|
Торговое наименование
Ибупрофен-Тева
Международное непатентованное название
Ибупрофен
Лекарственная форма, дозировка
Таблетки, покрытые оболочкой, 200 мг и 400 мг
Показания к применению
Симптоматическое лечение боли и воспаления при:
- острых артритах (включая приступ подагры)
- хронических артритах, особенно при ревматоидном артрите (хронический полиартрит)
- анкилозирующем спондилите (болезнь Бехтерева) и других воспалительных ревматических заболеваниях позвоночника
- дегенеративных заболеваниях суставов и позвоночника (артрозы и спондилоартрозы)
- воспалительных ревматических заболеваниях мягких тканей
- при травмах
Перечень сведений, необходимых до начала применения
Противопоказания
- повышенная чувствительность к активному веществу или другим
компонентам препарата
- астма, крапивница или другие аллергические реакции после приема
ацетилсалициловой кислоты или других нестероидных
противовоспалительных средств (НПВС) в анамнезе
- желудочно-кишечное кровотечение или перфорация, связанные с
приемом НПВС, в анамнезе
- острый или перенесенный ранее язвенный колит, болезнь Крона,
рецидивирующая пептическая язва или желудочно-кишечное
кровотечение (наличие в анамнезе двух независимых друг от друга
подтвержденных эпизодов язвенного поражения или кровотечения)
- состояния, сопровождающиеся повышенным риском развития
кровотечений
- тяжелая сердечная недостаточность
- тяжелая печеночная недостаточность
- тяжелая почечная недостаточность (скорость клубочковой фильтрации <
30 мл/мин)
- третий триместр беременности, период лактации
- детский возраст до 6 лет (дозировка 200 мг) и до 12 лет (дозировка 400 мг)
Необходимые меры предосторожности при применении
Нежелательные эффекты можно минимизировать, используя самую низкую эффективную дозу в течение минимального периода времени.
Как и при применении других НПВС, прием ибупрофена может маскировать симптомы инфекции.
Пациенты пожилого возраста
У пациентов пожилого возраста частота развития побочных реакций при применении НПВС выше, особенно желудочно-кишечного кровотечения и перфорации, которые могут быть летальными.
Желудочно-кишечное кровотечение, образование язвы и перфорация
Развитие желудочно-кишечного кровотечения, язвы или перфорации может быть при применении всех НПВС в любой период времени в течение лечения. Эти побочные реакции могут быть летальными и развиваться с или без симптомов-предвестников независимо от наличия в анамнезе серьезной патологии ЖКТ. Риск развития желудочно-кишечного кровотечения, язвы или перфорации выше при повышении доз ибупрофена у пациентов с язвой, особенно осложнившейся кровотечением или перфорацией в анамнезе, и у пациентов пожилого возраста. Такие пациенты должны начинать лечение с самой низкой доступной дозы. Следует рассмотреть возможность одновременного назначения таким пациентам защитных препаратов (например, мизопростола или ингибиторов протонной помпы), как и пациентам, одновременно принимающим ацетилсалициловую кислоту в низкой дозе или другие препараты, увеличивающие риск поражения ЖКТ. Следует избегать одновременного назначения ибупрофена и других НПВС, включая селективные ингибиторы циклооксигеназы-2 (ЦОГ-2), из-за повышенного риска образования язв и кровотечений.
Пациенты, особенно пожилого возраста, с заболеваниями ЖКТ в анамнезе должны сообщать о любых необычных абдоминальных симптомах (особенно о желудочно-кишечном кровотечении) на начальных этапах лечения. С осторожностью следует назначать ибупрофен пациентам, получающим сопутствующее лечение препаратами, которые могут увеличивать риск развития язвы или кровотечения, как, например, пероральные кортикостероиды, антикоагулянты, такие как варфарин, селективные ингибиторы обратного захвата серотонина или антитромбоцитарные препараты, как, например, ацетилсалициловая кислота. В случае развития желудочно-кишечного кровотечения или язвы у пациента, получающего ибупрофен, препарат следует отменить.
Респираторные расстройства
С осторожностью следует назначать ибупрофен пациентам, страдающим бронхиальной астмой, хроническим ринитом или аллергическими заболеваниями, а также пациентам, имеющим данные заболевания в анамнезе, поскольку сообщалось, что ибупрофен может вызывать бронхоспазм, крапивницу, ангионевротический отек у таких пациентов.
Нарушение функции сердца, почек и печени
Применение НПВС может привести к ухудшению функции почек. Ежедневный прием нескольких анальгетиков одновременно дополнительно повышает риск ухудшения функции почек. Пациентам, имеющим нарушение функции сердца, почек и печени, принимающим диуретики и пожилым пациентам следует применять минимальную эффективную дозу препарата в течение короткого периода времени и контролировать функцию почек, особенно у пациентов, получающих длительное лечение.
Сердечно-сосудистые и церебрально-васкулярные эффекты
Ибупрофен следует назначать с осторожностью пациентам с сердечной недостаточностью или артериальной гипертензией в анамнезе, поскольку сообщалось о развитии отеков на фоне применения ибупрофена.
Назначение ибупрофена, особенно в высокой дозе (2400 мг в сутки) может быть связано с небольшим увеличением риска артериальных тромботических осложнений, таких как инфаркт миокарда или инсульт. Наличие связи между приемомибупрофена в низкой дозе (≤ 1200 мг в сутки) и повышенным риском развития артериальных тромбоэмболических осложнений нет.
Пациентам с неконтролируемой артериальной гипертензией, застойной сердечной недостаточностью, диагностированной ишемической болезнью сердца, заболеванием периферических артерий и/или цереброваскулярными заболеваниями ибупрофен следует назначать после тщательного анализа ситуации, избегая высоких доз (2400 мг / сутки), как и перед началом длительной терапии ибупрофеном пациентов с факторами риска развития сердечно-сосудистого заболевания (такими как артериальная гипертензия, гиперлипидемия, сахарный диабет, курение).
