г. AptekaOnline
Каталог

Каптоприл, 25 мг., таблетки №20, пачка из картона, Киевмедпрепарат

Действующее вещество :
Каптоприл, в пересчете на 100 % вещество
Дозировка:
25 мг.
Рецептурный отпуск:
По рецепту
Срок хранения:
3 года
Цена от 200
Добавлено в корзину:
Наличие в аптеках
Характеристика
Описание
Генерик
Да
Дата регистрации
2020-09-17
Действующее вещество
Каптоприл, в пересчете на 100 % вещество
Дозировка
25 мг.
Код товара
00-00016770
Лекарственная форма
Таблетки
Описание упаковки
№20
Регистрационный номер
РК-ЛС-5№003447
Рецептурный отпуск
По рецепту
Срок хранения
3 года
Торговое название
Каптоприл
Упаковка
Пачка из картона
Форма выпуска
По 10 таблеток в контурной ячейковой упаковке. По 2 контурные ячейковые упаковки в пачке из картона.
Инструкция
Выбор языка RU KZ

Торговое наименование

Каптоприл

 

Международное непатентованное название

Каптоприл

 

Лекарственная форма, дозировка 

Таблетки, 25 мг

 

Фармакотерапевтическая группа

Сердечно-сосудистая система. Препараты,  влияющие на ренин-ангиотензиновую систему. Ангиотензин-конвертирующего фермента (АКФ)ингибиторы, простые.Каптоприл.

Код АТХ С09АА01

 

Показания к применению

-  Артериальная гипертензия.

- Сердечная недостаточность. Каптоприл назначают для лечения хронической сердечной недостаточности со снижением систолической функции желудочков, а также в комбинации с диуретиками и, при необходимости, c дигиталисом и бета-блокаторами.

- Дисфункция левого желудочка после инфаркта миокарда:

     • для кратковременного (4 недели) лечения возможно назначение

       каптоприла на протяжении 24 часов после перенесенного инфаркта

       миокарда пациентам в стабильном состоянии;

     • для длительной профилактики симптоматической сердечной

       недостаточности препарат показан пациентам в клинически

       стабильном состоянии с бессимптомной дисфункцией левого

       желудочка (фракция выброса ≤ 40 %).

- Диабетическая нефропатия у пациентов с сахарным диабетом I типа, которая проявляется макропротеинурией.

Перечень сведений, необходимых до начала применения

Противопоказания

- повышенная чувствительность к каптоприлу, к любому вспомогательному веществу или к другим ингибиторам АКФ;

- ангионевротический отек (в том числе в анамнезе, после применения ингибиторов АКФ, наследственный/идиопатический);

- двусторонний стеноз почечных артерий, который влияет на гемодинамику, или стеноз артерии единственной почки, который влияет на гемодинамику;

- порфирия;

- непереносимость галактозы, дефицит фермента лапп (Lapp)-лактазы, синдром глюкозно-галактозной мальабсорбции;

- беременность; также противопоказано женщинам, планирующим беременность;

- период кормления грудью;

- десенсибилизирующая терапия против ядов насекомых (риск анафилактоидных реакций);

- диализ с применением мембран с высокой проницаемостью/ афереза липопротеинами низкой плотности с декстрин-сульфатом (риск анафилактоидных реакций);

- одновременное применение каптоприла с препаратами, содержащими алискирен, пациентам с сахарным диабетом или пациентам с почечной недостаточностью (скорость клубочковой фильтрации ˂ 60 мл/мин/1,73 м2);

- одновременное применение каптоприла с сакубитрилом/валсартаном в связи с повышением риска развития  ангионевротического отека;

- детский и подростковый возраст до 18 лет.

Взаимодействия с другими лекарственными препаратами

Калийсберегающие диуретики или пищевые добавки с калием

Ингибиторы АКФ снижают потерю калия, вызванную приемом диуретиков. Калийсберегающие диуретики (например, спиронолактон, триамтерен или амилорид), добавки с калием или заменители соли, содержащие калий, могут привести к гиперкалиемии. При одновременном назначении по причине имеющейся гипокалиемии их следует применять с большой осторожностью и с частым контролем концентрации калия в сыворотке крови.

Диуретики (тиазидные или петлевые диуретики)

Предыдущее лечение диуретиками в больших дозах может привести к снижению объема циркулирующей крови и повышению риска развития значительной гипотонии. Гипотонический эффект можно уменьшить путем прекращения приема диуретика, увеличения потребления соли и жидкости или начав терапию с низкой дозы каптоприла. Однако не выявлено ни одного клинически значимого взаимодействия с гидрохлоротиазидом или фуросемидом.

Другие антигипертензивные препараты

Одновременный прием каптоприла с другими антигипертензивными препаратами (например, бета-блокаторами и блокаторами кальциевых каналов пролонгированного действия) является безопасным, и сопутствующий прием таких препаратов может повысить гипотензивный эффект каптоприла. Следует с осторожностью проводить лечение нитроглицерином, другими нитратами или другими сосудосуживающими препаратами.

Установлено, что двойная блокада ренин-ангиотензин-альдостероновой системы (РААС) путем комбинированного применения ингибиторов АКФ, блокаторов рецепторов ангиотензина-II или алискирена связана с высокой частотой проявлений побочных реакций, таких как гипотензия, гиперкалиемия и снижением функции почек (включая острую почечную недостаточность) по сравнению с отдельным применением препаратов, действующих на РААС.

Альфа-адреноблокаторы

Одновременное применение альфа-блокаторов может увеличить антигипертензивные эффекты каптоприла и увеличить риск ортостатической гипотензии.

Лечение острого инфаркта миокарда

Каптоприл можно принимать одновременно с ацетилсалициловой кислотой (в кардиологических дозах), тромболитиками, бета-блокаторами и/или нитратами пациентам с инфарктом миокарда.

Литий

Одновременное применение ингибиторов АКФ и лития может привести к временному повышению уровня лития в сыворотке крови и интоксикации литием. Сопутствующий прием ингибиторов АКФ и тиазидных диуретиков может дополнительно увеличить уровни лития в сыворотке крови и увеличить риск интоксикации литием. Поэтому не рекомендуется одновременный прием каптоприла с литием. Если такая комбинация необходима для пациента, следует осуществлять тщательный мониторинг уровня лития в сыворотке крови.

Трициклические антидепрессанты/нейролептики

Сопутствующий прием определенных трициклических антидепрессантов и нейролептиков с ингибиторами АКФ может привести к дополнительному снижению артериального давления крови. Может иметь место постуральная гипотензия.

Аллопуринол, прокаинамид, цитостатические или иммуносупрессивные препараты

Одновременное их применение с ингибиторами АКФ повышает риск лейкопении, особенно когда последние применялись в дозах, превышающих рекомендуемые.

Нестероидные противовоспалительные препараты (НПВП)

Описано, что ингибиторы АКФ и НПВП оказывают дополнительное влияние на повышение уровня калия в сыворотке крови, что может вызвать нарушение функции почек. Обычно этот эффект является обратимым. Редко может иметь место острая почечная недостаточность, особенно у пациентов с нарушением функции почек, например, у пациентов пожилого возраста или обезвоженных пациентов. Длительное введение НПВП может снизить антигипертензивный эффект ингибиторов АКФ.

Симпатомиметики

Могут уменьшать антигипертензивный эффект ингибиторов АКФ, поэтому следует тщательно наблюдать за показателями артериального давления у пациента.

Антидиабетические препараты

Ингибиторы АКФ, включая каптоприл, могут усиливать гипогликемический эффект инсулина и других пероральных антидиабетических препаратов (сульфонилмочевины) у пациентов с сахарным диабетом. Такой эффект встречается очень редко, но при его возникновении появляется необходимость снижения дозы антидиабетических препаратов при одновременном лечении ингибиторами АКФ.

Влияние на результаты исследований

Каптоприл может вызвать ложноположительный анализ мочи на ацетон.

Антациды

Антациды (например, гидроксид алюминия, гидроксид магния, симетикон) могут ухудшать абсорбцию каптоприла и поэтому введение обоих лекарственных средств должно быть разделено не менее чем на 2 часа.

Пробенецид

На фоне одновременного применения пробенецида снижается выведение каптоприла с мочой.

Клонидин

Клонидин может снижать антигипертензивное действие каптоприла. Гепарин

На фоне совместного применения с  ингибиторами АКФ повышается риск развития гиперкалиемии.

Алкоголь

Этанол усиливает гипотензию, поэтому на время лечения необходимо отказаться от употребления алкогольных напитков.

Специальные предупреждения

Двойная блокада РААС

Комбинированное применение ингибиторов АКФ, блокаторов рецепторов ангиотензина-II или алискирена повышает риск возникновения гипотензии, гиперкалиемии и приводит к снижению функций почек (включая острую почечную недостаточность). Поэтому двойная блокада ренин-ангиотензин-альдостероновой системы (РААС) путем комбинированного применения ингибиторов АКФ, блокаторов рецепторов ангиотензина-II или алискирена не рекомендуется.

