Торговое название
Итракон®
Международное непатентованное название
Итраконазол
Лекарственная форма
Капсулы 100 мг
Состав
1 капсула содержит
активное вещество – итраконазол, пеллеты, в пересчете на итраконазол - 100 мг;
вспомогательные вещества: гипромеллоза, сахар сферический, полиэтиленгликоль, акрилатный сополимер;
состав желатиновой капсулы: азорубин (Е 122), индигокармин FD&C голубой 2 (Е 132), титана диоксид (Е 171), желатин.
Описание
Твердые желатиновые капсулы размером № 0 или № 1, с корпусом розового цвета и крышечкой – голубого цвета.
Содержимое капсулы – гранулы от почти белого до кремового цвета, сферической формы.
Фармакотерапевтическая группа
Противогрибковые препараты для системного применения.
Производные триазола. Итраконазол
Код АТХ J02AC02
Фармакологические свойства
Фармакокинетика
Общие фармакокинетические характеристики. Пик концентрации в плазме крови после перорального применения итраконазола достигается в пределах от 2 до 5 часов. Вследствие нелинейной фармакокинетики итраконазол аккумулируется в плазме крови после многоразового применения. Состояние равновесных концентраций, как правило, достигается в течение 15 дней, со значениями Сmax0,5 мкг/мл, 1,1 мкг/мл и 2,0 мкг/мл после применения 100 мг 1 раз в сутки, 200 мг 1 раз в сутки и 200 мг 2 раза в сутки соответственно. Конечный период полувыведения итраконазола в общем варьирует от 16 до 28 часов после однократной дозы и увеличивается до 34-42 часов после применения нескольких доз. После прекращения лечения концентрация итраконазола снижается до уровня, который практически не выявляется в плазме крови на протяжении 7-14 дней, в зависимости от дозы и длительности лечения. Средний плазменный клиренс итраконазола после внутривенного применения составляет 278 мл/мин. Благодаря насыщенному печеночному метаболизму при более высоких дозах клиренс итраконазола снижается.
Абсорбция. Итраконазол быстро всасывается после перорального применения. Максимальные плазменные концентрации неизмененного лекарственного средства после применения капсул перорально достигаются в течение 2-5 часов. Абсолютная биодоступность итраконазола составляет 55 %. Максимальная биодоступность при применении внутрь наблюдается при применении препарата сразу после приема высококалорийной пищи.
Абсорбция капсул итраконазола снижена у пациентов со сниженной кислотностью желудка, пациентов, которые применяют препараты – супрессоры выделения желудочной кислоты (антагонисты Н2-рецепторов, ингибиторы протонной помпы), или у пациентов с ахлоргидрией, вызванной определенными болезнями. Абсорбция итраконазола натощак у таких пациентов увеличивается, если капсулы итраконазола применяют с напитками с повышенной кислотностью (например, недиетической колой). Концентрация итраконазола после применения капсул ниже, чем после применения раствора орального в той же дозе.
Распределение. Большая часть итраконазола связывается с белками плазмы (99,8%), альбумин является главным связывающим компонентом (99,6 % для гидроксиметаболита). Также он имеет высокую афинность к жирам. Только 0,2% итраконазола в крови остается в виде несвязанного вещества. Предполагаемый объем распределения итраконазола довольно значительный (> 700 л), из чего можно предположить его широкое распределение в тканях: концентрации в легких, почках, печени, костях, желудке, селезенке и мышцах были в 2-3 раза выше чем концентрации в плазме. Накопление итраконазола в кератиновых тканях, особенно в коже, в 4 раза превышало таковое в плазме крови. Концентрации в спинно-мозговой жидкости значительно ниже, чем в плазме крови, однако была продемонстрирована эффективность против инфекций, которые локализуются в спинно-мозговой жидкости.
Биотрансформация. Итраконазол в значительной степени расщепляется в печени с образованием большого количества метаболитов. Согласно исследованиямin vitro, CYP3A4 – главный фермент, задействованный в процессе метаболизма итраконазола. Главным метаболитом является гидрокси-итраконазол, имеющий сравнимое с итраконазолом противогрибковое действие in vitro. Концентрации гидрокси-итраконазола в плазме приблизительно в 2 раза выше концентраций итраконазола.
Выведение. Приблизительно 35 % итраконазола экскретируется в виде неактивных метаболитов с мочой и около 54 % – с калом на протяжении 1 недели после применения дозы раствора орального. Выведение итраконазола и активного метаболита гидрокси-итраконазола почками после внутривенного введения составляет менее 1 % дозы. Выведение неизмененного вещества с калом варьирует от 3 до 18 %.
Особые категории пациентов.
Печеночная недостаточность. Итраконазол преимущественно метаболизируется в печени. Известно статистически важное уменьшение среднего значения Cmax (47 %) и увеличение в 2 раза периода полувыведения итраконазола у пациентов с циррозом. Хотя общие концентрации итраконазола, на основании AUC, были сопоставимы в обеих группах.
Нет доступных данных относительно длительного применения итраконазола пациентам с циррозом.
Почечная недостаточность. Данные о применении перорального итраконазола пациентами с нарушениями функций почек ограничены. Имеются данные демонстрирующие отсутствие важного влияния гемодиализа или длительного амбулаторного перитонеального диализа на фармакокинетику итраконазола (Tmax, Cmax, AUC0-8h).
Нет доступных данных о длительном применении итраконазола пациентам с нарушениями функций почек. Диализ не имеет влияния на полувыведение или клиренс итраконазола или гидрокси-итраконазола.
Дети. Данные о применении перорального итраконазола детям ограничены. Не было выявлено значительной зависимости AUC итраконазола, общего клиренса от возраста, однако была отмечена слабая связь между возрастом, объемом распределения, Cmax и конечным выведением. Предполагаемый клиренс и объем распределения были зависимыми от массы тела.
Фармакодинамика
Итраконазол – производное триазола, имеет широкий спектр действия. Исследования in vitro показали, что итраконазол угнетает синтез эргостерола в клетках грибков. Эргостерол является важным компонентом клеточной мембраны грибка, угнетение его синтеза обеспечивает противогрибковый эффект.
Относительно итраконазола, граничные значения были установлены только для Candida spp. при поверхностных микотических инфекциях (CLSI M27-A2, граничные значения не были установлены по методологии EUCAST). Исследования in vitro показали, что итраконазол угнетает рост широкого спектра грибков, патогенных для человека в концентрациях обычно ≤1 мкг/мл. Они включают: дерматофиты (Trichophyton spp., Microsporum spp., Epidermophyton floccosum); дрожжи (Candida spp., включая C. albicans, C. tropicalis, C. parapsilosis и C. krusei, Cryptococcus neoformans, Malassezia spp., Trichosporon spp., Geotrichum spp.), Aspergillus spp.; Histoplasma spp., включая H. capsulatum;Paracoccidioides brasiliensis; Sporothrix schenckii; Fonsecaea spp.; Cladosporium spp.;Blastomyces dermatitidis; Coccidiodes immitis; Pseudallescheria boydii; Penicillium marneffei и другие разновидности дрожжей и грибков.
Candida krusei, Candida glabrata и Candida tropicalis в общем являются наименее чувствительными видами Candida, а некоторые изоляты демонстрируют резистентность к итраконазолу in vitro.
Главными типами грибков, которые не угнетаются итраконазолом, являются зигомицеты (Rhizopus spp., Rhizomucor spp., Mucor spp., и Absidia spp.),Fusarium spp., Scedosporium proliferans иScopulariopsis spp.
Резистентность к азолам развивается медленно и обычно является результатом нескольких генетических мутаций. Перекрестная резистентность среди лекарственных средств представителей класса азолов наблюдалась в пределах разновидности Candida, однако резистентность к одному из представителей класса не обязательно означает наличие резистентности к другим азолам. Сообщалось об итраконазол-резистентных штаммах Aspergillus fumigatus.
Показания к применению
- вульвовагинальный кандидоз
- отрубевидный лишай
- дерматомикозы, вызванные чувствительными к итраконазолу возбудителями (Trichophyton spp., Microsporum spp., Epidermophyton floccosum), например, дерматофития стоп, паховый дерматомикоз, дерматофития туловища, дерматофития кистей рук
- орофарингеальный кандидоз
- онихомикозы, вызванные дерматофитами и/или дрожжами
- гистоплазмоз
- системные микозы (в случаях, когда противогрибковая терапия первой линии не может быть применена или в случае неэффективности лечения другими противогрибковыми препаратами, что может быть обусловлено присутствующей патологией, нечувствительностью патогена или токсичностью препарата):
- аспергиллез и кандидоз;
- криптококкоз (включительно с криптококковым менингитом): лечение иммуноослабленных пациентов с криптококкозом и всех пациентов с криптококкозом центральной нервной системы;
- поддерживающая терапия у пациентов со СПИДом с целью предупреждения рецидива присутствующей грибковой инфекции.
Итракон® также назначается для профилактики грибковой инфекции у пациентов с длительной нейтропенией в случаях, когда стандартная терапия является недостаточной.
Способ применения и дозы
Капсулы Итракон® применять перорально сразу после еды для обеспечения максимальной абсорбции препарата. Капсулы следует глотать целыми.
Схемы лечения взрослых для каждого показания такие:
Показания к применению |
Доза |
Длительность |
•Вульвовагинальный кандидоз |
200 мг 2 раза в сутки |
1 день |
• Отрубевидный лишай |
200 мг 1 раз в сутки |
7 дней |
•Паховый
дерматомикоз, дерматофития туловища |
100 мг 1 раз в сутки |
15 дней |
200 мг 1 раз в сутки |
7 дней |
|
•Дерматофития стоп, дерматофития кистей рук |
100 мг 1 раз в
сутки |
30 дней |
•Орофарингеальные
кандидозы |
100 мг 1 раз в сутки |
15 дней |
Следует увеличить дозу до 200 мг 1 раз в сутки в течение 15 дней
пациентам с нейтропенией или СПИДом из-за нарушения абсорбции препарата у
этих пациентов. |
||
•Онихомикозы (поражения ногтевых пластинок на
пальцах ног как с поражением ногтей на руках, так и без него) |
200 мг 1 раз в сутки |
3 месяца |
Оптимальные
клинические и микологические эффекты достигаются через 1-4 недели после
окончания лечения инфекций кожи, вульвовагинальных и орофарингеальных
кандидозов, и через 6-9 месяцев после завершения лечения инфекции ногтевых
пластинок. Это связано с тем, что выведение итраконазола из тканей кожи,
ногтей и слизистых оболочек происходит более медленно, чем из плазмы крови. |
Длительность лечения системных грибковых поражений должна корригироваться в зависимости от микологического и клинического ответа на терапию:
Системные микозы |
||
Показания для применения |
Дозировка |
Примечания |
Аспергиллез |
200 мг 1 раз в сутки |
Увеличение дозы до 200 мг 2 раза в сутки в случае
инвазивного или диссеминированного заболевания |
Кандидоз |
100-200 мг 1 раз в сутки |
Увеличение дозы до
200 мг 2 раза в сутки в случае инвазивного или диссеминированного заболевания |
Криптококкоз (без признаков менингита) |
200 мг 1 раз в сутки |
|
Криптококковый менингит |
200 мг 2 раза в сутки |
Поддерживающая терапия |
Гистоплазмоз |
от 200 мг 1 раз в сутки до 200 мг 2 раза в сутки |
|
Поддерживающее лечение пациентов со СПИДом |
200 мг 1 раз в сутки |
См. примечание относительно нарушения абсорбции ниже. |
Профилактика у пациентов с нейтропенией |
200 мг 1 раз в сутки |
См. примечания относительно нарушения абсорбции ниже. |
1 Длительность лечения следует корригировать в зависимости от клинического ответа. Нарушения абсорбции у пациентов со СПИДом и с нейтропенией может привести к низкой концентрации итраконазола в крови и снижению эффективности. В таких случаях рекомендуется мониторинг уровня итраконазола в крови и при необходимости увеличение дозы до 200 мг 2 раза в сутки.
