г. AptekaOnline
Каталог

Индапамид SR, 1.5 мг, таблетки №30, пачка из картона

Действующее вещество :
Индапамид
Дозировка:
1.5 мг
Рецептурный отпуск:
По рецепту
Срок хранения:
2 года
Цена от 1 090
Добавлено в корзину:
Наличие в аптеках
Характеристика
Описание
Генерик
Да
Дата регистрации
2020-06-30
Действующее вещество
Индапамид
Дозировка
1.5 мг
Единица упаковки
шт.
Код товара
00-00004922
Лекарственная форма
Таблетки с пролонгированным высвобождением, покрытые оболочкой
Описание упаковки
№30
Регистрационный номер
РК-ЛС-5№016280
Рецептурный отпуск
По рецепту
Срок хранения
2 года
Торговое название
Индапамид SR
Упаковка
Пачка из картона
Форма выпуска
По 14 таблеток в контурной ячейковой упаковке. По 2, 4 контурных ячейковых упаковок в пачке из картона. По 15 таблеток в контурной ячейковой упаковке. По 2, 4 контурных ячейковых упаковок в пачке из картона. По 3 контурные ячейковые упаковки по 10 та
Инструкция
Выбор языка RU KZ

Торговое наименование

Индапамид SR

 

Международное непатентованное название

Индапамид

 

Лекарственная форма, дозировка 

Таблетки с пролонгированным высвобождением, покрытые оболочкой, 1.5 мг

 

Фармакотерапевтическая группа

Сердечно-сосудистая система. Диуретики. Диуретики с умеренно выраженной активностью, исключая тиазиды. Сульфонамиды простые. Индапамид.

Koд ATХ: C03BA11

 

Показания к применению

Эссенциальная артериальная гипертензия.

 

Перечень сведений, необходимых до начала применения

Противопоказания

-      Гиперчувствительность к индапамиду, сульфонамидам или к любому из вспомогательных веществ.

-               Тяжелая почечная недостаточность, анурия.

-               Печеночная энцефалопатия или другие тяжелые нарушения функции печени.

-               Гипокалиемия.

-               Пациенты с наследственной непереносимостью галактозы, дефицитом фермента Lapp (ЛАПП)-лактазы, мальабсорбции глюкозы-галактозы.

-               Беременность и период лактации.

-               Детский и подростковый возраст до 18 лет.

 

Необходимые меры предосторожности при применении

Фоточувствительность

Описаны случаи фотосенсибилизации, связанные с применением тиазидных диуретиков и других препаратов с подобным действием. Если реакция фотосенсибилизации появится во время лечения, рекомендуется отменить лекарственный препарат. Если возникнет необходимость в повторном применении диуретика, рекомендуется защищать поверхность кожи, подверженную воздействию солнечных лучей или искусственного ультрафиолетового облучения.

Водно-электролитный баланс

-               Содержание натрия в плазме

Перед началом лечения препаратом, затем в регулярных временных интервалах необходимо контролировать концентрацию натрия в плазме. Любая терапия диуретиками может привести к гипонатриемии, иногда с серьезными ее последствиями. Снижение содержания натрия в плазме в начальный период может быть бессимптомным, поэтому требуется его регулярный контроль, более частый у пациентов пожилого возраста или у пациентов с циррозом печени. Все диуретические препараты могут вызывать гипонатриемию, приводящую иногда к тяжелым последствиям. Гипонатриемия и гиповолемия могут приводить к обезвоживанию и ортостатической гипотензии. Сопутствующая потеря ионов хлора может привести к вторичному компенсированному метаболическому алкалозу; частота встречаемости и степень выраженности этого действия обычно незначительны.

-               Содержание калия в плазме

В ходе лечения необходимо регулярно контролировать концентрацию калия в плазме. Снижение содержания калия и гипокалиемия являются основным риском при применении тиазидных и тиазидоподобных диуретиков. Следует предотвращать развитие гипокалиемии (<3,4 ммоль/л) особенно у некоторых групп пациентов повышенного риска, например, пациентов пожилого возраста, истощенных пациентов, пациентов, получающих одновременно много лекарственных препаратов, пациентов с циррозом печени, пациентов с отеками и асцитом, пациентов с ишемической болезнью сердца и сердечной недостаточностью. В случае гипокалиемии повышается опасность кардиотоксичности препаратов наперстянки и риск появления нарушений сердечного ритма. В группе риска также находятся пациенты с удлиненным интервалом QT, независимо от того, является это нарушение врожденным или ятрогенным. Гипокалиемия, так же как и брадикардия, способствует развитию серьезных нарушений сердечного ритма, особенно потенциально смертельной формы тахикардии – torsade de pointes.

Во всех указанных выше ситуациях необходим более частый мониторинг содержания калия в плазме. Первое определение уровня калия в плазме необходимо выполнить в течение первой недели лечения. В случае появления гипокалиемии необходимо восполнять дефицит калия. Содержание кальция в плазме

Tиазидные и тиазидоподобные диуретики могут снижать выведение кальция с мочой, вызывая незначительную транзиторную гиперкальциемию. Выраженная гиперкальциемия может быть следствием нераспознанного гиперпаратиреоза. В таком случае необходимо прервать лечение и провести оценку функции паращитовидных желез пациента.