Почечные эффекты
С осторожностью следует начинать лечение ибупрофеном у пациентов со значительной дегидратацией. Как и при назначении других НПВС, длительный прием ибупрофена может привести к папиллярному некрозу почек и другим патологическим изменениям в почках. Токсическое влияние на почки также наблюдалось у пациентов, у которых почечные простагландины играли компенсаторную роль в поддержании перфузии почек. Назначение НПВС таким пациентам может вызывать дозозависимое уменьшение образования простагландинов и, вторично, уменьшение почечного кровотока, что может привести к почечной недостаточности. К группе высокого риска развития такой реакции относятся пациенты с нарушением функции почек, сердечной недостаточностью, дисфункцией печени, принимающие диуретики и ингибиторы АКФ, а также пациенты пожилого возраста. Прекращение приема НПВС обычно сопровождается восстановлением состояния, предшествовавшего лечению.
Существует риск почечной недостаточности у обезвоженных детей и подростков.
Дерматологические эффекты
Очень редко при применении НПВС сообщалось о развитии серьезных кожных реакций, некоторые из которых могут быть летальными, включая эксфолиативный дерматит, синдром Стивенса-Джонсона и токсический эпидермальный некролиз. Сообщалось об остром генерализованном экзантематозном пустулезе (AGEP). Пациенты подвергаются наибольшему риску этих реакций на ранних стадиях терапии, возникающих в большинстве случаев в течение первого месяца лечения. Прием ибупрофена следует прекратить при первом появлении признаков и симптомов, таких как кожная сыпь, поражения слизистой оболочки или любых другие признаки гиперчувствительности.
Гематологические эффекты
Ибупрофен, подобно другим НПВС, может угнетать агрегацию тромбоцитов и удлинять время кровотечения.
Асептический менингит
В редких случаях у пациентов, получавших ибупрофен, развивался асептический менингит. Хотя это более вероятно у больных системной красной волчанкой и другими заболеваниями соединительной ткани, о развитии данного осложнения сообщалось и у пациентов без сопутствующих хронических заболеваний.
Взаимодействия с другими лекарственными препаратами
Следует быть осторожным при одновременном назначении со следующими препаратами из-за возможного лекарственного взаимодействия у некоторых пациентов.
Антигипертензивные препараты, β-блокаторы и диуретики. НПВС могут уменьшать эффект антигипертензивных препаратов, таких как ингибиторы ангиотензинконвертирующего фермента (АКФ), антагонисты рецепторов ангиотензина II, β-блокаторы и диуретики. Диуретики могут также увеличивать риск нефротоксичности НПВС.
Сердечные гликозиды. НПВС могут вызывать обострение сердечной недостаточности, снижение скорости гломерулярной фильтрации и увеличение уровня сердечных гликозидов в плазме крови.
Холестирамин. Одновременное назначение ибупрофена и холестирамина может снижать абсорбцию ибупрофена в ЖКТ. Однако клиническое значение этого неизвестно.
Литий. НПВС могут снижать выведение лития.
Метотрексат. НПВС могут подавлять канальцевую секрецию метотрексата и снижать клиренс метотрексата.
Циклоспорин. НПВС увеличивают риск нефротоксичности.
Мифепристон. Прием НПВП следует начинать не ранее, чем через 8-12 дней после приема мифепристона, поскольку НПВП могут снижать эффективность мифепристона.
Ингибиторы ЦОГ-2 и другие НПВС. Следует избегать одновременного назначения с другими НПВС, включая селективные ингибиторы ЦОГ-2, из-за риска развития дополнительных эффектов.
Ацетилсалициловая кислота. Как и при назначении других препаратов, содержащих НПВС, одновременный прием ибупрофена и ацетилсалициловой кислоты обычно не рекомендуется из-за риска увеличения побочных реакций. Ибупрофен может угнетать влияние низких доз ацетилсалициловой кислоты на агрегацию тромбоцитов при одновременном назначении. Однако ввиду ограниченности этих данных и неясности относительно возможности экстраполяции иx на клиническую ситуацию нельзя сделать четкого заключения в отношении регулярного применения ибупрофена и вероятных клинических эффектов при нерегулярном приеме ибупрофена.
Кортикостероиды.Увеличение риска желудочно-кишечных язв или кровотечений при назначении с НПВС.
Антикоагулянты. НПВС могут усиливать эффекты антикоагулянтов, таких как варфарин.
Хинолоновые антибиотики. НПВС могут увеличивать риск появления судорог, связанных с приемом хинолонов. Пациенты, принимающие одновременно НПВС и хинолоны, имеют повышенный риск развития судорог.
Сульфонилмочевина.НПВС могут потенцировать эффекты препаратов сульфонилмочевины. Редко сообщалось о развитии гипогликемии у пациентов, принимавших сульфонилмочевину, при назначении ибупрофена.
Антитромбоцитарные препараты и селективные ингибиторы обратного захвата серотонина. НПВС увеличивают риск желудочно-кишечного кровотечения.
Такролимус. Возможно увеличение риска нефротоксичности при назначении НПВС пациентам, принимающим такролимус.
Зидовудин. НПВС увеличивают риск гематологической токсичности. Существуют доказательства увеличения риска развития гемартрозов и гематом у ВИЧ - положительных пациентов, страдающих гемофилией, при назначении ибупрофена на фоне приема зидовудина.
Аминогликозиды. НПВС могут уменьшать выведение аминогликозидов.
Экстракты трав. Гинкго билоба может потенцировать риск кровотечений, связанный с НПВС.
Ингибиторы CYP2C9. Одновременное назначение ибупрофена с ингибиторами CYP2C9 может увеличивать экспозицию ибупрофена (субстрата CYP2C9). Вориконазол и флуконазол (ингибиторы CYP2C9) увеличивают экспозицию S(+)-ибупрофена приблизительно на 80-100 %. Необходимо предусмотреть снижение дозы ибупрофена при одновременном назначении с ингибиторами CYP2C9, особенно при назначении высоких доз ибупрофена пациентам, принимающим вориконазол или флуконазол.
Специальные предупреждения
Фертильность
Применениеибупрофена, как иприменение других лекарственныхпрепаратов, известных тем,чтоониингибируют циклооксигеназу/синтезпростагландина, может нарушатьженскую фертильность, ипоэтому не рекомендуется женщинам, которые желают забеременеть. У женщин, которым трудно забеременеть, либо у которых проводятся обследования из-за бесплодия, необходимо рассмотреть прекращение приема ибупрофена.