Особые группы населения
Применение у детей. Поскольку клинических данных о применении препарата Итракон® у детей недостаточно, не рекомендуется назначать Итракон®капсулы детям, за исключением случаев, когда ожидаемая польза превосходит возможный риск.
Применение у пожилых пациентов. Поскольку клинических данных о применении препарата Итракон® у пожилых пациентов недостаточно, не рекомендуется назначать его пожилым пациентам, за исключением случаев, когда ожидаемая польза превосходит возможный риск.
Доза препарата для пожилых пациентов должна устанавливаться, принимая во внимание нарушения функций почек, печени или сердца, а также наличие сопутствующих заболеваний или прохождение другого медикаментозного лечения.
Пациенты с нарушениями функции почек. Данные по применению пероральных лекарственных форм итраконазола у пациентов с почечной недостаточностью ограничены. Степень воздействия итраконазола может быть ниже у некоторых пациентов с почечной недостаточностью. При назначении данного препарата пациентам с почечной недостаточной необходимо соблюдать особую осторожность. Корректировка дозы должна осуществляться в зависимости от конкретного случая.
Пациенты с нарушениями функции печени. Итраконазол преимущественно метаболизируется в печени. Конечный период полувыведения итраконазола у пациентов с циррозом печени несколько удлинен. Биодоступность при пероральном применении у пациентов с циррозом несколько уменьшена. Следует рассмотреть вопрос о коррекции дозы.
Побочные действия
В приведенном ниже списке представлены побочные действия в зависимости от cистемно-органного класса. В каждом Системно-органном классе представлены побочные реакции в зависимости от частоты их возникновения:
очень часто (≥ 1/10), часто (≥ 1/100 до < 1/10), нечасто (≥ 1/1 000 до < 1/100), редко (≥ 1/10 000 до < 1/1 000), очень редко (< 1/10 000).
Со стороны системы крови и лимфатической системы: редко – лейкопения; частота неизвестна
– нейтропения, тромбоцитопения.
Со стороны иммунной системы:
нечасто
– гиперчувствительность;
частота неизвестна – анафилактические, анафилактоидные реакции, ангионевротический отек, сывороточная болезнь.
Со стороны метаболизма:
частота неизвестна
– гипокалиемия, гипертриглицеридемия.
Со стороны нервной системы:
нечасто – головная боль, головокружение, парестезия;
редко – гипестезия;
частота неизвестна – периферическая нейропатия.
Со стороны органов зрения:
редко – нарушения зрения;
частота неизвестна – помутнение зрения, диплопия.
Со стороны органов слуха и вестибулярного аппарата:
редко – тиннит;
частота неизвестна – временная или стойкая потеря слуха.
Со стороны сердца:
частота неизвестна – застойная сердечная недостаточность.
Со стороны дыхательной системы:
редко – диспноэ;
частота неизвестна – отек легких.
Со стороны пищеварительной системы:
часто – боль в животе, тошнота;
нечасто – рвота, диарея, запор, диспепсия, дисгевзия, метеоризм;
редко – панкреатит.
Со стороны гепатобилиарной системы:
нечасто – гипербилирубинемия, повышение уровня аланинаминотранферазы, аспартатаминотрансферазы;
редко – увеличение уровня печеночных ферментов;
частота неизвестна – острая печеночная недостаточность, гепатит, гепатотоксичность, увеличение креатинфосфокиназы в крови.
Со стороны кожи и подкожной клетчатки:
часто – высыпания;
нечасто – крапивница, алопеция, зуд;
частота неизвестна – токсический эпидермальный некролиз, синдром Стивенса-Джонсона, острый генерализованный экзантематозный пустулез, мультиформная эритема, эксфолиативный дерматит, лейкоцитокластический васкулит, светочувствительность.
Со стороны мышечно-скелетной системы:
частота неизвестна – миалгия, артралгия.
Со стороны мочевыделительной системы:
редко – полакиурия;
частота неизвестна – недержание мочи.
Со стороны репродуктивной системы и молочных желез:
нечасто –расстройства менструального цикла;
частота неизвестна – эректильная дисфункция.
Общие расстройства:
нечасто – отеки;
редко – пирексия.
Противопоказания
– пациентам с известной гиперчувствительностью к действующему веществу или к какому-либо из вспомогательных веществ.
– одновременное применение Итракона® и субстратов CYP3A4ª.
– пациентам с желудочковой дисфункцией, такой как (имеющаяся застойная сердечная недостаточность, застойная сердечная недостаточность в анамнезе) за исключением лечения инфекций, угрожающих жизни
– период беременности, за исключением лечения состояний, угрожающих жизни
– женщины детородного возраста, принимающие Итракон®, должны использовать надлежащие методы контрацепции. Эффективная контрацепция должна быть продолжена и в первый менструальный период после завершения лечения препаратом ИтраконÒ.
– детский и подростковый возраст до 18 лет.
ª Одновременное применение может вызвать повышение концентраций этих лекарственные средств в плазме крови, что может привести к усилению или пролонгации терапевтических и побочных реакций и состояний, которые могут потенциально угрожать жизни. Например, увеличенные концентрации этих лекарственных средств могут привести к удлинению интервала QT и вентрикулярным тахиаритмиям, включительно со случаями трепетания-мерцания желудочков, аритмии с потенциальным летальным исходом.
Лекарственные взаимодействия
Итраконазол преимущественно метаболизируется цитохромом CYP3A4. Другие препараты, которые метаболизируются этим путем или модифицируют активность CYP3A4, могут влиять на фармакокинетику итраконазола. Итраконазол в свою очередь также может влиять на фармакокинетику других субстанций. Итраконазол является мощным ингибитором CYP3A4 и
P-гликопротеина. При одновременном применении с другими лекарственными средствами следует также руководствоваться инструкциями по медицинскому применению этих лекарственных средств относительно информации о путях метаболизма и возможной необходимости коррекции доз.
Лекарственные средства, которые могут снижать концентрацию итраконазола в плазме крови. Лекарственные средства, снижающие кислотность желудка (препараты, нейтрализующие кислоту, такие как алюминия гидроксид, или супрессоры выделения кислоты, такие как антагонисты H2-рецепторов и ингибиторы протонной помпы), влияют на абсорбцию итраконазола из капсул. Следует быть осторожными при одновременном применении нижеуказанных лекарственных средств и капсул итраконазола:
- при одновременном применении итраконазола и лекарственных средств, снижающих кислотность, капсулы Итракон® следует применять с напитками с повышенной кислотностью, такими как недиетическая кола;
- лекарственные средства, нейтрализующие кислоту (например, алюминия гидроксид) следует применять как минимум за 1 час до или через 2 часа после применения капсул Итракон®;
- следует контролировать уровень противогрибковой активности и в случае необходимости увеличивать дозу итраконазола.
Одновременное применение итраконазола с мощными индукторами фермента СYРЗА4 приводит к снижению биодоступности итраконазола и гидрокси-итраконазола, следствием чего является значительное уменьшение эффективности лечения. Данные лекарственные средства включают:
- антибактериальные: изониазид, рифабутин, рифампицин;
- противосудорожные: карбамазепин фенобарбитал, фенитоин;
- противовирусные: эфавиренз, невирапин.
Одновременное применение мощных индукторов фермента СYРЗА4 с итраконазолом не рекомендовано. Не следует начинать применение вышеуказанных лекарств за 2 недели до, в течение, и на протяжении 2 недель после лечения итраконазолом, за исключением тех случаев, когда возможная польза значительно превышает потенциальный риск. Следует тщательно контролировать уровень противогрибковой активности и увеличить в случае необходимости дозу итраконазола.
Лекарственные средства, которые увеличивают концентрацию итраконазола в плазме крови. Мощные ингибиторы фермента CYP3A4 могут увеличить биодоступность итраконазола. Например:
- антибактериальные препараты: ципрофлоксацин, кларитромицин, эритромицин;
- противовирусные препараты: ритонавир-усиленный дарунавир, ритонавир-усиленный фосампренавир, индинавир, ритонавир
Эти препараты следует применять с осторожностью при одновременном применении с итраконазолом. Таких пациентов следует тщательно обследовать на наличие симптомов увеличения или пролонгации фармакологического эффекта итраконазола и в случае необходимости уменьшить дозу итраконазола. Рекомендовано контролировать концентрацию итраконазола в плазме крови.
Лекарственные средства, концентрацию которых в плазме крови увеличивает итраконазол. Итраконазол и его основной метаболит гидрокси-итраконазол могут угнетать метаболизм препаратов, которые метаболизируются ферментом CYP3A4, и транспортировку лекарств P-гликопротеином, что может привести к увеличению концентрации этих лекарств и/или их метаболитов в плазме крови. Такое повышение плазменных концентраций может привести к усилению или удлинению терапевтического эффекта и возникновению побочных реакций. Противопоказано назначение итраконазола и лекарств, которые метаболизируются CYP3A4 и удлиняют интервал QT, поскольку это может привести к возникновению желудочковых тахиаритмий типа "пируэт", которая относится к потенциально опасным для жизни состояниям. После прекращения лечения, концентрация итраконазола снижается до уровня, который почти не выявляется в плазме крови, в течение от 7 до 14 дней, зависимо от дозы и длительности лечения. У пациентов с циррозом печени или у пациентов, которые одновременно применяют ингибиторы фермента CYP3A4, отмена препарата должна быть постепенной. Особенно это касается лекарственных средств, на метаболизм которых влияет итраконазол.