Содержание глюкозы в крови

У пациентов с сахарным диабетом, особенно у пациентов с сопутствующей гипокалиемией, необходимо проводить мониторинг уровня глюкозы в крови.

Мочевая кислота

У пациентов с гиперурикемией существует тенденция к увеличению частоты приступов подагры.

Функция почек и диуретические лекарственные препараты

Tиазидные и тиазидоподобные диуретики эффективны только в случае нормальной функции почек или при ее незначительном нарушении (уровень креатинина ниже 25 мг/л то есть 220 мкмоль/л у взрослых). Oценивая функцию почек на основании концентрации креатинина, необходимо учитывать возраст, пол и массу тела пациента.

Гиповолемия, обусловленная потерей воды и натрия, вызванная диуретиками в начале лечения, приводит к снижению клубочковой фильтрации. Это может привести к повышению содержания мочевины в крови и креатинина в плазме. Такая транзиторная функциональная почечная недостаточность проходит без последствий у пациентов с нормальной функцией почек, однако может усугубить уже имеющуюся почечную недостаточность.

 

Взаимодействия с другими лекарственными препаратами

Не следует применять одновременно с индапамидом

Литий: наступает повышение уровня лития в плазме с симптомами передозировки, как в случае низкосолевой диеты (сниженное выведение лития с мочой). Если необходимо одновременное применение солей лития и диуретического препарата, необходимо контролировать содержания лития в плазме и соответственно корректировать дозы.

Следует с осторожностью применять с индапамидом

Препараты, вызывающие аритмию по типу torsade de pointes

-               антиаритмические препараты Ia класса (хинидин, гидрохинидин, дизопирамид);

-               антиаритмические препараты III класса (амиодарон, соталол, дофетилид, ибутилид);

-               некоторые антипсихотические препараты:

·       производные фенотиазина (хлорпромазин, циамемазин, левомепромазин, тиоридазин, трифторперазин);

·       производные бензамида (амисульпирид, сульпирид, сультоприд, тиаприд);

·       производные бутирофенона (дроперидол, галоперидол);

-               другие препараты: бепридил, цизаприд, дифеманил, эритромицин (при внутривенном введении), галофантрин, мизоластин, пентамидин, спарфлоксацин, моксифлоксацин, винкамин (при внутривенном введении).

Повышенный риск желудочковых аритмий, особенно torsade de pointes (гипокалиемия является предрасполагающим фактором). Перед назначением перечисленных комбинаций следует провести мониторинг на предмет гипокалиемии и по необходимости провести коррекцию электролитного баланса. Следует проводить мониторинг клинического состояния, электролитов плазмы и ЭКГ.

В случае выявленной гипокалиемии, следует применять лекарственные препараты, не вызывающие риск развития torsade de pointes.

Нестероидные противовоспалительные лекарственные препараты (для приема внутрь и/или парентерально), в том числе селективные ингибиторы циклооксигеназы-2 (ЦОГ-2) и высокие дозы салицилатов (≥3 г/сутки)

Возможно снижение антигипертензивного эффекта индапамида.

Повышается риск острой почечной недостаточности у обезвоженных пациентов (снижение клубочковой фильтрации). С начала лечения следует контролировать состояние гидратации пациента и проводить мониторинг функции почек.

Ингибиторы ангиотензин-конвертирующего фермента (АКФ)

Назначение ингибиторов АКФ пациентам с гипонатриемией (особенно у пациентов со стенозом почечной артерии) связано с риском внезапной артериальной гипотензии и риском развития острой почечной недостаточности.

Учитывая то, что при артериальной гипертензии лечение диуретиками может вызвать дефицит натрия, следует:

-        прекратить применение диуретика за 3 дня до начала приема ингибиторов АКФ, а затем, если это необходимо, вернуться к приему диуретика, не сберегающего калий;

или

-        начать лечение ингибиторами АКФ с низких доз, а затем постепенно их повышать.

При застойной сердечной недостаточности следует начать лечение с очень низких доз ингибиторов АКФ, по возможности после снижения дозы диуретика, не сберегающего калий.

Во всех случаях необходимо проводить мониторинг функции почек (содержание креатинина) в течение первой недели лечения ингибиторами АКФ.

Другие лекарственные препараты, вызывающие гипокалиемию: амфотерицин B (при внутривенном введении), глюкокортикостероиды и минералокортикостероиды (для системного применения), тетракозактид, слабительные лекарственные препараты, стимулирующие перистальтику

Повышенный риск развития гипокалиемии (аддитивное действие). Необходимо проводить мониторинг уровня калия в плазме крови и своевременно восполнять его по необходимости, особенно тщательно во время одновременного лечения препаратами наперстянки. Рекомендуется принимать слабительные средства, которые не стимулируют перистальтику кишечника.

Баклофен

Усиливает антигипертензивный эффект индапамида. Необходимо обеспечить адекватную гидратацию пациента и контролировать функцию почек в начале лечения.

Гликозиды наперстянки

Гипокалиемия является фактором, предрасполагающим к развитию симптомов токсичности после применения гликозидов наперстянки, поэтому необходимо контролировать уровень калия, проводить ЭКГ, а при необходимости модифицировать лечение.

