Каптоприл Вива Фарм, 25 мг, таблетки №30, пачка картонная, VIVA Pharm
Торговое наименование
Каптоприл Вива Фарм
Международное непатентованное название
Каптоприл
Лекарственная форма, дозировка
Таблетки, 25 мг
Фармакотерапевтическая группа
Сердечно-сосудистая система. Препараты, влияющие на ренин-ангиотензиновую систему. Ангиотензин-конвертирующего фермента (АКФ) ингибиторы, простые. Каптоприл.
Код АТХ C09AA01
Показания к применению
- артериальная гипертензия
- хроническая сердечная недостаточность
- ишемическая болезнь сердца (нарушение функции левого желудочка после перенесенного инфаркта миокарда у пациентов в стабильном клиническом состоянии)
- диабетическая нефропатия на фоне сахарного диабета I типа, которая проявляется макропротеинурией
Перечень сведений, необходимых до начала применения
Противопоказания
- гиперчувствительность к каптоприлу, любому вспомогательному веществу, входящему в состав препарата, или к другим ингибиторам АКФ
- ангионевротический отек, связанный с предшествующей терапией ингибитором АКФ
- наследственный или идиопатический ангионевротический отек
- применение каптоприла в комбинации с препаратами, содержащими алискирен, у пациентов с сахарным диабетом или с умеренной, или тяжелой почечной недостаточностью (СКФ <60 мл/мин/1.73 м2)
- лица с наследственной непереносимостью фруктозы, дефицитом фермента Lapp-лактазы, мальабсорбцией глюкозы-галактозы
- стеноз почечной артерии (двусторонний или односторонний у пациентов с единственной почкой)
- одновременное применение с ингибиторами нейтральной эндопептидазы (например, с препаратами, содержащими сакубитрил) в связи с высоким риском развития ангионевротического отека
- период беременности и кормления грудью
- детский и подростковый возраст до 18 лет
Необходимые меры предосторожности при применении
Сообщите Вашему врачу или фармацевту перед приемом препарата Каптоприл Вива Фарм, если:
- у Вас проблемы с почками
- у Вас проблемы с печенью
- у Вас непереносимость лактозы
Если Вы не уверены в том, относится ли вышеуказанное к Вам, проконсультируйтесь с врачом или фармацевтом, прежде чем принимать Каптоприл Вива Фарм.
Взаимодействия с другими лекарственными препаратами
Калийсберегающие диуретики или пищевые добавки с калием
Ингибиторы АКФ снижают потерю калия, вызванную приемом диуретиков, что при одновременном применении с калийсберегающими диуретиками (например, спиронолактон, триамтерен или амилорид), добавками с калием или заменителями соли, содержащими калий, может привести к гиперкалиемии. При одновременном назначении по причине имеющейся гипокалиемии их следует применять с большой осторожностью и с частым мониторингом концентрации калия в сыворотке крови.
Диуретики (тиазидные или петлевые диуретики)
Назначение высоких доз диуретиков может привести к падению объема циркулирующей крови и риску развития гипотензии при последующем назначении каптоприла. В то же время не выявлено лекарственного взаимодействия с гидрохлоротиазидом и фуросемидом. Нужно прекратить прием диуретиков при выраженной гипотензии.
Другие антигипертензивные препараты
Одновременный прием каптоприла с другими антигипертензивными препаратами (например, бета-блокаторами и блокаторами кальциевых каналов пролонгированного действия) является безопасным, и сопутствующий прием таких препаратов может повысить гипотензивный эффект каптоприла. Следует с осторожностью проводить лечение нитроглицерином, другими нитратами или другими сосудосуживающими препаратами.
Альфа-блокирующие агенты
Одновременное применение альфа-блокирующих агентов может усиливать антигипертензивный эффект каптоприла и увеличивать риск ортостатической гипотензии.
Лечение острого инфаркта миокарда
Каптоприл можно принимать одновременно с ацетилсалициловой кислотой (в кардиологических дозах), тромболитиками, бета-блокаторами и/или нитратами пациентам с инфарктом миокарда.
Литий
Одновременное применение ингибиторов АКФ и лития может привести к временному повышению уровня лития в сыворотке крови и интоксикации литием. Комбинирование с тиазидными диуретиками может увеличить риск обнаружения токсичности лития или усложнить уже существующую интоксикацию литием, связанную с приемом ингибиторов АКФ. Не рекомендуется одновременное применение каптоприла и лития, однако если такая комбинация необходима, следует строго контролировать уровень лития в сыворотке крови.
Трициклические антидепрессанты/нейролептики
Ингибиторы АКФ могут усиливать гипотензивное действие некоторых трициклических антидепрессантов и нейролептиков. Возможна постуральная гипотензия.
Аллопуринол, прокаинамид, цитостатические или иммуносупрессивные препараты
Одновременное применение с ингибиторами АКФ может привести к повышенному риску лейкопении, особенно когда последние применялись в дозах, превышающих рекомендуемые.
Нестероидные противовоспалительные препараты (НПВП)
НПВП и ингибиторы АКФ имеют аддитивный эффект на повышение уровня сывороточного калия и могут привести к нарушению функции почек. Эти эффекты обычно обратимы. Редко возможно развитие острой почечной недостаточности, особенно у пациентов с уже нарушенной функцией почек - обезвоженных пациентов и лиц пожилого возраста.
Симпатомиметики
Симпатомиметики могут уменьшить антигипертензивное действие ингибиторов АКФ. Требуется тщательное наблюдение за состоянием пациентов.
Ингибиторы mTOR (например, сиролимус, эверолимус, темсиролимус)
Пациенты, принимающие сопутствующую терапию ингибиторами mTOR, могут подвергаться повышенному риску развития ангионевротического отека.
Ко-тримоксазол (триметоприм/сульфаметоксазол)
Пациенты, принимающие ко-тримоксазол (триметоприм/ сульфаметоксазол), могут подвергаться повышенному риску гиперкалиемии.
Противодиабетические средства
Ингибиторы АКФ, включая каптоприл, могут усиливать глюкозо-снижающий эффект инсулина и пероральных противодиабетических средств, таких как сульфонилмочевина, у пациентов с сахарным диабетом. Такой эффект встречается очень редко, но при его возникновении появляется необходимость снижения дозы антидиабетических препаратов при одновременном лечении ингибиторами АКФ.
Двойная блокада ренин-ангиотензин-альдостероновой системы
Двойная блокада ренин-ангиотензин-альдостероновой системы (РААС), развивающаяся вследствие комбинированного применения ингибиторов АКФ, блокаторов рецепторов ангиотензина II или алискирена, связана с более высокой частотой развития таких побочных реакций, как артериальная гипотензия, гиперкалиемия и снижение функции почек (включая острую почечную недостаточность) по сравнению с монотерапией средствами, влияющими на РААС.
При приеме каптоприла в биохимическом анализе мочи может быть ложноположительная реакция на ацетон.
Ингибиторы нейтральной эндопептидазы
Сообщалось о повышенном риске развития ангионевротического отека при одновременном применении ингибиторов АКФ и рацекадотрила (ингибитор энкефалиназы).
При одновременном применении ингибиторов АКФ с лекарственными препаратами, содержащими сакубитрил (ингибитор неприлизина), возрастает риск развития ангионевротического отека, в связи с чем одновременное применение указанных препаратов противопоказано. Ингибиторы АКФ следует назначать не ранее, чем через 36 часов после отмены препаратов, содержащих сакубитрил.
Противопоказано назначение препаратов, содержащих сакубитрил, пациентам, получающим ингибиторы АКФ, а также в течение 36 часов после отмены ингибиторов АКФ.
Тканевые активаторы плазминогена
В обсервационных исследованиях выявлена повышенная частота развития ангионевротического отека у пациентов, принимавших ингибиторы АКФ, после применения алтеплазы для тромболитической терапии ишемического инсульта.
