Торговое наименование
Кардиоприл
Международное непатентованное название
Фозиноприл
Лекарственная форма, дозировка
Таблетки 10 мг и 20 мг
Фармакотерапевтическая группа
Сердечно-сосудистая система. Препараты, влияющие на ренин-ангиотензиновую систему. Ангиотензин-конвертирующего фермента (АКФ) ингибиторы, простые. Фозиноприл
Код АТХ C09AA09
Показания к применению
Артериальная гипертензия:
Кардиоприл предназначен для лечения артериальной гипертензии. Кардиоприл может применяться как самостоятельно, так и в комбинации с другими антигипертензивными средствами. Антигипертензивные эффекты таблеток Кардиоприл и диуретиков, применяемых одновременно, являются приблизительно аддитивными.
Сердечная недостаточность:
Кардиоприл предназначен для лечения сердечной недостаточности в комбинации с другими антигипертензивными агентами; особенно целесообразна комбинация с диуретиком.
Перечень сведений, необходимых до начала применения
Противопоказания
- гиперчувствительность к компонентам препарата или ингибиторам АКФ
- лицам с наследственной непереносимостью галактозы, дефицитом фермента Lapp (ЛАПП)-лактазы, мальабсорбцией глюкозы-галактозы
- наследственный или идиопатический ангионевротический отек, в том числе в анамнезе, после приема других ингибиторов АКФ
- кардиогенный шок
- стеноз почечной артерии (двусторонний или односторонний у пациентов с единственной почкой)
- одновременный прием с сакубитрилом / валсартаном
- одновременное применение с алискиреном и алискиренсодержащими препаратами у пациентов с сахарным диабетом и/или нарушением функции почек (скорость клубочковой фильтрации < 60 мл/мин/1,73 м2)
- одновременное применение с ингибиторами нейтральной эндопептидазы (например, с препаратами, содержащими сакубитрил) в связи с высоким риском развития ангионевротического отека
- анурия
- подагра
- выраженные нарушения электролитного баланса
- беременность, период лактации
- детский и подростковый возраст до 18 лет
Необходимые меры предосторожности при применении
Ангионевротический отек головы и шеи
Существуют редкие сообщения об ангионевротическом отеке лица, конечностей, губ, языка, голосовой щели и/или гортани у пациентов, которые лечились ингибиторами АКФ, включая фозиноприл. Ангионевротический отек может возникнуть в любой момент лечения. В таком случае прием фозиноприла следует немедленно прекратить, назначить необходимое лечение и наблюдать за состоянием пациента до полного исчезновения симптомов, прежде чем он будет выписан. Даже в случаях, если отек распространялся только на язык, без наличия респираторного дистресса, возможно длительное наблюдение за пациентом, так как лечение антигистаминными средствами и глюкокортикостероидами может быть недостаточным.
В очень редких случаях сообщается о летальных случаях в результате ангионевротического отека гортани или языка. У пациентов с повреждением языка, голосовой щели или гортани существует вероятность появления проблем с дыханием, особенно если в анамнезе есть операция на дыхательных путях. Такие случаи требуют неотложного лечения. Оно может включать введение адреналина и/или поддержку проходимости дыхательных путей. Пациент должен находиться под постоянным наблюдением врача до полного, устойчивого снятия симптоматики.
Частота случаев развития ангионевротического отека, связанного с применением ингибиторов АКФ, выше у представителей негроидной расы.
Пациенты, принимающие сопутствующие ингибиторы mTOR (например, сиролимус, эверолимус, темсиролимус), могут подвергаться повышенному риску развития ангионевротического отека (например, отек дыхательных путей или языка, с или без респираторных нарушений).
Пациенты, у которых в анамнезе имеются данные о ангионевротическом отеке, не связанном с лечением ингибиторами АКФ, имеют больший риск развития такого отека при лечении ингибиторами АКФ.
Ангионевротический отек кишечника
Редко сообщалось о случаях ангионевротического отека кишечника у пациентов, получавших ингибиторы АКФ. Данное нежелательное явление манифестировало болью в животе (с тошнотой или рвотой или без них); в некоторых случаях предшествующий ангионевротический отек лица отсутствовал и уровень C-l эстеразы был нормальным. Данный тип ангионевротического отека диагностировали с помощью таких процедур, как КТ, ультразвуковое исследование брюшной полости или во время хирургического вмешательства, и симптомы разрешались после прекращения терапии ингибитором АКФ. Ангионевротический отек кишечника следует учитывать при проведении дифференциальной диагностики у пациентов с болью в области живота, принимающих ингибиторы АКФ.
Анафилактические реакции во время десенсибилизации
Сообщалось о случаях развития анафилактоидной реакции, угрожающей для жизни пациентов, получавших десенсибилизирующую терапию путем применения яда насекомых, на фоне применения другого ингибитора АКФ, эналаприла. Поэтому проводить такие процедуры десенсибилизации у пациентов, получающих ингибиторы АКФ, следует с осторожностью.
Анафилактоидные реакции в процессе контакта с мембраной для высокопоточного гемодиализа/афереза липопротеинов
Сообщалось о возникновении анафилактоидных реакций у пациентов, получавших диализ с использованием высокопоточных мембран одновременно с лечением ингибитором АКФ. У этих пациентов целесообразно рассмотреть возможность использования другого типа диализной мембраны или другого класса лекарственного препарата. Об анафилактоидных реакциях также сообщалось у пациентов, получавших процедуры афереза липопротеиной низкой плотности с абсорбцией сульфатом декстрана. Избежать развития этих реакций можно за счет временной приостановки приема ингибитора АКФ перед каждой процедурой афереза.
Нейтропения/агранулоцитоз
В редких случаях сообщалось о случаях агранулоцитоза и подавлении функции костного мозга во время лечения ингибиторами АКФ. Эти случаи отмечались чаще у пациентов с нарушенной функцией почек, особенно при наличии системных заболеваний соединительной ткани (системная красная волчанка или склеродермия). Необходимо следить за содержанием форменных элементов крови у таких пациентов.
Артериальная гипотензия
В редких случаях применение фозиноприла сочетается с развитием артериальной гипотензии у пациентов с неосложненной артериальной гипертензией. Как и в условиях применения других ингибиторов АКФ, симптоматическая гипотензия с большей вероятностью развивается у пациентов с дефицитом соли/жидкости в организме, у пациентов, получающих процедуры гемодиализа, придерживающихся диеты с низким содержанием соли, диареей или рвотой, или у пациентов с ренин-зависимой гипертензией. Дефицит объёма циркулирующей жидкости и/или соли следует скорректировать до начала лечения фозиноприлом. Преходящая гипотензивная реакция не является противопоказанием к дальнейшему лечению, которое после возмещения дефицита соли и/или объема циркулирующей крови обычно можно продолжать без затруднений.
У пациентов с застойной сердечной недостаточностью, сочетающейся или не сочетающейся с почечной недостаточностью, лечение ингибиторами АКФ может вызывать развитие чрезмерной гипотензии, которая может сочетаться с олигурией или азотемией, а в редких случаях - с острой почечной недостаточностью или наступлением летального исхода. У таких пациентов лечение фозиноприлом следует начинать под тщательным медицинским наблюдением: за ними следует тщательно наблюдать в течение первых 2 недель лечения, а также в случае увеличения дозы фозиноприла или диуретика.
Следует рассмотреть вопрос об уменьшении дозы диуретика у пациентов с нормальным или низким артериальным давлением, которые получали интенсивное лечение диуретиками, или у которых наблюдается гипонатриемия.
Артериальная гипотензия сама по себе не является основанием для прекращения применения фозиноприла. Выраженность снижения артериального давления является наибольшей в начале курса лечения; стабилизация этого эффекта происходит в течение одной или двух недель; обычно показатели артериального давления возвращаются к значениям до лечения без снижения терапевтической эффективности.
В случае развития гипотензии пациенту следует придать лежачее положение, а при необходимости - назначить внутривенную инфузию 0,9% (9 мг/мл) раствора натрия хлорида.
Печеночная недостаточность
Высокая концентрация в плазме фозиноприла может возникнуть у пациентов с нарушениями функции печени.
В редких случаях применение АКФ ингибиторов связывалось с синдромом, который начинается с холестатической желтухи и развивается в мгновенный печеночный некроз и (иногда) влечет за собой смерть. Механизм, отвечающий за этот синдром, неизвестен. Пациентам, получающим фозиноприл с последующим заболеванием желтухи и выраженным повышением печеночных ферментов, необходимо прекратить прием фозиноприла с последующим соответствующим лечением.
