Торговое наименование
Ибупрофен Вива Фарм
Международное непатентованное название
Ибупрофен
Лекарственная форма, дозировка
Таблетки, покрытые оболочкой, 200 мг и 400 мг
Фармакотерапевтическая группа
Костно-мышечная система. Противовоспалительные и противоревматические препараты. Противовоспалительные и противоревматические препараты, нестероидные. Пропионовой кислоты производные. Ибупрофен.
Код ATХ М01АЕ01
Показания к применению
Облегчение боли при следующих состояниях:
- головная и зубная боли
- мигрень
- болезненные менструации
- невралгии
- боли в спине
- мышечные и ревматические боли
- лихорадочное состояние при гриппе и простудных заболеваниях
Перечень сведений, необходимых до начала применения
Противопоказания
- гиперчувствительность к действующему веществу или к любому из компонентов препарата
- реакции гиперчувствительности в анамнезе (в частности, бронхиальная астма, ринит, отек Квинке или крапивница), спровоцированные приемом ацетилсалициловой кислоты или других нестероидных противовоспалительных препаратов
- язвенная болезнь/кровотечение из язвы в стадии обострения или в анамнезе (два и более подтвержденных эпизода)
- кровотечение из желудочно-кишечного тракта или перфорация, спровоцированные применением НПВП, и в анамнезе
- выраженное обезвоживание (как следствие рвоты, диареи или недостаточного потребления жидкости)
- гемофилия и другие нарушения свертываемости крови (в том числе гипокоагуляции), геморрагические диатезы
- тяжелая печеночная недостаточность
- тяжелая почечная недостаточность
- тяжелая сердечная недостаточность (класс IV по NYHA - классификация Нью-Йоркской Ассоциации кардиологов)
- лица с наследственной непереносимостью фруктозы, дефицитом фермента Lapp-лактазы, мальабсорбцией глюкозы-галактозы
- беременность (III триместр) и период лактации
- детский и подростковый возраст до 18 лет
Необходимые меры предосторожности при применении
Прежде чем принимать Ибупрофен Вива Фарм проконсультируйтесь с врачом или фармацевтом.
Взаимодействия с другими лекарственными препаратами
Следует избегать одновременного применения ибупрофена (и других НПВП) со следующими препаратами:
Ацетилсалициловая кислота: за исключением низких доз аспирина (не более 75 мг в сутки), назначенных врачом, так как одновременное применение ибупрофена и ацетилсалициловой кислоты может повысить риска развития нежелательных реакций.
Ибупрофен при одновременном применении с низкими дозами ацетилсалициловой кислоты может конкурентно ингибировать агрегацию тромбоцитов. Хотя допустимость экстраполяции этих данных на клиническую практику остается неопределенной, нельзя исключить возможное влияние регулярного длительного приема ибупрофена на снижение кардиопротекторного действия низких доз ацетилсалициловой кислоты. Влияние эпизодического применения ибупрофена на кардиопротекторные свойства ацетилсалициловой кислоты представляется маловероятным.
Другие НПВП, в частности, селективные ингибиторы циклооксигеназы-2: следует избегать одновременного применения двух и более препаратов из группы НПВП из-за возможного увеличения риска возникновения побочных эффектов.
С осторожностью назначать одновременно со следующими препаратами:
Глюкокортикостероиды: из-за возможного увеличения риска возникновения язв или желудочно-кишечного кровотечения.
Антигипертензивные препараты и диуретики:НПВП могут снизить эффективность препаратов этих групп. Одновременное применение с диуретиками может привести к повышению нефротоксичности НПВП.
Антикоагулянты:НПВП могут усиливать эффект антикоагулянтов, в частности, варфарина.
Антиагреганты и селективные ингибиторы обратного захвата серотонина (СИОЗС): повышенный риск возникновения желудочно-кишечного кровотечения.
Сердечные гликозиды: одновременное назначение НПВП и сердечных гликозидов может привести к усугублению сердечной недостаточности, снижению скорости клубочковой фильтрации и увеличению концентрации сердечных гликозидов в плазме крови.
Препараты лития: существуют данные о вероятности увеличения концентрации лития в плазме крови на фоне применения НПВП.
Метотрексат: существуют данные о вероятности увеличения концентрации метотрексата в плазме крови на фоне применения НПВП.
Циклоспорин: увеличение риска нефротоксичности при одновременном назначении НПВП и циклоспорина.
Мифепристон: прием НПВП следует начинать не ранее, чем через 8-12 дней после приема мифепристона, поскольку НПВП могут снижать эффективность мифепристона.
Такролимус: при одновременном назначении НПВП и такролимуса возможно увеличение риска нефротоксичности.
Зидовудин:одновременное применение НПВП и зидовудина может привести к повышению гематологической токсичности. Имеются данные о повышенном риске возникновения гемартроза и гематом у ВИЧ-положительных пациентов с гемофилией, получавших совместное лечение зидовудином и ибупрофеном.
Антибиотики хинолонового ряда: у пациентов, получающих совместное лечение НПВП и антибиотиками хинолонового ряда, возможно увеличение риска возникновения судорог.
Специальные предупреждения
При наличии состояний, указанных в данном разделе, перед применением препарата следует обратиться к врачу.
Нежелательные эффекты можно свести к минимуму, если принимать препарат в течение непродолжительного промежутка времени, в минимальной эффективной дозе, необходимой для устранения симптомов.