Комбинации, которые требуют особого внимания

Калийсберегающие диуретики (амилорид, спиронолактон, триамтерен)

Рациональная комбинация этих препаратов, полезная для некоторых пациентов, не исключает риска развития гипокалиемии (особенно в случае пациентов с сахарным диабетом или с почечной недостаточностью) или гиперкалиемии. Необходимо контролировать уровень калия в плазме и показатели ЭКГ, а в случае необходимости пересмотреть способ лечения.

Метформин

Повышенный риск развития лактоацидоза, вызванного метформином, связанного с возможным нарушением функции почек, в результате применения диуретиков, особенно петлевых. Не следует принимать метформин, если концентрация креатинина в сыворотке превышает 15 мг/л (135 мкмоль/л) у мужчин и 12 мг/л (110 мкмоль/л) у женщин.

Йодсодержащие рентгеноконтрастные средства

В случае обезвоживания, вызванного диуретиками, существует повышенный риск развития острой почечной недостаточности, особенно при использовании высоких доз йодсодержащего рентгеноконтрастного средства. Перед использованием такого средства необходимо обеспечить надлежащую гидратацию пациента.

Трициклические антидепрессанты, нейролептики

Усиление антигипертензивного действия и риск появления ортостатической гипотензии (аддитивное действие).

Кальций (соли кальция)

Риск гиперкальциемии содержания креатинина в плазме, без изменения уровня циклоспорина, даже если не отмечается гиповолемия и/или гипонатриемия.

Циклоспорин, такролимус

Риск повышения эффекта (задержка натрия и воды вследствие действия кортикостероидов).

Кортикостероиды, тетракозактид (для системного применения)

Снижение гипотензивного эффекта (задержка натрия и воды вследствие действия кортикостероидов).

 

Специальные предупреждения

Пациенты с печеночной недостаточностью

У пациентов с печеночной недостаточностью тиазидоподобные диуретические лекарственные препараты могут вызывать развитие печеночной энцефалопатии, особенно при нарушении электролитного обмена. Применение диуретических препаратов следует немедленно прекратить в случае появления симптомов печеночной энцефалопатии.

Спортсмены

Препарат может вызвать положительные результаты антидопинговых тестов у спортсменов.

Применение в педиатрии

Учитывая отсутствие данных, касающихся безопасности и эффективности, не рекомендуется применение препарата у детей и подростков до 18 лет.

Особые указания, касающиеся вспомогательных веществ

Препарат содержит лактозу и не должен применяться у пациентов с редко встречающейся наследственной непереносимостью галактозы, дефицитом ферментаLapp (Лапп)-лактазы, мальабсорбции глюкозы-галактозы.

Во время беременности или лактации

Согласно общепринятому правилу следует избегать применения диуретиков у беременных женщин. Нельзя их применять с целью лечения физиологических отеков, появляющихся в период беременности. Диуретики могут вызывать фетоплацентарную недостаточность и угрозу нарушения развития плода.

Индапамид выделяется с грудным молоком. По этой причине не рекомендуется применение препарата в период кормления грудью.

Особенности влияния препарата на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами

Во время применения лекарственного препарата Индапамид SR, особенно в начале лечения или во время дополнительного применения другого антигипертензивного лекарственного препарата, могут появиться симптомы, связанные со снижением артериального давления. В такой ситуации способность к управлению транспортными средствами и обслуживанию механизмов может быть нарушена.

 

Рекомендации по применению

Режим дозирования

По 1 таблетке (1.5 мг) один раз в сутки, лучше принимать препарат утром. Таблетки следует проглатывать целиком, запивая водой и не следует разжевывать.

В больших дозах индапамид не оказывает более сильного антигипертензивного действия, в то же время усиливается его салуретическое действие.

 

Особые группы пациентов

Пациенты с почечной недостаточностью

При тяжелой почечной недостаточности (клиренс креатинина ниже 30 мл/мин.) применение препарата противопоказано. Тиазидные диуретики и тиазидоподобные лекарственные препараты наиболее эффективны при нормальной функции почек или если функция почек нарушена в незначительной степени.

Пациенты пожилого возраста

У пациентов пожилого возраста при оценке содержания креатинина в плазме следует учитывать возраст, массу тела и пол. У пациентов пожилого возраста можно применять препарат Индапамид SR, если функция почек не нарушена или нарушена в незначительной степени.

Пациенты с нарушением функции печени

В случае тяжелых нарушений функции печени применение лекарственного препарата противопоказано.

Дети и подростки

Учитывая отсутствие данных, касающихся безопасности и эффективности, не рекомендуется применение препарата у детей и подростков до 18 лет.

 

Метод и путь введения

Для приема внутрь.

 

Меры, которые необходимо принять в случае передозировки

Симптомы острого отравления возникают в связи с нарушениями водно-электролитного баланса (гипонатриемия, гипокалиемия). Могут отмечаться тошнота, рвота, снижение артериального давления, мышечные спазмы, головокружение, сонливость, дезориентация, полиурия, олигурия приводящая к анурии (вследствие гиповолемии).

Лечение: промывание желудка, назначение активированного угля, коррекция водно-электролитного баланса в условиях стационара.