Гиперкалиемия
Поскольку ингибиторы АКФ снижают образование ангиотензина II, что приводит к снижению выработки альдостерона, повышение уровня калия в сыворотке (> 5,5 мг-экв/л) не является неожиданным для этого класса препаратов.
У пациентов с почечной недостаточностью, сахарным диабетом, гипоальдостеронизмом или тех, кто принимает калийсберегающие диуретики, калиевые добавки или калийсодержащие солезаменители, или другие препараты, увеличивающие концентрации ионов калия в сыворотке (например, гепарин, ко-тримоксазол, также известный как триметоприм/сульфаметоксазол) ингибиторы АКФ повышают риск развития гиперкалиемии. Если одновременный прием вышеупомянутых средств является необходимым, рекомендуется периодический контроль калия в сыворотке крови.
Кашель
Есть данные о появлении кашля после применения ингибиторов АКФ. Обычно кашель носит непродуктивный характер и прекращается после отмены препарата. Кашель, возникший вследствие применения ингибиторов АКФ, следует рассматривать как часть дифференциального диагноза кашля.
Нарушение функции печени
У пациентов с нарушением функции печени может развиться повышение концентрации фозиноприла в плазме крови. В исследовании с участием пациентов с алкогольным или билиарным циррозом кажущийся общий клиренс фозиноприлата из организма снижался, а показатель AUC плазмы крови приблизительно удваивался.
Нарушения функции почек
Вследствие ингибирования ренин-ангиотензин-альдостероновой системы, изменения функции почек должно быть ожидаемо у людей, подверженных данному риску. У пациентов с тяжелой хронической сердечной недостаточностью, у которых функция почек может зависеть от активности ренин-ангиотензин-альдостероновой системы, лечение ингибиторами АКФ может привести к олигурии или к прогрессирующей азотемии, и в редких случаях к острой почечной недостаточности и/или летальному исходу. Следует использовать с осторожностью у пациентов с застойной сердечной недостаточностью и ранее существовавшей почечной недостаточностью, так как фозиноприл подобен другим ингибиторам АКФ. Хотя имеющиеся данные свидетельствуют о минимальном накоплении при терапии фозиноприлом 10 мг в сутки в течение 10 дней, в данной группе пациентов может быть необходимость снижения дозы, а так же должен проводиться тщательный контроль функции почек.
У некоторых пациентов с двусторонним стенозом почечной артерии или стенозом артерии единственной почки, получающих лечение ингибиторами ангиотензин-конвертирующего фермента, наблюдалось повышение мочевины крови и сывороточного креатинина, эффекты, которые были полностью обратимы после прекращения лечения. Данный риск особенно высок для пациентов с почечной недостаточностью. При наличии признаков реноваскулярной гипертонии, повышается риск развития тяжелой гипотонии и почечной недостаточности. У этих пациентов, лечение необходимо начинать под тщательным медицинским наблюдением с низких доз и осторожным титрованием дозировки. Поскольку лечение диуретиками может способствовать вышеупомянутым состояниям, лечение диуретиками необходимо прекратить, и наблюдать почечную функцию в течение первых нескольких недель лечения фозиноприлом.
У некоторых пациентов с гипертонией отмечалось повышение уровня мочевины крови и сывороточного креатинина, которые были в целом незначительными и временными, в частности при применении фозиноприла одновременно с диуретиками. Данный риск увеличивается у пациентов с имеющейся почечной недостаточностью. Возможно, необходимо уменьшить дозу или прекратить лечение диуретиками и/или фозиноприлом. У пациентов с артериальной гипертензией всегда следует осуществлять оценку функции почек.
Двойная блокада ренин-ангиотензин-альдостероновой системы (РААС)
Одновременное применение ингибиторов АКФ, блокаторов рецепторов ангиотензина II или алискирена увеличивает риск гипотензии, гиперкалиемии и снижения функции почек (включая острую почечную недостаточность). Поэтому двойная блокада РААС путем комбинированного применения ингибиторов АКФ, блокаторов рецепторов ангиотензина II или алискирена не рекомендуется.
Если терапия с двойной блокадой считается абсолютно необходимой, это должно происходить только под наблюдением специалиста и при условии постоянного тщательного мониторинга функции почек, электролитов и АД. Ингибиторы АКФ и блокаторы рецепторов ангиотензина II не должны применяться совместно у пациентов с диабетической нефропатией.
Хирургия / анестезия
Если гипотензия возникает у пациентов, перенесших серьезную операцию или во время анестезии с применением средств, которые вызывают гипотензию, фозиноприл может блокировать образование ангиотензина II вследствие компенсаторного высвобождения ренина, что может вызвать дополнительный гипотензивный ответ. Если возникает гипотензия, то следует корректировать путем внутривенного введения жидкости.
Кожные реакции
Были зарегистрированы с другим ингибитором АКФ кожные реакции, характеризовавшиеся макулопапулезной зудящей сыпью и в редких случаях светочувствительностью. Сообщалось о редких тяжелых кожных реакциях (лихеноидные высыпания, псориаз, пузырчатка, сыпь, розацеа, синдром Стивенса-Джонсона и т. д.). Cложно оценить причинно-следственную связь. Пациенты, у которых развилась кожная реакция на один из ингибиторов АКФ, могут не испытывать подобные реакции при замене одного ингибитора АКФ на другой препарат того же класса, однако сообщалось о перекрестной реактивности.
Нарушения вкуса (дисгевзия)
Частота нарушений вкуса невелика (<0,5%), характеризуется снижением вкуса или появлением металлического привкуса во рту. Дисгевзия возникает обычно в первые недели лечения и исчезает в течение 1-3 месяца лечения.
Применение в гериатрии
Среди пациентов, получавших фозиноприл в клинических исследованиях, между пациентами старшего возраста и пациентами молодого возраста в целом не было обнаружено различий в отношении эффективности или безопасности; однако более выраженную чувствительность некоторых лиц пожилого возраста исключить невозможно.
Дети
Безопасность и эффективность у детей младше 18 лет не установлена.
Серологическое исследование
Кардиоприл может вызвать ложные низкие значения сывороточных уровней дигоксина при количественном определении с использованием метода угольной абсорбции. Поэтому рекомендуется использовать другие наборы.
Терапия Кардиоприлом должна быть прекращена за несколько дней перед проведением тестов на оценку функции.
Взаимодействия с другими лекарственными препаратами
Диуретики
У пациентов, получающих лечение диуретиками, а особенно тех, кому терапия диуретиками была назначена недавно, а также у пациентов, получающих бессолевую диету или процедуры диализа, может развиться выраженное снижение артериального давления, обычно в течение первых часов после получения начальной дозы фозиноприла.
Комбинированное применение ингибиторов АКФ, нестероидных противовоспалительных препаратов (НПВП) и тиазидных диуретиков
Одновременный прием препарата, ингибирующего ренин-ангиотензиновую систему (ингибитор АКФ (в т.ч. фозиноприла) или антагонист рецептора ангиотензина), противовоспалительного препарата (НПВП, включая ингибитор ЦОГ-2) и тиазидного диуретика, может увеличить риск почечной недостаточности, вплоть до острой почечной недостаточности.
Одновременное назначение этих препаратов следует назначать с осторожностью, особенно у пожилых людей и у пациентов с ранее существовавшей почечной недостаточностью. Следует тщательно контролировать функцию почек у пациентов, принимающих данную комбинацию.
Литий
Одновременное применение ингибиторов АКФ и лития может привести к временному повышению уровня лития в сыворотке крови и интоксикации литием. Комбинирование с тиазидными диуретиками может увеличить риск обнаружения токсичности лития или усложнить уже существующую интоксикацию литием, связанную с приемом ингибиторов АКФ. Не рекомендуется одновременное применение фозиноприла и лития, однако если такая комбинация необходима, следует строго контролировать уровень лития в сыворотке крови.
Калийсберегающие диуретики и калийсодержащие добавки
Чтобы избежать риска развития гиперкалиемии, применять Кардиоприл одновременно с такими препаратами, как спиронолактон, амилорид, триамтерен и др. и с калиевыми добавками следует с осторожностью. Определять концентрацию калия в сыворотке у пациента необходимо через короткие промежутки времени.
Противодиабетические средства
При одновременном приеме ингибиторов АКФ и противодиабетических лекарственных средств (инсулин, пероральные гипогликемические средства) возможно усиление глюкозоснижающего эффекта последних с риском развития гипогликемии. Появление такого эффекта вероятнее в течение первых недель комбинированного лечения или у пациентов с почечной недостаточностью.