Специальные предупреждения
Гипотензия
Гипотензия редко наблюдается у пациентов с неосложненной гипертензией. Симптоматическая гипотензия более типична для гипертоников со сниженным объемом крови и/или гипонатриемией в результате интенсивной диуретической терапии, низкого потребления соли, диареи, рвоты или гемодиализа. Сниженный объем крови и натрия необходимо скорректировать перед применением каптоприла, при этом низкие стартовые дозы являются предпочтительными.
Пациенты с сердечной недостаточностью подвержены более высокому риску гипотензии, им рекомендуется начинать с более низкой начальной дозы в начале терапии ингибитором АКФ. Следует соблюдать осторожность при увеличении дозы каптоприла или диуретика у пациентов с сердечной недостаточностью.
При цереброваскулярных заболеваниях и ишемической болезни сердца следует иметь в виду, что значительное снижение артериального давления может привести к развитию инсульта или инфаркта миокарда.
При развитии гипотензии пациента следует привести в горизонтальное положение. Для восполнения объема крови может потребоваться внутривенное введение физиологического раствора.
Реноваскулярная гипертензия
У некоторых пациентов с реноваскулярной гипертензией, с двусторонним стенозом почечных артерий или стенозом артерии единственной почки при назначении ингибиторов АКФ присутствует повышенный риск развития гипотензии и почечной недостаточности. У этих пациентов, лечение должно быть начато под пристальным медицинским наблюдением со снижением дозы, поэтому в таких случаях следует проводить регулярный мониторинг функции почек во время терапии.
Почечная недостаточность
В случаях почечной недостаточности (клиренс креатинина >40 мл/мин) начальная доза каптоприла должна быть скорректирована в соответствии с клиренсом креатинина пациента. Необходим регулярный мониторинг калия и креатинина для данной группы пациентов.
Ангионевротический отек
Ангионевротический отек конечностей, лица, губ, слизистых оболочек, языка, глотки или гортани может возникнуть у пациентов, получавших ингибиторы АКФ, включая каптоприл. Это может произойти в любое время независимо от длительности лечения. В редких случаях, тяжелый ангионевротический отек может развиться после длительного лечения ингибитором АКФ. В случае развития ангионевротического отека, прием препарата Каптоприл Вива Фарм прекращают и осуществляют тщательное медицинское наблюдение до полного исчезновения симптомов. Ангиодистрофия гортани может привести к летальному исходу. Если отек локализуется на лице, специального лечения обычно не требуется (для уменьшения выраженности симптомов могут быть применены антигистаминные препараты); в том случае, если отек распространится на язык, глотку или гортань и имеется угроза развития обструкции дыхательных путей, следует немедленно ввести эпинефрин (адреналин) подкожно (0.3-0.5 мл в разведении 1:1000). Госпитализация и наблюдение должны осуществляться, как минимум, в течение 12-24 часов до полного исчезновения симптомов отека.
В редких случаях у пациентов после приема ингибиторов АКФ отмечался кишечный ангионевротический отек, который сопровождался болями в брюшной полости (с тошнотой и рвотой или без них), иногда при нормальных значениях активности С-1-эстеразы и без предшествующего отека лица. Отек кишечника следует включить в спектр дифференциальной диагностики пациентов с жалобами на боли в брюшной полости при приеме ингибиторов АКФ.
Кашель
Кашель при назначении ингибиторов АКФ является непродуктивным, стойким и проходит после прекращения терапии.
Печеночная недостаточность
Очень редко ингибиторы АКФ вызывают холестатическую желтуху или гепатит, которые прогрессируют до молниеносного некроза и (иногда) смерти. Механизм этого синдрома не ясен. Пациенты, получающие ингибиторы АКФ, у которых развивается желтуха или выраженное повышение активности печеночных ферментов, должны прекратить прием ингибиторов АКФ и находиться под соответствующим медицинским наблюдением.
Гиперкалиемия
У пациентов с почечной недостаточностью, сахарным диабетом, гипоальдостеронизмом или тех, кто принимает калийсберегающие диуретики, калиевые добавки или калийсодержащие солезаменители, или другие препараты, увеличивающие концентрацию ионов калия в сыворотке (например, гепарин), ингибиторы АКФ повышают риск развития гиперкалиемии. Если одновременный прием вышеупомянутых средств является необходимым, рекомендуется периодический контроль калия в сыворотке крови.
Литий
Комбинирование лития и каптоприла, как правило, не рекомендуется.
Стеноз аортального, митрального клапанов, обструктивная гипертрофическая кардиомиопатия
Ингибиторы АКФ следует с осторожностью назначать пациентам со стенозом митрального и аортального клапанов, обструкцией оттока из левого желудочка.
Нейтропения / агранулоцитоз
Возможно развитие нейтропении, агранулоцитоза, тромбоцитопении и анемии во время лечения ингибиторами АКФ, включая каптоприл. У пациентов с нормальной функцией почек и отсутствием других осложняющих факторов нейтропения встречается редко. Нейтропения и агранулоцитоз обратимы после отмены ингибитора АКФ. Каптоприл следует использовать с особой осторожностью у пациентов с коллагеновыми сосудистыми заболеваниями, иммунодепрессивной терапией, лечением аллопуринолом или прокаинамидом или комбинацией этих осложняющих факторов, особенно при наличии ранее нарушенной функции почек. У некоторых из этих пациентов развились серьезные инфекции, которые в некоторых случаях не реагировали на интенсивную терапию антибиотиками. При использовании каптоприла у таких пациентов рекомендуется контроль уровня лейкоцитов в крови до начала лечения, затем каждые 2 недели в течение первых 3 месяцев приема препарата и периодически в дальнейшем.
Во время лечения все пациенты должны быть проинструктированы о необходимости сообщать о любых признаках инфекции (например, боль в горле, повышение температуры) при дифференциальном подсчете лейкоцитов. Каптоприл и другие сопутствующие препараты следует отменить, если имеется или подозревается нейтропения (нейтрофилы менее 1000/мм3). У большинства пациентов количество нейтрофилов быстро возвращается к норме при прекращении приема каптоприла.
Протеинурия
Протеинурия может возникать у пациентов с нарушением функции почек или при приеме высоких доз ингибиторов АКФ. Общий белок в моче более 1 г в день наблюдается примерно у 0,7 % пациентов, принимающих каптоприл. Большинство этих пациентов имеют предшествующую болезнь почек или принимали относительно высокие дозы каптоприла (более 150 мг в сутки) или оба этих фактора имеют место. Нефротический синдром наблюдается у 1/5 пациентов с протеинурией. В большинстве случаев протеинурия уменьшается или исчезает в течение 6 месяцев независимо от приема каптоприла. У пациентов с протеинурией редко изменяются такие параметры функции почек, как уровень мочевины и креатинина в сыворотке крови. Для пациентов, перенесших заболевания почек, следует проводить анализ белка в моче (тест-полосковый анализ первой порции утренней мочи) перед началом лечения и периодически после него.
Анафилактоидные реакции во время проведения десенсибилизации
У пациентов, принимающих ингибиторы АКФ, развивались устойчивые анафилактоидные реакции во время проведения десенсибилизации (например, ядом перепончатокрылых). Таких реакций можно избежать путем временной отмены приема ингибиторов АКФ. Поэтому рекомендуется с осторожностью проводить терапию ингибиторами АКФ пациентам, которые проходят такие процедуры десенсибилизации.
Анафилактоидные реакции во время высокоточного диализа/ воздействия на мембрану афереза липопротеинов
Были сообщения о возникновении у пациентов анафилактоидных реакций во время диализа с применением мембран с высокой проницаемостью/афереза липопротеинов низкой плотности с сульфатом декстрана. Для таких пациентов следует принять решение о применении другого типа диализа, мембраны или препаратов другой группы.