У людей пожилого возраста наблюдается повышенная частота побочных реакций на фоне применения НПВП, особенно желудочно-кишечных кровотечений и перфораций, в некоторых случаях со смертельным исходом.
Влияние на органы дыхания: у пациентов с бронхиальной астмой или аллергическим заболеванием в стадии обострения, а также у пациентов с анамнезом бронхиальной астмы/аллергического заболевания препарат может спровоцировать бронхоспазм.
Совместное использование с другими НПВП: следует избегать одновременного применения ибупрофена с другими НПВП, в частности, селективными ингибиторами циклооксигеназы-2.
Системная красная волчанка и смешанное заболевание соединительной ткани: применение препарата у пациентов с системной красной волчанкой или смешанным заболеванием соединительной ткани связано с повышенным риском развития асептического менингита.
Влияние на почки: препарат может вызвать ухудшение функции почек с развитием почечной недостаточности.
Существует риск почечной недостаточности у обезвоженных детей и подростков.
Влияние на печень: препарат может вызывать нарушение функции печени.
Влияние на сердечно-сосудистую систему и мозговое кровообращение: рекомендуется с осторожностью применять препарат у пациентов с артериальной гипертензией и/или сердечной недостаточностью (перед применением следует проконсультироваться с врачом) из-за имеющихся сообщений о задержке жидкости, повышении артериального давления и появлении отеков на фоне применения НПВП.
Пациентам с неконтролируемой артериальной гипертензией, застойной сердечной недостаточностью II-III класса по NYHA, установленной ишемической болезнью сердца, заболеваниями периферических артерий и/или цереброваскулярными заболеваниями назначать ибупрофен следует только после тщательной оценки соотношения польза–риск, при этом следует избегать применения высоких доз ибупрофена (≥ 2400 мг/сутки).
Влияние на желудочно-кишечный тракт: необходимо с осторожностью применять препарат у пациентов, имеющих в анамнезе заболевания желудочно-кишечного тракта (неспецифический язвенный колит, болезнь Крона), поскольку при использовании препаратов данной группы возможно обострение этих заболеваний.
Имеются сообщения о случаях возникновения желудочно-кишечного кровотечения, язв и перфорации в любой момент применения любых препаратов из группы НПВП, при наличии или отсутствии предупреждающих симптомов или предыдущего анамнеза подобных осложнений.
Повышенный риск желудочно-кишечного кровотечения или язвы/перфорации связан с использованием высоких доз НПВП, наличием в анамнезе пациента язвенной болезни, особенно, осложненной кровотечением или перфорацией, а также с применением препарата у людей пожилого возраста. У перечисленных категорий пациентов лечение следует начинать с наименьшей эффективной дозы препарата.
Пациенты с проявлением токсичности со стороны желудочно-кишечного тракта в анамнезе, особенно больные пожилого возраста, должны сообщать о любых необычных симптомах со стороны желудочно-кишечного тракта (в частности, в случае желудочно-кишечного кровотечения), особенно в начале лечения.
При возникновении желудочно-кишечного кровотечения или язвы у пациентов, получающих лечение ибупрофеном, прием препарата следует прекратить.
Лекарственные препараты, ингибирующие синтез циклооксигеназы/ простагландинов, могут вызвать нарушение репродуктивной функции у женщин вследствие влияния на процесс овуляции. Данный эффект обратим при прекращении приема препарата.
Тяжелые кожные реакции
Серьезные кожные реакции, некоторые из которых закончились смертельным исходом, включая эксфолиативный дерматит, синдром Стивенса-Джонсона и токсический эпидермальный некролиз редко сообщаются в связи с использованием НПВП. Пациенты подвергаются наибольшему риску этих реакций на ранних стадиях терапии, возникающих в большинстве случаев в течение первого месяца лечения.
Сообщалось об остром генерализованном экзантематозном пустулезе (AGEP) в отношении ибупрофен-содержащих препаратов. Ибупрофен следует прекратить при первом появлении признаков и симптомов серьезных кожных реакций, таких как кожная сыпь, поражения слизистой оболочки или любые другие признаки гиперчувствительности.
Препарат содержит понсо 4R (E124), FD&C желтый №6 (Е110) которые могут вызвать аллергические реакции. FD&C желтый №6 (Е110) запрещен для применения у детей.
Во время беременности или лактации
Ингибирование синтеза простагландина может опосредовано влиять на течение беременности, развитие эмбриона и плода. Повышен риск самопроизвольного аборта, пороков сердца и гастрошизиса при использовании ингибиторов синтеза простагландинов на ранних сроках беременности.
Абсолютный риск возникновения аномалий сердечно-сосудистой системы увеличивался с менее 1% приблизительно до 1,5%.
Данный риск возрастает с увеличением дозировки и длительности терапии.
В связи с этим, следует избегать применения препарата в I-II триместрах беременности, при необходимости приема препарата следует проконсультироваться с врачом.
При приеме ибупрофена женщинами, планирующим беременность, или в I-II триместрах беременности дозировка и длительность лечения должны быть минимальными.
Применение ингибиторов простагландина в III триместре беременности способствует развитию у плода и у матери:
· кардиопульмонарной недостаточности с преждевременным закрытием артериального протока и развитием легочной гипертензии;
· почечной недостаточности, которая может привести к полному прекращению функционирования почек с развитием маловодия (обезвоживания).
В конце беременности у матери и у ребенка:
· увеличения времени кровотечения, антиагрегационному эффекту даже при очень низких дозах;
· подавлению сократительной деятельности матки и запоздалым или затяжным родам.