Беременность и период лактации
Угнетение синтеза простагландинов может неблагоприятно влиять на течение беременности и/или развитие эмбриона/плода. Возможно увеличение риска невынашивания и развития пороков сердца и гастрошизиса после применения ингибиторов синтеза простагландина на ранних сроках беременности. Предполагается, что риск повышается с увеличением дозы и длительности терапии. Ибупрофен не следует назначать в первом и втором триместрах беременности без крайней необходимости. В случае назначения ибупрофена женщинам, планирующим беременность, или в первом или втором триместре беременности следует применять как можно меньшую дозу в течение как можно меньшего периода времени.
Применение любых ингибиторов простагландина в третьем триместре беременности может влиять на плод, вызывая развитие сердечно-легочной токсичности (с преждевременным закрытием артериального протока и легочной гипертензией); дисфункцию почек, которая может прогрессировать до почечной недостаточности с олигогидрамнионом. В конце беременности ингибиторы синтеза простагландина могут влиять на состояние матери и новорожденного ребенка с возможным удлинением времени кровотечения, угнетением сократимости матки, что может сопровождаться задержкой и пролонгацией родов. Поэтому применение ибупрофена в третьем триместре беременности противопоказано.
Кормление грудью
Ибупрофен определялся в грудном молоке в очень низкой концентрации. Ибупрофен не рекомендуется назначать женщинам, кормящим грудью.
Особенности влияния препарата на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами
Лечение ибупрофеном может влиять на время реакции пациентов, что следует учитывать при необходимости повышенного внимания, например, при управлении автомобилем или операционным оборудованием.
Рекомендации по применению
Для снижения риска возникновения побочных эффектов рекомендуется принимать препарат максимально возможным коротким курсом и в минимальной эффективной дозе, необходимой для устранения симптомов.
Ибупрофен-Тева 200 мг
Взрослым и подросткам старше 15 лет – разовая доза по 2-4 таблетки (соответствует 400-800 мг ибупрофена), суточная доза – 6-14 таблеток (соответствует 1200-2400 мг).
Детям с 6 - 9 лет – разовая доза по 1 таблетке 200 мг, максимальная суточная доза – 3 таблетки по 200 мг
Детям с 10 - 12 лет – разовая доза по 1 таблетке 200 мг, максимальная суточная доза – 4 таблетки по 200 мг
Детям и подросткам старше 12 лет – разовая доза по 1-2 таблетки 200 мг, максимальная суточная доза – 6 таблеток по 200 мг
Ибупрофен-Тева 400 мг
Взрослым и подросткам старше 15 лет – разовая доза по 1-2 таблетки (соответствует 400-800 мг ибупрофена), суточная доза – 3-6 таблеток (соответствует 1200-2400 мг).
Способ применения
Таблетки принимаются во время или после приема пищи с достаточным количеством жидкости.
При необходимости приема препарата более 10 дней, необходимо обратиться к врачу.
Особые группы пациентов
Дети
Общая суточная доза должна быть разделена на 3-4 приема.
Пожилые пациенты
Корректировка дозы не требуется.
Пациенты с почечной недостаточностью
У пациентов с легкой или умеренной недостаточностью функции почек уменьшение дозы не требуется
Пациенты с печеночной недостаточностью
У пациентов с легкой или умеренной недостаточностью функции печени уменьшение дозы не требуется
Меры, которые необходимо принять в случае передозировки
У детей симптомы могут возникать после приема дозы, превышающей 400 мг/кг массы тела. У взрослых дозозависимый эффект менее выражен. Период полувыведения препарата при передозировке составляет 1,5-3 часа.
Симптомы: тошнота, рвота, боли в эпигастрии или, реже, диареей, шум в ушах, головная боль и желудочно-кишечное кровотечение. В более тяжелых случаях наблюдаются проявления токсичности со стороны центральной нервной системы, в частности, сонливость, изредка – возбуждение, а также дезориентация или кома, в редких случаях возникают судороги. В случаях тяжелого отравления может развиваться метаболический ацидоз и увеличение протромбинового времени/МНО, что, вероятно, связано с взаимодействиями препарата и циркулирующих факторов свертывания крови. Может возникать острая почечная недостаточность и повреждение печени. У пациентов с бронхиальной астмой возможно обострение этого заболевания.
Лечение: симптоматическое и поддерживающее, с обязательным обеспечением свободной проходимости дыхательных путей, мониторингом сердечной деятельности и основных показателей жизнедеятельности до нормализации состояния пациента. Рекомендуется пероральное применение активированного угля в течение одного часа после приема потенциально токсической дозы препарата. Частые или продолжительные судороги следует купировать внутривенным введением диазепама или лоразепама. При бронхиальной астме рекомендуется применение бронходилататоров.
Описание нежелательных реакций, которые проявляются при стандартном применении ЛП и меры, которые следует принять в этом случае (при необходимости)
Нежелательные реакции классифицируются по частоте, наиболее часто встречающиеся реакции указаны первыми: очень часто: (> 1/10); часто (≥ 1/100, <1/10); нечасто (≥ 1/1000, <1/100); редко (≥1 / 10000, <1/1000); очень редко (<1/10000); неизвестно: не может быть оценена по имеющимся данным.
Нежелательные реакции преимущественно являются дозозависимыми.
Нижеперечисленные побочные реакции отмечались при кратковременном приеме ибупрофена в дозах, не превышающих 1200 мг/сутки.
Возможно наличие взаимосвязи между приемом ибупрофена в дозах ≥ 2400 мг в сутки и небольшим повышенным риском развития артериальных тромботических явлений (например, инфаркта миокарда и инсульта).
При лечении хронических состояний и при длительном применении возможно появление других побочных реакций.