Хирургия / анестезия
Если гипотензия возникает у пациентов, перенесших серьезную операцию или во время анестезии с применением средств, которые вызывают гипотензию, каптоприл может блокировать образование ангиотензина II вследствие компенсаторного высвобождения ренина, ее обычно можно корректировать путем внутривенного введения жидкости.
Сахарный диабет
У пациентов с сахарным диабетом, получавших пероральные антидиабетические средства или инсулин, гликемический контроль следует тщательно проводить в течение первого месяца лечения ингибитором АКФ.
Риск гипокалиемии
Комбинация ингибитора АКФ с тиазидными диуретиками не исключает возникновение гипокалиемии, поэтому необходимо постоянно контролировать уровень калия в сыворотке.
Этнические особенности
Как и при применении других ингибиторов АКФ, антигипертензивное действие каптоприла менее выражено у пациентов негроидной расы, вероятно, из-за более частого распространения низкорениновой формы гипертензии среди представителей негроидной расы.
Двойная блокада ренин-ангиотензин-альдостероновой системы (РААС)
Одновременное применение ингибиторов АКФ, блокаторов рецепторов ангиотензина II или алискирена увеличивает риск гипотензии, гиперкалиемии и снижения функции почек (включая острую почечную недостаточность). Поэтому двойная блокада РААС путем комбинированного применения ингибиторов АКФ, блокаторов рецепторов ангиотензина II или алискирена не рекомендуется.
Если терапия с двойной блокадой считается абсолютно необходимой, это должно происходить только под наблюдением специалиста и при условии постоянного тщательного мониторинга функции почек, электролитов и АД. Ингибиторы АКФ и блокаторы рецепторов ангиотензина II не должны применяться совместно у пациентов с диабетической нефропатией.
Особенности влияния препарата на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами
Необходимо соблюдать осторожность при управлении транспортными средствами или при выполнении любой работы, требующей повышенного внимания из-за возможного появления головокружения или гипотензии, особенно после начальной дозы каптоприла.
Рекомендации по применению
Режим дозирования
Доза препарата Каптоприл Вива Фарм подбирается индивидуально в зависимости от состояния пациента и ответной реакции артериального давления. Рекомендуемая максимальная доза составляет 150 мг в сутки. Каптоприл Вива Фарм может применяться до, во время и после приема пищи.
Артериальная гипертензия
Рекомендуемая начальная доза составляет по 25 - 50 мг 2 раза в сутки. Доза может быть увеличена постепенно с интервалом, по меньшей мере, в 2 недели до 100-150 мг в сутки, поделенных на две дозы, необходимые для достижения желаемого артериального давления.
Каптоприл может использоваться один или в комбинации с другими антигипертензивными препаратами, особенно, с тиазидными диуретиками. Режим дозирования один раз в день может быть достаточным при добавлении сопутствующих антигипертензивных препаратов, таких как тиазидные диуретики.
У пациентов с очень активной ренин-ангиотензин-альдостероновой системой (гиповолемия, реноваскулярная гипертензия, сердечная декомпенсация) предпочтительнее начинать лечение с однократной дозы 6,25 мг или 12,5 мг. Начинать такую терапию лучше под тщательным медицинским наблюдением. Эти дозировки далее должны будут приниматься два раза в сутки. Доза может постепенно увеличиваться до 50 мг в сутки в один или два приема и при необходимости до 100 мг в сутки в один или два приема.
Сердечная недостаточность
Лечение сердечной недостаточности каптоприлом следует начинать под тщательным медицинским наблюдением. Обычная стартовая доза 6,25 мг или 12,5 мг два или три раза в день. Титрация поддерживающей дозы (75-150 мг в сутки) должна проводиться на основании реакции пациента, клинического статуса и толерантности, до максимальной дозы 150 мг в сутки, поделенной на два приема. Дозу следует увеличивать постепенно с интервалом, по меньшей мере, 2 недели для оценки реакции пациента.
Инфаркт миокарда
Кратковременное лечение:лечение препаратом Каптоприл Вива Фарм в стационаре должно быть начато как можно быстрее после появления признаков и/или симптомов у пациентов со стабильной гемодинамикой. Необходимо принять пробную дозу - 6,25 мг, затем через 2 часа - 12,5 мг и через 12 часов - 25 мг. Со следующего дня при гарантированном отсутствии нежелательных гемодинамических реакций необходимо принимать по 100 мг препарата Каптоприл Вива Фарм в день в два приема в течение 4 недель. Через 4 недели лечения состояние пациента должно быть оценено заново и принято решение о продолжении лечения заболевания в постинфарктном периоде.
Длительное лечение:если лечение не началось в течение первых 24 часов после острого инфаркта миокарда, предполагается, что лечение клинически стабильных пациентов будет начато между 3 и 16 днями после инфаркта. Лечение должно быть начато в стационаре при тщательном мониторинге артериального давления до достижения дозы в 75 мг. Начальная доза должна быть низкой, особенно если у пациента нормальное или низкое артериальное давление. Лечение следует начинать с дозы 6,25 мг, далее 12,5 мг в день в течение 2 дней, а затем по 25 мг 3 раза в день, если это оправдано отсутствием неблагоприятных гемодинамических реакций. Рекомендуемая доза для эффективной кардиопротекции при длительном лечении составляет 75-150 мг в сутки в два-три приема. В случае симптоматической гипотензии доза диуретиков и/или одновременно применяемых вазодилататоров может быть уменьшена с целью достижения стабильной дозы каптоприла. При необходимости схему лечения корректируют в зависимости от клинических реакций пациента. Каптоприл можно применять совместно с другими средствами для лечения инфаркта миокарда, в частности тромболитическими средствами, бета-блокаторами и ацетилсалициловой кислотой.
Диабетическая нефропатия у пациентов c сахарным диабетом I типа
У пациентов c сахарным диабетом I типа при диабетической нефропатии рекомендуемая суточная доза составляет 75-100 мг, разделенные на 2-3 приема. Если дополнительное понижение кровяного давления желательно, могут быть добавлены дополнительные антигипертензивные препараты.
Нарушение функции почек
Поскольку элиминация каптоприла осуществляется через почки, дозировка у пациентов с нарушением функции почек должна быть уменьшена и/или увеличены интервалы между приемами препарата.
При сопутствующей терапии диуретиками у пациентов с тяжелой почечной недостаточностью рекомендуются применять петлевые диуретики (например, фуросемид), а не диуретики тиазидного ряда.
Суточная доза каптоприла зависит от показателей клиренса креатинина (см.таблицу).
|
Клиренс креатинина (мл/мин/1,73 м2) |
Начальная суточная доза (мг) |
Максимальная суточная доза (мг) |
|
>40 21-40 10-20 <10 |
25-50 25 12,5 6,25 |
150 100 75 37,5 |
Пожилые пациенты
У пациентов пожилого возраста начальная доза составляет 6,25 мг два раза в сутки. Пожилым пациентам доза препарата подбирается индивидуально, учитывая возможность нарушения функции почек или других органов. Для достижения достаточного контроля дозу необходимо титровать в зависимости от ответной реакции артериального давления и придерживаться как можно более низкой.
Меры, которые необходимо принять в случае передозировки
Симптомы: выраженная артериальная гипотензия, шок, ступор, брадикардия, электролитные нарушения и почечная недостаточность.
Лечение: при приеме большого количества таблеток рекомендуется промыть желудок, принять активированный уголь и сульфат натрия в течение 30 минут после приема таблеток. У пациента должны быть проверены артериальное давление, частота дыхания, сывороточный уровень мочевины и калия, креатинин, диурез. Пациенту следует принять горизонтальное положение (ноги должны быть приподняты), при необходимости рекомендуется внутривенное введение 9 мг/мл раствора натрия хлорида или ангиотензина II. Брадикардию и избыточную вагусную реакцию следует лечить введением атропина. Может рассматриваться использование кардиостимулятора. Каптоприл выводится при гемодиализе.