Сопутствующие лекарственные средства сгруппированы в следующие категории:
Противопоказано: ни в коем случае не применять одновременно или ранее чем через 2 недели после окончания лечения итраконазолом.
Не рекомендовано:применения этих лекарственных средств одновременно и на протяжении 2 недель после прекращения лечения итраконазоломследует избегать, кроме случаев, когда польза от лечения превышает возможный риск возникновения побочных реакций. Если одновременного применения нельзя избежать, таких пациентов следует тщательно обследовать на появление симптомов увеличения или пролонгации фармакологического эффекта итраконазола и в случае необходимости уменьшать дозу итраконазола. Рекомендовано контролировать уровень концентрации итраконазола в плазме крови.
Применять с осторожностью: тщательный мониторинг рекомендован в случае одновременного применения с итраконазолом. Таких пациентов следует тщательно обследовать относительно симптомов увеличения или пролонгации фармакологического эффекта итраконазола и в случае необходимости уменьшать дозу итраконазола. Рекомендовано контролировать концентрацию итраконазола в плазме крови.
Примеры лекарств, концентрация которых увеличивается при одновременном применении с итраконазолом, приведены в таблице с соответствующими рекомендациями.
Класс
лекарственных средств |
Противопоказано |
Не
рекомендовано |
Применять с
осторожностью |
Альфа-блокаторы |
|
Тамсулозин |
|
Анальгетические |
Левацетилметадол
(левометадил), метадон |
Фентанил |
Альфентанил, бупренорфин (для внутривенного и сублингвального
применения), оксикодон |
Антиаритмические |
Дизопирамид, дофетилид, дронедарон, хинидин |
|
Дигоксин |
Антибактериальные |
|
Рифабутина |
|
Антикоагулянты и
антитромбоцитарные |
|
Ривароксабан |
Кумарины, цилостазол, дабигатран |
Противосудорож ные |
|
Карбамазепина |
|
Противодиабетические |
|
|
Репаглинид, саксаглиптин |
Антигельминтные и
противопротозой ные |
Галофантрин |
|
Празиквантел |
Антигистаминные |
Астемизол, мизоластин, терфенадин |
|
Эбастин |
Против мигрени |
Алкалоиды спорыньи, а именно: дигидроэрготамин, эргометрин
(эргоновин), эрготамин, метилэргометрин (метилэргоновин) |
|
Элетриптан |
Антинеопластичес кие |
Иринотекан |
Дасатиниб, нилотиниб, трабектедин |
Бортезомиб, бусульфан, доцетаксел, эрлотиниб, иксабепилон, лапатиниб,
триметрексат, алкалоиды барвинка |
Антипсихотические,
анксиолитические и снотворно-седативные |
Луразидон, мидазолам (для перорального применения), пимозид,
сертиндол, триазолам |
|
Альпразолам, арипипразол, бротизолам, буспирон, галоперидол,
мидазолам (для внутривенного введения), пероспирон, кветиапин, рамелтеон,
рисперидон |
Противовирусные |
|
|
Маравирок, индинавирb, ритонавирb, саквинавир |
Бета-блокаторы |
|
|
Надолол |
Блокаторы кальциевых
каналов |
Бепридил, фелодипин, лерканидипин, нисолдипин |
|
Другие дигидропиридины, включительно с верапамилом |
Средства, влияющие
на сердечно-сосудистую систему |
Ивабрадин, ранолазин |
Алискирен |
|
Диуретики |
Эплеренон |
|
|
Средства, влияющие
на желудочно-кишечный тракт |
Цизаприд |
|
Апрепитант, домперидон |
Иммуносупрессоры |
|
Эверолимус |
Будесонид, циклесонид, циклоспорин, дексаметазон, флутиказон,
метилпреднизолон, рапамицин (известный как сиролимус), такролимус,
темсиролимус |
Средства,
регулирующие уровень липидов |
Ловастатин, симвастатин |
|
Аторвастатин |
Средства, влияющие
на дыхательную систему |
|
Сальметерол |
|
Селективные
ингибиторы обратного захвата серотонина, трициклические и другие
антидепрессанты |
|
|
Ребоксетин |
Средства, влияющие
на мочевыделительную систему |
|
Варденафил |
Фезотеродин, имидафенацин, силденафил, солифенацин, тадалафил,
толтеродин |
Другие |
Колхицин у пациентов с нарушениями функций почек и печени |
Колхицин |
Алитретиноин (для перорального применения), цинакальцет, мозаваптан,
толваптан |
a Также см. «Лекарственные средства, которые снижают концентрацию итраконазола в плазме крови».
b Также см. «Лекарственные средства, которые повышают концентрацию итраконазола в плазме крови».
Лекарственные средства, концентрацию которых снижает итраконазол. Одновременное применение итраконазола с нестероидным противовоспалительным препаратом мелоксикам снижает концентрацию последнего. Мелоксикам следует применять с осторожностью при одновременном применении с итраконазолом и контролировать терапевтическое или побочное действие. Рекомендуется корректировать дозу мелоксикама.
Дети. Исследования лекарственного взаимодействия у детей не известны.
Особые указания
Перекрестная гиперчувствительность. Нет данных о перекрестной чувствительности между итраконазолом и другими азоловыми противогрибковыми средствами. Следует быть осторожными при назначении капсул Итракон® пациентам с гиперчувствительностью к другим азолам.
Влияние на сердце. В исследованиях итраконазола для внутривенного введения при участии здоровых наблюдалось транзиторное асимптоматическое уменьшение фракции выброса левого желудочка; она восстанавливалась перед следующей инфузией. Клиническая значимость этих данных для пероральных форм не выяснена.
Известно, что итраконазол обладает негативным инотропным эффектом, сообщалось о случаях застойной сердечной недостаточности, связанной с его применением. Среди спонтанных сообщений частота возникновения застойной сердечной недостаточности была выше при общей суточной дозе 400 мг, чем среди сообщений с меньшей суточной дозой, таким образом, риск сердечной недостаточности может увеличиваться в зависимости от общей суточной дозы итраконазола.
Препарат не следует принимать пациентам с наличием сердечной недостаточности или в анамнезе, за исключением случаев, когда ожидаемая польза значительно превышает потенциальный риск. При индивидуальной оценке соотношения польза/риск следует учитывать такие факторы, как тяжесть показания, режим дозирования, длительность лечения (общая суточная доза) и индивидуальные факторы риска возникновения застойной сердечной недостаточности. Эти факторы риска включают наличие сердечных заболеваний, таких как ишемическая болезнь сердца или поражение клапанов; тяжелые заболевания легких, такие как обструктивные поражения легких; почечная недостаточность или другие заболевания, сопровождающиеся отеками. Таких пациентов следует проинформировать о симптомах застойной сердечной недостаточности, лечение следует проводить с осторожностью и контролировать симптомы застойной сердечной недостаточности. При появлении этих симптомов во время курса лечения применение препарата Итракон® необходимо прекратить.
Блокаторы кальциевых каналов могут иметь негативный инотропный эффект, который может усиливать этот же эффект итраконазола. Также итраконазол может угнетать метаболизм блокаторов кальциевых каналов. Поэтому следует придерживаться осторожности при одновременном применении итраконазола и блокаторов кальциевых каналов из-за увеличения риска возникновения застойной сердечной недостаточности.
Влияние на печень. При применении капсул итраконазола очень редко наблюдались случаи тяжелой гепатотоксичности, включая случаи острой печеночной недостаточности с летальным исходом. В основном эти случаи наблюдались у пациентов с заболеваниями печени в анамнезе, которые лечились по системным показаниям, имели другие серьезные заболевания и/или принимали другие гепатотоксические препараты. У некоторых пациентов не было очевидных факторов риска заболевания печени. Некоторые из этих случаев наблюдались в течение первого месяца лечения, в том числе первой недели. Поэтому желательно проводить мониторинг функции печени у пациентов, принимающих Итракон®. Пациентов необходимо предупредить о необходимости срочного обращения к врачу в случае проявления симптомов гепатита, а именно: анорексии, тошноты, рвоты, утомляемости, боли в животе или потемнения мочи. При наличии этих симптомов необходимо немедленно прекратить лечение и провести исследование печеночной функции.
Данные по применению пероральных лекарственных форм итраконазола у пациентов с печеночной недостаточностью ограничены. Лечение рассматриваемой группы пациентов должно проводиться с осторожностью.
Пациентам с нарушениями функции печени рекомендуется тщательно контролировать свое состояние при приеме итраконазола. Рекомендуется учитывать время полувыведения итраконазола, которое было определено при проведении клинического испытания капсул с итраконазолом у больных с циррозом печени, при принятии решения о начале терапии другими лекарственными средствами, метаболизируемые CYP3A4.
Пациентам с повышенными уровнями ферментов печени, активным заболеванием печени или признаками гепатотоксичности, вызванной другими лекарственными препаратами, лечение можно проводить только тогда, когда предполагаемая его польза превышает риск поражения печени. Таким пациентам требуется контроль уровней ферментов печени.
Снижение кислотности желудка. При сниженной кислотности желудка абсорбция итраконазола из капсул ухудшается. Пациентам со сниженной кислотностью желудочного сока вследствие заболевания (например, у пациентов с ахлоргидрией) или вследствие приема лекарственных препаратов (например, лекарственные средства, подавляющие желудочную секрецию), рекомендуется принимать Итракон® в капсулах одновременно с кислыми напитками (такими как недиетическая кола). Следует контролировать противогрибковую активность препарата и увеличивать дозу итраконазола при необходимости.
Пациенты пожилого возраста. Клинические данные о применении капсул итраконазола пациентам пожилого возраста ограничены. Капсулы Итракон®следует применять пациентам пожилого возраста, если только польза от применения превышает потенциальный риск.
Нарушение функции печени. Доступны ограниченные данные о применении перорально итраконазола пациентам с нарушением функции печени. Следует быть осторожными при применении препарата этой категории пациентов.
Нарушение функции почек. Доступны ограниченные данные о применении перорально итраконазола пациентам с нарушением функции почек. Следует быть осторожными при применении препарата этой категории пациентов. Биодоступность итраконазола при пероральном применении у пациентов с почечной недостаточностью может быть снижена. В этом случае может рассматриваться вопрос о коррекции дозы.
Потеря слуха. Были сообщения о случаях временной или стойкой потери слуха у пациентов, которые принимали итраконазол. В некоторых случаях потеря слуха происходила на фоне одновременного применения с хинидином, который противопоказан. Слух обычно восстанавливается после окончания терапии итраконазолом, однако у некоторых пациентов потеря слуха необратима.