 

Меры, необходимые при пропуске одной или нескольких доз лекарственного препарата

Не следует применять двойную дозу с целью компенсации пропущенной дозы препарата.

 

Обратитесь к врачу или фармацевту за советом прежде, чем применять лекарственный препарат.

 

Описание нежелательных реакций, которые проявляются при стандартном применении ЛП и меры, которые следует принять в этом случае (при необходимости)

Часто (≥ от 1/100 до < 1/10)

-      реакции повышенной чувствительности

-      пятнисто-папулезная сыпь

-      гипокалиемия

Нечасто (≥ от 1/1000 до < 1/100)

-      рвота

-      пурпура

Редко (≥ 1/10000 до  < 1/1000)

-      головная боль, головокружение, чувство усталости

-      парестезии

-      тошнота, запоры, сухость в ротовой полости

Очень редко (< 1/10000)

-      тромбоцитопения, лейкопения, агранулоцитоз, апластическая анемия, гемолитическая анемия

-      нарушения сердечного ритма

-      артериальная гипотензия

-      панкреатит

-      нарушения функции печени

-      почечная недостаточность

-      ангионевротический отек и (или) крапивница, токсический эпидермальный некролиз, синдром Стивенса-Джонсона

-      гиперкальциемия

Неизвестно (невозможно оценить на основании имеющихся данных)

-          обморок

-          возможно обострение симптомов сопутствующей системной красной волчанки

-          удлинение интервала QT на ЭКГ

-          torsade de pointes потенциально смертельная

-          развитие печеночной энцефалопатии на фоне печеночной недостаточности

-          гепатит

-          повышение активности печеночных ферментов

-          повышение концентрации мочевой кислоты и глюкозы в крови

-          потеря калия и развитие гипокалиемии, особенно значимая у пациентов, относящихся к группе высокого риска

-          гипонатриемия, сопровождающаяся гиповолемией, вызывающая дегидратацию и ортостатическую гипотензию

-          реакции фотосенсибилизации


Дополнительные сведения

Состав лекарственного препарата

Одна таблетка содержит

активное вещество - индапамид 1.5 мг,

вспомогательные вещества - лактозы моногидрат, карбомер, гидроксипропилцеллюлоза, магния стеарат, кремния диоксид коллоидный безводный, тальк,

состав оболочки: опадрай II Pink (33G24509): гипромеллоза, титана диоксид (E171), лактозы моногидрат, макрогол 3000, глицерина триацетат, железа (III) оксид желтый (E172), железа (III) оксид красный (E172), железа (III) оксид черный (E172).

 

Описание внешнего вида, запаха, вкуса

Таблетки круглой формы, двояковыпуклые, покрытые оболочкой бледно-розового цвета.

 

Форма выпуска и упаковка

По 10, 14 и 15 таблеток в контурную ячейковую упаковку из пленки PVC/PVDC и фольги алюминиевой.

По 2 или 4 контурные ячейковые упаковки по 14 таблеток, или по 2 или 4 контурные ячейковые упаковки по 15 таблеток, или по 3 контурные ячейковые упаковки по 10 таблеток помещают в пачку из картона вместе с утвержденной инструкцией по медицинскому применению на казахском и русском языках.

 

Срок хранения

2 года

Не применять по истечении срока годности!

 

Условия хранения

Хранить в сухом, защищенном от света месте, при температуре не выше 25°C.

Хранить в недоступном для детей месте!

 

Условия отпуска из аптек

По рецепту.

 

Саудалық атауы

Индапамид SR

 

Халықаралық патенттелмеген атауы

Индапамид

 

Дәрілік түрі, дозалануы 

Босап шығуы ұзартылған қабықпен қапталған таблеткалар, 1.5 мг

 

Фармакотерапиялық тобы

Жүрек-қантамыр жүйесі. Диуретиктер. Орташа айқын белсенділігі бар диуретиктер, тиазидтерді қоспағанда. Сульфонамидтер, қарапайымдар. Индапамид.

ATХ коды: C03BA11

 

Қолданылуы

Эссенциальді артериялық гипертензия.

 

Қолдануды бастағанға дейін қажетті мәліметтер тізбесі

Қолдануға болмайтын жағдайлар

-      Индапамидке, сульфонамидтерге немесе қосымша заттардың кез келгеніне аса жоғары сезімталдық

-               Бүйректің ауыр жеткіліксіздігі, анурия.

-               Бауыр энцефалопатиясынемесе бауыр функциясының басқа да ауыр бұзылуы.

-               Гипокалиемия.

-               Тұқым қуалайтын галактоза жақпаушылығы, Lapp (ЛАПП)-лактаза ферментінің тапшылығы, глюкоза-галактоза мальабсорбциясы бар пациенттер.

-               Жүктілік және лактация кезеңі.

-               Балалар мен 18 жасқа дейінгі жасөспірімдер.

 

Қолдану кезінде қажетті сақтық шаралары

Фотосезімталдық

Тиазидтік диуретиктер және әсері ұқсас басқа препараттарды қолданумен байланысты фотосенсибилизация оқиғалары сипатталған. Егер фотосенсибилизация реакциясы емделу уақытында пайда болса дәрілік препараты тоқтату ұсынылады. Егер диуретикті қайта қолдану қажеттілігі туындаса, күн сәулесінің немесе жасанды ультракүлгін сәулеленудің әсеріне ұшыраған тері беткейін қорғау ұсынылады.