Рекомендации по обращению за консультацией к медицинскому работнику для разъяснения способа применения лекарственного препарата
В случае, если Вам не понятен способ применения лекарственного препарата, рекомендуем обратиться за консультацией к медицинскому работнику.
Описание нежелательных реакций, которые проявляются при стандартном применении ЛП и меры, которые следует принять в этом случае (при необходимости)
Определение частоты побочных явлений проводится в соответствии со следующими критериями: очень часто (≥1/10), часто (≥1/100 до <1/10), нечасто (≥1/1000 до <1/100), редко (≥1/10000 до <1/1000), очень редко (<1/10000),неизвестно (невозможно оценить на основании имеющихся данных)
Часто
- нарушение сна, бессонница
- головокружение, нарушение вкуса
- сухой, раздражающий непродуктивный кашель и одышка
- тошнота, рвота, эпигастральный дискомфорт, боли в животе, диарея, запор, сухость во рту, язвенная болезнь желудка, диспепсия
- зуд с сыпью или без, сыпь и облысение
Нечасто
- снижение аппетита
- головная боль
- тахикардия, аритмия, стенокардия, сердцебиение
- гипотензия, синдром Рейно, гиперемия, бледность, ортостатическая гипотензия
- ангионевротический отек
- боль в груди, усталость, недомогание
Редко
- анорексия
- сонливость, расстройство памяти, парестезия
- стоматит/афтозные язвы, кишечная ангиодистрофия
- почечная недостаточность, в том числе полиурия, олигурия, поллакиурия
Очень редко
- нейтропения/агранулоцитоз, панцитопения (особенно у пациентов с почечной недостаточностью), анемия (апластическая или гемолитическая), тромбоцитопения, лимфаденопатия, эозинофилия, аутоиммунные заболевания
- гиперкалиемия, гипогликемия, гипонатриемия
- спутанность сознания, депрессия
- цереброваскулярные осложнения, в том числе инсульт и обмороки
- нарушение зрения
- остановка сердца, кардиогенный шок
- бронхоспазм, ринит, аллергический альвеолит/эозинофильная пневмония
- глоссит, панкреатит
- нарушение функции печени и холестаз (в том числе желтуха), гепатит, включая некроз, повышение уровня печеночных ферментов, билирубина, трансаминаз, щелочной фосфатазы в крови
- крапивница, синдром Стивенса-Джонсона, мультиформная эритема, светочувствительная реакция, пемфигоид, эксфолиативный дерматит
- миалгия, артралгия
- нефротический синдром
- эректильная дисфункция, гинекомастия
- лихорадка, гипертермия
- протеинурия, эозинофилия, повышение уровня калия в сыворотке крови, снижение натрия в сыворотке крови, повышение мочевины, креатинина и билирубина в сыворотке крови, снижение гемоглобина, гематокрита, лейкоцитов, тромбоцитов, положительный ANA-титр, повышение СОЭ
Дополнительные сведения
Состав лекарственного препарата
Одна таблетка содержит
активное вещество – каптоприл, 25 мг,
вспомогательные вещества: лактозы моногидрат, крахмал кукурузный, целлюлоза микрокристаллическая, кислота стеариновая.
Описание внешнего вида, запаха, вкуса
Таблетки почти белого цвета квадратной формы, двояковыпуклые с крестообразной риской на одной стороне, с легкой мраморностью.
Форма выпуска и упаковка
По 15 таблеток помещают в контурную ячейковую упаковку из пленки поливинилхлоридной и фольги алюминиевой печатной.
По 2 контурные ячейковые упаковки вместе с инструкцией по медицинскому применению на государственном и русском языках вкладывают в коробку из картона.
Срок хранения
3 года.
Не применять по истечении срока годности!
Условия хранения
Хранить при температуре не выше 25°С.
Хранить в недоступном для детей месте!
Условия отпуска из аптек
По рецепту
Саудалық атауы
Каптоприл Вива Фарм
Халықаралық патенттелмеген атауы
Каптоприл
Дәрілік түрі, дозалануы
Таблеткалар, 25 мг
Фармакотерапиялық тобы
Жүрек-қантамыр жүйесі. Ренин-ангиотензин жүйесіне әсер ететін препараттар. Ангиотензин өзгертуші фермент (АӨФ) тежегіштері, қарапайымдар. Каптоприл.
АТХ коды C09AA01
Қолданылуы
- артериялық гипертензия
- жүректің созылмалы жеткіліксіздігі
- жүректің ишемиялық ауруы (клиникалық жағдайы тұрақты пациенттерде миокард инфарктісін бастан өткергеннен кейін сол жақ қарынша функциясының бұзылуында)
- I типті қант диабеті аясындағы, макропротеинуриямен көрініс беретін диабеттік нефропатия
Қолдануды бастағанға дейін қажетті мәліметтер тізбесі
Қолдануға болмайтын жағдайлар
- каптоприлге, препараттың құрамына кіретін кез келген қосымша затқа, немесе АӨФ басқа тежегіштеріне жоғары сезімталдық
- осының алдында АӨФ тежегішімен емдеумен байланысты ангионевроздық ісіну
- тұқым қуалайтын немесе идиопатиялық ангионевроздық ісіну
- каптоприлді құрамында алискирен бар препараттармен біріктіріп, қант диабеті немесе бүйректің орташа немесе ауыр жеткіліксіздігі бар (ШСЖ <60 мл/мин/1.73 м2) пациенттерде қолдану
- тұқым қуалайтын фруктоза жақпаушылығы, Lapp-лактаза ферментінің тапшылығы, глюкоза-галактоза мальабсорбциясы бар тұлғалар
- бүйрек артериясының стенозы (екіжақты немесе бір бүйрегі ғана қызмет атқаратын адамдарда біржақты)
- ангионевроздық ісінудің даму қаупі жоғары болғандықтан, бейтарап эндопептидаза тежегіштерімен (мысалы, құрамында сакубитрил бар препараттармен) бір мезгілде қолдану
- жүктілік және бала емізу кезеңі
- балалар мен 18 жасқа дейінгі жасөспірімдер
Қолдану кезінде қажетті сақтық шаралары
Каптоприл Вива Фарм препаратын қабылдау алдында дәрігерге немесе фармацевтке хабарлаңыз, егер:
- Сіздің бүйрегіңізде проблема болса
- Сіздің бауырыңызда проблема болса
- Сіздің лактоза жақпаушылығы болса
Егер Сіз жоғарыда көрсетілгендердің, Cізге қатысы бар-жоғына сенімді болмасаңыз, Каптоприл Вива Фарм қабылдағанға дейін дәрігермен немесе фармацевтпен кеңесіңіз.
Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі
Калий жинақтаушы диуретиктер немесе калий қосылған тағамдық қоспалар
АӨФ тежегіштері диуретиктерді қабылдаудан туындаған калий жоғалтылуын азайтады, бұл калий жинақтаушы диуретиктермен (мысалы, спиронолактон, триамтерен немесе амилорид), калий қосылған қоспалармен немесе құрамында калий бар тұз алмастырғыштармен бір мезгілде қабылдағанда гиперкалиемияға алып келуі мүмкін. Гипокалиемияның болуы себебінен бір мезгілде тағайындағанда, оларды аса сақтықпен және қан сарысуындағы калий концентрациясын жиі мониторингілеумен қолдану керек.
Диуретиктер (тиазидтік немесе ілмектік диуретиктер)
Диуретиктердің жоғары дозаларын тағайындау кейіннен каптоприлді тағайындағанда айналымдағы қан көлемінің азайып кетуіне және гипотензияның даму қаупіне алып келуі мүмкін. Сонымен қатар, гидрохлоротиазидпен және фуросемидпен дәрілік өзара әрекеттесуі анықталмаған. Айқын гипотензия жағдайында диуретиктерді қабылдауды тоқтату керек.