В связи с этим, ибупрофен противопоказан в третьем триместре беременности.
Особенности влияния препарата на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами
Учитывая возможные побочные эффекты, необходимо соблюдать осторожность при управлении транспортным средством или потенциально опасными механизмами.
Рекомендации по применению
Для приема внутрь. Только для кратковременного применения. Внимательно прочтите инструкцию перед приемом препарата.
Взрослым препарат назначают по 1 таблетке (200 мг) до 3 раз в сутки. Для достижения более быстрого терапевтического эффекта доза может быть увеличена до 400 мг (2 таблетки 200 мг или 1 таблетка 400 мг) до 3 раз в сутки. Таблетки следует запивать водой.
Интервал между приемом таблеток должен составлять не менее 4 часов.
Максимальная суточная доза: 1200 мг (6 таблеток 200 мг или 3 таблетки 400 мг).
Если при приеме препарата в течение 2-3 дней симптомы сохраняются или усиливаются, необходимо прекратить лечение и обратиться к врачу. При необходимости приема препарата более 10 дней, необходимо обратиться к врачу.
Для снижения риска возникновения побочных эффектов рекомендуется принимать препарат максимально возможным коротким курсом и в минимальной эффективной дозе, необходимой для устранения симптомов.
Меры, которые необходимо принять в случае передозировки
У детей симптомы передозировки могут возникать после приема дозы, превышающей 400 мг/кг массы тела. У взрослых дозозависимый эффект менее выражен. Период полувыведения препарата при передозировке составляет 1,5 — 3 часа.
Симптомы: у большинства пациентов, употребивших клинически значимые дозы НПВП, симптомы передозировки ограничиваются тошнотой, рвотой, болями в эпигастрии или, реже, диареей. Возможно возникновение таких симптомов, как шум в ушах, головная боль и желудочно-кишечное кровотечение. В более тяжелых случаях наблюдаются проявления токсичности со стороны центральной нервной системы, в частности, сонливость, изредка – возбуждение, а также дезориентация или кома, в редких случаях возникают судороги. В случаях тяжелого отравления может развиваться метаболический ацидоз и увеличение протромбинового времени, что, вероятно, связано с взаимодействием препарата и циркулирующих факторов свертывания крови. Может возникать острая почечная недостаточность и повреждение печени. У пациентов с бронхиальной астмой возможно обострение этого заболевания.
Лечение: симптоматическое и поддерживающее, с обязательным обеспечением свободной проходимости дыхательных путей, мониторингом сердечной деятельности и основных показателей жизнедеятельности до нормализации состояния пациента. Рекомендуется пероральное применение активированного угля в течение одного часа после приема потенциально токсической дозы препарата. Частые или продолжительные судороги следует купировать внутривенным введением диазепама или лоразепама. При бронхиальной астме рекомендуется применение бронходилататоров.
Рекомендации по обращению за консультацией к медицинскому работнику
для разъяснения способа применения лекарственного препарата
В случае, если Вам не понятен способ применения лекарственного препарата, рекомендуем обратиться за консультацией к медицинскому работнику.
Описание нежелательных реакций, которые проявляются при стандартном применении ЛП и меры, которые следует принять в этом случае
Побочные эффекты преимущественно являются дозозависимыми.
Нижеперечисленные побочные реакции отмечались при кратковременном приеме ибупрофена в дозах, не превышающих 1200 мг/сутки.
Возможно наличие взаимосвязи между приемом ибупрофена в дозах ≥ 2400 мг в сутки и небольшим повышенным риском развития артериальных тромботических явлений (например, инфаркта миокарда и инсульта).
Наблюдаемые нежелательные реакций чаще всего имеют желудочно-кишечный характер. Нежелательные реакции в основном зависят от дозы, в частности, риск возникновения желудочно-кишечных кровотечений зависит от дозы и продолжительности лечения.
При лечении хронических состояний и при длительном применении возможно появление других нежелательных реакций.