Су-электролиттік теңгерім

-               Плазмалдағы натрий мөлшері

Препаратпен емді бастар алдында,сосын жүйелі уақытша аралықтарда плазмадағы натрий концентрациясынбақылау қажет. Диуретиктермен кез келген ем гипонатриемияға, кейде оның күрделі салдарына әкелуі мүмкін. Плазмадағы натрий мөлшерінің төмендеуі бастапқы кезеңде симптомсыз болуы мүмкін, сондықтан егде жастағыпациенттерде немесе бауыр циррозы бар пациенттердежиірек тұрақты бақылау талап етіледі.Барлық диуретикалық препараттар кейде ауыр салдарларға әкелетін. гипонатриемияны туындатуы мүмкін. Гипонатриемия және гиповолемия сусыздануға және ортостаздық гипотензияға әкелуі мүмкін. Хлор иондарын қатарлас жоғалту салдарлы компенсацияланған метаболизмдік алкалозға әкелуі мүмкін; бұл әсердің кездесу жиілігі және айқындық дәрежесі әдетте елеулі емес.

-  Плазмадағы калий мөлшері

Емдеу барысында плазмадағы калий концентрациясын тұрақты бақылау қажет. Калий мөлшерінің төмендеуі және гипокалиемия тиазидтік және тиазид тәрізді диуретиктерді қолдану кезіндегі негізгі қауіп болып табылады. Әсіресе кейбір қауіп тобындағы пациенттерде, мысалы, егде жастағыпациенттер, жүдеген пациенттер, бір уақыттакөп дәрілік препараттар алатын пациенттер, бауыр циррозы бар пациенттер, ісінуі және асциті бар пациенттер, жүректің ишемиялық ауруы және жүрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде гипокалиемия (<3,4 ммоль/л) дамуының алдын алу керек. Гипокалиемия жағдайында тырнақгүл препараттарының кардиоуыттылығының қауіптілігі және жүрек ырғағы бұзылуының пайда болу қаупі жоғарылайды.

Қауіп тобында сондай-ақ бұл бұзылыстың туа біткен немесе ятрогенді екендігіне қарамастан QT аралығы ұзарған пациенттер бар. Гипокалиемия да, брадикардия сияқты, жүрек ырғағының күрделі бұзылуының дамуына, әсіресе тахикардияның өлімге апаратын түріtorsade de pointes  ықпал етеді.

Жоғарыда көрсетілген барлық жағдайларда плазмадағы калий мөлшерін жиірек мониторингілеу қажет. Плазмадағы калий деңгейін алғашқы анықтауды емдеудің бірінші аптасында орындау қажет. Гипокалиемия пайда болғанда калий тапшылығының орнын толтыру қажет.

Плазмадағы кальций мөлшері

Tиазидтік және тиазид тәрізді диуретиктер аздаған транзиторлық гиперкальциемия тудыра отырып, кальцийдің несеппен шығарылуын төмендетуі мүмкін. Айқын гиперкальциемия анықталмаған гиперпаратиреоздың салдары болуы мүмкін. Мұндай жағдайда емді тоқтату және пациенттің қалқанша маңы безінің функциясына бағалау жүргізу қажет.

Қандағы глюкоза мөлшері

Қант диабеті бар пациенттерде, әсіресе қатарлас гипокалиемиясы бар пациенттерде қандағы глюкоза деңгейіне мониторинг жүргізу қажет.

Несеп қышқылы

Гиперурикемиясы бар пациенттерде подагра ұстамалары жиілігінің ұлғаюына әкелу үрдісі бар.

Бүйрек функциясы және диуретикалық дәрілік препараттар

Tиазидтік және тиазид тәрізді диуретиктер бүйрек функциясы қалыпты немесе оның аздаған бұзылуы (креатинин деңгейі 25 мг/л, яғни ересектерде 220 мкмоль/л) жағдайында ғана тиімді. Креатинин концентрациясының негізінде бүйрек функциясын бағалай келе, пациенттің жасын, жынысын және дене салмағын ескеру қажет.

Емнің басында диуретиктер туындатқан судың және натрийдің жойылуымен байланысты гиповолемия шумақтық сүзілістің төмендеуіне әкеледі. Бұл қандағы мочевина және плазмадағы креатинин мөлшерінің жоғарылауына әкелуі мүмкін. Мұндай транзиторлық функционалдық бүйрек жеткіліксіздігі бүйрек функциясы қалыпты пациенттерде салдарсыз өтеді, алайда бұрыннан бар бүйрек жеткіліксіздігін өршітуі мүмкін.

                   

Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі

Индапамидпен бір уақытта қолданбаған жөн

Литий: тұзы төмен диета жағдайындағыдай артық дозалану симптомдарымен плазмадағы литий деңгейінің жоғарылауы келеді (литийдің несеппен аз шығаралуы). Егер литий тұздары мен диуретикалық препараты бір уақытта қолдану қажет болса, плазмадағы литий мөлшерін бақылау және тиісінше дозаны түзету қажет.