Нечасто
- реакции гиперчувствительности: неспецифические аллергические
реакции и анафилактические реакции, реакции со стороны дыхательных
путей (бронхиальная астма, в том числе ее обострение, бронхоспазм,
одышка, диспноэ), кожные реакции (зуд, крапивница, пурпура, отек
Квинке), различные типы кожной сыпи
- боль в животе, тошнота, диспепсия (в том числе изжога, вздутие живота)
- головная боль
Редко
- диарея, повышенное газообразование, запор и рвота
Очень редко
- нарушения кроветворения: анемия (снижение уровня гемоглобина),
лейкопения, тромбоцитопения, панцитопения, агранулоцитоз. Первыми
признаками являются лихорадка, боль в горле, образование язв в полости
рта, гриппоподобные симптомы, тяжелый упадок сил, беспричинное
появление кровотечений и гематом
- тяжелые реакции гиперчувствительности, включают отек лица, языка и
гортани, одышку, тахикардию, гипотензию (анафилаксия, отек Квинке или
тяжелый анафилактический шок)
- язва желудка (пептическая язва) и двенадцатиперстной кишки,
перфорация или желудочно-кишечное кровотечение, мелена, кровавая
рвота, в некоторых случаях со смертельным исходом, чаще у пациентов
пожилого возраста
- язвенный стоматит, гастрит
- острая почечная недостаточность, папиллонекроз, особенно при
длительном применении, в сочетании с повышением уровня мочевины в
сыворотке крови и появлением отеков
- нарушения функции печени
- осложненные кожные заболевания: эксфолиативные и буллезные
дерматозы, в том числе токсический эпидермальный некролиз (синдром
Лайелла), синдром Стивенса-Джонсона, мультиформную эритему.
- у пациентов с аутоиммунными нарушениями (системная красная
волчанка, смешанное заболевание соединительной ткани) во время
лечения ибупрофеном наблюдали единичные случаи возникновения
симптомов асептического менингита, в частности, ригидность
затылочных мышц, головная боль, тошнота, рвота, лихорадка или
нарушение ориентации
Неизвестно
- реакции со стороны дыхательных путей (бронхиальная астма, в том числе
ее обострение, бронхоспазм, одышка, диспноэ)
- сердечная недостаточность и отеки
- гипертензия
- обострение неспецифического язвенного колита и болезни Крона
-реакции с эозинофилией и системными симптомами (Dress-синдром)
- острый генерализованный экзантематозный пустулез (AGEP)
- почечная недостаточность
Дополнительные сведения
Состав лекарственного препарата
Одна таблетка содержит
активное вещество – ибупрофен 200 мг и 400 мг,
вспомогательные вещества: крахмал кукурузный модифицированный, натрия кроскармеллоза, гипромеллоза, кислота стеариновая, кремний коллоидный безводный,
оболочка: гипромеллоза, Макроголь 8000, титана диоксид (Е 171)
Описание внешнего вида, запаха, вкуса
Круглые двояковыпуклые таблетки, покрытые оболочкой белого цвета (для дозировки 200 мг).
Круглые двояковыпуклые таблетки, покрытые оболочкой белого цвета, с риской на одной стороне (для дозировки 400 мг).
Форма выпуска и упаковка
По 10 таблеток помещают в контурную ячейковую упаковку из пленки поливинилхлоридной и фольги алюминиевой. По 2 или 5 контурных упаковок вместе с инструкцией по медицинскому применению на государственном и русском языках вкладывают в коробку из картона.
Срок годности
3 года
Не применять по истечении срока годности.
Условия хранения
Хранить при температуре не выше 25˚С.
Хранить в недоступном для детей месте!
Условия отпуска из аптек
По рецепту
|
Саудалық атауы
Ибупрофен-Тева
Халықаралық патенттелмеген атауы
Ибупрофен
Дәрілік түрі, дозасы
Қабықпен қапталған таблеткалар, 200 мг және 400 мг
Қолданылуы
Ауырсынуды және қабынуды симптоматикалық емдеу:
- жедел артрит (подагра ұстамасын қоса)
- созылмалы артрит, әсіресе ревматоидты артритпен (созылмалы полиартрит)
- анкилозды спондилит (Бехтерев ауруы) және омыртқаның басқа қабыну ревматизм аурулары
- буын және омыртқаның дегенеративті аурулары (артроз және спондилартроз)
- жұмсақ тіндердің қабыну ревматизм аурулары
- жарақат алуда
Қолдануды бастағанға дейін қажетті мәліметтер тізбесі
Қолдануға болмайтын жағдайлар
- препараттың белсенді затына немесе басқа компоненттеріне жоғары сезімталдық
- демікпе, есекжем немесе анамнездегі ацетилсалицил қышқылына немесе басқа қабынуға қарсы стероидты емес дәрілерге (ҚҚСД) басқа аллергиялық реакциялар
- анамнездегі ҚҚСД қабылдаумен байланысты асқазан-ішектен қан кету немесе тесілуі
- жедел немесе бұрын бастан өткерген ойық жаралы колит, Крон ауруы, қайталанатын пептидтік ойық жара немесе асқазан-ішектен қан кету (анамнезде ойық жаралы зақымданудың немесе қан кетудің бір-біріне байланысыз, расталған екі көрінісінің болуы)
- қан кетулердің даму қаупінің жоғарылауымен қатар жүретін жағдайлар
- жүректің ауыр жеткіліксіздігі
- бауырдың ауыр жеткіліксіздігі
- бүйректің ауыр жеткіліксіздігі (шумақтық сүзіліс жылдамдығы <30 мл/мин)
- жүктіліктің үшінші триместрі, лактация кезеңі
- 6 жасқа дейінгі балаларға (200 мг дозасы), 12 жасқа дейінгі балаларға (400 мг дозасы)
Қолдану кезіндегі қажетті сақтандыру шаралары
Жағымсыз әсерлерін ең төменгі тиімді дозаны аса қысқа уақыт мерзімі ішінде пайдалана отырып азайтуға болады.
Басқа ҚҚСД қолданғандағы сияқты, ибупрофенді қабылдау инфекция симптомдарын бүркемелеуі мүмкін.
Егде жастағы пациенттер
Егде жастағы пациенттерде ҚҚСД қолданғанда жағымсыз реакциялардың, әсіресе, өлімге соқтыруы мүмкін асқазан-ішектен қан кету мен тесілуінің даму жиілігі жоғары.