Гипертензияға қарсы басқа препараттар
Каптоприлді гипертензияға қарсы басқа препараттармен (мысалы, бета-блокаторлармен және кальций өзекшелерінің ұзақ әсер ететін блокаторларымен) бір мезгілде қабылдау қауіпсіз болып табылады, және ондай препараттарды қатарлас қабылдау каптоприлдің гипотензиялық әсерін арттыруы мүмкін. Нитроглицеринмен, басқа нитраттармен немесе тамырды тарылтатын басқа препараттармен емдеуді абайлап жүргізу керек.
Альфа-бөгегіш агенттер
Альфа-бөгегіш агенттерді бір мезгілде қолдану каптоприлдің гипертензияға қарсы әсерін күшейтуі және ортостаздық гипотензия қаупін арттыруы мүмкін.
Жедел миокард инфарктісін емдеу
Миокард инфарктісі бар пациенттерге каптоприлді ацетилсалицил қышқылымен (кардиологиялық дозаларында), тромболитиктермен, бета-блокаторлармен және/немесе нитраттармен бір мезгілде қабылдауға болады.
Литий
АӨФ тежегіштері мен литийді бір мезгілде қолдану қан сарысуындағы литий деңгейінің уақытша жоғарылауына және литиймен уыттануға алып келуі мүмкін. Тиазидтік диуретиктермен біріктіру литий уыттылығының анықталу қаупін арттыруы немесе бұрыннан бар, АӨФ тежегішерін қабылдаумен байланысты литиймен уыттануды ушықтыруы мүмкін. Каптоприл мен литийді бір мезгілде қолдану ұсынылмайды, алайда, егер мұндай біріктірілімі қажет болса, қан сарысуындағы литий деңгейін қатаң бақылау ұсынылады.
Үшциклдық антидепрессанттар/нейролептиктер
АӨФ тежегіштері кейбір үшциклдық антидепрессанттар мен нейролептиктердің гипотензиялық әсерін күшейтуі мүмкін. Постуральді гипотензия болуы мүмкін.
Аллопуринол, прокаинамид, цитостатикалық және иммуносупрессивтік препараттар
АӨФ тежегіштерімен бір мезгілде қолдану, әсіресе, соңғысы ұсынылғанынан жоғары дозаларында қолданылған жағдайда, лейкопения қаупінің жоғарылауына алып келуі мүмкін.
Қабынуға қарсы стероидты емес препараттар (ҚҚСП)
ҚҚСП мен АӨФ тежегіштерінің сарысудағы калий деңгейінің жоғарылауына аддитивті әсері бар және бүйрек функциясының бұзылуына алып келуі мүмкін. Бұл әсерлері, әдетте қайтымды. Сирек, әсіресе, бүйрек функциясының бұзылуы бұрыннан бар пациенттерде - сусызданған пациенттерде және егде жастағы адамдарда бүйректің жедел жеткіліксіздігі дамуы мүмкін.
Симпатомиметиктер
Симпатомиметиктер АӨФ тежегіштерінің гипертензияға қарсы әсерін азайтуы мүмкін. Пациенттердің жағдайын мұқият қадағалау қажет.
mTOR тежегіштері (мысалы, сиролимус, эверолимус, темсиролимус)
mTOR тежегіштерімен қатарлас ем қабылдап жүрген пациенттер, ангионевроздық ісінудің дамуы қаупінің жоғарылауына ұшырауы мүмкін.
Ко-тримоксазол (триметоприм/сульфаметоксазол)
Ко-тримоксазолды (триметопримді/сульфаметоксазолды) қабылдап жүрген пациенттер, гиперкалиемия қаупінің жоғарылауына ұшырауы мүмкін.
Диабетке қарсы дәрілер
Каптоприлді қоса, АӨФ тежегіштері қант диабеті бар пациенттерде инсулиннің және сульфонилмочевина сияқты диабетке қарсы пероральді дәрілердің глюкозаны төмендететін әсерін күшейтуі мүмкін. Мұндай әсері өте сирек кездеседі, бірақ ол туындаған кезде, АӨФ тежегіштерімен бір мезгілде емдеуде диабетке қарсы препараттардың дозасын төмендету қажеттілігі пайда болады.
Ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесінің қосарлы блокадасы
АӨФ тежегіштерін, ангиотензин II рецепторлары блокаторларын немесе алискиренді біріктіріп қолданудың салдарынан дамитын ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесінің (РААЖ) қосарлы блокадасы, РААЖ әсер ететін дәрілермен монотерапиямен салыстырғанда, артериялық гипотензия, гиперкалиемия және бүйрек функциясының төмендеуі (бүйректің жедел жеткіліксіздігін қоса) сияқты жағымсыз реакциялардың дамуы жиілігінің жоғарырақ болуымен байланысты.
Каптоприлді қабылдағанда, несептің биохимиялық талдауында ацетонға жалған оң реакция болуы мүмкін.
Бейтарап эндопептидаза тежегіштері
АӨФ тежегіштерін және рацекадотрилді (энкефалиназаның тежегіші) бір мезгілде қолданғанда ангионевроздық ісінудің жоғары қаупі туралы хабарланған.
АӨФ тежегіштерін құрамында сакубитрил (неприлизин тежегіші) бар препараттармен бірге қолданғанда, ангионевроздық ісінудің даму қаупі артады, сондықтан бұл препараттарды бір мезгілде қолдануға болмайды. Құрамында сакубитрилі бар препараттарды қолдануды тоқтатқаннан кейін кемінде 36 сағат өткен соң, АӨФтежегіштерін тағайындау керек.
Құрамында сакубитрил бар препараттарды АӨФ тежегіштерін алатын емделушілерге, сондай-ақ АӨФ тежегіштерін тоқтатқаннан кейін 36 сағат ішінде тағайындауға болмайды.
Тіндік плазминоген активаторлары
Обсервативті зерттеулер ишемиялық инсульттің тромболитикалық терапиясы үшін алтеплазаны қолданғаннан кейін АӨФ тежегіштерін қабылдаған пациенттерде ангионевроздық ісінудің жиілігі жоғарылағанын көрсетті.
Арнайы ескертулер
Гипотензия
Гипотензия асқынбаған гипертензиясы бар пациенттерде сирек байқалады. Симптоматикалық гипотензия қан көлемі азайған және/немесе диуретиктермен қарқынды емдеудің, тұзды аз тұтынудың, диареяның, құсудың немесе гемодиализдің нәтижесіндегі гипонатриемиясы бар гипертониктерге көбірек тән. Каптоприлді қолданар алдында қан көлемі мен натрийдің азаюын түзету қажет, ол кезде старттық төмен дозалары дұрысырақ болып табылады.
Жүрек жеткіліксіздігі бар пациенттер гипотензия қаупінің жоғарырақ болуына бейім, оларға АӨФ тежегішімен емдеудің басында төменірек бастапқы дозасынан бастау ұсынылады. Жүрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде каптоприлдің немесе диуретиктің дозасын арттырған кезде сақтық таныту керек.
Цереброваскулярлық аурулар және жүректің ишемиялық ауруы кезінде артериялық қысымның айтарлықтай төмендеуі инсульттің немесе миокард инфарктісінің дамуына алып келуі мүмкін екендігін ескеру керек.
Гипотензия дамыған жағдайда пациентті көлденеңінен жатқызу керек. Қан көлемін толықтыру үшін, физиологиялық ерітіндіні вена ішіне енгізу қажет болуы мүмкін.
Реноваскулярлық гипертензия
Реноваскулярлық гипертензиясы, екіжақты бүйрек артерияларының стенозы немесе жалғыз бүйрек артериясының стенозы бар кейбір пациенттерде, АӨФ тежегіштерін тағайындағанда гипотензия мен бүйрек жеткіліксіздігінің даму қаупінің жоғарылауы туындайды. Аталған пациенттерде, емдеу дозасын төмендетумен қатаң медициналық қадағалаумен басталуы тиіс, сондықтан, мұндай жағдайларда емдеу кезінде бүйрек функциясына жүйелі мониторинг жүргізу керек.