Индапамидпен сақтықпен қолдану керек

torsade de pointes типі бойынша аритмия тудыратын препараттар

-               Ia класты аритмияға қарсы препараттар (хинидин, гидрохинидин, дизопирамид);

-               III класты аритмияға қарсы препараттар (амиодарон, соталол, дофетилид, ибутилид);

-               кейбір антипсихотикалық препараттар:

·  фенотиазин туындылары (хлорпромазин, циамемазин, левомепромазин, тиоридазин, трифторперазин);

·   бензамид туындылары (амисульпирид, сульпирид, сультоприд, тиаприд);

·   бутирофенон туындылары (дроперидол, галоперидол);

-               басқа препараттар: бепридил, цизаприд, дифеманил, эритромицин (вена ішіне енгізгенде), галофантрин, мизоластин, пентамидин, спарфлоксацин, моксифлоксацин, винкамин (вена ішіне енгізгенде).

Қарыншалық аритмияның, әсіресе torsade de pointes (гипокалиемия бейім фактор болып табылады) жоғары қаупі. Аталған біріктірілімдерді тағайындар алдында гипокалиемияға қатысты мониторинг жүргізу және қажет болса электролиттік теңгерімді түзету қажет. Клиникалық жағдайға, плазма электролиттеріне және ЭКГ мониторинг жүргізу керек.

Гипокалиемия анықталған жағдайда, torsade de pointes қаупін тудырмайтын дәрілік препараттарды қолдану керек.

Қабынуға қарсы стероидты емес дәрілік препараттар (ішке және/немесе парентеральді қабылдау үшін), оның ішінде циклооксигеназа-2 (ЦОГ-2) селективті тежегіштері және салицилаттардың жоғарғы дозалары (≥3 г/тәу)

Индапамидтің гипертензияға қарсы әсері төмендеуі мүмкін.

Сусызданған пациенттерде жедел бүйрек жеткіліксіздігінің қаупі жоғарылайды (шумақтық сүзілістің төмендеуі). Ем басталғаннан пациенттің гидратация жағдайын бақылау және бүйрек функциясына мониторинг жүргізу керек.

Ангиотензин-өзгертуші ферменттің (АӨФ) тежегіштері

Гипонатриемиясы бар пациенттерге АӨФ тежегіштерін тағайындау (әсіресе бүйрек артериясының стенозы бар пациенттерде) кенеттен болатын артериялық гипотензияның қаупімен және жедел бүйрек жеткіліксіздігінің даму қаупімен байланысты.

Артериялық гипертензия кезінде диуретиктермен емдеу натрий тапшылығын тудыруы мүмкін екенін ескеріп, мыналарды істеу керек:

-        диуретик қолдануды АӨФ тежегіштерін қабылдауды бастағанға дейін 3 күн бұрын тоқтату, кейін, егер қажет болса, калий жинақтамайтын диуретикті қабылдауға оралу;

немесе

-        АӨФ тежегіштерімен емдеуді төменгі дозалардан бастау, сосын оларды біртіндеп көтеру.

Іркілісті жүрек жеткіліксіздігінде емді АӨФ тежегіштерінің ең төменгі дозаларынан бастау керек, мүмкіндігінше калий жинақтамайтын диуретик дозасын төмендеткеннен кейін.

Барлық жағдайларда АӨФ тежегіштерімен емдеудің алғашқы аптасында бүйрек функциясына мониторинг (креатинин мөлшері) жүргізу қажет.

Гипокалиемия тудыратын басқа да дәрілікпрепараттар: амфотерицин B (вена ішіне енгізгенде), глюкокортикостероидтар және минералокортикостероидтар (жүйеліқолдану үшін), тетракозактид, перистальтиканыкөтермелейтін іш жүргізетін дәрілікпрепараттар

Гипокалиемияныңжоғары даму қаупі (аддитивті әсер). Қан плазмасындағы калий деңгейіне, әсіресе тырнақгүл препараттарымен бір мезгілде емдеу кезінде мұқият мониторинг жүргізу және қажет болса оны уақытылы толықтыру қажет. Ішек перистальтикасын көтермелемейтін іш жүргізетін дәрілерді қабылдау ұсынылады.

Баклофен

Индапамидтің гипертензияға қарсы әсерін күшейтеді. Пациенттің адекватты гидратациясын қамтамасыз ету және емнің басында бүйрек функциясын бақылау қажет.

Тырнақгүл гликозидтері

Гипокалиемия тырнақгүл гликозидтерін қолданғаннан кейін уыттылықсимптомдарының дамуына бейім фактор болып табылады, сондықтан калий деңгейін бақылау, ЭКГ жүргізу, қажет болса емді модификациялауқажет.

Аса назар аударуды талап ететін біріктірілімдер

Калий жинақтаушы диуретиктер (амилорид, спиронолактон, триамтерен)

Кейбір пациенттер үшін пайдалы осы препараттардың рационалды біріктірілімі гипокалиемияның (әсіресе қант диабеті немесе бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттердің жағдайында) немесе гиперкалиемияның даму қаупін жоққа шығармайды. Плазмадағы калий деңгейін және ЭКГ көрсеткіштерін бақылау, қажет жағдайда емдеу тәсілін қайта қарау қажет.