Асқазан-ішектен қан кету, ойық жараның түзілуі және тесілуі
Асқазан-ішектен қан кету, ойық жаралары немесе перфорациялары барлық ҚҚСД емдеу барысында кез келген уақыт мерзімінде қолданғанда дамуы мүмкін. Бұл жағымсыз реакциялар өлімге соқтыруы анамнезде АІЖ елеулі патологиясының болған-болмағандығына байланыссыз, хабаршы симптомдармен немесе оларсыз дамуы мүмкін. Асқазан-ішектен қан кетудің, ойық жара немесе тесілуінің даму қаупі, әсіресе анамнезінде қан кетумен асқынған ойық жарасы немесе тесілуі бар пациенттерде, және егде жастағы пациенттерде ибупрофеннің дозаларын арттырған кезде жоғарылайды. Ондай пациенттер емделуді ең төменгі қолжетімді дозасынан бастауы тиіс. Ондай пациенттерге ацетилсалицил қышқылын төмен дозада немесе АІЖ зақымдануы қаупін арттыратын басқа препараттарды бір мезгілде қабылдап жүрген пациенттердегі сияқты, қорғағыш препараттарды (мысалы, мизопростол немесе протондық помпа тежегіштерін) бір мезгілде тағайындау мүмкіндігін қарастыру керек.Ойық жаралардың түзілуі мен қан кетулер қаупінің жоғарылайтындығына байланысты, ибупрофен мен циклооксигеназа-2 (ЦОГ-2) селективті тежегіштерін қоса, басқа ҚҚСД бір мезгілде тағайындалуын болдырмау керек.
Әсіресе, анамнезінде АІЖ аурулары бар егде жастағы пациенттер, емдеудің бастапқы сатыларындағы әдеттен тыс кез келген абдоминальді симптомдар туралы (әсіресе, асқазан-ішектен қан кету туралы) хабарлап отыруы тиіс. Ибупрофенді, мысалы, пероральді кортикостероидтар сияқты ойық жара немесе қан кетудің даму қаупін арттыруы мүмкін препараттармен, варфарин сияқты антикоагулянттармен, серотонинді кері қармаудың селективті тежегіштерімен немесе мысалы, ацетилсалицил қышқылы сияқты антитромбоцитарлық препараттармен қатарлас ем қабылдап жүрген пациенттерге сақтықпен тағайындау керек. Ибупрофенді қабылдап жүрген пациентте асқазан-ішектен қан кетулер немесе ойық жаралар дамыған жағдайда, препаратты тоқтату керек.
Респираторлық бұзылыстар
Ибупрофенді бронх демікпесінен, созылмалы риниттен немесе аллергиялық аурулардан зардап шегіп жүрген пациенттерге, сондай-ақ, анамнезінде аталған аурулар болған пациенттерге сақтықпен тағайындау керек, өйткені, ибупрофен ондай пациенттерде бронх түйілуін, есекжемді, ангионевроздық ісінуді туғызуы мүмкін екендігі хабарланған.
Жүрек, бүйрек және бауыр функциясының бұзылуы
ҚҚСД қолдану бүйрек функциясының нашарлауына алып келуі мүмкін. Күн сайын бірнеше анальгетикті бір мезгілде қабылдау бүйрек функциясының нашарлауы қаупін қосымша арттыра түседі. Жүрек, бүйрек және бауыр функциясының бұзылуы бар, диуретиктерді қабылдап жүрген пациенттерге және егде жастағы пациенттерге препараттың төменгі тиімді дозасын ең қысқа уақыт мерзімі ішінде қолдану және әсіресе, ұзақ уақыт бойы ем қабылдап жүрген пациенттерде бүйрек функциясын бақылауда ұстау керек.
Жүрек-қантамыр тарапынан және церебральді-васкулярлық әсерлер
Ибупрофенді анамнезінде жүрек жеткіліксіздігі немесе артериялық гипертензиясы бар пациенттерге сақ болып тағайындау керек, өйткені, ибупрофенді қолдану аясында ісінулердің дамығаны туралы хабарланған.
Ибупрофенді, әсіресе жоғары дозасында (тәулігіне 2400 мг) тағайындау миокард инфарктісі немесе инсульт сияқты артериялық тромбоздық асқынулар қаупінің аздап жоғарылауымен байланысты болуы мүмкін. Ибупрофенді төмен дозада (тәулігіне ≤ 1200 мг) қабылдау мен артериялық тромбоэмболиялық асқынулардың дамуы қаупінің жоғарылауы арасында байланыс жоқ.
Жүрек-қантамыр аурулары дамуының қауіп факторлары (артериялық гипертензия, гиперлипидемия, қант диабеті, шылым шегу сияқты) бар пациенттерді ибупрофенмен ұзақ уақыт емдеуді бастар алдындағыдай, бақыланбайтын артериялық гипертензиясы, жүректің іркілісті жеткіліксіздігі, жүректің ишемиялық ауруы диагнозы, шеткері артериялардың ауруы және/немесе цереброваскулярлық аурулары бар пациенттерге ибупрофенді жағдайды мұқият талдаудан кейін жоғары дозаларын (тәулігіне 2400 мг) пайдаланбай тағайындау керек.
Бүйрек тарапынан әсерлер
Елеулі дегидратациясы бар пациенттерде ибупрофенмен емдеуді сақтықпен бастау керек. Басқа ҚҚСД тағайындағандағы сияқты, ибупрофенді ұзақ уақыт қабылдау бүйректің папиллярлық некрозына және бүйректегі басқа патологиялық өзгерістерге алып келуі мүмкін. Бүйрекке уытты әсері бүйрек простагландиндері бүйрек перфузиясын демеп тұруда компенсаторлық рөл атқарған пациенттерде де байқалған. Ондай пациенттерге ҚҚСД тағайындау простагландиндер түзілуінің дозаға тәуелді азаюын, және салдары ретінде, бүйректік қан ағымының азаюын туғызуы мүмкін, бұл бүйрек жеткіліксіздігіне алып келуі мүмкін. Мұндай реакцияның даму қаупі жоғары топқа бүйрек функциясының бұзылуы, жүрек жеткіліксіздігі, бауыр дисфункциясы бар, диуретиктер мен АӨФ тежегіштерін қабылдап жүрген пациенттер, сондай-ақ, егде жастағы пациенттер жатады. ҚҚСД қабылдауды тоқтату, әдетте, емдеудің алдындағы жағдайдың қалпына келуімен қатар жүреді.
Сусызданған балалар мен жасөспірімдерде бүйрек жеткіліксіздігінің қаупі бар.
Дерматологиялық әсерлері
ҚҚСД қолданғанда аса сирек жағдайда, эксфолиативтік дерматитті, Стивенс-Джонсон синдромы мен уытты эпидермалық некролизді қоса, терінің күрделі реакциялары дамығаны туралы, олардың кейбіреулері өлімге соқтыруы мүмкін екендігі хабарланған. Жедел жайылған экзантематоздық пустулез (AGEP) туралы хабарланды. Пациенттерде емдеудің алғашқы кезеңдерінде көптеген реакциялар пайда болу қаупі бар, олар емдеудің алғашқы айында байқалады. Терідегі бөртпе, шырышты қабықтың зақымдануы немесе аса жоғары сезімталдықтың кез келген белгілері алғаш пайда болғанда, ибупрофенді қабылдауды тоқтату керек.