Если терапия двойной блокадой безусловно необходима, ее следует проводить под наблюдением врача с частой проверкой функции почек, уровня электролитов и артериального давления.

Нельзя одновременно применять ингибиторы АКФ и блокаторы рецепторов ангиотензина-II у пациентов с диабетической нефропатией.

Артериальная гипотензия

Редко возможно возникновение артериальной гипотензии у пациентов с артериальной гипертензией, у которых наблюдается уменьшенный объем крови и/или снижение количества натрия вследствие терапии диуретиками, ограниченного употребления пищевой соли, а также вследствие диареи, рвоты или гемодиализа. Перед назначением ингибиторов АКФ следует откорректировать объем циркулирующей крови (ОЦК), а также решить вопрос о назначении самой низкой эффективной дозы препарата.

Пациенты с сердечной недостаточностью также находятся в группе риска возникновения симптоматической гипотензии при применении ингибиторов АКФ. Поэтому таким пациентам рекомендуется назначать более низкую начальную дозу каптоприла. Повышение дозы ингибиторов АКФ и диуретиков следует проводить под тщательным наблюдением врача.

Чрезмерное снижение артериального давления у пациентов с цереброваскулярной и ишемической болезнью сердца повышает риск возникновения инфаркта миокарда и инсульта. В случае возникновения гипотонии пациенту необходимо придать горизонтальное положение (положить на спину), а при необходимости – увеличить ОЦК за счет введения 0,9 % раствора натрия хлорида.

Реноваскулярная гипертензия

Существует повышенный риск возникновения гипотонии и почечной недостаточности, когда пациенты с двухсторонним стенозом почечных артерий или со стенозом артерии единственной почки принимают ингибиторы АКФ. В таком случае возможно прекращение функции почек с незначительными колебаниями показателя уровня креатинина в сыворотке крови, поэтому рекомендуется начинать лечение таких пациентов с малых доз каптоприла и под тщательным наблюдением врача, а во время лечения проводить титрование дозы и постоянно следить за функцией почек.

Нарушение функции почек

Пациенты с нарушением функции почек (клиренс креатинина ≤ 40 мл/мин) нуждаются в корректировке дозировки в соответствии с клиренсом креатинина. Во время приема каптоприла у таких пациентов следует постоянно контролировать уровень калия и креатинина в сыворотке крови.

Ангионевротический отек

Редко при лечении ингибиторами АКФ, в частности на протяжении первых недель лечения, возможно развитие ангионевротического отека конечностей, лица, губ, слизистых оболочек, языка, гортани и/или голосовой щели. Однако чрезвычайно редко ангионевротический отек может развиваться вследствие длительного лечения ингибиторами АКФ. В таких случаях следует немедленно прекратить лечение. Ангионевротический отек языка, голосовой щели и/или гортани может быть смертельным, поэтому нужно немедленно купировать такие реакции, госпитализировать пациента и наблюдать за ним не менее 1224 часов до полного исчезновения симптомов.

Интестинальный ангионевротическийотек

В редких случаях на фоне терапии ингибиторами АКФ развивался интестинальный отек (ангионевротический отек кишечника), который проявлялся болями в животе в сочетании с тошнотой и рвотой или без них, иногда без предшествующего ангионевротического отека лица и при нормальном уровне С1-эстеразы. Диагноз устанавливается с помощью КТ брюшной полости, УЗИ или при хирургическом вмешательстве. Симптомы исчезали после прекращения приема ингибиторов АКФ. Возможность развития интестинального отека необходимо учитывать при проведении дифференциальной диагностики болей в животе у пациентов, принимающих ингибиторы АКФ.

Одновременное применение  каптоприла с сакубитрилом/валсартаном  приводит к повышенному риску развития  ангионевротического отека. Лечение сакубитрилом/валсартаном должно быть не ранее, чем через 36 часов после последней дозы каптоприла. Лечение каптоприлом разрешено не ранее чем через 36 часов после последней дозы сакубитрила/валсартана.

Кашель

Были сообщения о возникновении кашля во время лечения ингибиторами АКФ. Кашель характеризовался как непрерывный, сухой, непродуктивный, который прекращался после отмены терапии.

Печеночная недостаточность

Ингибиторы АКФ в редких случаях ассоциировались с синдромом, который начинается с холестатической желтухи, прогрессирует до внезапного некротического гепатита и иногда приводит к летальному исходу. Механизм развития этого синдрома остается неясным. Поэтому если во время лечения ингибиторами АКФ возникает желтуха или повышение уровня ферментов печени, то лечение следует немедленно прекратить и тщательно следить за состоянием пациента.

Гиперкалиемия

На протяжении лечения ингибиторами АКФ, включая каптоприл, у некоторых пациентов могут увеличиться уровни калия в крови. Риск возникновения гиперкалиемии повышен у пациентов с почечной недостаточностью, сахарным диабетом, у тех, кто одновременно принимает калийсберегающие диуретики, добавки с калием или заменители соли, содержащие калий, или другие препараты, которые могут вызвать гиперкалиемию (например, гепарин). Если одновременный прием вышеупомянутых препаратов считается необходимым, рекомендуется регулярно проверять уровень калия в сыворотке крови.

Стеноз аорты или митрального клапана/гипертрофическая кардиомиопатия

Ингибиторы АКФ следует принимать с осторожностью пациентам со стенозом аорты или митрального клапана и обструкцией выводного тракта левого желудочка. Необходимо избегать приема каптоприла при развитии кардиогенного шока и значительных гемодинамических нарушений.

Литий

Комбинация лития и каптоприла не рекомендуется. Нейтропения/агранулоцитоз

Были сообщения о возникновении нейтропении/агранулоцитоза, тромбоцитопении и анемии у пациентов, которые принимали ингибиторы АКФ. У пациентов с нормальной функцией почек и без других отягощающих факторов нейтропения возникает редко.

Каптоприл следует осторожно применять пациентам с поражением сосудов при коллагенозах (например, системная красная волчанка, склеродермия), при сопутствующей терапии антидепрессантами, аллопуринолом или прокаинамидом или при комбинации этих факторов, особенно если уже есть нарушение функции почек. У некоторых из таких пациентов может развиться серьезная инфекция, которая иногда не реагирует на интенсивную терапию антибиотиками. Если таким пациентам применяют каптоприл, то рекомендуется проводить контроль количества лейкоцитов в крови и проверять развернутую формулу крови до начала лечения, через каждые 2 недели в течение первых 3 месяцев лечения и периодически после этого. Для пациентов следует провести инструктаж относительно необходимости немедленного сообщения врачу о любых признаках инфекции (например, о воспалении горла, лихорадке) и проведения анализа крови с развернутой лейкоцитарной формулой. Каптоприл и другой сопутствующий препарат следует немедленно отменить, если обнаружена или подозревается нейтропения (нейтрофилов менее 1000/мм3).

У большинства пациентов количество нейтрофилов быстро возвращается к норме после прекращения приема каптоприла.

Протеинурия

Протеинурия может возникать у пациентов с нарушением функции почек или при приеме высоких доз ингибиторов АКФ. Уровень общего белка в моче больше 1 г за день наблюдался примерно у 0,7 % пациентов, принимающих каптоприл. Большинство из этих пациентов имели болезнь почек или принимали относительно высокие дозы каптоприла (более 150 мг в сутки) или оба этих фактора имели место. Нефротический синдром наблюдается у 1/5 пациентов с протеинурией. В большинстве случаев протеинурия уменьшается или исчезает в течение 6 месяцев независимо от приема каптоприла. У пациентов с протеинурией редко изменяются такие параметры функции почек, как уровень мочевины и креатинина в сыворотке крови.

У пациентов, перенесших заболевания почек, следует определять уровень белка в моче (тест-полосковый анализ первой порции утренней мочи) перед началом лечения и периодически после него.

Анафилактоидные реакции

Анафилактоидные реакции во время проведения десенсибилизации аллергеном из яда перепончатокрылых насекомых могут возникать у пациентов при одновременном приеме ингибиторов АКФ, что в редких случаях может представлять угрозу для жизни. Таких реакций можно избежать путем временного прекращения терапии ингибиторами АКФ перед каждой десенсибилизацией, но реакции могут возникнуть вновь при случайной повторной антигенной стимуляции препаратом. Поэтому рекомендуется с осторожностью проводить терапию ингибиторами АКФ у пациентов, которые проходят такие процедуры десенсибилизации.

Были сообщения о возникновении у пациентов анафилактоидных реакций во время диализа с применением мембран с высокой проницаемостью/ афереза липопротеинами низкой плотности с декстрин-сульфатом. Следует принять решение о применении другого типа диализа, мембраны или препаратов другой группы для таких пациентов.

Хирургическое вмешательство/ анестезия

В случае серьезного хирургического вмешательства при применении анестезии у пациентов может возникать артериальная гипотензия. При снижении артериального давления рекомендуется пополнение ОЦК.

Сахарный диабет

У пациентов с сахарным диабетом, принимающих пероральные противодиабетические препараты или инсулин, в течение первого месяца сопутствующего применения ингибиторов АКФ следует тщательно контролировать уровень гликемии в крови.