Бүйрек жеткіліксіздігі
Бүйрек жеткіліксіздігі (креатинин клиренсі >40 мл/мин) жағдайларында, каптоприлдің бастапқы дозасы пациенттің креатинин клиренсіне сәйкес түзетілуі тиіс. Пациенттердің осы тобына калий және креатининге жүйелі түрде мониторинг жүргізу қажет.
Ангионевроздық ісіну
Аяқ-қолдардың, беттің, еріннің, шырышты қабықтардың, тілдің, жұтқыншақтың немесе көмейдің ангионевроздық ісінуі каптоприлді қоса, АӨФтежегіштерін қабылдап жүрген пациенттерде туындауы мүмкін. Бұл емдеудің ұзақтығына байланыссыз, кез келген уақытта орын алуы мүмкін. Сирек жағдайларда, ауыр ангионевроздық ісіну АӨФ тежегішімен ұзақ уақыт емдеуден кейін дамуы мүмкін. Ангионевроздық ісіну дамыған жағдайда, Каптоприл Вива Фарм препаратын қабылдау тоқтатылады және симптомдары толық жоғалғанша мұқият медициналық қадағалау жүзеге асырылады. Көмейдің ангиодистрофиясы өлімге әкеп соқтыруы мүмкін. Егер ісіну бетке орнықса, әдетте арнайы ем қажет емес (симптомдарының айқындығын азайту үшін антигистаминдік препараттарды қолдануға болады); егер ісіну тілге, жұтқыншаққа немесе көмейге таралған жағдайда және тыныс жолдарының обструкциясының даму қаупі болса, дереу эпинефринді (адреналинді) тері астына (1:1000 сұйылтылымдағы 0.3-0.5 мл) енгізу керек. Ауруханаға жатқызу және қадағалау кемінде 12-24 сағат бойы, ісіну симптомдары толығымен жойылғанға дейін жүзеге асырылуы тиіс.
Сирек жағдайларда, пациенттерде АӨФ тежегіштерін қабылдағаннан кейін ішектің ангионевроздық ісінуі білінген, ол құрсақ қуысының ауыруларымен (жүрек айнуымен және құсумен немесе оларсыз) қатар жүрген, кейде, С-1-эстераза белсенділігінің мәндері қалыпты болған және осының алдында беттің ісінуі болмаған. Ішектің ісінуін АӨФ тежегіштерін қабылдау кезінде құрсақ қуысындағы ауыру туралы шағымданған пациенттердегі дифференциалдық диагностика ауқымына кірістіру керек.
Жөтел
АӨФ тежегіштерін тағайындау кезіндегі жөтел өнімсіз, тұрақты болып табылады және емдеуді тоқтатқаннан кейін басылады.
Бауыр жеткіліксіздігі
АӨФ тежегіштері өте сирек жағдайда холестаздық сарғаюды немесе гепатитті туғызады, ол қауырт некрозға және (кейде) өлімге дейін үдейді. Бұл синдромның механизмі айқын емес. АӨФ тежегіштерін қабылдап жүрген, сарғаю немесе бауыр ферменттерінің айқын жоғарылауы дамып жатқан пациенттер, АӨФ тежегіштерін қабылдауды тоқтатуы және сәйкесінше медициналық қадағалауда болуы тиіс.
Гиперкалиемия
Бүйрек жеткіліксіздігі, қант диабеті, гипоальдостеронизмі бар пациенттерде немесе, калий жинақтаушы диуретиктерді, калий қоспаларын немесе құрамында калий бар тұз алмастырғыштарды, немесе сарысудағы калий иондарының концентрациясын арттыратын басқа препараттарды (мысалы, гепарин) қабылдап жүрген пациенттерде, АӨФ тежегіштері гиперкалиемияның дамуы қаупін арттырады. Егер жоғарыда аталған дәрілерді бір мезгілде қабылдау қажет болып табылса, қан сарысуындағы калийді жүйелі түрде бақылап отыру ұсынылады.
Литий
Литий мен каптоприлді біріктіру, әдетте ұсынылмайды.
Қолқаның, митральді клапандардың стенозы, обструкциялық гипертрофиялық кардиомиопатия
Митральді және қолқа клапандарының стенозы, сол жақ қарыншадан ағып шығуының обструкциясы бар пациенттерге АӨФ тежегіштерін сақ болып тағайындау керек.
Нейтропения / агранулоцитоз
Каптоприлді қоса, АӨФ тежегіштерімен емделу кезінде нейтропения, агранулоцитоз, тромбоцитопения және анемия дамуы мүмкін. Бүйрек функциясы қалыпты және асқындыратын басқа факторлары жоқ пациенттерде нейтропения сирек кездеседі. Нейтропения мен агранулоцитоз АӨФ тежегішін тоқтатқаннан кейін қайтымды. Каптоприлді тамырдың коллагендік аурулары бар, иммунодепрессивтік ем қабылдап жүрген, аллопуринолмен немесе прокаинамидпен немесе асқыну туғызатын осы факторлардың біріктірілімімен емделіп жүрген пациенттерде, әсіресе, бұрын бүйрек функциясының бұзылуы болған жағдайда, аса сақтықпен пайдалану керек. Бұл пациенттердің кейбіреуінде, кей жағдайларда антибиотиктермен қарқынды емдеуге бағынбаған күрделі инфекциялар дамыған. Ондай пациенттерде каптоприлді пайдаланғанда қандағы лейкоциттер деңгейін емдеуді бастағанға дейін, содан соң препаратты қабылдаудың алғашқы 3 айында әр 2 апта сайын және ары қарай жүйелі түрде бақылап отыру ұсынылады.
Емделу кезінде барлық пациенттерге, лейкоциттерді дифференциалдық есептеу кезінде кез келген инфекция белгілері (мысалы, тамақтың ауыруы, температура жоғарылауы) туралы хабарлау қажеттілігі туралы нұсқау берілуі тиіс. Егер нейтропения (нейтрофилдер саны 1000/мм3 аз) болса немесе күдік туындаса, каптоприлді және басқа қатарлас препараттарды тоқтату керек. Пациенттердің көпшілігінде каптоприлді тоқтатқанда нейтрофилдер саны нормаға жылдам қайтып келеді.
Протеинурия
Протеинурия бүйрек функциясының бұзылуы бар пациенттерде немесе АӨФ тежегіштерінің жоғары дозаларын қабылдағанда туындауы мүмкін. Несептегі күніне 1 г асатын жалпы ақуыз каптоприлді қабылдап жүрген пациенттердің шамамен 0,7 %-ында байқалады. Бұл пациенттердің көпшілішгінде осының алдында бүйрек ауруы болған немесе каптоприлдің салыстырмалы түрде жоғары (тәулігіне 150 мг асатын) дозаларын қабылдаған немесе бұл факторлардың екеуі де орын алған. Нефроздық синдром протеинуриясы бар 1/5 пациентте байқалады. Көпшілік жағдайларда протеинурия каптоприлді қабылдауға байланыссыз, 6 ай ішінде азаяды немесе жоғалады. Протеинуриясы бар пациенттерде бүйрек функциясының қан сарысуындағы мочевина мен креатинин деңгейі сияқты параметрлері сирек өзгереді. Бүйрек ауруларын бастан өткерген пациенттер үшін, емдеуді бастар алдында және одан кейін жүйелі түрде, несептегі ақуызға талдау (таңғы несептің алғашқы порциясына тест-жолақпен жүргізілетін талдау) жүргізу керек.
Десенсибилизация жүргізу кезіндегі анафилактоидтық реакциялар
АӨФ тежегіштерін қабылдап жүрген пациенттерде, десенсибилизация (мысалы, жарғаққанаттылардың уымен) жүргізу кезінде тұрақты анафилактоидтық реакцииялар дамыған. Ондай реакцияларды АӨФ тежегіштерін қабылдауды уақытша тоқтату арқылы болдырмауға болады. Сондықтан, ондай десенсибилизация емшаралары жүргізілетін пациенттерге АӨФ тежегіштерімен емдеуді сақтықпен жүргізу ұсынылады.