Метформин

Диуретиктерді, әсіресе ілмектік диуретиктерді қолдану нәтижесінде бүйрек функциясының ықимал бұзылуымен байланысты метформин туындатқан лактоацидоздың даму қаупі жоғарылайды. Егер сарысудағы креатинин концентрациясы еркектерде 15 мг/л (135 мкмоль/л) және әйелдерде 12 мг/л (110 мкмоль/л) асса метформин қабылау керек емес.

Құрамында йод бар рентгеноконтрастылы дәрілер

Диуретиктер туындатқан сусыздану жағдайында, әсіресе құрамында йод бар рентгеноконтрастылы дәрілерді жоғары дозаларын пайдаланғанда жедел бүйрек жеткіліксіздігінің жоғары даму қаупі бар. Мұндай дәріні пайдалану алдында пациенттің тиісті гидратациясын қатамасыз ету қажет.

Трициклдік антидепрессанттар, нейролептиктер

Гипертензияға қарсы әсердің күшеюі және ортостаздық гипотензияның (аддитивті әсер) пайда болу қаупі.

Кальций (кальций тұздары)

Гиперкальциемия қаупі циклоспорин деңгейінің өзгеруінсіз плазмадағы креатинин мөлшерінің жоғарылау қаупі, тіпті егер гиповолемия және гипонатриемия байқалмаса да.

Циклоспорин, такролимус

Әсердің жоғарылау қаупі (кортикостероидтер әсерінің салдарынан натрий мен судың кідіруі).

Кортикостероидтар, тетракозактид (жүйелі қолдану үшін)

Гипотензиялық әсердің төмендеуі (кортикостероидтер әсерінің салдарынан натрий мен судың кідіруі).

 

Арнайы ескертулер

Бауыр жеткіліксіздігі

Бауыр жеткіліксіздігі пациенттерде тиазид тәрізді диуретикалық дәрілік препараттар бауыр энцефалопатиясының даму қаупін, әсіресе электролиттік алмасу бұзылғанда туындатуы мүмкін. Диуретикалық препараттарды қолдану бауыр энцефалопатиясының симптомдары пайда болғанда дереу тоқтату керек.

Спортсмендер

Препарат спортсмендерде допингке қарсы тесттің оң нәтижелерін тудыруы мүмкін.

Педиатрияда қолдану

Қауіпсіздігі мен тиімділігіне қатысты деректердің жоқтығын ескеріп, препаратты балалар мен 18 жасқа дейінгі жасөспірімдерде қолдану ұсынылмайды.

Қосымша заттарға қатысты айрықша нұсқаулар

Дәрілік препараттың құрамында лактоза бар және сирек кездесетін тұқым қуалайтын галактоза жақпаушылығы, Lapp (Лапп)-лактаза ферментінің тапшылығы, глюкоза-галактоза мальабсорбциясы бар пациенттерде қолданылмауы тиіс.

Жүктілік немесе лактация уақытында

Жалпыға бірдей ережеге сәйкес жүкті әйелдерге диуретиктерді қолданудан аулақ болу керек. Жүктілік кезеңінде пайда болатын физиологиялық ісінулерді емдеу мақсатында қолдануға болмайды. Диуретиктер фетоплаценталық жеткіліксіздікті және шарананың дамуындағы бұзылу қатерін туындатуы мүмкін.

Индапамид емшек сүтімен бөлініп шығады. Осы себеппен препаратты емшек емізу кезеңінде қолдану ұсынылмайды.

Препараттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Индапамид SR дәрілік препаратын қолдану уақытында, әсіресе емнің басында немесе басқа гипертензияға қарсы дәрілік препараты қосымша қолдану кезінде артериялық қысымның төмендеуімен байланысты симптомдар пайда болуы мүмкін. Мұндай жағдайда көлік құралдарын басқару және механизмдерді жөндеу қабілеті бұзылуы мүмкін.

 

Қолдану жөніндегі нұсқаулар

Дозалау режимі

Тәулігіне бір рет 1 таблеткадан (1.5 мг), препараты таңертең қабылдаған дұрыс.

Таблетканы тұтастай, сумен жұту керек және шайнамаған жөн.

Үлкен дозаларда индапамид анағұрлым күшті гипертензияға қарсы әсер көрсетпейді, сонымен бірге оның салуретикалық әсері күшейеді.

 

Пациенттердің ерекше топтары

Бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттер

Бүйректің ауыр жеткіліксіздігінде (креатинин клиренсі 30 мл/мин.) препаратты қолдануға болмайды. Тиазидтік диуретиктер және тиазид тәрізді дәрілік препараттар бүйрек функциясы қалыпты немесе егер бүйрек функциясы аздаған дәрежеде бұзылған болса анағұрлым тиімді.

Егде жастағы пациенттер

Егде жастағы пациенттерде плазмадағы креатинин мөлшерін бағалағанда жасты, дене салмағын және жынысты ескеру керек. Егер бүйрек функциясы бұзылмаған немесе аз ғана дәрежеде бұзылған болса, егде жастағы пациенттерде Индапамид SR препаратын қолдануға болады.