Пациенты с иммунной недостаточностью. У некоторых пациентов с иммунной недостаточностью (например пациенты с нейтропенией, СПИДом или трансплантированными органами) пероральная биодоступность капсул Итракон® может быть снижена.
Пациенты с системными грибковыми инфекциями, непосредственно угрожающими жизни. Из-за фармакокинетических свойств капсулы Итракон® не рекомендуется применять для первичной терапии неотложных состояний, вызванных системными грибковыми инфекциями.
Пациенты, больные СПИДом. Для пациентов, больных СПИДом, которые лечили системную грибковую инфекцию, такую как споротрихоз, бластомикоз, гистоплазмоз или криптококкоз (менингеальный или неменингеальный), и у которых существует угроза рецидива, врач должен оценить необходимость поддерживающего лечения.
Нейропатия. При возникновении нейропатии, связанной с применением итраконазола, следует прекратить лечение.
Расстройства углеводного обмена. Пациенты с редкими наследственными болезнями непереносимости фруктозы, мальабсорбцией глюкозы-галактозы или сахаразо-изомальтазной недостаточностью не должны применять это лекарственные средство.
Перекрестная резистентность. Если при заболевании системным кандидозом есть подозрение на то, что виды грибов Candida, вызывающие заболевание, резистентны к флуконазолу, нельзя утверждать, что они будут чувствительными к итраконазолу. Поэтому необходимо выполнить тест на чувствительность перед началом лечения капсулами Итракон®.
Потенциал взаимодействия. Итраконазол может клинически значимо взаимодействовать с другими лекарственными средствами. Итраконазол следует применять не ранее чем через две недели после завершения лечения индукторами CYP3A4 (рифампицином, рифабутином, фенобарбиталом, фенитоином, карбамазепином, экстрактом зверобоя (Hipericum perforatum). Применение итраконазола одновременно с этими лекарствами может привести к недостаточной терапевтической концентрации итраконазола в плазме и, соответственно, к неэффективности лечения.
Препарат содержит красители азорубин и желтый закат, которые могут вызвать аллергические реакции.
Применение в педиатрии. Клинические данные о применении препарата ИтраконÒ, капсулы пациентами детского возраста ограничены. Использование препарата ИтраконÒ, капсулы пациентами детского возраста не рекомендуется, если не установлено, что предполагаемая польза от применения превышает потенциальный риск.
Применение в период беременности и лактации
Беременность. Итракон® не следует назначать беременным, кроме случаев системных микозов, угрожающих жизни, когда потенциальная польза для матери превышает риск негативного влияния на плод.
В исследованиях in vitro итраконазол проявил репродуктивную токсичность.
Существуют ограниченные данные о применении итраконазола в период беременности. В течение постмаркетингового периода сообщалось о случаях аномалий развития, которые включали пороки развития скелета, мочеполового тракта, сердечно-сосудистой системы и органов зрения, а также хромосомные аномалии и множественные пороки развития. Причинная связь с капсулами итраконазола не была установлена. Эпидемиологические данные по влиянию итраконазола в І триместре беременности (преимущественно у пациенток, которые применяли его для кратковременного лечения вульвовагинального кандидоза) не выявили увеличенного риска пороков развития по сравнению с женщинами, которые не применяли препараты с тератогенным эффектом.
Женщины репродуктивного возраста. Женщинам репродуктивного возраста, которые принимают итраконазол, следует применять надежные средства контрацепции в течение всего курса лечения до наступления первой менструации после его завершения.
Период кормления грудью. Очень незначительные количества итраконазола выделяются в грудное молоко. Поэтому в период кормления грудью необходимо сопоставить возможный риск для ребенка с ожидаемой пользой от лечения препаратом Итракон® для матери. В сомнительных случаях женщине следует прекратить кормление грудью.
Особенности влияния препарата на способность управлять транспортом и потенциально опасными механизмами. Исследования влияния на скорость реакции при управлении автотранспортом или работе с другими механизмами не проводились. Следует помнить о возможности возникновения таких побочных реакций как головокружение, расстройства зрения и потеря слуха, что может привести к негативным последствиям во время управления автотранспортом и работы с другими механизмами.
Передозировка
Симптомы: Симптомы, наблюдаемые при передозировке препаратом Итракон®, капсулы, были сопоставимы с дозозависимыми побочными реакциями, наблюдаемыми при применении обычных доз препарата.
Лечение: В случае передозировки следует проводить поддерживающую терапию. В качестве сорбента можно дать активированный уголь, если это целесообразно. Итраконазол не удаляется из организма при гемодиализе. Специфического антидота не существует.
Форма выпуска и упаковка
По 5 или 6 капсул помещают в контурную ячейковую упаковку из пленки поливинилхлоридной бесцветной и фольги алюминиевой печатной лакированной.
По 3 (по 5 капсул) или по 1 (по 6 капсул) контурной ячейковой упаковки вместе с инструкцией по медицинскому применению на государственном и русском языках помещают в пачку из картона.
Условия хранения
Хранить в оригинальной упаковке при температуре не выше 25 °С.
Хранить в недоступном для детей месте.
Срок хранения
3 года
Не применять по истечении срока годности.
Условия отпуска из аптек
По рецепту
Саудалық атауы
Итракон®
Халықаралық патенттелмеген атауы
Итраконазол
Дәрілік түрі
100 мг капсулалар
Құрамы
1 капсуланың құрамында
белсенді зат – итраконазол, итраконазолға шаққанда 100 мг пеллеттер;
қосымша заттар: гипромеллоза, сфералық қант,полиэтиленгликоль, акрилатты сополимер;
желатинді капсула құрамы: азорубин (Е122), индигокармин FD&C көгілдір 2 (Е132), титанның қостотығы (Е171), желатин.
Сипаттамасы
Корпусы қызғылт түсті және қақпақшасы – көгілдір түсті, өлшемі № 0 немесе № 1 қатты желатинді капсулалар.
Капсула ішіндегісі – ақ дерліктен крем түсіне дейінгі сфера пішінді түйіршіктер.
Фармакотерапиялық тобы
Жүйелі қолдануға арналған зеңге қарсы препараттар.
Триазол туындылары. Итраконазол
АТХ коды J02AC02
Фармакологиялық қасиеттері
Фармакокинетикасы
Жалпы фармакокинетикалық сипаттамалары. Итраконазолды ішу арқылы қолданғаннан кейін қан плазмасындағы концентрация шыңына 2-ден 5 сағатқа дейінгі аралықта жетеді. Итраконазолдың дозаға тәуелсіз фармакокинетикасы салдарынан көп рет қолданудан кейін қан плазмасында жинақталады. Тепе-тең концентрациялар жағдайына, әдетте, тәулігіне 1 рет 100 мг, тәулігіне 1 рет 200 мг және тәулігіне 2 рет 200 мг қолданудан кейін сәйкесінше Сmax 0,5 мкг/мл, 1,1 мкг/мл және 2,0 мкг/мл мәндерімен 15 күннің ішінде жетеді. Итраконазолдың жартылай шығарылуының ақырғы кезеңі бір реттік дозадан кейін жалпы алғанда 16-дан 28 сағатқа дейін ауытқиды және бірнеше дозаларды қолданғаннан кейін 34-42 сағатқа дейін ұлғаяды. Емдеуді тоқтатқаннан кейін итраконазолдың концентрациясы дозаға және емдеу ұзақтығына байланысты қан плазмасынан 7-14 күн бойы іс жүзінде анықталмайтын деңгейге дейін төмендейді.Итраконазолдың орташа плазмалық клиренсі вена ішіне қолданудан кейін минутына 278 мл құрайды. Қаныққан бауырлық метаболизмінің арқасында жоғарырақ дозаларда итраконазолдың клиренсі төмендейді.
Сіңірілуі. Итраконазол ішу арқылы қолданудан кейін жылдам сіңеді. Капсулаларды ішу арқылы қолданғаннан кейін өзгермеген дәрілік заттың ең жоғары плазмалық концентрациялары 2-5 сағаттың ішінде жетеді. Итраконазолдың абсолюттік биожетімділігі 55% құрайды. Ішке қабылдаған кездегі ең жоғарғы биожетімділігі препаратты жоғары калориялы тағамды қабылдаудан кейін дереу қолданған кезде байқалады.
Итраконазол капсулаларының сіңірілуі асқазан қышқылы төмендеген, асқазан қышқылының бөліну супрессорларын - препараттарды (Н2-рецепторларының антагонистері, протондық помпа тежегіштері) қолданатын пациенттерде, немесе белгілі бір аурулардан туындаған ахлоргидриясы бар пациенттерде төмен болады. Егер итраконазол капсулаларын қышқылдығы жоғары сусындармен (мысалы, диеталық емес коламен) қолданса, итраконазолдың мұндай пациенттерде ашқарынға сіңірілуі ұлғаяды. Итраконазолдың капсулаларды қолданудан кейінгі концентрациясы сондай дозадағы оральді ерітіндіні қолданудан кейінгімен салыстырғанда төменірек.
Таралуы. Итраконазолдың басым бөлігі плазма ақуыздарымен байланысады (99,8%), альбумин негізгі байланыстырушы компоненті болып табылады (99,6 % гидроксиметаболит үшін). Сондай-ақ оның майларға жоғары афинділігі бар. Итраконазолдың 0,2% ғана қанда байланыспаған зат күйінде қалады.Итраконазолдың болжамды таралу көлемі барынша мәнді (> 700 л), бұдан оның тіндерге кең таралуын болжауға болады: өкпедегі, бүйректегі, бауырдағы, сүйектердегі, асқазандағы, көкбауырдағы және бұлшықеттердегі концентрациялары плазмадағы концентрациясына қарағанда 2-3 есе жоғары болды. Итраконазолдың кератинді тіндерде, әсіресе теріде жинақталуы, қан плазмасындағы осындайдан 4 есе жоғары болды. Жұлын сұйықтығындағы концентрациясы қан плазмасындағыдан едәуір төмен, алайда жұлын сұйықтығында шоғырланатын инфекцияға қарсы тиімділігі көрсетілген.
Биотрансформациясы. Итраконазол көп мөлшердеметаболиттер түзе отырып бауырда елеулі дәрежеде ыдырайды. In vitro зерттеулерге сәйкес, CYP3A4 –итраконазолдың метаболизмүдерісіне қатысатын басты фермент. Басты метаболиті итраконазолмен салыстырымды зеңге қарсы in vitro әсері баргидрокси-итраконазол болып табылады. Гидрокси-итраконазолдың плазмадағы концентрациялары итраконазолдың концентрациясынан шамамен 2 есе жоғары.