Двойная блокада ренин-ангиотензин-альдостероновой системы (РААС)
Двойная блокада ренин-ангиотензин-альдостероновой системы (РААС), развивающаяся вследствие комбинированного применения ингибиторов АКФ, блокаторов рецепторов ангиотензина II или алискирена, ассоциируется с более высокой частотой развития таких побочных реакций, как артериальная гипотензия, гиперкалиемия и снижение функции почек (включая острую почечную недостаточность) по сравнению с монотерапией средствами, влияющими на РААС.
Ингибиторы синтеза эндогенного простагландина
Известно, что индометацин может снижать антигипертензивное действие ингибиторов АКФ, особенно у пациентов с артериальной гипертензией и низкой активностью ренина в плазме крови. Подобный эффект могут иметь и другие НПВП, например, ацетилсалициловая кислота, и селективные ингибиторы ЦОГ-2. У пациентов старше 65 лет, с гиповолемией (в т.ч. при лечении диуретиками), с нарушениями функции почек, одновременное назначение НПВП, включая селективные ингибиторы ЦОГ-2 и ингибиторов АКФ (в т.ч. фозиноприла) может приводить к ухудшению функции почек, вплоть до острой почечной недостаточности. Обычно данное состояние является обратимым. Следует тщательно контролировать функцию почек у пациентов, принимающих фозиноприл и НПВП. При одновременном применении препарата Кардиоприл с диуретиками, особенно в начале терапии диуретиками, а также в сочетании со строгой диетой, ограничивающей потребление поваренной соли, или с диализом, может развиться выраженное снижение АД, особенно в первый час после приема начальной дозы препарата Кардиоприл.
Антациды
Одновременное применение антацидов (в том числе алюминия или магния гидроксида), симетикона может снижать всасывание фозиноприла. Поэтому при одновременном применении с фозиноприлом принимать указанные препараты следует с интервалом не менее 2 часов.
Ингибиторы mTOR (например, сиролимус, эверолимус, темсиролимус)
Пациенты, принимающие сопутствующую терапию ингибиторами mTOR, могут иметь повышенный риск развития ангионевротического отека.
Взаимодействие с другими препаратами
Биодоступность Кардиоприла при одновременном применении с хлорталидоном, нифедипином, пропранололом, гидрохлоротиазидом, циметидином, метоклопрамидом, пропантелином, дигоксином, аспирином и варфарином не меняется.
Специальные предупреждения
Во время беременности или лактации
Применение ингибиторов АКФ не рекомендуется во время первого триместра беременности. Применение ингибиторов АКФ противопоказано во втором и третьем триместрах беременности.
Эпидемиологические данные относительно риска тератогенеза вследствие приема ингибиторов АКФ во время первого триместра беременности не являются неопровержимыми, однако незначительное повышение риска не может быть исключено. За исключением случаев, когда продолжение лечения ингибиторами АКФ считается необходимым, пациенты, планирующие беременность, должны перейти на альтернативное антигипертензивное лечение, которое имеет установленный профиль безопасности по применению во время беременности. Если беременность установлена, то прием ингибиторов АКФ следует немедленно прекратить, и, при необходимости, начать лечение альтернативными средствами. Известно, что применение ингибиторов АКФ у женщин во втором и третьем триместрах беременности оказывает фетотоксический эффект (снижение почечной функции, олигогидрамнион, замедленное окостенение черепа) и неонатальный токсический эффект (почечная недостаточность, гипотензия, гиперкалиемия).
Если применение ингибиторов АКФ произошло во втором тримеcтре беременности, то рекомендуется провести ультразвуковой контроль функции почек и черепа.
Новорожденных, чьи матери принимали ингибиторы АКФ, следует тщательно наблюдать по поводу гипотензии.
Поскольку фозиноприл обнаруживается в грудном молоке, препарат не следует применять в период кормления грудью.
Особенности влияния на способность управлять транспортным средством и потенциально опасными механизмами
Необходимо соблюдать осторожность при управлении транспортными средствами или при выполнении любой работы, требующей повышенного внимания из-за возможной гипотензии, головокружения и усталости, особенно после начальной дозы препарата у пациентов, принимающих диуретические лекарственные средства.
Рекомендации по применению
Режим дозирования
Артериальная гипертензия
Пациенты с артериальной гипертензией, не принимавшие диуретики:
Рекомендуемая начальная доза препарата составляет 10 мг один раз в день. Дозу необходимо подбирать в зависимости от динамики снижения артериального давления. Обычная доза составляет от 10 до 40 мг один раз в день. При отсутствии достаточного гипотензивного эффекта возможно дополнительное назначение диуретиков.
Пациенты с артериальной гипертензией, которые в настоящее время принимают диуретики (или со сниженным объемом циркулирующей жидкости):
Диуретик следует прекратить за несколько дней до начала терапии Кардиоприлом, чтобы уменьшить риск чрезмерного гипотензивного ответа. Если артериальное давление недостаточно контролируется после 4 недель лечения, прием диуретиков может быть возобновлен. В качестве альтернативы, если диуретическая терапия не может быть прекращена, то начальная доза Кардиоприла должна составлять не более 10 мг, при тщательном врачебном контроле в течение нескольких часов и до стабилизации артериального давления.
Следует помнить, что одновременный прием Кардиоприл с препаратами содержащими в своем составе калий, или калийсберегающие диуретики, могут привести к повышению уровня калия в сыворотке.
Сердечная недостаточность
Рекомендованная начальная доза составляет 10 мг один раз в день. Если начальная доза препарата хорошо переносится, дозу можно титровать с недельными интервалами в зависимости от клинического ответа до 40 мг один раз в день.
Кардиоприл рекомендуется применять в комбинации с диуретиком.
Пациенты с почечной недостаточностью
У пациентов с нарушением функции почек общий клиренс из организма фозиноприлата происходит, приблизительно, на 50% медленнее, чем у пациентов с нормальной функцией почек. Поскольку выведение с желчью, как минимум, частично компенсирует сниженное выведение почками, клиренс натрия фозиноприла из организма у пациентов с почечной недостаточностью разной степени значительно не отличается.
Лечение следует начинать в дозе 5-10 мг, однако рекомендуется соблюдать особую осторожность у пациентов с почечной недостаточностью. Затем, в зависимости от ответа на терапию, дозу следует титровать до достижения желаемого терапевтического эффекта. У пациентов с застойной сердечной недостаточностью и хронической почечной недостаточностью последующие корректировки дозы должны быть сделаны для контроля сердечной недостаточности пациента при тщательном клиническом наблюдении, включая частое определение функции почек.
Пациенты с печеночной недостаточностью
Начинать лечение следует с дозы 10 мг. Хотя скорость гидролиза может быть замедлена, выраженность гидролиза у пациентов с печеночной недостаточностью значимо не уменьшается. У пациентов этой группы не было обнаружено доказательств уменьшения печеночного клиренса фозиноприлата с компенсаторным увеличением выведения почками.
Метод и путь введения
Препарат Кардиоприл предназначен для приема внутрь.
Меры, которые необходимо принять в случае передозировки
Симптомы: выраженное снижение АД, брадикардия, шок, нарушение водно-электролитного состояния, острая почечная недостаточность, ступор.
Лечение: прием препарата следует прекратить, показано промывание желудка, прием сорбентов (например, активированного угля), вазодепрессорных средств, инфузии 0,9% раствора натрия хлорида и далее симптоматическое и поддерживающее лечение. При снижении АД – внутривенное введение катехоламинов, ангиотензина II. Применение гемодиализа неэффективно.
Меры, необходимые при пропуске одной или нескольких доз лекарственного препарата
Не следует применять двойную дозу с целью компенсации пропущенной дозы препарата.
Рекомендации по обращению за консультацией к медицинскому работнику для разъяснения способа применения лекарственного препарата
Обратитесь к врачу или фармацевту за советом прежде, чем применять лекарственный препарат.
Описание нежелательных реакций, которые проявляются при стандартном применении ЛП и меры, которые следует принять в этом случае
В клинических исследованиях фозиноприла частота встречаемости нежелательных эффектов у пожилых пациентов (старше 65 лет) и пациентов молодого возраста не отличалась.
Общие расстройства: слабость, лихорадка, гипергидроз, экхимоз.
Нарушения со стороны сердца: внезапная смерть, остановка сердца/ остановка дыхания, шок (0,2%), стенокардия/инфаркт миокарда, цереброваскулярные расстройства, гипертонический криз, тахикардия, нарушения сердечного ритма, приливы крови к лицу, болезнь периферических сосудов, периферические отеки, гипертония,обморок, расстройства проводимости.