Дәлдігі жоғары диализ/ жарғақшаға липопротеиндер аферезінің әсер етуі кезіндегі анафилактоидтық реакциялар
Пациенттерде өткізгіштігі жоғары жарғақшалар қолданылған диализ/декстран сульфатымен жүргізілетін тығыздығы төмен липопротеиндер аферезі кезінде анафилактоидтық реакциялардың туындағаны туралы хабарламалар болды. Ондай пациенттер үшін диализдің, жарғақшаның басқа типін немесе басқа топтың препараттарын қолдану туралы шешім қабылдау керек.
Хирургия / анестезия
Егер гипотензия күрделі операцияны бастан өткерген пациенттерде немесе гипотензияны туғызатын дәрілер қолданылатын анестезия кезінде туындаса, рениннің компенсаторлық босап шығуы салдарынан, каптоприл ангиотензин II түзілуін бөгеуі мүмкін, оны әдетте вена ішіне сұйықтық енгізу арқылы түзетуге болады.
Қант диабеті
Қант диабеті бар, диабетке қарсы пероральді дәрілерді немесе инсулинді қабылдаған пациенттерде, гликемиялық бақылауды АӨФ тежегішімен емдеудің алғашқы айында мұқият жүргізу керек.
Гипокалиемия қаупі
АӨФ тежегішін тиазидтік диуретиктермен біріктіру гипокалиемияның туындауы қаупін жоққа шығармайды, сондықтан сарысудағы калий деңгейін тұрақты түрде бақылау қажет.
Этникалық ерекшеліктер
АӨФ басқа тежегіштерін қолданғандағы сияқты, негроид нәсілді пациенттерде каптоприлдің гипертензияға қарсы әсерінің айқындығы аз, бұл негроидтық нәсіл өкілдерінде гипертензияның ренин мөлшері төмен түрінің жиірек тарағандығынан болуы ықтимал.
Ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесінің (РААЖ) қосарлы блокадасы
АӨФ тежегіштерін, ангиотензин II рецепторлары блокаторларын немесе алискиренді бір мезгілде қолдану, гипотензияның, гиперкалиемияның және бүйрек функциясының төмендеу қаупін (бүйректің жедел жеткіліксіздігін қоса) арттырады. Сондықтан, АӨФ тежегіштерін, ангиотензин II рецепторларының блокаторларын немесе алискиренді біріктіріп қолдану жолымен РААЖ қосарлы блокадасы ұсынылмайды.
Егер қосарлы блокадамен емдеу аса қажет деп есептелсе, бұл тек маманның қадағалауымен және бүйрек функциясын, электролиттер мен АҚ тұрақты түрде мұқият мониторингілеу жағдайында жүргізілуі тиіс. АӨФ тежегіштері мен ангиотензин II рецепторларының блокаторлары диабеттік нефропатиясы бар пациенттерде бірге қолданылмауы тиіс.
Препараттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері
Көлік құралдарын басқару немесе зейін қоюды қажет ететін кез келген жұмысты атқару кезінде, әсіресе, каптоприлдің бастапқы дозасынан кейін бас айналуының немесе гипотензияның пайда болуы мүмкіндігіне байланысты, сақтық таныту қажет.
Қолдану жөніндегі нұсқаулар
Дозалау режимі
Каптоприл Вива Фарм препараттының дозасы пациенттің жағдайына және артериялық қысымның жауап реакциясына байланысты жекелей таңдалады. Ұсынылатын ең жоғарғы дозасы тәулігіне 150 мг құрайды. Каптоприл Вива Фарм препаратын ас ішуге дейін де, ас ішу кезінде де, ас ішкеннен кейін де қолдануға болады.
Артериялық гипертензия
Ұсынылатын бастапқы дозасы тәулігіне 2 рет 25 - 50 мг құрайды. Дозасын біртіндеп, кемінде 2 апта аралықпен, қалаған артериялық қысымға қол жеткізу үшін қажетті, тәулігіне екі дозаға бөлінген 100-150 мг дейін арттыруға болады.
Каптоприлдің бір өзін немесе гипертензияға қарсы басқа препараттармен, әсіресе, тиазидтік диуретиктермен біріктіріп пайдалануға болады. Күніне бір рет дозалау режимі тиазидтік диуретиктер сияқты гипертензияға қарсы қатарлас препараттарды қосқан кезде жеткілікті болуы мүмкін.
Ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесі белсенді (гиповолемия, реноваскулярлық гипертензия, жүрек декомпенсациясы) пациенттерде емдеуді бір реттік 6,25 мг немесе 12,5 мг дозасынан бастаған дұрысырақ. Ондай емді мұқият медициналық қадағалаумен бастаған дұрыс. Бұл дозалары тәулігіне екі рет қабылдануы тиіс болады. Дозасын біртіндеп тәулігіне бір немесе екі бөліп қабылданатын 50 мг дейін және қажет болған жағдайда, тәулігіне бір немесе екі бөліп қабылданатын 100 мг дейін арттыруға болады.
Жүрек жеткіліксіздігі
Жүрек жеткіліксіздігін каптоприлмен емдеуді мұқият медициналық қадағалаумен бастау керек. Әдеттегі старттық дозасы күніне екі немесе үш рет 6,25 мг немесе 12,5 мг. Демеуші дозасын (тәулігіне 75-150 мг) титрлеу пациенттің реакциясының, клиникалық статусының және толеранттылығының негізінде, екі қабылдауға бөлінген тәулігіне 150 мг ең жоғарғы дозасына дейін жүргізілуі тиіс. Дозасын біртіндеп, пациенттің реакциясына баға беру үшін, кемінде 2 апта аралықпен арттыру керек.
Миокард инфарктісі
Қысқа мерзімді ем: Каптоприл Вива Фарм препаратымен стационарда емдеу гемодинамикасы тұрақты пациенттерде белгілері және/немесе симптомдары пайда болғаннан кейін барынша тезірек басталуы тиіс. 6,25 мг сынама дозасын, содан соң 2 сағаттан соң - 12,5 мг және 12 сағаттан соң - 25 мг дозасын қабылдау қажет. Келесі күннен бастап жағымсыз гемодинамикалық реакциялардың жоқтығына кепілдік берілген жағдайда, Каптоприл Вива Фарм препаратын 4 апта бойы күніне 100 мг-ден, екі бөліп қабылдау қажет. 4 апта емдеуден соң пациенттің жағдайына қайтадан баға берілуі және инфарктіден кейінгі кезеңдегі ауруды емдеуді жалғастыру туралы шешім қабылдануы тиіс.
Ұзақ уақыт емдеу: егер емдеу жедел миокард инфарктісінен кейін алғашқы 24 сағат ішінде басталмаса, клиникалық тұрғыдан тұрақты пациенттерді емдеу инфарктіден кейінгі 3 және 16 күндер арасында басталады деп шамаланады. Емдеу стационарда, 75 мг дозасына жеткенше артериялық қысымды мұқият мониторингілеумен басталуы тиіс. Әсіресе, егер пациенттің артериялық қысымы қалыпты немесе төмен болса, бастапқы дозасы төмен болуы тиіс. Емдеуді 6,25 мг дозасынан бастау керек, ары қарай 2 күн бойы күніне 12,5 мг, содан соң, егер қолайсыз гемодинамикалық реакциялар жоқ болса, күніне 3 рет 25 мг-ден. Ұзақ уақыт емдегенде тиімді кардиопротекция үшін ұсынылатын дозасы тәулігіне екі-үш бөліп қабылданатын 75-150 мг құрайды. Симптоматикалық гипотензия жағдайында каптоприлдің тұрақты дозасына қол жеткізу мақсатында, диуретиктердің және/немесе бір мезгілде қолданылатын вазодилататорлардың дозасын азайтуға болады. Қажет болған жағдайда, емдеу кестесін пациенттің клиникалық реакцияларына байланысты түзетеді. Каптоприлді миокард инфарктісін емдеуге арналған басқа дәрілермен, атап айтқанда, тромболитикалық дәрілермен, бета-блокаторлармен және ацетилсалицил қышқылымен бірге қолдануға болады.