Шығарылуы. Оральді ерітіндінің дозасын қолданудан кейін 1 аптаның ішінде итраконазолдың шамамен 35 %белсенді емесметаболиттер түрінде несеппен және 54 %-ға жуығы – нәжіспен шығарылады. Итраконазолдың және белсенді метаболиті гидрокси-итраконазолдың бүйрекпен шығарылуы вена ішіне енгізуден кейін дозаның 1%-дан азын құрайды. Өзгермеген заттың нәжіспен шығарылуы 3-тен 18% дейін ауытқиды.
Пациенттердің ерекше санаттары.
Бауыр жеткіліксіздігі. Итраконазол негізінен бауырда метаболизденеді. Циррозы бар пациенттерде итраконазолдың Cmaxжәне орташа мәнінің статистикалық мәні бар азаюы (47 %) және жартылай шығарылу кезеңінің 2 есе ұлғаюы белгілі. Әйтсе де итраконазолдың жалпы концентрациялары, AUC негізінде, екі топта да салыстырымды болды.
Итраконазолды циррозы бар пациенттерге ұзақ қолдануға қатысты қолжетімді мәліметтер жоқ.
Бүйрек жеткіліксіздігі. Итраконазолды бүйрек функциясының бұзылуы бар пациенттерге қолдану туралы мәліметтер шектеулі. Гемодиализдің немесе ұзақ амбулаториялық перитонеальді диализдің итраконазол фармакокинетикасына (Tmax, Cmax, AUC0-8h) маңызды ықпалының жоқ екенін көрсететін мәліметтер бар.
Итраконазолды бүйрек функциясы бұзылған пациенттерге ұзақ уақыт қолдану туралы қолжетімді мәліметтер жоқ. Диализ итраконазолдың немесе гидрокси-итраконазолдың жартылай шығарылуына немесе клиренсіне ықпал етпейді.
Балалар. Итраконазолды балаларға қолдану туралы мәліметтер шектеулі. Итраконазолдың AUC, жалпы клиренсінің жасқа елеулі тәуелділігі анықталған жоқ, алайда жаспен, таралу көлемімен, Cmaxақырғы шығарылуымен арадағы әлсіз байланыс байқалған. Болжамды клиренс және таралу көлемі дене салмағына байланысты болды.
Фармакодинамикасы
Итраконазол – триазол туындысы, әсер ету ауқымы кең. In vitro зерттеулер итраконазолдың зең жасушаларындағы эргостерол синтезін бәсеңдететінін көрсетті. Эргостерол зеңнің жасушалық жарғақшасының маңызды компоненті болып табылады, оның синтезінің бәсеңдеуі зеңге қарсы әсерді қамтамасыз етеді.
Итраконазолға қатысты, шекаралық мәндер беткейлік микоздық инфекциялар кезінде Candida spp. үшін ғана анықталды (CLSI M27-A2, шекаралық мәндер EUCAST әдіснамасы бойынша анықталған жоқ).Іn vitro зерттеулер итраконазолдың әдетте ≤1 мкг/мл концентрацияларда адам үшін патогенді зеңдердің кең ауқымының өсуін бәсеңдететінін көрсетті. Олар мыналарды қамтиды: дерматофиттер (Trichophyton spp., Microsporum spp., Epidermophyton floccosum); ашытқылар (Candida spp., C. albicans, C. tropicalis, C. parapsilosisжәне C. krusei қоса, Cryptococcus neoformans, Malassezia spp., Trichosporon spp., Geotrichum spp.), Aspergillus spp.; Histoplasma spp., H. Capsulatum қоса; Paracoccidioides brasiliensis; Sporothrix schenckii; Fonsecaea spp.; Cladosporium spp.; Blastomyces dermatitidis; Coccidiodes immitis; Pseudallescheria boydii; Penicillium marneffei және басқа ашытқылар мен зеңдердің алуан түрлері.
Candida krusei, Candida glabrata және Candida tropicalis жалпы алғанда сезімталдығы ең аз Candida түрлеріне жатады, ал кейбір изоляттар итраконазолға in vitro төзімділік көрсетеді.
Итраконазол бәсеңдетпейтін зеңдердің басты типтері зигомицеттер (Rhizopus spp., Rhizomucor spp., Mucor spp., және Absidia spp.), Fusarium spp., Scedosporium proliferans және Scopulariopsis spp. болып табылады.
Азолдарға төзімділік баяу дамиды және әдетте бірнеше генетикалық мутациялардың нәтижесі болып табылады. Азолдар класының өкілі болатын дәрілік заттардың арасындағы айқаспалы төзімділікCandida түрлері аясында байқалды, алайда кластың бір өкіліне төзімділік міндетті түрде басқа азолдарға төзімділіктің бар екенін білдіре бермейді. Итраконазолға төзімді Aspergillus fumigatus штаммдары туралы хабарланды.
Қолданылуы
- вульвовагинальді кандидоз
- кебек тәрізді теміреткі
- итраконазолға сезімтал қоздырғыштардан туындаған дерматомикоздар (Trichophyton spp., Microsporum spp., Epidermophyton floccosum), мысалы, табан дерматофитиясы, шап дерматомикозы, дене дерматофитиясы, білезіктердің дерматофитиясы
- орофарингеальді кандидоз
- дерматофиттерден және/немесе ашытқылардан туындаған онихомикоздар
- гистоплазмоз
- жүйелі микоздар (зеңге қарсы бірінші желідегі ем қолданылмайтын жағдайларда немесе басқа зеңге қарсы препараттармен емдеу тиімсіз болған жағдайда, бұл патологияның болуына, патогеннің сезімтал еместігіне немесе препараттың уыттылығына байланысты болуы мүмкін):
- аспергиллез және кандидоз;
- криптококкоз (криптококкты менингитті қоса): криптококкозы бар иммундық әлсіреген пациенттерді және орталық жүйке жүйесінің криптококкозы бар барлық пациенттерді емдеу;
- ЖИТС бар пациенттерде бар зеңдік инфекцияның қайталануының алдын алу мақсатындағы демеуші ем.
Итракон® ұзаққа созылған нейтропениясы бар пациенттерде стандартты ем жеткіліксіз болған кезде зеңдік инфекцияның профилактикасы үшін де тағайындалады.
Қолдану тәсілі және дозалары
Итракон® капсулаларын препараттың толық сіңірілуін қамтамасыз ету үшін тамақтан кейін дереу ішу арқылы қолдану керек. Капсулаларды бүтіндей жұту керек.
Әрбір көрсетілім үшін ересектерді емдеу сызбалары мынадай:
Қолданылуы |
Дозасы |
Ұзақтығы
|
•Вульвовагинальді кандидоз |
Тәулігіне 2
рет 200 мг |
1 күн |
• Кебек тәрізді теміреткі |
Тәулігіне 1
рет 200 мг |
7 күн |
•Шап дерматомикозы, дене дерматофитиясы |
Тәулігіне 1
рет 100 мг |
15 күн |
Тәулігіне 1
рет 200 мг |
7 күн |
|
•Табан дерматофитиясы, білезіктердің
дерматофитиясы |
Тәулігіне 1
рет 100 мг |
30 күн |
•Орофарингеальді кандидоздар |
Тәулігіне 1
рет 100 мг |
15 күн |
Нейтропениясы және ЖИТС бар пациенттерде препараттың сіңірілуі бұзылатындықтан, оларға
дозаны 15 күн бойы тәулігіне 1 рет 200 мг дейін арттыру керек. |
||
•Онихомикоздар (бақайлардағы
тырнақ пластиналарының зақымдануы, қол
тырнақтарының зақымдануымен де, және онсыз да) |
Тәулігіне 1
рет 200 мг |
3 ай |
Оңтайлы клиникалық және микологиялық әсерлерге тері инфекциясын, вульвовагинальді және орофарингеальді кандидоздарды емдеу аяқталғаннан кейін 1-4 апта өткен соң, және тырнақ пластиналарының инфекциясын емдеу аяқталғаннан кейін 6-9
ай өткен соң жетеді. Бұл итраконазолдың тері тіндерінен, тырнақтардаң және шырышты қабықтардан шығарылуы қан плазмасына
қарағанда баяу жүретініне байланысты. |
Жүйелі зеңдік зақымдануларды емдеу ұзақтығы емге микологиялық және клиникалық жауапқа байланысты түзетілуі тиіс:
Жүйелі микоздар |
||
Қолданылуы |
Дозалануы |
Ескертпелер |
Аспергиллез |
Тәулігіне 1 рет 200 мг |
Инвазиялық немесе диссеминацияланған
ауруда тәулігіне 2 рет 200 мг дейін арттыру |
Кандидоз |
Тәулігіне 1 рет 100-200 мг |
Инвазиялық немесе диссеминацияланған ауруда тәулігіне 2
рет 200 мг дейін арттыру |
Криптококкоз (менингит
белгілерінсіз) |
Тәулігіне 1 рет 200 мг |
|
Криптококкты менингит |
Тәулігіне 2 рет 200 мг |
Демеуші ем |
Гистоплазмоз |
Тәулігіне 1 рет 200 мг-ден Тәулігіне
2 рет 200 мг дейін |
|
ЖИТС бар пациенттерге демеуші ем |
Тәулігіне 1 рет 200 мг |
Сіңірілудің бұзылуына қатысты төмендегі
ескертпені қараңыз |
Нейтропениясы бар пациенттердегі профилактика |
Тәулігіне 1 рет 200 мг |
Сіңірілудің бұзылуына қатысты төмендегі
ескертпені қараңыз |
1 Емдеудің ұзақтығын клиникалық жауапқа сәйкес түзету керек. ЖИТС немесе нейтропениясы бар пациенттердегі сіңірілудің бұзылуы итраконазолдың қандағы концентрациясының төмендеуіне және тиімділігінің азаюына әкелуі мүмкін. Мұндай жағдайларда итраконазолдың қандағы деңгейіне мониторинг және қажет болса дозаны тәулігіне 2 рет 200 мг дейін арттыру ұсынылады.
Тұрғындардың ерекше топтары
Балаларда қолдану. Итракон® препаратын балаларда қолдану туралы клиникалық деректер жеткіліксіз, күтілетін пайда ықтимал қауіптен артық болған жағдайды қоспағанда, Итракон® капсулаларын балаларға тағайындау ұсынылмайды.
Егде жастағы пациенттерге қолдану. Итракон® препаратын егде пациенттерде қолдану туралы клиникалық деректер жеткіліксіз болғандықтан, күтілетін пайда ықтимал қауіптен артық болған жағдайды қоспағанда, оны егде пациенттерге тағайындау ұсынылмайды.