Этнические особенности

Как и другие ингибиторы АКФ, каптоприл является менее эффективным антигипертензивным препаратом для пациентов негроидной расы, возможно  из-за большей распространенности низкорениновой эссенциальной артериальной гипертензии.

Лактоза

Препарат содержит лактозы моногидрат, поэтому при  установленной непереносимости галактозы, дефицита фермента лапп (Lapp)-лактазы, синдрома мальабсорбции глюкозы-галактозы противопоказан.

Дети

Эффективность и безопасность каптоприла для детей и подростков до 18 лет изучена недостаточно. Поэтому препарат противопоказан детям и подросткам до 18 лет.

 

Применение в периодбеременности или кормления грудью

Беременность

Лекарственное средство противопоказано применять беременным или женщинам, которые планируют беременность. Если во время лечения этим препаратом подтверждается беременность, его применение следует немедленно прекратить и заменить другим лекарственным средством, разрешенным к применению беременными.

Эпидемиологические данные относительно риска тератогенности под влиянием ингибиторов ангиотензинконвертирующего фермента в течение I триместра беременности неоднозначны. Нельзя исключать некоторого повышения риска. Если продолжение терапии ингибиторами ангиотензинконвертирующего фермента не считается необходимым, пациенток, которые планируют беременность, следует перевести на альтернативное антигипертензивное лечение, которое имеет утвержденный профиль безопасности применения в период беременности.

Известно, что применение ингибиторов ангиотензинконвертирующего фермента во время II и III триместра беременности может вызвать фетотоксичность (снижение функций почек, олигогидрамниоз, ретардацию окостенения черепа) и неонатальную токсичность (почечную недостаточность, гипотензию, гиперкалиемию).

Если применение ингибитора АКФ произошло во II триместре беременности, рекомендуется провести ультразвуковое исследование функции почек и черепа.

За младенцами, матери которых принимали ингибиторы АКФ, следует тщательно наблюдать на предмет артериальной гипотензии.

Период кормления грудью

Каптоприл противопоказан в период кормления грудью.

Особенности влияния препарата на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами

Необходима осторожность при управлении транспортными средствами или при выполнении другой работы, требующей повышенного внимания, поскольку возможно снижение скорости реакции, особенно в начале лечения или при смене дозировки препарата, а также при одновременном употреблении алкоголя. Данные эффекты проявляются индивидуально и зависят от особенностей организма пациента.

 

Рекомендации по применению

Режим дозирования

Дозировку следует корректировать в зависимости от характера заболевания пациента и реакции артериального давления в ответ на лечение.

Артериальная гипертензия

Рекомендованная начальная доза каптоприла составляет 2550 мг в сутки, разделенных на 2 приема. Через 24 недели лечения можно проводить титрование дозы, в зависимости от достигнутого артериального давления, до 100150 мг в сутки, разделенных на 2 приема. Каптоприл можно применять отдельно или с другими антигипертензивными препаратами, особенно с тиазидными диуретиками. Режим дозировки 1 раз в сутки можно применять, когда добавляется такой сопутствующий антигипертензивный препарат, как тиазидный диуретик.

Пациентам с повышенной активностью ренин-ангиотензин-альдостероновой системы (гиповолемией, реноваскулярной гипертензией, декомпенсированной сердечной недостаточностью) терапию желательно начинать с однократной дозы 6,25 мг или 12,5 мг. В случае назначения каптоприла в дозе менее 12,5 мг следует применять другие препараты каптоприла с возможностью такого дозирования.

Начало такого лечения следует проводить под тщательным медицинским контролем с последующим приемом препарата 2 раза в сутки. Дозу можно постепенно увеличивать до 50 мг или 100 мг в 1 или 2 приема.

Сердечная недостаточность

Лечение сердечной недостаточности каптоприлом следует начинать под тщательным медицинским наблюдением. Начальная доза – 6,2512,5 мг 2 или 3 раза в сутки. Титрование до поддерживающей дозы (75150 мг в сутки) следует осуществлять на основании ответа пациента на лечение, клинического статуса и переносимости до максимальной дозы 150 мг в сутки в 2 приема. Дозу следует увеличивать постепенно, с интервалами минимум 2 недели, с целью оценки реакции пациента на лечение.

Дисфункция левого желудочка после инфаркта миокарда

Кратковременное лечение: лечение каптоприлом следует начинать в стационаре как можно раньше после появления симптомов у пациентов со стабильной гемодинамикой. Следует ввести пробную дозу 6,25 мг, затем через 2 часа следует ввести дозу 12,5 мг и через 12 часов ввести дозу 25 мг. Со следующего дня каптоприл следует вводить в дозе 100 мг/сутки в           2 приема в течение 4 недель при отсутствии побочных гемодинамических реакций. В конце 4-недельного лечения следует сделать повторную оценку состояния пациента для принятия решения о лечении на этапе после перенесенного инфаркта миокарда.

Длительное лечение: если прием каптоприла не начался в течение первых 24 часов стадии острого инфаркта миокарда, рекомендуется начинать лечение в период между 3-м и 16-м днями после инфаркта, с момента, когда обеспечены необходимые условия лечения (стабильная гемодинамика и лечение любой остаточной ишемии). Лечение следует начинать в стационаре со строгим контролем (в частности, артериального давления) до момента достижения дозы 75 мг в сутки. Начальная доза препарата должна быть низкой, в частности, если у пациента нормальное или низкое давление в начале терапии. Лечение следует начинать с дозы 6,25 мг, затем перейти на дозу 12,5 мг 3 раза в сутки на протяжении 2 дней, затем доза 25 мг 3 раза в сутки при отсутствии побочных гемодинамических реакций. Рекомендуемая доза для эффективной кардиозащиты на протяжении длительного лечения составляет 75150 мг ежедневно, в 2 или 3 приема. В случае симптоматической гипотензии, как и при сердечной недостаточности, дозировку диуретиков и/или других сопутствующих сосудорасширяющих препаратов можно уменьшить с целью достижения стабильной дозы каптоприла. При необходимости дозу каптоприла следует корректировать в соответствии с клиническими реакциями пациента. Каптоприл можно применять в комбинации с другими видами лечения инфаркта миокарда, например с тромболитическими препаратами, бета-блокаторами и ацетилсалициловой кислотой.

Диабетическая нефропатия у пациентов с сахарным диабетом I типа

Каптоприл применяют в дозе 75100 мг в сутки в 2 приема. При необходимости комбинируют с другими антигипертензивными препаратами.

Особые группы пациентов

Пациенты с нарушением функции почек

Поскольку каптоприл выводится главным образом почками, то дозу следует уменьшить или увеличить интервал между приемами для пациентов с нарушением функции почек. При необходимости сопутствующей терапии диуретиком для пациентов с тяжелыми нарушениями функции почек следует отдать предпочтение петлевым диуретикам (фуросемид), а не тиазидным.

Для пациентов с нарушением функции почек рекомендуются следующие суточные дозы с целью предупреждения накопления каптоприла в организме.

 

Клиренс креатинина (мл/мин/1,73 м2)

Начальная суточная доза

(мг)

Максимальная суточная доза (мг)

> 40

2550

150

2140

25

100

1020

12,5

75

< 10

6,25

37,5

 

Пациенты пожилого возраста

Как и при лечении другими антигипертензивными препаратами, терапию каптоприлом необходимо начинать с дозы 6,25 мг 2 раза в сутки, поскольку у пожилых пациентов возможно нарушение как функции почек, так и функции других органов и систем. Дозу следует титровать в зависимости от реакции артериального давления на препарат, при этом назначать такую минимальную дозу, которая может адекватно контролировать давление.

Дети: эффективность и безопасность применения каптоприла детям изучена недостаточно. Применение каптоприла детям следует начинать под тщательным медицинским контролем. Рекомендованная начальная доза – 0,3 мг/кг массы тела. Для пациентов, которые нуждаются в особой осторожности (дети с почечной недостаточностью, недоношенные новорожденные, новорожденные и младенцы – в связи с незрелостью мочевыделительной системы), начальная доза должна составлять 0,15 мг/кг массы тела. Обычно каптоприл применяют детям 3 раза в день, но интервал между введением нужно подбирать индивидуально, в зависимости от реакции на введение препарата.

Метод и путь введения

Каптоприл принимают внутрь за 1 час до еды.

Частота применения с указанием времени приема

Следует принимать препарат регулярно в одно и то же время в течение каждого дня.

Длительность лечения

Длительность лечения определяет врач.

Меры, которые необходимо принять в случае передозировки

В случае возникновения симптомов передозировки: выраженной артериальной гипотензией с возможным развитием шока, ступора, брадикардией, электролитным дисбалансом и почечной недостаточностью, немедленно обратиться за медицинской помощью.

Для предупреждения всасывания большой дозы каптоприла нужно как можно быстрее провести промывание желудка, применить сорбенты и сульфат натрия в течение 30 минут после приема каптоприла. В случае возникновения симптомов артериальной гипотензии пациенту следует придать горизонтальное положение и немедленно провести коррекцию объема плазмы и солевого баланса.