Гематологиялық әсерлері
Ибупрофен, басқа ҚҚСД сияқты, тромбоциттер агрегациясын бәсеңдетуі және қан кету уақытын ұзартуы мүмкін.
Асептикалық менингит
Сирек жағдайларда, ибупрофенді қабылдаған пациенттерде асептикалық менингит дамыған. Бұның зор ықтималдығы жүйелі қызыл жегімен және дәнекер тіндердің басқа ауруларымен науқастарда болса да, аталған асқынудың дамығаны туралы қатарлас созылмалы аурулары жоқ пациенттерде де хабарланған.
Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі
Кейбір пациенттерде дәрілердің өзара әрекеттесулерінің болуы мүмкіндігіне байланысты, келесі препараттармен бір мезгілде тағайындағанда сақ болу керек.
Гипертензияға қарсы препараттар, β-блокаторлар және диуретиктер. ҚҚСД ангиотензинөзгертуші фермент (АӨФ) тежегіштері, ангиотензин II рецепторларының антагонистері, β-блокаторлар және диуретиктер сияқты гипертензияға қарсы препараттардың әсерін азайтуы мүмкін. Диуретиктер де ҚҚСД нефроуыттылығы қаупін арттыруы мүмкін.
Жүрек гликозидтері. ҚҚСД жүрек жеткіліксіздігінің өршуін, гломерулярлық сүзіліс жылдамдығының азаюын және қан плазмасындағы жүрек гликозидтері деңгейінің жоғарылауын туғызуы мүмкін.
Холестирамин.Ибупрофен мен холестираминді бір мезгілде тағайындау ибупрофеннің АІЖ-да сіңірілуін төмендетуі мүмкін. Алайда, мұның клиникалық маңызы белгісіз.
Литий. ҚҚСД литийдің шығарылуын төмендетуі мүмкін.
Метотрексат.ҚҚСД метотрексаттың өзекшелік секрециясын бәсеңдетуі және метотрексаттың клиренсін төмендетуі мүмкін.
Циклоспорин.ҚҚСД нефроуыттылық қаупін арттырады.
Мифепристон. ҚҚСП қабылдауды мифепристонды қабылдаған күннен кейін 8-12 күннен соң бастау керек, одан ерте емес, себебі ҚҚСП мифепристонның тиімділігін төмендетуі мүмкін.
ЦОГ-2 тежегіштері және басқа ҚҚСД. Қосымша әсерлерінің даму қаупіне байланысты, ЦОГ-2 селективті тежегіштерін қоса, басқа ҚҚСД-мен бір мезгілде тағайындалуын болдырмау керек.
Ацетилсалицил қышқылы. Құрамында ҚҚСД бар басқа препараттарды тағайындағандағы сияқты, ибупрофен мен ацетилсалицил қышқылын бір мезгілде қабылдау, әдетте, жағымсыз реакциялардың артуы қаупіне байланысты ұсынылмайды. Ибупрофен бір мезгілде тағайындалғанда, ацетилсалицил қышқылының төмен дозаларының тромбоциттер агрегациясына әсерін бәсеңдетуі мүмкін. Алайда, аталған мәліметтер шектеулілігіне және олардың клиникалық жағдайға экстраполяциясы мүмкіндігіне қатысты белгісіздікке байланысты, ибупрофеннің жүйелі қолданылуы мен ибупрофенді жүйесіз қабылдау кезіндегі ықтимал клиникалық әсерлеріне қатысты нақты тұжырым жасауға болмайды.
Кортикостероидтар.ҚҚСД-мен тағайындағанда асқазан-ішектің ойық жараларының немесе қан кетулердің қаупі жоғарылайды.
Антикоагулянттар.ҚҚСД варфарин сияқты антикоагулянттардың әсерлерін күшейтуі мүмкін.
Хинолондық антибиотиктер. ҚҚСД хинолондарды қабылдаумен байланысты құрысулардың пайда болуы қаупін арттыруы мүмкін. ҚҚСД мен хинолондарды бір мезгілде қабылдап жүрген пациенттерде, құрысулардың даму қаупі жоғары болады.
Сульфонилмочевина.ҚҚСД сульфонилмочевина препараттарының әсерлерін күшейтуі мүмкін. Сирек жағдайда, ибупрофен тағайындалған кезде сульфонилмочевинаны қабылдаған пациенттерде гипогликемия дамығаны туралы хабарланған.
Антитромбоцитарлық препараттар және серотонинді кері қармаудың селективті тежегіштері. ҚҚСД асқазан-ішектен қан кету қаупін арттырады.
Такролимус.Такролимусты қабылдап жүрген пациенттерге ҚҚСД тағайындағанда, нефроуыттылық қаупі жоғарылауы мүмкін.
Зидовудин. ҚҚСД гематологиялық уыттылық қаупін арттырады. АИТВ-оң, гемофилиядан зардап шегіп жүрген пациенттерде зидовудинді қабылдау аясында ибупрофен тағайындалғанда, гемартроздар мен гематомалардың дамуы қаупінің жоғарылағанына дәлелдер бар.
Аминогликозидтер. ҚҚСД аминогликозидтердің шығарылуын азайтуы мүмкін.
Шөптердің экстрактілері. Гинкго билоба ҚҚСД-мен байланысты қан кетулер қаупін күшейтуі мүмкін.
CYP2C9 тежегіштері. Ибупрофенді CYP2C9 тежегіштерімен бір мезгілде тағайындау ибупрофеннің (CYP2C9 субстратының) экспозициясын арттыруы мүмкін. Вориконазол мен флуконазол (CYP2C9 тежегіштері) S(+)-ибупрофеннің экспозициясын шамамен 80-100 %-ға арттырады. CYP2C9 тежегіштерімен бір мезгілде тағайындағанда, әсіресе, ибупрофеннің жоғары дозаларын вориконазолды немесе флуконазолды қабылдап жүрген пациенттерге тағайындағанда, ибупрофеннің дозасын төмендетуді қарастыру қажет.