Артериальная гипотензия или синкопальное состояние были причиной прекращения лечения у 0,3% пациентов.
Нарушения со стороны кожи и подкожных тканей: зуд, дерматит, крапивница, светочувствительность
Нарушения со стороны обмена веществ и питания: подагра, сексуальные расстройства
Фетальная/неонатальная заболеваемость и смертность: применение ингибиторов АКФ во время беременности оказывает токсическое действие - подавляют функцию почек плода и могут привести к патологии развития легких, гипоплазии и деформации скелета и гибели плода и новорожденного. Развитие олигогидрамниона у беременных, предположительно свидетельствующее о нарушении функции почек плода, может привести к контрактурам суставов, черепно-лицевой деформации и гипоплазии легких. Следует также тщательно наблюдать за новорожденными для выявления артериальной гипотензии, если мать принимала ингибиторы АКФ (см раздел «Специальные предупреждения»).
Нарушения со стороны желудочно-кишечного тракта: кровотечения, панкреатит, гепатит, отек языка, дисфагия, поражения полости рта, вздутие живота, снижение аппетита / изменение веса, запор, метеоризм, сухость во рту
Нарушения со стороны крови и лимфатической системы: лимфаденопатия
Иммунологические. ангионевротический отек
Нарушения со стороны скелетно-мышечной и соединительной ткани: артрит, миалгия, мышечная слабость в конечностях
Нарушения со стороны нервной системы/психики: нарушения равновесия, нарушение памяти, сонливость, спутанность сознания, депрессия, парестезия, головокружение, изменение поведения, тремор, инфаркт головного мозга, транзиторная ишемия
Нарушения со стороны дыхательной системы, органов грудной клетки и средостения: одышка, бронхоспазм, пневмония, застой легких, ларингит / фарингит, дисфония, ринит, синусит, трахеобронхит, плеврит, боль в груди
Нарушения со стороны органов чувств: шум в ушах, боль в ухе, нарушение зрения, изменение вкуса
Нарушения со стороны почек и мочевыводящих путей: почечная недостаточность, патология предстательной железы, расстройства мочеиспускания
Лабораторные и инструментальные данные: лейкопения, нейтропения, эозинофилия, повышение активности печеночных ферментов (повышение ЛДГ, повышение трансаминаз, повышение щелочной фосфатазы, увеличение билирубина), гиперкалиемия, гипонатриемия, повышение сывороточного креатинина, повышение содержания мочевины, временное снижение уровня гемоглобина и гематокрита
Постмаркетинговое наблюдение
В течение постмаркетингового наблюдения сообщалось о следующих побочных реакциях:
Нарушения со стороны кожи и подкожных тканей: пузырчатка, буллезный пемфигоид
Дополнительные сведения
Состав лекарственного препарата
Одна таблетка содержит
активное вещество - натрия фозиноприл 10.0 мг и 20.0 мг.
вспомогательные вещества: целлюлоза микрокристаллическая, лактоза безводная, тальк, кремния диоксид коллоидный безводный, кроскармеллоза натрия, натрия стеарил фумарат
Описание внешнего вида, запаха, вкуса
Таблетки белого или почти белого цвета плоскоцилиндрической формы. На одной стороне таблетки имеется фаска и риска, на другой фаска и фирменный логотип в виде креста
Форма выпуска и упаковка
По 10 таблеток в контурную ячейковую упаковку из фольги ПА/АЛ/ПВХ и фольги алюминиевой.
По 2 контурные ячейковые упаковки вместе с утвержденной инструкцией по медицинскому применению на казахском и русском языках помещают в пачку из картона.
Допускается информацию из утвержденной инструкции по медицинскому применению на казахском и русском языках наносить на пачку.
Пачки помещают в коробки из картона.
Допускается контурные ячейковые упаковки (без вложения в пачку) вместе с утвержденными инструкциями по медицинскому применению на казахском и русском языках помещают в коробки из картона. Количество инструкций по медицинскому применению равно количеству упаковок.
Срок хранения
2 года
Не применять по истечении срока годности.
Условия хранения
Хранить в сухом, защищенном от света месте при температуре не выше 25 °С.
Хранить в недоступном для детей месте!
Условия отпуска из аптек
По рецепту
Саудалық атауы
Кардиоприл
Халықаралық патенттелмеген атауы
Фозиноприл
Дәрілік түрі, дозалануы
Таблеткалар 10 мг және 20 мг
Фармакотерапиялық тобы
Жүрек-қантамыр жүйесі. Ренин-ангиотензин жүйесіне әсер ететін препараттар. Ангиотензин-өзгертуші фермент (АӨФ) тежегіштері, қарапайымдар. Фозиноприл.
АТХ коды C09AA09
Қолданылуы
Артериялық гипертензияда:
Кардиоприл артериялық гипертензияны емдеуге арналған. Кардиоприлдің өзін бөлек те, гипертензияға қарсы басқа да дәрілермен біріктіріп те қолдануға болады. Кардиоприл таблеткалары мен бір мезгілде қолданылатын диуретиктердің гипертензияға қарсы әсерлері шамамен аддитивті болып табылады.
Жүрек жеткіліксіздігінде:
Кардиоприл жүрек жеткіліксіздігін басқа гипертензияға қарсы агенттермен біріктіріп емдеуге арналған; әсіресе диуретикпен біріктіру орынды.
Дәрілік препаратты қолданудың басталуына дейінгі қажетті мәліметтер тізбесі
Қолдануға болмайтын жағдайлар
- препарат компоненттеріне немесе АӨФ тежегіштеріне аса жоғары сезімталдық
- тұқым қуалайтын галактоза жақпаушылығы, Lapp (ЛАПП)-лактаза ферментінің тапшылығы, глюкоза-галактоза мальабсорбциясы бар адамдарға
- тұқым қуалайтын немесе идиопатиялық, соның ішінде, анамнездегі, басқа АӨФ тежегіштерін қабылдаудан кейінгі ангионевроздық ісіну
- кардиогендік шок
- бүйрек артериясының стенозы (пациенттерде екі жақты немесе бір жақты жалғыз бүйрекпен)
- сакубитрил/валсартанмен бір мезгілде қабылдау
- қант диабеті және/немесе бүйрек функциясының бұзылуы (шумақтық сүзіліс жылдамдығы < 60 мл/мин/1,73 м2) пациенттерде алискиренмен және құрамында алискирен бар препараттармен бір мезгілде қолдану
- ангионевроздық ісінудің даму қаупі жоғарылығына байланысты, бейтарап эндопептидаза тежегіштерімен (мысалы, құрамында сакубитрил бар препараттармен) бір мезгілде қолдану
- анурия
- подагра
- электролиттер теңгерімінің айқын бұзылулары
- жүктілік, лактация кезеңі
- 18 жасқа дейінгі балалар мен жасөспірімдерге
Қолдану кезіндегі қажетті сақтандыру шаралары
Бас пен мойынның ангионевроздық ісінуі
Фозиноприлді қоса, АӨФ тежегіштерімен емделген пациенттерде беттің, аяқ-қолдың, еріннің, тілдің, дауыс саңылауының және/немесе көмейдің ангионевроздық ісінуі туралы сирек хабарламалар бар. Ангионевроздық ісіну емдеудің кез келген сәтінде пайда болуы мүмкін. Мұндай жағдайда фозиноприл қабылдауды дереу тоқтату, қажетті емін тағайындау және симптомдар толық жойылғанға дейін пациенттің жағдайын бақылау керек. Ісіну тек тілге ғана таралса да, респираторлық күйзеліс болмаса да, пациентті ұзақ уақыт бақылауға болады, өйткені антигистаминдік дәрілермен және глюкокортикостероидтармен емдеу жеткіліксіз болуы мүмкін.
Өте сирек жағдайларда көмейдің немесе тілдің ангионевроздық ісінуі салдарынан өлім жағдайлары туралы айтылады. Тілі, дауыс саңылауы немесе көмейі зақымданған пациенттерде, әсіресе, егер анамнезінде тыныс жолдарына операция жасалған болса, тыныс алуында қиындықтар пайда болуы ықтимал. Мұндай жағдайлар шұғыл емдеуді қажет етеді. Оған адреналин енгізу және/немесе тыныс алу жолдарының өткізгіштігін демеу кіруі мүмкін. Пациент симптомдары толықтай, тұрақты басылғанға дейін дәрігердің тұрақты қадағалауында болуы тиіс.