Возможно применение ангиотензина-ІІ. Брадикардию или чрезмерные общие реакции следует лечить путем введения атропина. Следует рассматривать вариант применения кардиостимулятора. Эффективен гемодиализ. 

Меры, необходимые при пропуске одной или нескольких доз лекарственного препарата

Если прием таблетки пропущен, ее следует принять как можно раньше; однако если осталось лишь несколько часов до приема следующей дозы, следует принять следующую дозу по расписанию и не принимать пропущенную дозу. Не следует принимать две дозы каптоприла одновременно.

Рекомендации по обращению за консультацией к медицинскому работнику для разъяснения способа применения лекарственного препарата

Для разъяснения способа применения лекарственного препарата рекомендуется обратиться к медицинскому работнику.

 

Описание нежелательных реакций, которые проявляются при стандартном применении ЛП и меры, которые следует принять в этом случае

Нежелательные реакции классифицированы по частоте и системно-органным классам. По частоте побочные реакции распределены следующим образом: частые (≥1/100 и <1/10), нечастые (≥1/1000 и <1/100), редкие (≥1/10000 и <1/1000), очень редкие (<1/10000), неизвестной частоты (невозможно оценить по имеющимся данным).

Очень часто

     сухой раздражающий (непродуктивный) кашель, одышка (сухой  

  кашель обычно проходит через несколько недель после прекращения  

  лечения каптоприлом)

Часто

-      тошнота, рвота, раздражение желудка, боль в животе, диарея,

запор, сухость во рту

-      нарушение вкуса, головокружение

-       нарушения сна

-      зуд с сыпью или без, сыпь, алопеция

Нечасто

-      тахикардия, тахиаритмия, стенокардия, пальпитация

-       артериальная гипотензия, синдром Рейно, приливы, бледность лица

-       боль в груди, повышенная утомляемость, слабость

-      ангионевротический отек

Редко

-      стоматит/появление афтозных язв, интестинальный

ангионевротический отек

-      сонливость, головная боль, парестезии

-       анорексия,  

-      нарушение функции почек, включая почечную недостаточность,

    полиурию, олигурию и частое мочеиспускание

Очень редко

-      остановка сердца, кардиогенный шок

-      бронхоспазм, ринит, аллергический альвеолит/эозинофильная

пневмония

-      глоссит, пептическая язва, панкреатит

-      нарушение функции печени, холестаз, включая желтуху, гепатит, в

том числе некротизирующий гепатит

-      повышение уровня ферментов печени и билирубина (нарушение

функции печени обычно проходит после прекращения лечения каптоприлом)

-      цереброваскулярные проявления, атаксия, включая инсульт и потерю

сознания

-      нейтропения/агранулоцитоз, панцитопения (в частности у пациентов

с нарушением функции почек), анемия (включая апластическую и гемолитическую), тромбоцитопения, лимфаденопатия, эозинофилия,

    аутоиммунные заболевания и/или положительный тест на  

    антинуклеарные антитела

-      гиперкалиемия, гипогликемия

-       спутанность сознания, депрессия

-       затуманивание зрения

-       крапивница, синдром Стивенса Джонсона, полиморфная эритема,

фоточувствительность, эритродермия, пемфигоидные реакции,

эксфолиативный дерматит

-       миалгия, артралгия

-       импотенция, гинекомастия

-       нефротический синдром

-      лихорадка

– протеинурия, гиперкалиемия, гипонатриемия (чаще всего наблюдается при соблюдении бессолевой диеты с одновременным приемом диуретиков), повышенный уровень мочевины, креатинина и билирубина в сыворотке крови, снижение уровня гемоглобина, гематокрита, повышение скорости оседания эритроцитов, лейкопения, тромбоцитопения, эозинофилия, повышенный титр антинуклеарных антител

Каптоприл может быть причиной ложноположительного результата анализа мочи на ацетон.

Ангионевротический отек лица, век, языка, периферические отеки случались примерно у одного на 1000 пациентов.

Интестинальный ангиоотек наблюдался у пациентов, лечившихся ингибиторами АКФ.


Дополнительные сведения

Состав лекарственного препарата

Одна таблетка содержит

активное вещество каптоприл, в пересчете на 100 % вещество 25 мг;

вспомогательные вещества: крахмал картофельный,лактозы моногидрат, повидон, кальция стеарат, кремния диоксид коллоидный безводный.

Описание внешнего вида, запаха, вкуса

Круглые плоские таблетки белого или почти белого цвета, с одной или двумя рисками и фаской.

 

Форма выпуска и упаковка

По 10 таблеток в контурной ячейковой упаковке из пленки поливинилхлоридной и фольги алюминиевой печатной лакированной.

По 2 контурные ячейковые упаковки вместе с инструкцией по медицинскому применению на казахском и русском языках помещают в пачку из картона.

 

Срок хранения

3 года

Не применять по истечении срока годности!

 

Условия хранения

Хранить в оригинальной упаковке при температуре не выше 25 °С.

Хранить в недоступном для детей месте!

 

Условия отпуска из аптек

По рецепту

 

Саудалық атауы

Каптоприл

 

Халықаралық патенттелмеген атауы 

Каптоприл

 

Дәрілік түрі, дозасы

Таблеткалар, 25 мг

 

Фармакотерапиялық тобы

Жүрек-қантамыр жүйесі. Ренин-ангиотензин жүйесіне әсер ететін препараттар. Ангиотензин өзгертуші фермент (АӨФ) тежегіштері,  қарапайымдар. Каптоприл.

АТХ коды С09АА01

 

Қолданылуы

- Артериялық гипертензия.

- Жүрек жеткіліксіздігі. Каптоприл қарыншалардың систолалық функциясының төмендеуімен жүректің созылмалы жеткіліксіздігін емдеу үшін, сондай-ақ диуретиктермен, ал қажет болса, дигиталиспен және бета-блокаторлармен біріктірілімде тағайындалады.

- Миокард инфарктісінен кейінгі сол жақ қарыншадисфункциясы:

• миокард инфарктісін өткеруден кейін 24 сағат ішінде жай-күйі тұрақты   

  пациенттерге каптоприлді қысқа мерзімді (4 апта) емдеу үшін

  тағайындауға болады;

     солжақ қарыншаның симптомсыз дисфункциясымен (лықсыту

       фракциясы ≤ 40%) клиникалық жай-күйі тұрақты пациенттерге

       препарат симптоматикалық жүрек жеткіліксіздігінің ұзаққа созылатын   

       профилактикасы үшін көрсетілген.

- I типті қант диабеті бар пациенттерде макропротеинуриямен көрініс беретін диабеттік нефропатия.

 

Қолданудың басталуына дейін қажетті мәліметтер тізбесі

Қолдануға болмайтын жағдайлар

- каптоприлге, кез келген қосымша затқа немесе басқа АӨФ тежегіштеріне жоғары сезімталдық;

- ангионевроздық ісіну (оның ішінде анамнездегі, АӨФ тежегіштерін қолданудан кейін, тұқым қуалайтын/идиопатиялық);

- гемодинамикаға әсер ететін бүйрек артерияларының екі жақты стенозы немесе гемодинамикаға әсер ететін жалғыз бүйрек артериясының стенозы;

- порфирия;

- галактоза жақпаушылығы, лапп (Lapp)-лактаза ферментінің тапшылығы, глюкоза-галактозалық мальабсорбция синдромы;

- жүктілік; жүкті болуды жоспарлайтын әйелдерге де қарсы көрсетілімді;

- бала емізу кезеңі:

- жәндіктер уына қарсы десенсибилизациялау емі (анафилактоидтық реакциялар қаупі);

- өткізгіштігі жоғары жарғақшалар/декстрин сульфатымен тығыздығы төмен липопротеиндер аферезі қолданылатын диализ (анафилактоидтық  реакциялар қаупі);

- қант диабеті бар пациенттерге немесе бүйрек жеткіліксіздігі (шумақтық сүзілу жылдамдығы < 60 мл/мин/1,73 м2) бар пациенттерге каптоприлді құрамында алискирен бар препараттармен бір мезгілде қолдану:

- ангионевроздық ісінудің жоғары даму қаупіне байланысты каптоприлді  сакубитрил/валсартанмен бір мезгілде қолдану;

- балалар мен 18 жасқа дейінгі жасөспірімдерге.

 

Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі

Калий жинақтаушы диуретиктер немесе калиймен тағамдық қоспалар

АӨФ тежегіштері диуретиктер қабылдаудан болатын калий жоғалтуды төмендетеді. Калий жинақтаушы диуретиктер (мысалы, спиронолактон, триамтерен немесе амилорид), калий  қоспалары немесе құрамында калий бар тұз алмастырғыштар гиперкалиемияға әкелуі мүмкін. Гипокалиемияның болуы себепті бір мезгілде тағайындалғанда оларды өте сақтықпен және қан сарысуында калий концентрациясын жиі бақылаумен қолдану керек.