I типті қант диабеті бар пациенттердегі диабеттік нефропатия
I типті қант диабеті бар пациенттерде диабеттік нефропатия кезінде ұсынылатын тәуліктік дозасы 2-3 қабылдауға бөлінген 75-100 мг құрайды. Егер қан қысымының қосымша төмендетілгені дұрыс деп табылса, гипертензияға қарсы қосымша препараттарды қосуға болады.
Бүйрек функциясының бұзылуы
Каптоприлдің элиминациясы бүйрек арқылы жүзеге асатындықтан, бүйрек функциясының бұзылуы бар пациенттердегі дозасы азайтылуы және/немесе препаратты қабылдаудың аралықтары ұзартылуы тиіс.
Диуретиктермен қатарлас емдеген жағдайда, бүйректің ауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерде тиазидтік қатардың диуретиктерін емес, ілмектік диуретиктерді (мысалы, фуросемидті) қолдану ұсынылады.
Каптоприлдің тәуліктік дозасы креатинин клиренсі көрсеткіштеріне тәуелді (кестені қараңыз).
|
Креатинин клиренсі
(мл/мин/1,73 м2) |
Бастапқы
тәуліктік дозасы (мг) |
Ең
жоғарғы тәуліктік дозасы (мг) |
|
>40 21-40 10-20 <10 |
25-50 25 12,5 6,25 |
150 100 75 37,5 |
Егде жастағы пациенттер
Егде жастағы пациенттерде бастапқы дозасы тәулігіне екі рет 6,25 мг құрайды. Егде жастағы пациенттерге препараттың дозасы жекелей, бүйрек немесе басқа ағзалар функцияларының бұзылуы мүмкіндігін ескере отырып таңдалады. Жеткілікті бақылануына қол жеткізу үшін, дозасын артериялық қысымның жауап реакциясына байланысты титрлеу және барынша төмен дозасын ұстану қажет.
Артық дозалану кезінде қажетті қолдану шаралары
Симптомдары: айқын артериялық гипотензия, шок, мелшию, брадикардия, электролиттік бұзылулар және бүйрек жеткіліксіздігі.
Емі: таблеткаларды көп мөлшерде қабылдаған жағдайда, таблеткалар қабылданғаннан кейінгі 30 минут ішінде асқазанды шаю, белсендірілген көмір мен натрий сульфатын қабылдау ұсынылады. Пациенттің артериялық қысымы, тыныс алу жиілігі, сарысудағы мочевина мен калий, креатинин деңгейі, диурез тексерілуі тиіс. Пациентті көлденеңінен жатқызу керек (аяқтары көтеріңкі тұруы тиіс), қажет болған жағдайда вена ішіне 9 мг/мл натрий хлориді ерітіндісін немесе ангиотензин II енгізу ұсынылады. Брадикардия мен шамадан тыс вагустық реакцияны атропинді енгізу арқылы емдеу керек. Кардиостимуляторды пайдалануды қарастыруға болады. Каптоприл гемодиализ арқылы шығарылады.
Дәрілік препаратты қолдану тәсілі бойынша медициналық қызметкерден кеңес алу ұсыныстар
Егер Сіз дәрілік препараттың қолдану тәсілін түсінбесеңіз, медициналық қызметкерден кеңес алуды кеңес береміз.
ДП стандартты қолдану кезінде көрініс табатын жағымсыз реакциялардың сипаттамасы және осы жағдайда қабылдануы керек шаралар (қажет болса)
Жағымсыз құбылыстардың жиілігін анықтау келесі критерийлерге сәйкес жүргізіледі: өте жиі (≥1/10), жиі (≥1/100 - <1/10 дейін), жиі емес (≥1/1000 - <1/100 дейін), сирек (≥1/10000 - <1/1000 дейін), өте сирек (<1/10000), белгісіз (қолда бар деректер бойынша бағалау мүмкін емес)
Жиі
- ұйқы бұзылысы, ұйқысыздық
- бас айналуы, дәм сезудің бұзылуы
- құрғақ, тітіркендіретін өнімсіз жөтел және ентігу
- жүрек айнуы, құсу, эпигастрийдегі жайсыздық, іш ауыруы, диарея, іш қатуы, ауыздың құрғауы, асқазанның ойық жара ауруы, диспепсия
- бөртпемен немесе онсыз жүретін қышыну, бөртпе және шаштың түсуі
Жиі емес
- тәбеттің нашарлауы
- бас ауыруы
- тахикардия, аритмия, стенокардия, жүрек қағуы
- гипотензия, Рейно синдромы, гиперемия, бозару, ортостаздық гипотензия
- ангионевроздық ісіну
- кеуденің ауыруы, шаршау, дімкәстану
Сирек
- анорексия
- ұйқышылдық, жады бұзылысы, парестезия
- стоматит/афтоздық ойық жаралар, ішек ангиодистрофиясы
- бүйрек жеткіліксіздігі, соның ішінде полиурия, олигурия, поллакиурия
Өте сирек
- нейтропения/агранулоцитоз, панцитопения (әсіресе, бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде), анемия (аплазиялық немесе гемолиздік), тромбоцитопения, лимфаденопатия, эозинофилия, аутоиммундық аурулар
- гиперкалиемия, гипогликемия, гипонатриемия
- сананың шатасуы, депрессия
- цереброваскулярлық асқынулар, соның ішінде, инсульт және естен танулар
- көрудің бұзылуы
- жүректің тоқтап қалуы, кардиогендік шок
- бронх түйілуі, ринит, аллергиялық альвеолит/ эозинофильді пневмония
- глоссит, панкреатит
- бауыр функциясының бұзылуы және холестаз (соның ішінде сарғаю), некрозды қоса, гепатит, қандағы бауыр ферменттері, билирубин, трансаминазалар, қандағы сілтілік фосфатаза деңгейінің жоғарылауы
- есекжем, Стивенс-Джонсон синдромы, мультиформалы эритема, жарыққа сезімталдық реакциясы, пемфигоид, эксфолиативтік дерматит
- миалгия, артралгия
- нефроздық синдром
- эректильді дисфункция, гинекомастия
- қызба, гипертермия
- протеинурия, эозинофилия, қан сарысуындағы калий деңгейінің жоғарылауы, қан сарысуындағы натрийдің азаюы, қан сарысуындағы мочевинаның, креатинин мен билирубиннің жоғарылауы, гемоглобин, гематокрит, лейкоциттердің, тромбоциттердің төмендеуі, оң ANA-титр, ЭШЖ жоғарылауы
Қосымша мәліметтер
Дәрілік препараттың құрамы
Бір таблетканың құрамында
белсенді зат - каптоприл, 25 мг,
қосымша заттар: лактоза моногидраты, жүгері крахмалы, микрокристалды целлюлоза, стеарин қышқылы.
Сыртқы түрінің, иісінің, дәмінің сипаттамасы
Квадрат пішінді, екі беті дөңес, ақ дерлік түсті, бір жағында крест тәрізді сызығымен, аздап мәрмәрлігі бар таблеткалар.
Шығарылу түрі және қаптамасы
15 таблеткадан поливинилхлоридті үлбірден және баспалы алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамаға салынған.
2 пішінді ұяшықты қаптамадан медициналық қолдану жөніндегі мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картоннан жасалған қорапқа салынады.
Сақтау мерзімі
3 жыл.
Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды!
Сақтау шарттары
25°С-ден аспайтын температурада сақтау керек.
Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!
Дәріханалардан босатылу шарттары
Рецепт арқылы