Арнайы сақтандырулар
Фертильділік
Ибупрофенді қолдану, сонымен қатар циклооксигеназа / простагландин синтезін тежейтін белгілі басқа препараттарды қолдану әйелдің фертильділігін нашарлатуы мүмкін, сондықтан жүкті болғысы келетін әйелдерге ұсынылмайды. Жүктілік кезінде қиындық туғызатын немесе бедеулік салдарынан тексеріліп жатқан әйелдерде ибупрофеннің тоқтатылуын қарастырған жөн.
Жүктілік немесе лактация кезінде
Простагландиндер синтезінің бәсеңдеуі жүктілік ағымына және/немесе эмбрионның/шарананың дамуына қолайсыз әсер етуі мүмкін. Простагландин синтезінің тежегіштерін жүктіліктің бастапқы мерзімдерінде қолданғаннан кейін, жүктіліктің соңына дейін жетпеуі және жүрек ақаулары мен гастрошизистің дамуы қаупі жоғарылауы мүмкін. Қауіп дозасы мен емдеу ұзақтығын арттырған сайын жоғарылай түседі деп шамаланады. Ибупрофенді аса қажет болмаса, жүктіліктің бірінші және екінші триместрлерінде тағайындамау керек. Ибупрофенді жүктілікті жоспарлап жүрген әйелдерге, немесе жүктіліктің бірінші немесе екінші триместрінде тағайындаған жағдайда, барынша аз уақыт ішінде мүмкіндігінше аз дозасын қолдану керек.
Жүктіліктің үшінші триместрінде простагландиннің кез келген тежегіштерін қолдану шаранаға әсер етіп, жүрек-өкпе уыттылығының (артериялық қан ағымының мерзімінен бұрын жабылуымен және өкпе гипертензиясымен) дамуын; олигогидрамнионмен жүретін бүйрек жеткіліксіздігіне дейін үдеуі мүмкін бүйрек дисфункциясын туғызуы мүмкін. Жүктіліктің соңында простагландин синтезінің тежегіштері ана мен жаңа туған нәрестенің жағдайына әсер етіп, қан кету уақыты ұзаруы, жатырдың жиырылғыштығы бәсеңдеуі мүмкін, бұл босанулардың кідіруімен және ұзаққа созылуымен қатар жүруі мүмкін. Сондықтан ибупрофенді жүктіліктің үшінші триместрінде қолдануға болмайды.
Бала емізу
Ибупрофен емшек сүтінде өте төмен концентрацияда анықталған. Ибупрофенді бала емізетін әйелдерге тағайындау ұсынылмайды.
Препараттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері
Ибупрофенмен емдеу пациенттердің реакциясы уақытына әсер етуі мүмкін, мұны зейін қою қажет болатын, мысалы, автомобиль немесе операциялық жабдықты басқарған жағдайда ескеру керек.
Қолдану жөніндегі нұсқаулар
Жағымсыз әсерлер туындау қаупін азайту үшін, препаратты ең қысқа мерзімде және симптомдарды жою үшін қажетті ең төменгі тиімді дозада қабылдау ұсынылады.
Ибупрофен-Тева 200 мг
Ересектерге және 15 жастан жоғары жасөспірімдерге – бір реттік дозасы 2-4 таблетка (400-800 мг ибупрофенге сәйкес), тәуліктік дозасы ‒ 6-14 таблетка(1200-2400 мг сәйкес).
6-9 жас аралығындағы балалар ‒ бір реттік дозасы 200 мг 1 таблеткадан, ең жоғары тәуліктік дозасы ‒ 200 мг-дан 3 таблетка
10-12 жас аралығындағы балалар ‒ бір реттік дозасы 200 мг 1 таблеткадан, ең жоғары тәуліктік доза ‒ 200 мг-дан 4 таблетка
12 жастан асқан балалар мен жасөспірімдерге ‒ бір реттік дозасы 200 мг 1-2 таблеткадан, ең жоғары тәуліктік доза ‒ 200 мг-дан 6 таблетка
Ибупрофен-Тева 400 мг
Ересектерге және 15 жастан жоғары жасөспірімдерге – бір реттік дозасы 1-2 таблетка (400-800 мг ибупрофенге сәйкес), тәуліктік дозасы ‒ 3-6 таблетка(1200-2400 мг сәйкес).
Қолдану тәсілі
Таблеткалар жеткілікті мөлшерде сұйықтықпен тамақтану кезінде немесе одан кейін қабылданады.
Егер препаратты 10 күннен артық қабылдауға тура келсе, дәрігерге бару керек.
Пациенттердің ерекше топтары
Балалар
Жалпы тәуліктік дозаны 3-4 дозаға бөлу керек
Егде жастағыларда
Дозаны түзету қажет емес
Бүйрек жеткіліксіздігі
Бүйрек функциясы бұзылған пациенттерге бастапқы дозаны түзету қажет емес
Бауыр жеткіліксіздігі
Бауыр функциясы бұзылған пациенттерге бастапқы дозаны түзету қажет емес
Артық дозалану жағдайында қабылдау қажет болатын шаралар
Балаларда артық дозалануының белгілері 400 мг/кг басталатын немесе одан жоғары дозасын қабылдағаннан кейін пайда болады. Ересектерде дозаға тәуелділік әсері анағұрлым айқын емес. Артық дозалану кезінде препараттың жартылай шығарылу кезеңі 1,5-3 сағатты құрайды.
Симптомдары: жүрек айнуы, құсу, эпигастриядағы ауыру, сирек диарея, құлақтың шуылдауы, бас ауыруы және асқазан-ішектен қан кету. Неғұрлым ауыр жағдайларда орталық жүйке жүйесі тарапынан уыттылық көріністері, әсіресе ұйқышылдық, сирек – қозу, сондай-ақ бағдарсыздық немесе кома, сирек жағдайларда құрысулар туындайды. Ауыр улану жағдайларында метаболизмдік ацидоз және протромбин уақытының ұлғаюы/МНО дамуы мүмкін, бұл препараттың және айналымдағы қан ұю факторларының өзара әсеріне байланысты болуы ықтимал. Жедел бүйрек жеткіліксіздігі мен бауыр зақымдануы дамуы мүмкін. Бронх демікпесі бар пациенттерде бұл ауру өршуі мүмкін.