Диуретиктер (тиазидтік немесе ілмектік диуретиктер)

Осының алдында үлкен дозаларда диуретиктермен емдеу айналымдағы қан көлемінің азаюына және елеулі гипотонияның даму қаупінің артуына алып келеді. Гипотония әсерін диуретик қабылдауды тоқтату, тұз тұтыну мен сұйықтық ішуді көбейту жолымен немесе емді каптоприлдің төмен дозасынан бастаумен азайтуға болады. Гидрохлоротиазидпен немесе фуросемидпен бір де бір клиникалық мәнді өзара әрекеттесу анықталмады.

Гипертензияға қарсы басқа препараттар

Каптоприлді гипертензияға қарсы басқа препараттармен (мысалы, бета-блокаторлармен және ұзақ әсер ететін кальций өзекшелерінің блокаторларымен) бір мезгілде қабылдау қауіпсіз болады, ал осындай  препараттарды қатарлас қабылдау каптоприлдің гипотензиялық әсерін арттыруы мүмкін. Нитроглицеринмен, басқа нитраттармен немесе тамыр тарылтатын басқа препараттармен емдеуді абайлап жүргізген жөн.

АӨФ тежегіштерін, ангиотензин-II рецепторларының блокаторларын немесе алискиренді біріктіріп қолдану жолымен жасалатын ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесінің (РААЖ) қосарлы блокадасы, РААЖ тарапына әсер ететін препараттарды бөлек қолданумен салыстырғанда, гипотензия, гиперкалиемия сияқты жағымсыз реакциялар көрінісінің жоғары жиілігімен және бүйрек функциясының төмендеуімен (бүйректің жедел жеткіліксіздігін қоса) байланысты.

Альфа-адреноблокаторлар

Альфа-блокаторларды бір мезгілде қолданукаптоприлдің гипертензияға қарсы әсерлерін арттыруы және ортостаздық гипотензия қаупін жоғарылатуы мүмкін.

Жедел миокард инфарктісін емдеу

Миокард инфарктісін алған пациенттерге каптоприлді ацетилсалицил қышқылымен (кардиологиялық дозаларда), тромболитиктермен, бета-блокаторлармен және/немесе нитраттармен бір мезгілде қабылдауға болады.

Литий

АӨФ тежегіштері мен литийді бір мезгілде қолдану қан сарысуында литий деңгейінің уақытша артуына және литиймен уыттануға әкелуі мүмкін. АӨФ тежегіштері мен тиазидтік диуретиктерді қатарлас қабылдау қан сарысуында литий деңгейлерін қосымша жоғарылатуы және литиймен уыттану қаупін арттыруы мүмкін. Сондықтан каптоприлді литиймен бір мезгілде қабылдау ұсынылмайды. Егер осындай біріктірілім пациентке қажет болса, қан сарысуында литий деңгейіне мұқият мониторинг өткізу керек.

Три циклды антидепрессанттар/нейролептиктер

Белгілі бір трициклды антидепрессанттар мен нейролептиктерді АӨФ тежегіштерімен қатарлас қабылдау артериялық қан қысымының қосымша төмендеуіне әкелуі мүмкін. Постуральді гипотензия орын алуы мүмкін.

Аллопуринол, прокаинамид, цитостатикалық және иммуносупрессиялық препараттар

Оларды АӨФ тежегіштерімен бір мезгілде қолдану, әсіресе, соңғыларын ұсынылуынан асып кететін дозаларда қолданғанда лейкопения қаупін арттырады.

Қабынуға қарсы стероидты емес препараттар(ҚҚСП)

ҚҚСП және АӨФ тежегіштерінің қан сарысуында калий деңгейінің артуына қосымша ықпалын тигізетіні, ал оның бүйрек функциясының бұзылуын туғызуы мүмкін екені сипатталды. Бұл әсер, әдетте, қайтымды болады. Сирек бүйректің жедел жеткіліксіздігі, әсіресе, бүйрек функциясының бұзылуы бар пациенттерде, мысалы, егде жастағы пациенттерде немесе сусызданған пациенттерде орын алуы мүмкін. Ұзақ уақыт ҚҚСП енгізу АӨФ тежегіштерінің гипертензияға қарсы әсерін төмендетуі мүмкін.

Симпатомиметиктер

АӨФ тежегіштерінің гипертензияға қарсы әсерін азайтуы мүмкін, сондықтан пациенттегі артериялық қысым көрсеткіштерін мұқият қадағалау керек.

Диабетке қарсы препараттар

Каптоприлді қоса, АӨФ тежегіштері қант диабеті бар пациенттерде инсулин мен диабетке қарсы басқа пероральді препараттардың (сульфонилмочевина) гипогликемиялық әсерін күшейтуі мүмкін. Осындай әсері өте сирек кездеседі, бірақ ол туындағанда АӨФ тежегіштерімен бір мезгілде емделу кезінде диабетке қарсы препараттардың дозасын азайту қажет болады.

Зерттеулер нәтижелеріне әсері

Каптоприл ацетонға жасалатын несеп талдауының жалған-оң нәтижесіне себеп болуы мүмкін.

Антацидтер

Антацидтер (мысалы, алюминий гидроксиді, магний гидроксиді, симетикон) каптоприл сіңірілуін нашарлатуы мүмкін, сондықтан да екі дәрілік затты енгізу кемінде 2 сағатқа бөлінуі тиіс.

Пробенецид

Пробенецидті бір мезгілде қолдану аясында каптоприлдің несеппен шығарылуы төмендейді.

Клонидин

Клонидин каптоприлдің гипертензияға қарсы әсерін төмендетуі мүмкін. Гепарин

АӨФ тежегіштерімен бірге қолдану аясында гиперкалиемияның даму қаупі артады.

Алкоголь

Этанол гипотензияны күшейтеді, сондықтан емделіп жүрген уақыттаалкогольішімдіктерінен бас тарту қажет.

Арнайы сақтандырулар

РААЖ қосарлы блокадасы

АӨФ тежегіштерін, ангиотензин II рецепторларының блокаторларын немесе алискиренді біріктіріп қолдану, гипотензия, гиперкалиемияның туындау қаупін арттырады және бүйрек функциясының төмендеуіне (бүйректің жедел жеткіліксіздігін қоса) әкеледі. Сондықтан АӨФ тежегіштерін, ангиотензин II рецепторларының блокаторларын немесе алискиренді біріктіріп қолдану жолымен жасалатын ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесінің (РААЖ) қосарлы блокадасы ұсынылмайды. Егер қосарлы блокадамен ем сөзсіз қажет болса, оны дәрігер бүйрек функциясын, электролиттер деңгейін және артериялық қысымды жиі тексерумен қадағалауға алу керек.

Диабеттік нефропатиясы бар пациенттерде АӨФ тежегіштерін, ангиотензин II рецепторларының блокаторларын немесе алискиренді бір мезгілде қолдануға болмайды.

Артериялық гипотензия

Диуретиктермен ем, ас тұзын шектеулі тұтыну салдарынан, сондай-ақ диарея, құсу немесе гемодиализ салдарынан қан көлемінің азайғаны және/немесе натрий мөлшерінің төмендеуі байқалатынпациенттерде сирек артериялық гипотензия туындауы мүмкін. АӨФ тежегіштерін тағайындау алдында айналымдағы қан көлемін (АҚК), сондай-ақ препараттың ең төмен тиімді дозасын тағайындау мәселесін шешу керек.

Жүрек жеткіліксіздігі бар пациенттер де АӨФ тежегіштерінің қолдану кезінде симптоматикалық гипотензия туындайтын қауіп тобында болады. Сондықтан осындай пациенттерге каптоприлдің төменірек бастапқы дозасын тағайындау ұсынылады. АӨФ тежегіштері мен диуретиктер дозасын арттыруды дәрігердің мұқият қадағалауымен жүргізген жөн. 

Цереброваскулярлық және ишемиялық жүрек ауруы бар пациенттерде артериялық қысымның шектен тыс төмендеуі миокард инфарктісі мен инсульттің туындау қаупін арттырады. Гипотония туындаған жағдайда пациент көлденең қалыпта болуы (арқасынан жатқызу), ал қажет болса – натрий хлоридінің 0,9% ерітіндісін енгізу есебінен АҚК көбейту керек.

Реноваскулярлық гипертензия

Бүйрек артерияларының екі жақты стенозы немесе жалғыз бүйрек артериясының стенозы бар пациенттер АӨФ тежегіштерін қабылдағанда  гипотония мен бүйрек жеткіліксіздігінің даму қаупі жоғары болады. Ондай жағдайда қан сарысуындағы креатинин деңгейі көрсеткішінің аздаған ауытқуларымен бүйрек функциясы тоқтап қалуы мүмкін, сондықтан осындай  пациенттерді емдеуді каптоприлдің шағын дозаларынан және дәрігердің мұқият қадағалауымен бастау, ал емдеу кезінде дозаны титрлеу және бүйрек функциясын тұрақты қадағалау ұсынылады.

Бүйрек функциясының бұзылуы

Бүйрек функциясының бұзылуы (креатинин клиренсі ≤ 40 мл/мин) бар пациенттерге дозаны креатинин клиренсіне сәйкес түзету қажет болады. Осындай пациенттерде каптоприл қабылдау кезінде қан сарысуында калий мен креатинин деңгейін тұрақты бақылап отыру керек.