Егде жастағы пациенттер үшін препарат дозасы, бүйрек, бауыр немесе жүрек функциясының бұзылуын, сондай-ақ қатар жүретін аурулардың болуын немесе басқа да дәрі-дәрмектік ем қабылданып жүргенін назарға ала отырып белгіленуі тиіс.
Бүйрек функциясы бұзылған пациенттер. Итраконазолдың ішу арқылы қабылданатын дәрілік түрлерінің бүйрек жеткіліксіздігі бар кейбір пациенттерде қолданылуы жөніндегі мәліметтер шектеулі. Бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде итраконазолдың әсер ету дәрежесі төмен болуы мүмкін. Осы препаратты бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерге тағайындаған кезде ерекше сақтық қажет. Дозаны түзету нақты жағдайға байланысты жүзеге асырылуы керек.
Бауыр функциясы бұзылған пациенттер. Итраконазол негізінен бауырда метаболизденеді. Итраконазолдың бауыр циррозы бар пациенттердегі жартылай шығарылуының ақырғы кезеңі аздап ұзарған. Циррозы бар пациенттерде ішу арқылы қолданғандағы биожетімділігі аздап азайған. Дозаны түзету мәселесін қарастыру керек.
Жағымсыз әсерлері
Төменде келтірілген тізімде жағымсыз әсерлер жүйелік-ағзалық класына қарай берілген. Әрбір Жүйелік-ағзалық кластағы жағымсыз реакциялар олардың туындау жиілігіне қарай келтірілген:
өте жиі (≥ 1/10), жиі (≥ 1/100-ден < 1/10 дейін), жиі емес (≥ 1/1 000-ден < 1/100 дейін), сирек (≥ 1/10 000-ден < 1/1 000 дейін), өте сирек (< 1/10 000).
Қан жүйесі және лимфа жүйесі тарапынан: сирек - лейкопения;
жиілігі белгісіз - нейтропения, тромбоцитопения.
Иммундық жүйе тарапынан:
жиі емес
- аса жоғары сезімталдық;
жиілігі белгісіз - анафилаксиялық, анафилактоидты реакциялар, ангионевроздық ісіну, сарысу құю ауруы.
Метаболизм тарапынан: жиілігі белгісіз - гипокалиемия, гипертриглицеридемия.
Жүйке жүйесі тарапынан:
жиі емес - бас ауыру, бас айналуы, парестезия;
сирек – гипестезия;
жиілігі белгісіз - шеткері нейропатия.
Көру мүшелерітарапынан:
сирек - көрудің бұзылуы;
жиілігі белгісіз - көрудің бұлдырауы, диплопия.
Есту мүшелері және вестибулярлық аппарат тарапынан:
сирек - тиннит;
жиілігі белгісіз - естудің уақытша немесе тұрақты жоғалуы.
Жүрек тарапынан:
жиілігі белгісіз - іркілген жүрек жеткіліксіздігі.
Тыныс алу жүйесі тарапынан:
сирек - диспноэ;
жиілігі белгісіз - өкпенің ісінуі.
Ас қорыту жүйесі тарапынан:
жиі - іштің ауыруы, жүрек айну;
жиі емес - құсу, диарея, іш қату, диспепсия, дисгевзия, метеоризм;
сирек - панкреатит.
Гепатобилиарлы жүйе тарапынан:
жиі емес - гипербилирубинемия, аланинаминотрансферазаның, аспартатаминотранс-феразаның деңгейі жоғарылауы;
сирек - бауыр ферменттері деңгейінің жоғарылауы;
жиілігі белгісіз - жедел бауыр жеткіліксіздігі, гепатит, гепатоуыттылық, қандағы креатинфосфокиназаның ұлғаюы.
Тері және теріасты шелі тарапынан:
жиі – бөртпелер;
жиі емес - есекжем, алопеция, қышыну;
жиілігі белгісіз - уытты эпидермалық некролиз, Стивенс-Джонсон синдромы, жедел жайылған экзантематозды пустулез, мультиформалы эритема, эксфолиативті дерматит, лейкоцитокластикалық васкулит, жарыққа сезімталдық.
Қаңқа-бұлшықет жүйесі тарапынан:
жиілігі белгісіз - миалгия, артралгия.
Несеп бөлу жүйесі тарапынан:
сирек – полакиурия;
жиілігі белгісіз - несепті ұстай алмау.
Ұрпақ өрбіту жүйесі және сүт бездері тарапынан:
жиі емес - етеккір циклінің бұзылуы;
жиілігі белгісіз - эректильді дисфункция.
Жалпы бұзылыстар:
жиі емес – ісінулер;
сирек – пирексия.
Қолдануға болмайтын жағдайлар
– әсер етуші затқа немесе қосымша заттардың біреуіне белгілі аса жоғары сезімталдығы бар пациенттерге
– Итраконды® және CYP3A4ª субстраттарын бір мезгілде қолдану
– қарыншалық дисфункциясы бар пациенттерге (іркілген жүрек жеткіліксіздігі болуы, анамнездегі іркілген жүрек жеткіліксіздігі) өмірге қауіп төндіретін инфекцияны емдеуді қоспағанда
– жүктілік кезеңі, өмірге қауіп төндіретін жай-күйлерді емдеуді қоспағанда
– Итраконды® қабылдайтын бала туу жасындағы әйелдер контрацепцияның тиісті әдістерін пайдалануы тиіс. Тиімді контрацепция Итракон® препаратымен ем аяқталғаннан кейінгі бірінші етеккір кезеңінде де жалғастырылуы тиіс
– 18 жасқа дейінгі балалар мен жасөспірімдер
ª Бір мезгілде қолдану осы дәрілік заттардың қан плазмасындағы концентрацияларының жоғарылауын тудыруы мүмкін, бұл өмірге әлеуетті қауіп төндіруі ықтимал емдік және жағымсыз реакциялар мен жай-күйлердің күшеюіне немесе созылуына әкелуі мүмкін. Мысалы, осы дәрілік заттардың ұлғайған концентрациялары QT аралығының ұзаруына және вентрикулярлы тахиаритмияларға, қарыншалардың жыпылықтау-дірілдеу жағдайларымен қоса алғанда, өліммен аяқталу әлеуеті бар аритмияларға әкелуі мүмкін.
Дәрілермен өзара әрекеттесуі
Итраконазол негізінен CYP3A4 цитохромымен метаболизденеді. Осы жолмен метаболизденетін немесе CYP3A4 белсенділігін модификациялайтын басқа препараттар итраконазолдың фармакокинетикасына ықпал етуі мүмкін. Өз кезегінде итраконазол да басқа субстанциялардың фармакокинетикасына ықпал етуі мүмкін. Итраконазол CYP3A4 және P-гликопротеиннің күшті тежегіші болып табылады. Басқа дәрілік заттармен бір мезгілде қолданған кезде де метаболизм жолдары және дозаны түзету қажет болу мүмкіндігі туралы ақпаратқа қатысты сол дәрілік заттарды медициналық қолдану жөніндегі нұсқаулықтарды басшылыққа алу керек.
Қан плазмасындағы итраконазол концентрациясын төмендетуі мүмкін дәрілік заттар.Асқазан қышқылдығын төмендететін дәрілік заттар (алюминий гидроксиді сияқты қышқылды бейтараптандыратын препараттар немесе H2- рецепторлар антагонистері және протондық помпа тежегіштері сияқты қышқыл бөлінуінің супрессорлары) итраконазолдың капсуладан сіңірілуіне ықпал етеді. Төменде көрсетілген дәрілік заттарды және итраконазол капсуласын бір мезгілде қолданғанда сақ болу керек:
– итраконазолды және қышқылдықты төмендететін дәрілік заттарды бір мезгілде қолданғанда диеталық емес кола сияқты қышқылдығы жоғары сусындармен бірге қолдану керек;
–қышқылды бейтараптандыратын дәрілік заттарды (мысалы, алюминий гидроксиді) Итракон® капсуласын қабылдар алдында ең кемі 1 сағат бұрын немесе қабылдағаннан кейін 2 сағаттан соң қолдану керек;
–итраконазолдың дозасын арттыру қажет болған жағдайда да зеңге қарсы белсенділік деңгейін бақылау керек.
Итраконазолды СYРЗА4 ферментінің күшті индукторларымен бір мезгілде қолдану итраконазолдың және гидрокси-итраконазолдың биожетімділігінің төмендеуіне әкеледі, емдеу тиімділігінің біршама азаюы соның салдары болып табылады. Мұндай дәрілік заттар мыналарды қамтиды:
- бактерияға қарсы: изониазид, рифабутин, рифампицин;
- құрысуға қарсы: карбамазепин, фенобарбитал, фенитоин;
- вирусқа қарсы: эфавиренз, невирапин.
СYРЗА4 ферментінің күшті индукторларын итраконазолмен бір мезгілде қолдану ұсынылмайды. Жоғарыда аталған дәрілерді қолдануды итраконазолмен емдеуге 2 апта қалғанда, емдеу кезінде және емдеуден кейін 2 апта бойы, ықтимал пайдасы әлеуетті қаупінен едәуір басып түсетін жағдайларды қоспағанда, бастамау керек. Зеңге қарсы белсенділік деңгейін мұқият бақылау және қажет болған жағдайда итраконазолдың дозасын арттыру керек.
Итраконазолдың қан плазмасындағы концентрациясын арттыратын дәрілік заттар. CYP3A4 ферментінің күшті тежегіштері итраконазолдың биожетімділігін ұлғайтуы мүмкін. Мысалы:
- бактерияға қарсы препараттар: ципрофлоксацин, кларитромицин, эритромицин;
- вирусқа қарсы препараттар: ритонавир-күшейтілген дарунавир, ритонавир-күшейтілген фосампренавир, индинавир, ритонавир
Бұл препараттарды итраконазолмен бір мезгілде сақтықпен қолдану керек. Мұндай пациенттерде итраконазолдың фармакологиялық әсерінің ұлғаю немесе ұзару симптомдарының бар-жоғын мұқият тексеру және қажет болған жағдайда итраконазолдың дозасын азайту керек. Итраконазолдың қан плазмасындағы концентрациясын бақылау ұсынылады.