Емі:симптоматикалық және демеуші,тыныс жолдарының еркін өткізгіштігін, жүрек қызметімониторингісін және негізгі өмірлік көрсеткіштерін міндетті түрде қамтамасыз етуменпациенттің жағдайы қалыпқа келгенше. Препараттыңәлеуетті уытты дозасын қабылдағаннан кейін бір сағат ішінде белсендірілген көмірді пероральдіқабылдау керек. Жиі немесе ұзаққа созылатын құрысуларды вена ішіне диазепамды немесе лоразепамдыенгізудің көмегімен тоқтату керек. Бронх демікпесі кезінде бронходилататорларды қолдану ұсынылады.
ДП стандартты қолдану кезінде көрініс беретін жағымсыз реакциялар сипаттамасы және осы жағдайда қабылдау керек шаралар (қажет болған жағдайда)
Жағымсыз реакциялары жиілігіне қарай жіктелген, анағұрлым жиі кезесетіндері бірінші көрсетілген: өте жиі: (> 1/10); жиі (≥ 1/100, <1/10); жиі емес (≥ 1/1000, <1/100); сирек (≥1 / 10000, <1/1000); өте сирек (<1/10000); белгісіз: қолда бар деректер негізінде бағалау мүмкін емес.
Жағымсыз реакциялар негізінен дозаға тәуелді болып табылады.
Ибупрофенді тәулігіне 1200 мг-ден аспайтын дозада қысқа мерзімде қабылдау кезінде келесі жағымсыз реакциялар байқалды.
Ибупрофенді тәулігіне ≥2400 мг дозада қабылдау және артериялық тромбоздық құбылыстардың (мысалы, миокард инфарктісі мен инсульт) даму қаупінің аздап жоғарылауы арасындағы өзара байланыс болуы мүмкін.
Созылмалы жағдайларды емдеу және ұзақ қолдану кезінде басқа да жағымсыз реакциялар пайда болуы мүмкін.
Жиі емес
- аса жоғары сезімталдық реакциялары: спецификалықемес аллергиялық реакциялар және анафилаксиялық реакциялар, тыныс алу жолдары тарапынан реакциялар (бронх демікпесі, соның ішінде оның өршуі, бронх түйілуі, ентікпе, диспноэ), тері реакциялары (қышыну, есекжем, пурпура, Квинке ісінуі), әртүрлi тері бөртпесі
- іштің ауыруы, жүрек айнуы, диспепсия (соның ішінде қыжыл, іштің кебуі)
- бас ауруы
Сирек
- диарея, газ түзілуінің жоғарылауы, іш қату және құсу
Өте сирек
- қан өндірілуінің бұзылуы: анемия (гемоглобин деңгейінің төмендеуі), лейкопения, тромбоцитопения, панцитопения, агранулоцитоз. Алғашқы белгілері қызба, тамақтың ауруы, ауыз қуысындағы ойық жараның түзілуі, тұмауға ұқсас симптомдар, ауыр әлсіреу, себепсіз қан кету мен гематомалардың пайда болуы болып табылады
- ауыр аса жоғары сезімталдық реакциялары беттің, тілдің және көмейдің ісінуін, ентікпені, тахикардияны, гипотензияны (анафилаксияны, Квинке ісінуін немесе ауыр анафилаксиялық шокты) қамтиды
- асқазан (пептидік ойық жара) және он екі елі ішектің ойық жарасы, тесілуі немесе асқазан-ішектен қан кету, мелена, кейбір жағдайларда әсіресе, егде жастағы адамдарда өлімге соқтыратын қан құсу
- ойық жаралыстоматит, гастрит
- жедел бүйрек жеткіліксіздігі, папиллонекроз, әсіресе ұзақ қолданған кезде, қан сарысуындағы мочевина деңгейінің жоғарылауымен және ісінудің пайда болуымен бірге
- бауыр функциясының бұзылуы
- терінің асқынған аурулары: эксфолиативтік және буллездік дерматоздар, соның ішінде уытты эпидермалық некролиз (Лайелл синдромы), Стивенс-Джонсон синдромы, мультиформалық эритема.
- аутоиммундық бұзылулары (жүйелі қызыл жегі, дәнекер тіннің аралас ауруы) бар пациенттерде ибупрофенмен емдеу кезінде асептикалық менингит симптомдарының жекелеген туындаған жағдайлары, атап айтқанда, шүйде бұлшықеттерінің сіресуі, бас ауыруы, жүрек айнуы, құсу, қызба немесе бағдар жоғалту байқалды.
Белгісіз
- тыныс жолдарының тарапынан реакциялар (бронх демікпесі, соның ішінде оның өршуі, бронх түйілуі, ентігу, диспноэ)
- жүрек жеткіліксіздігі және ісіну
- гипертензия
- спецификалық емес ойық жаралы колиттің асқынуы және Крон ауруы
- эозинофилиямен және жүйелі симптомдармен (Dress-синдром) реакциялар
- жедел жайылған экзантематоздық пустулез (AGEP)
- бүйрек жеткіліксіздігі
Қосымша мәліметтер
Дәрілік препарат құрамы
Бір таблетканың құрамында
белсенді зат ‒ 200 мг немесе 400 мг ибупрофен
қосымша заттар: модификацияланған жүгері крахмалы, натрий кроскармеллоза, гипромеллоза, стеарин қышқылы, сусыз коллоидты кремний, қабығы: гипромеллоза, Макроголь 8000, титанның қостотығы (Е 171)
Сыртқы түрінің иісінің, дәмінің сипаттамасы
Дөңгелек, екі беті дөңес, ақ түсті қабықпен қапталған таблеткалар (200 мг дозасы үшін).
Дөңгелек, екі беті дөңес, ақ түсті қабықпен қапталған, бір жағында сызығы бар таблеткалар (400 мг дозасы үшін).
Шығарылу түрі және қаптамасы
10 таблеткадан поливинилхлоридті үлбір мен алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамаға салынған. 2 немесе 5 пішінді қаптамадан медициналық қолдану жөніндегі мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапқа салынған.
Жарамдылық мерзімі
3 жыл
Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін пайдалануға болмайды.
Сақтау шарттары
25°C-ден аспайтын температурада сақтау керек.
Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!
Дәріханалардан босатылу шарттары
Рецепт арқылы