Ангионевроздық ісіну  

АӨФ тежегіштерімен ем кезінде сирек, атап айтқанда, емдеудің алғашқы апталарының ішінде қол-аяқ, бет, ерін, шырышты қабықтардың, тіл, жұтқыншақтың және/немесе дауыс саңылауының ангионевроздық ісінуі дамуы мүмкін. Алайда қалыптан тыс сирек ангионевроздық ісіну АӨФ тежегіштерімен ұзақ уақыт емдеу салдарынан дамуы мүмкін. Ондай жағдайларда дереу емдеуді тоқтату керек. Тіл, дауыс саңылауы және/немесе көмейдің ангионевроздық ісінуі өлімге ұшыратуы мүмкін, сондықтан ондай реакцияларды дереу басу, пациентті ауруханаға жатқызу және оларды симптомдар толық жоғалғанша кемінде 12-24 сағат қадағалау керек.

Интестинальді ангионевроздық ісіну

Сирек жағдайларда АӨФ тежегіштерімен ем аясында жүрек айнумен және құсумен біріккен немесе оларсыз іштің ауыруымен көрініс берген, кейде осының алдындағы беттің ангионевроздық ісінуінсіз және С1-эстеразаның қалыпты деңгейінде интестинальді ісіну (ішектің ангионевроздық ісінуі) дамыды. Диагноз құрсақ қуысына жасалатын КТ, УДЗ немесе хирургиялық араласу кезінде айқындалады. Симптомдар АӨФ тежегіштерін қабылдауды тоқтатудан кейін басылады. Интестинальді ісінудің даму мүмкіндігін АӨФ тежегіштерін қабылдайтын пациенттерде іштің ауыруларының дифференциялық диагностикасы жасалғанда ескеру қажет.

Каптоприлді сакубитрил/валсартанмен бір мезгілде қолдану  ангионевроздық ісінудің жоғары даму қаупіне әкеледі. Сакубитрил/валсартанмен емдеу  каптоприлдің соңғы дозасынан кейін 36 сағат өткен соң барып жүргізілуі тиіс. Каптоприлмен емдеуге сакубитрил/валсартанның соңғы дозасынан кейін 36 сағат өткен соң барып рұқсат етілген.

Жөтел

АӨФ тежегіштерімен емдеу кезінде жөтелдің туындауы туралы хабарламалар бар. Жөтел емді тоқтатудан кейін басылатын үздіксіз, құрғақ,  өнімсіз сипатта болды.

Бауыр жеткіліксіздігі

АӨФ тежегіштері сирек жағдайларда холестаздық сарғаюдан басталатын, кенеттен некроздық гепатитке дейін үдейтін және кейде өліммен аяқталуға алып келетін синдроммен астасады. Осы синдромның даму механизмі түсініксіз күйде қалады. Сондықтан егер АӨФ тежегіштерімен емделу кезінде сарғаю немесе бауыр ферменттері деңгейінің жоғарылауы туындаса, емдеуді дереу тоқтату және пациенттің жай-күйін мұқият қадағалау керек.

Гиперкалиемия

Кейбір пациенттерде,каптоприлді қоса, АӨФ тежегіштерімен емделу барысында қандағы калий деңгейлері артуы мүмкін. Гиперкалиемияның туындау қаупі бүйрек жеткіліксіздігі, қант диабеті бар, калий жинақтаушы диуретиктерді, калий қоспаларын немесе құрамында калий бар тұз алмастырғыштарын немесе гиперкалиемияны туғызуы мүмкін басқа препараттарды (мысалы, гепарин) бір мезгілде қабылдайтын пациенттерде жоғары. Егер жоғарыда атап көрсетілген препараттарды бір мезгілде қабылдау қажет болып саналса, қан сарысуындағы калий деңгейін жүйелі тексеру ұсынылады.

Қолқа немесе митральді клапан стенозы/гипертрофиялық кардиомиопатия

Қолқа немесе митральді клапан стенозы және сол жақ қарыншаның шығу жолының обструкциясы бар пациенттерге АӨФ тежегіштерін абайлап қабылдау керек. Кардиогенді шок және елеулі гемодинамикалық бұзылулар дамуында каптоприл қабылдаудан сақтану қажет.

Литий

Литий мен каптоприл біріктірілімі ұсынылмайды.

Нейтропения/агранулоцитоз

АӨФ тежегіштерін қабылдаған пациенттерде нейтропения/агранулоцитоз, тромбоцитопения және анемияның туындауы туралы хабарламалар бар. Бүйрек функциясы қалыпты және басқа ахуалды ауырлататын факторларсыз пациенттерде нейтропения сирек туындайды.

Каптоприл коллагеноздар (мысалы, жүйелі қызыл жегі, склеродермия)  кезінде тамыр зақымдануы бар пациенттерге, антидепрессанттармен, аллопуринолмен немесе прокаинамидпен қатар жүргізілген емде немесе осы факторлар біріккенде, әсіресе, егер бүйрек функциясының бұзылуы бұрыннан бар болса, абайлап қолданылу керек.  Осындай пациенттердің кейбірінде кейде антибиотиктермен қарқынды емге реакция бермейтін күрделі инфекция дамуы мүмкін. Егер осындай пациенттерге каптоприл қолданылса, қандағы лейкоциттер санын бақылап отыру, емдеудің басталуына дейін, емдеудің алғашқы 3 айының ішінде 2 апта өткен сайын және одан кейін мезгіл-мезгіл толық қан формуласын тексеру ұсынылады. Пациенттерге инфекцияның кез келген белгілері туралы (мысалы, тамақтың қабынуы, қызба) дереу дәрігерге хабарлау қажеттілігіне және толық лейкоцитарлық формуламен қан талдауын жасауға қатысты нұсқау берілу керек. Егер нейтропения (нейтрофилдер саны 1000/мм3аз) анықталса немесе күмән тудырса, каптоприл мен басқа қатарлас препаратты дереу тоқтату керек.

Пациенттердің көпшілігінде каптоприл қабылдауды тоқтатудан кейін нейтрофилдер саны жылдам қалып шегіне оралады.

Протеинурия

Протеинурия бүйрек функциясының бұзылуы бар пациенттерде немесе АӨФ тежегіштерінің жоғары дозаларын қабылдағанда туындауы мүмкін. Каптоприл қабылдап жүрген пациенттердің 0,7% шамасында несептегі жалпы ақуыздың күніне 1 г-ден көп деңгейі байқалды. Осы пациенттердің көпшілігінде бүйрек ауруы болды немесекаптоприлдің салыстырмалы жоғары дозаларын (тәулігіне 150 мг-ден көп) қабылдады немесе осы екі фактор да орын алды.  Протеинуриясы бар пациенттердің 1/5 бөлігінде нефроздық синдром байқалады. Көпшілік жағдайларда протеинурия каптоприл қабылдауға байланыссыз 6 ай ішінде азаяды немесе жоғалады.  Протеинуриясы бар пациенттерде қан сарысуындағы мочевина және креатинин деңгейі сияқты бүйрек функциясының параметрлері сирек өзгереді.Бүйрек ауруын өткерген пациенттерде емдеуді бастар алдында және одан кейін мезгіл-мезгілнесептегі ақуыз деңгейін анықтау (таңғы несептің бірінші бөлігіне тест-жолақтық талдау) керек.

Анафилактоидтық реакциялар

АӨФ тежегіштерін бір мезгілде қабылдап жүрген пациенттерде жарғақ қанаттылар уынан жасалған аллергенмен десенсибилизация кезінде анафилактоидтық реакциялар туындауы мүмкін, бұл сирек жағдайларда өмірге қатер төндіруі мүмкін. Осындай реакциялардан әр десенсибилизация алдында АӨФ тежегіштерімен емді уақытша тоқтату арқылы сақтануға болады, бірақ препаратпен кездейсоқ қайтадан антигендік стимуляциялау кезінде реакциялар қайта туындауы мүмкін. Сондықтан осындай десенсибилизация шарасынан өтетін пациенттердеАӨФ тежегіштерімен емді абайлап жүргізуге кеңес беріледі.

Пациенттерде өткізгіштігі жоғары жарғақшалар қолданылатын диализ/ декстрин сульфатымен тығыздығы төмен липопротеиндер аферезі кезінде анафилактоидтық реакциялар туындағаны туралы хабарламалар болды. Осындай пациенттер үшін диализ, жарғақшаның басқатипін немесе басқа топтың препараттарын қолдану шешімін қабылдау керек.

Хирургиялық араласу/анестезия

Күрделі хирургиялық араласу жағдайында анестезия қолданылғанда пациенттерде артериялық гипотензия туындауы мүмкін. Артериялық қысым төмендегенде АҚК толықтыру ұсынылады.

Қант диабеті

Диабетке қарсы пероральді препараттар немесе инсулин қабылдайтын  қант диабеті бар пациенттерде АӨФ тежегіштері қатарлас қолданылған алғашқы ай ішінде қандағы гликемия деңгейін мұқият бақылап отыру керек.