Определение частоты побочных явлений проводится в соответствии со следующими критериями: очень часто (≥1/10), часто (≥1/100 до <1/10), нечасто (≥1/1000 до <1/100), редко (≥1/10000 до <1/1000), очень редко (<1/10000), неизвестно (невозможно оценить на основании имеющихся данных)
Нечасто
- реакции гиперчувствительности: неспецифические аллергические реакции и анафилактические реакции, реакции со стороны дыхательных путей (бронхиальная астма, в том числе ее обострение, бронхоспазм, одышка, диспноэ), кожные реакции (зуд, крапивница, пурпура, отек Квинке) и редко эксфолиативные и буллезные дерматозы (включая эпидермальный некролиз и мультиформную эритему)
- различные типы кожной сыпи
- боль в животе, тошнота, диспепсия
- головная боль
Редко
- диарея, повышенное газообразование, запор и рвота
Очень редко
- нарушения кроветворения: анемия (снижение уровня гемоглобина), лейкопения, тромбоцитопения, панцитопения, агранулоцитоз. Первыми признаками являются лихорадка, боль в горле, образование язв в полости рта, гриппоподобные симптомы, тяжелый упадок сил, беспричинное появление кровотечений и гематом
- тяжелые реакции гиперчувствительности, включая отек лица, языка и гортани, одышку, тахикардию, гипотензию (анафилаксия, отек Квинке или тяжелый анафилактический шок)
- язва желудка (пептическая язва) и двенадцатиперстной кишки, перфорация или желудочно-кишечное кровотечение, мелена, кровавая рвота, в некоторых случаях со смертельным исходом, чаще у пациентов пожилого возраста
- язвенный стоматит, гастрит
- острая почечная недостаточность, папиллонекроз, особенно при длительном применении, в сочетании с повышением уровня мочевины в сыворотке крови и появлением отеков
- нарушения функции печени
- осложненные кожные заболевания: эксфолиативные и буллезные дерматозы, в том числе токсический эпидермальный некролиз (синдром Лайелла), синдром Стивенса-Джонсона, мультиформная эритема
- у пациентов с аутоиммунными нарушениями (системная красная волчанка, смешанное заболевание соединительной ткани) во время лечения ибупрофеном наблюдали единичные случаи возникновения симптомов асептического менингита, в частности, ригидность затылочных мышц, головная боль, тошнота, рвота, лихорадка или нарушение ориентации
Неизвестно
- реакции со стороны дыхательных путей (бронхиальная астма, в том числе ее обострение, бронхоспазм, одышка, диспноэ)
- сердечная недостаточность и отеки
- гипертензия
- обострение неспецифического язвенного колита и болезни Крона
- почечная недостаточность
- острый генерализованный экзантематозный пустулез (AGEP)
- лекарственная реакция с эозинофилией и системными симптомами (DRESS-синдром)
Дополнительные сведения
Состав лекарственного препарата
Одна таблетка содержит
активное вещество - ибупрофен 200 мг или 400 мг,
вспомогательные вещества: лактозы моногидрат, крахмал кукурузный, целлюлоза микрокристаллическая (101 и 102), натрия кроскармеллоза, повидон, магния стеарат, кремния диоксид коллоидный безводный;
состав оболочки: Opadry® II 85F24336 PINK (спирт поливиниловый, титана диоксид (Е171), полиэтиленгликоль/макрогол, тальк, понсо 4R (E124), FD&C желтый №6 (Е110).
Описание внешнего вида, запаха, вкуса
Таблетки круглой формы с двояковыпуклой поверхностью, покрытые пленочной оболочкой розового цвета.
Форма выпуска и упаковка
По 7 таблеток (для дозировки 200 мг) или 10 таблеток (для дозировки 400 мг) помещают в контурную ячейковую упаковку из пленки поливинилхлоридной и фольги алюминиевой.
По 2 контурные ячейковые упаковки вместе с инструкцией по медицинскому применению на государственном и русском языках вкладывают в пачку из картона.
Срок хранения
3 года.
Не применять по истечении срока годности!
Условия хранения
Хранить в сухом месте, при температуре не выше 25°С.
Хранить в недоступном для детей месте!
Условия отпуска из аптек
Без рецепта
Саудалық атауы
Ибупрофен Вива Фарм
Халықаралық патенттелмеген атауы
Ибупрофен
Дәрілік түрі, дозалануы
Қабықпен қапталған таблеткалар, 200 мг және 400 мг
Фармакотерапиялық тобы
Сүйек-бұлшықет жүйесі. Қабынуға қарсы және ревматизмге қарсы препараттар. Қабынуға қарсы және ревматизмге қарсы стероидты емес препараттар. Пропион қышқылы туындылары. Ибупрофен.
АТХ коды M01AE01
Қолданылуы
Мынадай жай-күйлердегі ауыруды жеңілдету үшін:
- бас және тіс ауырулары
- бас сақинасы
- ауыртып келетін етеккір
- невралгиялар
- арқаның ауырулары
- бұлшықет және ревматизмдік ауырулар
- тұмау және суық тию аурулары кезіндегі қызбалы жай-күй
Қолдануды бастағанға дейін қажетті мәліметтер тізбесі
Қолдануға болмайтын жағдайлар
- белсенді затқа немесе препараттың кез келген компонентіне аса жоғары сезімталдық
- ацетилсалицил қышқылын немесе басқа да қабынуға қарсы стероидты емес препараттарды қабылдаудан туындаған анамнезіндегі аса жоғары сезімталдық реакциялары (атап айтқанда, бронх демікпесі, ринит, Квинке ісінуі немесе есекжем)
- асқыну сатысындағы немесе анамнезіндегі ойық жара ауруы/ойық жарадан қан кету (екі немесе одан да көп расталған көріністері)
- ҚҚСП қолданудан туындаған асқазан-ішектен қан кету немесе тесілуі, немесе анамнезінде
- айқын сусыздану (құсудың, диареяның немесе сұйықтықты жеткілікті пайдаланбаудың салдарынан)
- гемофилия және қан ұйығыштығының басқа да бұзылулары (оның ішінде гипокоагуляция), геморрагиялық диатездер
- бауырдың ауыр жеткіліксіздігі
- бүйректің ауыр жеткіліксіздігі
- жүректің ауыр жеткіліксіздігі (NYHA - Нью-Йорк кардиологтар Қауымдастығының жіктеуі бойынша IV класс)
- туа біткен тұлғалардың фруктоза жақпаушылығы, Lapp-лактаза ферментінің тапшылығы, глюкоза-галактоза мальабсорбциясы
- жүктілік (ІІІ триместр) және лактация кезеңі
- балалар мен 18 жасқа дейінгі жасөспірімдер
Қолдану кезінде қажетті сақтық шаралары
Ибупрофен Вива Фарм препаратын қабылдағанға дейін дәрігермен немесе фармацевтпен кеңесіңіз.
Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі
Ибупрофенді (және басқа ҚҚСП) келесі препараттармен бір мезгілде қолдануды болдырмау керек:
Ацетилсалицил қышқылы: дәрігер тағайындаған аспириннің төменгі дозаларын қоспағанда (тәулігіне 75 мг-ден көп емес), себебі жағымсыз әсерлері күшеюі мүмкіндігінен ибупрофенді және ацетилсалицил қышқылын бір мезгілде қолдану ұсынылмайды.
Зертханалық деректер бойынша ибупрофенді ацетилсалицил қышқылының төмен дозасымен бір мезгілде қолданғанда тромбоциттер агрегациясына әсерін бәсекелес тежеуі мүмкіндігін айғақтайды. Бұл деректердің клиникалық жағдайға экстраполяциясына қатысты белгісіздігі бар болса да, ибупрофенді үнемі, ұзақ қолдану ацетилсалицил қышқылының төмен дозаларының кардиопротекторлық әсерін төмендету ықтималдығы жоққа шығарылуы мүмкін емес. Ибупрофенді қолданғанда эпизодтық әсері ацетилсалицил қышқылының кардиопротекторлық қасиеттеріне ұсынылатынына екіталай.
Басқа ҚҚСП, атап айтқанда, циклооксигеназа-2 селективті тежегіштері: жағымсыз әсерлерінің туындау қаупінің ықтималды артуына байланысты бір мезгілде екі және одан да көп ҚҚСП тобының препараттарын қолдануға болмайды.
Келесі препараттармен бір мезгілде сақтықпен тағайындау керек:
Глюкокортикостероидтар:асқазан-ішектің ойық жарасы немесе қан кету туындау қаупінің ықтималды артуына байланысты.
Гипертензияға қарсы препараттар және диуретиктер:ҚҚСП осы топтағы препараттардың тиімділігін төмендетуі мүмкін. Диуретиктермен бір мезгілде қолдану ҚҚСП нефроуыттылығының жоғарылауына әкелуі мүмкін.
Антикоагулянттар:ҚҚСП антикоагулянттар, атап айтқанда варфариннің әсерін күшейтуі мүмкін.
Антиагреганттар және серотонинді кері қармау селективті тежегіштері (СКҚСТ): асқазан-ішектен қан кету туындауы қаупінің жоғарылауы.
Жүрек гликозидтері: ҚҚСП мен жүрек гликозидтерін бір мезгілде тағайындау жүрек жеткіліксіздігінің ушығуына, шумақтық сүзіліс жылдамдығының төмендеуіне және қан плазмасында жүрек гликозидтері концентрациясының артуына әкелуі мүмкін.
Литий препараттары: ҚҚСП қолдану аясында қан плазмасында литий концентрациясының арту мүмкіндігі туралы деректер бар.
Метотрексат: ҚҚСП қолдану аясында қан плазмасында метотрексат концентрациясының арту мүмкіндігі туралы деректер бар.
Циклоспорин: ҚҚСП мен циклоспоринді бір мезгілде тағайындағанда нефроуыттылық қаупінің артуы.
Мифепристон: ҚҚСП қабылдаудымифепристон қабылдағаннан кейін 8-12 күннен соң бастау керек,өйткені ҚҚСП мифепристонтиімділігін төмендетуі мүмкін.
Такролимус: ҚҚСП мен такролимусты бір мезгілде тағайындағанда нефроуыттылық қаупі артуы мүмкін.
Зидовудин: ҚҚСП мензидовудинді бір мезгілде қолдану гематологиялық уыттылықтың жоғарылауына әкелуі мүмкін. Зидовудинмен және ибупрофенмен бірге ем қабылдаған гемофилиясы бар АИТВ-оң пациенттерде гемартроз және гематомалар туындау қаупі жоғарылағаны туралы деректер бар.
Хинолонды қатардағы антибиотиктер: ҚҚСП және хинолонды қатардағы антибиотиктермен бірге ем қабылдайтын пациенттерде құрысулар туындау қаупі артуы мүмкін.
Арнайы ескертулер
Осы бөлімде көрсетілген жай-күйлер болған жағдайда, препаратты қолданар алдында дәрігерге көріну керек.
Егер препаратты қысқа уақыт аралығында, симптомдарды басуға қажетті ең төменгі тиімді дозада қабылдаса, жағымсыз әсерлерді азайтуға болады.
Егде жастағы адамдарда әсіресе кейбір жағдайларда өліммен аяқталатын асқазан-ішектен қан кету және тесілуінде ҚҚСП қолдану аясында жағымсыз реакциялар жиілігінің жоғарылауы байқалған.
Тыныс алу мүшелеріне әсері: бронх демікпесі немесе асқыну сатысындағы аллергиялық ауруы бар пациенттерде, сондай-ақ анамнезінде бронх демікпесі/аллергиялық ауруы бар пациенттерде препарат бронх түйілуіне түрткі болуы мүмкін.
Басқа ҚҚСП-мен бірге пайдалану: ибупрофенді басқа ҚҚСП-мен, атап айтқанда циклооксигеназа-2 іріктелген тежегіштерімен бір мезгілде қолдануға болмайды.
Жүйелі қызыл жегі және дәнекер тіннің аралас ауруы: препаратты жүйелі қызыл жегісі немесе дәнекер тіннің аралас ауруы бар пациенттерде қолдану асептикалық менингиттің даму қаупінің жоғарылауымен байланысты.
Бүйрекке әсері: препарат бүйрек жеткіліксіздігі дамуымен бірге бүйрек функциясының нашарлауын туғызуы мүмкін.