АӨФ тежегіштерін қолданумен байланысты ангионевроздық ісінудің даму жағдайларының жиілігі негр нәсілдері өкілдерінде жоғары.
mTOR қатарлас тежегіштерін қабылдайтын пациенттер (мысалы, сиролимус, эверолимус, темсиролимус) ангионевроздық ісінудің (мысалы, тыныс алу жолдарының немесе тілдің ісінуі, тыныс алу бұзылыстары бар немесе жоқ) даму қаупінің жоғары болуына ұшырауы мүмкін.
Анамнезінде АӨФ тежегіштерімен емдеумен байланысты емес ангионевроздық ісіну туралы деректер бар пациенттерде АӨФ тежегіштерімен емдегенде мұндай ісінудің даму қаупі жоғары болады.
Ішектің ангионевроздық ісінуі
АӨФ тежегіштерін қабылдаған пациенттерде ішектің ангионевроздық ісіну жағдайлары туралы сирек мәлімделді. Бұл жағымсыз құбылыс іштің ауыруымен (жүректің айнуымен немесе құсумен немесе оларсыз) манифестацияланған; кей жағдайларда мұның алдында беттің ангионевроздық ісінуі болмаған және эстеразаның Cl деңгейі қалыпты болған. Ангионевроздық ісінудің бұл типі КТ, құрсақ қуысын ультрадыбыстық зерттеу сияқты емшаралардың көмегімен немесе хирургиялық араласым кезінде диагностикаланды және симптомдары АӨФ тежегішімен емдеуді тоқтатқаннан кейін басылды. Ішектің ангионевроздық ісінуін АӨФ қабылдап жүрген, іш аймағы ауыратын пациенттерде дифференциалды диагностика жүргізу кезінде ескеру керек.
Десенсибилизация кезіндегі анафилаксиялық реакциялар
АӨФ басқа тежегішін, эналаприлді қолдану аясында жәндіктердің уын қолдану жолымен десенсибилизациялық ем қабылдаған пациенттерде өмірге қауіп төндіретін анафилактоидтық реакция дамыған жағдайлар туралы хабарланды. Сондықтан, АӨФ тежегіштерін қабылдап жүрген пациенттерде ондай десенсибилизация емшараларын абайлап жүргізу керек.
Жоғары ағынды гемодиализге/липопротеиндер аферезіне арналған жарғақшамен жанасу үдерісіндегі анафилактоидтық реакциялар
АӨФ тежегішімен емдеумен бір мезгілде жоғары ағынды жарғақшаларды пайдаланып диализ алған пациенттерде анафилактоидтық реакциялардың туындағаны туралы мәлімделді. Анафилактоидтық реакциялар туралы сондай-ақ декстран сулфаты абсорбциясымен бірге тығыздығы төмен липопротеин аферезі емшарасын қабылдаған пациенттерде мәлімделді. Әрбір аферез емшарасы алдында АӨФ тежегішін қабылдауды уақытша тоқтата тұрудың есебінен, мұндай реакциялардың дамуын болдырмауға болады. Осы пациенттерде диализдік жарғақшалардың басқа типін немесе дәрілік препараттың басқа класын пайдалану мүмкіндігін қарастыру мақсатқа сай келеді.
Нейтропения/агранулоцитоз
Сирек жағдайларда, АӨФ тежегіштерімен емдеу кезінде агранулоцитоз жағдайлары және сүйек кемігі функциясының бәсеңдегені туралы хабарланды. Бұл жағдайлар бүйрек функциясы бұзылған пациенттерде, әсіресе, дәнекер тіндердің жүйелі аурулары (жүйелі қызыл жегі немесе склеродермия) болған жағдайда жиірек байқалған.
Мұндай пациентерде қанның формалық элементтерінің мөлшерін қадағалау қажет.
Артериялық гипотензия
Сирек жағдайларда фозиноприлді қолдану асқынбаған артериялық гипертензиясы бар пациенттерде артериялық гипотензияның дамуымен ұштасады. Басқа АӨФ тежегіштерін қолдану жағдайларындағы сияқты, ықтималдылығы үлкен симптоматикалық гипотензия организмінде тұз/сұйықтық тапшылығы бар пациенттерде, гемодиализ емшарасын қабылдап жүрген, тұз мөлшері аз диетаны ұстанып жүрген, диарея немесе құсу орын алған пациенттерде, немесе ренинге тәуелді гипертензиясы бар пациенттерде дамиды. Фозиноприлмен емдеуді бастағанға дейін айналымдағы сұйықтық және/немесе тұз көлемін түзету керек. Өткінші гипотензиялық реакция әрі қарай емдеуге қайшы келмейді, емдеуді тұз және/немесе айналымдағы қан көлемі тапшылығының орны толыққаннан кейін әрі қарай қиындықсыз жалғастыруға болады.
Бүйрек жеткіліксіздігімен астасатын немесе астаспайтын, жүректің іркілісті жеткіліксіздігі бар пациенттерде АӨФ тежегіштерімен емдеу шамадан тыс гипотензияның дамуын туындатуы мүмкін, ол олигуриямен немесе азотемиямен, ал сирек жағдайларда бүйрек функциясының жедел жеткіліксіздігімен немесе өліммен аяқталудың басталуымен астасады. Мұндай пациенттерде фозиноприлмен емдеуді мұқият медициналық бақылаумен бастаған жөн: емдеудің алғашқы 2 аптасы бойы, сондай-ақ фозиноприлдың немесе диуретиктің дозаларын арттырған жағдайда оларды мұқият бақылау керек.
Диуретиктермен қарқынды ем қабылдаған, артериялық қысымы қалыпты немесе төмен пациенттерде немесе гипонатриемия байқалатындарда диуретиктің дозасын азайту туралы мәселені қарастыру керек.
Артериялық гипотензия фозиноприлді қолдануды тоқтатуға өздігінен негіз болып табылмайды. Артериялық қысымды төмендету айқындылығы емдеу курсының басында көбірек болып табылады; осы әсерді тұрақтандыру бір немесе екі апта ішінде жүреді; әдетте артериялық қысымның көрсеткіштері, емдік тиімділігі төмендемей-ақ, емделуге дейінгі мәндеріне оралады.
Гипотензия дамыған жағдайда пациент жатуы керек, ал қажет болған кезде вена ішіне натрий хлоридінің 0,9% (9 мг/мл) ерітіндісімен инфузия тағайындау керек.
Бауыр жеткіліксіздігі
Плазмадағы фозиноприл концентрациясының жоғарылауы бауыр функциясының бұзылулары бар пациенттерде туындауы мүмкін.
Сирек жағдайларда АӨФ тежегіштерін қолдану холестаздық сарғаюдан басталатын синдроммен байланысты болған және жедел бауыр некрозында дамиды және (кейде) өлімге әкеп соқтырады. Осы синдромға жауап беретін механизмі белгісіз. Кейіннен сарғаю ауруымен және бауыр ферменттерінің айқын жоғарылауымен фозиноприл алатын пациенттер кейіннен тиісті еммен фозиноприл қабылдауды тоқтатуы қажет.
Гиперкалиемия
АӨФ тежегіштері ангиотензин II түзілуін төмендететіндіктен, бұл альдостеронның өндірілуін төмендетуге алып келеді, сарысудағы калий деңгейінің жоғарылауы (>5,5 мг-экв/л) бұл препараттар класы үшін күтпеген жайт болып табылмайды.
Бүйрек жеткіліксіздігі, қант диабеті, гипоальдостеронизмі бар пациенттерде немесе калий сақтайтын диуретиктер, калий қоспалары немесе құрамында калий бар тұз алмастырғыштар немесе сарысудағы калий иондарының концентрациясын арттыратын басқа препараттар (мысалы, гепарин, ко-триметоксазол, сондай-ақ триметоприм /сульфаметоксазол ретінде белгілі) АӨФ тежегіштері гиперкалиемияның даму қаупін арттырады. Егер жоғарыда аталған құралдарды бір мезгілде қабылдау қажет болса, қан сарысуындағы калийді жүйелі түрде бақылап отыру ұсынылады
Жөтел
АӨФ тежегіштерін қолданғаннан кейін жөтелдің пайда болуы туралы деректер бар. Әдетте қақырықсыз жөтел болады және препаратты тоқтатқаннан кейін тоқтайды. АӨФ тежегіштерін қолдану салдарынан туындаған жөтелді жөтелдің дифференциалды диагнозының бөлігі ретінде қарастырған жөн.
Бауыр функциясының бұзылуы
Бауыр функциясы бұзылған пациенттерде қан плазмасында фозиноприл концентрациясының жоғарылауы дамуы мүмкін. Алкогольдің немесе билиарлық циррозы бар пациенттердің қатысуымен жүргізілген зерттеулерде фозиноприлаттың организмнен болжамды жалпы клиренсі төмендеді, ал қан плазмасының AUC көрсеткіші шамамен екі еселенді.