Этностық ерекшеліктер

Басқа да АӨФ тежегіштері сияқты, каптоприл қара нәсілдіпациенттер үшін тиімділігі азгипертензияға қарсы препарат болып табылады, бұл төмен ренинді эссенциялық артериялық гипертензияның көп таралуы салдарынан болуы мүмкін.

Лактоза

Препарат құрамында лактоза моногидраты бар, сондықтан анықталған галактоза жақпаушылығы, лапп (Lapp)-лактаза ферментінің тапшылығы, глюкоза-галактоза мальабсорбциясы синдромы кезінде қарсы көрсетілімді.

Балалар

Балалар және 18 жасқа дейінгі жасөспірімдер үшін каптоприл тиімділігі мен қауіпсіздігі жеткіліксіз зерттелген. Сондықтан препарат балалар мен 18 жасқа дейінгі жасөспірімдерге қарсы көрсетілімді.

 

Жүктілік немесе бала емізу кезеңінде қолдану

Жүктілік

Дәрілік зат жүкті немесе жүкті болуды жоспарлап жүрген әйелдерге қарсы көрсетілімді. Егер осы препаратпен емделу кезінде жүктілік расталса, оны қолдануды дереу тоқтату және жүктілердің қолдануына рұқсат етілген басқа дәрілік затпен ауыстыру керек.

Жүктіліктің I триместрі кезінде ангиотензин өзгертуші фермент тежегіштері әсерінен болатын тератогенділік қаупіне қатысты эпидемиологиялық деректер екіұшты. Қауіптің сәл артуын жоққа шығаруға болмайды. Ангиотензин өзгертуші фермент тежегіштерімен емді жалғастыру қажет болып саналмаса, жүкті болуды жоспарлап жүрген пациент әйелдерді жүктілік кезеңінде қолдануға бекітілген қауіпсіздік бейіні бар гипертензияға қарсы баламалы емдеуге ауыстыру керек.

Жүктіліктің II және III триместрі кезінде ангиотензин өзгертуші фермент тежегіштерін қолданудың фетоуыттылық (бүйрек функциясының төмендеуі, олигогидрамниоз, бассүйектің сүйектену ретардациясы) және неонатальді уыттылық (бүйрек жеткіліксіздігі, гипотензия, гиперкалиемия) туғызуы мүмкін екені белгілі.

Егер АӨФ тежегішін қолдану жүктіліктің II триместрінде болса, бүйрек және бассүйек функциясынаультрадыбыстық зерттеу жүргізу ұсынылады.

Аналары жүкті кезінде АӨФ тежегіштерін қабылдаған сәбилерді артериялық гипотензия тұрғысынан мұқият қадағалау керек.

Бала емізу кезеңі

Каптоприл бала емізу кезеңінде қарсы көрсетілімді.

Препараттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері 

Көлік құралдарын басқару немесе жоғары зейін қоюды талап ететін басқа жұмысты орындау кезінде сақ болу қажет, өйткені, әсіресе емдеудіңбасында немесе препараттың дозасын ауыстырғанда, сондай-ақ бір мезгілде алкоголь тұтынғанда реакция шапшаңдығы төмендеуі мүмкін. Осындай әсерлер әркімде жеке көрініс береді және пациент организмінің ерекшеліктеріне байланысты болады.

 

Қолдану жөніндегі нұсқаулар

Дозалау режимі

Дозаны пациент ауруының сипатына және емдеуге жауап ретіндегі артериялық қысым реакциясына байланысты түзету керек.

Артериялық гипертензия

Каптоприлдің ұсынылатын бастапқы дозасы тәулігіне 2 қабылдауға бөлінген 25-50 мг құрайды. Қол жеткізілген артериялық қысымға қарай, 2-4 апта емделуден соң дозаны тәулігіне 2 қабылдауға бөлінген 100-150 мг дейін титрлеуге болады. Каптоприлді бөлек немесе гипертензияға қарсы басқа препараттармен, әсіресе, тиазидтік диуретиктермен қолдануға болады. Тиазидтік диуретик сияқты гипертензияға қарсы қатарлас препарат қосылғанда тәулігіне 1 рет дозалау режимін қолдануға болады.

Ренин-ангиотензин-альдостерон жүйесінің белсенділігі жоғары (гиповолемия, реноваскулярлық гипертензия, декомпенсацияланған жүрек жеткіліксіздігі) пациенттерге емді бір реттік 6,25 мг немесе 12,5 мг дозасынан бастаған дұрыс. Каптоприл 12,5 мг дозадан аз тағайындалған жағдайда осылай дозалау мүмкіндігімен каптоприлдің басқа препараттарын қолдану керек.

Осы емдеуді бастау мұқият медициналық қадағалаумен жүзеге асады, келесі жолы препарат тәулігіне 2 рет қабылданады. Дозаны 1 немесе 2 қабылдауға 50 мг немесе 100 мг дейін біртіндеп арттыруға болады.

Жүрек жеткіліксіздігі

Жүрек жеткіліксіздігін каптоприлмен емдеуді медициналық қадағалаумен бастау керек. Бастапқы доза – тәулігіне 2 немесе 3 рет 6,25-12,5 мг. Демеуші дозаға (тәулігіне 75-150 мг) дейін титрлеуді пациенттің емдеуге жауабының, клиникалық статустың және жағымдылығының негізінде тәулігіне  2 қабылдауға ең жоғары 150 мг дозасына дейін жүзеге асырған жөн. Пациенттің емдеуге реакциясын бағалау мақсатында дозаны кемінде 2-апталық аралықтармен біртіндеп арттыру керек.

Миокард инфарктісінен кейінгі сол жақ қарынша дисфункциясы

Қысқа мерзімді емдеу: каптоприлмен емдеуді гемодинамикасы тұрақты пациенттерде симптомдар білінген соң мүмкіндігінше ертерек стационарда бастау керек. 6,25 мг сынама дозасын енгізген жөн, артынан 2 сағаттан соң 12,5 мг дозасын енгізу және 12 сағаттан соң 25 мг дозасын енгізу керек. Келесі күннен бастап каптоприл, жағымсыз гемодинамикалық реакциялар болмаса, 4 апта бойы 2 қабылдауға 100 мг/тәулік дозада енгізілу керек. Миокард инфарктісін өткеруден кейінгі сатыда емдеу жөнінде шешім қабылдау үшін 4-апталық емдеу соңында пациент жай-күйіне қайта бағалау жүргізген жөн.

Ұзақ уақыт емдеу: егер жедел миокард инфарктісі сатысында алғашқы 24 сағат ішінде каптоприл қабылдау басталмаса, емдеуді бастау инфаркт алудан кейінгі 3-ші және 16-шы күндер аралығындағы кезеңде емдеудің қажетті шарттары (тұрақты гемодинамика және кез келген қалдық ишемияны емдеу) қамтамасыз етілген сәттен бастап ұсынылады. Емдеуді тәулігіне 75 мг дозаға жеткізілетін сәтке дейін бастап, қатаң бақылаумен (атап айтқанда, артериялық қысымды) стационарда бастау керек. Препараттың бастапқы дозасы төмен болуы тиіс, атап айтқанда, егер емнің басында пациент қысымы қалыпты немесе төмен болса. Емдеуді, жағымсыз гемодинамикалық реакциялар болмаса, 6,25 мг дозадан бастау, артынан 2 күн бойы тәулігіне 3 рет 12,5 мг дозасына, одан кейін тәулігіне 3 рет 25 мг дозаға ауысу керек. Ұзаққа созылатын емдеу барысында тиімді кардиоқорғаныс үшін ұсынылатын доза күнделікті 2 немесе 3 қабылдауға 75-150 мг құрайды. Симптоматикалық гипотензия жағдайында, жүрек жеткіліксіздігі кезіндегі сияқты, каптоприлдің тұрақты дозасына жету мақсатында диуретиктердің және/немесе басқа қатарлас тамыр тарылтатын препараттардың дозасын азайтуға болады. Қажет болса, каптоприл дозасын пациенттің клиникалық реакцияларына сәйкес түзету керек. Каптоприлді миокард инфарктісін емдеудің басқа түрлерімен, мысалы, тромболитикалық препараттармен, бета-блокаторлармен және ацетилсалицил қышқылымен біріктірілімде қолдануға болады.

I типті қант диабеті бар пациенттердегі диабеттік нефропатия Каптоприл тәулігіне 2 қабылдауға 75-100 мг дозада қолданылады. Қажет болса, гипертензияға қарсы басқа препараттармен біріктіріледі.

 

Пациенттердің ерекше топтары

Бүйрек функциясының бұзылуы бар пациенттер

Каптоприл, ең алдымен, бүйрекпен шығарылатындықтан, бүйрек функциясының бұзылуы бар пациенттер үшін дозаны азайту немесе қабылдаулар арасындағы аралықты ұзарту керек.

Бүйрек функциясының ауыр бұзылулары бар пациенттерге диуретикпен қатар жүргізілетін ем қажет болса, тиазидтік емес, ілмектік диуретиктерге (фуросемид) артықшылық беру керек.