Сусызданған балалар мен жасөспірімдерде бүйрек жеткіліксіздігінің қаупі бар.
Бауырға әсері: препарат бауыр функциясының нашарлауын туғызуы мүмкін.
Жүрек-қантамыр жүйесіне және ми қан айналымына әсері: ҚҚСП қолдану аясында сұйықтықтың іркілуі, артериялық қысымның жоғарылауы және ісінулердің пайда болуы туралы қолда бар хабарламаларға байланысты артериялық гипертензиясы және/немесе жүрек жеткіліксіздігі (қолданар алдында дәрігермен кеңесу керек) бар пациенттерде препаратты сақтықпен қолдану ұсынылады.
Бақыланбайтын артериялық гипертензиясы, NYHA бойынша II-III класты іркілген жүрек жеткіліксіздігі, анықталған ишемиялық жүрек ауруы, шеткері артериялардың аурулары және/немесе цереброваскулярлық аурулары бар пациенттерге ибупрофенді пайда-қауіп арақатынасын мұқият бағалағаннан кейін ғана тағайындау қажет, ондайда ибупрофеннің жоғары дозаларын (≥2400 мг/тәулік) қолданудан аулақ болу керек.
Асқазан-ішек жолына әсері: анамнезінде асқазан-ішек жолының аурулары (спецификалық емес ойық жаралы колит, Крон ауруы) бар пациенттерде препаратты сақтықпен қолдану қажет, себебі аталған топтағы препараттарды пайдаланған кезде осы аурулар өршуі мүмкін.
Сақтандыру симптомдары болғанда немесе болмағанда немесе осы тектес асқынулар бұрын анамнезінде болғанда ҚҚСП тобының кез келген препаратын кез келген сәтте қолданудан асқазан-ішектен қан кету, ойық жарасы және тесілуінің туындау жағдайлары туралы хабарламалар бар.
Асқазан-ішектен қан кету немесе ойық жарасы/тесілу қаупінің жоғарылауы ҚҚСП жоғары дозаларын пайдаланумен, пациенттің анамнезінде әсіресе қан кетумен немесе тесілумен асқынған ойық жара ауруының болуымен, сондай-ақ препаратты егде жастағы адамдарда қолданумен байланысты. Аталған пациенттер санатында емді препараттың өте аз тиімді дозасынан бастау керек.
Анамнезінде асқазан-ішек жолы тарапынан уыттылық көріністері бар пациенттер, әсіресе егде жастағы науқастар, әсіресе, емнің басында асқазан-ішек жолы тарапынан болған кез келген әдеттен тыс симптомдар (атап айтқанда, асқазан-ішектен қан кету жағдайы) туралы хабарлауы тиіс.
Асқазан-ішектен қан кету немесе ойық жарасы туындағанда ибупрофенмен ем қабылдайтын пациенттерде препаратты қабылдауды тоқтату керек.
Циклооксигеназа/простагландиндер синтезін тежейтін дәрілік препараттар овуляция үдерісіне әсер етуі салдарынан әйелдерде ұрпақ өрбіту функциясының бұзылуын туғызуы мүмкін. Бұл әсер препаратты қабылдауды тоқтатқан кезде қайтады.
Ауыр тері реакциялары
ҚҚСП пайдаланумен байланысты кей жағдайларда өліммен аяқталуға дейінгі, эксфолиативті дерматит, Стивенс-Джонсон синдромы және уытты эпидермалық некролизді қоса, күрделі тері реакцияларының дамуы сирек хабарланады. Пациенттер емдеудің бірінші айы ішінде көптеген жағдайларда пайда болатын терапияның ерте сатысында осы реакциялардың ең үлкен тәуекеліне ұшырайды.
Ибупрофен бар препараттарға қатысты жедел жалпыланғанэкзантемалық пустулез (AGEP) туралы хабарланған. Тері бөртпелері, шырышты қабықтың зақымдануы немесе аса жоғары сезімталдықтың кез келген басқа белгілері сияқты елеулі тері реакцияларының белгілері мен симптомдары бірінші пайда болған кезде ибупрофенді қабылдауды тоқтату керек.
Препараттың құрамында понсо 4R (E124), FD&C сары №6 (Е110) бар, олар аллергиялық реакцияларды тудыруы мүмкін. FD&C сары №6 (Е110) балаларда қолдануға тыйым салынған.
Жүктілік немесе лактация кезеңінде
Простагландин синтезін тежеу жүктіліктің ағымына, эмбрионның және шарананың дамуына жанама әсер етуі мүмкін. Простагландиндер синтезінің тежегіштерін жүктіліктің ерте кезеңдерінде пайдаланған кезде өздігінен түсік тастаудың, жүрек ақауларының және гастрошизистің қаупі жоғарылайды.
Жүрек-қантамыр жүйесі аномалияларының туындауының абсолютті қаупі шамамен 1%-дан 1,5%-ға дейін ұлғайды.
Бұл қауіп дозаның ұлғаюына және емнің ұзақтығына қарай арта түседі. Осыған байланысты, препаратты жүктіліктің I-II триместрлерінде қолданудан аулақ болу керек, препаратты қабылдау қажет болған жағдайда дәрігермен кеңесу керек.
Ибупрофенді жүктілікті жоспарлаған немесе жүктіліктің I-II триместрлеріндегі әйелдер қабылдаған кезде дозалануы және емдеу ұзақтығы барынша аз болуы тиіс.