Бауыр функциясы бұзылған пациенттер

Бауыр функциясының ауыр бұзылу жағдайларында дәрілік препаратты қолдануға болмайды.

Балалар мен жасөспірімдер

Қауіпсіздікке және тиімділікке қатысты деректердің жоқтығын ескеріп, дәрілік препаратты балалар мен 18 жасқа дейінгі жасөспірімдерде қолданбаған жөн.

 

Енгізу жолы және тәсілі

Ішке қабылдау үшін.

 

Артық дозалану жағдайында қабылдануы қажет шаралар

Жедел улану симптомдары су-электролиттік теңгерімнің бұзылуымен (гипонатриемия, гипокалиемия) байланысты туындайды. Жүрек айнуы, құсу, артериялық қысымның төмендеуі, бұлшықет түйілуі, бас айналуы, ұйқышылдық, бағдарсыздық, полиурия, анурияға әкелетін (гиповолемия салдарынан) олигурия байқалуы мүмкін.

Емі: артық дозалану жағдайында асқазанды шаю немесе белсендірілген көмір тағайындау, сондай-ақ стационар жағдайында су-электролиттік теңгерімді қалпына келтіру қажет.

 

Дәрілік препараттың бір немесе бірнеше дозасын жіберіп алғанда қажетті шаралар

Жіберіп алған дозаның орнын толтыру үшін қосарлы дозаны қабылдамаңыз.

 

Дәрілік препаратты қабылдаудан бұрын дәрігерге немесе фармацевтке қаралыңыз.

 

ДП стандартты қолдану кезінде көрініс табатын жағымсыз реакциялардың сипаттамасы және осы жағдайда қабылдануы керек шаралар (қажет болғанда)

Жиі (≥ 1/100 < 1/10 дейін)

-      жоғары сезімталдық реакциялары

-      теңбіл-папулездік бөртпе

-      гипокалиемия

Жиі емес (≥1/1000 < 1/100 дейін

-      құсу

-      пурпура

Сирек (≥ 1/10000  < 1/1000 дейін)

-      бас ауыруы, бас айналуы, шаршау

-      парестезия

-      жүрек айнуы, іш қатуы, ауыз қуысының құрғақтығы

Өте сирек (< 1/10000)

-      тромбоцитопения, лейкопения, агранулоцитоз, апластикалық анемия, гемолитикалық анемия

-      жүрек ырғағының бұзылуы

-      артериялық гипотензия

-      панкреатит

-      бауыр функциясының бұзылуы

-      бүйрек жеткіліксіздігі

-      ангионевроздық ісіну және (немесе) есекжем, уытты эпидермальді некролиз, Стивенс-Джонсон синдромы

-      гиперкальциемия

Белгісіз (қолда бар деректер негізінде бағалау мүмкін емес)

-          естен тану

-          қатарлас жүйелі қызыл жегі симптомдарының өршуі мүмкін

-          ЭКГ-дағы QT аралығының ұзаруы

-          өлімге апаратынtorsade de pointes

-          бауыр жеткіліксіздігі аясында бауыр энцефалопатиясының дамуы

-          гепатит

-          бауыр ферменттері белсенділігінің жоғарылауы

-          несеп қышқылы концентрациясының және қандағы глюкозаның жоғарылауы

-          калий жоғалтужәне гипокалиемияның дамуы, әсіресе жоғары қауіп тобына жататын пациенттерде маңызды

-          дегидратация және ортостаздық гипотензия тудыратын гиповолемиямен қатар жүретін гипонатриемия

-          фотосенсибилизация реакциялары


Қосымша мәліметтер

Дәрілік препараттың құрамы

Бір таблетканың құрамында

белсенді зат - индапамид 1.5 мг,

қосымша заттар - лактоза моногидраты, карбомер, гидроксипропилцеллюлоза, магний стеараты, сусыз коллоидты кремнийдің қостотығы, тальк,

қабықтың құрамы: опадрай  II Pink (33G24509): гипромеллоза, титанның қостотығы (E171), лактоза моногидраты, мaкрогол 3000, глицерин триацетаты,темірдің (III) сары тотығы (E172), темірдің (III) қызыл тотығы (E172), темірдің  (III) қара тотығы (E172).

 

Сыртқы түрінің, иісінің, дәмінің сипаттамасы

Бозғылт-қызғылт түсті қабықпен қапталған, екі жақ беті дөңес, дөңгелек пішінді таблеткалар.

 

Шығарылу түрі және қаптамасы

10, 14 және 15таблеткадан PVC/PVDC үлбірі мен алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамада.

2 немесе 4 пішінді ұяшықтықаптама 14 таблеткадан, немесе 2 немесе 4 пішінді ұяшықты қаптамада 15 таблеткадан, немесе 3 ұяшықты қаптамада 10 таблеткадан медициналық қолдану жөніндегі қазақ және орыс тілдерінде бекітілген нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынған.

 

Сақтау мерзімі

2 жыл

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды!

 

Сақтау шарттары

Құрғақ, жарықтан қорғалған жерде,  25°С-ден аспайтын температурада сақтау керек. 

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

 

Дәріханалардан босатылу шарттары

Рецепт арқылы.