Қан плазмасындағы концентрациясын итраконазол ұлғайтатын дәрілік заттар. Итраконазол және оның негізгі метаболиті гидрокси-итраконазол CYP3A4 ферментімен метаболизденетін препараттардың метаболизмін және дәрілердің P-гликопротеинмен тасымалдануын бәсеңдетуі мүмкін, бұл осы дәрілердің және/немесе олардың метаболиттерінің қан плазмасындағы концентрацияларының ұлғаюына әкелуі мүмкін. Плазмадағы концентрациялардың бұлай жоғарылауы емдік әсердің күшеюіне немесе ұзаруына және жағымсыз реакциялардың туындауына әкелуі мүмкін. Итраконазолды және CYP3A4 метаболизденетін әрі QT аралығын ұзартатын дәрілерді тағайындауға болмайды, өйткені бұл "пируэт" типті қарыншалық тахиаритмияның туындауына әкелуі мүмкін, ол тіршілік үшін әлеуетті қауіпті жағдайға жатады. Емдеуді тоқтатқаннан кейін, итраконазолдың концентрациясы дозасына және емдеу ұзақтығына байланысты 7-ден 14 күнге дейін қан плазмасынан мүлде дерлік анықталмайтын деңгейге дейін төмендейді. Бауыр циррозы бар пациенттерде немесе CYP3A4 ферментінің тежегіштерін бір мезгілде қолданатын пациенттерде препарат бірте-бірте тоқтатылуы тиіс. Әсіресе бұл метаболизміне итраконазол ықпал ететін дәрілік заттарға қатысты.
Қатар жүретін дәрілік заттар келесі санаттарға топтастырылған:
Қолдануға болмайды: итраконазолмен бір мезгілде немесе емдеу аяқталғаннан кейін 2 апта өтпейінше ешқашанда қолдануға болмайды.
Ұсынылмайды: емдеудің пайдасы жағымсыз реакциялар туындауының ықтимал қаупінен асатын жағдайлардан басқасында, бұл дәрілік заттарды итраконазолмен бір мезгілде және емдеу тоқтатылғаннан кейін 2 апта ішінде қолданудан аулақ болу керек. Егер бір мезгілде қолданбауға болмаса, мұндай пациенттерде итраконазолдың фармакологиялық әсерінің ұлғаю немесе ұзару симптомдарының бар-жоғын мұқият тексеру және қажет болған жағдайда итраконазолдың дозасын азайту керек. Итраконазолдың қан плазмасындағы концентрациясын бақылау ұсынылады.
Сақтықпен қолдану: итраконазолмен бір мезгілде қолданған жағдайда мұқият мониторинг ұсынылады. Мұндай пациенттерде итраконазолдың фармакологиялық әсерінің ұлғаю немесе ұзару симптомдарының бар-жоғын мұқият тексеру және қажет болған жағдайда итраконазолдың дозасын азайту керек. Итраконазолдың қан плазмасындағы концентрациясын бақылау ұсынылады.
Итраконазолмен бір мезгілде қолданғанда концентрациялары ұлғаятын дәрілердің мысалдары кестеде тиісті нұсқауларымен берілген.
Дәрілік заттардың класы |
Қолдануға болмайды |
Ұсынылмайды |
Сақтықпен қолдану керек |
Альфа-блокаторлар |
|
Тамсулозин |
|
Анальгетикалық |
Левацетилметадол (левометадил), метадон |
Фентанил |
Альфентанил,
бупренорфин (вена ішілік және
сублингвальді қолдану үшін),
оксикодон |
Аритмияға
қарсы |
Дизопирамид,
дофетилид, дронедарон, хинидин |
|
Дигоксин |
Бактерияға
қарсы |
|
Рифабутина |
|
Антикоагулянттар және антитромбоцитар-лық |
|
Ривароксабан |
Кумариндер, цилостазол,
дабигатран |
Құрысуға
қарсы |
|
Карбамазепина |
|
Диабетке қарсы |
|
|
Репаглинид,
саксаглиптин |
Гельминттерге
қарсы және протозойға қарсы |
Галофантрин |
|
Празиквантел |
Антигистаминдік |
Астемизол,
мизоластин, терфенадин |
|
Эбастин |
Бас
сақинасына қарсы |
Қастауыш алкалоидтары, атап айтқанда: дигидроэрготамин,
эргометрин (эргоновин), эрготамин, метилэргометрин (метилэргоновин) |
|
Элетриптан |
Антинеопластика-лық |
Иринотекан |
Дасатиниб,
нилотиниб, трабектедин |
Бортезомиб,
бусульфан, доцетаксел, эрлотиниб, иксабепилон, лапатиниб, триметрексат, қабіршөп алкалоидтары |
Психозға қарсы, анксиолитикалық және ұйықтататын-тыныштандыра-тын |
Луразидон,
мидазолам (ішуге арналған),
пимозид, сертиндол, триазолам |
|
Альпразолам,
арипипразол, бротизолам, буспирон, галоперидол, мидазолам (вена ішіне енгізілетін),
пероспирон, кветиапин, рамелтеон, рисперидон |
Вирусқа
қарсы |
|
|
Маравирок,
индинавирb, ритонавирb, саквинавир |
Бета-блокаторлар |
|
|
Надолол |
Кальций
өзектерінің блокаторлары |
Бепридил,
фелодипин, лерканидипин, нисолдипин |
|
Басқа дигидропиридин-дер, верапамилді қоса алғанда |
Жүрек-қантамыр
жүйесіне ықпал ететін дәрілер |
Ивабрадин,
ранолазин |
Алискирен |
|
Диуретиктер |
Эплеренон |
|
|
Асқазан-ішек
жолына ықпал ететін дәрілер |
Цизаприд |
|
Апрепитант,
домперидон |
Иммуносупрессорлар |
|
Эверолимус |
Будесонид,
циклесонид, циклоспорин, дексаметазон, флутиказон, метилпреднизолон,
рапамицин (сиролимус
ретінде белгілі), такролимус, темсиролимус |
Липидтер
деңгейін реттейтін дәрілер |
Ловастатин,
симвастатин |
|
Аторвастатин |
Тыныс алу
жүйесіне ықпал ететін дәрілер |
|
Сальметерол |
|
Серотонинді кері
қармаудың іріктелген тежегіштері, трициклдік және басқа антидепрессанттар |
|
|
Ребоксетин |
Несеп бөлу
жүйесіне ықпал ететін дәрілер |
|
Варденафил |
Фезотеродин,
имидафенацин, силденафил, солифенацин, тадалафил, толтеродин |
Басқалары |
Бүйрек және бауыр функциясы бұзылған
пациентерде колхицин |
Колхицин |
Алитретиноин
(ішуге арналған),
цинакальцет, мозаваптан, толваптан |
a Сондай-ақ «Итраконазолдың қан плазмасындағы концентрациясын төмендететін дәрілік заттарды» қараңыз.
b Сондай-ақ «Итраконазолдың қан плазмасындағы концентрациясын арттыратын дәрілік заттарды» қараңыз.
Концентрациясы итраконазоләсерінен төмендейтін дәрілік заттар
Итраконазолды қабынуға қарсы стероидты емес препараттармен бір мезгілде қолданғанда мелоксикамсоңғысының концентрациясын төмендетеді. Мелоксикамды итраконазолмен бір мезгілде сақтықпен қолдану керек әрі емдік және жағымсыз әсерін бақылау қажет. Мелоксикамның дозасын түзету ұсынылады.
Балалар. Балалардағы дәрілік өзара әрекеттесулерінің зерттелуі белгісіз.
Айрықша нұсқаулар
Айқаспалы аса жоғары сезімталдық. Итраконазол мен басқа азолды зеңге қарсы дәрілердің арасындағы айқаспалы сезімталдық туралы мәліметтер жоқ. Итракон® капсулаларын басқа азолдарға аса жоғары сезімталдығы бар пациенттерге тағайындағанда сақ болу керек.
Жүрекке ықпалы. Вена ішіне енгізуге арналған итраконазолды дені саулардың қатысуымен зерттеулерде сол жақ қарыншаның лықсыту фракциясының транзиторлы асимптоматикалық азаюы байқалды; ол келесі инфузияның алдында қалпына келді. Бұл мәліметтердің ішуге арналған түрлер үшін клиникалық маңыздылығы анықталған жоқ.
Итраконазолдың негативті инотропты әсері бар екені белгілі, оны қолданумен байланысты іркілген жүрек жеткіліксіздігі жағдайлары туралы хабарланған. Өздігінен келіп түскен хабарламалар арасында іркілген жүрек жеткіліксіздігінің пайда болу жиілігі тәуліктік азырақ дозалардың хабарламаларына қарағанда 400 мг жалпы тәуліктік дозада жоғары болды, осылайша, жүрек жеткіліксіздігінің қаупі итраконазолдың жалпы тәуліктік дозасына байланысты ұлғаюы мүмкін.
Препаратты күтілетін пайдасы әлеуетті қаупінен едәуір асып түсетін жағдайларды қоспағанда, анамнезінде жүрек жеткіліксіздігі бар пациенттер қабылдамауы керек. Пайда/қауіп арақатынасына жекелей баға берген кезде көрсетілімнің ауырлығы, дозалау режимі, емдеу ұзақтығы (жалпы тәуліктік доза) сияқты факторларды және іркілген жүрек жеткіліксіздігі туындау қаупінің жеке факторларын ескеру керек. Бұл қауіп факторлары ишемиялық жүрек ауруы немесе клапандардың зақымдануы сияқты жүрек ауруларының болуын; өкпенің обструктивті зақымдануы сияқты ауыр өкпе ауруларын; бүйрек жеткіліксіздігін немесе ісінулермен қатар жүретін басқа ауруларды қамтиды. Мұндай пациенттерді іркілген жүрек жеткіліксіздігінің симптомдары туралы хабардар етіп, емдеуді сақтықпен жүргізу және іркілген жүрек жеткіліксіздігінің симптомдарын бақылау керек. Емдеу курсы кезінде бұл симптомдар пайда болған кезде Итракон® препаратын қолдануды тоқтату қажет.
Кальций өзекшелерінің блокаторлары негативті инотропты әсерге ие болуы мүмкін, ол итраконазолдың дәл осындай әсерін күшейтуі мүмкін. Итраконазол сол сияқты кальций өзекшелері блокаторларының метаболизмін бәсеңдетуі мүмкін. Сондықтан итраконазолды және кальций өзекшелері блокаторларын бір мезгілде қолданғанда іркілген жүрек жеткіліксіздігінің туындау қаупінің ұлғаюына байланысты сақтық таныту керек.