Жүктіліктің III триместрінде простагландин тежегіштерін қолдану шаранада және анада төмендегілердің дамуына ықпал етеді:
· артерия түтігінің мезгілінен бұрын жабылуымен және өкпе гипертензиясының дамуымен кардиопульмонарлы жеткіліксіздік;
· бүйрек жеткіліксіздігі, ол қағанақ суының аздығы (сусызданудың) дамуымен бүйректер функциясының толық тоқтауына әкелуі мүмкін.
Жүктіліктің соңында ана мен балада:
· қан кету уақытының ұзаруы, тіпті өте аз дозаларда да антиагрегациялық әсер;
· жатырдың жиырылу қызметінің бәсеңдеуі және кеш немесе созылған босану.
Осыған байланысты, ибупрофенді жүктіліктің үшінші триместрінде қолдануға болмайды.Препараттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері
Болуы мүмкін жағымсыз әсерлерді ескере отырып, көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқарғанда сақтық шараларын ұстану қажет.
Қолдану жөніндегі нұсқаулар
Ішке қабылдау үшін. Тек қысқа мерзімді қолдануға арналған. Препаратты қабылдар алдында нұсқаулықты мұқият оқып шығыңыз.
Ересектерге тәулігіне 3 ретке дейін 1 таблеткадан (200 мг) тағайындайды. Емдік әсеріне тезірек жету үшін дозасын тәулігіне 3 ретке дейін 400 мг (200 мг 2 таблеткаға немесе 400 мг 1 таблеткаға) дейін арттыруға болады. Таблеткаларды сумен ішу керек.
Таблеткаларды қабылдау арасындағы аралық 4 сағаттан кем болмауы тиіс.
Ең жоғары тәуліктік дозасы: 1200 мг (200 мг 6 таблетка немесе 400 мг 3 таблетка).
Егер препаратты 2-3 күн бойы қабылдағанда симптомдар сақталса немесе күшейсе, емдеуді тоқтатып, дәрігерге қаралу қажет. Препаратты 10 күннен артық қабылдау қажет болған жағдайда дәрігерге қаралу қажет.
Жағымсыз әсерлердің туындау қаупін азайту үшін препаратты мүмкін болатын ең қысқа курспен және симптомдарды жоюға қажетті ең аз тиімді дозада қабылдау ұсынылады.
Артық дозалану жағдайында қабылдануы қажетті шаралар
Балаларда симптомдар дене салмағына 400 мг/кг-нан асатын дозаны қабылдағаннан кейін туындауы мүмкін. Ересектерде дозаға тәуелді әсерінің айқындылығы төмен. Препараттың жартылай шығарылу кезеңі артық дозаланғанда 1,5-3 сағатты құрайды.
Симптомдары: клиникалық маңызды ҚҚСП дозаларын қолданатын көптеген пациенттерде артық дозалану симптомдары жүрек айнуымен, құсумен, эпигастрий тұсының ауыруымен немесе сирек диареямен шектеледі. Құлақтағы шуыл, бас ауыруы және асқазан-ішектен қан кету сияқты симптомдар туындауы мүмкін. Барынша ауыр жағдайларда орталық жүйке жүйесі тарапынан уыттылық көріністері байқалады, атап айтқанда ұйқышылдық, сирек – қозу, сондай-ақ бағдардан жаңылу немесе кома, сирек жағдайларда құрысулар туындайды. Ауыр улану жағдайларында метаболизмдік ацидоз және протромбиндік уақыттың ұзаруы дамуы мүмкін, бұл препараттың өзара әрекеттесуімен және қан ұюының айналымдағы факторымен байланысты болуы мүмкін. Жедел бүйрек жеткіліксіздігі және бауырдың зақымдалуы туындауы мүмкін. Бронх демікпесі бар пациенттерде осы ауру асқынуы мүмкін.
Емі: тыныс алу жолдарының еркін өткізгіштігін міндетті қамтамасыз етумен, жүрек қызметін және пациенттің жай-күйі қалыпқа келгенше негізгі тіршілік көрсеткіштерін мониторингтеумен симптоматикалық және демеуші ем. Препараттың әлеуетті уытты дозасын қабылдағаннан кейін бір сағат ішінде белсендірілген көмірді ішу арқылы қабылдау ұсынылады. Жиі немесе ұзаққа созылған құрысуларды диазепамды немесе лоразепамды вена ішіне енгізумен басуға болады. Бронх демікпесінде бронходилататорларды қолдану ұсынылады.
Дәрілік препаратты қолдану тәсілін түсіндіру үшін медицина қызметкерінің кеңесіне жүгіну бойынша нұсқаулар
Егер Сізге дәрілік препаратты қолдану тәсілі түсініксіз болса кеңес алу үшін медицина қызметкеріне қаралған жөн.
ДП стандартты қолдану кезінде көрініс табатын жағымсыз реакциялардың сипаттамасы және осы жағдайда қабылдануы керек шаралар
Жағымсыз әсерлері негізінен дозаға тәуелді болып табылады.
Төменде келтірілген жағымсыз реакциялар ибупрофенді тәулігіне 1200 мг-нан аспайтын дозаларда қысқа мерзімде қабылдаған кезде байқалды.
Ибупрофенді тәулігіне ≥2400 мг дозаларда қабылдау мен артериялық тромбоздық құбылыстардың (мысалы, миокард инфарктісі және инсульт) даму қаупінің аздап жоғарылауы арасында өзара байланыс бар болуы мүмкін.