Бүйрек функциясының бұзылуы бар пациенттер үшін каптоприлдің организмде жиналуын болдырмау мақсатында келесі тәуліктікдозалары ұсынылады

 

Креатинин клиренсі (мл/мин/1,73 м2)

Бастапқы тәуліктік доза

(мг)

Ең жоғары тәуліктік доза (мг)

> 40

2550

150

2140

25

100

1020

12,5

75

< 10

6,25

37,5

 

Егде жастағы пациенттер

Гипертензияға қарсы басқа препараттармен емдеу кезіндегі сияқты, каптоприлмен емді тәулігіне 2 рет 6,25 мг дозадан бастау қажет, өйткені егде жастағы пациенттерде бүйрек функциясының да, басқа ағзалар мен жүйелер функциясының да бұзылуы болуы мүмкін. Дозаны артерия қысымының препаратқа реакциясына қарай титрлеп, осы орайда, қысымды талапқа сай бақылауға жарайтын ең төмен дозасын тағайындау керек.

Балалар: каптоприлді балаларға қолданудың тиімділігі мен қауіпсіздігі жеткіліксіз зерттелген. Каптоприлді балаларда қолдануды мұқият медициналық бақылаумен бастау керек. Ұсынылған бастапқы доза – дене салмағына 0,3 мг/кг. Айрықша сақтандыру қажет болатын пациенттер үшін (бүйрек жеткіліксіздігі бар балалар, шала туған нәрестелер, жаңа туған нәрестелер және сәбилер – несеп бөлу жүйесінің жетілмеуіне байланысты), бастапқы доза дене салмағына 0,15 мг/кг құрауы тиіс. Каптоприл, әдетте, балаларға күніне 3 рет қолданылады, бірақ препараттың енгізілуіне болатын реакцияға қарай, енгізу арасындағы үзіліс әркімге жеке таңдалу керек.

Енгізу әдісі және жолы

Каптоприл  ас ішуге дейін 1 сағат бұрын ішке қабылданады.

Қабылдау уақытының көрсетілуімен  қолдану жиілігі

Препаратты күн сайын белгілі бір уақытта жүйелі қабылдау керек.

Емдеу ұзақтығы

Емдеу ұзақтығын дәрігер белгілейді. Артық дозалану жағдайында қабылдау қажет болатын шаралар

Артық дозалану симптомдары: шок дамуы мүмкін айқын артериялық гипотензия, мелшию, брадикардия, электролиттік теңгерімсіздік және бүйрек жеткіліксіздігі туындаған жағдайда шұғыл медициналық көмекке жүгінген жөн.

Каптоприлдің үлкен дозасының сіңуін болдырмау үшін каптоприл қабылдаудан кейін 30 минут ішінде мүмкіндігінше тезірек асқазанды шаю, сорбенттер мен натрий сульфатын қолдану керек. Артериялық гипотензия симптомдары туындаған жағдайда пациентті жатқызу және дереу плазма көлемі мен тұз теңгерімін түзету керек.

Ангиотензин-ІІ қолдануға болады. Брадикардия немесе шамадан тыс жалпы реакцияларды атропин енгізу арқылы емдеу керек. Кардиостимулятор қолдану нұсқасын қарастыру керек. Гемодиализ тиімді.

Дәрілік препараттың бір немесе бірнеше дозасын өткізіп алу кезіндегі қажетті шаралар

Егер таблетка қабылдау уақыты өтіп кетсе, оны мүмкіндігінше ертерек қабылдау керек; алайда, егер келесі дозаны қабылдауға дейін тек бірнеше сағат қалса, келесі дозаны кесте бойынша қабылдау және өткізіп алған дозаны қабылдамау керек. Каптоприлдің екі дозасын бір мезгілде қабылдауға болмайды.

Дәрілік препаратты қолдану тәсілін түсіндіру үшін медициналық қызметкер кеңесіне жүгіну жөніндегі кеңестер

Дәрілік препаратты қолдану тәсілін түсіндіру үшін медициналық қызметкерге хабарласуға кеңес беріледі.

 

ДП стандартты қолдану кезінде көрініс беретін жағымсыз реакциялар сипаттамасы және осы жағдайда қабылдау керек шаралар 

Жағымсыз реакциялар жиілігі және жүйе-ағза кластары бойынша жіктелген. Жағымсыз реакциялар жиілігі бойынша келесі үлгіде бөлінген:  жиі (≥ 1/100 және < 1/10), жиі емес (≥ 1/1000 және < 1/100), сирек (≥ 1/10000 және < 1/1000), өте сирек (< 1/10000), белгісіз (қолда бар деректер бойынша бағалау мүмкін емес).

Өте жиі 

-  құрғақ, тітіркендіретін (өнімсіз) жөтел, ентігу (құрғақ жөтел, әдетте, каптоприлмен емдеуді тоқтатудан кейін бірнеше аптадан соң басылады)

Жиі

-  жүрек айну, құсу, асқазанның тітіркенуі, іштің ауыруы, диарея, іш қату, ауыз кеберсуі

-   дәм сезудің бұзылуы, бас айналу

-  ұйқының бұзылуы

-  бөртпелі немесе онсыз қышыну, бөртпе, алопеция

Жиі емес

-  тахикардия, тахиаритмия, стенокардия, пальпитация

-  артериялық гипотензия, Рейно синдромы, қан кернеулер, беттің бозаруы

-  кеуденің ауыруы, қатты қажу, әлсіздік

-  ангионевроздық ісіну

Сирек

-  стоматит/афтозды ойық жаралардың пайда болуы, интестинальді ангионевроздық ісіну

-   ұйқышылдық, бас ауыру,парестезиялар

-  анорексия

-  бүйрек функциясының бұзылуы, бүйрек жеткіліксіздігін, полиурия, олигурия және несеп шығарудың жиілеуін қоса

Өте сирек

-  жүректің тоқтап қалуы, кардиогенді шок

-  бронх түйілуі, ринит, аллергиялық альвеолит/эозинофилиялық пневмония

-  глоссит, пептидтік ойық жара, панкреатит

-  бауыр функциясының бұзылуы, холестаз, сарғаюды қоса, гепатит, оның ішінде некроздаушы гепатит,

-  бауыр ферменттерінің және билирубин деңгейінің жоғарылауы (бауыр функциясының бұзылуы, әдетте,  каптоприлмен емдеуді тоқтатудан кейін басылады)

-   цереброваскулярлық бұзылулар, атаксия, инсульт пен естен тануды қоса

-   нейтропения/агранулоцитоз, панцитопения (атап айтқанда, бүйрек функциясының бұзылуы бар пациенттерде), анемия (аплазиялық және гемолиздік түрлерін қоса), тромбоцитопения, лимфаденопатия, эозинофилия, аутоиммундық аурулар және/немесе антинуклеарлы антиденелерге оң нәтижелі тест

-  гиперкалиемия, гипогликемия

-  сананың шатасуы, депрессия

-  көрудің бұлыңғырлануы

-  есекжем, Стивенс-Джонсон синдромы, полиморфты эритема, фотосезімталдық, эритродермия, пемфигоидтық реакциялар, эксфолиативтік дерматит

-  миалгия, артралгия

-  импотенция,  гинекомастия

-  нефроздық синдром

-  қызба

-  протеинурия, гиперкалиемия, гипонатриемия (диуретиктерді бір мезгілде қабылдаумен тұзсыз диета ұстанғанда бәрінен жиірек байқалады), қан сарысуындамочевина, креатинин жәнебилирубиндеңгейінің жоғарылауы, гемоглобин, гематокрит деңгейінің төмендеуі, эритроциттердің шөгу жылдамдығының жоғарылауы, лейкопения, тромбоцитопения, эозинофилия, антинуклеарлы антиденелер титрінің жоғарылауы

Каптоприл ацетонға жасалған несеп талдауының жалған-оң нәтижесіне себеп болуы мүмкін.

Бет, қабақ, тілдің ангионевроздық ісінуі, шеткері ісінулер 1000 пациенттің шамамен біреуінде болды.

Интестинальді ангиоісіну АӨФ тежегіштерімен емделген пациенттерде байқалды.


Қосымша мәліметтер

Дәрілік препарат құрамы

Бір таблетканың құрамында

белсенді зат – 25 мг каптоприл, 100% затқа шаққанда

қосымша заттар: картоп крахмалы, лактоза моногидраты, повидон, кальций стеараты, сусыз коллоидты кремнийдің қостотығы.

Сыртқы түрінің, иісінің, дәмінің сипаттамасы

Дөңгелек, жалпақ, бір немесе екі сызығы мен ойығы бар ақ немесе ақ дерлік түсті таблеткалар.

 

Шығарылу түрі және қаптамасы

Поливинилхлоридті үлбірден және баспалы лакталған алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамада 10 таблеткадан.

Пішінді ұяшықты 2 қаптамадан медициналық қолдану жөніндегі қазақ және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынады.

 

Сақтау мерзімі

3 жыл

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды! 

 

Сақтау шарттары

Түпнұсқалық қаптамасында, 25 °С-ден аспайтын температурада сақтау керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек! 

 

Дәріханалардан босатылу шарттары

Рецепт арқылы