерит

-  инфекция, қынаптық инфекция 

- лейкопения, нейтропения, тромбоцитемия, эозинофилия

- аса жоғары сезімталдық

- анорексия, тәбеттің төмендеуі

- үрей, ашушаңдық

- бас айналуы, ұйқышылдық, тремор

- вертиго, есту қабілетінің нашарлауы, құлақтағы шуыл

- QT аралығының ұзаруы, экстрасистолалар, жүрек қағуын сезіну

- мұрыннан қан кету

- гастроэзофагеальді рефлюксті ауру, гастрит, прокталгия, стоматит, глоссит, іштің кебуі, іштің қатуы, ауыздың кеберсуі, кекіру, метеоризм

- холестаз, гепатит, аланинаминотрансфераза аспартатаминотрансферазагамма-глутамилтрансфераза деңгейлерінің артуы

- қышыну, есекжем, макуло-папулёзді бөртпе

- бұлшықеттің түйілуі, миалгия

- дімкәстік, қызба, астения, кеуденің ауыруы, қалтырау, жоғары қажығыштық

- қан сарысуында сілтілік фосфатаза деңгейінің жоғарылауы,  қан сарысуында лактатдегидрогеназа деңгейінің жоғарылауы

Белгісіз (қолда бар деректер негізінде бағалау мүмкін емес)

жалғанжарғақшалық  колит, тілме қабынуы, эритразма

- агранулоцитоз, тромбоцитопения

- анафилаксиялық реакциялар, ангионевроздық ісіну

психоздар, сананың шатасуы, өзін танымау, депрессия, бағдардан айрылу, елестеулер, шым-шытырық түс көрулер

- құрысулар, агевзия (дәм сезінудің жоғалуы), паросмия, аносмия, парестезия

- естімей қалу

- пируэтті қарыншалық  тахикардия (torsades de pointes), қарыншалық тахикардия

- қан құйылу

- жедел панкреатит, тіл түсінің өзгеруі, тіс түсінің өзгеруі

- бауыр жеткіліксіздігі,  холестаздық сарғаю, гепатоцеллюлярлы сарғаю

-  ауыр тері реакциялары (мысалы, жедел жайылған экзантематозды пустулез (AGEP), Стивенс-Джонсон синдромы, уытты эпидермальді некролиз, эозинофилия және жүйелік біліністермен (DRESS) қатар жүретін дәрі-дәрмектік тері реакциясы, акне, Шенлейн-Генох ауруы

-  рабдомиолиз (кейбір рабдомиолиздің пайда болуы жайындағы  хабарламаларда  кларитромицинді бір мезгілде  рабдомиолиздің дамуымен байланысты басқа дәрілік препараттармен бірге қолданған (статиндер, фибраттар, колхицин немесе алопуринол сияқты), миопатия

 - бүйрек жеткіліксіздігі, интерстициальді нефрит

- халықаралық қалыптасқан қатынас мәнінің жоғарылауы,  протромбиндік уақыттың жоғарылауы,  несеп түсінің өзгеруі

Кларитромициннің ішу арқылы қабылданатын түрлерін  клиникалық зерттеу барысында  да парестезия, артралгия, ангионевроздық ісіну жайында хабарланған. 

Негізінен бір мезгілде рифабутин қабылдаған пациенттерде увеит жөнінде өте сирек мәліметтер болған.   Бұл жағдайлардың көбісі қайтымды.

Иммундық жүйенің бұзылуы бар пациенттер.

Микобактериялық инфекцияны емдеу үшін кларитромициннің жоғары дозасын ұсынылғаннан ұзағырақ қабылдаған ЖИТС-пен науқастарда және иммундық жүйесінің бұзылуы бар басқа да пациенттерде препаратты қолданумен байланысты жағымсыз реакцияларды негізгі немесе қатарлас аурудың симптомдарынан айыру әр кезде мүмкін бола бермейді.  

Кларитромицинді 1000 мг тәуліктік дозада қабылдаған ересек науқастарда, жиі кездесетін жағымсыз әсерлері жүрек айнуы, құсу, дәм сезудің бұзылуы, іштің ауыруы, диарея, бөртпе, іштің кебуі, бас ауыруы, іш қату, естудің бұзылуы, АЛТ және АСТ деңгейінің жоғарылауы. Сирек диспноэ, ұйқысыздық және ауыздың құрғауы байқалды. 2 – 3% пациенттерде  АЛТ және АСТ деңгейінің айтарлықтай жоғарылауы және қанда лейкоциттер мен тромбоциттердің санының айтарлықтай төмендеуі  байқалды. Бірнеше пациенттерде қандағы мочевина деңгейінің жоғарылауы байқалды.

 

Қосымша мәліметтер

Дәрілік препараттың құрамы

5 мл препарат құрамында

белсенді зат - кларитромицин түйіршіктері                                   454.545

                        (кларитромицинге баламалы)                                  125.000

қосымша заттар:сахароза, титанның қостотығы (Е 171), аэросил 200, ксантан шайыры, метилпарагидроксибензоат, трусил ұнтағы (апельсин дәмі бар хош иістендіргіш)

Сыртқы түрінің, иісінің, дәмінің сипаттамасы

Ақ түстен ақ дерлік түске дейінгі түйіршіктер.

 

Шығарылу түрі және қаптамасы

Препарат  пластик құтыларға салынған.  1 құтыдан  пластмасса өлшегіш қасықпен және медициналық қолдануы жөніндегі қазақ және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынған.

 

Сақтау мерзімі

2 жыл.

Дайындалған   суспензияны 14 күн ішінде қолдану керек.

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды.

 

Сақтау шарттары

Құрғақ, жарықтан қорғалған жерде, 15ºС-ден 30ºС-ге дейінгі температурада сақтау керек.

Дайындалған суспензияны 15ºС-ден 30ºС-ге дейінгі температурада, қақпағы бар пластикалық бөтелкелерде сақтау керек.

Тоңазытқышқа қоймаңыз.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

 

Дәріханалардан босатылу шарттары

Рецепт арқылы.