Бүйрек функциясының бұзылуы
Ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесінің тежелуі салдарынан, осы қауіпке бейім адамдарда бүйрек функциясының өзгерістері күтілуі тиіс.
Жүректің созылмалы ауыр жеткіліксіздігі бар, бүйрек функциясы ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесінің белсенділігіне тәуелді болуы мүмкін пациенттерде, АӨФ тежегіштерімен емдеу олигурияға немесе үдемелі азотемияға және сирек жағдайларда, бүйректің жедел жеткіліксіздігіне және/немесе өлімге алып келуі мүмкін.
Фозиноприл АӨФ басқа тежегіштеріне ұқсас болғандықтан, жүректің іркілісті жеткіліксіздігі бар және бұрын бүйрек жеткіліксіздігі болған пациенттерде сақтықпен пайдалану керек. Қолда бар деректер 10 күн бойы тәулігіне 10 мг фозиноприлмен емдеу кезінде ең аз жинақталғанын айғақтаса да, пациенттердің осы тобында дозаны төмендету қажеттілігі болуы мүмкін, сондай-ақ бүйрек функциясына мұқият бақылау жүргізілуі тиіс.
Ангиотензин-өзгертуші фермент тежегіштерімен ем алатын бүйрек артериясының екі жақты стенозы немесе жалғыз бүйрек артериясының стенозы бар кейбір пациенттерде қан мочевинасы мен сарысулық креатининнің жоғарылауы, емдеуді тоқтатқаннан кейін толығымен қайтымды болатын әсерлер байқалды. Бұл қауіп әсіресе бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттер үшін жоғары. Реноваскулярлық гипертония белгілері болған кезде ауыр гипотония мен бүйрек жеткіліксіздігінің даму қаупі артады. Бұл пациенттерде емдеуді төмен дозалармен және дозасын абайлап титрлеумен мұқият медициналық бақылаумен бастау қажет. Диуретиктермен емдеу жоғарыда аталған жағдайларға ықпал етуі мүмкін болғандықтан, диуретиктермен емдеуді тоқтату және фозиноприлмен емдеудің алғашқы бірнеше аптасы ішінде бүйрек функциясын бақылау қажет.
Гипертониясы бар кейбір пациенттерде, атап айтқанда, фозиноприлді диуретиктермен бір мезгілде қолданғанда, жалпы елеусіз және уақытша болған қан мочевинасы мен сарысулық креатинин деңгейінің жоғарылауы байқалды. Бұл қауіп бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде артады. Дозасын азайту немесе диуретиктермен және/немесе фозиноприлмен емдеуді тоқтату қажет болуы мүмкін. Артериялық гипертензиясы бар пациенттерде әрдайым бүйрек функциясын бағалауды жүзеге асыру керек.
Ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесінің (РААЖ) қосарлы блокадасы
АӨФ тежегіштерін, ангиотензин II рецепторларының блокаторларын немесе алискиренді бір мезгілде қолдану гипотензия, гиперкалиемия және бүйрек функциясының төмендеу қаупін арттырады (бүйректің жедел жеткіліксіздігін қоса). Сондықтан АӨФ тежегіштерін, ангиотензин II рецепторларының блокаторларын немесе алискиренді біріктіріп қолдану арқылы РААЖ қосарлы блокадасы ұсынылмайды.
Егер қосарлы блокадамен емдеу өте қажет деп саналса, бұл тек маманның бақылауымен және бүйрек функциясын, электролиттер мен АҚ үнемі мұқият бақылау жағдайында орын алуы тиіс. АӨФ тежегіштері мен ангиотензин II рецепторларының блокаторлары диабеттік нефропатиясы бар пациенттерде бірге қолданылмауы тиіс.
Хирургия / анестезия
Егер гипотензия ауыр операцияны бастан өткерген пациенттерде немесе гипотензия тудыратын дәрілерді қолданып анестезия жүргізу кезінде туындаса, фозиноприл рениннің компенсаторлық босап шығуы салдарынан ангиотензин II түзілуін бөгеуі мүмкін, бұл қосымша гипотензиялық жауапты тудыруы мүмкін. Егер гипотензия туындаса, онда сұйықтықты вена ішіне енгізу жолымен түзету керек.
Тері реакциялары
АӨФ басқа тежегішімен жағдайда қышынумен жүретін макулопапулалық бөртпемен және сирек жағдайларда жарыққа сезімталдықпен сипатталатын тері реакциялары тіркелген. Сирек ауыр тері реакциялары (лихеноидты бөртпелер, псориаз, күлбіреуік, бөртпе, розацеа, Стивенс-Джонсон синдромы және т.б.) туралы хабарланды. Себеп-салдарлық байланыстылығын бағалау қиын. АӨФ тежегіштерінің біріне тері реакциясы дамыған пациенттер АӨФ бір тежегішін сол сыныптағы басқа препаратқа ауыстырған кезде осындай реакцияларды сезінбеуі мүмкін, алайда айқаспалы реактивтілік туралы хабарланды.
Дәм сезудің бұзылуы (дисгевзия)
Дәм сезудің бұзылу жиілігі аз (<0,5%), дәмнің төмендеуімен немесе аузында металл дәмінің пайда болуымен сипатталады. Дисгевзия, әдетте, емдеудің алғашқы апталарында пайда болады және емдеудің 1-3 айы ішінде жоғалады.
Гериатрияда қолданылуы
Клиникалық зерттеулерде фозиноприлді қабылдаған пациенттердің арасында үлкен жастағы пациенттер мен жасырақ пациенттер арасында, жалпы алғанда, тиімділігіне және қауіпсіздігіне қатысты айырмашылықтар табылған жоқ; алайда егде жастағы кейбір адамдардағы айқынырақ сезімталдықты жоққа шығару мүмкін емес.
Балалар
18 жасқа толмаған балалардағы қауіпсіздігі мен тиімділігі анықталмаған.
Серологиялық зерттеу
Кардиоприл көмір сіңіру әдісін қолдана отырып, сандық анықтау кезінде дигоксиннің сарысулық деңгейлерінің жалған төмен мәндерін тудыруы мүмкін. Сондықтан басқа жиынтықтарды пайдалану ұсынылады.
Кардиоприлмен емдеу функцияны бағалауға тест жүргізер алдында бірнеше күн бұрын тоқтатылуы тиіс.
Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі
Диуретиктер
Диуретиктермен ем қабылдап жүрген, әсіресе диуретиктермен емдеу жуық арада тағайындалған пациенттерде, сондай-ақ тұзсыз диета немесе диализ емшарасын қабылдап жүрген пациенттерде артериялық қысымның айқын төмендеуі, әдетте фозиноприлдің бастапқы дозасын қабылдағаннан кейін алғашқы сағат ішінде дамуы мүмкін.
АӨФ тежегіштерін, қабынуға қарсы стероидты емес препараттарды (ҚҚСП) және тиазидтік диуретиктерді біріктіріп қолдану
Ренин-ангиотензин жүйесін (АӨФ тежегіші (оның ішінде фозиноприл) немесе ангиотензин рецепторларының антагонисті), қабынуға қарсы препаратты (ЦОГ-2 тежегішін қоса, ҚҚСП) және тиазидті диуретикті бір мезгілде қабылдау жедел бүйрек жеткіліксіздігіне дейін бүйрек жеткіліксіздігінің қаупін арттыруы мүмкін.
Бұл препараттарды бір мезгілде, әсіресе, егде жастағы адамдарда және бұрын бүйрек жеткіліксіздігі болған пациенттерде сақтықпен тағайындау керек. Осы біріктірілімді қабылдайтын пациенттерде бүйрек функциясын мұқият бақылау керек.
Литий
АӨФ және литий тежегіштерін бір мезгілде қолдану қан сарысуындағы литий деңгейінің уақытша жоғарылауына және литиймен уыттануға әкелуі мүмкін. Тиазидтік диуретиктермен біріктіру литийдің уыттылығын анықтау қаупін арттыруы немесе АӨФ тежегіштерін қабылдаумен байланысты литиймен бұрыннан бар уыттануды қиындатуы мүмкін. Фозиноприл мен литийді бір мезгілде қолдану ұсынылмайды, алайда егер мұндай біріктірілім қажет болса, қан сарысуындағы литий деңгейін қатаң бақылау керек.