Бауырға ықпалы. Итраконазол капсулаларын қолданған кезде ауыр гепатоуыттылық жағдайлары, өліммен аяқталған жедел бауыр жеткіліксіздігі жағдайларын қоса, өте сирек байқалды. Негізінен бұл жағдайлар анамнезінде бауыр аурулары болған, жүйелі көрсетілімдер бойынша емделген, басқа да күрделі аурулары болған және/немесе басқа гепатоуытты препараттарды қабылдаған пациенттерде байқалды. Кейбір пациенттерде бауыр ауруларының айқын қауіп факторлары болған жоқ. Бұл жағдайлардың кейбіреулері емдеудің алғашқы айында, оның ішінде бірінші аптасында байқалды. Сондықтан Итракон® қабылдайтын пациенттерде бауыр функциясына мониторинг жүргізген жөн. Пациенттерге гепатиттің симптомдары пайда болған жағдайда шұғыл дәрігерге қаралуы қажеттігін ескерту керек, атап айтқанда: анорексия, жүрек айнуы, құсу, қажу, іштің ауыруы немесе несептің қараюы. Бұл симптомдар бар болса емдеуді дереу тоқтатып, бауыр функциясына зерттеу жүргізу қажет.
Бауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерде итраконазолдың ішуге арналған дәрілік түрін қолдану бойынша деректер шектеулі. Пациенттердің қарастырылған тобын емдеу сақтықпен жүргізілуі тиіс.
Бауыр функциясының бұзылуы бар пациенттерге итраконазол қабылдағанда өзінің жай-күйін мұқият бақылау ұсынылады. Бауырдың цирроз ауруы бар науқастарда CYP3A4 метаболизденетін басқа дәрілік заттармен ем бастау туралы шешімді қабылдарда итраконазол капсуласымен клиникалық сынақ жүргізгенде анықталған итраконазолдың жартылай шығарылу уақытын ескеру керек.
Бауыр ферменттері деңгейі жоғары, бауырдың белсенді аурулары немесе басқа дәрілік препараттардан туындаған гепатоуыттылық белгілері бар пациенттерге емдеу тек оның болжамды пайдасы бауырдың зақымдану қаупінен астам болса ғана жүргізілуі мүмкін. Бұндай пациенттерге бауыр ферменттерінің деңгейін бақылау талап етіледі.
Асқазан қышқылдығының төмендеуі. Асқазан қышқылдығы төмендегенде итраконазолдың капсулалардан сіңірілуі нашарлайды. Аурулар (мысалы, ахлоргидриясы бар пациенттер) немесе дәрілік препараттар (мысалы, асқазан сөлінісін бәсеңдететін дәрілік заттар) қабылдау салдарынан асқазан сөлінің қышқылдығы төмендеген пациенттерге Итракон® капсулаларын бір мезгілде қышқыл сусындармен (диеталық емес кола сияқты) қабылдау ұсынылады. Препараттың зеңге қарсы белсенділігін бақылау және қажет болғанда итраконазол дозасын арттыру керек.
Егде жастағы пациенттер. Итраконазол капсулаларын егде жастағыпациенттерге қолдану туралы клиникалық деректер шектеулі. Егер қолданудың пайдасы әлеуетті қаупінен асатын болса ғана, Итракон® капсулаларын егде жастағы пациенттер қабылдауына болады,.
Бауыр функциясының бұзылуы. Итраконазолды бауыр функциясының бұзылуы бар пациенттерге ішу арқылы қолдану туралы қолжетімді деректер шектеулі. Препаратты бұл санаттағы пациенттерге қолданғанда сақ болу керек.
Бүйрек функциясының бұзылуы. Итраконазолды бүйрек функциясының бұзылуы бар пациенттерге ішу арқылы қолдану туралы қолжетімді деректер шектеулі. Препаратты бұл санаттағы пациенттерге қолданғанда сақ болу керек.
Бұйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде итраконазолдың биожетімділігі төмендеуі мүмкін. Бұл жағдайда дозаны түзету мәселесі қарастырылуы мүмкін.
Естімей қалу. Итраконазолды қабылдаған пациенттерде естудің уақытша немесе тұрақты жоғалу жағдайлары туралы хабарламалар болды. Кейбір жағдайларда естімей қалу қолдануға болмайтын хинидинмен бір мезгілде қолдану аясында орын алды. Есту әдетте итраконазолмен ем аяқталғаннан кейін қалпына келеді, алайда кейбір пациенттерде естімеу қайтымсыз болады.
Иммундық жеткіліксіздігі бар пациенттер. Иммундық жеткіліксіздігі бар кейбір пациенттерде (мысалы, нейтропениясы, ЖИТС немесе трансплантацияланған ағзалары бар пациенттер) Итракон® капсулаларының ішу арқылы биожетімділігі төмендеуі мүмкін.
Өмірге тікелей қауіп төндіретін жүйелі зеңдік инфекциялары бар пациенттер. Фармакокинетикалық қасиеттеріне байланысты Итракон® капсулаларын жүйелі зеңдік инфекциялардан туындаған шұғыл жай-күйлерді бастапқы емдеу үшін қолдану ұсынылмайды.
ЖИТС-пен ауыратын пациенттер. Споротрихоз, бластомикоз, гистоплазмоз немесе криптококкоз (менингеальді немесе менингеальді емес) сияқты жүйелі зеңдік инфекцияны емдеген әрі қайталану қаупі бар ЖИТС-пен ауыратын пациенттер үшін, дәрігер демеуші емнің қажеттілігіне баға беруі тиіс.
Нейропатия. Итраконазолды қолданумен байланысты нейропатия пайда болған кезде, емдеуді тоқтату керек.
Көмірсу алмасуының бұзылуы.Сирек кездесетін тұқым қуалайтын фруктоза жақпаушылығы, глюкоза-галактоза мальабсорбциясы немесе сахараза-изомальтаза жеткіліксіздігі бар пациенттер бұл дәрілік затты қолданбауы тиіс.
Айқаспалы төзімділік. Егер жүйелі кандидоз ауруында ауруды туындататын зеңнің Candida түрінің флуконазолға төзімділігіне күдік болса, олар итраконазолға сезімтал болады деуге болмайды. Сондықтан ИтраконÒ капсулаларымен емдеуді бастар алдында сезімталдығына тест жүргізу керек.
Өзара әрекеттесу потенциалы. Итраконазол басқа дәрілік заттармен клиникалық елеулі өзара әрекеттесуі мүмкін. Итраконазолды CYP3A4 индукторларымен (рифампицинмен, рифабутинмен, фенобарбиталмен, фенитоинмен, карбамазепинмен, шайқурай экстрактысымен (Hipericum perforatum) емдеу аяқталғаннан кейін екі апта өткен соң ғана қолдану керек. Итраконазолды бұл дәрілік заттармен бір мезгілде қолдану итраконазолдың плазмадағы емдік концентрациясының жеткіліксіздігіне және, соған сәйкес, емдеудің тиімсіздігіне әкелуі мүмкін.
Препараттың құрамында азорубин және күнбатар түстес сары бояғыштар бар, олар аллергиялық реакциялар тудыруы мүмкін.
Педиатрияда қолданылуы. ИтраконÒ препаратының капсулаларын бала жастағы пациенттерге қолдану туралы клиникалық деректер шектеулі. ИтраконÒ капсулалары, препаратын бала жастағы пациенттерге пайдалану, егер қолданудың болжамды пайдасы зор қаупінен асатыны анықталмаса, ұсынылмайды.
Жүктілік және лактация кезеңінде қолдану
Жүктілік. Итраконды® ана үшін зор пайдасы шарана үшін теріс ықпал ету қаупінен асатын, өмірге қауіп төндіретін жүйелі микоз жағдайларын қоспағанда, жүктілерге тағайындамау керек.
In vitro зерттеулерде итраконазол ұрпақты болуға уыттылығын көрсетті.
Итраконазолды жүктілік кезеңінде қолдану туралы шектеулі деректер бар. Постмаркетингтік кезеңде қаңқаның, несеп-жыныс жолының, жүрек-қантамыр жүйесінің және көру мүшелерінің дамуындағы ақауларды, сондай-ақ хромосомалық ауытқуларды және дамудың көптеген ақауларын қоса, дамудағы кемістік жағдайлары туралы хабарланды. Итраконазол капсулаларымен себептік байланысы анықталған жоқ. Итраконазолдың жүктіліктің І триместріндегі (негізінен оны вульвовагинальді кандидозды қысқа мерзімдік емдеу үшін қолданған пациент әйелдерде) ықпалы туралы эпидемиологиялық мәліметтер тератогендік әсері бар препараттарды қабылдамаған әйелдермен салыстырғанда даму ақауларының ұлғаюын анықтаған жоқ.
Ұрпақты болу жасындағы әйелдер. Итраконазолды қабылдайтын ұрпақ болу жасындағы әйелдер емдеудің бүкіл курсы бойында, оны аяқтағаннан кейін алғашқы етеккір келгенше контрацепцияның сенімді құралдарын қолдануы керек.
Емшек емізу кезеңі. Итраконазолдың өте елеусіз мөлшері емшек сүтіне бөлінеді. Емшек емізу кезеңінде бала үшін ықтимал қауіпті ана үшін Итракон® препаратымен емдеудің күтілетін пайдасымен салыстыру керек. Күмәнді жағдайларда әйел емшек емізуді тоқтатуы керек.
Дәрілік заттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне ықпал ету ерекшеліктері. Автокөлікті басқарғанда немесе басқа механизмдермен жұмыс істегенде реакция жылдамдығына ықпал етуіне зерттеулер жүргізілген жоқ. Бас айналуы, көрудің бұзылуы және естімей қалу сияқты жағымсыз реакциялардың пайда болуы мүмкін екенін есте ұстау керек, бұл автокөлікті басқару немесе басқа механизмдермен жұмыс істеу кезінде жағымсыз салдарларға әкеліп соғуы мүмкін.
Артық дозалануы
Симптомдары: Итракон®капсуласы препаратымен артық дозаланғанда бақыланатын симптомдар препараттың әдеттегі дозасын қолданғандағы бақыланған дозаға тәуелді жағымсыз реакциялармен салыстырарлық болды.
Емі: Артық дозаланған жағдайда демеуші ем жүргізу керек. Сорбент ретінде егер ол мақсатқа сай болса, белсенділендірілген көмір беруге болады. Итраконазол организмнен гемодиализ арқылы шығарылмайды. Спецификалық антидоты жоқ.
Шығарылу түрі және қаптамасы
Түссіз поливинилхлоридті үлбірден және баспалы лакталған алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамаға 5 немесе 6 капсуладан салынған.
3 (5 капсуладан) немесе 1 (6 капсуладан) пішінді ұяшықты қаптама медициналық қолдану жөніндегі мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынады.
Сақтау шарттары
Түпнұсқалық қаптамасында, 25°С-ден аспайтын температурада сақтау керек.
Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!
Сақтау мерзімі
3 жыл
Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды.
Дәріханалардан босатылу шарттары
Рецепт арқылы