Байқалған жағымсыз реакциялар көбінесе асқазан-ішек ауруы болып табылады. Жағымсыз реакциялар негізінен дозаға байланысты, атап айтқанда, асқазан-ішек жолынан қан кету қаупі емдеу дозасы мен ұзақтығына байланысты.
Созылмалы жай-күйлерді емдегенде және ұзақ уақыт қолданған кезде басқа да жағымсыз реакциялар пайда болуы мүмкін.
Жағымсыз құбылыстардың жиілігін анықтау келесі критерийлерге сәйкес жүргізіледі: өте жиі (≥1/10), жиі (≥1/100-ден <1/10-ға дейін), жиі емес (≥1/1000-нан <1/100-ге дейін), сирек (≥1/10000-нан <1/1000-ға дейін), өте сирек (<1/10000), белгісіз (қолда бар деректер негізінде бағалау мүмкін емес)
Жиі емес
- аса жоғары сезімталдық реакциялары: спецификалық емес аллергиялық реакциялар және анафилаксиялық реакциялар, тыныс жолдары тарапынан реакциялар (бронх демікпесі, соның ішінде оның өршуі, бронх түйілуі, ентігу, диспноэ), тері реакциялары (қышыну, есекжем, пурпура, Квинке ісінуі) және сирек эксфолиативтік және буллустік дерматоздар (эпидермальді некролиз және эритема мультиформаны қоса)
- тері бөртпесінің әртүрлі типтері
- іштің ауыруы, жүрек айнуы, диспепсия
- бас ауыруы
Сирек
- диарея, газ түзілуінің артуы, іш қату және құсу
Өте сирек
- қан түзілуінің бұзылуы: анемия (гемоглобин деңгейінің төмендеуі), лейкопения, тромбоцитопения, панцитопения, агранулоцитоз. Алғашқы белгілеріне қызба, тамақтың ауыруы, ауыз қуысында ойық жаралардың түзілуі, тұмау тәрізді симптомдар, қатты әлсіреу, қан кету мен гематомалардың себепсіз пайда болуы жатады
- аса жоғары сезімталдықтың ауыр реакциялары, соның ішінде беттің, тілдің және көмейдің ісінуі, ентігу, тахикардия, гипотензия (анафилаксия, Квинке ісінуі немесе ауыр анафилаксиялық шок)
- асқазанның және он екі елі ішектің ойық жарасы (пептидтік ойық жара), тесілу немесе асқазан-ішектен қан кету, мелена, кейбір жағдайларда өліммен аяқталатын қан аралас құсу, әсіресе, егде жастағы пациенттерде
- ойық жаралы стоматит, гастрит
- жедел бүйрек жеткіліксіздігі, папиллонекроз, әсіресе, ұзақ уақыт қолданғанда, қан сарысуындағы мочевина деңгейінің жоғарылауымен және ісінулердің пайда болуымен қатар жүретін
- бүйрек функциясының бұзылуы
- асқынған тері аурулары: эксфолиативті және буллезді дерматоздар, оның ішінде уытты эпидермалық некролиз (Лайелл синдромы), Стивенс-Джонсон синдромы, мультиформалы эритема
- аутоиммундық бұзылулары бар пациенттерде (жүйелі қызыл жегі, дәнекер тіннің аралас ауруы) ибупрофенмен емдеген кезде асептикалық менингит симптомдарының жекелеген даму жағдайлары байқалған, атап айтқанда желке бұлшық еттерінің сіресуі, бас ауыруы, жүрек айнуы, құсу, қызба немесе бағдардан жаңылу
Белгісіз
- тыныс жолдары тарапынан реакциялар (бронх демікпесі, соның ішінде оның өршуі, бронх түйілуі, ентігу, диспноэ)
- жүрек жеткіліксіздігі және ісінулер
- гипертензия
- спецификалық емес ойық жаралы колиттің және Крон ауруының өршуі
- бүйрек жеткіліксіздігі
- жедел жайылған экзантемалық пустулез (AGEP)
- эозинофилия және жүйелік симптомдары бар дәрілік реакция (DRESS синдромы)
Қосымша мәліметтер
Дәрілік препараттың құрамы
Бір таблетканың құрамында
белсенді зат - ибупрофен 200 мг немесе 400 мг,
қосымша заттар: лактоза моногидраты, жүгері крахмалы, микрокристалды целлюлоза (101 және 102), натрий кроскармеллозасы, повидон, магний стеараты, сусыз коллоидты кремнийдің қостотығы;
қабықтың құрамы: Opadry® II 85F24336 PINK (поливинил спирті, титанның қостотығы (Е171), полиэтиленгликоль/макрогол, тальк, понсо 4R (E124), FD&C сары №6 (Е110)).
Сыртқы түрінің, иісінің, дәмінің сипаттамасы
Дөңгелек пішінді, екі беті дөңес, қызғылт түсті үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар.
Шығарылу түрі және қаптамасы
7 таблеткадан (200 мг доза үшін) немесе 10 таблеткадан (400 мг доза үшін) поливинилхлоридті үлбірден және алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамаға салынған.
2 пішінді ұяшықты қаптамадан медициналық қолдану жөніндегі мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынады.
Сақтау мерзімі
3 жыл.
Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды!
Сақтау шарттары
Құрғақ жерде, 25°С-ден аспайтын температурада сақтау керек.
Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!
Дәріханалардан босатылу шарттары
Рецептісіз