Калий жинақтаушы диуретиктер және құрамында калий бар қоспалар
Гиперкалиемияның даму қаупін болдырмау үшін, Кардиоприлді, спиронолактон, амилорид, триамтерен сияқты препараттармен және басқа, калийлі қоспалармен бір мезгілде сақ болып қолдану керек. Пациентте сарысудағы калий концентрациясын қысқа уақыт аралықтары сайын анықтап отыру қажет.
Диабетке қарсы дәрілер
АӨФ тежегіштерін және диабетке қарсы дәрілік заттарды (инсулин, пероральді гипогликемиялық дәрілер) бір мезгілде қабылдағанда соңғысының глюкозаны төмендететін әсері гипогликемияның даму қаупімен күшеюі мүмкін. Мұндай әсердің пайда болуы біріктірілген емнің алғашқы апталары ішінде немесе бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде ықтималырақ.
Ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесінің (РААЖ) қосарлы блокадасы
АӨФ тежегіштерін, ангиотензин II немесе алискирен рецепторларының блокаторларын біріктіріп қолдану салдарынан дамитын ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесінің (РААЖ) қосарлы блокадасы РААЖ-не әсер ететін дәрілермен салыстырғанда артериялық гипотензия, гиперкалиемия және бүйрек функциясының төмендеуі (бүйректің жедел жеткіліксіздігін қоса) сияқты жағымсыз реакциялардың неғұрлым жоғары даму жиілігімен астасады.
Эндогендік простагландин синтезінің тежегіштері
Индометацин, әсіресе артериялық гипертензиясы және қан плазмасындағы ренин белсенділігі төмен пациенттерде АӨФ тежегіштерінің гипертензияға қарсы әсерін төмендететіні белгілі. Басқа ҚҚСП, мысалы, ацетилсалицил қышқылы және ЦОГ-2 селективті тежегіштері де осындай әсерге ие болуы мүмкін. 65 жастан асқан, гиповолемиясы бар (оның ішінде диуретиктермен емдеу кезінде), бүйрек функциясы бұзылған пациенттерде ЦОГ-2 селективті тежегіштерін және АӨФ тежегіштерін (оның ішінде Фозиноприл) қоса, ҚҚСП бір мезгілде тағайындау бүйрек функциясының нашарлауына, бүйректің жедел жеткіліксіздігіне дейін әкелуі мүмкін. Әдетте, бұл жағдай қайтымды болады. Фозиноприл мен ҚҚСП қабылдап жүрген пациенттерде бүйрек функциясын мұқият бақылау керек. Кардиоприл препаратын диуретиктермен, әсіресе диуретиктермен емнің басында, сондай-ақ ас тұзын тұтынуды шектейтін қатаң диетамен немесе диализбен бір мезгілде қолданғанда, әсіресе Кардиоприл препаратының бастапқы дозасын қабылдағаннан кейінгі алғашқы сағатта-ақ айқын төмендеуі дамуы мүмкін.
Антацидтер
Антацидтерді (оның ішінде алюминий немесе магний гидроксиді), симетиконды бір мезгілде қолдану фозиноприлдің сіңуін төмендетуі мүмкін. Сондықтан фозиноприлмен бір мезгілде қолданғанда аталған препараттарды кемінде 2 сағат аралықпен қабылдау керек.
mTOR тежегіштері (мысалы, сиролимус, эверолимус, темсиролимус)
mTOR тежегіштерімен қатарлас ем қабылдап жүрген пациенттерде ангионевроздық ісінудің даму қаупі жоғары болуы мүмкін.
Басқа препараттармен өзара әрекеттесуі
Хлорталидонмен, нифедипинмен, пропранололмен, гидрохлоротиазидпен, циметидинмен, метоклопрамидпен, пропантелинмен, дигоксинмен, аспиринмен және варфаринмен бір мезгілде қолданғанда, Кардиоприлдің биожетімділігі өзгермейді.
Арнайы сақтандырулар
Жүктілік және лактация кезеңі
Жүктіліктің бірінші триместрінде АӨФ тежегіштерін қолдану ұсынылмайды. Жүктіліктің екінші және үшінші триместрінде АӨФ тежегіштерін қолдануға болмайды.
Жүктіліктің бірінші триместрі кезінде АӨФ тежегіштерін қабылдау салдарынан тератогенез қаупіне қатысты эпидемиологиялық деректер даусыз болып табылмайды, алайда қауіптің болар-болмас артуын жоққа шығаруға болмайды. АӨФ тежегіштерімен емдеуді жалғастыру қажет деп саналатын жағдайларды қоспағанда, жүктілікті жоспарлап жүрген пациенттер жүктілік кезінде қолданылуының қауіпсіздік бейіні белгілі, гипертензияға қарсы баламалы емге көшуі тиіс. Егер жүктілік анықталса, онда АӨФ тежегіштерін қабылдауды дереу тоқтату және қажет болған жағдайда, баламалы дәрілік заттармен емдеуді бастау керек. Жүктіліктің екінші және үшінші триместрінде әйелдерде АӨФ тежегіштерін қолдану фетоуыттылық әсер (бүйрек функциясының төмендеуі, олигогидрамнион, бассүйектің сүйектенуінің баяулауы) және неонатальді уытты әсер (бүйрек жеткіліксіздігі, гипотензия, гиперкалиемия) беретіні белгілі.
Егер АӨФ тежегіштері жүктіліктің екінші триместрінде қолданылса, онда бүйрек және бас сүйек функциясына ультрадыбыстық бақылау жүргізу ұсынылады.
Аналары АӨФ тежегіштерін қабылдаған нәрестелерді гипотензияға қатысты мұқият бақылау керек.
Фозиноприл емшек сүтінде анықталғандықтан, препаратты емшек емізу кезеңінде қолдануға болмайды.
Дәрілік заттың көлік құралын және қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері
Көлік құралдарын басқару немесе гипотензияға, бас айналуға және шаршауға байланысты, әсіресе диуретиктік дәрілік заттарды қабылдап жүрген пациенттерде препараттың бастапқы дозасынан кейін көбірек зейін қоюды талап ететін кез келген жұмысты атқару кезінде сақтық таныту қажет.
Қолдану жөніндегі нұсқаулар
Дозалану режимі
Артериялық гипертензия
Диуретиктерді қабылдамаған артериялық гипертензиясы бар пациенттер:
Препараттың ұсынылатын бастапқы дозасы күніне бір рет 10 мг құрайды.
Дозасын артериялық қысым төмендеуінің динамикасына байланысты жекелей таңдау қажет. Әдеттегі дозасы күніне бір рет 10-нан 40 мг дейінді құрайды. Жеткілікті гипотензиялық әсері болмаған жағдайда, қосымша диуретиктерді тағайындауға болады.
Қазіргі уақытта диуретиктерді қабылдап жүрген, артериялық гипертензиясы бар (немесе айналымдағы сұйықтық көлемі төмендеген) пациенттер:
Шамадан тыс гипотензиялық жауап қаупін азайту үшін диуретикті Кардиоприлмен емдеу басталғанға дейін бірнеше күн бұрын тоқтату керек.
Егер 4 апта емдеуден кейін артериялық қысым жеткіліксіз бақыланса, диуретиктерді қабылдау қайта басталуы мүмкін. Балама ретінде, егер диуретикалық емді тоқтату мүмкін болмаса, онда Кардиоприлдің бастапқы дозасы бірнеше сағат бойы мұқият дәрігерлік бақылаумен және артериялық қысым тұрақтанғанға дейін 10 мг-ден аспауы тиіс.
Кардиоприлді құрамында калий бар препараттармен немесе калий жинақтаушы диуретиктермен бір мезгілде қабылдау сарысудағы калий деңгейінің жоғарылауына әкелуі мүмкін екенін есте ұстаған жөн.
Жүрек жеткіліксіздігі
Ұсынылатын бастапқы дозасы күніне бір рет 10 мг құрайды. Егер препараттың бастапқы дозасы жақсы көтерілетін болса, дозаны клиникалық жауабына байланысты күніне бір рет 40 мг дейінгі апталық аралықпен титрлеуге болады.
Кардиоприлді диуретикпен біріктіріп қолдану ұсынылады.
Бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттер
Бүйрек функциясы бұзылған пациенттерде фозиноприлат организмінен жалпы клиренсі бүйрек функциясы қалыпты пациенттерге қарағанда шамамен 50% баяу жүреді. Өтпен шығарылуы, кем дегенде, бүйрекпен шығарылуының төмендеуін ішінара өтейтіндіктен, әртүрлі дәрежедегі бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде организмнен натрий фозиноприлінің клиренсі айтарлықтай ерекшеленбейді.
Емдеуді 5-10 мг дозада бастаған жөн, алайда бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде ерекше сақ болу ұсынылады. Содан кейін емге жауабына қарай дозаны қажетті емдік әсерге жеткенше титрлеу керек. Жүректің іркілісті жеткіліксіздігі және бүйректің созылмалы жеткіліксіздігі бар пациенттерде, бүйрек функциясын жиі анықтауды қоса, мұқият клиникалық бақылау кезінде пациенттің жүрек жеткіліксіздігін бақылау үшін дозаны кейіннен түзету жүргізілуі тиіс.
Бауыр жеткіліксіздігі бар пациенттер
Емдеуді 10 мг дозадан бастау керек. Гидролиз жылдамдығы баяуласа да, гидролиздің айқындығы бауыр функциясының жеткіліксіздігі бар пациенттерде елеулі азаймады. Бұл топтағы пациенттерде бүйрек арқылы шығарылуының компенсаторлық ұлғаюымен фозиноприлаттың бауырлық клиренсінің азайғанына дәлелдер анықталған жоқ.
Енгізу әдісі және жолы
Кардиоприл препараты ішке қабылдауға арналған.
Артық дозалану жағдайында қабылдау қажет болатын шаралар
Симптомдары:АҚ айқын төмендеуі, брадикардия, шок, су-электролит теңгерімі жағдайының бұзылуы, бүйректің жедел жеткіліксіздігі, мелшию.
Емі: препаратты қабылдауды тоқтату керек, асқазанды шаю, сорбенттерді (мысалы, белсендірілген көмірді), вазодепрессорлық заттарды қабылдау, 0,9% натрий хлориді ерітіндісінің инфузиясы және ары қарай симптоматикалық және демеуші ем көрсету. АҚ төмендеген жағдайда – катехоламиндерді, ангиотензин II вена ішіне енгізу керек. Гемодиализді қолдану тиімсіз.
Дәрілік препараттың бір немесе бірнеше дозасын өткізіп алу кезінде қажетті шаралар
Препараттың өткізіп алған дозасын өтеу мақсатында қос дозаны қолдануға болмайды
Дәрілік препаратты қолдану тәсілін түсіндіру үшін медицина қызметкерінен кеңес алуға жүгіну бойынша ұсынымдар
Дәрілік препаратты қолданар алдында дәрігерге немесе фармацевтке жүгініңіз.
Дәрілік препаратты стандартты қолдану кезінде көрініс беретін жағымсыз реакциялар сипаттамасы және осы жағдайда қабылдау керек шаралар
Фозиноприлге жүргізілген клиникалық зерттеулерде егде жастағы (65 жастан асқан) пациенттерде және жас пациенттерде жағымсыз әсерлердің кездесу жиілігінде айырмашылықтар жоқ.
Жалпы бұзылулар: әлсіздік, қызба, гипергидроз, экхимоз.
Жүрек тарапынан бұзылулар: кенеттен өлу, жүректің тоқтап қалуы / тыныс алудың тоқтап қалуы, шок (0,2%), стенокардия/миокард инфарктісі, цереброваскулярлық бұзылулар, гипертониялық криз, тахикардия, жүрек ырғағының бұзылуы, бетке қан құйылу, шеткері тамырлар ауруы, шеткері ісіну, гипертония,естен тану, өткізгіштіктің бұзылуы.
Артериялық гипотензия немесе синкопалық жай-күй пациенттердің 0,3%-ында емдеуді тоқтатуға себеп болды.
Тері және теріасты тіндері тарапынан бұзылулар: қышыну, дерматит, есекжем, жарыққа сезімталдық
Зат алмасу және тамақтану тарапынан бұзылулар: подагра, сексуалдық бұзылыстар
Фетальді/неонатальды ауру және өлім: жүктілік кезінде АӨФ тежегіштерін қолдану уытты әсер етеді - шаранада бүйрек функциясын бәсеңдетеді және өкпе дамуының патологиясына, қаңқа гипоплазиясына және деформациясына және шарана мен жаңа туған нәрестенің өліміне әкелуі мүмкін. Жүкті әйелдерде шарананың бүйрек функциясының бұзылғанын білдіруі ықтимал олигогидрамнионның дамуы, буындар контрактураларына, жақсүйек-бет деформациясына және өкпе гипоплазиясына алып келуі мүмкін. Егер анасы АӨФ тежегіштерін қабылдаса, артериялық гипотензияны анықтау үшін жаңа туған нәрестелерді де мұқият бақылау керек (4.6 бөлімін қараңыз).
Асқазан-ішек жолы тарапынан бұзылулар: қан кету, панкреатит, гепатит, тілдің ісуі, дисфагия, ауыз қуысының зақымдануы, іштің кебуі, тәбеттің төмендеуі / салмақтың өзгеруі, іш қатуы, метеоризм, ауыздың құрғауы
Қан және лимфа жүйесі тарапынан: лимфаденопатия
Иммунологиялық, ангионевроздық ісіну
Қаңқа -бұлшықет және дәнекер тіндер тарапынан бұзылулар: артрит, миалгия, аяқ-қолдағы бұлшықет әлсіздігі
Жүйке жүйесі/психика тарапынан бұзылулар: тепе-теңдіктің бұзылуы, есте сақтаудың нашарлауы, ұйқышылдық, сананың шатасуы, депрессия, парестезия, бас айналуы, көңіл күйдің өзгеруі, тремор, ми инфарктісі, транзиторлық ишемия
Тыныс алу жүйесі, кеуде және көкірек орта ағзалары тарапынан бұзылулар: ентігу, бронх түйілуі, пневмония, өкпеде қан іркілуі, ларингит, фарингит, дисфония, ринит, синусит, трахеобронхит, плеврит, кеуденің ауыруы
Сезім мүшелері тарапынан бұзылулар: құлақтағы шуыл,құлақтың ауыруы, көрудің бұзылуы, дәм сезудің өзгеруі
Бүйрек және несеп шығару жолдары тарапынан бұзылулар: бүйрек жеткіліксіздігі, қуықасты безінің патологиясы, несеп шығару бұзылыстары
Зертханалық және аспаптық зерттеулер деректері: лейкопения, нейтропения, эозинофилия, бауыр ферменттері белсенділігінің жоғарылауы (ЛДГ жоғарылауы, трансаминазалардың жоғарылауы, сілтілік фосфатазаның жоғарылауы, билирубиннің жоғарылауы), гиперкалиемия, гипонатриемия, сарысу креатининінің жоғарылауы, мочевина құрамының жоғарылауы, гемоглобин мен гематокрит деңгейінің уақытша төмендеуі
Маркетингтен кейінгі бақылау
Маркетингтен кейінгі бақылау барысында келесі жағымсыз реакциялар туралы хабарланды:
Тері және теріасты тіндері тарапынан бұзылулар: күлдіреуік, буллездік пемфигоид
Қосымша мәліметтер
Дәрілік препарат құрамы
Бір таблетканың құрамында:
белсенді зат - 10.0 мг және 20.0 мг натрий фозиноприлі
қосымша заттар: микрокристалды целлюлоза, сусыз лактоза, тальк, сусыз коллоидты кремнийдің қостотығы, натрий кроскармеллозасы, натрий стеарил фумараты
Сыртқы түрінің, иісінің, дәмінің сипаттамасы
Жалпақ цилиндр пішінді ақ немесе ақ дерлік түсті таблеткалар. Таблетканың бір жағында ойығы мен сызығы, екінші жағында ойығы мен крест түріндегі фирмалық логотипі бар.
Шығарылу түрі және қаптамасы
10 таблеткадан ПА/АЛ/ПВХ және алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамаға салынған.
Пішінді ұяшықты 2 қаптамадан медициналық қолдану жөніндегі қазақ және орыс тілдеріндегі бекітілген нұсқаулықпен бірге картоннан жасалған қорапшаға салынады.
Медициналық қолдану жөніндегі бекітілген нұсқаулықтан ақпаратты қазақ және орыс тілдерінде қорапшаға жазуға жол беріледі.
Қорапшалар картоннан жасалған қорапқа салынады.
Пішінді ұяшықты қаптамаларды (қорапшаға салынбай) медициналық қолдану жөніндегі қазақ және орыс тілдеріндегі бекітілген нұсқаулықтармен бірге картон қораптарға салады. Медициналық қолдану жөніндегі нұсқаулықтар саны қаптамалар санына тең.
Сақтау мерзімі
2 жыл
Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды.
Сақтау шарттары
Құрғақ, жарықтан қорғалған жерде 25°С-ден аспайтын температурада сақтау керек.
Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!
Дәріханалардан босатылу шарттары
Рецепт арқылы